Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 7 ΣΤΗ ΗΜΟΤΙΚΗ

Transcript

1 Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 7 ΣΤΗ ΗΜΟΤΙΚΗ Αποκάλυψη 7:1 Και ύστερα απ αυτά είδα τέσσερις αγγέλους να στέκονται επάνω στις τέσσερις γωνίες της γης, που κρατούσαν τους τέσσερις ανέµους της γης, για να µη πνέει ο άνεµος επάνω στη γη ούτε επάνω στη θάλασσα ούτε επάνω σε κάθε δέντρο. 2 Και είδα έναν άλλον άγγελο που ανέβηκε από την ανατολή του ήλιου, έχοντας τη σφραγίδα του ζωντανού Θεού και έκραξε µε δυνατή φωνή προς τους τέσσερις αγγέλους, στους οποίους δόθηκε να βλάψετε τη γη και τη θάλλασα, 3 λέγοντας: Μη βλάψετε τη γη ούτε τη θάλασσα ούτε τα δέντρα µέχρις ότου σφραγίσουµε τους δούλους του θεού µας επάνω στα µέτωπά τους. 4 Και άκουσα τον αριθµό των σφραγισµένων ήσαν σφραγισµένοι από κάθε φυλή των γιων Ισραήλ 5 από τη φυλήτου Ιούδα, σφραγισµένοι από από τη φυλή του Ρουβήν, σφραγισµένοι από τη φυλή του Γαδ, σφραγισµένοι 6 από τη φυλή του Ασήρ σφραγισµένοι από τη φυλή του Νεφθαλείµ, σφραγισµένοι από τη φυλή του Μανασσή, σφραγισµένοι 7 από τη φυλή του Συµεών, σφραγισµένοι από τη φυλή του Λευί, σφραγισµένοι από τη φυλή του Ισσάχαρ, σφραγισµένοι από τη φυλή του Ζαβουλών, σφραγισµένοι 8 Από τη φυλή του Ιωσήφ, σφραγισµένοι από τη φυλή του Βενιαµίν σφραγισµένοι. 9 Ύστερα απ αυτά, είδα, και να, ένα µεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας δεν µπορούσε να απαριθµήσει, από κάθε έθνος, και φυλές και λαούς και γλώσσες, οι οποίοι στέκονταν µπροστά στον θρόνο και µπροστά στο Αρνίο, ντυµένοι µε λευκές στολές και έχοντας στα χέρια τους φοίνικες 10 και κράζοντας µε δυνατή φωνή, έλεγαν: Η σωτηρία είναι του Θεού µας, που κάθεται επάνω στον θρόνο, και του Αρνίου. 11 Και όλοι οι άγγελοι στέκονταν ολόγυρα από τον θρόνο και τους πρεσβύτερους και τα τέσσερα ζώα, και έπεσαν µπρούµυτα µπροστά στον θρόνο, και προσκύνησαν τον Θεό, 12 λέγοντας: Αµήν η ευλογία και η δόξα και η σοφία και η ευχαριστία και η τιµή και η δύναµη και η ισχύς ανήκουν στον Θεό µας στους αιώνες των αιώνων. Αµήν. 13 Και ένας από τους πρεσβύτερους αποκρίθηκε, λέγοντας σε µένα: Αυτοί οι ντυµένοι µε τις λευκές στολές, ποιοι είναι, και από που ήρθαν; 14 Και του είπα: Κύριε, εσύ ξέρεις. Και µου είπε: Αυτοί είναι εκείνοι που έρχονται από τη µεγάλη θλίψη και έπλυναν τις στολές τους, και τις λεύκαναν στο αίµα του Αρνίου. 15 Γι αυτό είναι µπροστά στον θρόνο του Θεού, και τον λατρεύουν ηµέρα και νύχτα µέσα στον ναό του κι εκείνος που κάθεται επάνω στον θρόνο θα κατασκηνώσει επάνω τους, 16 εν θα πεινάσουν πλέον ούτε θα διψάσουν πλέον ούτε θα πέσει επάνω τους ο ήλιος ούτε κανένα καύµα 7

2 17 επειδή, το Αρνίο, που είναι ανάµεσα στον θρόνο, θα τους ποιµάνει, και θα τους οδηγήσει σε ζωντανές πηγές νερών και ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα µάτια τους. ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ 7:1 Kai. meta. tau/ta ei=don te,ssaraj avgge,louj e`stw/taj evpi. ta.j te,ssaraj gwni,aj th/j gh/j kratou/ntaj tou.j te,ssaraj avne,mouj th/j gh/j( i[na mh. pne,h a;nemoj evpi. th/j gh/j( mh,te evpi. th/j qala,sshj( mh,te evpi. pa/n de,ndronå 2 kai. ei=don a;llon a;ggelon avnabai,nonta avpo. avnatolh/j h`li,ou( e;conta sfragi/da Qeou/ zw/ntoj\ kai. e;kraxe fwnh/ mega,lh toi/j te,ssarsin avgge,loij( oi-j evdo,qh auvtoi/j avdikh/sai th.n gh/n kai. th.n qa,lassan( 3 le,gwn( Mh. avdikh,shte th.n gh/n( mh,te th.n qa,lassan( mh,te ta. de,ndra a;crij ousfragi,swmen tou.j dou,louj tou/ Qeou/ h`mw/n evpi. tw/n metw,pwn auvtw/nå 4 kai. h;kousa to.n avriqmo.n tw/n evsfragisme,nwn( rmd, cilia,dej( evsfragisme,noi evk pa,shj fulh/j uiẁ/n VIsrah,lÅ 5 VEk fulh/j VIou,da( ib, cilia,dej evsfragisme,noi\ VEk fulh/j ~Roubh,n( ib, cilia,dej esfragisme,noi\ VEk fulh/j Ga,d( ib, cilia,dej esfragisme,noi\ 6 VEk fulh/j VAsh.r( ib, cilia,dej esfragisme,noi\ VEk fulh/j Nefqalei,m( ib, cilia,dej esfragisme,noi\ VEk fulh/j Manassh/( ib, cilia,dej esfragisme,noi\ 7 VEk fulh/j Sumew,n( ib, cilia,dej esfragisme,noi\ VEk fulh/j Leui<( ib, cilia,dej( esfragisme,noi\ VEk fulh/j VIsaca,r( ib, cilia,dej esfragisme,noi\ 8 VEk fulh/j Zaboulw,n( ib, cilia,dej esfragisme,noi\ VEk fulh/j VIwsh,f( ib, cilia,dej esfragisme,noi\ VEk fulh/j Beniami,n( ib, cilia,dej evsfragisme,noiå 9 Meta. tau/ta ei=don( kai. ivdou.( o;cloj polu,j( o]n avriqmh/sai auvto.n ouvdei.j hvdu,nato( evk panto.j e;qnouj kai. fulw/n kai. law/n kai. glwssw/n( e`stw/tej evnw,pion tou/ qro,nou kai. evnw,pion tou/ avrni,ou( peribeblhme,noi stola.j leuka,j( kai. foi,nikej evn tai/j cersi.n auvtw/n\ 10 kai. kra,zontej fwnh/ mega,lh ( le,gontej( ~H swthri,a tw/ Qew/ h`mw/n tw/ kaqhme,nw evpi. tou/ qro,nou( kai. tw/ avrni,w Å 11 kai. pa,ntej oi` a;ggeloi e`sth,kesan ku,klw tou/ qro,nou kai. tw/n presbute,rwn kai. tw/n tessa,rwn zw,wn( kai. e;peson evnw,pion tou/ qro,nou evpi. pro,swpon auvtw/n( kai. proseku,nhsan tw/ Qew/ ( 12 le,gontej( VAmh,nÅ h` euvlogi,a kai. h` do,xa kai. h` sofi,a kai. h` euvcaristi,a kai. h` timh. kai. h` du,namij kai. h` ivscu.j tw/ Qew/ h`mw/n eivj tou.j aivw/naj tw/n aivw,nwnå avmh,nå 13 kai. avpekri,qh ei-j evk tw/n presbute,rwn( le,gwn moi( Ou-toi oi` peribeblhme,noi ta.j stola.j ta.j leuka.j( ti,nej eivsi.( kai. po,qen h=lqonè 14 kai. ei;rhka auvtw/ ( Ku,rie,( su. oi=dajå kai. ei=pe, moi( Ou-toi, eivsin oi` evrco,menoi evk th/j qli,yewj th/j mega,lhj( kai. e;plunan ta.j stola.j auvtw/n kai. evleu,kanan auvta.j evn tw/ ai[mati tou/ avrni,ouå 15 dia. tou/to, eivsin evnw,pion tou/ qro,nou tou/ Qeou/( kai. latreu,ousin auvtw/ h`me,raj kai. nukto.j evn tw/ naw/ auvtou/\ kai. o` kaqh,menoj evpi. tou/ qro,nou skhnw,sei evpv auvtou,jå 16 ouv peina,sousin e;ti( ouvde. diyh,sousin e;ti( ouvde. mh. pe,sh evpv auvtou.j o` h[lioj( ouvde. pa/n kau/ma\ 17 o[ti to. avrni,on to. avname,son tou/ qro,nou poimanei/ auvtou,j( kai. o`dhgh,sei auvtou.j evpi. zw,saj phga.j u`da,twn( kai. evxalei,yei o` Qeo.j pa/n da,kruon avpo. tw/n ovfqalmw/n auvtw/nå

3 7:1 ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΝΕΜΟΙ Οι τέσσερις άνεµοι αποτελούν ένα σύµβολο στη Γραφή για να δηλωθεί η διαµάχη ο, πόλεµος και το χάος που ξεσηκώνει ο Σατανάς, προσπαθώντας να βρει ευκαιρία να βλάψει το λαό του Θεού. Αυτή η περικοπή δείχνει ότι ο Θεός έχει περιορίσει τις δραστηριότητες του Σατανά, ώστε να µη εκτελεί πλήρως τα σχέδιά του. Και ύστερα απ αυτά είδα τέσσερις αγγέλους να στέκονται επάνω στις τέσσερις γωνίες της γης, που κρατούσαν τους τέσσερις ανέµους της γης, για να µη πνέει ο άνεµος επάνω στη γη ούτε επάνω στη θάλασσα ούτε επάνω σε κάθε δέντρο Αποκ. 7:1. Το πλαίσιο του κεφαλαίου είναι η συνέχεια του τελευταίου µέρους του κεφαλαίου 6: Η διερευνητική κρίση αυτών, οι οποίοι ζουν κατά τη διάρκεια της περιόδου, µόλις πριν από την ευτέρα Παρουσία του Χριστού. Ένας από τους σκοπούς της κρίσης είναι να παρέχει µια ευκαιρία στο σύµπαν (στους αγγέλους και στα άλλα νοήµονα, αναµάρτητα όντα που ενδέχεται να υπάρχουν) να αξιολογήσουν τους υποψήφιους της αιώνιας ζωής, οι οποίοι είναι γραµµένοι στο Βιβλίο της Ζωής του Αρνίου Στην Αποκ. 6:12-17 παρουσιάζονταν οι άπιστοι που ζουν κατά τη διάρκεια της ευτέρας Παρουσίας, αυτοί που φωνάζουν στις πέτρες να πέσουν επάνω τους, για να κρυφτούν από τον πρόσωπο του Αρνίου. Αυτοί θέτουν µια πολύ σηµαντική ερώτηση: Ήρθε η µεγάλη ηµέρα της οργής Του και ποιος µπορεί να σταθεί; Ως απάντηση αυτής της ερώτησης, παρουσιάζονται δυο οµάδες στο κεφάλαιο 7: Οι (ε. 4) και το Μεγάλο Πλήθος (ε. 9). Και οι δυο οµάδες αποτελούνταν από ανθρώπους που θα ζουν και θα σωθούν στη ευτέρα Παρουσία. Τι συνεπάγεται η µεγάλη ηµέρα της οργής ; Ο Ιωάννης είδε πρώτα τέσσερις αγγέλους να στέκονται επάνω στις τέσσερις γωνίες της γης, που κρατούσαν τους τέσσερις ανέµους της γης. Αυτή η φρασεολογία είναι όµοια µε άλλα εδάφια που βρίσκονταν στην Αποκάλυψη, στον ανιήλ και στις άλλες προφητείες. Για παράδειγµα, από την Αποκ. 20:7,8 µάθουµε ότι όταν συµπληρωθούν τα χρόνια, ο σατανάς θα λυθεί από τη φυλακή του και θα βγει, για να πλανήσει τα έθνη που βρίσκονται στις τέσσερις γωνίες της γης. Σ αυτό το εδάφιο οι τέσσερις γωνίες της γης συσχετίζονται µε την απελευθέρωση του Σατανά από τη φυλακή του, η οποία θα του δώσει τη δυνατότητα να πλανήσει τα έθνη, για να επιτεθούν στους αγίους και στην αγαπηµένη πόλη (ε.9). Στο αν. 7:2 ο προφήτης είδε τους τέσσερις ανέµους του ουρανού (που) όρµησαν µαζί επάνω στη µεγάλη θάλασσα. Και από τη θάλασσα ανέβηκαν τέσσερα µεγάλα θηρία. Τα θηρία συµβόλισαν τέσσερις παγκόσµιες αυτοκρατορίες, τη Βαβυλώνα, την Περσία, την Ελλάδα και τη Ρώµη, οι οποίες καταπίεσαν το λαό του Θεού. Οι τέσσερις άνεµοι συµβολίζουν τις διαµάχες, τις ταραχές και τους πολέµους που επιφέρανε αυτές οι αυτοκρατορίες στην εξουσία τους. Επίσης, στα άλλα εδάφια, οι τέσσερις άνεµοι συµβολίζουν τους πολέµους που σκόρπισαν τα παιδιά του Θεού σε κάθε γωνιά της γης. 1 Λαµβάνοντας υπόψη τα παραπάνω εδάφια, φαίνεται ότι οι τέσσερις άγγελοι συµβολίζουν τις επουράνιες δυνάµεις που έχουν περιορίσει τις δραστηριότητες του Σατανά, για να µη διεξάγει σε πλήρη έκταση τον κακόψυχο πόλεµο που θα ήθελε να εκτελέσει κατά των παιδιών του Θεού. Όταν οι επουράνιες δυνάµεις αφήσουν τους τέσσερις ανέµους, θα επιτραπεί στον Σατανά να χρησιµοποιήσει τις αυτοκρατορίες του 1 Ιεζ. 5:10,12, Ζαχ. 2:6, Ιερ. 49:32-36, Μθ. 24:31

4 κόσµου, ώστε να επιφέρει χάος και διωγµούς, για να σκορπίσει τους ανθρώπους του Θεού. Στο κεφάλαιο 8 θα δούµε ότι η γη... η θάλασσα... κάθε δέντρο πιθανόν αναφέρονται κυριολεκτικά στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. 7:2,3 Η ΣΦΡΑΓΙ Α ΤΟΥ ΘΕΟΥ Οι τέσσερις άνεµοι δεν επιτρέπονταν να πνέουν, µέχρι να σφραγιστούν οι στα µέτωπά τους. Η σφραγίδα αποδεικνύει την αυθεντικότητά τους, προστατεύει αυτούς κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης και διασφαλίζει την θέση τους στην βασιλεία του Θεού. Στην Αποκ. 14 η σφραγίδα ονοµάζεται το όνοµα του Πατέρα γραµµένο επάνω στα µέτωπα. Το όνοµα του Πατερά είναι συνώνυµο µε τον χαρακτήρα Του, και οι θα σφραγιστούν όταν ο χαρακτήρας του Θεού γίνει και δικός τους µέσω της επενέργειας του Αγίου Πνεύµατος. Και είδα έναν άλλον άγγελο που ανέβηκε από την ανατολή του ήλιου, έχοντας τη σφραγίδα του ζωντανού Θεού και έκραξε µε δυνατή φωνή προς τους τέσσερις αγγέλους, στους οποίους δόθηκε να βλάψουν τη γη και τη θάλασσα, λέγοντας: Μη βλάψετε τη γη ούτε τη θάλασσα ούτε τα δέντρα, µέχρις ότου σφραγίσουµε τους δούλους του Θεού µας επάνω στα µέτωπά τους. Αποκ. 7:2,3. Υπάρχει µεγάλη πιθανότητα ότι µέσα στο πλαίσιο της Μεγάλης ιαµάχης παρασχέθηκε άδεια στον Σατανά να µπορεί για ένα περιορισµένο διάστηµα να διεξάγει τα σχέδιά του χωρίς τη παρεµπόδιση του Αγίου Πνεύµατος. Αλλά δεν θα του επιτραπεί να δηµιουργήσει το χάος που θέλει µέχρι, όπως είπε ο άγγελος, να σφραγίσουµε τους δούλους του Θεού µας επάνω στα µέτωπά τους. Η πιο συνηθισµένη εφαρµογή της λέξη σφραγίδα στην Αγία Γραφή έχει σχέση µε τα έγγραφα, όπως π. χ. το βιβλίο στο κεφάλαιο 5 που ήταν σφραγισµένο µε επτά σφραγίδες. Όσον αφορά στα έγγραφα, η σφραγίδα είχε τρεις επιδιωκόµενους σκοπούς. Πρωτίστως, η σφραγίδα απεδείκνυε την αυθεντικότητα του κειµένου που ήταν γραµµένο στο έγγραφο. 2 εύτερον, η σφραγίδα προστάτευε το έγγραφο, για να µη διαβαστεί από κάποιον που δεν είχε το δικαίωµα να το διαβάσει. 3 Τρίτον, η σφραγίδα ασφάλιζε το έγγραφο, για να µη δεχθεί κάποια µεταβολή. 4 Το σφραγίδα του Θεού έχει όµοιους σκοπούς για τους ανθρώπους που σφραγίζονταν. Άκουσε (ο Ιωάννης) τον αριθµό των σφραγισµένων Το σφραγίδα των είναι σαν τις σφραγίδες στα έγγραφα: Αποδεικνύει την αυθεντικότητα των αγίων, προστατεύει αυτούς κατά τη διάρκεια της µεγάλης θλίψης και ασφαλίζει την θέση τους στην βασιλεία. Αφού το σφράγισµα και η διακονία των αποτελούν το κεντρικό θέµα των επόµενων 8 κεφαλαίων, αξίζει να µελετήσουµε τους τρεις σκοπούς του σφραγίσµατος. Η σφραγίδα του Θεού αποδεικνύει την αυθεντικότητα των αγίων. Οι δούλοι του Θεού σφραγίζονταν στα µέτωπά τους. Προφανώς δεν πρόκειται για κάποιο ορατό σηµάδι, αλλά µάλλον για αυτό που κάνει ο Θεός στο µυαλό και στην καρδιά τους. Στην 2 Βλέπε Α Βασ.21:8, Ιερ. 32: Ποιος είναι άξιος να ανοίξει το βιβλίο και να λύσει τις σφραγίδες του; Αποκ. 5:2. βλέπε επίσης αν. 12:9. 4 Ο βασιλιάς τη σφράγισε µε την ίδια του τη σφραγίδα για να µην αλλοιωθεί τίποτε για τον ανιήλ αν. 6:17, Βλέπε επίσης Εσθ. 8:8.

5 παράλληλη περικοπή της Αποκ. 14:1-5, αντί για σφραγίδα αναφέρεται ότι οι έχουν το όνοµα του Πατέρα γραµµένο επάνω στα µέτωπά τους (ε. 1). Το όνοµα του Πατέρα είναι ανάλογο µε το χαρακτήρα Του. 5 Αυτός ο δίκαιος και άγιος χαρακτήρας αποδίδεται στους αγίους (ανακηρύσσεται πως είναι δικός τους χαρακτήρας) και επίσης παραχωρείται (γίνεται πραγµατικότητα) στη ζωή τους. Ο χαρακτήρας του Θεού σηµαίνει ότι κάποιος πράγµατι πιστεύει στο Χριστό και (ο χαρακτήρας) έχει την ίδια σηµασία µε το όνοµα του Πατέρα γραµµένο επάνω στο µέτωπο και τη σφραγίδα του Θεού. Μόλις πιστέψουµε, ο Θεός µας σώζει από την κατηγορία του νόµου, αλλά η αποδιδόµενη δικαιοσύνη δεν είναι το τέλος των ενεργειών που πραγµατοποιεί για εµάς. Στέλνει το Άγιο Πνεύµα, για να γράψει τον νόµο Του στην καρδιά (Εβρ. 8:10), για να µας επιτρέψει να γίνουµε το καινούργιο κτίσµα που ανακήρυξε ότι ήµαστε, όταν µας έσωσε. Όπως εκφράζει ο απόστολος Παύλος, Σφραγιστήκατε µε το Άγιο Πνεύµα της υπόσχεσης... Μη λυπείτε το Πνεύµα το Άγιο του Θεού, µε το οποίο σφραγιστήκατε για την ηµέρα της απολύτρωσης. Κάθε πικρία και θυµός και οργή και κραυγή και βλασφηµία ας αφαιρεθεί από σας µε κάθε κακία γίνεστε δε, ο ένας στον άλλον, χρήσιµοι, εύσπλαχνοι, συγχωρώντας ο ένας τον άλλον, όπως και ο Θεός συγχώρησε εσάς διαµέσου του Χριστού. Γίνεστε, λοιπόν, µιµητές του Θεού Εφ. 1:13, 4:30-5:1. Το να είµαστε µιµητές του Θεού δεν σηµαίνει να προσπαθούµε σκληρά να είµαστε αγαθοί. εν υπάρχει προσπάθεια που µπορεί να αφαιρέσει την πικρία και (τον) θυµό... µε κάθε κακία, και οι προσπάθειες για να γίνουµε εύσπλαχνοι, συγχωρώντας συχνά φαίνονται ψεύτικες. Η µόνη προσπάθεια που µπορεί να µετατρέψει µια ζωή είναι η προσπάθεια να πληρωθούµε µε το Άγιο Πνεύµα, επειδή µόνο Αυτό µπορεί να δηµιουργήσει µια άγια, εύρωστη καρδιά. Από µέσα µας το Πνεύµα εκτελεί ένα έργο θεραπείας και µετάνοιας θεραπεία για τις πληγές και τα τραύµατα που µας κατάφεραν και ο κόσµος και ο εχθρός, και µετάνοια για τις αµέτρητες και επιζήµιες ενέργειες µε τις οποίες προσπαθούµε να ανακουφίσουµε τον πόνο των πληγών και τραυµάτων µας. Το Πνεύµα δεν µπορεί να εκτελέσει το έργο του σε µια στιγµή, αλλά µέρα τη µέρα συνεχίζει τις ενέργειες Του, µέχρι να µοιάσουµε στον χαρακτήρα του Σωτήρα µας. Η φράση Αγιασµός στον Κύριο ήταν γραµµένη στο µέτωπο των Ιερέων του αρχαίου αγιαστηρίου (Εξ. 28:36-38). Αυτό είναι µια εικόνα του ονόµατος του Θεού, δηλ. του άγιου χαρακτήρα Του, που είναι γραµµένο στο µέτωπο των , οι οποίοι σφραγίζονται από κάθε φυλή των γιων Ισραήλ. Ο άγιος χαρακτήρας τους αποδεικνύει την αυθεντικότητα τους σε όλο τον σύµπαν. Η ΣΦΡΑΓΊ Α ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΟΥΣ Η σφραγίδα του Θεού προστατεύει το λαό του κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης, όπως το αίµα στους παραστάδες της θύρας προστάτευε τους Ισραηλίτες κατά τη διάρκεια των πληγών στην Αίγυπτο. Η σφραγίδα επίσης είναι εγγύηση προς το σύµπαν ότι οι είναι ασφαλείς και θα παραµείνουν πιστοί κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης µέχρι την ευτέρα Παρουσία του Χριστού. 5 Ο Θεός είπε στον Μωυσή, Θα κηρύξω το όνοµα του Κυρίου µπροστά σου... και ο Κύριος κήρυξε το όνοµα του Κυρίου: Ο Κύριος, ο Κύριος ο Θεός είναι οικτίρµων και ελεήµων, µακρόθυµος, και πολυέλεος, και αληθινός, ο οποίος φυλάττει έλεος σε χιλιάδες, συγχωρεί ανοµία και παράβαση και αµαρτία, και καθόλου δεν αθωώνει τον ένοχο Εξ. 33:18-34:7. Σε αυτό το εδάφιο βλέπουµε ότι το όνοµα του Θεού, που κήρυξε Αυτός, είναι ο χαρακτήρας Του.

6 Η σφραγίδα του Θεού προστατεύει το λαό Του. Όπως οι σφραγίδες προστάτευαν τα αρχαία έγγραφα, έτσι η σφραγίδα του Θεού θα προστατεύει τα παιδία στην επικίνδυνη περίοδο στο τέλος του κόσµου. Οι άνθρωποι του Θεού σφραγίστηκαν σε κάθε εποχή, αλλά η πίεση που θα χαρακτηρίζει την περίοδο µόλις πριν από την ευτέρα Παρουσία θα απαιτεί ένα ιδιαίτερο σφράγισµα, που περιγράφεται µε τη φράση σφραγισµένοι... επάνω στα µέτωπα τους. Ένα διακριτικό, προστατευτικό σηµείο δεν είναι κάτι το εντελώς καινούργιο. Όταν ο Θεός απελευθέρωσε τον λαό Του από τη σκλαβιά στην Αίγυπτο διαµέσου µιας σειράς πληγών, τους διέταξε να βάλουν ένα σηµείο στους παραστάδες των θυρών τους αίµα από ένα θυσιασµένο αµνό. Αυτό το σηµείο τους προστάτεψε από την τελευταία πληγή, τον θάνατο του πρωτότοκου. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας κρίσης, ο λαός του Θεού πάλι θα χρειαζόταν προστασία, η οποία θα συνδεθεί µε τη σφραγίδα. Για παράδειγµα, ο Θεός έδωσε εντολή στις ακρίδες της πέµπτης σάλπιγγας να µη βλάψουν το χορτάρι της γης ούτε κανένα χλωρό είδος ούτε κανένα δέντρο παρά µονάχα τους ανθρώπους, που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού επάνω στα µέτωπά τους Αποκ. 9:4. Στο κεφάλαιο 8 και 9 θα δούµε ότι η σφραγίδα θα προστατεύσει τα παιδιά του Θεού από τις προσπάθειες του Σατανά να τους καταστρέψει µέσω της σύρραξης και του πολέµου. Θα προστατευτούν επίσης από την οργή του Θεού, σε αντίθεση µε αυτούς που λαµβάνουν το Χάραγµα του Θηρίου (Αποκ. 14:9-12). Το προστατευτικό σηµείο φέρνει στον νου το Ιεζ. 9, στο οποίο οι απεσταλµένοι για την καταστροφή συγκρατούνται, καθώς σηµειώθηκαν τα παιδιά του Θεού. Ο προφήτης άκουσε την διαταγή: Ας πλησιάσουν οι ταγµένοι ενάντια στην πόλη, κάθε ένας έχοντας το όπλο του της εξολόθρευσης στο χέρι του (ε. 1). Είδε ο Ιεζεκιήλ έξι άνδρες (αγγέλους), κάθε ένας έχοντας στο χέρι του όπλο κατασυντριµµού. Ανάµεσά τους βρισκόταν ένας άνθρωπος ντυµένος λινά, µε καλαµάρι γραµµατέα στην οσφύ του (ε.2). Του είπαν, Πέρασε µέσα από την πόλη... και κάνε ένα σηµάδι επάνω στα µέτωπα των ανδρών, αυτών που στενάζουν και βοούν για όλα τα βδελύγµατα που γίνονται ανάµεσά της (ε.4). Στους αγγέλους µε τα όπλα δόθηκε η ακόλουθη διαταγή: Περάστε πίσω απ αυτόν µέσα από την πόλη, και πατάξτε το µάτι σας ας µη λυπηθεί, και µην ελεήσετε... όµως, επάνω στον οποίο είναι το σηµάδι, µη πλησιάσετε (ε. 5,6). 6 Η σφραγίδα είναι ένα τέτοιο σηµάδι που προστατεύει τους Η σφραγίδα ασφαλίζει την θέση των παιδιών του Θεού στην βασιλεία Του. Η διερευνητική κρίση προσφέρει µια ευκαιρία για τα αναµάρτητα όντα του σύµπαντος να συµµετέχουν στον καθορισµό για το ποιους τελικά θα δεχθούν στην αιώνια βασιλεία του Θεού. Για τους πιστούς απ όλους τους αιώνες, αυτός ο καθορισµός γίνεται µετά από τον θάνατό τους, κατά τη διάρκεια της διερευνητική κρίσης, όταν το κριτήριο κάθισε, και τα βιβλία ανοίχτηκαν αν. 7:10. Ωστόσο, εκείνοι που θα ζουν, όταν έρθει ο Χριστός, θα έχουν καθοριστεί κιόλας στη διερευνητική κρίση. Ο Ιησούς ο ίδιος είπε, Έρχοµαι γρήγορα και ο µισθός µου είναι µαζί µου, για να αποδώσω σε κάθε έναν όπως θα είναι το έργο του Αποκ. 22:12 (βλέπε επίσης Ησα. 40:10, 62:11). Όταν έρθει ο Ιησούς, οι πιστοί θα αρπαχτούν... σε συνάντηση του Κυρίου στον αέρα (Α Θεσ. 4:17), ενώ οι ασεβείς θα τιµωρηθούν µε 6 Είναι αξιοσηµείωτο ότι οι πρώτοι στόχοι για καταστροφή ήταν οι θρησκευτικές ηγέτες, οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι υπηρέτησαν το Θεό, αλλά στην πραγµατικότητα υπηρέτησαν τον εχθρό (βλέπε Ιεζ. 9:6).

7 αιώνιο όλεθρο από το πρόσωπο του Κυρίου... όταν έρθει να ενδοξαστεί ανάµεσα στους αγίους του Β Θεσ. 1:9,10. Αυτά τα εδάφια δείχνουν ότι ο τελικός καθορισµός θα έχει κιόλας επέλθει, µέχρι να παρουσιαστεί ο Χριστός. Αυτό σηµαίνει ότι αυτοί που σφραγίζονται µόλις πριν από τον ερχοµό Του έχουν την εγγύηση ότι θα είναι πολίτες της Βασιλεία του Θεού, αν και παραµένουν ακόµα µέσα στις ταραχές της Μεγάλης Θλίψης. Φαίνεται ότι µέσα στο πλαίσιο της Μεγάλης ιαµάχης ο Ιησούς θα παρουσιάσει τους στο σύµπαν και θα τους σφραγίσει, παρέχοντας εγγύηση ότι θα παραµείνουν πιστοί µέχρι το τέλος. Από αυτή την άποψη είναι σαν τον Ιώβ. Ο Σατανάς ισχυρίστηκε ότι όλη η γη ήταν δική του, αλλά ο Θεός έδειξε τον Ιώβ ως κάποιον που ήταν και που θα παραµείνει πιστός, ακόµα και όταν ο Σατανάς απαίτησε και πήρε άδεια να τον δοκιµάσει στον ανώτατο βαθµό (βλέπε παράρτηµα 8). Η ΣΦΡΑΓΙ Α, Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ Η ΟΨΙΜΗ ΒΡΟΧΗ Στο σφράγισµα το Άγιο Πνεύµα γράφει τον νόµο του Θεού στην καρδιά. Αυτό αποτελεί µια από τις διατάξεις της νέας διαθήκης που ξεκίνησε την Ηµέρα της Πεντηκοστής (που ονοµάζεται πρώιµη βροχή στην Παλαιά ιαθήκη) και που θα αποκορυφωθεί στο τέλος του κόσµο µε το ξεχείλισµα του Πνεύµατος (όψιµη βροχή). Η σφραγίδα του Θεού έχει στενή σχέση µε το νόµο Του Σφράγισε το νόµο ανάµεσα στους µαθητές µου Ησα. 8:16. Ο άγιος χαρακτήρας του Θεού εκφράζεται στο νόµο του. 7 Η ουσία του νόµου δεν είναι µια λίστα θετικών και αρνητικών κανόνων, αλλά µάλλον συνοψίζεται σε δύο µεγάλες εντολές: Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου µε όλη την καρδιά σου και µε όλη την ψυχή σου, και µε όλη τη δύναµή σου και µε όλη τη διάνοιά σου και τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου Λκ. 10:27. Ο νόµος, ο οποίος είναι ανάκλαση του χαρακτήρα του Θεού, σφραγίζεται στο νου και στην καρδιά αυτών που προσέρχονταν στην νέα διαθήκη Θα πραγµατοποιήσω µια νέα διαθήκη... θα δώσω τους νόµους µου στη διάνοιά τους, και θα τους γράψω επάνω στην καρδιά τους, και θα είµαι σ αυτούς Θεός, κι αυτοί θα είναι σε µένα λαός Εβρ. 8:8-10. Η Αποκ. 14, στην οποία περιγράφονται οι και η διακονία τους, καθιστά σαφές ότι έχουν τον νόµο του Θεού σφραγισµένο µέσα τους: Εδώ είναι η υποµονή των αγίων εδώ είναι εκείνοι που φυλάττουν τις εντολές του Θεού και την πίστη του Ιησού Αποκ. 14:12. Αυτό το εδάφιο δείχνει ξεκάθαρα ότι η τήρηση των εντολών έχει µια ζωτική σχέση µε την πίστη του Ιησού. ικαίωση διαµέσου της πίστης δεν καταλήγει µόνο σε µια καινούργια ιδιότητα (σωτηρία-σωσµένος) αλλά µάλλον σε µία καινούργια ζωή. Το παράλληλο εδάφιο, η Αποκ. 12:17, τονίζει ότι το Άγιο Πνεύµα, που λαµβάνουµε διαµέσου της πίστης του Ιησού, δίνει τη δυνατότητα στους να τηρούν τις εντολές. 8 Η λήψη της πληρότητας του Πνεύµατος είναι η ουσία του 7 Οι αρνητικές εντολές ( Μη φονεύσεις κτλ. Εξ. 20:1-17) δείχνουν ότι η αµαρτία δεν έχει καµία σχέση µε το χαρακτήρα του Θεού. Η θετική περίληψη του νόµου ( Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό... και τον πλησίον Μθ. 22:37-40) δείχνει ότι η αγάπη Του αγκαλιάζει όλο τον κόσµο, θέλοντας να τον σώσει. 8 Ο σφραγισµένος λαός του Θεού ονοµάζονταν: οι υπόλοιποι από το σπέρµα της, που τηρούν τις εντολές του Θεού και έχουν τη µαρτυρία του Ιησού Χριστού Αποκ. 12:17. Η µαρτυρία του Ιησού ορίζεται στην Αποκ. 19:10 ως το πνεύµα της προφητείας. Συνεπώς, το πνεύµα της προφητείας (το Άγιο Πνεύµα) έχει ζωτική σχέση µε την τήρηση των εντολών. Εφ όσον ο νόµος είναι έξω από το άτοµο, σε πέτρινες πλάκες, προσφέρει µόνο καταδίκη, θυµίζοντας στον αµαρτωλό το θάνατο που αξίζει έχει τη διακονία

8 σφραγίσµατος. Ο Θεός... µας σφράγισε, και µας έδωσε τον αρραβώνα του Πνεύµατος µέσα στις καρδιές µας Β Κορ. 1:22. Σφραγιστήκατε µε το Άγιο Πνεύµα της υπόσχεσης Εφ. 1:13. Οι πιστοί λαµβάνουν το Άγιο Πνεύµα από την αρχή της Εκκλησίας (και ακόµα την εποχή της Παλαιάς ιαθήκης). 9 Αλλά, το σφράγισµα των θα είναι ένας χείµαρρος του Πνεύµατος, όµοιος µε αυτόν που έγινε την Ηµέρα της Πεντηκοστής, αλλά σε πιο µεγάλη κλίµακα. Όταν ήρθε η ηµέρα της Πεντηκοστής, όλοι ήσαν µε οµοψυχία στον ίδιο τόπο. Και ξαφνικά έγινε ήχος από τον ουρανό, σαν άνεµος που ερχόταν µε βία, και γέµισε ολόκληρο το σπίτι όπου ήσαν καθισµένοι. Και φάνηκαν σ αυτούς γλώσσες σαν φωτιά να διαµοιράζονται, και κάθισε σε κάθε έναν απ αυτούς ξεχωριστά. Και πληρώθηκαν όλοι από Άγιο Πνεύµα, και άρχισαν να µιλούν ξένες γλώσσες, όπως το Πνεύµα έδινε σ αυτούς να µιλούν Πρξ. 2:1-4. Στην Παλαιά ιαθήκη η Ηµέρα της Πεντηκοστής και ο πιο µεγάλος χείµαρρος του Πνεύµατος στο τέλος του κόσµου προφητεύτηκαν µε την εικόνα της πρώιµης και όψιµης βροχής. Σας έδωσε την πρώιµη βροχή έγκαιρα, και θα βρέξει σε σας βροχή πρώιµη και όψιµη Ιωήλ 2:23. Στην Παλαιστίνη, η πρώιµη βροχή ήρθε τον Οκτώβριο και πότισε τους σπόρους, µε να αποτέλεσµα να βλαστήσουν και να ριζώσουν. Τα µικρά φυτά µεγάλωσαν σιγά παρά τις αναποδιές από τις καταιγίδες και την παγωνιά. Τον Μάρτιο ήρθε η όψιµη βροχή, πληµµυρίζοντας τη γη και παρέχοντας την υγρασία που χρειάζονταν, για να ωριµάσουν και να αποφέρουν καρπούς. Η πρώιµη βροχή συµβολίζει τη βάφτιση εν Πνεύµατι της Ηµέρας της Πεντηκοστής που δηµιούργησε την αποστολική εκκλησία. Κατά τη διάρκεια του µακρού χειµώνα της ιστορίας, η Εκκλησία συνεχίζει να αυξάνει και να επεκτείνεται παρ όλες τις καταιγίδες που την περιστοιχίζουν. Αλλά στον έσχατο καιρό ο Θεός θα στείλει την όψιµη βροχή, έναν µεγάλο χείµαρρο του Άγιου Πνεύµατος, ο οποίος θα ωριµάσει την Εκκλησία. 10 Αυτή η εµπειρία θα λάβει χώρα, όταν ο λαός του Θεού αναζητήσει το Άγιο Πνεύµα και την δύναµή Του µε την ίδια σοβαρότητα, όπως οι µαθητές πριν από την Πεντηκοστή. Θα πάω (ο Θεός), θα επιστρέψω στον τόπο µου, µέχρις ότου γνωρίσουν το έγκληµά τους, και ζητήσουν το πρόσωπό µου µέσα στη θλίψη τους θα έρθουν σε µένα από τα χαράµατα της ηµέρας. «Ελάτε, κι ας επιστρέψουµε στον Κύριο... τότε, θα γνωρίσουµε και θα εξακολουθούµε να γνωρίζουµε τον Κύριο... Και θα έρθει σε µας σαν δυνατή βροχή, σαν βροχή όψιµη και πρώιµη επάνω στη γη Ωσηέ 5:15-6:3. Τώρα, στο τέλος του κόσµου, είναι η ώρα για τα παιδιά του Θεού να κάνουµε έκκληση στο Θεό για τη δύναµή του, για το σφράγισµα στα µέτωπα των , ώστε να βγουµε στον κόσµο µε το τελευταίο µήνυµα. Ζητάτε από τον Κύριο βροχή, του θανάτου... εντυπωµένη σε πέτρες Β Κορ. 3:7. Αλλά, αυτό που δεν µπορούσε να εκτελεί ο νόµος (δηλ. τη δικαιοσύνη), το εκτέλεσε ο Θεός, στέλνοντας τον δικό του Υιό... για να εκπληρωθεί η δικαιοσύνη του νόµου, σε µας, που δεν περπατάµε σύµφωνα µε τη σάρκα, αλλά σύµφωνα µε το Πνεύµα Ρωµ. 8:3,4. 9 Π.χ. Εξ. 31:3, Αρθ. 11:25, Κρτ. 6:34, Α Σαµ. 10:10, 16:13, Β Χρν. 15:1, 20:14, 24:20, Ψλµ. 51:11, Ησα. 63:11, αν. 5: Στην Εφ. 4 ο απόστολος Παύλος έχει απαριθµήσει τα χαρίσµατα του Πνεύµατος που δίνονται για την τελειοποίηση των αγίων, για το έργο της διακονίας, για την οικοδοµή του σώµατος του Χριστού µέχρις ότου όλοι ανεξαίρετα να φτάσουµε στην ενότητα της πίστης, και της επίγνωσης του Υιού του Θεού, σε τέλειον άνδρα, σε µέτρο ηλικίας του πληρώµατος του Χριστού Εφ. 4: Ο διχασµός που υπάρχει στην Χριστιανική Εκκλησία δείχνει ότι αυτή η υπόσχεση δεν έχει εκπληρωθεί ακόµα.

9 κατά τον καιρό της όψιµης βροχής και ο Κύριος θα κάνει αστραπές, και θα δώσει σ αυτούς βροχές δυνατές Ζαχ. 10:1. ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑI ΣΤΗ ΓΗ Η ορολογία που χρησιµοποιείται στα κεφάλαιο 7, 14 και 15 δείχνει ότι οι 144,000 έχουν µια µοναδική εµπειρία να βρίσκονται πνευµατικά στον ουρανό ακόµα και όταν είναι φυσικά στη γη, µέσα στη µεγάλη θλίψη. Οι σφραγισµένοι είναι τόσο ενωµένοι µε την βασιλεία του Θεού, ώστε να βρίσκονται στον ουρανό, ενώ ακόµη είναι στη γη κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης. Αυτή η διττή κατάσταση υποδεικνύεται από τη γραµµατική του κεφαλαίου 7. Και ένας από τους πρεσβύτερους αποκρίθηκε, λέγοντας σε µένα: Αυτοί οι ντυµένοι µε τις λευκές στολές, ποιοι είναι, και από που ήρθαν; Και του είπα: Κύριε, εσύ ξέρεις. Και µου είπε: Αυτοί είναι εκείνοι που έρχονται από τη µεγάλη θλίψη και έπλυναν τις στολές τους και τις λεύκαναν στο αίµα του Αρνίου. Γι αυτό είναι µπροστά στον θρόνο του Θεού και τον λατρεύουν ηµέρα και νύχτα µέσα στον ναό του κι εκείνος που κάθεται επάνω στον θρόνο θα κατασκηνώσει επάνω τους. εν θα πεινάσουν πλέον ούτε θα διψάσουν πλέον, ούτε θα πέσει επάνω τους ο ήλιος ούτε κανένα καύµα Αποκ. 7: Οι πιστοί απεικονίζονταν να στέκονται µπροστά στον θρόνο και µπροστά στο Αρνίο, ντυµένοι µε λευκές στολές µαζί µε όλους τους αγγέλους... και τους πρεσβύτερους και τα τέσσερα ζώα (ε. 9,11), δηλαδή, απεικονίζονταν όπως ήταν στον ουρανό. Αλλά φαίνεται παραδόξως ότι είναι ακόµα στη γη µέσα στην Μεγάλη Θλίψη. Όταν ο Ιωάννης µιλούσε µε τον άγγελο σχετικά µε το ποιοι είναι εκείνοι, ο άγγελος του είπε, Αυτοί είναι εκείνοι που έρχονται από τη µεγάλη θλίψη. Στο αρχαίο κείµενο λέει: «οι ερχόµενοι εκ της θλίψεως της µεγάλη». Η χρήση της µετοχής ερχόµενοι υπονοεί ότι, καθώς στέκονται µπροστά στο θρόνο, συµµετέχουν ακόµα στην διαδικασία του ερχοµού από την θλίψη! Επιπλέον, στο εδάφιο 15 λέει είναι µπροστά στον θρόνο του Θεού, χρησιµοποιώντας τον ενεστώτα, αλλά στο επόµενο εδάφιο λέει, εν θα πεινάσουν πλέον ούτε θα διψάσουν πλέον ούτε θα πέσει επάνω τους ο ήλιος ούτε κανένα καύµα... και ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα µάτια τους (ε. 16,17). Η χρήση του µέλλοντα χρόνου για τα ρήµατα υπονοεί ότι, ενώ αυτοί είναι µπροστά στο θρόνο, η ώρα για να µη πεινάσουν και να µη διψάσουν και να µη καούν από τον ήλιο και να εξαλειφθεί κάθε δάκρυ βρίσκεται ακόµα στο µέλλον. Αλλά, παρόλο που συνεχίζουν να πάσχουν από µεγάλες δοκιµασίες, η σφραγίδα στα µέτωπα τους είναι µια απόδειξη στο σύµπαν ότι είναι τόσο ασφαλείς στην βασιλεία, που στην ουσία βρίσκονται κιόλας εκεί. Αυτή η περικοπή ορίζει επίσης ότι είναι µπροστά στον θρόνο του Θεού, και Τον λατρεύουν ηµέρα και νύχτα µέσα στον ναό Του (ε.15). Αυτό δεν µπορεί να αναφέρεται στην µελλοντική επουράνια βασιλεία, ούτε στη νέα γη. Πρώτον, δεν υπάρχει νύχτα στην µελλοντική βασιλεία (βλέπε Αποκ. 22:5). Επιπλέον, ο Ιωάννης είπε: ναό δεν είδα µέσα σ αυτή επειδή, ναός της είναι ο Κύριος, ο Θεός, ο Παντοκράτορας, και το Αρνίο Αποκ. 21:22. Η λειτουργία του ναού θα τελειώσει µε την εξάλειψη της αµαρτίας, και γι αυτό η λατρεία ηµέρα και νύχτα µέσα στον ναό αναφέρεται στην επίγεια διακονία των πιστών παιδιών πριν από την ευτέρα Παρουσία του Χριστού. Όπως θα δούµε στο κεφάλαιο 14, αυτή η διακονία των λαµβάνει χώρα κατά τη διάρκεια

10 της ώρας της κρίσης (Αποκ. 14:7), όταν αυτοί προσκαλούν τους αιχµαλωτισµένους που βρίσκονταν στη Βαβυλώνα, λέγοντας: Έπεσε, έπεσε η Βαβυλώνα... Βγείτε έξω απ αυτή Αποκ. 18:4. Η περικοπή αυτή αντιπαραβάλλει την κατάστασή τους, τη λατρεία µπροστά στο θρόνο, µε το ευλογηµένο µέλλον τους, όταν θα δουν το πρόσωπό Του (Αποκ. 22:4), και εκείνος που κάθεται επάνω στον θρόνο θα κατασκηνώσει επάνω τους (Ε. 15). Στο κεφάλαιο 14, που είναι παράλληλο µε το κεφάλαιο 7, παρουσιάζονται πάλι οι , και στον ουρανό και στη γη. Στα εδάφια 1-5 βρίσκονταν επάνω στο βουνό Σιών, µπροστά στον θρόνο του Θεού µε τα τέσσερα ζώα και τους πρεσβύτερους, ψέλνοντας µια καινούργια ωδή, δηλαδή, στο ουρανό. Αλλά στα εδάφια 6-13 είναι στη γη, κηρύσσοντας σ αυτούς που κατοικούν επάνω στη γη (ε.6), αντέχοντας µε υποµονή τους διωγµούς του θηρίου (ε.12), ακόµα και µέχρι το θάνατο τους (ε. 13). Βλέπουµε πάλι στο κεφάλαιο 15 την ίδια οµάδα στην γυάλινη θάλασσα αναµιγµένη µε φωτιά να έχει κιθάρες του Θεού και έψαλλαν την ωδή του Μωυσή (Αποκ. 15:2,3), δηλαδή φαίνεται ότι είναι στον ουρανό. Στο εδάφιο 2 ονοµάζονταν εκείνοι που νίκησαν ενάντια στο θηρίο κι ενάντια στην εικόνα του κι ενάντια στο χάραγµα του.... Πάλι χρησιµοποιείται η µετοχική έκφραση τους νικώντας εκ του θηρίου, που υπονοεί ότι η νίκη δεν έχει τελειώσει. Στην επόµενη σκηνή βλέπουµε επτά αγγέλους να βγαίνουν από το ναό, για να ξεχύσουν τις επτά τελευταίες πληγές (ε. 5,6). Οι σφραγισµένοι άγιοι πνευµατικά βρίσκονται στον ουρανό, στη γυάλινη θάλασσα, και εν τω µεταξύ είναι στη γη, νικητές απέναντι στο θηρίο, καθώς γύρω τους πέφτουν οι πιο φοβερές πληγές στην ανθρώπινη ιστορία! Αυτή η θαυµάσια και µοναδική εµπειρία θα είναι µια αιώνια ευλογία για αυτούς που θα τη βιώσουν, όπως βλέπουµε από την καινούργια ωδή που ψάλλουν µπροστά στο θρόνο κανένας δεν µπορούσε να µάθει την ωδή, παρά µονάχα οι , που ήσαν αγορασµένοι από τη γη Αποκ. 14:3. Αυτό το σηµαντικό θέµα θα αναφερθεί πάλι στο κεφάλαιο14:3-5 Αντιπρόσωποι του Αρνίου. 7:4-8 ΟΙ ΦΥΛΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ Οι είναι σφραγισµένοι από όλες τις φυλές του Ισραήλ. Η ασυνήθης σειρά της λίστας των φυλών υπονοεί ότι πρόκειται για τον Ισραήλ µε την πνευµατική παρά µε την κυριολεκτική έννοια, και αναφέρεται στα χαρακτηριστικά της κάθε φυλής, όπως περιγράφεται στη Γένεση 49. Εκείνη η λίστα χαρακτηριστικών δείχνει ότι µια ποικιλία διαφορετικών ανθρώπων µπορούν να αποτελούν τους , µε εξαίρεση αυτούς που έχουν τον χαρακτήρα του αν και του Έφραϊµ, των ηγετών της ειδωλολατρίας στο Ισραήλ. Και άκουσα τον αριθµό των σφραγισµένων ήσαν σφραγισµένοι από κάθε φυλή των γιων Ισραήλ από τη φυλή του Ιούδα, σφραγισµένοι από τη φυλή του Ρουβήν, σφραγισµένοι από τη φυλή του Γαδ, σφραγισµένοι από τη φυλή του Ασήρ σφραγισµένοι από τη φυλή του Νεφθαλείµ, σφραγισµένοι από τη φυλή του Μανασσή, σφραγισµένοι από τη φυλή του Συµεών, σφραγισµένοι από τη φυλή του Λευί, σφραγισµένοι από τη φυλή του Ισσάχαρ, σφραγισµένοι από τη φυλή του Ζαβουλών, σφραγισµένοι Από τη φυλή του Ιωσήφ, σφραγισµένοι από τη φυλή του Βενιαµίν σφραγισµένοι Αποκ. 7:4-8.

11 Ποιοι αποτελούν τους ; Το προηγούµενο τµήµα δείχνει ότι είναι άνθρωποι που ζουν κατά τη διάρκεια της ευτέρας Παρουσίας του Χριστού. Είναι σφραγισµένοι, που σηµαίνει ότι: 1) Το Άγιο Πνεύµα έχει αναπτύξει σ αυτούς τον χαρακτήρα του Χριστού. 2) Είναι προστατευµένοι από τον Θεό κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης και 3) Είναι ασφαλείς στη βασιλεία του Θεού. Το εδάφιο 4 αποκαλύπτει ότι οι έχουν σφραγιστεί από κάθε φυλή των γιων Ισραήλ, και µετά απαριθµούνται οι συγκεκριµένες φυλές. Μια σύγκριση αυτής της λίστας µε τις λίστες των 12 φυλών στην Παλαιά ιαθήκη δείχνει αξιόλογες διαφορές, 11 κάτι που υπονοεί ότι οι φυλές εδώ έχουν όχι κυριολεκτική αλλά µάλλον µια συµβολική έννοια. Αφού οι Εβραίοι έχασαν το δικαίωµα να είναι ο εκλεκτός Ισραήλ του Θεού, 12 και οι κυριολεκτικές φυλές έχουν χάσει την ταυτότητά τους, ο Ισραήλ εδώ πρέπει να σηµαίνει τον πνευµατικό Ισραήλ, ο οποίος αναφέρεται από τον απόστολο Παύλο: Όλοι από τον Ισραήλ, αυτοί δεν είναι Ισραήλ, ούτε επειδή είναι σπέρµα του Αβραάµ, γι αυτό είναι όλοι παιδιά Ρωµ. 9:6,7. Ιουδαίος δεν είναι αυτός που είναι κατά το φανερό µέρος Ιουδαίος, ούτε περιτοµή αυτή που είναι κατά το φανερό µέρος, αυτή που γίνεται στη σάρκα αλλ Ιουδαίος είναι αυτός που είναι κατά το κρυφό µέρος Ιουδαίος, και περιτοµή αυτής της καρδιάς, κατά το πνεύµα Ρωµ. 2:28,29. Όλοι είστε γιοι του Θεού διαµέσου της πίστης στον Ιησού Χριστό. εδοµένου ότι όσοι βαπτιστήκατε στον Χριστό, ντυθήκατε τον Χριστό. εν υπάρχει πλέον Ιουδαίος ούτε Έλληνας... επειδή, όλοι εσείς είστε ένας στον Ιησού Χριστό. Κι αν είστε του Χριστού, άρα είστε σπέρµα του Αβραάµ, και σύµφωνα µε την υπόσχεση κληρονόµοι Γαλ. 3: Αυτές και άλλες περικοπές 13 δείχνουν ότι η ονοµασία Ισραήλ στην Καινή ιαθήκη, όταν αποδίδεται στους εκλεκτούς του Θεού, δηλώνει την πνευµατική κληρονοµιά διαµέσου της πίστης παρά την εθνική καταγωγή Χαρακτηριστικές λίστες των φυλών βρίσκονται στο Αρθ. 2 και Ιεζ. 48. Ο Λευί δεν παρουσιάζεται στις λίστες, επειδή η φυλή του σχετιζόταν µε το αγιαστήριο και δεν είχε κληρονοµιά. Για να συµπληρώσει την θέση του η φυλή του Ιωσήφ, διαιρέθηκε στους δυο Υιούς του, τον Έφραϊµ και τον Μανασσή. Ωστόσο, η λίστα στην Αποκ. 7 συµπεριλαµβάνει και τον Λευί και τον Ιωσήφ µαζί µε έναν από τους Υιούς του, τον Μανασσή, αλλά όχι τον Έφραϊµ. Ο αν, που παρουσιάζεται σε κάθε λίστα της Παλαιάς ιαθήκης, δεν παρουσιάζεται στη λίστα των Στο αν. 9 ορίστηκαν για τους Εβραίους 490 χρόνια µε όρους συµπεριφοράς ως δοκιµαστική περίοδος, αλλά, όταν σταύρωσαν τον Ιησού και κατάτρεξαν τους οπαδούς Του, απέτυχαν να εκπληρώσουν τους όρους που θα τους επέτρεπαν να συνεχίσουν να είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού. 13 Παραδείγµατος χάρη, ο Ιάκωβος απευθύνει την επιστολή του προς τις 12 φυλές, που είναι στη διασπορά, αλλά τίποτε µέσα στην επιστολή δεν δείχνει ότι αυτή δεν απευθύνεται σε όλη την Εκκλησία, και τους Ιουδαίους και τους εθνικούς. Ο Παύλος αποκαλεί τους εθνικούς στη Γαλατία, τον Ισραήλ του Θεού Γαλ. 6:16. Ο Παύλος ονοµάζει τους κυριολεκτικούς Ιουδαίους: οι αδελφοί µου, οι συγγενείς µου κατά σάρκα, που είναι Ισραηλίτες Ρωµ. 9:3,4, και µέσα σ αυτό το πλαίσιο τους αποκαλεί Ισραήλ, δίχως να καθορίζει αν αναφέρεται στον φυσικό ή τον πνευµατικό Ισραήλ (π. χ. Ρωµ. 10:1). Αυτό µας δείχνει ότι ο καθορισµός της φυσικής ή πνευµατικής έννοιας του Ισραήλ καθορίζεται από το πλαίσιο. Στην περίπτωση των , το πλαίσιο του κεφαλαίου 7 δείχνει ξεκάθαρα ότι αναφέρεται στην πνευµατική έννοια. 14 Αυτό δεν σηµαίνει ότι η Καινή ιαθήκη δεν αναγνωρίζει την εθνική καταγωγή του Ισραήλ. Στο Ρωµ. 9:11 ο Παύλος εκφράζει τη στενοχώρια του για τους αδελφούς µου, τους συγγενείς µου κατά σάρκα που είναι Ισραηλίτες. Σ αυτή την περικοπή ο Παύλος δείχνει ότι οι Ιουδαίοι είναι αγαπηµένοι χάρη στους πατέρες (11:28), ώστε µπορούν να σωθούν µε τον ίδιο τρόπο, όπως οι εθνικοί, και δεν απορρίφθηκαν, µολονότι αυτοί ως λαός απέρριψαν τον Ιησού. είχνει επίσης ότι ο Θεός θα εκτελεί ένα ιδιαίτερο έργο για την σωτηρία τους, και ότι τελικά αυτοί που θα δεχτούν το ευαγγέλιο, µαζί µε τους εθνικούς, θα αποτελούν τον λαό του Θεού που θα κληρονοµήσει την αιώνια ζωή Κι έτσι ολόκληρος ο Ισραήλ θα σωθεί Ρωµ. 11:26.

12 Η απαρίθµηση των ονοµάτων των φυλών δεν αναφέρεται στην φυσική γενεαλογία, αλλά µάλλον τα πνευµατικά χαρακτηριστικά αυτών που σφραγίστηκαν ως οι Τα χαρακτηριστικά των φυλών περιγράφονται στη Γένεση 49. Είναι αξιοπρόσεκτο πως ο Ιάκωβος, πριν δώσει τις περιγραφές των φυλών, είπε το εξής: Συγκεντρωθείτε για να σας αναγγείλω τι πρόκειται να συµβεί σε σας, στις έσχατες ηµέρες Γεν. 49:1. Οι φυλές έχουν πολύ ποικίλα χαρακτηριστικά. Υπάρχουν πιθανοί υποψήφιοι όπως ο Ιούδας µε το βασιλικό σκήπτρο του (ε. 10) και ο Ιωσήφ σαν κλαδί καρποφόρο κοντά στην πηγή (ε. 22). Υπάρχουν απίθανοι υποψήφιοι όπως ο Ρουβήν, που έβρασε σαν νερό (ε. 3,4), ο Συµεών και ο Λευί µε τον επικατάρατο θυµό τους (ε. 5-7) και ο Βενιαµίν που θα ήταν σαν άρπαγα λύκο (ε. 27). Υπάρχει ο Ζαβουλών µε τα πλοία του (ε. 13), ο Γαδ µε τους πειρατές του (ε. 19), ο Ασήρ µε τις βασιλικές λιχουδιές του (ε. 20). Ο Νεφθαλί είναι σαν ελαφίνα και ο Ισσάχαρ σαν γάιδαρος (ε. 14,15). Μια προσεκτική µελέτη των χαρακτηριστικών των φυλών του Ισραήλ θα απαιτούσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο. Το θέµα είναι ότι ο Θεός µπορεί να δηµιουργήσει κάθε είδος χαρακτήρα κατάλληλο για µια θέση ανάµεσα στους Αλλά µια προσεκτική σύγκριση µε τις φυλές που αναφέρονται στην Γέν. 49 δείχνει ότι µια φυλή λείπει: Ο αν δεν συµπεριλαµβάνεται ανάµεσα τους , όπως αυτοί απαριθµούνται στην Αποκ. 7. Στο Κεφάλαιο 4: Οι Τέσσερις Φυλές είδαµε ότι αυτό έγινε εξαιτίας του χαρακτήρα του: Ο αν θα είναι φίδι επάνω στον δρόµο, ασπίδα στο µονοπάτι, δαγκώνοντας τις φτέρνες του αλόγου, ώστε ο καβαλάρης του θα πέφτει προς τα πίσω Γεν. 49:17. Η ιστορία της φυλής του αν, όπως καταγράφεται στο βιβλίο Κριτές, δείχνει ότι ο αν ήταν η πρώτη φυλή που αποµακρύνθηκε από τον Ισραήλ και η πρώτη που µπλέχτηκε σε ειδωλολατρία, και η περιοχή του αν είχε την φήµη ως κέντρου ειδωλολατρίας (Α Βασ. 12:29,30, Β Βασ. 10:29). Στη λίστα των η θέση του αν συµπληρώνεται από τον γιο του Ιωσήφ, τον Μανασσή. Σε µερικές λίστες της Παλαιάς ιαθήκης απαριθµούνται οι δυο γιοι του Ιωσήφ, ο Έφραϊµ και ο Μανασσή, µε αποτέλεσµα να υπάρχουν πραγµατικά 13 φυλές. 16 Ωστόσο, αν και θα περιµέναµε να βρούµε τον Έφραϊµ στη λίστα των (αφού ο αδελφός του ο Μανασσή συµπεριλαµβάνεται στη λίστα) αυτός δεν παρουσιάζεται, σαν το αν. Όπως είδαµε στο κεφάλαιο 4, ο Έφραϊµ ήταν ο αρχηγός στην ειδωλολατρία, η οποία είχε τελικά ως αποτέλεσµα τη διασπορά των 10 βόρειων φυλών του Ισραήλ. Στο βιβλίο του Ωσηέ η ειδωλολατρία του Έφραϊµ κατακρίνεται κατ επανάληψη (π. χ. Ο Εφραϊµ προσκολλήθηκε στα είδωλα αφήστε τον Ωσηέ 4:17. Φαίνεται ότι ο Θεός µπορεί να χρησιµοποιεί σχεδόν κάθε τύπο ανθρώπου µε ποικίλα σφάλµατα στον χαρακτήρα για την κρίσιµη αποστολή των , αλλά δεν έχει θέση για ανθρώπους που δεν είναι νοµιµόφρονες προς Αυτόν. Αν και οι Στην Αποκ. 21:12,24,25 βλέπουµε ότι η Νέα Ιερουσαλήµ έχει 12 πυλώνες... κι επάνω γραµµένα ονόµατα, που είναι των 12 φυλών των γιων του Ισραήλ... και τα έθνη όσων σώζονται θα περπατούν µέσα... οι πυλώνες της δεν θα κλειστούν... και σ αυτή θα φέρνουν τη δόξα και την τιµή των εθνών. Βλέπουµε ότι η Νέα Ιερουσαλήµ έχει πυλώνες που είναι καθορισµένοι για τις 12 φυλές, αλλά µέσα θα µπουν οι σωζόµενοι από κάθε έθνος. Συνεπώς, τα ονόµατα είναι συµβολικά και συµπεριλαµβάνουν ανθρώπους από κάθε φυλή του κόσµου. 16 Για παράδειγµα, Στους Αριθµούς 2 οι 12 φυλές (µε Έφραϊµ και Μανασσή στην θέση του Ιωσήφ) στρατοπεδεύουν γύρω από το αγιαστήριο, µε τον Λευί στο κέντρο. Παρόµοια, στο Ιεζ. 48 υπάρχουν 6 φυλές στις δυο πλευρές του ναού, µε τον Λευί ως δέκατη τρίτη, στο κέντρο.

13 έχουν ανθρώπινες αδυναµίες και ελαττώµατα, είναι εντελώς αφιερωµένοι στο Χριστό. Αυτοί (οι ) είναι εκείνοι που ακολουθούν το Αρνίο, όπου κι αν πάει Αποκ. 14:4. Αυτό δεν σηµαίνει ότι οι ειδωλολάτρες δεν µπορούν να σωθούν. Καθ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, η πλειοψηφία που σώθηκαν ήταν ειδωλολάτρες. Αλλά, οι έχουν έναν ειδικό ρόλο (που θα εξηγηθεί παρακάτω), και όποιος έχει πράξει πνευµατική πορνεία αποκλείεται από αυτό το σηµαντικό έργο. ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΤΩΝ Το σφράγισµα των αποτελεί µια βαθµιαία διαδικασία, όπως η ανατολή του ηλίου. Όταν τελειώσει το σφράγισµα, ο Σατανάς θα απελευθερωθεί και θα προκαλέσει τις καταστροφές των επτά σαλπίγγων. Το αν οι αποτελούν έναν κυριολεκτικό ή συµβολικό αριθµό είναι θέµα εικοτολογίας. Ο Ιωάννης είδε έναν άλλον άγγελο που ανέβηκε από την ανατολή του ήλιου, έχοντας τη σφραγίδα του ζωντανού Θεού, ο οποίος διέταξε τους τέσσερις αγγέλους, που κρατούν τους τέσσερις ανέµους, να περιµένουν µέχρι το σφράγισµα των Η εικόνα που έχουµε από τη φράση ανατολή του ήλιου δεν είναι µόνο η κατεύθυνση αλλά και ο τρόπος που ανατέλλει ο ήλιος, δηλαδή, σιγά και σταδιακά. 17 Ο άγγελος που σφραγίζει δεν εισέρχεται βίαια στη σκηνή, αλλά κάνει το έργο του σταδιακά, όπως ο ήλιος σταδιακά φωτίζει τη γη. Φαίνεται ότι το σφράγισµα των είναι µια σταδιακή διαδικασία, αρχίζοντας µε λίγους και συνεχίζοντας µέχρι να συµπληρωθεί ο αριθµός. Όταν το σφράγισµα έχει τελειώσει, οι τέσσερις άγγελοι θα αφήσουν ελεύθερους τους τέσσερις ανέµους... στις τέσσερις γωνίες της γης, για να πνέει ο άνεµος επάνω στη γη, µε αποτέλεσµα να καταστραφεί η γη και η θάλασσα και τα δέντρα. Αποκ. 7:1-3. Στο κεφάλαιο 8: Οι Επτά Σάλπιγγες θα δούµε ότι αυτό απεικονίζει την απελευθέρωση του Σατανά να προκαλέσει τις καταστροφές των επτά σαλπίγγων που παρουσιάζονται στα κεφάλαια Υπάρχει πολλή συζήτηση για το εάν ο αριθµός είναι ένας κυριολεκτικός ή ένας συµβολικός αριθµός. Αφού η Βίβλος δεν µας πληροφορεί, κάθε άποψη αποτελεί εικοτολογία. Από τη µια µεριά, φαίνεται να είναι ένας πολύ συµβολικός αριθµός, το πολλαπλάσιο 12 επί 12 επί Αυτό φέρει στο νου τις 12 φυλές, των οποίων τα ονόµατά είναι γραµµένα στους 12 πυλώνες της Νέας Ιερουσαλήµ, και τους 12 αποστόλους, των οποίων τα ονόµατά είναι γραµµένα στα 12 θεµέλια της πόλης, επί το 1000, που είναι ο αριθµός της στρατιωτικής οµάδας του Ισραήλ. 18 Από την άλλη µεριά, δεν είναι αδιανόητο ότι ο Θεός θα µπορούσε να καταλήξει σε συµφωνία µε το Σατανά ότι θα µπορούσε Αυτός να ετοιµάζει ανθρώπους που θα έχουν τέτοιους χαρακτήρες, ώστε θα µπορούσαν να σφραγιστούν και να παραµείνουν πιστοί, χωρίς συµβιβασµό, ακόµα και ανάµεσα στις δοκιµασίες και τους πειρασµούς της Μεγάλης Θλίψης. Αυτό θα µοιάζει µε τη συζήτηση που έκανε ο Θεός µε το Σατανά σχετικά µε το Ιώβ στα κεφάλαια Ιώβ 1,2. 19 Άσχετα µε το αν είναι 17 Οι άλλοι άγγελοι της Αποκάλυψης κατεβαίνουν από τον ουρανό για να αναγγέλλουν ή να διεξάγουν τις αποστολές τους. Για εξέταση της χρήσης της φράσης ανατολή του ήλιου στην Αποκάλυψη βλέπε την υποσηµείωση της Αγγλικής έκδοσης. 18 Βλέπε Αριθ. 31:5,6. 19 Βλέπε παράρτηµα 8 για µια µελέτη σχετικά µε τη Μεγάλη ιαµάχη στο βιβλίο του Ιώβ.

14 κυριολεκτικός ή συµβολικός αριθµός, είναι αξιοσηµείωτο ότι οι δεν είναι οι µόνοι που θα σωθούν. Αυτοί αποτελούν µια ιδιαίτερη οµάδα που ζει στις τελευταίες στιγµές τις ιστορίας. Όπως θα δούµε παρακάτω, υπάρχει επίσης ένα µεγάλο πλήθος που θα σωθούν στη ίδια περίοδο. Ο ΧΑΡΑΚΤΉΡΑΣ ΤΩΝ Ο χαρακτήρας των περιγράφεται στο κεφάλαιο 14. Ένα από τα πιο περίοπτα χαρακτηριστικά τους είναι ότι είναι παρθένες και δεν έχουν πράξει πνευµατική πορνεία. Αυτό σηµαίνει ότι δεν έχουν σχέση µε τη Βαβυλώνα, και στην πραγµατικότητα, εκδίδουν το µήνυµα να εξέλθουν απ αυτήν. Ένα αξιοσηµείωτο χαρακτηριστικό των περιγράφεται στην Αποκ. 14:3,4: Οι , που ήσαν αγορασµένοι από τη γη. Αυτοί είναι εκείνοι που δεν µολύνθηκαν µε γυναίκες επειδή είναι παρθένοι. Η γυναίκα στην προφητεία συµβολίζει την Εκκλησία (βλέπε 12:1,2 Η Γυναίκα): είτε µια απονήρευτη, ενάρετη γυναίκα που συµβολίζει την αγαθή εκκλησία, όπως στην Αποκ. 12:1-6, 20 είτε µια ανήθικη πόρνη, όπως στην Αποκ Μια παρθένα είναι κάποια που δεν έχει πράξει πορνεία ούτε µοιχεία, και το συµβολικό πλαίσιο της Αποκ. 14 δείχνει ότι οι 144,000 έχουν αποφύγει την πνευµατική πορνεία, όχι τη σωµατική. Υπάρχουν δυο σηµαντικές περικοπές στην Αποκάλυψη που αναφέρουν την πνευµατική πορνεία. Στην Αποκ. 2:20, η εκκλησία στα Θυάτειρα κατακρίνεται: επειδή αφήνεις τη γυναίκα, την Ιεζάβελ, που λέει τον εαυτό της προφήτισσα, να διδάσκει και να πλανάει τους δούλους µου στο να πορνεύουν και να τρώνε ειδωλόθυτα. Η Ιεζάβελ συµβολίζει την µεγάλη αποστασία της παπικής εκκλησίας στον Μεσαίωνα (βλέπε 2:18-20 Αφήνεις την Ιεζάβελ). Εκείνη η περικοπή τονίζει τις ψεύτικες διδασκαλίες και τα δόγµατα που ξελογιάζουν τους ανθρώπους, ώστε να λατρεύουν έναν ψεύτικο θεό στο όνοµα του αληθινού Θεού. Το κεφάλαιο της Αποκ. 17 απεικονίζει την πνευµατική πορνεία στο τέλος του κόσµου µε το συµβολισµό της µεγάλης πόρνης, που κάθεται επάνω στα πολλά νερά Αποκ. 17:1. Όπως οι , η πόρνη έχει ένα όνοµα γραµµένο στο µέτωπό της, αλλά είναι όνοµα βλασφηµίας: Μυστήριο, η µεγάλη Βαβυλώνα, η µητέρα των πόρνων και των βδελυγµάτων της γης ε.5. Προφανώς αυτή η γυναίκα είναι η Ρώµη. 22 Ωστόσο, η Ρώµη δεν είναι η µοναδική πόρνη. Ένα από τα ονόµατά της πόρνης είναι η µητέρα των πόρνων, ώστε ολοφάνερα έχει αυτή θυγατέρες. Ο άγγελος εξήγησε στον Ιωάννη, Έλα, θα σου δείξω την κρίση της µεγάλης πόρνης... µαζί µε την οποία πόρνευαν οι βασιλιάδες της γης Αποκ. 17:1,2. Εδώ τονίζονται οι ανάρµοστες πολιτικές σχέσεις που χαρακτηρίζουν την εκκλησία που αποστάτησε. 20 Άλλα παραδείγµατα συµπεριλαµβάνουν τα χωρία Ιερ. 6:2, Ησα. 54:1-6, Εφ. 5: Άλλα παραδείγµατα συµπεριλαµβάνουν τα χωρία Ιεζ. 23 και Ωσηέ 3: Η γυναίκα που είδες, είναι η µεγάλη πόλη, που έχει βασιλεία επάνω στους βασιλιάδες της γης Αποκ. 17:18. Η Ρώµη είναι η µόνη πόλη που είναι επίσης µια εκκλησία, και κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα βασίλευε υπό των βασιλιάδων της γης, και σύµφωνα µε την προφητεία της Αποκ. 17 θα το κάνει πάλι. Επιπλέον, τα επτά κεφάλια (του θηρίου) είναι επτά βουνά όπου επάνω τους κάθεται η γυναίκα ε.9. Από της αρχαίες εποχές η Ρώµη αναγνωρίζεται ως η πόλη στα επτά βουνά. Τελικά, το θηρίο στο οποίο κάθεται η γυναίκα, είναι σχεδόν πανοµοιότυπο αντίτυπο του θηρίου από την θάλασσα στην Αποκ. 13, το οποίο, όπως θα δούµε στο κεφάλαιο 13, είναι η Ρωµαϊκή Καθολική Εκκλησία του Μεσαίωνα.

15 Από αυτές τις δυο περικοπές βλέπουµε ότι η πνευµατική πορνεία σηµαίνει 1) να πιστεύει κάποιος στις διδασκαλίες και να συµµετέχει στις τελετές των ψεύτικων θεών, και 2) να συνεργεί µε τα ψεύτικα θρησκευτικά συστήµατα, τα οποία εκµεταλλεύονταν οι πολιτικές δυνάµεις ( οι βασιλιάδες της γης ), για να επιτυγχάνουν τους επιδιωκόµενους σκοπούς τους. Βλέπουµε ξεκάθαρα την πνευµατική πορνεία στο σύστηµα του θηρίου στην Αποκ. 13, το οποίο χρησιµοποιεί λαθεµένη διδασκαλία και πολιτικές συµµαχίες, για να πλανήσει τον κόσµο, ώστε να κατατρέχει τα παιδιά του Θεού. Τα ψεύτικα δόγµατα και η πολιτική εξουσία είναι πολύ δελεαστικά και προκαλούν εθισµό αποτελούν ένα χρυσό ποτήρι που είναι γεµάτο από βδελύγµατα και ακαθαρσίες της πορνείας της και µέθυσαν αυτοί που κατοικούν στη γη από το κρασί της πορνείας της Αποκ. 17:4,2. Οι δεν συµµετέχουν σε τέτοια πνευµατική πορνεία είναι παρθένες, που σηµαίνει ότι δεν είχαν ποτέ σχέση µε την Βαβυλώνα. Πράγµατι, στο κεφάλαιο 14 αυτοί αποτελούν εκείνους που εκδίδουν το τελευταίο µήνυµα προειδοποίησης προς τον κόσµο, 23 συµπεριλαµβανοµένης της ανακοίνωσης για την κατάπτωση της Βαβυλώνας και της προειδοποίησης να µη πράξει κάποιος πορνεία µαζί της έπεσε, έπεσε η Βαβυλώνα, η µεγάλη πόλη επειδή, από το κρασί του θυµού της πορνείας της πότισε όλα τα έθνη Αποκ. 14:8. Οι που εκδίδουν τα µηνύµατα βρίσκονται σε αντίθεση µε αυτούς που ακούν τα µηνύµατα, αυτούς που κατοικούν επάνω στη γη... κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό (ε. 6). Τα µηνύµατα των επαναλαµβάνονται ακόµα µε περισσότερη εξουσία και δύναµη στο κεφάλαιο 18, όπου αυτοί συµβολίζονταν από έναν άγγελο που κατέβαινε από τον ουρανό, ο οποίος είχε µεγάλη εξουσία και η γη φωτίστηκε από τη δόξα του. Και έκραξε δυνατά µε ισχυρή φωνή, λέγοντας, «έπεσε, έπεσε η Βαβυλώνα η µεγάλη, και έγινε κατοικητήριο δαιµόνων, και φυλακή για κάθε ακάθαρτο πνεύµα Αποκ. 18:1,2. 24 Αυτό το εδάφιο δεν είναι µόνο µια ανακοίνωση σχετικά µε την κατάσταση της Βαβυλώνας. Είναι η τελευταία έκκληση του Θεού για το λαό του, να φύγει από την Βαβυλώνα. Και άκουσα µια άλλη φωνή από τον ουρανό, που έλεγε: Βγείτε έξω απ αυτή, ο λαός Μου, και µη συγκοινωνήσετε στις αµαρτίες της, και µην πάρετε από τις πληγές της ε.4. Αν και φαίνεται απίστευτο, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται στη Βαβυλώνα, που διαπράττουν πνευµατική πορνεία µαζί της, αλλά που αποκαλούνται ως ο λαός του Θεού ( βγείτε έξω απ αυτή, ο λαός Μου ). Εκείνοι είναι άνθρωποι που αγαπάνε το Θεό, που θέλουν να τον υπηρετούν, αλλά που πλανήθηκαν (Αποκ. 2:20), για να λατρεύουν είδωλα στο όνοµα του Θεού. Ο Θεός, διαµέσου των , θα τους καλέσει να βγουν από την Βαβυλώνα. Ακόµα και η λέξη βγείτε στο αρχαίο κείµενο 23 Στην Αποκ. 13 το σύστηµα του Θηρίου παρουσιάζεται µαζί µε αυτούς που διεξάγουν το πρόγραµµά του (που συµβολίζονταν από το θηρίο από τη γη). Μετά στο κεφάλαιο 14 το σύστηµα του Θεού παρουσιάζεται Το Αρνίο µαζί µε τους Πρώτα περιγράφεται ο χαρακτήρας τους (ε. 1-5) και µετά παρουσιάζεται τα µηνύµατά τους (τα Μηνύµατα των Τριών Αγγέλων ε. 6-12). Η τοποθέτηση των σε σειρά µε τα µηνύµατα των τριών αγγέλων υπονοεί ότι αυτοί είναι εκείνοι που εκδίδουν τα µυνήµατα. 24 Το µήνυµα στο Αποκ. 18 είναι το ίδιο όπως αυτό στο κεφάλαιο 14, το οποίο εκδίδεται από τους Αυτό υπονοεί ότι οι εκδίδουν και τα δυο µηνύµατα. Αυτό το θέµα θα αναπτύσσεται περισσότερα στα κεφάλαια 11 και 14.

16 (εξέλθατε) µπορεί να έχει το νόηµα της παύσης µιας σεξουαλικής σχέσης. 25 Το µήνυµα απευθύνεται σε εκείνους που έχουν µπει µέσα στην πόρνη, για να βγει έξω απ αυτή. Εν κατακλείδι, οι , αφού είναι παρθένες, δεν µπλέχτηκαν σε πνευµατική πορνεία (Αποκ. 14:4). Εκδίδουν το µήνυµα να βγουν από την Βαβυλώνα, και η έκκλησή τους έχει πολύ εξουσία και φωτισµένη δόξα (ε.18:1). Ο Θεός έχει αναπτύξει τον χαρακτήρα Του σ εκείνους (είναι σφραγισµένοι... στα µέτωπα τους ) και παρόλο που βρίσκονταν στη γη κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης, βρίσκονταν ταυτόχρονα µπροστά στον θρόνο του Θεού, και τον λατρεύουν ηµέρα και νύχτα. Η έκκλησή τους είναι τόσο συναρπαστική, ώστε ένα µεγάλο πλήθος θα βγει έξω από τη Βαβυλώνα και θα προσκολληθεί στον λαό του Θεού. 7:9,10 ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΗΘΟΣ Αφού άκουσε ο Ιωάννης την περιγραφή των χαρακτηριστικών και του σφραγίσµατος των , είδε ένα µεγάλο πλήθος, το οποίο προέρχονταν από κάθε έθνος και φυλές και λαούς και γλώσσες. Εκείνοι αποτελούν τους ανθρώπους που ακούν το κάλεσµα να βγουν από τη Βαβυλώνα κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης. Υπάρχει αρκετή διαφωνία σχετικά µε την ταυτότητα του µεγάλου πλήθους. Μερικοί υποµνηµατιστές ισχυρίζονταν ότι είναι οι σωσµένοι από όλη την ιστορία. Ωστόσο, στο εδάφιο 14 ο άγγελος λέει ξεκάθαρα ότι αυτοί είναι εκείνοι που έρχονται από τη µεγάλη θλίψη. Το αρχαίο κείµενο εκφράζει εκ της θλίψης της µεγάλης, γεγονός το οποίο δείχνει ότι αναφέρεται σε µια συγκεκριµένη θλίψη, όχι τη γενική θλίψη που µαστίζει τον κόσµο τόσους αιώνες από την αρχή της αµαρτίας. Η µεγάλη θλίψη που αναφέρεται ειδικά στη Αγία Γραφή είναι εκείνη στο ανιήλ 12:1: Και κατά τον καιρό εκείνο θα εγερθεί ο Μιχαήλ... και θα είναι καιρός θλίψης, που ποτέ δεν έχει γίνει αφότου υπήρξε έθνος, µέχρις εκείνον τον καιρό και κατά τον καιρό εκείνο ο λαός σου θα διασωθεί. Αυτή είναι η Μεγάλη Θλίψη που λαµβάνει χώρα µόλις πριν από την ευτέρα Παρουσία του Χριστού, η ίδια θλίψη από την οποία θα έρχεται το µεγάλο πλήθος. Άλλοι υποµνηµατιστές θεωρούν ότι το µεγάλο πλήθος είναι το ίδιο µε τους , και ότι ο Ιωάννης πρώτα άκουσε ένα συµβολικό αριθµό και µετά είδε τους κυριολεκτικούς ανθρώπους. 26 Ωστόσο, τα εδάφια στα κεφάλαια 14 και 18, που εξετάσαµε παραπάνω, δείχνουν ξεκάθαρα ότι υπάρχουν δυο οµάδες που ανήκουν στον Θεό στο τέλος του κόσµου: Ο λαός Του που είναι στη Βαβυλώνα, που έχει συµµετάσχει σε πνευµατική πορνεία µαζί της, αλλά που καλείται να βγει έξω απ αυτήν, και οι που είναι παρθένες, που δεν βρίσκονται ποτέ στην Βαβυλώνα, και που χρησιµοποιούνταν από τον Θεό για να καλούν το µεγάλο πλήθος να βγουν από τη Βαβυλώνα. 25 Η λέξη εξέλθατε, προστακτική του εξέρχοµαι, σχετίζεται µε το ρήµα εισέρχοµαι, που είναι η λέξη που χρησιµοποιείται στη Βίβλο για τη σεξουαλική πράξη, π. χ. Ο Σαµψών... είδε µια γυναίκα πόρνη, και µπήκε (αρ. εισήλθεν) µέσα σ αυτή Κριτές 16:1. 26 Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις στις οποίες ο Ιωάννης χρησιµοποιεί τέτοιες λογοτεχνικές µεταφορές, δηλ. αναφέρει ένα θέµα ακουστικά και µετά το παρουσιάζει οπτικά, π. χ. Αποκ. 1:10-13, 5:5,6, 21:9,10. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις ο Ιωάννης είτε ακούει πρώτα και µετά δεν βλέπει τίποτε ή βλέπει κάτι άσχετο είτε βλέπει πρώτα και µετά ακούει. εν φαίνεται να υπάρχει ένα τόσο καθαρό πρότυπο, ώστε να αποτελέσει µια βάση για ερµηνεία. Βλέπε για παράδειγµα Αποκ. 4:1, 5:11,13, 8:13, 9:13, 10:4,8, 11:12, 12:10, 14:1,2,13,14, 16:1,5,7, 18:1,4, 19:1,6, 21:2,3, 22:8.