ΑΠΡΙΛΗΣ ΑΠΡΙΛΗΣ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ

Transcript

1 ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ GRIECHISCH-DEUTSCHE MONATSZEITUNG DEUTSCHLAND UND EUROPA Η εφημερίδα που διαβάζεται! ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ΜΑΪΟΣ 2015 ΕΤΟΣ 17ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ ΕΔΡΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟ MAI 2015 ΤΙΜΗ / PREIS 2,50 Η ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΕΡΗ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤHΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ( ) Die Griechen verlieren trotz der Krise nicht ihren Mut. Davon könnten sich viele Menschen in Deutschland etwas abgucken - einer von vielen Gründen nach Griechenland zu reisen Ein Journalistenteam aus Deutschland, im Auſtrag des deutschen Fernsehsenders ARD/NDR, war unterwegs in Griechenland, um ein Bild der Griechen aufzuzeichnen, das nicht mit Klischees behaſtet ist. Ein Interview mit den Journalisten Kristopher Sell. S. 11 Schätze des Epirus - Antike Brücke von Plaka Da steht sie noch. Elegant überwölbt sie freitragend den Fluss Arachthos. Es ist ein erhabener Anblick in der wunderschönen Landschaſt der Tsoumerka. Mit einer Gesamtlänge von 60 Metern, einer Höhe von 21 Metern und einem Bogen von 41 Metern ist sie die größte Einbogenbrücke des Balkan und eine herausragende bautechnische Leistung. Aus dem Jahre 1866 stammend, würde sie im nächsten Jahr ihren einhundertfünfzigsten Geburtstag feiern. Würde, könnte, sollte! Diese Brücke fiel starken Regenfällen und Wassermassen zum Opfer. Der gesamte Bogen liegt nun in großen Stücken auf dem Grund des Flusses, nur die Fundamente ragen völlig nutzlos in die Höhe. S Jahre nach einem Kriegsverbrechen - Distomo Ein Interview das vor fünf Jahren geführt wurde und bis heute nicht an Aktualität verloren hat. Schließlich erfasst es einen Fall, der sich in die für Griechenland schmerzhaſte Debatte der Reparationszahlungen und NS-Opfer Entschädigung einordnen lässt. Anlässlich des alljährlichen Gedenktages von der griechischen Ortschaſt Distomo zum 10. Juni veröffentlicht die Elliniki Gnomi die bewegende Geschichte des Argyris Sfountouris. S. 9 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ: Η ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΕΡΗ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ! ΑΠΡΙΛΗΣ ΑΠΡΙΛΗΣ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ: Δέκα επτά χρόνια ανελλιπώς κοντά στον Ελληνισμό τής Γερμανίας. Κοντά στα προβλήματα, τις αγωνίες και τις προσδοκίες των ξενιτεμένων. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ: Δέκα επτά χρόνια ανελλιπώς προβάλλει γεγονότα, ειδήσεις, εκδηλώσεις Κοινοτήτων και Συλλόγων, στηρίζει κορυφαίους θεσμούς των Ελλήνων του Εξωτερικού, παρουσιάζει θέματα πολιτισμού, παιδείας, περιβάλλοντος, εργασίας, κοινωνικής ασφάλειας και πρόνοιας, αθλητισμού, παλιννόστησης, λαογραφίας, ιστορίας, οικονομίας, λογοτεχνίας κλπ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ: Δέκα επτά χρόνια ανελλιπώς συμβάλλει στην διατήρηση της εθνικής συνείδησης, στην προβολή του γλωσσικού πλούτου της πατρίδας μας, στην προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς και παραγωγής του λαού μας. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ: Δέκα επτά χρόνια υπάρχει ανελλιπώς, Χορηγός επικοινωνίας στην 11η Ελληνο-Βαυαρική Πολιτιστική Ημέρα Για 11η συνεχή χρονιά γιορτάζεται και φέτος η Ελληνο-Βαυαρική Πολιτιστική Ημέρα. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ είναι χορηγός επικοινωνίας των εκδηλώσεων, ενώ σε μήνυμα ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ.κ. Αυγουστίνος επισημαίνει ότι Έλληνες και Βαυαροί αναδεικνύουν μέσα από την Ελληνο-Βαυαρική Πολιτιστική Ημέρα τις σφυρηλατημένες άριστες σχέσεις μιας καρποφόρου μακροχρόνιας συμβίωσης. Σελ. 4 γιατί την θέλουν, τόσο οι αναγνώστες της, οι εκατοντάδες Έλληνες και Ελληνίδες στην Γερμανία, την Ελλάδα και αλλού, που την στηρίζουν με την αγάπη τους και την ετήσια συνδρομή τους, όσο και Έλληνες επιχειρηματίες από την Πατρίδα και την Γερμανία, που την προτιμούν για τις διαφημιστικές τους καταχωρήσεις. Σε όλους αυτούς απευθύνουμε ένα μεγάλο, εγκάρδιο ευχαριστώ και υποσχόμαστε να συνεχίσουμε το έργο και την προσπάθειά μας με την ίδια όρεξη και αφοσίωση! Απόστολος Δίκογλου Ιδρυτής, Γεωργία Κωστακοπούλου Εκδότρια, Ευθύμιος Χατζηϊωάννου Σύμβουλος Έκδοσης και όλοι οι συνάδελφοι/συνεργάτες και συντελεστές τής "Ελληνικής Γνώμης" στη Σύνταξη. Αναλυτικό άρθρο του ιδρυτή της εφημερίδας κ. Απόστολου Δίκογλου στη σελίδα 15. Ντίσελντορφ: Στα χνάρια του Oμηρικού Nόστου... Οι μαθητές του δίγλωσσου γυμνασίου Λάιμπνιτς που εδρεύει στην πόλη του Ντίσελντορφ, γνώρισαν την πατρίδα από κοντά με τη διοργάνωση πενθήμερης εκπαιδευτικής εκδρομής. Η εκδρομή ξεκίνησε την Τρίτη 12 Μαΐου από το αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ, έχοντας ως συνεπιβάτη έναν καλό οιωνό για τον ελληνικό αθλητισμό, αφού έτυχε τα παιδιά να συνταξιδεύουν με τον πρώην προπονητή της εθνικής Ελλάδος Όττο Ρέχαγκελ. Ήταν μια καλή αρχή που έτυχε και ανάλογης συνέχειας Σελ. 5 Μιλάει στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Βασίλειος Σκουρής με αφορμή την απονομή του 50ου βραβείου Theodor Heuss παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας της Γερμανίας Joachim Gauck Σελ. 8

2 02 / Μάϊος 2015 Eλληνική Γνώμη Γράφει ο Βερολινέζος ΕΛΛΑΔΑ / ΚΟΣΜΟΣ Η κρίση θέλει τέχνη... Παρουσία πλήθους κόσμου, πολλών μαθητών, αθλητών, μικρών ζωγράφων, γονέων και εκπροσώπων των τοπικών αρχών τελέστηκαν την Κυριακή 17 Μαΐου 2015 στον 1ο όροφο της Περιφεραιακής Ενότητας Τρικάλων τα εγκαίνια της έκθεσης παιδικής ζωγραφικής με θέμα «Τέχνη και Αθλητισμός». Η έκθεση ήταν το αποτέλεσμα του Πανελλήνιου Διαγωνισμού με το ομώνυμο θέμα που συνδιοργανώθηκε από τα Εικαστικά Εργαστήρια «Προβίδα» και την Περιφέρεια Θεσσαλίας, Περιφερειακή Ενότητα Τρικάλων με την υποστήριξη του τμήματος Πολιτισμού και Αθλητισμού της Δ/νσης Πολιτισμού και Αθλητισμού του Δήμου Τρικκαίων. Συμμετείχαν: 23 πόλεις, 34 φορείς, 428 παιδικες ζωγραφιες ζωγράφισαν 650 παιδιά Εκτός διαγωνιστικου τομέα στην έκθεση παρουσιάστηκαν έργα από φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών Φλώρινας, και έργα από την δράση που είχε πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο του 2014 με παιδιά από τις ακαδημίες του ΑΣ ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ βόλευ και από τα Εικαστικά εργαστήρια «Προβίδα». Βραβεία δόθηκαν σε Καλαμάτα, Μανωλάδα Ηλείας, Χίο, Λαμία, Θεσ/νικη, Καρδίτσα, Τρίκαλα, Λάρισα. Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας σε διαδικτυακό διαγωνισμό στη Γερμανία Με εξαιρετική επιτυχία και πολυάριθμη συμμετοχή ολοκληρώθηκε ο διαδικτυακός διαγωνισμός με θέμα τη Στερεά Ελλάδα, που πραγματοποιήθηκε με τη συμβολή του Γραφείου Ε.Ο.Τ. Γερμανίας, της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και του γερμανικού επιμορφωτικού ιδρύματος «Willy-Scharnow-Stiſtung für Touristik», του μοναδικού μη κερδοσκοπικού φορέα, που επιδίδεται στην εκπαίδευση και επιμόρφωση των εργαζομένων στον τουριστικό κλάδο, με πολύπλευρη δράση και κύρος στον χώρο του τουρισμού. Για έναν ολόκληρο μήνα, όπως αναφέρεται από τον ΕΟΤ Γερμανίας σε σχετική ανακοίνωση, η Στερεά Ελλάδα φιλοξενήθηκε στην ιστοσελίδα του εν λόγω Ιδρύματος ( php?id=865), με ενημερωτικές πληροφορίες, φωτογραφίες και έναν διαγωνισμό με δέκα ερωτήσεις, τις οποίες καλούνταν να απαντήσουν αποκλειστικά εργαζόμενοι σε τουριστικούς οργανισμούς και ταξιδιωτικά γραφεία. Έξι ξενοδοχειακές μονάδες ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας, προσφέροντας ολιγοήμερες φιλοξενίες σε νικητές του διαγωνισμού, ενώ το πρώτο βραβείο περιελάμβανε φιλοξενία σε ξενοδοχείο της Σκύρου, προσφορά της Περιφέρειας. Οι υπεύθυνοι του Ιδρύματος «Willy-Scharnow-Stiſtung für Touristik» δηλώνουν εντυπωσιασμένοι από την πρωτόγνωρη αριθμητικά συμμετοχή, η οποία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο ανάλογο διαγωνισμό για άλλους ταξιδιωτικούς προορισμούς εκτός Ελλάδας. Στην επιτυχία αυτή συνετέλεσε και η προβολή της Στερεάς Ελλάδας ως Η πρόταση της ημέρας στην ηλεκτρονική έκδοση Travel One Morning news, του τουριστικού περιοδικού Travel One, που απευθύνεται σε αναγνώστες από τον τουριστικό χώρο. Η κλήρωση των τυχερών πραγματοποιήθηκε στους χώρους του Γραφείου Ε.Ο.Τ. στη Φραγκφούρτη από την Προϊσταμένη, κυρία Ευτυχία-Χριστίνα Αϊβαλιώτου, παρουσία της εκπροσώπου του Ιδρύματος, κυρίας Σαμπίνε Γκάιμπ. Η δράση εντάσσεται στο πλαίσιο της στρατηγικής του Ε.Ο.Τ. για προβολή στη γερμανική αγορά περιοχών της Ελλάδας που είναι λιγότερο γνωστές στο ευρύ τουριστικό κοινό. Η συνεργασία του Γραφείου Ε.Ο.Τ. Γερμανίας με την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας θα συνεχιστεί με την πραγματοποίηση ταξιδίου εξοικείωσης από 15 έως 22 Ιουνίου, με συμμετοχή δημοσιογράφων και τουριστικών πρακτόρων. (Φωτό: ΕΟΤ Γερμανίας) «Πολεμάμε για την Ελλάδα» είπαν οι Έλληνες της Ιταλίας Την αγάπη και την υποστήριξή τους στην Ελλάδα εξέφρασαν με κάθε τρόπο οι Ελληνες της Ιταλίας καθώς και προσωπικότητες, άνθρωποι του πολιτισμού, ακαδημαϊκοί, εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου, στον επικεφαλής της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού (ΓΓΑΕ) Μιχάλη Κόκκινο κατά την περιοδεία που πραγματοποιεί αυτή την εβδομάδα στη γειτονική χώρα. «Πολεμάμε για την Ελλάδα και γι αυτό που η προσπάθειά της πρεσβεύει για την Ευρώπη και τους λαούς της και δεν θα σταματήσουμε να το κάνουμε. Η επίσκεψή σας μας δίνει δύναμη και το χρειαζόμαστε», δήλωσαν οι ομογενείς στις συναντήσεις που είχε η Ελληνική αντιπροσωπεία στη Ρώμη, το Μιλάνο και την Τεργέστη. «Σε αυτή την προσπάθεια που καταβάλει η χώρα να συνδεθεί η πολιτική με τον άνθρωπο και όχι με αριθμούς, όλοι είναι απαραίτητοι, κανείς δεν περισσεύει», τόνισε ο κ. Κόκκινος μεταφέροντας τους χαιρετισμούς του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και επισημαίνοντας ότι η πατρίδα είναι μία και δεν έχει χρώμα. Τη δυναμική συμπαράστασή τους δήλωσαν στην ελληνική αντιπροσωπεία και οι φιλέλληνες καθώς όπως είπαν ο Ελληνισμός είναι τρόπος ζωής και στηρίζεται στο πνεύμα, στη φιλοσοφία, στην κοινωνική αλληλεγγύη. «Ιταλία και Ελλάδα μπορούν να φέρουν ένα νέο πνεύμα», τόνισε ο ελληνιστής Louis Godart εκφράζοντας την πεποίθησή του ότι η Ελλάδα θα πρέπει να έχει εντονότερη πολιτιστική παρουσία στη Ρώμη, όπως η Γαλλία, η Βρετανία, η Γερμανία, το Βέλγιο, η Ιαπωνία, η Αίγυπτος και άλλες χώρες. Στο πλαίσιο των συναντήσεών του ο κ. Κόκκινος είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τους ομογενείς τους τρόπους προβολής της Ελλάδας, την πρόταση για την νέα μορφή του ΣΑΕ που θα βασίζεται στη δημοκρατικότητα, τη συνοχή, την ενότητα και την ανεξαρτησία, αλλά και τη διεκδίκηση για τις ελληνικές θέσεις στο εξωτερικό, καθώς επίσης και για τις θέσεις των Ελλήνων της Διασποράς έναντι της ελληνικής Πολιτείας. Μέσα από αυτές τις επαφές καθορίσθηκαν οι τρόποι επικοινωνίας προς και από την Ελλάδα, το δίκτυο εξυπηρέτησης που έχει ξεκινήσει η Γ.Γ.Α.Ε. σε συνεργασία με τα Κ.Ε.Π., καθώς και οι τρόποι ενίσχυσης και συνδρομής των δραστηριοτήτων τους. «Εγκαινιάζουμε μια νέα σχέση, σχέση αμεσότητας και αμοιβαιότητας, και έτσι θα συνεχίσουμε», επισήμανε ο κ. Κόκκινος, εξηγώντας ότι αυτές είναι οι κατευθυντήριες γραμμές του πρωθυπουργού της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα, αλλά και οι οδηγίες του υπουργού Εξωτερικών. Η ελληνική αντιπροσωπεία θα επισκεφθεί τις επόμενες μέρες τη Βενετία και τη Νάπολη στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που προγραμματίζονται για τα 500 χρόνια παρουσίας του Ελληνισμού στην Καμπανία. Πηγή: ΑΠΕ (Σ. Αραβοπούλου) Η Ελλάδα μεταξύ σφύρας και άκμωνος Αγαπητή κυρία Κωστακοπούλου, κύριοι συντάκτες της ΕΛ- ΛΗΝΙΚΗΣ ΓΝΩΜΗΣ, με το παρακάτω άρθρο συμμετέχω στο διάλογο για την επόμενη μέρα της χώρας, ως ελάχιστη συμβολή. Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, κατά τη γνώμη μου, έχει δομικά χαρακτηριστικά. Οι χρόνιες αδυναμίες στη λειτουργία των θεσμών, η έλλειψη παραγωγικής μηχανής, η συνεχής αλλαγή του φορολογικού συστήματος, ο διογκωμένος δημόσιος τομέας, η φοροδιαφυγή, ο υπερδανεισμός, είναι τα δομικά χαρακτηριστικά της λειτουργίας του κράτους, τα οποία οδήγησαν στην οικονομική κρίση. Η λεγόμενη <<μεσαία τάξη>>, η οποία αναδύεται, κυρίως μετά την μεταπολίτευση, επιχειρεί να παρεισφρύσει δυναμικά σε όλους τους χώρους του κρατικού μηχανισμού και, συγχρόνως, να αντλήσει, από την μεριά της, εκείνα τα προνόμια, τα οποία απορρέουν από συγκεκριμένους θεσμικούς ρόλους. Συγχρόνως, ο ιδιωτικός τομέας (έμποροι, επιχειρηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες) διεκδικούν το δικό τους μερίδιο της οικονομικής ανάπτυξης, μέσα από μία στρεβλή και άναρχη διαχείριση των πλεονεκτημάτων της ελεύθερης αγοράς. Από την πλευρά τους οι κυβερνητικές επιλογές και ο κομματικός συνδικαλισμός, χαρακτηρίζονται από μία προσπάθεια χειραγώγησης του ελληνικού λαού και της κοινής γνώμης, προκειμένου ο καθένας από την πλευρά του να καρπωθεί τα ωφέλη και τα προνόμια μιας, κατά τα άλλα, πελατειακής διαχείρισης των πραγμάτων. Το όραμα της οικονομικής ανάπτυξης μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής ευφορίας, βρίσκει την κορύφωσή του κατά τις τελευταίες τρεις τουλάχιστον δεκαετίες. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα επιδίδεται, αδιακρίτως, σε ένα όργιο παροχής δανείων και η ελληνική κοινωνία επιδίδεται, επίσης αδιακρίτως, στην υπερκατανάλωση των προσφερόμενων προϊόντων της βιομηχανίας της κουλτούρας. Διαμορφώνονται, έτσι, οι συνθήκες ενός ψευδόκοσμου μιας οικονομικής ευμάρειας, η οποία όμως δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές δυνατότητες μιας χώρας, κατά το μάλλον, γεωργοκτηνοτροφικής και μιας οικονομίας παρασιτικής. Το σοκ της οικονομικής κρίσης έφερε τα πάνω κάτω. Η παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η λιτότητα, η περικοπή των μισθών και των συντάξεων, το κλείσιμο των επιχειρήσεων, η αύξηση της ανεργίας, όλα αυτά τα αποτελέσματα μαζί, έδωσαν την χαριστική βολή στην ελληνική κοινωνία. Η νέα κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμωνος. Από την μία πλευρά βρίσκεται κάτω από την πίεση των θεσμών και των εταίρων, οι οποίοι ζητούν επίμονα μεταρρυθμίσεις, και από την άλλη μιας απεγνωσμένης προσπάθειας για την επιτυχή έκβαση των διαπραγματεύσεων, σύμφωνα και με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις προς τον ελληνικό λαό. Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί με αγωνία αλλά και με δυσπιστία την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων και ο φόβος για ένα ατύχημα (χρεοκοπία) είναι ορατός. Αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ουδείς γνωρίζει ποιό θα είναι το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων. Ένα είναι γεγονός: Αν η κυβέρνηση επιθυμεί να παραμείνει η Ελλάδα μέσα στο Ευρώ και μέσα στην Ευρώπη- που είναι και η μόνη επιθυμητή λύση- θα πρέπει να χαμηλώσει λίγο τους τόνους της αντιπαράθεσης με τους θεσμούς και τους εταίρους, προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο ατυχήματος. Αυτό θα ήταν και η ευχή μου. Μετά τιμής Δημήτρης Τσαρδάκης διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Φραγκφούρτης και Ομότιμος καθηγητής του πανεπιστημίου Πατρών dimitsar@otenet.gr ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ Η εφημερίδα της ομογένειας Ιδιοκτήτης-Εκδότης: Γεωργία Κωστακοπούλου Διευθυντής Σύνταξης: Αποστόλης Ζώης Συντακτική ομάδα- Συνεργάτες-Ανταποκριτές: Αθανασία Τέελ Athanasia Theel Berlin-Leipzig Sylvia Löser und Walter Bachsteffel Παραμυθιά - Ηπειρος Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης Ευθύμης Χατζηϊωάννου - Σύμβουλος Εκδοσης Διεύθυνση: Γερμανία: Grolmanstraße Berlin Eλλάδα: Καλογριανής - Καλλιθέα Τρίκαλα Επικοινωνία: Τηλ.: Fax: Κινητό: info@elliniki-gnomi.eu ELLINIKI GNOMI Die griechisch-deutsche Zeitung für Deutschland und Europa Inhaber- und Herausgeberin: Georgia Kostakopoulou Chefredakteur: Apostolis Zois Anschriſt: Zeitung Elliniki Gnomi, Grolmanstraße 28, Berlin Für Griechenland: Georgia Kostakopoulou (Elliniki Gnomi), Kalogrianis 3, Trikala, Griechenland Telefonischer Kontakt: Mobil: Fax:

3

4 04 / Μάϊος 2015 Eλληνική Γνώμη ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ 11η Ελληνο-Βαυαρική Πολιτιστική Ημέρα στο Μόναχο Χορηγός επικοινωνίας και η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ Χαιρετισμός του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Γερμανίας κ. Αυγουστίνου Για 11η συνεχή χρονιά εορτάζουμε φέτος την Ελληνο-Βαυαρική Πολιτιστική Ημέρα. Η μεγάλη επιτυχία των εκδηλώσεων των περασμένων ετών με την ευρεία συγκινητική συμμετοχή ελληνικών και βαυαρικών οργανισμών και συλλόγων, τον εορτασμό και τη δημόσια παρουσίαση των αξιών του βαυαρικού και του ελληνικού λαού μέσα από την τέχνη, τον χορό, το τραγούδι, τη μουσική, τη ζωγραφική και τις άλλες καλλιτεχνικές δραστηριότητες έκαναν την Ελληνο-Βαυαρική Πολιτιστική Ημέρα αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής ζωής του Μονάχου, το οποίο τυχαίνει μεγάλης εκτίμησης εντός και εκτός Βαυαρίας. Ιδιαίτερα στις δύσκολες ημέρες, που λόγω της οικονομικής κρίσης διέρχεται σήμερα η Ελλάδα, Έλληνες και Βαυαροί αναδεικνύουν μέσα από την Ελληνο-Βαυαρική Πολιτιστική Ημέρα τις σφυρηλατημένες άριστες σχέσεις μιας καρποφόρου μακροχρόνιας συμβίωσης. Αλληλεγγύη και αλληλοσεβασμός και κοινή δημιουργική πορεία προς το μέλλον των δύο λαών στην Ευρώπη είναι ο βασικός πυλώνας των διμερών σχέσεων, όπως και αντικατοπτρίζεται τόσο συμβολικά στο λογότυπο της ΕλληνοΒαυαρικής Πολιτιστικής Ημέρας (ελληνικός κίονας συνδεδεμένος με βαυαρικό υπόστεγο), όσο και στο πολυποίκιλο πρόγραμμά της, το οποίο κρατάτε στα χέρια σας. Εύχομαι ολόψυχα αυτή η αξιέπαινη πρωτοβουλία να συνεχιστεί και στα επόμενα χρόνια με αμέριστη δύναμη και ολόθυμη προσφορά για το καλό της κοινωνίας μας τόσο στη Βαυαρία και στην Ελλάδα, όσο και αλλαχού. Ο Γερμανίας Αυγουστίνος Ηαρμονική συμβίωση λαών και πολιτισμών, η επιτυχής ενσωμάτωση των Ελλήνων στη βαυαρική κοινωνία και ο σύγχρονος βαυαρικός φιλελληνισμός, αποτελούν και πάλι εφέτος την κύρια βάση του προγράμματος της 11ης Ελληνο-Βαυαρικής Πολιτιστικής Ημέρας. Η ολοπρόθυμη συμμετοχή βαυαρικών και ελληνικών οργανισμών και συλλόγων και η εθελούσια προσφορά πολλών συμπατριωτών μας και φιλλελήνων βαυαρών, έφερε σε πέρας στη δεκαετία που πέρασε, με μεγάλη επιτυχία, την όμορφη και από πάσης πλευράς σημαντική αυτή εκδήλωση προβολής της Ελλάδος και της Βαυαρίας. Χαιρόμαστε που η πόλη και η κοινωνία του Μονάχου μας παρέχουν τη δυνατότητα να καλλιεργούμε τις παναθρώπινες αξίες της ζωής και να τις μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενεές των λαών μας. Μαζί με τους μέχρι τώρα διοργανωτές της Ελληνο- Βαυαρικής Πολιτιστικής Ημέρας, Πρωτοπρεσβύτερο Απόστολο Μαλαμούση και Κωνσταντίνο Γιαννακάκο και με την περαιτέρω συμβολή και συμβουλή όλων των μετεχόντων οργανισμών κα συλλόγων, αρχίζουμε εφέτος την επόμενη δεκαετία παρουσίασης της διαπολιτισμικής αυτής εκδήλωσης. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος το πρόγραμμα των εκδηλώσεων που έχετε ανα χείρας, παρέχει πολλές και ποικίλες δυνατότητες και ευκαιρίες ανταλλαγής εμπειριών, συζητήσεων, προβληματισμών, σχεδίων και οραματισμών, για το καλό της κοινωνίας που ζούμε. Σας προσκαλούμε εγκάρδια να εορτάσουμε από κοινού την 11η ΕλληνοΒαυαρική Πολιτιστική Ημέρα και θα χαρούμε να σας χαιρετίσουμε στιςεκδηλώσεις της. Στη διεύθυνση www. hellas-bayern.de υπάρχει το πρόγραμμα της 11ης Ελληνο-Βαυαρικής Πολιτιστικής Ημέρας (11.GBKT) Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Βλέτσης Ιερά Μητρόπολις Γερμανίας-Αρχιερατική Επιτροπεία Βαυαρίας Φανή Αθέρα Δημοσιογράφος Υπεύθυνη Οργάνωσης της 11ης ΕΒΠΗ Media Sponsoren: ELLINIKH GNOMI Die Elliniki Gnomi ist eine griechisch-deutsche Zeitung mit Hauptsitz in Berlin. Der Inhalt deckt ein vielfältiges Themenspektrum ab, darunter Inter views, Kommentare und besondere Ereignisse, die sowohl Griechenland als auch Deutschland betreffen. Die Artikel erscheinen in einem ausgewogenen Verhältnis auf Deutsch und Griechisch. Abgesehen von den Abonnenten, wird die Zeitung an die zuständigen Auslandsvertretungen Griechenlands in Deutschland und umgekehrt verteilt. Darunter fallen griechische Konsulate in Deutschland und die griechische Botschaſt in Berlin, das deutsche Konsulat in Thessaloniki und die Deutsche Botschaſt in Athen. Hinzukommen das Auswärtige Amt, das Bundesministe rium für Bildung und Forschung und das Bundespräsidialamt in Deutschland sowie große regionale Behörden in Griechenland. Darüber hinaus gehören griechische Restaurants und Vereine in Deutschland und der Schweiz zur Leserschaſt der Elliniki Gnomi. Die Zeitung ist im März 2013 als beste Diaspora Zeitung von dem griechischen Teil der Vereinigung europäischer Journalisten ausgezeichnet worden. Μόναχο: Με την Ελλάδα αλλάζουμε την Ευρώπη Περιοδεία του συντονιστή του Τμήματος Οικολογίας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ & μέλους του τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Χονδρού στη Γερμανία ίσως από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης, της κυβέρνησης σωτηρίας του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή διεθνοποίησε, βάζοντας στο «Μια, επίκεντρο την ευρωπαϊκή του διάσταση, το ελληνικό ζήτημα. Τονίζοντας το γεγονός ότι η κρίση χρέους στην Ελλάδα δεν είναι ελληνικό φαινόμενο αλλά αποτέλεσμα της συστημικής κρίσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου, δεν δημιούργησε μόνο τεράστιο εκνευρισμό στις εγχώριες και ευρωπαϊκές ελίτ, αλλά συνέβαλλε ταυτόχρονα στο άνοιγμα μια ευρείας συζήτησης στην Ευρώπη για την εναλλακτική διέξοδο από αυτή την κρίση». Αυτά ανέφερε ανάμεσα σε άλλα ο κ. Γιώργος Χονδρός, συντονιστής του Τμήματος Οικολογίας της ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ & μέλος του τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο περιοδείας που πραγματοποίησε σε ολόκληρη τη Γερμανία. Καμπάνια Η καμπάνια που είχαμε ξεκινήσει πριν τις εκλογές σε ολόκληρη την Ευρώπη για την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και την σωστή ενημέρωση των Ευρωπαίων, μετατράπηκε αμέσως μετά τις εκλογές και την συγκρότηση της μοναδικής στην Ευρώπη Αριστερής κυβέρνησης, σε καμπάνια υποστήριξης της, απόκρουσης της ανελέητης επίθεσης που δέχεται και στην Ευρώπη, αλλά και σε καμπάνια πληροφόρησης και απόκρουσης της χυδαίας προπαγάνδας των κυρίαρχων ευρωπαϊκών και διεθνών ΜΜΕ, τόνισε χαρακτηριστικά ο τρικαλινής καταγωγής κ. Χονδρός, για να προσθέσει: «Ιδιαίτερα στην Γερμανία όπου οι Μέρκελ Σόιμπλε ενορχηστρώνουν την λαίλαπα της πολιτικής λιτότητας, το κίνημα της αλληλεγγύης στην Ελλάδα και την νέα ελληνική κυβέρνηση παίρνει διαστάσεις μεγάλου κινήματος. Είναι αμέτρητες οι επιτροπές αλληλεγγύης και οι εκδηλώσεις που διοργανώνουν για την Ελλάδα. Συμμετέχει το σύνολο των αριστερών δυνάμεων, των κινημάτων, της κοινωνίας των πολιτών. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά και το Die Linke πρωτοστατούν. Στα μεγάλα συνδικάτα γίνετε όλο και περισσότερο συνείδηση, ότι και ο δικός τους ταξικός αγώνας περνάει μέσα από τον αγώνα κατά της λιτότητας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές-εταίρους μας, έφτασαν σε οριακό σημείο, εκεί όπου οι κόκκινες γραμμές της Κυβέρνησης αλλά και του λαού, συγκρούονται με την αδιαλλαξία των ελίτ που εκπροσωπούν το νεοφιλελεύθερο δόγμα της λιτότητας. Η έκβαση αυτής της σφοδρής σύγκρουσης δεν αφορά μόνο τους Έλληνες, αφορά όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες της Ευρώπης. Ο συσχετισμός δύναμης δεν είναι υπέρ μας και με δεδομένο ότι και ο χρόνος δεν είναι μαζί μας, πρέπει να επιταχύνουμε τις διαδικασίες συγκρότησης του νέου απαραίτητου πανευρωπαϊκού μετώπου κατά της λιτότητας. Στις σημερινές συνθήκες, αυτό μπορεί να είναι το μίνιμουμ πρόγραμμα της Αριστεράς πάνω στο οποίο μπορεί να οικοδομηθεί το σχέδιο κοινής ευρωπαϊκής δράσης». Ακόμα υπογράμμισε ότι η νέα Ελληνική κυβέρνηση, ακόμη και εάν καταφέρει τον επιδιωκόμενο έντιμο συμβιβασμό, δεν θα έχει συμβάλει στην αλλαγή στην Ευρώπη, αν από σήμερα δεν εντείνουμε την δράση μας για την αλλαγή των συσχετισμών υπέρ της Αριστεράς σε κάθε χώρα της Ευρώπης ξεχωριστά, για να προσθέσει: «Είναι βασική προϋπόθεση όχι μόνο για να κρίνουμε υπέρ μας την σφοδρή ταξική και ιδεολογική σύγκρουση που διεξάγετε σήμερα με τον μανδύα των διαπραγματεύσεων, αλλά κομβικής σημασίας και για το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης. Μ άλλα λόγια: Κερδίζοντας την μάχη κατά της λιτότητας, ανοίγουμε τον δρόμο για την ανάπτυξη, την καταπολέμηση της ανεργίας, την ανάκτηση και εμπέδωση των δικαιωμάτων, την επανίδρυση του κοινωνικού κράτους, την προστασία του δημόσιου πλούτου. Αυτό είναι το περιεχόμενο των συζητήσεων που κάνουμε, χθες και προχθές στο Μόναχο, σήμερα στην Νυρεμβέργη, αύριο στο Βερολίνο, μεθαύριο στο Μπόχουμ και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας και της Ευρώπης. Οι εργαζόμενοι, η Αριστερά και τα κινήματα της Ευρώπης απαιτούν και διεκδικούν μια Ευρώπη, δημοκρατική, σοσιαλιστική, οικολογική και με ανοιχτά σύνορα. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και η ταξική μεροληψία της κυβέρνησης μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στην επιτάχυνση και στην επιτυχία αυτής της διεκδίκησης. Τώρα είναι ο χρόνος».

5 Eλληνική Γνώμη Μάϊος 2015 / 05 Κείμενο-Φωτογραφίες: Αλεξία Μυριούνη ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ Ντίσελντορφ: Στα χνάρια του Oμηρικού Nόστου... Οι μαθητές του δίγλωσσου γυμνασίου Λάιμπνιτς που εδρεύει στην πόλη του Ντίσελντορφ, γνώρισαν την πατρίδα από κοντά με τη διοργάνωση πενθήμερης εκπαιδευτικής εκδρομής Πώς μπορεί κανείς να ορίσει την έννοια της πατρίδας και πώς μπορεί να την βιώσει, όταν βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά, όταν την γνωρίζει μόνο από τις διακοπές και όταν μόλις αχνά έρχεται σε επαφή με τη γλώσσα και την ιστορία της, μέσα από το σχολείο και το μάθημα των ελληνικών; Αυτό το ταξίδι ανακάλυψης της ταυτότητάς μας, επιχειρούν κάθε χρόνο οι καθηγητές και μαθητές του δίγλωσσου γυμνασίου Λάιμπνιτς που εδρεύει στην πόλη του Ντίσελντορφ, και δίνει την ευκαιρία στους Έλληνες μαθητές της δέκατης οι οποίοι παρακολουθούν το τμήμα πιστοποίησης ελληνομάθειας Β2 /Γ1 του σχολείου, να γνωρίσουν την πατρίδα από κοντά με τη διοργάνωση πενθήμερης εκπαιδευτικής εκδρομής. Άρωμα πατρίδας για την τρίτη γενιά Ελλήνων ομογενών στη Γερμανία που ακόμα η καρδιά τους χτυπά ελληνικά, ακόμα ακολουθούν τα χνάρια του ομηρικού νόστου Η εκδρομή ξεκίνησε την Τρίτη 12 Μαΐου από το αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ, έχοντας ως συνεπιβάτη έναν καλό οιωνό για τον ελληνικό αθλητισμό, αφού έτυχε τα παιδιά να συνταξιδεύουν με τον πρώην προπονητή της εθνικής Ελλάδος Όττο Ρέχαγκελ. Ήταν μια καλή αρχή που έτυχε και ανάλογης συνέχειας n Τρίτη, Πρώτος σταθμός Αθήνα: Ιστορία της πόλης, διαβαίνοντας την οδό Πανεπιστημίου Περπατήσαμε την οδό Πανεπιστημίου, γνωρίζοντας τη μοντέρνα Αθήνα με την «Τριλογία» Πανεπιστήμιο, Ακαδημία, Εθνική Βιβλιοθήκη, Οικία Σλήμαν, Καθολική Εκκλησία, Οφθαλμιατρείο, Σύνταγμα, Πλάκα. Η μέρα έκλεισε με βόλτα στο Μοναστηράκι και φαγητό με παραδοσιακούς ανατολίτικους μεζέδες στου Μπαϊρακτάρη. n Τετάρτη, Δεύτερος σταθμός: Ισθμός Κορίνθου, Επίδαυρος, Ναύπλιο, Μυκήνες Περνώντας τον Ισθμό της Κορίνθου, νιώσαμε πως περπατάμε σε ένα μονοπάτι που οδηγεί στην κάθαρση της ανθρώπινης ψυχής, φτάσαμε στην Επίδαυρο και στο αρχαίο θέατρο τοπίο σταματημένο στο χρόνο αέναος ελληνισμός, πνεύμα πανανθρώπινο έπειτα ταξιδιού συνέχεια στην πρώτη πρωτεύουσα του νεότερου ελληνικού κράτους με επίσκεψη στο σημείο που δολοφονήθηκε ο πρώτος κυβερνήτης της χώρας Ιωάννης Καποδίστριας έξω από το Άγιο Σπυρίδωνα έπειτα περιήγηση στο μουσείο κομπολογιού και επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών και στους θολωτούς τάφους των Ατρειδών Εκεί στην πύλη των Λεόντων θαυμάσαμε το εφευρετικό μεγαλείο μιας άλλης εποχής, κλειδωμένης στην δοξασμένη αχλή του χρόνου n Πέμπτη, Τρίτος σταθμός: Μουσείο Ακρόπολης (ξενάγηση από επαγγελματία ξεναγό), Ακρόπολη, Αρχαία Αγορά, Θησείο, Πλάκα, Μοναστηράκι Ιερό δέος μας κατέλαβε στο μουσείο της Ακρόπολης, και όμως όπως η Καρυάτιδα που απουσίαζε κάτι έλειπε για να ολοκληρωθεί η μνήμη αυτού του μεγαλείου ανηφορίζοντας έπειτα στο βράχο της Πνύκας, απευθύναμε επίκληση στις ιέρειες του φωτός, να μη λείψει το φως από την ψυχή του ανθρώπου και η ελπίδα να μην χαθεί γίναμε μάρτυρες της τελετής φωτός, αντιληφθήκαμε ότι Ελληνισμός πέρα από τα βράχια και τα αγάλματα, πέρα από τα τείχη και τους τάφους είναι μόνο πνεύμα, μια ιδέα Εκεί ψηλά στην Ακρόπολη θα έπρεπε να ξεκινάει η πολιτική και η αισθητική μας αγωγή πλην όμως φευ θαυμάσαμε το μεγαλείο ώστε να μείνει στον αιώνα ζωντανό Κατηφορίσαμε στην αρχαία αγορά, επισκεφθήκαμε το Θησείο και ξεχυθήκαμε στην Πλάκα και το Μοναστηράκι για ψώνια και αναμνηστικά n Παρασκευή, Τέταρτος σταθμός: Όσιος Λουκάς, Δίστομο, Αράχωβα, Δελφοί Ταξιδέψαμε στο χρόνο φτάνοντας στη μονή του Οσίου Λουκά, ψηλαφίζοντας την έννοια της αυταπάρνησης για να γνωρίσεις το Θεό που κάθε ένας μπορεί να κουβαλήσει, προσκυνήσαμε στο Δίστομο σκαλίζοντας μνήμες πως η θηριωδία γεννάται από παράλογες ιδέες που μπορούν να φωλιάσουν στην απελπισία κάθε λαού παρασύροντας στον όλεθρο τις αθώες ψυχές Πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ο άνθρωπος και έπειτα πόσο κουράγιο χρειάζεται για να ξανασηκωθεί και να υψώσει τη σημαία της ανθρωπιάς Στην Αράχωβα διώξαμε τις έγνοιες για να μπούμε με καθαρό νου στο ιερό μαντείο των Δελφών. Ο ομφαλός της γης το κέντρο του κόσμου, τίνος κόσμου, ίσως εκείνου του κόσμου που πιστεύει στην μυσταγωγία της ψυχής n Σάββατο, Πέμπτος Σταθμός: Αρχαιολογικό Μουσείο, Πολυτεχνείο, Κολωνάκι (μοντέρνα καταστήματα), Λυκαβηττός, Αποχαιρετιστήριο γλέντι στην Αθήνα Πίσω στην Αθήνα πατήσαμε για άλλη μια φορά τον τροχό της ιστορίας στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών και στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Μουσείο ζεύγους Γουλανδρή) ξεκινώντας συζήτηση με τα λίθινα ειδώλια, εισπνέοντας το άρωμα του χρόνου και μιας ομορφιάς ανεξίτηλης που φθορά δεν γνωρίζει και στο κοινό μέτρο δεν χωρά πολεμήσαμε με τις παραστάσεις των αγγείων και αγωνιστήκαμε κι εμείς έστω για λίγο, με έπαθλο έναν κότινο, ένα στεφάνι νίκης για κάτι που δεν έπαψε να υπάρχει ποτέ, ακόμα και αν σιωπά, ακόμα και αν εκτίθεται στα μουσεία του κόσμου ως λεία των σύγχρονων νικητών Είναι εδώ και με την σιωπή του κόβει το νήμα της νίκης μιας νίκης άπτερης και πτερωτής συνάμα, από τη στιγμή που θα μάθεις να διαβάζεις τα ίχνη της Στο Πολυτεχνείο ακούσαμε φωνές που ερχόντανε από το χθες, χωρίς να τις προσδιορίσουμε και στο Κολωνάκι η εικόνα του χρόνου χάθηκε στις ανέσεις του σήμερα και των ψευδεπίγραφων αναγκών. Έμενε ο ανήφορος στο λόφο του Λυκαβηττού ανάβοντας ένα κεράκι στον Αϊ Γιώργη, δίνοντας κρυφή υπόσχεση πως κάποτε θα ξαναπεράσουμε από εκεί Φεύγουμε με τον ήχο στην ψυχή μας από τις μελωδίες της Πλάκας, εκεί σε ένα κουτούκι τραγουδώντας τις μικρές χαρές της ημέρας, τις γλυκόπικρες στιγμές της ζωής Σε κάθε σταθμό αυτής της εκπαιδευτικής εκδρομής τα παιδιά είχαν έτοιμες τις εισηγήσεις τους για τα αρχαιολογικά και ιστορικά μνημεία που επισκεφθήκαμε όπως και για τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς. Για την εκδρομή εργάστηκαν και συμμετείχαν οι μαθητές: Αθανάσιος Κιοσσές, Ιωάννης Κέττενις, Ιωάννης Κόκκινος, Αλέξανδρος Ντούκας, Χάρης Τσιλίκας, Ηλιάνα Ζαφειράκη, Αθηνά Κομνηνού, Αναστασία Μακριδάκη, Θεοδούλα Πασχάλη. Την εκδρομή πλαισίωσαν οι καθηγήτριες Κατερίνα Γιαννιδάκη, η οποία ολοκληρώνει τη σταδιοδρομία της ως εκπαιδευτικός με αυτήν την εκδρομή και το γενικότερο έργο της στο σχολείο μας και η Αλεξία Μυριούνη. Κλείνοντας ευχαριστούμε από καρδιάς το σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων που υποστηρίζει τις δράσεις του σχολείου και κάλυψε μέρος των εξόδων της εκδρομής. Ζόλινγκεν: Βραβεύτηκε η Ελληνίδα Ιωάννα Ζαχαράκη για τη δράση και προσφορά της Οι δραστηριότητες και η γενικότερη προσφορά στα κοινά αποτέλεσαν τους βασικούς λόγους, που η ελληνίδα με καταγωγή από την περιοχή της Καλαμπάκας του νομού Τρικάλων, Ιωάννα Ζαχαράκη βραβεύτηκε από το Σύλλογο Γυναικών της πόλης Ζόλινγκεν, όπου εργάζεται και υποστηρίζει γυναίκες που βρίσκονται σε ανάγκη. Ο σύλλογος βραβεύει κάθε χρόνο και μία γυναίκα που παρουσιάζει πλούσια δράση σε τέτοιες υποστηρικτικές δομές. Με χαρά Με χαρά και συγκίνηση δέχτηκε η κ. Ζαχαράκη την βράβευσή της απαντώντας σε ερώτηση που της απευθύναμε, ότι η δική της συνεισφορά είναι μόνο ένα μικρό πετραδάκι στο μεγάλο μωσαϊκό της προσφοράς και την αποδέχεται ως εκπρόσωπος όλων των γυναικών που δραστηριοποιούνται στους ίδιους ή αντίστοιχους τομείς. Τόνισε δε, ότι ειδικά σήμερα η προσφορά στα κοινά είναι απαραίτητη. Όλες οι γυναίκες με τις δραστηριότητές τους, η κάθε μία στον τομέα της, διαμορφώνουν και προωθούν ώστε η κοινωνία να γίνει ανθρώπινη και με ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία στον συνάνθρωπο. Η κ. Ζαχαράκη που εργάζεται ως εισηγήτρια για θέματα Κοινωνικής Ένταξης και Διαπολιτισμικότητας σε Κοινωνικό Φορέα, διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Μπόχουμ, ετοιμάζει και το επόμενο επιστημονικό της σύγγραμμα που θα δημοσιευτεί στο τέλος του χρόνου, δραστηριοποιείται ως Δημοτική Σύμβουλος και έχει επανεκλεχθεί στο Δίκτυο Ελλήνων Αιρετών Ευρώπης Ελληνικής Καταγωγής. Εργάζεται τον καιρό αυτό για την οργάνωση της Ακαδημίας Αξιών και στόχος της είναι η αναβίωση του διαλόγου για την αναγκαιότητα των διανθρώπινων αξιών και αλληλοσεβασμού ακόμη και σε ευρωπαϊκή βάση. Σε αυτά τα πλαίσια μεσολαβεί με τις αρμοδιότητές της και συμβάλλει στην καλυτέρευση των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας που λόγω της κρίσης και των αρνητικών δημοσιευμάτων έχουν επηρεάσει τις ελληνογερμανικές σχέσεις. Διαπιστώνει, η ίδια όπως τονίζει, ότι είναι επείγουσα η ανάγκη δράσης για την ανάπτυξη ενός Σχεδίου Βοήθειας για την Ελλάδα, η οποία χρειάζεται τον απαραίτητο χρόνο για την προσαρμογή. Διαπίστωση Με το Δίκτυο Αιρετών Ευρώπης τονίζει, ότι η σκληρή οικονομική λιτότητα δεν βγάζει την Ελλάδα από την κρίση. Η διαπίστωση ότι η ζωή των ανθρώπων στην Ελλάδα, μετά τα πέντε χρόνια λιτότητας, δεν καλυτέρευσε, είναι μια διαπίστωση, ότι τα ως τώρα μέτρα που εφαρμόσθηκαν δεν ήταν ΦΩΤΟ: IΩΑΝΝΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ αποτελεσματικά, επειδή ένα μεγάλο τμήμα των βοηθειών χρησιμοποιήθηκαν και συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται για την εξόφληση των παλιών δανείων και τόκων. Με τις δραστηριότητές της θέλει ως μεσολαβήτρια να δράσει ανάμεσα στους Γερμανούς αλλά και στους συμπατριώτες της στην Ελλάδα. Παρατηρεί και ανησυχεί ότι στην Ευρώπη, που περνά τα τελευταία χρόνια μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις από την ίδρυσή της, η αλληλοσυμπεριφορά και τα μηνύματά προς τους πολίτες ειδικά των δύο χωρών δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά. Λείπει ο σεβασμός και η αντικειμενικότητα. Σημειώνει δε: «Εμείς οι πολίτες ελληνικής καταγωγής που ζούμε και εργαζόμαστε στη Γερμανία, γνωρίζουμε και βιώνουμε τις καταστάσεις και στις δύο χώρες. Βλέπουμε ότι η οικονομική κρίση έχει εξελιχθεί σε κρίση πολιτισμική. Αυτή η κατάσταση δεν μας αρέσει. Γι αυτό οργανώνονται για την αλληλοπληροφόρηση, ευαισθητοποίηση και αλληλεγγύη σε συνεργασία με γερμανικούς και ελληνικούς φορείς διάφορες εκδηλώσεις. Από τις δύο πλευρές απαιτείται τώρα αλλαγή στάσης, ας δούμε το κοινό όφελος, ώστε με σύνεση και αλληλοσεβασμό να βρεθεί πλέον μία μακροχρόνια λύση. Ας αναγνωρίσει η Γερμανία, ότι η λιτότητα δεν αρκεί, αν δεν συνοδευτεί με προγράμματα επενδύσεων και ανάπτυξης. Από την άλλη πλευρά ας δούμε εμείς οι Έλληνες την σημερινή κρίση ως ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε τις δυνατότητές μας καθώς και τα τρωτά σημεία. Αν υπάρξει μια οργανωμένη δομή που θα επενδύσει στην καινοτομία είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, συνοδευόμενη με διαρθρωτικές αλλαγές και αν επικρατήσει η αξιοπρέπεια, η υπευθυνότητα, η συνεργασία καθώς και η αναγνώριση των ικανοτήτων του άλλου, τότε θα εμπνεύσει η Ελλάδα την εμπιστοσύνη των πολιτών της καθώς και των επενδυτών της». Παράλληλα με την πολιτική αλληλεγγύης απέναντι στην Ελλάδα η κ. Ζαχαράκη δέχεται και αιτήματα άμεσης συμπαράστασης από φορείς και άτομα που χρειάζονται βοήθεια, που ανάλογα με τις υπάρχουσες δυνατότητες προσπαθεί να υλοποιήσει. Ετσι συνεχίστηκαν όσο ήταν αναγκαίες οι μεταφορές ιατροφαρμακευτικού υλικού προς την Αδελφότητα της Αγάπης Χριστού στην Θεσσαλονίκη καθώς και άλλους φορείς. Μεγάλη είναι η συμπαράσταση των συμπατριωτών μας ιατρών και εθελοντών που συμβάλλουν στις προσπάθειες αυτές, αλλά και οι δωρεές των γερμανικών ιατροφαρμακευτικών Ιδρυμάτων, σημειώνει η ίδια. Αξίζει να αναφερθεί και χαίρεται ιδιαίτερα για αυτή την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί η κ. Ζαχαράκη, ότι από τις προσπάθειες αυτές βοηθούνται από αρχές της χρονιάς κάθε μήνα οικονομικά και ορφανά του Δήμου Καλαμπάκας, ύστερα από αίτηση των συγγενών καθώς και του Δημάρχου, ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις τρέχουσες ανάγκες στο σχολείο και στις σπουδές τους.

6 06 / Μάϊος 2015 Eλληνική Γνώμη ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ «Απάλειψη των προκαταλήψεων και των στερεοτύπων, αλληλοσεβασμός και σχέσεις ισοτιμίας» Μιλάει σήμερα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο Γεράσιμος Αλεξάτος, συγγραφέας βιβλίων για τους Έλληνες του Γκαίρλιτς Συνέντευξη-παρουσίαση: Αποστόλης Ζώης ΟΓεράσιμος Αλεξάτος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, όπου για κάποιο διάστημα εργάσθηκε ως επιστημονικός συνεργάτης. Διετέλεσε διευθυντικό στέλεχος στη βιομηχανία και επί δύο δεκαετίες ερευνητής-ελεγκτής εφευρέσεων στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Ευρεσιτεχνιών. Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά και επί πολλά χρόνια με τη μελέτη και την έρευνα σε ειδικά ιστορικά θέματα των ελληνογερμανικών σχέσεων, τα οποία κατά καιρούς παρουσιάζει σε διαλέξεις ή δημοσιεύει. Το κυρίως έργο του είναι η ανάδειξη της ξεχασμένης έως πρόσφατα «υπόθεσης Γκαίρλιτς», την οποία περιέλαβε στα βιβλία του «Οι Έλληνες του Γκαίρλιτς, » (2010, υποψήφιο για κρατικό βραβείο λογοτεχνίας 2011) και στο συλλογικό έργο «Εν Γκαίρλιτς, 31/12/ » (2014). Ως ειδικός επί του θέματος συμμετείχε επίσης στον συλλογικό τόμο «Ορόσημα ελληνο-γερμανικών σχέσεων», που εκδόθηκε το 2010 από το Ίδρυμα Πολιτισμού της Βουλής των Ελλήνων. Σήμερα μιλάει στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ, η οποία είχε ασχοληθεί αναλυτικά με το συγκεκριμένο θέμα με ανάρτηση στις σε ρεπορτάζ του Ευθύμη Χατζηϊωάννου. n Η συνέντευξη «Το μυστικό των Ελλήνων του Γκαίρλιτς». Μπορείτε να αναφερθείτε στην ενδιαφέρουσα εκπομπή; Τι έδειξε η έρευνα; «Όλα ξεκίνησαν τον Μάιο του 2011, όταν με αφορμή την έκδοση του βιβλίου μου «Οι Έλληνες του Γκαίρλιτς », διοργανώσαμε -από κοινού με τον σύλλογο Εξάντας του Βερολίνου- το πρώτο μεγάλο ταξίδι-προσκύνημα 100 απογόνων και άλλων ενδιαφερομένων από Ελλάδα και Γερμανία στην πόλη εκείνη που 100 περίπου χρόνια πριν είχε υποδεχτεί με μεγάλες τιμές τους Έλληνες προγόνους τους. Ήταν τότε που η καταγόμενη από την ίδια πόλη Gesine Räbiger κατάλαβε πως είχε έρθει επιτέλους η στιγμή να προχωρήσει την έρευνα σε ένα προσωπικό της θέμα που από καιρό την απασχολούσε: Να κάνει ευρέως γνωστή την υπόθεσή της ελπίζοντας να ανακαλύψει κάτι περισσότερο για τον μυστηριώδη Έλληνα προπάππο της, την ύπαρξη του οποίου μέχρι πρότινος αγνοούσε. Τι είχε συμβεί; Από μικρή η Gesine ένιωθε μια παράξενη έλξη για την Ελλάδα, τους ανθρώπους και τον πολιτισμό της. Περνούσε πάντα εκεί μαζί με την οικογένειά της τις διακοπές της, έμαθε αρκετά καλά την ελληνική γλώσσα, αγόρασε σπίτι στην Πελοπόννησο. Έως ότου, μετά από πολλά χρόνια, έμαθε από μια θεία της ότι ο επισήμως δηλωμένος ως «άγνωστος» πατέρας του παππού της ήταν ένας αγνώστων λοιπών στοιχείων Έλληνας. Η αποκάλυψη αυτή την αναστάτωσε τόσο πολύ που αφιέρωσε από τότε ένα μεγάλο μέρος του χρόνου της προκειμένου να συλλέξει στοιχεία για τον μυστηριώδη πρόγονο, στον οποίο βέβαια η Gesine απέδιδε γι αυτό ήταν σίγουρητην κλίση και την αγάπη της για τη σημερινή Ελλάδα. Μετά από επίμονες δικές της έρευνες σε τοπικά και στρατιωτικά αρχεία, είχε και την πρώτη επιτυχία: Ο προπάππος βρέθηκε κάπου δηλωμένος ως Johannes Barutis, καταγόταν από μια πόλη ονόματι Agwali και ήταν στρατιωτικός ιερωμένος του ελληνικού Δ Σώματος Στρατού που παραδόξως είχε μεταφερθεί τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο στο Γκαίρλιτς της τότε Σιλεσίας. Η έρευνα μετά τη γνωριμία μας τον Μάιο του 2011 συνεχίστηκε στα δικά μου προσωπικά αρχεία, κυρίως από τότε που για την υπόθεσή της ενδιαφέρθηκε ο τηλεοπτικός σταθμός MDR στα πλαίσια της σειράς των δημοφιλών εκπομπών του «Τα ίχνη των προγόνων» ( Die Spur der Ahnen ). Για καλή της τύχη η έρευνα κι αυτή τη φορά ήταν ιδιαιτέρως αποδοτική: Σε ένα και μοναδικό δημοσίευμα στην καθημερινή εφημερίδα «Ελληνικά Φύλλα» που εξέδιδαν στο Γκαίρλιτς οι Έλληνες «φιλοξενούμενοι», υπήρχε μια μικρή αναφορά στον ιεροδιάκονο Ιωάννη Βαρούτη (και όχι Μπαρούτη όπως νόμιζε έως τότε η Gesine), ενώ ανάμεσα σε καρτ-ποτάλ της εποχής με σκηνές από την πάνδημη κηδεία του διοικητή του Σώματος Χατζόπουλου τον Απρίλιο του 1918, ξεπρόβαλλε ολοζώντανα σε πρώτο πλάνο η μορφή ενός νεαρού διακόνου («σα να ήθελε να βγει από την εικόνα», είπε κάποιος), που δεν μπορούσε να είναι άλλος από τον Έλληνα προπάππο. Έντονη και αυθόρμητη ήταν η συγκίνηση της δισέγγονης, όταν μπροστά στον φακό αντίκρυσε για πρώτη φορά το πρόσωπο του δικού της ανθρώπου, γεγονός που αποτυπώθηκε εμφανώς στην ταινία. Υπήρξε όμως και κάτι άλλο ακόμα πιο συγκλονιστικό: Κάπου ανάμεσα στα ογκώδη και αδημοσίευτα έως τώρα αρχεία, όπου φυλάσσεται το πολύτιμο υλικό των ηχητικών καταγραφών λόγου και μουσικής που έλαβαν χώρα στο ελληνικό στρατόπεδο, βρέθηκε μια μικρή χειρόγραφη και δυσανάγνωστη υποσημείωση: «Βυζαντινή μουσική με συνοδεία του διακόνου στο ισοκράτημα». Ακούγεται απίστευτο, αλλά ανάμεσα σε 7000 απλούς και αφανείς ως επί το πλείστον στρατευμένους, που τραγικές ιστορικές συγκυρίες οδήγησαν στο στρατόπεδο της μακρινής τότε ξενιτιάς, στάθηκε δυνατό να εντοπιστούν 100 χρόνια αργότερα όχι μόνο το όνομα και η μορφή ενός εξ αυτών αλλά ακόμα και η καταγεγραμμένη σε κέρινο κύλινδρο φωνή του! Δυστυχώς, αυτό το τελευταίο για τεχνικούς λόγους δεν μπόρεσε να συμπεριληφθεί στην κατά τα άλλα λίαν ενδιαφέρουσα εκπομπή. Όσο για το Agwali επρόκειτο φυσικά για το γνωστό Αϊβαλί, γεγονός που οδήγησε την Gesine μαζί με το τηλεοπτικό συνεργείο στην απέναντι Λέσβο και από εκεί στην Αθήνα, όπου και έγινε με έκδηλη συγκίνηση η πρώτη συνάντηση με κάποιους μακρινούς συγγενείς της». Πόσο σημαντικές είναι τέτοιες έρευνες για την αλήθεια των ιστορικών γεγονότων; «Πρόκειται για ένα είδος «λαϊκής ιστορίας» ή «ιστορίας από τα κάτω», όπου οι απλοί άνθρωποι οι αφανείς ήρωες της Ιστορίας- αποκαλύπτουν τα δικά τους βιώματα, τις δικές τους ερμηνείες, προσφέροντας πολύτιμο υλικό, καινούργιους δρόμους, «εξανθρωπίζοντας» κατά κάποιο τρόπο την Ιστορία. Ο φακός της έρευνας, δηλαδή, στρέφεται από την κεντρική πολιτική σκηνή και τους εκάστοτε πρωταγωνιστές της στη ζωή και τη δράση των καθημερινών ανθρώπων, φωτίζοντας τις «αφανείς πλειοψηφίες», τη βασική κινητήρια δύναμη του ιστορικού γίγνεσθαι. Σε συνδυασμό με τις συμβατικές ιστορικές πηγές, εμπλουτίζουν την εικόνα του παρελθόντος αμφισβητώντας ενίοτε τις καθιερωμένες ιστορικές αφηγήσεις. Παράλληλα ανταποκρίνονται και στην εσωτερική ανάγκη πολλών ανθρώπων να ερευνούν και να ανακαλύπτουν μέσα από το γενικό και το συλλογικό, τα ίχνη και την ιδιαίτερη ιστορία των προγόνων και των οικογενειών τους». Εκτιμάτε ότι οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα σε σχέση με τις εφαρμοσμένες πολιτικές; «Πράγματι, όσο βαθύτερα εξετάζει κανείς τις σχέσεις μεταξύ κρατών ή χωρών ανατρέχοντας στο θεμελιώδες επίπεδο των καθαρά ανθρώπινων σχέσεων, επαφών και αναμνήσεων, τόσο διαπιστώνει ότι σε τελική ανάλυση αυτά που ενώνουν τους απλούς ανθρώπους είναι πολύ περισσότερα από εκείνα που τους χωρίζουν. Εντούτοις, η ειδυλλιακή αυτή εικόνα αλλάζει ριζικά όταν η ιστορική ανάλυση προχωρήσει από το ατομικό επίπεδο σε εκείνο των συλλογικοτήτων. Ας πάρουμε ένα ιστορικό παράδειγμα από την εποχή του Μεγάλου Πολέμου που πραγματευόμαστε. Πριν από το 1914 στις δύο χώρες που σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος του πολέμου, τη Γερμανία και τη Γαλλία, υπήρχαν ισχυρά σοσιαλιστικά κόμματα τα οποία διακήρυσσαν ακριβώς αυτό, ότι δηλαδή θα ματαίωναν τον πόλεμο επειδή «οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν». Την κρίσιμη όμως στιγμή οι σοσιαλιστές ηγέτες πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- όχι μόνο έσπευσαν οι ίδιοι ως καλοί εθνικιστές να εγκρίνουν τις πολεμικές πιστώσεις ανοίγοντας τον δρόμο για τον πόλεμο, αλλά και έμειναν κυριολεκτικά άφωνοι μπροστά στον πατριωτικό ενθουσιασμό των λαϊκών μαζών εκατέρωθεν, των ίδιων ακριβώς που μέχρι πρότινος ήταν αναφανδόν υπέρ της ειρήνης». Τι είναι αυτό που θα πρέπει να βάζουν πάνω από όλα οι λαοί; «Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι μισούνται μεταξύ τους οι απλοί άνθρωποι που ανήκουν σε διαφορετικά εθνικά, ιδεολογικά ή κοινωνικά σύνολα, με αντίθετες πολλές φορές αξίες, συμφέροντα και συμπεριφορές. Κάθε άλλο. Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Συνήθως οι άνθρωποι -αυτό εξαρτάται ασφαλώς και από τον βαθμό ανεκτικότητας και σεβασμού προς τον άλλο που έχουν κατακτήσει- είναι σε θέση να ξεχωρίζουν και να διαφοροποιούν τα πρόσωπα, τα άτομα από τις άνωθεν προβαλλόμενες ή επιβαλλόμενες πολιτικές. Αυτό το διαπιστώνουμε, εν μέρει τουλάχιστον, και εμείς που ζούμε εδώ σήμερα σε εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, το διαπίστωσαν και πριν 100 χρόνια οι συμπατριώτες μας στο Γκαίρλιτς, όταν οι φιλικές σχέσεις τους με τους γηγενείς άντεξαν στον χρόνο, παρά τις δυσμενείς πολιτικές εξελίξεις και την επίσημη είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο εναντίον της Γερμανίας. Αυτό που θα πρέπει λοιπόν να απαιτούν οι λαοί και να βάζουν πάνω από όλα, είναι η απάλειψη των προκαταλήψεων και των στερεοτύπων, ο αλληλοσεβασμός και οι σχέσεις ισοτιμίας, ως αναγκαία προϋπόθεση για την επιθυμητή κορυφαία πολιτισμική κατάκτηση του μέλλοντος, την κατάργηση του πολέμου ως μέσου γαι την επίτευξη των οποιωνδήποτε πολιτικών στόχων». Μπορείτε να αναφερθείτε πιο αναλυτικά στους Έλληνες του Γκαίρλιτς; «Οι Έλληνες του Γκαίρλιτς, 7000 περίπου στρατιώτες και αξιωματικοί του Δ Σώματος Στρατού μαζί με μέλη των οικογενειών τους, προέρχονταν από όλες τις γωνιές τού τότε ελληνικού κόσμου και από όλες τις κοινωνικές τάξεις, και ήταν οι πρώτοι που έζησαν επί δυόμισι χρόνια σε γερμανικό έδαφος ως αιχμάλωτοι-φιλοξενούμενοι του Κάιζερ (από τον Σεπτέμβριο του 1916 έως τον Φεβρουάριο του 1919). Η συγκυρία που οδήγησε στον αναγκαστικό εκπατρισμό τους ήταν πραγματικά τραγική: Το ανατολικό τμήμα της πρόσφατα απελευθερωμένης Μακεδονίας που είχαν ταχθεί να φυλάσσουν, βρέθηκε δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα του Α Παγκοσμίου Πολέμου στη δίνη της διαμάχης και των συγκρούσεων των εμπλεκόμενων δυνάμεων (Αντάντ και Κεντρικές Δυνάμεις). Έτσι, παρότι η Ελλάδα ήταν ακόμα επισήμως ουδέτερη, όταν εκδηλώθηκε η ένοπλη επέμβαση των Βουλγάρων στην Ανατολική Μακεδονία με τη σύμφωνη γνώμη των Γερμανών συμμάχων τους, το Σώμα βρέθηκε αποκλεισμένο από το εθνικό κέντρο και εγκαταλελειμμένο στην τύχη του, όπως και το σύνολο του άμαχου πληθυσμού. Τελικά, προκειμένου να αποφύγει την οδυνηρή βουλγαρική αιχμαλωσία, αλλά και λόγω αντιπαλότητας που είχε εντωμεταξύ ξεσπάσει με τις φιλοβενιζελικές δυνάμεις της Θεσσαλονίκης (Εθνική Άμυνα), η φιλοβασιλική ηγεσία του Σώματος πρότεινε αυτοβούλως τη μεταφορά του μαζί με τα όπλα του στη Γερμανία, όπου θα έμενε «φιλοξενούμενο» μέχρι το τέλος του πολέμου. Πρόταση που έγινε ασμένως αποδεκτή από τον στρατάρχη Hindenburg εξαιτίας του μεγάλου πλεονεκτήματος που προσέφερε στον αμείλικτο πόλεμο της προπαγάνδας. Οι συνέπειες βέβαια ήταν ολέθριες τόσο για τον ελληνικό πληθυσμό που έμεινε απροστάτευτος, όσο και λόγω της όξυνσης της εμφύλιας διαμάχης που προκάλεσε, οδηγώντας τον Εθνικό Διχασμό σε παροξυντική φάση. Παλλαϊκή ήταν, ως εκ τούτου, η υποδοχή των ανίδεων στρατιωτών στο Γκαίρλιτς, διθυραμβικά υπέρ της Ελλάδας τα σχόλια του γερμανικού Τύπου, ενώ η μικρή πόλη της Σιλεσίας κατακλύστηκε από ελληνομαθείς καθηγητές και «φιλέλληνες» ποικίλων αποστολών και κινήτρων. Έτσι, εν μέσω του φονικότερου έως τότε πολέμου, πραγματοποιήθηκαν εκεί αξιόλογες έρευνες, μελέτες, διατριβές, μεταξύ αυτών και σπανιότατες ηχογραφήσεις διαλέκτων, δημοτικής και λαϊκής μουσικής, που μόλις σήμερα βγαίνουν στο φως προκαλώντας γενικότερο ενδιαφέρον. Αλλά και πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες, νεαροί και άγνωστοι στρατιώτες τότε διάσημοι αργότερα (όπως ο σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας Βασίλης Ρώτας), έδωσαν εκεί τα πρώτα δείγματα γραφής της τέχνης τους. Αμέτρητα ήταν τα νήματα που συνέδεσαν τότε τους δύο λαούς, εκατοντάδες οι μικτοί γάμοι και αρραβώνες αλλά εξίσου μεγάλες οι παρεξηγήσεις, αντιζηλίες και απογοητεύσεις ακόμα και οι συγκρούσεις, καθώς δύο κόσμοι ξένοι μεταξύ τους και τόσο διαφορετικοί, προσέγγιζαν ο ένας τον άλλο υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες. Όμως, το ελληνογερμανικό ειδύλλιο δεν κράτησε για πολύ. Μετά την επικράτηση του Βενιζέλου στην Αθήνα και την είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ (Ιούνιος 1917), το έως τότε «φιλικά» διακείμενο Σώμα μετατράπηκε αίφνης σε τμήμα ενός εχθρικού στρατού στο έδαφος της Γερμανίας. Δεκάδες βενιζελικοί αξιωματικοί συνελήφθησαν και διώχθηκαν, ενώ οι στρατιώτες απεστάλησαν για εργασία ανά τη γερμανική επικράτεια, σε ανθρακωρυχεία και στην πολεμική βιομηχανία, αποτελώντας -κατά κάποιον τρόπο- τους πρώτους Έλληνες Gastarbeiter του 20ού αιώνα. Μετά τη γερμανική ήττα, μαζική ήταν η συμμετοχή των στρατιωτών στην επανάσταση των Σπαρτακιστών με επικεφαλής τη Ρόζα Λούξεμπουργκ, με κορυφαίο αίτημα την άμεση επιστροφή στην πατρίδα. Ήρθαν σε σύγκρουση με τους αξιωματικούς και εξέλεξαν δικά τους συμβούλια («σοβιέτ»), γεγονότα που μετά και τη ρήξη με τη γερμανική πλευρά είχαν τραγικό και εν μέρει αιματηρό τέλος, οδηγώντας τον κύριο όγκο των στρατιωτών σε άτακτη και περιπετειώδη φυγή. Αλλά η «Οδύσσεια» των ανδρών του Σώματος συνεχίστηκε και μετά την πολυπόθητη παλιννόστηση, όταν ο πέλεκυς των διώξεων έπεσε βαρύς επί δικαίων και αδίκων, οξύνοντας στο έπακρο τα πάθη του Διχασμού κατά τη διάρκεια μάλιστα της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Έτσι δημιουργήθηκε ο μύθος της «προδοσίας του Γκαίρλιτς» που ταλάνισε επί δεκαετίες τους ίδιους και τους απογόνους τους. Σήμερα ζουν στις δύο χώρες χιλιάδες απόγονοι εκείνων των Ελλήνων, πολλοί από του οποίους ενδιαφέρονται και αναζητούν όπως είδαμε- τα ίχνη των προγόνων τους, αναδεικνύοντας σταδιακά αυτήν την απίστευτη και εν πολλοίς άγνωστη έως πρόσφατα ελληνογερμανική περιπέτεια».

7 Eλληνική Γνώμη Μάϊος 2015 / 07 ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ Βερολίνο: Ο αγώνας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας δεν σταματά Η19η Μαίου καθιερώθηκε ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου στις 24 Φεβρουαρίου 1994 μετά από πρωτοβουλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη και ψηφίστηκε ομόφωνα από την Βουλή των Ελλήνων. Την ημέρα αυτή, 19 Μαίου 1919, αποβιβάστηκε στην Αμισό του Πόντου ο Μουσταφά Κεμάλ και έθεσε σε εφαρμογή το έργο της συστηματικής και οργανωμένης εξόντωσης του ποντιακού Ελληνισμού. Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου είναι πλέον αποδεδειγμένη και τεκμηριωμένη σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Η γενοκτονία διαπράχτηκε σε δύο φάσεις: Η πρώτη άρχισε το 1914 μέχρι το 1918 από τους Νεότουρκους. Η δεύτερη φάση άρχισε στις 19 Μαίου 1919 ως το 1923 με τους Μουσταφά Κεμάλ και Τοπάλ Οσμάν. Στον ποντιακό λαό αφαιρέθηκε το δικαίωμα στην ύπαρξη, το δικαίωμα να διατηρεί και να κατέχει ειρηνικά το έδαφός του, το δικαίωμα στο σεβασμό της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας. Υπήρξε καταλήστευση της περιουσίας και επομένως πλουτισμός σε βάρος του ποντιακού λαού (Γιώργου Λαμψίδη: Η ανταλλάξιμος περιουσία και η περιπέτειά της. Ανάτυπο, Αθήνα 1983). Το μεγαλύτερο όμως έγκλημα, με αυτουργό το τουρκικό κράτος, που διαπράχτηκε σε βάρος του ποντιακού λαού και δεν επιδέχεται ούτε παραγραφή, ούτε λήθη, ούτε -πολύ περισσότερο- συγχώρεση ή δικαιολογία, είναι αυτό της γενοκτονίας (Μιχάλης Χαραλαμπίδης - Κώστας Φωτιάδης: Πόντιοι - Δικαίωμα στη Μνήμη, Αθήνα 1987). Ο Σύλλογος Ποντίων Βερολίνου ΥΨΗΛΑΝΤΗΔΕΣ ομιλία και συζήτηση με εισηγητή τον Δρ. Θεοφ. Μαλκίδη «Η Γενοκτονία ως διεθνές ζήτημα» στην μνήμη της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού 19η Μαϊου. Δεν ξεχνώ. Αφηγήσεις» σε σκηνοθετκή επιμέλεια του Γιάννη Γεωργιάδη. Επίσης το πρόγραμμα περιελάμβανε κατάθεση στεφάνου προς τιμήν των θυμάτων στο Μνημείο Neue Wache Unter den Linden 4 και προσφορά παραδοσιακών, ποντιακών εδεσμάτων στο Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο. Ο Θεοφάνης Μαλκίδης Ο Θεοφάνης Μαλκίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη απο γονείς πρόσφυγες απο την Ανδριανούπολη της Ανατολικής Θράκης. Είναι διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για την μελέτη των Γενοκτονιών. Το 2010 και το 2015 προσκλήθηκε από την Δημοκρατία της Αρμενίας και μίλησε στο Διεθνές Συνέδριο για την Σύμβαση, την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας. Τα κείμενα του Θεοφάνη Μαλκίδη έχουν μεταφραστεί στην αρμένικη, αγγλική, γαλλική, ιταλική, ισπανική, ρωσική, τούρκικη, βουλγαρική και αλβανική γλωσσα. Παρακάτω παρουσιάζουμε μέρος της ομιλίας στις εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία που οργάνωσε ο Σύλλογος Ποντίων Βερολίνου «Οι Υψηλάντες»: Είναι κοινή διαπίστωση ότι στο ζήτημα αναγνώρισης της Γενοκτονίας, η Ελληνική Δημοκρατία, ήταν απούσα, προκαλώντας μάλιστα τόσο τους νεκρούς προγόνους μας όσο και εμάς, τους ζώντες απογόνους τους. Αφού η Ελλάδα καθυστέρησε για εβδομήντα ολόκληρα χρόνια την αναγνώριση, και αφού πέρασαν είκοσι χρόνια από τα σχετικά νομοσχέδια, δεν πράττει απολύτως τίποτα. Το αντίθετο μάλιστα αφού υπονομεύει κάθε προσπάθεια, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Την ίδια στιγμή η βασική υπεύθυνη του εγκλήματος, η Τουρκία, η απόγονος των Νεότουρκων και των Κεμαλικών, προσπαθεί να εξαφανίσει το έγκλημα που στοίχισε τη ζωή σε Έλληνες, Αρμένιους και Ασσυρίους και προσφυγοποίησε εκατομμύρια και εκδίωξε αυτόχθονες λαούς. Παράλληλα απαιτεί από την Ελλάδα να μην πραγματοποιεί εκδηλώσεις μνήμης, αλλά και να καταργήσει τα σχετικά νομοσχέδια! Ωστόσο παρά την ελλαδική αδιαφορία και εχθρότητα και την τουρκική άρνηση και προπαγάνδα, οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές, από την Αρμενία μέχρι εδώ την Γερμανία, με την πρόσφατη αναφορά του προέδρου της χώρας, αλλά και τη δήλωση των Κούρδων του Κόμπανι με την οποία αναγνωρίζεται η Γενοκτονία των Ελλήνων. Είναι σαφές ότι ο αγώνας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας δεν σταματά και μάλιστα όταν γίνεσαι κοινωνός τόσο σημαντικών δηλώσεων και αναγνωρίσεων από όλον τον κόσμο. Παρά τις δυσκολίες, την προπαγάνδα και το φασισμό θα νικήσουμε!. Θ.Μ. Φωτό: Θ. Μαλκίδης «Είναι σαφές ότι ο αγώνας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας δεν σταματά και μάλιστα όταν γίνεσαι κοινωνός τόσο σημαντικών δηλώσεων και αναγνωρίσεων από όλον τον κόσμο. Παρά τις δυσκολίες, την προπαγάνδα και το φασισμό θα νικήσουμε!»

8 08 / Μάϊος 2015 Eλληνική Γνώμη ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ «Η πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι να κάνει γνωστότερη τη δράση της» Μιλάει στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Βασίλειος Σκουρής με αφορμή την απονομή του 50ου βραβείου Theodor Heuss παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας της Γερμανίας Joachim Gauck Συνέντευξη-παρουσίαση: Αποστόλης Ζώης Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανακοίνωσε πρόσφατα ότι απονεμήθηκε στο ίδιο, καθώς και στον Πρόεδρό του Βασίλειο Σκουρή, το 50ό βραβείο Theodor Heuss. Ο Πρόεδρος Βασίλειος Σκουρής, συνοδευόμενος από μέλη του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέλαβε το βραβείο του γερμανικού ιδρύματος Theodor Heuss το 16 Μαΐου 2015, στη Στουτγάρδη (Γερμανία), παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας της Γερμανίας Joachim Gauck. Το έτος αυτό η απονομή του βραβείου πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του θέματος «Ευρώπη: το μέλλον μιας ελπίδας», το οποίο καθόρισε το ίδρυμα Theodor Heuss λαμβανομένων υπόψη των σημαντικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και των επιφυλάξεων που διατηρούν αρκετοί πολίτες σχετικά με τη δράση των ευρωπαϊκών οργάνων. Κατά το ίδρυμα Theodor Heuss, η ελπίδα αφορά ειδικότερα την ενίσχυση των δικαιωμάτων των ευρωπαίων πολιτών τα οποία έχουν, δυνάμει του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποχρεωτικό χαρακτήρα για το σύνολο των ευρωπαϊκών οργάνων. Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι θεματοφύλακας των θεμελιωδών αυτών δικαιωμάτων και των αρχών που διέπουν το κράτος δικαίου. Το ίδρυμα εκτιμά ότι το Δικαστήριο χαίρει μεγάλης εμπιστοσύνης και ότι ενισχύει, με τη νομολογία του, τα θεμελιώδη δικαιώματα στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας και της παγκοσμιοποίησης, όπως αυτό προκύπτει από τις αποφάσεις του που εξέδωσε το 2014 σχετικά με το δικαίωμα στη λήθη και την αδικαιολόγητη διατήρηση δεδομένων. Κατά συνέπεια, το ίδρυμα Theodor Heuss απένειμε το 50ό βραβείο Theodor Heuss στο Δικαστήριο μαζί με τον Πρόεδρό του Βασίλειο Σκουρή, σε αναγνώριση της δράσεώς του για την προώθηση των δικαιωμάτων των ευρωπαίων πολιτών ως θεματοφύλακα της νομικής ενότητας και του κράτους δικαίου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα ο κ. Σκουρής μιλάει στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ. n Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Σας απονεμήθηκε το 50ό βραβείο Theodor Heuss παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Joachim Gauck. Τι αποτελεί αυτό για σας; Η διάκριση αυτή, μεγάλου διεθνούς κύρους, αποτελεί επιβράβευση του σημαντικού έργου το οποίο έχει επιτελέσει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα 60 και πλέον χρόνια της ύπαρξής του. Είχα την ιδιαίτερα μεγάλη τιμή να υπηρετώ αυτό τον σημαντικό θεσμό εδώ και 16 χρόνια και να τον προεδρεύω κατά την τελευταία δωδεκαετία. Αποτελεί ιδιαίτερα ευτυχή συμβολισμό η χρονική συγκυρία της απονομής του βραβείου λίγους μήνες πριν την λήξη της θητείας μου. Η παρουσία επιπλέον τόσο επιφανών προσωπικοτήτων κατά τη βράβευση, πέραν της δημοσιότητας που εξασφάλισε για να καταστήσει ευρύτερα γνωστή τη δραστηριότητα του Δικαστηρίου, αποτελεί και δείγμα του επιπέδου εκτίμησης της οποίας χαίρει ο κεντρικός δικαιοδοτικός ευρωπαϊκός θεσμός. Είναι γεγονός ότι το Δικαστήριο είναι ένα από τα βασικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι θα συνεχίσει να επιτελεί το έργο του ανεξαρτήτως βραβεύσεων και απόδοσης τιμών. Είναι εντούτοις σημαίνον να διαπιστώνεται δημόσια η συμβολή του μέσα από την νομολογία του, την επιμονή στην κοινοτική μέθοδο και την βεβαίως την ανάδειξη του δικαίου ως κεντρικού μοχλού προώθησης της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Όσον με αφορά προσωπικά, εκλαμβάνω το βραβείο ως αναγνώριση της στράτευσής μου στην Ευρωπαϊκή ιδέα και την τήρηση της αποστολής του Δικαστηρίου, ιδίως στο πλαίσιο των καθηκόντων μου ως Προέδρου του Δικαστηρίου τα οποία μου εμπιστεύτηκαν τιμητικά οι συνάδελφοί μου για τέσσερες συνεχείς θητείες. Το έτος αυτό η απονομή του βραβείου πραγματοποιείται στο πλαίσιο του θέματος «Ευρώπη: το μέλλον μιας ελπίδας», το οποίο καθόρισε το ίδρυμα Theodor Heuss λαμβανομένων υπόψη των σημαντικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκτιμάτε πως κινδυνεύει το οικοδόμημα της Ε.Ε.; Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα; Είναι κοινός τόπος ότι η Ευρώπη διανύει μια περίοδο βαθιάς κρίσης που δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά στο οικονομικό πεδίο, αλλά διαχέεται και στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Θα θυμίσω εντούτοις ότι συμπληρώσαμε μόλις μια δεκαετία από τις συζητήσεις για την υιοθέτηση Ευρωπαϊκού Συντάγματος και τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και Ολλανδία που ανέκοψαν την πορεία προς την ευρωπαϊκή πολιτική ενοποίηση. Δεν είναι επομένως τυχαίο ότι εκδηλώνονται αυτή την περίοδο εντονότερα οι φυγόκεντρες δυνάμεις που εναντιώνονται στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Οφείλω εντούτοις να τονίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετώπισε από την ίδρυσή της και διαχρονικά συνεχώς σημαντικές προκλήσεις. Αυτός είναι ο προορισμός της, να υπερκεράσει τις δυσκολίες που η ευρωπαϊκή ενοποίηση προορίζεται να συναντήσει και αυτή θα παραμείνει η αποστολή της και για το μέλλον. Υπενθυμίζω ότι η ΕΕ δεν παρέμεινε αδρανής όσον αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης. Αντιθέτως υλοποίησε επαρκείς απαντήσεις με τη μορφή μιας σειράς κανονισμών και οδηγιών και την τροποποίηση των Συνθηκών, λειτουργώντας στο πλαίσιο της «κοινοτικής μεθόδου» με καινοτόμο διάθεση αλλά και σεβασμό των αρμοδιοτήτων των οργάνων της ΕΕ. Πιστεύω εντέλει ότι η πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι να κάνει γνωστότερη τη δράση της και να επιτύχει την μεγαλύτερη δυνατή νομιμοποίησή της στα μάτια των πολιτών της. Το βραβείο του ιδρύματος Theodor Heuss, συνεισφέρει ακριβώς στην ισχυροποίηση αυτής της διάστασης. Το ίδρυμα εκτιμά ότι το Δικαστήριο χαίρει μεγάλης εμπιστοσύνης και ότι ενισχύει, με τη νομολογία του, τα θεμελιώδη δικαιώματα στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας και της παγκοσμιοποίησης, όπως αυτό προκύπτει από τις αποφάσεις του που εξέδωσε το 2014 σχετικά με το δικαίωμα στη λήθη και την αδικαιολόγητη διατήρηση δεδομένων. Μπορείτε να αναφερθείτε σε αυτές τις δύο αποφάσεις συνοπτικά; Θα υπενθυμίσω εν πρώτοις ότι το άρθρο 8 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ έχει αναγνωρίσει πλέον τον χαρακτήρα θεμελιώδους δικαιώματος στην προστασία των προσωπικών δεδομένων. Ήταν επομένως προδιαγεγραμμένο ότι το Δικαστήριο θα καλείτο να αποφανθεί επί σχετικών διαφορών, ιδίως ενόψει της αυξανόμενης διείσδυσης των ηλεκτρονικών μέσων στην καθημερινότητά μας και της ευκολίας με την οποία ο μέσος πολίτης αποκαλύπτει τα προσωπικά του δεδομένα προκειμένου να προβεί σε συναλλαγές μέσω του Διαδικτύου. Στην απόφαση Google το ΔΕΕ απεφάνθη ότι η δραστηριότητα μηχανής αναζήτησης η οποία συνίσταται στον εντοπισμό πληροφοριών που δημοσιεύουν ή αναρτούν στο διαδίκτυο τρίτοι, συνιστά επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα με την έννοια του Άρθρου 2 στοιχείο β της οδηγίας για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (95/46/ΕΚ). Επίσης, ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης έχει την υποχρέωση να απαλείφει από τον κατάλογο αποτελεσμάτων, που εμφανίζεται κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση το ονοματεπώνυμο ενός προσώπου, συνδέσμους προς δημοσιευμένες από τρίτους ιστοσελίδες περιέχουσες πληροφορίες σχετικές με το πρόσωπο αυτό. Στην υπόθεση Digital Rights, κρίθηκε ανίσχυρη οδηγία (2006/24/ΕΚ) για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών, επιβάλλοντας τη διατήρηση δεδομένων για περίοδο τουλάχιστον έξι μηνών για σκοπούς διερεύνησης, διαπίστωσης και δίωξης σοβαρών ποινικών αδικημάτων. Θα τονίσω βεβαίως ότι οι αποφάσεις αυτές δεν προέκυψαν «εν κενώ» ούτε είναι προϊόν δραματικής αλλαγής προς νέες κατευθύνσεις. Πρόκειται για αποφάσεις οι οποίες ενσωματώνονται συνεκτικά στο πνεύμα του Δικαστηρίου, το οποίο και σε προηγούμενες ευκαιρίες εξέτασε την συνάρθρωση των βασικών ελευθεριών με την τεχνολογική διάσταση και εντέλει συμβαδίζει με τις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών, οι οποίες φέρνουν την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων στο επίκεντρο της νέας ψηφιακής εποχής. Καταυτό το Δικαστήριο επιβεβαιώνει τον ρόλο του ως θεματοφύλακα της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων πάνω στα οποία έχει θεμελιωθεί η ΕΕ. Η χώρα μας, από την μέχρι τώρα εμπειρία σας, δεν έχει συμμορφωθεί με υποχρεώσεις τις οποίες έχει αναλάβει για αρκετά ζητήματα; Αν ναι ποια είναι αυτά στα οποία δεν συμμορφώνεται; Θα μου επιτρέψετε στο σημείο αυτό να υπενθυμίσω ότι σύμφωνα με το άρθρο 17 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) η εξουσία και το καθήκον επίβλεψης της εφαρμογής του του δικαίου της ΕΕ ανατίθεται στην Επιτροπή ως «θεματοφύλακα των Συνθηκών». Η Επιτροπή είναι ο θεσμός στον οποίο οι Συνθήκες έχουν εμπιστευθεί την ευθύνη να κινεί διαδικασίες επί παραβάσει κατά κράτους μέλους το οποίο έχει παραβεί υποχρέωσή του εκ των Συνθηκών. Η Επιτροπή δημοσιεύει ετήσια έκθεση για τον έλεγχο της εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ η οποία διαλαμβάνει λεπτομερώς τα δεδομένα συμμόρφωσης ανά κράτος μέλος Επιπλέον στοιχεία παρέχονται στην σχετική ιστοσελίδα Όσον αφορά τις υποθέσεις επί παραβάσει κατά της Ελλάδος οι οποίες έχουν αχθεί ενώπιον του Δικαστηρίου, θα σας παραπέμψω καταρχήν για λεπτομερείς στατιστικές στην Ετήσια Έκθεση Πεπραγμένων όπως δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του Δικαστηρίου : /jcms/jcms/jo2_7000/. Οι δείκτες για την Ελλάδα εμφανίζουν μεγαλύτερο αριθμό προσφυγών από τον μέσο όρο, όμως με σαφή πτωτική τάση από τα προηγούμενα χρόνια. Το Δικαστήριο υπάρχει από το 1952, από την ΕΚΑΧ (σ.σ.: Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα). Μετά από μισό αιώνα, και παραπάνω, πώς θα χαρακτηρίζατε τη διαδικασία ενσωμάτωσης του κοινοτικού δικαίου από τα κράτη-μέλη; Δείχνουν να έχουν συμμορφωθεί με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο; Ο ρόλος του δικαίου στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης υπήρξε καθοριστικός καθώς αποτέλεσε το εργαλείο μετατροπής ενός αρχικά παραδοσιακού διεθνούς οργανισμού σε μια αυτόνομη υπερεθνική συνταγματική έννομη τάξη. Η συμβολή του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπήρξε σημαντική, μέσω της διαμόρφωσης ορισμένων θεμελιωδών χαρακτηριστικών του ευρωπαϊκού δικαίου, χωρίς τα οποία δεν είναι βέβαιο ότι η Ένωση θα είχε σήμερα τη μορφή που γνωρίζουμε. Ανέφερα προηγουμένως την «κοινοτική μέθοδο» η οποία συμπλέκει τις αρμοδιότητες των οργάνων της Ένωσης με την ευθύνη εφαρμογής της νομοθεσίας της Ένωσης από τα Κράτη-μέλη υπό την εποπτεία της Επιτροπής και τον έλεγχο του Δικαστηρίου μέσω της διαδικασίας παραβάσεως. Η κοινοτική μέθοδος αποτελεί έναν από τους κινητήριους μοχλούς της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η φιλοσοφία της συμπυκνώνεται στο ανεπίσημο σύνθημα της Ένωσης «Ενωμένοι στην πολυμορφία» και αποτελεί αντανάκλαση της αρχής της δίκαιης, ίσης και μη διακριτικής μεταχείρισης όλων των κρατών μελών, με σεβασμό του πλουραλισμού των εμπλεκομένων συμφερόντων και απώτερο σκοπό την επίτευξη του βέλτιστου συμβιβασμού και της σύνθεσης όλων των απόψεων. Κατά συνέπεια, η νομοθετική λειτουργία στην Ευρωπαϊκή Ένωση πραγματοποιείται σύμφωνα με ορισμένες και συγκεκριμένες διαδικασίες, οι έννομες συνέπειες των διαφόρων πράξεων της Ένωσης είναι προβλέψιμες, όπως είναι και οι συνέπειες για τα κράτη μέλη σε περίπτωση παράβασης των εν λόγω πράξεων. Με την προσχώρησή τους στην Ένωση, τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν και αποδέχονται αυτό το σύστημα, το οποίο φυσικά συμπληρώνεται από τις αρχές της υπεροχής και του άμεσου αποτελέσματος του δικαίου της Ένωσης. Πρόκειται ουσιαστικά για τον σεβασμό του κράτους δικαίου. Στο Δικαστήριο ανατίθεται η αποστολή να εξασφαλίζει την τήρηση του δικαίου κατά την ερμηνεία και την εφαρμογή των Συνθηκών. Το σύστημα αυτό έχει υποστεί αρκετές τροποποιήσεις με το πέρασμα του χρόνου και έχει αποδείξει την προσαρμοστικότητά του, την αποτελεσματικότητά του και, τελικά, τη σημασία του για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Θα επικεντρώσω όμως στην έννοια της συμμόρφωσης που πρέπει να συνεκτιμάται με την συνεχή εξέλιξη του ευρωπαϊκού δικαίου και η οποία πρέπει κατά συνέπεια να αξιολογείται στο διηνεκές. Η συμμόρφωση δεν έχει μια στατική διάσταση. Και σίγουρα δεν ενέχει πρόθεση καταδίκης και αποκλεισμού των κρατών μελών που υστερούν σε σχέση με άλλα, παρά μετουσιώνει την σύγκλιση προς τον κοινό στόχο της ενοποίησης και τον υποστηρικτικό ρόλο των ευρωπαϊκών θεσμών που καλούνται να πλαισιώσουν τα Κράτη-μέλη στην πορεία τους προς περισσότερη ολοκλήρωση όπως προκύπτει από τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν από την προσχώρηση στις Συνθήκες. Υπό την έποψη λοιπόν αυτή είναι προφανές ότι τα κράτη μέλη, ακόμη και τα νεότερα σαφώς συμμορφώνονται σταθερά προς το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Το δικαιοδοτικό σύστημα της ΕΕ το οποίο συναρθρώνει σε πλαίσιο συνεργασίας τόσο το Δικαστήριο της Ένωσης όσο και τα εθνικά δικαστήρια, ιδιαίτερα τα ανώτατα και συνταγματικά δικαστήρια των κρατών μελών, εξασφαλίζει τον έλεγχο της εφαρμογής και την ενιαία ερμηνεία του ευρωπαϊκού δικαίου. Η διαδικασία αυτή είναι εξαιρετικά σύνθετη και πρέπει να εξασφαλίζει την αυστηρή τήρηση των ορίων των αρμοδιοτήτων όπως ορίζονται από τις Συνθήκες και την τήρηση της αρχής της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης. Τολμώ επιπλέον να πω ότι η εμπειρία από την συνεργασία αυτή, ειδικά στο πλαίσιο της προδικαστικής παραπομπής, αποδεικνύει ότι όλοι οι συντελεστές λειτουργούν με εξαιρετική σύνεση. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη την 6η Μαρτίου 1948, όπου παρακολούθησε τα μαθήματα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Από το 1965 μέχρι το 1970 σπούδασε νομικά στο Νομική Σχολή του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου ως υπότροφος του Γερμανικού Ιδρύματος Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών και τον Απρίλιο του 1970 έλαβε το πτυχίο της νομικής. Από το 1970 μέχρι το 1972 πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Αμβούργου. Από το 1972 μέχρι το 1977 υπηρέτησε αρχικώς ως βοηθός και κατόπιν ως επιμελητής στην έδρα που κατείχε ο καθηγητής Karl August Bettermann. Το 1973 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της νομικής με την διάκριση "Magna cum Laude" και το 1978 υφηγητής του Συνταγματικού και Διοικητικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Αμβούργου. Η διδακτορική διατριβή φέρει τον τίτλο "Teilnichtigkeit von Gesetzen" και η επ υφηγεσία διατριβή "Verletztenklagen und Interessentenklagen im Verwaltungsprozess". Διετέλεσε έκτακτος καθηγητής του Διοικητικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης ( ) και τακτικός καθηγητής του Δημοσίου Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Bielefeld Γερμανίας ( ). Το 1982 εξελέγη τακτικός καθηγητής της Β' έδρας του Διοικητικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου εξακολουθεί να υπηρετεί και σήμερα, τελώντας σε αναστολή για το διάστημα της θητείας του στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Υπουργός Εσωτερικών για τη διενέργεια των εκλογών της 5ης Νοεμβρίου 1989 και της 22ας Σεπτεμβρίου Πρόεδρος της Ελληνικής Ενώσεως Ευρωπαϊκού Δικαίου ( ). Μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ) ( ). Διευθυντής Ερευνών ( ), Γραμματέας ( ) και από τον Σεπτέμβριο 1997 Διευθυντής στο Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου στη Θεσσαλονίκη. Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Δικαίου, Trier (από το 1995). Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Υπουργείου Εξωτερικών ( ). Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε σημαντικές υποθέσεις ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Μέλος της διοικούσας επιτροπής του Πανεπιστημίου Κρήτης ( ). Πρόεδρος της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής ( ). Μέλος του δικαιοδοτικού οργάνου των ευρωπαϊκών σχολείων για την εκδίκαση ενστάσεων του προσωπικού τους ( ). Παρέδωσε μαθήματα και πραγματοποίησε διαλέξεις σε πανεπιστήμια και επιστημονικά ιδρύματα στην Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία, Βέλγιο, Ισπανία, Ολλανδία, Ελβετία, Αυστρία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ουγγαρία και Κύπρο. Διακρίσεις και παράσημα (Ελλάδα, Αυστρία, Ρουμανία, Ιταλία, Κύπρος, Γαλλία). Έχει δημοσιεύσει σειρά μονογραφιών και ένα μεγάλο αριθμό επιστημονικών μελετών στην ελληνική, γερμανική, γαλλική και αγγλική γλώσσα. Από τον Ιούνιο του 1999 υπηρετεί ως Δικαστής στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Τον Οκτώβριο του 2003 ανανεώθηκε η θητεία του ως Δικαστή και εξελέγη από τους συναδέλφους του Πρόεδρος του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Επανεξελέγη Πρόεδρος του Δικαστηρίου τον Οκτώβριο του 2006 για δεύτερη φορά, τον Οκτώβριο του 2009 για τρίτη φορά και τον Οκτώβριο του 2012 για τέταρτη φορά. Επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστήμιων Δημοκρίτειο της Θράκης, του Βίλνιους Λιθουανίας, του Verwaltungshochschule του Speyer Γερμανίας, των Πανεπιστημίων του Münster, του Panthéon ASSAS (Paris II) του Παρισιού, του Masaryk του Brno, του Παντείου Πανεπιστημίου, του Ruprecht-Karls-Universität της Χαϊδελβέργης, του πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου. Αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Είναι έγγαμος και έχει δύο παιδιά.

9 Elliniki Gnomi Mai 2015 / 09 IntervIew Gesellschaft 71 Jahre nach einem Kriegsverbrechen - Distomo Von Walter Bachsteffel Das folgende Interview wurde vor fünf Jahren geführt und hat bis heute nicht an Aktualität verloren. Schließlich erfasst es einen Fall, der sich in die für Griechenland schmerzhaſte Debatte der Reparationszahlungen und NS-Opfer Entschädigung einordnen lässt. Anlässlich des alljährlichen Gedenktages von der griechischen Ortschaſt Distomo zum 10. Juni veröffentlicht die Elliniki Gnomi die bewegende Geschichte des Argyris Sfountouris. Es wird bald wieder soweit sein. Wie in jedem Jahr wird sich der große Zug von der Kirche hinauf zum Denkmal von Distomo bewegen. Wieder werden alle da sein. Politiker, Bürger wie auch der deutsche Botschaſter. Wieder verlesen Jugendliche die Namen von Ermordeten, werden Kränze niedergelegt. Und wie jedes Jahr werden 32 Namensnennungen der Familie Sfountouris gelten. Foto: Walter Bachsteffel ältere Schwester leidet besonders schmerzhaſt darunter, aber auch für mich lebt alles wieder auf. Sehr wichtig ist für mich das aufrufen der Namen der Ermordeten, um die Erinnerung wach zu halten. Aber für mich ist es immer ein schreckliches Erlebnis, die Namen all der Ermordeten noch einmal zu hören. Meine Eltern waren damals Jahre alt. Ich stelle mir mit meinen 70 Jahren dann vor, dass sie gar nicht alt werden durſten. Die Vergangenheit kann nicht rückgängig gemacht werden. Wir hörten aber, dass Sie morgen mit Schülern der Deutschen Schule Athen hier gleich in der Nähe, im byzantinischen Kloster Osios Loukas, zusammentreffen werden. Sie werden über die schrecklichen Ereignisse sprechen, Fragen beantworten und Aufklärung betreiben. Halten Sie das für einen oder sogar den einzigen Erfolg versprechenden Weg in eine friedlichere Zukunſt? Argyris Sfountouris Der Überlebende eines Verbrechens Am 10. Juni 1944 erschossen Angehörige eines Regimentes der 4. SS-Polizei-Panzergrenadier-Division im Zuge einer an den Einwohnern der griechischen Ortschaſt Distomo verübten Vergeltungsaktion" 218 der - an Partisanenkämpfen unbeteiligten - etwa Dorfbewohner. Argyris Sfountouris, der bei dem Verbrechen seine Eltern und weitere 30 Verwandte verlor, reichte bereits 1995 zusammen mit drei Schwestern Klage ein. Parallel dazu lief in Griechenland eine Sammelklage von 290 Betroffenen, Angehörigen und Nachfahren in Distomo an. Die Klage in der wohl letzten Instanz, dem Europäischen Gerichtshof für Menschenrechte in Straßburg, wurde wegen des formaljuristischen Argumentes der Staatenimmunität abgewiesen. Danach darf kein Bürger einen fremden Staat zur Rechenschaſt ziehen. Wir sprachen im Rahmen der Gedenkfeierlichkeiten 2010 mit Argyris. Argyris Sfountouris, Sie leben in der Schweiz und in Athen. Heute sind Sie in Distomo. Wir haben den Film gesehen, in dem über ihr Leben berichtet wird. Was schildert der Film Ein Lied für Argyris? Argyris: Der Film Ein Lied für Argyris ist eine Initiative des Regisseurs Stefan Haupt. Ich kenne ihn schon seit mindestens zehn Jahren. Angeregt durch seine Frau, eine Griechin, und seine Schwiegermutter, führte er damals mit seiner Theatergruppe das Buch Askese von Katzantzakis szenisch auf. Dieses Buch hatte ich zuvor bereits Mitte der 70-er Jahre ins Deutsche übersetzt. Für sein Stück wollte er einige Sätze von mir auf Tonband aufnehmen, damit ich nicht bei jeder Aufführung dabei sein musste. Das war unser erster gemeinsamer Arbeitskontakt. Nach der letzten Vorstellung trafen wir uns zum Essen, wobei seine Frau ihm zuvor ausführlich über mein Leben informiert hatte. Das bot ihm den Anlass für die Idee, dass die Geschichte meines Lebens ein Stoff für einen Dokumentarfilm ist. Schließlich fragte er mich, ob ich mir einen solchen Film vorstellen könnte. Das war etwa 1995/96. Ich sagte zu. Die Vorstellung einer Ausstrahlung vor der deutschen Öffentlichkeit trieb mich an, denn dies war ein Weg die Vergangenheit den Menschen vor Augen zu führen. Ich habe mir dieses Projekt bereits zu Beginn sehr anstrengend vorgestellt, und im Nachhinein muss ich gestehen, dass es noch viel strapaziöser war als vermutet. Der Inhalt ist natürlich mein Leben in all seinen Facetten, aber auch die Ereignisse, wie sie andere Leute erlebt haben. Stefan Haupt hat durch gute Beziehungen zum Schweizer Fernsehen intensiv aus den Archiven schöpfen können. Er hat diese auch vollkommen genutzt und kann bisher unbekannte Bilddokumente über den Krieg und die Kriegszeiten zeigen. So ist es ein Film über den Krieg und die Argyris Sfountouris Nachkriegszeit in Griechenland und ganz speziell über das Verhältnis Deutschland Griechenland geworden. Das ist es, was diesen Film für Griechenland so wichtig macht. Bei der griechischen Bevölkerung ist er sehr gut angekommen. Auch im Westfernsehen wurde er innerhalb der letzten eineinhalb Jahre zum dritten Mal ausgestrahlt. Wir waren mit Ihnen oben am Mausoleum und lasen 32 Mal den Namen Sfountouris. Das war sehr bewegend. Nun sind Sie morgen zum 66. Jahrestag eines Verbrechens deutscher Soldaten wieder oben am Denkmal. Wie groß ist die emotionale Belastung, wie gehen Sie damit um und wie halten Sie das durch? Argyris: Die emotionale Belastung ist natürlich immer sehr groß, wenn ich zum Mausoleum gehe, auch mit zwei oder drei Gästen, die es sehen wollen. Morgen am Gedenktag ist die Belastung extrem groß, so dass ich immer sage, ich gehe gar nicht erst hin. Vor allem meine Argyris: Seit ungefähr 12 oder 15 Jahren, ich glaube seit 1996, spreche ich hier mit Schülern der Deutschen Schule Athen und beantworte ihre Fragen. Ich halte dies für einen gangbaren und wichtigen Weg. Sicherlich ist es nicht der einzige. Ich bin sicher, dass es noch viele andere gibt, man muss sich bemühen, sie zu suchen und zu beschreiten. Vor allem aber die Treffen mit Jugendlichen sind ein sehr wichtiger Teil. Die Jugendlichen sind ja in erster Linie für die Gestaltung ihrer Zukunſt verantwortlich. Besonders, wenn sie sich für eine friedliche Zukunſt engagieren. Alleine wir älteren Leute schaffen das nicht. Es gibt genug Schlechtes, was die Zukunſt der Jugendlichen schwierig gestaltet. Allerdings muss eine Änderung im positiven Sinn von den Jugendlichen wohl selbst in die Hand genommen werden. Nachtrag: Mit Drucksache 18/451 vom antwortet die Bundesregierung auf eine kleine Anfrage von Abgeordneten der Fraktion Die Linke (Drucksache 18/324) mit dem Titel: Aus dem Zweiten Weltkrieg herrührende mögliche Ansprüche Griechenlands auf Reparationen und Rückzahlung einer Zwangsanleihe (Auszugsweise) 1. ( ) Nahezu 69 Jahre nach Kriegsende und nach Jahrzehnten friedlicher, vertrauens voller und fruchtbarer Zusammenarbeit der Bundesrepublik Deutschland mit der internationalen Staatengemeinschaſt einschließlich dem NATO-Verbündeten und EU-Partner Griechenland hat die Reparationsfrage ihre Berechtigung verlo ren. ( ) Frage: 14. Hat die Bundesregierung Überlegungen angestellt, ob sie sich im Falle einer Klage Griechenlands auf Zahlung von Reparationen oder Rückzah lung der Zwangsanleihe vor dem Internationalen Gerichtshof freiwillig dessen Rechtsprechung unterwerfen würde, und wenn ja, zu welchem Schluss ist sie dabei gekommen? Antwort: Diese Frage bezieht sich auf einen hypothetischen Sachverhalt. Die Bundes regierung nimmt zu hypothetischen Sachverhalten nicht Stellung. Arbeitskreis Distomo Hamburg

10 10 / Mai 2015 Elliniki Gnomi BerufsausBIldunG Berufsausbildung und studium Sie interessieren sich für eine Berufsausbildung und möchten später Karriere in Ihrem Beruf machen? Melden Sie sich, wenn Sie Fragen zum Thema Berufsausbildung und Studium haben! Wir helfen Ihnen! Wir unterstützen Sie in einer Kooperation mit der Ausbildungsoffensive der Bundesregierung und der Wirtschaſt. Sie können Fragen zum Thema Berufsausbildung und Studium von A bis Z stellen, auf die Sie kompetente Antworten erhalten. Beispielsfragen: Wie finde ich einen Ausbildungsplatz in meinem Traumberuf? Wie sollte mein Bewerbungsschreiben aussehen? Wie kann ich mich auf das Vorstellungsgespräch im Betrieb und den Eignungstest vorbereiten? Wie soll ich mich bei Problemen während der Ausbildung verhalten? Werde ich nach der Ausbildung vom Betrieb übernommen? Welche Karrieremöglichkeiten habe ich nach abgeschlossener Ausbildung in meinem Beruf? Und viele weitere Fragen mehr. Ihre Fragen werden von Fachleuten der Agenturen für Arbeit, der Industrie- und Handelskammern und der Handwerkskammern beantwortet. Schreiben Sie uns Ihre Fragen an folgende info@ellinikignomi.eu FRAGEN UND ANTWORTEN ZUM THEMA BERUFSAUSBILDUNG UND STUDIUM Ist es vorteilhaſter, wenn ich eine betriebliche Ausbildung beginne oder eine Berufsfachschule für eine schulische Ausbildung besuche? Dies kommt auf den Beruf an, den Sie erlernen möchten und wofür Sie sich am meisten interessieren. Bei einem kaufmännischen Beruf wie Industriekaufmann oder gewerblich-technischen Beruf wie Industriemechaniker sowie einem Handwerksberufs wie Anlagenmechaniker für Sanitär-, Heizungs- und Klimatechnik haben Sie nach abgeschlossener Ausbildung derzeit gute Aussichten, eine Arbeitsstelle zu finden. In medizinischen und pflegerischen Berufen ist der erfolgreiche Besuch einer Berufsfachschule aber ebenso eine gute Voraussetzung, auf dem Arbeitsmarkt Fuß zu fassen. Ich beginne bald eine Ausbildung zur Ergotherapeutin und möchte aus dem elterlichen Haushalt ausziehen. Kann ich für meine Unterbringungskosten Berufsausbildungsbeihilfe bei der Agentur für Arbeit beantragen? Nein, Berufsausbildungsbeihilfe kann nur an bei einer betrieblichen Ausbildung gewährt werden. Bei Ihrer Ausbildung die an einer Berufsfachschule stattfindet, handelt es sich um eine schulische Ausbildung. Aber Sie können Leistungen nach dem Bundesausbildungsförderungsgesetz (BAföG) beim zuständigen Amt für Ausbildungsförderung beantragen. Ihr Einkommen und das Einkommen Ihrer Eltern wird bei der Entscheidung über die Gewährung von Schüler-BAföG zugrundegelegt. Vorab können Sie mit Hilfe des BAföG-Rechners im Internet unter Ihre mögliche BAföG-Leistung prüfen. Ich interessiere mich für eine Ausbildung zum Landund Baumaschinenmechatroniker. Wo finde ich einen Ausbildungsplatz? In der Lehrstellenbörse der örtlich zuständigen Handwerkskammer und unter Alternativ können Sie sich für eine Ausbildung zum Kraſtfahrzeugmechatroniker mit dem Schwerpunkt Nutzfahrzeugtechnik, zum Metallbauer mit der Fachrichtung Nutzfahrzeugbau oder auch zum Karosserie- und Fahrzeugbaumechaniker bewerben. Ich habe bereits 100 erfolglose Bewerbungen für eine kaufmännische Ausbildung geschrieben. Ich habe nur befriedigende bis ausreichende Noten im Zeugnis und war vor dem Abitur von der Realschule auf das Gymnasium gewechselt. Was nun? Bleiben Sie am Ball und lassen Sie bitte dringend Ihre Bewerbungsunterlagen von einem Berufsberater überprüfen. Spätestens zwei Wochen nach der Versendung Ihrer Bewerbungen sollten Sie sich immer im jeweiligen Unternehmen melden und sich nach dem Stand der Dinge erkundigen, um Ihr Interesse zu zeigen. Ihre Noten und den vorangegangenen Schulwechsel hätten Sie in ihrer Bewerbung erklären müssen, weil sich dieser Sachverhalt nicht ohne weiteres für die Betriebe erschließt. Bieten Sie möglichst bei Vorstellungsgesprächen freiwillige Praktika an, um den Betrieb kennenzulernen und um Ihr Interesse an der Ausbildung zu bekunden. Nutzen Sie außer der Berufsberatung der Agentur für Arbeit die Hilfe der Ausbildungsstellenvermittlung Ihrer zuständigen IHK. Wie kann ich mich nach abgeschlossener Ausbildung zum Gesundheits- und Krankenpfleger fortbilden? Kann ich mich auch für ein Studium bewerben? Sie können sich zum/zur Fachkrankenschwester- und Fachkrankenpfleger, zum/zur Fachkinderkrankenschwester/Fachkinderkrankenpfleger und Pflegedienstleiter/-in oder zum/zur Stationsleiter/in fortbilden. Als einschlägiges Studium kommt unter anderem der Studiengang Pflegemanagement in Betracht, den einige Hochschulen anbieten. Ich möchte mein Sprachenstudium abbrechen und eine kaufmännische Ausbildung beginnen. In welchen Berufen kann ich meine Französisch- und Spanischkenntnisse einbringen? Für eine Ausbildung zur Industriekauffrau EU, zur Kauffrau im Groß- und Außenhandel oder zur Kauffrau für Büromanagement. Hat mein Sohn nach seinem Abitur Chancen, eine Ausbildungsstelle als Mediengestalter Digital und Print oder als Fotograf zu finden und können diese Ausbildungen verkürzt werden? In beiden Berufen ist das Angebot für freie Ausbildungsstellen begrenzt. Der Bewerbungserfolg hängt in starkem Maß davon ab, was er in seinem Freizeitbereich diesbezüglich schon für Erfahrungen und Kenntnisse erworben hat. Außerdem melden sich mehr Bewerbe für diese Ausbildungsberufe, als Ausbildungsplätze angeboten werden. Daher sollte Ihr Sohn auch alternative Ausbildungsberufe wie beispielsweise Technischer Systemplaner oder Medientechnologe Druck in Betracht ziehen. Eine Verkürzung der Ausbildung ist im Hinblick auf den Schulabschluss Ihres Sohnes bis zu einem Jahr dann möglich, wenn dies der Ausbildungsbetrieb genehmigt. Welche Ausbildungsberufe gibt es in den Bereichen Medizin, Pflege und Therapie? Sie können sich in weit über 30 verschiedenen Berufen in diesen Bereichen ausbilden lassen. Dazu zählen klassische Ausbildungsberufe wie Gesundheits- und Krankenpfleger/-in, Hebamme bzw. Entbindungspfleger, Altenpfleger/-in, Heilerziehungspfleger/-in, Medizinische(r) Fachangestellte(r), Ergotherapeut/-in, Physiotherapeut/-in, Logopäde bzw. Logopädin aber auch neuere Ausbildungsberufe wie operationstechnische(r) Angestellte(r), Operationstechnische(r) Assistent/-in oder Anästhesietechnische(r) Assistent/-in. Auszubildende in diesen Berufen besuchen entweder eine Berufsfachschule oder durchlaufen eine duale Ausbildung im Krankenhäusern oder ambulant operierenden Arztpraxen und Operationszentren. Wie kann ich mich nach einer Ausbildung zur Fachverkäuferin im Lebensmittelhandwerk mit der Fachrichtung Fleischerei fortbilden? Eignung und Leistung vorausgesetzt, können Sie sich zur Lebensmitteltechnikerin oder alternativ zur Ernährungsberaterin nach erfolgreicher Ausbildung und weiterer beruflicher Praxis fortbilden. Wie bewerbe ich mich für einen Ausbildungsplatz als Physiotherapeutin oder als Ergotherapeutin? Es handelt sich um eine in der Regel schuldgeldpflichtige Ausbildung. Viele Privatschulen bieten diese Ausbildungsmöglichkeiten an. Es gibt aber auch kostengünstigere Ausbildungsmöglichkeiten an staatlichen Schulen. Für diese Ausbildung sollten Sie sich bitte ein Jahr vor Ausbildungsbeginn bewerben. Eine Übersicht über schulische Ausbildungsmöglichkeiten erhalten sie unter Serviceteil: Anmeldung zur Berufsberatung bei der Agentur für Arbeit unter Tel: 0800/ (gebührenfrei) oder als elektronischer Service (eservice) unter Nützliche Websites: Jobbörse, Anschriſten von Ausbildungsbetrieben und freie Ausbildungsstellen (überregional) Informationen zu Beruf, Ausbildung und Qualifizierung Informationen über schulische Ausbildungsmöglichkeiten und Studium : BEN Berufsentwicklungsnavigator, Informationen zu Fort- und Weiterbildungsmöglichkeiten Unter BERUFETV Hilfen für die Berufsorientierung mit Filmdarstellungen zu Ausbildungsberufen und Studienbereichen : Hilfen für die Berufsorientierung für Schüler, Eltern und Lehrer mit Informationen zu Bewerbung und Auswahltest (neues Angebot Berufe Entdecker) Aktuelle Informationen für jeden Bezirk der Agentur für Arbeit zur Berufsausbildung : Informationen über Beruf, Ausbildung und Studium für Bewerber aus dem Ausland : Aktuelle Ausbildungsplätze in der Bundesverwaltung, Informationen über Ausbildungsberufe und Ausbildungsmöglichkeiten in der Bundesverwaltung Bundesweite Lehrstellenbörsen der Industrie- und Handelskammern (Anschriſten von Betrieben und freie Ausbildungsstellen) : Lehrstellenbörse der Handwerkskammern als kostenlose Smartphone-App für die Regionen : Informationen über Handwerksberufe Anerkennung von Berufsabschlüssen aus dem Ausland Informationen über Studium und Beruf Informationen über duale Studienmöglichkeiten Informationen über BAföG Informationen über Fort- und Weiterbildungsmöglichkeiten im Beruf (Meister-BAföG) Informationen über Freiwilligendienste : Informationen über Ausbildung, Job oder Studium in Deutschland Neue Kausa Servicestelle Bonn/Rhein-Sieg freuen uns, dass auch der Raum Bonn/Rhein-Sieg jetzt eine eigene KAUSA Servicestelle bekommt und mit Wir der wir in Zukunſt zusammen arbeiten können, teilte Christina Alexoglou-Patelkos mit. Sie hatte als Leiterin der KAUSA Servicestelle Köln, die in Trägerschaſt der Deutsch-Hellenischen Wirtschaſtsvereinigung (DHW) fungiert, entscheidend beim Aufbau und der Konzeption der neuen Bonner Servicestelle mitgewirkt. Thomas Rachel, Parlamentarischer Staatssekretär bei der Bundesministerin für Bildung und Forschung, übergab der Otto Benecke Stiftung e.v. (OBS) am 11. Mai in Bonn offiziell den Förderbescheid für die KAUSA Servicestelle Bonn/Rhein-Sieg. Die Servicestelle ist eine von bundesweit 13 KAUSA-Stellen, die zum Ziel haben, mehr Unternehmerinnen und Unternehmer, vor allem jene mit Migrationshintergrund, für die Bereitstellung einer Berufsausbildung zu gewinnen. Dabei soll die Ausbildungsbeteiligung von Jugendlichen mit Migrationshintergrund erhöht, und deren Eltern bei der beruflichen Orientierung und Ausbildung ihrer Kinder verstärkt eigebunden werden. KAUSA steht dabei für die bundesweite Koordinierungsstelle Ausbildung und Migration: Ausbildung jetzt! Dr. Lothar Theodor Lemper, Vorsitzender des Vorstandes der OBS, in deren Trägerschaſt die Servicestelle angesiedelt ist, eröffnete die Veranstaltung und machte deutlich, dass es für die OBS als Bonner Institution sehr erfreulich sei, ein weiteres wichtiges Projekt direkt vor der Haustür zu haben. Die OBS arbeite seit nunmehr 50 Jahren in den Bereichen Integration und Qualifikation. Thomas Rachel freute sich, in Anwesenheit von zwei Parlamentskolleginnen, Dr. Claudia Lücking-Michel und Katja Dörner, den Förderbescheid übergeben zu können: Mache doch ihre Teilnahme an der Veranstaltung deutlich, wie wichtig das Thema für Berlin und Bonn ist. Trotz steigender Erwerbstätigkeit von Frauen und Älteren ist der Arbeitsmarkt von Zuwanderung abhängig. Deshalb seine Schlussfolgerung: Wir können es uns nicht leisten, auf Potenziale in Deutschland zu verzichten. Und deshalb begrüße er es, dass die KAUSA Servicestelle bei einem vertrauten Partner angesiedelt ist: die Otto Benecke Stiſtung habe langjährige Erfahrung mit der Eingliederung von Menschen mit Migrationshintergrund. Und unter großem Applaus aller Anwesenden betonte er, dass man Flüchtlingen, die eine Ausbildung in Deutschland beginnen, auch die Möglichkeit geben sollte, diese abzuschließen. Dass eine Ausbildung die Chance für eine erfolgreiche Integration darstellt und an dieser Stelle noch Potenzial brach liegt, darin waren sich alle einig, die anschließend über die Herausforderungen bei der Integration von Selbstständigen und Jugendlichen mit Migrationshintergrund in die duale Ausbildung diskutierten: Dr. Markus Th. Eickhoff (Stellvertretender Geschäſtsführer Bildungspolitik der HWK Köln), Jürgen Hindenberg (Geschäſtsführer Berufsbildung und Fachkräſtesicherung der IHK Bonn/Rhein-Sieg) und Manfred Kusserow (stellvertretender Leiter der Agentur für Arbeit Bonn/Rhein-Sieg). Die KAUSA Servicestelle Bonn/Rhein-Sieg wird als JOBSTARTER plus- Projekt aus Mitteln des Bundesministeriums für Bildung und Forschung und des Europäischen Sozialfonds der Europäischen Union gefördert. Artikel und Fotos: DHW

11 Elliniki Gnomi Mai 2015 / 11 IntervIew reportage Die Griechen verlieren trotz der Krise nicht ihren Mut. Davon könnten sich viele Menschen in Deutschland etwas abgucken - einer von vielen Gründen nach Griechenland zu reisen Artikel-Interview und Fotos von Odysseas Athanasiadis Ein Journalistenteam aus Deutschland, im Auſtrag des deutschen Fernsehsenders ARD/NDR, war unterwegs in Griechenland, um ein Bild der Griechen aufzuzeichnen, das nicht mit Klischees behaſtet ist. Sie trafen sich mit den verschiedensten Menschen, darunter: Wirtschaſtsrepräsentanten, Ministern, Unternehmern und auch solchen, die in Solidaritätsstrukturen kämpfen, um beispielsweise die Gesundheitsarmut aufzufangen. Dabei wurden zahlreiche Personen interviewt und ein anderes Griechenlandbild gewonnen als das, was häufig in den deutschen Medien im Umlauf ist. Das Ergebnis dieser Reise wird Anfang Juli in der Sendung Panorama in Deutschland gezeigt. Nach der Reise des Teams hat sich der Vertreter der Elliniki Gnomi, Odysseas Athanasiadis, mit einem der Journalisten, Kristopher Sell, in Nordgriechenland zum Gespräch getroffen. In wenigen Zeilen wird dabei die Grundfrage gestellt, die uns alle betrifft: In welchem Europa wollen wir leben? Wollen wir ein Europa der Egoismen, der Rosinenpicker? Oder wollen wir ein solidarisches Europa, das mehr ist als ein technokratischer Zusammenschluss? Athanasiadis: Sie sind seit einer Woche in Griechenland und haben viele Gespräche mit Vertretern aus unterschiedlichen Gesellschaſtsteilen geführt. Wie sieht nun ihr Griechenlandbild im Verhältnis zu dem, was durch die deutschen Massenmedien vermittelt wird, aus? Sell: Leider zeichnen große deutsche Mainstream-Medien gerade ein sehr undifferenziertes Griechenlandbild. Es ist die Rede von den Griechen", die ihre Hausaufgaben" machen sollen. Die sparen" und zurückzahlen" müssten. Gerade die BILD-Zeitung hat in den vergangenen Monaten regelrechte Kampagnen zu Griechenland ins Leben gerufen. Wir haben in den vergangenen Tagen ein anderes Griechenland erlebt. Ein Land, das gewaltige innere Spannungen bewältigen muss. Das neben einem zusammengebrochenen Gesundheitssystem auch noch aus eigener Kraſt die Last hunderttausender Flüchtlinge schultert. Dies gelingt in vielen Fällen nur aufgrund einer erstaunlichen Solidarität der Menschen in Griechenland mit den Schwächsten in der Gesellschaſt. Das hat uns allen imponiert. Oſt haben wir uns die Frage gestellt, wie die deutsche Gesellschaſt auf ähnliche Herausforderungen reagieren würde. Diese Denkanstöße fehlen in der öffentlichen Debatte hierzulande weitestgehend. v.l.n.r.: Odysseas Athanasiadis und der Journalist Kristopher Sell Das Journalistenteam des Fernsehsenders ARD/NDR Athanasiadis: Wenn es doch zu einem Abschluss der Verhandlungen zwischen Griechenland und den europäischen Partnern kommt, wie kann dann das bis heute zerstörte Vertrauensverhältnis wieder zurückgewonnen werden gerade zwischen Deutschland und Griechenland? Beide Seiten sollten einen Schritt zurücktreten und die Frage ehrlich beantworten: In welchem Europa wollen wir leben? Wollen wir ein Europa der Egoismen, der Rosinenpicker? Oder wollen wir ein solidarisches Europa, das mehr ist als ein technokratischer Zusammenschluss. Für die Deutschen sollte das heißen: begreifen, dass die Rezepte des wirtschaſtlichen Erfolges nicht beliebig übertragbar sind auf andere Länder und, dass das gnadenlose Diktat der Sparpolitik ein Fehler gewesen ist. In Griechenland müsste selbstkritisch hinterfragt werden, warum es so lange gedauert hat bis tiefgreifende Reformen in Gang gekommen sind, und wie ein Zurückfallen in alte Muster verhindert werden kann. Kurz: beiden Seiten würden Demut und Selbstkritik besser stehen als markige Parolen. Athanasiadis: Haben Bürgerinitiativen, auch mit Hilfe der sozialen Netzwerke, überhaupt Chancen gegen die medial erzeugten Stereotypen? Sell: Die Vernetzung über soziale Medien ist mit Sicherheit eine Chance. Im Moment scheint die Tendenz jedoch eher, dass soziale Netzwerke Konflikte schüren als entschärfen, weil jeder in der Lage ist undifferenzierte Meinungen zu verbreiten, ohne dafür haſten zu müssen. Athanasiadis: Bestehen für die, auch von der Elliniki Gnomi unterstützten, Initiative mit dem Motto: Wir haben unterschiedliche Ansichten, wir verzichten nicht auf das Recht, diese Ansichten zu äußern und gleichzeitig verteidigen wir das Äußerungsrecht der Andersdenkenden. Wir opfern nicht unsere Beziehungen, die wir in vielen Jahren aufgebaut haben, Möglichkeiten, auch bei den tongebenden deutschen und griechischen Massenmedien, Gehör zu finden? Ja, hoffentlich und wir versuchen mit unserem Film einen Beitrag dazu zu leisten. Athanasiadis: Haben Sie sich in Griechenland wohl gefühlt. Würden Sie wieder kommen und Ihren Freunden eine Reise nach Griechenland empfehlen? Sell: Wir haben uns alle sehr wohl gefühlt in Griechenland. Viele Gespräche und Begegnungen haben gezeigt, dass die Griechen trotz der Krise ihren Mut nicht verlieren. Davon könnten sich viele Menschen in Deutschland etwas abgucken - einer von vielen Gründen nach Griechenland zu reisen. Schätze des Epirus - Antike Brücke von Plaka Von Sylvia Löser - Walter Bachsteffel Fotos: Walter Bachsteffel Da steht sie noch. Elegant überwölbt sie freitragend den Fluss Arachthos. Es ist ein erhabener Anblick in der wunderschönen Landschaſt der Tsoumerka. Mit einer Gesamtlänge von 60 Metern, einer Höhe von 21 Metern und einem Bogen von 41 Metern ist sie die größte Einbogenbrücke des Balkan und eine herausragende bautechnische Leistung. Aus dem Jahre 1866 stammend, würde sie im nächsten Jahr ihren einhundertfünfzigsten Geburtstag feiern. Würde, könnte, sollte! Diese Brücke fiel starken Regenfällen und Wassermassen zum Opfer. Der gesamte Bogen liegt nun in großen Stücken auf dem Grund des Flusses, nur die Fundamente ragen völlig nutzlos in die Höhe. Was als Naturgewalt erschien, deutete sich allerdings seit langem an. In den Jahren 2001, 2003, 2005 und 2006 gingen Hilferufe an die Europäische Kommission. So schrieb der griechische Abgeordnete des Europaparlaments, Dimitrios Papadimoulis (GUE/NGL), am 27. Juli 2005 mit Aktenzeichen E-2819/2005: Die einbogige Plaka-Brücke in Raſtanaioi loanninon (Tsoumerka) droht einzustürzen. Die Plaka-Brücke wurde 1896 (Anmerkung der Autoren: Der zuständige Verein nennt 1866) erbaut und ist die größte einbogige Brücke auf dem Balkan und ein einmaliges Zeugnis volkstümlicher Architektur, das als erhaltenswertes Denkmal ausgewiesen worden ist. Es besteht die große Gefahr des Einsturzes, da Risse an der Brükkenbasis aufgetreten sind. Da es sich hier um eine der sehr wenigen erhalten gebliebenen Brücken in der Region handelt, wird an die Kommission die Frage gerichtet, wie sie zur Erhaltung und Restaurierung des genannten Kulturdenkmals beitragen könnte? Könnte sie mir mitteilen, über welche konkreten Programme eine Finanzierung für die Restaurierung der Brücke beantragt werden kann? Heute steht das einmalige Zeugnis volkstümlicher Architektur leider nicht mehr.

12 12 / Mai 2015 Elliniki Gnomi Gesellschaft wissenschaft 14. SommerFestival der Kulturen lockt mit hochkarätigen Weltmusik-Acts Einzigartige Atmosphäre und kulinarische Genüsse vom 14. bis 19. Juli 2015 auf dem Stuttgarter Marktplatz Neues aus der Wissenschaft Berlin: Von Manuela Lembeck Anthropologie Unser Vorfahrin Lucy war nicht allein auf dieser Welt Forscher haben nun die Knochen und die Zähne eines weiteren Frühmenschen in Äthiopien gefunden. Das Erstaunliche daran: Der neue entdeckte Frühmensch zählt nicht zu der berühmten Art, die in der Region schon 1974 gefunden wurde. Professor Donald Johanson und sein Student Tom Gray hatten Lucy, die zu der Hominidenart Australopithecus afarensis zählt, nur 35 Kilometer von der aktuellen Fundstelle entfernt gefunden. Obwohl das Alter der beiden auf etwa 3,4 Millionen Jahren geschätzt wird, zählt der nun gefundene Vorfahr zu einer anderen Art, nämlich Australopithecus deyiremeda. Beide Arten sind allerdings sensationelle Funde, wenn man die Evolution des Menschen betrachtet: Bisher war Lucy der einzige Vorfahre, der Hinweise auf den missing link gab, da sie sowohl affenartige, als auch menschliche anatomische Eigenschaſten aufwies und bereits auf zwei Beinen ging. Über den jüngst entdeckten Fund, ist allerdings noch wenig bekannt, doch es ist nicht auszuschließen, dass sich die Wege der beiden gekreuzt haben. Psychologie Duft und Emotion Sie können ihren Nachbarn nicht riechen? Das SommerFestival der Kulturen verwandelt den Stuttgarter Marktplatz vom 14. bis zum 19. Juli 2015 wieder in einen musikalischen Melting Pot: mit Stars aus der internationalen Weltmusikszene lockt das Festival bei freiem Eintritt an allen sechs Tagen die unterschiedlichsten Bevölkerungsgruppen an. Stuttgarter Migrantenvereine sorgen an den Essensständen für kulinarische Köstlichkeiten aus aller Welt sowie das Kulturprogramm am Sonntagnachmittag. Die Essensstände wie auch die Stände des Marktes der Kulturen reichen in diesem Jahr von Dienstag bis Sonntag bis in die Hirsch- und Kirchstraße. Ab sofort sind alle Infos zum SommerFestival der Kulturen auch auf der brandneuen Homepage abrufbar. Nachdem das SommerFestival der Kulturen schon im letzten Jahr mit rund Besuchern alle Erwartungen übertroffen hat, kann sich auch das diesjährige Line-up durchaus sehen lassen, es sind wieder viele Stars aus der internationalen Weltmusikszene dabei: das Orchestre National de Barbès, deren Mitglieder aus Algerien, Marokko und Frankreich stammen und sich nach dem nordafrikanisch geprägten Viertel von Paris benannt haben, die jamaikanische Roots-Reggae-Legende Black Uhuru sowie das Yiddish Twist Orchestra mit Größen der Londoner Rock- und Jazzszene allesamt Bands, bei denen das Tanzbein geschwungen werden kann und soll. Besonders zu erwähnen ist außerdem die junge marokkanische Sängerin Oum, die die Kultur der nordafrikanischen Berber mit Soul, Jazz und kubanischen Klängen und Rhythmen verbindet. Außenminister Steinmeier trifft Griechen in Deutschland zum Meinungsaustausch Aber auch die weiteren Bands haben einiges zu bieten: den Auſtakt des Festivals am 14. Juli bilden Gadjo Dilo aus Athen, die mit viel Swing die Musik des Django Reinhardt mit griechischem Rembetiko vermengen. Salsa-, Rumba- und Timba-Rhythmen präsentieren Mayito Rivera & The Sons of Cuba, Caz à la turca gibt es von Serkan Çağrı & Rumeli Band. Bei Kandara Diebaté & Nomad, dem Kora-Meister aus dem Senegal und Musikern aus Deutschland, schlägt der Jazz eine funkige Richtung ein, die Violons Barbares aus der Mongolei, Bulgarien und Frankreich vermischen Mongolen-Rock mit Balkanmusik. Hungariddim aus Ungarn spielen mit jungem Folk und Ethno-Pop auf, während Giufà aus Sizilien sich selbst als hippe Highspeed-Blaskapelle und ihre Musik als Balkan-Tarantella beschreiben. Der Sänger und Gitarrist Vieux Farka Touré überzeugt nicht nur durch klassischen malischen Wüstenblues, sondern auch durch Reggae, Rock und Funk. Aus Deutschland kommen Chupacabras, die tanzbaren Mestizo-Sound mit HipHop verbinden. Partner des SommerFestivals sind die Mahle GmbH, die Landesbank Baden-Württemberg, die E. Breuninger GmbH & Co. und Turkish Airlines Inc. Weitere Förderer und Unterstützer sind die Wüstenrot Stiftung, die Stadt Stuttgart, das Ministerium für Integration, Brot für die Welt, die SWSG Stuttgarter Wohnungs- und Städtebaugesellschaft mbh, die Kronenbrauerei Schimpf, die Vereinigung Baden- Württembergische Wertpapierbörse e. V., die Flughafen Stuttgart GmbH und die Gudrun Sjödén GmbH. SommerFestival der Kulturen Juli 2015, Marktplatz Stuttgart Bühnenprogramm: Dienstag bis Freitag von bis 22 Uhr, Samstag von bis 22 Uhr, Sonntag von 11 bis 22 Uhr Essens- und Getränkestände: Dienstag bis Freitag von bis 22 Uhr, Samstag von bis 22 Uhr, Sonntag von 11 bis 22 Uhr Markt der Kulturen: Dienstag von bis 22 Uhr, Mittwoch bis Samstag von 10 bis 22 Uhr, Sonntag von 11 bis 22 Uhr Weitere Infos gibt es unter: Foto Forum der Kulturen Stuttgart e. V. Außenminister Frank-Walter Steinmeier trifft zwölf griechische Vertreter aus den Bereichen Musik, Fernsehen, Wissenschaſt und Wirtschaſt zu einem Meinungsaustausch in der Villa Borsig, dem Gästehaus des Auswärtigen Amtes. Mit dabei auch Athanasios Titonis, Technischer Direktor des Flughafens Köln/Bonn und Vorsitzender des Wirtschaſtsbeirats der DHW. Die Gäste stehen als Jazzsaxophonist, Wissenschaſtler, Manager, Autodesigner oder Mediziner für die engen Beziehungen zwischen Deutschland und Griechenland und die damit verbundenen beruflichen Erfolge. Im Vordergrund der Begegnung wird die Frage nach dem Stand der bilateralen Beziehungen und deren Fortentwicklung stehen. Im Bild neben Außenminister Steinmeier: links von ihm Athanasios Titonis, Panagiota Petridou und Prof. Orestis Terzidis und rechts von ihm die Sängerin Vicky Leandros. In der zweiten Reihe u.a. die Professoren Michael Tsokos (Gerichtsmedizin Charité), Alexandros Kritikos (DIW) sowie ganz am Anfang links Kostas Papanastasiou (Schauspieler und Sänger - Terzo Monto Berlin). Artikel und Foto: PC Freuen Sie sich auch über den Duſt von frisch gebrühten Kaffee? Müssen Sie die Nase rümpfen, wenn Sie die saure Milch im Kühlschrank öffnen? Das liegt daran, dass unser Gehirn nicht nur optische Eindrucke, sondern auch Geruchs-Eindrücke sammelt, die ebenso jahrzehntelang abgespeichert werden. Der Duſtforscher Thomas Hummel von der TU Dresden erklärt allerdings auch, dass uns einiges aber gar nicht bewusst ist. Zum Beispiel, wieso sie den Nachbarn aus irgendeinem Grund nicht mögen, den Postboten aber attraktiv finden. Jeder Mensch verströmt einen individuellen Geruch, den wir unbewusst wahrnehmen. Dennoch behelfen sich Menschen bereits seit Jahrhunderten, indem sie Parfums verwenden. Was erst jetzt bekannt wurde: Düſte sollen auch die kognitiven Fähigkeiten verstärken, wie Hummel s Studie mit Probanden ergab, die Sudokus lösen mussten. Also scheint doch mehr dran zu sein als wir vermuten, an den vielen Duſtlampen, Wunderbäumen und den zahlreichen Parfums, die wir im Alltag verwenden. Ernährung Heute Schnitzel, morgen Insekten auf dem Teller? Das Marktforschungsinstitut TNS Infratesthat hat nun das Ergebnis ihrer Studie präsentiert: Die Mehrheit der über Befragten kann sich vorstellen, durch Algen und Insekten ihren täglichen Proteinhaushalt im Jahre 2030 decken zu können. Darüber hinaus zeichnen sich die Trends ab, dass Lebensmittel in Zukunſt vor allem über das Internet bestellt werden und der Nutzen von Gesundheits-Apps verstärkt in den Umlauf kommen wird. Des Weiteren ist ein ressourcenschonender Umgang mit Lebensmitteln erwünscht. Schon jetzt geben viele an, sich bewusst von Bioprodukten und regionalen Lebensmitteln zu ernähren. Hinzu kommt die stetig wachsende Zahl an Menschen, die zwar an keiner Unverträglichkeit leiden, sich aber dennoch gluten- und laktosefrei ernähren. Insektenmehl könnte demnach auch Sojabohnen und Fischmehl als Viehfutter ersetzen. Wer aber den ersten Schritt oder besser gesagt, den ersten Bissen wagt, ist ungewiss. Genetik Mückenstiche und warum wir nichts dafür können Wir haben es immer schon gewusst, Mücken sind wählerisch. Während manche Menschen scheinbar verschont bleiben, sind andere wiederum besonders vielen Attacken ausgesetzt. James Logan von der London School of Hygiene and Tropical Medizin erklärt, dass auch schwangere Frauen, Menschen mit erhöhter Temperatur und dickere Menschen besonders beliebte Opfer sind. Der Grund liege in den Genen, wie erste Analysen mit eineiigen und zweieiigen Zwillingen zeigten: Die Mücken flogen im selben Maße auf eineiige Zwillinge, nicht aber auf zweieiige Zwillinge. Weitere Untersuchungen werden allerdings nötig sein, um auch maßgeschneiderte Lösungen gegen Mückenstiche zu finden. Die Forscher wollen damit insbesondere in den Kampf gegen Dengue-Fieber oder Malaria übertragene Mücken ziehen und individuelle Schutzmittel erstellen. Bis dahin müssen wir uns wohl alle unserem Schicksal ergeben und uns weiter mit der sommerlichen Mückenplage herumschlagen.

13 Eλληνική Γνώμη Μάϊος 2015 / 13 ΕΡΕΥΝΑ Τα καπηλειά, οι ταβέρνες και τα συμπόσια στην αρχαία Ελλάδα Πως διασκέδαζαν και γλεντούσαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι Γράφει ο δημοσιογράφος-ερευνητής Ευθύμιος Χατζηϊωάννου Η διασκέδαση είναι μια πολύ σημαντική διαδικασία με ευεργετική επίδραση στην ζωή του ανθρώπου, καθώς αποτελεί εκτόνωση, που τον βοηθά να "δραπετεύει" από την ρουτίνα και τις σκοτούρες της καθημερινότητας, δηλαδή από την συνήθη πραγματικότητα της ζωής, που τον κουράζει σωματικά και ψυχικά. Η διασκέδαση διαφέρει από την ψυχαγωγία, στο ότι εκδηλώνεται, όχι με τον στοχασμό και την σκέψη, που απαντάται π.χ. κατά την παρακολούθηση μιάς θεατρικής παράστασης, αλλά με θορυβώδη γέλια, χαμόγελα και με εμφανή την συμμετοχή του σώματος κατά την διαδικασία αυτή. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι γνώριζαν πολύ καλά την αξία της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης για την υγεία και για την διατήρηση της ψυχικής, πνευματικής και σωματικής ισορροπίας στην ζωή τους. Έτσι, λόγω και της ιδιοσυγκρασίας τους, τις θεωρούσαν απαραίτητες στην καθημερινότητά τους. Οι Έλληνες ήσαν πάντα ένας μεσογειακός και διαχρονικά "μερακλής" λαός, με εύθυμο χαρακτήρα, έντονη κοινωνικότητα, και έμφυτη την αγάπη στις χαρές της ζωής. Άλλωστε, και οι Έλληνες εκείνης της εποχής, σαν μεσογειακός και "μερακλής" λαός, με αυθόρμητο και εύθυμο χαρακτήρα, έντονη κοινωνικότητα, και έμφυτη την αγάπη στις χαρές και τις συγκινήσεις, θεωρούσαν την ψυχαγωγία, την διασκέδαση και το γλέντι αναπόσπαστο και απαραίτητο κομμάτι της υπόστασής τους. Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς λόγους, που φρόντισαν να εμπλουτίσουν την ζωή τους με τόσες πολλές θρησκευτικές, στρατιωτικές, αθλητικές και κοινωνικές εορταστικές εκδηλώσεις και πανηγύρια, που συνοδεύονταν πάντα από πλούσιο ψυχαγωγικό και διασκεδαστικό πρόγραμμα. Κάθε δημόσια αλλά ακόμη και κάθε ιδιωτική εορτή (γάμος, γεννητούρια κ.α.) αποτελούσε γι' αυτούς μια ευκαιρία για διασκέδαση και γλέντι! Και επειδή οι εκδηλώσεις, οι εορτές και τα πανηγύρια δεν γίνονταν κάθε ημέρα και δεν αρκούσαν, βέβαια, για τις καθημερινές τους κοινωνικές σχέσεις και επαφές και για την διασκέδασή τους, οι αρχαίοι μας πρόγονοι έδωσαν ιδιαίτερη βαρύτητα στην λειτουργία ειδικών χώρων, δηλαδή καταστημάτων δημόσιας χρήσης, όπου μπορούσαν να διασκεδάζουν και να γλεντούν για να ξεφεύγουν από την ρουτίνα και τα προβλήματά τους. "Διασκέδαση και γλέντι, χωρίς κρασί δεν γίνεται!" Όμως, "διασκέδαση και γλέντι, χωρίς κρασί, δεν γίνεται"! Αυτό έλεγαν οι παλαιότεροι για να δείξουν, πόσο μεγάλη σημασία είχε το κρασί για τις γιορτές, την διασκέδαση και το γλέντι! Και, πράγματι, το κρασί εκείνη την εποχή έπαιζε τον πρωταρχικό ρόλο στην διασκέδαση των αρχαίων Ελλήνων. Το γνωστό αρχαίο ρητό "οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου", που προέρχεται από την Παλαιά Διαθήκη, δηλώνει, ότι από τα πανάρχαια ακόμη χρόνια το κρασί ήταν, εκτός των άλλων, και το πιό σημαντικό στοιχείο της διασκέδασης και του γλεντιού, όχι μόνον στους προγόνους μας, αλλά σε όλους, σχεδόν,τους λαούς. Ωστόσο, οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούνται οι πρώτοι, που καλλιέργησαν, πιό οργανωμένα από όλους τους άλλους λαούς στον κόσμο, την άμπελο, αλλά και αυτοί, που επενόησαν επιστημονικές μεθόδους παραγωγής ποικιλιών κρασιού, θεσπίζοντας, μάλιστα, ειδικούς νόμους, που αφορούσαν την παραγωγή, την ποιότητα και την εμπορία του. Οι εδαφολογικές και οι κλιματολογικές συνθήκες έπαιξαν σπουδαίο ρόλο,, αφού το αμπέλι έδινε καλύτερες ποικιλίες στα μεσογειακά κλίματα. Σύμφωνα με ιστορικές έρευνες, οι Έλληνες γνώριζαν το κρασί,τουλάχιστον εδώ και 4000 χρόνια, αφού, τόσο οι Μυκηναίοι, όσο και άλλοι προγενέστεροι από αυτούς λαοί, όπως οι Μινωϊτες και οι Κυκλαδίτες, εμπορεύονταν κρασιά από χώρες της Ανατολής, με άλλους λαούς (Αιγυπτίους, Βαβυλώνιους, Φοίνικες κ.α.), με τους οποίους είχαν ανεπτυγμένες εμπορικές σχέσεις. Οι αρχαίοι Έλληνες διέπρεψαν στην οινοποιία, εξουσιάζοντας την διεθνή αγορά κρασιού για πολλούς αιώνες Λέγεται, ότι η πρώτη καλλιέργεια αμπελιού στον ελλαδικό χώρο έγινε στην Κρήτη. Στις Αρχάνες της Κρήτης έχει βρεθεί και έχει διασωθεί ένα πανάρχαιο πατητήρι σταφυλιών, που θεωρείται το αρχαιότερο στον κόσμο. ενώ, άλλοι υποστηρίζουν, ότι η πρώτη καλλιέργεια αμπελιών για την παραγωγή κρασιού, έγινε στην Θράκη, όπου τιμούσαν ιδιαίτερα τον θεό Διόνυσο. Πάντως, όπως κι' αν έχουν τα πράγματα, οι Έλληνες διέπρεψαν στην οινοποιία, μονοπωλώντας σχεδόν την διεθνή αγορά κρασιού για πολλούς αιώνες. Για πολλές εκατοντάδες χρόνια, λοιπόν, το εμπόριο των ελληνικών κρασιών ήταν πολύ καλά οργανωμένο και απλωνόταν σε ολόκληρη την Μεσόγειο, από την Μ.Ασία μέχρι την Ιβηρική χερσόνησο και, βέβαια, σε όλα τα μέρη του Ευξείνου Πόντου. Το κρασί από την αρχαιότητα προσφερόταν στους θαμώνες των καπηλειών, σαν βασικό είδος ευρείας κατανάλωσης. Μάλιστα, εκεί, που η εντόπια παραγωγή του δεν έφθανε για να καλύψει τις ανάγκες της μεγάλης του κατανάλωσης, φρόντιζαν να εισάγουν από διάφορα μέρη (Μακεδονία, Θράκη, Κύπρο, Κρήτη, Σάμο, Λέσβο, Θάσο, Μικρά Ασία, Εύξεινο Πόντο κ.α.) ονομαστά και εκλεκτά κρασιά. Τα καπηλειά και οι ταβέρνες στην αρχαία Ελλάδα Μπορεί και άλλοι ανατολικοί λαοί να είχαν καπηλειά και "οινοποτεία", πριν από τους Έλληνες, αλλά φαίνεται, ότι οι πρόγονοί μας ήσαν οι πρώτοι στον κόσμο, που δημιούργησαν τα καπηλειά, τις ταβέρνες και γενικά τα κέντρα διασκέδασης, με την έννοια, που έχουν, περίπου, και σήμερα. Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι τα καταστήματα αυτά ήσαν για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής αυτό, που σήμερα είναι για εμάς τους σύγχρονους απογόνους τους τα καφενεία, οι ταβέρνες, τα μπαρ, οι καφετέριες και τα κέντρα διασκέδασης. Στα καταστήματα αυτά, που λειτουργούσαν για το κοινό, είχε πρόσβαση ο καθένας, όπως και σήμερα. Η βασική, όμως, διαφορά τους από τα σημερινά, ήταν, ότι αυτά τα μαγαζιά, τουλάχιστον στο αρχικό τους στάδιο, δεν λειτουργούσαν ως κέντρα "οικογενειακής διασκέδασης", αλλά ως χώροι μόνον για την ψυχαγωγία και την διασκέδαση των ανδρών. Φαίνεται, ότι πολύ αργότερα άρχισαν να λειτουργούν τέτοια "οικογενειακά" μαγαζιά, όπου επιτρεπόταν η προσέλευση των θαμώνων με τις συμβίες ή και τα παιδιά τους. Αθήνα: Ένα σπουδαίο διεθνές κέντρο αναψυχής και διασκέδασης στον αρχαίο ελληνικό κόσμο Όπως αναφέρουν οι ιστορικοί, βασιζόμενοι σε κείμενα αρχαίων συγγραφέων και αρχαιολογικά ευρήματα από ανασκαφές, η αρχαία Αθήνα δεν ήταν μόνο ένα μεγάλο πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο του αρχαίου κόσμου. Ήταν ταυτόχρονα ένα παγκοσμίως ονομαστό κέντρο ψυχαγωγίας και διασκέδασης, καθώς εκείνη την εποχή το κρασί της Αττικής ήταν φημισμένο σε όλον τον κόσμο. Μάλιστα, στην πόλη υπήρχαν κάποτε τόσο πολλές ταβέρνες και καπηλειά, ώστε ο ίδιος ο Περικλής, με ένα διάταγμά του, θέλησε να προβεί στην κατάργησή τους, πιστεύοντας, ότι δημιουργούσαν προβλήματα στην εύνομη τάξη και στην λειτουργία του κράτους, παρασύροντας τους πολίτες σε έκλυτο και τρυφηλό βίο. Όμως, μεσολάβησαν τότε οι δημογέροντες και άλλες προσωπικότητες της Αθήνας και δεν τον άφησαν να πραγματοποιήσει την απόφασή του. "Αν το κάνεις αυτό", του είπαν, "θα στερήσεις τον λαό από μια ευχαρίστηση και το κράτος μας από ένα μεγάλο έσοδο. Ίσως, μάλιστα, το σπουδαιότερο έσοδό του". Έτσι, ματαίωσαν το σχέδιό του, διασώζοντας και την φήμη, που είχε η Αθήνα ως ένα μεγάλο κέντρο διασκέδασης και καλοπέρασης. Οι διακοσμητικές ζωγραφικές παραστάσεις των θεών του κρασιού και της διασκέδασης Οι ξένοι, που επισκέπτονταν την εποχή εκείνη την Αθήνα, (έμποροι, ναυτικοί, τεχνίτες, περιηγητές κ.α.), το πρώτο πράγμα που έκαναν, ήταν να σπεύσουν στις ονομαστές ταβέρνες εκείνης της εποχής, για να πιούν κρασί και να διασκεδάσουν, δοκιμάζοντας, συνήθως, και τα φαγητά, που σέρβιραν τότε τα μαγαζιά αυτά στους πελάτες τους. Τα εδέσματα αποτελούνταν κυρίως από ψητά κρεατικά και ψάρια, γαλακτοκομικά, χορταρικά, καρπούς και φρούτα. Όπως συμβαίνει και σήμερα, έτσι και τότε, κάποια από αυτά τα καταστήματα διέθεταν, εκτός από μαγειρεία και κοιτώνες, λειτουργώντας παράλληλα και ως πανδοχεία, προσφέροντας στους ξένους επισκέπτες υπηρεσίες εστίασης και διαμονής. Τα περισσότερα καπηλειά της αρχαίας Αθήνας και ιδιαίτερα του Πειραιά, που και εκείνη την εποχή ήταν ένα μεγάλο, διεθνές λιμάνι, ήσαν καθαρά καταστήματα, έχοντας σαν διακόσμηση ζωγραφικές παραστάσεις στους τοίχους τους, από τις γιορτές προς τιμή του Διονύσου και του Πανός. Και τα δύο αυτά -σημαντικά για τους αρχαίους προγόνους μας πρόσωπα της Μυθολογίας- τα τιμούσαν ως θεούς του κρασιού και της ευθυμίας και αποτελούσαν συμβολικές φιγούρες στους χώρους αυτούς. Τα αρχαία εύθυμα διαφημιστικά δίστιχα των καπηλειών Εκτός, όμως, από τις παραστάσεις αυτές, υπήρχαν στους τοίχους γραμμένα και διάφορα δίστιχα, όπως αυτά, που βρέθηκαν χαραγμένα επάνω σε πλάκες, πριν από πενήντα, περιπου, χρόνια στις ανασκαφές του Κεραμεικού. Τα δίστιχα αυτά, που παραθέτουμε σε νεοελληνική μετάφραση, δείχνουν ξεκάθαρα, πως εννοούσαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι την διασκέδαση στα οινοποτεία της εποχής τους και θυμίζουν έντονα σημερινά εύθυμα διαφημιστικά "σποτάκια": -"Άμα θέλεις να γλεντήσεις, / πιες κρασί στου Πολυδάμα, να ξεχάσεις πόνους, λύπες, / και τον εαυτό σου αντάμα". -"Το κρασί του Αλκαμένη / το ευλόγησαν οι θεοί. Πίνοντάς το μεταφέρεσαι / στου Ολύμπου την κορφή". -"Χθες, με δυο κύπελλα κρασί, / του Φάνητος μεθούσα αν έπινα άλλο, τη ζωή / θε ν αποχαιρετούσα". Όπως προαναφέραμε, στα μαγαζιά αυτά επιτρεπόταν αρχικά να πηγαίνουν ως πελάτες μόνον άνδρες, που, εκτός από το κρασί και το φαγητό, απολάμβαναν και το μουσικοχορευτικό πρόγραμμα, που προσέφερε το κάθε μαγαζί στους πελάτες του. Γι' αυτό φρόντιζαν συνήθως νεαρές γυναίκες, που έπαιζαν διάφορα μουσικά όργανα της εποχής εκείνης (αυλό, λύρα κλπ.) και χόρευαν αισθησιακούς χορούς. Οι εταίρες στα κέντρα διασκέδασης της αρχαίας Ελλάδας Λέγεται, μάλιστα, ότι ο τύραννος των Αθηνών Πεισίστρατος, για να δώσει λίγη διασκέδαση στους Αθηναίους, επειδή με τους αυστηρούς νόμους, που θέσπισε, τους ανάγκαζε να δουλεύουν σκληρά, ήταν αυτός, που επέτρεψε με διάταγμα να εργάζονται στα καπηλειά εταίρες, συνήθως νεαρής ηλικίας, πολλές από τις οποίες είχαν αποκτήσει φήμη για τα προσόντα και την ομορφιά τους. Οι εταίρες, που στην αρχαιότητα ήσαν κάτι σαν τις σημερινές "γυναίκες-συνοδούς", δεν προσέφεραν μόνον ερωτικές "υπηρεσίες" στους πελάτες τους, αλλά, συνήθως, είχαν μόρφωση και πνευματικότητα. Πολλές από αυτές κέρδιζαν αρκετά χρήματα, εργαζόμενες και ως τραγουδίστριες και χορεύτριες σε τέτοια μαγαζιά. Εργάζονταν, δηλαδή, ως "μπαργούμεν" εκείνης της εποχής για να σερβίρουν κρασί στους πελάτες, να τους προσφέρουν συντροφιά, χαλάρωση και μουσικοχορευτική διασκέδαση. Έτσι από την εποχή εκείνη καθιερώθηκε η παρουσία των γυναικών "συντροφιάς" στα μαγαζιά αυτά, μια συνήθεια, που επεκτάθηκε και σε άλλα μέρη και που διατηρείται μέχρι σήμερα. Έτσι, λοιπόν, όπως βλέπουμε και σε αναπαραστάσεις, οι οποίες υπάρχουν σε αρχαία αγγεία, ψηφιδωτά και γλυπτά, που σώζονται μέχρι σήμερα, η διασκέδαση στα καπηλειά ήταν συνδεδεμένη με την παρουσία των γυναικών αυτών, που, ανάμεσα στ άλλα καθήκοντά τους, τραγουδούσαν και χόρευαν, υπό τους ήχους ζωντανής μουσικής, ανάλογα με τις απαιτήσεις των θαμώνων. Η μουσική, το τραγούδι και ο χορός στις αρχαίες ταβέρνες Αν και σήμερα δεν γνωρίζουμε, πως ήταν η μουσική και τα αρχαία αυτά τραγούδια, που ακούγονταν στα καπηλειά και τις ταβέρνες εκείνης της εποχής, υποθέτουμε, ότι ήσαν παρόμοια με τα σημερινά λαϊκά μας τραγούδια. Συνήθως, οι θαμώνες σχημάτιζαν παρέες, όπου κυριαρχούσε η συζήτηση για τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους, η αναφορά σε πολιτικά και οικονομικά ζητήματα, η αφήγηση ιστοριών και κατορθωμάτων, τα αστεία ανέκδοτα, ενώ δεν έλειπαν και τα κάθε λογής πειράγματα, που σε κάποιες περιπτώσεις μπορούσαν να εξελιχθούν σε έντονες λογομαχίες, καυγάδες ή και σε χειροδικίες μεταξύ των θαμώνων, συνήθως, όταν αυτοί μεθούσαν και έχαναν τον έλεγχο των πράξεών τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ή σε περιπτώσεις, που κάποιοι διέπρατταν στα μαγαζιά αυτά παράνομες ή ανήθικες πράξεις, επενέβαιναν οι αρμόδιοι αστυνομικοί, που ήσαν επιφορτισμένοι με την επίβλεψη της λειτουργίας των μαγαζιών αυτών και αποκαθιστούσαν την τάξη κατά τον νόμο. Στα κέντρα διασκέδασης εκείνης της εποχής επικρατούσε και η συνήθεια, να χορεύουν -εκτός από τις εταίρες- και οι θαμώνες, όταν έρχονταν στο κέφι, διάφορους χορούς, που συνήθως αναπαρίσταναν στοιχεία από κάποιους μύθους ή παραδόσεις. Και αυτή η συνήθεια έχει τις ρίζες της στην πανάρχαιη εποχή. Ο παραδοσιακός αρχαιοελληνικός χορός "γέρανος" και η σημασία του Σύμφωνα με την ελληνική Μυθολογία, ο Θησέας, γυρίζοντας από την Κρήτη νικητής, κατέβηκε στην Δήλο, την καθάρισε από τα αγριοκάτσικα, που είχαν πλημμυρίσει το νησί και έστησε με τα κέρατά τους τον περίφημο κεράτινο βωμό. Ύστερα χόρεψε γυμνός τον χορό "γέρανο", έναν χορό γεμάτο "τσακίσματα", δηλαδή ελιγμούς για να παραστήσει τους αγώνες του στον Λαβύρινθο εναντίον του Μινώταυρου. Ο χορός λεγόταν έτσι, γιατί απομιμούνταν το πέταγμα των γερανών σε σειρά. Λέγεται, μάλιστα, ότι ο Θησέας τον πρωτοχόρεψε στην Δήλο μαζί με τους επτά νέους και τις επτά νέες, που έσωσε από τον Μινώταυρο και τους έφερνε μαζί του πίσω στην Αθήνα. Ουσιαστικά οι κινήσεις του χορού επιζητούσαν να εκφράσουν τους πολύπλοκους ελιγμούς, που αναγκάστηκε να κάνει ο Θησέας κατά την πορεία του μέσα από τον λαβύρινθο προς τα έξω. Οι συνήθεια και η παράδοση των ομαδικών χορών κατά την διασκέδαση των αρχαίων Ελλήνων Ο Πολυδεύκης γράφει: "Συνήθιζαν να χορεύουν το γερανό πολλοί μαζί, με τον ένα χορευτή πίσω από τον άλλο σε μια σειρά, ενώ τα άκρα της σειράς σε κάθε πλευρά τα κρατούσαν οι κορυφαίοι γύρω από τον Θησέα και (χόρευαν το γέρανο) πρώτα γύρω από τον Δήλιο βωμό, μιμούμενοι την έξοδο από το λαβύρινθο". Ο αρχηγός (κορυφαίος) του γέρανου λεγόταν "γερανουλκός". Σύμφωνα, λοιπόν, με την λαϊκή παράδοση, από τότε, που τον πρωτοχόρεψε ο Θησέας, ο χορός αυτός καθιερώθηκε και επεκράτησε παντού, με διάφορες παραλλαγές. Έγινε, δηλαδή, "της μόδας" και τον χόρευαν οι άνθρωποι σε πολλά μέρη, όχι μόνον στις διάφορες γιορτές και στα πανηγύρια, αλλά και στα κέντρα διασκέδασης, όταν έρχονταν στο κέφι. Καπηλειά, ταβέρνες και διάφοροι τέτοιοι χώροι αναψυχής και διασκέδασης δεν υπήρχαν, βεβαια, μόνον στην Αθήνα, αλλά στις περισσότερες αρχαίες ελληνικές πόλεις. Τα καπηλειά και οι ταβέρνες στην ονομαστή για την χλιδή της αρχαία Κόρινθο Έτσι και στην αρχαία Κόρινθο τα καπηλειά αφθονούσαν σε αφάνταστο βαθμό, επειδή, μέσω του λιμανιού της γινόταν η διακίνηση όλου του εμπορίου μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Η πόλη της αρχαίας Κορίνθου, που ήταν ονομαστή για την χλιδή, την καλοπέραση και τον έκλυτο βίο των κατοίκων της, είχε πληθυσμό οκτακοσίων χιλιάδων περίπου ανθρώπων, από τους οποίους οι τετρακόσιες χιλιάδες ήσαν κάτοικοι με δικαιώματα (πολίτες) και άλλοι τόσοι δούλοι από διάφορα μέρη. Εκτός, όμως, από αυτούς, στην πόλη υπήρχαν πάντα χιλιάδες ξένοι επισκέπτες από όλες τις χώρες του κόσμου. Μάλιστα, πολλά από τα καπηλειά, που λειτουργούσαν στην πόλη και έφερναν τεράστια εισοδήματα στους αρχαίους Κορινθίους, είχαν σκοπό καθαρά τουριστικό. Υπήρχαν π.χ. μαγαζιά στην μέση των μεγάλων δρόμων, για άνεση, εστίαση και ξεκούραση των ταξιδιωτών. Επίσης, οι πολίτες, των οποίων τα κτήματα συνόρευαν με τους δρόμους αυτούς, συνήθιζαν να ανοίγουν τέτοιου είδους καταστήματα, ή και μικρότερα "πρατήρια" για να πωλούν στους περαστικούς το κρασί τους ή και άλλα ονομαστά προϊόντα τους. Ο διαχωρισμός των αρχαίων ελληνικών κέντρων διασκέδασης, ανάλογα με την πελατεία τους Στην αρχαιότητα, όπως στην Αθήνα, έτσι και στην Κόρινθο ή και σε άλλες πόλεις, τα καπηλειά λειτουργούσαν βάσει συγκεκριμένων νόμων και διατάξεων, ενώ οι ταβέρνες χωρίζονταν σε λαϊκές και αριστοκρατικές. Στις πρώτες, σύχναζαν συνήθως οι ναυτικοί, οι μεροκαματιάρηδες και οι δούλοι. Στις δεύτερες, σύχναζε όλη η "αφρόκρεμα" της πόλης. Ανάμεσα στους αριστοκράτες, που πήγαιναν να περάσουν την ώρα τους εκεί, έβλεπε κανείς πολιτικούς, στρατηγούς, δημογέροντες, ρήτορες, πλούσιους εμπόρους και άλλους αξιωματούχους. Βέβαια, υπήρχαν και τότε κάποια καπηλειά, που συγκέντρωναν κυρίως νέους σε ηλικία θαμώνες και κάποια άλλα, που τα προτιμούσαν μεγαλύτερης ηλικίας πελάτες.συνήθως, τα κριτήρια, που καθόριζαν το είδος της πελατείας ενός καπηλειού και την επιλογή του από τους πελάτες, ήσαν, όπως και σήμερα, η θέση του, η καθαριότητά του, η ποιότητα των κρασιών του, η μουσική και το ψυχαγωγικό του πρόγραμμα, το επίπεδο των θαμώνων, που τα προτιμούσαν, η συμπεριφορά του μαγαζάτορα και των σερβιτόρων προς τους πελάτες και, βεβαια, τα θέλγητρα και τα προσόντα των εταίρων, που ήσαν εκεί. Που απαγορευόταν η λειτουργία καπηλειών και κέντρων διασκέδασης στην αρχαία Ελλάδα Ωστόσο, φαίνεται, ότι σε κάποιες αρχαίες ελληνικές πόλεις, όπου σε ορισμένες περιόδους επικρατούσαν άλλες αντιλήψεις και αυστηροί νόμοι, (π.χ. Σπάρτη), οι Αρχές δεν επέτρεπαν να λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο κέντρα αναψυχής και διασκέδασης, επειδή τα θεωρούσαν τόπους διαφθοράς, τρυφηλότητας και παραβίασης των χρηστών ηθών των πολιτών. Όμως, και στις πόλεις αυτές, που οι κάτοικοί τους ήσαν κυρίως δωρικής καταγωγής και είχαν άλλα ήθη και πρότυπα ζωής, υπήρχαν τρόποι διασκέδασης των πολιτών τους, σε κοινωνικές συναθροίσεις, συσσίτια, γιορτές και εκδηλώσεις, στις οποίες κυριαρχούσε, εκτός από το θρησκευτικό στοιχείο, η παρουσίαση των πατριωτικών ιδεωδών, αλλά και των στρατιωτικών και αθλητικών αρετών των κατοίκων τους. Όμως, με το πέρασμα του χρόνου άλλαξαν και εκεί οι περιορισμοί αυτοί, με αποτέλεσμα, οι πόλεις, που τους διατηρούσαν ακόμη, να αποτελούν εξαιρέσεις στο σύνολο των πόλεων-κρατών όλου τον αρχαίου ελληνικού κόσμου. Έτσι,από τις ελληνικές αποικίες σε όλη την δυτική Μεσόγειο, μέχρι σε αυτές του Ευξείνου Πόντου, της Ασίας και της Βόρειας Αφρικής, υπήρχαν για αιώνες πολλές πόλεις, που ήσαν ξακουστές για τις ταβέρνες, τα καπηλειά και τις ποικίλες δυνατότητες διασκέδασης, που προσέφεραν στους κατοίκους και τους επισκέπτες τους. Τα συμπόσια - Ένας σπουδαίος κοινωνικός θεσμός, που συνδύαζε την διασκέδαση με την πνευματική καλλιέργεια και την ανάπτυξη των κοινωνικών σχέσεων Μιά άλλη μορφή διασκέδασης, κυρίως για τους άνδρες στην αρχαία Ελλάδα, που παρατηρείται ήδη από τα πανάρχαια χρόνια, ήσαν και τα συμπόσια. Τα συμπόσια συνδύαζαν την ψυχαγωγία και την διασκέδαση με την ανάπτυξη και την σύσφιγξη των κοινωνικών σχέσεων, αλλά και με την πνευματική καλλιέργεια, ενώ είχαν αναπτυχθεί σε έναν οργανωμένο κοινωνικό θεσμό με κανονισμούς και καθορισμένη εθιμοτυπία. Πραγματοποιούνταν συνήθως στην αίθουσα του σπιτιού, που λεγόταν ανδρών, ενώ οι προσκεκλημένοι και συμμετέχοντες δεν κάθονταν σε καθίσματα, αλλά στηριζόμενοι στο αριστερό τους χέρι, ξάπλωναν στα λεγόμενα ανάκλιντρα. Από την εποχή του Ομήρου ο θεσμός αυτός ήταν τόσο ανεπτυγμένος και διαδεδομένος, ώστε τα συμπόσια θεωρούνταν η κατ εξοχήν μορφή κοινωνικής συγκέντρωσης και παράλληλα τα κέντρα ανταλλαγής ιδεών και καλλιέργειας πνευματικών ζυμώσεων. Και αυτό ήταν απαραίτητο, αφού τότε δεν υπήρχαν παντού ανώτερα σχολεία, ούτε βιβλιοθήκες, ούτε άλλα μέσα πρόχειρης δημοσιότητας, η δε κυκλοφορία και διάδοση των λογοτεχνικών, καλλιτεχνικών και επιστημονικών έργων γινόταν κυρίως προφορικώς, σε τέτοιες εκδηλώσεις. Το "δείπνον" και ο "πότος" στα συμπόσια των αρχαίων Ελλήνων Στην Ιλιάδα ο Νέστορας λέει, ότι ένα καλό συμπόσιο δημιουργεί την καταλληλότερη ατμόσφαιρα εγκαρδιότητας για συζήτηση σοβαρών υποθέσεων. Γνωστά είναι, επίσης, από την Οδύσσεια τα μεγαλοπρεπή συμπόσια στα ανάκτορα του Αλκίνοου και του Οδυσσέα, τα οποία συνοδεύονταν από την μουσική διάσημων αοιδών. Στα συμπόσια γίνονταν, κυρίως, φιλοσοφικές συζητήσεις. Μερικές φορές, όμως, τα συμπόσια περιελάμβαναν και καλλιτεχνικό πρόγραμμα, με ζωντανή μουσική, τραγούδια, απαγγελίες ποιημάτων και αστείων ανεκδότων κ.α. Ένα συμπόσιο άρχιζε, συνήθως, νωρίς το βράδυ και κρατούσε μέχρι το πρωί της επόμενης ημέρας. Διαρκούσε, δηλαδή, όλη την νύχτα. Περιλάμβανε δύο αυτοτελή μέρη, το "δείπνον" ή "σύνδειπνον" και τον "πότον". Το "δείπνον", δηλαδή το φαγητό, ήταν δευτερεύον, διαρκούσε λίγο και γινότανε χωρίς πολλές συνομιλίες και άλλες πνευματικές απολαύσεις. Αμέσως μετά το φαγητό απομακρύνονταν τα τραπεζάκια, οι δούλοι προσέφεραν στους συνδαιτημόνες νερό, για να νίψουν τα χέρια τους και άρχιζε το δεύτερο μέρος του συμποσίου, που ήταν και το κυριότερο, δηλαδή ο "πότος". Ο "άκρατος" και ο "κεκραμένος" οίνος - Ο "Συμποσίαρχος" και ο "Πατήρ του λόγου" Κατά τον "πότον" οι συμπότες έπιναν αρχικά λίγο "άκρατον" οίνον (κρασί χωρίς νερό) προς τιμήν του «αγαθού δαίμονος». Κατόπιν μοιράζονταν σε όλους στεφάνια και ο κάθε στεφανούμενος ήταν, έτσι, υπό την προστασία του θεού. Γίνονταν οι σπονδές σε διάφορους θεούς (Δία Ολύμπιο, θεούς Ολύμπιους, Δία Σωτήρα κ.λπ.), έκαιγαν λιβάνι και όλοι μαζί εν χορώ, με συνοδεία συνήθως αυλών, έψαλλαν έναν ύμνο στον θεό. Έτσι, ήταν πλέον έτοιμοι να αρχίσουν την οινοποσία. Στην οινοποσία έπιναν πάντοτε κρασί νερωμένο ("κεκραμένον" οίνον), για να μην μεθούν. Γινόταν, μάλιστα, εκλογή συμποσιάρχου, ο οποίος ήταν ο "τελετάρχης" του συμποσίου. Κατόπιν οριζόταν το θέμα, που θα συζητούσαν. Όλα αυτά γίνονταν κατά σειρά με ορισμένη τάξη, όπως όριζε ο συμποσίαρχος ή εκείνος, ο οποίος είχε προτείνει το θέμα, που θα συζητούσαν ("ο Πατήρ του λόγου"). Πολλές φορές το θέμα, που θα συζητούσαν, δεν ήταν το ίδιο για όλους. Ο προηγούμενος όριζε μετά την εκτέλεση της εντολής του, το θέμα της ομιλίας του επομένου. Έτσι, εξασφάλιζαν, ότι και οι επόμενοι θα πρόσεχαν τις ομιλίες και δεν θα ήταν απασχολημένοι με την ετοιμασία της δικής τους ομιλίας, η οποία έπρεπε να είναι πρωτότυπη και αυτοσχέδια. Το συμπόσιο, ένα "σχολείο", που δίδασκε στον άνθρωπο τα μεγάλα καθήκοντα του άριστου πολίτη Ο Πλάτων, στους "Νόμους", τονίζει, ότι το συμπόσιο, όταν διεξάγεται σωστά, είναι μεγάλο σχολείο, γιατί διδάσκει στον άνθρωπο το μεγάλο καθήκον του άριστου πολίτη: Να άρχει και να άρχεται με δικαιοσύνη. Τον διδάσκει την ελευθερία, χωρίς εξαναγκασμό, υποταγή στους νόμους, τον διδάσκει το θάρρος. Το παράδειγμα του Πλάτωνα, ο οποίος και στην πράξη της Ακαδημίας εισήγαγε τα κοινά συμπόσια, τα "πλήρη ευτραπέλου νηφαλιότητας", ακολούθησαν και οι κατόπιν φιλόσοφοι. Αυτόν τον χαρακτήρα άνετης πνευματικότητας και αδέσμευτης κοινωνικότητας είχαν κατά την αρχαιότητα τα συμπόσια στην Ιωνία και στην Αθήνα. Όμως, στις καθαρώς δωρικές πόλεις και σε όσες πόλεις δεν είχε διαδοθεί, μέσω της ναυτιλίας και του εμπορίου, ο ιωνικός τρόπος ζωής (που διαδόθηκε π.χ. στην Κόρινθο και στα Μέγαρα) και όπου οι άνθρωποι δεν διακρίνονταν για την ευφράδεια λόγου και την ευχέρεια στην συζήτηση, δεν αναπτύχθηκε ο θεσμός των συμποσίων τέτοιας μορφής. Βέβαια, όπως ήταν φυσικό, τον θεσμό του συμποσίου και τον τρόπο λειτουργίας χώρων διασκέδασης των αρχαίων Ελλήνων υιοθέτησαν αργότερα και οι Ρωμαίοι κατακτητές τους, από τους οποίους διαδόθηκαν στην Ευρώπη και στις άλλες επαρχίες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Δυστυχώς, όμως, ο θεσμός των συμποσίων, όπως, τουλάχιστον, λειτουργούσε στην αρχαία Ελλάδα, δεν ήταν δυνατόν να διατηρηθεί. Με τον χρόνο χάθηκε και αυτός, όπως χάθηκε και η λεπτή και λιτή κοινωνία εκείνης της εποχής, μέσα στην οποία αναπτύχθηκε και άνθησε και το συμπόσιο με την αρχική του έννοια και μορφή.

14 14 / Μάϊος 2015 Eλληνική Γνώμη ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ «Η Γερμανία πάγια αποτελούσε σημαντικό επενδυτικό εταίρο της χώρας» Ο Δρ. Μηχ. Αθανάσιος Κελέμης, Γενικός Διευθυντής & Μέλος Δ.Σ. Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου μιλάει στην «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ» Συνέντευξη-παρουσίαση: Γεωργία Κωστακοπούλου Οκ. Αθανάσιος Κελέμης γεννήθηκε το 1959 στην Κατερίνη. Ύστερα από σπουδές Πληροφορικής στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου και την αναγόρευσή του σε Διδάκτορα Μηχανικό στο ίδιο Πανεπιστήμιο ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στη Γερμανία στο Πολυτεχνείου του Βερολίνου, ως βοηθός Καθηγητή στον Τομέα Επιστήμης Υπολογιστών και αργότερα ως Σύμβουλος Επιχειρήσεων στις Στρατηγικές Ανάπτυξης Εφαρμογών των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στον Τραπεζικό Τομέα. Έχει διδάξει ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιου του Βερολίνου, Λούμπεκ και στο ΑΤΕΙΘ. Διετέλεσε Αναπληρωτής Γεν. Διευθυντής και αργότερα Διευθύνων Σύμβουλος ιδιωτικής εταιρίας με αντικείμενο την οργάνωση επιχειρήσεων και ανάπτυξη επιχειρησιακών πληροφοριακών συστημάτων στη Γερμανία επί σειρά ετών. Το 2002 ανέλαβε τη θέση του Διευθυντή Παραρτήματος Βορείου Ελλάδος του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου και παράλληλα Υπεύθυνος Σύμβουλος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων της Γερμανίας για θέματα μεταφοράς τεχνολογίας και τεχνογνωσίας στους τομείς του περιβάλλοντος και της ενέργειας μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Από τον Οκτώβριο του 2012 είναι Γενικός Διευθυντής του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου και Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου από το Σεπτέμβριο του Σήμερα μιλάει στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ. n Η συνέντευξη «Ποιες μεγάλες εκδηλώσεις προγραμματίζετε για το 2015; Διοργανώνουμε πλήθος εκδηλώσεων, όπως κάθε χρόνο, με πολυθεματικό περιεχόμενο. Καταρχήν έχουμε συστήσει κλαδικές Ομάδες Εργασίας Μελών, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, όπου ανταλλάσσεται τεχνογνωσία για σειρά ζητημάτων (νομικά, logistics, υγεία, εμπόριο κλπ). Παράλληλα, προωθούμε τις B2B συναντήσεις μεταξύ ελληνικών και γερμανικών επιχειρήσεων. Χαρακτηριστικότερη πρωτοβουλία μας ήταν αυτή του Λιτόχωρου, όπου πραγματοποιήθηκε το 2ο Ελληνογερμανικό Φόρουμ Τροφίμων με τη μορφή ενός συνεδρίου και τη συμμετοχή ενός σημαντικού αριθμού Ελλήνων παραγωγών αγροτικών προϊόντων. Το Επιμελητήριο λειτουργεί, επίσης, ως one stop shop για όσους ενδιαφέρονται να αποκτήσουν διεθνή εμπορική δραστηριότητα στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης και μέσω αυτής να αναζητήσουν ευκαιρίες ανάπτυξης σε νέες εθνικές αγορές. Παράλληλα, προσφέρουμε τη δυνατότητα σε ελληνικές επιχειρήσεις να μετέχουν στις μεγαλύτερες εκθέσεις της Γερμανίας, όπως η Διεθνής Έκθεση Τροφίμων και Αγροτικών Προϊόντων για τον τελικό καταναλωτή, International Green Week Berlin, η Διεθνής Έκθεση Δομικών Υλικών και Αρχιτεκτονικής BAU, η Διεθνής Έκθεση για φρέσκα Φρούτα και Λαχανικά FRUIT LOGISTICA, η Spielwarennmesse Διεθνής Έκθεση Παιχνιδιού της Νυρεμβέργης και η INHORGENTA MUNICH - Διεθνής Έκθεση Αργυροχρυσοχοίας, Ρολογιών και Πολύτιμων Λίθων του Μονάχου. Η ITB BERLIN Διεθνής Έκθεση Τουρισμού στο Βερολίνο, όπου η Ελλάδα έχει πάντα ισχυρή παρουσία και η ANUGA Διεθνής έκθεση Τροφίμων και Ποτών της Κολωνίας, είναι βασικά οικονομικά Fora, όπου δίνεται η ευκαιρία για ανοίγματα σε μεγάλες αγορές. Σε ποιο επίπεδο βρίσκονται οι ελληνογερμανικές επιχειρηματικές δραστηριότητες; Πηγές κάνουν λόγο πώς δεν είναι και στο καλύτερο σημείο. Τι έχετε να πείτε; Μπορούμε να πούμε ότι έχουν επηρεαστεί από το γενικότερο κλίμα των ελληνογερμανικών σχέσεων όπου και το κλίμα σε αυτές είναι αρνητικό; Οι ελληνογερμανικές επιχειρηματικές δραστηριότητες είναι ιδιαιτέρως διευρυμένες, γι αυτό και η Γερμανία βρίσκεται σταθερά στην τριάδα των βασικών οικονομικών εταίρων της χώρας. Είναι γεγονός, πάντως, ότι η Ελληνική οικονομία βιώνει ένα μεταβατικό στάδιο και αναζητεί στηρίγματα ώστε να επανέλθει σε αναπτυξιακή τροχιά. Στον τομέα αυτό η Γερμανία διαδραματίζει έναν πολύ ενεργό ρόλο και εκτιμούμε, βάσει και μιας πρόσφατης έρευνας που διεξήχθη από το Ελληνογερμανικό Επιμελητήριο, ότι οι σχεδιαζόμενες επενδύσεις από τη Γερμανία θα πάρουν ανοδική πορεία, καθώς πολλές γερμανικές επιχειρήσεις ενδιαφέρονται και θα ήταν πρόθυμες να επενδύσουν στην Ελλάδα, αλλά περιμένουν να ομαλοποιηθεί το πολιτικό κλίμα στη χώρα. Άρα διάθεση υπάρχει. Οι οικονομικές σχέσεις των δύο χώρων έχουν πολύ βαθιές ρίζες και μέσα από ένα καλύτερο κλίμα μπορούν να οδηγήσουν την Ελλάδα σε μια νέα άνοιξη. Η Γερμανία πάγια αποτελούσε σημαντικό επενδυτικό εταίρο της χώρας. Μην ξεχνάτε και την επένδυση «μαμούθ», που εφόσον προχωρήσει -κι απ ότι φαίνεται προχωράει- θα φέρει νέα κεφάλαια στην Ελλάδα, αλλά και μια αναπτυξιακή ώθηση στην ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας, τον τουρισμό. Αναφέρομαι στην προσφορά ύψους 1,234 δισ. ευρώ της Fraport για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, όπου περιμένουμε εξελίξεις. Μπορείτε με στοιχεία να μας δώσετε την εξαγωγική δραστηριότητα των ελληνικών επιχειρήσεων και σε ποιους τομείς; Η Γερμανία ήταν και παραμένει βασικός οικονομικός εταίρος της χώρας μας. Μόνο το 2014, οι εξαγωγές της Ελλάδας προς τη Γερμανία διαμορφώθηκαν στα 1,7 δισ. ευρώ καταγράφοντας σταθερότητα, αλλά και μια συμμετοχή 6,52% επί του συνόλου των εξαγωγών της χώρας. Η Γερμανία είναι η 3η σημαντικότερη εξαγωγική αγορά και 2ος σημαντικότερος προμηθευτής για την Ελλάδα. Εμείς ως Ελληνογερμανικό Επιμελητήριο αναλαμβάνουμε σειρά συντονισμένων και καλά οργανωμένων δράσεων που αποβλέπουν στην τόνωση των Ελληνικών εξαγωγών στη Γερμανία, χώρα στρατηγικής σημασίας για τους Έλληνες εξαγωγείς, όπου προϊόντα υψηλής υπεραξίας μπορούν να διεκδικήσουν σημαντικά μερίδια αγοράς. Ωστόσο, τα προβλήματα που έχουν προκύψει εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας επηρεάζουν τις συναλλαγές. Εκτιμώ πάντως ότι, όσο το κλίμα στη χώρα μας θα βελτιώνεται, τόσο οι εμπορικές σχέσεις Ελλάδας Γερμανίας θα επανέρχονται στο επίπεδο που ήταν το Σημειώνω, τέλος, πως σε ότι αφορά στη διάρθρωση των Ελληνικών εξαγωγών στη Γερμανία, πρωταγωνιστούν τα «φαρμακευτικά προϊόντα», οι «συσκευές για την παραγωγή ρεύματος», τα «ημι-κατεργασμένα προϊόντα από αλουμίνιο», όπως και τα τρόφιμα φυτικής προέλευσης που αποτελούν τα σημαντικότερα τελικά προϊόντα από πλευράς απορρόφησης από τη γερμανική αγορά. Ποιοι τομείς εξαγωγικού ενδιαφέροντος προς τη Γερμανία φαίνεται πώς έχουν μέλλον; Γενικά η βιο-οικονομία, η υγεία, τα utilities, η περιβαλλοντική διαχείριση, η ενέργεια, η μεταποίηση και ο τουρισμός μπορούν να αποτελέσουν σημεία ανάπτυξης μιας περισσότερο αναβαθμισμένης επιχειρηματικής σχέσης μεταξύ των δύο χωρών. Στους τομείς αυτούς παρατηρείται έντονη δραστηριότητα, που δείχνει το δρόμο όπου μπορεί να βαδίζει η ελληνική οικονομία γενικότερα. Μπορεί να αλλάξει το κλίμα και με ποιο τρόπο; Τι πρέπει να γίνει; Το πρώτο που πρέπει να αλλάξει είναι η γενική ψυχολογία. Ψυχολογία σε πολιτικό επίπεδο, σε καταναλωτικό και σε επενδυτικό επίπεδο. Πρέπει να οικοδομηθεί ξανά η εμπιστοσύνη σε όλες τις πτυχές της δημόσιας και οικονομικής ζωής. Μια σταθεροποίηση των σχέσεων της Ελλάδας με τους «Θεσμούς», θα γυρίσει νομίζω το διακόπτη και σε άλλα επίπεδα. Το επόμενο μεγάλο στοίχημα για την Ελλάδα προκειμένου να υπάρξει μια βιώσιμη αλλαγή κλίματος με οικονομικό αποτέλεσμα είναι μια θεσμική επανάσταση. Εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης στην κατεύθυνση της παραγωγικότητας, πάταξη της γραφειοκρατίας και της πολυνομίας, απλούστευση του φορολογικού συστήματος με όρους σταθερότητας και προβλεψιμότητας, διασαφήνιση των χρήσεων γης και χωροταξική τακτοποίηση. Επίσης θεωρώ αναγκαία την αποκατάσταση της ρευστότητας των ελληνικών επιχειρήσεων, όπως και την εξασφάλιση εξαγωγικών πιστώσεων σε γερμανικές επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με την Ελλάδα. Όλα αυτά, παράλληλα με την βελτίωση της κατανάλωσης και την αύξηση της ζήτησης, θα δημιουργήσουν ένα νέο περιβάλλον για την οικονομία. Ποιες συμβουλές εσείς δίνετε στους εξαγωγείς; Να διερευνούν το χώρο όπου επιδιώκουν να απευθυνθούν, να τον χαρτογραφούν και να επενδύουν συνεχώς στη γνώση. Η διασφάλιση της ποιότητας, η συνεχής επένδυση σε αυτήν και η προσέγγιση στην καινοτομία, θεωρούνται και είναι αυτονόητα. Επίσης θέλω να επισημάνω τη σημασία που έχει η πιστοποίηση των προϊόντων και υπηρεσιών, η μελέτη του ανταγωνισμού και η επένδυση στο σύγχρονο marketing. Η τοπικότητα και μοναδικότητα των ελληνικών προϊόντων αποτελούν όπλα στα χέρια των εξαγωγέων και παραγωγών, αλλά αυτό δεν αρκεί χωρίς τα προαναφερθέντα. Εμείς ως Ελληνογερμανικό Επιμελητήριο, στηρίζουμε την εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων ειδικά για την τόσο σημαντική γερμανική αγορά, έχοντας τεράστια εμπειρία και γνώση και για τους δύο πυλώνες αυτής της σχέσης. Aπό την OLYMPUS DAIRY DEUTSCHLAND GmbH Κορυφαίας ποιότητας ελληνικά γαλακτοκομικά προϊόντα στη γερμανική αγορά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, έχει επιτύχει υπερδιπλασιασμό ανάπτυξης σε τζίρο «Κατά (το 2014 έκλεισε στα 300εκ. ), ως αποτέλεσμα ενός εντατικού πλάνου επενδύσεων (άνω των 150εκ. ). Σήμερα, κατέχει ηγετικά μερίδια στην Ελληνική αγορά των γαλακτοκομικών προϊόντων και έχει παρουσία σε 36 χώρες σε όλο τον κόσμο ανάμεσα στις οποίες και όλες οι κύριες Ευρωπαϊκές αγορές (Γερμανία, Ιταλία, Μεγ. Βρετανία κτλ.). Αυτή η επίδοση αναγνωρίζεται και πρόσφατα ο όμιλος βραβεύτηκε με το βραβείο Αληθινοί Ηγέτες από το Ελληνικό Ινστιτούτο Οικονομικών και Στατιστικής ICAP. Ο λόγος για τον Όμιλο ΟΛΥΜΠΟΣ/ΤΥΡΑΣ, έναν ιδιόκτητο όμιλο εταιριών 3ης γενιάς με βαθιά ειδίκευση και ισχυρή τεχνογνωσία στην παραγωγή τυροκομικών και γαλακτοκομικών προϊόντων. Έχοντας στενή σχέση και άμεση πρόσβαση σε επιλεγμένες κτηνοτροφικές μονάδες, συλλέγει περισσότερους από τόνους νωπού αιγοπρόβειου και αγελαδινού γάλακτος το χρόνο. Με ετήσια παραγωγική δυνατότητα τόνων σε τυρί και τόνων σε γιαούρτι, ο Όμιλος μπορεί μέσω των πέντε προηγμένων τεχνολογικά παραγωγικών μονάδων του να προσφέρει μία ολοκληρωμένη γκάμα προϊόντων (Φέτα, Λευκό Τυρί, Κίτρινα Τυριά, Γιαούρτι, Γάλα, Βούτυρο, Αλοιφώμενο τυρί). Η ΟΛΥΜΠΟΣ/ΤΥΡΑΣ είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη εταιρία του κλάδου στην Ελλάδα. Ως ο νούμερο 1 παραγωγός Φέτας στην Ελλάδα, έχει την οικονομική ευρωστία και τις παραγωγικές δυνατότητες να δράσει ως ένας από τους πιο αξιόπιστους προμηθευτές αυθεντικών Ελληνικών προϊόντων στις κυριότερες Ευρωπαϊκές αλυσίδες Σούπερ Μάρκετ, εξυπηρετώντας τις αυξανόμενες απαιτήσεις τους. Η στρατηγική H στρατηγική της σήμερα, είναι να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στους πελάτες και τους καταναλωτές της, προσφέροντάς τους τον καλύτερο δυνατό συνδυασμό προϊόντων και εξυπηρέτησης. Σε αυτό το πλαίσιο, ίδρυσε το 2014 στην Γερμανία μία θυγατρική εμπορική εταιρία, την OLYMPUS DAIRY DEU- TSCHLAND GmbH, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες στο Γερμανικό Λιανεμπόριο, Χονδρεμπόριο, Βιομηχανία και στους πελάτες της εστίασης, με κορυφαίας ποιότητας Ελληνικά γαλακτοκομικά προϊόντα σε καθημερινή βάση. Σήμερα, η Φέτα OLYMPUS συναντάται σε όλα τα καταστήματα Kaufland και πολύ σύντομα, τόσο η Φέτα όσο και το Αυθεντικό Ελληνικό Στραγγιστό Γιαούρτι OLYMPUS θα λανσαριστούν και σε άλλες μεγάλες αλυσίδες Σούπερ Μάρκετ. Την τελευταία δεκαετία υπήρξε μία επένδυση άνω των 150 εκ. στις τεχνολογικά προηγμένες παραγωγικές της μονάδες. Τώρα, αποτελεί στρατηγική απόφαση να επικεντρωθεί στην εμπορική της ανάπτυξη και να κάνει τα προϊόντα της ευρέως γνωστά στους καταναλωτές. Οι υπεύθυνοι εκτιμούν ακράδαντα ότι η παρουσία με δικούς της ανθρώπους σε χώρες κλειδιά όπως η Γερμανία, μπορεί να δημιουργήσει μακροχρόνιες σχέσεις με τους πελάτες της προσφέροντας την καλύτερη εξυπηρέτησή τους. Αυτό είναι ένα βασικό δεδομένο το οποίο δίνει ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και φυσικά παρέχει στους πελάτες της ασφαλείς συναλλαγές απευθείας με τον παραγωγό χωρίς άλλους μεσάζοντες. Μη Γενετικά Τροποποιημένα Τα προϊόντα της είναι Μη Γενετικά Τροποποιημένα και καθώς εστιάζει στην αυθεντικότητα του προϊοντικού χαρτοφυλακίου της, αυτό δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Επίσης παράγει μία ολοκληρωμένη σειρά Βιολογικών προϊόντων όπως είναι η Φέτα Π.Ο.Π., το γιαούρτι και το γάλα. Προστασία περιβάλλοντος Στην ΟΛΥΜΠΟΣ γνωρίζουν ότι η ανάπτυξη της οικονομίας εξαρτάται άμεσα από την βιωσιμότητα του οικοσυστήματος. Προσπαθούν να συμβάλλουν ενεργά στην προστασία του περιβάλλοντος και στην εξοικονόμηση των φυσικών πόρων, ελαχιστοποιώντας τις επιπτώσεις των δραστηριοτήτων της στο φυσικό περιβάλλον. Οι προσπάθειες της για το περιβάλλον, επικεντρώνεται σε τρεις τομείς όπου οι δραστηριότητες της προκαλούν τις σημαντικότερες επιδράσεις. Αυτό που επιδιώκεται είναι η αποτελεσματική αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων υλικών, η συστηματική παρακολούθηση και η μείωση, στο μέτρο του δυνατού, της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, του φυσικού αερίου και του νερού, με στόχο τόσο την εξοικονόμηση καυσίμων όσο και την ορθή διαχείριση των αποβλήτων. Προς αυτή την κατεύθυνση ο Όμιλος έχει κάνει μία καινοτόμο επένδυση προς όφελος του περιβάλλοντος και της εξοικονόμησης ενέργειας με την δημιουργία ενός αναερόβιου συστήματος επεξεργασίας λυμάτων. Στο πλαίσιο των ωφελειών από τις επενδύσεις της είναι η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, η εξάλειψη των οργανικών αποβλήτων, η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η μείωση της ηλεκτρικής ενέργειας κατά 70% και η μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα κατά 60%. Τώρα η ΟΛΥΜΠΟΣ/ΤΥΡΑΣ είναι δίπλα σας (Memmingen, Allgäu) ώστε να καλύψει σε καθημερινή βάση όλες τις ανάγκες σας σε αυθεντικά Ελληνικά γαλακτοκομικά προϊόντα. Γ.Μ.Κ.

15 Eλληνική Γνώμη Μάϊος 2015 / 15 ΑΦΙΕΡΩΜΑ Ελληνική Γνώμη: Απρίλιος Απρίλιος 2015 Δέκα επτά χρόνια συνεπούς πορείας Του Αποστόλη Δίκογλου Φίλοι αγαπητοί, φίλες αγαπητές Με αισθήματα αληθινής χαράς και βαθιάς ικανοποίησης στρέφουμε σήμερα τη σκέψη και τη μνήμη δέκα επτά (17) έτη πίσω, για να θυμηθούμε και να γιορτάσουμε, όλοι μαζί, μια σημαντική κι' ευχάριστη επέτειο, που αφορά τον Ομογενειακό Τύπο και συγκεκριμένα την εφημερίδα μας ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ. Ένα καθαρά ομογενειακό έντυπο, γεννημένο στη πόλη μας, που όλοι γνωρίζουμε. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ είναι από τη γέννησή της η Φωνή και το Βήμα των Ελλήνων τής Γερμανίας, που στο τέλος του 20ού αιώνα απαριθμούσε ενάμισι εκατομμύριο ελληνικές ψυχές από όλα τα τοπογραφικά διαμερίσματα της πατρίδας μας! Ξενιτεύτηκαν, στις αρχές της δεκαετίας του 60, με το όνειρο μιας καλύτερης ζωής και τη θέληση να στεριώσουν μέσα στον άγνωστο τόπο και να διαπρέψουν με τη φιλότιμη εργασία τους και την έμφυτη ικανότητά τους, ως κληρονόμοι λαμπρών προγόνων, που οι Ευρωπαϊκοί λαοί αλλά και σύμπασα η πολιτισμένη Ανθρωπότητα τους τιμά και τους αποδέχεται ως Δωρητές ανυπέρβλητων πνευματικών αξιών και προτύπων, πάνω στα οποία οικοδομήθηκε ο Δυτικός Πολιτισμός, που με τη σειρά του επηρέασε ευεργετικά όλους τους λαούς τού κόσμου! Με μια τέτοια ξακουστή και λαμπρή Κληρονομιά στους ώμους και τη συλλογική Μνήμη της Φυλής, δεν είναι δυνατόν ο Έλληνας, που παίρνει τη θαρραλέα απόφαση να βγει στους δρόμους του κόσμου, να αποτύχει, να μην αναδειχτεί και να μην διαπρέψει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και στο περιβάλλον, όπου δραστηριοποιείται! Και τέλος, να μη βάλει τη δική του Ελληνική Σφραγίδα στον περίγυρό του, ακολουθώντας την προτροπή τού Εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά, που τον εμψυχώνει: "Μες στο σεισμό, στο χαλασμό, κάστρο τη γνώμη σου να στήσεις"! Αλλά και την πατρική συμβουλή τού Αλεξανδρινού ποιητή Καβάφη: "Πάντα το νου σου ν' έχεις στην πατρίδα Ιθάκη"! Μ' αυτές τις νουθεσίες κι ενθαρρύνσεις υπό μάλης, ο ξενιτεμένος Έλληνας έχει μόνο μία επιλογή: Να αντισταθεί στα δυνατά ρεύματα των καιρών, να διαπρέψει, να νικήσει!.. Εμείς, της πρώτης μεταναστευτικής γενιάς, οι Gastarbeiter, πήραμε τους δρόμους της ξενιτιάς, κρατώντας στην καρδιά το πείσμα και στην παλάμη τα ατίθασα οργισμένα νιάτα μας, μα και τη θέληση, να μη λυγίσουμε στις αναρίθμητες δυσκολίες, που θα συναντούσαμε απροετοίμαστοι μέσα στη μεγάλη ξένη χώρα, που ευπρεπώς μας υποδεχόταν ως εργάτες με υπογεγραμμένο Συμβόλαιο Εργασίας ορισμένου χρόνου! Όλοι μας, με λίγες εξαιρέσεις, χωριατόπαιδα από τα βουνά και τους κάμπους της πατρίδας μας, χωρίς γνώση της ξένης γλώσσας, χωρίς χρήματα, χωρίς φίλους και δικούς, χωρίς τον ζεστό οικείο κι' όμορφο τόπο μας, αντέξαμε στην αλλαγή του τοπίου, στις πειθαρχημένες πρωτόγνωρες συνθήκες εργασίας και στις άγνωστες σε εμάς συνήθειες και συμπεριφορές των ανθρώπων γύρω μας. Σαν έτοιμοι από καιρό, όπως λέει ο ποιητής, και με την αυτοπεποίθησή μας ακμαία, αρχίσαμε να οργανώνουμε και να οικοδομούμε, από την πρώτη κιόλας στιγμή, τη δική μας ζωή, το δικό μας μέλλον κι' αυτό των παιδιών μας. Και τα καταφέραμε!!! Αυτόν το δύσκολο και ευγενικό Άθλο, ας μην τον ξεχνούν οι γενιές που ακολουθούν! Η δική μας γενιά δεν χρειάζεται λογιών-λογιών φτιασίδια, για να ωραιοποιήσει τη διαδρομή της. Αρκεί να κοιτάξει κανείς, με καλή πρόθεση, το σημείο της εκκίνησής μας, πριν από μισόν αιώνα, και ως που έχουμε φτάσει. Να κοιτάξει και την πορεία των παιδιών μας, ακόμη κι' αυτή, που τώρα διανύουν τα εγγόνια μας. Γιατί έχει αρχίσει να ωριμάζει και γι' αυτά (την τρίτη γενιά) ο καιρός της καταξίωσης και της καλής συγκομιδής... Μέσα σ' αυτό το μοιραίο γίγνεσθαι, φίλοι και φίλες της ξενιτιάς, όπου στροβιλίζεται πενήντα χρόνια ο Ελληνισμός της Γερμανίας, έχει και η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ τη δική της φωτεινή διαδρομή! Κι' αυτό, γιατί από την πρώτη κιόλας έκδοσή της, τον Απρίλιο του 1998, αγκαλιάστηκε και στη συνέχεια αγαπήθηκε από τους Έλληνες τού Düsseldorf -μια ευημερούσα και μεγάλη Κοινότητα με Δώδεκα χιλιάδες ψυχές! Το ενδιαφέρον και η θερμή υποδοχή, που επιφύλαξαν οι αναγνώστες στο πρώτο φύλλο, που κυκλοφόρησε, συνέβαλαν τα μέγιστα στη ραγδαία εξάπλωση της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΝΩΜΗΣ. Ως φλόγα πάνω σε ξερά κλαδιά (θα 'λεγε ο ποιητής) απλώθηκε η διάδοσή της! Να 'ταν η ποιότητά της, η εμφάνισή της; Να 'ταν η δίψα και η προσμονή των ξενιτεμένων για ένα καλαίσθητο ομογενειακό ενημερωτικό έντυπο, φτιαγμένο από μετανάστες για τους μετανάστες; Να 'ταν μια κάποια απροσδιόριστη εσωτερική ανάγκη για έντιμη και ακομμάτιστη πληροφόρηση; Εικασίες κάνουμε, η επιτυχία μετράει... Από τη Μητρόπολη Ντύσσελντορφ η καλή φήμη της Ελληνικής Γνώμης γοήτευσε αμέσως και τις γειτονικές πόλεις με σημαντικές ελληνικές παροικίες, όπως: Neuss, Krefeld Mönchengladbach, Oberhausen, Bottrop, Essen, Hilden, Wuppertal, Köln, Hagen, Bochum, Dortmund, Münster und nach und nach σε όλο το Ομοσπονδιακό κρατίδιο Nordrhein- Westfalen με πληθυσμό και ανάμεσά τους εκατόν εξήντα χιλιάδες δραστήριους Έλληνες!. Μέσα στα πρώτα τρία (3) χρόνια η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ διαβαζόταν σε όλη τη Γερμανία αλλά και στην Ολλανδία, το Βέλγιο και φυσικά στην Ελλάδα. Οι ίδιοι οι αναγνώστες μας ήταν εκείνοι, που εμπνεύστηκαν και διέδωσαν το Σλόγκαν: "Η Εφημερίδα που Διαβάζεται"!.. Αυτό το εύστοχο και υπέροχο εύσημο ισχύει ως σήμερα! Το πιστοποιούν τα μηνύματα των αναγνωστών μας, που φτάνουν στη Σύνταξη: Συγχαρητήρια για την ποικίλη και ενδιαφέρουσα ύλη της εφημερίδας σας. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ είναι η εφημερίδα, που διαβάζεται ευχάριστα!.. Πέντε χρόνια αργότερα, η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ, είχε εδραιωθεί σταθερά στο γούστο, στην προτίμηση των αναγνωστών μας, ως η κατ' εξοχήν εφημερίδα των Ελλήνων τής Διασποράς!.. Η ηλεκτρονική έκδοση, ως Pdf, φτάνει παντού και ήδη έχει αποκτήσει εκατοντάδες νέους αναγνώστες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τού κόσμου! Για τους δύσπιστους προτείνουμε: Μπείτε στο Αρχείο μας και κατεβάστε το φύλλο αριθ. 120, Απρίλιος 2008, Δέκα χρόνια ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ και θα διαπιστώσετε έκπληκτοι το αληθές αυτής τής πληροφόρησης. Εκεί θα βρείτε χαιρετισμούς και επαίνους προς την εφημερίδα μας, από την Αργεντινή, τον Καναδά και την Ελλάδα, έως την Αυστραλία, την Ιαπωνία, το Αμάν Ιορδανίας, την Addis Abeba, το Los Angeles, το Chicago, τη New York, τη Costa Rica, και από δεκάδες πόλεις της Γερμανίας και της Ευρώπης. Εδώ οφείλω να αναφέρω ονομαστικά και τον αναγνώστη μας Kemal Y. (Pontus Lase aus Trapezounda)!.. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ως γνήσιο δίγλωσσο ομογενειακό έντυπο με 17 γιομάτα χρόνια πείρας στην πλάτη, έχει βρει έγκαιρα τον στόχο, που εξαρχής επιδίωκε: να ικανοποιεί με την ενδιαφέρουσα επίκαιρη ύλη της και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη των ημερών μας. Αυτό είναι το μυστικό τής αποδεδειγμένης επιτυχίας της! Κι αυτό γιατί η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ έχει μια ξέχωρη, μια θαυμάσια πρωτοτυπία. Πρόκειται για ένα καθάριο Απόσταγμα της Ελληνικής ψυχής και ιδιοσυγκρασίας. Δεν το βρίσκεις εύκολα! Στήθηκε από το πάθος μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, που βάλανε κάτω τον καλύτερο εαυτό τους, το μεράκι τους, τη γνώση τους, τον ελεύθερο χρόνο τους, να περπατήσει, να επιζήσει και να αγαπηθεί η ευγενική τους προσπάθεια στο διάβα του χρόνου! Κι' όλη η δουλειά, όλη η φροντίδα τής μηνιαίας ύλης μαζί και η αγωνία τής ποιότητας συνεχίζεται αμείωτη, αναλλοίωτη, με την συγκινητική αλτρουιστική προσφορά άξιων κι έμπειρων Συντελεστών. Οικονομικά μένει όρθια στηριζόμενη αποκλειστικά στις συνδρομές των αναγνωστών της και μαζί, στις διαφημιστικές καταχωρήσεις ελληνικών και γερμανικών εταιρειών και επιχειρήσεων... Και να, από την 1 Μαΐου 2015, έχουμε εισέλθει -αισιόδοξοι όπως πάντα- στο δέκατο όγδοο έτος μιας έντιμης, αδιάλειπτης έντονης δημοσιογραφικής παρουσίας στο χώρο τού ομογενειακού τύπου. Είμαστε σε όλα πεντακάθαροι! Καμιά Υπηρεσία, όλα αυτά τα πολλά χρόνια, δε μας χτύπησε για οιανδήποτε λόγο την πόρτα, ζητώντας διευκρινήσεις και εξηγήσεις για τα πεπραγμένα της εφημερίδας μας. Εμείς δεν είχαμε ποτέ, ούτε φανερούς, ούτε κρυφούς χρηματοδότες ή χορηγούς. Μήτε βέβαια...πολιτικές διασυνδέσεις τον καιρό που το χρήμα κυλούσε άφθονο προς τους ημέτερους. Δύναμή μας είναι οι αναγνώστες μας! Ακόμη και το αρχικό Κεφάλαιο για το Ξεκίνημα δημιουργήθηκε από τις συνδρομές πολλών δεκάδων συμπατριωτών μας, προκαταβάλλοντας την ετήσια συνδρομή, 60 Μάρκων, τότε!.. Κάτι πρωτόγνωρο να στήνει κανείς μ' αυτόν τον τρόπο ένα δημοσιογραφικό έντυπο! Πρόκειται για ένα τολμηρό εγχείρημα! Και οι μήνες τα χρόνια περνούσαν με μεγάλες δημοσιογραφικές επιτυχίες. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ καλύπτει δημοσιογραφικά με αφιερώματα, εκτενή ρεπορτάζ, συνεντεύξεις κλπ., όλες τις δραστηριότητες των απόδημων Ελλήνων από τα πρώτα της κιόλας βήματα. Συμμετέχει στα Συνέδρια και στις σημαντικότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις του Απόδημου Ελληνισμού, όπως ΣΑΕ, ΟΕΚ, Ομοσπονδίες πολιτιστικών και εθιμοτοπικών συλλόγων, των Ελλήνων Επιστημόνων, της Ομοσπονδίας Μακεδόνων ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, της Deutsch-Griechische Gesellschaſt Düsseldorf e.v., Präsidentin η Dr. Sigrid Skarpelis-Sperk (βλ. ειδικό Ρεπορτάζ, Ιούνιος 2004, έτος 7, αριθ, φύλλου 75: 50 Χρόνια Γερμανοελληνική Εταιρεία Ντύσσελντορφ, Τριήμερες γιορταστικές εκδηλώσεις με ευθύνη τής Προέδρου Καθηγήτριας Κατερίνας Γιαννιδάκη-Hahne), τον Κύκλο Διαλόγου, μια ευγενική πατριωτική προσπάθεια τού Γιώργου Αlbrecht να δημιουργηθεί και στη Γερμανία μια Ακαδημαϊκή/Πνευματική ελίτ από καταξιωμένες Προσωπικότητες, που θα επεμβαίνει και θα συμπαρίσταται άμεσα στη χώρα μας, στην Ελληνική Κυβέρνηση, όταν αυτή (καλή ώρα, όπως συμβαίνει στις μέρες μας) αντιμετωπίζει κακόβουλες ατάκες στο γερμανικό αλλά και στον διεθνή χώρο. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ έχει ενστερνιστεί εξαρχής αυτή τη φιλοσοφία και στρατηγική και είναι αυστηρά προσηλωμένη στα Συμφέροντα της πατρίδας μας Ελλάδας... Επίσης η εφημεριδα μας είναι παρούσα σε όλα τα ωραία και συγκινητικά Ανταμώματα των ξενιτεμένων Ελλήνων στην αγαπημένη μας Πατρίδα, των Ηπειρωτών, Θεσσαλών, Θρακιωτών, Μακεδόνων στη Θεσσαλονίκη, Φλώρινα, Λιτόχωρο, των Κρητών, Δωδεκανησίων, Ρουμελιωτών, Πελοποννησίων, Ελλασσονιτών (στην Ελασσόνα) και φυσικά σ' αυτά των Ποντίων, των πολυπληθέστατων όλων! Ο αείμνηστος φίλος και στενός συνεργάτης Γιάννης Δελόγλου είχε γίνει (μέχρι τον άδικο και ξαφνικό θάνατό του) η καλή σκιά όλων των Ποντιακών εκδηλώσεων. Ακόμα είχε την απρόσμενη τύχη, Θείο δώρο, να καλύψει δημοσιογραφικά, με πατριωτικό πάθος, σε εκτενέστατα Ρεπορτάζ και πλήθος φωτογραφιών τα πρώτα δύο, τα πιο σημαντικά, Προσκυνήματα των απανταχού Ποντίων στο Λίκνο τού Πόντου, το Μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά! Βέβαια, δεν μας διαφεύγει να τονίσουμε, πόσο κοντά στέκεται η εφημερίδας μας στις άοκνες δραστηριότητες τού Ποιμενάρχη μας, Μητροπολίτη Αυγουστίνου, αλλά και όλων των ιερέων μας στις κατά τόπους Ορθόδοξες Ενορίες στα 17 έτη της ύπαρξής της. Δεν είναι, θαρρώ, υπερβολή, ούτε θρησκευτικός φανατισμός να πούμε ότι, χωρίς την πίστη μας, χωρίς την Ορθόδοξη Εκκλησία δίπλα μας, τα θεμέλια που ρίξαμε να αναγερθεί το Οικοδόμημα/Μέλλον τού Απόδημου Ελληνισμού, δεν θα ήσαν τόσο βαθιά και στέρεα. Το ίδιο κοντά και στην κοσμική Εξουσία του τόπου μας (ανεξάρτητα από το ποιοί κυβερνούν τη χώρα) βρίσκεται η εφημερίδα μας. Πολλές δεκάδες είναι οι καταχωρημένες συνεντεύξεις από Πρέσβεις και Γενικούς Προξένους στις χιλιάδες σελίδες της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΝΩΜΗΣ. Χώρια αυτές των αρχηγών κομμάτων, υπουργών και βουλευτών, που μας έχουν επισκεφτεί στη Γερμανία τα τελευταία 17 χρόνια. Ανοιχτές ήσαν επίσης οι σελίδες τής εφημερίδας μας στην Πρεσβεία τής Κύπρου μας. Συμβάλουμε κι εμείς, ως ομογενειακή εφημερίδα, με τις πενιχρές μας δυνατότητές (θυμίζουμε εδώ τη σημαντική και χρήσιμη για τα Δίκαια των Κυπρίων αδελφών μας εκδήλωση, που διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία ο Σύνδεσμος Ελλήνων Επιστημόνων του κρατιδίου NRW (Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας), με Πρόεδρο τον αεικίνητο Καρδιολόγο Δρ. Ζώη Βρεττό, σε αίθουσα τού Δημαρχείου τού Dortmund. Ομιλητές ήσαν ο Μιχάλης Κουμίδης εκπροσωπώντας τον Πρέσβη τής Κύπρου στο Βερολίνο, ο Γενικός μας Πρόξενος Ιωάννης Ριζόπουλος, ο Δρ. Ζώης Βρεττός, βουλευτές Γερμανοί και ο διακεκριμένος Πανεπιστημιακός Καθηγητής Ιστορίας και Φιλέλληνας Professor Dr. Heinz Richter, ως κύριος ομιλητής) να έχει αίσιο τέλος η εισδοχή τής πολύπαθης Μεγαλονήσου στη μεγάλη και δυνατή Οικογένεια τής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και βέβαια δεν σταματήσαμε εκεί!.. Φίλοι αναγνώστες, μέσα απ' αυτή την εκτενή αναφορά στην δεκαεπτάχρονη πορεία της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΝΩΜΗΣ αναδύεται για μια ακόμη φορά συμπυκνωμένη η χρήσιμη Προσφορά τής εφημερίδας μας στην Ιστορία τού Ελληνισμού τής Γερμανίας. Στην πραγματικότητα τής δικής μας προσωπικής ιστορίας, επειδή εμείς όλοι είμαστε οι πρωταγωνιστές συμβάντων και γεγονότων πέντε γιομάτων δεκαετιών, που έχουν σημαδέψει με ανεξίτηλα χρώματα την παρουσία μας στη χώρα αυτή. Στη χώρα, που μας φιλοξένησε, μας έδωσε μόνιμη εργασία και δεν μας εμπόδισε (τουναντίον μας βοήθησε) να ανηφορίσουμε ενωμένοι στο ξέφωτο τής Επιτυχίας! Φίλοι αναγνώστες, νέοι και λιγότερο νέοι, σας προτείνουμε να βρείτε τον χρόνο και το ενδιαφέρον να ανατρέξετε στο επιμελημένο Αρχείο μας, σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, και μέσα από τη δεκαεφτάχρονη διαδρομή της να γνωρίσετε με τον πιο ωραίο και αντικειμενικό τρόπο μια σημαντική πτυχή των έργων και ημερών, των πατεράδων και των παππούδων σας. Από την αφθονία των δημοσιευμάτων από κάθε γωνιά της Γερμανίας θα αποκομίσετε μια ολοκάθαρη εικόνα και τη γνώση για τα πεπραγμένα τής πρώτης μεταναστευτικής γενιάς, της συλλογικής ευθύνης των Gastarbeiter!. Και μετά, μέσα από τις σελίδες της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΝΩΜΗΣ να αξιολογήσετε με φρόνηση την προσφορά τους. Να τους επαινέσετε αλλά -ενδεχομένως- και να επικρίνετε για τυχόν εσφαλμένες πρωτοβουλίες κι' αχρείαστες αποφάσεις και παραλήψεις. Εμείς, με τούτο το πανηγυρικό τεύχος, σας προτρέπουμε να αξιοποιήστε την καλοπροαίρετη πρόσκλησή μας και να...πλημμυρίσετε τις επόμενες εκδόσεις της με τις απόψεις σας, τις προτάσεις σας, την εποικοδομητική σας κριτική. Δώστε το παρόν, συνεργαστείτε με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ. Εσάς, τους νέους και τις νέες της δεύτερης και τρίτης μεταναστευτικής γενιάς, προωθεί νομοτελειακά η Μοίρα στην Πρωτοκαθεδρία μιας πολυάριθμης και δυναμικής Παροικίας, όπως είναι αυτή τού Ελληνισμού στη Γερμανία. Ενθουσιαστείτε, λοιπόν, και απλώστε στη δημοσιότητα την αξιοσύνη σας, την ευφυΐα σας, τις δημιουργικές σας ικανότητες. Ο Ελληνισμός, η χώρα μας, έχει ανάγκη και τη δική σας συστράτευση για το καλό και την προκοπή όλων μας! Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ γράφει ιστορία, καταχωρώντας συμβάντα γύρω μας. Και να, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να εναποθέσουμε κι' εμείς την ευθύνη της συνέχισης τού έργου μας σε νέα χέρια, σε χέρια τής δεύτερης μεταναστευτικής γενιάς, στη Γεωργία Κωστακοπούλου με σφαιρική ελληνογερμανική παιδεία και μόρφωση, κόρη εστιάτορα στο Kassel από το Νεοχώρι/Οιχαλία Τρικάλων. Βλέπετε η παρουσία μας στη ξένη χώρα έχει συνέχεια, -Kontinuität- και έτσι πρέπει να 'ναι. Και ο γράφων, απόμαχος πια (αλήθεια, τι άχαρος προσδιορισμός! ) βλέπει και διαπιστώνει με αληθινή ευχαρίστηση, πόσο καλύτερα η Γεωργία Κωστακοπούλου, που εκπροσωπεί τη νέα γενιά και τις αντιλήψεις της, διαχειρίζεται τα πολυσύνθετα προβλήματα, που έχει ένα σύγχρονο έντυπο και πως η ενέργεια της νιότης βρίσκει έξυπνους τρόπους για να πηγαίνει η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ όλο και πιο ψηλά, αυξάνοντας εντυπωσιακά την αναγνωσιμότητα του εντύπου, αποκτώντας κι' άλλους, επί το πλείστον νέους ηλικιακά, αναγνώστες. Ένας από τους πρώτους στόχους της έχει λοιπόν ήδη εκπληρωθεί. Η Γεωργία Κωστακοπούλου είναι από τον Γενάρη του 2012 η εκδότρια και φέρει την ευθύνη στην παραπέρα εξέλιξη τής εφημερίδας. Δίπλα της ο σύζυγός της, Αποστόλης Ζώης, ένας καταξιωμένος επαγγελματίας δημοσιογράφος με εικοσάχρονη και πλέον πείρα. Στη Σύνταξη συμμετέχουν επίσης έμπειρα άτομα, γνωστά στον ομογενειακό τύπο, όπως είναι ο Ευθύμιος Χατζηιωάννου, πρώην διευθυντής της εφημερίδας "Ευρωελληνική" με έδρα την Κολωνία. Αναφέρω, φίλοι και φίλες, αυτές τις λεπτομέρειες, γιατί θέλω να καταδείξω, ότι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ βρίσκεται στον καλό δρόμο, εμπνέει σιγουριά και αισιοδοξία να συνεχίσει τον δρόμο της εκδοτικής της επιτυχίας και να γιορτάσει, με την αγάπη των χιλιάδων αναγνωστών της, και άλλα Δέκα επτά (17) έτη έντιμης και ποιοτικής δημοσιογραφίας... Ευχάριστες καλοκαιριάτικες διακοπές στην Πατρίδα για όλους μας!

16 16 / Μάϊος 2015 Eλληνική Γνώμη ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ «Πρώτο και σημαντικό πρόβλημα, η ελληνόγλωσση εκπαίδευση» Μιλάει στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ για τις επόμενες εκδηλώσεις, τους στόχους και τις προτεραιότητες ο νέος πρόεδρος του Δ.Σ. της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεσσαλών, Γιώργος Βόμπρας - Tο παγκόσμιο αντάμωμα των Θεσσαλών φέτος θα πραγματοποιηθεί στη Λάρισα στις 7 και 8 Ιουλίου Συνέντευξη-παρουσίαση: Γεωργία Κωστακοπούλου «Οι Θεσσαλοί του κόσμου αποτελούν πρεσβευτές της Θεσσαλίας και της Ελλάδας γενικότερα και η προσωπική τους επιτυχία πρέπει να μας κάνει όλους υπερήφανους. Υπάρχει πλειάδα Θεσσαλών επιχειρηματιών ανά τον κόσμο που δραστηριοποιούνται σε διάφορους επιχειρησιακούς κλάδους, η καταγραφή τους και η προσέγγιση τους θα μπορούσε να προσφέρει πολλά τόσο στον εισαγωγικό όσο και στον εξαγωγικό τομέα. Ένα δεύτερο ζήτημα είναι η αξιοποίηση της τεχνογνωσίας, είναι σημαντικό να κερδηθεί μέσω των ομογενών τεχνογνωσία που μας είναι τόσο απαραίτητη για να βγούμε ως χώρα από την οικονομική στενωπό στην οποία κινούμεθα. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την επί ίσοις όροις αντιμετώπιση και συνεργασία με τη γενέτειρα. Σε αυτή την κατεύθυνση εργαζόμαστε». Αυτά επισημαίνει σήμερα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο νέος πρόεδρος του Δ.Σ. της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεσσαλών, Γιώργος Βόμπρας φέρνοντας έναν νέο αέρα λειτουργίας και προσφοράς. Σήμερα μιλάει στην ΕΛ- ΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ. n Η συνέντευξη Κ. Βόμπρα μπορείτε να μας πείτε ποιες μεγάλες εκδηλώσεις προετοιμάζει η Παγκόσμια Ομοσπονδία Θεσσαλών; «Καταρχήν να ευχαριστήσω τους αναγνώστες σας για το βήμα που μου δίνεται για να παρουσιάσω μέσα από αυτή τη σύντομη συνεντεύξη την Παγκόσμια Συνομοσπονδία Θεσσαλών. Όπως διατυπώθηκε στο ιδρυτικό μας συνέδριο σκοπός μας είναι Η συσπείρωση των ανά τον κόσμο θεσσαλικών δευτεροβάθμιων ενώσεων Ευρώπης, Αυστραλίας, Βορείου και Νοτίου Αμερικής, Ασίας και Αφρικής σε μια Συνομοσπονδία που θα δραστηριοποιείται παγκόσμια. Επομένως αντιλαμβάνεσθαι και εσείς αλλά και οι αναγνώστες σας ότι η Συνομοσπονδία ως τριτοβάθμιο όργανο δεν διοργανώνει άμεσα αλλά έμεσα μέσω των Ομοσπονδιών και δη των Συλλόγων της ανά τον κόσμο. Επειδή όμως τυγχάνω και αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Θεσσαλών Ευρώπης με αυτή μου την ιδιότητα σας αναφέρω ότι στις 31 Οκτωμβρίου 2015 και ημέρα Σάββατο θα εορταστεί στην πόλη του Γκύτερσλο το 11ο Φεστιβάλ Θεσσαλών Ευρώπης αφιερωμένο στα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου μας συνθέτη και μουσικού Βασίλη Τσιτσάνη. Υπάρχει όμως μια διοργάνωση που εμπίπτει διοργανωτικά απευθείας στο Δ.Σ. της Συνομοσπονδίας και αυτή είναι το παγκόσμιο αντάμωμα των Θεσσαλών κάθε χρόνο στη γενέτειρα τους, που φέτος θα λάβει χώρα στη Λάρισα στις 7 και 8 Ιουλίου με συνδιοργανωτική υποστήριξη από την περιφέρεια Θεσσαλίας και το δήμο Λάρισας τους οποίους και ευχαριστώ θερμά. Επειδή το παγκόσμιο αντάμωμα τείνει να γίνει η κορωνίδα των εκδηλώσεων σχεδιάζουμε στο άμεσο μέλλον μια συνάντηση με την κλήση και συμμετοχή πανεπιστημιακών, ειδικών σε θέματα λαϊκής παράδοσης, ιστορίας και πολιτισμού. Ο απώτερος στόχος είναι να γίνει μια προσπάθεια καταγραφής των θεσσαλικών παραδόσεων για να τις καταγράψουμε και γιατί όχι να τις διασώσουμε σε βάθος χρόνου. Επιπλέον θα δώσουμε τη δυνατότητα σε κάθε ομοσπονδία και σύλλογο να έχει πρόσβαση σε αυτό το συστηματοποιημένο υλικό το οποίο θα μείνει ως παρακαταθήκη». Σε ποιο στάδιο βρίσκονται αυτές; «Βρισκόμαστε σε πολύ καλό στάδιο και από άποψη επιτελικού σχεδιασμού αλλά και από πλευράς οργανωτικής δόμησης. Ευελπιστούμε ότι τόσο το συνεδριακό κομμάτι όσο και το πολιτιστικό θα στεφθούν με μεγάλη επιτυχία μια και έχω εώς τώρα πληροφορηθεί ότι θα υπάρξουν σημαντικές συμμετοχές». Ποιους στόχους έχετε θέσει όταν αναλάβατε καθήκοντα προέδρου; «Να συμβάλλω όσον το δυνατόν περισσότερο στην επικοινωνία των Θεσσαλών ανά τον κόσμο μεταξύ των και με την Ελλάδα, και κυρίως στο να διατηρήσουν οι νέοι μας τη γλώσσα, την κουλτούρα και την παράδοση μας. Στο πλαίσιο αυτό και για να επιδράσω πιο ουσιαστικά υπάρχει σχεδιασμός να επισκεπτώ ως πρόεδρος της παγκόσμιας από κοντά τις ομοσπονδίες Καναδά και Αυστραλίας για να λειτουργήσω τόσο και ως προσωπικός σύνδεσμος αλλά και για να δω, να ακούσω και να επικοινωνήσω με τους εκεί Θεσσαλούς». Εκτιμάτε ότι οι Θεσσαλοί του κόσμου αποτελούν μεγάλη δύναμη που δεν έχει αξιοποιηθεί; Τι θα κάνετε προς την κατεύθυνση της αξιοποίησης και προσφοράς; «Οι Θεσσαλοί του κόσμου αποτελούν πρεσβευτές της Θεσσαλίας και της Ελλάδας γενικότερα και η προσωπική τους επιτυχία πρέπει να μας κάνει όλους υπερήφανους. Υπάρχει πλειάδα Θεσσαλών επιχειρηματιών ανά τον κόσμο που δραστηριοποιούνται σε διάφορους επιχειρησιακούς κλάδους, η καταγραφή τους και η προσέγγιση τους θα μπορούσε να προσφέρει πολλά τόσο στον εισαγωγικό όσο και στον εξαγωγικό τομέα. Ένα δεύτερο ζήτημα είναι η αξιοποίηση της τεχνογνωσίας, είναι σημαντικό να κερδηθεί μέσω των ομογενών τεχνογνωσία που μας είναι τόσο απαραίτητη για να βγούμε ως χώρα από την οικονομική στενωπό στην οποία κινούμεθα. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την επί ίσοις όροις αντιμετώπιση και συνεργασία με τη γενέτειρα. Σε αυτή την κατεύθυνση εργαζόμαστε». Μπορείτε να μας πείτε ποια σημαντικά προβλήματα απασχολούν σήμερα την ελληνική ομογένεια; Μπορείτε να αναφερθείτε σε αυτά; «Υπάρχουν μια σειρά θεμάτων που απασχολούν την Ελληνική Ομογένεια επιτρέψτε όμως να επιγκεντρωθώ σε δύο πολύ σημαντικά ειδικά το πρώτο για την ομογένεια Ευρώπης. Το πρώτο είναι η ελληνόγλωσση εκπαίδευση του εξωτερικού, ειδικά στη Γερμανία όπου έχουμε κύμα νεομετανάστευσης. Είναι αδιανόητο και εχθρικό προς την Ομογένεια να υπάρχει ο Νόμος ντροπή 4027 που προβλέπει το κλείσιμο το σχολείων. Ζητούμε τη βοήθεια και τη συστράτευση όλων ειδικά των γηγγενών για την αλλαγή του νομικού πλαισίου. Το δεύτερο που μας πικραίνει αφάνταστα και καταδεικνύει πολλά για τη χώρα μας είναι η μη ύπαρξη επιστολικής ψήφου. Οταν είμαστε αποκλεισμένοι τρόπο τινά από την, με ισχύ, έκφραση της γνώμης μας αισθανόμαστε ως πολίτες β κατηγορίας. Στην Αμερική και στη Γερμανία η επιστολική ψήφος είναι γεγονός εδώ και χρόνια ενώ σε εμάς; Ερωτώ λοιπόν τους αναγνώστες σας και τους θέτω τον προβληματισμό: Προς ποια κατεύθυνση σύγχρονου κράτους θέλουμε να κινηθούμε; Θέλουμε πρόοδο; Ευημερία; Τεχνολογία;». Βιογραφικό Ο Γεώργιος Βόμπρας γεννήθηκε το 1965 στη Βατσουνιά Καρδίτσας. Το 1989 ακολουθώντας το ανήσυχο ένστικτο του μετανάστευσε στη Γερμανία. Σε σύντομο χρονικό διάστημα γίνεται ιδιοκτήτης ιδιωτικής επιχείρησης, επαγγελματική δραστηριότητα την όποια συνεχίζει να ασκεί έως σήμερα. Η βαθιά του πεποίθηση του ενεργού πολίτη τον παρακινεί να συμμετέχει πάντα ενεργά στον τόπο διαμονής του στα κοινά επιδεικνύοντας ευαισθησία και ενδιαφέρων για τα τοπικά θέματα. Εκλέγεται επί σειρά ετών: αντιπρόεδρος, γραμματέας, και Πρόεδρος του Θεσσαλικού Συλλόγου Güterlsoh και περιχώρων Μετέωρα. Είναι αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Θεσσαλών Ευρώπης, Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων των Σχολείων του Bielefeld και αντιπρόεδρος της ομοσπονδίας Γονέων και Κηδεμόνων Ρηνανίας Βεστφαλίας. Ο Γεώργιος Βόμπρας είναι παντρεμένος με τη Margit Vompras (το γένος Deitert) και έχουν δυο γιους και μια κόρη.