ΠΡΟΤΥΠΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΝΑΒΡΥΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΑΡΧΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ ΤΜΗΜΑ: Α

Transcript

1 ΠΡΟΤΥΠΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΝΑΒΡΥΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΑΡΧΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ ΤΜΗΜΑ: Α ΘΕΜΑ: Απόκρυφες ιστορίες αγαλμάτων: η ιέρεια Φρασίκλεια αφηγείται Διδάσκουσα: Μαρία Κωττούλα Μαθητές: Ανανιάδης Γιάννης Βασσάλος Γιώργος Γκατζόγιας Ηλίας Δημητρακοπούλου Βασιλική Ζαρίκου Ελπινίκη

2

3 "Μνήμα της Φρασίκλειας. Θα καλούμαι για πάντα κόρη αφού οι Θεοί αντί για γάμο μού όρισαν αυτό το όνομα. Με έφτιαξε ο Αριστίων ο Πάριος"

4

5

6 Η Φρασίκλεια αφηγείται μέσα στο Μουσείο (Ανάγνωση λεζάντας-επιγραφής) -Φρασίκλεια: Ναι, εγώ είμαι αυτή -Επιστάτης: Μπ..Μπορείς και μιλάς; -Φρασίκλεια: Ε, ναι.. Δεν έχεις δει ποτέ σου άγαλμα να μιλάει; -Επιστάτης: Η αλήθεια είναι πως όχι -Φρασίκλεια: Επιστάτες Τι να πει κανείς; -Επιστάτης : Και πως και αποφάσισες να μιλήσεις; -Φρασίκλεια: Εεε, να, ήθελα κι εγώ να εκμυστηρευτώ σε κάποιον την ιστορία μου. Γιατί Γιατί αυτή η ποταπή, η ελεεινή, η «ιταμή» λεζάντα, αυτή που το περιεχόμενό της αποτελείται μόνο από πομφόλυγες και φληναφήματα δεν μπορεί, δεν είναι άξια να «διηγηθεί» την ιστορία μου. Τη δική μου, την ολόδική μου ιστορία. Αριστίων

7 -Επιστάτης: Εε λοιπόν τι περιμένεις; Πες μου! -Φ: Αχ από που να αρχίσω Είναι τόσα πολλά! Στο σπίτι όπου κοσμούσα την είσοδο, ζούσε μια όμορφη κοπέλα Τη λέγανε Φρασίκλεια, όμως πέθανε στο άνθος της ηλικίας της και οι γονείς της για να τιμήσουν τη μνήμη της έπλασαν ένα άγαλμα, εμένα! Ο δημιουργός μου είναι ο ξακουστός γλύπτης Αριστίων ο Πάριος! Το σώμα μου είναι φτιαγμένο από φίνο παριανό μάρμαρο. Το φόρεμα που καλύπτει το εξαίσιο κορμί μου είναι στολισμένο με άψογα άνθη και ιερά σύμβολα. Η μακριά βοστρυχωτή μου κόμη είναι περίτεχνα φιλοτεχνημένη και στο αριστερό χέρι που αργότερα μου προσέθεσαν, κρατώ ένα λεπτεπίλεπτο άνθος λωτού. Με το δεξί ανασηκώνω επιδέξια το μακρύ μου φόρεμα επιδεικνύοντας τα καλοδουλεμένα μου σανδάλια. Τα πόδια μου στήριζαν κάποτε το καλλίγραμμο κορμί μου σταθερά στη βάση μου, που αναγραφόταν η επιγραφή μου.

8 Να, κάπως έτσι.

9 -Ε: Μα πως βρέθηκες θαμμένη; -Φ: Βλέπεις, ο Αριστίων με υλοποίησε το π.χ. κάποιες δεκαετίες πριν την έναρξη των ξακουστών περσικών πολέμων. Η οικογένειά μου, για να προστατέψει εμένα και τον αδερφό μου, μας έκρυψαν από τον κόσμο για να μας προφυλάξουν, στα σπλάχνα της γης. Και να που το 1972 μετά την υποχώρηση ενός τμήματος της εκκλησίας Παναγίας-Μερέντας, παράφραση της Μυριννούντας παρεμπιπτόντως, ανακαλύφθηκε μια επιγραφή, η δική μου ταυτότητα! Το 1973, αν ενθυμούμαι σωστά, μία αρχαιολογική ομάδα με σκαπανείς τους αρχαιολόγους Ε. Καραβογιάννη και Ε. Μαστροκώστα έφεραν εμένα και τον αδερφό μου στο φως. Αχ! πόσο όμορφη ήταν η αίσθηση της θέρμης του ήλιου που έγλειφε το παγερό μάρμαρο του σώματός μου. Ντρέπομαι όμως για την κατάσταση στην οποία με βρήκαν. Τα άκρα μου, εξαιτίας της βιασύνης της οικογένειάς μου, είχαν σπάσει. Χρειαζόμουν επειγόντως επισκευή για να επανέλθω στην παλαιά μου δόξα! Ακόμη αισθάνομαι έναν οξύ πόνο στους συνδέσμους των μελών μου Και τώρα

10 -Ε: Και τώρα; -Φ: Τώρα βρίσκομαι εδώ στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το άγαλμα με τον αριθμό. Η παρουσία μου, βλέπεις, αποτελεί έμβλημα μιας παλαιότερης εποχής, μιας ένδοξης, μιας περιλάτητης εποχής, μεταφέροντας και συνεχίζοντας την πλούσια ιστορία μου.

11

12

13

14

15 ΤΕΛΟΣ