ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 4/6/2015

Transcript

1 Φίλες και Φίλοι, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 4/6/ Το ΚΚΕ βαδίζει προς τη συμπλήρωση 100 χρόνων ζωής, αγώνων και θυσιών 100 χρόνια όπου δεν υπάρχει μικρός ή μεγάλος αγώνας, δεν υπάρχει κατάκτηση του λαού μας που το ΚΚΕ να μην πρωτοστάτησε ή να μη βρέθηκε στην πρώτη γραμμή χωρίς να λογαριάσει κόπους, στερήσεις, διώξεις. 100 χρόνια αγώνες και θυσίες με τους κομμουνιστές πρωτοπόρους στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, αλύγιστους ακόμα και στο εκτελεστικό απόσπασμα, στις φυλακές και τις εξορίες. Το ΚΚΕ ήταν ο εμπνευστής, ο αιμοδότης και ο καθοδηγητής του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα ενάντια στην ιταλογερμανική και τη βουλγαρική κατοχή με τη δημιουργία του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ. Το ΚΚΕ ήταν ο οδηγός στην κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης, τον 20ο αιώνα, στη χώρα μας: Στον ένοπλο αγώνα του ΔΣΕ, που είχε τεράστια πολιτική και ηθική σημασία. Το ΚΚΕ πρωτοστάτησε στον αγώνα κατά του φασισμού, της χούντας, πρωτοστάτησε σε κάθε λαϊκό αγώνα και σε συνθήκες βαριάς παρανομίας και σε συνθήκες αστικής νομιμότητας. Με αφορμή και την επέτειο των 70 χρόνων από την αντιφασιστική νίκη στις 9 ΜΑΗ του 1945, το ΚΚΕ αποτίει φόρο τιμής σε όσες και όσους έδωσαν τη ζωή τους ή έμειναν ανάπηροι στα πεδία των μαχών και στην παρανομία για τη συντριβή του φασιστικού ιμπεριαλισμού. Στα κομμουνιστικά κόμματα, όπου Γης, που ηγήθηκαν των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων. Σε όλους εκείνους που πάλεψαν με το όπλο ή με την προκήρυξη, κράτησαν ηρωική στάση στα κρατητήρια και στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Στους αμέτρητους νεκρούς από τους βομβαρδισμούς και από την πείνα, με πρώτο και μεγαλύτερο θύμα τα παιδιά. Στα εκατομμύρια εκείνων που βασανίστηκαν στα φοβερά στρατόπεδα συγκέντρωσης και θανάτου και κάθε χώρο φρίκης, όπου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο έφτασε στο έσχατο σημείο της με την απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης. Διδασκόμαστε από την ανιδιοτελή προσφορά και θυσία εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών του λαού μας, κομμουνιστών και κομμουνιστριών, αγωνιστών και αγωνιστριών, που βρέθηκαν 100 χρόνια τώρα στην πρώτη γραμμή της μάχης, παλεύοντας με συνείδηση στον ταξικό αγώνα. Ένα παράδειγμα τέτοιας δράσης είναι αυτό του Μιχάλη Κυρίτση, για τον οποίο πραγματοποιούμε την σημερινή μας εκδήλωση. ( Τα γεγονότα είναι παρμένα από το βιβλίο του Λάζαρου Αρσενίου «η Λάρισα στον εμφύλιο». Ο Μιχάλης Κυρίτσης του Γεωργίου και της Δήμητρας, γεννήθηκε στη Λάρισα το 1927 Στις αρχές από το δεύτερο δεκαήμερο του Νοεμβρίου 1947 εισήλθαν μυστικά, μαχητές από την «Ανεξάρτητη Ομάδα της Λάρισας». Η δράση τους στη Λάρισα είχε γίνει αισθητή και απλώθηκε ένα είδος ελευθερίας στις γειτονιές, που τις αποφεύγουν όχι μεμονωμένοι αστυνομικοί αλλά και περίπολα. Παίρνουν οι αρχές αυστηρότερα μέτρα και μάλιστα επικηρύχνουν τον Μιχάλη Κυρίτση με δραχμές, ποσό μυθώδες για την εποχή. Ο Μιχάλης συνήθιζε να διανυκτερεύει στο σπίτι του γαμπρού του Βαγγέλη Γκαρέλια. Αφού η Ομάδα εξετέλεσε την αποστολή της, έφυγαν από την πόλη οι μαχητές της, εκτός από τρεις. Τον Κυρίτση που υπέφερε δυο μερόνυχτα από φοβερό πονόδοντο. Ούτε έτρωγε, ούτε κοιμόταν. Και εκτός από το Μιχάλη Βαρσαμογιάννη και τον Νίκο Δέπα, που έμειναν για να φύγουν παρέα με το Μιχάλη, όταν θα του περνούσε ο πόνος. Την μέρα που έβγαλε το δόντι με σύνεργα από κουρείο, τραυματίζουν και συλλαμβάνουν τον Σπύρο Καλοδίκη. Ο Κυρίτσης με τον θάνατο του Καλοδίκη την επόμενη αναλαμβάνει πρωτοβουλία να ανταποδοθεί το χτύπημα, εφαρμόζοντας σχέδιο καταστρωμένο από καιρό για εκτέλεση του στρατηγού Π.Καλογερόπουλου, διοικητή του Β Σώματος Στρατού. 1

2 Ντυμένοι με καπαρντίνες οι τρεις μαχητές, έχοντας όμως καθένας του κάτω από αυτές, αυτόματο, πιστόλι και χειροβομβίδες, περιμένουν το αυτοκίνητο με τον στρατηγό, αλλά το αυτοκίνητο δεν εμφανίστηκε διότι ο στρατηγός έφυγε έκτακτα από τη Λάρισα. Στις 9 με 9μιση, δηλαδή μετά μιάμιση περίπου ώρα αναμονής, μπαίνει στην οδό Καραισκάκη περίπολος με επικεφαλής τον υπενωμοτάρχη Β. Μπότσαρη. Οι 3 μαχητές στρίβουν για να αποφύγουν τη συνάντηση. Οι Λαρισινοί φρόντιζαν να βρίσκονται στα σπίτια τους νωρίς για προστασία. Στους δρόμους σκότωναν, έδερναν και λήστευαν πολίτες αδιάκριτα από φρονήματα οι παρακρατικοί που είχαν τη νύχτα δική τους. Η περίπολος θεώρησε ύποπτους τους τρεις που έδειχναν περιπατητές και τους καλεί να σταματήσουν. Εκείνοι επιταχύνουν το βήμα και η περίπολος τρέχει να τους προλάβει. Ο Κυρίτσης με το αυτόματο ρίχνει στον αέρα μια ριπή, για να την καθηλώσει και να δοθεί καιρός να ξεφύγουν. Η περίπολος τους πρόλαβε να στρίβουν στην οδό Ηπείρου και τους έβαλε με τα αυτόματα. Μια από τις σφαίρες τραυμάτισε τον Κυρίτση στη γάμπα του ελαφρά. Τρέχοντας τώρα με όλη τους τη δύναμη οι τρεις μαχητές, στρίβουν από την οδό Ηπείρου στην Ανθίμου Γαζή και πέφτουν στην περιφερειακή αντιπλημμυρική τάφρο και η περίπολος τους έχασε αλλά συνέχισε να βάλει. Τρέχοντας οι 3 μαχητές στο σκοτάδι ξεκόβονται. Ο Βαρσαμογιάννης με τον Δέπα πάνε μαζί. Σταματούν κάπου, ψάχνουν για τον Κυρίτση αλλά δεν τον βρίσκουν. Ακολουθώντας άλλο μονοπάτι ο Κυρίτσης μπήκε στο κτήμα του Αβέρωφ. Βρήκε τον επιστάτη και αποφασίζει να τον εμπιστευθεί. Ο επιστάτης δεν του έφερε αντίρρηση, τον οδήγησε στο δυτικό σταύλο σε ένα χαμηλό ισόγειο κτίσμα από πλιθιά. Μπήκε ο Κυρίτσης, χωρίς να υποψιάζεται τι θα επακολουθήσει. Ο επιστάτης αποσύρθηκε διακριτικά, τράβηξε στο περίπτερο, στη διασταύρωση Β.Σοφίας και αναχώματος και τηλεφώνησε στην Ασφάλεια. Σε λίγο είχε κυκλωθεί το κτήμα Αβέρωφ. Απέναντι από τον σταύλο τάχθηκε δύναμη ΕΣΑ και χωροφυλακής. Ο Κυρίτσης το αντελήφθηκε. Αμπαρώνει την πόρτα του σταύλου, πιάνει ένα μικρό παράθυρο για πολεμίστρα. Αραδιάζει χειροβομβίδες, ταινίες με σφαίρες και περιμένει. Οι πολιορκητές απέφυγαν ενέργεια στη διάρκεια της νύχτας. Με το χάραμα την επόμενη, 25 Νοεμβρίου 1947, η δύναμη της ΕΣΑ και της χωροφυλακής κινείται προφυλακτικά προς το σταύλο. Ο Κυρίτσης την αφήνει να πλησιάσει και τότε βάλει με το αυτόματο. Τραυματίζονται ελαφρά δυο, ο χωροφύλακας Ι.Παπαδάκης και ο διοικητής της Ασφάλειας Π. Χρήστου. Οι επιτεθέντες οπισθοχωρούν και τρέχοντας ξαναβρίσκονται εκεί από όπου είχαν εξορμήσει. Και από κει αρχίζουν να φοβερίζουν τον Κυρίτση με το ότι τον έχουν κυκλωμένο, θα τον πιάσουν αν δεν παραδοθεί και τέτοια. Ο Μιχάλης δεν δίνει καμιά απάντηση. Στην παραμικρή, όμως, κίνηση βάλει. Και συνεχίζει έτσι την μάχη, ξέροντας ποιο θα είναι το τέλος της και ποιο το δικό του τέλος. Ενεργεί ιδεολογικά. Οι πολιορκητές ενεργούν υπηρεσιακά. Πυροβολούν, ρίχνουν χειροβομβίδες και μπουκάλια με βενζίνη. Καταφτάνει και μια μονάδα θωρακισμένων. Βάλλοντας με τα μυδράλια του ένα μεγάλο τανκ, κινείται προς το σταύλο. Γκρεμίζει τον τοίχο και μπαίνει μέσα. Πίσω του ακολουθεί ο στρατός. Στον σταύλο επικράτησε σιγή με το σταμάτημα του τανκ. Δυο άλογα είναι σκοτωμένα από τα βλήματά του. Ο Κυρίτσης είναι ξαπλωμένος κοντά στο παράθυρο, με άδειο το αυτόματο. Είχε εξαντλήσει τα πυρομαχικά του. Στο δεξί του χέρι κρατάει το πιστόλι του, από τον δεξιό του κρόταφο αργοκυλάει μια κλωστή αίμα. Είχε αυτοκτονήσει. Η «Ανεξάρτητη Ομάδα Λάρισας» μετονομάσθηκε σε «Ομάδα Μιχάλη Κυρίτση», με αρχηγό τώρα τον Κώστα Χατζούλη. Η αστική τάξη με όλο τον «καλό κόσμο», Ασφάλειες, Χωροφυλακή, ΕΣΑ, οι Σούρληδες, κυριαρχούν και με τη συμβολή των Άγγλων και Αμερικάνων ιμπεριαλιστών κατόρθωσαν να τσακίσουν το εργατικό και λαϊκό κίνημα, να επικρατήσουν στην πολεμική αναμέτρηση με τον ηρωικό ΔΣΕ, να αφοπλίσουν το λαό. Επιχείρησαν να τον καθυποτάξουν και να εξοστρακίσουν από τη σκέψη του κάθε ιδέα για κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνική απελευθέρωση. Και στην περίοδο πριν και μετά την κατοχή υπήρχαν 2 μεγάλα αντίπαλα στρατόπεδα. Από τη μια μεριά η εργατική τάξη, η φτωχή αγροτιά, οι βιοπαλαιστές της πόλης και της υπαίθρου, ορισμένοι καλλιτέχνες και διανοούμενοι συσπειρωμένοι στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Είναι οι δυνάμεις που πάλεψαν και μάτωσαν ενάντια στους φασίστες. 2

3 Από την άλλη πλευρά ήταν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι, το Παλάτι, οι τσιφλικάδες, το πολιτικό, στρατιωτικό και δικαστικό τους προσωπικό, καθώς και όλη η προπολεμική πνευματική και κοσμική ελίτ της χώρας, που είχε δηλώσει πίστη στο φασίστα Μεταξά. Ένα μέρος από αυτούς διέφυγαν μαζί με το χρυσάφι της χώρας στο εξωτερικό, στο Κάιρο. Ένα άλλο μέρος επέλεξε να συνεργαστεί με τους κατακτητές Μετά την απελευθέρωση της χώρας, κάτω από τα χτυπήματα του ΕΛΑΣ και την προέλαση του Κόκκινου Στρατού, οι δυνάμεις αυτές ήταν προετοιμασμένες και αποφασισμένες να επανέλθουν στην εξουσία Έτσι, την κατοχή ακολούθησε ο εμφύλιος πόλεμος, η λυσσασμένη αντίδραση της κυρίαρχης τάξης απέναντι στην τάξη που αμφισβητεί την εξουσία της, την εργατική τάξη. Ένα χρήσιμο, λοιπόν, δίδαγμα είναι ότι όπως και τότε δεν υπήρξε εθνική ομοψυχία, δεν υπήρξαν κοινοί εθνικοί στόχοι, έτσι και σήμερα δεν μπορούν να υπάρξουν κοινοί στόχοι για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα με την αστική τάξη, τους καπιταλιστές. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινή εθνική προσπάθεια, όπως θέλει να ονομάσει η συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ τη διαπραγμάτευση που διεξάγεται στην ΕΕ για λογαριασμό του κεφαλαίου και των καπιταλιστών 2. Εκδηλώσεις σαν τη σημερινή αποκτούν ξεχωριστή σημασία γιατί αναδεικνύουν τις ηρωικές σελίδες της Ιστορίας που έχει γράψει ο λαός μας. Κυρίως, όμως, μπορούν όχι μόνο να διδάξουν, να εμπνεύσουν τις νεότερες γενιές, αλλά να αποδείξουν ότι όταν ένας λαός αποφασίσει να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων, τότε μπορεί να κάνει το αδύνατο δυνατό, μπορεί να νικήσει αυτόν που στα μάτια του φαίνεται ανίκητος. Ακριβώς αυτές οι ηρωικές σελίδες γράφτηκαν από έναν λαό που δεν έψαχνε και δεν περίμενε σωτήρες, που ήταν αποφασισμένος να σώσει ο ίδιος τον εαυτό του και τον τόπο του και σ' αυτόν ακριβώς τον αγώνα δεν έκανε σκόντο σε θυσίες, αντίθετα κατέθεσε τις πιο μεγάλες, ακόμα και την ίδια του τη ζωή Αν αναρωτηθούμε τι οδήγησε τέτοιους απλούς ανθρώπους του λαού από φτωχές οικογένειες να ακολουθήσουν αυτή τη λαμπρή πορεία, που αποτελεί παράδειγμα για τις νεότερες γενιές, δεν πρέπει να σταθούμε στα ατομικά γνωρίσματα του καθενός. Αυτοί οι άνθρωποι αγαπούσαν την εργατική τάξη, το λαό, είχαν ακλόνητη πίστη στην πάλη για μια κοινωνία που πρεσβεύει το νέο, το αναγκαίο, το μοναδικά προοδευτικό μέλλον για την ανθρωπότητα: Την απαλλαγή της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση, τη θεμελίωση των νέων κοινωνικών σχέσεων, της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, του κεντρικού σχεδιασμού, της ενεργού συμμετοχής των εργαζομένων στην οργάνωση - διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών, δηλαδή το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Το πρώτο εγχείρημα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, κατά τον 20ό αιώνα, επιβεβαιώνει την αναγκαιότητά του. Αποτέλεσε άλμα της κοινωνικής προόδου, παρ' όλο που δεν απέκτησε την εσωτερική και εξωτερική δύναμη να νικήσει τελεσίδικα τον καπιταλισμό. Η ανατροπή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, η αντεπαναστατική καπιταλιστική παλινόρθωση στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες δε σημαίνει το τέλος της ταξικής πάλης, των κοινωνικών εξεγέρσεων και επαναστάσεων. Η προσωρινή ήττα προσφέρει πείρα, τα λάθη που έγιναν δεν συμψηφίζονται με την εγκληματική ταξική φύση του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο. Ο σοσιαλισμός έκανε ένα μεγάλο βήμα πίσω, ο καπιταλισμός όμως δεν έχει κανένα μέλλον. Σήμερα, η ταξική πάλη μπορεί να μην έχει τέτοιες θυσίες σαν του Κυρίτση και άλλων αγωνιστών. Απαιτεί, όμως, θυσίες από τις «ατομικές υποχρεώσεις» του τρόπου ζωής μιας άχαρης καπιταλιστικής καθημερινότητας, που πασχίζει να επιβάλει ως πραγματικότητα ατομικά πρότυπα και αξίες, έτσι που να ορθώνονται εμπόδια στην οργανωμένη δράση. Βάζει διλήμματα που ωθούν στην ατομική αναζήτηση καλύτερων ημερών που υπάρχουν για τους λίγους, τους αστούς, ενώ είναι άπιαστο όνειρο για το λαό. 3

4 Οπλιζόμαστε με την ίδια αυτή δύναμη της πίστης στο Κόμμα και στη νίκη στις σημερινές συνθήκες της ταξικής πάλης. Επιμένουμε, γιατί βλέπουμε μπροστά, δεν εγκαταλείπουμε το σκοπό μας. ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΚΑΙ Σ/ΦΟΙ, ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ 3. Ιδιαίτερα μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, η προσπάθεια να ξαναγραφτεί η Ιστορία πήρε διαστάσεις συντονισμένης και ξέφρενης εκστρατείας. Ο ιμπεριαλισμός επιχειρεί να σβήσει την προσφορά του Κομμουνιστικού Κινήματος, να κρύψει τις κατακτήσεις του σοσιαλιστικού συστήματος. Επιχειρούν να χειραγωγήσουν τις νεότερες γενιές, με τη μαύρη προπαγάνδα, να τις υποτάξουν μαζικά στα σημερινά του εγκλήματα. Ο αντικομμουνισμός αποτελεί παγκόσμια ιδεολογική και πολιτική δράση των δυνάμεων του κεφαλαίου, προκειμένου να υψωθούν απέραστα τείχη, για να μη βγει ο κόσμος από το πισωγύρισμα που τον έφερε η αντεπανάσταση του Τα αντικομμουνιστικά «κέντρα» αντιστρέφουν πλήρως την πραγματικότητα. Ονοματίζουν την Αντίσταση «τρομοκρατία»! Εμφανίζουν την παραδειγματική τιμωρία των «δωσίλογων» ως σφαγές αμάχων. Προβάλλουν ως βασική αιτία της δημιουργίας οργανώσεων τύπου Ταγμάτων Ασφαλείας και της συνεργασίας με τους κατακτητές, την ανάγκη «αθώων να προστατευθούν από το αιματηρό όργιο που εξαπέλυσαν εναντίον τους οι κομμουνιστές»! Κατασκευάζουν τερατώδη ψέματα, πλαστογραφούν και δεν διστάζουν να αξιοποιήσουν και κατηγορίες, συκοφαντίες - προβοκάτσιες των ναζιστικών επιτελείων, προκειμένου να λασπώσουν την ΕΣΣΔ! Πρωτοστατώντας η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) στην αντικομμουνιστική υστερία, καθιέρωσε την 9η Μάη ως «Ημέρα της Ευρώπης», απαλείφοντας την «Ημέρα της Νίκης των Λαών»! Καθόλου τυχαίο το ότι η εκδίωξη των γερμανικών στρατευμάτων από τον Κόκκινο Στρατό και η απελευθέρωση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης ονοματίζονται κατοχή! Στη Γερμανία και στην Αυστρία, οι λιποτάκτες του γερμανικού στρατού, που αυτομόλησαν στους αντιπάλους, κυρίως στο Σοβιετικό Στρατό, ουσιαστικά θεωρούνται «εθνική ντροπή»! Η ΕΕ και οι ΗΠΑ στηρίζουν την επιχείρηση ιστορικής αποκατάστασης και δικαίωσης των φασιστών στις χώρες της Βαλτικής και στην Ουκρανία, οι οποίοι κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου συντάχθηκαν με τους ναζί. Τους βάφτισαν «αγωνιστές της δημοκρατίας», επειδή πολέμησαν ενάντια στον Κόκκινο Στρατό και στη σοβιετική εξουσία. Και ενώ είναι γνωστά τα φασιστικά εγκλήματα των «λεγεώνων των S-S», του λεγόμενου Ουκρανικού Απελευθερωτικού Στρατού και των άλλων ανάλογων οργανώσεων, τους παρουσιάζουν στη νέα γενιά σαν πατριώτες και δημοκράτες! Στη Βαλτική, η επίσημη προπαγάνδα έφτασε στο σημείο να παρουσιάζει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης σαν «αναμορφωτικά κέντρα»! Πρόσφατα, η ΕΕ και οι ΗΠΑ, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία, επενέβησαν απροκάλυπτα στις εξελίξεις στην Ουκρανία για την ανατροπή της εκλεγμένης αστικής κυβέρνησης. Δε δίστασαν να στηρίξουν και φασιστικές δυνάμεις για να προωθήσουν τα γεωπολιτικά τους σχέδια. Τιμώντας τα 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τη νεολαία να μάθουν την πραγματική ιστορία, να μάθουν ότι η ΕΣΣΔ μαζί με τα κομμουνιστικά κόμματα, όπου Γης, που ηγήθηκαν των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων ήταν αυτοί που τσάκισαν τον φασισμό. 4. Η αντοχή και ικανότητα του ΚΚΕ ως ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ είναι προϋπόθεση για να αναδειχθούν όλες οι αρετές της εργατικής τάξης ως τάξης απελευθερώτριας από την εκμετάλλευση, την κρίση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, μαζί με τους συμμάχους της. 4

5 Γι αυτό, βαδίζοντας προς τα 100 χρόνια του το ΚΚΕ έχει θέσει ως στόχο και επιδιώκει να ενισχυθεί η ικανότητά του σε όλα τα επίπεδα, σε κάθε χώρο και κλάδο εργασίας, σε κάθε πόλη και χωριό ώστε: Να πρωτοστατεί στην ανάπτυξη αγώνων διεκδίκησης χωρίς να αποσπά αυτή τη δράση από τη ζύμωση και πάλη για την ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης, την κατάργηση των εκμεταλλευτικών κοινωνικών σχέσεων. Να συνδέει κάθε οικονομικό και πολιτικό αγώνα και κάτω από οποιονδήποτε συσχετισμό με το κύριο πολιτικό καθήκον, την πάλη για την επαναστατική εργατική εξουσία. Να αποκρούει την αντικομουνιστική επίθεση και να επαγρυπνεί. Βαδίζουμε προς τα 100 χρόνια, με στόχο να παλέψουμε πιο αποφασιστικά για Κόμμα θεμελιωμένο στις παραγωγικές ηλικίες, πρώτ' απ' όλα των εργατών και εργατριών των βιομηχανιών, των χώρων συγκέντρωσης μισθωτών εργαζομένων, των νέων -εργαζόμενων και μη- από τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες, χωρίς φυλετική ή άλλη διάκριση. Κόμμα που να συνδέεται με τα πιο πρωτοπόρα αγωνιζόμενα τμήματα των βιοπαλαιστών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις. Κόμμα ικανό να διαπαιδαγωγήσει τη νεολαία με τις αξίες της ταξικής πάλης, τα ιδανικά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Να δυναμώσει η συμμετοχή της νεολαίας στο οργανωμένο κίνημα, κόντρα στις κυρίαρχες λογικές και τους μηχανισμούς του συστήματος που της πλασάρουν κάθε φορά ως «αντισυστημικό» ό,τι πιο σάπιο έχει γεννήσει το καπιταλιστικό σύστημα. Από τον ατομισμό, την εχθρότητα προς την ταξική πάλη, μέχρι και την προβολή των ρατσιστικών και ναζιστικών αντιλήψεων. Να τσακιστεί παντού το τέρας του ναζισμού, να απομονωθεί η εγκληματική ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, που δηλητηριάζει το σώμα του λαού και της νεολαίας, με τα εμετικά κηρύγματά της. Συνεχίζουμε με μεγαλύτερη ορμή και γνώση. Το ΚΚΕ, με το αίμα των καλύτερων παιδιών του, έχει αποδείξει την αφοσίωσή του στην εργατική τάξη, στο δίκιο του λαού, στο σοσιαλισμό, στον προλεταριακό διεθνισμό! Προχωράμε με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα. Είναι βαθιά και επιστημονικά θεμελιωμένη η πεποίθησή μας ότι ο 21ος αιώνας, θα είναι ο αιώνας της αναζωογόνησης του Κομμουνιστικού Κινήματος, των νέων ορμητικών και νικηφόρων σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Ο αρνητικός συσχετισμός των δυνάμεων δεν μας αποθαρρύνει, γιατί γνωρίζουμε ότι θα ανατραπεί. Έχουμε εμπιστοσύνη στις θέσεις μας που επιβεβαιώνονται από τις εξελίξεις, έχουμε εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη. Το ΚΚΕ βαδίζει στις αναμετρήσεις που είναι μπροστά μας πιο έμπειρο και πιο εξοπλισμένο. Πορευόμαστε με έναν και μόνο σκοπό: Να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών, να οικοδομήσουμε τη μεγάλη λαϊκή αντικαπιταλιστική συμμαχία που θα αντιπαλέψει την αντιλαϊκή πολιτική και θα βάλει τέλος στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, στους πολέμους, στις κρίσεις, στην εκμετάλλευση, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην καταπίεση. Για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες των παλιότερων γενιών, για να ανοίξει ο δρόμος και να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων με την εργατική - λαϊκή νίκη, το σοσιαλισμό κομμουνισμό. 5