ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ

Transcript

1 ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ Μελέτη 8: Για το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου Εδάφιο µνήµης: «Διότι ρίζα πάντων των κακών είναι η φιλαργυρία, την οποίαν τινές ορεγόµενοι, απεπλανήθησαν από της πίστεως, και διεπέρασαν εαυτούς µε οδύνας πολλάς.» Α Τιµοθέου 6/ς 10. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Δευτ. 8/η 17,18, Γέν. 13/ιγ 5,6, Ιωάν. 3/γ 1-15, Λουκά 19/ιθ 1-10, Μάρκο 4/δ 18,19, Ματθ. 19/ιθ Λέγεται, πως οι άνθρωποι ξοδεύουν χρήματα που δεν έχουν, για πράγματα που δεν χρειάζονται, προκειμένου να εντυπωσιάσουν ανθρώπους που δεν συμπαθούν. Κατά πόσο αυτό είναι αληθινό, χωρά συζήτηση, το βέβαιο ωστόσο είναι ότι τα χρήματα ασκούν μεγάλη επιρροή σε όλους μας. Επειδή οι προσωπικές οικονομικές συνήθειες απεικονίζουν εκτενέστερα την αξία του ατόμου, τα χρήματα είναι στην πραγματικότητα πνευματικό ζήτημα. Γι αυτό άλλωστε και στην Αγία Γραφή γίνονται πολλές αναφορές σ αυτό το θέμα. Επίσης, τα πλούτη συνοδεύονται πολλές φορές από την δόξα. Οι αστέρες της τηλεόρασης και του κινηματογράφου, οι τραγουδιστές και οι αθλητές τα συνδυάζουν και τα δύο. Οι διάσημοι έχουν μεγάλη επιρροή που και αυτό είναι μία μορφή δύναμης. Ο Ιησούς ωστόσο, δεν εντυπωσιάστηκε ποτέ από τα πλούτη ή την δύναμη κάποιου. Τους προσέγγιζε για τον ίδιο ακριβώς λόγο που προσέγγιζε και όλους τους άλλους. Ήθελε να τους προσφέρει τον πλούτο που δεν μπορεί να αποκτηθεί με χρήματα.

2 Κυριακή 16 Φεβρουαρίου ΠΛΟΎΣΙΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ως αμαρτωλοί είμαστε επιρρεπείς στη ζήλια, ιδιαίτερα προς εκείνους που έχουν περισσότερα χρήματα από ό,τι εμείς (ανεξαρτήτου της περιουσίας που έχουμε). Ωστόσο, η Αγία Γραφή δεν είναι απόλυτη ως προς τα πλούτη και τους πλουσίους. Όπως και με άλλα πράγματα, τα προβλήματα δεν προκύπτουν από τα χρήματα, αλλά από τον τρόπο με τον οποίο τα χρησιμοποιούμε. Τι μας συμβουλεύει η Αγία Γραφή για τα πλούτη; Δευτ. 8/η 17,18, Γέν. 13/ ιγ 5,6, 41/μα 41-43, Ιωβ 1/α 1-3, Δαν. 4/δ Γιατί ήταν τόσο σημαντικό το να θυμάται ο Ισραήλ από πού ήρθαν όλες αυτές οι ευλογίες; Δεν χωρά αμφιβολία ότι άνθρωποι όπως ο Αβραάμ, ο Ιωσήφ, ο Μαραδοχαίος, η Εσθήρ, ο Εζεκίας, ο Ιωσίας και ο Ιωσαφάτ ήταν πλούσιοι και πνευματικά υγιείς. Από το παράδειγμα του Ναβουχοδονόσορ βλέπουμε τον κίνδυνο που υπάρχει όταν τα πλούτη γίνονται είδωλό μας, μία παγίδα από την οποία κινδυνεύουμε όλοι. Από την άλλη, όταν οι Ισραηλίτες αναγνώριζαν ότι τα πλούτη ήταν δώρο της γενναιοδωρίας του Θεού, απολάμβαναν τόσο πνευματικές όσο και υλικές ευλογίες. Είχαν επανειλημμένως προειδοποιηθεί να μη ξεχάσουν από πού προέρχονταν όλες αυτές οι ευλογίες. Εν ολίγοις, τα πλούτη δεν δηλώνουν πνευματική φτώχεια ή αδιαφορία. Υπήρχαν πλούσιοι άνθρωποι που ήταν ιδιαίτερα πιστοί, όπως και πλούσιοι που ήταν αγενείς και κακοί. Όπως και να έχει, δεν πρέπει να αφήσουμε την επιθυμία μας για χρήματα να γίνει εμμονή, αλλά ούτε και να περιφρονήσουμε τους πλουσίους. Έχουν την ίδια ανάγκη για σωτηρία όπως όλοι. ΣΚΕΨΗ: Πώς συµπεριφέρεστε στους πλούσιους; Μήπως τους ζηλεύετε; Εάν ναι, πώς µπορείτε να παραµερίσετε το αίσθηµα της ζήλειας και να τους αντιµετωπίσετε ως ψυχές που έχουν την ανάγκη να γνωρίσουν για την σωτηρία µέσω του Ιησού;

3 Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Ο Χριστός δεν υποτιμούσε, αλλά ούτε και τιμούσε την ανώτερη τάξη της κοινωνίας. Ο Σωτήρας ήξερε ότι η οικονομική ευημερία δεν εξασφαλίζει την ειρήνη, την προσωπική ευχαρίστηση, τις ουσιαστικές σχέσεις ή τους στόχους. Ακόμη και ο πιο πλούσιος μπορεί να αισθάνεται περισσότερη μοναξιά, κενό και οργή από ότι ένας απλός, φτωχός, και ταπεινός Χριστιανός. Αναλύστε τη συνομιλία του Ιησού με τον Νικόδημο (Ιωάν. 3/γ 1-15). Ποια γεγονότα κέντρισαν το ενδιαφέρον του Νικόδημου; (Διαβάστε 2/β 13-25). Ποια η σημασία του σκοταδιού; Ποιο είναι το βασικό μήνυμα του Χριστού προς τον Νικόδημο; Ο Νικόδημος είδε την εξουσία και τη δύναμη του Θεού να εκδηλώνονται στην διακονία του Ιησού, και έτσι επεδίωξε να Τον συναντήσει, αλλά στα κρυφά. Ο Ιησούς θα μπορούσε να αρνηθεί αυτήν την κρυφή συνάντηση, επειδή όμως δεν επιθυμεί την απώλεια κανενός, δέχτηκε και χρησιμοποίησε αυτήν την ευκαιρία για να φέρει τον Νικόδημο πιο κοντά στην βασιλεία Του. Η φτώχεια του Νικόδημου ήταν πνευματική, και όχι υλική. Είχε όλων των ειδών τα υλικά αγαθά, ενώ διατηρούσε και μία ψηλή θέση στην κοινωνία. Παρόλα αυτά, πεινούσε πνευματικά. Ενστικτωδώς, ο Νικόδημος εναντιώθηκε στην άποψη ότι αυτός, ένας Ισραηλίτης με μόρφωση, θα χρειαζόταν πνευματική αφύπνιση. Ωστόσο, ο Ιησούς επέμενε, παρουσιάζοντας στο Νικόδημο την αιώνια επιλογή μεταξύ κρίσης και σωτηρίας. Ο Νικόδημος δεν δέχτηκε την πρόσκληση του Χριστού επειδή φοβόταν την κατακραυγή και τον χλευασμό. Η συνάντηση έδειχνε αποτυχημένη. Όμως ο πνευματικός σπόρος είχε πέσει και αυξανόταν μέσα στο έδαφος της καρδιάς του. «Μετά την ανάληψη του Κυρίου, όταν οι μαθητές σκορπίσθηκαν με τους διωγμούς, ο Νικόδημος αποκαλύφθηκε με θάρρος. Χρησιμοποίησε την περιουσία του για να υποστηρίξει την εκκλησία στα σπάργανά της, που οι Ιουδαίοι δεν περίμεναν να επιζήσει μετά το θάνατο του Χριστού. Σε καιρό κινδύνου, ο άλλοτε επιφυλακτικός και δύσπιστος αυτός άνθρωπος έγινε σταθερός σαν βράχος, ενθαρρύνοντας την πίστη των μαθητών και παρέχοντας τα μέσα για την εξάπλωση του έργου του ευαγγελίου. Χλευάσθηκε και διώχθηκε από εκείνους που άλλοτε τον σέβονταν. Έγινε φτωχός σε κοσμικά αγαθά. Μολαταύτα η πίστη του που είχε την αρχή της στη νυχτερινή συνομιλία με τον Ιησού έμεινε ακλόνητη.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 147.

4 Τρίτη 18 Φεβρουαρίου ΠΛΟΎΣΙΟΙ ΜΕ ΚΑΚΗ ΦΗΜΗ Η υπόληψη δεν συνοδεύεται πάντα από τα πλούτη. Παρότι πολλοί αποκτούν την περιουσία τους έντιμα, με σκληρή δουλειά, και με τις ευλογίες του Θεού, υπάρχουν και εκείνοι που πλουτίζουν με απατεωνιές. Άλλοι πάλι, πλουτίζουν με νόμιμο, αλλά ανήθικο τρόπο, γιατί όλα τα ανήθικα δεν θεωρούνται και παράνομα. Συγκρίνετε Ματθ. 9/θ με Λουκά 5/ε 27-32, 19/ιθ Τι ήταν εκείνο που υποκίνησε την κατάκριση προς τον Ιησού; Τι μας δείχνει για την χάρη η αντίδρασή Του προς τις κατακρίσεις; Η Ιεριχώ, η πόλη του Ζακχαίου, ήταν ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο όπου βρισκόταν το παλάτι του Ηρώδη. Λόγω της γεωγραφικής της θέσης ήταν μέρος όπου συλλέγονταν οι φόροι. Ο Ζακχαίος θα μπορούσε εύκολα να πλουτίσει νόμιμα ως τελώνης. Από την αφήγηση ωστόσο, καταλαβαίνουμε ότι η απληστία τον έκανε να ξεπεράσει τα νόμιμα όρια. Οι συμπατριώτες του μισούσαν ακόμη και τους τίμιους τελώνες καθώς τους θεωρούσαν εκτελεστικά όργανα των Ρωμαίων κατακτητών, αλλά απεχθάνονταν ιδιαίτερα τους ανέντιμους, όπως τον Ζακχαίο. Ο Λευί Ματθαίος ήταν και εκείνος τελώνης στην Καπερναούμ, υπό τον Ηρώδη Αντύπα. Επειδή δούλευαν για την Ρωμαϊκή κυβέρνηση θεωρούνταν προδότες και κλέφτες. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον Χριστό. Αψηφώντας τους κοινωνικούς φραγμούς, ο Ιησούς δείπνησε μαζί τους προκαλώντας έντονη αγανάκτηση στους ιερείς και στο λαό. Η συναναστροφή του Ιησού μαζί τους είχε ως αποτέλεσμα να οδηγηθούν στο ευαγγέλιο, και επιπλέον ο Ματθαίος εκτός από τη θέση του στους δώδεκα μαθητές έγινε και ένας από τους συγγραφείς της Καινής Διαθήκης. Για μία ακόμη φορά βλέπουμε πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε στην κρίση μας. Αν και όλες οι αμαρτίες δεν έχουν το ίδιο μέγεθος, και κάποιες δικαιολογημένα είναι κοινωνικά χειρότερες από τις άλλες, όλες είναι ίσες ενώπιον του Θεού και γι αυτό χρειαζόμαστε όλοι την δικαιοσύνη του Χριστού. ΣΚΕΨΗ: Σκεφθείτε ορισµένους γνωστούς αλλά όχι και τόσο συµπαθητικούς ανθρώπους της κοινωνίας σας. Εάν σας δινόταν η ευκαιρία, θα µαρτυρούσατε; Τι θα λέγατε;

5 Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου ΤΟ ΘΕΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ Αναλύστε τις παρακάτω περικοπές: Μάρκον 4/δ 18,19, Λουκά 1/α 51-53, 6/ς 22-25, 12/ιβ 16-21, 16/ις 13. Ποιες πρακτικές συµβουλές βλέπουµε σ αυτά τα εδάφια; Ποιες πνευµατικές προειδοποιήσεις βρίσκουµε; Πώς µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε τις συµβουλές αυτές και να µαθητεύσουµε και τους πλούσιους; Λέγεται, ότι τα πράγματα δεν μας ανήκουν και ότι στην πραγματικότητα εμείς ανήκουμε σ αυτά. Είναι πολύ εύκολο να απορροφηθούμε με τα υλικά αγαθά, γι αυτό ο Ιησούς προειδοποίησε για την «απάτη του πλούτου». Σκεφτείτε πόσο εύκολο είναι τα χρήματα, ή η διαδικασία απόκτησής τους, να μας τυφλώσουν όσον αφορά τις πνευματικές μας προτεραιότητες. Πόσο σημαντικό είναι να έχουμε αυτήν την αλήθεια κατά νου καθώς πλησιάζουμε τους πλούσιους που μπορεί ήδη να έχουν τυφλωθεί Εντωμεταξύ, όλοι χρειάζεται να υποβληθούμε σε αυτοκριτική. Ορισμένοι ζουν λες και την ημέρα της κρίσης θα ακούσουν την ερώτηση: «Πόσα χρήματα έβγαλες;» Ο Χριστός αναστρέφει τις λανθασμένες προτεραιότητές μας. Ενώ η απόκτηση περιουσίας δεν απαγορεύεται, ωστόσο είναι κάτι που πρέπει να γίνεται με σύνεση. Τα υλικά αγαθά δίνονται από τον Θεό προς όφελος της ανθρωπότητας. Γίνονται ευλογίες περισσότερο όταν τα μοιραζόμαστε και όχι τόσο όταν τα αποταμιεύουμε. Σ αυτήν την περίπτωση, μετατρέπονται σε κατάρα. Οι υλιστές, είτε είναι πλούσιοι είτε φτωχοί, κινδυνεύουν να χάσουν την αιωνιότητα για προσωρινές απολαύσεις. Η αιώνια ευχαρίστηση ανταλλάσσεται με προσωρινές απολαύσεις που φθείρονται και παλαιώνουν. Οι άνθρωποι υπηρετούν είτε τον Θεό είτε το χρήμα, ποτέ και τα δύο. Όλοι, πλούσιοι και φτωχοί, πρέπει να θυμόμαστε ότι, «τι θέλει ωφελήσει τον άνθρωπον, εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;» (Μάρκον 8/η 36). ΣΚΕΨΗ: Αυτή η προειδοποίηση για τον υλισµό είναι σηµαντική για όλους τους πιστούς, όχι µόνο για τη δική τους σωτηρία αλλά και για το καλό των άλλων. Άλλωστε, πώς είναι δυνατόν να προειδοποιήσουµε τους πλούσιους για τους πιθανούς πνευµατικούς κινδύνους που κρύβουν τα πλούτη, όταν και εµείς διατρέχουµε τον ίδιο κίνδυνο;

6 Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΟΡΟΙ Διαβάστε Ματθ. 19/ιθ Ποιους πνευματικούς κινδύνους εντοπίζουμε σ αυτήν την περικοπή; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους «πλούσιους νέους»; Είχε προσόντα, αρετές, πολλά αγαθά, η ηθική του ήταν αναμφισβήτητηκαι φυσικά, είχε μεγάλη αυτοεκτίμηση. Ο νέος υποψήφιος μαθητής του Κυρίου ζήτησε ειλικρινά να μάθει τον δρόμο για τη σωτηρία. Θα έπρεπε ο Χριστός να κολακευτεί; «Επιτέλους, ήρθε και κάποιος της υψηλής κοινωνίας» Είναι ξεκάθαρο ότι ο Χριστός δεν σκέφτηκε ποτέ έτσι. Εάν αυτός ο νέος περίμενε επαίνους, τότε σίγουρα απογοητεύτηκε. Αντιθέτως, ο Χριστός έβαλε τις Δέκα Εντολές ως τον ελάχιστο όρο υπακοής. Πιθανόν αυτός ο πλούσιος νέος να ήταν υπερήφανος για τον εαυτό του, γιατί με τα δικά του μέτρα, είχε περάσει το πρώτο εμπόδιο. Ωστόσο, ο Χριστός απαιτούσε μία δικαιοσύνη που υπερέβαινε εκείνης των θρησκευτικών ηγετών. Μήπως το μέτρο αυτό θα άλλαζε προκειμένου να γίνει δεκτός ο υποψήφιος; Σκεφτείτε τι καλό θα γινόταν εάν οι υποστηρικτές τους ήταν πλούσιοι Οι πνευματικές μας αδυναμίες, ωστόσο, δεν μπορούν να παραβλεφθούν, ούτε να ελαχιστοποιηθούν γιατί η αποστολή του Ιησού είναι ιερή. Ο συμβιβασμός δεν μπορεί να γίνει ανεκτός. Κάθε εγωιστική επιθυμία πρέπει να παραδοθεί. Ο Χριστός έδειξε τα τρία βήματα της διαδικασίας: Πούλα τα υπάρχοντά σου, δώστα στους φτωχούς, και ακολούθησέ Με. Αλλιώς υπάρχει πνευματικός κίνδυνος Αν και νέος, ο υποψήφιος αυτός μαθητής είχε αποκτήσει μία αξιόλογη περιουσία. Είχε πολυτελή σπίτια, όμορφους αμπελώνες, παραγωγικά χωράφια, όμορφα ρούχα, κοσμήματα, υπηρέτες, ζώα όλα αυτά σίγουρα θα πέρασαν από το νου του. Οι όροι του Θεού όμως ήταν αδιάλλακτοι. Ο Χριστός δεν άφησε περιθώρια για συζήτηση ή για διαπραγμάτευση: Τα πάντα για τον Ιησού εγκατάλειψη των εγκοσμίων, για τους ουράνιους θησαυρούς. «Πόσοι έχουν έρθει στον Χριστό δείχνοντας ενδιαφέρον, όπως αυτός ο πλούσιος νέος, με την ειλικρινή επιθυμία να κληρονομήσουν την αιώνια ζωή Όταν όμως τους παρουσιάζεται το κόστος όταν μαθαίνουν ότι ίσως χρειαστεί να εγκαταλείψουν τα πάντα, σπίτια, γη, ακόμη και οικογένεια, ή να μην υπολογίσουν τη ζωή τους φεύγουν λυπημένοι. Θέλουν τους ουράνιους θησαυρούς και τη ζωή με τον Θεό, αλλά δεν είναι πρόθυμοι να εγκαταλείψουν τους επίγειους θησαυρούς. Δεν θέλουν να τους εγκαταλείψουν για να πάρουν τον στέφανο της ζωής.» Ε. Χουάιτ, The Advent Review and Sabbath Herald, 19 Απριλίου 1898.

7 Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου Δύση ηλίου: 18:10 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ , , , , και Ζ.Υ. σ «Πολλά λέγονται σχετικά με τα καθήκοντά μας έναντι των περιφρονημένων φτωχών. Δεν πρέπει όμως να στρέψουμε την προσοχή μας και προς τους περιφρονημένους πλούσιους; Μερικοί κρίνουν πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα για την κοινωνική αυτή τάξη και ελάχιστα φροντίζουν να ανοίξουν τα μάτια αυτών που, τυφλωμένοι και θαμπωμένοι από τη λάμψη της πρόσκαιρης δόξας, δεν σκέπτονται την αιωνιότητα. Χιλιάδες πλουσίων ανθρώπων κατέβηκαν στους τάφους τους απροειδοποίητοι. Παρόλη την αδιαφορία όμως που μπορεί να δείχνουν, πολλοί πλούσιοι αισθάνονται βάρος στην καρδιά. "Ο αγαπών το αργύριον δεν θέλει χορτασθή αργυρίου ουδέ εισοδημάτων ο αγαπών την αφθονίαν." Αυτός που λέγει στο χρυσάφι: "Συ είσαι το θάρρος μου," έχει "αρνηθή τον Θεόν τον ύψιστον." "Ουδείς δύναται ποτέ να εξαγοράση αδελφόν, μηδέ να δώση εις τον Θεόν λύτρον δι αυτόν. Διότι πολύτιμος είναι η απολύτρωσις της ψυχής αυτών, και ανεύρητος διά παντός." (Εκκλ. 5:10, Ιωβ 31:24,28, Ψαλμ. 49:7-8.) Τα πλούτη και οι τιμές του κόσμου δεν μπορούν να ικανοποιήσουν την ψυχή. Πολλοί πλούσιοι λαχταρούν για κάποια θεϊκή διαβεβαίωση, για κάποια πνευματική ελπίδα. Πολλοί λαχταρούν κάτι που να θέσει τέρμα στη μονοτονία της άσκοπης ζωής τους. Πολλές επίσημες προσωπικότητες αισθάνονται ότι χρειάζονται κάτι που δεν το έχουν. Ελάχιστοι από αυτούς εκκλησιάζονται, επειδή νομίζουν ότι ελάχιστα ωφελούνται με αυτό. Η διδασκαλία που ακούν δεν εγγίζει την καρδιά. Δεν πρέπει να αποταθούμε προσωπικά σ αυτούς;» Ε. Χουάιτ, Ζ.Υ, σ Ερωτήσεις για συζήτηση: 1. Οι πλούσιοι πιστοί συνέβαλαν σημαντικά στην συντήρηση κυρίως του νεοσύστατου Χριστιανισμού. Αν και υπήρχαν εξαιρέσεις, οι πιστοί χαρακτηρίζονταν από πνεύμα αυτοθυσίας. Η βασιλεία του Θεού απαρτίζεται από ειλικρινείς ψυχές κάθε κοινωνικής τάξης. Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να φοβούνται ή να γοητεύονται από τους πλούσιους, αλλά να διακηρύττουν με θάρρος το μήνυμα του Θεού για τη σωτηρία τους. Έχοντας κατά νου ότι δεν πρέπει να συμβιβάσουμε τη θεολογία και τις αρχές μας, ποιες πρακτικές αλλαγές μπορεί να κάνει η εκκλησία σας ώστε οι πλούσιοι να νιώσουν συναδελφικότητα; Με ποιους συγκεκριμένους τρόπους μπορούμε να τους ευαγγελίσουμε καλύτερα; 2. Δείτε τα εδάφια που χρησιμοποιεί η Ε. Χουάιτ στο παραπάνω απόσπασμα. Τι λένε; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε εκείνους που νομίζουν ότι η ευτυχία βρίσκεται στα χρήματα και στα υλικά αγαθά, να καταλάβουν ότι βρίσκονται σε λάθος δρόμο;