Η ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΌ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ

Transcript

1 Μελέτη 2: Για το Σάββατο 11 Ιανουαρίου Η ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΌ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ Εδάφιο µνήµης: «Ταύτα πάντα ελάλησεν ο Ιησούς διά παραβολών προς τους όχλους, και χωρίς παραβολής δεν ελάλει προς αυτούς. Διά να πληρωθή το ρηθέν διά του προφήτου, λέγοντος, "Θέλω ανοίξει εν παραβολαίς το στόµα µου, θέλω απαγγείλει πράγµατα κεκρυµµένα από καταβολής κόσµου".» Ματθαίο 13/ιγ 34,35. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Β Σαµ. 12/ιβ 1-7, Ησ. 28/κη 24-28, Ματθ. 7/ζ 24-27, 13/ιγ 1-30, Λουκά 20/κ Ο Χριστιανισμός είναι μία λογική θρησκεία. Η νοημοσύνη πρέπει να καλλιεργείται. Ωστόσο, η νοημοσύνη από μόνη της δεν εκφράζει επαρκώς την ανθρώπινη προσωπικότητα. Σε αντίθεση με τα ρομπότ που είναι προγραμματισμένα να σκέφτονται, οι άνθρωποι μπορούν να αγαπήσουν, να νιώσουν, να πονέσουν, να κλάψουν, να ενδιαφερθούν, να γελάσουν και να φανταστούν. Γι αυτό και ο Ιησούς δεν μετέφερε τις αιώνιες αλήθειες χρησιμοποιώντας μόνο τη λογική. Οι ομιλίες Του εμπεριείχαν εικόνες από την καθημερινή ζωή για να προσεγγίσουν όλους τους ανθρώπους. Παιδιά και ενήλικες μπορούσαν να κατανοήσουν τις βαθιές αλήθειες που μετέδιδε μέσα από παραβολές και απεικονίσεις. Έτσι, σύνθετες έννοιες όπως η δικαίωση και ο αγιασμός μπορούσαν να αφομοιωθούν εύκολα μέσα από τα λόγια του Αφηγητή. Όσες έννοιες ήταν δύσκολο να γίνουν κατανοητές, διδάσκονταν μέσα από συμβολισμούς και απεικονίσεις.

2 Κυριακή 5 Ιανουαρίου ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ Διαβάστε Β Σαµ. 12/ιβ 1-7, Ησ. 28/κη 24-28, Ιερ. 13/ιγ και Ιεζ. 15/ ιε 1-7. Πώς αυτές οι παραβολές και οι αλληγορίες µας βοηθάνε να κατανοήσουµε τη σχέση του Θεού µε την ανθρωπότητα; Ποια αντικείµενα ή σκηνικά που χρησιµοποίησαν οι προφήτες, βλέπουµε αργότερα στις παραβολές του Χριστού; Όπως βλέπουµε ο Νάθαν χρησιµοποιεί µία παραβολή ως πρόσχηµα του πραγµατικού λόγου της επίσκεψής του. Ο Δαβίδ ενοχοποιεί τον εαυτό του και ανακοινώνει ο ίδιος την ποινή του. Μέσα από αυτήν την παραβολή ο Νάθαν έφερε το επιθυµητό αποτέλεσµα, διαφορετικά θα υπήρχε έντονη αντίδραση που πολύ πιθανόν να οδηγούσε στην εκτέλεσή του. Η ποιητική ιστορία του Ησαΐα πηγάζει από την γεωργία µε την οποία οι ακροατές του είναι ιδιαίτερα εξοικειωµένοι. Μερικούς αιώνες αργότερα, ο Ιησούς χρησιµοποίησε το ίδιο σκηνικό. Με την παραβολή του ο Ησαΐας µίλησε για το άπειρο έλεος του Θεού την περίοδο της τιµωρίας. Στο 12 ο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής, ο Παύλος παρουσιάζει µε παρόµοιο τρόπο την τιµωρία του Θεού ως µέσο διόρθωσης, και όχι εκδίκησης. Οι θεϊκές τιµωρίες έδειχναν τον λυτρωτικό σκοπό τους να ενθαρρύνουν για µετάνοια, αναζωπύρωση και µεταρρύθµιση. Κάθε φορά που ο λαός πείσµωνε και επαναστατούσε, ακολουθούσαν µεγάλες τιµωρίες. Η παραβολή του Ιερεµία είναι µία τροµερή απεικόνιση της κρίσης. Όποτε οι άνθρωποι εµπόδιζαν το λυτρωτικό σκοπό του Θεού, Εκείνος επέτρεπε να γευθούν τις συνέπειες των επιλογών τους. Παρόµοια, και ο Χριστός ανέφερε παραβολές κρίσης στο ακροατήριό Του. Ο Ιεζεκιήλ χρησιµοποιεί έναν άλλο συµβολισµό για να µεταφέρει παρόµοιο µήνυµα. ΣΚΕΨΗ: Τι υπάρχει στις ιστορίες που κάνει να αποδίδεται η αλήθεια µε τέτοιο έντονο τρόπο; Ποιες είναι οι δικές σας αγαπηµένες ιστορίες και γιατί σας αρέσουν τόσο;

3 Δευτέρα 6 Ιανουαρίου ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΉ ΣΟΦΙΑ Διαβάστε Ματθ. 7/ζ Πώς αυτά τα εδάφια συµβάλλουν στην κατανόησή µας για την Χριστιανική µαθητεία; Γιατί νοµίζετε ότι ο Ιησούς χρησιµοποίησε αυτό το παράδειγµα από τη φύση για να µας διδάξει µία τόσο σηµαντική αλήθεια; Οι σύγχρονες κοινωνίες θεωρούν τη µόρφωση δεδοµένη. Ωστόσο, ακόµη και σήµερα υπάρχουν πολλά µέρη όπου δεν υπάρχει ευκαιρία για µόρφωση. Στο παρελθόν, η µόρφωση ήταν η εξαίρεση, και όχι ο κανόνας. Οι άρχουσες τάξεις, και όσοι εξειδικεύονταν στην ανάγνωση και τη γραφή οι γραµµατείς αποκτούσαν εξουσία λόγω της µόρφωσής τους. Για το λόγο αυτό ο Ιησούς µετέδιδε το µήνυµά Του κατά τέτοιον τρόπο ώστε να µπορούν να το κατανοήσουν και οι αγράµµατοι. Πριν την εφεύρεση του τυπογράφου από τον Γουτεµβέργιο, τα κείµενα ήταν χειρόγραφα και η συγγραφή τους ήταν µία χρονοβόρα διαδικασία. Λίγοι µπορούσαν να έχουν πρόσβαση σ αυτά. Έτσι, οι πληροφορίες µεταδίδονταν προφορικά, µέσα από θρύλους, παραβολές, και άλλα παρόµοια µέσα. Ο Θεός προσφέρει σωτηρία σε όλη την ανθρώπινη φυλή. Δεν πρέπει λοιπόν να µας εκπλήσσει που ο Χριστός χρησιµοποίησε αυτά τα µέσα επικοινωνίας για να προσεγγίσει το µεγαλύτερο µέρος του λαού. Διαβάστε Λουκά 14/ιδ Τι µαθήµατα µπορούµε να συλλέξουµε από αυτές τις ιστορίες; Πώς αυτές οι απεικονίσεις φωτίζουν την κατανόησή µας για τη µαθητεία; Η οικοδοµή προϋποθέτει προετοιµασία. Το κόστος υπολογίζεται πριν την ανέγερση. Παροµοίως, και η µαθητεία χρειάζεται προετοιµασία. Το θαύµα της παροχής τροφής, οι θεαµατικές θεραπείες, και η εµφανής επιτυχία, έκαναν τους µαθητές να υποθέσουν ότι το να ακολουθήσουν τον Ιησού ήταν κάτι εύκολο. Ο Ιησούς, ωστόσο, ενθάρρυνε τους ακροατές Του να δουν όλη την εικόνα. Η αυτοθυσία, η θλίψη, η ταπείνωση και η απόρριψη αποτελούσαν µεγάλο κόστος. Είναι αξιοσηµείωτο ότι ο Ιησούς µετέδωσε αυτό το µήνυµα µε µεταφορικό τρόπο, ενώ θα µπορούσε να απαριθµήσει απλώς τα όσα οι µαθητές Του πιθανόν να συναντούσαν.

4 Τρίτη 7 Ιανουαρίου ΓΕΩΡΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ Διαβάστε Ματθ. 13/ιγ Τι είπε ο Ιησούς για την μαθητεία; Τι διδάγματα μπορούμε να αντλήσουμε από αυτές τις απεικονίσεις; Η παραβολή του Χριστού για τον σπορέα είναι γνωστή σε πολλούς. Ήταν ένα συνηθισμένο γεγονός, με το οποίο οι ακροατές Του θα μπορούσαν εύκολα να ταυτιστούν. Η σύνδεση με την μαθητεία είναι προφανής. Ο Ιησούς καλεί τους ακροατές Του να αξιολογήσουν την θέση τους ως μαθητές. Αντί να αντιμετωπίσει τον καθένα ξεχωριστά, χρησιμοποιεί παραβολές, καλώντας τους μαθητές να το κάνουν για τον εαυτό τους. Κοιτάζοντας στον καθρέπτη της ψυχής τους, μπορούν να εκτιμήσουν τις υλιστικές τάσεις, να αναθεωρήσουν την ικανότητά τους για εγκράτεια, να αναλύσουν τις εγκόσμιες εμπλοκές, και να επιλέξουν ως τρόπο ζωής την ασυμβίβαστη μαθητεία. Την ίδια στιγμή, η πραγματική μαθητεία θέτει την κρίση στα χέρια του Κυρίου, και όχι στα χέρια των μαθητών. Η ανθρώπινη διάκριση είναι ατελής, και η ανθρώπινη γνώση ελλιπή. Μόνο ο Θεός έχει πλήρη γνώση. Ο Ιησούς προειδοποιεί ότι ο Σατανάς θα διεισδύσει. Οι μαθητές δεν μπορούν να αφήσουν την κρίση σε άλλους πιστούς επειδή αυτοί μπορεί να είναι ζιζάνια και όχι σιτάρι. Και τα δύο αυξάνουν μαζί, μέχρι την ημέρα του θερισμού. «Οι διδασκαλίες του Χριστού με παραβολές βασίζονται στην ίδια αρχή μ αυτή της αποστολής Του στον κόσμο. Πήρε τη φύση μας και έζησε ανάμεσά μας για να εξοικειωθούμε εμείς με τη θεία Του προσωπικότητα. Η θεότητα αποκαλύφθηκε μέσα από την ανθρωπότητα, η αόρατη δόξα μέσα από την ορατή μορφή. Οι άνθρωποι θα γνώριζαν το άγνωστο μέσα από το γνωστό. Οι ουράνιες πραγματικότητες θα αποκαλύπτονταν μέσα από το γνωστό.» Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ. 5. ΣΚΕΨΗ: Στην παραβολή του σπορέα, ο Ιησούς µίλησε για την «απάτη του πλούτου» (εδ.22). Σε τι αναφερόταν; Πώς µπορεί ο πλούτος να «απατήσει» ακόµη και εκείνους που δεν τον έχουν;

5 Τετάρτη 8 Ιανουαρίου ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Η διακονία του Χριστού ήταν αντίθετη προς αυτή των θρησκευτικών ηγετών. Τα μέσα τα οποία χρησιμοποιούσε ήταν, ο Λόγος του Θεού, ο χαρακτήρας Του, και η ζωή Του. Στη μάχη Του με το κακό χρησιμοποιούσε λόγια ζωής που εκφράζονταν συχνά μέσα από παραβολές και απεικονίσεις. Αυτά τα μέσα που χρησιμοποιούσε ο Χριστός, έπιασαν πολλές φορές απροετοίμαστους πολλούς ηγέτες, οι οποίοι δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την επιρροή Του στα πλήθη. Πολλές από τις παραβολές εμπεριείχαν μηνύματα εναντίον τους. Οι θρησκευτικοί ηγέτες ήξεραν πολύ καλά ότι έχαναν την επιρροή τους κάθε φορά που το μήνυμα του Χριστού διείσδυε στην καρδιά των ανθρώπων. Διαβάστε Ματθ. 21/κα και Λουκά 14/ιδ 16-24, 20/κ Τι ισχυρά διδάγματα απορρέουν από αυτές τις παραβολές; Αν και οι παραβολές πολλές φορές απευθύνονταν σε συγκεκριμένα άτομα, ποιες αρχές εφαρμόζονται και σε μας, σήμερα; «Η παραβολή του αμπελιού εφαρμόζεται όχι μόνο στο ιουδαϊκό έθνος. Αποτελεί ένα μάθημα και για μας. Η εκκλησία σ αυτή τη γενιά προικίστηκε από το Θεό με μεγάλα προνόμια και μ ευλογίες κι Αυτός περίμενε ανάλογη ανταπόδοση.» Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ Αναμφίβολα έχουμε ευλογηθεί ιδιαίτερα από τον Κύριο λυτρωθήκαμε με το αίμα του Χριστού, έχουμε την υπόσχεση για σωτηρία βασισμένη στη δικαιοσύνη Του, έχουμε την βεβαιότητα της αιώνιας ζωής, και την υπόσχεση για Άγιο Πνεύμα μας έχουν δοθεί τόσα πολλά Είναι εύκολο ωστόσο, να ξεχάσουμε όλα όσα έχουμε ή να τα θεωρήσουμε δεδομένα. Όπως οι γεωργοί στην παραβολή, μπορεί να μη συνειδητοποιήσουμε καν τις συνέπειες των πράξεών μας. Στο τέλος, η άγνοιά τους δεν τους δικαιολόγησε την ημέρα της κρίσης. Και δεν θα δικαιολογήσει ούτε κι εμάς. ΣΚΕΨΗ: Πόσες φορές στο παρελθόν απατηθήκατε µε την πνευµατική σας κατάσταση; Τι διδαχτήκατε από αυτές σας τις εµπειρίες που θα σας βοηθήσει να µην επαναλάβετε τα λάθη του παρελθόντος;

6 Πέμπτη 9 Ιανουαρίου ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Μετά την αναφορά της επίγειας διακονίας του Χριστού, δεν βλέπουμε πλέον παραβολές στην Αγία Γραφή. Σε τι οφείλεται αυτό το φαινόμενο; Το μεγαλύτερο μέρος της Καινής Διαθήκης δεκατέσσερα βιβλία έχουν γραφτεί από τον Παύλο, ενώ και το μεγαλύτερο μέρος των Πράξεων των Αποστόλων, που γράφτηκε από τον Λουκά, εστιάζει επίσης στον Παύλο. Αν και ο Παύλος δεν χρησιμοποίησε ιστορίες, χρησιμοποίησε ωστόσο απεικονίσεις και παρομοιώσεις όπως ο Ιησούς (δείτε Ρωμ. 7/ζ 1-6, Α Κορ. 3/γ 10-15, Β Κορ. 5/ε 1-10). Οι ομιλίες του δεν ήταν βαρετές, και σίγουρα δεν ήταν άχρωμες. Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στις δημόσιες ομιλίες του Χριστού με εκείνες του Παύλου, ωστόσο, και οι δύο είχαν ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα. Οι άλλοι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης πλησίασαν πιο πολύ στις παραβολές του Χριστού. Ο Ιάκωβος, ο αδελφός του Ιησού, θέλοντας να διδάξει, έγραψε: «Διότι εάν εισέλθη εις την συναγωγήν σας άνθρωπος έχων χρυσούν δακτυλίδιον» (Ιακ. 2/β 2). Ωστόσο, ούτε ο αδελφός του Χριστού ούτε κάποιος άλλος μαθητής χρησιμοποίησαν ιστορίες στον βαθμό που τις χρησιμοποίησε Εκείνος. Οι παρομοιώσεις και οι συμβολισμοί είναι διάχυτοι. «Ως άνθος χόρτου θέλει παρέλθει» (Ιακ. 1/α 10). «Ιδού, και τα πλοία» (Ιακ. 3/γ 4). Το όραμα του Πέτρου (Πραξ. 10/ι ) ήταν συμβολικό. Πολλούς συμβολισμούς έχουμε και στο βιβλίο της Αποκάλυψης. «Και ότε είδεν ο δράκων ότι ερρίφθη εις την γην, εδίωξε την γυναίκα» (Αποκ. 12/ιβ 13). Δείτε τις απεικονίσεις σ αυτά τα εδάφια. Ποια διδάγματα εμπεριέχουν; Τι εικόνες χρησιμοποιούνται για να δοθεί το μήνυμα; Πράξ. 10/ι 9-16, Ιακ. 3/ γ 3-12, Αποκ. 12/ιβ 7-17, 18/ιη 9-20, 19/ιθ Όπως κι αν εκφράζεται, η αρχή παραμένει ίδια: οι απεικονίσεις, οι παρομοιώσεις, οι παραβολές, οι αλληγορίες και οι άλλοι δημιουργικοί τρόποι χρήσης του λόγου, μας βοηθάνε να γινόμαστε πιο κατανοητοί. Εφόσον ο Χριστός και οι μαθητές Του χρησιμοποίησαν διάφορες απεικονίσεις για να βοηθήσουν το ακροατήριό τους να κατανοήσει την αλήθεια, και εμείς θα πρέπει να κάνουμε το ίδιο.

7 Παρασκευή 10 Ιανουαρίου Δύση ηλίου: 17:24 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ «Ο Ιησούς ήθελε να τους διεγείρει στην έρευνα. Επεδίωκε να κεντρίσει τους ανέμελους και να τυπώσει την αλήθεια επάνω στην καρδιά τους. Η διδασκαλία με παραβολές ήταν δημοφιλής, δημιουργούσε σεβασμό και τραβούσε την προσοχή όχι μόνο των Ιουδαίων αλλά και των Εθνικών Ακόμη, ο Χριστός ήθελε να παρουσιάσει τις αλήθειες σ ένα λαό ανέτοιμο να τις δεχτεί ή να τις καταλάβει. Είναι και αυτός ένας λόγος που τους δίδασκε με παραβολές. Συνδυάζοντας τις διδασκαλίες Του με τις σκηνές της ζωής, με τις πείρες ή με τη φύση, εξασφάλιζε την προσοχή τους και εισχωρούσε στην καρδιά τους. Αργότερα, καθώς έβλεπαν τα πράγματα τα οποία είχαν χρησιμοποιηθεί για επεξήγηση των διδασκαλιών Του, θυμόνταν τα λόγια του θείου Διδασκάλου Ο Ιησούς αναζητούσε ένα πέρασμα προς κάθε καρδιά. Χρησιμοποιώντας ποικιλία απεικονίσεων, όχι μόνο παρουσίαζε την αλήθεια στις διάφορες φάσεις της, αλλά κι απευθυνόταν σε διάφορους ακροατές.» Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ, σ.8. Ερωτήσεις για συζήτηση: 1. Ο Ιησούς χρησιμοποίησε απεικονίσεις στις οποίες οι ακροατές Του ήταν εξοικειωμένοι. Ποια στοιχεία της καθημερινότητας θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε για να μεταδώσετε τις πνευματικές αλήθειες; 2. Παρότι οι περισσότερες απεικονίσεις του Χριστού είχαν σχέση με την αγροτική ζωή, οι περισσότεροι από τους πρώτους Χριστιανούς ήταν αστοί. Ποιες «αστικές» εικόνες εντοπίζετε στα γραπτά του Παύλου και των άλλων συγγραφέων της Καινής Διαθήκης; 3. Σκεφτείτε όλα τα στοιχεία που συμβάλλουν στο να γίνει μία καλή ιστορία. Πώς λειτουργούν; Πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα στοιχεία στη μαρτυρία μας; 4. Τι ιστορία χρησιμοποίησε στο Λουκά 16/ις ο Ιησούς; Τι μπορούμε να διδαχθούμε από τη χρήση του φανταστικού στοιχείου, στη μετάδοση ενός πνευματικού μηνύματος;