ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΕ 02 ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Transcript

1 ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΕ 02 ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ 1. Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία ΕΡΩΤΗΜΑ 1 ο Θουκυδίδης, Ιστορίαι Ζ,48 («Αλκιβιάδης δε κατοικίζειν») ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Ο δε Αλκιβιάδης είπε ή [:ισχυρίστηκε ] ότι οι (Αθηναίοι), επειδή είχαν εκπλεύσει με τόση [δηλ. με τόσο μεγάλη] στρατιωτική δύναμη, δεν έπρεπε να φύγουν (από τη Σικελία ) ντροπιασμένοι [κατά λέξη :έχοντας ντροπή ] και άπρακτοι [δηλ. χωρίς να έχουν πετύχει τίποτα ],αλλά ( από τη μια μεν ) (είπε ότι έπρεπε ) (οι Αθηναίοι) και σε (όλες ) τις άλλες πόλεις (της Σικελίας ), εκτός από το Σελινούντα και (εκτός από ) τις Συρακούσες, να στέλνουν πρέσβεις για να κάνουν διαπραγματεύσεις για ειρήνη, και να προσπαθούν τους Σικελούς άλλους μεν να διεγείρουν σε αποστασία από τους Συρακουσίους, άλλους δε να κάνουν φίλους (τους) {δηλαδή και να προσπαθούν άλλους μεν από τους Σικελούς να διεγείρουν σε αποστασία από τους Συρακουσίους, άλλους δε από τους Σικελούς να κάνουν δικούς τους φίλους}, προκειμένου αυτοί [ δηλ. οι Αθηναίοι ] να έχουν σιτάρι και στράτευμα, από την άλλη δε ( ο Αλκιβιάδης είπε ότι έπρεπε ) κατ αρχάς να καταβάλουν προσπάθειες να πείσουν τους κατοίκους της Μεσσήνης ( να γίνουν φίλοι τους ) < διότι προ πάντων ( είπε ) ότι αυτοί [ δηλ. οι κάτοικοι της Μεσσήνης ] βρίσκονται σε πέρασμα και ( σε ) μέρος κατάλληλο για να μπει κανείς στη Σικελία[δηλ.σε μέρος προσβάσιμο στη Σικελία ] και ότι η [Μεσσήνη] θα είναι (πάρα πολύ καλό) λιμάνι και πάρα πολύ καλό ορμητήριο για το στράτευμα (των Αθηναίων ) > επίσης ( ο Αλκιβιάδης είπε ) ότι (οι Αθηναίοι ) αφού προσελκύσουν [ δηλ. αφού πάρουν με το μέρος τους ] τις πόλεις (της Σικελίας),γνωρίζοντας στο πλευρό ποιων η κάθε (πόλη ) θα πολεμήσει, έτσι πια ( έπρεπε ) να

2 πραγματοποιούν επίθεση εναντίον των Συρακουσών και εναντίον του Σελινούντα, εκτός εάν οι μεν ( Σελινούντιοι ) έρθουν σε συνεννόηση με τους Εγεσταίους, οι δε ( Συρακούσιοι ) επιτρέπουν στους Λεοντίνους [δηλ. στους κατοίκους των Λεοντίνων ] να εγκαθιστούν κατοίκους (στη δική τους πόλη) [δηλ. επιτρέπουν στους κατοίκους των Λεοντίνων να επαναπατρισθούν ]. Ξανθή Ζ. Σπυροπούλου Φιλόλογος Π ΑΡΑ Τ Η Ρ Η Σ Ε Ι Σ 1. έφη ου χρήναι : όταν έχω το φημί με άρνηση συντασσόμενο με ειδικό απαρέμφατο, η άρνηση τίθεται στο Απαρέμφατο. 2.εκπλεύσαντες : Αόριστος με σημασία Υπερσυντέλικου(σύμφωνα με το νόημα ). 3.αισχρώς και απράκτους :παράλλαξη( επιρ. προσδ.τρόπου και επιρ. Κατηγ.τρόπου),εξάρτηση από «απελθείν» 4.τους Σικελούς τους μεν, τους δε: επιμερισμός κατά παράθεση. Κανονικά ήταν των Σικελών(γεν.διαιρετική) 5.επικηρυκεύομαι=στέλνω πρέσβεις για διαπραγματεύσεις για ειρήνη (βλέπε LIDDELL- SCOTT ) 6.πρώτον δε (χρήναι πείθειν):είναι ανταπόδοση ενός «μεν» που εννοείται 7.ήν μη :εκτός εάν (βλέπε Σταματάκος ), άλλη απόδοση:σε περίπτωση που οι μεν ( Σελινούντιοι ) δεν έρθουν σε συνεννόηση με τους Εγεσταίους, οι δε ( Συρακούσιοι )(δεν )επιτρέπουν στους Λεοντίνους. 8.εν προσβολή της Σικελίας :τόπος κατάλληλος για πρόσβαση στη Σικελία 9.επιχειρώ τινί:επιτίθεμαι εναντίον κάποιου 10.κατοικίζω:εγκαθιστώ κατοίκους ( ες πόλιν ) 11.εάω=εώ συντάσσεται με Αμεσο αντικ σε ΑΙΤ.+ΤΕΛ.Απαρεμφ=επιτρέπω σε κάποιον να 12.ξυμβαίνω τινί=έρχομαι σε συνεννόηση 13.τις(πολεμήσειν)=έκαστος,ο καθένας (βλέπε LIDDELL- SCOTT )

3 14.Διευκρίνιση: οι δε ( Συρακούσιοι ) επιτρέπουν στους Λεοντίνους [δηλ. στους κατοίκους των Λεοντίνων ] να εγκαθιστούν κατοίκους (στη δική τους πόλη)( από την οποία οι Συρακούσιοι τους είχαν διώξει ) [δηλ. επιτρέπουν στους κατοίκους των Λεοντίνων να επαναπατρισθούν =σύμφωνα με τα γραφόμενα από το Θουκυδίδη στο στ βιβλίο του. Ξανθή Ζ. Σπυροπούλου Φιλόλογος ΕΡΩΤΗΜΑ 2 ο Συστατικό στοιχείο της δομής του έπους είναι ασφαλώς η σκηνή. Οι τυπικές σκηνές περιλαμβάνονται στα τυπικά θέματα που επανέρχονται κατά τρόπο στερεότυπο στο έπος. Τέτοιες σκηνές είναι η ανατολή ή δύση του ηλίου, η προετοιμασία του καραβιού για αναχώρηση, η θυσία, η προσευχή, η φιλοξενία, το δείπνο κ.ά. Εκφράζονται οι τυπικές σκηνές με μια σειρά τυποποιημένων στίχων οι οποίοι αποτελούν συστατικό στοιχείο της προφορικής ποίησης (Μ. Parre). Τυπικές σκηνές στο συγκεκριμένο απόσπασμα (α ) είναι η φιλοξενία και το δείπνο που περιλαμβάνουν σταθερά επαναλαμβανόμενες φάσεις: Φιλοξενία (υποδοχή και πρώτες περιποιήσεις, κανάτι στον ξένο να πλυθεί, φαγητό, για να ακολουθήσουν αργότερα οι ερωτήσεις), δείπνο (πλύσιμο, παράθεση φαγητών και ποτών στους καθισμένους μνηστήρες, φαγητό και τέλος τραγούδι με το οποίο έκλεινε η σκηνή). ΕΡΩΤΗΜΑ 3 ο Ο Περικλής παραθέτει στο κεφ. 37 τα στοιχεία που στηρίζουν τον έπαινο του αθηναϊκού πολιτεύματος: Το πολίτευμα είναι πρωτότυπο και πρότυπο και ονομάζεται δημοκρατία. Ο Ι. Κακριδής μάλιστα τονίζει την ιδεολογική διαφάνεια της λέξεως «δημοκρατία» την οποία όμως αμφισβητεί ο Gomme. ιέπεται ακόμη από τις αρχές της ισονομίας, της αξιοκρατίας της ελευθερίας, της ανοχής και της αμοιβαιότητας και της συνειδητής υπακοή των πολιτών στους γραπτούς και άγραφους νόμους. Παράλληλα τονίζεται ότι από το πολίτευμα δεν απουσιάζει το αριστοκρατικό στοιχείο. Στην Αθήνα, παρατηρεί ο Κακριδής ταυτόχρονα με την αρχή της ισονομίας ισχύει το αξίωμα των «ολίγων» ότι δηλαδή από τη διαχείριση των κοινών δεν αποκλείονται οι αριστοκράτες, εφόσον αυτοί διαθέτουν «αρετήν». Είναι χαρακτηριστικό ότι και από άλλους λόγους δεν απουσίαζε το

4 αριστοκρατικό στοιχείο του πολιτεύματος (Ισοκρ. Παναθ., Πλατ. Μενέξενος). Η Αθήνα γνωρίζει, κατ αυτόν τον τρόπο, να χρησιμοποιεί όλες τις δυνάμεις που κλείνονται μέσα στα τείχη της. Εύστοχα παρατηρεί ο Κακριδής: «ό,τι ήταν άλλοτε κατηγόρημα αποκλειστικό των ευγενών, τώρα μπορεί να αποδοθεί και σ ένα φτωχό του δήμου άνθρωπο». Πράγματι η αθηναϊκή δημοκρατία ενώνει δημοκρατικές και αριστοκρατικές δυνάμεις σε μια καινούρια σύνθεση. Ερώτημα 4 ο 1 Γ 2 Γ 3 Β 4 Γ 5 Β 6 Α 7 Β 8 Β 9 10 Γ Επιμέλεια: κ. Δρακόπουλος Δημ. 2. Νεοελληνική Γλώσσα και Νεοελληνική Λογοτεχνία 1 Γ 2 Β 3 Β 4 Γ 5 Δ 6 Γ 7 Γ 8 Γ 9 Α 10 Γ 11 Γ 12 Β 13 Β 14 Γ 15 Β

5 16 Β Γ 19 Α 20 Β 21 Α 22 Γ 23 Γ 24 Β 25 Α 26 Γ 27 Α 28 Β 29 Α 30 Γ 3. Ιστορία 31 Γ 32 Β Β 35 Α 36 Γ 37 Γ 38 Α Α Β 43 Α 44 Α 45 Γ 46 Α 47 Β 48 Γ 49 Α 50 Α 51 B

6 52 Γ Β 56 Α 57 Γ Γ 60 Α