ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2015 ΕΤΟΣ IΔ - ΤΕΥ ΧΟΣ 154

Transcript

1 ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2015 ΕΤΟΣ IΔ - ΤΕΥ ΧΟΣ 154 Μη νιαίο Πε ριο δι κό του Ι ε ρού Να ού Αγί ων Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού. Διεύ θυν ση: I. N. Αγ. Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού T.Θ / ΑΘΗ ΝΑ Τη λέ φω νο Ι ε ρού Να ού: Τη λέ φω νο & Φαξ: ai si dor@ote net.gr A/A TA ΠΕ ΡΙΕ ΧΟ ΜΕ ΝΑ ΑΡ ΘΡΑ TOY ΤΕΥ ΧΟΥΣ: ΤΙ ΤΛΟΣ ΘΕ ΜΑ ΤΟΣ... ΣΕ ΛΙ ΔΑ 1ο Ζήτησον ειρήνη, ζήτησον Χριστό ο Ο Αγιασμός των Φώτων Β μέρος ο Η αγιοκατάταξις του Οσίου Πατρός ημών Παΐσίου ο Αφιέρωμα στο πρώτο τεύχος των Αγίων Ισιδώρων ο Τα νέα από την ζωή του προσκυνήματός μας ο Πρόγραμμα ιερών ακολουθιών μηνός Φεβρουαρίου ο Διηγήσεις από το γεροντικό...26 Ει κό να εξω φύλ λου: Ασκηταριό στην έρημο της Ιουδαίας πλησίον της Ιερά Μονής Χοτζεβά Διευ θυ ντής Πε ριο δι κού: πα τήρ Δη μή τριος Λου πα σά κης. Επι μέ λεια Έκ δο σης & Αρ χι συ ντα ξία: πατήρ Χα ρά λα μπος Βαρ βα γιάν νης ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Αρ χι μαν δρί της Ιγνά τιος Χα τζη νι κο λά ου [Θε ο λό γος τέ ως Λυ κειάρ χης] Κων/νος Αρ. Δημητρακόπουλος: Δάσκαλος Ιωάννης Μάγκος [Εκπαιδευτικός Τεχνολόγος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός] Πατήρ Σωτήριος Αμησινόπουλος [Ιεροδιδάσκαλος] Μαρία Παπαχρίστου Παθολόγος - Ενταντικολόγος Νι κό λα ος Συλ λι γαρ δά κης [Ι α τρός Χει ρουρ γός Ω.P.Λ] Σο φία Αντω νιά δου [Κα θη γή τρια Φι λό λο γος] Ξαν θή Σπυ ροπού λου [Φι λό λο γος] Πό λυ Βαρ τζιώ τη - Γα λε νια νού [Διαι το λό γος] Φαίη Σμυρναίου Φοιτήτρια Πάντειου Παν/μίου Αρ χείο-φω το γρα φι κό υλι κό: Ι ε ρός Να ός - 3 -

2 ΖΉΤΗΣΟΝ ΕΙΡΉΝΗ, ΖΉΤΗΣΟΝ ΧΡΙΣΤΌΝ Εκκλινον από κακού και ποίησον αγαθόν ζήτησον Ειρήνην και δίωξον (επιδίωξε) αυτήν (Ψαλμ. 33, 10) Μ ελετητής και κήρυκας και προπαντός βιωτής των αγιογραφικών παραγγελιών και μηνυμάτων ο Αγιος Βασίλειος, αυτή η ασκητική καίτοι αρχιερεύς και φιλάνθρωπη ψυχή, μελετώντας τους υπέροχους ψαλμούς του προφητάνακτος Δαβίδ, θα σταματήσει στον 33ο ψαλμό, που βάλαμε στην αρχή του γραπτού μας και θα γράψει τα παρακάτω: Οι προτροπές είναι βασικές και μας οδηγούν στην ευσέβεια. Μας διδάσκουν με ακρίβεια να συγκρατούμε τη γλώσσα, να απέχουμε από δόλιες επιβουλές, να αποφεύγουμε το κακό. Είναι αδύνατο να πλησιάσει κανείς το αγαθό, εάν πιο μπροστά δεν απομακρυνθεί και δεν απαλλαγεί ολότελα από το κακό. Όπως είναι αδύνατο να αναλάβει κάποιος την υγεία του, εάν δεν απαλλαγεί από την αρρώστια ή να βρίσκεται σε θερμότητα εκείνος που συνεχίζει να κρυώνει. Αυτά δεν μπορούν να συνυπάρχουν. Έτσι λοιπόν και εκείνος που πρόκειται ν αρχίσει μια καλή ζωή πρέπει να απαλλαγεί από κάθε σχέση με το κακό. Ζήτησον ειρήνην και δίωξον αυτήν. Ζήτησε την ειρήνην του Κυρίου και επιδίωξε αυτήν Ζήτησε την απαλλαγή από τους θορύβους αυτού του κόσμου Εκείνος που ζητεί ειρήνη, ζητεί με πόθο τον Χριστό, διότι αυτός είναι η ειρήνη Λόγια πάντα επίκαιρα. Πάντα αναγκαία. Ο ίδιος άνθρωπος μεταξύ φθοράς (κακού) και αφθαρσίας (καλού). Πάντοτε παλεύοντας κατά των του κόσμου φθαρτών, μετά του αγαθού, το οποίο όπου πλεόνασε, λύνει όλα τα ατομικά και παγκόσμια προβλήματα. Κι αν και τότε, επί ημερών του Αγίου Βασιλείου, και πιο μπροστά, υπήρχαν προβλήματα, πόλεμοι και μάχες, ανηθικότητες και εκμεταλλεύσεις, αυτό, όπως και σήμερα, οφείλεται στο ότι ο άνθρωπος δεν εκκλίνει (απομακρύνεται, απορρίπτει και αρνείται) από το κακό και τη δαιμονική πονηρία. Τους δαιμονικούς μηχανισμούς. Τις δαιμονικές ραδιουργίες και πανουργίες. Τον δαιμονικό εγωισμό και έπαρση, με όλες τις εκδηλώσεις του και στον εκκλησιαστικό και στον λαϊκό χώρο, των λεγομένων μάλιστα κατ ευφημισμόν χριστιανών! Τα λόγια του Ευαγγελιστού Ιωάννου μας θυμίζουν και μας προσγειώνουν σ - 4 -

3 αυτήν την πραγματικότητα: Και ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται (Α Ιωαν. 5,19). Και, ακριβώς, εδώ χρειάζεται με την έκκλιση από του κακού να πράττουμε το αγαθό. Σχετική είναι και η προτροπή του Αποστόλου Παύλου: αποστυγούντες (αποστρεφόμενοι) το πονηρόν, κολλώμενοι τω αγαθώ (Ρωμ. 12,8). Δυστυχώς δεν αποκολλώμεθα από το πονηρό και τα έργα μας δεν είναι έργα του φωτός, αλλά του σκότους. Δεν είναι της ειρήνης, αλλά του πολέμου και της διαμάχης, έργα πονηρίας και διαλογισμών ματαίων και επιβλαβών για μας και τους άλλους. Σκέψεις, πονηρές επιθυμίες, σατανικά σχέδια. Και όλων αυτών πατέρας και καθοδηγητής είναι ο διάβολος, ο και πονηρός ονομαζόμενος και μάλιστα από τον ίδιον τον Χριστόν, γι αυτό μας προτρέπει να προσευχόμαστε προς τον Πατέρα μας Θεόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού (Ματθ. 6,13). Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει στην έκτη ομιλία του στην προς Εβραίους επιστολήν τα ακόλουθα: Ο Απόστολος Παύλος αποδεικνύει ότι τα αμαρτήματα δεν προέρχονται από τη σάρκα, όπως ισχυρίζονται μερικοί από τους αιρετικούς, αλλά από τη σκέψη της πονηρής επιθυμίας και ότι εκεί βρίσκεται η πηγή των κακών. Επειδή, λοιπόν, ο νους έγινε ανίκανος να διακρίνει το ορθό, γι αυτό και όλα παρασύρθηκαν και ανατράπηκαν εφόσον ο ηνίοχος νους διαστράφηκε. Ο πειρασμός -ο πονηρός διάβολος- όταν κάνεις καλούς λογισμούς για έργα καλά θα μας πολεμήσει. Θα φέρει ένα σωρό εμπόδια ή άλλες παρεκκλίσεις, όμως δεν θα πρέπει επ ουδενί να εκκλίνουμε από το αγαθό. Ούτε σπιθαμή να κουνήσουμε από τις χριστιανικές θέσεις μας και τον χριστιανικό αγώνα μας. Και ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος θα μας συμβουλεύσει: Οταν θέλεις να κάνεις αρχή κάποιας θεάρεστης εργασίας, ετοίμασε πρώτα τον εαυτό σου εναντίον των πειρασμών, οι οποίοι μέλλουν να σου συμβούν και να μη διστάσεις καθόλου. Αυτό κάνει κάθε πραγματικός χριστιανός, άσχετα τι θα του κοστίσει. Κι όσοι πράγματι έκαναν αυτόν τον αγώνα. Κι όσοι εναντιώθηκαν στον διάβολο (πονηρό) και τους ανθρώπους του και μάλιστα μεγαλόσχημους ή μικρόσχημους χριστιανούς αυτοί πράγματι αδικήθηκαν, διώχθηκαν, αγνοήθηκαν και όμως, ως πολύτιμοι μαργαρίτες, στολίζουν το ουράνιο στεφάνι της αιώνιας δόξας. Και είναι αυτοί και μόνοι οι οποίοι κέρδισαν το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού (Φιλιππ. 3, 14). Ηδη κέρδισαν το έπαθλο της αρετής που κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο το έπαθλον της αρετής είναι να γίνουμε θεοί (κατά χάριν), να καταφωτισθούμε από το ολοκάθαρο φως, που λάμπει στην τριπλή μονάδα και που τώρα έχουμε την ανταύγεια της μετρημένη. Λόγοι μεγάλοι και σωτήριοι και μεγάλο το έπαθλο. Το μόνο και αληθινό. Αρχιμ. Ιγνάτιος Θ. Χατζηνικολάου Θεολόγος-τ. Λυκειάρχης - 5 -

4 O ΑΓΙΑΣΜΌΣ ΤΩΝ ΦΏΤΩΝ B μέρος Π ολλοί κατά διαστήματα προσπάθησαν να δώσουν διάφορες εξηγήσεις και συμβολισμούς στις ακολουθίες του μικρού και μεγάλου Αγιασμού. Στον Κώδικα 978 του Σινά αναφέρεται «δεύτερον της «Αγίας Κοινωνίας» και σημειώνεται ακόμη ότι δινόταν σαν βοηθητικό μέσο σ αυτούς πού είχαν κάποιο εμπόδιο και δεν μπορούσαν να έχουν συμμετοχή στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Η υπέρμετρη αυτή ευλάβεια στο Μεγάλο Αγιασμό είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πολλές υπερβολές πού δυστυχώς έφθασαν μέχρι τις ημέρες μας. Και είναι φανερό ότι πολλές απ αυτές δεν ανταποκρίνονται, όπως φαίνεται, στα πράγματα. Χρειάζεται πολλή προσοχή οπό τούς πνευματικούς Πατέρες η σύσταση πού κάνουν σε μερικούς «Να κοινωνήσεις με Μεγάλο Αγιασμό», χωρίς προηγουμένως να εξηγήσουν με λεπτομέρεια τη σωστή χρήση και τα αποτελέσματα του Μεγάλου Αγιασμού. Τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη Θεία Κοινωνία, πού είναι ο ίδιος ο Χριστός μας, με των οποίο πρέπει με κάθε θυσία και κατάλληλη προετοιμασία να προσερχόμεθα για να ενωθούμε μαζί Του. Όπως αναφέραμε, ο Αγιασμός πού γίνεται την παραμονή και αυτός πού γίνεται την ημέρα των Θεοφανίων, είναι ο ίδιος και μπορούμε να τον πάρουμε και να πιούμε νηστικοί κατά τη συνήθεια πού επεκράτησε χωρίς καμιά ιδιαίτερη νηστεία νωρίτερα. Η νηστεία πού κάνουμε την παραμονή της Εορτής, δεν έχει καμιά σχέση με τη μετάληψη του Μεγάλου Αγιασμού. Η νηστεία της παραμονής είναι «κατάλοιπο» της προπαρασκευαστικής νηστείας περισσοτέρων ημερών πού γινόταν για τον εορτασμό των τριών μεγάλων εορτών πού η Εκκλησία μας είχε την 6η Ιανουαρίου Γέννηση, Περιτομή και Βάπτιση του Κυρίου. Όταν η Γέννηση μεταφέρθηκε να εορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου η προπαρασκευαστική νηστεία έγινε 40 ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα και για τα Θεοφάνια λόγω του δωδεκαημέρου έμεινε μόνο μία ημέρα νηστείας, η παραμονή 5 Ιανουαρίου. Πολλοί από τούς αρχαίους κώδικες κάνουν λόγο για μετάληψη του Μεγάλου Αγιασμού προ του αντίδωρου. Η σύγχρονη πράξη των Μονών του Αγίου Ό- ρους, πού κρατούν με πολλή προσοχή τις παραδόσεις, έχει την εξής σειρά Θεία - 6 -

5 Κοινωνία, Αντίδωρον, Αγιασμός, κόλυβο. Ακόμη και για λόγους πρακτικούς σήμερα συνιστάται πρώτα να παίρνουμε το αντίδωρο από το χέρι του Λειτουργού ιερέα και στη συνέχεια να μεταβαίνουμε στον τόπο πού υπάρχει το αγίασμα για να μεταλάβουμε απ αυτό και να πάρουμε και για το σπίτι μας. Ο Αγιασμός, πού καθιερώθηκε να γίνεται την παραμονή και την ημέρα της εορτής των Θεοφανίων, ονομάσθηκε Μεγάλος Αγιασμός σε σύγκριση με τον άλλο Αγιασμό πού γίνεται σε οποιαδήποτε ημέρα του χρόνου και λέγεται Μικρός Αγιασμός. Η Ακολουθία του Μικρού Αγιασμού δεν έχει καμία σχέση με το βάπτισμα του Κυρίου, όπως είναι η Ακολουθία του Αγίου Βαπτίσματος, ούτε γίνεται σε ανάμνηση εκείνου, όπως είναι η ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού. Έχει έναν ξεχωριστό χαρακτήρα και διαφορετικό σκοπό. Καθαγιάζεται το νερό για να χρησιμοποιηθεί από τούς πιστούς για τον αγιασμό και την ψυχική και σωματική θεραπεία και για ευλογία. Εύκολα τώρα μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι διαφορά στην ουσία μεταξύ του Μεγάλου και του Μικρού Αγιασμού δεν υπάρχει. Διαφέρουν μόνο στο χρόνο πού καθιερώθηκε στη ζωή της Εκκλησίας, στην Ακολουθία και στις μέρες πού γίνονται. Ο μεγάλος αγιασμός γίνεται στις εορτές των Θεοφανίων και ο μικρός κάθε πρωτομηνιά και όποτε η ανάγκη των πιστών το ζητήσει. «Μικρός, καθώς νεώτερός του κατά την ηλικίαν και βραχύτερος του κατά την έκτασιν. Μικρός διότι ότι εκείνος επαγγέλλεται εν μεγάλο βαθμώ άπαξ του Έτους, τούτο ούτος έρχεται να εκζητήσω παρά Θεού εις βαθμόν μικρότερον εν οι δήτινι ημέρα και ώρα του ενιαυτού...» (Κ. Καλλίνικος, σελ. 580). Και θα τελειώσω τη μικρή αυτή μελέτη, περί του Μεγάλου Αγιασμού και τη χρήση του, με τα σχετικά πού ο αρχιμανδρίτης Χριστόφορος Καλύβας γράφει, στο βιβλίο του «Αδελφικά γράμματα» (εκδ. 1962, σελ. 257) «Ο Αγιασμός είναι Αγιασμός, είτε δίδεται την παραμονή των Φώτων, είτε την ίδια ημέρα είτε γίνεται στο σπίτι. Δεν έχει διαφορά ο αγιασμός ο Μικρός από τον Μεγάλο. Λέγεται Μικρός ή Μεγάλος, επειδή οι ευχές είναι μικρότερες ή μεγαλύτερες, επειδή παρατείνεται περισσότερο ή λιγότερο η σχετική ακολουθία. Θεαματικά είναι αυτά. Δε σημαίνουν ουσία προκειμένου περί του αγιασμού του καθαρού νερού πού βρίσκεται στη λεκάνη. Μην κρατούμε το λαό μας στο σκοτάδι, στην πλάνη. Το αγιασμένο νεράκι του Μικρού Αγιασμού διατηρείται χρόνια, όπως και το νεράκι του Μεγάλου λεγομένου Αγιασμού». Συμπέρασμα: Μπορούμε στο σπίτι μας να έχουμε Αγιασμό, αρκεί να μην τον ξεχνούμε στο εικονοστάσι, αλλά να τον χρησιμοποιούμε κάθε φορά πού παρουσιάζεται ανάγκη. + Πρωτ. Μαρίνου Γεωργακοπούλου Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Δημητρακόπουλος Δάσκαλος kdteacher@sch.gr - 7 -

6 Η ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΠΑΙΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ Τ ην 13η Ιανουαρίου η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου έκανε δεκτή την εισήγηση της Κανονικής Επιτροπής και ανέγραψε στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τον μοναχό Παΐσιο Αγιορείτη. Ο όσιος πατήρ Παΐσιος ο Αγιορείτης γεννήθηκε από ευλαβείς γονείς στα Φάρασα της Καππαδοκίας το έτος 1924, λίγες μέρες πριν από τη φυγή των Φαρασιωτών από την πατρώα γη για την Ελλάδα. Στη βάπτισή του, ο όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, ο πλήρης ημερών και αγιότητος βίου ιερέας των Φαράσων, τον ονόμασε Αρσένιο, «για να τον αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είπε. Στην Ελλάδα, η οικογένεια του μικρού Αρσενίου εγκαταστάθηκε στην Κόνιτσα της Ηπείρου, όπου ο ίδιος πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Γαλουχούμενος με τις διηγήσεις για το θαυμαστό βίο του αγ. Αρσενίου, έλεγε ότι θα γίνει μοναχός από την ηλικία των 5 ετών! Και αφού έμαθε να διαβάζει, αγαπημένη του ασχολία υπήρξε η ανάγνωση των βίων των Αγίων, των οποίων εμιμείτο τους ασκητικούς αγώνες με θερμό ζήλο. Μετά από τις εγκύκλιες σπουδές του δε θέλησε να συνεχίσει στα γράμματα, αλλά προτίμησε να μιμηθεί το Χριστό και μαθήτευσε στην τέχνη του ξυλουργού, την οποία άσκησε με επιμέλεια και δεξιοσύνη. Στην ηλικία των 15 ετών αξιώθηκε της θέας του Κυρίου, για ένα μόνο φιλότιμο λογισμό, μέσω του οποίου απέκρουσε μία δαιμονική προσβολή του πειρασμού της απιστίας. Από τότε φούντωσε μέσα του ακόμη περισσότερο η φλόγα της αγάπης του Θεού και ο πόθος για τη μοναχική ζωή. Ακολούθησαν καιροί ταραχής και αναστάτωσης για την Ελλάδα, λόγω της ξένης Κατοχής και του εμφυλίου πολέμου. Ο Όσιος όμως, τόσο ως πολίτης όσο και ως στρατιώτης κατά τη θητεία του, επέδειξε απαράμιλλο θάρρος και αυτοθυσία. Ήταν πρόθυμος να δώσει κάθε στιγμή και τη ζωή του ακόμα για τη σωτηρία των άλλων. Ευρισκόμενος μάλιστα συχνά μέσα στον καταιγισμό των φονικών πυρών, συνέβη να σώσει με τις θερμές προσευχές του πολλούς στρατιώτες, αλλά να σωθεί και ο ίδιος με τρόπο θαυμαστό. Ύστερα και από αυτές τις περιπέτειες, θέλησε να καταταγεί στο αγγελικό τάγμα των μοναχών, με τα φτερά που δίνει ο θείος έρωτας. Έτσι, μετέβη στο Άγιο Όρος, αναζη

7 τώντας έναν οδηγό για τη ζωή της κατά Θεόν ησυχίας. Δεν κατάφερε όμως να εκπληρώσει αμέσως τον πόθο του. Παράλληλα, οι δικοί του βρέθηκαν την ίδια περίοδο σε μεγάλη οικονομική δυσκολία, οπότε τον κάλεσαν να τους βοηθήσει. Έτσι, επέστρεψε στην Κόνιτσα και εργάστηκε ως μαραγκός. Μετά από 3 χρόνια όμως, σε ηλικία 29 ετών πλέον, εγκατέλειψε τα πράγματα του κόσμου και επέστρεψε στην Αθωνική Πολιτεία. Αφού περιήλθε σκήτες και καλύβες, ακολούθησε τελικά τη συμβουλή ενός σεβάσμιου γέροντα και εντάχθηκε στην αδελφότητα της Ι.Μ. Εσφιγμένου, γνωστής τότε για την αυστηρή της τάξη. Εκεί έζησε μέσα στην ολοτελή υπακοή και επιδόθηκε σε υπέρμετρη άσκηση, υπερβάλλοντας σε κόπους για χάρη του Χριστού και των αδελφών του. Έχοντας όμως άσβεστο μέσα του τον πόθο για τον ησύχιο και απράγμονα βίο, πήρε την ευλογία του Ηγουμένου και πήγε να μονάσει στην Ι.Μ. Φιλοθέου, που ήταν τότε σε κατάσταση ιδιόρρυθμη. Εκεί προετοιμάστηκε για τη ζωή του ερημίτη, κάτω από την καθοδήγηση ενός διακριτικού και σοφού γέροντα. Τότε μάλιστα έγινε και σταυροφόρος μοναχός, παίρνοντας το όνομα Παΐσιος. Υπακούοντας μάλιστα σε θεία βουλή, δεν εγκαταστάθηκε στην έρημο αλλά στην κατεστραμμένη Ι. Μονή της Παναγίας του Στομίου, που βρίσκεται κοντά στην Κόνιτσα. Σε αυτήν έζησε 4 χρόνια, ζώντας ισάγγελο βίο, παλεύοντας με τους πειρασμούς, ευεργετώντας τους ανθρώπους της περιοχής, σώζοντας πολλούς από τις διδασκαλίες των προτεσταντικών ομάδων που δρούσαν εκεί, και ανακαινίζοντας με πολύ μόχθο το Μοναστήρι. Όταν ολοκληρώθηκε το έργο της ανακαίνισης και ο κίνδυνος από τις ετερόδοξες ομάδες εξέλιπε, ο Όσιος παρακαλούσε μέσα στους πειρασμούς, που καθημερινά τον πολιορκούσαν, θερμά το Θεό να του δείξει το δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσει. Έτσι, δέχθηκε ως θεόσταλτη την πρόσκληση κάποιου ιεροδιακόνου να τον συνοδεύσει στο θεοβάδιστο Όρος του Σινά. Πάνω σε εκείνον τον άνυδρο και ξερό τόπο, στο ασκητήριο της Αγίας Επιστήμης, έζησε επιτέλους αυτό που χρόνια ποθούσε, την προς Θεόν μόνωση. Αγωνιζόμενος με πολλή ταπείνωση, διαρκή νηστεία, ακατάπαυστη αγρυπνία και αδιάλειπτη προσευχή, κατάφερε να υπερνικήσει τις παγίδες του μισόκαλου εχθρού, και να απολαύσει την ένωση με το Θεό. Γεμάτος από τη χάρη της θείας παρακλήσεως, απολάμβανε την κατά Θεόν ευφρόσυνη μέσα στο καμίνι της απαράκλητης ερήμου. Δεν θα υπήρχε, έτσι, κανένας λόγος να εγκαταλείψει το στάδιο εκείνο της αρετής, εάν φεύ! δεν ενέσκηπτε η σωματική ασθένεια από το τραχύ κλίμα, η οποία τον ανάγκασε να επιστρέψει στην κατά σάρκα πατρίδα του. Επανερχόμενος στο Άγιο Όρος, δεν ελάττωσε το πλήθος των ασκητικών αγώνων του, παρά την καταβολή του σώματος, καθώς στο πνεύμα διατηρούσε την πρότερη ζέση του. Ζώντας λοιπόν ως ξένος και παρεπίδημος στη γη, έφτασε να γίνει πολίτης του ουρανού. Αλλά και κατά τη διάρκεια της μέρας, δαπανιόταν για να αναπαύει τις ψυχές του - 9 -

8 πλήθους των προσκυνητών που συνέρρεαν στο καλύβι του, απεργαζόμενος τα μεγάλα χαρίσματα με τα οποία τον πλούτισε η θεία χάρη, σαν καλός οικονόμος για την παράκληση και σωτηρία τους. Διότι και τα απόκρυφα βάθη των καρδιών διέβλεπε, και τα μέλλοντα προέλεγε, και σωματικές και ψυχικές ασθένειες θεράπευε, και είχε εξουσία πάνω σε ακάθαρτα πνεύματα, ώστε να ελευθερώνει δαιμονισμένους με την επίκληση του θείου ονόματος. Τα λόγια του ήταν «ως λόγια Θεού», κατά το Αποστολικόν. Σε όλους φανέρωνε τον αληθινό σκοπό της παρούσας ζωής, που είναι η προετοιμασία για την αληθινή μας πατρίδα, τον ουρανό, όπως εξηγεί και ο ιερός Καβάσιλας. Αδιάκοπα προέτρεπε τους επισκέπτες του, λοιπόν, σε μετάνοια, εξομολόγηση και φιλότιμο αγώνα. Ήταν δε στη συναναστροφή του γλυκός, απλός, ευχάριστος, ελεήμων και μακρόθυμος. Ενώ είχε πολλή συμπάθεια προς τους αμαρτωλούς, κάποτε γινόταν ως «λέων πυρ πνέων», εναντίον ε- κείνων που προφασίζονταν διάφορες δικαιολογίες παρεξέκλιναν από το θείο δρόμο και τις πατερικές παραδόσεις. Πολεμούσε, ακόμη, με σφοδρότητα το κοσμικό πνεύμα, θεωρώντας το ως το μεγαλύτερο εχθρό της σωτηρίας των πιστών. Αυτός ο ακαταπόνητος ασκητής, αφού υπέμεινε από τη νεότητά του πολλές σωματικές ασθένειες, υπέμεινε γενναία και ευχαρίστως στο τέλος και τους μαρτυρικούς πόνους του καρκίνου, από τους αναπαύθηκε τη 12η Ιουλίου του 1994, σε ηλικία 70 ετών. Κοιμήθηκε στην Ι.Μ. του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου, κοντά στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, την οποία καθοδηγούσε πνευματικά για 28 χρόνια. Στο Μοναστήρι αυτό, κοντά στον Ι. Ναό του Αγ. Αρσενίου του Καππαδόκη, βρίσκεται και ο τάφος του, όπου αναπαύεται πλέον το πολύαθλο σώμα του. Από τον ουρανό πλέον, ο Όσιος Παΐσιος ευεργετεί ακόμη περισσότερο τους ανθρώπους, έχοντας μεγάλη παρρησία προς το Φιλάνθρωπο Θεό, Τον οποίο ανελλιπώς δόξασε στη ζωή του. Εκ του διαδικτύου Επιμέλεια π. Χαραλάμπος Βαρβαγιάννης Νικόλαος Καββαθάς

9 Το πρώτο φυλλάδιο του Ιερού Ναού των Αγίων Ισιδώρων υπό την επιμέλεια του εφημερίου μας πατρός Δημητρίου Λουπασάκη

10 - 12 -

11 - 13 -

12 Η ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού στον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων

13 ΤΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ Ο εφημέριος του Ιερού Ναού των Αγίων Ισιδώρων, η εκκλησιαστική επιτροπή, το φιλόπτωχο και οι αρθρογράφοι του περιοδικού, ευχόμαστε στους προσκυνητές του ιερού μας ναού στους αναγνώστες του περιοδικού καθώς και στους ακροατές και φίλους της ιστοσελίδας μας, Ευλογημένο και Καρποφόρο το Νέο Έτος Ας είναι και αυτή η χρονιά πλήρης έργων αγάπης, φιλανθρωπίας και πίστης, με την ευλογία και τη Χάρη του Κυρίου μας,της Παναγίας μας, του Τιμίου Σταυρού αλλά και τις μεσιτείες των Αγίων Ισιδώρων του Πηλουσιώτου και του Χιοπολίτου. Με λαμπρότητα τελέσθηκε την πρώτη του νέου έτους, Πεμπτη 1 Ιανουαρίου η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου εορτάζοντας την Περιτομή του Κυρίου αλλά και την ιερή μνήμη του Ουρανοφάντορος Αγίου Πατρός της Εκκλησίας. Στο σπήλαιο του ιερού μας ναού κατέφευγαν για προσευχή και μελέτη ο Μέγας Βασίλειος με τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο όταν σπούδαζαν στη περίφημη φιλοσοφική σχολή της Α- θήνας, τον 4 μ.χ. γι αυτό έχει ξεχωριστή χάρη και ευλογία ο χώρος αυτός. Επίσης οι προσκυνητές είχαν την ευκαιρία να προσκυνήσουν τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου Βασιλείου ενώ στο τέλος της Θείας Λειτουργίας εψάλει Δοξολογία επί τη Ενάρξει του Νέου Έτους. Στην συνέχεια τα παιδιά του ναού μας έψαλλαν τα κάλαντα ενώ έγινε και η κοπή της πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας μέσα σε μια εορταστική και χαρούμενη ατμόσφαιρα. Το φλουρί κέρδισε ένας μαθητής της Ε δημοτικού ο Κωνσταντίνος Νεοφώτιστος ο οποίος έλαβε ως δώρο έναν ξύλινο σταυρό που περιείχε διάφορες ευλογίες. Του ευχόμαστε ο Κύριος να τον ευλογεί και να του χαρίζει πρόοδο στην ζωή του. Επιπλέον πολλοί εκκλησιαζόμενοι έφεραν ιερές εικόνες

14 για να λειτουργηθούν και να λάβουν την ευλογία του Θεού για όλη τη χρονιά στα σπίτια τους όπως επιτάσσει αυτό το όμορφο παλαιό έθιμο το οποίο όλοι θέλουμε να το συνεχίσουμε και να το διατηρήσουμε. Το Σάββατο 3 Ιανουαρίου ημέρα της ευρέσεως των ιερών λειψάνων του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Εφραίμ Νέας Μάκρης, τελέσθηκε Θεία Λειτουργία και στο τέλος εψάλει το ιερό μνημόσυνο της μακαριστής γερόντισσας Μακαρίας μοναχής. Η Ιερά Μονή στην οποία εγκαταβίωσε η αείμνηστη Καθηγουμένη και Κτιτόρισσα Μοναχή Μακαρία Δεσύπρη ανεσυστήθει ως γυναικεία το έτος 1945 με το όνομα του Γενεσίου της Θεοτόκου και το έτος 1975 μετονομάσθη διά Υπουργικής Αποφάσεως σε Ι.Μ. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου όπως ήταν το αρχικό ιδρυτικό όνομά της και το οποίο απεκαλύφθη θαυμαστώς στην Οσιωτάτη Μητέρα Μακαρία όπως θαυματουργικώς της απεκαλύφθει και το Σκήνωμα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ε- φραίμ του Θαυματουργού το Η ταπεινή εκ Τήνου Γερόντισσα Μακαρία, αφ ότου ανηφόρισε το καλοκαίρι του 1945 στο Όρος των Αμώμων δια να ανάψει το καντηλάκι στα χαλάσματα της πάλαι ποτέ αυτής Πατριαρχικής Σταυροπηγιακής Ι. Μονής, επληροφορήθει εσωτερικώς ότι «ο τόπος ούτος Άγιος εστί», και παρέμεινε εν αυτώ αδιαλείπτως μέχρι την εκδημία της (1999), κάτω από τελείως αντίξοες συνθήκες, με αφάνταστες στερήσεις, χωρίς σκεπάσματα, χωρίς πόρτες και παράθυρα, ασθενούσα Όμως ο Κύριος της Δόξης της επιφύλασσε υψίστη τιμή, την θαυμαστή αποκάλυψη των χαριτόβρυτων λειψάνων του Αγίου Εφραίμ, μετά πεντακοσίων χρόνων κατάκρυψη, την 3ην Ιανουαρίου Το πρωί εκείνο της 3ης Ιανουαρίου η Γερόντισσα Μακαρία με τη βοήθεια ενός εργάτη έσκαψε σ ένα σημείο πού της υποδεικνύετο μυστικά και πού, όπως φάνηκε, από το μισογκρεμισμένο τζάκι στον τοίχο, βρισκόταν το κελί κάποιου μοναχού. Σε βάθος 1,70μ. περίπου βρέθηκε το Σκήνωμα του Αγίου, πού ευωδίαζε. Το δε ράσο του είχε παραμείνει άθικτο! Ένα βράδυ, εκεί πού διάβαζε τον Εσπερινό, άκουσε στην έρημη αυλή, από πίσω της βαριά βήματα ένοιωσε πώς εκείνος που περπατούσε στάθηκε έξω από την εκκλησία. Γυρίζει και βλέπει έναν μοναχό ψηλό, αδύνατο, με μαύρα και ολίγον σγουρά γένεια, στο αριστερό του χέρι υπερίπτατο ένα λευκό φως υπερλάμπον, ενώ με το δεξί χέρι Του ευλογούσε. Της λέγει: «Σ ευχαριστώ πολύ. Ονομάζομαι Εφραίμ» και χάθηκε

15 Την Κυριακή 4 Ιανουαρίου τελέστηκε η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία επί τη μνήμη του νεοφανούς Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού ενώ ετέθη για προσκύνημα τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου. Την Δευτέρα 5 Ιανουαρίου, τελέστηκε η ακολουθία των Ωρών των Θεοφανείων, ο εσπερινός και στη συνέχεια η Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου. Στο τέλος εψάλλει η ακολουθία του Αγιασμού ο οποίος πραγματοποιήθηκε στο σημείο που ευρίσκεται η Παναγία του Βράχου. Ως δοχείο Αγιασμού χρησιμοποιήθηκε η πέτρινη λεκάνη που σχηματίζεται από το βράχο και το τοιχίο κάτω από την εικόνα της Παναγίας., και έτσι το αγίασμα που συσσωρεύεται κάθε χειμώνα από τη βροχή στο χώρο αυτό είναι αγιασμός, τον οποίο προμηθεύονται οι πιστοί κάθε φορά που έρχονται στον ιερό ναό. Με μεγάλη λαμπρότητα εορτάστηκαν και φέτος την Τρίτη 6 Ιανουαρίου τα Άγια Θεοφάνεια του Κυρίου με την προσέλευση πλήθους πιστών γεμίζοντας τον ιερό ναό και τον προαύλιο χώρο. Οι δύο μεγάλες κολυμβήθρες του ναού στις οποίες έγινε η κατάδυση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού για την Τελετή του Αγιασμού των Υδάτων, είχαν τοποθετηθεί στο μέσο του προαύλιου χώρου και την ώρα εκείνη οι πιστοί μαζί με τον πατέρα Δημήτριο έψαλλαν το απολυτίκιο «Εν Ιορδάνη Βαπτιζομένου σου Κύριε..». Οι καμπάνες ηχούσαν χαρμόσυνα, ενώ ο εφημέριος περνούσε από κάθε έναν πιστό ραντίζοντας τον με τον Αγιασμό ευχόμενος, σε όλους για την ξεχωριστή αυτή ημέρα. Έχει γίνει πλέον παράδοση στον ναό μας την ημέρα αυτή να ρίχνεται ένας μικρός σταυρός στην κάθε κολυμβήθρα και να βουτούν τα χέρια τους τα παιδιά στη μία και μεγάλοι στην δεύτερη για να τον πιάσουν κατά τρόπο ανάλογο όπως

16 γίνεται στα λιμάνια και σε παραθαλάσσιες περιοχές. Ήταν συγκινητικό οι μεγαλύτεροι αλλά και τα μικρά παιδιά ακόμα να προσπαθούν να πιάσουν αυτό το μικρό κούφιο ασημένιο σταυρό που είχαν τοποθετηθεί διάφορες ευλογίες, με την πίστη ότι θα λάβουν ξεχωριστή ευλογία και χάρη για τη χρονιά αυτή. Τη Τετάρτη 7 Ιανουαρίου το πρωί, τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία για την εορτή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού, ενώ είχαμε την ευλογία να προσκυνήσουμε τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου. Επ ευκαιρία της εορτής, εγκάρδια ευχηθήκαμε χρόνια πολλά στον ευλαβέστατο Ιερέα φίλο και συλλειτουργό πατέρα Ιωάννη Λατσάρα, επίσης στον ακάματο συνεργάτη του ναού μας Ιωάννη Πιτσά, στον αγαπητό μας νέο Ιωάννη Μανουσαρίδη, ο οποίος με πολλή αγάπη διακονεί τον ιερό μας ναό προετοιμάζοντας και προσφέροντας τους καφέδες και τα γλυκίσματα σε κάθε Θεία Λειτουργία, τον αγαπητό μας οδοντίατρο Ιωάννη Φανδρίδη, στον Ιωάννη Ρεμπεντσιούκ. Επίσης και στις εκλεκτές κυρίες του ναού μας, Άννα-Ιωάννα Αμησινοπούλου, Ιωάννα Σταγιάννη και Ιωάννα Πελεκανάκη. Την Τρίτη 13 Ιανουαρίου τελέσθηκε το πρωί Θεία Λειτουργία έπ ευκαιρία της ιεράς μνήμης των σφαγιασθέντων Αγίων Πατέρων Θεοδοσιανών. Κατά την διάρκεια της ακολουθίας ετέθη για προσκύνημα τεμάχιο ιερού λειψάνου εκ των Αγίων Πατέρων. Το Σάββατο 17 Ιανουαρίου τελέσθηκε Θεία Λειτουργία στην οποία τιμήσαμε την μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Αντωνίου του Μεγάλου και Καθηγητού της Ερήμου. Στο τέλος της Θεία Λειτουργίας τελέσθηκε το ιερό μνημόσυνο του μακαριστού γέροντος ιερομονάχου Α- ντωνίου Μορφέση πνευματικού πατέρα του εφημερίου μας πατρός Δημητρίου. Θαυμαστά γεγονότα χαρακτήρισαν τη ζωή του αγίου γέροντος Αντωνίου όπου αμέτρητες ψυχές έβρισκαν ίαση, ανάπαυση, παρηγοριά και λύτρωση στην αγάπη και την προσευχή του οσίου αυτού πα

17 τέρα της Εκκλησίας μας. Αξίζει να αναφέρουμε πολύ λίγα για την ενάρετη ζωή του. Ο γέροντας Αντώνιος Μορφέσης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιθάκη όπου και εκάρει μοναχός αφού ήταν μεγάλη η φλόγα της πίστεως του αλλά και η επιθυμία του να διακονήσει την Αγία μας Εκκλησία. Ύστερα από κάποια χρόνια αναχώρησε για την Αμερική στην οποία έζησε περισσότερα από 50 χρόνια, διακονώντας την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, το ποίμνιό της και τους ομογενείς μας, ως καλός στρατιώτης του Κυρίου. Από νεαρή ακόμα ηλικία η ζωή του πατέρα Αντωνίου ήταν πλήρης από την χάρη του Αγίου Πνεύματος, ενώ ήταν προικισμένος με πολλές αρετές και χαρίσματα «ουράνια». Με πολλή αγάπη και πίστη και πνευματικό σθένος εργαζόταν και προσευχόταν αδιαλείπτως για το ποίμνιό του και τα πνευματικά του τέκνα. Όμως πολλοί ακόμα άνθρωποι έξω και μακριά από το χώρο της εκκλησίας μας, ακόμα και αλλοεθνείς και αλλόθρησκοι είχαν δεχθεί την ευεργεσία, την αγάπη και τη παρηγοριά του γέροντος Αντωνίου, γιατί δεν έκανε ποτέ διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους τους οποίους έβλεπε όλους σαν «εικόνες» του Θεού. Στάθηκε αληθινός πατέρας και ποιμένας για όλους και οδήγησε πολλούς αλλόθρησκους στην ορθόδοξη πίστη βαπτίζοντας τους, ενώ ήταν Φάρος που εξέπεμπε το Φως του Κυρίου μας και βράχος της πίστεως μας σε μια χώρα με πολλούς κινδύνους, αιρέσεις και πλάνες. Ο Κύριός μας «βλέποντας» τον αγώνα και τη θυσία του πατρός Αντωνίου τον «στεφάνωσε» και μετά από επώδυνη ασθένεια μετοίκησε στις ουράνιες μονές κοντά στον «Γλυκό» του Ιησού. Ας έχουμε την ευχή του. Την Κυριακή 18 Ιανουαρίου τελέσθηκε Θεία Λειτουργία, τιμώντας τη μνήμη των Μεγάλων Αγίων Πατέρων της εκκλησίας μας Αθανα σίου και Κυρίλλου Πατριαρχών Αλεξανδρείας. Ε- γκάρδια ευχηθήκαμε χρόνια πολλά στον εκλεκτό φίλο του ναού μας, κ. Αθανάσιο Πολίτη, αλλά και στους εκλεκτούς φίλους του ναού μας Αθανάσιο Ταγαρούλια και Αθανάσιο Γεωργούση μετά της κόρης του Αντωνίας- Αθανασίας φοιτήτριας Φαρμακευτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

18 Την Δευτέρα 19 Ιανουαρίου [20 Ιανουαρίου] τιμήσαμε τη μνήμη του Αγίου Ευθυμίου του Μεγάλου με Νυχτερινή Θεία Λειτουργία, αφού στο ναό μας φυλάσσεται παλαιά εικόνα του Αγίου. Την Κυριακή 25 Ι- ανουαρίου τελέσθηκε η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία επί τη εορτή του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ο οποίος μαζί με τον Άγιο Βασίλειο έρχονταν στο ιερό σπήλαιο των Αγίων Ισιδώρων για μελέτη, προσευχή και περισυλλογή. Επίσης την ίδια ημέρα εορτάζει η Αγία Μαργαρίτα, με την ευκαιρία αυτή απευθύναμε εγκάρδιες ευχές στην κυρία Μαργαρίτα Πιτσά η οποία επιμελείται και διακονεί με πολλή αγάπη το βιβλιοπωλείο του ναού μας. Επίσης την ίδια μέρα συμπληρώνονται 2 χρόνια λειτουργίας της ιστοσελίδας μας μέσω της οποίας οι επισκέπτες της έχουν την δυνατότητα να παρακολουθούν τις ιερές ακολουθίες, το μηνιαίο πρόγραμμα και το περιοδικό του ναού μας. Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους αγκάλιασαν την προσπάθειά μας. Την Δευτέρα 26 Ιανουαρίου σε κατανυκτική ατμόσφαιρα και στην κατάμεστη από προσκυνητές εκκλησία τελέσθηκε Νυχτερινή Θεία Λειτουργία επί τη Ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου ενώ ετέθει για προσκύνημα τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου. Την Παρασκευή 30 Ιανουαρίου τελέσθηκε το πρωί Θεία Λειτουργία έπ ευκαιρία της εορτής των Τριών Ιεραρχών, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, των προστατών της Παιδείας και των Γραμμάτων. Επιμέλεια Νικόλαος Καββαθάς

19 - 21 -

20 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015 Ι Σ Ι Δ Ω Ρ Ε Ι Α ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ Κυριακή 1 Φεβρουαρίου ΙΣΤ ΛΟΥΚΑ,ΤΕΛΩΝΟΥ & ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ (αρχή Τριωδίου) Αγίου Μάρτυρος Τρύφωνος [7.30 π.μ.] Όρθρος & Πανηγυρική Θεία Λειτουργία [10.30 π.μ.] ΥΠΟΔΟΧΗ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΟΥ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ [6 μ.μ.] Εσπερινός της Υπαπαντής Ιερά Παράκληση Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ [7.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία [6 μ.μ.] Εσπερινός & Παράκληση του Αγίου Ισιδώρου Τρίτη 3 Φεβρουαρίου Συμεών του Θεοδόχου & Άννης της Προφήτιδος [7.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΙΣΙΔΩΡΟΙ ΣΤΑ ΕΡΤΖΙΑΝΑ ΚΥΜΑΤΑ Κάθε Κυριακή και μεγάλες εορτές, ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία θα μεταδίδονται ζωντανά από τον ραδιοφωνικό σταθμό Athens στα FM. Έτσι λοιπόν πέραν της αναμετάδοσης των ιερών ακολουθιών μέσω της ιστοσελίδας του ναού οι φίλοι μας μπορούν να μας ακούν και από τα ερτζιανά. Καλή ακρόαση

21 ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΟΥ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ Τρίτη 3 Φεβρουάριου ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ [6.30 μ.μ.] [10 μ.μ.] ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου ΟΣΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΟΥ [7.30 π.μ.] ΟΡΘΡΟΣ & ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ [4 μ.μ.] ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ [5.30 μ.μ.] Μεθεόρτιος Εσπερινός [6.30 μ.μ.] Λιτανεία της Ιεράς Εικόνος των Αγίων Ισιδώρων με την συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΙΣΙΔΩΡΟΠΙΤΑΣ [8.30 μ.μ.] ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ *Κατά την διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών θα εκτίθεται για προσκύνημα το Ιερό Λείψανο του Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου Αγίου Ισαποστόλου Φωτίου(6 Φεβρουαρίου) [6.30 μ.μ.] Εσπερινός & ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Κυριακή 8 Φεβρουαρίου ΙΖ ΛΟΥΚΑ, ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ, Αγίου μεγαλομ. Θεοδώρου του Στρατηλάτου [7.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τρίτη 10 Φεβρουαρίου Αγίου ιερομάρτυρος Χαραλάμπους & Οσίου Ζήνωνος του Ταχυδρόμου [7.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία *Θα τεθεί για προσκύνημα Ιερά Εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους περιέχουσα ιερό του λείψανο. Ο Όσιος Ζήνων καταγόταν από την Καισάρεια της Καππαδοκίας και ήταν γιος πλουσίων και ευγενών γονέων. Επί βασιλέως Ουάλη ( μ.χ.) έκανε χρέη διακοσμητή των γραμμάτων του. Ο αυτοκράτορας Ουάλης υποστήριζε τους αιρετικούς Αρειανούς, και είναι εκείνος ο οποίος προσπάθησε

22 να πιέσει δια του έπαρχου Μοδεστού τον Μέγα Βασίλειο, αναγκάστηκε όμως να υποχωρήσει από την σθεναρή στάση του Αγίου Ιεράρχου. Ο Ά- γιος Ζήνων, μολονότι ζούσε σε τέτοια ατμόσφαιρα, διατήρησε ακέραιο το Ορθόδοξο φρόνημά του. Όταν πέθανε ο Ουάλης, αμέσως ο Ζήνων έριξε τη στρατιωτική ζώνη και αφού βρήκε ένα μεγάλο τάφο (πολλούς τέτοιους τάφους είχε το βουνό της Αντιοχείας) μπήκε μέσα σ αυτόν και καθάριζε την ψυχή του με αυστηρότατη άσκηση. Το στρώμα του ήταν μια στοίβα από χορτάρια πάνω σε πέτρες. Ήταν ντυμένος με ένα τριμμένο ράσο η τροφή του ήταν λίγο ψωμί, που του έφερνε κάθε δύο μέρες κάποιος φίλος του και το νερό το έφερνε από πολύ μακριά ο ίδιος. Έτσι πήρε πολλή χάρη από τον Θεό. Γι αυτό, λέγεται, όταν επέδραμαν στον τόπο εκείνο οι Ίσαυροι και σκότωναν πολλούς ασκητές, ο Ζήνων με την προσευχή του τους τύφλωσε, με αποτέλεσμα αυτοί να μη βλέπουν την πόρτα του κελιού του. Έτσι άγια αφού έζησε ο Ζήνων, σε βαθιά γεράματα παρέδωσε τη δίκαια ψυχή του στον Θεό. Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου Εσπερινός και ευλογία των κολλύβων [6 μ.μ.] Σάββατο 14 Φεβρουαρίου Ψυχοσάββατο, Οσίου Αυξεντίου [7.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία (ευλογία των κολλύβων) Κυριακή 15 Φεβρουαρίου ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩΝ, Αγίου Ανθίμου του εν Χίω [7.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας (19 Φεβρουαρίου) [6.30 μ.μ.] Εσπερινός & Νυχτερινή Θεία Λειτουργία Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου Εσπερινός και ευλογία των κολλύβων [6 μ.μ.] Σάββατο 21 Φεβρουαρίου Πάντων των εν ασκήσει Λαμψάντων Οσίων και Θεοφόρων Πατέρων ημών [7.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία (ευλογία των κολλύβων)

23 Κυριακή 22 Φεβρουαρίου ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ, Των εν Ευγενιοίς μαρτύρων [7.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΡΧΕΤΑΙ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου Εύρεσις τιμίας κάρας Ιωάννου του Προδρόμου (24 Φεβρουαρίου) [6.30 μ.μ.] Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος (26/2) [6 μ.μ.] Ευχέλαιο & Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου Εσπερινός και ευλογία των κολλύβων [6 μ.μ.] [7.30 μ.μ.] Α ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ Σάββατο 28 Φεβρουάριου Μνήμη του δια κολλύβων θαύματος του μεγαλ. Θεοδώρου του Τήρωνος [7.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία (ευλογία των κολλύβων) Κυριακή 1 Μαρτίου Α ΝΗΣΤΕΙΩΝ,ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Ανάμνησιν ποιούμεθα της αναστηλώσεως των Αγίων και Σεπτών Εικόνων [7.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία (Λιτάνευση των Εικόνων) Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας Οι ιερές ακολουθίες μεταδίδονται ζωντανά από το διαδίκτυο μέσω της ιστοσελίδας του ναού. O Ι ε ρός Προ σκυ νη μα τι κός Να ός εί ναι ανοι κτός κά θε ημέ ρα. Κά θε Κυ ρια κή & με γά λες E ορ τές λει τουρ γεί έκ θε ση χρι στια νι κών βι βλί ων. Πα ρα δί δο νται δω ρε άν μα θή μα τα βυ ζα ντι νής μου σι κής & αγιο γρα φί ας. Κά θε Κυ ρια κή λει τουρ γεί Κα τη χη τι κό

24 ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ 3. ΟΙ ΜΕΓΙΣΤΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ Την εγκράτεια, την ανεξικακία, την σωφροσύνη, την καρτερία, την υπομονή και τα όμοιά τους, τις έχουμε πάρει σαν μέγιστες και ενάρετες δυνάμεις από το Θεό. Αυτές αντιπαρατάσσονται και αντιστέκονται και βοηθούν σε όλες εκείνες τις δυσκολίες που προέρχονται εκείθεν (από τον αντικείμενων εχθρό τον διάβολο). Εάν τις γυμνάζομαι και τις έχομε πρόχειρες τις δυνάμεις αυτές, τότε πια τίποτε δεν φαίνεται να μας γίνεται δύσκολο ή οδυνηρό ή αφόρητο, γιατί αναλογιζόμαστε πως όλα είναι ανθρώπινα και νικώνται από τις (παραπάνω) αρετές που έχομε μέσα μας. Αυτό δεν το σκέπτονται οι ψυχικά ανόητοι. Διότι ούτε καν λογαριάζουν πως όλα γίνονται καλά και όπως πρέπει προς το συμφέρον μας, για να λάμψουν τελείως οι αρετές και να στεφανωθούμε (βραβευθούμε) από το Θεό. 4. Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ (Θα είσαι πνευματικός άνθρωπος), όταν λογαριάζεις για φαντασία και μόνον και μάλιστα ολιγοχρόνια την απόκτηση χρημάτων και την άφθονη χρησιμοποίησή τους και όταν γνωρίζεις ότι η ενάρετη και αρεστή στο Θεό πολιτεία διαφέρει πολύ από τον πλούτο. Όταν το μελετάς αυτό, ασφαλώς και το διατηρείς στη μνήμη σου, δεν θα στενάξεις, δεν θα θρηνήσεις και δεν θα κατηγορήσεις κανέναν, αλλά για όλα θα ευχαριστήσεις το Θεό, βλέποντας τους χειρότερους από σένα να στηρίζονται στα λόγια και στα χρήματα. (Έχε υπ όψη σου, ότι τα χρήματα) είναι το χειρότερο πάθος της ψυχής, καθώς και η επιθυμία, η δόξα και η άγνοια. Επιμέλεια π. Χαράλαμπος Βαρβαγιάννης