ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΤHΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚH ΜΕΘΟΔO ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΩΝ (BIN METHOD) ΣΕ 38 ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ

Transcript

1 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΤHΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚH ΜΕΘΟΔO ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΩΝ (BIN METHOD) ΣΕ 38 ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ Κ. Παπακώστας, Ν. Κυριάκης, Χ. Καραδαγλής και Π. Φελέκης Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών, Ενεργειακός Τομέας, Θεσσαλονίκη, e-ail: ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η μέθοδος συχνοτήτων θερμοκρασιών (bin ethod) χρησιμοποιείται κυρίως για την εκτίμηση της κατανάλωσης ενέργειας σε συστήματα θέρμανσης και κλιματισμού, στα οποία η απόδοση των ψυκτικών μονάδων και των αντλιών θερμότητας εξαρτάται άμεσα από τη διακύμανση της θερμοκρασίας του εξωτερικού αέρα. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται ένα αξιόπιστο μοντέλο για την εκτίμηση των θερμοκρασιακών δεδομένων που απαιτούνται για την εφαρμογή της μεθόδου. Το μοντέλο αυτό βασίζεται στη μέση θερμοκρασία ξηρού θερμομέτρου του εξωτερικού αέρα για μακρές χρονικές περιόδους και στο δείκτη αιθριότητας της περιοχής, για την οποία γίνονται οι υπολογισμοί. Με την εφαρμογή του μοντέλου υπολογίστηκαν τα θερμοκρασιακά δεδομένα για 38 ελληνικές πόλεις σε μηνιαία βάση, αλλά λόγω της μεγάλης έκτασής τους στην εργασία παρουσιάζονται μόνο τα ετήσια, υπό μορφή πίνακα. Τα δεδομένα αυτά είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στους μηχανικούς για την εκτέλεση ενεργειακών υπολογισμών σε κτίρια σύμφωνα με τη μέθοδο των συχνοτήτων θερμοκρασιών. 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η μέθοδος συχνοτήτων θερμοκρασιών [1], [2], [3], [4] χρησιμοποιείται για την ενεργειακή ανάλυση συστημάτων θέρμανσης ή κλιματισμού. Η μέθοδος συνίσταται στον υπολογισμό της ενεργειακής κατανάλωσης του συστήματος σε διάφορες θερμοκρασίες του εξωτερικού αέρα, και στον πολλαπλασιασμό των ποσοτήτων ενέργειας που προκύπτουν, με τον αριθμό των ωρών στις οποίες εμφανίζεται το θερμοκρασιακό διάστημα που περιέχει τις θερμοκρασίες αυτές. Η θερμοκρασία δηλαδή του εξωτερικού αέρα χωρίζεται κατ αρχήν σε διαστήματα (bins) ανάμεσα στη μέγιστη και την ελάχιστη. Σε κάθε θερμοκρασιακό διάστημα υπολογίζονται οι στιγμιαίες θερμικές ή ψυκτικές απαιτήσεις του κτιρίου (φορτία), ως μία γραμμική συνάρτηση της διαφοράς μεταξύ της εσωτερικής και εξωτερικής θερμοκρασίας, και η στιγμιαία κατανάλωση των συσκευών κλιματισμού. Στη συνέχεια οι απαιτήσεις ισχύος πολλαπλασιάζονται με τον αριθμό των ωρών, στις οποίες εμφανίζεται το θερμοκρασιακό διάστημα, και προκύπτει η κατανάλωση ενέργειας όλων των συσκευών του συστήματος. Με τον τρόπο αυτό λαμβάνεται υπόψη η μεταβολή του βαθμού απόδοσης των συσκευών κλιματισμού σε διάφορες θερμοκρασίες του εξωτερικού περιβάλλοντος. Για την εφαρμογή της μεθόδου απαιτούνται ιδιαίτερα θερμοκρασιακά δεδομένα, τα οποία προκύπτουν από την επεξεργασία ωριαίων μετρήσεων της θερμοκρασίας του εξωτερικού αέρα μεγάλων χρονικών περιόδων. Τα δεδομένα αυτά είναι η συχνότητα εμφάνισης των διαφόρων διαστημάτων θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου (Dry Bulb Teperature) στην διάρκεια ενός έτους ή κάθε μήνα ξεχωριστά. Τα διαστήματα θερμοκρασίας ονομάζονται bins. Τέτοια στοιχεία για την Ελλάδα έχουν υπολογισθεί μόνο για τις πόλεις των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης [5], [6], [7]. Ο υπολογισμός τους βασίστηκε στη στατιστική επεξεργασία ωριαίων μετρήσεων της εξωτερικής θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου για την περίοδο 1983 έως 1992 [8], [9]. Για τις υπόλοιπες όμως ελληνικές πόλεις δεν υπάρχουν άλλα διαθέσιμα δεδομένα.

2 Κατάλληλα δεδομένα για άλλες ελληνικές πόλεις μπορούν να υπολογισθούν από στατιστική επεξεργασία ωριαίων καταγραφών θερμοκρασίας από σειρά ετών. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα οι μετεωρολογικοί σταθμοί που μετρούν συστηματικά σε ωριαία βάση είναι ελάχιστοι και τα στοιχεία τους είναι δυσεύρετα. Ακόμη και σε μετεωρολογικούς σταθμούς στους οποίους γίνονται συστηματικές μετρήσεις κατά τα τελευταία έτη, απαιτείται ένας χρονικός ορίζονται τουλάχιστον δέκα ετών για την αξιόπιστη παραγωγή πακέτων μετεωρολογικών δεδομένων. Επομένως τα απαραίτητα δεδομένα για ενεργειακούς υπολογισμούς σε κτίρια είναι ελλιπή και είναι αναγκαία η χρήση αξιόπιστων μοντέλων για την εκτίμησή τους. Ένα από τα μοντέλα για την εκτίμηση της συχνότητας εμφάνισης της εξωτερικής θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου σε διάφορα θερμοκρασιακά διαστήματα είναι αυτό των Erbs et al. [10]. 2. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ Σύμφωνα με το μοντέλο των Erbs and al. [10] η μέση θερμοκρασία ξηρού θερμομέτρου (Ξ.Θ.) του εξωτερικού αέρα για την ώρα (h) στον μήνα () μπορεί να υπολογισθεί από την σχέση (1): T,h = T + A cos cos ( t 3.805) cos( 2 t 0.360) + ( 3 t 0.822) cos( 4 t 3.513) όπου T η μέση θερμοκρασία Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα για τον μήνα (), o C (μέση τιμή μακρών χρονικών περιόδων) t μία αδιάστατη έκφραση της ώρας της ημέρας A το εύρος της ημερήσιας διακύμανσης της θερμοκρασίας Ξ.Θ. (μέγιστη-ελάχιστη) στο μήνα (), o C Τα μεγέθη t και A υπολογίζονται αντίστοιχα από τις σχέσεις. (2) και (3). t = 2 π A ( h 1) / 24 = 25.8 K 5.21 (3) T, όπου h = 1 αντιστοιχεί στην ώρα 01:00 a.. και h = 24 αντιστοιχεί στα μεσάνυχτα. Όπως φαίνεται από την σχέση (3), το εύρος της ημερήσιας διακύμανσης A σχετίζεται με τον μέσο δείκτη αιθριότητας του μήνα ( K T, ). Ο μέσος δείκτης αιθριότητας είναι ο λόγος της μέσης ημερήσιας ακτινοβολίας σε οριζόντιο επίπεδο προς τη μέση ημερήσια ακτινοβολία σε οριζόντιο επίπεδο εκτός ατμόσφαιρας (για τον μήνα ). Η κατανομή της θερμοκρασίας Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα δίνεται από τη σχέση (4): 1 Q ( Tb ) = 1+ exp θ (4) ( ) (1) (2) όπου Tb είναι η θερμοκρασία βάσης σε o C και το μέγεθος θ ορίζεται ως Tb T,h θ = (5) σ N, όπου: N ο αριθμός των ημερών του μήνα

3 σ, η τυπική απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας Ξ.Θ. του μήνα, o C Για κάθε μήνα, η τυπική απόκλιση σ, δεδομένα τα οποία έχουν προκύψει από μετρήσεις ως: ( T T ) μπορεί να υπολογισθεί από θερμοκρασιακά 1 i= n 2 σ, = σ,c =,i (6) n i= 1 όπου n ο αριθμός των ετών για τα οποία υπάρχουν μετρήσεις T,i η μέση θερμοκρασία Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα για τον μήνα στο έτος i, o C T η μέση θερμοκρασία Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα για τον μήνα στο σύνολο των n ετών, o C Η τυπική απόκλιση σχέση: σ, για κάθε μήνα μπορεί επίσης να εκτιμηθεί από την ακόλουθη σ, = σ = T σ (7),e, h όπου σ είναι η τυπική απόκλιση των ωριαίων μέσων θερμοκρασιών μηνιαία θερμοκρασία T και υπολογίζεται ως T, h από τη μέση ( T T ) σ =,h (8) 24 n= 1 Η σχέση (4) είναι μία συνάρτηση που δείχνει το ποσοστό της κάθε ώρας, για το οποίο η εξωτερική θερμοκρασία βρίσκεται κάτω από την τιμή T b. Για κάθε μήνα υπολογισμού προκύπτουν 24 τιμές της συνάρτησης Q ( T b ). Οι τιμές αυτές πολλαπλασιαζόμενες με τις N συνολικές ημέρες του αντίστοιχου μήνα, δίνουν το σύνολο των ωρών του μήνα στις οποίες η εξωτερική θερμοκρασία βρίσκεται κάτω από την τιμή Tb, ανά ώρα t υπολογισμού. Η διαδικασία υπολογισμού είναι η εξής: Οι ωριαίες τιμές της T, h στο μήνα υπολογισμού, εκτιμώνται από την σχέση (1). Με τις σχέσεις (7) και (8), υπολογίζεται η τυπική απόκλιση σ, για κάθε ώρα της ημέρας του αντίστοιχου μήνα. Η εκτίμηση της με τη σχέση (7) έχει το πλεονέκτημα της χρήσης σ, μέσων μηνιαίων θερμοκρασιών Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα T από μετρήσεις μακρών χρονικών περιόδων, οι οποίες είναι συνήθως διαθέσιμες στη βιβλιογραφία. Αντίθετα η εφαρμογή της σχέσης (6) απαιτεί τη γνώση μέσων μηνιαίων θερμοκρασιών Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα από διαφορετικά έτη, οι οποίες είτε δεν είναι διαθέσιμες είτε είναι δυσεύρετες. Με τις παραπάνω σχέσεις και για κάθε μήνα υπολογίζονται 24 τιμές της συνάρτησης Q (Tb ). Στη συνέχεια ο αριθμός των ωρών H ( Tb ) στο μήνα, για τις οποίες η θερμοκρασία Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα T,h είναι μικρότερη από τη θερμοκρασία βάσης Tb, μπορεί να εκτιμηθεί εάν οι 24 τιμές της Q ( Tb ) πολλαπλασιασθούν με τον αριθμό των ημερών N του αντίστοιχου μήνα.

4 H (T ) = N Q (T ) (9) b b Ο αριθμός των ωρών H (Tb )υπολογίζεται με την εφαρμογή της σχέσης (9) για διάφορες θερμοκρασίες βάσης Tb. Οι υπολογισμοί συνήθως αρχίζουν με μία τιμή θερμοκρασίας T b χαμηλότερη από την απόλυτη ελάχιστη ( T in ) του αντίστοιχου μήνα και τελειώνουν με μία τιμή Tb μεγαλύτερη από την απόλυτη μέγιστη ( Tax ). Το θερμοκρασιακό διάστημα (bin) ανάμεσα σε δύο θερμοκρασίες βάσης T b μπορεί να είναι οποιοδήποτε, αν και συνήθως στην αγγλοσαξονική βιβλιογραφία χρησιμοποιείται το εύρος των 2.8ºC, που ισούται με 5ºF. Στην παρούσα εργασία το θερμοκρασιακό εύρος των διαστημάτων θερμοκρασίας επιλέχθηκε ίσο με 2ºC. Προφανώς Q (Tb ) = 0 όταν T b < T in, εφόσον δεν υπάρχουν θερμοκρασίες Ξ.Θ. κάτω από αυτή την τιμή. Επίσης Q (Tb ) = 1 όταν T b > T ax. Τελικά ο αριθμός των ωρών κατά τις οποίες η εξωτερική θερμοκρασία είναι μέσα στο θερμοκρασιακό διάστημα Tb(i+ 1) Tb(i), υπολογίζεται από τη σχέση: H b(i 1) b(i) = H (T + ) H (T ) (10) Η παραπάνω μεθοδολογία επιτρέπει τον υπολογισμό της συχνότητας εμφάνισης της εξωτερικής θερμοκρασίας Ξ.Θ. σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας σε κάθε μήνα. Συνήθως οι υπολογισμοί γίνονται για χρονικά διαστήματα των 4 ωρών. 3. ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ Το παραπάνω μοντέλο εκτίμησης της συχνότητας εμφάνισης της εξωτερικής θερμοκρασίας Ξ.Θ. για διάφορα θερμοκρασιακά διαστήματα, εφαρμόστηκε για τις πόλεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης [11], [12]. Για τους υπολογισμούς χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα μέσων θερμοκρασιών T για 10 έτη ( ) [9], [10]. Οι υπολογισμοί έγιναν για κάθε μήνα με: α) χρήση στατιστικά υπολογισμένης τυπικής απόκλισης σ, c β) χρήση εκτιμώμενης τυπικής απόκλισης σ, e Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με τις τιμές που προέκυψαν από την επεξεργασία ωριαίων μετρήσεων θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου για το ίδιο χρονικό διάστημα [6], [7], [8]. Από την σύγκριση των αποτελεσμάτων προέκυψε το συμπέρασμα ότι το μοντέλο εκτιμά με ικανοποιητική ακρίβεια τη συχνότητα εμφάνισης της εξωτερικής θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου σε διάφορα θερμοκρασιακά διαστήματα. Επίσης για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων, έγινε ο υπολογισμός των ενεργειακών απαιτήσεων για θέρμανση και ψύξη ενός κτιρίου γραφείων με χρήση των θερμοκρασιακών δεδομένων που προέκυψαν από μετρήσεις και αυτών που υπολογίστηκαν με τη χρήση του μοντέλου. Η απόκλιση των ενεργειακών απαιτήσεων δείχνει ως ένα βαθμό, κατά πόσο η εφαρμογή του μοντέλου για διάφορες ελληνικές πόλεις οδηγεί σε αξιόπιστα αποτελέσματα σχετικά με τη συχνότητα εμφάνισης της εξωτερικής θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου. Όπως έδειξαν τα αποτελέσματα της έρευνας [11], [12], οι αποκλίσεις μεταξύ των ενεργειακών απαιτήσεων για θέρμανση και ψύξη του κτιρίου που προκύπτουν με χρήση θερμοκρασιακών δεδομένων από το μοντέλο εκτίμησης και των ενεργειακών απαιτήσεων που προκύπτουν με χρήση δεδομένων από μετρήσεις είναι πολύ μικρές, τόσο για την περιοχή της Θεσσαλονίκης όσο και για την περιοχή της Αθήνας. Οι αποκλίσεις αυτές για το σύνολο

5 του 24ώρου δεν ξεπερνούν το 1,8% για την περιοχή της Θεσσαλονίκης και το 5,4% για την περιοχή της Αθήνας. Εύκολα εξάγεται λοιπόν το συμπέρασμα πως το συγκεκριμένο μοντέλο εκτίμησης μπορεί να οδηγήσει σε αξιόπιστα αποτελέσματα κατά την εφαρμογή του και σε άλλες ελληνικές πόλεις. 4. ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΩΝ Για τον υπολογισμό της συχνότητας εμφάνισης εξωτερικής θερμοκρασίας Ξ.Θ., σε θερμοκρασιακά διαστήματα εύρους 2 C, χρησιμοποιήθηκαν ως δεδομένα η μέση μηνιαία θερμοκρασία μακρών χρονικών περιόδων κάθε πόλης, που προέκυψε από την επεξεργασία μετεωρολογικών δεδομένων, και ο μέσος μηνιαίος δείκτης αιθριότητας. Οι μέσες μηνιαίες θερμοκρασίες μακρών χρονικών περιόδων υπολογίστηκαν [13] από καταγραφές της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας, οι οποίες δημοσιεύονται στα Μηνιαία Στατιστικά δελτία και στις Στατιστικές Επετηρίδες της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας [14], [15]. Οι μέσοι μηνιαίοι δείκτες αιθριότητας ελήφθησαν από την αναφορά [16]. Για τις πόλεις, για τις οποίες δεν ήταν γνωστός ο μέσος μηνιαίος δείκτης αιθριότητας, χρησιμοποιήθηκαν αντίστοιχοι δείκτες πλησιέστερων περιοχών. Έτσι, για την πόλη του Αγρινίου χρησιμοποιήθηκε ο μέσος δείκτης αιθριότητας της Πάτρας, για την Αλεξανδρούπολη, την Ορεστιάδα και το Σουφλί της Κομοτηνής, για το Βόλο και τα Τρίκαλα της Λάρισας, για τη Ζάκυνθο του Αργοστολίου, για τη Θήρα της Μήλου, για την Καβάλα της Θεσσαλονίκης, για την Κοζάνη και τη Φλώρινα της Κόνιτσας, για την Κύμη και τη Χαλκίδα της Αλιάρτου και για την Τρίπολη της Καλαμάτας. Η διαδικασία υπολογισμών που εφαρμόστηκε είναι αυτή που περιγράφεται στην 2 της παρούσας εργασίας. Τα ελάχιστα και μέγιστα ακραία θερμοκρασιακά διαστήματα, που προέκυψαν από την εφαρμογή του μοντέλου, συγκρίθηκαν αντίστοιχα με τις απολύτως ελάχιστες και μέγιστες μηνιαίες θερμοκρασίες των ετών, για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα θερμοκρασιακά δεδομένα [14], [15]. Στην περίπτωση που η απολύτως ελάχιστη κι η απολύτως μέγιστη παρατηρούμενη θερμοκρασία στη διάρκεια της χρονικής περιόδου, για την οποία υπάρχουν θερμοκρασιακά δεδομένα, ανήκε αντίστοιχα στο ακραίο ελάχιστο ή μέγιστο θερμοκρασιακό διάστημα, το διάστημα αυτό διατηρούνταν. Στην αντίθετη περίπτωση τα ελάχιστα ακραία διαστήματα συγχωνεύονταν στα αμέσως επόμενα και τα μέγιστα ακραία στα αμέσως προηγούμενα θερμοκρασιακά διαστήματα, για τα οποία υπήρχαν μετρούμενες τιμές. Τελικά, ως απολύτως μέγιστη κι ελάχιστη θερμοκρασία χρησιμοποιήθηκαν οι τιμές που ανήκουν αντίστοιχα στο μέσο των νέων ακραίων μέγιστων κι ελάχιστων θερμοκρασιακών διαστημάτων, που προέκυψαν σύμφωνα με την προηγούμενη διαδικασία. Η διαδικασία αυτή εξασφαλίζει ώστε τα αποτελέσματα του μοντέλου να συμφωνούν με τις ακραίες θερμοκρασίες που έχουν παρατηρηθεί σε κάθε πόλη. Τα θερμοκρασιακά δεδομένα, η χρονική περίοδος, που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό της μέσης μηνιαίας θερμοκρασίας στις 38 Ελληνικές πόλεις και ο μέσος μηνιαίος δείκτης αιθριότητας δίνονται αναλυτικά στην αναφορά [17]. 5. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Η συχνότητα εμφάνισης εξωτερικής θερμοκρασίας Ξ.Θ. σε θερμοκρασιακά διαστήματα εύρους 2 C υπολογίστηκε σύμφωνα με το μοντέλο υπολογισμού που περιγράφηκε στην παρούσα εργασία. Οι υπολογισμοί έγιναν για κάθε μήνα του έτους και σε 6 ημερήσια τετράωρα, για 38 ελληνικές πόλεις. Λόγω της μεγάλης έκτασής των αποτελεσμάτων, στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται μόνο τα συνολικά ετήσια δεδομένα για κάθε πόλη, στον πίνακα 1. Η αναλυτική παρουσίαση των αποτελεσμάτων δίνεται στην αναφορά [17]. Επίσης στην εικόνα 1 δίδεται ο χάρτης με τις ελληνικές πόλεις για τις οποίες έγιναν οι υπολογισμοί (μαζί με τις πόλεις των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης για τις οποίες τα

6 αποτελέσματα δίνονται στις [5], [6] και [7]). Δεδομένα για την εφαρμογή της μεθόδου συχνοτήτων θερμοκρασιών (bin ethod) σε τόσες ελληνικές πόλεις υπολογίζονται για πρώτη φορά, και είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στους μηχανικούς για την εκτέλεση ενεργειακών υπολογισμών σε κτίρια. Εικόνα 1. Χάρτης των ελληνικών πόλεων για τις οποίες έχουν υπολογισθεί δεδομένα για την εφαρμογή της μεθόδου συχνοτήτων θερμοκρασιών.

7 Πίνακας 1: Συχνότητα εμφάνισης (hours) εξωτερικής θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου σε θερμοκρασιακά διαστήματα εύρους 2 C, για 38 ελληνικές πόλεις (ετήσιες τιμές) ΠΟΛΗ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ o C -18/-16-16/-14-14/-12-12/-10-10/-8-8/-6-6/-4-4/-2-2/0 0/2 2/4 4/6 6/8 8/10 10/12 12/14 14/16 16/18 18/20 20/22 22/24 24/26 26/28 28/30 30/32 32/34 34/36 36/38 38/40 40/42 ΑΓΡΙΝΙΟ ΑΛΕΞ/ΠΟΛΗ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ ΑΡΤΑ ΒΟΛΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΘΗΡΑ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ ΚΑΒΑΛΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΟΖΑΝΗ ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΚΥΘΗΡΑ ΚΥΜΗ ΛΑΜΙΑ ΛΑΡΙΣΑ ΛΗΜΝΟΣ ΜΕΘΩΝΗ ΜΗΛΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗ ΝΑΞΟΣ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ ΠΑΤΡΑ ΡΟΔΟΣ ΣΑΜΟΣ ΣΕΡΡΕΣ ΣΗΤΕΙΑ ΣΚΥΡΟΣ ΣΟΥΦΛΙ ΤΡΙΚΑΛΑ ΤΡΙΠΟΛΗ ΦΛΩΡΙΝΑ ΧΑΛΚΙΔΑ ΧΑΝΙΑ ΧΙΟΣ

8 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. ASHRAE, Fundaentals, Aerican Society of Heating Refrigerating and Air- Conditioning Engineers, Inc., Atlanta, USA, Kreider J.F. and Rabl A., Heating and Cooling of Buildings. Design for efficiency, McGraw Hill Int. Editions, McQuiston F.C. and Parker J.D., Heating, Ventilating and Air Conditioning, Analysis and Design, John Wiley and Sons, Inc., Knebel D., Siplified energy analysis using the odified bin ethod. ASHRAE, Atlanta, USA, Papakostas K.T. and Sotiropoulos B.A., Bin Weather data of Thessaloniki, Greece, Renewable Energy, 11, pp , Papakostas K.T., Bin Weather data of Athens, Greece, Renewable Energy, Vol. 17, No 2, pp , Παπακώστας Κ.Τ., Θερμοκρασιακά δεδομένα Αθηνών και Θεσσαλονίκης κατάλληλα για την ενεργειακή αξιολόγηση συστημάτων θέρμανσης και κλιματισμού, ΚΤΙΡΙΟ, Επιστημονική έκδοση, τεύχος Γ, σελ , National Observatory of Athens, Institute of Meteorology and Physics of the Atospheric Environent, Cliatological Bulletin, Σχολή Θετικών Επιστημών, Τμήμα Γεωλογίας, Τομέας Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας, Ωριαίες μετρήσεις της θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου του εξωτερικού αέρα στη Θεσσαλονίκη, έτη 1983 έως Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. 10. Erbs D., Klein S. and Beckan W., Estiation of Degree-Days and Abient Teperature Bin Data fro Monthly-Average Teperatures, ASHRAE Journal 25(6):60, Κυριάκης Ν., Παπακώστας Κ., Μοντέλο προσδιορισμού συχνότητας εμφάνισης εξωτερικής θερμοκρασίας σε διάφορα θερμοκρασιακά διαστήματα. Έλεγχος αξιοπιστίας μοντέλου, 1 η ετήσια ενδιάμεση έκθεση, τεύχος 2. Έργο: ένταξη θερμικών ηλιακών σε κτίρια Νέοι ηλιακοί συλλέκτες υψηλής απόδοσης, ηλιακός κλιματισμός, εποχιακή αποθήκευση θερμότητας, βέλτιστος ενεργειακός σχεδιασμός και ολοκληρωμένη ενεργειακή διαχείριση, Papakostas K., Bentoulis A., Bakas V. and Kyriakis N., Estiation of abient teperature bin data fro onthly-average teperatures and solar clearness index. Validation of the ethodology in two Greek cities, (έγινε δεκτό για δημοσίευση στο περιοδικό Renewable Energy). 13. Κάτσιος Π., Επιφανίδης Κ., Συγκρότηση βάσης κλιματικών στοιχείων σταθμών μέτρησης Ελλάδας, Διπλωματική Εργασία, Εργαστήριο Κατασκευής Συσκευών Διεργασιών, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών Α.Π.Θ., Ε.Σ.Υ.Ε., Μηνιαία Στατιστικά Δελτία, Κλιματολoγικά στοιχεία, Ε.Σ.Υ.Ε., Στατιστικές Επετηρίδες της Ελλάδας, Θερμοκρασίες αέρα, ºC, Πελεκάνος Α. και Παπαχριστόπουλος Κ., Σύνταξη πινάκων μετεωρολογικών στοιχείων για ηλιακές εφαρμογές των κυριοτέρων πόλεων της Ελλάδος. Πρακ. 1ου Εθνικού Συνεδρίου για τις Ήπιες Μορφές Ενέργειας, Τόμος Α, Ινστιτούτο Ηλιακής Τεχνικής, Θεσσαλονίκη, Κυριάκης Ν., Παπακώστας Κ., Δεδομένα εφαρμογής τροποποιημένης μεθόδου συχνοτήτων θερμοκρασιών για 40 ελληνικές πόλεις, 2 η ετήσια ενδιάμεση έκθεση, τεύχος 6. Έργο: ένταξη θερμικών ηλιακών σε κτίρια Νέοι ηλιακοί συλλέκτες υψηλής απόδοσης, ηλιακός κλιματισμός, εποχιακή αποθήκευση θερμότητας, βέλτιστος ενεργειακός σχεδιασμός και ολοκληρωμένη ενεργειακή διαχείριση, 2005.