1o ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΧΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Transcript

1 ΤΣΙΜΙΣΚΗ &ΚΑΡΟΛΟΥ ΝΤΗΛ ΓΩΝΙΑ THΛ: ΑΡΤΑΚΗΣ 12 - Κ. ΤΟΥΜΠΑ THΛ: o ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΧΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑ Α Α1. γ. Α2. β. Α3. β. Α4. γ. Α5. δ. ΘΕΜΑ Β Β1. α. ΛΑΘΟΣ: ομοιοπολικές ενώσεις: HCl, CCl4 για το Cl: A.O. - 1 β. ΛΑΘΟΣ: F2 F - δρα ως οξειδωτικό επειδή ο Α.Ο. του F2 μειώνεται από 0 σε 1. γ. ΣΩΣΤΟ: ο C είναι ηλεκτραρνητικότερος από το Η, οπότε έλκει τα κοινά ζεύγη ηλεκτρονίων των ομοιοπολικών δεσμών C H προς την πλευρά του, οπότε εμφανίζει αρνητικό φαινομενικό φορτίο, άρα έχει και αρνητικό Α.Ο. δ. ΣΩΣΤΟ: HBr Br2 το HBr: αναγωγικό επειδή ο Α.Ο. του Br αυξάνεται από -1 σε 0 HBr Η2 το HBr: οξειδωτικό επειδή ο Α.Ο. του Η μειώνεται από + 1 σε 0 ε. ΣΩΣΤΟ: ΝΟ 2 ΝΟ το ΝΟ2: οξειδωτικό επειδή ο Α.Ο. του Ν μειώνεται από + 4 σε + 2 ΝΟ 2 ΗΝΟ 3 το ΝΟ2: αναγωγικό επειδή ο Α.Ο. του Ν αυξάνεται από + 4 σε + 5 Β2. 1H: Κ: 1 6C: Κ: 2, L: 4 8O: Κ: 2, L: 6 Σειρά ηλεκτραρνητικότητας: 8O > 6C > 1H C 1 Ο: ο C 1 είναι λιγότερο ηλεκτραρνητικότερος από το Ο, άρα το Ο έλκει το κοινό ζεύγος ηλεκτρονίων του απλού ομοιοπολικού δεσμού C 1 Ο προς την πλευρά του, οπότε ο C 1 αποκτά φαινομενικό φορτίο 1+. C 1 = Ο: ο C 1 είναι λιγότερο ηλεκτραρνητικότερος από το Ο, άρα το Ο έλκει τα κοινά ζεύγη ηλεκτρονίων του διπλού ομοιοπολικού δεσμού C 1 = Ο προς την πλευρά του, οπότε ο C 1 αποκτά φαινομενικό φορτίο 2+.

2 Συνολικά το φαινομενικό φορτίο του C 1 είναι: (1+) + (2+) = (3+) και άρα ο ΑΟ του C 1 είναι + 3. C 2 H: ο C 2 είναι ηλεκτραρνητικότερος από το Η, άρα έλκει το κοινό ζεύγος ηλεκτρονίων του απλού ομοιοπολικού δεσμού C 2 H προς την πλευρά του, οπότε αποκτά φαινομενικό φορτίο 1-. C 2 Ο: ο C 2 είναι λιγότερο ηλεκτραρνητικότερος από το Ο, άρα το Ο έλκει το κοινό ζεύγος ηλεκτρονίων του απλού ομοιοπολικού δεσμού C 2 Ο προς την πλευρά του, οπότε ο C 2 αποκτά φαινομενικό φορτίο 1+. Συνολικά το φαινομενικό φορτίο του C 2 είναι: (1-) + (1+) = (0) και άρα ο ΑΟ του C 2 είναι 0. C 3 H: ο C 3 είναι ηλεκτραρνητικότερος από το Η, άρα έλκει τα 3 κοινά ζεύγη ηλεκτρονίων των τριών απλών ομοιοπολικών δεσμών C 3 H προς την πλευρά του, οπότε αποκτά φαινομενικό φορτίο 3- και άρα ο ΑΟ του C 3 είναι - 3. C C: το κοινό ζεύγος ηλεκτρονίων του απλού ομοιοπολικού δεσμού C C, βρίσκεται ακριβώς στη μέση της απόστασης μεταξύ των 2 ατόμων C. Β3. α. 5Η2Ο2 + 2ΚΜnO4 + 3H2SO4 5O2 + 2MnSO4 + K2SO4 + 8H2O ΚΜnO4: οξειδωτικό επειδή ο ΑΟ του Mn μειώθηκε από + 7 σε + 2. Η2Ο2: αναγωγικό επειδή ο ΑΟ του Ο αυξήθηκε από 1 σε 0. β. C + 2H2SO4 CO2 + 2SO2 + 2H2O H2SO4: οξειδωτικό επειδή ο ΑΟ του S μειώθηκε από + 6 σε + 4. C: αναγωγικό επειδή ο ΑΟ του C αυξήθηκε από 0 σε + 4. γ. 3Cl2 + 6KOH KClO3 + 5KCl + 3H2O Cl2: οξειδωτικό επειδή ο ΑΟ του Cl μειώθηκε από 0 σε 1 (στο KCl). Cl2: αναγωγικό επειδή ο ΑΟ του Cl αυξήθηκε από 0 σε + 5 (στο KClO3). δ. 2CH4 + 2NH3 + 3O2 2HCN + 6H2O O2: οξειδωτικό επειδή ο ΑΟ του Ο μειώθηκε από 0 σε - 2. CH4: αναγωγικό επειδή ο ΑΟ του C αυξήθηκε από - 4 σε + 2. Β4. CνH2νO: Μr = 58 12v + 2v + 16 = 58 14v = 42 v = 3 CνH2νO: αλδεΰδη ή κετόνη. Επειδή η ένωση αντιδρά με διάλυμα AgNO3 σε ΝΗ3 (αντιδραστήριο Tollens) και σχηματίζει κάτοπτρο αργύρου, θα είναι αλδεΰδη. Ο συντακτικός τύπος της ένωσης θα είναι: CH3CH2CH=O. CH3CH2CH=O + 2AgNO3 + 3NH3 + H2O CH3CH2COONH4 + 2Ag + 2NH4NO3

3 ΘΕΜΑ Γ Γ1. Έστω n mol η ποσότητα του Fe. Η ποσότητα του Η2 που εκλύθηκε είναι: n H2 = V H2 Fe + 2HCl FeCl2 + H2 1mol n mol n = 0,3mol 1mol 0,3mol = 6,72 V m 22,4 mol = 0,3mol H μάζα του Fe είναι: n Fe = m Fe Ar Fe m Fe = n Fe Ar Fe m Fe = 0,3 56gr m Fe = 16,8gr Γ2. Οι δύο διαλυμένες ουσίες του Δ2 είναι το FeCl2 και το HCl που περίσσεψε. mol Fe + 2HCl FeCl2 + H2 αρχικά 0,3 x αντιδρούν 0,3 0,6 παράγονται 0,3 0,3 τελικά ---- x - 0,6 0,3 0,3 Διάλυμα Δ2 FeCl2: CFeCl2 = nfecl2 / V = 0,3 / 1 M = 0,3M HCl που περίσσεψε: CΗCl = nηcl / V 0,4 = (x - 0,6) / 1 0,4 = x - 0,6 x = 1 Μ Γ3. Πραγματοποιείται η αντίδραση: 6FeCl2 + K2Cr2O7 + 14HCl 6FeCl3 + 2CrCl3 + 2ΚCl + 7 H2Ο 6mol 1mol 0,3mol ; = 0,05mol Διάλυμα K2Cr2O7 CK2Cr2O7 = nk2cr2o7 / VK2Cr2O7 VK2Cr2O7 = nk2cr2o7 / CK2Cr2O7 = 0,05 / 0,5 L VK2Cr2O7 = 0,1 L Γ4. α. 10Fe + 6KΜnO4 + 24H2SO4 5Fe2(SO4)3 + 6MnSO4 + 3K2SO4 + 24H2O β. Διάλυμα KΜnO4 CKΜnO4 = nkμno4 / VKΜnO4 nkμno4 = CKΜnO4 VKΜnO4 = 1 0,2M nkμno4 = 0,2mol

4 mol 10Fe + 6KΜnO4 + 24H2SO4 5Fe2(SO4)3 + 6MnSO4 + 3K2SO4 + 24H2O αρχικά 0,3 0,2 αντιδρούν 0,3 0,18 παράγονται 0,15 0,18 τελικά ,02 0,15 0,18 Επειδή στο τελικό διάλυμα υπάρχει ποσότητα KΜnO4, το διάλυμα δεν θα αποχρωματιστεί. ΘΕΜΑ Δ A: CH3MgX B: HCH=O CH3MgX + HCH=O CH3CH2OMgX CH3CH2OMgX + H2O CH3CH2OH + Mg(OH)X Έστω x mol η ποσότητα της αιθανόλης (CH3CH2OH) που παράγεται από τις παραπάνω αντιδράσεις. Η παραγόμενη ποσότητα της αιθανόλης χωρίζεται σε τρία ίσα μέρη: Πρώτο μέρος: CH3CH2OH x/3 mol CH3CH2OH CH3CΗ=O 1 mol 1 mol x/3 mol x/3 mol CH3CΗ=O + 2AgNO3 + 3NH3 + H2O CH3COONH4 + 2Ag + 2NH4NO3 1 mol 2 mol x/3 mol 2x/3 mol Δεύτερο μέρος: CH3CH2OH x/3 mol CH3CH2OH + SOCl2 CH3CH2Cl + SO2 + HCl Τρίτο μέρος: CH3CH2OH x/3 mol CH3CH2OH + 4I2 + 6NaOH HCOONa + CHI3 + 5NaI + 5H2O 1 mol 1 mol x/3 mol x/3 mol Δ1. Α: CH3MgX Β: HCH=O Γ: CH3CΗ=O Δ: CH3COONH4 Ε: CH3CH2Cl Ζ: HCOONa

5 Δ2. Ag: nιζ. = mιζ. / Μrιζ. 2x = 2,16 x = 0,03mol Η αρχική ποσότητα της αιθανόλης είναι 0,03 mol Δ3. CHI3: Mr = = 394 m = n Mr = x 394gr = 0,01 394gr = 3,94gr 3 Η μάζα του κίτρινου ιζήματος είναι 3,94gr. Δ4. α. CH3CH(Cl)CH3 + CH3COOK CH3COΟCH(CH3)CH3 + KCl β. 10HCOOK + 4KMnO4 + 11H2SO4 10CΟ2 + 4MnSO4 + 7K2SO4 + 16H2O γ. CH3CH(Cl)CH2CH3 + NaOH (αλκοολικό διάλυμα) CH3CH=CHCH3 + NaCl + H2O