οίδημα της ωχράς κηλίδας που οφείλεται σε απόφραξη των φλεβών πίσω από τον αμφιβληστροειδή

Transcript

1 EMA/491771/2014 EMEA/H/C/ Περίληψη EPAR για το κοινό ρανιβιζουμάμπη Το παρόν έγγραφο αποτελεί σύνοψη της Ευρωπαϊκής Δημόσιας Έκθεσης Αξιολόγησης (EPAR) του. Επεξηγεί τον τρόπο με τον οποίο η Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) αξιολόγησε το φάρμακο προτού διατυπώσει τη θετική της γνώμη για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας, καθώς και τις συστάσεις της σχετικά με τους όρους χρήσης του. Τι είναι το ; Το είναι φάρμακο που περιέχει τη δραστική ουσία ρανιβιζουμάμπη. Διατίθεται με τη μορφή ενέσιμου διαλύματος σε προγεμισμένες σύριγγες ή φιαλίδια. Σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται το ; Το χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ενηλίκων με: «υγρού τύπου» ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας (ΗΕΩ), μια πάθηση που προσβάλλει το κεντρικό τμήμα του αμφιβληστροειδούς χιτώνα (ωχρά κηλίδα), το οποίο βρίσκεται στο οπίσθιο τμήμα του οφθαλμού. H υγρού τύπου ΗΕΩ προκαλείται από χοριοειδική νεοαγγειοποίηση (παθολογική ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων κάτω από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα) κάτω από την ωχρά κηλίδα, η οποία μπορεί να παρουσιάσει διαρροή υγρών και αιμορραγία και να προκαλέσει οίδημα οίδημα (διόγκωση) της ωχράς κηλίδας που οφείλεται στον διαβήτη οίδημα της ωχράς κηλίδας που οφείλεται σε απόφραξη των φλεβών πίσω από τον αμφιβληστροειδή χοριοειδική νεοαγγειοποίηση προκληθείσα από παθολογική μυωπία (σοβαρή μορφή μυωπίας στην οποία ο οφθαλμικός βολβός αυξάνεται με αποτέλεσμα το μέγεθός του να είναι μεγαλύτερο του φυσιολογικού). Η ωχρά κηλίδα είναι υπεύθυνη για την κεντρική όραση που επιτρέπει στο μάτι να διακρίνει λεπτομέρειες απαραίτητες για καθημερινές δραστηριότητες όπως η οδήγηση, η ανάγνωση και η αναγνώριση 30 Churchill Place Canary Wharf London E14 5EU United Kingdom Telephone +44 (0) Facsimile +44 (0) Send a question via our website An agency of the European Union European Medicines Agency, Reproduction is authorised provided the source is acknowledged.

2 προσώπων. Το οίδημα και η βλάβη που προκαλούν οι προαναφερόμενες ασθένειες επιφέρουν τη σταδιακή απώλεια της κεντρικής όρασης. Το φάρμακο χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή. Πώς χρησιμοποιείται το ; Το πρέπει να χορηγείται με ενδοϋαλοειδή ένεση (ένεση εντός του υγρού στοιχείου του υαλώδους σώματος, δηλαδή του παχύρρευστου υγρού που υπάρχει στον οφθαλμό) από εξειδικευμένο οφθαλμίατρο με εμπειρία στη χορήγηση ενδοϋαλοειδών ενέσεων. Η συνιστώμενη δόση του είναι 0,5 mg και χορηγείται με εφάπαξ ενδοϋαλοειδική ένεση. Η διαδικασία της έγχυσης πρέπει να γίνεται υπό άσηπτες συνθήκες. Η σύριγγα και το φιαλίδιο προορίζονται για μία μόνο χρήση. Η προγεμισμένη σύριγγα περιέχει ποσότητα μεγαλύτερη της συνιστώμενης δόσης και, για τον λόγο αυτό, κατά την προετοιμασία της ένεσης ο ιατρός πρέπει να αποβάλλει την περίσσεια ποσότητα, ώστε να διασφαλίσει ότι η ένεση περιέχει τη σωστή δόση. Η θεραπεία με ξεκινά με μία ένεση κάθε μήνα, με τακτικούς ελέγχους της όρασης του ασθενούς και της εμφάνισης του οπίσθιου τμήματος του οφθαλμού, έως ότου επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή όραση και/ή δεν υπάρχουν ενδείξεις δράσης της νόσου. Τα διαστήματα παρακολούθησης και θεραπείας πρέπει στη συνέχεια να καθοριστούν από τον θεράποντα ιατρό. Η θεραπεία με πρέπει να διακόπτεται εάν ο ασθενής δεν έχει θεραπευτικό όφελος. Στην περίπτωση της υγρού τύπου ΗΕΩ και του οιδήματος της ωχράς κηλίδας ενδέχεται να χρειαστούν αρχικά τρεις ή περισσότερες διαδοχικές μηνιαίες ενέσεις. Στην περίπτωση της χοριοειδικής νεοαγγειοποίησης που προκαλείται από παθολογική μυωπία, πολλοί ασθενείς μπορεί να χρειαστούν μόνο μία ή δύο ενέσεις κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους θεραπείας, ενώ ορισμένοι ασθενείς μπορεί να χρειάζονται πιο συχνή θεραπεία. Μεταξύ των δύο ενέσεων στον ίδιο οφθαλμό, πρέπει πάντοτε να μεσολαβεί διάστημα τουλάχιστον τεσσάρων εβδομάδων. Πριν από κάθε ένεση χορηγείται τοπικό αναισθητικό για τον περιορισμό ή την πρόληψη τυχόν πόνου που μπορεί να προκαλέσει η ένεση, ενώ απολυμαίνονται ο οφθαλμός, το βλέφαρο και το δέρμα γύρω από τον οφθαλμό. Περισσότερες πληροφορίες περιλαμβάνονται στο φύλλο οδηγιών χρήσης. Πώς δρα το ; Η δραστική ουσία του, η ρανιβιζουμάμπη, είναι ένα μικρό τμήμα ενός μονοκλωνικού αντισώματος. Το μονοκλωνικό αντίσωμα είναι ένα αντίσωμα (τύπος πρωτεΐνης) σχεδιασμένο να αναγνωρίζει και να προσκολλάται σε μια συγκεκριμένη δομή (ονομαζόμενη αντιγόνο) που υπάρχει σε ορισμένα κύτταρα του οργανισμού. Η ρανιβιζουμάμπη έχει σχεδιαστεί για να αναστέλλει μια ουσία που ονομάζεται αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας A (VEGF-A). Ο VEGF-A είναι πρωτεΐνη που συντελεί στην ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων και προκαλεί διαρροή υγρού και αίματος. Τα συμπτώματα αυτά επιδεινώνουν τη βλάβη στην ωχρά κηλίδα. Η ρανιβιζουμάμπη, αναστέλλοντας αυτόν τον παράγοντα, περιορίζει την ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων και ελέγχει τη διαρροή και τη διόγκωση. Ποιες μελέτες εκπονήθηκαν για το ; Σε τρεις κύριες μελέτες που εκπονήθηκαν για το μετείχαν ασθενείς με υγρής μορφής ΗΕΩ. Όλοι οι ασθενείς ήταν ηλικίας άνω των 50 ετών και δεν είχαν προηγουμένως υποβληθεί σε θεραπεία κατά της υγρής μορφής ΗΕΩ. Σε δύο από τις μελέτες το συγκρίθηκε με εικονική ένεση. EMA/491771/2014 Σελίδα 2/5

3 Αυτή η διαδικασία είναι παρόμοια με την ένεση, αλλά χωρίς και χωρίς βελόνα, κατά την οποία η σύριγγα πιέζεται στην επιφάνεια του οφθαλμού, χωρίς όμως να γίνεται πραγματική ένεση. Οι ασθενείς δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν εάν έχουν λάβει το ή την εικονική ένεση. Στην τρίτη μελέτη το συγκρίθηκε με τη φωτοδυναμική θεραπεία βερτεπορφίνης (PDT, άλλη θεραπεία για την ΗΕΩ). Ο βασικός δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας ήταν η μεταβολή της όρασης στον προσβεβλημένο οφθαλμό ένα χρόνο μετά τη θεραπεία, μεταβολή που μετρήθηκε με συνήθη οφθαλμολογική εξέταση με τη χρήση ενός πίνακα γραμμάτων. Εάν ο αριθμός των γραμμάτων που μπορούσε να δει ο ασθενής ήταν μεγαλύτερος, ίδιος ή μειωμένος κατά 15 γράμματα, ο ασθενής κατατασσόταν στην κατηγορία της μη ουσιαστικής επιδείνωσης της όρασης. Στην περίπτωση του διαβητικού οιδήματος ωχράς κηλίδας, εκπονήθηκαν για το δύο κύριες μελέτες στις οποίες συμμετείχαν συνολικά 454 ασθενείς. Στην πρώτη μελέτη το συγκρίθηκε με εικονική ένεση. Στη δεύτερη μελέτη το συγκρίθηκε, χορηγούμενο είτε ως μονοθεραπεία είτε ως πρόσθετο φωτοπηξίας λέιζερ (θεραπεία του διαβητικού οιδήματος ωχράς κηλίδας με χρήση λέιζερ), με τη φωτοπηξία λέιζερ ως μονοθεραπεία. Για το οίδημα ωχράς κηλίδας που οφείλεται σε απόφραξη των φλεβών του αμφιβληστροειδούς, το εξετάστηκε σε δύο κύριες μελέτες με τη συμμετοχή 789 ασθενών συνολικά, στο πλαίσιο των οποίων το συγκρίθηκε με εικονική ένεση. Σε όλες τις μελέτες, ο βασικός δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας ήταν η μεταβολή της όρασης στον προσβεβλημένο οφθαλμό, μετρούμενη με τον αριθμό των γραμμάτων που ο ασθενής μπορούσε να δει στο τέλος της θεραπείας σε σύγκριση με τον αριθμό των γραμμάτων που ο ασθενής έβλεπε πριν από την έναρξη της θεραπείας. Στην περίπτωση της χοριοειδικής νεοαγγειοποίησης που προκαλείται από παθολογική μυωπία, το συγκρίθηκε με θεραπεία βερτεπορφίνης PDT σε μία κύρια μελέτη στην οποία μετείχαν 277 ασθενείς. Ο βασικός δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας ήταν η μεταβολή της όρασης κατά τους 3 πρώτους μήνες της θεραπείας, μεταβολή που μετρήθηκε με συνήθη οφθαλμολογική εξέταση με τη χρήση ενός πίνακα γραμμάτων. Ποιο είναι το όφελος του σύμφωνα με τις μελέτες; Στην περίπτωση της ΗΕΩ, το αποδείχθηκε πιο αποτελεσματικό στην πρόληψη της επιδείνωσης της όρασης σε σχέση με τα φάρμακα σύγκρισης. Το 94 με 96% των ασθενών με ΗΕΩ στους οποίους χορηγήθηκε κάθε μήνα δεν παρουσίασαν ουσιαστική επιδείνωση της όρασης, έναντι του 62% των ασθενών στους οποίους χορηγήθηκε εικονική ένεση και του 64% των ασθενών που υποβάλλονταν σε θεραπεία βερτεπορφίνης PDT. Επίσης, σε μελέτη στην οποία οι ενέσεις χορηγήθηκαν με μικρότερη συχνότητα, δηλαδή ανά μήνα κατά τους τρεις πρώτους μήνες και ανά τρίμηνο στη συνέχεια, η όραση των ασθενών στους οποίους χορηγήθηκε παρέμεινε οξύτερη από την όραση όσων έλαβαν εικονική ένεση. Στην περίπτωση του διαβητικού οιδήματος ωχράς κηλίδας, το αποδείχθηκε πιο αποτελεσματικό στη βελτίωση της όρασης σε σχέση με τα φάρμακα σύγκρισης. Στην πρώτη μελέτη, οι ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε μπορούσαν να δουν, ύστερα από έναν χρόνο, περίπου 6 γράμματα περισσότερα από εκείνους στους οποίους χορηγήθηκε εικονική ένεση. Στη δεύτερη μελέτη, οι ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε είτε ως μονοθεραπεία είτε ως πρόσθετο φωτοπηξίας λέιζερ μπορούσαν να δουν ύστερα από έναν χρόνο κατά μέσο όρο 5 γράμματα περισσότερα από τους ασθενείς που υποβάλλονταν σε φωτοπηξία λέιζερ ως μονοθεραπεία. Στο οίδημα ωχράς κηλίδας εξαιτίας απόφραξης του φλεβών του αμφιβληστροειδούς, το αποδείχθηκε αποτελεσματικότερο από την εικονική ένεση: οι ασθενείς που έλαβαν 0,5 mg για έξι μήνες μπορούσαν να δουν περίπου 11 γράμματα περισσότερα από τους ασθενείς που έλαβαν εικονική ένεση σε μία μελέτη και 14 γράμματα περισσότερα σε μία άλλη μελέτη. EMA/491771/2014 Σελίδα 3/5

4 Στην περίπτωση της χοριοειδικής νεοαγγειοποίησης που προκαλείται από παθολογική μυωπία, κατά μέσο όρο στο πρώτο τρίμηνο της θεραπείας οι ασθενείς που έλαβαν μπορούσαν να δουν περίπου 8 με 9 γράμματα περισσότερα από τους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία βερτεπορφίνης PDT. Ποιοι κίνδυνοι συνδέονται με το ; Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες του (που εμφανίζονται σε περισσότερους από 1 στους 10 ασθενείς) είναι αυξημένη ενδοφθαλμική πίεση (πίεση στο εσωτερικό του οφθαλμού), πονοκέφαλος, υαλίτιδα (φλεγμονή του οφθαλμού), υαλοειδής αποκόλληση (αποκόλληση του υαλώδους σώματος από το οπίσθιο τμήμα του οφθαλμού), αιμορραγία του αμφιβληστροειδούς (αιμορραγία στο οπίσθιο τμήμα του οφθαλμού), διαταραχές της όρασης, πόνος των οφθαλμών, αιωρούμενα συσσωματώματα στο υαλοειδές υγρό (στίγματα στην όραση), αιμορραγία του επιπεφυκότα (αιμορραγία στο πρόσθιο τμήμα του οφθαλμού), ερεθισμός των οφθαλμών, αίσθηση ύπαρξης ξένου σώματος στον οφθαλμό, αυξημένη δακρύρροια (παραγωγή δακρύων), βλεφαρίτιδα (φλεγμονή των βλεφάρων), ξηροφθαλμία, οφθαλμική υπεραιμία (κοκκίνισμα των οφθαλμών), οφθαλμικός κνησμός (φαγούρα), αρθραλγία (πόνος των αρθρώσεων) και ρινοφαρυγγίτιδα (φλεγμονή μύτης και λαιμού). Σπανίως εμφανίζονται ενδοφθαλμίτιδα (μόλυνση στο εσωτερικό του ματιού), τύφλωση, σοβαρή βλάβη του αμφιβληστροειδούς και καταρράκτης (θόλωση του φακού). Ο πλήρης κατάλογος των ανεπιθύμητων ενεργειών που αναφέρθηκαν με το περιλαμβάνεται στο φύλλο οδηγιών χρήσης. Το δεν πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς με μόλυνση στον οφθαλμό ή στην περιοχή γύρω από αυτόν και στους ασθενείς με σοβαρή φλεγμονή στο εσωτερικό του οφθαλμού. Ο πλήρης κατάλογος των περιορισμών περιλαμβάνεται στο φύλλο οδηγιών χρήσης. Για ποιους λόγους εγκρίθηκε το ; Η CHMP έκρινε ότι τα οφέλη του υπερτερούν των κινδύνων που συνδέονται με αυτό και εισηγήθηκε τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας για το εν λόγω φάρμακο. Ποια μέτρα λαμβάνονται για την ασφαλή και αποτελεσματική χρήση του ; Καταρτίστηκε σχέδιο διαχείρισης κινδύνου προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το χρησιμοποιείται με τον ασφαλέστερο δυνατό τρόπο. Βάσει του σχεδίου αυτού, στην περίληψη των χαρακτηριστικών του προϊόντος και στο φύλλο οδηγιών χρήσης του συμπεριλήφθηκαν πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια καθώς και τις κατάλληλες προφυλάξεις που πρέπει να λαμβάνονται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας και τους ασθενείς. Επίσης, η εταιρεία που παρασκευάζει το θα παράσχει σε όλες τις κλινικές που πρόκειται να χορηγήσουν το φάρμακο υλικό πληροφόρησης για γιατρούς (όπου θα περιλαμβάνονται και πληροφορίες για τα απαραίτητα μέτρα ελαχιστοποίησης των κινδύνων μόλυνσης που σχετίζονται με τις ενέσεις στον οφθαλμό) και υλικό πληροφόρησης για ασθενείς (που θα τους βοηθούν να προετοιμαστούν για τη θεραπεία με, να αναγνωρίζουν τις σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες και να καταλαβαίνουν πότε πρέπει να συμβουλεύονται επειγόντως τον γιατρό τους). Λοιπές πληροφορίες για το Στις 22 Ιανουαρίου 2007 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χορήγησε άδεια κυκλοφορίας, η οποία ισχύει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, για το. Η πλήρης EPAR του διατίθεται στον δικτυακό τόπο του Οργανισμού, στη διεύθυνση ema.europa.eu/find medicine/human medicines/european Public Assessment Reports. Για EMA/491771/2014 Σελίδα 4/5

5 περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη θεραπεία με το, διαβάστε το φύλλο οδηγιών χρήσης (συμπεριλαμβάνεται επίσης στην EPAR) ή επικοινωνήστε με τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας. Τελευταία ενημέρωση της περίληψης: EMA/491771/2014 Σελίδα 5/5