Εµβόλιο Καλααζάρ. Νέα δεδοµένα, προβληµατισµοί και απορίες ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΕΤΕΡ; Η κυνοφιλική µόδα στη Βρετανία εκτοπίζει ιστορικές φυλές

Transcript

1 Το παρόν διατίθεται αποκλειστικά μέσω του εντύπου με το οποίο κυκλοφορεί. Απαγορεύεται η αυτοτελής πώλησή του. Επιτρέπεται η χρήση μόνο για ιδιωτική κατ οίκον προβολή. Απαγορεύεται με οποιoνδήποτε τρόπο η αντιγραφή, αναπαραγωγή, μεταπώληση και ενοικίαση αυτού του δίσκου. Warning. This motion picture is protected by law. ΑΠΟ ΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΕΥΧΟΣ 116 Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ο Σ G.Lugari ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ 2012 Μπεκάτσες: οι χρυσές σκηνές της δεκαετίας B µέρος ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΚΥΝΗΓΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΤΟΠΟΥΣ ΣΕΙΡΑ Β #3 ΜΑΖΙ TO 3ο DVD ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ Β ΤΟΥ G. LUGARI ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ 2012 ΜΕ ΚΥΝΗΓΙ ΜΠΕΚΑΤΣΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΕΤΕΡ; Η κυνοφιλική µόδα στη Βρετανία εκτοπίζει ιστορικές φυλές Εµβόλιο Καλααζάρ Νέα δεδοµένα, προβληµατισµοί και απορίες ΙΑΛΕΓΟΝΤΑΣ ΦΥΣΙΓΓΙΑ Ξένα ή ελληνικά; Οι κυνηγοί απαντούν ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ Το κυνήγι τότε και τώρα, οι συγκρίσεις που θλίβουν ΣΚΟΠΙΑΝΟ ΚΑΙ ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ Πώς η πολιτική πρόκληση απωθεί τον κυνηγετικό τουρισµό

2

3 EDITORIAL ίποδοι λύκοι Πολλές φορές αναρωτιέµαι πόσο µεγάλο είναι τελικά εκείνο το αγρίµι που κρύβει ο άνθρωπος µέσα του. Εκείνος ο κτηνώδης αθέατος εαυτός του, ο οποίος πολύ συχνά και υπό κατάλληλες συνθήκες ξυπνά από το λήθαργό του και καταπλακώνει το λογικό κοµµάτι του οδηγώντας τον στις πιο ακραίες και βάρβαρες συµπεριφορές. Οταν µαινόταν ο πόλεµος στη Γιουγκοσλαβία και παρακολουθώντας τον ξένο Τύπο, είχα διαβάσει µια µικρή αγγελία που διαφήµιζε περίεργα ταξίδια στην εµπόλεµη ζώνη. Ερευνώντας προσεκτικά ανακαλύψαµε κι άλλες, ίδιας λογικής, αγγελίες οι οποίες, αν και ασαφείς, αποσκοπούσαν στο να µεταφέρουν αντί αδράς αµοιβής ιδιότυπους «κυνηγούς» στα πεδία των µαχών. Οπως πληροφορηθήκαµε, ορισµένοι διεστραµµένοι εύποροι, για να ξεπεράσουν την ανία τους, µετέβαιναν σε βοµβαρδισµένες πόλεις κι εκεί, εκ του ασφαλούς βολεµένοι σε αναπαυτική πολυθρόνα, πυροβολούσαν αδιακρίτως µε ειδικά πολεµικά όπλα, που έφεραν διόπτρα, ανυποψίαστους ανθρώπους, στρατιώτες και αµάχους. Η συγκεκριµένη διαστροφή αποτελούσε -όπως µας είπαν κάποιοι που γνώριζανκοινό µυστικό σε ορισµένους ελιτίστικους ευρωπαϊκούς κύκλους και προφανώς γίνεται αποδεκτή, ενώ θα έπρεπε να προξενεί αηδία, θυµό και οργή. Εκείνο τον καιρό έδιωξα κάθε αµφιβολία από µέσα µου ότι τελικά στη φύση το µεγαλύτερο αδηφάγο θηρίο δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο οποίος, αν και «λογικό» -υποτίθεται- ον, µετατρέπεται σε αφηνιασµένο ζώο προκειµένου να κορέσει τις ανώµαλες ορέξεις του. Σήµερα, στην οπισθοδροµική εποχή του 21ου αιώνα, παρακολουθώ Ελληνες να διοργανώνουν κυνήγια λύκων σε γειτονικές χώρες επειδή εκεί το χρήµα είναι πολύτιµο και οι λύκοι άφθονοι, ώστε να θυσιάζονται χωρίς τύψεις στο βωµό του εύκολου κέρδους. Ο λύκος είναι ένα ζώο το οποίο κυνηγήθηκε κάποτε στην Ευρώπη επειδή οι αγέλες του ρήµαζαν τις ταξιδιωτικές άµαξες κατασπαράσσοντας άλογα και επιβάτες. Κυνηγήθηκε κι από τους τσοπάνηδες επειδή ήθελαν να διαφυλάξουν το ποιµνιοστάσιό τους. Ετσι ο λύκος µετατράπηκε στις µέρες µας σε ένα ακόµα ζώο που κινδυνεύει µε εξαφάνιση και τέθηκε υπό την προστασία του πολιτισµένου κόσµου. Παρ όλα αυτά, ο «πολιτισµένος» κόσµος συνεχίζει να τον κυνηγά και να τον εξολοθρεύει αναίτια και επί χρήµασι! ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΡ. ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ Iδιοκτησία ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ Α.Ε. Εκδότες ηµήτρης Μπενέκος, Αλέξης Σκαναβής ιευθυντής Πάνος Αµυράς ιεύθυνση έκδοσης Απόστολος Χρ. Αντωνάκης Αρχισυντάκτης Χρήστος Γ. Κτενάς Σύνταξη Ειρήνη Φ. Κουτσαύτη, Στέλιος Φωκάς, Θεανώ Καρούτα Συνεργάτες Κώστας Αντωνόπουλος, Νίκος Βασάλος, Γιάννης Βενιέρης, Κώστας Κωνσταντινίδης, Λεωνίδας Μητσιάλης, Μυθοπλάστης, Ελένη Τσούπα, Χρήστος Χατζιώτης, Γιώργος Ψωµαδέλλης Art director Νικήτας Φραγκάκης Υπεύθυνη διόρθωσης Κατερίνα Μπεχράκη ιεύθυνση διαφήµισης Λουκάς Παπανικολάου Υποδοχή διαφήµισης Νικολέττα Ταγκάλου Φωτογραφικό αρχείο Φανή Νικολαΐδου Φωτό Αρχείο Ελεύθερου Τύπου, Μανώλης Κατσίπης Power Vision, Shutterstock, Ιdeal image, Visual Photos, ΑΠΕ, Eurokinissi Υπεύθυνος κυκλοφορίας Κώστας Μπαλής Εκτύπωση IRIS ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ Α.Ε.Β.Ε. ιανοµή ΕΥΡΩΠΗ Οι απόψεις των αρθρογράφων εκφράζουν τους ίδιους και δεν αποτελούν κατ ανάγκην και απόψεις του περιοδικού. Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ο Σ ωρεάν κάθε Τετάρτη µε τον Ελεύθερο Τύπο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ Αγίας Λαύρας 2 & Σαρανταπόρου Νέο Ηράκλειο, Τ.Κ Τηλ.: Fax: kinigi@e-typos.com EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 3

4 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΥΧΟΣ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑ Α και όλο τον κόσµο 10 ΕΜΒΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΑΑΖΑΡ κτηνιατρικοί προβληµατισµοί 12 ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ τότε και τώρα 16 ΣΚΟΠΙΑΝΟ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΕΣ ΕΚ ΡΟΜΕΣ η παράξενη εξίσωση 20 ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΕΤΕΡ στο δρόµο της εξαφάνισης από την Αγγλία 26 ΞΕΝΟ Ή ΕΛΛΗΝΙΚΟ; Πώς διαλέγουµε φυσίγγια 32 ΟΠΛΑ Τεχνικές βελτίωσης 38 Η BLOGGER που θηρεύει από την Ελλάδα της Αµερικής 42 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ Για υδρόβια και αλεπού 46 ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ Αξέχαστοι άνθρωποι 48 ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ Το κοράκι που λεγόταν «Κώτσος» 51 ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ και απαντήσεις 52 ΑΝΑ ΡΟΜΕΣ 53 ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ που αξίζουν να µείνουν 54 ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΓΟΡΑΣ 56 ΜΙΚΡΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ 62 Ο ΜΥΘΟΠΛΑΣΤΗΣ µιλά για λαθροθήρες «πέραν πάσης υποψίας» EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

5 135 ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ WOUXUN YAESU KG-UV D FT-270 Αδιάβροχο. Ποµποδέκτης 5 Watt VHF/UHF υψηλών προδιαγραφών, (U-V, V-V, U-U). IP55 µε δυνατό Waterproof. audio χωρίς Μπαταρία παραµορφώσεις mAh Li-ion. 200 Αδιάβροχο µνήµες. IPX7. Ισχύς 5W. FM Μπαταρία δέκτης ραδιοφώνου mAh NiMH Φακός. DCS-CTCSS-DTMF, VOX. Επιτραπέζιος φορτιστής. 135 WOUXUN KG-UV6D YAESU ΝΕΟ FT- FT- VHF/UHF Αδιάβροχο Ποµποδέκτης 5 Watt IP55 υψηλών Waterproof. προδιαγραφών, 200 µε Μνήµες δυνατό audio Ισχύς χωρίς 5W Μπαταρία παραµορφώσεις mAh Li-ion DCS-CTCSS-DTMF. Αδιάβροχο IPX7. FM Μπαταρία έκτης ραδιοφώνου, 1.400mAh NiMH VOX, Επιτραπέζιος φορτιστής ΤΥΤ TH F VHF 5W. ΤΥΤ-F8 Μπαταρία 1.600mAh Li-ion. VHF CTCSS/DTMF/ 5 Watt DCS/ ιτονία/ Πεντατονία. FM δέκτης ραδιοφώνου Φακοί Fenix από Αεροπορικό Αλουµίνιο Τ6 Τ Τ Τ Τ Τ Αδιάβροχοι IPX8 IPX IPX IPX IPX Το νέο µοντέλο ΤΚ15, έχοντας LED τεχνολογίας XP-J (R5), µας δίνει φωτισµό 337 Lumens και απόσταση φωτισµού περίπου 215 µέτρα. Έχει 4 επίπεδα φωτισµού. Το βάρος του είναι µόλις 152 γραµµάρια χωρίς µπαταρίες και µε το έξτρα κιτ AR102 µπορούµε να τον ανοιγοκλείνουµε από τη σκανδάλη µας. Είναι οι ιδανικοί φακοί για επαγγελµατική χρήση (Security Αστυνοµία Στρατός Υπηρεσίες) και για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. PX-D03 PX-D sv1ats@otenet.gr Ποµποδέκτης VHF/UHF και κινητό τηλέφωνο µαζί. Συχνότητα: VHF: UHF: MHz GSM: 850/900/1.800/1.900 MHz. Κινητό τηλέφωνο µε 2 κάρτες SIM, διπλής αναµονής. MP3 Player, Player. Κάµερα ενσωµατωµένη, ενσωµατωµένη. Ραδιόφωνο FM. 89 WOUXUN KGUVD1P KGUVD P ΝΕΟ µοντέλο VHF-UHF από τη Wouxun. Ποµποδέκτης εγκεκριµένου τύπου µε 2 χρόνια εργοστασιακή εγγύηση. Ισχύς 5W. Μνήµες, DCS, CTCSS, DTMF. FM δέκτης ραδιοφώνου, VOX. Επιτραπέζιος φορτιστής. Όλα τα µηχανήµατα έχουν εγγύηση και υποστήριξη SERVICE ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑ Α υοβουνιώτη 7, Κάτω Χαλάνδρι, , τηλ.: , fax.:

6 ΝΕΑ Γνωστοί κυνηγοί στην αναδάσωση Εκατοντάδες µαθητές από την Αθήνα ένωσαν τις δυνάµεις µε τους εθελοντές και µε τους εργαζοµένους του Συνδέσµου ήµων για την Προστασία και Ανάπλαση του Πεντελικού (ΣΠΑΠ), µε σκοπό να αναδασώσουν τη θέση «Ιταλικά Οχυρά» της Πεντέλης. Στην οργάνωση της προσπάθειας συµµετείχαν γνωστά στελέχη της κυνηγετικής οικογένειας, όπως ο αντιδήµαρχος Καθαριότητας και υπεύθυνος Πολιτικής Προστασίας του ήµου Αµαρουσίου, κ. Βασίλης Κόκκαλης, αλλά και ο συντονιστής του Κέντρου Επιχειρήσεων ΣΠΑΠ - πρόεδρος της Κυνηγετικής Οµοσπονδίας Στερεάς Ελλάδος, κ. Νίκος Σταθόπουλος. Την προσπάθεια υποστήριξε η Οµοσπονδιακή Θηροφυλακή. Για το καλό του χρόνου οξάτο: Τον ωραιότερο τρόπο βρήκαν οι εκλεγµένοι του Κυνηγετικού Συλλόγου για να κλείσουν το ιοικητικό Συµβούλιο της 23ης Ιανουαρίου. Ετσι, µετά τις αποφάσεις και τις συζητήσεις, έκοψαν την πίτα τους, παρουσία και πολλών µελών. Ο τυχερός της βραδιάς ήταν ο ταµίας κ. Ιωάννης Λουλούδης, ενώ µετά το τέλος της κοπής υπήρξε και το σχετικό τσιµπούσι µε ποτά και ντόπια γλυκά. Πύργος: Στις 23 Ιανουαρίου έκοψε τη βασιλόπιτα ο τοπικός Σύλλογος, ενώ στην εκδήλωση ακούστηκε πως θα παραχωρηθούν 100 στρέµµατα στην πρώην λίµνη Μουριά για τις δράσεις των κυνηγών της περιοχής. Μαρούσι: Λίγες µέρες µόνο µας χωρίζουν από την κοπή της βασιλόπιτας του Κυνηγετικού Συλλόγου Αµαρουσίου. Ο ιστορικός Σύλλογος φαίνεται πως έχει αφήσει διά παντός πίσω του τα δεκάδες προβλήµατα που τον ταλάνιζαν και έχει επιστρέψει δυναµικά για να επιβεβαιώσει τον τίτλο του ως ενός από τους µεγαλύτερους της χώρας. Φίλοι µε τις οικογένειές τους δίνουν ραντεβού την Τετάρτη, 15 Φεβρουαρίου, στις 19:00, στο ηµαρχείο Αµαρουσίου, στο ισόγειο, στην αίθουσα του ηµοτικού Συµβουλίου. Θεσσαλονίκη: Ο Οµιλος Φίλων Κυνηγών Ακτής Θερµαϊκού κόβει σήµερα, Τετάρτη, στις 20:00, στα γραφεία του την παραδοσιακή βασιλόπιτα. Φυλλίδα Σερρών: Χορό κάνει ο τοπικός Σύλλογος το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου στο κέντρο «Στέκι». Οι υπεύθυνοι υπόσχονται καλό φαγητό µε απεριόριστο ποτό και κληρώσεις δώρων. Για πληροφορίες επικοινωνήστε µε το DE PROFUNDIS ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ευτυχώς, και ροµαντικοί κυνηγετικοί ταγοί οι οποίοι δρώντας µε σωστές αντιλήψεις βοηθούν µε κάθε τρόπο τα δοκιµαζόµενα έντυπα του χώρου. Και ως ροµαντικοί έδωσαν προτεραιότητα στα παλαιότερα εξ αυτών. Αυτό θα πει αξιοκρατία στο σύγχρονο ελληνικό χαώδες τσιφλικάτο. ΕΚΤΟΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ, τα κυνηγετικά έντυπα αφέθηκαν στην τύχη τους, κυρίως δε τα «απείθαρχα», τα οποία τιµωρούνται µερικές φορές για την κριτική τους. Αυτό από ορισµένους ονοµάζεται βασική αρχή της ηµοκρατίας. Για φασισµό περισσότερο µας κάνει. 6 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

7 Η λύσσα επέστρεψε στα Βαλκάνια! Οπως όλα δείχνουν, τον εκέµβριο του 2011 υπήρξε κρούσµα λύσσας σε αλεπού στη FYROM, κοντά στα σύνορα µε την Ελλάδα. Η ιεύθυνση Αγροτικής, Οικονοµικής και Κτηνιατρικής Περιφερειακής Ενότητας ράµας ζητά από τους ιδιοκτήτες ζώων να αναφέρουν στα κτηνιατρεία ή στο Τµή- µα Κτηνιατρικής της συγκεκριµένης ιεύθυνσης κάθε κρούσµα που θεωρείται ως ύποπτο λύσσας, καθώς και κάθε δάγκωµα σε άνθρωπο από σκύλο, αλεπού ή άγριο ζώο. Αν και -σύµφωνα µε τους ειδικούς- δεν έχει αναφερθεί µέχρι στιγµής κανένα κρούσµα στην Ελλάδα (το τελευταίο που παρουσιάστηκε ήταν το 1983), το γεγονός, όπως είναι λογικό, έχει λάβει µεγάλη έκταση και έχουν ειδοποιηθεί όλες οι αρµόδιες αρχές του νοµού. Οσον αφορά στους κυνηγούς, πρέπει να είναι προσεκτικοί, να εµβολιάζουν τους σκύλους τους τακτικά κατά της λύσσας και να αναφέρουν κάθε ύποπτο περιστατικό. Επίσης, ιδιαίτερα σχολαστικοί και τυπικοί µε τους εµβολιασµούς πρέπει να είναι όσοι κυνηγοί µεταβαίνουν για κυνήγι σε γειτονικές χώρες. Μετά την ενηµέρωση, η Περιφέρεια Ηπείρου αποφάσισε εκτεταµένους εµβολιασµούς σε σκύλους στο Νοµό Ιωαννίνων, αρχικά σε µια ζώνη 30 χιλιοµέτρων από τα σύνορα µε την Αλβανία. Οι ποιµενικοί σκύλοι θα εµβολιαστούν σε συνεργασία ιδιοκτητών και κτηνιάτρων του ηµοσίου. Οι κυνηγετικοί σκύλοι µε ευθύνη των κατόχων τους από ιδιώτες κτηνιάτρους και οι αδέσποτοι µε ευθύνη των δήµων. 2011: Ετος σφαγής ελεφάντων Η χειρότερη χρονιά µετά το 1989 ήταν το 2011, που έκλεισε πρόσφατα για τους αφρικανικούς ελέφαντες, καθώς κατά τη διάρκειά του θανατώθηκαν από λαθροθήρες περισσότεροι από 2.500, προκειµένου να αποσπαστούν οι πολύτι- µοι χαυλιόδοντές τους. Σύµφωνα µε τη διεθνή οργάνωση προστασίας της άγριας ζωής, Traffic, τη χρονιά που πέρασε κατασχέθηκαν περισσότεροι από 23 τόνοι ελεφαντόδοντου, οι οποίοι προορίζονταν για τις ασιατικές αγορές. Εκεί το ελεφαντόδοντο θεωρείται φαρµακευτικό, κάτι που φυσικά δεν συµβαίνει. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η τελευταία σύλληψη κυκλώµατος λαθροκυνηγών έγινε στις 21 εκεµβρίου στη Μαλαισία, όπου κατασχέθηκαν εκατοντάδες χαυλιόδοντες ελεφάντων, η συνολική αξία των οποίων ξεπέρασε το 1,3 εκατ. δολάρια. Αλµπίνο µπεκάτσα Μια λευκή µπεκάτσα µε λίγο καφέ χρώµα στην ουρά της θηρεύτηκε από τον κυνηγό κ. Παναγιώτη Σιαπάτη στις 9 Ιανουαρίου στο Νεοχώρι Αρτας. Ο κ. Σιαπάτης την πήγε έκπληκτος στον Κυνηγετικό Σύλλογο Αρτας, όπου και ταριχεύτηκε. Κι άλλος κυνηγός χτυπηµένος Η µικρή κίνηση στα φυλλώµατα µιας συστάδας θάµνων παραλίγο να οδηγήσει στο θάνατο έναν 61χρονο κυνηγό από τη ράµα. Ο κυνηγός δέχτηκε στην ποδοκνηµική τα σκάγια ενός 31χρονου συναδέλφου του, ο οποίος πίστεψε πως η κίνηση προερχόταν από κάποιο θήραµα. Ο χτυπηµένος µεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκοµείο ράµας, ενώ ο 31χρονος οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Πληµµελειοδικών της περιοχής κατηγορούµενος για σωµατική βλάβη από αµέλεια. ΚΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ συµβαίνουν επειδή πάψαµε να διαµαρτυρόµαστε για την αναχρονιστική κυνηγετική νοµοθεσία και τα «χουντικά» καταστατικά των Κυνηγετικών Οργανώσεων που χουν µουχλιάσει και χρήζουν άµεσα βοήθειας του οξυγόνου των αλλαγών. ΕΠΕΙ Η ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ γύρω µας, είναι και ορισµένα στο δικό µας χώρο που πρέπει να διορθωθούν. ιότι η ρήση του λαού µας, «η φτώχεια θέλει καλοπέραση», µάλλον γεννήθηκε από τον αυτοσαρκασµό µιας περασµένης αγνής εποχής. Το «σήµερα» δυστυχώς επιτάσσει συµµάζεµα. ΙΑΒΑΣΤΕ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ και επειγόντως τον υπό ψήφιση νέο νόµο για τα κατοικίδια. Οσοι κατορθώσετε να κυνηγήσετε µε σκύλο του χρόνου -καλώς εχόντων των πραγµάτων- πρέπει να τον έχετε «τσιπάρει» µε ηλεκτρονική ταυτότητα, αλλιώς το πρόστιµο θα είναι βαρύ Θα επανέλθουµε. EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 7

8 νεα Κανένας ταμίας για τη Σύρο; «Μετά την παραίτηση του ταμία του Συλλόγου μας, παρακαλούμε όποιος ενδιαφέρεται για την κάλυψη της κενής θέσης να επικοινωνήσει μαζί μας ή στο παρακάτω τηλέφωνο». Η αλήθεια να λέγεται: Η διαδικτυακή αγγελία του Κυνηγετικού Συλλόγου Σύρου, ο οποίος ζητά εναγωνίως ταμία, είναι δημοκρατικότατη, αλλά γεννά κάποιες απορίες. Αρχικά για ποιο λόγο φεύγει ο κόσμος του Δ.Σ. (από την πίσω πόρτα;) και για ποιο λόγο δεν πρότεινε ο Σύλλογος στο Δασαρχείο κάποιο μέλος του, που να είχε τα προβλεπόμενα από το νόμο προσόντα, για αυτή τη θέση, αλλά αναγκάστηκε να βγει στη διαδικτυακή γύρα; Η Γαλλία επιτρέπει το κυνήγι της καναδέζικης χήνας Το κυνήγι της καναδέζικης χήνας ανοίγει το επόμενο καλοκαίρι στη Γαλλία, καθώς οι πληθυσμοί του είδους έχουν φτάσει σε σημείο όχλησης για το τοπικό περιβάλλον, τις καλλιέργειες, ακόμα και για την ασφάλεια των πτήσεων. Οπως ανακοίνωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος, το κυνήγι θα επιτραπεί από τον Αύγουστο του 2012 ως τον Φεβρουάριο του 2013, ενώ προβλέπεται και αντίστοιχη κυνηγετική περίοδος την επόμενη χρονιά. Το θέμα θα επανεξεταστεί το 2015, οπότε και θα εκτιμηθεί η κατάσταση. Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο είδος εισήχθη στην Ευρώπη το 17ο αιώνα και στη Γαλλία οι πληθυσμοί του γνώρισαν αλματώδη ανάπτυξη στις αρχές της δεκαετίας του Εκείνη την περίοδο υπήρχαν μόνο μερικές εκατοντάδες, ενώ σήμερα αρκετές χιλιάδες. Φορολογούν τους «ξένους» σκύλους στην Ουγγαρία Σε αύξηση της φορολογίας για όσους διαθέτουν σκύλο ξένης ράτσας προχώρησε η ουγγρική κυβέρνηση. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση του Βίκτορ Ορμπάν αναθεώρησε τη φορολογική νομοθεσία και πλέον όσοι έχουν σκύλο ράτσας που δεν συμπεριλαμβάνεται στις εθνικές θα πληρώνει αυξημένη φορολογία από 20 έως 66 ευρώ. Στόχος της αλλαγής αυτής είναι να προστατευθούν οι τοπικές ράτσες, όπως τα Πούλι, τα Κόμοντορ και τα Βίσλα, η μοναδική κυνηγετική φυλή της χώρας. Κυκλαδίτικοιντουμπλέδες Του Νίκου Βασάλου, Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται, κι εγώ πεινάω, πεινάω πολύ. Κυνηγετική πείνα εννοώ. Δεν έχει έρθει η ώρα για την άλλη, την ακαταμάχητη διαμαρτυρία του στομάχου ακόμη! Βέβαια, έχω καταλήξει εδώ και πολλά χρόνια ότι δεν με αντιπροσωπεύει να «κλέψω» για να την ικανοποιήσω. Λίγη φαντασία μού αρκεί. Ονειροπόλος γαρ, συνέλαβα τις προάλλες τον εαυτό μου να ονειρεύεται, με ανοιχτά μάτια, κυνήγια ιδανικά. Τι τρυγονομάνι πέρασε από μπροστά μου δεν λέγεται! Φωνές από παντού προσπαθούσαν να με καθοδηγήσουν και να με παροτρύνουν για να πατήσω τη σκανδάλη, αλλά εγώ πέρα βρέχει! Σαν χαζός κοιτούσα τα κοπάδια να περνάνε από πάνω μου. Και επειδή δικά μου είναι τα όνειρα, περνούσαν μάλιστα πολύ κοντά μου. Τι κρίμα που οι εφιάλτες είναι πάντα κάπου εκεί κοντά κρυμμένοι. Ετσι αυθαίρετα, λοιπόν, θυμήθηκα όλους αυτούς που δεν χρειάζονται παρότρυνση για να πατήσουν τη σκανδάλη. Για να ακριβολογώ, μάλλον το αντίθετο χρειάζονται, συμβουλές για να μείνουν εγκρατείς! Φαντασία είναι αυτή, δεν μπορώ να την ελέγξω. Ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα έκανε το μυαλό μου και άρχισα πλέον να σκέφτομαι, συνειδητά, όλες αυτές τις περιπτώσεις που ντροπιάζουν την οικογένειά μας και υποσκάπτουν τα θεμέλια που έχουν μπει, εδώ και αιώνες, στο ελληνικό κυνηγετικό οικοδόμημα, βάζοντας σε δυσάρεστες περιπέτειες όλους αυτούς που έχουν το κυνήγι μέσα στην καρδιά και την ψυχή τους. Πρόεδροι συλλόγων. Πρόεδροι κυνοφιλικών ομίλων. Επίορκοι φύλακες θήρας. Καρεκλοκένταυροι σε υψηλά κλιμάκια. Επιφανείς πολίτες, ίσως οι πρώτοι στις πόλεις τους γίνονται ένα. Το ίδιο και το αυτό με έναν κοινό παραπτωματία. Εναν κακομοίρη κλεφτάκο που κοιτά πίσω του όταν προχωράει στο δρόμο. Είναι αυτοί που μόνοι τους υποβιβάζουν την ανθρώπινή τους υπόσταση και ύστερα από αυτήν την κυνηγετική τους. Χρίζονται αυτόχειρες και δήμιοι ταυτόχρονα. Είναι αυτοί που στερούν στον εαυτό τους τις χαρές που προσφέρει το κυνήγι ή, μάλλον, τις ανταλλάσουν με εκείνη τη γλυκόπικρη γεύση που αφήνει το λαθροκυνήγι. Και ταυτόχρονα τυλίγουν πλαστικές σακούλες στο πρόσωπο του κυνηγίου, στερώντας του πολύτιμο οξυγόνο. Είναι κάποιοι από αυτούς που μας εκθέτουν ανεπανόρθωτα. Είναι αυτοί που ρίχνουν, ελαφρά τη καρδία, τους κόπους και τα όνειρα όλων μας στα σκουπίδια που έχουν στο άρρωστο μυαλό τους. Είναι αυτοί για τους οποίους φτιάχτηκε η παροιμία που λέει ότι «το ψάρι βρομάει απ το κεφάλι»! Είναι αυτοί οι υπεράνω πάσης υποψίας. Εμείς; Τι κάνουμε όλοι εμείς; 8 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

9 Κάντε κλικ στο κυνήγι, κάντε κλικ στο... H καλύτερη ιστοσελίδα για το κυνήγι στην Ελλάδα και όχι µόνο Νέα Forum Αρθρα και απόψεις Κυνηγόσκυλα Θηράµατα Εξοπλισµός Νοµοθεσία Περιβάλλον Φωτογραφίες & βίντεο

10 EΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ Εµβόλιο Καλααζάρ Απορίες και προβληµατισµοί Ούτε 20 ηµέρες δεν έχει κυκλοφορήσει το εµβόλιο του Καλααζάρ στη χώρα µας και ήδη έχουν ξεκινήσει να ακούγονται οι πρώτοι προβληµατισµοί. Της Ειρήνης Φ. Κουτσαύτη «Ενα τέτοιο βιολογικό προϊόν σαν το εµβόλιο πρέπει να χρησιµοποιείται από εξειδικευµένο προσωπικό και να υπάρχει ένα επιδηµιολογικό σχέδιο. εν είναι κάτι που εφαρ- µόζεται για οποιαδήποτε περίπτωση, σε οποιοδήποτε ζώο και από τον οποιονδήποτε» Τι κι αν το «Τύπος - Κυνήγι» είναι το πρώτο κυνηγετικό ένθετο που δηµοσίευσε από τον Οκτώβριο πέρυσι πως το εµβόλιο για τη λεϊσµανίαση θα κυκλοφορούσε τον Ιανουάριο στην Ελλάδα, µια είδηση που στη συνέχεια κυκλοφόρησε παντού; Παρά τις προσπάθειές µας, δεν καταφέρα- µε να έρθουµε σε µια ικανοποιητική επικοινωνία µε την εταιρία Virbac Hellas, η οποία φέρνει το εµβόλιο, για περισσότερα στοιχεία σχετικά µε τη δράση του. Γενικότερα, η εταιρία δεν είχε κάνει -µέχρι τη στιγµή που γραφόταν αυτό το κείµενο- κάποια επίσηµη παρουσίαση για τον Τύπο, έτσι ώστε να µπορέσουµε κι εµείς να ενηµερώσουµε τους αναγνώστες µας. Την ίδια στιγµή αρκετοί κυνόφιλοι και κτηνίατροι εξέφραζαν µια σειρά από ερωτήµατα και απορίες για το εµβόλιο, την αποτελεσµατικότητά του και το πώς εφαρµόζεται. Εµείς µιλήσαµε σχετικά µε δύο κτηνιάτρους, ενώ, φυσικά, θα επανέλθουµε στο θέµα. Κατ αρχάς, ο κτηνίατρος στο Αγρίνιο κ. Αλέξανδρος Αλεξανδρόπουλος, έκανε πρόσφατα σχετικές δηλώσεις στο «Αχελώος TV» που µας κέντρισαν το ενδιαφέρον. Ας δούµε τι µας είπε σε επικοινωνία που είχαµε µαζί του: Περί ανοσοποίησης «Πρόκειται για έναν τύπο εµβολίου, το οποίο στην ουσία µιµείται την ανοσία που µπορεί να εµφανίσει ένα ζώο που θα µολυνθεί από τη νόσο. ηλαδή, δεν είναι το κλασικό εµβόλιο που βάζουµε µέσα ένα αντιγόνο και παράγουµε αντισώµατα. Με τον ίδιο τρόπο θεωρητικά θα µπορούν να παράγουν ανοσοποιητική αντίδραση και για τον ιό HIV του ανθρώπου. Ολη όµως η διαδικασία είναι ακόµα ανώριµη. Σύµφωνα µε επιστήµονες από την Αγγλία, την Αµερική και τη Γαλλία, η ανωριµότητα αυτή ευθύνεται για το χαµηλό ποσοστό ανοσοποίησης που τελικά επιτυγχάνεται, µε κάποιους να µιλάνε για 45-54% και άλλους για 20%». «Καθαρίζουµε» για πάντα; Οσο τυπικός κι αν είναι ένας ιδιοκτήτης στους εµβολιασµούς, δεν πρέπει να πιστέψει ότι θα απαλλαγεί διά παντός ο σκύλος του απ τον κίνδυνο της λεϊσµανίασης. «Αυτά είναι πράγµατα που θα έπρεπε να είναι γνωστά. Αν έρθει ένας πελάτης, θα τον ενηµερώσω πλήρως για το ότι πρέπει να ψάξει πολύ καλά αν το ζώο του έχει ή δεν έχει λεϊσµανίαση. Προσωπικά, δεν εγγυώµαι ότι κάνοντας το εµβόλιο σε ένα σκύλο αυτός δεν θα µολυνθεί», λέει ο κτηνίατρος, ενώ τονίζει ότι τα συµβατικά εµβόλια έχουν µια κάλυψη τουλάχιστον 97%. Ταιριάζει σε όλες τις φυλές; «Υπάρχουν κάποια ζώα που έχουν έλλειψη συγκεκριµένων παραγόντων που αναπτύσσουν φαγοκυτταρική δραστηριοποίηση. Υπάρχουν ράτσες που έχουν γενετικά αυτή την έλλειψη. Με αυτή τη λογική κάποιες φυλές δεν ανοσοποιούνται. Στην επιστηµονική κοινότητα επίσηµα αναφέρονται τα Ροτβάιλερ. Με λίγα λόγια, το εµβόλιο δεν µπορεί να γίνει σε όλες τις φυλές. Αυτή, βέβαια, είναι η προσωπική µου ενηµέρωση», εξηγεί ο κ. Αλεξανδρόπουλος. Το νοµοθετικό υπόβαθρο «Ενα τέτοιο βιολογικό προϊόν σαν το εµβόλιο πρέπει να χρησιµοποιείται από εξειδικευµένο προσωπικό και να υπάρχει ένα επιδηµιολογικό σχέδιο. εν είναι κάτι που εφαρµόζεται για οποιαδήποτε περίπτωση, σε οποιοδήποτε ζώο και από τον οποιονδήποτε. Το κράτος θα έπρεπε να έχει πιο σαφή θέση σ αυτή την υπόθεση, γιατί ναι µεν το εµβόλιο θα γίνει σε πληθυσµούς σκύλων, αλλά πρόκειται για ανθρωποζωονόσο. Ενα βιολογικό προϊόν θα έπρεπε καταρχήν να συνταγογραφείται και να εκτελείται από το συνταγογράφοντα, ως ιατρική πράξη. Στην αγορά όµως αυτό δεν γίνεται. Αντιθέτως, µπορεί ο οποιοσδή- 10 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

11 ποτε να πάει σε µια φαρµακαποθήκη, στο φαρµακείο ή σε ένα κατάστηµα εµπορίας κτηνιατρικών ειδών ή φαρµάκων και να αγοράσει εµβόλια, ανεξαρτήτως από την πρόθεση του καθενός. Κοινώς, δεν υπάρχει έλεγχος στην αγορά». Πόσο κοστίζει; «Το κόστος των εξετάσεων για το αν το σκυλί νοσεί (που είναι απαραίτητες και πρέπει να γίνουν µε διάφορες µεθόδους) φτάνει περίπου τα 100 (ανάλογα µε το εργαστήριο και τον κτηνίατρο). Για το εµβόλιο τώρα, που είναι µια καθαρά ιατρική πράξη που αφορά ένα επιδηµιολογικό ζήτηµα, γίνεται εµπορικός πόλεµος. Ενδεχοµένως και αυτό το εµβόλιο, παρ όλη τη σοβαρότητά του, θα είναι ένα ακόµη προϊόν προς πώληση». Πρακτικά ζητήµατα «Υπάρχει µεγάλη δυσκολία αναγνώρισης των ασθενών ζώων, δηλαδή εκείνων που θέλουν θεραπεία, και των ζώων που ανέπτυξαν ανοσοποιητική αντίδραση εξαιτίας του εµβολίου. Αυτό γίνεται γιατί το εµβόλιο µιµείται τη φυσική ανοσία. Εποµένως, όταν θέλεις να αναγνωρίσεις ποιο ζώο έχει φυσική νόσο και ποιο όχι, εκεί και ο εργαστηριακός έλεγχος είναι δύσκολος, αλλά και το αποτέλεσµα είναι δυσδιάκριτο. Σαφέστατα, κάποιοι µπορούν να πουν ότι αυτοί µπορούν να το διακρίνουν. Οταν όµως αυτό έχει µεγάλο κόστος, πολύ κόπο και µερικές φορές δεν είναι δεδοµένο το αποτέλεσµα, η ιστορία περιπλέκεται. Μπορεί κάποια στιγµή να µην ξέρουµε ποια ζώα µπορούν να µπουν σε θεραπεία ή όχι και να αυξηθεί ο αριθµός των φορέων. Με λίγα λόγια, δεν αρκεί µια καλή, εµπορική πολιτική ούτε και είναι δυνατόν να αφήσεις τον εµβολιασµό µιας ανθρωποζωονόσου στην αντίληψη και τη συνείδηση του καθενός, χωρίς να έχει την ενηµέρωση που απαιτείται. Και µιλώ ακόµη και για κτηνιάτρους». Ανενηµέρωτοι και οι κτηνίατροι; «Η ενηµέρωση που έχει κάνει η εταιρία για ένα τόσο σοβαρό θέµα στους κτηνιάτρους είναι -κατά τη γνώµη µου- ελλιπής. Ενα τόσο σοβαρό ζήτηµα δεν µπορεί να αναλυθεί σε ένα φυλλάδιο σελίδων ή σε δύο ηµερίδες. Προσωπικά, ψάχνω τις εξελίξεις και τις µελέτες από το 1998». Θα εµβολιάσει το σκυλί του; «ιατηρώ τις επιφυλάξεις µου, υπό τη λογική ότι υπάρχουν σήµερα τρόποι θεραπείας που µπορούν να κρατήσουν αρκετά χα- µηλά µια συµπτωµατολογία ενός ζώου και συγκεκριµένες θεραπείες που δεν είναι και ιδιαίτερα ακριβές. Εκτός αυτού, η όλη διαδικασία να µπορέσεις να προφυλάξεις το σκύλο σου από τη λεϊσµανίαση είναι ένα πολύπλοκο θέµα. Πιθανότατα, να προτιµήσω διαφορετικούς τρόπους προφύλαξης, όπως το να αποφεύγω να έχω έξω τα σκυλιά µου ώρες που κινδυνεύουν περισσότερο από τις σκνίπες. εν διαφωνώ µε το εµβόλιο, αλλά πρέπει να εφαρµοστεί σε συγκεκρι- µένες συνθήκες και κάτω από συγκεκριµένο πρόγραµµα. Αν κάποιος θεωρεί ότι έκανε το εµβόλιο και ξε- µπέρδεψε, το µόνο που πετυχαίνει είναι να καταργεί ή να µειώνει τα µέχρι σήµερα συνήθη φάρµακα, εντο- µοαπωθητικά κ.λπ. Αυτό µπορεί να πολλαπλασιάσει τα κρούσµατα. Σαφέστατα, δεν µπορείς να έχεις µια απόλυτα ξεκαθαρισµένη άποψη που να λέει ναι ή όχι στον εµβολιασµό και ούτε θα ήθελα να µπω σ αυτή τη λογική. Ολη όµως η ιστορία δεν πρέπει να είναι αποτέλεσµα µιας απόφασης που θα πάρει ένας κτηνίατρος µε ή χωρίς συνείδηση. Θα έπρεπε να το κάνει µε τη δηµιουργία ενός προγράµµατος µε βάση κάποιες επιστηµονικές επιτροπές που θα αποφάσιζαν αν, πού και από ποιους θα γίνονταν οι εµβολιασµοί». Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ VIRBAC HELLAS Μιλήσαµε µε τον κτηνίατρο κ. Ιβάν Σουρίνα, ο οποίος βρέθηκε στην ενηµέρωση που πραγµατοποίησε η εταιρία Virbac Hellas για το εµβόλιο. Ο κ. Σουρίνα µάς είπε πως η εταιρία κατά την παρουσίαση τόνισε ιδιαίτερα την αναγκαιότητα των αιµατολογικών εξετάσεων πριν από τον εµβολιασµό. Αυτό που επισηµάνθηκε είναι πως στην περίπτωση που το σκυλί βρεθεί να έχει προσβληθεί από Καλααζάρ, ο ιδιοκτήτης πρέπει να περιµένει τρεις µήνες και στη συνέχεια να επαναλάβει τις εξετάσεις. Αν το ζώο δεν εµφανίσει στο αίµα του το πρωτόζωο, τότε το εµβόλιο µπορεί να πραγµατοποιηθεί. Η εταιρία επισήµανε επίσης ότι τα όσα έχουν ακουστεί σχετικά µε τη µη καταλληλότητα του εµβολίου σε κάποιες συγκεκριµένες φυλές δεν ισχύουν, αφού δεν έχει παρατηρηθεί κάτι τέτοιο. Θεανώ Καρούτα EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 11

12 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ Τότε και σήμερα... Είμαστε -δυστυχώς- στη δυσάρεστη θέση όχι μονάχα να βιώνουμε ως πολίτες τις συνθήκες της οικονομικής κατάρρευσης της πατρίδας μας, αλλά και υποχρεωμένοι να καταγράφουμε τις επιπτώσεις του πρωτόγνωρου για τις γενιές μας φαινομένου και ειδικά σε ό,τι αφορά τα κυνηγετικά πράγματα που συμπορεύονται στον κατήφορο της εξαθλίωσης. Του Απόστολου Χρ. Αντωνάκη Κατά τη νέα πολεμική περίοδο που ήδη διανύουμε με τις όποιες οικονομικές μεταμφιέσεις της, οι Kυνηγετικές Oργανώσεις μένουν αδρανείς και ανησυχητικά σιωπηρές απέναντι στον επελαύνοντα εχθρό Κατά τη μεταπολεμική περίοδο -όπως μας τη διηγήθηκαν οι παλαιότεροι- η «φωτιά» στις καρδιές των Ελλήνων κυνηγών να ξαναπιάσουν τα κυνηγοντούφεκα -η οποία και κατά το προηγούμενο διάστημα του πολέμου και της εθνικής συμφοράς διατηρήθηκε αναμμένη- στάθηκε η ουσιαστική αιτία να αναπτυχθεί και πάλι η κυνηγετική δραστηριότητα. Κάτι που έγινε τελικά πραγματικότητα και το γεύτηκαν οι δικές μας κατοπινές γενιές. Κατά τη νέα «πολεμική» περίοδο που ζούμε καθημερινά και με δέος παρακολουθούμε να γιγαντώνεται, τούτη η κυνηγετική φλόγα μετατρέπεται προς το παρόν σ ένα μαράζι, τουλάχιστον για τους περισσότερους κυνηγούς, που έχουν μεταλλαχθεί σε ανδρείκελα του πραγματικού εαυτού τους. Κατά τη μεταπολεμική περίοδο -όπως μας τη μετέφεραν οι μνήμες των παλαιών κυνηγών- άνθησε παραδόξως και ο κυνηγετικός Τύπος, με τα «Κυνηγετικά Νέα» αρχικά και άλλα έντυπα αργότερα, προσπαθώντας να τονώσει το ηθικό των απανταχού κυνηγών και να συμβάλει στη συσπείρωση και ανασυγκρότησή τους. Στη σημερινή παρακμιακή εποχή, ο κυνηγετικός Τύπος, ο οποίος διαδραμάτισε ένα διακριτό ρόλο -με σωστές ή λαθεμένες επιλογέςγια την ανάπτυξη του κυνηγίου και της κυνηγετικής παιδείας στον τόπο μας, έχει αφεθεί στην εγκατάλειψη και το μαρασμό του. Κατά την πρόσφατη «προπολεμική» περίοδο που προηγήθηκε των ανατρεπτικών ημερών μας, τα κυνηγετικά έντυπα -που έχουν πλέον μεταλλαχθεί ως προς την όψη, μοιάζοντας περισσότερο με αποχυμωμένες λεμονόκουπες- έδωσαν σκληρές μάχες για να προασπιστούν την κυνηγετική οικογένεια του τόπου μας όπως και τη δραστηριότητα αλλά και τις οργανώσεις της. Χωρίς να το θέλουν μάλλον τα έντυπα -μηδέ εξαιρουμένου και του δικού μας- υιοθέτησαν ή και επικάλυψαν κενά, λάθη και ενίοτε αλαζονικές συμπεριφορές που ευθύνονται ως ένα βαθμό για τη μη αποτελεσματική θωράκιση της κυνηγετικής οικογένειας η οποία μέχρι και σήμερα έχει υποστεί τα πάνδεινα. Κατά τη μεταπολεμική περίοδο και μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής την άνοιξη του 1944, οι Κυνηγετικές Οργανώσεις επετέλεσαν ένα αξιοθαύμαστο έργο το οποίο γεύτηκαν οι Ελληνες κυνηγοί για μερικές δεκαετίες μέχρι τις μέρες μας. Κατά τη νέα πολεμική περίοδο που ήδη διανύουμε με τις όποιες οικονομικές μεταμφιέσεις της, οι Κυνηγετικές Οργανώσεις μένουν αδρανείς και ανησυχητικά σιωπηρές απέναντι στον επελαύνοντα εχθρό, ξεχνώντας ίσως μία από τις σημαντικότερες διαστάσεις του ρόλου τους, την κοινωνική. 12 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

13 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 13

14 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ Κι όμως, κατά τη δεκαετία του 1990, όταν βομβαρδιζόταν ανελέητα από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ η πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία προκειμένου να διαμελισθεί, η κοινωνική ευαισθησία της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος λειτούργησε άψογα και την οδήγησε να ενωθεί με το μεγάλο ανθρωπιστικό καραβάνι προς την εξαθλιωμένη τότε Σερβία μεταφέροντας υλική βοήθεια στο δοκιμαζόμενο γειτονικό λαό. Μια πράξη η οποία χαιρετήθηκε από όλους και ανταμείφθηκε από τον καθολικό σεβασμό για την έμπνευση αλλά και την εκτέλεση της ανθρωπιστικής αυτής ιδέας, η οποία δεν είναι η μοναδική στην ιστορία των Κυνηγετικών Οργανώσεων. Τα κεκτημένα που χάνονται Κάποτε, πριν από την επέλαση του νεοταξικού πολέμου, στο άκουσμα και μόνο της φράσης «έκθεση κυνηγίου» οι καρδιές των κυνηγών πάλλονταν. Στο νου τους σχηματιζόταν η ζωντανή εικόνα μιας γενικευμένης γιορτής, διότι έτσι φαντάστηκαν το ρόλο της κυνηγετικής εκθέσεως, που ένωνε το επιχειρηματικό συμφέρον με τα ενδιαφέροντα των επισκεπτών που θα τους βοηθούσαν να γνωρίσουν από κοντά νέα προϊόντα. Κι αυτή η γιορτή άνθησε για τα καλά κατά τη δεκαετία του 1990, όπως άνθησαν και οι επιχειρήσεις του χώρου διαμορφώνοντας νέα και ευχάριστα δεδομένα για την Σήμερα, δυστυχώς, κατά την εντός των δικών μας τειχών εξαθλιωτική κατάρρευση της κοινωνίας μας, οι Κυνηγετικές Οργανώσεις παραμένουν -προς το παρόν- αδρανείς. Θα μπορούσαν, όπως τότε, να σκεφτούν έξυπνες ιδέες και να τις υλοποιήσουν απέναντι σε μια κοινωνία η οποία στενάζει οδηγούμενη καθημερινά σε μεγαλύτερες στερήσεις και σε απόγνωση. Δεν απαιτούνται επιφυλάξεις από την πλευρά των Κυνηγετικών Οργανώσεων για ν ανοίξουν την αγκαλιά τους προς τους κατατρεγμένους της οικονομικής συμφοράς, εφόσον γνωρίζουν ότι ανάμεσά τους ένας μεγάλος αριθμός είναι κυνηγοί-μέλη τους που αδυνατούν ακόμα και να επιβιώσουν. ελληνική κυνηγετική πραγματικότητα. Γι αυτόν τον τομέα, των επιχειρήσεων και των εκθέσεων, θα μπορούσαν να γραφούν πολλά. Ομως ελάχιστη αξία θα είχαν μπροστά στη θλιβερή πραγματικότητα καθώς ο οικονομικός μαρασμός έχει ήδη αφήσει επάνω σε όλα το αποτύπωμά του. Η υποχώρηση των κυνηγετικών επιχειρήσεων και ο μαρασμός των εκθέσεων οπωσδήποτε είναι ένα θλιβερό φαινόμενο. Ευχόμαστε με κάθε ειλικρίνεια ν αντέξουν οι επιχειρήσεις μας μέχρι να κοπάσει η πρωτόγνωρη φουρτούνα που πλήττει τους πάντες και τα πάντα με ανελέητη ορμή. Η μοναξιά του Τύπου Ο κυνηγετικός Τύπος μετά τη λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου στηρίχθηκε κυρίως στην αρωγή των εύπορων κυνηγών της εποχής και στις εισφορές των ολιγάριθμων Κυνηγετικών Οργανώσεων προκειμένου να δυναμώσει και να αναπτυχθεί ώστε να διαδραματίσει στη συνέχεια τον πολύτιμο ρόλο του. Στην οικονομική-πολεμική ζώνη των ημερών μας ο κυνηγετικός Τύπος έχει αφεθεί στο μοναχικό δρόμο του από εκείνους τους επιλήσμονες οι οποίοι ξέχασαν τη συνεισφορά του και τον καθοριστικό ρόλο του σε δύσκολες εποχές. Ισως διότι πιστεύουν ότι η ηλεκτρονική εποχή και οι επαναστατικές καινοτομίες του Διαδικτύου προσφέρουν νέου τύπου εναλλακτικές λύσεις. Συνεπώς η θεωρία της στημένης λεμονόκουπας, περί της οποίας αναφερθήκαμε στην αρχή, είναι ένα υπαρκτό και δυσάρεστο φαινόμενο που φυτρώνει παντού, ακόμα και σε «χωράφια» που δεν θα πρεπε καθώς εκεί -υποτίθεται- καλλιεργούνται άλλες ιδέες και σφυρηλατούνται το ήθος, η αξιοκρατία, η δικαιοσύνη αλλά και η αξιοπρέπεια. Ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο; Θα ήμασταν οι έσχατοι που θα πίστευαν πως όλα έχουν πλέον ισοπεδωθεί στον κυνηγετικό χώρο και πως σε λίγο δεν θα έχει μείνει τίποτα πλέον όρθιο που θα θυμίζει σε όλους τις ηθικές αρχές και αξίες του κυνηγιού. Με την ίδια λογική όμως θα ήμασταν από τους πρώτους που θα πασχίζαμε να ξυπνήσουμε τους όποιους κοιμώμενους «εργάτες του κυνηγιού», οι οποίοι κουράσθηκαν, ξεχάσθηκαν ή και χωρίς να το καταλάβουν ξεστράτισαν από την αποστολή τους. Για να συμπορευτούμε στο τέλος μαζί τους, μαζί και με άλλους προς εκείνα, τα οποία αφού με πολύ κόπο διεκδικήσαμε και κατακτήσαμε, επιτρέπουμε σήμερα στους εαυτούς μας να τα παρακολουθούν απαθείς να καταρρέουν το ένα μετά το άλλο σαν χάρτινοι πύργοι. Σε αυτή την αναγκαστική αφύπνιση, το δικό μας έντυπο δεν θα μείνει αδρανοποιημένο μέχρι να το 14 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

15 αποτεφρώσουν οι φλόγες. Διότι στους μοναχικούς δρόμους που ο καθένας ακολουθεί παρουσιάζονται παγίδες όπως και οι διέξοδοι που πρέπει με σύνεση να επιλέξεις, προκειμένου να δικαιωθείς αλλά και να διασωθείς. Θα μπορούσαν βέβαια τα πράγματα να ήταν για όλους διαφορετικά, όμως όταν τελικά καταφτάσουν, η μοιρολατρία δεν έχει πλέον κανένα νόημα ώστε να ακούγεται ξανά και ξανά απ τον καθένα ως ένα απεχθές και μακάβριο μοιρολόι. Εκτός κι αν ορισμένους τους τέρπουν τα πένθιμα τραγούδια. Το νέο περιβάλλον Υπό τις παρούσες συνθήκες και τις επερχόμενες εξελίξεις, τις περισσότερες από τις οποίες απλώς φανταζόμαστε ενώ στην πραγματικότητα τις αγνοούμε, το ήδη βομβαρδισμένο τοπίο του κυνηγετικού χώρου σε λίγο δεν θα μοιάζει σε τίποτα μ εκείνο που υπήρχε πριν. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι όχι μονάχα να αμυνθούμε αλλά και να αντέξουμε απέναντι στη νέα πραγματικότητα, την οποία εκτός των ελληνικών συνόρων «κέντρα εξουσίας» θέλουν να μας επιβάλουν. Να μας μετατρέψουν δηλαδή σε μια φτωχή επαρχία του ευρωπαϊκού νότου που θα παράγει για τους εύπορους Ευρωπαίους φθηνά προϊόντα, εφόσον οι μισθοί πείνας που επιμένουν να υιοθετήσουμε, εξυπηρετούν απόλυτα τα σχέδιά τους. Το κυνήγι θα μετατραπεί κι αυτό σε ένα πεδίο φτηνών ευκαιριών των άλλων Ευρωπαίων κυνηγών που έμαθαν κατά τις προηγούμενες δεκαετίες να νέμονται το θηραματικό πλούτο των βαλκανικών χωρών, δαπανώντας ελάχιστα, συγκριτικά με ό,τι θα τους κόστιζε ένα δαπανηρό σαφάρι στις αφρικανικές σαβάνες. Οι «αναπτυξιακές» σκέψεις των ισχυρών Ευρωπαίων δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από ένα καινούργιο κουτί της Πανδώρας. Το οποίο και μας προσφέρουν ως δέλεαρ για την αποφυγή μιας επερχόμενης πτώχευσης, την οποία όμως -όπως οι ίδιοι ομολογούν- είναι πολύ δύσκολο να αποφύγουμε. Ομως υπάρχουν ακόμα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες (τους οποίους αγνοούμε) οι οποίοι καιροφυλαχτούν για να τιμωρήσουν τους περισσότερο απρόσεκτους πριν από την υποτιθέμενη «ελληνική πτώχευση». Σε ό,τι μας αφορά, πρέπει να μάθουμε από τα λάθη μας και να ορθώσουμε το ανάστημά μας προκειμένου να θεμελιώσουμε ξανά τις χαμένες ελπίδες των νέων ανθρώπων που ξενιτεύονται αλλά και την εμπιστοσύνη των πολιτών, κυνηγών και μη. Επιβεβαιώνοντας ότι τούτος ο τόπος είναι απαρχής γεννημένος να πληγώνεται αλλά και να γιατρεύει μόνος του τις πληγές του και να ξαναθεριεύει. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι όχι μονάχα να αμυνθούμε αλλά και να αντέξουμε απέναντι στη νέα πραγματικότητα, την οποία εκτός των ελληνικών συνόρων «κέντρα εξουσίας» θέλουν να μας επιβάλουν eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 15

16 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 16 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

17 Κυνήγι και Σκοπιανό, η παράξενη εξίσωση Πρόσφατα, στα γειτονικά Σκόπια, αρκετοί άνθρωποι, γιορτάζοντας με το Ιουλιανό Ημερολόγιο τις Απόκριες πιο νωρίς από εμάς, πήραν την απόφαση να κηδέψουν -πριν από την ώρα τηςτην Ελλάδα, σε μια ανόητη εκδήλωση εθνικισμού. Την ίδια χώρα όμως επισκέπτονται για πολλούς μήνες κάθε χρόνο εκατοντάδες Ελληνες κυνηγοί. Πώς θα αντιδράσουν σε αυτές τις προκλήσεις; Σκέπτονται να αλλάξουν τις κυνηγετικές-ταξιδιωτικές τους συνήθειες; Της Ειρήνης Φ. Κουτσαύτη Το γεγονός λίγο-πολύ το ξέρουμε όλοι: Μια ομάδα Σκοπιανών αποφάσισε στο πρόσφατο Καρναβάλι στην κωμόπολη Βεβτσάνι να κάνει στην Ελλάδα μια κηδεία κομπλέ, με φέρετρο και κηδειόχαρτο που τοιχοκολλήθηκε και μοιράστηκε στους παρισταμένους. Το κηδειόχαρτο έγραφε: «Καλά νέα. Απρόσμενα, μετά από μακροχρόνια ενόχληση, μας άφησε ο αγαπητός μας γείτονας, πρώην τουρκική επαρχία -Ελλάδα ή Γιουνανιστάν ή όπως αλλιώς μπορεί να ονομαστεί- στην ηλικία των 181 χρόνων (Πρωτόκολλο του Λονδίνου) (Χάγη). Η κηδεία θα λάβει χώρα στο κέντρο του Βεβτσάνι στις 13 και 14 Ιανουαρίου. Οι πενθούντες: Ευρωπαϊκή Ενωση, ΗΠΑ, Ρωσία, Σερβία». Το όλο θέαμα, πέρα από την εικονική κηδεία, συνοδευόταν από ψευτοπαπά, «χήρες» και σταυρούς, που πάνω τους ήταν καρφωμένα κοροϊδευτικά μηνύματα για την Ελλάδα, όπου η λατινική γραφή της (σ.σ.: Hellas) γινόταν αφορμή για λογοπαίγνιο με την αγγλική λέξη ass, δηλαδή οπίσθια στο πολύ ευγενικό. Το κλου της καρναβαλικής αυτής ανοησίας ήταν μια γαλανόλευκη σημαία, που στην αρχή τύλιξε το φέρετρο και στη συνέχεια κάηκε από τους μασκαράδες. Η αντίδραση του ελληνικού κράτους ήταν ένα διάβημα που ζητούσε από τον υπουργό Εξωτερικών των Σκοπίων να καταδικάσει τα έκτροπα, κάτι που όμως δεν συνέβη. Δεν μπορούμε ωστόσο να μην αναφέρουμε ότι σκοπιανές εφημερίδες, όπως η «Ντνέβνικ», καταδίκασαν το γεγονός, έχοντας ως τίτλο στο πρωτοσέλιδο: «Καρναβαλική τρέλα: Το Βεβτσάνι κήδευσε την Ελλάδα ενώπιον δέκα χιλιάδων επισκεπτών». Κάπου εδώ γεννιέται η εξής απορία: Υπάρχουν αρκετοί Ελληνες κυνηγοί οι οποίοι αντέχουν οικονομικά να πηγαίνουν για κυνήγι στο εξωτερικό, αλλά και άλλοι που σκέφτονται κάποια στιγμή να ενδώσουν στην πρόκληση ενός διαφορετικού κυνηγότοπου. Πολλοί επισκέπτονται κάθε χρόνο τα Σκόπια (και περισσότερες από μία φορές τη σεζόν), αφήνοντας στους ντόπιους χρηματικά ποσά που τέτοιες εποχές είναι δυσεύρετα. Τι σκέφτονται να κάνουν μετά τα τελευταία, μεμονωμένα γεγονότα; Θα συνεχίσουν τις επισκέψεις τους προσφέροντας στους Σκοπιανούς το -ήδη κουτσουρεμένο- βαλάντιό τους ή η συγκεκριμένη πράξη μερικών ανοήτων τούς έχει αποτρέψει; Εμείς, έχοντας δεχθεί και πολλά τηλεφωνήματα αναγνωστών και διαπιστώνοντας πως αρκετοί εξέφραζαν δριμύτατη κριτική σε διαδικτυακούς τόπους για το όλο θέμα, ξεκινήσαμε το ρεπορτάζ μας. Ας δούμε τι μας είπαν Ελληνες κυνηγοί στις επόμενες σελίδες. eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 17

18 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ «Ούτως ή άλλως δεν έχω βρεθεί ποτέ στο συγκεκριμένο μέρος και ποτέ δεν θα πήγαινα. Με κάθε παραπανίσια πρόκληση απομακρύνομαι ακόμη πιο πολύ. Αν έβγαινα ποτέ στο εξωτερικό, θα πήγαινα οπουδήποτε στα Βαλκάνια εκτός από τα Σκόπια», λέει ο 47χρονος δημόσιος υπάλληλος από τη Ναύπακτο κ. Κωνσταντίνος Βλαχογιάννης, ο οποίος κυνηγά τσίχλες και φάσσες. Μόνο για λίγες ώρες θα πήγαινε ο 52χρονος συνταξιούχος και φασσάς απ την Πάτρα κ. Δημήτριος Γραμματίκας. «Δεν έχω την οικονομική δυνατότητα ούτε την ευκολία σε σχέση με τους Μακεδόνες που είναι σχετικά κοντά να βρεθώ στα Σκόπια, αλλά, αν πήγαινα ποτέ, θα βρισκόμουν εκεί μόνο για ολιγόωρο κυνήγι και όχι για περαιτέρω τουρισμό». Αρνητικός είναι ο 60χρονος συνταξιούχος και κυνηγός φτερωτών κ. Αλέξανδρος Κωνσταντινίδης, από τη Χαλκίδα. «Προτιμώ να κυνηγώ στην Ελλαδίτσα μας, όπως κι αν την έχουν κάποιοι καταντήσει. Οσο και αν θέλω να έχω καλή διάθεση και θετική ματιά ως κυνηγός, με τέτοιες πράξεις γίνομαι αρνητικός». Οι ανόητες γραφικότητες του Καρναβαλιού στο Βεβτσάνι ενόχλησαν, ιδιαίτερα, τώρα που τα Σκόπια ζητούν τη συνεργασία με την Ελλάδα για την ένταξή τους σε διεθνείς οργανισμούς. Ο 35χρονος αρτοποιός από τα Καλάβρυτα και πρόεδρος του τοπικού Κυνηγετικού Συλλόγου κ. Γιώργος Βάγιας προτιμά να κυνηγά λαγούς, πέρδικες και μπεκάτσες στα μέρη του. «Τέτοιου είδους περιστατικά τα κρίνω ως μεμονωμένες ακρότητες που μπορεί να γίνουν ακόμη και στη χώρα μας. Δεν έχει τύχει να κυνηγήσω στο εξωτερικό, αν όμως μου δινόταν η ευκαιρία θα το έκανα, αλλά προτιμώ το κυνήγι στον τόπο όπου γεννήθηκα. Εχει ιδιαίτερη σημασία για μένα να περπατάω στα ελεύθερα κυνηγοτόπια των Καλαβρύτων, σε μια εποχή που το κυνήγι βάλλεται πανταχόθεν». «Δεν χρειαζόταν να κάψουν τη σημαία μου για να μην πάω στα μέρη τους», τονίζει 18 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

19 ο ιδιωτικός υπάλληλος κ. Σταύρος Πιερρινάκος από την Ανω Γλυφάδα. «Δεν έχω κυνηγήσει ποτέ στο εξωτερικό και ούτε πρόκειται να το κάνω», λέει ο 30χρονος, ο οποίος θηρεύει τσίχλες, μπεκάτσες και ορτύκια σε όλη την Ελλάδα. Ο 31χρονος κ. Εμμανουήλ Κορδαντωνόπουλος από την Αθήνα, ο οποίος προτιμά τις τσίχλες, τα παπιά και τις φάσσες, αν είχε τη δυνατότητα να πάει στα Σκόπια δεν θα σταματούσε από τέτοιες δράσεις. «Αυτές οι καταστάσεις είναι μεμονωμένες. Προσωπικά θα πήγαινα για παπιά». Ο 47χρονος δημόσιος υπάλληλος και λαγάς κ. Μάρκος Τσαγκίδης μένει στο Λαύριο, αλλά έχει καταγωγή από τη Μακεδονία. «Μόνο και μόνο γι αυτό, δεν θα πήγαινα ποτέ να κυνηγήσω στα Σκόπια», μας είπε. Τον Εθνικό Υμνο ως ήχο κλήσης κινητού έχει ο συνταξιούχος κ. Παναγιώτης Σκλάβος από τη Δάφνη. «Είμαι Ελληνας μέχρι το κόκαλο και όσο κι αν με παιδεύει η πατρίδα μου, εγώ Ελληνας θα μένω. Απ τη στιγμή που μου καίνε τη σημαία μου, εγώ σκοτώνω άνθρωπο. Δεν με απασχολεί αν είναι Καρναβάλι ή ό,τι άλλο». Ο 61χρονος τσιχλάς και μπεκατσάς έχει σκοπό κάποια στιγμή να βγει στο εξωτερικό και, όπως λέει ο ίδιος, «θα πάω μόνο στη Βουλγαρία». «Είχα σκοπό κάποια στιγμή να έκανα ένα ταξίδι μέχρι τα Σκόπια, όμως μετά τα τελευταία γεγονότα δεν θα πάω ούτε ως τουρίστας. Αυτά τα πράγματα είναι ανεπίτρεπτα και απορώ πώς το δέχεται η εξωτερική πολιτική μας», αναρωτιέται ο 46χρονος κυνηγός μπεκάτσας και ορτυκιών κ. Στυλιανός Νάνος από την Καβάλα. «Την ίδια άποψη έχει και η παρέα με την οποία κυνηγώ, γιατί έχουμε συζητήσει αρκετές φορές το θέμα», τονίζει ο ιδιωτικός υπάλληλος. «Ετσι κι αλλιώς δεν πήγαινα, αλλά ούτε πρόκειται να πάω για λόγους που άπτονται των εθνικών μου πιστεύω», μας λέει ο 47χρονος Θεσσαλονικιός και συνταξιούχος κ. Αθανάσιος Χριστόπουλος, ο οποίος θηρεύει ορτύκια, τρυγόνια, παπιά, τσίχλες και μπεκάτσες. «Μπορεί κάποιος να έχει την οικονομική δυνατότητα για ένα ταξίδι, αλλά πρέπει να σέβεται και κάποιες αξίες. Δεν χρειάζεται να δίνουμε ως κυνηγοί -ειδικά εποχές που δεν πάμε καλά στον οικονομικό τομέα- το δικό μας οβολό για να έχουν τη δύναμη εκείνοι να φωνάζουν εναντίον μας». «Τέτοια ξεσπάσματα σε κάνουν να φοβάσαι. Απ τη μια θα ήθελα να πάω, αλλά πώς γίνεται να κυνηγήσεις και να κάνεις το κέφι σου όταν έχεις πάνω από το κεφάλι σου τη σπάθα του ρατσισμού;», αναρωτιέται ο Συριανός μπεκατσάς, κ. Μάρκος Βαρθαλίτης. «Ως κυνηγός θα ήθελα κάποια στιγμή να βγω στο εξωτερικό, αλλά, αν έχω τη δυνατότητα, θα προτιμήσω τη Ρουμανία ή τη Βουλγαρία. Με την κίνηση που έκαναν οι Σκοπιανοί, καταλαβαίνω ότι δεν μας θέλουν, δεν μας αγαπούν και δεν μας χωνεύουν», λέει ο 46χρονος δημόσιος υπάλληλος. Οι προκλήσεις έχουν κόστος Σύμφωνα με το ρεπορτάζ μας, είναι εμφανής η αντίδραση των Ελλήνων κυνηγών (τουλάχιστον στο τυχαίο δείγμα ατόμων που εμείς επικοινωνήσαμε) στη συγκεκριμένη πρόκληση. Στη πλειονότητά τους, οι ερωτηθέντες απάντησαν πως δεν υπάρχει περίπτωση να κυνηγήσουν ποτέ στη γειτονική χώρα, ενώ δύο δήλωσαν ότι αυτά τα φαινόμενα τους έκαναν να αλλάξουν τα αρχικά τους σχέδια και να κατευθυνθούν σε άλλες βαλκανικές χώρες. Τρεις μας είπαν ότι θεωρούν πως αυτά τα γεγονότα είναι μεμονωμένα και θα πήγαιναν στα Σκόπια για κυνήγι. Αν μπορούμε να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα είναι ότι οι Ελληνες κυνηγοί δεν είναι πρόθυμοι να ξεπεράσουν τέτοιες προκλήσεις, έστω κι αν προέρχονται από ελάχιστους, ειδικά τώρα που η οικονομική κρίση τούς περιορίζει και μετράνε πάρα πολύ πού και πώς θα ξοδέψουν τα χρήματά τους. Μήπως όμως μια πιο ορθολογική λύση θα ήταν να αγκαλιάσουμε τα ελληνικά κυνηγοτόπια, να προστατέψουμε το ντόπιο θήραμα και να τα γεμίσουμε με φιλοπεριβαλλοντικές και φιλοθηραματικές δράσεις χωρίς να έχουμε ανάγκη τον ξενιτεμό; Ακούγεται εξτρεμιστικό, αλλά ίσως είναι ο καλός εξτρεμισμός, μακριά από προκλήσεις, ανόητες εκδηλώσεις και πατριδογνωσία καφενείου. Η άποψη των επαγγελματιών Ο υπεύθυνος του «Ελληνικού Κυνηγετικού Κλαμπ», εταιρίας που οργανώνει κυνηγετικές εξορμήσεις στο εξωτερικό, κ. Ιορδάνης Παλτατζίδης, έχει πάψει να πηγαίνει με ομάδες κυνηγών στα Σκόπια εδώ και αρκετά χρόνια. «Διέκρινα εθνικισμό απέναντί μας και να διαχωρίζουν τους Ελληνες από τους Ιταλούς κυνηγούς. Το τελευταίο συμβάν που θυμάμαι ήταν σε ένα μικρό χωριό των Σκοπίων. Ενώ τα αυτοκίνητα των Ιταλών πέρασαν χωρίς κανένα πρόβλημα, όταν πήγαμε να περάσουμε αμέσως μετά εμείς, τα πιτσιρίκια του χωριού κατέβασαν τα παντελόνια τους και μας έδειξαν τα οπίσθιά τους! Φυσικά δεν πιστεύω ότι όλος ο κόσμος είναι ο ίδιος. Εισπράξαμε όμως μια έντονη εχθρικότητα που δεν υπήρχε πριν από τα γεγονότα της δεκαετίας του 90 με το θέμα της ονομασίας». Σύμφωνα με τον κ. Παλτατζίδη, οι Σκοπιανοί, από τη μια, ήθελαν τους Ελληνες ως πελάτες που άφηναν παχυλές αμοιβές και γερά έσοδα στα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια και, από την άλλη, τους έδιωχναν. «Δεν υπήρχε η σύμφωνη γνώμη του απλού λαού, που ήταν ποτισμένος με διχόνοια. Οι υπεύθυνοι προσπαθούσαν ευγενικά να δικαιολογηθούν και να απαλύνουν όσα γίνονταν γύρω μας, γιατί οι ίδιοι περίμεναν έσοδα από τους Ελληνες. Η αλήθεια είναι ότι πάντα η έξαρση των εθνικισμών εξαρτάται από τον τρόπο που χειρίζεται η κάθε κυβέρνηση το λαό και πώς του περνάει τα μηνύματά της. Ο λαός, απ την άλλη, ανάλογα με το πολιτιστικό επίπεδο που έχει, λαμβάνει και αυτά τα μηνύματα. Σίγουρα, δεν θα μπορούσα ποτέ να πω ότι για όλα όσα γίνονται ευθύνονται οι Σκοπιανοί πολίτες». Μειωμένες λόγω της οικονομικής κρίσης είναι οι έξοδοι στα Σκόπια, σύμφωνα με τον υπεύθυνο του «Olympus Hunt» κ. Κώστα Νικολακόπουλο, που οργανώνει αποκλειστικά κυνηγετικά ταξίδια στη συγκεκριμένη χώρα. Ο ίδιος, σχολιάζοντας τα πρόσφατα γεγονότα, μας είπε πως «ο κόσμος δεν ασχολείται με τέτοιες πράξεις, γιατί γνωρίζει πως σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου εθνικιστές υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα. Το πρόβλημα είναι καθαρά οικονομικό». eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 19

20 ΚΥΝΟΦΙΛΙΚΑ Μια Αγγλία χωρίς Αγγλικά Σέτερ; Τραγική µείωση γεννήσεων Σέτερ στη γενέτειρά τους εδώ και µία δεκαετία. Αυτά είναι τα παράδοξα νέα της µοντέρνας κυνοφιλίας, που, λόγω µόδας και οικονοµικής κρίσης, αλλάζει τις προτιµήσεις της, φθάνοντας σε σηµείο να κινδυνεύουν ιστορικές ράτσες. Του Χρήστου Γ. Κτενά 20 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

21 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 21

22 ΚΥΝΟΦΙΛΙΚΑ Η οικονομική κρίση, η οποία στρέφει το κοινό προς πιο μικρόσωμες φυλές, που είναι και πιο προσιτές στη συντήρηση και τη διατροφή τους Μπορεί να ακούγεται απίστευτο κι όμως στο Ηνωμένο Βασίλειο, πηγή και φυτώριο των διάσημων Αγγλικών Σέτερ, η συγκεκριμένη φυλή βαδίζει προς εξαφάνιση. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του UK Kennel Club, είναι σταθερή η μείωση των καταγραφόμενων γεννήσεων καθαρόαιμων Αγγλικών Σέττερ την τελευταία δεκαετία σε βαθμό που μιλάμε για σοβαρό κίνδυνο. Το Kennel Club πλέον τα κατατάσσει μαζί με ακόμη 24 βρετανικές φυλές στην κατηγορία «ευάλωτες», με κάτω από 300 αναφορές γεννήσεων το χρόνο σε καθεμία. Χαρακτηριστικά το 2001 καταγράφηκαν 599 Αγγλικά Σέτερ, ενώ δέκα χρόνια αργότερα, το 2010, ο αριθμός έφθασε μόλις τα 349. Οσο για το 2011, τα στοιχεία του εννεαμήνου είναι ακόμη πιο απογοητευτικά: μόλις 211 κουτάβια καταχωρίσθηκαν, οπότε ο τελικός αριθμός θα είναι κάτω από 300. Κυνηγετική ύφεση Η σχεδόν εξαφάνιση των Αγγλικών Σέτερ δεν σημαίνει και μείωση των κυνηγόσκυλων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αντίθετα, στη γενικότερη ομαδοποίηση των gundogs (μια κατηγορία σύμφωνα με τη βρετανική ορολογία, που δεν συμπεριλαμβάνει τα δίωξης, τους ξεφωλιαστές και μερικές ακόμη ράτσες ιχνηλατών) είχαμε αύξηση γεννήσεων κατά 30% μέσα στη δεκαετία Μόνο που ο όγκος της αύξησης προήλθε από τα Λαμπραντόρ, τα Κόκερ και τα Σπρίνγκερ Σπάνιελ και όχι από Σέτερ και άλλες παραδοσιακές βρετανικές ράτσες. Εκτός από τα Αγγλικά Σέτερ άσχημα είναι τα νέα και για τα Κόκκινα-Λευκά Ιρλανδέζικα Σέτερ, με μόλις 83 γεννήσεις καταχωρισμένες το Οσο για τα κλασικά Ιρλανδέζικα Σέτερ, παραμένουν σταθερά στις περίπου γεννήσεις κάθε χρόνο. Σε πολύ κρίσιμο σημείο είναι και τα Otterhound, μια σπάνια βρετανική φυλή ιχνηλάτη με μόλις 57 γεννήσεις το Συνολικά, αν και τα κυνηγόσκυλα κάθε είδους δείχνουν να αυξάνονται στη Βρετανία, μια πιο προσεκτική ματιά στους σχετικούς πίνακες του UK Kennel Club δείχνει ότι επικρατούν σταδιακά τα ζώα συντροφιάς, όπως π.χ. τα Λαμπραντόρ ή τα Ντάκσχουντ (τα γνωστά μας «λουκάνικα»), σκυλιά δηλαδή που ναι μεν έχουν ισχυρά κυνηγετικά ένστικτα, αλλά προτιμώνται ως οικογενειακά ζώα λόγω ομορφιάς, συμπεριφοράς, μεγέθους κ.λπ. Μήπως όλα αυτά δείχνουν και μια μείωση των κυνηγών στο Ηνωμένο Βασίλειο; Αν και δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία, η οικονομική κρίση έχει δείξει τα δόντια της και εκεί και σίγουρα έχει επηρεάσει εξόδους και συμμετοχή, πόσω μάλλον αν σκεφθεί κανείς ότι σημαντικό μέρος του κυνηγίου στη χώρα γίνεται πληρώνοντας είσοδο σε ιδιωτικούς κυνηγότοπους ή και ανά θήραμα. 22 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

23 Στροφή στα παιχνίδια και τα εξωτικά Η αλλαγή στη συμπεριφορά των Βρετανών κυνοφίλων δεν εμφανίζεται μόνο στα κυνηγόσκυλα. Ετσι, πέρα από τα κυνηγετικά, έχουμε μια στροφή σε φυλές κατηγορίας Toy που στη δεκαετία αυξήθηκαν συνολικά κατά 30%, ενώ π.χ. ειδικά τα κοντότριχα Τσιουάουα εννιαπλασιάστηκαν! Αλλα παραδείγματα; Υπάρχει στροφή σε πιο εξωτικές ράτσες, όπως π.χ. τα Σαρ Πέι, που από 947 γεννήσεις το 2001 έφθασαν τις το 2010, τα Λάσα Απσο (2.915 το 2001 και το 2010), σε μικρόσωμες φυλές, όπως π.χ. στα γαλλικά Μπουλντόγκ (με δεκαπλασιασμό γεννήσεων στη δεκαετία, από 229 στις 2.204), στα κοντότριχα Ντάκσχουντ (από στα 2.802) και στα Μπιγκλ (από 980 στα 2.877). Φταίει η Πάρις Χίλτον; Η Caroline Kisko, γραμματέας του UK Kennel Club, σχολιάζοντας το όλο πρόβλημα σε σχετικό ρεπορτάζ του ΒΒC, τόνισε ότι μεγάλο ρόλο στην επιλογή φυλής πλέον παίζουν οι προτιμήσεις των διασημοτήτων και γενικότερα η μόδα. Ετσι, όταν π.χ. η Πάρις Χίλτον ποζάρει παντού με τα Τσιουάουά της, το κοινό (ή κάποιο μέρος του κοινού) ακολουθεί επιλέγοντας τη συγκεκριμένη φυλή. Παρόμοια φαινόμενα ευνοούν έτσι π.χ. τα Χάσκι (που πρωταγωνιστούν με την ομορφιά τους σε διάφορες ταινίες και ντοκιμαντέρ για την άγρια φύση), τα Ντάκσχουντ, τα Μπιγκλ, τα Λαμπραντόρ, που ειδικά το τελευταίο είναι το αγαπημένο σκυλί των χολιγουντιανών ταινιών. Ενα ακόμη ζήτημα είναι η οικονομική κρίση, η οποία στρέφει το κοινό προς πιο μικρόσωμες φυλές, που είναι και πιο προσιτές στη συντήρηση και τη διατροφή τους, καθώς ένα μεγάλο ζώο έχει απαιτήσεις που μπορεί να ξεπερνούν το βαλάντιο του σημερινού κυνόφιλου. Πού είναι το πρόβλημα θα πει κανείς, καθώς από κυνοφιλική σκοπιά eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 23