There are no translations available.

Transcript

1 There are no translations available. 1 / 15

2 2 / 15

3 ονομάζουμε την περιοχή ανατολικά του Υμηττού. Το κέντρο των Μεσογείων αποτελούν 4 χωριά που είναι κτισμένα σε ημικύκλιο στις Β. Α. και Ν. Δ. λοφώδεις παρυφές του, βόρεια Λιόπεσι(Παιανία) και Σπάτα, νότια Κορωπί και Μαρκόπουλο, συνέχεια των αρχαίων δήμων Παιανίας, Ερχιάς, Σφηττού, Αγνούντος και Μυρρινούντος. Μεσόγεια Την Παλαιολιθική εποχή είναι βέβαιο ότι ο άνθρωπος κατοικούσε στην σπηλιά του Κίτσου πάνω από το Λαύριο πριν από χρόνια περίπου. Κατά την Νεολιθική όμως τον βρίσκουμε να κατεβαίνει στην ανατολική πεδιάδα της Αττικής, τη. Από τις πρώτες περιόδους, την Αρχαιότερη και τη Μέση Νεολιθική εποχή πριν το 5000 π.χ. κατοικεί στις ακτές(όρμος Βραυρώνας) ή στις όχθες ρεμάτων(παλλήνη, Πούσι Καλογέρι Βραυρώνας). Στην Νεότερη Νεολιθική και Τελική Νεολιθική( π.χ.)εμφανίζονται οικισμοί στην πεδιάδα(λούτσα, Βραυρώνα, Χούμεζα Σπάτων) στα υψώματα(μύρτεζα Παιανίας, Τσούμπα και Μπούρα Σπάτων, Λαμπτρές, Κόντρα Γκλιάτε/ Κιάφα Θήτι) και μερικά υψώματα που περιβάλλονται από οχυρό τείχος(έτοσι και Ζαγάνι Σπάτων). 3 / 15

4 Την 3 η χιλιετία δημιουργήθηκαν στα Μεσόγεια περίπου 20 οικισμοί σε τελείως νέες θέσεις. Έρευνες έχουν γίνει στη Ραφήνα και το Ασκηταριό στην Ανατολική ακτή, στο Πύργο της Βραυρώνας, το Μαρκόπουλο, το Κορωπί και τις Λαμπτρές. Κτίζονται στις ακτές(ραφήνα, Λούτσα, Ασκηταριό, Βραυρώνα, Χαμολιά, Πούντα, Πόρτο Ράφτη) σε λόφους(ζαγάνι, Σπάτα, Μεσοσπορίτισσα, Πύργος Βραυρώνας, ριστός, Μερέντα, Λαμπτρές) και σε πεδιάδες διπλά σε ρέματα(παλλήνη, Κορωπί, Χούμεζα Σπάτων, Κήποι,Μαρκόπουλο). Στην Μεσοελλαδική εποχή αναδεικνύονται 4 μεγάλοι οικισμοί (Βραυρώνα, Λαμπτρές, Σπάτα, Σφηττός) και 4 μικρότεροι (Μερέντα, Πύρινα, Μπαλάνα, Πούσι Καλογέρι). Στους Γεωμετρικούς χρόνους ( π.χ.)δημιουργούνται τόποι λατρείας(μεγάλα ιερά) μεταξύ αυτών και της Βραυρωνίας Αρτέμιδος. 4 / 15

5 Η οικογένεια του Πεισίστρατου καταγόταν και είχε τη πολιτική δύναμη στην περιοχή έτσι ο αρχαιότερος ναός της Βραυρώνας αποδίδεται σ αυτόν όπου έγιναν οι πρώτες απαγγελίες των ομηρικών ραψωδιών (Ησυχ.Β.1067) και σ αυτόν πιθανόν πρέπει να αποδοθούν κι άλλα μικρότερα σύγχρονα αρχαϊκά ιερά όπως το αρχαϊκό ιερό στον πύργο Βραυρώνος, οι ναοί της Ταυροπόλου Αρτέμιδος στη Λούτσα και στον Προφήτη Ηλία Υμηττού πάνω από το Κορωπί. Κατά την Κλασική εποχή (5 ος και 4 ος αι. π. Χ) δημιουργούνται οδικά δίκτυα για να συνδέουν τους 139 αττικούς δήμους μεταξ ύ τους και με το κέντρο. Η παρακολουθεί την ανάπτυξη της Αθήνας, οικονομική άνθηση που σταδιακά φέρνει την κάμψη και την παρακμή στα χρόνια μετά τον Χρεμωνίδειο πόλεμο. Κατά την ρωμαϊκή κατάκτηση η αγροτική ιδιοκτησία ανήκει όλο και σε λιγότερα άτομα. Μετά τον Χριστιανισμό η εξακολουθεί να ασχολείται με την 5 / 15

6 γεωργία και την κτηνοτροφία ενώ υπάρχει πλήθος παλαιοχριστιανικών βασιλικών ναών(5 ου και 6 ου αι.).αντίθετα στην πρώτη βυζαντινή περίοδο(6 ος -8 ος αι.) η περιοχή φαίνεται εγκαταλελειμμένη. Για τους Μεσοβυζαντινούς αιώνες (9 ος -12 ος αι. μ.χ.)υπάρχουν πολύ λίγες πληροφορίες απ τις οποίες διαπιστώνεται ο αγροτικός χαρακτήρας της περιοχής και η τάση των γαιοκτημόνων να κτίζουν εκκλησίες μέσα στα κτήματα τους. Κατά την Υστεροβυζαντινή περίοδο (13 ος / 15

7 ος αι.)εποχή Φραγκοκρατίας σ ολόκληρη την Αττική γίνεται η εγκατάσταση των Αρβανιτών(τέλη 14 ου αι.) και η οικοδόμηση πύργων από τους Φράγκους. Από το 1456(κατάλυση της Φραγκοκρατίας) και μέχρι το 1830 με την ίδρυση του Νεοελληνικού κράτους η σαν μικρή επαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έζησε την εξέλιξη και ανάπτυξη των Αρβανίτικων κοινοτήτων με χαρακτήρα πάντα γεωργοκτηνοτροφικό. Αρβανίτες.Οι κάτοικοι των Μεσογείων είναι κυρίως Αρβανίτες δηλ. δίγλωσσος πληθυσμός που παράλληλα με την 7 / 15

8 ελληνική γλώσσα μιλά και το αρβανίτικο ιδίωμα. Για την καταγωγή τους υπάρχουν διάφορες εκδοχές: Λέγεται ότι νότια του Γενούσου (Σκούμπης)ποταμού κατοικούσαν οι Έλληνες Ηπειρώτες, οι Αρβανίτες και βόρεια οι Ιλλυριοί, οι Αλβανοί κατά τον γεωγράφο Στράβωνα και τους χώριζε η Εγνατία οδός. 8 / 15

9 Οι Αρβανίτες πήραν το όνομα τους από την περιοχή Άλβανον ή Άρβανα, που βρίσκεται μεταξύ Αυλώνος, βόρεια του Γενούσου ποταμού και του όρους Τόμαρον όπως αναφέρει ο Κλαύδιος Πτολαιμαίος(200 π.χ.) αστρονόμος, γεωγράφος και μαθηματικός. Αλλοι θεωρούν επιμειξία Αλβανών (που ήρθαν στη Θεσσαλία και μετά σ όλη την Ελλάδα )και Ελλήνων(Π. Φουρίκης, Μιχ. Λαμπρινίδης, Χρ. Πέτρου-Μεσογείτης, Κων. Μπίρης) κι άλλοι ότι είναι γνήσιοι Έλληνες Βορειοηπειρώτες που ζούσαν στα 9 / 15

10 σύνορα με την Αλβανία(Μ. Μιχαήλ-Δέδε). Πάντως ήρθαν στην Ελλάδα,κυρίως κατά τα χρόνια της Ενετοκρατίας, σε δυο φάσεις τον 13ο αι. και στις ο αρχές του 15 υ αι. Οι λόγοι της εγκατάστασης τους ήταν η άμυνα της περιοχής, η ενίσχυση του αραιού πληθυσμού και η καλλιέργεια της γης. 10 / 15

11 Αρχικά ζούσαν ως νομάδες και μισθοφόροι, αργότερα έγιναν ποιμένες και τέλος γεωργοί. Ο υπερβολικός συντηρητισμός τους(στο επάγγελμα, τη γλώσσα, τα ήθη και έθιμα τους)έχει ένα θετικό στοιχείο:την ατομικότητα. Επίσης έχουν έντονο το πατριωτικό στοιχείο(σπίτι, χωριό, γενιά)δεν μεταναστεύουν και δεν ξενιτεύονται. Οι σπουδαιότερες ηθικές αξίες τους είναι η μπέσα(ακόμα και προφορικά η τήρηση μιας 11 / 15

12 υπόσχεσης) και η τιμή. Άλλες αξίες είναι η αγάπη για τους φίλους, το μίσος για τους εχθρούς και το έντονο θρησκευτικό συναίσθημα. Λόγω του ότι το αρβανίτικο ιδίωμα δεν είναι γραπτό δεν διασώθηκαν κείμενα των πρώτων εποίκων. Άλλωστε η κοινωνική και πνευματική ζωή, το εμπόριο, η εκκλησία, η διοίκηση, ο 12 / 15

13 στρατός χρησιμοποιούσαν την ελληνική γλώσσα. Η επίδραση του ελληνικού στοιχείου είναι ισχυρότερη από την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης. Μετά την ανακήρυξη της Ελλάδας σε ελεύθερο κράτος, διοργανώνεται η διοίκηση, η δικαιοσύνη, ο στρατός και η Πολιτεία εν γένει συνδέουν τους πολίτες στενά και εισρέουν όλο και περισσότερα ελληνικά στοιχεία. 13 / 15

14 Η πολεμική περίοδος, αρχίζει από την εποχή των Βαλκανικών πολέμων το 1912 και η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία των ανδρών καθώς και η υποχρεωτική εκπαίδευση Και των δύο φύλων στο σχολείο επέβαλε την Ελληνική γλώσσα, έτσι το αρβανίτικο ιδίωμα σιγά-σιγά ξεχνιέται και επειδή γνωρίζοντας την ελληνική γλώσσα θεωρούν την αρβανίτικη βαριά,συχνά την ειρωνεύονται και την θεωρούν ανάρμοστη και 14 / 15

15 ανάξια τελείως να κληροδοτηθεί στα παιδιά τους. Σήμερα τα αρβανίτικα γράφονται με λατινικό αλφάβητο, ενώ οι Αλβανοί διάβασαν για πρώτη φορά με το ελληνικό αλφάβητο. 15 / 15