Ðñþôç Ýêäïóç: Oκτώβριος 2008, αντίτυπα ÉSBN

Transcript

1

2 TIÔËÏÓ ÐÑÙÔÏÔÕÐÏÕ: TRUST ME, I M A TROUBLEMAKER Aðü ôéò Åêäüóåéò Corgi Yearling Books, Ëïíäßíï 2005 TÉÔËÏÓ ÂÉÂËÉÏÕ: Πώς να γίνεις ταραξίας ÓÕÃÃÑÁÖÅÁÓ: Pete Johnson ÌÅÔÁÖÑÁÓÇ: Ρένα Ρώσση-Ζα ρη ÅÐÉÌÅËÅÉÁ ÄÉÏÑÈÙÓÇ ÊÅÉÌÅÍÏÕ: Χρυσούλα Τσιρούκη ÅÉÊÏÍÏÃÑÁÖÇÓÇ: Nigel Baines ÇËÅÊÔÑÏÍÉÊÇ ÓÅËÉÄÏÐÏÉÇÓÇ: Ραλλού Ρουχωτά EÊÔÕÐÙÓÇ: Άγγελος Ελεύθερος & ΣΙΑ Ο.Ε. BIÂËÉÏÄÅÓÉÁ: Κωνσταντίνα Παναγιώτου & ΣΙΑ Ο.Ε. Pete Johnson, 2005 Published by arrangement with Random House Children s Books, one part of the Random House Group Ltd. ÅéêïíïãñÜöçóçò: Nigel Baines, 2005 EÊÄÏÓÅÉÓ ØÕ ÏÃÉÏÓ Á.Å., ÁèÞíá 2008 Ðñþôç Ýêäïóç: Oκτώβριος 2008, αντίτυπα ÉSBN Ôõðþèçêå óå áñôß åëåýèåñï çìéêþí ïõóéþí ëùñßïõ êáé öéëéêü ðñïò ôï ðåñéâüëëïí. To ðáñüí Ýñãï ðíåõìáôéêþò éäéïêôçóßáò ðñïóôáôåýåôáé êáôü ôéò äéáôüîåéò ôïõ Åëëçíéêïý Íüìïõ (Í. 2121/1993 üðùò Ý åé ôñïðïðïéçèåß êáé éó ýåé óþìåñá) êáé ôéò äéåèíåßò óõìâüóåéò ðåñß ðíåõìáôéêþò éäéïêôçóßáò. Áðáãïñåýåôáé áðïëýôùò ç Üíåõ ãñáðôþò Üäåéáò ôïõ åêäüôç êáôü ïðïéïäþðïôå ôñüðï Þ ìýóï áíôéãñáöþ, öùôïáíáôýðùóç êáé åí ãýíåé áíáðáñáãùãþ, åêìßóèùóç Þ äáíåéóìüò, ìåôüöñáóç, äéáóêåõþ, áíáìåôüäïóç óôï êïéíü óå ïðïéáäþðïôå ìïñöþ (çëåêôñïíéêþ, ìç áíéêþ Þ Üëëç) êáé ç åí ãýíåé åêìåôüëëåõóç ôïõ óõíüëïõ Þ ìýñïõò ôïõ Ýñãïõ. ÅÊÄÏÓÅÉÓ ØÕ ÏÃÉÏÓ Á.Å. PSICHOGIOS PUBLICATIONS S.A. äñá: ÔáôïÀïõ 121 Head office: 121, Tatoiou Str Ìåôáìüñöùóç Metamorfossi, Greece Âéâëéïðùëåßï: Ìáõñïìé Üëç 1 Bookstore: 1, Mavromichali Str ÁèÞíá Áthens, Greece Ôçë.: Tel.: Telefax: Telefax: info@psichogios.gr info@psichogios.gr

3 ÌåôÜöñáóç: Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη

4 Ï ÐÉÔ ÔÆÏÍÓÏÍ ãåííþèçêå ôï 1956 óôï Ïõßíôóåóôåñ ôçò Áããëßáò. Óðïýäáóå áããëéêþ öéëïëïãßá óôï ÐáíåðéóôÞìéï ôïõ ÌðÝñìéã áì êáé äßäáîå áããëéêü êáé èýáôñï óå äéüöïñá ãõìíüóéá. Åðßóçò, åñãüóôçêå ùò êñéôéêüò êéíçìáôïãñüöïõ óôç ñáäéïöùíéêþ åêðïìðþ Radio One ôïõ BBC. Åðß äýêá ñüíéá áëëçëïãñáöïýóå ìå ôçí Íôüíôé Óìéè, óõããñáöýá ôïõ ãíùóôïý ìõèéóôïñþìáôïò Ôá 101 óêõëéü ôçò Äáëìáôßáò, ç ïðïßá ôïí åíýðíåõóå íá ãßíåé óõããñáöýáò. Ôï ðñþôï ôïõ ìõèéóôüñçìá, SECRETS FROM THE SCHOOL UNDERGROUND, ôï Ýãñáøå ðáñáôçñþíôáò ôïõò ìáèçôýò ôïõ êáé æçôþíôáò ôïõò íá ôïõ äþóïõí éäýåò. Ôï áãáðçìýíï ôïõ èýìá åßíáé ïé éóôïñßåò ôñüìïõ, ãéáôß ôïõ áñýóåé íá îáöíéüæåé ôïõò áíáãíþóôåò ôïõ. åé ãñüøåé ðïëëü âéâëßá ôá ïðïßá Ý ïõí âñáâåõôåß êáé ìåôáöñáóôåß óå ðïëëýò ãëþóóåò. ÌåñéêÜ áðü ôá Ýñãá ôïõ åßíáé: ÓÔÏ ÐËÅÕÑÏ ÔÏÕ ÌÐÁ- ÌÐÁ (Åêäüóåéò ÐÁÔÁÊÇ), Ç ÌÁÃÉÊÇ ÊÁÐÁ (Åêäüóåéò ÐÁÔÁÊÇ), AVENGER, PHANTOM FEAR, THE CREEPER, THE GHOST DOG, TRAITOR, THE HERO GAME ê.ü. Ôï âéâëßï ÐÙÓ ÍÁ ÅÊÐÁÉÄÅÕÓÅÉÓ ÔÏÕÓ ÃÏÍÅÉÓ ÓÏÕ åßíáé ôï ðñþôï ðïõ êõêëïöïñåß áðü ôéò Åêäüóåéò ØÕ ÏÃÉÏÓ.

5 Στην Γκουίνεθ Μπέλε και στους µαθητές της, στο δηµοτικό σχολείο του Άλντµποροου, µε όλες µου τις ευχές.

6 Θεία Πρου Στήλη Συμβουλές Περιοδικό ΟΥΑΟΥ Ουίλιαμς Τέρας Λονδίνο Πέμπτη 6 Ιανουαρίου Αγαπητή Θεία Πρου, Ποτέ δεν πίστευα πως θα έγραφα σε ένα περιοδικό που δίνει συμβουλές. Αλλά μια και ισχυρίζεσαι πως απαντάς σε κάθε γράμμα, είσαι η τελευταία μου ελπίδα. Από τον περασμένο Οκτώβριο η ζωή μου κατάντησε σκέτη τραγωδία. Από τη στιγμή που πήρε το μάτι μου τον Άρτσι Σουίφτ. Στεκόταν στην αυλή με μια ομπρέλα στο ένα χέρι και μια εφημερίδα στο άλλο. Στο λαιμό του ήταν τυλιγμένη μια κουρελαρία. Ένα αποκρουστικό γκρι κασκόλ με κρόσσια (αν επιμένεις σε μακάβριες λεπτομέρειες). Δε φαινόταν να ντρέπεται καθόλου και πριν καλά καλά μπούμε στην τάξη, είχαμε μάθει όλοι πως ο

7 μπαμπάς του ήταν ηθοποιός. Αυτός που κάνει τη φωνή του κυρίου Παπαγάλου σε όλες αυτές τις διαφημίσεις. (Έχω να το λέω. Κανένας δεν παπαγαλίζει καλύτερα από αυτόν.) Μέχρι να σχολάσουμε, τον είχαμε σιχαθεί τον Άρτσι Σουίφτ. Έχωνε τη μύτη του σε όλα. Ή μας έλεγε τι να κάνουμε ή μας αποδοκίμαζε. Πρώτη φορά βλέπω αγόρι δώδεκα χρόνων να το παίζει σοφός! Να φανταστείς πως πιστεύει ότι είναι ανώτερός μας! Α, ξέχασα να σου πω! Τρελαίνεται να «γλείφει». Φαντάσου πως προσφέρθηκε να καθαρίσει τα ντουλαπάκια των δασκάλων και τους πήγε και τους δίσκους με το φαγητό Καταλαβαίνεις λοιπόν για τι άτομο μιλάμε. Παριστάνει και το καλό παιδί. Δεν κάνει ούτε μία αταξία. Μια φορά τού έδειξα μια βόμβα νερού και του είπα: «Για όνομα του Θεού, Άρτσι, πέταξέ την σε κάποιον. Σε οποιονδήποτε! Ακόμα και σε μένα αν θέλεις!». Με κοίταξε με αυτό το εξωγήινο βλέμμα του. «Και γιατί, παρακαλώ, να κάνω κάτι τέτοιο;» μου απάντησε. Δε μου άφησε περιθώριο. Του πέταξα τη βόμβα στα μούτρα. Μας έχει τρελάνει όλους. Ιδιαίτερα εμένα. Και μόνο που τον ακούω να τιτιβίζει σαν μεγάλος, μου έρχεται να ξεράσω.

8 Σήμερα όμως, την πρώτη μέρα μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, το παράκανε. Ήταν η ώρα του τελευταίου μαθήματος και η κυρία Μπάιρν είχε ξεχάσει να μας βάλει δουλειά για το σπίτι. Μετρούσαμε τα λεπτά ώσπου να χτυπήσει το κουδούνι, όταν ακούστηκε η αργή και μπάσα φωνή του. Μιλάει πάντοτε σαν να είναι ογδόντα επτά χρόνων, σ το είπα; «Συγγνώμη, κυρία Μπάιρν», τσίριξε, «αλλά ξεχάσατε να μας πείτε τι πρέπει να διαβάσουμε». Αργότερα τον έβριζε ολόκληρη η τάξη. Πιο πολύ εγώ. Αλλά ούτε γάτα ούτε ζημιά. «Έπρεπε να το πω», μας χαμογέλασε ηλίθια. Πόσο ήθελα να του δώσω μια μπουνιά και να του σπάσω όλα του τα δόντια. Είναι σκέτο ούφο. Το πιο ηλίθιο ούφο ολόκληρου του πλανήτη. Δεν τον αντέχω άλλο. Λοιπόν; Τι πρέπει να κάνω; Η απελπισμένη Ταραξίας (γνωστή και ως Μιράντα Τζόουνς)

9 Από το ηµερολόγιο του Άρτσι Τρίτη 6 Ιανουαρίου Σήµερα µου χάρισαν ένα σωρό παρατσούκλια. Με είπαν «ούφο», «ντενεκέ», «γλείφτη», «σπασίκλα» κι άλλα πολλά. Καλύτερα να µην τα επαναλάβω. Γιατί; Μα γιατί υπενθύµισα στην κυρία Μπάιρν να µας βάλει δουλειά για το σπίτι. Γιατί δεν µπορείς να το βουλώσεις; ούρλιαξε η Μιράντα Τζόουνς µετά. Απλώς δεν µπορώ, όπως προσπάθησα να της εξηγήσω. Τελικά είναι δύσκολο να είσαι ώριµος σε αυτή την ηλικία. εν έχω κλείσει τα δεκατρία και διαθέτω τη 10

10 σοφία δεκαοχτάχρονου. Μπορεί και εικοσάχρονου. Αλλά πάντα ήµουν ώριµος εγώ. Στην ηλικία των έξι χρόνων συζητούσα µε τη γιαγιά µου και τις φίλες της τις πολιτικές εξελίξεις. Είχαν εντυπωσιαστεί. Και το περίεργο είναι πως δεν προσπαθώ καθόλου να το παίξω µεγάλος. Κάθε φορά που σηκώνοµαι από το κρεβάτι µου, νιώθω την ωριµότητα να αναβλύζει από µέσα µου. Υποθέτω πως είναι κάτι σαν χάρισµα. Σαν κι αυτούς που γεννιούνται µαθηµατικές διάνοιες ή ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές. Έτσι κι εγώ είµαι σοφότερος από τους άλλους. Σήµερα το βράδυ που γράφω είναι µέρα πλυσί- µατος. Ένα σωρό ρούχα στεγνώνουν στα καλοριφέρ και θα πρέπει να βγάλω τη σανίδα σιδερώµατος και να πατήσω µερικά µανίκια πουκαµίσων προτού πάω σχολείο αύριο. Ο µπαµπάς µου άργησε. Άλλη µια δοκιµαστική ακρόαση. Αλλά του ετοίµασα σπιτικό φαγητό: πατατάκια, ψάρι τηγανητό και αρακά. Πάντα βρίσκει κάτι ζεστό να τον περιµένει. Τετάρτη 7 Ιανουαρίου Σήµερα το πρωί χαιρέτησα φιλικά τη Μιράντα. Ήθελα να της δείξω πως δεν της κρατούσα κακία για τις χθεσινές της τσιρίδες. Τι κάνεις; ζήτησε να µάθει αµέσως. 11

11 Σου χαµογελάω, της είπα. Κόφ το! Με ανακατεύει, µου απάντησε. Έχει παράξενο χιούµορ αυτή η κοπέλα. Για να λέµε την αλήθεια, είναι εντελώς παράξενη. Κάθεται µόνη της στο τελευταίο θρανίο κι έχει τα χάλια της. Τη µαλώνουν γιατί φοράει κοντές φούστες, στενά παντελόνια ή τρυπάει τα φρύδια της (πήρε και αποβολή τον περασµένο µήνα γι αυτό). Σήµερα γνωρίσαµε τον καινούριο δάσκαλο των µαθηµατικών. Ένα µικροκαµωµένο άντρα µε πυρρόξανθα µαλλιά κι ένα µικρούλι µουστάκι στο ίδιο χρώµα. Έγραψε και το όνοµά του στον πίνακα: Κύριος Κουδούνης. Κάποιος φώναξε: «Ντριν, ντριν!» Ο δάσκαλος κοκκίνισε, αλλά δεν είπε τίποτα. Μιλάει πολύ σιγανά, αλλά λέει πολύ ενδιαφέροντα πράγµατα. Μας τόνισε πως τα µαθηµατικά είναι πραγµατικά µαγευτικά, αλλά µερικοί άνθρωποι χάνουν το δρόµο, γι αυτό και δεν τα απολαµβάνουν. Τα µαθηµατικά µοιάζουν µε ταξίδι, είπε. Κι εγώ θα σας πιάσω από το χέρι σε αυτό το ταξίδι. Ουουου! ακούστηκε κάποιος. Κι αν αρρωστήσουµε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού; ρώτησε κάποιος άλλος. Ο κύριος Κουδούνης ξανακοκκίνισε και δεν είπε τίποτα. ώστε του µια ευκαιρία, φώναξα. Αλλά άρχισαν να χαχανίζουν. Είναι τόσο ανώρι- µοι! Σαν πεντάχρονα! 12

12 Πέμπτη 8 Ιανουαρίου Ο καηµένος ο κύριος Κουδούνης. Ένας µαθητής ζήτησε να βγει έξω και µετά έφυγαν έξι. Όχι όλοι µαζί, φώναξε. Αλλά είχαν ήδη φύγει. Κι έλειψαν αιώνες. Τους έφερε πίσω ο διευθυντής. Όταν µπήκε µέσα, ολόκληρη η τάξη πάγωσε. Στάθηκε στην πόρτα και παρακολούθησε το υπόλοιπο µάθηµα. Το χέρι του κυρίου Κουδούνη έτρεµε όση ώρα έγραφε στον πίνακα. Ύστερα προσπάθησα να ανοίξω µια φιλική κουβεντούλα µαζί του. Αλλά ο διευθυντής παραφυλούσε την έδρα του κι έµεινε µαζί του ολόκληρη την ώρα του µεσηµεριανού φαγητού. Ελπίζω να µην του έδωσαν τα παπούτσια στο χέρι, αλλά πιστεύω πως όπου να ναι θα του τα δώσουν. Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 4.30 µ.µ. Ο κύριος Κουδούνης µπήκε τελείως διαφορετικός σήµερα στην τάξη. Μπούκαρε µέσα λες και µόλις τον αµόλησαν από την κλούβα. Κατόπιν διέταξε να σχηµατίσουµε ουρά έξω από την πόρτα και να µπού- µε µέσα ο ένας πίσω από τον άλλο. Μπράβο. Και τώρα ανοίξτε τα τετράδιά σας, είπε λαχανιασµένα. 13

13 Ντριν! Ντριν! φώναξε κάποιος. Ποιος µίλησε; ζήτησε να µάθει, αλλά δεν του απάντησε κανένας. Το µουστάκι του άρχισε να τρέµει. Θέλω να σας ξεκαθαρίσω πως δε θα ανεχτώ τέτοια συµπεριφορά στην τάξη µου. Ποτέ ξανά. Ύστερα άρχισε να γράφει στον πίνακα. Στα τελευταία θρανία ένα αγόρι έπινε το αναψυκτικό του. Ξαφνικά το κουτάκι τού έφυγε από τα χέρια και προσγειώθηκε στο θρανίο της Μιράντας Τζόουνς. Ο κύριος Κουδούνης στριφογύρισε κι εντόπισε αµέσως το κουτί του αναψυκτικού. ικό σου είναι; ρώτησε τη Μιράντα. Εκείνη κούνησε το κεφάλι της. Πώς σε λένε; Η Μιράντα του είπε το όνοµά της κι ο δάσκαλος αναπήδησε. Ήταν ολοφάνερο πως το είχε ξανακούσει από κάποιον άλλο δάσκαλο. Σήκω όρθια, τη διέταξε. Γιατί; Κάνε ό,τι σου λέω. Η Μιράντα σηκώθηκε αργά αργά όρθια. Έπειτα τον κοίταξε µισογελώντας. Μάλιστα, γάβγισε ξαφνικά ο κύριος Κουδούνης. Βαρέθηκα πια την έλλειψη σεβασµού και πειθαρχίας εδώ µέσα. Βγες έξω! Κανένας δεν περίµενε να το πει αυτό. Θα σε δω στο τέλος του µαθήµατος, Μιράντα Τζόουνς, συνέχισε ο δάσκαλος. 14

14 Το περιµένω πώς και πώς! µουρµούρισε εκείνη κι έκλεισε µε θόρυβο την πόρτα. Μήπως υπάρχει κανένας άλλος που θέλει να της κάνει παρέα; φώναξε ο κύριος Κουδούνης. Κανένας δεν απάντησε. Ολόκληρη η τάξη έµεινε σιωπηλή. Ο δάσκαλος πέταξε τα χαρτιά του µε θόρυβο πάνω στην έδρα. Απαιτώ σεβασµό! φώναξε. Και θα τον έχω. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω γι αυτό. Σε όλη τη διάρκεια του µαθήµατος υπήρχε υπερένταση. Τη λυπόµουν τη Μιράντα. Σε λίγο θα έπρεπε να αντιµετωπίσει τα νεύρα του κυρίου Κουδούνη. Για να ελαφρύνω το κλίµα, του χαµογέλασα φιλικά καθώς έφευγα. Πώς τα πάτε; Όλα καλά; τον ρώτησα. Εκείνος ξαφνιάστηκε. Μια χαρά, µουρµούρισε επιφυλακτικά. Οι πρώτες εβδοµάδες είναι οι χειρότερες. Μόλις µας βάλετε τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι, τότε όλα θα πάνε καλά. Σας εύχοµαι καλή τύχη. Νοµίζω πως η συζήτησή µας τον ηρέµησε αρκετά. Αλλά αργότερα, στην αυλή, η Μιράντα µου έβαλε τις φωνές. Κι εσύ δεν µπορείς να κρατηθείς, έτσι; Πρέπει οπωσδήποτε να «γλείφεις» όποιον δάσκαλο βλέπεις µπροστά σου. Είχε παρεξηγήσει εντελώς αυτό που έκανα. Για να πω την αλήθεια, αυτό το πράγµα µού συµβαίνει συνέχεια. 15

15