ΜΑΘΗΤΕΥΟΝΤΑΣ ΠΑΙΔΙΑ. Μελέτη 4: Για το Σάββατο 25 Ιανουαρίου

Transcript

1 Μελέτη 4: Για το Σάββατο 25 Ιανουαρίου ΜΑΘΗΤΕΥΟΝΤΑΣ ΠΑΙΔΙΑ Εδάφιο µνήµης: «Και είπον προς αυτόν, Ακούεις τι λέγουσιν ούτοι; Ο δε Ιησούς λέγει προς αυτούς, Ναι, ποτέ δεν ανεγνώσατε, Ότι εκ στόµατος νηπίων και θηλαζόντων ητοίµασας αίνεσιν ;» Ματθαίον 21/κα 16. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ψαλµ. 127/ρκζ 3-5, Δευτ. 6/ς 6,7, Λουκά 2/β 40-52, Ματθ. 18/ιη 1-6, 10-14, Μάρκ. 10/ι Στην επιθυμία μας να κηρύξουμε το ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο και να κάνουμε μαθητές σε όλα τα έθνη, δεν πρέπει να ξεχνάμε μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων τα παιδιά. Οι Χριστιανικές έρευνες όσον αφορά τα παιδιά και τους νέους διαφέρουν σε πολλά σημεία. Ωστόσο, σε όλα τα δόγματα ισχύει το εξής: η πλειοψηφία των Χριστιανών δέχτηκαν τον Χριστό στη ζωή τους σε σχετικά νεαρή ηλικία. Λίγοι είναι εκείνοι που άλλαξαν σε μεγαλύτερη ηλικία. Προφανώς πολλές εκκλησίες δεν υπολογίζουν αυτόν τον σημαντικό παράγοντα στο σχεδιασμό ευαγγελιστικών προγραμμάτων, και απευθύνονται περισσότερο στους ενήλικες. Και οι πρώτοι μαθητές του Χριστού φαίνεται να υποτίμησαν την αξία της διακονίας των παιδιών. Ο Ιησούς τούς επέπληξε γι αυτήν την συμπεριφορά και έδωσε προτεραιότητα στα παιδιά. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς.

2 Κυριακή 19 Ιανουαρίου ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΟΠΟΥΛΩΝ Τα παιδιά των Εβραίων απολάμβαναν ιδιαίτερα προνόμια σε σχέση με τα παιδιά των γειτονικών εθνών. Οι θυσίες των παιδιών για ευχαρίστηση των θεών ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένες στα έθνη. Διαφορετικά, η αξία των παιδιών υπολογίζονταν από την οικονομική τους συνεισφορά στην κοινωνία. Η παραγωγικότητά τους στην εργασία, και όχι η εσωτερική τους αξία, οριζόταν από τη σχέση τους με τους ενήλικες. Δυστυχώς και σήμερα συναντάμε τέτοιες περιπτώσεις. Πραγματικά, η ημέρα της κρίσης πρέπει να έρθει. Είναι αποδεδειγμένο ότι κάθε φορά που ο λαός Ισραήλ αποστατούσε, επηρεαζόταν η εκτίμησή τους προς τα παιδιά. Ο Μανασσής που αναμίχτηκε με την μαγεία και τις θρησκείες των άλλων εθνών, θυσίασε τους γιους του (Β Χρον. 33/λγ 6). Ωστόσο, η βασιλεία του Μανασσή ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας, μιας και οι περισσότεροι βασιλείς στο Ισραήλ εκτιμούσαν ιδιαίτερα τους απογόνους τους. Διαβάστε Ψαλμ. 127/ρκζ 3-5, 128/ρκη 3-6, Ιερ. 7/ζ 31, Δευτ. 6/ς 6,7. Τι μας δείχνουν αυτά τα εδάφια για το ποια είναι η άποψη του Θεού για τα παιδιά; Πώς μπορεί η ορθή κατανόηση του ευαγγελίου να επηρεάσει τη σχέση μας με τα παιδιά; συνήθειες έδειχναν πόσο σημαντική θέση είχαν τα παιδιά στην Εβραϊκή κοινωνία. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι ο Χριστός επέκτεινε, την ήδη εξυψωμένη θέση των παιδιών σε σχέση με τα άλλα έθνη, σε άλλη διάσταση. Εξάλλου, τα παιδιά είναι άνθρωποι και ο Χριστός πέθανε για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτου ηλικίας, κάτι το οποίο δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε. ΣΚΕΨΗ: Είναι δύσκολο να πιστέψουµε ότι υπάρχουν ενήλικες τόσο διεφθαρµένοι και κακοί που πληγώνουν τα παιδιά, µερικές φορές ακόµη και τα δικά τους. Πώς µπορούµε, ανεξαρτήτου της καταστάσεως µας, να αγαπάµε, να προστατεύουµε και να φροντίζουµε τα παιδιά που βρίσκονται στη σφαίρα επιρροής µας;

3 Δευτέρα 20 Ιανουαρίου ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ Εάν ο Ιησούς παρέκαμπτε την παιδική ηλικία και εμφανιζόταν στη γη ως ενήλικας, θα υπήρχαν πολλά ερωτήματα όσον αφορά την ικανότητά Του να ταυτιστεί με τα παιδιά. Ο Χριστός, όπως όλα τα παιδιά, δεν προσπέρασε κανένα σημείο ανάπτυξης και ωριμότητας. Κατανοεί τους εφηβικούς πειρασμούς. Ένιωσε τις αδυναμίες και τις ανασφάλειες της παιδικής ηλικίας. Ο Χριστός πέρασε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν όλα τα παιδιά. Η εμπειρία Του ως παιδί είναι ακόμη ένας σημαντικός τρόπος με τον οποίο ο Σωτήρας μας φανέρωσε την πραγματική ανθρώπινη πλευρά Του. Διαβάστε Λουκά 2/β Τι μαθαίνουμε για την παιδική ηλικία του Ιησού; «Για τους Ιουδαίους το δωδέκατο έτος της ηλικίας θεωρείτο ως διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην παιδική και στην εφηβική ηλικία. Μόλις το εβραιόπουλο συμπλήρωνε αυτό το έτος, ονομαζόταν παιδί του νόμου και παιδί του Θεού. Αποκτούσε τότε ιδιαίτερα δικαιώματα για θρησκευτική κατήχηση και υποχρεούτο να παίρνει μέρος στις καθιερωμένες γιορτές και ιεροτελεστίες. Σύμφωνα με αυτό το έθιμο, ο Ιησούς σαν έφηβος πια έκανε την επίσκεψή Του το Πάσχα στα Ιεροσόλυμα.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 50. Σύμφωνα με τα εδάφια, ο Ιησούς αύξανε σε σοφία. Είχε τη χάρη του Θεού. Στην επίσκεψη του έφηβου Ιησού στο ναό το Πάσχα, βλέπουμε την βαθιά πνευματική Του σοφία. Οι ραβίνοι είχαν εντυπωσιαστεί από τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις του Ιησού. Ο Θεός σίγουρα χρησιμοποίησε διάφορες εμπειρίες κατά τα παιδικά Του χρόνια για να χτίσει αυτόν τον άμεμπτο και ελκυστικό χαρακτήρα. Πιθανόν, η πειθαρχία που απέκτησε μαθαίνοντας την τέχνη του μαραγκού, η προσοχή που είχε από τους αφιερωμένους γονείς του, η συνεχείς επαφή Του με τα Γραπτά, και η αλληλεπίδρασή Του με τους κατοίκους της Ναζαρέτ, βοήθησαν να τεθούν γερά θεμέλια για την αγωγή Του. Εντέλει, όσο θαυμαστό παιδί και εάν ήταν ο Ιησούς, υπήρξε και Εκείνος παιδί. «Ο Ιησούς σαν παιδί δεν διδάχθηκε στα σχολεία της συναγωγής. Η μητέρα Του ήταν η πρώτη Του δασκάλα. Από τα χείλη της και από τα γραπτά των προφητών έμαθε τα ουράνια πράγματα. Εκείνα τα λόγια που ο Ίδιος είχε πει στον Μωυσή για το λαό του Ισραήλ, τα μάθαινε τώρα στα πόδια της μητέρας Του.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 44. ΣΚΕΨΗ: Αναλογιστείτε τη σηµασία των παραπάνω σκέψεων. Τι µας δείχνουν για την ανθρώπινη φύση του Χριστού;

4 Τρίτη 21 Ιανουαρίου ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΣ ΠΑΙΔΙΑ Διαβάστε τα παρακάτω εδάφια, Ματθ. 9/θ 18-26, Μάρκο 7/ζ 24-30, Λουκά 9/θ 37-43, Ιωάν. 4/δ Τίνος τα παιδιά θεραπεύθηκαν σ αυτές τις ιστορίες; Ποιες είναι οι ομοιότητες και ποιες οι διαφορές στις ιστορίες των παιδιών; Τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτά τα εδάφια; Κοινό σημείο σε όλες τις ιστορίες, είναι ο απελπισμένος γονέας που τρέχει στον Ιησού να ζητήσει βοήθεια για το παιδί του. Και ποιος γονέας δεν μπορεί να ταυτιστεί μαζί τους; Και ποιος γονέας δεν έχει νιώσει πόνο, αγωνία, φόβο και τρόμο, μπροστά στο άρρωστο ή ετοιμοθάνατο παιδί του; Όσοι έχουν περάσει παρόμοιες καταστάσεις, ξέρουν πολύ καλά ότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο. Παρότι ο Ιησούς δεν ήταν γονέας, μπορούσε να ταυτιστεί μαζί τους, και έτσι θεράπευσε τα παιδιά τους. Σε όλες τις περιπτώσεις υπήρξε θεραπεία. Δεν απέρριψε κανέναν. Η αγάπη Του, τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά, ήταν έκδηλη. Φυσικά, γεννάται το ερώτημα γιατί ο Ιησούς δεν απαντάει σε όλες τις εκκλήσεις των γονέων σήμερα για τη θεραπεία των παιδιών τους. Δεν υπάρχει ίσως πιο δυσάρεστη εμπειρία από το να θάψεις το παιδί σου. Ο θάνατος θα έπρεπε να έρχεται μόνο στους ηλικιωμένους. Η αφύσικη διαδικασία να θρηνούν οι γονείς τον θάνατο των παιδιών τους, σπαράζει την καρδιά. Σχεδόν όλοι οι γονείς αναρωτιούνται: «Γιατί το παιδί μου;» Ο θρήνος του φυσικού θανάτου και η αισθητή πνευματική φθορά είναι εξίσου οδυνηρή. Πόσοι γονείς βασανίζονται με τα παιδιά τους που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά, την πορνογραφία, ή την εφηβική αδιαφορία; Όποιο κι αν είναι το πρόβλημα, πρέπει να μάθουμε να εμπιστευόμαστε στην καλοσύνη και στην αγάπη του Κυρίου, ακόμη και όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονται τόσο όμορφα όσο στις παραπάνω βιβλικές αναφορές. Η προφήτισσα, Ε. Χουάιτ, έθαψε δύο από τα παιδιά της. Ο κόσμος μας είναι σκληρός, ο Θεός μας όμως, είναι Θεός αγάπης και σε αυτήν την αλήθεια θα πρέπει να κρατηθούμε ό,τι κι αν γίνει.

5 Τετάρτη 22 Ιανουαρίου ΜΊΑ ΤΡΟΜΕΡΉ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ Αναλύστε τα παρακάτω εδάφια: Ματθ. 11/ια 25,26, 18/ιη 1-6, Τι μπορούμε να μάθουμε από αυτές τις ιστορίες, όχι μόνο για τα παιδιά αλλά και για την πίστη γενικότερα; Σκεφτείτε πόσο αυστηρή είναι η προειδοποίηση του Ιησού. Γιατί θα πρέπει να τρέμουμε; Υπάρχει μία μοναδική ειλικρίνεια στα παιδιά, γι αυτό και ο Ιησούς τα συνδέει με την βασιλεία Του. Η ειλικρίνεια, η ταπεινοφροσύνη, η εμπιστοσύνη και η αθωότητά τους, εμπεριέχουν κατά κάποιο τρόπο το νόημα της Χριστιανικής ζωής. Θα πρέπει να επιθυμούμε να ζούμε την πίστη μας με απλότητα και εμπιστοσύνη, χωρίς να αφήσουμε ποτέ την παιδική μας εμπιστοσύνη. Τα σωστά εκπαιδευμένα παιδιά μπορούν να διατηρήσουν την αθώα εμπιστοσύνη τους ακόμη και όταν ενηλικιωθούν. Το σίγουρο είναι ότι καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και ωριμάζουν, θα αρχίσουν να έχουν απορίες, να αντιμετωπίζουν δυσκολίες και αμφιβολίες, και να έχουν αναπάντητα ερωτήματα, όπως όλοι μας άλλωστε. Ως γονείς και ως ενήλικες γενικότερα, πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να εμπνεύσουμε στα παιδιά τη γνώση για τον Θεό και την αγάπη Του. Αυτό μπορεί να γίνει εκδηλώνοντας αυτήν την αγάπη μέσα από τη ζωή μας, την καλοσύνη, την ευσπλαχνία και τη φροντίδα μας. Όσο κι αν κηρύττουμε και διδάσκουμε τα παιδιά ο καλύτερος τρόπος είναι να ζούμε την αγάπη του Θεού. Από την άλλη, κάθε είδους κακοποίηση των παιδιών ιδιαίτερα μέσα από εκκλησιαστικές δραστηριότητες μπορούν να καταστρέψουν την αγάπη τους για την εκκλησία και κυρίως την πίστη τους στον Θεό. Η οργή του Θεού περιμένει όσους κάνουν τέτοιου είδους αποτρόπαιες πράξεις, καθώς και εκείνους που τους καλύπτουν. Ο Χριστός και το μήνυμά Του φέρνει πίστη και εμπιστοσύνη. Πώς είναι δυνατόν να θυσιάζεται η παιδική πίστη αντί να προστατεύεται; ΣΚΕΨΗ: Τι κάνει η τοπική σας εκκλησία όχι µόνο για να γαλουχήσει τα παιδιά της αλλά και για να τα προστατέψει µε κάθε δυνατό τρόπο; Αναλογιστείτε τη σηµασία των λόγων του Ιησού όταν είπε ότι, «οι άγγελοι αυτών εν τοις ουρανοίς διαπαντός βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός µου του εν ουρανοίς» (Ματθ. 18/ιη 10). Γιατί θα πρέπει να τρέµουν όσοι πληγώνουν ένα παιδί;

6 Πέμπτη 23 Ιανουαρίου Η ΘΛΙΨΗ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΔΙΏΝ Διαβάστε Μάρκο 10/ι Πώς το γεγονός ότι ο Χριστός αποδέχτηκε τα παιδιά συνέβαλλε στο να Τον αποδεχτούν και εκείνα; Πώς κατανοούμε την επίπληξη στους μαθητές Του; Τι πρέπει να διδαχθούμε από αυτήν την περικοπή για το πώς να συμπεριφερόμαστε στα παιδιά; Οι μαθητές, παρότι αδαείς, σίγουρα είχαν καλές προθέσεις. Προσπάθησαν να προστατεύσουν τον πολύτιμο χρόνο και την ενέργεια του Κυρίου τους, για πιο «σημαντικά» θέματα. Δυστυχώς όμως δεν κατάλαβαν εκείνο το οποίο ήθελε ο Ιησούς να μάθουν. Φανταστείτε να σας διώχνουν κάποιοι αγριεμένοι ενήλικες και στη συνέχεια να δέχεστε την αγκαλιά του στοργικού και γεμάτου αγάπη Ιησού. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το ότι έτρεξαν στην αγκαλιά Του. Σε αυτήν την ιστορία βλέπουμε πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στα παιδιά. «Στα παιδιά που ήρθαν σε επαφή μαζί Του, ο Χριστός έβλεπε άνδρες και γυναίκες που θα γίνονταν κληρονόμοι της χάρης Του και υπήκοοι της βασιλείας Του, ακόμη και μερικά από αυτά θα κατέληγαν μάρτυρες για χάρη Του. Ήξερε ότι αυτά τα παιδιά θα Τον άκουγαν και θα Τον δέχονταν σαν Λυτρωτή τους πολύ πιο πρόθυμα από τους ενήλικες, πολλοί από τους οποίους ήταν σκληρόκαρδοι και ακολουθούσαν τη νοοτροπία των κοσμικών. Για να τα διδάξει χαμήλωνε στο δικό τους επίπεδο. Αυτός, η Μεγαλειότητα του ουρανού, δεν απαξιούσε να απαντήσει στις ερωτήσεις τους και να απλοποιήσει τα σπουδαία μαθήματα για να γίνουν αντιληπτά από την παιδική νοημοσύνη. Φύτεψε στη διάνοιά τους το σπόρο της αλήθειας ο οποίος έπειτα από χρόνια θα βλάστανε και θα καρποφορούσε για την αιώνια ζωή.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ ΣΚΕΨΗ: Πόσοι άνθρωποι υποφέρουν εξαιτίας δυσάρεστων εµπειριών που είχαν κατά την παιδική τους ηλικία Πόσο προσεκτικοί, ευγενικοί, και στοργικοί θα πρέπει να είµαστε προς τα παιδιά, συµπεριφερόµενοι σε αυτά µε αγάπη

7 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: Παρασκευή 24 Ιανουαρίου Δύση ηλίου: 17:39 Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ , Ε. σ «Εξακολουθεί και τώρα να αληθεύει ότι τα παιδιά είναι πιο επιδεκτικά στις διδασκαλίες του ευαγγελίου. Οι καρδιές τους είναι ελεύθερες στη θεϊκή επιρροή και είναι σε θέση να συγκρατήσουν τα μαθήματα που τους δίνονται. Τα μικρά παιδιά μπορούν να είναι Χριστιανοί με πείρα ανάλογη της ηλικίας τους. Έχουν ανάγκη να διδαχθούν τα πνευματικά και οι γονείς οφείλουν να τους παράσχουν κάθε ευκολία για να μπορέσουν τα παιδιά να σχηματίσουν χαρακτήρα κατά την ομοιότητα του χαρακτήρα του Χριστού. Οι πατέρες και οι μητέρες πρέπει να βλέπουν τα παιδιά τους σαν τα νεότερα μέλη της οικογένειας του Θεού και σ αυτούς έχει ανατεθεί να τα αναθρέψουν για τον ουρανό. Τα μαθήματα που εμείς μαθαίνουμε από το Χριστό πρέπει να τα μεταδώσουμε στα παιδιά μας, με τρόπο που το παιδικό μυαλό μπορεί να τα δεχθεί, αποκαλύπτοντας τους σιγά σιγά την ωραιότητα των αρχών του ουρανού.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ Ερωτήσεις για συζήτηση: 1. Γιατί πιστεύετε ότι οι περισσότεροι δέχονται τον Χριστό σε νεαρή ηλικία; Οι σκεπτικιστές λένε ότι αυτό γίνεται επειδή είναι πολύ αφελείς και αδαείς για να καταλάβουν την ανοησία που κάνουν. Από την άλλη, μήπως οφείλεται στο ότι δεν έχουν ακόμη σκληρύνει και δεν είναι τόσο σκεπτικιστές όσο οι μεγάλοι; Η αθωότητα και η ειλικρίνεια τους κάνει πιο επιδεκτικούς στις προτροπές του Αγίου Πνεύματος. Συζητήστε. 2. Πώς μπορεί η σημερινή εκκλησία να οργανωθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε η κλήση των παιδιών να μοιάζει πιο πολύ με εκείνη του Χριστού; Τι μπορεί να κάνει το κάθε μέλος προσωπικά για να είναι πιο φιλικό προς τους νέους που μπορεί να ακολουθούνε κάποια εκκεντρική μόδα, να ακούνε ασυνήθιστη μουσική και ορισμένες φορές να έχουν παράξενη συμπεριφορά; Πώς μπορεί η εκκλησία να προσελκύσει τους νέους; 3. Τι βήματα ίσως χρειαστεί να κάνουν τα μέλη για να ανταποκριθούν στο ενδιαφέρον των νέων που επιθυμούν να βαπτιστούν και να αφιερωθούν στον Χριστό; 4. Μείνετε στα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των παιδιών που έκαναν τον Ιησού να πει: «Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε, και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών» (Ματθ. 18/ιη 3). Ποιο είναι το νόημα του εδαφίου; Τι δεν εννοεί ο Ιησούς σ αυτό το εδάφιο;