ftp://ftp.aegean.gr/anakoinoseis

HTML
DOWNLOAD

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "ftp://ftp.aegean.gr/anakoinoseis"

Στέφανος Φραγκούδης
9 χρόνια πριν
Προβολές:

1 Οι Θεασώτες προτείνουν τις ταινίες που αξίζει να δούµε στις κινηµατογραφικές αίθουσες της πόλης! Περιµένουµε τις ΠΡΟΤΑΣΕ!Σ σας στο νέο µας Blog : Στείλτε τα κείµενά σας στο weeklytheasis@gmail.com µε το όνοµα ή τα αρχικά σας και ένα τηλέφωνο επικοινωνίας

Σ σας στο νέο µας Blog : http://theasisprotaseis.blogspot.

2 ΘΕ η Προβολή / Εθνικό Θέατρο Ρόδου (Φουαγιέ) 21:30 Μποέµικη Ζωή La Vie de Boheme Σκηνοθεσία: Άκι Καουρισµάκι Σενάριο: Άκι Καουρισµάκι βασισµένο στο µυθιστόρηµα του Henri Murger Σκηνές από τη Μποέµικη Ζωή Παραγωγή : Γαλλία/Ιταλία/Σουηδία/Φιλανδία (1993) ιάρκεια: 103 Πρωταγωνιστούν: Μάτι Πέλονπε, Εβελίν Ντιντί, Αντρέ Βιλµς, Κάρι Βενέενεν, Ζαν-Πιερ Λεό κ.ά. οι προβολές µας πραγµατοποιούνται µε την υποστήριξη του Η.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου και του Πολιτιστικού Οργανισµού του ήµου Ροδίων

Σενάριο: Άκι Καουρισµάκι βασισµένο στο µυθιστόρηµα του Henri Murger Σκηνές από τη Μποέµικη Ζωή Παραγωγή : Γαλλία/Ιταλία/Σουηδία/Φιλανδία

3 Η ταινία Έργα και ηµέρες ενός Αλβανού ζωγράφου, ενός ταλαντούχου Ιρλανδού συνθέτη και ενός άνεργου Γάλλου ποιητή στο Παρίσι. Εκµοντερνισµένη διασκευή στην οθόνη του µυθιστορήµατος του Ανρί Μιργκέρ «Σκηνές από τη ζωή των µποέµ» µε τη δράση να µεταφέρεται από τον 19ο αιώνα στο σήµερα. Ακολουθώντας το γνώριµο λιτό αφηγηµατικό του ύφος, ο Φινλανδός σκηνοθέτης Ακι Καουρισµάκι φτιάχνει µια ταινία που περιγράφεται περισσότερο ως µια µελαγχολική κοινωνική κοµεντί παρά ως ένας φόρος τιµής στην ανέµελη ζωή του µποέµ Ο σκηνοθέτης Όταν ο Άκι Καουρισµάκι έκανε την πρώτη του ταινία, το Έγκληµα και Τιµωρία, το 1984, εξηγούσε ότι έψαχνε κάποια απλά στοιχεία: τον ασκητισµό, τα b-movies, την ψυχολογία του Ντοστογιέφσκι, µια αλληλουχία γεγονότων σε µια κατ αρχήν ανώνυµη πόλη. Στοιχεία που συναντάµε, σε διαφορετική τάξη και µε διαφορετικά ονόµατα, σε όλες τις ταινίες του από τότε, µαζί µ' ένα χαρµάνι συναισθηµατισµού και αξιοπρέπειας, απελπισίας και ευγένειας, ρευστότητας και σασπένς, στυλιζαρίσµατος και µινιµαλισµού. Γεννηµένος το 1957 στην Οριµάτιλα της Φινλανδίας ο Καουρισµάκι έχει από την αρχή της καριέρας του ασχοληθεί µε τους ανθρώπους

Ακολουθώντας το γνώριµο λιτό αφηγηµατικό του ύφος, ο Φινλανδός σκηνοθέτης Ακι Καουρισµάκι φτιάχνει µια ταινία που περιγράφεται περισσότερο ως µια µελαγχολική κοινωνική κοµεντί παρά ως ένας φόρος

4 που ζουν στο περιθώριο. Είχε δουλέψει ως ταχυδρόµος, λαντζιέρης και κριτικός κινηµατογράφου, ενώ δεν σπούδασε στη Φινλαδική Σχολή Κινηµατογράφου. Μαζί µε τον αδελφό του, Μίκα Καουρισµάκι, έκαναν µια εταιρεία παραγωγής και διανοµής. Αξίζει να σηµειωθεί ότι οι ταινίες των αδελφών Καουρισµάκι αποτελούν το 1/5 της συνολικής Φινλανδικής κινηµατογραφικής παραγωγής από τις αρχές της δεκαετίας του Έχει κάνει συνολικά 15 ταινίες και δηλώνει λάτρης των θρύλων του παγκόσµιου σινεµά: Μπονουέλ, Τσάπλιν, Τατί, Όζου, Μπέκερ, Ρενουάρ, Κουροσάβα και Μουρνάου. Αρχικά ο κινηµατογράφος ήταν ένα παιχνίδι σκιάς και φωτός. Είναι φως. Το ηλεκτρικό δεν είναι τίποτα παρά ρεύµα για τις λάµπες. Οι ψηφιακές κάµερες έχουν ήδη καταστρέψει τη φωτογραφία και χωρίς αµφιβολία θα καταστρέψουν και το σινεµά. Αυτό για µένα σηµαίνει το τέλος της εφεύρεσης του Ογκούστ και του Λουί Λουµιέρ, το τέλος ουσιαστικά της έβδοµης τέχνης. Σε ό,τι µε αφορά, είναι µια ανακούφιση αφού δεν θα ξανακάνω ποτέ γύρισµα κάτω από αυτές τις συνθήκες, µε µια ψηφιακή κάµερα που εκπορνεύει την τέχνη που υποτίθεται ότι αγαπώ. εν θα το κάνω ακόµα και αν είµαι µπροστά στο εκτελεστικό απόσπασµα. Επειδή εγώ κάνω την παραγωγή των ταινιών µου, έχω συνηθίσει να αφαιρώ τις σκηνές που δεν είναι σηµαντικές προτού τις γυρίσω. Γι αυτό και είναι αντίθετος στις εναλλακτικές σκηνές που συνήθως βρίσκουµε στα DVD αφού δεν µου φαίνεται πολύ ποιητικό να βλέπω σε ένα bonus έναν ηθοποιό να αναλύει το σάντουιτς που έφαγε ανάµεσα στις σκηνές., λέει. ftp://ftp.aegean.gr/anakoinoseis

Αξίζει να σηµειωθεί ότι οι ταινίες των αδελφών Καουρισµάκι αποτελούν το 1/5 της συνολικής Φινλανδικής κινηµατογραφικής παραγωγής από τις αρχές της δεκαετίας του 1980.

5 Είδαν, Είπαν Το 1992 ο Aki Kaurismaki γυρίζει στη Γαλλία µια από τις καλύτερες ταινίες του, το La Vie de bohème ("Μποέµικη ζωή"). Κι αφού η ζωή είναι µποέµικη, δεν θα µπορούσε παρά να διαδραµατίζεται στο Παρίσι. Καθώς µάλιστα και ο ίδιος είναι κάπως έτσι στην προσωπική του ζωή, είναι φυσικό να βρίσκεται στο στοιχείο του. Υπάρχουν τρεις καλλιτέχνες: Ένας λογοτέχνης, ένας µουσικός κι ένας ζωγράφος. Οι δύο πρώτοι είναι γάλλοι και ο τρίτος είναι αλβανός, που ζει παράνοµα στο Παρίσι. Και οι τρεις είναι µονίµως πάµπτωχοι, ζουν σε άθλια διαµερίσµατα, συζητάνε για τέχνη και όχι µόνο, τους αρέσει το ποτό, πολύ συχνά πεινάνε... αλλά φυσικά αρνούνται να δουλέψουν και πασχίζουν να ζήσουν από την τέχνη τους και µόνο. Όταν (σπανίως) πιάσουν κάποια λεφτά, τα σπαταλάνε ταχύτατα για να ξαναβουτήξουν στην προηγούµενη φτώχεια. Οι σχέσεις τους µε τις γυναίκες είναι κι αυτές βουτηγµένες στην ανέχεια, πλην όµως συχνά γλυκιές και ροµαντικές. Το χιούµορ είναι κυρίαρχο στην ταινία. Στην καθηµερινότητα, στις συζητήσεις, στις µικροκοµπίνες που σκαρφίζονται οι τρεις ήρωες για να επιβιώσουν. Αλλά, επειδή µιλάµε για Καουρισµάκι, το δράµα υπάρχει κι αυτό. Εισβάλλει ξαφνικά και απρόβλεπτα και καταφέρνει να συγκινήσει τους απροετοίµαστους θεατές. Πέρα από το διάχυτο χιούµορ όµως, ο ιδιοσυγκρασιακός Φιλανδός βλέπει µε τρυφερότητα και απεριόριστη συµπάθεια τους φτωχούς καλλιτέχνες του, µοιάζει να συµµερίζεται ολόψυχα τις ροµαντικές και αστείες ταυτόχρονα ζωές και τις αγωνίες τους. Εδώ πάντως, ίσως επειδή η ταινία περιέχει πιθανόν και αυτοβιογραφικά στοιχεία, η σκηνοθεσία είναι λιγότερο ιδιόρρυθµη από άλλες δουλειές του - κάπως πιο βατή θα έλεγα ή ίσως, πάλι, για πρώτη φορά να λείπει αυτή η χαρακτηριστική "ψυχρότητα" που τον διακρίνει (τα ανέκφραστα πρόσωπα, οι κοφτές ατάκες, ο µινιµαλισµός κλπ.) Η ασπρόµαυρη φωτογραφία συντελεί στη δηµιουργία της επιθυµητής ατµόσφαιρας και το Παρίσι µοιάζει ροµαντικότερο από ποτέ, δίχως ίχνος όµως εξωραϊσµού, όπως συνειδητά συνέβαινε, για παράδειγµα, στην Amelie. είτε το σαν ξεχωριστό δείγµα ευρωπαϊκού σινεµά στις καλές στιγµές του. εν έχει καµία σχέση µε Χόλιγουντ κι αυτό ίσως δυσαρεστήσει τους πιο "mainstream" θεατές. Οι υπόλοιποι όµως

Υπάρχουν τρεις καλλιτέχνες: Ένας λογοτέχνης, ένας µουσικός κι ένας ζωγράφος. Οι δύο πρώτοι είναι γάλλοι και ο τρίτος είναι αλβανός, που ζει παράνοµα στο Παρίσι.

6 νοµίζω ότι θα διασκεδάσουν πολύ και, συγχρόνως, θα συγκινηθούν αρκετά. Ο Καουρισµάκι κινηµατογραφεί µε τον τρόπο του το αρχετυπικό ροµαντικό µυθιστόρηµα του Ανρί Μιρζέ «Σκηνές από τη ζωή των Μποέµ». Από το 1850, το µεταφέρει στο σύγχρονο Παρίσι. Αυθαίρετα, αλλά µε κάποια βαθύτερη ουσία, πλάθει τους ήρωές του µε µια βαθύτερη ουσία. Οπως πάντα, αφηγείται ψύχραιµα, µε µέσα σταθερά πλάνα, χωρίς να τονίζει το δράµα, χωρίς να εκµεταλλεύεται τη συγκίνηση. Η παρουσία του Ζαν Πιέρ Λεό στις δυο ταινίες του Καουρισµάκι «Προσέλαβα Έναν Επαγγελµατία ολοφόνο» (1990) και στην «Μποέµικη Ζωή», πραγµατοποίησε έναν κρυφό πόθο του Άκι να δουλέψει µαζί του. Η ακατέργαστη ποίηση συµβαδίζει µε το πνεύµα και η φτώχια λειτουργεί ως κίνητρο, όχι µόνο βιοποριστικό αλλά και καλλιτεχνικό. Η ανέχεια οιστρηλατεί την δηµιουργία και η σάτιρα κατατρώει τις σάρκες του 'κινήµατος'. Όπως οι µεταξοσκώληκες που πρέπει να φάνε τα πάντα και να 'αυτοκαταστραφούν' για να γνέσουν οι 'παραγωγοί' το µετάξι τους. Στις περισσότερες από τις ταινίες του «Ο Αµλετ κάνει µπίζνες» (1987), «Αριελ» (1988), «Οι Λένινγκαρντ καουµπόις πάνε Αµέρικα» (1989), «Προσέλαβα έναν επαγγελµατία δολοφόνο» (1990), «Η γυναίκα µε τα σπίρτα» (1990), «Μποέµικη ζωή» (1992) η νοσταλγία συναντά ένα σχιζοφρενικό χιούµορ, έτσι ώστε να παρελαύνουν εξίσου αβίαστα ένα µωρό µε κόµµωση ροκαµπίλι, ένας «βαρελόφρων» µάγειρας µε τάσεις serial killer και ένα ζευγάρι ανέργων στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Το αποτέλεσµα είναι στυλιζαρισµένα «ντοκιµαντέρ» από την πατρίδα του τη Φινλανδία, εκεί όπου «οι άνθρωποι είναι µοναχικοί όπως σε όλες άλλωστε τις γωνιές της Ευρώπης» και έχουν επίθετα µε διπλά «α».

Αυθαίρετα, αλλά µε κάποια βαθύτερη ουσία, πλάθει τους ήρωές του µε µια βαθύτερη ουσία.

7 Μ ένα κλικ συνεντεύξεις του Άκι Καουρισµάκι Φιλανδικός κινηµατογράφος ι α β ά σ τ ε και δ ε ί τ ε περισσότερα για την ταινία στο blog της ΘΕΑΣ!Σ πατώντας ε δ ώ επιµέλεια ύλης- Γαβριήλ Χαρίτος η ψηφοφορία συνεχίζεται! Όλες οι ταινίες του έστιν ουν animation περιµένουν την ηλεκτρονική σου ψήφο! ΕΣ & ΨΗΦΙΣΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΟΥ ΤΑΙΝΙΑ ΑΝΙΜΑΤΙΟΝ ΠΑΤΩΝΤΑΣ Ε Ω!!! Η διαδικτυακή µας κάλπη θα είναι ανοικτή έως τις 6 Μαρτίου 2008! Η ΘΕΑΣ!Σ αποστέλλεται στα 1199 µέλη της λίστας αποδεκτών της και προωθείται στα 347 µέλη της λίστας ηλεκτρονικών αποδεκτών του Πολιτιστικού Οργανισµού του ήµου Ροδίων και στα 83 µέλη της λίστας αποδεκτών της Κινηµατογραφικής Λέσχης Καστοριάς συνολικός αριθµός αποδεκτών : 1629

org/wiki/cinema_of_finland ι α β ά σ τ ε και δ ε ί τ ε περισσότερα για την ταινία στο blog της ΘΕΑΣ!Σ πατώντας ε δ ώ επιµέλεια ύλης- Γαβριήλ Χαρίτος gavriel@otenet.gr η ψηφοφορία συνεχίζεται!

Σχετικά έγγραφα

http://www.avclub.gr/forum/archive/index.php/t-3844.html

ΘΕ ΘΕ@Σ!Σ weeklytheasis@gmail.com http://theasisrhodes.blogspot.com 16 η Προβολή /2007-2008 22-02-2008 Εθνικό Θέατρο Ρόδου (Φουαγιέ) 21:30 Αθώες Φωνές Voces Inocentes Σκηνοθεσία: Λουίς Μαντόκι Σενάριο: