ΠΑΡΑΔΟΣΗ-ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ,

Transcript

1 ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ EΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Αθήνα, ΠΑΡΑΔΟΣΗ-ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ, απερχόμενος υπηρεσιακός υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Kύριε υπουργέ, κυρίες αναπληρώτριες υπουργοί, κύριε υφυπουργέ χαίρομαι που σας καλωσορίζω σε γνωστά σε εσάς μέρη μετά από απουσία 27 ημερών, όσο ακριβώς και η παρουσία μου στο υπουργείο αυτό, στο υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Μία από τις σημαντικότερες και δυσκολότερες κεντρικές υπηρεσίες της χώρας με ευρύτατο πολυπλοκότατο και με άμεσες κοινωνικές συνέπειες αντικείμενο. Την ευρύτητα και τη σπουδαιότητα του υπουργείου αυτού, είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω κατά την παραμονή μου για λίγες εβδομάδες στη θέση αυτή που σας παραδίδω. Όμως παρά τον υπηρεσιακό και με περιορισμένες δυνατότητες χαρακτήρα της θητείας αυτής αντιμετωπίσαμε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα όποια προβλήματα παρουσιάστηκαν και αντεπεξήλθαμε με επιτυχία θέλω να πιστεύω στα τρέχοντα ζητήματα. Και αυτό έγινε κυρίως δυνατό χάρις στην συνδρομή όλων των υπαλλήλων και των στελεχών του Υπουργείου».

2 Πραγματικά ομολογώ πως με εντυπωσίασε η επιστημονική κατάρτιση η εργατικότητα η ευσυνειδησία και η επαγγελματική επάρκεια του έμψυχου δυναμικού του υπουργείου. Η άψογη αυτή συνεργασία, η ευγένεια η προθυμία και η προσήλωση στο καθήκον θα αποτελούν για μένα το κυρίαρχο στοιχείο στο χώρο των αναμνήσεων από τη περίοδο αυτή της ζωής μου. Σας ευχαριστώ θερμά από τα βάθη της καρδιάς μου! Kύριε υπουργέ, κυρίες αναπληρώτριες υπουργοί, κύριε υφυπουργέ, το ποιες δυσκολίες και τι Γολγοθάς σας περιμένουν το γνωρίζω. Δεν απομένει παρά μαζί με τα συγχαρητήριά μου για την πανάξια τοποθέτησή σας στη θέση αυτή να σας ευχηθώ υγεία, δύναμη και καλή επιτυχία στο έργο σας για το καλό όλων μας και για το καλό της πατρίδας μας. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ, υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Είχα δηλώσει και κατά την προηγούμενη τελετή παράδοσης παραλαβής, ότι αισθανόμουν ιδιαίτερα ευτυχής, τιμή, που παρέδιδα στον απερχόμενο υπουργό, έναν άνθρωπο που και η πνευματικότητά του και το ήθος του, τον ξεχώριζαν στον κλάδο της Δικαιοσύνης που υπηρετούσε και προφανώς τον ξεχωρίζουν και τώρα. Είχα επικοινωνία για τρέχοντα θέματα μαζί του κατά τη διάρκεια της υπουργίας του και μπορώ να σας πω ότι στα περισσότερα θέματα είχαμε απόλυτη σύμπτωση απόψεων και επί του νομικού και επί της ουσίας. Δεν νομίζω ότι κλείνει εδώ ένας κύκλος, θέλω να ελπίζω ότι με τον υπουργό που έχει διάθεση προσφοράς στον τόπο θα έχουμε την δυνατότητα και στο μέλλον με την ανυστεροβουλία που τον διακρίνει να έχουμε ουσιαστική και ουσιώδη συνεργασία. Τόσο τα εργασιακά όσο και το ασφαλιστικό είναι στην πρώτη γραμμή των μεταρρυθμίσεων. Εμείς αποδείξαμε ότι είμαστε μια δύναμη αντίστασης. Για πάνω από 6 μήνες δώσαμε μια άνιση μάχη απέναντι στη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία. Τώρα είναι ο καιρός να αποδείξουμε ότι είμαστε και δύναμη μεταρρυθμίσεων, όχι επειδή μας το ζητούν από έξω, αλλά γιατί οι μεταρρυθμίσεις, οι ριζικές μεταρρυθμίσεις, οι τομές, οι ρήξεις είναι αναγκαίες στην Ελλάδα. Γιατί το σύστημα το πολιτικό δεν ήταν υγιές και πριν από τα μνημόνια, απλώς τα μνημόνια όχι απλώς δεν ήταν το σωστό φάρμακο, ήταν ίσως πιο θανατηφόρα θεραπεία από την αρρώστια την ίδια. Τώρα λοιπόν στο πλαίσιο μιας συμφωνίας που έχει την υπογραφή μας, την οποία θα πρέπει να σεβαστούμε, οφείλουμε να βρούμε εκείνα τα μέτρα τα ισοδύναμα που θα αδρανοποιούν τις νεοφιλελεύθερες αιχμές των

3 μνημονίων, θα εξισορροπούν τα υφεσιακά μέτρα που περιλαμβάνουν με δικά μας μέτρα αναπτυξιακά. Ειδικά ο τομέας των εργασιακών ήταν εκείνος που γνώρισε τη μεγαλύτερη λαίλαπα θεσμικών τάχα μεταρρυθμίσεων, στην πραγματικότητα αντιμεταρρυθμίσεων αντεπανάστασης πραγματικής, που απορρύθμισε τις εργασιακές σχέσεις οδήγησε στην πλήρη ελαστικότητα, ουσιαστικά στο να καταστήσει δικαιώματα όπως το οκτάωρο και η σταθερότητα στις εργασιακές σχέσεις μακρινή ανάμνηση. Σε συνδυασμό δε με την τερατώδη ανεργία, που πρέπει να είναι το βασικό μας μέλημα να την περιορίσουμε, δημιούργησε μία ζούγκλα στις εργασιακές σχέσεις. Άνθρωποι που δεν πληρώνονταν και που δεν μπορούσαν να διαμαρτυρηθούν γιατί ένας δύο άνεργοι, τρεις, τέσσερις, δέκα περίμεναν για τη δική τους θέση, άλλοι που αναγκάζονταν να δεχτούν εκβιαστικά αιτήματα για μειώσεις των αποδοχών τους της ατομικής τους σύμβασης είναι καθρέπτης αυτής της εικόνας. Ηδη ορισμένοι από εσάς μου είπαν ότι είναι απέναντι από μια τέτοια πρόταση της εργοδοσίας τους. Εννοώ στον χώρο των ΜΜΕ και θέλω μέσω υμών να στείλω το μήνυμα στην εργοδοσία ότι εμείς τη νομιμότητα, έστω αυτή τη κουτσουρεμένη νομιμότητα, θα την εφαρμόσουμε. Και την ασφάλεια στις εργασιακές σχέσεις θα την επαναφέρουμε και στον Ιδιωτικό τομέα όπως την επαναφέραμε και στο Δημόσιο. Γιατί εμείς θεωρούμε ενιαίες τις σχέσεις εργασίας και στο μεν και στο δε. Και ξέρουμε ότι θύματα των μνημονιακών πολιτικών που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η συμπύκνωση του νεοφιλελευθερισμού, ήταν τόσο οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα όσο και στον ιδιωτικό. Άρα θα επιδιώξουμε να καταστήσουμε το ζήτημα των εργασιακών θέμα ευρωπαϊκό και όχι διμερές. Γιατί τι μας ζητούν τα μνημόνια; Το πρόσφατο μνημόνιο μάλλον, τα προηγούμενα είχαν μια πλήρη ατζέντα απορύθμισης. Το τελευταίο εξαιτίας ακριβώς της δικής μας διαπραγμάτευσης, όχι απλώς θέτει τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας απλώς διαιτητή της διαπραγμάτευσης καθεαυτής αλλά ορίζει ότι πρέπει να νομοθετήσουμε σύμφωνα με τις βέλτιστες ευρωπαϊκές τακτικές. Αντιλαμβάνεστε γιατί είναι κομβικό ζήτημα για την Ευρώπη και όχι μόνο για την Ελλάδα αν εδώ αποφασίσουμε ότι καλές ευρωπαϊκές πρακτικές είναι πλήρης απορύθμιση και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας αυτό που θα συμβεί σήμερα στην Αθήνα αυτό θα συμβεί στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στη Μαδρίτη. Και για αυτό το λόγο βλέπουμε ότι η Αριστερά τουλάχιστον της σοσιαλδημοκρατίας ξανασκέφτεται την ταύτιση της με τον φιλελευθερισμό. Η αντίστασή μας αυτή των έξι μηνών στη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία είχε καρπούς. Οι ρηγματώσεις έγιναν στο μονολιθικό μέχρι τον Ιούλιο μπλοκ της λιτότητας και ήδη θα αξιοποιήσουμε αυτές τις ρηγματώσεις για να εξευρωπαΐσουμε τη διαπραγμάτευση. Γιατί αν μείνει σε διμερές επίπεδο

4 μεταξύ εμάς και των δανειστών δεν έχουμε διαπραγματευτική ισχύ. Αν γίνει όμως ζήτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προφανώς τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Και όπως ο Πρωθυπουργός έχει στείλει επιστολή στον Πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, ζητώντας αυτός ο θεσμός ο πιο αντιπροσωπευτικός των ευρωπαίων πολιτών, να έχει τη γενική εποπτεία επί του συνόλου των διαπραγματεύσεων εγώ, στο δικό μου το επίπεδο, έχω απευθύνει αντίστοιχη επιστολή στον Πρόεδρο της επιτροπής Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που είναι και μέλος της Die Linke που ανήκει στη μεγάλη οικογένεια της Αριστεράς, ζητώντας του το ίδιο. Έχω πάρει ήδη θετική απάντηση και στις Οκτωβρίου θα παρουσιάσω τις θέσεις της ελληνικής πλευράς στην Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και θα ζητήσω αυτό μέχρι τη συνολική εποπτεία επί της διαπραγμάτευσης. Αντίστοιχες είναι οι κινήσεις μας για να δημιουργήσουμε αυτό το αναγκαίο μέτωπο της εργασίας στην Ευρώπη που θα έχουν συνέχεια και στο επόμενο διάστημα. Είδα την προηγούμενη εβδομάδα λίγο πριν από τις εκλογές τα γερμανικά και τα γαλλικά συνδικάτα. Είχα ήδη προγραμματίσει πριν από τις εκλογές να έρθει στην Ελλάδα ο υπουργός Εργασίας του Λουξεμβούργου που είναι ο προεδρεύων των υπουργών Εργασίας όλης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και επιπλέον ο συντονιστής των υπουργών Εργασίας των Σοσιαλδημοκρατών επανέλαβε την πρόσκληση αυτή. Έχω εξασφαλίσει επίσης τον ερχομό στην Αθήνα του Διευθυντή της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας οποίος επιθυμεί να δει και τον Πρωθυπουργό ούτως ώστε η μάχη για τα εργασιακά να δοθεί και να κερδηθεί. Γιατί είναι μάχη για την Εργασία για όλη την Ευρώπη. Το Ασφαλιστικό τώρα. Ενώ στα εργασιακά είναι ένα θέμα που επιθυμούμε την επιστροφή στην εργασιακή κανονικότητα, η απορύθμιση η πλήρης των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα ναι μεν ανταποκρίνεται σε μια γενικότερη τάση επέλασης του νεοφιλελευθερισμού κατά των δικαιωμάτων αλλά έχει και ξεχωριστή ένταση. Στην Ελλάδα δεν έχουμε πλέον συλλογικές διαπραγματεύσεις. Από τριακόσιες που ήταν περίπου οι κλαδικές συμβάσεις έχουμε λιγότερες από δώδεκα και αυτό όπου να είναι εκπνέει. Εδώ λοιπόν έχουμε την ανάγκη στα εργασιακά να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, στο Ασφαλιστικό όμως έχουμε μεγαλύτερη πρόκληση. Διότι το συνταξιοδοτικό σύστημα δεν ήταν υγιές ούτε πριν το Άνισο, κατακερματισμένο, οι κατώτατες συντάξει υπολογισμένες με διαφορετικό τρόπο που δεν κάλυπταν τις ανάγκες των δικαιούχων. Ακόμα και σήμερα παρά την υποτιθέμενη συνένωση των ταμείων και την απορρόφησή τους στο ΙΚΑ, στο ΙΚΑ έχουμε 500 διαφορετικούς τρόπους υπολογισμού συντάξεων. Αυτό είναι ανισότητα, αυτό είναι αδικία και αυτό οδηγεί σε ένα μη βιώσιμο και κατακερματισμένο ασφαλιστικό σύστημα. Αυτό θα το αλλάξουμε. Ούτως ή άλλως αυτό το είχα ζητήσει στο πλαίσιο της

5 διαπραγμάτευσης και για αυτό είχα καλέσει την Quadriga στο υπουργείο Εργασίας αντί για τον κατάλογο που μας ζητούσαν να περιληφθεί στο μνημόνιο και που δεν είχαμε την δυνατότητα να αποφύγουμε και την εγγραφή τους στις μνημονιακές υποχρεώσεις, γιατί δεν είχαμε διαπραγματευτική ισχύ τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αντί όμως για αυτές ζήτησα και πέτυχα να συμπεριληφθεί στο μνημόνιο η δυνατότητα αν εμείς προτείνουμε (όπως θα έπρεπε να είχαμε κάνει χρόνια πριν) μια εθνική μεταρρύθμιση για το ασφαλιστικό, αυτή να αντικαταστήσει τις μνημονιακές υποχρεώσεις που αριθμούνται. Και πρέπει να το κάνουμε για να προστατεύσουμε τις κατώτατες συντάξεις, διότι αν εφαρμοστεί αυτό που ζητά το μνημόνιο, η προηγούμενη νομοθεσία του 2010, ο νόμος Λοβέρδου-Κουτρουμάνη, ο 3863/2010, όπως χειροτέρευσε με το δεύτερο μνημόνιο, πρόκειται να έχουμε ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις συντάξεων, χωρίς να καταστεί βιώσιμο το ασφαλιστικό σύστημα. Για αυτό το λόγο συγκροτήθηκε η επιτροπή των ειδικών η οποία θα καταθέσει σύντομα, θα της ζητήσω να επισπεύσει τις εργασίες της, ώστε να μην παραδώσει το πρώτο δεκαπενθήμερο αλλά την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου τις προτάσεις της, για να υπάρξει χρόνος για ένα επαρκή δημόσιο διάλογο. Διότι δεν υπάρχει μεταρρύθμιση που μπορεί να επιβληθεί ερήμην αυτών στους οποίους θα εφαρμοστεί. Και μάλιστα γιατί αυτή η μεταρρύθμιση θέλουμε να έχει ομοιόμορφους κανόνες που θα αντικαταστήσουν την πανσπερμία των υφιστάμενων. Επειδή θέλουμε αυτή η μεταρρύθμιση να καταστήσει το ασφαλιστικό μας σύστημα όχι μόνο βιώσιμο αλλά και δίκαιο. Να μην ανταποκρίνεται στο αίτημα το μνημονιακό και νεοφιλελεύθερο για καθαρή ανταποδοτικότητα, γιατί η κοινωνική ασφάλιση έχει και το χαρακτήρα της κοινωνικής αλληλεγγύης. Και να έχουμε επιτέλους το ασφαλιστικό σύστημα που μας αξίζει. Όλες αυτές λοιπόν οι προκλήσεις είναι ζωντανές, είναι μπροστά μας, είναι πολύ δύσκολες και σε πολύ σύντομο χρόνο. Ουσιαστικά αναγκαζόμαστε να κάνουμε σε διάστημα λιγότερο από ένα μήνα όσα το παλαιοκομματικό σύστημα δεν μπόρεσε να κάνει σε σαράντα χρόνια. Έχουμε αποδείξει όμως ως κυβέρνηση ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε σε τόσο κρίσιμες προκλήσεις. Κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσαμε να διεξάγουμε δημοψήφισμα σε πέντε ημέρες. Όπως το κάναμε γιατί ήταν δημοκρατική αναγκαιότητα έτσι και τώρα με ένα δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα που θα συζητηθεί και θα γίνει αποδεκτό από των ελληνικό λαό και από τους εταίρους μας. Ακριβώς και γιατί αυτό αποτελεί όχι απλώς κοινωνική αλλά εθνική αναγκαιότητα. Είμαι ευτυχής που ξαναβρίσκω στο υπουργείο άξιες συνεργάτιδες όπως ήταν οι υπουργοί και φίλες μου κυρία Θεανώ Φωτίου και κυρία Ράνια Αντωνοπούλου, ο γενικός γραμματέας κύριος Ανδρέας Νεφελούδης, ο

6 ειδικός Γραμματέας του ΣΕΠΕ κύριος Γιάννης Σούκος και ευτυχής επίσης που θα έχω δίπλα μου ένα φίλο μου και γνώστη του ασφαλιστικού τον κύριο Αναστάσιο Πετρόπουλο. Είμαι επίσης ευτυχής που θα δουλέψω με στελέχη του υπουργείου που όπως είπε και ο απερχόμενος υπουργός είναι υψηλότατου επιστημονικού επιπέδου έχουν ήθος, ζήλο και αποδεικνύουν ότι οι κατηγορίες περί δημοσίων υπαλλήλων ότι είναι τάχα άχρηστοι, είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Τελειώνοντας, θέλω να ζητήσω τη συνεργασία σας όπως την είχα και εσάς του Τύπου το τελευταίο διάστημα. Να σας πω ότι οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα και δικό σας. Πρέπει να μπορέσετε να επικοινωνήσετε με ακρίβεια και όχι με διαστρεβλώσεις το μήνυμα και τις προτάσεις καταρχήν της επιτροπής και μετά του υπουργείου. Με λύπη μου πρέπει να πω ότι υπήρχαν περιστατικά που δεν ήταν τιμητικά για τη δημοσιογραφία το προηγούμενο διάστημα. Τουλάχιστον να ανταποκριθείτε στο βασικό καθήκον της διασταύρωσης των στοιχείων που θα κοινοποιείτε. Είναι η αλφαβήτα της δημοσιογραφίας. Εγώ είμαι βέβαιος ότι θα έχουμε την καλύτερη μεταξύ μας συνεργασία. Πιστεύω ότι ο Τύπος είναι δύναμη διαφάνειας και διαλόγου όσο και αν στην Ελλάδα προσπαθούν τα συστήματα να τον καταστήσουν δέσμιο των συμφερόντων της διαπλοκής. Και ξέρω ότι εσάς που σας έχω απέναντί μου δεν έχετε σχέση με το σύστημα αυτό. Σας θεωρώ εξίσου συνεργάτες μου όσο και τους συνεργάτες του υπουργείου ακριβώς γιατί ο επόμενος μήνας είναι κρίσιμος. Διάλογος κοινωνικός και δημόσιος που δεν έχει γίνει δεκαετίες πρέπει να συμβεί τώρα. Με αισιοδοξία λοιπόν, όχι επειδή είμαστε υποχρεωμένοι από το μνημόνιο να βρούμε ισοδύναμα που δεν θα είναι αντικοινωνικά, που δεν θα είναι νεοφιλελεύθερα, που δεν θα διαλύσουν την κοινωνία και που δεν θα κάνουν τις συντάξεις φιλοδωρήματα, αλλά επειδή είναι εθνική και κοινωνική ανάγκη είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε μια μεγάλη μεταρρύθμιση για την οποία χρειαζόμαστε όλους τους Έλληνες. Σας ευχαριστώ πολύ».