Υλικό: φύλλα χαλκού και ατσάλι Έτος δημιουργίας: 1885 Τόπος διατήρησης: Νέα Υόρκη, Η.Π.Α. Διαστάσεις: 46,05 μ. Ύψος

Transcript

1 Υλικό: φύλλα χαλκού και ατσάλι Έτος δημιουργίας: 1885 Τόπος διατήρησης: Νέα Υόρκη, Η.Π.Α. Διαστάσεις: 46,05 μ. Ύψος Βιογραφικό: Ο Φρεντερίκ Ογκύστ Μπαρτολντί, Γάλλος γλύπτης, σπούδασε αρχιτεκτονική και ζωγραφική στην Κολμάρ και στο Παρίσι. Δημιούργησε πολλά μνημειακά* γλυπτά, αλλά έγινε διάσημος τον 19ο αιώνα στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική από το «Άγαλμα της Ελευθερίας». Προτού δημιουργήσει το άγαλμα, ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη, για να επιλέξει ο ίδιος το μέρος όπου θα τοποθετούνταν. Περίφημο επίσης έργο του είναι το «Λιοντάρι του Μπελφόρ», το οποίο είναι ένα τεράστιο λιοντάρι σκαλισμένο σε μια πλαγιά του βουνού στο Μπελφόρ της Γαλλίας, για να θυμίζει την ηρωική άμυνα των Γάλλων στον γαλλο-πρωσικό πόλεμο. Έργα του επίσης υπάρχουν στη γενέτειρά του Κολμάρ, στο Παρίσι, στην Ουάσιγκτον, στη Βοστόνη και αλλού. Παρουσίαση του έργου: Αυτό το κολοσσιαίων διαστάσεων άγαλμα βρίσκεται στο Νησί της Ελευθερίας, στην εκβολή του ποταμού Χάντσον, λίγο έξω από το λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ο επίσημος τίτλος του είναι «Η Ελευθερία που φωτίζει τον κόσμο», αλλά έγινε γνωστό ως το «Άγαλμα της Ελευθερίας». Είναι κατασκευασμένο από χαλκό και έχει ύψος 46 μ., αλλά μαζί με το βάθρο και τη βάση του φτάνει τα 93 μ. Δωρίστηκε το 1886 από τη Γαλλία στην Αμερική ως ένδειξη φιλίας, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την ανεξαρτησία της Αμερικής. Ο Φρεντερίκ Μπαρτολντί συνεργάστηκε για τον ατσάλινο σκελετό του αγάλματος με τον γνωστό μηχανικό Γκουστάβ Άιφελ, που είχε δημιουργήσει και τον περίφημο «Πύργο του Άιφελ» στο Παρίσι. Το άγαλμα παριστάνει μια γυναικεία μορφή, μια θεότητα (την Ελευθερία), με αρχαιοπρεπή ενδυμασία, μακρύ χιτώνα και βαρύ μανδύα. Στο υψωμένο δεξί χέρι της κρατά έναν πυρσό, που φωτίζει όχι μόνο συμβολικά, αλλά και πραγματικά κάθε βράδυ. Στο αριστερό χέρι της κρατά μια πινακίδα, η οποία γράφει με λατινικούς χαρακτήρες την ημερομηνία 4 Ιουλίου 1776 που έγινε η

2 ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Αμερικής. Το ένα της πόδι πατάει τις αλυσίδες της σκλαβιάς που έσπασε. Οι επτά ακτίνες στο διάδημά της συμβολίζουν τις επτά θάλασσες και τις επτά ηπείρους. Τα τετράγωνα ανοίγματα του διαδήματος, τα οποία είναι στην πραγματικότητα παράθυρα, αποδίδουν τα κοσμήματα του στέμματος, που φωτίζουν τον κόσμο με τη λάμψη τους. Το άγαλμα στέκεται πάνω σε ένα βάθρο και σε μια τεράστια πολυεπίπεδη βάση σε σχήμα άστρου με δέκα ακτίνες. Στο εσωτερικό του βάθρου και του αγάλματος υπάρχει σκάλα, για να ανεβαίνει το κοινό στην κορυφή. Υπάρχουν όροφοι για ξεκούραση και μουσείο με φωτογραφίες σχετικές με την κατασκευή του αγάλματος. Αν ανεβεί κανείς από το εσωτερικό του αγάλματος στο κεφάλι, θα διαπιστώσει ότι το διάδημα είναι σαν μπαλκόνι, από όπου μπορεί να απολαύσει τη θέα. Το άγαλμα κατασκευάστηκε στη Γαλλία σε 350 ανεξάρτητα τμήματα από φύλλα χαλκού. Η μέθοδος κατασκευής που ακολουθήθηκε ήταν να σκαλίζεται το κάθε κομμάτι σε ξύλο και πάνω στο ξύλο να σφυρηλατείται το φύλλο του χαλκού, για να παίρνει το σχήμα. Τα χάλκινα κομμάτια και ο σκελετός μεταφέρθηκαν από τη Γαλλία στην Αμερική, όπου συναρμολογήθηκε το άγαλμα το Το βάρος του είναι 204 τόνοι. Το άγαλμα είναι μια εικόνα που ταυτίστηκε με την ίδια την Αμερική. Συμβολίζει την ελπίδα και την ελευθερία για τους μετανάστες που φτάνουν στη Νέα Υόρκη. Καλωσορίζει στην είσοδο του λιμανιού τους Αμερικανούς που επιστρέφουν και όλους τους ταξιδιώτες. Προβάλλει με εντυπωσιακό τρόπο την ιδέα της ελευθερίας για όλο τον κόσμο. Η ιδέα του αγάλματος ανήκει στον Γάλλο ιστορικό Εντουάρ ντε Λαμπουλέ, ο οποίος πρότεινε να κατασκευαστεί ένα μνημείο προς τιμήν της γαλλοαμερικανικής φιλίας, όπου την προτομή αυτή του αγάλματος την είχε δει

3 από την μορφή του Φωτοφόρου Απόλλωνος, η βάση του αγάλματος βασίζεται στο Κολοσσό της Ρόδου. Το 1874, ο Φρεντερίκ Μπαρτολντί, έμπειρος γλύπτης, άρχισε να εργάζεται στο Παρίσι για την κατασκευή του, ενώ τη στατική δομή του, μελέτησε ο Γουστάβος Άιφελ. Όταν τελείωσε, το αμερικανικό Κογκρέσο αποφάσισε να τοποθετηθεί στο συγκεκριμένο νησάκι, από όπου είναι ορατό σε όποιον μπαίνει ή βγαίνει από το λιμάνι της Νέας Υόρκης. Εγκαινιάστηκε στις 28 Οκτωβρίου του Η βάση του φιλοξενεί από το 1972 το Μουσείο Μετανάστευσης. Από πού έχει κλαπεί η μορφή του Αγάλματος της Ελευθερίας στις Η.Π.Α. Τη διαχείριση και φροντίδα του αγάλματος είχε στην αρχή η Επιτροπή Φάρων, επειδή ο φωτεινός πυρσός θεωρήθηκε ως είδος φάρου για τους ναυτιλλομένους. Επειδή όμως το φρούριο Γουντ εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται απ' τον αμερικανικό στρατό, το άγαλμα μεταφέρθηκε το 1901 στο υπουργείο των Στρατιωτικών. Το 1924 ανακηρύχθηκε εθνικό μνημείο. Το 1937 το φρούριο Γουντ αποστρατιωτικοποιήθηκε και το υπόλοιπο νησί ενσωματώθηκε στο μνημείο ως περιβάλλων χώρος. Το 1956 το νησί Μπέντλο μετονομάσθηκε σε "Νησί της Ελευθερίας" (Liberty Island) και το 1965 προστέθηκε στο συγκρότημα η γειτονική νησίδα 'Ελις, άλλοτε σταθμός μεταναστών. Η συνολική έκταση του χώρου του μνημείου έφθασε έτσι τα 23,63 εκτάρια. Είπαμε ανωτέρω ότι κατά την εκδοχή της εγκυκλοπαίδειας "Μπριτάννικα" το άγαλμα παρουσιάζει μια γυναίκα να κηρύττει την ελευθερία, υπονοώντας ότι η γυναίκα αυτή είναι προσωποποιημένη η Ελευθερία. Αποκρύπτουν όμως συστηματικά ότι και σε αυτό το σημείο η αθάνατος Ελλάς έχει δώσει για μία ακόμη φορά τα φώτα της. Πράγματι αυτός που σχεδίασε το άγαλμα της ελευθερίας κάπου αλλού είχε δει τη μορφή αυτή. Και η μορφή αυτή είναι η μορφή του Φωτοφόρου Απόλλωνος - Ηλίου.

4 Ναι αγαπητοί φίλοι. 0 φωτοφόρος Απόλλων απεικονίζεται με αυτήν ακριβώς τη μορφή. Και ευτυχώς για μας η αθάνατη ελληνική γη της Κορινθίας μας διέσωσε αυτή την εικόνα για να μπορούμε σήμερα να γνωρίζουμε την αλήθεια. Η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο της Κορίνθου, περνά όμως απαρατήρητη για τον επισκέπτη που δεν είναι υποψιασμένος. Βρίσκεται σε μία τρίπτυχη πλάκα μαζί με άλλες δύο παραστάσεις. Η μία, στο αριστερό τμήμα, απεικονίζει έναν Άγγελο, μορφή όμοια και ίδια με αυτήν της Χριστιανικής πίστεως, και είναι κατά τους αρχαιολόγους η μορφή της θεάς Εκάτης. Στο δεξιό τμήμα απεικονίζεται ρόδακας. Και στην μέση ω του θαύματος!!! Η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος, ίδια με αυτήν του αγάλματος της Ελευθερίας! Η πνευματική ιδιοκτησία είναι πασιφανές σε ποιόν ανήκει. Λέγεται από ανθρώπους της Κορίνθου που γνωρίζουν ότι ο διευθυντής της Αμερικανικής Αρχαιολογικής αποστολής, σώφρων και έντιμος άνθρωπος, έχει δηλώσει ότι οι Αμερικανοί πρέπει να έρχονται να προσκυνούν στο χώρο του Μουσείου όπου η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος, διότι είναι η πηγή του εθνικού τους συμβόλου. Αν όντως είναι έτσι εύγε στον άριστο άνδρα. Πάντως αποφάσισα να αποκαλύψω στους συνέλληνες το θέμα και κυρίως στους ομογενείς μας των ΗΠΑ, για να ενημερώσουν τους Αμερικανούς ότι το εθνικό τους σύμβολο, το οφείλουν στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Δεν θα είναι εξ άλλου οι μόνοι. Όλα σχεδόν τα σύμβολα είναι Ελληνικά. Οι Τούρκοι πήραν την ημισέληνο απ' το νόμισμα των Βυζαντίων που απεικόνιζε τη νίκη τους επί του Φιλίππου σε μία νύχτα που το χάσικο φεγγάρι με το αστέρι ενεφανίσθησαν με την ίδια ακριβώς απεικόνιση στον ουρανό. 0 Αδόλφος Χίτλερ οικειοποιήθηκε την περίφημη "swastika" των αρχαίων Ινδών ή "τετράγαμμα" ή και "γαμμάδιον", που κοσμούσε και το ιμάτιο της

5 Αθηνάς του Παρθενώνος, ως ένα απ' τα κατ' εξοχήν ωραιότερα σύμβολα των Ελλήνων και κάνοντάς το, ο Αδόλφος Χίτλερ, σύμβολο του ναζισμού. Οι σκοπιανοί οικειοποιήθηκαν το αστέρι της Βεργίνας, οι δε υπόλοιποι βόρειοι γείτονές μας το Δικέφαλο Αετό του Βυζαντίου. Στις ημέρες μας όμως οι Έλληνες δεν γνωρίζουν και δεν θυμούνται. Η παγκοσμιοποίηση έχει παίξει καλά το παιχνίδι της. Άλλοτε αποκρύπτει, άλλοτε παραποιεί, άλλοτε διαστρεβλώνει τα γεγονότα. Είναι αυτό που έχει γράψει ο μεγάλος Θουκυδίδης στο Γ,82,4: "Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει", που αποδίδεται "για να δικαιολογούν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και τη σημασία των λέξεων". Έτσι δε γίνεται σήμερα; Απλό παράδειγμα, και δεν είναι το μόνο, αποτελεί ο γλυπτός διάκοσμος του Παρθενώνος, έργο του Φειδία. Έχουμε φθάσει σήμερα σε τέτοιο σημείο διαστρεβλώσεως, που τα γλυπτά του Παρθενώνος είναι γνωστά παγκοσμίως με τον όρο ελγίνεια μάρμαρα. Καταλαβαίνετε τι λέω; Τα περίφημα γλυπτά του Παρθενώνος, τα γλυπτά του Φειδία, δεν είναι γνωστά με το όνομα του δημιουργού αλλά με το όνομα του κλέφτη. Αιδώς! Αλλά για αυτό το θέμα προτίθεμαι να επανέλθω με εκτενές άρθρο και πολλά στοιχεία.προς το παρόν να γνωρίζουν οι συνέλληνες και ιδιαιτέρως οι συμπατριώτες μας των ΗΠΑ, και να το μεταφέρουν στους Αμερικανούς, ότι το εθνικό τους σύμβολο, το

6 άγαλμα της Ελευθερίας, έλκει την καταγωγή της μορφής του απ' την Ελλάδα και ιδιαιτέρως απ' τη μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος. Τούτο δε μπορούν να το αποδείξουν αλλά και να το θαυμάσουν στο Μουσείο της Κορίνθου, το οποίο τους καλούμε να επισκεφθούν το συντομότερο.