Το Xarelto είναι φάρμακο που περιέχει τη δραστική ουσία ριβαροξαβάνη. Διατίθεται σε μορφή δισκίων (2,5, 10, 15 και 20 mg).

Transcript

1 EMA/230698/2013 EMEA/H/C/ Περίληψη EPAR για το κοινό ριβαροξαβάνη Το παρόν έγγραφο αποτελεί σύνοψη της Ευρωπαϊκής Δημόσιας Έκθεσης Αξιολόγησης (EPAR) του. Επεξηγεί τον τρόπο με τον οποίο η Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) αξιολόγησε το φάρμακο προτού διατυπώσει τη θετική της γνώμη για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας, καθώς και τις συστάσεις της σχετικά με τους όρους χρήσης του. Τι είναι το? Το είναι φάρμακο που περιέχει τη δραστική ουσία ριβαροξαβάνη. Διατίθεται σε μορφή δισκίων (2,5, 10, 15 και 20 mg). Σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται το ; Το χορηγείται στις ακόλουθες περιπτώσεις σε ενήλικες: για την πρόληψη της φλεβικής θρομβοεμβολής (ΦΘΕ, δημιουργία θρόμβων αίματος στις φλέβες) σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου ή γόνατος για την πρόληψη εγκεφαλικού επεισοδίου λόγω θρόμβου αίματος στον εγκέφαλο και της συστηματικής εμβολής (θρόμβος αίματος σε αιμοφόρο αγγείο) σε ασθενείς με μη βαλβιδική κολπική μαρμαρυγή (ανώμαλες ταχείες συσπάσεις των άνω θαλάμων της καρδιάς) για τη θεραπεία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης (DVT, θρόμβος αίματος σε εν τω βάθει φλέβα, συνήθως στα κάτω άκρα) και της πνευμονικής εμβολής (θρόμβος σε αιμοφόρο αγγείο που τροφοδοτεί τους πνεύμονες) καθώς και για την πρόληψη της επανεμφάνισης DVT και πνευμονικής εμβολής για την πρόληψη αθηροθρομβωτικών επεισοδίων (διαταραχές προκαλούμενες από θρόμβους αίματος και σκλήρυνση των αρτηριών) μετά από οξύ στεφανιαίο σύνδρομο. Το οξύ στεφανιαίο σύνδρομο συνίσταται σε ένα σύνολο παθήσεων όπου περιλαμβάνονται η ασταθής στηθάγχη (σοβαρή μορφή 7 Westferry Circus Canary Wharf London E14 4HB United Kingdom Telephone +44 (0) Facsimile +44 (0) info@ema.europa.eu Website An agency of the European Union European Medicines Agency, Reproduction is authorised provided the source is acknowledged.

2 θωρακικού πόνου) και η καρδιακή προσβολή. Χορηγείται παράλληλα με αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα τα οποία προλαμβάνουν τον σχηματισμό θρόμβων στο αίμα. Το φάρμακο χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή. Πώς χρησιμοποιείται το ; Όταν το χρησιμοποιείται για την πρόληψη φλεβικής θρομβοεμβολής σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου ή γόνατος, η συνιστώμενη δόση είναι 10 mg μία φορά την ημέρα. Η αγωγή με πρέπει να αρχίζει 6 έως 10 ώρες μετά την εγχείρηση, υπό την προϋπόθεση ότι έχει σταματήσει η αιμορραγία στο σημείο της χειρουργικής τομής. Η θεραπεία των ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου πρέπει να συνεχίζεται για πέντε εβδομάδες και των ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης γόνατος για δύο εβδομάδες. Τα δισκία μπορούν να λαμβάνονται με ή χωρίς τροφή. Όταν το χρησιμοποιείται για την πρόληψη εγκεφαλικού επεισοδίου ή της συστηματικής εμβολής σε ασθενείς με μη-βαλβιδική κολπική μαρμαρυγή, η συνιστώμενη δόση είναι 20 mg μία φορά την ημέρα. Η αγωγή με θα πρέπει να συνεχίζεται εφόσον το όφελος υπερτερεί του κινδύνου αιμορραγίας. Τα δισκία λαμβάνονται με τροφή. Όταν το χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της DVT και της πνευμονικής εμβολής ή για την πρόληψη της επανεμφάνισης DVT ή πνευμονικής εμβολής, η συνιστώμενη δόση για την αρχική θεραπεία της οξείας DVT είναι 15 mg δύο φορές ημερησίως για τις πρώτες τρεις εβδομάδες ακολουθούμενη από 20 mg μία φορά την ημέρα. Τα δισκία λαμβάνονται με τροφή. Όταν το χρησιμοποιείται για την πρόληψη αθηροθρομβωτικών επεισοδίων σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, η συνιστώμενη δόση είναι 2,5 mg δύο φορές την ημέρα. Πρέπει να λαμβάνεται ή σε συνδυασμό με ασπιρίνη ή με ασπιρίνη και κλοπιδογρέλη ή με ασπιρίνη και τικλοπιδίνη. Η αγωγή πρέπει να αρχίζει το ταχύτερο δυνατόν αφού σταθεροποιηθεί το οξύ στεφανιαίο σύνδρομο. Τα οφέλη της συνεχιζόμενης αγωγής πρέπει να αξιολογούνται, ως προς τον κίνδυνο αιμορραγίας, σε τακτά χρονικά διαστήματα από τον γιατρό σας. Σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια η δόση του ενδέχεται να χρήζει προσαρμογής. Πώς δρα το ; Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου ή γόνατος και οι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή, DVT, πνευμονική εμβολή ή οι ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο διατρέχουν κίνδυνο δημιουργίας ή επανεμφάνισης θρόμβων αίματος και μετακίνησης των θρόμβων σε άλλο σημείο του οργανισμού. Η ριβαροξαβάνη, η δραστική ουσία του, είναι «αναστολέας του παράγοντα Xa». Αναστέλλει, δηλαδή, τη δράση του παράγοντα Xa, ενός ενζύμου που συμμετέχει στην παραγωγή θρομβίνης. Η θρομβίνη διαδραματίζει καίριο ρόλο στη διαδικασία σχηματισμού θρόμβων. Με τον αποκλεισμό του παράγοντα Xa, τα επίπεδα θρομβίνης μειώνονται και, ελαττώνεται, επομένως, ο κίνδυνος ανάπτυξης θρόμβων στις φλέβες και στις αρτηρίες, ενώ θεραπεύονται επίσης οι υπάρχοντες θρόμβοι. Ποιες μελέτες εκπονήθηκαν για το ; Για την πρόληψη της φλεβικής θρομβοεμβολής μετά από χειρουργική επέμβαση, το συγκρίθηκε με την ενοξαπαρίνη (άλλο φάρμακο για την πρόληψη σχηματισμού θρόμβων στο αίμα) στο πλαίσιο τριών κύριων μελετών. Στις δύο από αυτές μετείχαν ασθενείς που υποβάλλονταν σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου και στην άλλη ασθενείς που υποβάλλονταν σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης γόνατος. Όσον αφορά τη χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου, στην πρώτη EMA/230698/2013 Σελίδα 2/5

3 μελέτη, όπου συμμετείχαν περίπου ασθενείς, συγκρίθηκαν το και η ενοξαπαρίνη ύστερα από πέντε εβδομάδες αγωγής, ενώ στη δεύτερη μελέτη συγκρίθηκε η αγωγή πέντε εβδομάδων με την αγωγή 2 εβδομάδων ενοξαπαρίνης σε περίπου ασθενείς. Στην τρίτη μελέτη, η αγωγή δύο εβδομάδων με συγκρίθηκε με την αγωγή δύο εβδομάδων ενοξαπαρίνης σε περίπου ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης γόνατος. Σε όλες τις μελέτες, η αποτελεσματικότητα μετρήθηκε βάσει του αριθμού των ασθενών που είτε ανέπτυξαν θρόμβους στις φλέβες ή στους πνεύμονες είτε απεβίωσαν, ανεξαρτήτως αιτίας, κατά τη διάρκεια της αγωγής. Για την πρόληψη του εγκεφαλικού επεισοδίου και της συστηματικής εμβολής, το συγκρίθηκε με τη βαρφαρίνη (άλλο φάρμακο για την πρόληψη σχηματισμού θρόμβων στο αίμα) σε μία κύρια μελέτη σε ασθενείς με μη βαλβιδική κολπική μαρμαρυγή. Ο βασικός δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας ήταν ο αριθμός των ασθενών που είχαν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο ή ανέπτυξαν θρόμβο σε αιμοφόρο αγγείο. Για την DVT και την πνευμονική εμβολή, το συγκρίθηκε με την ενοξαπαρίνη, σε συνδυασμό με ανταγωνιστή βιταμίνης K, σε δύο κύριες μελέτες σε ασθενείς με οξεία DVT και ασθενείς με πνευμονική εμβολή. Ο βασικός δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας ήταν ο αριθμός των ασθενών που εμφάνισαν υποτροπή της DVT ή υπέστησαν πνευμονική εμβολή. Για την πρόληψη αθηροθρομβωτικών επεισοδίων σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, το συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο (εικονική αγωγή) σε μία βασική μελέτη στην οποία μετείχαν πάνω από ασθενείς που παρουσίασαν πρόσφατα οξύ στεφανιαίο σύνδρομο. Όλοι οι ασθενείς έλαβαν παράλληλα και κλασικά αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα. Ο βασικός δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας ήταν ο αριθμός των ασθενών οι οποίοι παρουσίασαν κάποιο επεισόδιο όπως καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο ή οι οποίοι απεβίωσαν λόγω καρδιακών προβλημάτων κατά τη διάρκεια της μελέτης. Ποιο είναι το όφελος του σύμφωνα με τις μελέτες; Στις τρεις μελέτες σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση, το αποδείχτηκε αποτελεσματικότερο από την ενοξαπαρίνη για την πρόληψη σχηματισμού θρόμβων ή θανάτου. Στην πρώτη μελέτη με τη συμμετοχή ασθενών που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου, ποσοστό 1% των ασθενών που ολοκλήρωσαν την αγωγή με είτε ανέπτυξαν θρόμβους είτε απεβίωσαν (18 από ασθενείς) έναντι 4% των ασθενών που έλαβαν ενοξαπαρίνη (58 από ασθενείς). Στη δεύτερη μελέτη, ποσοστό 2% των ασθενών που έλαβαν ανέπτυξαν θρόμβους ή απεβίωσαν (17 από 864) έναντι 9% των ασθενών που έλαβαν ενοξαπαρίνη (81 από 869). Μετά τη χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης γόνατος, ποσοστό 10% των ασθενών που έλαβαν ανέπτυξαν θρόμβους ή απεβίωσαν (79 από 824) έναντι 19% των ασθενών που έλαβαν ενοξαπαρίνη (166 από 878). Στη μελέτη σε ασθενείς με μη βαλβιδική κολπική μαρμαρυγή, ποσοστό 2,7% (188 από 6.958) των ασθενών που ακολούθησαν θεραπεία με υπέστησαν εγκεφαλικό επεισόδιο ή ανέπτυξαν θρόμβο σε αιμοφόρο αγγείο, έναντι 3,4% (241 από 7.004) των ασθενών που έλαβαν βαρφαρίνη. Στη μελέτη σε ασθενείς με οξεία DVT, ποσοστό 2,1% των ασθενών (36 από 1.731) που ακολούθησαν θεραπεία με είτε εμφάνισαν υποτροπή της DVT ή υπέστησαν πνευμονική εμβολή, έναντι 3,0% (51 από 1.718) των ασθενών που έλαβαν ενοξαπαρίνη/ανταγωνιστή βιταμίνης Κ. Στη μελέτη σε ασθενείς με πνευμονική εμβολή, ποσοστό 2,1% (50 από 2.419) των ασθενών που ακολούθησαν θεραπεία με επανεμφάνισαν είτε DVT ή πνευμονική εμβολή, έναντι 1,8% (44 από 2.413) των ασθενών που έλαβαν ενοξαπαρίνη/ανταγωνιστή βιταμίνης Κ. Στη μελέτη σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, ποσοστό 6,1% (313 από 5.114) των ασθενών που ακολούθησαν θεραπεία με παρουσίασαν κάποιο επεισόδιο όπως καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό EMA/230698/2013 Σελίδα 3/5

4 επεισόδιο ή απεβίωσαν λόγω καρδιακών προβλημάτων κατά τη διάρκεια της μελέτης, έναντι 7,4% (376 από5.113) των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο. Ποιοι κίνδυνοι συνδέονται με το ; Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες του (εμφανίζονται σε 1 έως 10 στους 100 ασθενείς) είναι αναιμία, ζάλη, κεφαλαλγία, αιμορραγία σε διάφορα σημεία του οργανισμού, υπόταση (χαμηλή αρτηριακή πίεση), αιμάτωμα (συλλογή αίματος κάτω από το δέρμα), πόνος στο στομάχι και την κοιλιά, δυσπεψία (αίσθημα καύσου), ναυτία, δυσκοιλιότητα, διάρροια, έμετος, κνησμός (φαγούρα), εξάνθημα, εκχύμωση (μώλωπες), άλγος στα άκρα, μειωμένη νεφρική λειτουργία, πυρετός, περιφερικό οίδημα (πρήξιμο, συνήθως στους αστραγάλους και στα πόδια), μειωμένη γενική δύναμη και ενέργεια, αυξημένα επίπεδα ορισμένων ηπατικών ενζύμων στο αίμα και σταγονοειδής αιμορραγία αίματος ή υγρού από το χειρουργικό τραύμα σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση. Ο πλήρης κατάλογος των ανεπιθύμητων ενεργειών που αναφέρθηκαν με το περιλαμβάνεται στο φύλλο οδηγιών χρήσης. Το δεν πρέπει να χορηγείται σε άτομα που παρουσιάζουν υπερευαισθησία (αλλεργία) στη ριβαροξαβάνη ή σε οποιοδήποτε άλλο από τα συστατικά του φαρμάκου. Δεν πρέπει να χορηγείται σε περίπτωση αιμορραγίας ή σε ασθενείς με ηπατική νόσο ή με πάθηση που σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας. Επίσης, το δεν πρέπει να χορηγείται μαζί με άλλα φάρμακα που αποκαλούνται αντιπηκτικά για την πρόληψη του σχηματισμού θρόμβων στο αίμα, παρά μόνον υπό ορισμένες συνθήκες. Το δεν πρέπει να χορηγείται σε γυναίκες σε κατάσταση εγκυμοσύνης ή θηλασμού. Ο πλήρης κατάλογος των περιορισμών περιλαμβάνεται στο φύλλο οδηγιών χρήσης. Για ποιους λόγους εγκρίθηκε το ; Η CHMP έκρινε ότι τα οφέλη του υπερτερούν των κινδύνων που συνδέονται με αυτό και εισηγήθηκε τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας για το εν λόγω φάρμακο. Ποια μέτρα λαμβάνονται για την ασφαλή χρήση του ; Η παρασκευάστρια εταιρεία του θα παράσχει στους γιατρούς που αναμένεται να συνταγογραφήσουν το σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή, DVT, πνευμονική εμβολή ή σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, εκπαιδευτικό υλικό με σημαντικές πληροφορίες ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών για τον κίνδυνο αιμορραγίας κατά τη διάρκεια της θεραπείας με και τον τρόπο διαχείρισης του συγκεκριμένου κινδύνου. Οι συνταγογράφοι θα λάβουν επίσης κάρτα προειδοποίησης με βασικές υπενθυμίσεις ασφάλειας την οποία θα χορηγούν στους ασθενείς που λαμβάνουν. Η εταιρεία θα πραγματοποιήσει επίσης μεγάλη μελέτη για τη συγκέντρωση περισσότερων δεδομένων σχετικά με την ασφάλεια του όταν χορηγείται σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο. Λοιπές πληροφορίες για το Στις 30 Σεπτεμβρίου 2008, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χορήγησε άδεια κυκλοφορίας, η οποία ισχύει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, για το. Η πλήρης EPAR του διατίθεται στον δικτυακό τόπο του Οργανισμού, στη διεύθυνση: ema.europa.eu/find medicine/human medicines/european Public Assessment Reports. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη θεραπεία με το, διαβάστε το φύλλο οδηγιών χρήσης (συμπεριλαμβάνεται επίσης στην EPAR) ή επικοινωνήστε με τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας. EMA/230698/2013 Σελίδα 4/5

5 Τελευταία ενημέρωση της περίληψης: EMA/230698/2013 Σελίδα 5/5