MAPTYPIEΣ. ΕΤΟΣ 28o-ΤΕΥΧΟΣ 3o ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2010 TPIMHNIAIA EKΔOΣH THΣ EΛΛHNIKHΣ EΠITPOΠHΣ THΣ ΔIEΘNOYΣ AMNHΣTIAΣ111

Transcript

1 ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ/ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΛΕΓΞΤΕ ΤΑ ΟΠΛΑ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ AMNESTY 2BUSINESS ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑ U2 στην αθηνα ΡΟΜΑ ΕΤΟΣ 28o-ΤΕΥΧΟΣ 3o ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2010 TPIMHNIAIA EKΔOΣH THΣ EΛΛHNIKHΣ EΠITPOΠHΣ THΣ ΔIEΘNOYΣ AMNHΣTIAΣ111

2 Επιμέλεια: ΚΛΕΛΙΑ ΑΒΑΤΑΓΓΕΛΟΥ ΓΑΛΛΙΑ - ΑΠΕΛΑΣΕΙΣ ΡΟΜΑ Εκατοντάδες Ρομά επιστράφηκαν τον Αύγουστο από τη Γαλλία στον τόπο καταγωγής τους και οι αρχές ανακοίνωσαν ότι θα κλείσουν συνολικά 300 παράνομους καταυλισμούς, υπαινισσόμενες σχέση των Ρομά με την εγκληματικότητα. 'Εκτοτε, έχει ξεσπάσει κύμα αντιδράσεων σε όλη την Ευρώπη, με τη γαλλική κυβέρνηση να κατηγορείται για στιγματισμό, διακρίσεις κατά των Ρομά και αδυναμία να προστατεύσει τα δικαιώματά τους, όπως οφείλει. ΙΣΡΑΗΛ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΤΟΛΙΣΚΟΣ Εννέα διεθνείς ακτιβιστές σκοτώθηκαν στις 31 Μαΐου, κατά τη στρατιωτική επίθεση των Ισραηλινών εναντίον στολίσκου που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στην αποκλεισμένη Γάζα. Το Ισραήλ αρνείται να συμμετάσχει σε μια ανεξάρτητη διεθνή έρευνα για το συμβάν, την ώρα που η ισραηλινή κυβέρνηση συνεχίζει να τιμωρεί 1,5 εκατομμύρια Παλαιστίνιους, στερώντας τους κάθε πρόσβαση σε βασικά αγαθά. ΚΙΡΓΙΣΤΑΝ - ΤΑΡΑΧΕΣ Βίαιες συγκρούσεις μεταξύ Κιργίζιων και Ουζμπέκων ξέσπασαν τον Ιούνιο στο νότιο Κιργιστάν, με αποτέλεσμα εκατοντάδες άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και χιλιάδες οικογένειες Ουζμπέκων να μείνουν άστεγες και να εκτοπιστούν, χωρίς ανθρωπιστική βοήθεια. Ακτιβιστές και ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι που καταγγέλλουν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την εμπλοκή και της αστυνομίας διώκονται, και το κράτος ολιγωρεί απέναντι στις υποχρεώσεις του να προστατεύσει τον πληθυσμό. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: περισσοτερεσ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

3 ΠEPIEXOMENA 04. Οδύσσεια δίχως τέλος Απαιτούμε τα δικαιώματα των μεταναστών 06. Τερματίστε τις Διακρίσεις στην Ευρώπη Αν όχι τώρα, πότε; 07. Εκπαιδεύοντας τους πολίτες του αύριο Η Διεθνής Αμνηστία στο Φεστιβάλ «Μικρόπολις» χρόνια μετά Aντιμέτωποι με τις προκλήσεις της σημερινής εποχής 10. Ανοίγουμε διάλογο με τους εργαζόμενους Η Διεθνής Αμνηστία επεκτείνει τη δράση της 12. Συναυλία των U2 στην Αθήνα Όταν η τέχνη δρα ακτιβιστικά 14. Διακρίσεις στην Ευρώπη Η Γαλλία καλείται να τερματίσει το στιγματισμό των Ρομά 15. Παγκόσμιες εκκλήσεις Tριμηνιαία έκδοση της Eλληνικής Eπιτροπής της Διεθνoύς Aμνηστίας Σίνα 30, Aθήνα T: F: Ε: IΔIOKTHΣIA Eλληνική Eπιτροπή της Διεθνούς Aμνηστίας EKΔOTΡΙΑ - ΔIEYΘYNTΡΙΑ Λυδία Τρύφωνα ΣYNTAKTIKH EΠITPOΠH Κλέλια Αβαταγγέλου Ντορέττα Αστέρη Ράνια Ελ Αμπάσυ Κώστας Παναγιωτάκης Δήμητρα Πασχαλίδου Γιάννης Πήλιουρης Μάρω Σαββοπούλου Λυδία Τρύφωνα Κώστας Φόλλας Μαρία Φουντουκάκη ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μάρω Σαββοπούλου KAΛΛITEXNIKH EΠIMEΛEIA busybuilding / EKTYΠΩΣH I.Ψαρρός - Λ. Mαναΐλογλου O.E. Διανέμεται δωρεάν στα μέλη του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Aμνηστίας. Το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας στοχάζεται τα 35 χρόνια του Τ α δικά μας σταθμά στη μέτρηση του χρόνου φτιάχνονται από τα θύματα που υπερασπιστήκαμε, τις ευάλωτες ομάδες για την αξιοπρέπεια των οποίων σταθήκαμε αρωγοί, τις υπογραφές που συγκεντρώθηκαν στις επείγουσες εκκλήσεις μας, τις επικοινωνίες υποστήριξης, την ερευνητική τεκμηρίωση που αξιοποιήσαμε για την εφαρμογή των δικαιωμάτων, τις επιστολές προς τις αρχές της χώρας, τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες στα σχολεία και τις νέες μορφές ακτιβισμού που κατακτήσαμε, προκειμένου να φτάσουμε στην καρδιά και το νου όλων. Από το πόσο ανεβάσαμε τον πήχη των προσδοκιών και το θερμόμετρο της κοινής γνώμης υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μετράμε το χρόνο και μετράμε την αναγνωρισιμότητά μας: Γίναμε 35 χρονών και θέλουμε να μεγαλώσουμε κι άλλο. Να μεγαλώσουμε σε ακτινοβολία, σε αποτελεσματικότητα, σε δυνάμεις. Να δυναμώσουμε μαζί με τους νέους ανθρώπους, που ξέρουν καλύτερα από κάθε γενιά τι σημαίνει μοίρασμα και επικοινωνία από τη μια άκρη του κόσμου ως την άλλη τους έμπειρους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που ξέρουν και αντέχουν, όσες φορές κι αν φανεί ότι νέες μορφές καταπάτησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μας ξεπερνούν τους ικανούς επαγγελματίες κάθε τομέα, που αντιλαμβάνονται ότι καμιά εργασία δεν μπορεί να γίνει σωστά χωρίς το σεβασμό του ανθρώπου και του πολίτη όσους εμπλέκονται ενεργά και αναγνωρίζουν ότι δεν χρειάζονται πολλά, αλλά μόνο αρκετά για να δείξουμε λίγη αλληλεγγύη σε αυτόν που το έχει ανάγκη τους συνεργάτες μας στο παγκόσμιο κίνημα κατά της φτώχειας, που ξέρουν ότι, μπροστά στο φόβο της ένδειας, καταλύονται όλα τα προηγούμενα επιτεύγματα μιας κοινωνίας τα αδέλφια μας σε όλα τα τμήματα και τις δομές της Αμνηστίας, που ετοιμάζονται για την επέτειο των 50 χρόνων μας, που εύχονται να μην χρειαστούν άλλα 50 χρόνια για να αποκτήσουν οικουμενικότητα και καθολικότητα. Γι αυτό, αναζητήστε μας παντού. Αναζητήστε μια κοντινή ομάδα ακτιβιστών, έναν εκπαιδευτικό που διδάσκει ανθρώπινα δικαιώματα, έναν δημοσιογράφο που ευαισθητοποιεί στην υπεράσπισή τους, μια θεατρική ομάδα που τα αναδεικνύει μέσα από σκηνές καθημερινής τρέλας, έναν κρατούμενο που ζητά να διαφυλάξει την ανθρώπινη αξιοπρέπειά του, έναν πρόσφυγα και μετανάστη που πασχίζει για στοιχειώδη σεβασμό, μια κοινότητα περιθωριοποιημένων ανθρώπων που αναρωτιέται πώς θα μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα της. Αναζητήστε μας στα δίκτυα ανθρώπων που εργάζονται για την κουλτούρα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αναζητήστε μας και δυναμώστε το μήνυμα. Κι αν δεν μας βρείτε, ζητήστε μας ό,τι χρειάζεστε για να γίνετε εσείς οι Υπερασπιστές των Δικαιωμάτων και της Αξιοπρέπειας του Ανθρώπου. Πείτε "ανήκω σε αυτό το κίνημα". ΜΕ ΑΦΟΡΑ, όσο ποτέ άλλοτε. Τότε, τα 35 μας χρόνια θα είναι ακόμη πιο μεστά, ακόμη πιο άξια. EDITORIAL 3 κείμενο: ΝΤΟΡΕΤΤΑ ΑΣΤΕΡΗ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ

4 4 ΔΡΑΣΗ Οδύσσεια δίχως τέλος _ Απαιτούμε τα δικαιώματα των μεταναστών και αιτούντων άσυλο κείμενο: Κατερίνα Λαζανά Συντονίστρια Προγράμματος Θεματικής Δράσης για τους Πρόσφυγες «Οι κρατούμενοι χτυπούσαν τις πόρτες των κελιών και ζητούσαν απεγνωσμένα από τους αστυνομικούς να τους αφήσουν να πάνε στην τουαλέτα. Κάποια άτομα στους οποίους επιτράπηκε να πάνε στην τουαλέτα κρατούσαν πλαστικά μπουκάλια νερού γεμάτα με ούρα. [...] Όταν εκπρόσωποι της Διεθνούς Αμνηστίας επισκέφθηκαν το χώρο κράτησης του αεροδρομίου Αθηνών, στις 30 Μαΐου 2010, υπήρχαν από 14 έως 17 κρατούμενοι σε καθένα από τα εννέα ατομικά κελιά (συνολικά εννέα κρεβάτια για περίπου 145 κρατούμενους) στον τομέα για την κράτηση των ανδρών παράτυπων μεταναστών, που καταδικάστηκαν επειδή επιχείρησαν να φύγουν από την Ελλάδα με πλαστά έγγραφα. Οι κρατούμενοι ήταν αναγκασμένοι να κοιμούνται στο πάτωμα, αλλά, και πάλι, εξαιτίας της έλλειψης χώρου, δεν ήταν δυνατό να ξαπλώσουν και να κοιμηθούν όλοι ταυτόχρονα. Ο συνωστισμός είχε ως αποτέλεσμα να μην αερίζεται επαρκώς ο χώρος. Η ζέστη στα κελιά ήταν αφόρητη.» «Ελλάδα: Συστηματική Κράτηση Παράτυπων Μεταναστών και Αιτούντων Άσυλο σε Υποτυπώδεις Συνθήκες», Διεθνής Αμνηστία, Με δύο εκθέσεις της μέσα στο 2010, η Διεθνής Αμνηστία ρίχνει φως στη σωρεία παραβιάσεων των δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο και των μεταναστών στην Ελλάδα. («Ελλάδα: Συστηματική Κράτηση Παράτυπων Μεταναστών και Αιτούντων Άσυλο σε Υποτυπώδεις Συνθήκες» και «Η Παγίδα Δουβλίνο ΙΙ: Επιστροφές Αιτούντων Άσυλο προς την Ελλάδα»). Από τη μία πλευρά, όπως καταδεικνύει η πρώτη έκθεση, το παραπάνω φαινόμενο δεν είναι μεμονωμένο. Χιλιάδες παράτυποι μετανάστες και αιτούντες άσυλο, ανάμεσά τους και ασυνόδευτοι ανήλικοι, περνούν από τα κρατητήρια όλης της χώρας σε ανάλογες συνθήκες, και η κράτησή τους επιβάλλεται αυτόματα, χωρίς να εξεταστούν εναλλακτικές λύσεις. Από την άλλη, ο κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Δουβλίνο ΙΙ», που προβλέπει ότι οι αιτούντες άσυλο πρέπει να επιστρέφονται στην πρώτη χώρα στην οποία εισήλθαν κατά την άφιξή τους στην ΕΕ, τους εγκλωβίζει σε μία χώρα που δεν σέβεται βασικά τους δικαιώματα. Οι δύο αυτές εκθέσεις είναι αλληλένδετες, γιατί καταδεικνύουν και τις δυο πτυχές του προβλήματος. Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να προβούν σε εκτενή αναθεώρηση του νομικού πλαισίου, των πολιτικών και των πρακτικών που αφορούν την κράτηση των παράτυπων μεταναστών και των αιτούντων άσυλο, που θα περιλαμβάνει, συγκεκριμένα, και την αντιμετώπιση του ζητήματος των ασυνόδευτων παιδιών. Επιπλέον, καλεί και όλα τα κράτη-μέλη του Κανονισμού του Δουβλίνου να αναστείλουν αμέσως όλες τις επιστροφές προς την Ελλάδα, βάσει του Κανονισμού αυτού, μέχρι να εφαρμοστούν μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα διασφαλίζουν ότι ικανοποιείται το αναγκαίο επίπεδο προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα. Ως τότε, για να φέρουμε μόνο ένα παράδειγμα, οι ασυνόδευτοι ανήλικοι κρατούνται σε υπερπλήρη κελιά μαζί με ενήλικες χωρίς να καταλαβαίνουν το λόγο και χωρίς να έχουν πρόσβαση σε δικηγόρο. Αν σταθούν τυχεροί και αφεθούν σύντομα ελεύθεροι, η πιθανότητα να βρουν στέγη σε κάποιο κέντρο υποδοχής παραμένει εξαιρετικά μικρή και, συνεπώς, καταλήγουν να κοιμούνται στο δρόμο. Όταν, υπό ένα σύστημα που δεν είναι δίκαιο, αποτελεσματικό και εξατομικευμένο, κριθεί η αίτησή τους για άσυλο, συνήθως απορρίπτεται, ακόμα κι αν έχουν ανάγκη διεθνούς προστασίας, και πρέπει πλέον να φύγουν από τη χώρα. Επισκεφθείτε τώρα την ιστοσελίδα της Διεθνούς Αμνηστίας για τους Πρόσφυγες και διεκδικήστε τα δικαιώματα των ανηλίκων και όλων των αιτούντων άσυλο και μεταναστών, υπογράφοντας τη σχετική έκκληση της Διεθνούς Αμνηστίας. Διαβάστε τις δύο εκθέσεις που αναδεικνύουν το πρόβλημα και παρακολουθήστε το βίντεο για να διαμορφώσετε ολοκληρωμένη άποψη.

5

6 6 ΔΡΑΣΗ Τερματίστε τις Διακρίσεις στην Ευρώπη _ Αν όχι τώρα, πότε; Σχολείο γκέτο για παιδιά Ρομά, Οστράβα, Τσεχία κείμενο: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΗΛΙΟΥΡΗΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΔΡΑΣΗΣ Πότε ήταν η τελευταία φορά που σας αρνήθηκαν κάποια υπηρεσία; Έχετε σκεφτεί αν μπορεί κάποιο άτομο με καροτσάκι να παρακολουθήσει μια ταινία στον κινηματογράφο; Γνωρίζετε ότι μπορεί κάποιος να αρνηθεί την ενοικίαση δωματίου σε ομοφυλόφιλο ζευγάρι; Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη προσπάθεια στην Ευρώπη να υπάρξει μια Οδηγία που θα καθορίζει τα ελάχιστα πρότυπα προστασίας από τις διακρίσεις. Η νέα Οδηγία θα εξασφαλίσει ίση μεταχείριση για όλους, πέρα από τους τομείς της απασχόλησης, γεμίζοντας το κενό στο υπάρχον πλαίσιο εναντίον των διακρίσεων της ΕΕ και καλύπτοντας τομείς όπως η θρησκεία και η πίστη, η αναπηρία, η ηλικία και ο σεξουαλικός προσανατολισμός. Η προστασία από τις διακρίσεις αποτελεί βασική υποχρέωση των κρατών-μελών, θεσπίζει και στην πράξη την αρχή της ισότητας, η οποία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και δημιουργεί αυστηρές προϋποθέσεις για όλες τις χώρες που βρίσκονται υπό ένταξη. Ενοποιεί τα διαφορετικά επίπεδα προστασίας που υπάρχουν, τερματίζει τις συγκαλυμμένες μορφές διάκρισης και δημιουργεί ένα δίχτυ ασφαλείας για όσους πέφτουν θύματα πολλαπλών διακρίσεων. Από τον Ιούλιο του 2008, οπότε προτάθηκε η Οδηγία, η Γερμανία είναι εναντίον της υιοθέτησής της, αποτρέποντας τη σουηδική και ισπανική Προεδρία της ΕΕ να προχωρήσουν σε μια από τις προτεραιότητές τους. Τον περασμένο Ιούλιο, υπογραφές παραδόθηκαν στην γερμανική κυβέρνηση, απαιτώντας ένα αποτελεσματικό πλαίσιο προστασίας. Παράλληλα, η Οδηγία θα καλύψει προβλήματα στέγασης που έχουν να κάνουν με διακρίσεις και ειδικότερα ό,τι αφορά οικογένειες μεταναστών ή Ρομά, που αντιμετωπίζουν προβλήματα στην ανεύρεση στέγης και στην πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας. Οι τομείς που καλύπτονται αφορούν την κοινωνική πρόνοια και αλληλεγγύη, την εκπαίδευση, και τα αγαθά και υπηρεσίες που προσφέρονται στο κοινό. Στην περίπτωση της Ελλάδας, η διακήρυξη για ισότητα περιλαμβάνεται στο ελληνικό Σύνταγμα και δεν υπάρχουν νόμοι που εξειδικεύουν και προστατεύουν αποτελεσματικά από τις διάκρισεις. Οι νόμοι που υπάρχουν είτε δεν καλύπτουν όλα τα πεδία διάκρισης, είτε δεν καλύπτουν όλες τις περιπτώσεις όπου κάποιος μπορεί να πέσει θύμα διάκρισης (σεξουαλικός προσανατολισμός, διάκριση με βάση τη θρησκεία). Επί του παρόντος, η Ελλάδα έχει εκφράσει αρκετές επιφυλάξεις σχετικά με το κομμάτι της Οδηγίας που αναφέρεται στο εκπαιδευτικό σύστημα και στο κόστος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για να δημιουργήσουν κατάλληλες υπηρεσίες για ΑΜΕΑ. Ελπίζουμε ότι με την κατάλληλη πίεση και διαβούλευση θα καταφέρουμε να πείσουμε την ελληνική κυβέρνηση να λάβει αποφασιστικά δράση υπέρ της Οδηγίας και να βοηθήσει, ώστε να μην αποδυναμωθεί το τελικό κείμενο. Η υιοθέτηση μιας τέτοιας Οδηγίας θα έχει τεράστιο αντίκτυπο για όλους τους πολίτες της ΕΕ σε κρίσιμους τομείς της καθημερινότητάς τους. Μπείτε στο και πιέστε και εσείς με τη σειρά σας τη βελγική Προεδρία να ασχοληθεί με την Οδηγία και να την προωθήσει. Μπείτε στο bijlagen/haiku_ pdf και διαβάστε το σχετικό ποίημα χαϊκού που αφιέρωσε το βελγικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας.

7 Εκπαιδεύοντας τους πολίτες του αύριο _ Η Διεθνής Αμνηστία στο Φεστιβάλ "Μικρόπολις" ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 7 Φ ανταστείτε μια χώρα που λέγεται Ασπρική από το χρώμα των κατοίκων της. Φανταστείτε τώρα τον εαυτό σας κόκκινο, να μένει σε αυτήν τη χώρα, και να υπομένει την απόρριψη και εχθρικότητα των συμπολιτών του αναίτια. Τέτοιος είναι ο Πορφύριος ο Ξεχωριστός, ήρωας του παραμυθιού του Νίκου Ανδρικόπουλου «Η χώρα με τους παράξενους ανθρώπους», που χρησιμοποιήθηκε για εκπαιδευτικούς σκοπούς κατά τη διάρκεια της παρουσίας μας στο φεστιβάλ «Μικρόπολις Μια πόλη θαύμα», από τις 23 έως τις 26 Σεπτεμβρίου, στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων. Η διοργάνωση, στην οποία συμμετείχε μεγάλος αριθμός μη κερδοσκοπικών φορέων, είχε ως θέμα «Εκπαιδεύοντας τους πολίτες του αύριο» και υποδέχτηκε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς. Η Διεθνής Αμνηστία συμμετείχε στη Γειτονιά Όλων των Ανθρώπων, με υλικό για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και καλούσε τους μικρούς επισκέπτες σε μια αναζήτηση των δικαιωμάτων του Πορφύριου του Ξεχωριστού -μέσα από την ανάγνωση των περιπετειών του- και την υπεράσπισή τους. Με μεγάλη μας χαρά είδαμε, κάθε φορά που απειλούνταν τα δικαιώματα του Πορφύριου, να υψώνονται χεράκια και παιδικές φωνές να τα υπερασπίζονται. Προσηλωμένοι οι μαθητές, διαπίστωσαν τις αδικίες που ο Πορφύριος, ο κάθε Πορφύριος, υφίσταται σε μια κοινωνία και πήραν θέση απέναντί τους. Είδαν εμπειρικά τι σημαίνει οικουμενικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και τι σημαίνει υποχρέωση να τα προστατεύουμε, και αυτό μας έδωσε ιδιαίτερη συγκίνηση. Συνολικά μας επισκέφτηκαν περίπου 180 μαθητές από δημοτικά σχολεία της Αττικής, παιδιά που πήραν το ρόλο νεαρών ακτιβιστών και κέρδισαν το πρώτο τους αμνηστιακό μολύβι με το οποίο -ποιος ξέρει;- μπορεί μια μέρα να γράφουν κι αυτοί επιστολές συμπαράστασης, όπου κι αν υπάρχουν οι λεγόμενοι Ξεχωριστοί. Διανεμήθηκε επίσης υλικό σε περισσότερους από 50 εκπαιδευτικούς για χρήση στις τάξεις τους, στις οποίες και δώσαμε ραντεβού. Το Σαββατοκύριακο που ακολούθησε, η προσέλευση του κόσμου ήταν μαζική και το ενδιαφέρον για την εκπαιδευτική μας δράση πολύ ζωηρό. Παίξαμε διάφορα παιχνίδια και «στολίσαμε» αμέτρητα χεράκια με τα βραχιολάκια για να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. Τα παιδικά μπλουζάκια μας έκαναν θραύση κι ελπίζουμε να γίνουν μόδα στα σχολεία και τις παιδικές χαρές! Αναγνωρίζοντας ότι ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια ξεκινάει από μικρή ηλικία, οργανώνουμε τακτικά εκπαιδευτικές επισκέψεις σε σχολεία. Τα παιδιά, με την αστείρευτη αθωότητα και ειλικρίνειά τους, είναι πάντα σε θέση να διακρίνουν την ουσία των πραγμάτων, αυτό που πραγματικά μετράει. Χαρακτηριστικά, ένας από τους μαθητές μας ρώτησε για μια από τις αφίσες μας που έδειχνε ένα παιδί από την Αφρική -συνομήλικό του- να κρατάει ένα καλάσνικοφ, γιατί το παιδί αυτό κρατούσε όπλο. Του απαντήσαμε ήρεμα ότι στην Αφρική γίνονται πολλοί πόλεμοι και πολλές φορές παίρνουν ορφανά παιδιά για να πολεμήσουν. Ο μαθητής, σκεφτικός και απορημένος, μας ρώτησε: «Δηλαδή αυτό το παιδί μπορεί να έχει πεθάνει τώρα;». Μια τόσο προφανής ερώτηση, που πολύ συχνά ξεχνάμε να θέτουμε στον εαυτό μας οι μεγάλοι. Εάν είστε εκπαιδευτικός και επιθυμείτε να επισκεφτούμε την τάξη σας, παρακαλούμε επικοινωνήστε στο education@amnesty.org.gr ή στο κείμενο: ΡΑΝΙΑ ΕΛ ΑΜΠΑΣΥ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ AMNESTY2BUSINESS

8 8 35 χρόνια μετά _ Aντιμέτωποι με τις προκλήσεις της σημερινής εποχής κείμενο: ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΙΟΛΑΣΗΣ ΜΕΛΟΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ 35 χρόνια. Ίσως όχι τόσο πολλά για να πούμε ότι τίποτα πια δεν είναι ίδιο με το τότε. Μήπως, όμως, αρκετά για να μιλάμε για μια «άλλη» Αμνηστία, σ έναν διαφορετικό κόσμο; Σίγουρα και οι σημερινές συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές και εμείς έχουμε μετεξελιχτεί. Αλλά τα βασικά «συστατικά» αυτού του μεγαλόπνοου εγχειρήματος -που συνέλαβε ο γενναίος οραματιστής Peter Benenson το ακόμα πιο μακρινό παραμένουν ίδια. Και μιλάω, πρώτα απ όλα, για την πρωτογενή φλόγα που κινητοποίησε και κινητοποιεί όλους μας. Αυτήν που βρήκε στο ταπεινό κερί, το φυλακισμένο μέσα στο αγκαθωτό σύρμα, το ιδανικό της σύμβολο. Και που μας βοηθάει, αχνοφέγγοντας νύχταμέρα, να βρίσκουμε ή να επινοούμε το δρόμο μας. Μοιάζει κοινότοπο να επαναλάβουμε το ότι ζούμε σ έναν κόσμο που διαρκώς μεταλλάσσεται, και μάλιστα με όλο και πιο φρενήρεις ρυθμούς. Σ έναν κόσμο του οποίου οι «σταθερές» μόνον αναλλοίωτες δεν παραμένουν. Όπου οι όποιες εύθραυστες ισορροπίες διαταράσσονται και επανακαθορίζονται με μεγάλη συχνότητα. Όπου τα «συστήματα» μέσα στα οποία εγκλωβίζεται η ζωή μας (όχι πια μόνο τα πολιτικοοικονομικά, αλλά και το φυσικό οικοσύστημα) γίνονται όλο και πιο ασταθή και ευάλωτα. Όπου, μέσα στη δίνη των αλλεπάλληλων μικρών και μεγάλων γεγονότων που διαπερνούν την καθημερινότητά μας, το να εστιάζει κανείς στα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να προσπαθεί να κατευθύνει εκεί την προσοχή ενός -συνήθως- απαθούς ή αποχαυνωμένου «κοινού» ισοδυναμεί συχνά με άθλο. Οι επιμέρους επιτυχίες μας γεμίζουν ικανοποίηση και μας δίνουν, ασφαλώς, κουράγιο. Αλλά, κατά βάθος, νομίζω ότι συνειδητοποιούμε ότι ο αγώνας αυτός ορίζεται από μια βαθύτερη ανάγκη μας για αναζήτηση/επιβεβαίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και, άρα, ανεξαρτήτως θετικών ή μη αποτελεσμάτων, είμαστε «καταδικασμένοι» να συνεχίσουμε. Στο διάστημα αυτών των 35 χρόνων, το τμήμα μας, με διαφοροποιήσεις ως προς την οργανωτική του συγκρότηση και ποικίλες διακυμάνσεις ως προς την ένταση και την αποτελεσματικότητα της δράσης του, προσπάθησε έντιμα να υπηρετήσει αυτά τα ιδανικά. Ο απολογισμός, όσο κι αν υπολείπεται σημαντικά του ιδεώδους, είναι πλούσιος και πρέπει να θεωρηθεί αναμφίβολα θετικός. Όμως, σε πολλούς τομείς, τα ζητούμενα της σημερινής εποχής υπερτερούν των κεκτημένων και η διάθεση από μόνη της δεν αρκεί για να υπερκεράσει ούτε τις οργανωτικές δυσλειτουργίες, ούτε τις ανεπάρκειές μας, ιδιαίτερα σε περίοδο δυσθεώρητης οικονομικής δυσπραγίας. Παρ όλ αυτά, οφείλουμε να προσανατολιστούμε με επιμονή στο ξεπέρασμα μιας περιόδου ελλειμματικών εσωτερικών διεργασιών, προβληματικής διακυβέρνησης, γκρίνιας και τριβών (όχι κατ ανάγκη για τα πιο ουσιώδη). Στην ενίσχυση της δράσης μας, όσο το απαιτούν οι δυσοίωνες περιστάσεις και στο μέγιστο που μας επιτρέπουν οι δυνατότητές μας. Η συνειδητοποίηση του εύρους και της βαρύτητας των προβλημάτων, η αποκατάσταση των απαραίτητων ισορροπιών ανάμεσα στον κορμό των εθελοντών-ακτιβιστών και τα επαγγελματικά στελέχη (που προϋποθέτει αμοιβαία αποδοχή ρόλων και αρμοδιοτήτων και μεγαλύτερη συλλογικότητα), οι τολμηρές πολιτικές πρωτοβουλίες (που θα αυξήσουν την αναγνωρισιμότητά μας στο κοινωνικό σώμα -άρα και τον αριθμό των ενεργών μελών και των οικονομικών υποστηρικτών μας), είναι τα προαπαιτούμενα για το ξεπέρασμα της σημερινής κατάστασης. Και είναι ένα στοίχημα που μπορεί να κερδηθεί.

9 Διεθνής Αμνηστία _ 35 χρόνια Ελληνικό Τμήμα 9 Οι μεγαλύτερες νίκες στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα σημειώθηκαν σε περιόδους που η ανθρωπότητα ήρθε αντιμέτωπη με το χειρότερο πρόσωπο του εαυτού της. Σε εποχές όπου οι θεμελιώδεις ελευθερίες, η αξιοπρέπεια, η ζωή η ίδια, ακροπερπατούν στο γκρεμό των συνεχόμενων καταπατήσεων, πάντα κάποιοι θα πατήσουν σταθερά στη γη και θα σχηματίσουν ένα δίκτυ ασφαλείας για όλους. Θα δημιουργήσουν το πλέγμα στο οποίο θα χτιστούν εχέγγυα δικαιοσύνης, ελευθερίας, ισότητας, εχέγγυα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ελλάδα 1975: Ο αντιδικτατορικός αγώνας έχει τελειώσει. Οι άνθρωποι, όμως, που ύψωσαν το ανάστημά τους στη Χούντα, οι άνθρωποι που φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, έχασαν οικογένεια και συντρόφους, αυτοί που οδήγησαν στην καταδίκη της Χούντας στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι δημιουργούν το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας. Έχουν ήδη περάσει τριανταπέντε χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια, ο δρόμος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο και στην Ελλάδα υπήρξε συνεχής και πάντoτε ανηφορικός. Και συνεχίζεται μέχρι σήμερα με μεγαλύτερη ένταση και αγωνία, γιατί έτσι επιβάλλουν οι σύγχρονες συγκυρίες. Αυτά τα 35 χρόνια μας δίδαξαν πολλά, αλλά και μας απέδειξαν με τον πιο οδυνηρό τρόπο, με τις συνεχείς παραβιάσεις, ακόμα και σε καιρούς ειρήνης και δημοκρατίας, ότι δεν υπάρχουν μόνιμες κατακτήσεις και αυτονόητα. Τριανταπέντε χρόνια μετά, τα μέλη του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, παλαιά και νεότερα, είτε με οδηγό την εμπειρία, είτε με το δυναμισμό και το πάθος του νέου, μέσα σε μια περίοδο κρίσης όχι μόνο οικονομικής, αλλά και έντονης κρίσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συσπειρωνόμαστε. Και καλούμαστε, μερικές χιλιάδες εμείς, ανάμεσα στα εκατομμύρια μέλη της παγκόσμιας οργάνωσης, να δώσουμε μάχη ενάντια στα ψεύτικα διλήμματα που θέτουν υποκριτικά οι κυβερνήσεις, άλλοτε υποχθόνια κι άλλοτε ευθέως, όταν θεσπίζουν πολιτικές και στρατηγικές που διαβρώνουν το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αυξάνουν τις ανισότητες, τροφοδοτούν το ρατσισμό και την ξενοφοβία, διαιρούν και φθείρουν τις κοινότητες, και σπέρνουν τους σπόρους που φέρνουν βία και περισσότερες συγκρούσεις. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της ευθύνης μας απέναντι στους άλλους, απέναντι σ αυτούς που είναι λιγότερο τυχεροί από εμάς. Και θα το κάνουμε. Τα μέλη του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας έχουμε δεσμευτεί σ αυτούς που ίδρυσαν το Ελληνικό Τμήμα, αλλά και σε όλους τους αδικημένους συνανθρώπους μας, ότι θα υπερασπιζόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα, μέχρι να πέσουν τα εκ πρώτης όψεως απροσπέλαστα τείχη των παραβιάσεων. Είπαν για την Διεθνή Αμνηστία: «Είναι σαν το νερό που κυλάει στο βράχο. Τον διαβρώνει σιγά σιγά». Ο βράχος των καταπατήσεων έχει ήδη παρουσιάσει ρωγμές. Είμαστε αποφασισμένοι να τις κάνουμε πιο βαθιές. Όλο και πιο βαθιές. κείμενο: ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΟΛΑΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ Πνύκα, 2007 Νικόλας Κομίνης

10 10 ΕΞΕΥΡΕΣΗ ΠΟΡΩΝ Ανοίγουμε διάλογο με τους εργαζόμενους _ Η Διεθνής Αμνηστία επεκτείνει τη δράση της μέσω της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης κείμενο: ΡΑΝΙΑ ΕΛ ΑΜΠΑΣΥ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ AMNESTY2BUSINESS Τ α μέλη και οι υποστηρικτές της Διεθνούς Αμνηστίας είναι η έμψυχη εγγύηση της οικονομικής της ανεξαρτησίας, που της έχει επιτρέψει στο πέρασμα των δεκαετιών να διατηρεί την αμεροληψία της στο δύσκολο αγώνα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Διεθνής Αμνηστία παραδοσιακά απεύθυνε διάλογο στους πολίτες, ώστε να αφουγκραστεί τις ανησυχίες τους, να τους ενημερώσει για τις κραυγαλέες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που γίνονται παγκοσμίως και να τους κινητοποιήσει να κάνουν την αλλαγή. Σίγουρα έχετε στο νου σας τους εκπροσώπους μας σε δημόσιους χώρους, τα «κόκκινα μπλουζάκια», που όλο και κάπου θα σας έχουν σταματήσει. Στο εξής, η Διεθνής Αμνηστία, ανανεώνει το ραντεβού της για αυτόν τον εποικοδομητικό διάλογο εκεί όπου οι πολίτες περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους: στο χώρο εργασίας τους. Με τον τρόπο αυτό, επιθυμούμε να προσεγγίσουμε επιχειρήσεις που σέβονται τα κριτήρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε να φέρουμε κοντά τους το προσωπικό τους και να του απευθύνουμε κάλεσμα για υποστήριξη στο έργο μας. Αντιμετωπίζουμε, λοιπόν, τις επιχειρήσεις αυτές ως εταίρους της τοπικής κοινωνίας, των οποίων η σύμπραξη ανοίγει οδούς για αλλαγή στον εταιρικό χώρο μακροπρόθεσμα. Αυτή η οπτική είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τη λογική της φιλανθρωπίας, για αυτό και εκείνο που επιδιώκουμε δεν είναι δωρεές εκ μέρους των εταιρειών, αλλά η έμπρακτη εμπλοκή των εργαζομένων τους. Αυτό σημαίνει ότι, πέρα από την οικονομική υποστήριξη της οργάνωσης, οι εργαζόμενοι αυτοί θα έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε δράσεις που τους αφορούν και να δραστηριοποιηθούν εθελοντικά στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Από την άλλη, οι εταιρείες είναι το σημείο επαφής μας με αυτό το κοινό εργαζομένων και για αυτό το λόγο αποδίδουμε μεγάλη σημασία στην επιλογή τους. Συχνά, στο βωμό του κέρδους, εταιρείες αγνοούν το σεβασμό του ανθρώπινου παράγοντα και αυθαιρετούν εις βάρος του. Στην περίπτωση της Διεθνούς Αμνηστίας, οποιαδήποτε συνεργασία με εταιρείες διέπεται από αμεροληψία, ανεξαρτησία, αξιοπιστία, ειλικρίνεια, διαφάνεια και συμφωνία με τις αρχές μας. Τηρώντας αυτές τις αρχές, μας είναι αδύνατο να συνεργαστούμε με εταιρείες που δεν σέβονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, δεν τηρούν κανόνες υγιεινής στους χώρους εργασίας τους, δεν συμμορφώνονται με το εθνικό νομοθετικό πλαίσιο και με διεθνείς συμβάσεις, υποστηρίζουν αυταρχικά καθεστώτα ή καταστρέφουν το περιβάλλον. Παρομοίως, η Διεθνής Αμνηστία δεν μπορεί ούτε καν έμμεσα να δεχτεί την υποστήριξη εταιρειών των οποίων η δραστηριότητα απειλεί ή καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα: καπνοβιομηχανίες, εταιρείες που ειδικεύονται στη μεταλλουργία και την εξόρυξη πετρελαίου, την ξυλεία ή την κατασκευή και εμπορία όπλων, αποκλείονται για το λόγο αυτό. Με το πρόγραμμα Amnesty to Business, με το οποίο η Διεθνής Αμνηστία απευθύνεται στις εταιρείες, επιδιώκουμε τη δημιουργία ενός πλέγματος σεβασμού και προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον εταιρικό χώρο. Η δημιουργία και εδραίωση μιας τέτοιας κουλτούρας σε έναν χώρο όπου παραδοσιακά τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ευάλωτα θα είναι βέβαια μια αργή και μακροχρόνια διαδικασία, αλλά μεγάλη κατάκτηση, όταν υλοποιηθεί. Εάν κι εσείς έχετε δική σας επιχείρηση με προσωπικό άνω των 15 ατόμων, είστε υπεύθυνος προσωπικού ή υπάλληλος, και η επιχείρησή σας σέβεται τα κριτήρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μπορείτε να έρθετε σε επικοινωνία μαζί μας, ώστε να επισκεφτούμε το προσωπικό σας και να το εμπνεύσουμε να κάνει τον κόσμο μας καλύτερο! Για πληροφορίες: Ράνια Ελ Αμπάσυ, Υπεύθυνη Προγράμματος Amnesty2Business, , εσωτ. 32, face2face@amnesty.org.gr

11

12 12 ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ Συναυλία των U2 στην Αθήνα _ Όταν η τέχνη δρα ακτιβιστικά, η φωνή μας γίνεται δυνατότερη κείμενο: ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ AΚΤΙΒΙΣΜΟΥ Ένα, δύο, τρία... Καλώς ήρθατε στο θαυμαστό κόσμο των U2! Για τη σχέση της τέχνης με τον ακτιβισμό μιλήσαμε και στο προηγούμενο τεύχος του περιοδικού μας. Δεν χρειάζεται να ξαναπούμε πως αυτή η σύμπραξη φέρνει θεαματικά αποτελέσματα, πόσω μάλλον όταν ο ακτιβισμός στηρίζεται από καταξιωμένους και αναγνωρισμένους καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο, όπως είναι το συγκρότημα των U2. Οι U2 υποστηρίζουν τη Διεθνή Αμνηστία πάνω από 27 χρόνια και το πάθος τους και η αφοσίωσή τους στα ανθρώπινα δικαιώματα έχει εμπνεύσει χιλιάδες ανθρώπους να λάβουν μέρος στις δράσεις της οργάνωσης. Χαρακτηριστική είναι η ιστορία της Lucy Macnamara, ακτιβίστριας της οργάνωσης, που μας είπε: «Ως πιστή θαυμάστρια των U2, στην τρυφερή ηλικία των 13, όταν άκουσα για πρώτη φορά το Mothers of the Disappeared -στην πρώτη συναυλία που παρακολούθησα στη ζωή μου, συνοδευόμενη από τη μητέρα μου-, συγκινήθηκα τόσο πολύ, που αμέσως έγινα υποστηρίκτρια της Διεθνούς Αμνηστίας, ενώ πυροδοτήθηκε μέσα μου τέτοιο πάθος για τη δικαιοσύνη που δεν μπόρεσε να σβήσει ποτέ». Όπως κάθε φορά τα τελευταία χρόνια, έτσι και φέτος, το συγκρότημα κάλεσε τη Διεθνή Αμνηστία να περιοδεύσει μαζί του, κατά τη διάρκεια του ευρωπαϊκού σκέλους της περιοδείας των 360, και να κάνει δράση για τη νέα παγκόσμια εκστρατεία (((Απαιτούμε Αξιοπρέπεια))). Έτσι, όλα τα ευρωπαϊκά τμήματα συντονίστηκαν, συνεργάστηκαν, κινητοποίησαν τους πιο ενεργούς ακτιβιστές τους και έβαλαν τα δυνατά τους για να ακουστεί δυνατά η φωνή τους. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας συναντήσαμε και δυσκολίες, όπως στη συναυλία στη Μόσχα, όταν πέντε ακτιβιστές της Διεθνούς Αμνηστίας τέθηκαν υπό προσωρινή κράτηση από την αστυνομία, ενώ τα περίπτερα της οργάνωσης έκλεισαν, πριν τη συναυλία των U2, με την κατηγορία πως δεν είχαν άδεια για να κάνουν δράση. Όμως, όλοι μαζί, με όρεξη, ενθουσιασμό και πάθος για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταφέραμε να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον ανθρώπων που στήριξαν με ποικίλους τρόπους τη δράση μας σε όλες τις πόλεις όπου έγιναν οι συναυλίες! Ακόμη, με τη στήριξη του ίδιου του συγκροτήματος, κάναμε γνωστή σε όλη την Ευρώπη την υπόθεση της Aung San Suu Kyi, κρατούμενης συνείδησης από τη Μυανμάρ, η οποία βρίσκεται εδώ και 14 χρόνια σε κατ οίκον περιορισμό, και, κάθε βράδυ, σε μια πόλη, συγκρότημα, ακτιβιστές και θαυμαστές, της στέλναμε ένα ηχηρό μήνυμα αγάπης και αλληλεγγύης. Στην Αθήνα, μετά από πολύωρη προσπάθεια και πολλές πολλές ώρες ορθοστασίας, καταφέραμε να συγκεντρώσουμε 1969 υπογραφές και φωτογραφίες, για να διαμαρτυρηθούμε για την εξαναγκαστική έξωση που υπέστη η κοινότητα Ρομά στην πόλη Miercurea Ciuc της Ρουμανίας. Για τους 25 ακτιβιστές και ακτιβίστριες που βρισκόμασταν εκεί, η διαδικασία ήταν εξαντλητική, η κούραση μεγάλη και η ένταση ακόμα μεγαλύτερη. Όλοι και όλες βάλαμε τα δυνατά μας, φορώντας τα κίτρινα μπλουζάκια μας και το πιο πλατύ χαμόγελό μας, για να συγκεντρώσουμε όσο πιο πολλές υπογραφές γινόταν, να ανακαλύψουμε πού ήταν ο Υποστηρικτές της Διεθνούς Αμνηστίας φωνάζουν "τέλος" στις εξαναγκαστικές εξώσεις!

13 ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ 13 περισσότερος κόσμος που θα μπορούσε να μας υποστηρίξει, να μιλήσουμε με πάθος για τη δράση μας σε αυτούς που ήρθαν να απολαύσουν τους U2. Όμως, όταν το βράδυ ξεκίνησε η συναυλία, αποζημιωθήκαμε όλοι και όλες για την κούρασή μας. Όταν κατά τη διάρκεια του κομματιού Walk on ανεβήκαμε πάνω στη σκηνή κρατώντας φαναράκια με το κερί της Διεθνούς Αμνηστίας, που συμβολίζει την ελπίδα, περιστοιχίζοντας το συγκρότημα, και ο Bono είπε όσο πιο δυνατά μπορούσε «εθελοντές της Διεθνούς Αμνηστίας συνεχίστε να προχωράτε...» προτρέποντας τον κόσμο να στείλει ένα μήνυμα ελπίδας στην Aung San Suu Kyi, τότε, όλοι νιώσαμε πόσο σημαντικό είναι το σύμβολο που κρατούσαμε στα χέρια μας και πόσο τυχεροί εμείς που προσπαθούμε να κρατήσουμε τη φλόγα του αναμμένη. Ευχαριστούμε, U2, που μας δώσατε την ευκαιρία να ζήσουμε μια τόσο δυνατή εμπειρία. Ευχαριστούμε, U2, που μας στηρίξατε και μεταφέραμε το μήνυμά μας στους ανθρώπους που βρίσκονταν εκεί. Ευχαριστούμε, U2, που κάνατε το κερί μας να φέγγει σε όλη την Αθήνα εκείνο το βράδυ και σε όλη την Ελλάδα τα βράδια που ακολούθησαν. Ευχαριστούμε κυρίως όμως ΕΣΑΣ που πιστέψατε και στηρίξατε τη δράση μας και μας βοηθήσατε να συγκεντρώσουμε τις περισσότερες υπογραφές που έχουμε συλλέξει ποτέ σε λίγες και μόνο ώρες! Σας υποσχόμαστε πως θα κάνουμε τη φωνή σας να ακουστεί δυνατά μέχρι τη Ρουμανία! Η ομάδα ακτιβιστών και ακτιβιστριών της Διεθνούς Αμνηστίας την ημέρα της συναυλίας. Η δράση μας για την κοινότητα των Ρομά στην Miercurea Ciuc της Ρουμανίας δεν έχει τελειώσει. Υπόγραψε και ΕΣΥ την έκκληση στο και ένωσε τη φωνή σου με τους χιλιάδες ακτιβιστές που έχουν δράσει μέχρι τώρα, για να σταματήσουν οι εξαναγκαστικές εξώσεις των Ρομά στα Βαλκάνια!

14 14 ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Διακρίσεις στην Ευρώπη _ Η Γαλλία καλείται να τερματίσει το στιγματισμό των Ρομά και των Νομαδικών Πληθυσμών Σ τις 26/08, η Διεθνής Αμνηστία εξέφρασε τη βαθιά της ανησυχία σχετικά με πρόσφατες δηλώσεις και μέτρα των γαλλικών αρχών που φαίνεται να στοχοποιούν τους Ρομά και τους νομαδικούς πληθυσμούς. Η οργάνωση προβληματίζεται με το γεγονός ότι κάποιοι Ρομά επιστρέφονται από τη Γαλλία στις χώρες καταγωγής τους, υπό το φως δηλώσεων της γαλλικής κυβέρνησης οι οποίες υπαινίσσονται την ύπαρξη συνδέσμων μεταξύ Ρομά και εγκληματικότητας. Τα μέτρα ακολούθησαν την ανακοίνωση της γαλλικής κυβέρνησης ότι περίπου 300 παράνομοι καταυλισμοί που κατοικούνταν από Ρομά και νομάδες θα έκλειναν εντός τριών μηνών, έπειτα από μια υπουργική σύσκεψη στις 28 Ιουλίου για να συζητηθούν «τα προβλήματα που προκαλούνται από τη συμπεριφορά ορισμένων νομάδων και Ρομά». Στη διάρκεια αυτής της σύσκεψης, ο πρόεδρος Σαρκοζί φέρεται να αναφέρθηκε στους παράνομους καταυλισμούς που κατοικούνται από τους Ρομά ως «πηγές» εγκληματικότητας, που, σύμφωνα με ισχυρισμούς, περιλαμβάνει παιδική εκμετάλλευση και πορνεία. Η οργάνωση είναι θορυβημένη από το γεγονός ότι έγιναν τέτοιες δηλώσεις από τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, καθώς θα μπορούσαν να διαιωνίσουν αρνητικά στερεότυπα που συμβάλλουν στο στιγματισμό και στις διακρίσεις κατά των Ρομά και των νομαδικών πληθυσμών. Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι οι γάλλοι αξιωματούχοι θα έπρεπε να εργάζονται για την κα- ταπολέμηση των διακρίσεων, αντί να κάνουν εμπρηστικές δηλώσεις που συνδέουν ολόκληρες κοινότητες με υποτιθέμενη εγκληματικότητα. Η οργάνωση ανησυχεί ότι τέτοιες δηλώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε ακόμα περισσότερες διακρίσεις κατά των Ρομά και των νομαδικών πληθυσμών. Κανείς δεν θα έπρεπε να επιστρέφεται ή να απελαύνεται απλώς επειδή είναι Ρομά. Επίσης, η οργάνωση υπενθυμίζει στις γαλλικές αρχές τις υποχρεώσεις τους, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, να εγγυώνται τα δικαιώματα όλων των προσώπων, συμπεριλαμβανομένων των Ρομά και των νομάδων, για επαρκή στέγαση. Οι γαλλικές αρχές δεν μπορούν να εκδιώκουν κανέναν από το σπίτι του, ακόμα και αν πρόκειται για παράνομο οικισμό, εάν δεν έχουν εξαντληθεί όλες οι άλλες εναλλακτικές λύσεις και εάν δεν έχει γίνει διαβούλευση με όλους τους κατοίκους που επηρεάζονται. Οι εξώσεις μπορεί να εκτελούνται μόνο όταν εφαρμόζονται οι κατάλληλες διαδικασίες προστασίας. Πρέπει να παρέχεται επαρκής εναλλακτική στέγαση και οι κάτοικοι που μετεγκαθίστανται πρέπει να λαμβάνουν αποζημίωση για όλες τις απώλειές τους. Η Διεθνής Αμνηστία καλεί, επίσης, τη Γαλλία να καταργήσει οποιεσδήποτε διατάξεις της γαλλικής νομοθεσίας που κάνουν διακρίσεις κατά των νομάδων, όπως την απαίτηση να φέρουν ταξιδιωτικές άδειες και τον περιορισμό των δικαιωμάτων ψήφου τους.

15 IΡAK ΑΝΔΡΑΣ ΚΡΑΤΕΙΤΑΙ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΧΩΣ ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ Ο Walid Yunis Ahmad κρατείται εδώ και δέκα χρόνια σε φυλακή στην κουρδική ζώνη του Ιράκ χωρίς να του έχει απαγγελθεί καν κατηγορία. Συνελήφθη μετά από μεταφορά με αυτοκίνητο, το οποίο υποτίθεται ότι περιείχε εκρηκτικά. Μαζί του συνελήφθη και ο οδηγός, που αφέθηκε ελεύθερος μετά από τρεις μήνες. Ο Ahmad υπέστη βασανιστήρια, ενώ, κατά τα τρία πρώτα χρόνια της κράτησής του, η οικογένειά του δεν γνώριζε καν αν είναι ζωντανός. Πολλοί άνθρωποι κρατούνται στις φυλακές της χώρας χωρίς να τους έχει απαγγελθεί κατηγορία. ΓΡΑΨΤΕ ΠΡΟΣ: His Excellency Dr Barham Salih Prime Minister Kurdistan regional government Erbil Republic of Iraq Your Excellency, Walid Yunis Ahmad was arrested on 6 February 2000 and has been detained without charge or trial since then. He was tortured following arrest and held in solitary confinement for long periods. I urge you to order his immediate and unconditional release, unless he is to be promptly brought to trial on a recognizably criminal charge and offered full fair trial guarantees. Finally, I urge you to order the release of all detainees held for long periods unless they are immediately charged with a recognizably criminal offence and brought to trial promptly and fairly. Yours sincerely, EKKΛHΣEIΣ 15 MYANMAΡ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ Ο Ko Mya Aye εκτίει ποινή 65,5 ετών, καθώς, τον Αύγουστο του 2007, συνελήφθη -όπως και άλλοι- λόγω της συμμετοχής του σε ειρηνική διαμαρτυρία κατά της απόφασης της κυβέρνησης να αυξήσει τις τιμές στα καύσιμα. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, ο 44χρονος αντιμετωπίζει πρόβλημα στην καρδιά, το οποίο επιδεινώθηκε τους τελευταίους μήνες. Επιπροσθέτως, υποφέρει από υπέρταση και προβλήματα στομάχου. Εντούτοις, δεν έχει λάβει την κατάλληλη ιατρική βοήθεια. Η φυλακή στην οποία κρατείται βρίσκεται μακριά από κέντρα υγείας ή νοσοκομεία, ενώ οι συνθήκες υγιεινής είναι εξαιρετικά κακές. ΓΡΑΨΤΕ ΠΡΟΣ: Maung Oo - Minister for Home Affairs Ministry of Home Affairs Office No. 10, Naypyitaw, Union of Myanmar Nyan Win - Minister of Foreign Affairs Ministry of Foreign Affairs Naypyitaw, Union of Myanmar Dear, I am deeply concerned about the health of prisoner of conscience, Ko Mya Aye, who is currently detained in Taungyi prison in Shane state. He is suffering from a heart condition. Though his health has worsened in recent months -exacerbated by the poor conditions in which he is being held- he has been denied access to adequate medical treatment. I urge you to take immediate action to ensure he is given immediate access to medical treatment. Finally, I urge you to release Ko Mya Aye unconditionally as soon as he has received the urgent medical treatment he needs. Sincerely, επιμέλεια: ΚΩΣΤΑΣ ΦΟΛΛΑΣ ΚΕΝΥΑ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑ ΖΗΤΑ ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ 74ΧΡΟΝΟΥ Ο 74χρονος Jackson Maina Kihato σκοτώθηκε από αστυνομικό στις 19 Ιουλίου, κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας κατοίκων για τις αναγκαστικές εξώσεις που υπέστησαν από τα σπίτια και τα μαγαζιά τους. Ο Kihato είδε αστυνομικό να ξυλοκοπεί άγρια μια γυναίκα και διαμαρτυρήθηκε σε έναν άλλον, ο οποίος τον πυροβόλησε στο στήθος. Ο άτυχος άνδρας άφησε λίγο αργότερα την τελευταία του πνοή. Η Διεθνής Αμνηστία ζητά από τις αρχές την απόδοση δικαιοσύνης για το θάνατό του. ΓΡΑΨΤΕ ΠΡΟΣ: Mathew Kirai Iteere - Commissioner of Police Kenya Police Headquarters Vigilance House, Harambee Avenue, PO BOX 30083, Nairobi, Kenya Philip Kisia - Town Clerk Nairobi City Council City Hall Annex PO Box 30075, Nairobi, Kenya Dear, I am deeply disturbed regarding reports that Jackson Maina Kihato, an unarmed 74-year old man, caught up in protests against the forced evictions of 10 July was shot dead by police on 19 July. I urge you to promptly investigate his death and ensure that the perpetrator is brought to justice in a fair trial that does not lead to imposition of the death penalty. I also urge you to take adequate steps to ensure that police respect the right of people to freedom of peaceful assembly. Sincerely,

16 Διεθνησ αμνηστια ελληνικο τμημα