«ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ»

Transcript

1 «ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ»

2 1

3 1. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ως αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης λειτουργίας και κυριαρχίας των κερδοσκοπικών δυνάμεων της αγοράς και του νεοφιλελευθερισμού, επηρέασε καταλυτικά την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις χώρες της Ευρωζώνης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα κράτη και οι λαοί της Ευρώπης βιώνουν σήμερα μια ολόπλευρη οικονομική και κοινωνική κρίση. Η Ε.Ε. αντιμετωπίζει μια βαθειά στρατηγική κρίση προσανατολισμού. Μια κρίση, που υποσκάπτει τα θεμέλια πάνω στα οποία οικοδομήθηκε, σταδιακά και με πολλούς αγώνες η Ευρώπη της ειρήνης, της ασφάλειας και της σταθερότητας, της ανάπτυξης και της ευημερίας, του κοινωνικού κράτους και της αλληλεγγύης, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και της σύγκλισης του βιοτικού επιπέδου των λαών. Η κρίση στην Ευρωζώνη ανέδειξε με τον πιο έντονο τρόπο τα δομικά προβλήματα στην αρχιτεκτονική της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και του Ευρώ, το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης των αποφάσεων των θεσμικών οργάνων, την κυριαρχία της στρατηγικής των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων με την επιβολή της μονόπλευρης δημοσιονομικής πολιτικής της λιτότητας. Η θεσμική αμηχανία και η αδυναμία των ευρωπαϊκών μηχανισμών, καθώς και το έλλειμμα αλληλεγγύης προς τις χώρες του ευρώ που αντιμετωπίζουν κρίση δημοσίου χρέους, επέτρεψαν στη Γερμανία να επιβάλει σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο σκληρά προγράμματα εσωτερικής υποτίμησης και λιτότητας, συμπίεσης του κοινωνικού κράτους και αποδυνάμωσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η Γερμανική τιμωρητική στρατηγική απέναντι στα κράτη και τους λαούς της Ευρώπης έχει οδηγήσει, παρά τη θριαμβολογική επίκληση «ιστοριών επιτυχίας», στην αποδυνάμωση του Ευρωπαϊκού ενοποιητικού εγχειρήματος, στην ανάπτυξη των πιο ακραίων εθνικιστικών και αντιευρωπαϊκών δυνάμεων, στην αμφισβήτηση των μεγάλων δημοκρατικών κατακτήσεων στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της γερμανικής στρατηγικής της μονόπλευρης δημοσιονομικής λιτότητας, χωρίς παράλληλη υπεράσπιση πολιτικών ανάπτυξης και εργασίας, έχουν ήδη βιωθεί, δραματικά από τους λαούς της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας. Η ανεργία, η φτωχοποίηση, η εργασιακή ανασφάλεια για το μέλλον, η μείωση μισθών και συντάξεων, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων, η υπερχρέωση και η εξάρτηση των κρατών, η εξασθένιση των δημοκρατικών θεσμών στο όνομα της δημοσιονομικής συγκυρίας, συγκροτούν τη «σκοτεινή» εικόνα μιας Ευρώπης σε πορεία παρακμής, απονομιμοποίησης στα μάτια των ευρωπαϊκών λαών και της νεολαίας, αστάθειας, εθνικής αναδίπλωσης και απρόβλεπτων κινδύνων για το συλλογικό μας μέλλον. Αυτή η Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού, της δογματικής δημοσιονομικής λιτότητας, των συντηρητικών πολιτικών επιλογών, της παντοδυναμίας των χρηματοπιστωτικών αγορών, του κέρδους των τραπεζιτών εις βάρος της ανάπτυξης και της ευημερίας των λαών, των διαχωριστικών «τειχών» Βορρά-Νότου, των εκρηκτικών ανισοτήτων, δεν είναι η Ευρώπη του κοινού μας μέλλοντος. Η Ευρώπη για την οποία έχουν παλέψει και συνεχίζουν να παλεύουν οι δυνάμεις της προόδου και του ευρωπαϊκού προσανατολισμού. 2

4 2. Ο κοινός συλλογικός μας αγώνας με όλες τις δημοκρατικές φιλοευρωπαϊκές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις είναι αγώνας για άλλη Ευρώπη. Για μια Ευρώπη δημοκρατική, των λαών και των κρατών, με ανάπτυξη και αλληλεγγύη στο εσωτερικό, ισχυρή και αξιόπιστη στο διεθνές σύστημα, δύναμη ειρήνης, σταθερότητας και ισορροπίας, κοινότητα αρχών και αξιών για έναν καλύτερο κόσμο. Στόχος μας είναι ν αλλάξουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς στην Ευρώπη σε προοδευτική κατεύθυνση. Να ανατρέψουμε τους διακυβερνητικούς συσχετισμούς που επικαθορίζουν τις ευρωπαϊκές αποφάσεις, ερήμην του δημοκρατικού ελέγχου, μέσα από την ενεργοποίηση των ευρωπαϊκών λαών και των κοινωνικών κινημάτων στα Κράτη-Μέλη. Ο αγώνας για μία άλλη Ευρώπη είναι αγώνας ενάντια στον συντηρητισμό της ευρωπαϊκής δεξιάς και στον ευρωαρνητισμό μιας παρωχημένης ανιστόρητης και λαϊκιστικής αριστεράς. Αντιπαλεύουμε τις συντηρητικές δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού που στο όνομα της προώθησης του ευρωπαϊκού ονόματος, υπονομεύουν με τις πολιτικές τους την ευρωπαϊκή ενοποίηση και το κοινό ευρωπαϊκό μας μέλλον. Αντιπαλεύουμε τις πολιτικές δυνάμεις που στρέφονται ενάντια στην ευρωπαϊκή ενοποίηση και υποστηρίζουν τη διάλυση της Ευρωζώνης και την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα. Είναι δυνάμεις που στο όνομα των συμφερόντων των λαών οδηγούν τους λαούς και τα κράτη της Ευρώπης σ ένα παρελθόν εξαθλίωσης και πολέμων. Αυτές οι δυνάμεις πρέπει να ηττηθούν στις ευρωεκλογές. Απέναντι σ αυτές τις δυνάμεις του ευρωαρνητισμού, της διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της εθνικής περιχαράκωσης πρέπει να οργανώσουμε, ένα ισχυρό ευρωπαϊκό δημοκρατικό προοδευτικό μέτωπο που θ αποτρέψει τους μεγάλους κινδύνους του εθνικισμού, της ξενοφοβίας, του ρατσισμού, της απομόνωσης και των διεθνικών συγκρούσεων. 3. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σ ένα κρίσιμο στρατηγικό σταυροδρόμι. Οι Ευρωεκλογές της 25 ης Μάιου 2014 θα είναι καθοριστικές για το μέλλον της Ευρώπης και καταλυτικές για την πορεία των λαών και των κρατών. Η ανάδειξη του νέου Ευρωκοινοβουλίου, αλλά και η εκλογή του νέου Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, συμπίπτουν μ αυτήν την κρίσιμη συγκυρία και μας αφορούν όλους. Είναι εκλογές με βαθειά πολιτικό χαρακτήρα. Δεν είναι «ουδέτερες» πολιτικά και γι αυτό το λόγο δεν μπορεί να είναι «χαλαρές». Η ευθύνη των πολιτών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι μεγάλη και η συμμετοχή τους καθοριστική. Κανένα μέλλον της Ευρώπης δεν μπορεί να σχεδιασθεί ερήμην των λαών της, αλλά και κανένας λαός δεν μπορεί να απέχει από τη διαμόρφωση των πολιτικών που προσδιορίζουν την καθημερινή του ζωή. Για τις προοδευτικές δυνάμεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτέλεσε πάντοτε ένα πεδίο σκληρής διαπραγμάτευσης, σύγκρουσης συμφερόντων και προωθητικών συμβιβασμών. Έναν πολιτικό χώρο όπου τίποτα δεν χαρίζεται, αλλά τα θετικά αποτελέσματα κατακτώνται με γνώση, αποφασιστικότητα και αξιοποίηση των συσχετισμών. Λέμε λοιπόν όχι στην δεξιά και αριστερή μοιρολατρία που εγκλωβίζουν τους λαούς της Ευρώπης στην αδράνεια, την αποχή, την παραίτηση και την απογοήτευση. 3

5 Έχουμε, ήδη συμφωνήσει ότι ο/οι ευρωβουλευτής/ες που θα εκλεγούν θα συμμετάσχουν στην Ομάδα της Προοδευτικής Συνεργασίας Σοσιαλδημοκρατών και Δημοκρατών στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ως δύναμη της δημοκρατικής αριστεράς μοιραζόμαστε τις ίδιες προοδευτικές αρχές και αξίες με τις συγγενείς πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης. Δεν συμφωνούμε όμως και δεν ταυτιζόμαστε με όλες τις αποφάσεις τους που αφορούν στη διαχείριση και την υπέρβαση της ευρωπαϊκής κρίσης. Αναδεικνύουμε με ειλικρίνεια την κριτική μας στάση απέναντι σε επιλογές της ευρωπαϊκής παραδοσιακής σοσιαλδημοκρατίας σχετικά με την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και έχουμε διαφωνία με την αποδοχή συντηρητικών που περιόριζαν το κοινωνικό κράτος και συρρίκνωναν τα εργασιακά δικαιώματα. Στο πλαίσιο του Ε.Κ. και της ομάδας των Σ/Δ θα επιδιώξουμε τη συνεργασία με άλλες πολιτικές δυνάμεις και προσωπικότητες για την άσκηση επιρροής στην κατεύθυνση αλλαγής της κυρίαρχης πολιτικής της. Υποστηρίζουμε για Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Σοσιαλδημοκράτη Μ. Schultz. Ο Μ. Schultz μαζί με την Ομάδα των Σ/Δ οφείλει να σταθεί απέναντι στην κυρίαρχη στρατηγική της μονόπλευρης λιτότητας και να συμβάλει με το θεσμικό του κύρος στη ριζική αλλαγή των εφαρμοζόμενων πολιτικών. 4. Η συνθήκη της Λισσαβόνας «προικοδότησε» το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με σημαντικές θεσμικές αρμοδιότητες. Η κρίση, ωστόσο, οδήγησε στην ενίσχυση της διακυβερνητικής οργάνωσης και λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, στην εξασθένιση της «κοινοτικής μεθόδου» και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ διεύρυνε το δημοκρατικό έλλειμμα στο βαθμό που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο περιθωριοποιήθηκε και δεν είχε θεσμικό πόλο και λόγο για τα θέματα της Ευρωζώνης και τις διακυβερνητικές αποφάσεις, όπως π.χ. την απόφαση για τη συγκρότηση της τρόικας για την εποπτεία των χωρών του Νότου. Πιστεύουμε ότι το Ε.Κ. πρέπει να υπερβεί τη γραφειοκρατική του λειτουργία, ν ασκήσει όλες τις ελεγκτικές και νομοθετικές του αρμοδιότητες και ν αποτελέσει το δημοκρατικό αντιστάθμισμα στη διακυβερνητική Ευρώπη. Ως δημοκρατικός θεσμός πρέπει να στείλει θετικά μηνύματα στους λαούς της Ευρώπης με πρωτοβουλίες για το εξορθολογισμό της λειτουργίας και τη μείωση των δαπανών του ιδίου αλλά όλου του μηχανισμού της Ε.Ε. Υποστηρίζουμε την αναβάθμιση της λειτουργίας της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ελληνικής Βουλής, ώστε ν αποτελέσει τον κύριο θεσμικό μηχανισμό εξέτασης και απόφασης για όλες τις νομοθετικές πράξεις (οδηγίες-κανονισμοί) που συζητά και υιοθετεί το Συμβούλιο Υπουργών. 5. Η κρίση ανέδειξε με τον πιο δραματικό τρόπο το σοβαρό δομικό πρόβλημα της αρχιτεκτονικής της ΟΝΕ και του Ευρώ. Οι προσπάθειες που καταβλήθηκαν, με μεγάλη καθυστέρηση, κατέληξαν στη διαμόρφωση θεσμικών μηχανισμών στο πλαίσιο της διακυβερνητικής συνεργασίας των Κρατών-Μελών, έξω από κάθε δημοκρατικό έλεγχο, και με τη σφραγίδα της γερμανικής στρατηγικής στις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Υποστηρίζουμε περαιτέρω εμβάθυνση και ολοκλήρωση του οικονομικού σκέλους της Ο.Ν.Ε., τη διαμόρφωση μια ολοκληρωμένης στρατηγικής για την κοινωνική διάσταση της ΟΝΕ, τη δημοσιονομική, κοινωνική και φορολογική ενοποίηση, στο πλαίσιο της αναγκαίας προώθησης της οικονομικής διακυβέρνησης με στρατηγικό στόχο την Πολιτική Ένωση της Ευρώπης. Μια Ευρώπη κυρίαρχων λαών και κρατών, στην οποία θα συναντάται και θα «μοιράζεται» συλλογικά η ευρωπαϊκή κυριαρχία, ως συνειδητή σύνθεση των 4

6 επί μέρους εθνικών κυριαρχιών, για την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας. Στην αντίληψη μας για την ενωμένη Ευρώπη η αρχή της επικουρικότητας θ αποτελεί τη βάση της οικοδόμησης της δημοκρατικά οργανωμένης ομοσπονδιακής Ευρώπης και όχι το άλλοθι για την επανεθνικοποίηση των κοινών ευρωπαϊκών πολιτικών. Η εμβάθυνση των πολιτικών, η οικονομική διακυβέρνηση και η Πολιτική Ένωση επιβάλλουν την ανάγκη να προχωρήσουμε, χωρίς άλλες καθυστερήσεις και σκοπιμότητες, στην αλλαγή των Συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην κατεύθυνση της ενίσχυσης ης δημοκρατικής νομιμοποίησης και της αποτελεσματικότητας των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Η αλλαγή των Συνθηκών αποτελεί για μας στρατηγική προτεραιότητα. Προτείνουμε γι αυτό το σκοπό τη σύγκλιση μιας ευρύτατα αντιπροσωπευτικής «Ευρωπαϊκής Συνέλευσης» γιατί πιστεύουμε ότι η ενοποίηση της Ευρώπης προϋποθέτει την υπέρβαση της διακυβερνητικής Ευρώπης. 6. Οι μεγάλες αλλαγές στην Ευρώπη δεν μπορούν να υλοποιηθούν με έναν Κοινοτικό Προϋπολογισμό του 0,9% του κοινοτικού ΑΕΠ, που εκφράζει τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή των συλλογικών αναγκών. Αυτός ο προϋπολογισμός είναι βαθιά συντηρητικός στο ύψος του, στη δομή του και στις πολιτικές που χρηματοδοτεί. Υποστηρίζουμε έναν Προϋπολογισμό που θα στηρίζεται στο σύστημα των ιδίων πόρων και θα είναι ικανός να χρηματοδοτήσει την Ευρώπη της ανάπτυξης, της καταπολέμησης της ανεργίας, της κοινωνικής συνοχής και σύγκλισης. Ο Κοινοτικός Προϋπολογισμός και οι δημοσιονομικές προοπτικές ( ) είναι ανεπαρκείς για να στηρίξουν νέα προγράμματα έρευνας, καινοτομίας, τεχνολογίας και παιδείας, στο πλαίσιο της στρατηγικής για μια Ευρώπη της ανταγωνιστικότητας, εξωστρεφούς οικονομίας και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, που δεν φοβάται και δεν αμύνεται στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης, αλλά συμμετέχει ενεργά στην παγκόσμια οικονομία, προς όφελος των ευρωπαϊκών λαών. Πιστεύουμε ότι απαιτούνται νέα χρηματοδοτικά εργαλεία στο ευρωπαϊκό επίπεδο για τη χρηματοδότηση αναπτυξιακών προγραμμάτων και της παραγωγικής βάσης της οικονομίας. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων πρέπει να επαναδιαμορφώσει την αποστολή της ως παραδοσιακής εμπορικής τράπεζας και να προσλάβει δυναμικό αναπτυξιακό χαρακτήρα προς όφελος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Υποστηρίζουμε την ολοκλήρωση της διαδικασίας εφαρμογής του φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών από όλα τα Κράτη-Μέλη. Οι πόροι από την εφαρμογή του φόρου μπορούν να χρηματοδοτήσουν νέες ευρωπαϊκές πολιτικές στους τομείς της ενέργειας, της έρευνας και της τεχνολογίας. Υποστηρίζουμε, επίσης, την εξαίρεση των δαπανών για την παιδεία, την έρευνα και την τεχνολογία από τον υπολογισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος των Κρατών-Μελών. 7. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποτελεί κορυφαίο θεσμικό μηχανισμό για την υπέρβαση της κρίσης, την ανάπτυξη, και την εμβάθυνση της ενοποίησης. Ο ρόλος της πρέπει να διευρυνθεί και να συμπεριλάβει την ανάπτυξη και την απασχόληση και όχι μόνον τον έλεγχο των τιμών (πληθωρισμός) στο πλαίσιο της άσκησης της νομισματικής πολιτικής της ΕΕ. Συγκεκριμένα Να αποκτήσει αρμοδιότητα στην πρωτογενή αγορά ομολόγων και στην αμοιβαιοποίηση του δημοσίου χρέους με την έκδοση ευρωομολόγων 5

7 Να προχωρήσει στην έκδοση ομολόγων έργων (project bonds) για τη χρηματοδότηση υποδομών στους τομείς των μεταφορών, ενέργειας και επικοινωνιών Να διαμορφώσει ένα ρυθμιστικό-ελεγκτικό πλαίσιο για τη λειτουργία των διεθνών οίκων αξιολόγησης και Να λειτουργήσει ως μηχανισμός ύστατης προσφυγής (ύστατος δανειστής). Παράλληλα υποστηρίζουμε τη διαμόρφωση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του αναγκαίου θεσμικού πλαισίου για τον αυστηρό έλεγχο των φορολογικών παραδείσων και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Η διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για την τραπεζική ενοποίηση και ο συμβιβασμός που επετεύχθη δεν μας ικανοποιεί, γιατί κινείται σε διακυβερνητική βάση, με ισχυρό το ρόλο των εθνικών κρατών, χωρίς τη δυνατότητα του Ε.Κ. ν ασκεί τον δημοκρατικό του έλεγχο. Η Ευρώπη που υποστηρίζουμε δεν είναι η Ευρώπη των τραπεζιτών, που ιδιωτικοποιούν τα κέρδη και κοινωνικοποιούν τις ζημιές εις βάρος των φορολογουμένων πολιτών. Θέλουμε ένα ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα σταθερό που θα υπόκειται στο δημοκρατικό έλεγχο των ευρωπαϊκών θεσμών και θα συμβάλει στη ρευστότητα της πραγματικής οικονομίας. Αποτελεί για μας βασική στόχευση η θεσμική αποκοπή του «ομφάλιου λώρου» δημοσίου χρέους και διάσωσης προβληματικών τραπεζών με την παράλληλη ενίσχυση του μηχανισμού εγγύησης των καταθέσεων των ευρωπαϊκών καταθετών. 8. Υποστηρίζουμε την εμβάθυνση των κοινοτικών πολιτικών σε όλους τους τομείς. Επανακατάκτηση της Ευρώπης της εργασίας και της παραγωγής και υπέρβαση της Ευρώπης της χρηματοοικονομικής φούσκας. Υπεράσπιση και ενίσχυση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, του κοινωνικού κράτους όχι ως δίχτυ ασφαλείας, αλλά ως πρόταση ανάπτυξης και μέσο αναδιανομής. Προβολή του στόχου της πλήρους απασχόλησης για όλους ως πυρηνικό στοιχείο του ευρωπαϊκού μοντέλου, όπως περιγράφεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας Κοινή πολιτική για την ανεργία και θέσπιση στόχου σε επίπεδο ευρωζώνης όσο και κρατών μελών. Η υπέρβαση θα ενεργοποιεί αυτόματα πολιτικές για την αντιμετώπιση της. Η δημοσιονομική προσαρμογή δεν είναι ανεξάρτητη από την προσπάθεια για την δημιουργία ίσων ευκαιριών ανάπτυξης για τα κράτη και του πολίτες της Ευρώπης συντείνοντας σε μια Ευρώπη σύγκλισης και όχι αποκλίσεων. Κοινή Αγροτική Πολιτική ως ολοκληρωμένη στρατηγική που θα κινείται στο τετράπτυχο: αγροτική ανάπτυξη αειφορία ανταγωνιστικότητα κοινωνική συνοχή. Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας και ασφάλειας για την προάσπιση της ειρήνης, της σταθερότητας και της συνεργασίας με έλεγχο της εξωτερικής δράσης της Ε.Ε. από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η διακρατική συνεργασία στην Κ.Ε.Π.ΠΑ ευνοεί την ανάπτυξη αυτόνομων εθνικών στρατηγικών που μπορούν να δημιουργήσουν νέες διαχωριστικές γραμμές στην Ευρώπη. Θα στηρίξουμε την ενίσχυση και την εμβάθυνση των πολιτικών που στοχεύουν στην κοινή άμυνα και στην κοινή πολιτική ανάπτυξης της αμυντικής βιομηχανίας. Ανάληψη κοινών ευθυνών και βαρών/ αλλαγή του Κανονισμού Δουβλίνου ΙΙ/ ενίσχυση της χρηματοδότησης για την προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ και αναδιάρθρωση της λειτουργίας της FRONTEX. 6

8 Συντονισμός δράσης στο πλαίσιο του Π.Ο.Ε. για την απόκρουση πρακτικών προστατευτισμού και dumping, που υπονομεύουν τις ευρωπαϊκές οικονομίες. Ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών ενέργειας και αποτροπή ενεργειακής εξάρτησης/ χρηματοδότηση των Α.Π.Ε. Αξιοποίηση της στρατηγικής της Ε.Ε. για τη θαλάσσια ανάπτυξη και επεξεργασία ενός εθνικού σχεδίου από τις αρμόδιες αρχές της χώρας προς όφελος της ανάπτυξης των νησιωτικών περιοχών. Κινητοποίηση της δημόσιας διοίκησης και των Υπουργείων για την έγκαιρη ενσωμάτωση της κοινοτικής νομοθεσίας στην εθνική έννομη τάξη. Να είμαστε στην πρωτοπορία της ενσωμάτωσης και της εφαρμογής του κοινοτικού κεκτημένου. 9. Είμαστε ευρωπαϊκή πολιτική δύναμη και θα υπερασπισθούμε την ισότιμη θέση και παρουσία της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην Ευρωζώνη και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Υποστηρίζουμε την ενεργό πολιτική της Ελλάδας στις πρωτοβουλίες για την ενοποίηση της Ευρώπης. Δεν θέλουμε μια Ευρώπη a la carte. Η σύγκρουση στο εθνικό επίπεδο για τις συντηρητικές πολιτικές που εφαρμόζονται και η αλλαγή τους συνδέονται άρρηκτα με την αλλαγή της συντηρητικής νεοφιλελεύθερης στρατηγικής στην Ευρώπη. Δεν αποδεχόμαστε παθητικά τη συνέχιση της πολιτικής της δημοσιονομικής λιτότητας. Δεν αποδεχόμαστε τις πολιτικές που οδηγούν στη γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη. Έχουμε σταθερή και συνεπή ευρωπαϊκή πορεία. Η ένταξη στην Ευρωζώνη είναι εθνική στρατηγική επιλογή. Είναι αδιαπραγμάτευτη επιλογή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μετατράπηκε σε μια Ένωση πιστωτών και οφειλετών, πλουσίων και φτωχών, Βορείων και Νοτίων, πλεονασματικών και υπερχρεωμένων κρατών. Σε αντιπαράθεση με αυτή την κατεύθυνση αγωνιζόμαστε για την Ευρώπη της δημοκρατίας, της ανάπτυξης, της εργασίας, της αλληλεγγύης και της συνοχής. Λέμε όχι στην Ευρώπη των ανισοτήτων, της ανεργίας, της φτώχειας και της υποβάθμισης των ευρωπαϊκών κοινωνικών κατακτήσεων. Απέναντι στις δυνάμεις της εσωστρέφειας, του φόβου και της ανασφάλειας αντιτάσσουμε την Ελλάδα της αυτοπεποίθησης σε μια Ευρώπη ανοικτή στον κόσμο. Αγίου Κωνσταντίνου Αθήνα