και Μιχάλη Πετράκο, που είχαν πρωτοεκλεγεί στη γραμματεία τον Ιούνιο του 2009 και επανεκλέχθηκαν τον περασμένο Ιούνιο.

Transcript

1 πράσινηπολιτική οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη Μηνιαία οικολογική Εφημερίδα Ιούνιος 2011 Φύλλο 95 Τιμή φύλλου 0,01 Μετά το μεσοπρόθεσμο υπάρχει ακόμη προοπτική και ελπίδα Του Γιάννη Τσιρώνη, Εκπροσώπου Τύπου των Οικολόγων Πράσινων Είναι κοινός τόπος, ότι το μεσοπρόθεσμο ήταν μία πολύ κακή εξέλιξη για τον τόπο.ακόμα και οι απολογητές του, το ψήφισαν ως «αναγκαίο κακό». Θ α συμφωνήσουμε για το κακό που θα προκαλέσει. Διαφωνούμε για το εάν ήταν αναγκαίο και ικανό να ξεπεράσει την κρίση, παρά την εκποίηση δημόσιων αγαθών και την αδικία σε βάρος των ασθενέστερων. Η κρισιμότητα της κατάστασης όμως, δεν επιτρέπει να αρκεστούμε στις καταγγελίες, και στις οιμωγές. Το παλιό πολιτικό και οικονομικό σύστημα καταρρέει. Μέχρι να οικοδομήσουμε την νέα πραγματικότητα, οφείλουμε ως πολίτες να κατοχυρώσουμε ένα ελάχιστο επίπεδο ζωής και αξιοπρέπειας, και να εξασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών μας. _σ.2 «Αλλαγή φρουράς» στους Οικολόγους Πράσινους ανανέωση του 50% της Εκτελεστικής Γραμματείας, με το θεσμό της εναλλαγής. Νέος εκπρόσωπος Τύπου ο Γιάννης Τσιρώνης, νέος συντονιστής ο Ορέστης Κολοκούρης Α νανεωμένη σύνθεση έχουν από τις 30 Ιουνίου οι Οικολόγοι Πράσινοι στην Εκτελεστική τους Γραμματεία και στην εκπροσώπησή τους. Τρία από τα έξι μέλη συμπλήρωσαν ήδη δύο χρόνια θητείας, που αποτελούν και το ανώτατο όριο συνεχόμενης παραμονής στις συγκεκριμένες θέσεις. Πρόκειται για τους Ιωάννα Κοντούλη, Γιάννη Παρασκευόπουλο και Μιχάλη Πετράκο, που είχαν πρωτοεκλεγεί στη γραμματεία τον Ιούνιο του 2009 και επανεκλέχθηκαν τον περασμένο Ιούνιο. Τη θέση τους παίρνουν οι Ορέστης Κολοκούρης, Βέρα Κορωνάκη και Γιώργος Τσέκος, ενώ αναπληρωματικό μέλος θα είναι η Δήμητρα Λυμπεροπούλου. Από τα μέχρι τώρα τακτικά μέλη, συνεχίζουν οι Ελεάννα Ιωαννίδου, Τάσος Κρομμύδας και Γιάννης Τσιρώνης. Εκπρόσωπος Τύπου, στη θέση του Γιάννη Παρασκευόπουλου που αποχωρεί με την εναλλαγή, εκλέχθηκε ο Γιάννης Τσιρώνης, χημικός, 53 ετών, μέχρι τώρα συντονιστής της Εκτελεστικής Γραμματείας. Στην άλλη θέση εκπροσώπου Τύπου παραμένει η Ελεάννα Ιωαννίδου. Στη θέση του συντονιστή της Εκτελεστικής Γραμματείας, παίρνοντας τη σκυτάλη από το Γιάννη Τσιρώνη, αναδείχθηκε ο Ορέστης Κολοκούρης, περιβαλλοντολόγος-γεωγράφος, 30 ετών. Στην πρώτη του δήλωση ως εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, ο Γιάννης Τσιρώνης είπε: «Με την ανάληψη των καθηκόντων μου, θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Γιάννη Παρασκευόπουλο, για την παρουσία του, που αποτελεί για μένα πρότυπο στην νέα μου θέση. Οι πολίτες έχουν κουραστεί να ακούνε τους εκπροσώπους των κομμάτων, να προσαρμόζουν την πραγματικότητα στις κομματικές τους επιδιώξεις. Στους Οικολόγους Πράσινους, αντίθετα, προσπαθούμε η στάση μας να προσαρμόζεται στην κοινωνική πραγματικότητα. Νιώθω λοιπόν πρώτα πολίτης και μετά εκπρόσωπος κόμματος. Στις κρίσιμες ώρες που περνά ο τόπος, ο Τύπος δεν αρκεί να μεταφέρει τις απόψεις των θεσμικών εκπροσώπων στους πολίτες. Πρέπει κυρίως να μεταφέρει την αγωνία των πολιτών προς τα θεσμικά όργανα. Ελπίζω να έχω με όλους τους φορείς του Τύπου, άριστη συνεργασία». «Η αλλαγή σκυτάλης είναι στο DNA του Πράσινου κινήματος» τόνισε ο απερχόμενος εκπρόσωπος Τύπου Γιάννης Παρασκευόπουλος στην αποχαιρετιστήρια δήλωσή του. «Μας θυμίζει ότι είμαστε όλοι μέρος μιας συλλογικής προσπάθειας και ότι οι «μονιμότητες» άλλων πολιτικών χώρων δεν ταιριάζουν σε μας. Στα δύο χρόνια που έμεινα στη γραμματεία και στους 15 μήνες που ήμουν εκπρόσωπος Τύπου, είδα να αλλάζουν τα πάντα γύρω μας και τις απαιτήσεις της κοινωνίας από εμάς να γίνονται πολύ μεγαλύτερες. Παραδίνοντας τη σκυτάλη στο Γιάννη Τσιρώνη, ένα από τα πιο έμπειρα και επικοινωνιακά στελέχη των Οικολόγων Πράσινων, θα ήθελα να του ευχηθώ κάθε επιτυχία, να ευχαριστήσω όλους για την καλή συνεργασία που είχα μαζί τους και να διαβεβαιώσω ότι θα συνεχίσω να βοηθάω και από λιγότερο προβεβλημένες θέσεις. Ο πήχης έχει ανέβει πια για όλους μας και, για να πετύχουμε, χρειάζεται να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας». η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων Αποκεντρωμένη Γεωργία στην Αττική Οικονομικός Περίγυρος του Κώστα Διάκου Μέσα στη μάχη που γίνεται, μνημονιακή και αντιμνημονιακή, αυτό που έχει σήμερα ανάγκη ο Έλληνας πολίτης είναι η διέξοδος επιβίωσης. Και με την οικονομική αποκέντρωση, χρησιμοποιώντας τις αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την νέα νομοθεσία (έστω και με όσα αρνητικά, αναμφίβολα, έχει), στην ρευστή οικονομική και πολιτική συγκυρία, είναι δυνατή μια τοπική, παράλληλη, συμμετοχική, οικονομική δραστηριότητα με έντονα τα στοιχεία της περιβαλλοντικής προστασίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. _σ.7 insideinformation Στις Πλατείες των Αγανακτισμένων _σ. 8-9 Μια ωραία πρωία, η σιωπηλή και τρομαγμένη από τα μέτρα Ελλάδα γέμισε την πλατεία Συντάγματος... Βιώσιμη ευημερία και αλληλεγγύη _σ.12 Ο Ν. Κ. Μπεντίτ είχε πει ότι «ζητούν από την Ελλάδα το αδύνατο». Ένα χρόνο μετά, επιβεβαιώνεται... Η αποανάπτυξη με απλά λόγια... _σ.14 Το μοναδικό πρόγραμμα που χρειαζόμαστε συνοψίζεται με μία λέξη: λιγότερο...

2 02 ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 οικονομίαεπι-χειρών (Συνέχεια από το πρωτοσέλιδο) Μετά το μεσοπρόθεσμο υπάρχει ακόμη προοπτική και ελπίδα Όπως φάνηκε και από την ομιλία του Πρωθυπουργού στο ΣΕΤΕ, η Κυβέρνηση, είτε είναι όμηρος της πράγματι δυσμενούς οικονομικής κατάστασης ή επωφελούμενη από αυτήν είτε και τα δύο λόγω των διαφορετικών τάσεων εντός της -, προσεγγίζει τον Τουρισμό και το Περιβάλλον με οικοπεδοφαγικές προθέσεις, διαμετρικά αντίθετα με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ιδίου του σημερινού πρωθυπουργού που ομιλούσε για πράσινη τουριστική ανάπτυξη και απόσυρση του γκολφογόνου Χωροταξικού της Νέας Δημοκρατίας, στο οποίο μάλιστα είχε εναντιωθεί ακόμα και ο ΣΕΒ και το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο. Η Αριστερά έκανε το ιστορικό λάθος να διεκδικεί τα πάντα από το κράτος. Και το κράτος αντί για πολίτες εξέθρεψε πελάτες. Το ξεπέρασμα όμως της κρίσης δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τις κυβερνητικές επιλογές, αλλά και από δύο επιπλέον παράγοντες: Την ριζική αλλαγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την άμεση συμμετοχή των πολιτών σε μία νέα εναλλακτική οικονομία. Ο σον αφορά το κυβερνητικό μέτωπο, η μάχη δεν τελείωσε με την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου. Υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες και κίνδυνοι: Συντηρητικές εκτιμήσεις, αναφέρουν επιπλέον έσοδα 7 δις από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής. Ακόμα πιο αποδοτική, θα ήταν η διασταύρωση στοιχείων του πόθεν έσχες, με κινήσεις κεφαλαίων. Επίσης είναι επιτακτική ανάγκη η δραστική μείωση των στρατιωτικών δαπανών. Η είσπραξη των προστίμων για τα αυθαίρετα θα απέφερε πολλαπλάσια έσοδα σε σχέση με τις νομιμοποιήσεις. Ζωτικά δημόσια αγαθά, όπως το νερό, πρέπει να παραμείνουν δημόσια, εάν θέλουμε να ελπίζουμε σε μία βιώσιμη γεωργία. Η εκποίηση δημόσιας περιουσίας, δεν είναι δυνατόν να περιλαμβάνει αστικό πράσινο ή περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές. Η πιθανή εκποίηση επιχειρήσεων, που δεν είναι ζωτικές για τις ανάγκες των πολιτών, όπως ο ΟΠΑΠ, πρέπει να γίνεται με εύλογο τίμημα. Τιμή πώλησης μικρότερη από 10πλάσια των ετήσιων κερδών μίας επιχείρησης, είναι κακουργηματική απιστία σε βάρος του δημοσίου. Δυστυχώς οι μονοκομματικές κυβερνήσεις, λογοδοτούν μόνο στα συμφέροντα, που τις στηρίζουν, και αδυνατούν να αγγίξουν την παραοικονομία. Όταν όμως για πρώτη φορά χιλιάδες άνθρωποι μπορούν και τραγουδούν την ώρα, που τους ρίχνουν δακρυγόνα, ξέρουμε ότι κάτι καινούργιο γεννιέται. ΑΠΟ- ΤΙΜΗΣΕΙΣ Εκτιμάται ότι το προς πώληση 10% του ΟΤΕ, με τις τρέχουσες τιμές του χρηματιστηρίου, αποδίδει 400 εκατ. Ευρώ. Πριν 2,5 χρόνια το 30% του ΟΤΕ πουλήθηκε 4 δις Ευρώ. του Αντώνη Ξενικού Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί τον δεύτερο κρίκο: Επιτέλους εισακούονται οι φωνές που προειδοποιούσαν, ότι εάν η Ε.Ε. αποτύχει να λύσει το πρόβλημα «Ελλάδα», η νομισματική ένωση απειλείται με διάλυση. Η Ευρώπη με την σημερινή της μορφή, θα συνθλιβεί, ανάμεσα στην Αμερική και την Ασία. Μία νομισματική ένωση, όπου διαρκώς το χρήμα φεύγει από τις αδύναμες οικονομίες και συσσωρεύεται στις ισχυρές, δεν είναι βιώσιμη. Μία Γερμανία, που βρήκε εύκολους πελάτες για τα προϊόντα της, αλλά δεν φρόντισε τα κέρδη να διαχέοντα ομοιόμορφα σε όλη την ευρωπαϊκή αγορά, δεν έχει μέλλον. Μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, είναι η στιγμή, να ενισχύσουμε τις φωνές για έκδοση ευρωομολόγων, για σοβαρό ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, για αλλαγή του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Τράπεζας Επενδύσεων. Οφείλουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη, όχι για να αποφύγει η Ελλάδα την χρεοκοπία, αλλά για να γλυτώσουν τα χειρότερα όλοι οι Ευρωπαίοι. Ο σπουδαιότερος όμως πυλώνας, στον οποίο πρέπει να στηρίξουμε το μέλλον μας, είναι η ίδια η κοινωνία των πολιτών. Σε άλλες χώρες αναπτύσσεται ραγδαία μία παράλληλη οικονομία, που δεν είναι έρμαιο των χρηματιστικών παιγνιδιών, και των νομισματικών ισοτιμιών: Η κυκλοφορία τοπικών νομισμάτων, μπορεί να προσφέρει ένα πρόσθετο εισόδημα σε όσους παράγουν αγαθά και υπηρεσίες και τα πουλάνε στην περιοχή τους. Οι τράπεζες χρόνου, μπορούν να διευκολύνουν ανέργους, να ανταλλάσσουν υπηρεσίες και προϊόντα, που δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν. Η καταναλωτική συνείδηση, που στην Ελλάδα είναι ακόμα ανύπαρκτη, μπορεί να επιβάλει νέους όρους στις εταιρίες. Τελείωσε η περίοδος, που αγοράζαμε χειρότερη ποιότητα 2-3 φορές ακριβότερα, από τους υπόλοιπους ευρωπαίους. Τελείωσε η περίοδος, που πετάγαμε στα σκουπίδια παλιά αντικείμενα, που θα μπορούσαμε να πουλήσουμε φτηνά, ή να χαρίσουμε σε συμπολίτες μας. Οφείλουμε να ξαναβρεθούμε σε δημόσιους χώρους, χωρίς τραπεζοκαθίσματα με πανάκριβο φραπέ. Ήρθε η ώρα να ανακαλύψουμε τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις. Όσοι αμφιβάλουν ας ψάξουν στο διαδίκτυο την Mondragon. Η πράσινη οικονομία, αναπτύσσεται ραγδαία. Η κρίση είναι μία ευκαιρία, να εδραιωθεί και στην Ελλάδα. Δεν θα ισχυριστούμε, ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε έτοιμο πακέτο λύσεων. Τον δρόμο θα τον φτιάξουμε περπατώντας. Το βέβαιο είναι, ότι η λύση είναι μπροστά και είναι στα χέρια μας, και όχι στα χέρια όσων μας οδήγησαν στην χρεοκοπία. Όσο και εάν υποφέρουμε, για κανένα λόγο δεν θα νοσταλγήσουμε την ψεύτικη ευμάρεια, που υποθήκευσε το μέλλον των παιδιών μας. (Πρώτη δημοσίευση: Ζωτικά δημόσια αγαθά, όπως το νερό, πρέπει να παραμείνουν δημόσια, εάν θέλουμε να ελπίζουμε σε μία βιώσιμη γεωργία. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον ΟΠΑΠ του οποίου το 34% αποτιμάται σήμερα στα 1,3 δις έναντι 3,1 δις το Αντίστοιχες ιδιαίτερα μειωμένες αποτιμήσεις έχουν όλες οι εισηγμένες προς πώληση επιχειρήσεις: ΑΤΕ, ΤΤ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΛΠ, ΟΛΘ. Στην εποχή του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου και της ύφεσης, ο δείκτης του ΧΑ βολοδέρνει γύρω ή κάτω από τις 1300 μονάδες. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι με λιγότερα από 50 δις αγοράζεις όλο το χρηματιστήριο!! Πάρτε κόσμε, όλα στη φτήνια, ξεπουλάμε... Μ ε το όχημα ή πρόσχημα του Μνημονίου και με το μανδύα εύηχων λέξεων & φράσεων (αξιοποίηση, ανταγωνιστικότητα, τακτοποίηση, εξυγίανση, λιγότερο και πιο αποτελεσματικό κράτος) σχεδιάζεται ίσως η μεγαλύτερη και ταχύτερη παγκοσμίως μεταφορά δημόσιου πλούτου σε ιδιωτικά (υπεράκτια) συμφέροντα και ημέτερους από την εποχή της κατάρρευσης του «υπαρκτού». Ενώ «λεφτά τελικά δεν υπάρχουν» η νεοσοσιαλφιλελεύθερη κυβέρνηση έρχεται και καταργεί τα τέλη για τις αεροπορικές εταιρείες, απελευθερώνει την κρουαζιέρα, μειώνει το ΦΠΑ σε όλα τα Ξενοδοχεία (και στα υπερπολυτελείας), μειώνει τα τέλη που πληρώνει ο τουριστικός τομέας στους δήμους (τέλος παρεπιδημούντων) και πιθανόν και τις κρατήσεις υπέρ τρίτων στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η κυβέρνηση ετοιμάζει πυρετωδώς άλλα δύο νομοσχέδια ανάλογης φιλοσοφίας, για την τουριστική (παραθεριστική) κατοικία και τις μεγάλες τουριστικές επενδύσεις οι οποίες θα διευκολύνονται πλέον κεντρικά και ταχύτατα (φαστ τρακ) από υπηρεσίες «μιας στάσης» χωρίς «γραφειοκρατικές» άδειες από δήμους, πολεοδομίες, δασικές και αρχαιολογικές υπηρεσίες και άλλους ενοχλητικούς. Φωτογραφικές ρυθμίσεις περί συντελεστών δόμησης, ποσοστού δόμησης και πώλησης κατοικιών, και γενναιόδωρης χωροθέτησης σε βαθμό μανίας για συγκροτήματα Γκολφ, αναμένεται να διευκολύνουν συγκεκριμένα νέα πρότζεκτς και να ξεκολλήσουν παλαιότερα, παρακάμπτοντας τον σκόπελο του Σ.τ.Ε. όπου ακόμα εκκρεμεί γιατί στην Ελλάδα η δικαιοσύνη πιστεύει στον πανδαμάτορα χρόνο και θα εκδικαστεί τον φθινόπωρο αίτηση ακύρωσης κατά του Χωροταξικού του Σουφλιά. Μάλιστα μεγάλο επενδυτικό σχήμα στη Φθιώτιδα έχει δώσει και σχετική τρίμηνη διορία στην κυβέρνηση. Η τουριστική και παρα-τουριστική μονοκαλλιέργεια που θα προκύψει κατά τόπους, αν τα σχέδια των καθήμενων στις κυβερνητικές καρέκλες υλοποιηθούν (μεγάλο «αν» γιατί οι καρέκλες αυτές τον τελευταίο καιρό μοιάζουν με αυτές του Ιονέσκο), δεν θα είναι εύκολα αναστρέψιμη στο μέλλον και, είτε πετύχει είτε αποτύχει (το πιθανότερο με βάση τις 1 εκατομμύριο απούλητες παραθεριστικές κατοικίες της Ισπανίας και τις δεκάδες χιλιάδες ήδη στην Ελλάδα), θα δημιουργήσει ανεπούλωτες Τουριστική Πολιτική και όχι «Πωλητική»! Του Αντώνη Πετρόπουλου πληγές. Η Πολιτική, ή μάλλον «Πωλητική» αυτή, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τη συγκομιδή άπαξ μερικών δις τα οποία δεν θα καλύψουν ούτε τα εθνικά τοκοχρεολύσια. Την ίδια ώρα, απαξιώνεται μέχρι να πωληθεί κοψοχρονιά ο ιαματικός τουρισμός, με τις λουτροπόλεις να φυτοζωούν, καθώς ακόμα και οι μονάδες ιαματικής θεραπείας που λειτουργούν, δεν έχουν άδεια και σήμα λειτουργίας από τον ΕΟΤ. Με την κατάργηση με συνοπτικές διαδικασίες της πρώην Αγροτουριστικής, έχει αφεθεί και ο Αγροτουρισμός στην τύχη του, πέρα από κάποιες μάλλον διστακτικές προσπάθειες για γαστρονομικό τουρισμό, «Αγροτοδιατροφικές συμπράξεις», «καλάθια» και πιστοποιήσεις που πιθανόν να τις καταπιεί το χάος του «Καλλικρατικού» πειράματος. Μέσα σε 10 χρόνια φτάσαμε από το ένα άκρο στο άλλο, από την δημιουργική λογιστική στην καταστροφική λογιστική. Με το παρόν οικονομικό σύστημα και τουριστικό μοντέλο, ακόμα και χωρίς τα νέα τσιμεντογόνα νομοσχέδια, εύφορα αλλά και αζήτητα χωράφια μετατρέπονται σταθερά σε παραθαλάσσια και νησιωτικά «φιλέτα», και οι παραδοσιακοί οικισμοί μετατρέπονται σε θέρετρα, εκτοπίζοντας τους παραδοσιακούς κατοίκους και τις παραδοσιακές ασχολίες. Ολόκληρα νησιά αλλάζουν χέρια, πολυτελείς βίλες ενοικιάζονται με τη σαιζόν, και είναι αμφίβολο αν το μαθαίνει ποτέ η Εφορία. Μόνη λογική διέξοδος, η οικολογική: στροφή στον οικολογικό και κοινωνικά δίκαιο τουρισμό, ο οποίος θα καλύψει πραγματικές τοπικές ανάγκες και στον οποίο οι τοπικές κοινωνίες θα έχουν τον πρώτο λόγο στην διαχείριση και διεξαγωγή του, στα οφέλη για όλους αντί τα κέρδη για ολίγους, σε αξιοπρεπείς απολαβές και συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους του τουρισμού, 60% των οποίων είναι σήμερα ανασφάλιστοι. Οι Περιφέρειες, οι Δήμοι αλλά και οι πολίτες πρέπει να παρακολουθήσουν από κοντά αυτά που σχεδιάζει στις περιοχές τους το κεντρικό κράτος ερήμην τους, και να εκφράσουν τις ενστάσεις και τις αντιστάσεις τους έγκαιρα. Η μάχη υπεράσπισης του εναπομείναντος φυσικού περιβάλλοντος από τις μπουλντόζες των εργολάβων και των υπεράκτιων επενδυτών μπορεί και πρέπει να δοθεί ειρηνικά και αποτελεσματικά, τετραγωνικό μέτρο με τετραγωνικό μέτρο.

3 θέμαπαιδείας Θέσεις της Αττικής Οικολογικής Απάντησης για τις συγχωνεύσεις σχολείων του Δημήτρη Κούνδουρου Θα περιμέναμε από το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων να παρουσιάσει μια πρόταση, με την οποία το Δημόσιο Σχολείο θα προετοίμαζε τους αυριανούς πολίτες να επιβιώσουν σε συνθήκες εξαιρετικά δυσμενείς, διαπιστώνοντας την κρισιμότητα της σημερινής πραγματικότητας που δημιουργεί ακραίες κοινωνικές ανισότητες και εντάσεις, σε συνδυασμό με την παγκόσμια ρήξη με το περιβάλλον και τα αδιέξοδα μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας,. ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 Οι Οικολόγοι- Πράσινοι συζητούν για την κοινωνική αλληλεγγύη και την ψυχική υγεία 03 Η αναδιοργάνωση της οργανωτικής, διοικητικής και παιδαγωγικής δομής της δημόσιας εκπαίδευσης, που παρουσιάζει πλήθος αναχρονιστικών δυσλειτουργιών, έπρεπε να στοχεύει στους παρακάτω τέσσερις άξονες: Στη διαμόρφωση ενημερωμένων και ενεργών πολιτών, που θα είναι προετοιμασμένοι κατάλληλα για να αντιμετωπίσουν την πολύμορφη κρίση, ώστε να αντιμετωπίσουν κριτικά και να αμφισβητήσουν ένα καταστροφικό οικονομικό σύστημα, του οποίου τα βραχυπρόθεσμα οφέλη αποτελούν προνόμια ενός ελάχιστου ποσοστού του παγκόσμιου πληθυσμού. Στη δημιουργία προσωπικών συμπεριφορών και κλίμακας αξιών που εμφορούνται από κοινωνική υπευθυνότητα, αλληλεγγύη, ανεξιθρησκία, φιλικότητα προς το περιβάλλον, ανεκτικότητα προς το διαφορετικό κ.λπ. Στην εισαγωγή παιδαγωγικών τεχνικών που θα επέτρεπαν στους μαθητές και αυριανούς πολίτες να συμμετάσχουν πραγματικά στη διαχείριση της κοινωνίας και των προβλημάτων της. Στη θεώρηση της εκπαίδευσης ως θεμελιακής κοινωνικής παροχής, που παρέχεται ισότιμα σε όλους, με αύξηση των δαπανών ώστε να φτάσουν σταδιακά το ποσοστό του ΑΕΠ που υπάρχει στις υπόλοιπες ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ. Οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση. Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση συνενώνονται σχολικές μονάδες σε 672, καταργούνται 157 και υποβιβάζονται 176. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση συνενώνονται 410 σχολικές μονάδες σε 205 και καταργούνται 24. Σύνολο σχολείων που κλείνουν: Ασφαλώς, όπως κάθε χρόνο, για λειτουργικούς λόγους κάποιες σχολικές μονάδες έπρεπε να συγχωνευτούν ή να κλείσουν. Η νέα λογική δεν στοχεύει στην θεραπεία των νοσογόνων παραγόντων του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά στην μείωση ακόμη περισσότερο των δαπανών για την Παιδεία, με θύματα κυρίως τους μαθητές. Επιπλέον, με ένα πλέγμα αποφάσεων που αφορούν στη διοίκηση της εκπαίδευσης («Πρώτα ο Μαθητής» «Πρώτα η Σχολική Μονάδα» Νέα Διοίκηση για το Νέο Σχολείο»), στην οικονομική αυτοτέλεια και στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών μονάδων («Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου της Σχολικής Μονάδας Διαδικασία Aυτοαξιολόγησης») και άλλων, η κ. Διαμαντοπούλου σχεδιάζει την προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στις επιταγές του ΔΝΤ. Οι παραπάνω αλλαγές εκτιμάμε ότι θα έχουν ως αποτέλεσμα: Τη ελαχιστοποίηση της συμμετοχής του εκπαιδευόμενου στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η από έδρας διδασκαλία θα δημιουργεί μαθητές παθητικούς αποθησαυριστές «γνώσεων». Η βασική αυτή παθογένεια, παρά τα όσα ισχυρίζεται η υπουργός, θα ενταθεί με τη δημιουργία πολυπληθών τμημάτων στα δημιουργούμενα νέα σχολεία. Τον προσανατολισμό των εκπαιδευομένων σε ένα σύστημα εξετασιοκεντρικό, που περιορίζει και προσαρμόζει την προσωπικότητά τους, σε ένα σύνολο γνώσεων επιλεγμένο από το Υπουργείο και σε πρότυπα αποδεκτά από το σύστημα της παγκοσμιο- Με ένα πλέγμα αποφάσεων που αφορούν στη διοίκηση της εκπαίδευσης, στην οικονομική αυτοτέλεια και στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών μονάδων και άλλων, η κ. Διαμαντοπούλου σχεδιάζει την προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στις επιταγές του ΔΝΤ. ποιημένης οικονομίας. Με τα μέτρα αυτά ενισχύεται ο ρόλος της παραπαιδείας και της οικονομικής αιμορραγίας, ιδιαίτερα των φτωχότερων στρωμάτων του πληθυσμού. Τη θεώρηση του σχολείου και της εκπαίδευσης, ως απρόσωπου εργαλείου μεταφοράς πεπαλαιωμένων απόψεων και νοοτροπιών (πατριδολατρία μισαλλοδοξία - στρατιωτικού τύπου παρελάσεις - ξεπερασμένες νοοτροπίες που σχετίζονται με έμφυλες συμπεριφορές ή διακρίσεις θρησκευτικού τύπου κ.ο.κ.). και όχι ως τμήμα της σύγχρονης τοπικής κοινωνίας και των αναγκών της Με το νεοεισαγόμενο πλέγμα αποφάσεων αντί να επιλύονται προβλήματα όπως τα παραπάνω, αντίθετα θεσμοθετούνται οργανωτικές δομές συντηρητικού και αντιπαιδαγωγικού χαρακτήρα: I. Θεσμοθετείται διευθυντής, τύπου μάνατζερ, ο οποίος θα έχει την πλήρη ευθύνη της λειτουργίας της σχολικής μονάδας. Ταυτόχρονα υποβαθμίζεται ο Σύλλογος Διδασκόντων αφού δεν θα εκφέρει πλέον αποφασιστική κρίση για το εκπαιδευτικό έργο, αλλά περιορίζεται σε απλό συμβουλευτικό όργανο προς τον διευθυντή. II. Θεσμοθετείται η «ενός ανδρός αρχή», χαρακτηριστικό αυταρχικής και αντιδημοκρατικής διοίκησης. Παράλληλα, ο διοικητικός μηχανισμός της εκπαίδευσης επανδρώνεται κυρίαρχα με μη εκπαιδευτικά κριτήρια, (συνεντεύξεις κ. λπ. ) που κατά καιρούς εισήγαγαν τα κυβερνητικά κόμματα. III. Δημιουργούνται μεγάλες σχολικές μονάδες (με μαθητές), στις οποίες θα στοιβάζονται οι εκπαιδευόμενοι σε κτίρια ανεπαρκή, σχεδιασμένα με διαφορετικά κριτήρια. IV. Αγνοούνται παιδαγωγικές μελέτες που αναφέρουν ότι το μέγεθος του σχολείου έχει άμεση σχέση με φαινόμενα βίας, επιθετικότητας και βανδαλισμών, μετατρέποντας έτσι τα νέα σχολεία σε θερμοκήπια παραβατικών συμπεριφορών (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, 2000). Ακόμη και πριν 30 χρόνια, το ιδανικό μέγεθος σχολείου δεν ξεπερνούσε τους 300 μαθητές. V. Ο μεγάλος αριθμός μαθητών ανά τμήμα θα δημιουργήσει επιπλέον αρνητικές συνέπειες σε μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες αλλά και σε άλλες μειονεκτούσες ομάδες όπως παιδιά μεταναστών κ. λπ. VI. Μειώνονται οι θέσεις του εκπαιδευτικού προσωπικού και υποβαθμίζονται παραπέρα ηθικά, επιστημονικά, μισθολογικά οι εκπαιδευτικοί. VII. Οι συγχωνεύσεις-καταργήσεις θα συμπληρώσουν σιγά σιγά το παζλ της διάλυσης των σχολείων και των εργασιακών σχέσεων. Με την αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών θα επιταχυνθεί η δημιουργία σχολικών μονάδων πολλών ταχυτήτων αντίστοιχων με τις κοινωνικές διαστρωματώσεις. VIII. Τέλος, μειώνεται η χρηματοδότηση των σχολικών μονάδων και συνδέεται με την αποτελεσματικότητα-αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου (χωρίς ασφαλώς να προσφέρει τα μέσα για ένα αξιοπρεπές παραγόμενο διδακτικό έργο), ενθαρρύνοντας έτσι την αναζήτηση χορηγών, διαφημιζομένων, κ. λπ. Μετατρέπεται έτσι η σχολική μονάδα από ευέλικτο κύτταρο πολιτισμού ανοικτό στην κοινωνία, σε επιχειρηματική μονάδα ευάλωτη στα εμπορικά κόλπα του όποιου ιδιώτη, που ασφαλώς μόνο για το συμφέρον της εκπαίδευσης των μαθητών δεν ενδιαφέρεται. Από την πλευρά μας προτείνεται η απόρριψη του συγκεκριμένου σχεδίου του Υπουργείου. Προτείνουμε, αντίθετα, I. Την αλλαγή των μεθόδων διδασκαλίας ώστε να ευνοείται η συμμετοχή των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Την προστασία και την εξατομίκευση της διδασκαλίας όπου αυτό απαιτείται. II. Την διατήρηση της σχολικής μονάδας στο βέλτιστο μέγεθος των 200 μαθητών και της τάξης στο μέγιστο των 20 μαθητών. Προσαρμογή των μικρότερων σχολικών μονάδων στο μέγεθος αυτό, εκτός αν αντικειμενικοί λόγοι επιβάλλουν διαφορετικά. III. Τον εξοπλισμό των σχολείων με επαρκή μέσα. IV. Την αναβάθμιση και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. V. Την αλλαγή του προγράμματος και την απαλλαγή του από αναχρονιστικές νοοτροπίες. VI. Την εφαρμογή μεθόδων αξιολόγησης βασισμένων στην μαθητική εργασία όλου του χρόνου και όχι σε εξετασιοκεντρικού τύπου διαδικασίες. VII. Την προώθηση καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων με έμφαση το περιβάλλον, τον πολιτισμό, τη συμμετοχή των εκπαιδευομένων στο εκπαιδευτικό και στο κοινωνικό γίγνεσθαι. VIII. Το άνοιγμα της σχολικής μονάδας στην σύγχρονη τοπική κοινωνία και στα προβλήματά της, με στόχο ο μαθητής να αποτελέσει τον αυριανό ενεργό και ευαισθητοποιημένο στο περιβάλλον και τη κοινωνία πολίτη. Η Θεματική Ομάδα Υγείας των Οικολόγων-Πρασίνων και η Οικολογική Αθήνα διοργάνωσαν δημόσια συζήτηση στις 6 Ιουνίου με θέμα «κοινωνική αλληλεγγύη και ψυχική υγεία την εποχή του μνημονίου» στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων. Ο Αν. Καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Μιχάλης Χλέτσος ανέπτυξε την σημασία της κοινωνικής οικονομίας για την αντιμετώπιση της κρίσης, για την κάλυψη βασικών κοινωνικών αναγκών καθώς και για την επανένταξη στην αγορά εργασίας των κοινωνικά αποκλεισμένων, λειτουργώντας συμπληρωματικά με το κοινωνικό κράτος. Ο Σπύρος Ψύχας, εκπαιδευτής εθελοντών, παρουσίασε το πολλαπλασιαστικό κοινωνικό αποτέλεσμα που μπορεί να επιφέρει η επένδυση στον εθελοντισμό ως προσφορά σε έναν κοινωνικό σκοπό, αρκεί να λειτουργεί μέσα σε ένα οργανωμένο πλαίσιο που θα προσδιορίζει επακριβώς τον ρόλο του και θα προφυλάσσει την υγεία και ασφάλεια των εθελοντών. Η Νίκη Ρουμπάνη, πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου Γυναικών Ευρώπης μίλησε για την υποστήριξη που έχει παράσχει το δίκτυο σε κακοποιημένες γυναίκες με εκπαιδευμένους εθελοντές, αλλά και για την πρωτοβουλία δημιουργίας τράπεζας χρόνου στη βάση κοινών αξιών και της αρχής της αμοιβαιότητας και αλληλεγγύης ως θεμέλιο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ο Ανδρέας Αθανασόπουλος, ψυχίατρος, τόνισε τα τεράστια ψυχολογικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι νέοι που είναι αντιμέτωποι με την ανεργία (που αγγίζει σε αυτούς το 40%), την ανασφάλεια και την απουσία ελπίδας, ενώ ο Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου, επίσης ψυχίατρος, υπογράμμισε τη θεμελιώδη αντίφαση μεταξύ αφενός της συρρίκνωσης των ψυχιατρικών υπηρεσιών που υπαγορεύει η κρίση και αφετέρου του πολλαπλασιασμού των ψυχιατρικών αναγκών, και προέταξε τη σημασία μίας ψυχολογίας της συλλογικής αντίστασης. Νίκος Σαραντάκης

4 04 ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 αστικήανάπτυξη Ψέματα και Αλήθειες για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού ΨΕΜΑ Η εκποίηση δημόσιας γης θα αποφέρει έσοδα στο δημόσιο ΑΛΗΘΕΙΑ Όλες οι προηγούμενες επιχειρήσεις «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας (Λαγονήσι, Μαρίνες Φλοίσβου και Ζέας, Ξενοδοχεία Ξενία, Ξενία Παλλάς και Αμφιτρύων στο Ναύπλιο) έχουν καταλήξει σε καταστρατήγηση των σχετικών όρων από τους «επενδυτές» και ανυπαρξία δημοσίων εσόδων. Οι επενδυτές, με προσφυγές στη δικαιοσύνη, ζητούν αποζημιώσεις πολλαπλάσιες από όσα έχουν δώσει ενώ έχουν σταματήσει τις πληρωμές από το Τέτοιος επενδυτής είναι και το επενδυτικό Fund του Κατάρ το οποίο, σε αντίστοιχη «αξιοποίηση» σημαντικής δημόσιας έκτασης της Λευκωσίας, βρίσκεται σε διαμάχη με το κυπριακό κράτος. Ας καταλάβουμε όλοι ότι οι επενδυτές δεν είναι εθνικοί ευεργέτες, αλλά θέλουν να βγάλουν μεγαλύτερο κέρδος, χρησιμοποιώντας, χωρίς να την πληρώσουν, τη δημόσια γη. ΨΕΜΑ Θα δημιουργηθούν μόνιμες θέσεις εργασίας ΑΛΗΘΕΙΑ Ποτέ, καμία επένδυση δεν έχει δημιουργήσει τόσες θέσεις εργασίας, έστω προσωρινά. Το νούμερο είναι εντυπωσιακό αλλά δεν προκύπτει από καμία μελέτη. Η κυβέρνηση παίζει απλά με τον πόνο των χιλιάδων ανέργων θέσεις εργασίας υπήρχαν, πριν την οικονομική κρίση, σε 4 μεγάλους δήμους μαζί -Άγιο Δημήτριο, Ηλιούπολη, Αργυρούπολη και Άλιμο- και δεν χωράνε σε αυτή την έκταση των 5.300στρ, εκτός αν κτιστεί όλος ο χώρος με ουρανοξύστες γραφείων! ΨΕΜΑ Η επένδυση του ΚΑΤΑΡ αποτελεί την πολυ-αναμενόμενη ανάπτυξη ΑΛΗΘΕΙΑ Τα προβλεπόμενα έσοδα αντιστοιχούν στους τόκους λίγων μηνών του χρέους της χώρας μας. Αντίθετα, τα εκατομμύρια τ.μ. που προβλέπεται να οικοδομηθούν θα είναι ορατά για 10ετίες, και λόγω της οικονομικής κρίσης μπορεί να μείνουν αδιάθετα, αφού σήμερα υπάρχει υπερπροσφορά επαγγελματικών χώρων, mall, ξενοδοχείων κλπ. στην Αθήνα. Η αλήθεια δηλαδή είναι ότι η οικοδομική δραστηριότητα έχει σταματήσει, όχι λόγω έλλειψης οικοπέδων αλλά λόγω έλλειψης αγοραστών και ενοικιαστών. Η Αθήνα έχει ανάγκη από αποκέντρωση και βελτίωση του περιβάλλοντός της. Οι όποιες επενδύσεις, για να είναι βιώσιμες, πρέπει να γίνουν στην περιφέρεια και να αφορούν παραγωγικές δραστηριότητες. Το πάρκο είναι ανάπτυξη, αφού, σε συνδυασμό με το άνοιγμα του θαλάσσιου μετώπου, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό πόλο έλξης τουριστών (όπως πχ το Bois de Boulogne στο Παρίσι), και ένα λόγο παραμονής τους στην Αθήνα που σήμερα, λόγω της περιβαλλοντικής της υποβάθμισης, τους απωθεί. ΨΕΜΑ Στο Ελληνικό χωρά ακόμη περισσότερη ανάπτυξη ΑΛΗΘΕΙΑ Στο Ελληνικό υπάρχουν ήδη 480 κτήρια, κάποια πολύ μεγάλα (γήπεδα, Αμαξοστάσιο Τραμ, κλπ), με αντίστοιχο οδικό δίκτυο. Η υπάρχουσα δομημένη επιφάνεια ξεπερνά τα τ.μ.! Στο Ελληνικό δεν χωρά άλλη δόμηση. Δεν χρειάζεται δηλαδή να κτίσουμε αλλά να γκρεμίσουμε! ΨΕΜΑ Η κατασκευή και η συντήρηση του πάρκου είναι τόσο ακριβές που το καθιστούν ανέφικτο ΑΛΗΘΕΙΑ Το πάρκο υπερκοστολογήθηκε συνειδητά, ενώ, παράλληλα, ποτέ δεν αναζητήθηκαν πόροι για την χρηματοδότησή του. Μελέτη του ΕΜΠ (αναρτημένη στο αποδεικνύει ότι η κατασκευή και συντήρηση του Πάρκου μπορούν να καλυφθούν από τα έσοδα -βάσει των συμβάσεων που έχουν ήδη υπογραφείτων εγκαταστάσεων που ήδη λειτουργούν μέσα σε αυτό (Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ και ΕΤΑ ΑΕ). Δηλαδή το Πάρκο είναι αυτοχρηματοδοτούμενο. ΨΕΜΑ Η δημιουργία ενός μητροπολιτικού πάρκου στο Ελληνικό δεν είναι χωροταξικά δίκαιη ΑΛΗΘΕΙΑ Η διχόνοια για το πώς θα μοιράσουμε το Ελληνικό «δίκαια» στους πολίτες, καλλιεργείται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις με στόχο το ξεπούλημα του χώρου σε κάποιο επίδοξο επενδυτή. Η αλήθεια είναι ότι για να λυθούν τα περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα της Αθήνας απαιτούνται 10πλάσιοι χώροι πράσινου (50.000στρ) από την έκταση του Ελληνικού. Μόνο όμως τα μητροπολιτικά πάρκα, μεγάλες δηλαδή εκτάσεις βιοποικιλότητας και πρασίνου, μπορούν να επηρεάσουν τις δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες της πόλης. Και δυστυχώς στην Αθήνα δεν έχει απομείνει άλλος μεγάλος ελεύθερος χώρος. Η πρόταση για απαλλοτρίωση οικοδομικών τετραγώνων στο κέντρο της Αθήνας και δημιουργία μικρών πάρκων, είναι κοινωνικά και οικονομικά ανέφικτη ενώ απαιτεί χρόνια. Έως ότου γίνουν οι απαλλοτριώσεις, το Ελληνικό θα έχει κτισθεί οριστικά. Η επικαλούμενη δικαιοσύνη είναι ουσιαστικά πρόφαση για να μην δημιουργηθεί τώρα το πάρκο. Θυμίζουμε ότι και οι αντιδράσεις στα Ολυμπιακά Έργα είχαν κατευναστεί με το επιχείρημα της δημιουργίας των Ολυμπιακών Έργων Πρασίνου. Πόσο από αυτό το πράσινο δημιουργήθηκε, τις εποχές των παχιών αγελάδων; Το 4,8% των δένδρων και το 0,15% των θάμνων!! ΨΕΜΑ Το Ελληνικό δεν εκποιείται, δεν πωλείται, απλά θα μισθωθεί ΑΛΗΘΕΙΑ Αν το Ελληνικό ήταν κτήριο, θα μπορούσαμε να το εκμισθώσουμε προσωρινά. Αν όμως κτιστεί ένας ελεύθερος χώρος, κτίζεται για πάντα. Στην περίπτωση αυτή η απλή μίσθωση ισοδυναμεί με εκποίηση. ΨΕΜΑ Το Ελληνικό δεν θα βελτιώσει στο περιβάλλον της Αθήνας διότι δεν βρίσκεται στο κέντρο της ΑΛΗΘΕΙΑ Μελέτες του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών λένε ακριβώς το αντίθετο. Εξ άλλου τα Ευρωπαϊκά μητροπολιτικά πάρκα βρίσκονται συνήθως σε ακτίνα 6-10 χλμ. από το κέντρο των πόλεων, όπως το Ελληνικό. Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού Πληροφορίες για τις δράσεις της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού στο parkoellinikou@gmail.com. Μαζί τα Φάγαμε Δ ε γνωρίζω το περιεχόμενό του, ούτε τα επιχειρήματα ή παραδείγματα που θα δώσει για να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό του που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην Ελληνική κοινή γνώμη. Θα μου επιτρέψει, νομίζω πως προλαβαίνω την έκδοση, να του δώσω ένα παράδειγμα, προϊόν βιωματικής εμπειρίας, που επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό του και μπορεί να αποτελέσει και διαπραγματευτικό όπλο για τον έτερο των κ.κ. αντιπροέδρων και συμπατριώτη μου Υπουργό, ο οποίος θα αγωνισθεί με σθένος να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους μας πού πήγαν τα τόσα χρήματα που πήραμε και για την απόφασή μας να περιορίσουμε το δημόσιο χρέος στα όρια των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει. Το 2007, για τις ανάγκες μιας ομιλίας μου, φιλοξενήθηκα σε ξενώνα επαρχιακής πόλης στη Δυτική Μακεδονία. Η ομιλία μου έγινε στην πρωτεύουσα του Νομού, αλλά η φιλοξενία σε κωμόπολη της. Παραξενεύτηκα και ρώτησα τους διοργανωτές μήπως έκαναν λάθος και κατέληγα σε κάποιο χάνι ή ξενοδοχείο του μεσοπολέμου! Όχι, μην ανησυχείτε, με διαβεβαίωσαν. Είναι ένας καινούριος ξενώνας. Θα σας αρέσει. Πληροφορήθηκα, μαζί με όλους τους συμπατριώτες που παρακολουθούν τα δημόσια πράγματα, ότι ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης ανακοίνωσε τη συγγραφή βιβλίου με την περιβόητη φράση του που αναμένεται να δει το φως της δημοσιότητας το ερχόμενο φθινόπωρο. Μετά από οδηγίες τριών κατοίκων που συνάντησα, μερικοί αγνοούσαν και την ύπαρξή του, έφθασα στον ξενώνα χτισμένο στην έξοδο της κωμόπολης. Η πρώτη ματιά αλλά και οι επόμενες επιβεβαίωσαν τους ισχυρισμούς των διοργανωτών. Η ενσωματωμένη πινακίδα (χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα Leader) έδινε ένα ακόμα απτό παράδειγμα ενός από τα πιο πετυχημένα προγράμματα που εφαρμόστηκαν και χάρις στο οποίο διαμένει κανείς με εξαιρετικές συνθήκες σε πολλές γωνιές της Ελληνικής υπαίθρου. Του Γεωργίου Α. Δαουτοπούλου, Καθηγητή Γεωπονίας ΑΠΘ daoutop@agro.auth.gr Έπιασα συζήτηση με τον επενδυτή. Σκεφτόταν να φτιάξει σπίτι στη γενέτειρά του και αξιοποίησε την ευκαιρία του προγράμματος γιατί όπως είπε, με τα χρήματα που θα του στοίχιζε η μονοκατοικία, τώρα με τη χρηματοδότηση, έκανε 10 ξενώνες. Του έδωσα συγχαρητήρια για την ποιότητα της κατασκευής και την επίπλωση. Η απάντησή του με άφησε άφωνο. «Τα έφερα με κοντέινερ από την Ινδονησία», μου είπε, για να προσθέσει: «Μου στοίχισαν ελάχιστα». Ρώτησα για τα πλακάκια. Ήταν από την Ιταλία. Τα είδη υγιεινής από την Ισπανία. Οι κρουνοί και οι νεροχύτες από την Αγγλία. Τα κουφώματα από τη Γερμανία. Ο οπλισμός του σκυροδέματος από τη Βουλγαρία. Η ξυλεία από τη Ρουμανία. Οι πέτρες της διακόσμησης από την Κίνα. Οι χτίστες και οι εργάτες από τη γειτονική Αλβανία. Τα μόνα Ελληνικής προέλευσης υλικά ήταν η άμμος, η ασβέστη, τα τούβλα, τα κεραμίδια και το τσιμέντο! Σε ένα πρόγραμμα που επιχειρεί να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη της Ελληνικής υπαίθρου, η επιτόπια προστιθέμενη αξία ήταν ελάχιστη. Οι χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν αναζωογονούν την Ελληνική ύπαιθρο, αλλά τις ήδη ανεπτυγμένες χώρες της. Να λοιπόν γιατί διογκώθηκε το δημόσιο χρέος και παρά τις μεγάλες επενδύσεις στην Ελληνική ύπαιθρο, εισπράττουμε αγροτικές κινητοποιήσεις, παρατεταμένη λιτότητα, ανεργία και η προσδοκώμενη οικονομική ανάκαμψη, θα αργήσει πάρα πολύ να έρθει. Καλό Κουράγιο, σε όλους μας!

5 έργα&σια Περιφερειακός Προϋπολογισμός 2011 Προτάσεις της Αττικής Οικολογικής Απάντησης ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΟΥΝΙΟΣ Ιστορικό Δράσεων Τοπικής Πολιτικής Κίνησης Μαγνησίας για το Εργοστάσιο Καύσης Σ την ομιλία του για τον Περιφερειακό Προϋπολογισμό του 2011, ο Γιώργος Δημαράς της Αττικής Οικολογικής Απάντησης τόνισε ότι: «Ως εκλεγμένοι εκπρόσωποι των πολιτών έχουμε χρέος να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο τα χρήματα της Περιφέρειας, τα χρήματα αυτά είναι προϊόν μόχθου του Ελληνικού λαού, και ο καθένας μας ανάλογα με τη θέση του να αναλάβει τις ευθύνες του. Η παράταξη της πλειοψηφίας που ασκεί την διοίκηση πρέπει με τον πιο έντιμο και αποτελεσματικό τρόπο να διαχειριστεί τα οικονομικά της Περιφέρειας Αττικής σ αυτές τις δύσκολες εποχές για τον Ελληνικό λαό. Εμείς της αντιπολίτευσης έχουμε υποχρέωση να ασκήσουμε τον έλεγχο στην διοίκηση και να κάνουμε θετικές προτάσεις ώστε να πετύχουμε τις απαιτούμενες διορθώσεις με την συναίνεση σε όσο μεγαλύτερο βαθμό γίνεται». Ο κος Δημαράς έθεσε τα εξής θέματα σχετικά με τον προϋπολογισμό: Οικονομία: «Υπάρχουν δαπάνες όπως τα μισθώματα των κτιρίων, τα τεχνικά έργα και οι προμήθειες στα οποία υπάρχουν περιθώρια μείωσής τους με σωστούς διαγωνισμούς, σωστές διαπραγματεύσεις και αποκλεισμό κάθε πιθανότητας ύποπτων συναλλαγών με θέσπιση κανόνων διαφάνειας. Η παράταξή μας έχει προτείνει για την διαφάνεια διαπαραταξιακές επιτροπές ελέγχου, που θα ασκούν έλεγχο έστω και δειγματοληπτικά για κτίρια, προμήθειες και τεχνικά έργα». Αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα: «Η αποδοτικότητα του διοικητικού μηχανισμού και εν γένει του προσωπικού καταλήγει να είναι οικονομία και χρήματος και φυσικών πόρων. Για αυτό την αύξηση της αποδοτικότητας την θεωρούμε απόλυτα συμβατή με το συμφέρον των πολιτών. Η αποδοτικότητα έχει σχέση με την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, τα κίνητρα δημιουργικότητας, τον δημοκρατικό έλεγχο στη διοίκηση αλλά και με την ποιότητα των τεχνικών έργων. Η ποιότητα, πέραν απ την καλή και ασφαλή λειτουργία του έργου, είναι οικονομία συντήρησης, οικονομία ενέργειας και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής του τεχνικού έργου». Γενικός αναπροσανατολισμός των οικονομικών πόρων.: «Στροφή στην κοινωνική οικονομία, την στήριξη της παραγωγής εργασίας σε πράσινη βιώσιμη κατεύθυνση. ΟΧΙ άλλη οδοποιία, όχι άλλος χώρος στο Ι.Χ., χρήματα μόνο για συντήρηση οδών. ΝΑΙ στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και στήριξή τους με πρόσθετους οικονομικούς πόρους. ΝΑΙ στις επενδύσεις για μείωση της ποσότητας των απορριμμάτων, διαλογή στην πηγή, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, κομποστοποίηση. ΝΑΙ στην καμπάνια ενημέρωσης του πολίτη για όλα τα παραπάνω. ΝΑΙ σε δαπάνες προστασίας του περιβάλλοντος. ΝΑΙ στις δαπάνες στήριξης των πολιτών από την οικονομική κρίση με έμφαση στα προβλήματα των ανέργων, των αστέγων και των ανήμπορων. ΝΑΙ σε προγράμματα οικο- νομίας ενέργειας σε κτίρια, μεταφορές κ.λ.π. ΝΑΙ στη συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα ενίσχυσης της αντοχής των παλαιών κτιρίων της Αθήνας σε πιθανό μεγάλο σεισμό. Πρόγραμμα αναπλάσεων περιοχών με πυκνή δόμηση και γηρασμένα κτίρια, με στόχο την αύξηση πράσινου και κοινοχρήστων χώρων με παράλληλη ανακαίνιση η αντικατάσταση παλαιών κτιρίων για να αποκτήσουν αντοχή στους σεισμούς και σωστή ενεργειακή συμπεριφορά». Μερικές τροποποιήσεις του προϋπολογισμού: «Να αυξηθεί η προβλεπόμενη δαπάνη διατροφής απόρων των ( ΚΑΕ 5219), στο ποσό των Να προβλεφθεί ποσό της τάξεως των για στήριξη προγραμμάτων κοινωνικής αλληλεγγύης. Τα χρήματα αυτά θα εξοικονομηθούν κατά ένα μέρος από τα μισθώματα ακινήτων, από έργα οδοποιίας, και από ένα ποσοστό μείωσης άλλων δαπανών». Ο κος Δημαράς επεσήμανε τέλος ότι: «Δυστυχώς βιώνουμε και στον προϋπολογισμό τις συνέπειες μια τραγικής οικονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε τα τελευταία 40 χρόνια και από τα δύο κόμματα της εξουσίας. Εμείς δεν μπορούμε να ψηφίσουμε θετικά αυτόν τον προϋπολογισμό που δεν δίνει ουσιαστικές δυνατότητες για την βελτίωση της ζωής του πολίτη». Ολοένα και περισσότερο τους τελευταίους μήνες γίνεται αναφορά και αναπτύσσονται σχέδια που αφορούν την ενεργειακή αξιοποίηση των απορριμμάτων είτε μέσω της καύσης τους είτε με άλλο τρόπο (π.χ. οξείδωση). Του Τάκη Κολώνια Η πρώτη απόπειρα έγινε από την εταιρεία ENGAL, που προγραμματίζει την κατασκευή και εγκατάσταση μιας μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 100 MW στη Β ΒΙΠΕ Βόλου, από καύση βιοαποικοδομήσιμου κλάσματος απορριμμάτων που θα εισάγονται από την Ιταλία. Μάλιστα, στα σχέδια της εταιρίας περιλαμβάνονται έξι τέτοιες μονάδες σε όλη την Ελλάδα (τρεις άμεσα και άλλες τρεις στο μέλλον) που όταν ολοκληρωθεί η λειτουργία τους θα οδηγήσουν σε εισαγωγή περισσότερων από 7 εκατ. τόνων ιταλικών απορριμμάτων. Με δεδομένη την ευαισθησία των Πρασίνων για θέματα όπως είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και η διαχείριση των απορριμμάτων, η Τοπική Πολιτική Κίνηση (ΤΠΚ) Μαγνησίας των Οικολόγων Πράσινων, επικοινώνησε με την ιδιοκτήτρια εταιρία με σκοπό την αποστολή συγκεκριμένου ερωτηματολογίου που αφορά τη σχεδιαζόμενη εγκατάσταση. Το ερωτηματολόγιο δημιουργήθηκε από την Θεματική Ομάδα Περιβάλλοντος των Οικολόγων Πράσινων. Η επικοινωνία αυτή κρίθηκε σκόπιμη, καθώς από τα στοιχεία που παρουσιάζονται ως σήμερα, είτε από την ιστοσελίδα της εταιρίας, είτε από την άδεια παραγωγής ΡΑΕ Υπ.Αρ.1317/2010, δεν κατέστη δυνατό να διευκρινιστούν όλες οι παράμετροι που είναι απαραίτητοι για την ομαλή ένταξη ενός τέτοιου έργου στην πόλη του Βόλου. Για τον λόγο αυτό συντάχθηκε ένα εξειδικευμένο ερωτηματολόγιο που σκοπό έχει την διαλεύκανση όλων των σημείων εκείνων που σήμερα δημιουργούν ανασφάλειες για τη λειτουργία της μονάδας. Συγκεκριμένα σημεία προς διερεύνηση περιλαμβάνουν το είδος του καυσίμου που θα χρησιμοποιείται, τα λειτουργικά χαρακτηριστικά του εργοστασίου, την πιθανότητα έκλυσης διοξινών και φουρανίων από τη λειτουργία του, το κόστος της επένδυσης, τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και το σχέδιο προστασίας των πολιτών σε περίπτωση ατυχήματος. Παράλληλα, τέθηκε το θέμα στα δημοτικά συμβούλια τόσο του δήμου Βόλου, που ανταποκρίθηκε άμεσα και πήρε ομόφωνη αρνητική απόφαση για την ίδρυση του εν λόγω εργοστασίου, όσο και του δήμου Ρήγα Φεραίου στα διοικητικά όρια του οποίου σχεδιάζεται η επένδυση. Δημοσιεύτηκαν, επίσης, στον τοπικό τύπο τα ερωτηματικά που μένουν αναπάντητα από την ΜΠΕ του εργοστασίου, ενώ μέλη της ΤΠΚ συμμετείχαν σε εκπομπές των τοπικών μέσων ενημέρωσης σχετικά με το θέμα. Ανάλογες παρεμβάσεις έγιναν και στον τοπικό δήμο. Εκπρόσωποι της ΤΠΚ των Οικολόγων Πράσινων Μαγνησίας συναντήθηκαν και με την κ. Ελένη Λαίτσιου, Δήμαρχο Δήμου Ρήγα Φεραίου, όπου της εξήγησαν τους κινδύνους που κρύβει μια τέτοια επένδυση για την τοπική κοινωνία και πρόσφεραν την υποστήριξη της Κίνησης. Πρόσφατα, και ενώ η εταιρία συνεχίζει τον προγραμματισμό της, δημιουργήθηκε μια κίνηση πολιτών ενάντια στο εργοστάσιο καύσης, με τη συμμετοχή και της ΤΠΚ των Οικολόγων Πράσινων Μαγνησίας, μέλη της οποίας συμμετέχουν στην επιτροπή αγώνα. Σκοπός της κίνησης είναι η διάδοση του θέματος και η ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας ενάντια στην πολιτική της καύσης των απορριμμάτων γενικότερα ως μέσο διαχείρισης. Πραγματοποιήθηκε μια σειρά από παρεμβάσεις με κατάληξη την ομόφωνη αρνητική απόφαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του δήμου Βόλου για την ίδρυση του εργοστασίου. Σήμερα, η ΤΠΚ Μαγνησίας, παρά την πρόσφατη αρνητική απόφαση του ΥΠΕΚΑ στην ΜΠΕ της εταιρίας, συνεχίζει να παρακολουθεί το θέμα και σχεδιάζει, σε συνεργασία με τα κινήματα των πολιτών που υπήρχαν ή προέκυψαν λόγω του συγκεκριμένου θέματος, την διεύρυνση της συζήτησης στους τρόπους και τις πολιτικές που αφορούν την διαχείριση των απορριμμάτων.

6 06 ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 ειςυγείαν Η υγεία μας θα αντέξει την οικονομική κρίση; Πληθώρα ερευνών δείχνουν ότι το να έχει κανείς καλή δουλειά προστατεύει την υγεία. Η καλή εργασία παρέχει εισόδημα για να καλυφθούν οι ανάγκες τις ζωής, αλλά επιπλέον δίνει ευκαιρίες για δημιουργικότητα και κοινωνικές συναναστροφές. Αντιθέτως, είναι αποδεδειγμένο ότι η ανεργία και ο φόβος της ανεργίας όπως και η πρόωρα συνταξιοδότηση βλάπτουν την υγεία. Τ ο Διεθνές Γραφείο Εργασίας έκανε πρόσφατα μελέτη για τις επιπτώσεις των οικονομικών κρίσεων τα τελευταία χρόνια στην υγεία. Όπως φαίνεται, ενώ περίπου το 16% των ατόμων που έχουν εργασία υποφέρουν από ψυχική πίεση, στους ανέργους το ποσοστό αυτό φτάνει κατά μέσον όρο στο 34%. Όσο πιο μακριά είναι η περίοδος ανεργίας, τόσο αυξάνουν τα προβλήματα Ψυχικής υγείας. Σε ορισμένες χώρες, τα ψυχικά προβλήματα αυτά οδηγούν ακόμα και σε αυτοκτονία. Σε μελέτη 26 Ευρωπαϊκών χώρων την περίοδο , για κάθε 1% αύξηση της ανεργίας, οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν 0,79%. Αλλά δεν είναι μόνο η ψυχική μας υγεία που κινδυνεύει από τη οικονομική κρίση. Η γενική θνησιμότητα αυξάνει επίσης με την οικονομική κρίση. Δηλαδή αυξάνουν οι θάνατοι από καρδιακά νοσήματα, νοσήματα των πνευμόνων και χρόνια παθήσεις του συκώτι, εν μέρει διότι αυξάνεται το κάπνισμα και η υπερβολική χρήση αλκοόλ. Ακόμα και εκείνοι που έχουν εργασία, δουλεύουν κάτω από μεγαλύτερη πίεση. Στην Αγγλία υπολογίζεται ότι λόγω της οικονομικής κρίσης, το 10% ζήτησαν βοήθεια από τον οικογενειακό τους ιατρό. Επίσης, το 7% ξεκίνησαν θεραπεία για κατάθλιψη, και το 5% ζήτησαν βοήθεια από ψυχολόγο για την πίεση λόγω της οικονομικής κρίσης στο χώρο της εργασίας. Οι συνταγές για φάρμακα για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης πέταξαν από τα 36 εκατομμύρια το 2008 στα 39 εκατομμύρια το Δυστυχώς, η πίεση της οικονομικής κρίσης μπορεί να έχει επίπτωση και στις οικογενειακές σχέσεις, ακόμα και στη βία κατά γυναικών και παιδιών, Εμφανίζεται βία στους δρόμους και αυξημένη εγκληματικότητα. Αρκετές χώρες εφαρμόζουν ήδη προγράμματα προστασίας των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού από της σκληρές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Δυστυχώς με το Μνημόνιο κόβουμε ακριβώς αυτά τα προγράμματα και τις υπηρεσίες που χρειάζονται για την κοινωνική προστασία. Της Άννας Ριτσατάκη Τα πόνεϋ, οδηγοί τυφλών Ο άνθρωπος από την αυγή της ιστορίας του μάχεται για πολλούς και διάφορους λόγους, με κάθε πιθανό και απίθανο όπλο. Στον καταστροφικό αυτό δρόμο το άλογο υποχρεώθηκε, παρά τη θέλησή του, να τον ακολουθήσει. Μοιράσθηκε μαζί του όλη τη φρίκη του πολέμου και πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος στα πεδία των μαχών. Ήταν το μεγάλο θύμα του μεγάλου παραλογισμού που λέγεται πόλεμος. Η πολεμική θητεία του πανέμορφου αυτού ζώου έληξε μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως δεν απελευθερώθηκε ποτέ.. Ο άνθρωπος εξακολουθεί να το χρησιμοποιεί για να διασκεδάζει, να αθλείται, να θεραπεύεται, ως τροφή. Τ α αγαπημένα άλογα των παιδιών είναι τα μικροσκοπικά πόνεϋ, που δυστυχώς κι αυτά αντί να ζουν ελεύθερα στη φύση, εκτρέφονται προς τέρψιν του είδους μας και τα τελευταία περίπου δέκα χρόνια, για να οδηγούν τυφλούς. Στις ΗΠΑ από το 1999 λειτουργεί η οργάνωση Guide Horse η οποία κατόπιν ερευνών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα πόνεϋ, κυρίως λόγω μεγέθους, είναι κατάλληλα για οδηγοί τυφλών. Κατόπιν εκπαίδευσης υποχρεώνονται σε όλη τους τη ζωή να οδηγούν άτομα με μειωμένη ή χωρίς καθόλου όραση. Υπάρχουν πολλοί δελεαστικοί λόγοι να χρησιμοποιούνται τα πόνεϋ ως οδηγοί. Κατ αρχάς το κόστος τους είναι μικρότερο και εξασφαλίζουν προστασία και σωστή καθοδήγηση σε τυφλούς, ενώ τα υπόλοιπα ζώα κάθε είδους, δημιουργούν κινδύνους κατά την κυκλοφορία τους, σύμφωνα πάντα με τη γνώμη της Guide Horse και του ανθρωποκεντρισμού που μας διέπει. «Τα πάντα στην υπηρεσία του ανθρώπου». Η οργάνωση δεν απορρίπτει φυσικά τους σκύλους ως οδηγούς, αλλά δίνει στους τυφλούς άλλη μια επιλογή για τη διευκόλυνση της μετακίνησής τους. Τα άλογα γενικά από τη φύση τους, είναι οδηγοί. Σε μια αγέλη αλόγων, όταν ένα άλογο τυφλωθεί, ένα άλλο άλογο αναλαμβάνει την ευθύνη να το οδηγεί μέσα στην αγέλη. Το κάνει όμως με τη θέλησή του και τα δύο ζώα καλπάζουν ελεύθερα και χαίρονται τη χαρά της ζωής! Ρομα στον Ασπρόπυργο: Ο Ευρωπαϊκός Πολιτισμός στο Σκοτάδι Μαθητές και γονείς χωρίς ηλεκτρικό, νερό και θέρμανση στην Ε.Ε. του 21ου αιώνα Η πρόσφατη καταδίκη κατοίκων του καταυλισμού Ρομά στον Ασπρόπυργο για κλοπή ηλεκτρικού ρεύματος, καταδεικνύει για ακόμα μια φορά την αδυναμία της οργανωμένης πολιτείας να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μια κατάσταση που τείνει να διαμορφωθεί σε χρόνια κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση για την περιοχή. Η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε. έχει κληθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει έως το τέλος του έτους μια Εθνική Στρατηγική για την ένταξη των Ρομά διευκρινίζοντας με ποιό τρόπο θα συμβάλλει στην επίτευξη συγκεκριμένων στρατηγικών στόχων όπως: Τη διασφάλιση ότι όλα τα παιδιά των Ρομά θα ολοκληρώνουν τουλάχιστον την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Τη γεφύρωση του χάσματος στον τομέα της απασχόλησης μεταξύ των Ρομά και των άλλων πολιτών. Την πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας για όλους τους Ρομά και τη μείωση της παιδικής θνησιμότητας. Τη γεφύρωση του χάσματος ως προς τη στέγαση και την πρόσβαση σε υπηρεσίες και εγκαταστάσεις κοινής ωφελείας, όπως η ύδρευση και η ηλεκτροδότηση. Η σημερινή εικόνα είναι απογοητευτική καθώς πολλά παιδιά υφίστανται φυλετικό αποκλεισμό από την εκπαίδευση ή περιθωριοποιούνται σε σχολεία γκέτο. Στην περιοχή του Ασπροπύργου, καταγγελίες αναφέρουν ότι δεν επιτρέπεται σε παιδιά που θεωρούνται «βρώμικα» ή «ατημέλητα» να επιβιβαστούν στο σχολικό λεωφορείο. Την ίδια στιγμή ο καταυλισμός των Ρομά στερείται ηλεκτρικού ρεύματος και υδροδότησης, αναγκάζοντας τους κατοίκους του καταυλισμού να ζουν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής και οδηγώντας τους σε παράνομες ενέργειες για την εξασφάλιση ρεύματος και νερού, ενέργειες που διαταράσσουν τη σχέση τους με την τοπική κοινωνία δημιουργώντας μια εκρηκτική κατάσταση στην περιοχή. Της Ρόζας Μηνακούλη Τα πόνεϋ ζουν γύρω στα 50 χρόνια, ενώ ο μέσος όρος ζωής των σκύλων είναι πολύ μικρότερος. Τα πόνεϋ είναι καθαρά, ρίχνουν το τρίχωμά τους μόνο δύο φορές το χρόνο και επομένως είναι ιδανικά για όσους είναι αλλεργικοί στους σκύλους και όχι μόνο, υπάρχουν άτομα που φοβούνται τους σκύλους και τα οποία συνεργάζονται καλύτερα με τα μικρόσωμα άλογα. Όπως και άτομα που δε θέλουν να έχουν τα ζώα μέσα στα σπίτια τους, μια και οι ιδιοκτήτες των πόνεϋ πρέπει να διαθέτουν ένα στεγασμένο υπαίθριο χώρο για το σταβλισμό τους. Τα πόνεϋ εκπαιδεύονται με τέτοιο τρόπο συστηματικής απευαισθητοποίησης ώστε να διατηρούν την ψυχραιμία τους σε κάθε περίπτωση. Είναι προσηλωμένα στη δουλειά τους και δεν τους αποσπούν την προσοχή εύκολα. Δεν ενθουσιάζονται όταν τα φροντίζουν ή τα χαϊδεύουν. Τα εκπαιδευμένα πόνεϋ που έχουν την ευθύνη του κυρίου τους προσπαθούν να τον καθοδηγήσουν μέσω του πιο ασφαλούς δρόμου. Τα πόνεϋ οδηγοί πρέπει να γνωρίζουν τέλεια 23 φωνητικές εντολές και οι ιδιοκτήτες τους πρέπει να διαθέτουν την ικανότητα να καθοδηγούν το ζώο. Γενικώς τα πόνεϋ δεν επιζητούν την ανθρώπινη προσοχή και κάνουν ήσυχα το καθήκον τους. Καθήκον; Δουλειά; Διερωτώμεθα, στην εποχή της υψηλής τεχνολογίας που όλα πλέον τα προβλήματα λύνονται τεχνολογικά, γιατί θα πρέπει να υπάρχουν ζώα σκλάβοι στην υπηρεσία των ανθρώπων (των τυφλών), ενώ σίγουρα η τεχνολογία μπορεί να λύσει πολύ καλύτερα το πρόβλημα της μετακίνησής τους; Διερωτώμεθα, στην εποχή της υψηλής τεχνολογίας που όλα πλέον τα προβλήματα λύνονται τεχνολογικά, γιατί θα πρέπει να υπάρχουν ζώα σκλάβοι στην υπηρεσία των ανθρώπων; Η Θεματική Ομάδα των Οικολόγων Πράσινων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να παρέμβει άμεσα για μια συνολική και βιώσιμη αντιμετώπιση της κατάστασης τόσο στον Ασπρόπυργο όσο και στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας που ζουν Ρομά, αντιμετωπίζοντας τα ίδια ή παρόμοια προβλήματα. Καλούμε επίσης την κοινωνία, τις οργανώσεις και τους περιφερειακούς και τοπικούς φορείς να σπάσουν τον κοινωνικό αποκλεισμό καταδικάζοντας κάθε διάκριση ή ρατσιστική συμπεριφορά, θέτοντας στο περιθώριο εκδηλώσεις μίσους όπως αυτές που οργανώθηκαν πρόσφατα στην περιοχή του Ασπροπύργου.

7 ανάπτυξηπαραγωγή Αποκεντρωμένη Γεωργία στην Αττική (Συνέχεια από το πρωτοσέλιδο) Π ρέπει να αποκτήσουμε τη λογική του τοπικού οικονομικού κλεφτοπόλεμου. Ο οικονομικός κλεφτοπόλεμος σημαίνει ότι τώρα, που φαίνεται ότι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τον ελεύθερο ανταγωνισμό, διότι σ αυτόν «μας εντάσσουν», μπορούμε να δημιουργήσουμε όρους μιας οικονομίας, παράλληλης της κεντρικής, που έχει τόσα προβλήματα, μέσα από τοπικές οικονομικές συμμετοχικές του πολίτη διαδικασίες, με ουσιαστικότερη την συμμετοχή του πολίτη. Σ αυτές «δεν αποφασίζουν άλλοι γι αυτόν, χωρίς αυτόν». Οι ριζοσπαστικές, και άμεσα αποτελεσματικές, παρόμοιες επιλογές στην Λατ. Αμερική (κυρίως στην Αργεντινή), με την εμφάνιση του ΔΝΤ, έδωσαν αναπνοή στον πολίτη. Αν όχι έτσι, πως αλλιώς; Η άλλη επιλογή; Διαπιστώνω, Καταγγέλλω, Διαδηλώνω, (άντε το πολύ-πολύ) Προτείνω διορθωτικές κινήσεις στο υφιστάμενο σκηνικό («εις ώτα, μη ακουόντων») κλπ. Δράσεις δηλ. που πάσχουν από αποτελεσματικότητα. Δοκιμασμένες και χωρίς επιτυχία. Τι Γεωργία στην Αττική; Στην Αττική μπορεί να εφαρμοστεί η οικολογική επιλογή για την γεωργία. Μια γεωργία αποκεντρωμένη, στηριγμένη στην τοπικότητα με ικανότητα αυτονομίας, ιδεολογικά να αποβλέπει στην κοινωνικότητα της γεωργικής παραγωγής, απαλλαγμένη από τη γραφειοκρατία, τις τυπικούρες της ιδιότητας του αγρότη και την υποταγή της διατροφικής ασφάλειας στην ανεξέλεγκτη και ανήθικη υποταγή της υγείας του πολίτη στην εμπορική κερδοσκοπία. Πρέπει να διέπεται από κοινωνική ευθύνη, υπευθυνότητα γιατί από αυτήν εξαρτάται η υγεία του πολίτη. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχουμε και ένα όραμα. Να μην διαχειριστούμε απλά το γεωργικό αντικείμενο. Θέλει μια νέου τύπου παραγωγική δραστηριότητα. Πρέπει να στηρίζεται σε μια ηθική για το Περιβάλλον και τον Άνθρωπο. Δεν μπορεί π.χ. να ασκούμε γεωργική παραγωγή στηριγμένη σε εργατικό δυναμικό με τον τρόπο διαχείρισης των μεταναστών-εργατών γης, κατά τρόπο απαράδεκτο. Όταν η «Αττική Οικολογική Απάντηση» στην προεκλογική της περίοδο έβαλε το θέμα της τόνωσης της γεωργικής παραγωγής τοπικά στην Αττική, πολλοί αντιμετώπισαν την πρόταση με το ειρωνικό χαμόγελο του Χρειάζεται μια νέου τύπου παραγωγική δραστηριότητα. γραφικού. Όμως κάποιοι έμπειροι στην επικοινωνία, επεσήμαναν ότι τέτοιες επιλογές και τέτοιες προτάσεις είναι προτάσεις που έχουν έντονα αυτοδιοικητικά στοιχεία και στοιχεία που μπορούν να μας βοηθήσουν να βγούμε από την κρίση. Και εδώ οφείλω να επισημάνω ότι ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, στην τελευταία προεκλογική ομιλία στο «Σπόρτιγκ» υποχρεώθηκε και μίλησε για την ανάπτυξη της γεωργίας, με αποκεντρωμένο τρόπο. Αυτή η επιλογή μας στην Γεωργία και την απεξάρτηση της από τους γενικούς σχεδιασμούς που έπαψαν να λειτουργούν για την διατροφική ανάγκη του πολίτη, δίνει ένα μοντέλο εφικτό (στοιχεία του υπάρχουν στην κρητική γεωργία) αλλά και ριζοσπαστικό, ως ελεγχόμενο από την συμμετοχή του πολίτη. Είναι μια οικονομική δραστηριότητα κοινωνικά αλληλέγγυα. Αλλά σε μια ανθρώπινη πόλη, που σέβεται τους πολίτες της, η περιαστική γεωργία αποτελεί έναν σημαντικό πόρο που πρέπει να τον διαχειριστούμε οικολογικά. Το αγροτικό τοπίο, τα περιαστικά δάση και η γεωργική ύλη κινδυνεύουν από την άναρχη διασπορά δραστηριοτήτων και καταστάσεων και από μία ευκαιριακή χωρίς συγκροτημένο σχέδιο επέκταση της τουριστικής και οικιστικής δραστηριότητας. Στην Αττική είναι δυνατή η ανάπτυξη και της αστικής γεωργίας. Να βάλουμε μια άλλη νοοτροπία και μια άλλη ιδεολογία. Μπορούμε να μετατρέψουμε τον καταναλωτή σε παραγωγό και αντίστροφα, με την περιορισμένη γεωργική διαχείριση των ελεύθερων ιδιωτικών χώρων από τους κατοίκους του (αυλή, κοινόχρηστοι χώροι, μπαλκόνι κλπ.). Είναι μια νέα ιδέα, που αναπτύσσεται, προτεινόμενη από καταναλωτικά κινήματα της διατροφής, κυρίως στις Η.Π.Α., που προβληματίζουν έντονα την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, γιατί διαφεύγουν τον έλεγχο του κεντρικού, και άρα ελεγχόμενου, σχεδιασμού στη γεωργία. Γι αυτό στις Η.Π.Α. μελετούν τις προφάσεις για απαγόρευση της. Έτσι όμως αποδεικνύουν και την φαινάκη του «ελεύθερου ανταγωνισμού». Ακόμα στην Αττική είναι δυνατή η διαχείριση της ποιοτικής γεωργίας (βιολογικά προϊόντα, προϊόντα ολοκληρωμένης διαχείρισης, ποιοτικά πιστοποιημένα ως «τοπικής προέλευσης», ειδικές καλλιέργειες (βότανα, αρωματικά φυτά, φυτά καλλωπισμού) κλπ.), που είναι σήμερα όχι μόνο αναγκαία για την ποιοτική μας διατροφή αλλά ιδιαίτερα ανταγωνιστική στον εξαγωγικό τομέα είτε σε άλλες περιφέρειες είτε στο εξωτερικό (π.χ. αττική εληά, ρετσίνα Αττικής κλπ). Και χρειάζονται συνήθως μικρές εκτάσεις. Και τέτοιες εδώ είναι η πλειοψηφία των προς γεωργική διαχείριση εκτάσεων. Παράπλευρες προτάσεις με γενικότερο πολιτικό περιεχόμενο Μια τέτοια γεωργία θα ενισχύσει έμμεσα και άλλους τομείς οικονομικής δραστηριότητας ή θα λειτουργήσει θετικά και για άλλα κοινωνικά αιτήματα. Πέρα από την καταπολέμηση της ανεργίας (άμεσα πράσινες θέσεις εργασίας), την ασφαλή και ποιοτική διατροφή, θέλω να προσθέσω δύο παραδείγματα: Η ενίσχυση της γεωργίας στην Αττική σε συνδυασμό με την πολιτιστική και αρχαιολογική της σημασία και δεδομένη την ύπαρξη ακόμα περιοχών φυσικού κάλλους θα διαμορφώσει όρους αγροτουρισμού και άρα θα συμβάλει στο πυρήνα τουριστικού ενδιαφέροντος για την Αττική και την στήριξη του μικροεμπορίου, που βάλλεται σήμερα από την οικονομική κρίση. Τότε η Αττική δεν θα ναι η μοναδική πρωτεύουσα στην Ευρώπη με βασική τουριστική ιδιότητα του «σταθμού μετεπιβίβασης» για άλλους τουριστικούς προορισμούς της χώρας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και οικονομικά. Στην Αττική το περιβάλλον είναι βεβαρυμμένο. Ο αστικός τόπος έχει προβλήματα με τον υδροφόρο ορίζοντα αλλά και με την ρύπανση της ατμόσφαιρας και ό,τι αυτό συνεπάγεται με τις βροχοπτώσεις κλπ. Μια τέτοια επιλογή θα διαμορφώσει και όρους γενικότερης περιβαλλοντικής προστασίας χάριν των προϊόντων διατροφής που θα βγαίνουν από την Περιφέρεια. Ενδεικτικά: Άμεσα μέτρα για την ρύπανση του Ασωπού. Η οικονομική ανταποδοτικότητα είναι ίση με το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και την οικονομική συνεισφορά της γεωργίας. Έλεγχος του εξασθενούς χρωμίου στον Ασπρόπυργο (πρόσκαιρο ή διαρκές). Μέτρα για την ατμοσφαιρική ρύπανση με μείωση της βιομηχανικής παραγωγικότητας και αποκέντρωση του βιομηχανικού συγκεντρωτισμού στην Ελευσίνα. Οι θέσεις εργασίας μπορούν να αντικατασταθούν με πράσινες θέσεις στην ποιοτική γεωργία. Π.χ. η Μεγαρίδα είναι γνωστή ακόμα για την πρωτοποριακή αγροτική της παραγωγή (σε λάδι, κρασί και ζαρζαβατικά, συναγωνιζόμενη την περιοχή Μαραθώνα). Κι όμως πάσχει περιβαλλοντικά. Θέλει μέτρα απορρύπανσης. Μέτρα μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στον αστικό ιστό. Πολλά και αλληλοσυμπληρούμενα από χιλιάδες μελέτες, που κανένας δεν παίρνει το βραχυπρόθεσμο πολιτικό κόστος να τα εφαρμόσει. Ενίσχυση των ήπιων (κυρίως σταθεράς τροχιάς) μέσων μεταφοράς (βλ. π.χ. προαστιακός, μη περιοριζόμενος στην μεταφορά ανθρώπων). Τέλος, σε μια τέτοια αστική περιοχή, στην περιβαλλοντική εκπαίδευση των παιδιών θα καταστεί φυσιολογική και η αγροτική λογική ως οικονομική διάσταση της περιβαλλοντικής αυτής προστασίας. Να αρχίσουν τα παιδιά να ξέρουν τι σημαίνει «παράγω», τι σημαίνει «καταναλώνω» και ποιά η σχέση παραγωγής και κατανάλωσης. Μια τέτοια λοιπόν γεωργία δεν λύνει, βραχυπρόθεσμα μάλιστα, οικονομικά προβλήματα, αλλά παράγει και μια άλλη νοοτροπία Κ. Διάκος, περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΟΥΝΙΟΣ Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός στο Ελληνικό Ο «Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός στο Ελληνικό» εντάσσεται στις δραστηριότητες της εναλλακτικής, κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Δημιουργήθηκε από μια ομάδα πολιτών, σαν συλλογική προσπάθεια απάντησης στην κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία απαντώντας σε τέσσερις σοβαρές πτυχές της: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: Στην Αττική η γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας, όπως και τα περιαστικά δάση, κινδυνεύουν από την άναρχη διασπορά δραστηριοτήτων και από την χωρίς συγκροτημένο σχέδιο επέκταση της τουριστικής και οικιστικής δραστηριότητας. Στα Μεσόγεια, τεράστιες εκτάσεις γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας καταστράφηκαν για τη δημιουργία του νέου αεροδρομίου. Η υπόσχεση για μητροπολιτικό πάρκο στο Ελληνικό, σαν αντίβαρο στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του νέου αεροδρομίου, μπορεί να συνδυαστεί με την χωροθέτηση, στο χώρο του Ελληνικού, αστικών αγρών. Αυτή τη δημιουργία αστικών αγρών πρέπει να τη διαχειριστούμε οικολογικά. Γι αυτό επιλέξαμε την φύτευση βιολογικών σπόρων από το Πελίτι, αντί για υβρίδια, με στόχο την παραγωγή βιολογικών και ποιοτικών προϊόντων, αλλά και τη διάδοση των ντόπιων ποικιλιών σπόρων (φρούτων, λαχανικών κλπ). Η καλλιέργεια γίνεται με βάση τις αρχές της βιολογικής/ φυσικής καλλιέργειας με σεβασμό στους φυσικούς πόρους και στόχο να βοηθήσουμε στη διατήρηση και διάδοση των σπόρων αυτών. Η προσπάθειά μας εντάσσεται παράλληλα στην προσπάθεια διάσωσης του χώρου του πρώην αεροδρομίου από την εκποίηση, δείχνοντας το δρόμο για αξιοποίησή του με ήπιες κοινωνικές χρήσεις, που δεν ενέχουν περαιτέρω δόμησή του. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: Στη σημερινή εποχή, οι πολίτες βιώνουν έντονα προβλήματα ανεργίας και έχουν ανάγκη από διεξόδους επιβίωσης. Πρέπει λοιπόν να αποκτήσουν τη λογική του οικονομικού κλεφτοπόλεμου, και να δημιουργήσουν όρους μιας παράλληλης οικονομίας μέσα από τοπικές συμμετοχικές διαδικασίες του πολίτη. Στόχος είναι η απασχόληση ανέργων ή πολιτών με χαμηλό εισόδημα στην παραγωγή ποιοτικών προϊόντων διατροφής μέσω της τοποφαγικής γεωργίας της εγγύτητας, η απελευθέρωση της γεωργικής παραγωγής από την εμπορική κερδοσκοπία και η καταναλωτική αυτάρκεια. Η αστική γεωργία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει έναν σημαντικό πόρο για τους κατοίκους των μεγάλων αστικών κέντρων. ΚΡΙΣΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ: Το μοντέλο της ανάπτυξης που βασιζόταν στο τσιμέντο και την υπερκατανάλωση έχει αποδειχθεί αδιέξοδο. Η κοινωνία έχει ανάγκη από μια ανάπτυξη βιώσιμη, βασισμένη σε παραγωγικές δραστηριότητες. Πρέπει δηλαδή ο καταναλωτής να μάθει να παράγει. Με αυτή την έννοια ο Αυτοδιαχει ριζόμενος Αγρός στο Ελληνικό έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα, και θα επιδιώξουμε τη συμμετοχή μαθητών στην καλλιέργειά του, με στόχο το πέρασμα της αγροτικής λογικής στην εκπαίδευσή τους. Πρέπει τα νέα παιδιά να μάθουν τι σημαίνει παράγω και ποια είναι η σχέση παραγωγής και κατανάλωσης. Τα φυτά του αγρού και οι σπόροι θα χαριστούν στην συνέχεια σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη καθώς και σε μαθητές των σχολείων της περιοχής, για να τους φυτέψουν σε άλλους χώρους. Στόχος μας είναι να επαναπροσδιορίσουμε αξίες που χάνονται λόγω της εμπορευματοποίησης της διατροφής μας. Αλλάζοντας το σύστημα διατροφής, ρίχνουμε τις δικές μας ρίζες στο χώμα. Οι γονείς και οι παππούδες μας έβοσκαν πρόβατα και είχαν μπαχτσέδες. Ακόμα και τώρα, ογδοντάρηδες, φτιάχνουν στα εξοχικά τους λαχανόκηπους. Πρέπει και οι επόμενες γενιές να δεθούν με τη γη, να κατανοήσουν τους φυσικούς κύκλους, και να διακοπεί η πορεία προς μία ολοένα πιο παθητική, αλλοτριωμένη ζωή στην πόλη. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: Με τον αυτοδιαχειριζόμενο αγρό αντιτιθέμεθα ενεργά σε ένα σύστημα που στηρίζεται στην διάσπαση και τον ατομισμό, στον υλικό πλουτισμό και την αλόγιστη κατανάλωση. Δραστηριοποιούμαστε με πολλή προσωπική εργασία και με μοναδικό μέλημα το συλλογικό όφελος. Η καλλιέργεια είναι δηλαδή μη κερδοσκοπική. Η δράση μας αυτή, μέσα από αρχές της συλλογικότητας, της συντροφικότητας, της ισονομίας και της συνεχούς εκπαίδευσης, μπορεί να αποτελέσει ταυτόχρονα εργαστήριο έρευνας για την ανάπτυξη ενός νέου τύπου κοινωνικών και οικονομικών δραστηριοτήτων, να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ αστών και αγροτών και να φέρει κοντά στην φύση τον άνθρωπο της πόλης. Η ομαδικότητα, η συνεργατικότητα, η συντροφικότητα, το κοινό όνειρο, η θετική αισιόδοξη σκέψη και δράση, θα μας δείξουν έναν δρόμο για έξοδο από την κρίση, κυρίως την κοινωνική. Αντί της στείρας κριτικής του καναπέ, προχωράμε σε μια δράση που θα αναδείξει τις εσωτερικές μας δυνάμεις και ικανότητες, και θα δώσει διαφορετική οπτική στην έννοια του «κοινόχρηστου» και του «συνεργατικού». Ευχαριστούμε το δήμο Ελληνικού που μας έχει διαθέσει την έκταση του αγρού, τα μηχανήματα και την τεχνική υποστήριξή του. Νατάσσα Τσιρώνη, μέλος της Πρωτοβουλίας για έναν αυτοδιαχειριζόμενο αγρό στο Ελληνικό