Αποκ. 16:1 Και άκουσα µια µεγάλη φωνή από τον ναό, που έλεγε προς τους επτά αγγέλους: Πηγαίνετε και ξεχύστε στη γη τις φιάλες του θυµού του Θεού.

Transcript

1 16 Αποκ. 16:1 Και άκουσα µια µεγάλη φωνή από τον ναό, που έλεγε προς τους επτά αγγέλους: Πηγαίνετε και ξεχύστε στη γη τις φιάλες του θυµού του Θεού. 2 Και πήγε ο πρώτος, και ξέχυσε τη φιάλη του επάνω στη γη και έγινε κακό και οδυνηρό έλκος στους ανθρώπους, που είχαν το χάραγµα του θηρίου, και προσκυνούσαν την εικόνα του. 3 Και ο δεύτερος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη του στη θάλασσα, και έγινε αίµα σαν νεκρού ανθρώπου και κάθε ζωντανή ύπαρξη πέθανε µέσα στη θάλασσα. 4 Και ο τρίτος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη του στους ποταµούς και στις πηγές των νερών και έγινε αίµα. 5 Και άκουσα τον άγγελο των νερών, να λέει: Είσαι δίκαιος, Κύριε, ο Ων και ο Ην και ο Όσιος, επειδή τα έκρινες αυτά 6 δεδοµένου ότι, αίµα αγίων και προφητών ξέχυσαν, αίµα και τους έδωσες να πιούν επειδή, είναι άξιοι. 7 Και άκουσα έναν άλλον από το θυσιαστήριο, να λέει: Ναι, Κύριε, Θεέ, Παντοκράτορα, οι κρίσεις σου είναι αληθινές και δίκαιες. 8 Και ο τέταρτος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη του επάνω στον ήλιο και του δόθηκε να καυµατίσει τους ανθρώπους µε φωτιά. 9 Και καυµατίστηκαν οι άνθρωποι µε µεγάλο καύµα, και βλασφήµησαν το όνοµα του Θεού, που είχε εξουσία επάνω σ αυτές τις πληγές και δεν µετανόησαν, ώστε να δώσουν δόξα σ αυτόν. 10 Και ο πέµπτος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη του επάνω στον θρόνο του θηρίου και η βασιλεία του γέµισε από σκοτάδι και µασούσαν τις γλώσσες τους από τον πόνο 11 και βλασφήµησαν τον Θεό του ουρανού για τους πόνους τους και για το έλκη τους, και δεν µετανόησαν από τα έργα τους. 12 Και ο έκτος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη τους επάνω στον µεγάλο ποταµό, τον ευφράτη και το νερό του ξεράθηκε, για να ετοιµαστεί ο δρόµος των βασιλιάδων, αυτών από ανατολάς του ήλιου. 13 Και είδα τρία ακάθαρτα πνεύµατα όµοια µε βατράχους, που έβγαιναν από το στόµα του δράκοντα, και από το στόµα του θηρίου, και από το στόµα του ψευδοπροφήτη 14 επειδή, είναι πνεύµατα δαιµόνων, που εκτελούν σηµεία, τα οποία εκπορεύονται προς τους βασιλιάδες της γης και ολόκληρης της οικουµένης, για να τους συγκεντρώσουν στον πόλεµο εκείνης της µεγάλης ηµέρας, του Θεού του Παντοκράτορα. 15 (Να, έρχοµαι σαν κλέφτης µακάριος όποιος αγρυπνάει, και φυλάτει τα ιµάτιά του, για να µη περπατάει γυµνός, και βλέπουν την ασχηµοσύνη του). 16 Και τους συγκέντρωσε στον τόπο, που στα Εβραϊκά λέγεται Αρµαγεδδώνας. 17 Και ο έβδοµος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη του στον αέρα και βγήκε µια δυνατή φωνή από τον ναό του ουρανού, από τον θρόνο, που έλεγε: Πραγµατοποιήθηκε. 18 Και έγιναν φωνές και βροντές και αστραπές, και έγινε µεγάλος σεισµός, που δεν είχε γίνει αφότου οι άνθρωποι υπήρχαν επάνω στη γη τέτοιου είδους µεγάλος σεισµός. 19 Και η µεγάλη πόλη διαιρέθηκε σε τρία µέρη, και οι πόλεις των εθνών έπεσαν. Και η µεγάλη Βαβυλώνα ήρθε σε ενθύµηση µπροστά στον Θεό, για να δώσει σ αυτή το ποτήρι από το κρασί του θυµού της οργής του. 20 Και κάθε νησί έφυγε, και τα βουνά δεν βρέθηκαν.

2 21 Και µεγάλο χαλάζι, µέχρι ένα τάλαντο, κατέβαινε από τον ουρανό επάνω στους ανθρώπους και οι άνθρωποι βλασφήµησαν τον Θεό, εξαιτίας της πληγής µε το χαλάζι, επειδή η πληγή του ήταν υπερβολικά µεγάλη. 16:1-7 ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΠΛΗΓΕΣ Μολονότι υπάρχουν οµοιότητες µεταξύ των πληγών των σαλπίγγων και των επτά τελευταίων πληγών, οι προφανείς διαφορές δείχνουν ότι αυτά αποτελούν διαφορετικά γεγονότα. Οι τελευταίες πληγές βλάπτουν τους ανθρώπους από την αρχή, είναι παγκόσµιες και όχι περιορισµένες, και λαµβάνουν χώρα µετά από το Χάραγµα και τον Αριθµό του Θηρίου και µετά από το Κλείσιµο της Θύρας της Χάριτος. Προέρχονται από τον Θεό παρά από τον Σατανά. Και άκουσα µια µεγάλη φωνή από τον ναό, που έλεγε προς τους επτά αγγέλους: Πηγαίνετε και ξεχύστε στη γη τις φιάλες του θυµού του Θεού. Και πήγε ο πρώτος, και ξέχυσε τη φιάλη του επάνω στη γη και έγινε κακό και οδυνηρό έλκος στους ανθρώπους, που είχαν το χάραγµα του θηρίου, και προσκυνούσαν την εικόνα του. Και ο δεύτερος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη του στη θάλασσα, και έγινε αίµα σαν νεκρού ανθρώπου και κάθε ζωντανή ύπαρξη πέθανε µέσα στη θάλασσα. Και ο τρίτος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη του στους ποταµούς και στις πηγές των νερών και έγινε αίµα Αποκ. 16:1-4. Στο κεφ. 8 είδαµε τις οµοιότητες µεταξύ των πληγών των σαλπίγγων και των επτά τελευταίων πληγών. Ωστόσο, οι προφανείς διαφορές δείχνουν ότι αυτά τα γεγονότα δεν ταυτίζονται. Αν και η πρώτη σάλπιγγα µαζί µε την πρώτη πληγή ξεχύνονται στη γη, οι δεύτερες στη θάλασσα και οι τρίτες στα ποτάµια και τις πηγές, τα χαρακτηριστικά των σαλπίγγων και των τελευταίων πληγών είναι πολύ διαφορετικά. Οι πρώτες τρεις σάλπιγγες ήταν όµοιες φωτιά, είτε ως χαλάζι, βουνό ή αστέρι, που έπεσε και µόλυνε (µε αίµα) αυτό στο οποίο έπεσε. Η πρώτη από τις τελευταίες επτά πληγές όµως έβλαψε µε οδυνηρό έλκος τους ανθρώπους που είχαν το χάραγµα του θηρίου, και προσκυνούσαν την εικόνα του. Αυτό υπογραµµίζει µια σηµαντική διαφορά: η πρώτη σάλπιγγα έλαβε χώρα µετά από το σφράγισµα των (Αποκ. 7:1-8) αλλά πριν από το χάραγµα του Θηρίου, ενώ η πρώτη πληγή θα λάβει χώρα µετά από την εικόνα και το χάραγµα του Θηρίου. Επιπλέον, δεν υπάρχει κάποια ένδειξη πως οι σάλπιγγες κατευθύνονταν αµέσως προς τους ανθρώπους 1 µέχρι την πέµπτη σάλπιγγα, η οποία βασάνισε τους ανθρώπους που δεν είχαν την σφραγίδα στα µέτωπά τους. Σε αντίθεση, η πρώτη πληγή προσβάλει αµέσως τους ανθρώπους που έχουν το χάραγµα, προκαλώντας ένα κακό και οδυνηρό έλκος. Φαίνεται ότι αυτά τα έλκη (πληγές) θα είναι τόσο οδυνηρά (αυτοί που υποφέρουν θα µασήσουν τις γλώσσες τους από τον πόνο), που θα διασπάσουν αποτελεσµατικά την προσοχή τον προσκυνητών του θηρίου, ώστε να µην κυνηγούν τα παιδιά του Θεού. Στο τµήµα 15:1 είδαµε ότι ο κύριος σκοπός της οργής είναι να προστατεύσει τα παιδιά του Θεού από τους εχθρούς τους, και η σταδιακή προέλαση των 1 Η φωτιά των τριών πρώτων σαλπίγγων κατέστρεψε τα δένδρα, το χορτάρι, το νερό και τα πλοία. Πολλοί άνθρωποι πέθαναν, όταν ήπιαν το δηλητηριώδες νερό, αλλά αυτή ήταν µια άµεση βλάβη, σε αντίθεση µε τις σάλπιγγες.

3 τελευταίων πληγών θα εµποδίζει τον σκοπό του θηρίου, ο οποίος είναι να κάνει, όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου να θανατωθούν Αποκ. 13:14. Μία άλλη σηµαντική διαφορά είναι ότι η σφαίρα της επιρροής των σαλπίγγων είναι περιορισµένη: ένα τρίτο της θάλασσας έγινε αίµα...πέθανε το ένα τρίτο των έµψυχων... ένα τρίτο των ποταµών... ένα τρίτο του ήλιου... του φεγγαριού, και... των αστεριών Αποκ. 8:7-12. Οι επτά τελευταίες πληγές, όµως, φαίνεται να έχουν παγκόσµια επιρροή. Όλη η θάλασσα γίνεται αίµα, κάθε ζωντανή ύπαρξη πεθαίνει, όλη η βασιλεία του θηρίου γεµίζει από σκοτάδι. Εξ άλλου, το γεγονός ότι το ένα τρίτο τονίζεται συνέχεια στις σάλπιγγες δείχνει ότι αυτές αποτελούν δραστηριότητες του Σατανά, τις οποίες ο Θεός επιτρέπει (βλέπε 9: Οι Σάλπιγγες). Οι άγγελοι σαλπίζουν τις σάλπιγγες, για να προειδοποιήσουν τα παιδιά του Θεού για τις επιθέσεις του Σατανά, ενώ στο κεφ. 16 οι άγγελοι εξαπολύουν τις πληγές, πράγµα που δείχνει ότι προέρχονται από τον Θεό και αποτελούν την οργή Του. Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΠΛΗΓΩΝ Οι τελευταίες πληγές αποτελούν την πληρότητα της οργής του Θεού, και ο σκοπός τους είναι να προστατεύσουν τα παιδιά του Θεού από τους εχθρούς που επιδιώκουν να τα θανατώσουν. Μολονότι οι πληγές είναι τροµακτικές, επιφέρουν λιγότερη τιµωρία από αυτή που αξίζουν οι αµετανόητα αµαρτωλοί. Οι πληγές των σαλπίγγων θα επιτραπούν από τον Θεό, για να φέρει τους αµαρτωλούς σε µετάνοια, και µαζί µε την διακονία των δυο µαρτύρων οι σάλπιγγες θα έχουν ως αποτέλεσµα την σωτηρία ενός µεγάλου πλήθους (βλέπε κεφ. 11). Σε αντίθεση, οι επτά τελευταίες πληγές λαµβάνουν χώρα µετά από το κλείσιµο της θύρας της χάριτος, και συνεπώς, δεν προκαλούν µετάνοια. Μάλιστα, βλασφήµησαν τον όνοµα του Θεού, που είχε εξουσία επάνω σ αυτές τις πληγές και δεν µετανόησαν, ώστε να δώσουν δόξα σ αυτόν Αποκ. 16:9,11,21. Μολονότι ο πρωτεύων σκοπός των τελευταίων πληγών είναι να προστατεύσουν τα παιδιά του Θεού, εκείνοι που υποφέρουν από τις πληγές αξίζουν το βασανιστήριο που παθαίνουν Και άκουσα τον άγγελο των νερών, να λέει: Είσαι δίκαιος, Κύριε, ο Ων και ο Ην και ο Όσιος, επειδή τα έκρινες αυτά δεδοµένου ότι, αίµα και τους έδωσες να πιουν επειδή, είναι άξιοι. Και άκουσα έναν άλλον από το θυσιαστήριο, να λέει: Ναι Κύριε, Θεέ, Παντοκράτορα, οι κρίσεις σου είναι αληθινές και δίκαιες Αποκ. 16:5-7. Αυτό δεν σηµαίνει ότι ο Θεός επιφέρει όλες τις τιµωρίες που αξίζουν οι αµαρτωλοί. Ένα κύριο χαρακτηριστικό του Θεού είναι ότι δεν απονέµει στους ένοχους την τιµωρία που αξίζουν. Αν και οι τελευταίες πληγές είναι τροµερές, αποτελούν µόνο ένα µικρό ποσοστό της τιµωρίας που αξίζουν εκείνοι που κατατρέχουν τα παιδιά του Θεού. Αν και οι αµαρτωλοί βρίσκονται µέσα στην δίνη των πληγών, δεν αναγνωρίζουν την δικαιοσύνη του Θεού έχουν µόνο βλασφηµίες να εκφέρουν. Αλλά µετά από την Χιλιετία οι ασεβείς θα αναστηθούν, θα σταθούν µπροστά στο µεγάλο λευκό θρόνο και θα κριθούν σύµφωνα µε αυτά τα γραµµένα µέσα στα βιβλία, σύµφωνα µε τα έργα τους. Όταν θα ανοιχθούν οι καταγραφές, κανένας δεν θα µπορούσε να κατηγορήσει τον Θεό ότι δεν ήταν δίκαιος.

4 Η αξιοσηµείωτη οµοιότητα των επτά τελευταίων πληγών µε της πληγές της Αιγύπτου κατά την εποχή του Μωυσή δείχνει τον σκοπό τους: την απελευθέρωση του λαού του Θεού. ΕΠΤΆ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΛΗΓΕΣ Κακό και οδυνηρό έλκος Αποκ. 16:2 Το νερό έγινε αίµα Αποκ. 16:3,4 Η βασιλεία του (θηρίου) γέµισε από σκοτάδι Αποκ. 16:10 Τρία ακάθαρτα πνεύµατα όµοια µε βατράχους Αποκ. 16:13 Μεγάλο χαλάζι κατέβαινε επάνω στους ανθρώπους Αποκ. 16:21 ΠΛΗΓΕΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ελκώδη εξανθήµατα επάνω στους ανθρώπους Εξ. 9:9 Μεταβλήθηκαν σε αίµα όλα τα νερά Εξ. 7: Πυκνό σκοτάδι επάνω σε ολόκληρη της γη της Αιγύπτου Εξ. 10:21-29 Ανέβασαν τα βατράχια επάνω στη γη της Αιγύπτου Εξ. 8:1-14 Ο Κύριος έβρεξε χαλάζι επάνω στη γη της Αιγύπτου Εξ. 9:13-36 Τα παιδιά του Ισραήλ κατέφυγαν στην Αίγυπτο, για να ξεφύγουν από τον λιµό, και χάρη στις ευλογίες του Θεού ευηµερούσαν και πολλαπλασιάσθηκαν. Αλλά σηκώθηκε ένας καινούργιος βασιλιάς (Φαραώ), ο οποίος δήλωσε: δεν γνωρίζω τον Κύριο (Εξ. 5:2), και αυτός θεώρησε τους Ισραηλίτες απειλή για τη βασιλεία του. Τους έκανε σκλάβους και τελικά προσπάθησε να τους εξολοθρεύσει. 2 Αλλά όταν η κατάσταση φαινόταν απελπιστική, ο Θεός επενέβη µε τις πληγές, ανοίγοντας την πόρτα της απελευθέρωσης για τα παιδιά του και καταστρέφοντας τους εχθρούς που είχαν στραφεί εναντίον τους. Παροµοίως, η βασιλεία του θηρίου θα προσπαθήσει να επιβάλει στα παιδιά του Θεού να λατρέψουν την εικόνα του θηρίου µέσω των οικονοµικών κυρώσεων ( και να µη µπορεί κανένας να αγοράσει ή να πουλήσει Αποκ. 13:17) και τελικά θα επιζητήσει να τους εξολοθρέψει ( να κάνει, όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου, να θανατωθούν εδ. 15). Όπως είδαµε στο κεφ. 9, ο Σατανάς θα εκµεταλλευτεί τις πληγές των σαλπίγγων, που προκάλεσε ο ίδιος, πείθοντας τους οπαδούς του θηρίου ότι ο λαός του Θεού είναι υπεύθυνος για τα δεινά τους, επειδή αρνιόταν πεισµατικά να λατρεύσει την εικόνα του θηρίου (βλέπε 13:15 Η Εικόνα του Θηρίου). Αλλά ο Θεός, διαµέσου των τελευταίων πληγών, θα ανατρέψει τα σχέδια του Σατανά και θα προξενήσει µια µεγάλη απελευθέρωση για τον λαό Του. 16:8-11 Η ΤΈΤΑΡΤΗ ΚΑΙ Η ΠΕΜΠΤΗ ΠΛΗΓΗ Η τέταρτη και πέµπτη πληγή θα επηρεάσουν τον ήλιο, κάνοντας τον πρώτα πολύ καυτό και µετά σκοτεινό. Αυτό είναι ειρωνικό, επειδή η λατρεία του βαβυλωνιακού συστήµατος αποτελεί µια συνέχεια της αρχαίας λατρείας του ηλίου, η οποία είναι στην ουσία η λατρεία του δηµιουργήµατος, παρά του ηµιουργού. Και ο τέταρτος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη του επάνω στον ήλιο και του δόθηκε να καυµατίσει τους ανθρώπους µε φωτιά. Και καυµατίστηκαν οι άνθρωποι µε µεγάλο καύµα, και βλασφήµησαν το όνοµα του Θεού, που είχε εξουσία επάνω σ 2 Εξ. 1:8-22.

5 αυτές τις πληγές και δεν µετανοήσαν, ώστε να δώσουν δόξα σ αυτόν. Και ο πέµπτος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη του επάνω στον θρόνο του θηρίου και η βασιλεία του γέµισε από σκοτάδι και µασούσαν τις γλώσσες τους από τον πόνο και βλασφήµησαν τον Θεό του ουρανού για τους πόνους τους και για τα έλκη τους, και δεν µετανόησαν από τα έργα τους Αποκ. 16:8-11. Όπως είδαµε στο τµήµα 8: Οι Σάλπιγγες: Κυριολεκτικές ή Συµβολικές;, φαίνεται ότι οι επτά τελευταίες πληγές είναι ουσιαστικά κυριολεκτικές. Πραγµατικά έλκη θα προκαλούν πραγµατικό πόνο, ο κυριολεκτικός ήλιος θα επιφέρει ανυπόφορη ζέστη, και µετά θα κρυφτεί, µε αποτέλεσµα ο κόσµος να βρεθεί σε σκοτάδι. Υπάρχουν κάποια συµβολικά στοιχεία (για παράδειγµα ο ποταµός Ευφράτης και οι βασιλιάδες από ανατολάς του ήλιου, εδ. 12), αλλά σε γενικές γραµµές δεν εντοπίζουµε εδώ την πολύ συµβολική ορολογία που υπάρχει π. χ. στο κεφ. 17 µε τα θηρία και τα κέρατα. Είναι αξιοπρόσεκτο ότι η τέταρτη και η πέµπτη πληγή επηρεάζουν τον ήλιο πρώτα είναι πολύ δυνατός, καψαλίζοντας τους ανθρώπους, και µετά σκοτεινός. Η σύγχρονη βαβυλωνιακή λατρεία της βασιλείας του θηρίου αποτελεί µια συνέχεια της ηλιολατρίας, η οποία είναι µία από τις πρωταρχικές µορφές της ψεύτικης λατρείας κατά τη διάρκεια των αιώνων. Στο κεφ. 13 είδαµε ότι ένα κύριο θέµα στην Μεγάλη Θλίψη, το Χάραγµα του Θηρίου, εµπεριέχει την Κυριακή ως ηµέρα λατρείας. Μάλιστα, οι τελευταίες πληγές ξεχύνονται στους ανθρώπους που έχουν το χάραγµα του θηρίου. Ο πρώτος νόµος που επέβαλε την τίµηση της Κυριακής, από τον Μέγα Κωνσταντίνο, έκανε αναφορά στην αξιοσέβαστη ηµέρα του ηλίου, και πραγµατικά το σύστηµα του θηρίου είναι µια άµεση επέκταση της ηλιολατρίας του Μιθραϊσµού, που κυριάρχησε στην παγανιστική Ρώµη κατά τους πρώτους αιώνες της Χριστιανικής εποχής. 3 Η τέταρτη και η πέµπτη πληγή, που επηρεάζουν τον ήλιο, αποδεικνύουν τη µαταιότητα της σύγχρονης ηλιολατρίας. Αυτό δεν σηµαίνει ότι υπάρχουν σήµερα οµάδες ανθρώπων που προσκυνούν τον ανατέλλοντα ήλιο. Η ουσία της ηλιολατρίας είναι η λατρεία του δηµιοργήµατος, παρά του ηµιουργού, και στους χιλιάδες πολιτισµούς που υπάρχουν στον κόσµο, οι άνθρωποι έχουν αναρίθµητους τρόπους, για να προσφέρουν χρόνο, ταλέντα, λεφτά και ενέργεια στο βωµό των δηµιουργηµάτων. Στις δυτικές χώρες αυτό εκδηλώνεται µε την άθρησκη αναζήτηση των καταναλωτών να κερδίζουν και να ξοδεύουν λεφτά για αυτοκίνητα, σπίτια και ακριβά παιχνίδια και απασχολήσεις. Αυτά τα πράγµατα θα εξαφανιστούν κατά την Μεγάλη Θλίψη, αλλά η ηλιολατρία δεν θα εξαφανιστεί. Εξαιτίας των τροµερών γεγονότων που θα λάβουν χώρα τότε, αρχής γενοµένης µε τις σάλπιγγες, όλος ο κόσµος θα γίνεί θρησκευτικά φανατικός, επιζητώντας απελπισµένα τον σωστό συνδυασµό που θα παράσχει ανακούφιση από το οδυνηρό χάος. υστυχώς, η πλειοψηφία των ανθρώπων θα ταχθεί υπέρ της λατρείας των δηµιουργηµάτων, βρίσκοντας την βοήθεια τους στις λειτουργίες, στις τελετές, και στην οδυνηρή, ταπεινωτική ή σκληρή προσφορά υπηρεσίας, δηλ. σε όλα εκείνα που πηγάζουν από ψεύτικα δόγµατα που έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία ηλιολατρία της Βαβυλώνας. Πριν από το κλείσιµο της θύρας της χάριτος ένα µεγάλο πλήθος θα βγουν έξω απ αυτή (Αποκ. 18:4), αλλά εκείνοι που επιµένουν σε αυτή δεν θα µετανοήσουν, ώστε να δώσουν δόξα σ αυτόν, αλλά µάλλον θα βλασφηµήσουν τον Θεό του ουρανού εδ. 9,11. 3 Βλέπε Bacchiocchi, From Sabbath to Sunday κεφ. 8, Biblical Perspectives, Berrien Springs, MI

6 16:12 ΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑ ΕΣ ΑΠΟ ΑΝΑΤΟΛΑΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ Το ψεύτικο θρησκευτικό σύστηµα της Βαβυλώνας υποστηρίζεται από τις ανθρώπινες µάζες σε όλο τον κόσµο, που συµβολίζονται από τον ποταµό Ευφράτη. Αλλά οι τελευταίες πληγές θα τους αποδείξουν ότι βρίσκονταν σε λάθος στρατόπεδο, και η υποστήριξη προς την Βαβυλώνα θα ξεραθεί (σταµατήσει). Τότε θα έρθουν ο Ιησούς και οι στρατιές του ουρανού (οι βασιλιάδες από ανατολάς του ήλιου). Και ο έκτος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη του επάνω στον µεγάλο ποταµό, τον Ευφράτη και το νερό του ξεράθηκε, για να ετοιµαστεί ο δρόµος των βασιλιάδων, αυτών από ανατολάς του ήλιου Αποκ. 16:12. Αυτό το εδάφιο είναι µια περίληψη, και οι λεπτοµέρειες περιγραφούν στα επόµενα τρία κεφάλαια, δείχνοντας πως το πλήθος που πλανήθηκε από τη Βαβυλώνα τελικά θα την εγκαταλείψει. Ο Ευφράτης ήταν το ποτάµι που διέσχιζε την πόλη της Βαβυλώνας, παρέχοντας το νερό που χρειάζονταν οι κάτοικοι. Ο Ευφράτης ξεράθηκε, όταν ο Κύρος, ο αυτοκράτορας της Περσίας, εξέτρεψε το ποτάµι µακριά από την πόλη για να εισβάλουν οι στρατιώτες του στη στεγνή κοίτη του ποταµού. Η Βαβυλώνα, στην εποχή των τελευταίων πληγών, θα αποτελεί το θρησκευτικό σύστηµα του θηρίου, το οποίο, διαµέσου της σοφιστείας του Σατανά, θα καταφέρει να πλανάει ολόκληρη την οικουµένη Αποκ. 12:9. Το νερό στην προφητεία είναι λαοί και πλήθη και έθνη και γλώσσες Αποκ. 17:15. Συνεπώς, η κερασιά του ποταµιού Ευφράτη αναφέρει τη στιγµή, κατά την οποία οι άνθρωποι του κόσµου θα ξυπνήσουν ξαφνικά και θα συνειδητοποιήσουν ότι έχουν πλανηθεί, και θα αποσύρουν την υποστήριξη από το θρησκευτικό σύστηµα της Βαβυλώνας. Η προηγούµενη (πέµπτη) πληγή εξαπολύθηκε επάνω στον θρόνο του θηρίου και η βασιλεία του γέµισε από σκοτάδι εδ. 10, πλήττοντας τα θεµέλια του συστήµατος του θηρίου. Όπως συνέβη και µε την πληγή του σκοταδιού στην Αίγυπτο, που επηρέασε µόνο το µέρος των Αιγυπτίων, ενώ όσον αφορά στα παιδιά του Ισραήλ ήταν φως στις κατοικίες τους, το σκοτάδι της πέµπτης πληγής θα επηρεάσει µόνο το θηρίο και την βασιλεία του. Οι πλανηµένες µάζες τελικά θα αρχίσουν να αντιλαµβάνονται ότι βρίσκονται σε λάθος στρατόπεδο, ότι ο θεός που υπηρέτησαν δεν έχει δύναµη να τους προστατέψει από τις πληγές αντίθετα, ο Θεός προστατεύει τους άγιους που δέχθηκαν επίθεση από το δικό τους θρησκευτικό-πολιτικό σύστηµα (δηλ. των µαζών). Θα δούµε στο κεφ. 17 ότι η ψεύτικη εκκλησία, που συµβολίζεται από µια πόρνη, καβαλάει στο κόκκινο θηρίο (το πολιτικό σύστηµα). Αλλά στο τέλος οι πολιτικοί, που συµβολίζονται από δέκα κέρατα, θα στρέφονταν εναντίον της πόρνης τα δέκα κέρατα... θα µισήσουν την πόρνη, και θα την κάνουν ερηµωµένη, και γυµνή και θα φάνε τις σάρκες της, κι αυτή θα την κατακάψουν µε φωτιά Αποκ. 17:16. Αυτό βρίσκεται σε αναλογία µε την ξηρασία του ποταµού Ευφράτη, και θα ετοιµάσει τον δρόµο των βασιλιάδων, αυτών από ανατολάς του ήλιου. Έχουν γίνει πολλές εικασίες σχετικά µε την ταυτότητα των πρωταγωνιστών στο δράµα της Αποκ. 16, και ιδιαίτερα µε εκείνους που σχετίζονταν µε την Μάχη του Αρµαγεδδών, όπως είναι π. χ. οι βασιλιάδες από ανατολάς. Μολονότι οι επτά τελευταίες πληγές φαίνεται να σχετίζονται µε τον µεγάλο πόλεµο µεταξύ των βασιλιάδων του βορρά και του νότου, που προφανώς θα λάβει χώρα στην Μέση Ανατολή (βλέπε 9:3 Ο Στρατός των Ακριδών), και υποθετικά θα µπορούσε να περιέχει βασιλιάδες από ανατολάς, όπως η Κίνα, αυτή η τελευταία µάχη αναµφίβολα θα πραγµατοποιηθεί σε παγκόσµια κλίµακα αποτελεί την τελευταία προσπάθεια του Σατανά να εξολοθρέψει τα

7 παιδιά του Θεού, όπου και αν βρίσκονται. Σύµφωνα µε τις ενδείξεις, οι βασιλιάδες από ανατολάς αποτελούν τα στρατεύµατα, που ήσαν στον ουρανό Αποκ. 19:14. Πρώτα, η φράση από ανατολάς του ήλιου συναντάται µόνο σε ένα ακόµη εδάφιο στην Αποκάλυψη: Και είδα έναν άλλον άγγελο που ανέβηκε από την ανατολή του ήλιου, έχοντας τη σφραγίδα του ζωντανού Θεού Αποκ. 7:2. Είναι ξεκάθαρο από αυτό το εδάφιο ότι πρόκειται για έναν αγγελιαφόρο από τη βασιλεία του Θεού που έρχεται από την ανατολή του ήλιου. Ο Μωυσής, ο Ααρών, οι ιερείς και η πιστή φυλή του Ιούδα στρατοπέδευαν στην ανατολή (Αριθ. 2:3, 3:38), τα παιδιά του Ισραήλ µπήκαν στην Γη της Επαγγελίας από την ανατολή (Ναυή 4:19). Η δόξα του Θεού του Ισραήλ ερχόταν από τον δρόµο της ανατολής Ιεζ. 43:2,4. Αυτά τα εδάφια αποκλείουν την ταυτότητα των βασιλιάδων από ανατολάς µε εχθρούς από τον κόσµο ή από την βασιλεία του Σατανά. Η βασιλεία του Θεού έρχεται από την ανατολή. 4 Ο Ησαΐας αναφέρεται στον δίκαιο από την ανατολή (Ησα. 41:1-4), και µια σύγκριση µε το κεφ. Αποκ. 19 δείχνει ότι αναφέρεται στον Χριστό στη ευτέρα Παρουσία Του. 5 Κατά µία έννοια η παρουσία Του θα προετοιµαστεί από την ξήρανση του µεγάλου ποταµόυ, του Ευφράτη. Τα πλήθη του κόσµου (το ποτάµι) θα καταλάβουν ότι πλανήθηκαν από το θηρίο... από την άβυσσο, 6 το οποίο είναι ο Σατανάς, που προσποιήθηκε τον Ιησού Χριστού (βλέπε 17:6-8 Το Θηρίο που Ήταν, και εν Είναι, αν και Είναι). Με µια αιφνίδια διαύγεια νου τα πλήθη θα συνειδητοποιήσουν ότι πολέµησαν µε το ηµιουργό Τους, και θα λένε προς τα βουνά και προς τις πέτρες: Πέστε επάνω µας, και κρύψτε µας από το πρόσωπο εκείνου που κάθεται επάνω στον θρόνο, και από την οργή του Αρνίου Αποκ. 6:16. Η χρήση του πληθυντικού ( των βασιλιάδων, αυτών από ανατολάς του ήλιου ) δείχνει ότι ο Ιησούς δεν έρχεται µόνος Του. Ο Χριστός θα έρθει µαζί µε τα στρατεύµατα, που ήσαν στον ουρανό, τα οποία τον ακολουθούσαν επάνω σε λευκά άλογα Αποκ. 19:14. Τα στρατεύµατα αναµφίβολα περιέχουν βασιλιάδες, όπως οι 24 πρεσβύτεροι, οι οποίοι ψάλλουν µια καινούργια ωδή, λέγοντας:.. µας έκανες βασιλιάδες και ιερείς στον Θεό µας και θα βασιλεύσουµε επάνω στη γη Αποκ. 5:9,10. 16:13 Η ΑΝΙΕΡΗ ΤΡΙΑ Α Ο Σατανάς θα κάνει µια τελευταία προσπάθεια να ανατρέψει το σχέδιο του Θεού, δηµιουργώντας µια ανίερη τριάδα, η οποία αποτελείται από τον δράκοντα, δηλ. τον Σατανά, που είναι η αθέατη δύναµη πίσω από τις παγανιστικές και πνευµατιστικές θρησκείες, µαζί µε το θηρίο (τον αντίχριστο) και τον ψευδοπροφήτη, ο οποίος θα είναι ένας θρησκευτικός ηγέτης που θα επιτελέσει θαύµατα. αίµονες θα εξαπολυθούν στους βασιλιάδες της γης και θα είναι πανταχού παρόντες, όπως τα βατράχια στις πληγές του Αίγυπτο. Και είδα τρία ακάθαρτα πνεύµατα όµοια µε βατράχους, που έβγαιναν από το στόµα του δράκοντα, και από το στόµα του θηρίου, και από το στόµα του ψευδοπροφήτη Αποκ. 16:13. Αυτό το εδάφιο αποκαλύπτει την ανίερη τριάδα που θα 4 Βλέπε υποσηµείωση στην Αγγλική έκδοση για περισσότερη συζήτηση. 5 Βλέπε υποσηµείωση στην Αγγλική έκδοση. Πραγµατικά, ο ίδιος ο Ιησούς είπε, Όπως η αστραπή βγαίνει από ανατολάς, και φαίνεται µέχρι δυσµάς, έτσι θα είναι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου Μθ. 24:27. 6 Αποκ. 11:7, 17:8

8 εµφανιστεί κατά τη διάρκεια της µεγάλης θλίψης, ένα σατανικό αντίγραφο της Αγίας Τριάδας. Η ανίερη τριάδα θα είναι ο εγκέφαλος και ο ηγέτης στην προσπάθεια της Βαβυλώνας να καταβάλει τον λαό του Θεού. Ο δράκοντας προφανώς είναι ο Σατανάς, ο δράκοντας, το αρχαίο φίδι, που είναι διάβολος και Σατανάς, που πλανάει ολόκληρη την οικουµένη Αποκ. 12:9, 20:2. Η φράση ολόκληρη την οικουµένη συµπεριλαµβάνει κάθε έθνος και µέχρι κάποιο βαθµό, κάθε θρησκεία συνεπώς, ο δράκοντας είναι ο θεός των παγανιστών, που προκαλεί τις αµέτρητες µορφές εµφάνισης πνευµάτων που διαποτίζουν τον βουδισµό, τον Ινδουισµό, τον Ισλάµ, τον πνευµατισµό, την κοσµική δεισιδαιµονία και τη Νέα Εποχή, τις θρησκείες που αποτελούν τη πλειοψηφία των απέραντων πληθυσµών του κόσµου. Το θηρίο θα οριστεί µε µεγαλύτερη σαφήνεια στο κεφ. 17, το οποίο απεικονίζει την τελευταία µορφή της Βαβυλώνας. Αυτό είναι το θηρίο που ήταν, και δεν είναι, και πρόκειται να ανέβει από την άβυσσο και να πάει σε απώλεια... αυτός είναι ο όγδοος (από µια σειρά βασιλιάδων του έσχατου καιρού) Αποκ. 17:8,11. Ο Ιωάννης είδε το θηρίο και τους βασιλιάδες της γης, και τα στρατεύµατά τους συγκεντρωµένα, για να κάνουν πόλεµο µε αυτόν που είναι επάνω στο άλογο (τον Ιησού), και µε το στράτευµά του. Και το θηρίο πιάστηκε, και... ρίχτηκε ζωντανό στη λίµνη της φωτιάς Αποκ. 19:19,20. Το κεφάλαιο 19 θα περιγράψει µε µεγαλύτερη ευκρίνεια την ευτέρα Παρουσία του Χριστού χαρακτηρίζοντάς τον ως Βασιλιά βασιλιάδων και Κύριο κυρίων, και δείχνει πως Αυτός θα καταστρέψει τις δυνάµεις που εναντιώνονταν σε Αυτόν. Οι οµάδες αυτές θα έχουν ως αρχηγό ένα πραγµατικό πρόσωπο που ονοµάζεται θηρίο (πρόκειται για µια προσωποποίηση του πολιτικού-θρησκευτικού συστήµατος που επίσης ονοµάζεται θηρίο ). Το ίδιο πρόσωπο αναφέρεται και στη Β Θεσ. 2:3-20 Ο άνθρωπος της αµαρτίας... θα καθίσει στον ναό του Θεού ως Θεός, αποδεικνύοντας τον εαυτό του ότι είναι Θεός... ο Άνοµος θα αποκαλυφθεί, τον οποίο ο Κύριος θα τον απολέσει µε το πνεύµα του στόµατός του, και θα τον καταργήσει µε την επιφάνεια της παρουσίας του ο οποίος θα έρθει µε ενέργεια του Σατανά µε κάθε δύναµη και σηµεία και τέρατα ψεύδους, και µε κάθε απάτη της αδικίας, ανάµεσα σ αυτούς που χάνονται. Αυτός θα είναι ο τελευταίος αντίχριστος που θα εξαπατήσει όλο τον κόσµο, εκτός από εκείνους που έλαβαν την σφραγίδα του Θεού και αρνήθηκαν το χάραγµα του θηρίου. Ο Ψευδοπροφήτης, όπως φαίνεται και στον παρακάτω πίνακα, σχετίζεται στενά µε το θηρίο από τη γη, το οποίο είχε δυο κέρατα όµοια µε κέρατα αρνιού, και µιλούσε σαν δράκοντας (Αποκ. 13:11-16). ΘΗΡΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ Ενεργούσε ολόκληρη την εξουσία του πρώτου θηρίου µπροστά του Αποκ. 13:12 Έκανε µεγάλα σηµεία... και πλανούσε αυτούς εδ. 13,14 Έκανε όλους... να πάρουν... το χάραγµα ή το όνοµα του θηρίου εδ. 16,17 Του δόθηκε η ικανότητα να δώσει πνεύµα στην εικόνα του θηρίου εδ. 15 ΨΕΥ ΟΠΡΟΦΗΤΗΣ Ο ψευδοπροφήτης έκανε τα σηµεία µπροστά του (θηρίου) Αποκ. 19:20 Έκανε τα σηµεία... µε τα οποία πλάνησε αυτούς εδ. 20 Πλάνησε αυτούς που πήραν το χάραγµα του θηρίου εδ. 20 Πλάνησε αυτούς... που προσκυνούσαν την εικόνα του (θηρίου) εδ. 20. Αυτό το θηρίο ταυτιζόταν στο τµήµα 13:11,12 µε µια Αµερικάνικη συµµαχία του κράτους και της Εκκλησίας, η οποία θα πλανήσει τις µάζες του κόσµου και θα επιβάλει την λατρεία του θηρίου. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης θα υπάρχει και το πολιτικό σύστηµα του θηρίου και το θηρίο, η προσωποποίηση του συστήµατος. Συνεπώς, είναι πολύ πιθανόν ότι ο ψευδοπροφήτης επίσης θα είναι ένα πρόσωπο, ένας

9 ισχυρός, θαυµατουργός θρησκευτικός ηγέτης του αποστάτη Αµερικάνικου Προτεσταντισµού. Έτσι η ανίερη τριάδα αποτελείται από 1) τον Σατανά, τον δράκοντα, στην αόρατη, διάχυτη µορφή του ως άρχοντα της εξουσίας του αέρα (Εφ. 2:2), ο οποίος αποκαλύπτει τον εαυτό του µε πνευµατιστικές εκδηλώσεις, 2) τον αντίχριστο (το θηρίο), ο οποίος θα προέρθει από το Ρωµαϊκό-Βαβυλωνιακό πολιτικό-θρησκευτικό σύστηµα και θα είναι ο ορατός ηγέτης της συµµαχίας που θα πολεµήσει εναντίον του Χριστού, 3) τον ψευδοπροφήτη, ο οποίος είναι ο ηγέτης της θαυµατουργικής Αµερικάνικης δύναµης που θα επιβάλει την ψεύτικη λατρεία του θηρίου. Εκτός από της κοσµικές δυνάµεις, θα υπάρχει µια δαιµονική επιρροή που θα προσδώσει µια σατανική σφοδρότητα και αποτελεσµατικότητα στις ενέργειες της ανίερης τριάδας. Και είδα τρία ακάθαρτα πνεύµατα όµοια µε βατράχους, που έβγαιναν από το στόµα του δράκοντα, και από το στόµα του θηρίου, και από το στόµα του ψευδοπροφήτη επειδή, είναι πνεύµατα δαιµόνων Αποκ. 16:13,14. Υπάρχει µια µόνο ακόµη περικοπή σε όλη την Αγία Γραφή που αναφέρεται σε βατράχια: 7 Η δεύτερη πληγή της Αιγύπτου. Ο Μωυσής είχε κάνει θαύµατα µπροστά στον Φαραώ, για να τον πείσει να χαρίσει την ελευθερία στα παιδιά του Ισραήλ. Ο Φαραώ αρνήθηκε, και γι αυτό ο Θεός διαµέσου του Μωυσή του είπε: Ο ποταµός θα ξεβράσει βατράχια, οπότε, καθώς θα ανεβαίνουν, θα µπουν µέσα στο παλάτι σου, και στον κοιτώνα σου, κι επάνω στο κρεβάτι σου, και στα σπίτια των υπηρετών σου, κι επάνω στον λαό σου, και στους φούρνους σου, και στις σκάφες σου κι επάνω σε σένα, κι επάνω στον λαό σου, κι επάνω σε όλους τους υπηρέτες σου, θα ανέβουν τα βατράχια Εξ. 8:3,4. Η αφήγηση στην Έξοδο τονίζει την πανταχού παρουσία των βατράχων ήταν αδύνατον στους ανθρώπους να τα αποφύγουν. Στην τελευταία επίθεση του Σατανά, αυτός θα εκµεταλλευτεί κάθε µέσο, και επίγειο και δαιµονικό. Από την επιστολή Β Πετ. 2:4 πληροφορούµαστε ότι πολλοί πεπτωκότες άγγελοι βρίσκονται στον τάρταρο, δεµένοι µε αλυσίδες σκότους. Αυτή η κατάσταση είναι ανάλογη µε την άβυσσο οι δαίµονες (λεγεών) παρακάλεσαν τον Ιησού να µη τους στείλει εκεί (Λκ. 8:30,31). Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης η άβυσσος θα ανοιχθεί, απελευθερώνοντας τους δαίµονες που είναι φυλακισµένοι εκεί. Ο Σατανάς θα έχει στη διάθεσή του όλες τις δυνάµεις του, οι οποίες είναι αποφασισµένες να πλανήσουν τους ασεβείς και να καταστρέψουν τους δικαίους. Όπως τα βατράχια της Αιγύπτου, οι δαίµονες και οι ενέργειες τους θα εµπλέκονται σε κάθε περίσταση. Μια άλλη πλευρά της πληγής των βατράχων ήταν ότι αυτή αποτελούσε το τελευταίο θαύµα, το οποίο µπορούσαν να παραχαράξουν οι µάγοι της Αιγύπτου. Μέσω των τεχνασµάτων και της δύναµης του Σατανά οι µάγοι µιµήθηκαν τα θαύµατα που εκτέλεσε ο Μωυσής (µεταβάλλοντας τη ράβδο του σε φίδι, µεταβάλλοντας το νερό σε αίµα, παράγοντας βατράχια από το νερό, Εξ. 7:11,22,8:7), και έτσι οι µάγοι σκλήρυναν την καρδιά του Φαραώ. Αλλά µε την επόµενη πληγή (µεταβάλλοντας τη σκόνη σε σκνίπες σε όλη την χώρα της Αιγύπτου) έκαναν οι µάγοι µε τις τελετουργικές επωδές τους για να βγάλουν σκνίπες όµως, δεν µπόρεσαν... Τότε οι µάγοι είπαν στον Φαραώ: Αυτό είναι δάχτυλος Θεού Εξ. 8: Συνεπώς, τα βατράχια αποτέλεσαν την τελευταία επιτυχηµένη προσπάθεια τους να πλανήσουν τους ανθρώπους. Ολόκληρη η σκευωρία των τεχνασµάτων και των απόκρυφων επιστηµών που τελειοποιήθηκε κατά τη 7 Η ιστορία βρίσκεται στην Εξ. 8:1-15. Μια ακόµη αναφορά σε αυτήν βρίσκεται στους Ψλµ. 78:45 και 105:30.

10 διάρκεια των αιώνων θα είναι αποτελεσµατική µε τη βοήθεια των τριών ακάθαρτων πνευµάτων όµοια µε βατράχους, αν και ολόκληρο το σύστηµα είναι στο χείλος της ατιµωτικής ήττας. 16:14 ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΑΙΜΟΝΩΝ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΣΗΜΕΙΑ Ο Σατανάς και οι εκτελεστές του θα έχουν την άδεια να κάνουν αδιάψευστα θαύµατα, µέσω των οποίων θα πλανήσουν όλους όσους αρνιούνταν να αρνηθούν τις αµαρτίες τους. Ο λαός του Θεού επίσης θα εκτελεί θαύµατα, αλλά αφού µεγάλα θαύµατα έχουν εκτελεστεί και θα συνεχίσουν να εκτελούνται µε τη δύναµη του Σατανά, τα θαύµατα δεν αποτελούν έγκυρο σηµάδι-απόδειξη της παρουσίας και των ενεργειών του Θεού. Επειδή, είναι πνεύµατα δαιµόνων, που εκτελούν σηµεία, τα οποία εκπορεύονται προς τους βασιλιάδες της γης και ολόκληρης της οικουµένης, για να τους συγκεντρώσουν στον πόλεµο εκείνης της µεγάλης ηµέρας του Θεού του παντοκράτορα Αποκ.16:14. Αρκετές από τις κύριες θρησκείες του κόσµου αναφέρουν σηµεία και θαύµατα ως αποδείξεις της εγκυρότητάς τους. Ιστορικά αυτό ίσχυε ιδιαίτερα στην Ρωµαϊκή Καθολική και Ορθόδοξη Εκκλησία στις οποίες υπάρχουν θαυµατουργές εικόνες και λείψανα και ιεροί τόποι, όπως η Lourdes στην Γαλλία και η Τήνος στην Ελλάδα, όπου λαµβάνουν χώρα θαυµαστές θεραπείες. Πιο πρόσφατα το Πεντηκοστιανό κίνηµα, το οποίο δίνει µεγάλη σηµασία στα θαύµατα της θεραπείας, στα σηµεία, όπως η γλωσσολαλία και οι προσωπικές προφητείες, έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσµο. 8 Μια βασική αρχή είναι ότι τα θαύµατα, αφού δεν µπορούν να εξηγηθούν επιστηµονικά και ωφελούν τους αποδέκτες, πρέπει να προκύπτουν από τον Θεό. Ωστόσο, η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ιδιαίτερα στο τέλος του κόσµου ο Σατανάς θα χρησιµοποιεί θαύµατα και σηµεία, για να πλανήσει τις µάζες να συνεργαστούν µε το πρόγραµµά του. Ο άνοµος... θα έρθει µε ενέργεια του σατανά µε κάθε δύναµη και σηµεία και τέρατα ψεύδους, και µε κάθε απάτη της αδικίας, ανάµεσα σ αυτούς που χάνονται επειδή, δεν δέχθηκαν την αγάπη της αλήθειας για να σωθούν Β Θεσ. 2:9,10. Το πλαίσιο αυτής της περικοπής είναι µια εµπεριστατωµένη παρουσίαση σχετικά µε τον άνοµο..., τον οποίο ο Κύριος θα τον απολέσει µε το πνεύµα του στόµατος του, και θα τον καταργήσει µε την επιφάνεια της παρουσίας του εδ. 8. Με άλλα λόγια, το πλαίσιο είναι η χρονική περίοδος µόλις πριν από την ευτέρα Παρουσία του Χριστού. Μολονότι ο Σατανάς έχει ενεργήσει καθ όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, έχει περιοριστεί, για να µη ασκεί όλη την δύναµη του Τώρα γνωρίζετε εκείνο που τον εµποδίζει, ώστε να αποκαλυφθεί στον δικό του καιρό εδ. 6. Εξαιτίας των προκλήσεων του Σατανά, πρέπει να λάβει χώρα µια πλήρης κατάδειξη τόσο των κακών αρχών του Σατανά όσο και της δικαιοσύνης του Θεού. Ωστόσο, ο Θεός έχει αργοπορήσει αυτήν την κατάδειξη, επειδή δισεκατοµµύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσµο δεν έχουν πληροφορηθεί επαρκώς σχετικά µε τον Θεό, ώστε να λάβουν µια ευφυή απόφαση. 8 Συχνά οι συναθροίσεις των Πεντηκοστιανών παραβαίνουν τις οδηγίες που έγραψε ο απόστολος Παύλος στην Α Κορ. 14, όταν αντιµετώπισε µια παρόµοια άκριτη έµφαση σε ορισµένα πνευµατικά χαρίσµατα περισσότερα από ένα άτοµα µιλούν σε γλώσσες ταυτόχρονα, δεν υπάρχει µεταφραστής, υπάρχει έλλειψη τάξης (εδ ). Αυτό θέτει εν αµφιβόλω τον ισχυρισµό ότι τα θαύµατα κτλ. πηγάζουν από τις ενέργειες του Αγίου Πνεύµατος.

11 Ωστόσο, όταν κηρυχθεί το αιώνιο ευαγγέλιο σε κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό (Αποκ. 14:6), τότε ο Θεός µπορεί να επιτρέψει την τελευταία κατάδειξη και της σατανικής άποψης και της θεϊκής. Και τούτο το ευαγγέλιο της βασιλείας θα κηρυχθεί σε ολόκληρη την οικουµένη, για µαρτυρία σε όλα τα έθνη και, τότε, θα έρθει το τέλος Μθ. 24:14. Τώρα γνωρίζετε εκείνο που τον εµποδίζει... επειδή, το µυστήριο της ανοµίας ήδη ενεργείται µονάχα µέχρις ότου βγει από τη µέση αυτός που τώρα εµποδίζει και τότε ο άνοµος θα αποκαλυφθεί Β Θεσ. 2:6-8. Ο Θεός επιτρέπει τα απατηλά θαύµατα, αλλά πρέπει να έχουµε υπόψη ότι οι άνθρωποι που θα πλανηθούν είναι εκείνοι που έχουν απορρίψει το ευαγγέλιο (την αλήθεια σχετικά µε τον Θεό). Ο Θεός θα στείλει επάνω τους ενέργεια πλάνης, ώστε να πιστέψουν στο ψέµα για να κατακριθούν όλοι αυτοί που δεν πίστεψαν στην αλήθεια, αλλά οι οποίοι βρήκαν ευχαρίστηση στην αδικία εδ. 11,12. Σε αυτά τα εδάφια βλέπουµε ότι ο Θεός δεν σχεδιάζει να χαθεί κανένας. Η εξαπάτηση αποτελεί την τελευταία φάση µιας διαδικασίας, η οποία ξεκινάει µε ευχαρίστηση στην αδικία, και προχωράει σε άρνηση να πιστεύουν στην αλήθεια του Θεού, η οποία καταδικάζει την αµαρτία που δεν θέλουν να εγκαταλείψουν. υστυχώς για τον αµαρτωλό, η ίδια αλήθεια που καταδικάζει την αµαρτία τους θα αποκάλυπτε την απάτη του εχθρού. Όταν ο αµαρτωλός απορρίπτει τον λόγο του Θεού, απορρίπτει το καταφύγιο ασφάλειας, το οποίο προσφέρει ο Θεός. Στην διήγηση του Χριστού σχετικά µε το τέλος του κόσµου ο Ιησούς προειδοποίησε τρεις φορές για τα απατηλά θαύµατα του έσχατου καιρού Θα σηκωθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες, και θα δείξουν µεγάλα σηµεία και τέρατα, ώστε να πλανήσουν, αν είναι δυνατόν, και τους εκλεκτούς Μθ. 24:24, βλέπε επίσης εδ. 4,5,11. Ταυτόχρονα ο λαός του Θεού θα εκδηλώσει την δύναµη του Αγίου Πνεύµατος σε τέτοια έκταση που δεν φανερώθηκε από την Ηµέρα της Πεντηκοστής. Ο προφήτης Ιωήλ έγραψε, και ύστερα απ αυτά θα εκχέω το πνεύµα Μου Επάνω σε κάθε σάρκα και θα προφητεύσουν οι γιοι σας, και οι θυγατέρες σας οι πρεσβύτεροί σας θα ονειρευτούν όνειρα, οι νέοι σας θα δουν οράσεις... και θα δείξω τέρατα στους ουρανούς κι επάνω στη γη, αίµα, και φωτιά και αναθυµίαση καπνού Ιωήλ 2: Τούτα δε τα σηµεία θα παρακολουθούν εκείνους που πίστεψαν: Στο όνοµά µου θα βγάζουν δαιµόνια θα µιλούν καινούργιες γλώσσες θα πιάνουν φίδια και αν κάτι θανάσιµο πιουν, δεν θα τους βλάψει θα βάζουν τα χέρια επάνω σε αρρώστους, και θα γιατρεύονται Μκ. 16:17,18. Σήµερα οι ορθολογιστές επιστήµονες έχουν µια λογική εξήγηση σχεδόν για τα πάντα, αλλά το τέλος του κόσµου θα χαρακτηρίζεται από αναµφισβήτητα θαύµατα και σηµεία προερχόµενα από κάθε κατεύθυνση. Ιδιαίτερα, το θηρίο από τη γη της Αποκ. 13:11 θα κάνει µεγάλα σηµεία, ώστε έκανε να κατεβαίνει και φωτιά από τον ουρανό στη γη µπροστά στους ανθρώπους Αποκ. 13:13,14. Αυτό σηµαίνει ότι ο λαός του Θεού δεν µπορεί να δείχνει εµπιστοσύνη στα θαύµατα ως απόδειξη των ενεργειών του Θεού. Σύµφωνα µε την Αγία Γραφή, τα πιο θεαµατικά θαύµατα θα εκτελεστούν µέσω της δύναµης του Σατανά! Γι αυτό είναι εντελώς απαραίτητο για τα παιδιά του Θεού να υπακούν την παραίνεση του απόστολου Ιωάννη: Αγαπητοί, µην πιστεύετε σε κάθε πνεύµα, αλλά δοκιµάζετε τα πνεύµατα αν είναι από τον Θεό επειδή, πολλοί ψευδοπροφήτες έχουν βγει στον κόσµο Α Ιων. 4:1. Στον νόµο και στη µαρτυρία αν δεν µιλούν σύµφωνα µ αυτό τον λόγο, σίγουρα δεν υπάρχει φως µέσα τους Ησα. 8:20.

12 16:15 ΕΡΧΟΜΑΙ ΣΑΝ ΚΛΕΦΤΗΣ Η Μεγάλη Θλίψη θα είναι ένα εξουθενωτικό δεινοπάθηµα για τον λαό του Θεού, και πολλοί θα µπουν στον πειρασµό να εγκαταλείψουν την πίστη τους. Ο Ιησούς τους προειδοποιεί να αντέξουν µέχρι Αυτός να επιστρέψει. Μέσα στην περιγραφή των πληγών, των δεινών των ασεβών και των πλάνων της ανίερης τριάδας, παρεµβάλλεται µια σοβαρή προειδοποίηση. έστε, έρχοµαι σαν κλέφτης µακάριος όποιος αγρυπνάει, και φυλάττει τα ιµάτιά του, για να µη περπατάει γυµνός, και βλέπουν την ασχηµοσύνη του Αποκ. 16:15. Αυτή η προειδοποίηση έχει την βάση της στην δήλωση του Ιησού: Ας είναι οι οσφύες σας περιζωσµένες, και τα λυχνάρια αναµµένα κι εσείς, όµοιοι µε ανθρώπους που προσµένουν τον κύριο τους, πότε θα επιστρέψει από τους γάµους... Μακάριοι εκείνοι οι δούλοι, που, όταν έρθει ο κύριος τους, τους βρει να αγρυπνούν... Και αν έρθει κατά τη δεύτερη φυλακή της νύχτας, και κατά την τρίτη φυλακή της νύχτας έρθει, και βρει έτσι, µακάριοι είναι οι δούλοι εκείνοι. Και να γνωρίζετε τούτο, ότι, αν ο οικοδεσπότης ήξερε ποια ώρα έρχεται ο κλέφτης, θα αγρυπνούσε, και δεν θα άφηνε να διανοιχτεί το σπίτι του. Κι εσείς, λοιπόν, γίνεστε έτοιµοι επειδή, κατά την ώρα που δεν στοχάζεστε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου Λκ. 12: Ο Ιησούς προειδοποιεί ότι θα υπάρχει µια φαινόµενη καθυστέρηση. Φαίνεται ότι αγρυπνούσαν πιστά στην πρώτη φυλακή της νύχτας. Αλλά, καθώς περνάει η δεύτερη ή ακόµη και η τρίτη φυλακή, ο άνθρωπος θα µπορούσε να αισθανθεί, ο κύριος µου καθυστερεί να έρθει και να πέσει στην αµαρτία: και αρχίσει να δέρνει τους δούλους και τις δούλες, και να τρώει και να πίνει και να µεθάει εδ. 45. Αυτή είναι µια τόσο επικίνδυνη πιθανότητα, ώστε οι απόστολος Πέτρος, Παύλος και Ιωάννης όλοι τονίζουν την ανάγκη να προσέξουµε, µήπως πλησιάσει το τέλος σαν κλέφτης. 9 Το µήνυµα προς την Εκκλησία στη Λαοδίκεια δείχνει ότι πριν από την Μεγάλη Θλίψη η Εκκλησία είναι νυσταγµένη και αδιάφορη, ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός Αποκ. 3:15. Ο Κύριος λέει: Συµβουλεύω να αγοράσεις από µένα... ιµάτια λευκά, για να ντυθείς, και να µη φανερωθεί η ντροπή της γύµνιας σου εδ. 18. Τα λευκά ιµάτια συµβολίζουν τη δικαιοσύνη του Χριστού, την οποία ο Χριστός δίνει ως δώρο στους πιστούς (βλέπε τµήµα 3:18 Αγοράσεις από Μένα). Αυτή αποτελεί τα ιµάτια, τα οποία ο Ιησούς λέει στα παιδιά Του να φυλάττουν. Χωρίς αµφιβολία τα γεγονότα που θα συµβούν µέχρι την Μεγάλη Θλίψη θα επιστήσουν την προσοχή των νυσταγµένων µελών της Εκκλησίας της Λαοδίκειας. Μερικοί θα γίνουν µέλη των , οι οποίοι θα µεταδώσουν την τελευταία πρόσκληση άλλοι θα γίνουν µέλη του µεγάλου πλήθους, το οποίο θα κληθεί από την Βαβυλώνα (και δυστυχώς αρκετοί θα αποφασίσουν να µείνουν στη Βαβυλώνα). Όλος ο κόσµος θα επηρεαστεί από την µεγάλη θλίψη, που δεν έγινε από την αρχή του κόσµου µέχρι σήµερα, ούτε θα ξαναγίνει Μθ. 24:21. Ωστόσο, η Μεγάλη Θλίψη δεν θα τελειώσει σε λίγες µέρες. Μόνο µια από τις σάλπιγγες (η πέµπτη) θα συνεχίσει για πέντε µήνες, και υπάρχουν άλλες έξι σάλπιγγες και επτά τελευταίες πληγές! Το στρες και το άγχος θα είναι απίστευτα, και οι ελπίδες θα αναπτερώνονται και θα διαψεύδονται µε ανακοινώσεις όπως: Να! Εδώ είναι ο Χριστός... είναι στην έρηµο... Να! Στα εσωτερικά δωµάτια... θα σηκωθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες, και θα δείξουν µεγάλα 9 1 Θεσ. 5:2-4, Β Πετ. 3:10, Αποκ. 3:3.

13 σηµεία και τέρατα, ώστε να πλανήσουν, αν είναι δυνατόν, και τους εκλεκτούς Μθ. 24: Τότε ο λαός του Θεού θα πρέπει να φυλάττει τα ιµάτιά του. Όλα όσα είναι οι ίδιοι και όσα έχουν πετύχει, αποτελούν δώρα της χάρης του Θεού που πραγµατοποιείται µέσω της τέλειας ζωής, της θυσίας και της ανάστασης του Χριστού, οι οποίες προσφέρθηκαν στους αγίους σαν ιµάτια Η ψυχή µου θα αγαλλιαστεί στον Θεό µου επειδή, µε έντυσε µε ιµάτιο σωτηρίας, µου φόρεσε επένδυµα δικαιοσύνης Ησα. 61:10. Το να χάσει κάποιος το ιµάτιο του και να µείνει γυµνός αποτελεί σύµβολο πνευµατικής ήττας. Η χειρότερη ταπείνωση για έναν νικηµένο στρατιώτη ήταν να παρελάσει γυµνός µπροστά στο πλήθος των κατακτητών. 10 Τα παιδιά του Θεού µπορούν να νικηθούν, ακόµα (ή µάλλον ιδιαίτερα) κατά τη διάρκεια της µεγάλης θλίψης. Μόνο µέσω της πληρότητας του Αγίου Πνεύµατος και της βαθιάς εξάρτησης στο λόγο του Θεού µπορούν οι Χριστιανοί να φυλάττουν τα ιµάτιά τους κρατώντας την δικαιοσύνη του Χριστού µέσω της πίστης σε Αυτόν κατά τη διάρκεια της ακαταµάχητης πλάνης της Μεγάλης Θλίψης. Χωρίς τέτοια πίστη, ο Ιησούς θα έρθει σαν κλέφτης, αποκαλύπτοντας την γυµνότητα και την ντροπή της κούφιας οµολογίας της πίστης τους. Γι αυτό ένα από τα κυρία µηνύµατα προς τον λαό του Θεού είναι το εξής: Εδώ είναι η υποµονή των αγίων εδώ είναι εκείνοι που φυλάττουν τις εντολές του Θεού και την πίστη του Ιησού Αποκ. 14:12. 16:16 Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΡΜΑΓΕ ΩΝ Η Μάχη του Αρµαγεδδών αποτελεί την αποκορύφωση και την τελευταία απελπισµένη προσπάθεια της εκστρατείας του Σατανά να ανατρέψει το κράτος του Θεού και να νικήσει τον λαό του. Αυτό το τµήµα ανασκοπεί την Μεγάλη ιαµάχη από την Σταύρωση του Χριστού µέχρι τη Μεγάλη Θλίψη και την ευτέρα Παρουσία. Η Μεγάλη Θλίψη µπορεί να διαχωριστεί σε δυο φάσεις. Η Μάχη του Αρµαγεδδών λαµβάνει χώρα στη δεύτερη φάση. Το κεφάλαιο 16 αναφέρει την συγκέντρωση του στρατού του Σατανά, ωστόσο η πραγµατική µάχη περιγράφεται στο κεφ. 19 και λαµβάνει χώρα κατά τη ευτέρα Παρουσία του Χριστού. Και τους συγκέντρωσε στον τόπο, που στα Εβραϊκά λέγεται Αρµαγεδδών Αποκ. 16:16. Η Μάχη του Αρµαγεδδών µπορεί να συγκριθεί µόνο µε το Χάραγµα του Θηρίου, όσον αφορά στην περιέργεια που θα κινήσει στον κόσµο. Η εκδοχή που παρουσιάζουν τα Μ.Μ.Ε. σχετικά µε αυτό το ζήτηµα, δεν έχει σχέση µε τα πραγµατικά θέµατα που παρουσιάζονταν στην Αγία Γραφή. Η Μάχη του Αρµαγεδδών αποτελεί απλά την αποκορύφωση της Μεγάλης ιαµάχης µεταξύ του Σατανά και του Θεού, και είναι η τελευταία προσπάθειά του να καταστρέψει τον λαό του Θεού πριν από την ευτέρα Παρουσία του Χριστού. Η ιστορία της Μεγάλης ιαµάχης εκτέθηκε σε προηγούµενα κεφάλαια, αλλά εδώ θα κάνουµε µια γενική επισκόπηση, για να τοποθετήσουµε την Μάχη του Αρµαγεδδών στο πραγµατικό πλαίσιό της. Μετά από τη Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη του Χριστού, ο Σατανάς ρίχτηκε στη γη και οι άγγελοι του ρίχτηκαν µαζί του (Αποκ. 12:9), δηλαδή, δεν είχε πια πρόσβαση στον ουρανό, όπου συνέχεια κατηγορούσε τον Θεό, την διακυβέρνηση Του και ιδιαίτερα τον λαό Του. 11 Όταν ο δράκοντας είδε ότι ρίχτηκε στη 10 Ησα. 20:4, Β Σαµ. 10:4,5 11 Αποκ. 12:10, Ιώβ 1:6-12.

14 γη, καταδίωξε τη γυναίκα... και στη γυναίκα δόθηκαν δυο φτερούγες του µεγάλου αετού, για να πετάει στην έρηµο Αποκ.12:13,14. Αυτό περιγράφει την περίοδο του Μεσαίωνα, όταν στην αποστάτιδα Εκκλησία, που συµβολίζεται µε ένα θηρίο που ανεβαίνει από τη θάλασσα δόθηκε εξουσία να κάνει πόλεµο για 42 µήνες...µε τους αγίους, και να τους νικήσει Αποκ. 13:1,5,7. 12 Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η Ρωµαϊκή Καθολική Εκκλησία χρησιµοποίησε τους ιερούς πολέµους, τις σταυροφορίες, τις εκστρατείες κατά των αιρετικών και την Ιερά Εξέταση, για να διατηρήσει την δύναµη και την εξουσία. Αλλά ο Ιωάννης είδε ένα από τα κεφάλια του σαν να ήταν πληγωµένο θανατηφόρα Αποκ. 13:3 η Προτεσταντική Μεταρρύθµιση και ιδιαίτερα η Γαλλική Επανάσταση διέρρηξαν τον καταπιεστικό ασφυκτικό κλοιό του παπισµού. Αυτό επέτρεψε τις µεγάλες µεταρρυθµίσεις του 19ου αιώνα την περίοδο της Φιλαδέλφειας, η οποία περιγράφεται στο κεφ. 3. Ωστόσο, η θανατηφόρα πληγή του θεραπεύτηκε (Αποκ. 13:3) το αποστατήσαν πολιτικό-θρησκευτικό σύστηµα ανέκτησε την πολιτική εξουσία του, και ο Σατανάς έθεσε σε εφαρµογή τα σχέδιά του για την τελευταία µεγάλη εκστρατεία. Ο ανιήλ και ο Ιησούς ονόµασε την τελευταία µάχη τη Μεγάλη Θλίψη, που δεν έγινε από την αρχή του κόσµου µέχρι σήµερα, ούτε θα ξαναγίνει αν. 12:1, Μθ. 24:21. Μια περίληψη της Μεγάλης Θλίψης δίνεται στο καίριο εδάφιο της Αποκ. 11:18: Τα έθνη οργίστηκαν, και ήρθε η οργή σου, και ο καιρός των νεκρών, για να κριθούν, και να δώσεις τον µισθό στους δούλους σου, τους προφήτες, και στους αγίους, και σ εκείνους που φοβούνται το όνοµά σου, τους µικρούς και τους µεγάλους, και να φθείρεις αυτούς που φθείρουν τη γη. Σε αυτό το εδάφιο βλέπουµε ότι η Μεγάλη Θλίψη χωρίζεται σε δυο φάσεις. Η φράση Τα έθνη οργίστηκαν αναφέρεται στις πρώτες έξι σάλπιγγες. Η φράση Ήρθε η οργή Σου αναφέρεται στις επτά τελευταίες πληγές. Οι σάλπιγγες αποτελούν την προσπάθεια του Σατανά να εκµεταλλευθεί τον πόλεµο και το χάος, για να δηµιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες υπό τις οποίες θα µπορούσε να καταστρέψει το λαό του Θεού και να ανατρέψει τα σχέδια Του. Ωστόσο, σε αυτή την περίοδο η διακονία των δυο µαρτύρων θα έχει ως αποτέλεσµα τον προσηλυτισµό ενός µεγάλου πλήθους από την Βαβυλώνα. Αυτή η συντριπτική ήττα του Σατανά περιγράφεται στο κεφ. 11. Μέχρι τότε η Βαβυλώνα θα έχει κερδίσει έναν νέο και σηµαντικό σύµµαχο ένα άλλο θηρίο (το οποίο) ανεβαίνει από τη γη, και είχε δυο κέρατα όµοια µε κέρατα αρνιού, και µιλούσε σαν δράκοντας Αποκ. 13: Οι Ηνωµένες Πολιτείες της Αµερικής άρχισαν ως καταφύγιο της δηµοκρατίας και της θρησκευτικής ελευθερίας. Ωστόσο, η Αποκ. 13:11-17 προβλέπει ότι οι ΗΠΑ θα καταστούν το στρατιωτικό όργανο επιβολής του προγράµµατος της Βαβυλώνας, συµπεριλαµβανοµένου και του πολέµου κατά των αγίων, οι οποίοι φυλάττουν τις εντολές του Θεού και την πίστη του Ιησού Αποκ. 14:12. Ο αποστάτης Προτεσταντισµός των ΗΠΑ θα κάνει µια εικόνα στο θηρίο, εξαπατώντας αυτούς που κατοικούσαν επάνω στη γη, εξαιτίας των σηµείων που του δόθηκαν να κάνει µπροστά στο θηρίο και θα τους αναγκάζει να προσκυνήσουν το πρώτο θηρίο, του οποίο η θανατηφόρα πληγή θεραπεύθηκε Αποκ. 13: Οικονοµική πίεση θα ασκείται σε εκείνους που θα αρνηθούν να δεχτούν το χάραγµα του 12 Βλέπε το τµήµα 2: Θυάτειρα για µια πιο λεπτοµερή ιστορική επισκόπηση της παπικής περιόδου. 13 Βλέπε τµήµα 13:11,12 Το Θηρίο από τη Γη.

15 Θηρίου 14 ( και να µη µπορεί κανένας να αγοράσει ή να πουλήσει, παρά µονάχα αυτός που έχει το χάραγµα ή το όνοµα του θηρίου Αποκ. 13:17). Αλλά η θανατική απειλή ( όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου να θανατωθούν Αποκ. 13:17) είναι το γεγονός που θα προκαλέσει τις επτά τελευταίες πληγές από τον Θεό. Αυτές αποτελούν την δεύτερη φάση της Μεγάλης Θλίψης Κύριε Θεέ... πήρες τη µεγάλη σου δύναµη και βασίλευσες... και ήρθε η οργή Σου, και ο καιρός... να φθείρεις αυτούς που φθείρουν τη γη Αποκ. 11:18. Οι τελευταίες πληγές, µε τα έλκη, το νερό σαν αίµα, την ανυπόφορη ζέστη και το σκοτάδι θα βυθίσει τον κόσµο σε αναστάτωση ακόµα και η υποστήριξη των ανθρωπίνων µαζών προς τους θρησκευτικούς ηγέτες της Βαβυλώνας θα παύσει ( ο ποταµός, ο Ευφράτη... ξεράθηκε ). Αλλά ο Σατανάς δεν έχει παραδοθεί. Στέλνοντας τρία ακάθαρτα πνεύµατα όµοια µε βατράχους... προς τους βασιλιάδες της γης, η ανίερη τριάδα θα τους συγκεντρώσει στον πόλεµο εκείνης της µεγάλης ηµέρας του Θεού του Παντοκράτορα... και τους συγκέντρωσε στον τόπο που στα Εβραϊκά λέγεται Αρµαγεδδών. Αυτό το εδάφιο περιγράφει την συγκέντρωση των βασιλιάδων του Σατανά στον Αρµαγεδδών, για να πολεµήσουν µε τον λαό του Θεού, αλλά η ίδια η µάχη περιγράφεται στο κεφ. 19. Και είδα τον ουρανό ανοιγµένο, και να, ένα λευκό άλογο, κι αυτός που καθόταν επάνω σ αυτό ονοµαζόταν Πιστός και Αληθινός, και κρίνει και πολεµάει µε δικαιοσύνη... Και είδα το θηρίο και τους βασιλιάδες της γης, και τα στρατεύµατά τους συγκεντρωµένα, για να κάνουν πόλεµο µ αυτόν που είναι επάνω στο άλογο, και µε το στράτευµά του. Και το θηρίο πιάστηκε, και µαζί µ αυτό ο ψευδοπροφήτης, ο οποίος έκανε τα σηµεία µπροστά του, µε τα οποία πλάνησε αυτούς που πήραν το χάραγµα του θηρίου... και οι υπόλοιποι φονεύθηκαν µε τη ροµφαία του καθήµενου επάνω στο άλογο, η οποία έβγαινε από το στόµα του Αποκ. 19:11-14, ΤΡΙΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΜΕΓΙ Ω Η λέξη Αρµαγεδδών σηµαίνει βουνό του Μεγιδδώ. Υπάρχουν τρία βουνά στην περιοχή του Μεγιδδώ, και κάθε ένα συσχετίζεται µε µια σηµαντική µάχη και νίκη. Οι νίκες της εβόρρα, του Γεδεών και του Ηλία δείχνουν τα χαρακτηριστικά του λαού του Θεού, καθώς αντιµετωπίζει τους εχθρούς του στο τέλος του κόσµου. Η παραπάνω επισκόπηση δείχνει ότι η Μάχη του Αρµαγεδδών είναι πολύ περισσότερα από µια στρατιωτική µάχη σε µια συγκεκριµένη τοποθεσία στην Παλαιστίνη. Η λέξη Αρµαγεδδών παρουσιάζεται µόνο στην Αποκ. 16:16, και µολονότι η έννοια της δεν είναι εντελώς σαφής, πολλοί µελετητές πιστεύουν ότι αποτελεί τον συνδυασµό των Εβραϊκών λέξεων Χαρ (λόφο ή βουνό) και Μεγιδδώ (µια πόλη στην Παλαιστίνη). Το γεγονός ότι η Μεγγιδώ τοποθετείται στην κοιλάδα Ιεζραέλ παρά σε ένα βουνό υπονοεί µια συµβολική έννοια του ονόµατος Αρµαγεδδών, ώστε να περιµένουµε να συναντήσουµε την έννοια στα εδάφια που αναφέρουν την Μεγγιδώ, τα βουνά κοντά της και τις µάχες που συσχετίζονταν µε αυτά. Πραγµατικά υπάρχουν τρία βουνά που περιτριγυρίζουν την πόλη Μεγγιδώ: η Θαβώρ, η Μορέχ και ο Κάρµηλος, και κάθε ένα από αυτά τα βουνά συσχετίζεται µε µια σηµαντική µάχη και µια θαυµαστή νίκη για τον λαό του Θεού. Μια µελέτη αυτών των µαχών αποκαλύπτει τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων του Θεού, οι οποίοι θα συµµετέχουν στην Μάχη του Αρµαγεδδών. 14 Στα τµήµατα 13:11-18 ορίζεται το χάραγµα, το όνοµα και ο αριθµός του θηρίου.

16 Όταν η εβόρρα, µια προφήτισσα, ήταν κριτής του Ισραήλ, ο Ιαβείν και οι Χαναναίοι κατέθλιψαν υπερβολικά τους γιους Ισραήλ, επιβάλλοντας την κυριαρχία µε 900 σιδερένιες άµαξες Κρτ. 4:3. Η εβόρρα κάλεσε τον Βαράκ, τον γιο του Αβινεέµ... και του είπε: εν πρόσταξε ο Κύριος ο Θεός του Ισραήλ, λέγοντας: Πήγαινε και συγκέντρωσε δύναµη στο βουνό Θαβώρ... και θα σύρω προς εσένα, στον ποταµό Κισών, τον Σισάρα, τον αρχηγό του στρατού του Ιαβείν, και τις άµαξές του, και το πλήθος του, και θα τον παραδώσω στο χέρι σου; εδ. 6,7. Ο Βαράκ φοβήθηκε και είπε ότι δεν θα πάει να πολεµήσει, εκτός αν η εβόρρα πήγαινε µαζί του. Αυτή συµφώνησε, αλλά του είπε ότι µια γυναίκα θα λάβει την δόξα για την νίκη! Και ο Σισάρα συγκέντρωσε όλες τις άµαξές του, 900 σιδερένιες άµαξες, και όλον τον λαό που ήταν µαζί του Κρτ. 4:13. Και η εβόρρα είπε στον Βαράκ: Σήκω επειδή, αυτή είναι η ηµέρα, κατά την οποία ο Κύριος παρέδωσε στο χέρι σου τον Σισάρα δεν βγήκε ο Κύριος µπροστά σου; Και ο Βαράκ κατέβηκε από το βουνό Θαβώρ και τον ακολουθούσαν άνδρες. Και ο Κύριος κατατρόπωσε τον Σισάρα, και όλες τις άµαξες, ολόκληρο τον στρατό µπροστά στον Βαράκ εδ. 15. Ο Σισάρα ο ίδιος θανατώθηκε, όχι στη µάχη, αλλά µάλλον από µια απλή χωριανή που ονοµάστηκε Ιαήλ, η οποία τρύπησε το κεφάλι του µε ένα σφυρί και έναν πάσαλο σκηνής, καθώς κοιµήθηκε αυτός στην σκηνή της (Κρτ. 4:17-23). Ο συνδετικός κρίκος αυτής της µάχης µε την Μάχη του Αρµαγεδδών φανερώνεται στην ωδή, την οποία συνέθεσε η εβόρρα, για να εορτάσουν την νίκη: Ήρθαν οι βασιλιάδες, πολέµησαν... στα νερά του Μεγιδδώ... Από τον ουρανό πολέµησαν, τα άστρα από την πορεία τους πολέµησαν ενάντια στον Σισάρα... Τότε τα νύχια των αλόγων συντρίφτηκαν από τον ορµητικό δρόµο, τον ορµητικό δρόµο των ισχυρών, που ήσαν επάνω τους Κρτ. 5: Στην τελευταία Μάχη του Αρµαγεδδών πραγµατικοί στρατοί θα συγκεντρωθούν από την ανίερη τριάδα, για να εκτελέσουν την θανατική ποινή στο λαό του Θεού, αλλά από τον ουρανό (θα) πολεµήσει τα άστρα οι άγγελοι, τα στρατεύµατα που ήσαν στον ουρανό, επάνω σε λευκά άλογα (Αποκ. 19:14) θα πολεµήσουν για το λαό του Θεού και θα καταστρέψουν εντελώς τους βασιλιάδες που έχουν συγκεντρωθεί εναντίον τους. Από την µάχη της εβόρρα και του Βαράκ µαθαίνουµε ότι τα παιδιά του Θεού στην Μάχη του Αρµαγεδδών θα είναι, σύµφωνα µε τα δεδοµένα του κόσµου, αδύναµα και τα ταπεινά, αλλά απροσδόκητα θαρραλέα (η εβόρρα και η Ιαήλ). Αλλά η πραγµατική νίκη θα προέλθει από τον ουρανό ( πολέµησαν τα άστρα ). Το δεύτερο βουνό της Μεγιδδώ, η Μορέχ, είναι η τοποθεσία, όπου ο Γεδεών πολέµησε κατά των µυριάδων των Μαδιανιτών. Οι Μαδιανίτες µαζί µε τους παραδοσιακούς εχθρούς του Ισραήλ, τους Αµαληκίτες, ήσαν πολυάριθµοι σαν ακρίδες και ανέβαιναν αυτοί και τα κοπάδια τους, και έρχονταν µαζί µε τις σκηνές τους, και έµπαιναν στη γη, για να την καταστρέψουν Κρτ. 6:5. Ο άγγελος του Κυρίου 15 παρουσιάστηκε στον Γεδεών και τον πρόσταξε: Πήγαινε µε τη δύναµή σου αυτή, και θα σώσεις τον Ισραήλ από το χέρι του Μαδιάµ Κρτ. 6:14. Αλλά από την ιστορία µαθαίνουµε ότι η νίκη δεν επιτελέστηκε από τη δύναµη του Γεδεών, αλλά µάλλον από την ισχυρή δύναµη του Κυρίου! Πριν κάνει οτιδήποτε εναντίον των Μαδιανιτών, ο Γεδεών διατάχθηκε να καταστρέψει τα είδωλα που βρίσκονταν στον οίκο του, αν και κινδύνευσε από τους συγχωριανούς του (Κρτ. 6:25-32). Η αποστολή του, να επιτεθεί στους Μαδιανίτες, 15 Ο άγγελος του Κυρίου (Κρτ. 6:11,22) πραγµατικά ήταν ο Κύριος ο Ίδιος (βλέπε εδ. 14,23).