Συχνές ερωτήσεις προς την Υπηρεσία Τύπου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου [ :57]

Transcript

1 Συχνές ερωτήσεις προς την Υπηρεσία Τύπου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου [ :57] Πώς εργάζονται οι βουλευτές του ΕΚ, ποιό είναι το ύψος των αποδοχών τους και ποιά είναι τα έξοδά τους; Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, καθώς και σε άλλες συχνές ερωτήσεις σχετικά με τις μεθόδους εργασίας και τα κόστη λειτουργίας του ΕΚ, παρατίθενται στην ενότητα αυτή. Στα τμήματα που παρατίθενται παρακάτω περιλαμβάνεται μία ευρεία γκάμα πληροφοριών σχετικά με την καθημερινή οργάνωση και λειτουργία του ΕΚ. Η επικαιροποίηση των ερωτήσεων και απαντήσεων είναι συχνή προκειμένου να συμπεριλάβει θέματα τρέχοντος και διαρκούς ενδιαφέροντος για τα μέσα ενημέρωσης. EL Υπηρεσία Τύπου Γενική Διεύθυνση Επικοινωνίας Γενικός Διευθυντής - Εκπρόσωπος Τύπου: Jaume DUCH GUILLOT Αριθμός αναφοράς: faq41132 Αριθμός επικοινωνίας με την υπηρεσία τύπου: (32-2) /31

2 Κοινοβούλιο: Αρμοδιότητες και νομοθετικές διαδικασίες Όσον αφορά τη συντριπτική πλειονότητα της νομοθεσίας της ΕΕ, το Κοινοβούλιο διαμορφώνει και εγκρίνει νόμους από κοινού με το Συμβούλιο της ΕΕ. Η συνήθης νομοθετική διαδικασία η "συναπόφαση" καλύπτει τους εξής, μεταξύ άλλων, τομείς: άσυλο, μετανάστευση, δικαιοσύνη και εσωτερικές υποθέσεις, οικονομική διακυβέρνηση, χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, ενιαία αγορά, ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων, υπηρεσίες, γεωργία, αλιεία, ενεργειακή ασφάλεια, θεωρήσεις, πολιτική καταναλωτών, διευρωπαϊκά δίκτυα, περιβάλλον, πολιτισμός (μέτρα ενθάρρυνσης), έρευνα (πρόγραμμα πλαίσιο), κοινωνικός αποκλεισμός, δημόσια υγεία, καταπολέμηση της απάτης που επηρεάζει την ΕΕ, κίνητρα για την καταπολέμηση των διακρίσεων, ειδικά μέτρα στήριξης της βιομηχανίας, δράσεις υπέρ της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, το καθεστώς για τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα. Σε ορισμένους τομείς εφαρμόζονται ειδικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων, κατά τις οποίες το Κοινοβούλιο απλώς γνωμοδοτεί επί πρότασης της Επιτροπής. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το Συμβούλιο πρέπει να λάβει τη θέση του Κοινοβουλίου προτού ψηφίσει επί της πρότασης της Επιτροπής, αλλά δεν δεσμεύεται από αυτήν τη θέση. Ο σημαντικότερος νομοθετικός τομέας όπου ακόμη εφαρμόζεται αυτή η διαδικασία διαβούλευσης είναι η φορολογία. Η νομοθέτηση σε αυτούς τους τομείς προϋποθέτει επίσης ομοφωνία στο Συμβούλιο, προκειμένου να εγκριθεί η νομοθεσία. Σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις, απαιτείται η έγκριση του Κοινοβουλίου για τη λήψη απόφασης. Σε αυτήν την περίπτωση η ψηφοφορία είναι ένα απλό και δεσμευτικό "ναι" ή "όχι". Αυτό ισχύει, μεταξύ άλλων, και στην περίπτωση της προσχώρησης νέων κρατών μελών στην ΕΕ και στη σύναψη εμπορικών συμφωνιών μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών ή ομάδων χωρών. Το ίδιο ισχύει και για την τελική απόφαση του διορισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Νομοθετική πρωτοβουλία Παρά το γεγονός ότι εναπόκειται στην Επιτροπή να καταθέτει νομοθετικές προτάσεις, το Κοινοβούλιο μπορεί να αναλάβει την πρωτοβουλία και να ζητήσει από την Επιτροπή να υποβάλει κάποια νομοθετική πρόταση. Κατά την έγκριση μιας τέτοιας "νομοθετικής πρωτοβουλίας" οι ευρωβουλευτές μπορούν να ορίσουν προθεσμία για την υποβολή της πρότασης. Εάν η Επιτροπή αρνηθεί να υποβάλλει την πρόταση που της ζητήθηκε, θα πρέπει να εξηγήσει τους λόγους που το έκανε αυτό. Οι κατ' εξουσιοδότηση και οι εκτελεστικές πράξεις Κατά την έγκριση μιας νέας νομοθεσίας, οι ευρωβουλευτές και το Συμβούλιο μπορούν να αναθέσουν στην Επιτροπή να συμπληρώσει τη νομοθεσία με μικρές προσθήκες ή αλλαγές (όπως παραρτήματα ή ενημερώσεις), μέσω των κατ' εξουσιοδότηση πράξεων (πράξεις που συμπληρώνουν ή τροποποιούν τμήματα του νόμου) ή μέσω των εκτελεστικών πράξεων (πράξεις που παραθέτουν λεπτομέρειες σχετικά με την εφαρμογή της νομοθεσίας). Με τον τρόπο αυτό, η νομοθεσία παραμένει απλή και, εφόσον χρειαστεί, συμπληρώνεται και ενημερώνεται χωρίς να υπάρξουν νέες διαπραγματεύσεις σε νομοθετικό επίπεδο. Ανάλογα με το είδος της πράξης που εγκρίθηκε από την Επιτροπή, οι ευρωβουλευτές έχουν διάφορες επιλογές σε περίπτωση που διαφωνούν με τα μέτρα που προτείνονται από την Επιτροπή. Έτσι οι ευρωβουλευτές έχουν το δικαίωμα αρνησικυρίας για τις κατ' εξουσιοδότηση πράξεις. Σε ό,τι αφορά τις εκτελεστικές πράξεις οι ευρωβουλευτές μπορούν να ζητήσουν από την Επιτροπή να τις τροποποιήσει ή να τις αποσύρει, χωρίς, ωστόσο, η Επιτροπή να έχει κάποια νομική υποχρέωση να το το πράξει αυτό. Προϋπολογισμός Το Κοινοβούλιο αποφασίζει από κοινού με το Συμβούλιο για τους ετήσιους προϋπολογισμούς της ΕΕ. Οι ετήσιοι προϋπολογισμοί πρέπει να παραμείνουν εντός των ορίων που καθορίζονται από το επταετές "δημοσιονομικό πλαίσιο" της ΕΕ. Ο μακροπρόθεσμος αυτός προϋπολογισμός χρειάζεται την έγκριση του Κοινοβουλίου για να FAQ /31

3 υιοθετηθεί. Μετά το τέλος κάθε έτους, οι ευρωβουλευτές εξετάζουν τους τρόπους που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα κράτη μέλη της ΕΕ δπάνησαν τα κονδύλια του προϋπολογισμού, προκειμένου να αποφασίσουν εάν θα χορηγήσουν την απαλλαγή σε κάθε θεσμικό όργανο, δηλαδή την τελική έγκριση για το πώς έχει εφαρμοστεί ο προϋπολογισμός στο συγκεκριμένο έτος. Περισσότερες πληροφορίες: Επικουρικότητα: FAQ /31

4 Κοινοβούλιο: Πώς εκλέγονται τα μέλη του; Οι ευρωεκλογές διεξάγονται κάθε πέντε χρόνια. Οι τελευταίες ευρωεκλογές διεξήχθησαν στο διάστημα από 22 έως 25 Μαΐου Κάθε κράτος μέλος δικαιούται να εκλέξει έναν ορισμένο αριθμό βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ευρωβουλευτών). Ο αριθμός των ευρωβουλευτών κυμαίνεται από τους 6 για τη Μάλτα, το Λουξεμβούργο, την Κύπρο και την Εσθονία μέχρι τους 96 για τη Γερμανία, ενώ ανέρχεται συνολικά στους 751. Η κατανομή των εδρών καθορίζεται στις Συνθήκες της ΕΕ βάσει της αρχής της "φθίνουσας αναλογικότητας": Οι χώρες με μεγαλύτερο πληθυσμό έχουν περισσότερες έδρες από τις χώρες με μικρότερο πληθυσμό, αλλά οι μικρότερες χώρες διαθέτουν περισσότερες έδρες από όσες θα διέθεταν αν εφαρμοζόταν το σύστημα της απλής αναλογικής. Οι εκλογές διέπονται σε μεγάλο βαθμό από τις εθνικές εκλογικές νομοθεσίες και παραδόσεις, αλλά υπάρχουν και κοινοί ευρωπαϊκοί κανόνες. Τον Νοέμβριο του 2015, οι ευρωβουλευτές ξεκίνησαν μια μεταρρύθμιση των κανόνων της ΕΕ, με στόχο τη μείωση των υφιστάμενων ανισοτήτων μεταξύ των πολιτών των διαφόρων χωρών της ΕΕ και την εφαρμογή ενός πιο διαφανούς συστήματος. Οι ευρωβουλευτές θέλουν η μεταρρύθμιση να ολοκληρωθεί εγκαίρως πριν από τις εκλογές του Εάν ένα μέλος αποχωρήσει από το Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της θητείας του, αυτός ή αυτή θα πρέπει να αντικατασταθεί σύμφωνα με τους κανονισμούς της χώρας του. Εκλογή προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μετά το πέρας των ευρωεκλογών, ένα από τα πρώτα καθήκοντα του επόμενου Κοινοβουλίου είναι να εκλέξει τον νέο Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (του εκτελεστικού οργάνου της ΕΕ). Όταν τα κράτη μέλη καταθέτουν τα ονόματα των υποψηφίων για αυτό το αξίωμα θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών. Εάν ο υποψήφιος δεν συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία των ψήφων των ευρωβουλευτών, τότε τα κράτη μέλη διαθέτουν έναν μήνα εντός του οποίου πρέπει να προτείνουν νέο υποψήφιο Οι υποψήφιοι για τα υπόλοιπα χαρτοφυλάκια της Επιτροπής πρέπει επίσης να υποβληθούν σε αυστηρή κοινοβουλευτική διαδικασία εξέτασης. Περισσότερες πληροφορίες για τις ευρωεκλογές: BF%CE%B3%CE%AD%CF%82 Πίνακας με τους ευρωβουλευτές ανά χώρα και πολιτκή ομάδα: "Ευρωεκλογές: πανευρωπαϊκοί υποψήφιοι, κατώτατα όρια, δικαίωμα ψήφου στο εξωτερικό": Εισερχόμενοι/Απερχόμενοι ευρωβουλευτές: FAQ /31

5 Κοινοβούλιο: Οι ευρωβουλευτές σε θέσεις κλειδιά και πώς αυτοί εκλέγονται Στην πρώτη ολομέλεια μετά τις ευρωεκλογές, το ΕΚ εκλέγει το νέο πρόεδρό του, τους 14 νέους αντιπροέδρους του και τους 5 κοσμήτορες. Όλα τα αιρετά αξιώματα στο ΕΚ, δηλαδή ο πρόεδρος, οι αντιπρόεδροι, οι κοσμήτορες, οι πρόεδροι και αντιπρόεδροι των επιτροπών και των αντιπροσωπειών, ανανεώνονται ανά δυόμισι έτη, δηλαδή μία φορά στην αρχή και μία στα μισά της πενταετούς κοινοβουλευτικής περιόδου (στη σύνοδο ολομέλειας μεταξύ 16 και 19 Ιανουαρίου 2017). Οι κάτοχοι των αξιωμάτων αυτών μπορούν να παραμείνουν στις θέσεις τους για μια δεύτερη θητεία. Κατά την εκλογή του προέδρου, των αντιπροέδρων και των κοσμητόρων, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη να εξασφαλιστεί μία συνολικά δίκαιη εκπροσώπηση των κρατών μελών και των διαφόρων πολιτικών απόψεων. Πρόεδρος του ΕΚ Ο πρόεδρος διευθύνει τις δραστηριότητες του Κοινοβουλίου, προεδρεύει των συνεδριάσεων της ολομέλειας και κηρύσσει την οριστική έγκριση του προϋπολογισμού. Ο πρόεδρος εκπροσωπεί το Κοινοβούλιο στον εξωτερικό κόσμο και στις σχέσεις του οργάνου με τα άλλα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Η πρώτη πράξη του ΕΚ μετά τις ευρωεκλογές είναι να εκλέξει τον πρόεδρό του. Οι υποψήφιοι για την προεδρία μπορεί να προταθούν είτε από μία πολιτική ομάδα είτε από τουλάχιστον σαράντα βουλευτές (άρθρο 15). Η εκλογή πραγματοποιείται με μυστική ψηφοφορία. Για να εκλεγεί ένας υποψήφιος στη θέση του προέδρου θα πρέπει να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία των έγκυρων ψήφων, δηλαδή 50% συν μία ψήφος (άρθρο 16). Αν ύστερα από την πρώτη ψηφοφορία κανένας υποψήφιος δεν εκλεγεί, οι ίδιοι ή άλλοι υποψήφιοι μπορούν να προταθούν για ένα δεύτερο γύρο ψηφοφορίας. Αυτό μπορεί να επαναληφθεί και σε τρίτο γύρο, και πάλι με τους ίδιους κανόνες. Αν, ύστερα από τρεις ψηφοφορίες, κανένας υποψήφιος δεν έχει λάβει την απόλυτη πλειοψηφία των ψηφισάντων, υποψηφιότητα στην τέταρτη ψηφοφορία μπορούν να υποβάλουν μόνο οι δύο βουλευτές οι οποίοι έλαβαν στην τρίτη ψηφοφορία το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων σε περίπτωση ισοψηφίας θεωρείται εκλεγείς ο πρεσβύτερος από τους υποψηφίους. Αντιπρόεδροι και κοσμήτορες Οι αντιπρόεδροι μπορούν να αναπληρώσουν τον πρόεδρο στην εκτέλεση των καθηκόντων του, όταν αυτό είναι αναγκαίο, συμπεριλαμβανομένης και της προεδρίας της ολομέλειας (Άρθρο 21). Οι αντιπρόεδροι είναι, επίσης, μέλη του προεδρείου, του οργάνου που είναι αρμόδιο για όλα τα διοικητικά και οργανωτικά θέματα του ΕΚ, καθώς και για τα θέματα προσωπικού. Οι κοσμήτορες είναι υπεύθυνοι για διοικητικής και οικονομικής φύσης θέματα που αφορούν άμεσα τους ευρωβουλευτές (άρθρο 28). Το Κοινοβούλιο έχει 14 αντιπροέδρους και πεντε κοσμήτορες. Οι υποψήφιοι για τις θέσεις των αντιπροέδρων και των κοσμητόρων μπορούν επίσης να προταθούν είτε από μία πολιτική ομάδα είτε από τουλάχιστον 40 βουλευτές. Η εκλογή των αντιπροέδρων γίνεται με μυστική ψηφοφορία. Η σειρά με την οποία εκλέγονται οι υποψήφιοι καθορίζει και τη σειρά προτεραιότητας (άρθρο 15). Πρόεδροι των πολιτικών ομάδων Υπάρχουν επί του παρόντος 8 πολιτικές ομάδες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κάθε πολιτική ομάδα εκλέγει το δικό της πρόεδρο ή προέδρους. Οι πρόεδροι των πολιτικών ομάδων και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συγκροτούν τη Διάσκεψη των FAQ /31

6 Προέδρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η Διάσκεψη των Προέδρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οργανώνει τις εργασίες και τον προγραμματισμό του νομοθετικού έργου του Κοινοβουλίου, αποφασίζει για τις αρμοδιότητες και τη σύνθεση των επιτροπών και των αντιπροσωπειών και είναι υπεύθυνη για τις σχέσεις του οργάνου με τα άλλα θεσμικά όργανα της ΕΕ, τα εθνικά κοινοβούλια και τις χώρες μη μέλη της ΕΕ. Πρόεδροι των κοινοβουλευτικών επιτροπών Κατά την πρώτη συνεδρίασή τους (και στα μέσα της πενταετούς κοινοβουλευτικής περιόδου), οι μόνιμες και οι έκτακτες επιτροπές του ΕΚ εκλέγουν τους προέδρους και τους αντιπροέδρους τους. Οι πρόεδροι και αντιπρόεδροι των επιτροπών μπορούν να επανεκλεγούν για μία δεύτερη θητεία στις εκλογές που λαμβάνουν χώρα στα μέσα της κοινοβουλευτικής περιόδου. Παρόμοιος είναι ο τρόπος εκλογής των προέδρων των αντιπροσωπειών του ΕΚ. Κάθε επιτροπή εκλέγει με χωριστές ψηφοφορίες το προεδρείο της, που αποτελείται από έναν πρόεδρο και αντιπροέδρους. Ο αριθμός των αντιπροέδρων καθορίζεται από το ΕΚ μετά από πρόταση της Διάσκεψης των Προέδρων. Οι μόνιμες διακοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (αρμόδιες για τις σχέσεις του Κοινοβουλίου με χώρες μη μέλη της ΕΕ) εκλέγουν τους προέδρους και αντιπροέδρους τους με την ίδια διαδικασία (άρθρο 212 και 214) Οι συντονιστές στις επιτροπές Συχνές ερωτήσεις Οι πολιτικές ομάδες εκλέγουν τους συντονιστές των κοινοβουλευτικών επιτροπών. Μαζί με τον πρόεδρο και τους αντιπροέδρους, οι συντονιστές οργανώνουν τις εργασίες της επιτροπής FAQ /31

7 Κοινοβούλιο: Πώς διορίζονται ο πρόεδρος της Επιτροπής και οι Επίτροποι Ο πρόεδρος της Επιτροπής Δυνάμει της Συνθήκης της Λισαβόνας, ο ρόλος του Κοινοβουλίου κατά την εκλογή του προέδρου της Επιτροπής είναι πλεόν αυξημένος. Μετά τις ευρωεκλογές, ένα από τα πρώτα καθήκοντα του νέου Κοινοβούλιο είναι η εκλογή του νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (εκτελεστικό όργανο της ΕΕ). Όταν τα κράτη μέλη καταθέτουν τις υποψηφιότητες για το αξίωμα αυτό, θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών. Σε περίπτωση που ο υποψήφιος δεν λάβει τη στήριξη από την απαιτούμενη πλειοψηφία των ευρωβουλευτών (δηλαδή από τουλάχιστον 376 από τα 751 μέλη που απαρτίζουν το Κοινοβούλιο), τότε τα κράτη μέλη έχουν προθεσμία ένα μήνα για να προτείνουν άλλον υποψήφιο (το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία). Οι υποψήφιοι για τα υπόλοιπα χαρτοφυλάκια της Επιτροπής πρέπει επίσης να υποβληθούν σε αυστηρή κοινοβουλευτική διαδικασία εξέτασης. Επίτροποι Το Συμβούλιο, σε συμφωνία με τον εκλεγέντα Πρόεδρο της Επιτροπής, καταρτίζει τον κατάλογο των υποψηφίων Επιτρόπων. Αυτοί οι ορισθέντες Επίτροποι παρουσιάζονται αρχικά ενώπιον των κοινοβουλευτικών επιτροπών σύμφωνα με τον πιθανό τομέα της αρμοδιότητάς τους. Τα μέλη της κάθε κοινοβουλευτικής επιτροπής συνεδριάζουν στη συνέχεια προκειμένου να αξιολογήσουν την εμπειρία και τις επιδόσεις του εκάστοτε υποψηφίου. Η αξιολόγηση αυτή διαβιβάζεται μετά στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και έχει στο παρελθόν οδηγήσει στην απόσυρση ορισμένων υποψηφιοτήτων. Οι ευρωβουλευτές εγκρίνουν ή απορρίπτουν (σύμφωνα με τη διαδικασία της συνέναισης) τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τον Ύπατο Εκπρόσωπο για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και τα άλλα μέλη της Επιτροπής, σε ψηφοφορία που γίνεται στο Κοινοβούλιο. Εφόσον ο πρόεδρος και οι Επίτροποι εγκριθούν από το Κοινοβούλιο, διορίζονται από το Συμβούλιο, το οποίο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία. Σε περίπτωση ουσιαστικής μεταβολής των χαρτοφυλακίων κατά τη διάρκεια της θητείας της Επιτροπής, η πλήρωση της κενής θέσης ή ο διορισμός νέου Επιτρόπου μετά την προσχώρηση νέου κράτους μέλους, οι Επίτροποι τους οποίους αφορά αυτή η αλλαγή περνούν εκ νέου από ακρόαση στις αρμόδιες επιτροπές του ΕΚ. Περισσότερες πληροφορίες για τις ακροάσεις: FAQ /31

8 Κοινοβούλιο: Σχηματισμός και χρηματοδότηση των πολιτικών ομάδων Οι βουλευτές από διαφορετικές χώρες της ΕΕ συγκροτούν πολιτικές ομάδες βάσει των πολιτικών πεποιθήσεών τους. Για να αποκτήσει το επίσημο καθεστώς της πολιτικής ομάδας, η κάθε ομάδα πρέπει να απαρτίζεται από τουλάχιστον 25 βουλευτές, από το ένα τέταρτο τουλάχιστον των κρατών μελών (δηλαδή τουλάχιστον πρέπει να έχουν εκλεγεί τουλάχιστον σε 7). Κάθε βουλευτής μπορεί να ανήκει σε μία μόνο πολιτική ομάδα. Η συγκρότηση πολιτικής ομάδας πρέπει να δηλώνεται στον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου με το όνομα της ομάδας, τα ονόματα των μελών της και τη σύνθεση του προεδρείου της. Το Κοινοβούλιο δεν εκτιμά κανονικά την πολιτική συγγένεια των μελών πολιτικής ομάδας. Με τη συγκρότηση ομάδας, οι βουλευτές αποδέχονται εξ ορισμού ότι υπάρχει πολιτική συγγένεια μεταξύ τους. Μόνο αν οι ενδιαφερόμενοι βουλευτές δεν το αποδέχονται, το Κοινοβούλιο θα πρέπει να εκτιμήσει εάν η συγκρότηση της ομάδας έγινε σύμφωνα με τους κανόνες. Οι πολιτικές ομάδες διαθέτουν γραμματεία και διοικητικό εξοπλισμό που χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό του Κοινοβουλίου. Το Προεδρείο του Κοινοβουλίου θεσπίζει τους κανόνες διαχείρισης και ελέγχου αυτών των πόρων και εγκαταστάσεων. Οι «μη εγγεγραμμένοι» βουλευτές (δηλαδή όσοι δεν ανήκουν σε κάποια πολιτική ομάδα) επίσης έχουν στη διάθεσή τους γραμματεία και απολαύουν δικαιωμάτων δυνάμει των κανόνων που θεσπίζει το Προεδρείο. Τα διαθέσιμα κεφάλαια προορίζονται για την κάλυψη των διοικητικών και λειτουργικών δαπανών του προσωπικού μιας ομάδας, καθώς και των δαπανών που σχετίζονται με πολιτικές και ενημερωτικές δραστηριότητες στο πλαίσιο των πολιτικών δραστηριοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο προϋπολογισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση οποιασδήποτε μορφής ευρωπαϊκής, εθνικής, περιφερειακής ή τοπικής προεκλογικής εκστρατείας ή για τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο ή των οργανισμών που εξαρτώνται τους. Ετήσιοι λογαριασμοί των ομάδων: Δικτυακοί τόποι των υφιστάμενων πολιτικών ομάδων: Βουλευτές ανά κράτος μέλος και πολιτική ομάδα: FAQ /31

9 Κοινοβούλιο: Διακομματικές ομάδες Οι διακομματικές ομάδες είναι ανεπίσημες ενώσεις των ευρωβουλευτών που ενδιαφέρονται για κάποιο ειδικό θέμα, το οποίο δεν εμπίπτει απαραιτήτως στο πεδίο εφαρμογής των κανονικών εργασιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά είναι σημαντικό για την κοινωνία. Οι διακομματικές ομάδες πραγματοποιούν ανεπίσημες ανταλλαγές απόψεων και προάγουν τη σχέση των ευρωβουλευτών με την κοινωνία των πολιτών. Καθώς οι διακομματικές ομάδες δεν αποτελούν επίσημα όργανα του Κοινοβουλίου, δεν εκφράζουν τις απόψεις του Κοινοβουλίου. Δεν θα πρέπει να εμπλέκονται σε δραστηριότητες οι οποίες είναι πιθανό να παρερμηνευτούν ως επίσημες δραστηριότητες του Κοινοβουλίου. Το Προεδρείο του Κοινοβουλίου έχει ορίσει τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία των διακομματικών ομάδων, οι οποίες συγκροτούνται στην αρχή κάθε κοινοβουλευτικής περιόδου (για παράδειγμα μια αίτηση πρέπει να φέρει την υπογραφή τουλάχιστον τριών πολιτικών κομμάτων και απαιτείται ετήσια δήλωση οικονομικών συμφερόντων). Εάν πληρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις, οι πολιτικές ομάδες έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν στις διακομματικές ομάδες υλικοτεχνική υποστήριξη. Οι πρόεδροι των διακομματικών ομάδων οφείλουν να δηλώνουν οποιαδήποτε υποστήριξη λαμβάνουν, σε χρήμα ή σε είδος. Οι δηλώσεις πρέπει να ενημερώνονται κάθε έτος και φυλάσσονται σε δημόσιο αρχείο. Κατάλογος των διακομματικών ομάδων και κανονισμοί σχετικά με τις διακομματικές ομάδες: FAQ /31

10 Κοινοβούλιο: Τα πολιτικά κόμματα και τα πολιτικά ιδρύματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο Τα πολιτικά κόμματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο Τι είναι ένα πολιτικό κόμμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Ένα πολιτικό κόμμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο αποτελείται από εθνικά κόμματα και από μεμονωμένα πρόσωπα ως μέλη, και εκπροσωπείται σε αρκετά κράτη μέλη (βλ. άρθρο 10, παράγραφος 4 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και άρθρο 224 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Πώς χρηματοδοτείται ένα πολιτικό κόμμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Από τον Ιούλιο του 2004, τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα έχουν τη δυνατότητα να λάβουν ετήσια χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η χρηματοδότηση έχει τη μορφή επιδότησης λειτουργίας. Μπορεί να καλύπτει έως και το 85% των δαπανών ενός κόμματος, ενώ τα υπόλοιπα έξοδα πρέπει να καλύπτονται από ιδίους πόρους όπως εισφορές μελών και δωρεές. Ποια έξοδα μπορούν να καλύπτονται από την επιδότηση και ποια όχι; Η επιδότηση μπορεί να χρησιμοποιείται για την κάλυψη εξόδων που συνδέονται άμεσα με τους στόχους που τίθενται στο πολιτικό πρόγραμμα του κόμματος, όπως: συνεδριάσεις και διασκέψεις, δημοσιεύσεις, μελέτες και διαφημίσεις, διοικητικά έξοδα, έξοδα προσωπικού και έξοδα ταξιδίου, κόστος εκστρατειών που σχετίζονται με τις ευρωεκλογές. Η επιδότηση δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για την κάλυψη δαπανών όπως: κόστος εκστρατειών για δημοψηφίσματα και εκλογές (εκτός των ευρωεκλογών), άμεση ή έμμεση χρηματοδότηση εθνικών κομμάτων, υποψηφίων σε εκλογές και πολιτικών ιδρυμάτων τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, χρέη και δαπάνες εξυπηρέτησης χρέους. Τα πολιτικά ιδρύματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο Τι είναι ένα πολιτικό ίδρυμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Ένα πολιτικό ίδρυμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο συνδέεται με ένα πολιτικό κόμμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και στηρίζει και συμπληρώνει τους στόχους του εν λόγω κόμματος. Ένα πολιτικό ίδρυμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο πραγματοποιεί αναλύσεις και συμβάλλει στη συζήτηση για θέματα ευρωπαϊκής δημόσιας πολιτικής. Επίσης, συμμετέχει σε συναφείς δραστηριότητες, όπως η διοργάνωση σεμιναρίων, προγραμμάτων κατάρτισης, συνεδρίων και μελετών. Πώς χρηματοδοτείται ένα πολιτικό ένα πολιτικό ίδρυμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Τα ιδρύματα χρηματοδοτήθηκαν το διάστημα Οκτώβριος Αύγουστος 2008 μέσω επιχορηγήσεων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο πιλοτικού έργου. Από τον Σεπτέμβριο του 2008, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανέλαβε την χρηματοδότησή τους και πλέον απονέμει ετησίως τις επιδοτήσεις λειτουργίας. Η επιδότηση μπορεί να καλύπτει έως και το 85% των δαπανών ενός κόμματος, ενώ τα υπόλοιπα έξοδα πρέπει να καλύπτονται από ιδίους πόρους όπως εισφορές μελών και δωρεές. Ποια έξοδα μπορούν να καλύπτονται από την επιδότηση και ποια όχι; FAQ /31

11 Η επιδότηση μπορεί να χρησιμοποιείται για την κάλυψη εξόδων που συνδέονται άμεσα με τις δραστηριότητες που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα λειτουργίας του ιδρύματος, όπως: συνεδριάσεις και διασκέψεις, δημοσιεύσεις, μελέτες και διαφημίσεις, διοικητικά έξοδα, έξοδα προσωπικού και έξοδα ταξιδίου Η επιδότηση δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για την κάλυψη δαπανών όπως: κόστος εκστρατειών για δημοψηφίσματα και εκλογές, άμεση ή έμμεση χρηματοδότηση εθνικών κομμάτων, υποψηφίων σε εκλογές και πολιτικών ιδρυμάτων τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, χρέη και δαπάνες εξυπηρέτησης χρέους. Περισσότερες πληροφορίες και ετήσιες συνοπτικές εκθέσεις για τα πολιτικά κόμματα και οργανώσεις: FAQ /31

12 Κοινοβούλιο: Τι προβλέπεται για τις ημιτελείς νομοθετικές πράξεις στο τέλος της τρέχουσας κοινοβουλευτικής περιόδου Όλα τα νομοσχέδια που ενέκρινε το Κοινοβούλιο στην ολομέλεια πριν από τις εκλογές, είτε στο στάδιο της πρώτης ή δεύτερης ανάγνωσης είτε στο πλαίσιο της διαδικασίας διαβούλευσης, θα εξακολουθήσουν να έχουν νομική ισχύ κατά την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο. Αυτό σημαίνει ότι μετά από τις ευρωεκλογές το νέο Κοινοβούλιο θα παραλάβει τους φακέλους που προετοίμασε το προηγούμενο και θα μεταβεί στο επόμενο στάδιο της διαδικασίας λήψης αποφάσεων. Ωστόσο, δεν υπάρχει νομικά έγκυρη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τα νομοσχέδια που δεν φθάνουν στην ολομέλεια πριν από τις εκλογές. Σύμφωνα με τον εσωτερικό Κανονισμό του Κοινοβουλίου, στις περιπτώσεις αυτές η εργασία που έχει ήδη επιτελεσθεί (στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή) στη διάρκεια της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου ακυρώνεται. Παρ 'όλα αυτά, κατά την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου, η νέα Διάσκεψη των Προέδρων, που απαρτίζεται από τον πρόεδρο του ΕΚ και τους αρχηγούς των πολιτικών ομάδων, μπορεί να αποφασίσει βάσει των στοιχείων που θα της παράσχουν οι αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές, αν θα συνεχίσει ή όχι να εργάζεται επί αυτών των φακέλων (άρθρο 214 του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου) FAQ /31

13 Κοινοβούλιο: Γιατί το EK κινείται μεταξύ Βρυξελλών και Στρασβούργου; Το 1992, οι εθνικές κυβερνήσεις της ΕΕ καθόρισαν ομόφωνα τις μόνιμες έδρες των θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Η απόφαση επηρέασε επίσης τη διευθέτηση των εργασιών του Κοινοβουλίου. Η επίσημη έδρα και ο τόπος διεξαγωγής των περισσότερων περιόδων συνόδων ολομέλειας επρόκειτο να είναι στο Στρασβούργο οι κοινοβουλευτικές επιτροπές επρόκειτο να συνεδριάζουν στις Βρυξέλλες και η Γραμματεία του Κοινοβουλίου (το προσωπικό του) θα είχε ως βάση το Λουξεμβούργο. Το 1997 αυτή η διευθέτηση ενσωματώθηκε στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οποιαδήποτε αλλαγή στο υφιστάμενο σύστημα θα πρέπει να ενταχθεί στο κείμενο μίας νέας Συνθήκης, αφού συμφωνηθεί ομόφωνα και από τα 28 κράτη μέλη και κυρωθεί από όλα τα εθνικά τους κοινοβούλια. Σε ψήφισμα που ενέκρινε το Κοινοβούλιο τον Νοέμβριο του 2013, οι ευρωβουλευτές ζήτησαν να τροποποιηθούν οι Συνθήκες, ώστε να δοθεί στο Κοινοβούλιο η δυνατότητα να αποφασίσει πού θα συνέρχεται. Το Κοινοβούλιο αναφέρει στο ψήφισμά του ότι θα κινήσει τη διαδικασία αναθεώρησης των Συνθηκών της ΕΕ, προκειμένου να προτείνει τις απαραίτητες τροποποιήσεις για να δοθεί η δυνατότητα στο Κοινοβούλιο να καθορίζει το ίδιο τον τόπο των συνεδριάσεων και της διοίκησής του. Το Κοινοβούλιο «θα ήταν αποτελεσματικότερο, οικονομικότερο και περιβαλλοντικά φιλικότερο εάν είχε την έδρα του σε ένα μόνο τόπο», αναφέρουν οι ευρωβουλευτές. Το ψήφισμα (το οποίο εγκρίθηκε με 483 ψήφους υπέρ, 141 κατά και 34 αποχές) αναφέρει ότι η ''συνέχιση της μηνιαίας μετακίνησης μεταξύ Βρυξελλών και Στρασβούργου έχει γίνει ένα συμβολικά αρνητικό θέμα για τους πολίτες της ΕΕ (...), ειδικά σε μια εποχή όπου η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει σε σοβαρές και οδυνηρές περικοπές των δαπανών των κρατών μελών''. Οι ευρωβουλευτές παραδέχονται ότι απαιτείται να βρεθεί μία κατάλληλη συμβιβαστική λύση, ώστε τα υπάρχοντα κτίρια του Κοινοβουλίου να συνεχίσουν να χρησιμοποιούνται. Ποιες δαπάνες συνεπάγεται το γεγονός ότι η έδρα του Κοινοβουλίου είναι στο Στρασβούργο; Μία μελέτη που εκπόνησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2013 έδειξε ότι θα μπορούσαν να εξοικονομούνται 103 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, αν όλες οι εργασίες του μεταφέρονταν από το Στρασβούργο στις Βρυξέλλες (στοιχεία για το 2014). Αυτό αποτελεί ένα σημαντικό ποσό αν και αντιστοιχεί σε μόλις 6% του προϋπολογισμού του Κοινοβουλίου ή 1% του διοικητικού προϋπολογισμού της ΕΕ ή 0,1% του προ πολογισμού της ΕΕ. Το 2014, το Ελεγκτικό Συνέδριο προχώρησε σε δική του, ανεξάρτητη ανάλυση σε συνέχεια του ψηφίσματος του Κοινοβουλίου της 20ης Νοεμβρίου Το Ελεγκτικό Συνέδριο επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα της έρευνας του Κοινοβουλίου αλλά το τελικό ποσό στο οποίο έφτασε ήταν τα 109 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. 5 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον από τους προϋπολογισμούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου, θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν στον τομέα των αποστολών. Πώς προέκυψε αυτό; Η απόφαση του 1992 επισημοποίησε την κατάσταση που υπήρχε ήδη τότε, η οποία με τη σειρά της ήταν ένας συμβιβασμός που είχε διαμορφωθεί με το πέρασμα των χρόνων. Όταν ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα λίγα χρόνια μετά από το Β'Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1952, με στόχο την κοινή διαχείριση των αποθεμάτων χάλυβα και άνθρακα έξι χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας και της Γαλλίας, τα θεσμικά της όργανα είχαν έδρα το Λουξεμβούργο. Το Συμβούλιο της Ευρώπης (το διακυβερνητικό όργανο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον πολιτισμό που συστήθηκε αμέσως μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο) είχε ήδη την έδρα του στο Στρασβούργο και παραχώρησε την αίθουσα των ολομελειών του για τις συνεδριάσεις της "Κοινής Συνέλευσης" της ΕΚΑΧ, η οποία μετεξελίχθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Στρασβούργο έγινε ο βασικός τόπος FAQ /31

14 διεξαγωγής των συνόδων της Ολομέλειας του Κοινοβουλίου, μολονότι πρόσθετες συνεδριάσεις επίσης πραγματοποιούνταν στο Λουξεμβούργο τις δεκαετίες του 60 και του 70. Μετά την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας το 1958, μεγάλος μέρος των δραστηριοτήτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου (Υπουργών) άρχισε να συγκεντρώνεται στις Βρυξέλλες. Δεδομένου ότι το έργο του Κοινοβουλίου περιλαμβάνει τη στενή παρακολούθηση και αλληλεπίδραση με αμφότερα αυτά τα θεσμικά όργανα, με την πάροδο του χρόνου οι βουλευτές αποφάσισαν να οργανώνουν μεγαλύτερο μέρος των εργασιών τους στις Βρυξέλλες. Στις αρχές της δεκαετίας του 90 η υφιστάμενη κατάσταση είχε ήδη διαμορφωθεί, με αποτέλεσμα οι επιτροπές και οι πολιτικές ομάδες να συνεδριάζουν στις Βρυξέλλες και οι βασικές σύνοδοι της Ολομέλειας να πραγματοποιούνται στο Στρασβούργο. Μεγάλο μέρος του προσωπικού του Κοινοβουλίου έχει έδρα το Λουξεμβούργο. Μελέτη του ΕΚ : 94a7-b8ae410336fe/att_ ATT pdf Ανάλυση του Ελεγκτικού Συνεδρίου : Ψήφισμα του ΕΚ ( ): //EP//TEXT+TA+P7-TA DOC+XML+V0//EL FAQ /31

15 Κοινοβούλιο: Πόσες γλώσσες χρησιμοποιούνται στο Κοινοβούλιο; Οι βουλευτές του ΕΚ έχουν δικαίωμα να μιλούν, να ακούν, να διαβάζουν και να γράφουν στη δική τους γλώσσα και στην πραγματικότητα σε οποιαδήποτε από τις 24 επίσημες γλώσσες της ΕΕ. Πρόκειται για μια θεμελιώδη δημοκρατική αρχή, σύμφωνα με την οποία κανένας πολίτης της ΕΕ δεν πρέπει να αποτρέπεται από το να γίνει μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μόνο με την αιτιολογία ότι αυτός ή αυτή δεν μιλά μία από τις γλώσσες εργασίας του. Κάθε πολίτης που γίνεται μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρέπει να είναι σε θέση να ασκήσει τα καθήκοντά του χωρίς κάποια ιδιαίτερη γνώση γλωσσών. Για την εξασφάλιση ίδιων συνθηκών εργασίας για όλους τους βουλευτές του ΕΚ, διασφαλίζεται η πλήρης πρόσβαση σε πληροφορίες στις αντίστοιχες γλώσσες τους, εκτός και αν επιθυμούν κάτι διαφορετικό. Κάθε Ευρωπαίος πολίτης (και δημοσιογράφος) έχει το δικαίωμα να ενημερώνεται σχετικά με τη νομοθεσία και τις εργασίες του Κοινοβουλίου στη δική του ή δική της γλώσσα. Για τις ομιλίες των βουλευτών του ΕΚ σε μία από τις επίσημες γλώσσες γίνεται ταυτόχρονη διερμηνεία στις άλλες επίσημες γλώσσες. Με την προσχώρηση στην ΕΕ της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας την 1η Ιανουαρίου 2007, την προσθήκη της ιρλανδικής ως επίσημης γλώσσας την ίδια ημερομηνία και την ένταξη της Κροατίας την 1η Ιουλίου 2013, ο συνολικός αριθμός των επίσημων γλωσσών ανήλθε στις 24: αγγλική, βουλγαρική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, εσθονική, ιρλανδική, ισπανική, ιταλική, κροατική, λετονική, λιθουανική, μαλτεζική, ολλανδική, ουγγρική, πολωνική, πορτογαλική, ρουμανική, σλοβακική, σλοβενική, σουηδική, τσεχική και φινλανδική. Οι 24 γλώσσες μπορούν να συνδυαστούν με 552 διαφορετικούς τρόπους (24 x 23). Κατά κανόνα, ο κάθε διερμηνέας και μεταφραστής εργάζεται προς τη μητρική του γλώσσα. Εντούτοις, για την εξυπηρέτηση όλων των πιθανών γλωσσικών συνδυασμών, το Κοινοβούλιο χρησιμοποιεί ένα σύστημα "ενδιάμεσων" γλωσσών: γίνεται διερμηνεία ή μετάφραση λόγων ομιλητή ή κειμένων πρώτα σε μία από τις ευρύτερα χρησιμοποιούμενες γλώσσες (αγγλική, γαλλική ή γερμανική) και στη συνέχεια σε άλλες. Η διερμηνεία και η μετάφραση είναι διαφορετικά επαγγέλματα: οι διερμηνείς αποδίδουν τον προφορικό λόγο από μία γλώσσα σε μία άλλη σε πραγματικό χρόνο στις συνεδριάσεις οι μεταφραστές εργάζονται με γραπτά κείμενα και παράγουν μια απόλυτα ακριβή εκδοχή του εγγράφου στη γλώσσα στόχο. Το Κοινοβούλιο απασχολεί περίπου 430 διερμηνείς ως μόνιμους υπαλλήλους και επίσης διαθέτει πρόσβαση σε ελεύθερους επαγγελματίες διερμηνείς. Για τις συνόδους της Ολομέλειας είναι σε ετοιμότητα από 800 έως διερμηνείς. Περίπου 700 μεταφραστές απασχολούνται, οι οποίοι μεταφράζουν περισσότερες από σελίδες κάθε μήνα. Το 2013, η πολυγλωσσία αποτέλεσε το ένα τέταρτο των συνολικών δαπανών του Κοινοβουλίου. Περισσότερες πληροφορίες για την πολυγλωσσία: FAQ /31

16 Κοινοβούλιο: Πόσα άτομα δουλεύουν στο Κοινοβούλιο; Από το Σεπτέμβριο του 2016, ο αριθμός των μόνιμων, έκτακτων και συμβασιούχων υπαλλήλων που εργάζονταν για το Κοινοβούλιο (συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών ομάδων αυτού) σε διάφορες τοποθεσίες είχε ως εξής: ΣΥΝΟΛΟ Βρυξέλλες Στρασβούργο Λουξεμβούργο Άλλες τοποθεσίες Η πλειονότητα (56%) του προσωπικού του Κοινοβουλίου είναι γυναίκες. Το 9% περίπου των θέσεων στη γραμματεία του Κοινοβουλίου καταλαμβάνεται από το προσωπικό που εργάζεται για τις πολιτικές ομάδες (665 θέσεις). Το προσωπικό του Κοινοβουλίου προέρχεται από όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και από μερικές ακόμα χώρες. Το Βέλγιο εκπροσωπείται το περισσότερο, ακολουθούμενο από τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία και τη Γερμανία.. Απασχολούμενοι ιδιωτικού δικαίου εργάζονται στις υπηρεσίες διαχείρισης των κτιρίων του ΕΚ, πληροφορικής, καθαριότητας και εστίασης. Οι δημοσιογράφοι, οι επισκέπτες και οι εκπρόσωποι των ομάδων συμφερόντων επίσης αυξάνουν σημαντικά τον αριθμό των ατόμων που συγκεντρώνονται στους χώρους του Κοινοβουλίου, υπερβαίνοντας ενίοτε τις στους τρεις βασικούς τόπους εργασίας FAQ /31

17 Κοινοβούλιο: Πόσα κτίρια στεγάζουν το Κοινοβούλιο; Όπως αποφασίστηκε από τα κράτη μέλη της ΕΕ (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο), το Κοινοβούλιο διαθέτει τρεις τόπους εργασίας το Στρασβούργο (επίσημη έδρα του Κοινοβουλίου), τις Βρυξέλλες και το Λουξεμβούργο. ΣΥΝΟΛΟ Βρυξέλλες Στρασβούργο Λουξεμβούργο Αριθμός κτιρίων Έκταση σε τ.μ Το Κοινοβούλιο αγοράζει σταδιακά τα κτίρια που χρησιμοποιεί στα κύρια μέρη εργασίας του και τώρα έχει στην ιδιοκτησία του τα περισσότερα από αυτά. Για παράδειγμα μετά τη διεύρυνση της ΕΕ το 2004 με την ένταξη των νέων χωρών, προέκυψαν αναγκες για περισσότερους χώρους γραφείων, και το ΕΚ προτίμησε, όπου αυτό ήταν δυνατό, να αγοράσει παρά να ενοικιάσει τα κτίρια. Η ίδια πολιτική εφαρμόζεται πλέον και από τα Γραφεία Ενήμερωσης του Κοινοβουλίου στα κράτη μέλη. Η αγορά κτιρίων οδηγεί σε μεγαλύτερη εξοικονόμηση χρημάτων, καθώς σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο είναι από 40% έως 50% φθηνότερη από την ενοικίαση κτιρίων για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Συνολικά, το Κοινοβούλιο κατέχει το 84% των κτιρίων που χρησιμοποιεί (νοικιάζει τ.μ και κατέχει τ.μ). Η ενοικίαση τους θα κόστιζε περί τα 163 εκατομμύρια ανά έτος FAQ /31

18 Κοινοβούλιο: Πόσοι είναι οι διαπιστευμένοι εκπρόσωποι των ομάδων συμφερόντων και οι διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι; Στις 23 Ιουνίου 2011, το ΕΚ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημιούργησαν ένα κοινό, δημόσιο Μητρώο Διαφάνειας το οποίο παρέχει περισσότερες πληροφορίες σε σχέση με το παρελθόν για όσους επιδιώκουν να επηρεάσουν την ευρωπαϊκή πολιτική. Το μητρώο περιλαμβάνει τώρα, πέρα από τους παραδοσιακούς εκπροσώπους ομάδων συμφερόντων, και δικηγορικά γραφεία, ΜΚΟ και ομάδες προβληματισμού. Στις 5 Ιανουαρίου 2017 υπήρχαν εγγεγραμμένοι στο νέο κοινό μητρώο διαφάνειας, συμπεριλαμβανόμενων των ατόμων που έχουν εγγραφεί με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η εγγραφή στο μητρώο αυτό είναι υποχρεωτική προκειμένου να αποκτήσει κάποιος άδεια εισόδου στο ΕΚ. Το νέο μητρώο αντικατέστησε αυτό που χρησιμοποιούσε η Επιτροπή από το 2008, καθώς και τον κατάλογο του ΕΚ με όλους τους διαπιστευμένους εκπροσώπους των ομάδων συμφερόντων. Η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο εξακολουθούν να εργάζονται με το Συμβούλιο σχετικά με την πιθανή συμμετοχή του στο νέο μητρώο. Επίσης, υπάρχουν περίπου 900 δημοσιογράφοι διαπιστευμένοι σε όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και 80 επιπλέον είναι διαπιστευμένοι μόνο στο Κοινοβούλιο. Περισσότερες πληροφορίες και στατιστικά στοιχεία: FAQ /31

19 Κοινοβούλιο: Πόσο μεγάλος είναι ο προϋπολογισμός του Κοινοβουλίου; Ο προϋπολογισμός του Κοινοβουλίου για το 2016 ανήλθε στα 1,838 δισεκατομμύρια ευρώ, εκ των οπίων το 34% αφορά δαπάνες προσωπικού, και κυρίως μισθούς των περίπου υπαλλήλων που εργάζονται στη Γενική Γραμματεία και στις πολιτικές ομάδες. Επιπλέον, οι δαπάνες αυτές καλύπτουν τα έξοδα διερμηνείας και μετάφρασης και τα έξοδα για τις αποστολές του προσωπικού. Δεδομένου ότι το Κοινοβούλιο είναι ένα δημοκρατικά εκλεγμένο όργανο που συμμετέχει στη θέσπιση νόμων που είναι δεσμευτικοί για όλα τα κράτη μέλη, ένα σημαντικό ποσοστό του μόνιμου ή έκτακτου προσωπικού και των ανεξάρτητων συνεργατών του εργάζονται για να μεταφράσουν ή να διερμηνεύσουν τις εργασίες της, έτσι ώστε τα κράτη μέλη όσο και οι πολίτες να μπορούν να τις παρακολουθήσουν. Το 23% περίπου του προϋπολογισμού του 2016 αφορούσε τα έξοδα των ευρωβουλευτών, συμπεριλαμβανομένων των μισθών, των εξόδων ταξιδίων και γραφείων και την αμοιβή των προσωπικών τους βοηθών. Οι δαπάνες για τα κτίρια του Κοινοβουλίου κατέλαβαν το 13% του προϋπολογισμού του Το ποσό καλύπτει την ενοικίαση των κτιρίων, την κατασκευή και συντήρησή τους, την ασφάλεια και το κόστος λειτουργίας τους στους τρεις κύριους τόπους εργασίας - Βρυξέλλες, Λουξεμβούργο και Στρασβούργο - καθώς και στα γραφεία πληροφόρησης στα 28 κράτη μέλη. Η πολιτική πληροφόρησης και οι διοικητικές δαπάνες, όπως οι δαπάνες πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών αντιστοιχούν στο 24%. Οι δραστηριότητες των πολιτικών ομάδων ανέρχονται σε ένα περαιτέρω 6% του προϋπολογισμού FAQ /31

20 Ευρωβουλευτές: Πόσοι είναι οι βουλευτές του ΕΚ; Από την 1η Ιουλίου 2014, οι ευρωβουλευτές θα είναι 751, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Μέχρι την 1η Ιουλίου 2014, υπήρχαν 766 ευρωβουλευτές στο ΕΚ, ακόμη και αν ο αριθμός των βουλευτών που εξελέγησαν τον Ιούνιο του 2009, στις τελευταίες ευρωεκλογές, ήταν 736, όπως ορίζεται στη Συνθήκη της Νίκαιας. Ο αριθμός αυτός αυξήθηκε προσωρινά (από την 1η Δεκεμβρίου 2011) κατά 18, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ των κρατών μελών, και κατά 12 (από την 1η Ιουλίου 2013), κατόπιν της ένταξης της Κροατίας στην ΕΕ. Στις ευρωεκλογές του 2014 δώδεκα κράτη μέλη της ΕΕ έχασαν το καθένα από μία έδρα ενώ κανένα δεν κέρδισε επιπλέον έδρα. Οι μειώσεις αυτές ήταν αναγκαίες προκειμένου να συμμορφωθεί το ΕΚ με το όριο των 751 εδρών που ορίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας αλλά και να δημιουργηθεί χώρος για τους ευρωβουλευτές της Κροατίας. Τα δώδεκα κράτη μέλη που έχασαν από μία έδρα στις ευρωεκλογές του 2014 είναι η Αυστρία, το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Κροατία, η Τσεχία, η Ελλάδα, η Ουγγαρία, η Ιρλανδία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Πορτογαλία και η Ρουμανία. Οι υπόλοιπες τρεις έδρες που χάθηκαν προήλθαν από τη Γερμανία, το μερίδιο της οποίας μειώθηκε από 99 έδρες σε 96, το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο από τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Αυτή η κατανομή των εδρών θα πρέπει να αναθεωρηθεί πριν από τις ευρωεκλογές του 2019 βάσει πρότασης που θα παρουσιάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από το τέλος του 2016, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι έδρες θα κατανέμονται με τρόπο «αντικειμενικό, δίκαιο, βιώσιμο και διαφανή». Θα πρέπει να γίνεται σεβαστή η «αρχή της φθίνουσας αναλογικότητας», σύμφωνα με την οποία οι ευρωβουλευτές από τα μεγαλύτερα κράτη μέλη αντιπροσωπεύουν περισσότερους πολίτες από ό,τι εκείνοι που προέρχονται από μικρότερα κράτη. Η ανακατανομή οφείλει επίσης να λαμβάνει υπόψη οποιαδήποτε αλλαγή του αριθμού των κρατών μελών και τις δημογραφικές εξελίξεις τους και να σέβεται τη συνολική ισορροπία του ευρωπαϊκού συστήματος για τα θεσμικά όργανα. Κατάλογος με τα ονόματα όλων των βουλευτών του ΕΚ:: Πίνακας κατανομής των εδρών στο ΕΚ: //EP//TEXT+IM-PRESS IPR DOC+XML+V0//EL FAQ /31

21 Ευρωβουλευτές: Έλεγχος της εντολής των νέων βουλευτών του ΕΚ Η εντολή των νεοεκλεγέντων βουλευτών του ΕΚ ελέγχεται ώστε να διαπιστωθεί ότι δεν κατέχουν αξίωμα ασυμβίβαστο με την ιδιότητα του βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. "Ασυμβίβαστα" αξιώματα είναι μεταξύ άλλων η ιδιότητα του μέλους κυβέρνησης ή βουλευτή κράτους μέλους της ΕΕ, η ιδιότητα μέλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Δικαστηρίου, του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Ελεγκτικού Συνεδρίου ή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Η ιδιότητα τού εν ενεργεία αξιωματούχου των θεσμικών οργάνων ή οργανισμών της ΕΕ που έχουν θεσπισθεί δυνάμει των Συνθηκών της ΕΕ για τη διαχείριση κοινοτικών πόρων επίσης είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του βουλευτή του ΕΚ. Μετά τις εκλογές, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ζητεί από τα κράτη μέλη της ΕΕ τα ονόματα των εκλεγέντων βουλευτών και τους καλεί να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την αποφυγή τυχόν ασυμβίβαστου αξιωμάτων. Πριν καταλάβουν την έδρα τους, οι νέοι βουλευτές του ΕΚ, η εκλογή των οποίων γνωστοποιήθηκε στο Κοινοβούλιο, οφείλουν να δηλώσουν εγγράφως ότι δεν κατέχουν άλλο αξίωμα ασυμβίβαστο με την ιδιότητα του βουλευτή του ΕΚ, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1 ή 2, της πράξης περί της εκλογής των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση καθολική ψηφοφορία (20 Σεπτεμβρίου 1976). Η δήλωση αυτή πρέπει να υποβληθεί το αργότερο έξι ημέρες πριν από τη συνεδρίαση συγκρότησης σε σώμα του Κοινοβουλίου. Η εντολή των νέων βουλευτών του ΕΚ εξετάζεται από την επιτροπή Νομικών Θεμάτων του Κοινοβουλίου, η οποία καταρτίζει έκθεση βάσει των κοινοποιήσεων των κρατών μελών, και ελέγχεται από το Κοινοβούλιο, το οποίο αποφασίζει για το κύρος της εντολής καθενός εκ των νεοεκλεγέντων βουλευτών του ΕΚ, καθώς και για τυχόν αμφισβητήσεις δυνάμει της πράξης της 20ής Σεπτεμβρίου 1976, πλην εκείνων που βασίζονται σε εθνικούς εκλογικούς νόμους FAQ /31

22 Ευρωβουλευτές: Βουλευτική ασυλία Η βουλευτική ασυλία δεν αποτελεί προσωπικό προνόμιο ενός βουλευτή, αλλά εγγύηση για την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα του Κοινοβουλίου ως συνόλου. Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν υπόκεινται σε έρευνα, κράτηση ή δίωξη για γνώμη ή ψήφο δοθείσα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Η ασυλία των βουλευτών περιλαμβάνει δύο πτυχές: εντός της επικρατείας των κρατών τους, τις ασυλίες που αναγνωρίζονται στα μέλη του Κοινοβουλίου της χώρας τους, εντός της επικρατείας άλλων κρατών μελών, την εξαίρεση από κάθε μέτρο κρατήσεως και κάθε δικαστική δίωξη (βλ. πρωτόκολλο αριθ. 7 περί προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 9). Δεν μπορεί να γίνει επίκληση της ασυλίας σε περίπτωση αυτόφωρου εγκλήματος. Διαδικασία άρσης ή υπεράσπισης της ασυλίας Στην περίπτωση που οι αρμόδιες εθνικές αρχές ζητήσουν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την άρση της ασυλίας βουλευτή (ή στην περίπτωση που ένας ευρωβουλευτής ή πρώην ευρωβουλευτής ζητήσει την υπεράσπιση της ασυλίας του), ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου ανακοινώνει στην ολομέλεια ότι το Κοινοβούλιο έλαβε την αίτηση και την παραπέμπει στην αρμόδια επιτροπή (κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κοινοβουλευτικής περιόδου, πρόκειται για την επιτροπή Νομικών Θεμάτων). Η επιτροπή στη συνέχεια εξετάζει την αίτηση αμέσως. Μπορεί να ζητήσει από τις ενδιαφερόμενες αρχές να παράσχουν οποιαδήποτε πληροφορία ή επεξήγηση κρίνει απαραίτητη. Ο ενδιαφερόμενος βουλευτής πρέπει να έχει την ευκαιρία να εκφράσει την άποψή του και μπορεί να προσκομίσει έγγραφα ή άλλα γραπτά στοιχεία που θεωρεί χρήσιμα. Κεκλεισμένων των θυρών, η επιτροπή εγκρίνει ένα έγγραφο που συνιστά στο Κοινοβούλιο ως σώμα να εγκρίνει ή να απορρίψει την αίτηση, δηλαδή να άρει ή να διατηρήσει την ασυλία του ενδιαφερόμενου ευρωβουλευτή. Κατά τη διάρκεια της συνόδου ολομέλειας που ακολουθεί την απόφαση της επιτροπής, το Κοινοβούλιο αποφασίζει με απλή πλειοψηφία. Σε περίπτωση απόρριψης της σύστασης της επιτροπής, θεωρείται ότι το Κοινοβούλιο έλαβε την αντίθετη της θέσης της επιτροπής απόφαση. Μετά την ψηφοφορία, ο Πρόεδρος ανακοινώνει αμέσως την απόφαση του Κοινοβουλίου στον ενδιαφερόμενο βουλευτή και στις αρμόδιες αρχές του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους. Ένας/Μία ευρωβουλευτής διατηρεί την έδρα του/της, ακόμη και αν αρθεί η ασυλία του/της; Ναι. Η εντολή του βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι μια εθνική εντολή και δεν μπορεί να αφαιρεθεί από οποιαδήποτε άλλη αρχή. Επιπλέον, η άρση της ασυλίας ενός ευρωβουλευτή δεν συνιστά ετυμηγορία για την "ενοχή" του. Δίνει απλώς τη δυνατότητα στις εθνικές δικαστικές αρχές να προβούν στις ανάλογες ενέργειες (διεξαγωγή έρευνας ή δίκης). Καθώς οι ευρωβουλευτές εκλέγονται σύμφωνα με την εθνική εκλογική νομοθεσία, εάν ένας ευρωβουλευτής κριθεί ένοχος για ποινικό αδίκημα, εναπόκειται στις αρχές του κράτους μέλους να ενημερώσουν το Κοινοβούλιο σε περίπτωση που το εν λόγω πρόσωπο εκπέσει του βουλευτικού αξιώματος FAQ /31

23 Ευρωβουλευτές: Μισθοί και συντάξεις Μισθοί Δυνάμει του νέου καθεστώτος των βουλευτών σε ισχύ από τον Ιούλιο του 2009, όλοι οι βουλευτές του ΕΚ λαμβάνουν τον ίδιο μισθό. Ο μηνιαίος μισθός των βουλευτών του ΕΚ ανέρχεται, πριν από την αφαίρεση του φόρου, σύμφωνα με το ενιαίο καθεστώςσε 8.484,05 ευρώ (από τον Ιούλιο του 2016). Ο μισθός καταβάλλεται από τον προϋπολογισμό του Κοινοβουλίου και υπόκειται σε φόρο της ΕΕ και ασφαλιστικές κρατήσεις, μετά την παρακράτηση των οποίων ο μισθός ανέρχεται σε 6.611,42 ευρώ. Ο μισθός μπορεί να υπόκειται και σε εθνικούς φόρους. Ο βασικός μισθός ορίζεται στο 38,5% του βασικού μισθού ενός δικαστή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, πράγμα που σημαίνει ότι οι βουλευτές του ΕΚ δεν μπορούν να αποφασίζουν μόνοι τους για το μισθό τους. Υπάρχουν ελάχιστες εξαιρέσεις στον ενιαίο καθεστώς: οι βουλευτές που συμμετείχαν στο Κοινοβούλιο πριν από τις εκλογές του 2009 μπορούν να διατηρήσουν το προηγούμενο εθνικό σύστημα μισθών, μεταβατικών αποζημιώσεων και συντάξεων, για το σύνολο της θητείας τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Συντάξεις Οι βουλευτές έχουν το δικαίωμα σύνταξης γήρατος από την ηλικία των 63 ετών. Η σύνταξη θα ανέρχεται στο 3,5% επί του μισθού για κάθε πλήρες έτος άσκησης της θητείας και δεν θα υπερβαίνει το 70% συνολικά. Το κόστος αυτών των συντάξεων καλύπτεται από τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Ένα πρόσθετο συνταξιοδοτικό σύστημα, το οποίο εισήχθη για τους βουλευτές το 1989, καταργήθηκε για τα νέα μέλη από τον Ιούλιο του Περισσότερες πληροφορίες: FAQ /31

24 Ευρωβουλευτές: Συνοπτική παρουσίαση των επιδομάτων που λαμβάνουν οι ευρωβουλευτές Τα καθήκοντα των βουλευτών του ΕΚ συνεπάγονται συχνή απουσία από τη χώρα καταγωγής τους ως εκ τούτου τούς παρέχονται διάφορα επιδόματα για την κάλυψη των συναφών δαπανών. Έξοδα μετακίνησης Οι περισσότερες συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως οι σύνοδοι της ολομέλειας, οι συνεδριάσεις επιτροπών και οι συνεδριάσεις πολιτικών ομάδων, διεξάγονται στις Βρυξέλλες ή στο Στρασβούργο. Στους βουλευτές επιστρέφεται το πραγματικό αντίτιμο του εισιτηρίου για τη μετάβαση στον τόπο της αντίστοιχης συνεδρίασης με την προσκόμιση των σχετικών παραστατικών. Τα μέγιστα ποσά που καλύπτονται είναι αεροπορικό εισιτήριο διακεκριμένης θέσης, σιδηροδρομικός ναύλος πρώτης θέσης ή 0,50 ευρώ ανά χιλιόμετρο της διαδρομής με αυτοκίνητο (μέγιστο όριο τα χλμ), συν κατ αποκοπή αποζημίωση βάσει της απόστασης και της διάρκειας του ταξιδιού, η οποία καλύπτει τις υπόλοιπες δαπάνες του ταξιδιού (όπως διόδια αυτοκινητοδρόμου, επιβάρυνση για υπέρβαρες αποσκευές ή τέλη κρατήσεων). Οι ευρωβουλευτές απαιτείται συχνά να ταξιδεύουν εντός και εκτός του κράτους μέλους στο οποίο έχουν εκλεγεί, τόσο κατά την άσκηση των επίσημων καθηκόντων τους όσο και για άλλους σκοπούς (για παράδειγμα, για να παρακολουθήσουν ένα συνέδριο ή να λάβουν μέρος σε μια επίσκεψη εργασίας). Για τις δραστηριότητες εκτός του κράτους μέλους εκλογής τους, οι βουλευτές δύνανται να αποζημιώνονται για το ταξίδι, τη διαμονή τους και τις συναφείς δαπάνες έως το μέγιστο ποσό των ευρώ ετησίως. Για τις δραστηριότητες που αφορούν μόνο το κράτος μέλος της εκλογής τους, επιστρέφονται μόνο τα έξοδα ταξιδίου, μέχρι ένα μέγιστο ετήσιο ποσό το οποίο καθορίζεται με βάση την κάθε χώρα. Ημερήσια αποζημίωση (αποκαλείται και "αποζημίωση διαμονής") Το Κοινοβούλιο καταβάλλει κατ αποκοπή αποζημίωση ύψους 307 ευρώ για την κάλυψη των εξόδων που αφορούν τη στέγαση, τη σίτιση και άλλες συναφείς δαπάνες για κάθε ημέρα που οι βουλευτές είναι παρόντες κατά την επίσημη λειτουργία, εφόσον υπογράψουν στην κατάσταση παρόντων. Η αποζημίωση καλύπτει τα έξοδα για ξενοδοχείο, γεύματα και άλλες δαπάνες που συνεπάγεται αυτή η παρουσία. Τις ημέρες που διεξάγονται ψηφοφορίες στην ολομέλεια, εάν οι βουλευτές χάσουν περισσότερες από τις μισές ονομαστικές ψηφοφορίες, η ανωτέρω αποζημίωση μειώνεται στο ήμισυ, ακόμη και αν είναι παρόντες. Για συνεδριάσεις εκτός της ΕΕ, η αποζημίωση ανέρχεται σε 152 ευρώ (και πάλι εφόσον υπογράψει ο βουλευτής στην κατάσταση παρόντων) με ξεχωριστή επιστροφή του κόστους διαμονής. Αποζημίωση γενικών εξόδων Αυτή η κατ αποκοπή αποζημίωση προορίζεται για την κάλυψη κυρίως του κόστους των δραστηριοτήτων στις εκλογικές περιφέρειες, όπως η μίσθωση γραφείων και το κόστος διαχείρισης, τηλεφωνικά και ταχυδρομικά τέλη, δραστηριότητες εκπροσώπησης, υπολογιστές και τηλεφωνικές συσκευές, διοργάνωση συνεδρίων και εκθέσεων. Η αποζημίωση μειώνεται κατά το ήμισυ για τους ευρωβουλευτές που απουσιάζουν αδικαιολόγητα τις μισές τουλάχιστον ημέρες των συνόδων της. Το 2017, το ποσό της εν λόγω αποζημίωσης ανήλθε στα ευρώ μηνιαίως. Ιατρικά έξοδα FAQ /31

25 Οι βουλευτές δικαιούνται επιστροφή των δύο τρίτων των ιατρικών τους εξόδων. Εκτός από την αναλογία της επιστροφής, οι αναλυτικοί κανόνες και οι διαδικασίες αυτού του συστήματος είναι οι ίδιοι με αυτούς που καλύπτουν τους δημόσιους υπαλλήλους της ΕΕ. Αποζημίωση λήξης περιόδου Στο τέλος της περιόδου της θητείας τους, οι βουλευτές δικαιούνται μια μεταβατική αποζημίωση ίση με τον μισθό τους, για έναν μήνα κάθε έτους της θητείας τους. Ωστόσο, η παραπάνω αποζημίωση δεν καταβάλλεται για περισσότερο από δύο έτη. Επιπλέον, η αποζημίωση δεν καταβάλλεται εάν κάποιος βουλευτής έχει αναλάβει εντολή σε άλλο κοινοβούλιο ή ασκεί δημόσιο αξίωμα. Αν ο βουλευτής δικαιούται ταυτόχρονα σύνταξη λόγω γήρατος ή σύνταξη αναπηρίας, δεν είναι δυνατό να λαμβάνει επιπλέον την παραπάνω αποζημίωση, αλλά θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ των δύο. Άλλες παροχές Το Κοινοβούλιο παρέχει στους βουλευτές εξοπλισμένα γραφεία τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στο Στρασβούργο. Οι βουλευτές μπορούν να χρησιμοποιούν τα επίσημα οχήματα του Κοινοβουλίου κατά την άσκηση των υπηρεσιακών τους καθηκόντων όταν βρίσκονται σε μία εκ των δύο πόλεων. Περισσότερες πληροφορίες: FAQ /31

26 Ευρωβουλευτές: Διατάξεις περί προσωπικού - βοηθοί των βουλευτών Οι βουλευτές του ΕΚ μπορούν να επιλέγουν το δικό τους προσωπικό στο πλαίσιο προϋπολογισμού που ορίζει το Κοινοβούλιο. Το 2017, το μέγιστο επιτρεπόμενο μηνιαίο ποσό για την κάλυψη όλων των σχετικών εξόδων ανέρχετα σε ευρώ ανά ευρωβουλευτή. Κανένα τμήμα αυτού του ποσού δεν πληρώνεται απευθείας στον ευρωβουλευτή. Οι ευρωβουλευτές μπορούν να επιλέξουν διαφόρου είδους βοηθούς: Η διαχείριση των διαπιστευμένων βοηθών, οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι στις Βρυξέλλες (ή στο Λουξεμβούργο/Στρασβούργο), γίνεται απευθείας από τη διοίκηση του Κοινοβουλίου σύμφωνα με το καθεστώς που εφαρμόζεται στο μη μόνιμο προσωπικό της ΕΕ. Οι ευρωβουλευτές μπορούν να προσλάβουν τρεις διαπιστευμένους βοηθούς (και υπό ορισμένες προϋποθέσεις έως τέσσερις). Τουλάχιστον το ένα τέταρτο του συνολικού προϋπολογισμού προορίζεται για τους διαπιστευμένους βοηθούς. Για τους βοηθούς που είναι εγκατεστημένοι στα κράτη μέλη των βουλευτών (τοπικοί βοηθοί) μεριμνούν οι ειδικοί εντολοδόχοι πληρωμής, οι οποίοι διασφαλίζουν την τήρηση των διατάξεων σχετικά με τη φορολόγηση και την κοινωνική ασφάλιση. Έως 75% του προυπολογισμού μπορεί να δοθεί στους τοπικούς βοηθούς. Έως και το ένα τέταρτο από το σύνολο του προϋπολογισμού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για υπηρεσίες από παρόχους υπηρεσιών της επιλογής του βουλευτή, όπως για την ανάθεση εκπόνησης μελέτης με συγκεκριμένο θέμα. Το συνολικό κόστος των τοπικών βοηθών, των πάροχων υπηρεσιών και των ασκούμενων δεν μπορεί να ξεπερνά το 75% του συνολικού διαθέσιμου ποσού για τους βοηθούς. Από το 2009, οι ευρωβουλευτές δεν μπορούν πλέον να έχουν στενούς συγγενείς στο προσωπικό τους. Υπήρξε μια μεταβατική περίοδος για όσους είχαν προσληφθεί κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, η οποία τελείωσε με τις ευρωεκλογές του Οι βοηθοί πρέπει να αποφεύγουν τις εξωτερικές δραστηριότητες που μπορούν να δημιουργήσουν σύγκρουση συμφερόντων. Κατάλογος με τα ονόματα όλων των βοηθών: 7D6.node FAQ /31