Παρουσια ζει η ε κδοση για ibooks της Σχολη ς Σαββα του

Transcript

1 Παρουσια ζει η ε κδοση για ibooks της Σχολη ς Σαββα του Επι σης και σε PDF εντελω ς δωρεα ν!

2 19 Ιουλίου 25 Ιουλίου Σάββατο απόγευμα ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσµον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον µονογενή, διά να µη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» Ιωάννη 3/γ 16. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Λουκά 18/ιη 9-14, Ιωάν. 6/ς 44, Λουκά 15/ιε 3-10, Ματθ. 20/κ 28, Ιωάν. 8/η 34-36, Ιωάν. 6/ ς 35, Πολλές φορές λέµε ότι ο θάνατος είναι µέρος της ζωής. Ο θάνατος όµως είναι η ανατροπή της ζωής και όχι µέρος της. Ωστόσο, επειδή έχουµε συνηθίσει την ιδέα του θανάτου, λέµε ότι είναι ακριβώς το αντίθετο απ αυτό που στην πραγµατικότητα είναι. Εκείνο το οποίο ωστόσο ξέρουµε, είναι ότι, χωρίς την Θεϊκή βοήθεια, ο αιώνιος θάνατος θα είναι η κατάληξη όλων µας. Ευτυχώς, έχουµε αυτήν τη βοήθεια. Ο Θεός, λόγω της άπειρής Του αγάπης, µας προσφέρει σωτηρία µέσω του Χριστού. Όταν ο άγγελος ανήγγειλε τη γέννηση του Μεσσία, Τον ονόµασε «Ιησού» (που στα εβραϊκά σηµαίνει σωτήρας), «διότι αυτός θέλει σώσει τον λαόν αυτού από των αµαρτιών αυτών» (Ματθ. 1/α 21). Αυτή την εβδοµάδα θα δούµε το έργο του Ιησού για τη σωτηρία µας. Αρχικά, θα εστιάσουµε στη σωτηρία µας και έπειτα στα αποτελέσµατά της. Η Αγία Γραφή είναι ξεκάθαρη. Έχουµε δύο επιλογές όσον αφορά τις αµαρτίες µας: είτε θα πληρώσουµε το τίµηµα των αµαρτιών µας στη λίµνη του πυρός, είτε θα αποδεχτούµε το τίµηµα που ο Χριστός πλήρωσε γι αυτές στο σταυρό. Καθώς µελετάµε το δώρο της χάρης του Θεού µέσω του Χριστού, ας ανανεώσουµε µε ταπεινοφροσύνη την πίστη µας στον Ιησού ως Τον προσωπικό µας Σωτήρα. 6

3 Κυριακή 20 Ιουλίου Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΊΝΑΙ ΔΩΡΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΘΕΟ Στο Ιωάν. 3/γ 16 χρησιµοποιούνται δύο ρήµατα που περιγράφουν το έργο του Θεού για τη σωτηρία µας. Πώς σχετίζονται µεταξύ τους; Τι φανερώνουν όσον αφορά την προέλευση της σωτηρίας µας; Το ρήµα «αγαπάω» φανερώνει τη βαθιά και συνεχή αγάπη του Θεού προς τα δηµιουργήµατά Του, παρότι είναι ανάξια αυτής της αγάπης. Η αγάπη είναι το κύριο στοιχείο του χαρακτήρα του Θεού. Δεν µας αγαπάει απλώς, αλλά ο Ίδιος είναι αγάπη (Α Ιωάν. 4/δ 8). Η αγάπη του Θεού δεν είναι µία παρόρµηση που βασίζεται στα συναισθήµατα ή στις προτιµήσεις Του. Η αγάπη Του δεν είναι επιλεκτική, και ούτε εξαρτάται από τα έργα µας. Ο Θεός αγαπάει τον κόσµο, όλους τους ανθρώπους, ακόµη και αυτούς που δεν Τον αγαπάνε. Η αληθινή αγάπη γνωρίζεται από τα έργα που υποκινεί. Ορισµένες φορές λέµε ότι αγαπάµε κάποιον, αλλά οι πράξεις µας δείχνουν το ακριβώς αντίθετο (Α Ιωάν. 3/γ 17,18). Όµως δεν συµβαίνει το ίδιο και µε τον Θεό. Η αγάπη Του αντικατοπτρίζεται στις πράξεις Του. Από αγάπη έδωσε το µονογενή Του Υιό για τη σωτηρία µας. Στην ουσία ο Θεός έδωσε τα πάντα, τον Ίδιο Του τον Εαυτό. Διαβάστε Λουκά 18/ιη Τι µας διδάσκει αυτή η ιστορία για το ποια πρέπει να είναι η ανταπόκρισή µας στον Θεό και τη χάρη Του; Πιθανόν να έχουµε διαβάσει τόσες φορές την παραβολή αυτή σε σηµείο που η κρίση του Ιησού δεν µας ξαφνιάζει: «Σας λέγω, Κατέβη ούτος εις τον οίκον αυτού δεδικαιωµένος µάλλον παρά εκείνος» (Λουκά 18/ιη 14). Ωστόσο, εκείνοι που άκουσαν την ετυµηγορία Του πιθανόν να εξεπλάγησαν. Το αποτέλεσµα, δεν ήταν άδικο; Η αλήθεια είναι ότι δεν άξιζε αυτή τη δικαίωση. Αυτό όµως είναι η σωτηρία. Είναι δώρο από το Θεό. Τα δώρα δεν τα κερδίζουµε, απλώς τα αποδεχόµαστε. Δεν µπορούµε να αγοράσουµε τη σωτηρία, µπορούµε µόνο να την δεχτούµε. Παρότι ο Ιησούς χρησιµοποιεί σπάνια τον όρο χάρη, δίδαξε ότι η σωτηρία είναι χάρη, και η χάρη είναι για κάτι που δεν µας αξίζει. ΣΚΕΨΗ: Εάν ο Θεός µας έδινε αυτό που πραγµατικά µας άξιζε, τι θα ήταν και γιατί; 7

4 Δευτέρα 21 Ιουλίου ΣΩΤΗΡΙΑ: Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Ακόµη κι από µία απλή ανάγνωση των ευαγγελίων, βλέπουµε ότι οφείλουµε τη σωτηρία µας εξολοκλήρου στον Θεό. Ο Ιησούς δεν ήρθε σ αυτόν τον κόσµο επειδή εµείς Τον προσκαλέσαµε, αλλά επειδή Τον έστειλε ο Πατέρας γιατί µας αγαπάει. Η πρωτοβουλία του Πατέρα επιβεβαιώνεται από τα λόγια του Χριστού, «ο πέµψας µε», και «ο πέµψας µε Πατήρ». (Διαβάστε Ιωάν. 7/ζ 28, 8/η 29, 12/ιβ 49). Τι άλλο κάνει ο Πατέρας για τη σωτηρία µας σύµφωνα µε το Ιωάν. 6/ς 44;.... Παρά το γεγονός ότι είµαστε αµαρτωλοί και δεν αγαπάµε τον Θεό, Εκείνος µας αγάπησε και µας έδωσε τα µέσα για να συγχωρεθούν οι αµαρτίες µας µέσω του Υιού Του (Α Ιωάν. 4/δ 10). Αυτή η αγάπη είναι που µας ελκύει σ Αυτόν. Όχι µόνο ο Πατέρας, αλλά και ο Υιός έχει σηµαντικό ρόλο στη σωτηρία µας. Ήρθε µε µία αποστολή. «Διότι ο Υιός του ανθρώπου ήλθε να ζητήση και σώση το απολωλός» (Λουκά 19/ιθ 10). «Και εγώ εάν υψωθώ εκ της γης, θέλω ελκύσει πάντας προς εµαυτόν» (Ιωάν. 12/ιβ 32). Πόσο µακριά προθυµοποιείται να φτάσει ο Κύριος για την σωτηρία µας; Δείτε Λουκά 15/ιε Αυτές οι δύο παραβολές δείχνουν πως ο Θεός δεν διατηρεί παθητική στάση περιµένοντας να έρθουµε εµείς σ Αυτόν, αλλά Εκείνος ψάχνει να µας βρει. Ο Θεός µάς αναζητά. Δεν έχει σηµασία το πού έχουµε χαθεί, αν βρισκόµαστε σε ένα µακρινό και επικίνδυνο µέρος ή αν έχουµε χαθεί µέσα στο σπίτι, ο Κύριος θα µας αναζητήσει µέχρι να µας βρει. «Μόλις το πρόβατο χάνεται, αγωνία και θλίψη πιάνει το βοσκό. Μετράει και ξαναµετράει το κοπάδι. Όταν είναι βέβαιος ότι ένα πρόβατο είναι χαµένο, δεν πέφτει να κοιµηθεί. Αφήνει τα ενενήντα εννιά µέσα στη στάνη και πηγαίνει να αναζητήσει το χαµένο πρόβατο. Όσο πιο βαθύ είναι το σκοτάδι και η θύελλα κοντεύει να ξεσπάσει, όσο ο δρόµος φαίνεται επικίνδυνος, τόσο µεγαλύτερη είναι η αγωνία του βοσκού και πιο επίµονη η αναζήτησή του. Καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να βρει το χαµένο πρόβατο. Με πόση ανακούφιση ακούει από µακριά την πρώτη, αδύνατη φωνή του! Ακολουθώντας τον ήχο, σκαρφαλώνει στις πιο απότοµες ράχες, και µε κίνδυνο της ζωής του φτάνει στο χείλος του γκρεµού. Συνεχίζει την αναζήτηση, ενώ η φωνή αδυνατίζει σηµείο ότι το πρόβατο είναι ετοιµοθάνατο. Τελικά η προσπάθειά του αµείβεται, το χαµένο πρόβατο αναβρίσκεται.» Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ. 139,140. 8

5 Τρίτη 22 Ιουλίου Ο ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής αναφερόµενος στον Ιησού είπε, «Ιδού ο Αµνός του Θεού, ο αίρων την αµαρτίαν του κόσµου» (Ιωάν. 1/α 29). Αυτή η εικόνα ήταν συνηθισµένη για τους Ισραηλίτες που ήταν εξοικειωµένοι µε τις θυσίες και την θρησκευτική τους ιστορία όπως ήταν καταγεγραµµένη στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Αβραάµ εκδήλωσε την πίστη του ότι «ο Θεός θέλει προβλέψεις εις εαυτόν το πρόβατον διά την ολοκαύτωσιν». Και ο Κύριος προνόησε για το ζώο που θα θυσιαζόταν στη θέση του Ισαάκ (Γέν. 22/κβ 8,13). Στην Αίγυπτο, οι Ισραηλίτες έσφαξαν αρνιά ως σύµβολο της θεϊκής απελευθέρωσης από τα δεσµά της αµαρτίας (Έξ. 12/ιβ 1-13). Αργότερα, όταν θεσπίστηκαν οι υπηρεσίες του Αγιαστηρίου, δύο αρνιά θυσιάζονταν καθηµερινά, ένα το πρωί και ένα το απόγευµα (Έξ. 29/κθ 38,39). Όλες αυτές οι θυσίες συµβόλιζαν τον ερχόµενο Μεσσία ο Οποίος, «εφέρθη ως αρνίον επί σφαγήν» επειδή «ο Κύριος έθεσεν επ αυτόν την ανοµίαν πάντων ηµών» (Ησ. 53/νγ 6,7). Συστήνοντας τον Ιησού ως τον Αµνό του Θεού τον «αίρων την αµαρτίαν του κόσµου» (Ιωάν. 1/α 29), ο Ιωάννης ο Βαπτιστής αποκάλυψε τον εξιλεωτικό χαρακτήρα του θανάτου του Χριστού. Κατά τη διάρκεια της διακονίας Του, ο Ιησούς µίλησε πολλές φορές για τον θάνατό Του, παρότι ήταν δύσκολο για τους µαθητές να καταλάβουν το γιατί έπρεπε να πεθάνει (Ματθ. 16/ις 22). Σιγά, σιγά ο Ιησούς εξηγούσε το σκοπό της θυσίας Του. Τι απεικονίσεις χρησιµοποίησε ο Ιησούς για να δείξει την αντικαταστατή θυσία Του; Δείτε Ματθ. 20/κ 28, Ιωάν. 10/ι 11. «Μεγαλητέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς, του να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού» (Ιωάν. 15/ιε 13). Η θυσία ισχύει ακόµη κι αν δεν γίνει κατανοητή ή αποδεκτή. Στο σταυρό, ο Ιησούς έχυσε το αίµα Του «το υπέρ πολλών εκχυνόµενον εις άφεσιν αµαρτιών» (Ματθ. 26/κς 28). Είναι σηµαντικό να θυµόµαστε ότι η θυσία του Ιησού ήταν εθελοντική. Όπως ο Πατέρας έδωσε τον µονογενή Υιό Του, έτσι και ο Υιός έδωσε τη ζωή Του για να λυτρώσει την ανθρώπινη φυλή. Κανείς δεν Τον εξανάγκασε. Ο Ιησούς δήλωσε, «Ουδείς αφαιρεί αυτήν (τη ζωή Μου) απ εµού, αλλ εγώ βάλω αυτήν απ εµαυτού» (Ιωάν. 10/ι 18). Ακόµη και ο Καϊάφας που απέρριψε τον Ιησού και Τον οδήγησε στο θάνατο, αναγνώρισε άθελά του, αντικαταστατό θάνατο του Ιησού (Ιωάν. 11/ια 49-51). ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε πόσο αγνώµονες είναι οι άνθρωποι προς τον Θεό. Πώς µπορούµε να βεβαιωθούµε ότι εµείς δεν θα είµαστε αγνώµονες, ιδιαίτερα σε δύσκολες στιγµές; 9

6 Τετάρτη 23 Ιουλίου ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ Χωρίς τον Χριστό, είµαστε δούλοι της αµαρτίας, δούλοι των κακών παρορµήσεων της αµαρτωλής, έκπτωτης φύσης µας. Ζούµε εγωκεντρικά, ικανοποιώντας τον εαυτό µας, αντί να δίνουµε τη δόξα στον Θεό. Το αναπόφευκτο αποτέλεσµα αυτής της πνευµατικής δουλείας ήταν ο θάνατος, επειδή ο µισθός της αµαρτίας είναι θάνατος. Αλλά ο Ιησούς ήρθε να ελευθερώσει τους αιχµαλώτους και να αποστείλει «τους συντεθλασµένους εν ελευθερία» (Λουκά 4/δ 18). Δεν πρόκειται λοιπόν για κυριολεκτικούς αιχµαλώτους, αλλά για πνευµατικούς δέσµιους του Σατανά (δείτε Μάρκο 5/ε 1-20, Λουκά 8/η 1,2). Ο Ιησούς δεν ελευθέρωσε τον Ιωάννη τον Βαπτιστή από τη φυλακή του Ηρώδη, αλλά ελευθέρωσε εκείνους που ήταν δέσµιοι των αµαρτιών τους, υπό το βάρος της ενοχής και της αιώνιας καταδίκης. Ποια σπουδαία υπόσχεση εµπεριέχουν τα παρακάτω εδάφια; Δείτε Ιωάν. 8/η Η χρήση της λέξης «όντως» στο εδ. 36 δείχνει υπονοεί την ύπαρξη µιας ψεύτικης ελευθερίας που στην πραγµατικότητα οδηγεί τους ανθρώπους στην ανυπακοή. Οι ακροατές του Ιησού εµπιστεύονταν την ελπίδα τους για ελευθερία στην καταγωγή τους από τον Αβραάµ. Και εµείς διατρέχουµε τον ίδιο κίνδυνο. Ο εχθρός θέλει να βασιζόµαστε αλλού για την σωτηρία µας για παράδειγµα στην δογµατική γνώση, στην ευσέβειά µας, στην προσωπική µας υπηρεσία για τον Θεό σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τον Χριστό. Τίποτε όµως από αυτά, όσο σηµαντικό κι αν είναι, δεν έχει τη δύναµη να µας ελευθερώσει από την αµαρτία και την καταδίκη της. Ο µόνος αληθινός Απελευθερωτής είναι ο Υιός, που ποτέ δεν υποδουλώθηκε στην αµαρτία. Ο Ιησούς χαιρόταν να συγχωρεί αµαρτίες. Όταν οι τέσσερις άνδρες έφεραν τον παράλυτο φίλο τους, ήξερε ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν άρρωστος εξαιτίας της άσωτης ζωής που έκανε, αλλά και ότι είχε πραγµατικά µετανοήσει. Είδε στα µάτια του την επιθυµία για συγχώρεση και την πίστη του ότι µόνο ο Ιησούς θα µπορούσε να τον βοηθήσει. Με τρυφερότητα του είπε, «Τέκνον, συγκεχωρηµέναι είναι εις σε αι αµαρτίαι σου» (Μάρκο 2/β 5). Αυτά ήταν τα πιο γλυκά λόγια που άκουσε ποτέ αυτός ο άνδρας. Η απελπισία του εξαφανίστηκε και κυριεύθηκε από την ειρήνη της συγχώρεσης. Στον Χριστό βρήκε πνευµατική και σωµατική θεραπεία. Στο σπίτι ενός Φαρισαίου, µία αµαρτωλή γυναίκα έπλυνε τα πόδια του Ιησού µε τα δάκρυά της και τα άλειψε µε άρωµα (Λουκά 7/ζ 37,38). Στη δυσαρέσκεια του Φαρισαίου, ο Ιησούς απάντησε ότι «συγκεχωρηµέναι είναι αι αµαρτίαι αυτής αι πολλαί» 10

7 (Λουκά 7/ζ 47). Και σε εκείνη είπε, «Συγκεχωρηµέναι είναι αι αµαρτίαι σου» (Λουκά 7/ζ 48). ΣΚΕΨΗ: «Συγκεχωρηµέναι είναι αι αµαρτίαι σου». Γιατί αυτά είναι τα καλύτερα λόγια που µπορούµε να ακούσουµε; Πέµπτη 24 Ιουλίου Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ Εξαιτίας των αµαρτιών µας, πρέπει να πεθάνουµε. Ο Χριστός όµως πήρε τη θέση µας και πλήρωσε στο σταυρό την θανατική ποινή που άξιζε σε µας. Εκείνος, παρότι αθώος, πήρε την ενοχή µας και δέχτηκε τη δική µας τιµωρία για να µπορέσουµε να ανακηρυχθούµε εµείς αθώοι. Μέσω Αυτού µπορούµε να λάβουµε την αιώνια ζωή. Στο Ιωάν. 3/γ 15 βρίσκουµε µία υπέροχη υπόσχεση, «διά να µη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον», µία υπόσχεση που επαναλαµβάνεται και στο τέλος του εδαφίου 16. Ορισµένοι πιστεύουν ότι η υπόσχεση για αιώνια ζωή θα πραγµατοποιηθεί µόνο µετά την δεύτερη έλευσή Του. Ωστόσο, η υπόσχεση της σωτηρίας δίνεται σε παροντικό χρόνο: «Όστις πιστεύει εις τον Υιόν, έχει ζωήν αιώνιον» (Ιωάν. 3/γ 36). Όποιος πιστεύει στον Χριστό «έχει ζωήν αιώνιον, εις κρίσιν δεν έρχεται, αλλά µετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν» (Ιωάν. 5/ε 24). Εποµένως, ακόµη κι αν πεθάνουµε, αυτή η προσωρινή ανάπαυση στον τάφο δεν µπορεί να µας στερήσει την πραγµατικότητα της αιώνιας ζωής. Από τη στιγµή που αποδεχόµαστε τον Ιησού ως Σωτήρα µας, η ζωή µας αποκτά νέο νόηµα. Ο Ιησούς δήλωσε, «εγώ ήλθον διά να έχωσι ζωήν, και να έχωσιν αυτήν εν αφθονία» (Ιωάν. 10/ι 10). Αντί για παροδικές επίγειες απολαύσεις που στην πραγµατικότητα δεν µας γεµίζουν και δεν µας ικανοποιούν, Εκείνος µας προσφέρει έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο ζωής, όπου η χαρά µας σ Αυτόν θα είναι πλήρης. Αυτή η νέα, γεµάτη ζωή συµπεριλαµβάνει όλη µας την ύπαρξη. Ο Ιησούς έκανε πολλά θαύµατα για να αποκαταστήσει τη σωµατική υγεία πολλών ανθρώπων. Περισσότερο όµως ήθελε να τους προσφέρει µία αναζωπυρωµένη πνευµατική ζωή, καθαρή από την αµαρτία, γεµάτη πίστη σ Αυτόν και βεβαιότητα για την σωτηρία. ΣΚΕΨΗ: Με ποια µεταφορά ο Ιησούς έδειξε τα οφέλη που θα έχουµε εφόσον Τον αποδεχτούµε; Τι σηµαίνει αυτό στην καθηµερινότητά µας; Δείτε Ιωάν. 6/ς 35, Σκεφτείτε την έννοια της αιώνιας ζωής. Δεν σηµαίνει απλώς ότι θα ζούµε, αλλά θα έχουµε µία ευλογηµένη, ικανοποιητική, και ευτυχισµένη ζωή µαζί µε τον Θεό στη νέα γη. Παρότι εξακολουθούµε να ζούµε σ αυτόν τον κόσµο, πώς µπορούµε να απολαµβάνουµε εν µέρει τα οφέλη της αιώνιας ζωής; 11

8 Παρασκευή 25 Ιουλίου Δύση ηλίου: 20:41 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Β.Χ. σ «Ενατενίζοντας στον εσταυρωµένο Λυτρωτή, εννοούµε καλύτερα το µέγεθος και τη σηµασία της θυσίας που υπέστη η Μεγαλειότητα του ουρανού. Το σχέδιο της σωτηρίας εκθειάζεται µπροστά µας και η σκέψη του σταυρού ξυπνά ζωντανούς και ιερούς παλµούς στην καρδιά µας. Στα χείλη µας και στην καρδιά µας θα ανεβαίνει η δοξολογία προς τον Θεό και το Αρνίο. Επειδή η υπερηφάνεια και η λατρεία του εγώ δεν ευδοκιµούν στην ψυχή που κρατά νωπές στη µνήµη τις σκηνές του Γολγοθά. Εκείνος που ενατενίζει στην ασύγκριτη αγάπη του Σωτήρα, θα ανυψωθεί κατά το πνεύµα, θα καθαριστεί στην καρδιά, θα µεταβληθεί στο χαρακτήρα. Θα προχωρήσει γινόµενος φως στον κόσµο, για να αντανακλά µέχρι ενός σηµείου αυτή τη µυστηριακή αγάπη. Όσο περισσότερο στρέφοµε το βλέµµα στο σταυρό του Χριστού, τόσο περισσότερο θα ενστερνισθούµε τη γλώσσα του αποστόλου που είπε, Εις εµέ δε µη γένοιτο να καυχώµαι, ειµή εις τον σταυρόν του Κυρίου ηµών Ιησού Χριστού, διά του οποίου ο κόσµος εσταυρώθη ως προς εµέ, και εγώ ως προς τον κόσµον (Γαλ. 6/ς 14).» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 635,636. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Η σωτηρία είναι δώρο, δηλαδή. Αυτό σηµαίνει ότι δεν έχει κάποιο κόστος; Τι κόστος έχουµε αποδεχόµενοι αυτό το δώρο, και γιατί παρά το κόστος η αξία του είναι µεγαλύτερη; 2. Την Δευτέρα είδαµε ότι η σωτηρία είναι πρωτοβουλία του Θεού, ο Οποίος καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να µας σώσει. Ο Ιησούς όµως είπε ότι πρέπει να ζητούµε τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη Του (Ματθ. 6/ς 33). Τα λόγια Του, «Αγωνίζεσθε να εισέλθητε διά της στενής πύλης» (Λουκά 13/ιγ 24) δείχνουν την ανάγκη µας να αναζητήσουµε την σωτηρία µας. Πώς το εξηγείτε αυτό; 3. Πώς φανερώνεται στην σταυρική θυσία η δικαιοσύνη και το έλεος του Θεού; 4. Εάν µπορούσαµε να αποκτήσουµε την αιώνια ζωή µε τις δικές µας προσπάθειες και τα καλά έργα, ακόµη και µε την τήρηση του νόµου, τι θα έδειχνε αυτό για την σοβαρότητα της αµαρτίας; Αναλογιστείτε πόσο σοβαρή είναι η αµαρτία που µόνο ο θάνατος του Ιησού µπορεί να εξιλεώσει! 5. Οι Ιουδαίοι βλέπουν το Σάββατο ως µία πρόγευση της αιώνιας ζωής. Με ποιους τρόπους αυτή η άποψη ότι η αιώνια ζωή προεικονίζεται στο Σάββατο δείχνει λογική; 12