Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑ

Transcript

1 Μελέτη 4: Για το Σάββατο 26 Απριλίου Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Μη νοµίσητε ότι ήλθον να καταλύσω τον νόµον ή τους προφήτας, δεν ήλθον να καταλύσω, αλλά να εκπληρώσω. Διότι αληθώς σας λέγω, έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα εν, ή µία κεραία δεν θέλει παρέλθει από του νόµου, εωσού εκπληρωθώσι πάντα.» Ματθαίον 5/ε 17,18. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ματθ. 5/ε 17-20, Λουκά 16/ις 16, Ματθ. 5/ε 21-32, Ρωµ. 7/ζ 24, Ματθ. 5/ε 33-37, 5/ε Μόλις οι άνθρωποι ακούνε για την επί του Όρους Ομιλία η σκέψη τους στρέφεται στους «Μακαρισμούς» (Ματθ. 5/ε 1-11). Ωστόσο, η επί του όρους ομιλία καλύπτει τρία κεφάλαια και χωρίζεται σε τέσσερα μέρη. Οι Μακαρισμοί είναι το πρώτο μέρος. Στο δεύτερο μέρος ο Ιησούς παρομοιάζει τους Χριστιανούς με το φως και το αλάτι (Ματθ. 5/ε 13-16). Στο τρίτο μέρος, (Ματθ. 5/ε 17-48) δίνει μία νέα και βαθύτερη διάσταση του νόμου, ενώ στο τελευταίο και μεγαλύτερο μέρος, (Ματθ. 6/ς -7/ζ 23) ο Ιησούς κηρύττει την Χριστιανική συμπεριφορά. Η ομιλία κλείνει με την παραβολή του σοφού και του μωρού κτίστη (Ματθ. 7/ζ 24-27), όπου φαίνεται η σημασία της υπακοής μας στον Θεό. Αυτήν την εβδομάδα θα εξετάσουμε το τρίτο μέρος Ματθ. 5/ε 17-48, για να δούμε τι λέγεται για το νόμο.

2 Κυριακή 20 Απριλίου «ΙΩΤΑ ΕΝ, Ή ΜΙΑ ΚΕΡΑΙΑ» Διαβάστε Ματθ. 5/ε Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ότι ο Ιησούς δίνει έμφαση στο νόμο και συγχρόνως κάνει τη δήλωση αυτή για τους γραμματείς και τους Φαρισαίους, οι οποίοι επίσης έδιναν ιδιαίτερη έμφαση στο νόμο. Τι διδασκόμαστε από αυτήν την περικοπή για την αληθινή υπακοή στο νόμο;.... Ο Ιησούς διαβεβαιώνει ότι δεν ήρθε να καταργήσει «τον νόμον ή τους προφήτας» (Ματθ. 5/ε 17). Αν και δεν γίνεται καμία αναφορά, πολλοί το θεωρούν ως μία έκφραση για την Παλαιά Διαθήκη (δείτε επίσης Ματθ. 7/ζ 12, 11/ια 13, 22/κβ 40, Λουκά 16/ις 16, Πράξ. 13/ιγ 15, 24/κδ 14, Ρωμ. 3/γ 21). Παρά τους ισχυρισμούς των αντιπάλων Του, ο Ιησούς δεν επιτέθηκε στο βιβλίο που αποκαλύπτει το θέλημα του Πατέρα Του. Αντιθέτως, σκοπός Του ήταν να «εκπληρώσει» το νόμο και τους προφήτες. Ο όρος «εκπληρώνω» έχει την έννοια του «γεμίζω» ή «ολοκληρώνω». Δίνει την αίσθηση του «γεμίζω μέχρι πάνω». Δύο τρόποι υπάρχουν να κατανοήσουμε τον όρο «εκπληρώνω». Ο ένας είναι να δώσουμε έμφαση στον Ιησού ως την εκπλήρωση των Γραφών (δείτε για παράδειγμα Λουκά 24/κδ 25-27, Ιωάν. 5/ε 39). Ωστόσο, το σημείο κλειδί για την κατανόηση του εδαφίου βρίσκεται στα συμφραζόμενα, όπου φαίνεται ότι ο Ιησούς δεν ήρθε για να καταργήσει τα Γραπτά, αλλά για να φανερώσει το σκοπό τους. Αφού διαβεβαίωσε για την πρόθεσή Του, ο Ιησούς έστρεψε την προσοχή από την Παλαιά Διαθήκη γενικά, στο νόμο ειδικότερα. Ήξερε ότι μία μέρα οι άνθρωποι θα Τον κατηγορούσαν ότι καταργούσε τον νόμο και έτσι τόνισε ότι όσο ο ουρανός και η γη υπάρχουν, ο νόμος θα παραμένει «εωσού εκπληρωθώσι πάντα» (Ματθ. 5/ε 18). Μ αυτήν τη δήλωση ο Ιησούς επιβεβαιώνει την μονιμότητα του νόμου. Για την ακρίβεια, ο νόμος είναι τόσο σημαντικός που όποιος τον παραβεί θα ονομαστεί ελάχιστος και δεν θα βρεθεί στην ουράνια βασιλεία. Ενώ από την άλλη, όσοι τηρούν το νόμο θα είναι στην βασιλεία. Ο Ιησούς λοιπόν δεν την ανύπαρκτη δικαιοσύνη των γραμματέων και των Φαρισαίων, αλλά τη δικαιοσύνη που αναβλύζει από την καρδιά όσων αγαπάνε τον Θεό και θέλουν να κάνουν το θέλημά Του.

3 Δευτέρα 21 Απριλίου ΦΟΝΟΣ ΜΑΤΘΑΊΟ 5/Ε Αφού ξεκαθάρισε τη θέση Του για την τήρηση του νόμου, ο Ιησούς μίλησε για την δικαιοσύνη που υπερβαίνει εκείνης των γραμματέων και των Φαρισαίων. Ξεκίνησε με την έκτη εντολή (Έξ. 20/κ 13) και ανέφερε συνοπτικά από το νόμο του Μωυσή την τιμωρία για την παράβαση (Έξ. 21/ κα 12, Λευιτ. 24/κδ 17). Η έκτη εντολή δεν εμπεριέχει όλες τις περιπτώσεις φόνου. Σε περίπτωση ακούσιας ανθρωποκτονίας, ο δράστης μπορούσε να πάει σε μία πόλη καταφυγίου και να αποκτήσει προσωρινή ασυλία (Έξ. 21/κα 13, Αρ. 35/λε 12). Ωστόσο, όποιος σκότωσε από πρόθεση, θα κρινόταν. Στην ερμηνεία Του, ο Ιησούς δεν έδωσε έμφαση στην πράξη, αλλά στα κίνητρα εκείνου που διέπραττε τον φόνο. Μπορεί κάποιος να σκοτώσει από ατύχημα και να διαπράξει φόνο εξ αμελείας, ωστόσο όποιος φονεύσει από πρόθεση, διαπράττει αμαρτία πριν καν εκτελεσθεί η πράξη. Πολλοί φόνοι απετράπησαν λόγω έλλειψης ευκαιριών. Διαβάστε Ματθ. 5/ε 22. Τι εξισώνει ο Ιησούς με το φόνο; Πώς το εδάφιο Α Ιωάν. 3/γ 15 δίνει έμφαση σ αυτό το σημείο; Πού στρέφει την προσοχή μας ο Ιησούς και τι μας διδάσκει για την πραγματική προσέγγιση του νόμου του Θεού; Στην Αγία Γραφή συχνά γίνονται αναφορές για τη δύναμη των λόγων, ωστόσο ο Ιησούς επεκτείνεται. Σκοπός των σκληρών και απρεπών λόγων είναι να προκαλέσουνε στον άλλον αρνητικά συναισθήματα. Το μήνυμα του Ιησού είναι ξεκάθαρο. Ένοχοι για κρίση δεν είναι μόνο εκείνοι που διαπράττουν έγκλημα, αλλά και όσοι μιλούν σκληρά στους άλλους και οργίζονται προς αυτούς δίχως λόγο. Ο Ιησούς συμβουλεύει εκείνους που υποθάλπουν τέτοιες σκέψεις να συμφιλιωθούν ταχέως με τον αντίδικό τους πριν πάνε στο θυσιαστήριο (Ματθ. 5/ε 23-26). ΣΚΕΨΗ: Μείνετε στο τι σηµαίνουν τα λόγια του Ιησού. Κατά πόσο τα εφαρµόζετε; Πώς αυτό το υψηλό πρότυπο δείχνει την ανάγκη µας να είµαστε συνεχώς καλυµµένοι µε τη δικαιοσύνη του Χριστού;

4 Τρίτη 22 Απριλίου ΜΟΙΧΕΙΑ ΜΑΤΘΑΊΟ 5/Ε Το επόμενο παράδειγμα του Ιησού αφορά τη μοιχεία. Αρχικά αναφέρει την έβδομη εντολή, «Μη μοιχεύσεις». Στα πλαίσια του Μωσαϊκού νόμου, μοιχεία είναι όταν ένας παντρεμένος εμπλέκεται σεξουαλικά με κάποιο άλλο πρόσωπο. Ο νόμος ήταν ξεκάθαρος ότι και οι δύο εμπλεκόμενοι ήταν ένοχοι και έπρεπε να θανατωθούν. Όμως όπως και με την έκτη εντολή, ο Ιησούς έδωσε περισσότερες πληροφορίες. Η μοιχεία συνήθως ξεκινάει πολύ πριν γίνει πράξη. Όπως και με τον φόνο που ξεκινάει με την πρόθεση να βλάψεις κάποιον, η μοιχεία αρχίζει από την στιγμή που κάποιος έχει λάγνες επιθυμίες για ένα πρόσωπο, είτε παντρεμένο είτε ανύπαντρο. Διαβάστε Ματθ. 5/ε 29,30. Πόσο πιο έντονα θα μπορούσε να περιγράψει ο Ιησούς τον κίνδυνο της αμαρτίας; Αφού δείτε αυτά τα εδάφια διαβάστε Ρωμ. 7/ζ 24. Ποιες σημαντικές αλήθειες υπάρχουν εδώ; Ο Ιησούς τονίζει ότι δεν πρέπει να συνεχιστούν οι αμαρτωλές σκέψεις, αλλά να υπάρξει δραστική επέμβαση. Χρησιμοποιεί έντονες μεταφορές συμβουλεύοντας για τις απαραίτητες ενέργειες από όσους επιθυμούν να εισέλθουν στην βασιλεία. Αυτό μπορεί να σημαίνει την διακοπή εργασίας ή κάποιας σημαντικής φιλίας. Παρόλα αυτά, τα οφέλη υπερτερούν κατά πολύ. Όπως είδαμε, ο Μωυσής επέτρεψε το διαζύγιο αν και ήξερε ότι δεν ήταν στο αρχικό σχέδιο του Θεού. Ο Ιησούς αναφερόμενος στην επιθυμία των αντρών, τους προειδοποιεί να έχουν αυτοέλεγχο, υποστηρίζοντας την αφοσίωση στο γάμο. ΣΚΕΨΗ: «Έτσι η θέληση να αρνηθούµε το κακό συµβολίζεται µε το κόψιµο του χεριού ή µε το βγάλσιµο του µατιού. Πολλές φορές µας φαίνεται ότι αν παραχωρήσουµε το θέληµά µας στον Θεό είναι σαν να συγκατανεύουµε να διέλθουµε τη ζωή µας ακρωτηριασµένοι ή ανάπηροι. Αλλ ο Χριστός µας λέγει ότι το εγώ πρέπει να ακρωτηριασθεί, να πληγωθεί, να αποκοπεί, αν µ αυτόν τον τρόπο θα µπορέσουµε να εισέλθουµε στη ζωή. Κάτι που εµείς το βλέπουµε σαν συµφορά, στην πραγµατικότητά είναι η πύλη που οδηγεί σε κέρδη ανυπολόγιστα.» Ε. Χουάιτ, Ε.Ο.Ο. σ. 69. Πώς αντιλαµβάνεστε αυτά τα λόγια;

5 Τετάρτη 23 Απριλίου ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑΤΘΑΊΟ 5/Ε Ο φόνος και η μοιχεία βασίζονται στον Δεκάλογο, ενώ το διαζύγιο και όσα ακολουθούν, είναι μέρη του Μωσαϊκού νόμου, που συμπεριλαμβάνει την ψευδορκία και τους όρκους στο όνομα του Κυρίου. Διαβάστε Λευιτ. 19/ιθ Ποια συγκεκριμένα σημεία βρίσκουμε εδώ; Δείτε επίσης Έξ. 20/κ 7... Ο Μωσαϊκός νόμος, στον οποίο αναφέρεται ο Ιησούς, βρίσκεται στο Λευιτικό και καταδικάζει μία σειρά απατηλών συνηθειών. Και εδώ, βλέπουμε τον Ιησού να ανησυχεί για τις προθέσεις. Οποιοσδήποτε δίνει κάποια υπόσχεση χωρίς να έχει την πρόθεση να την τηρήσει, επιλέγει συνειδητά να αμαρτήσει. Παρότι η εντολή για ψευδή υπόσχεση σχετίζεται με τις υποσχέσεις στους ανθρώπους, η δεύτερη εντολή αφορά τις υποσχέσεις στον Θεό. Διαβάστε Δευτ. 23/κγ Πώς αυτά τα εδάφια σχετίζονται με τα λόγια του Ιησού στο Ματθ. 5/ε 33-37; Δείτε επίσης Πράξ. 5/ε Σε αντίθεση με κάποιον που είναι ένοχος για ψευδορκία, εκείνος που δίνει μία υπόσχεση στον Θεό δεν σημαίνει ότι σκοπεύει απαραίτητα να Τον εξαπατήσει. Ωστόσο, ο Ιησούς γνωρίζει την ανθρώπινη φύση και τον κίνδυνο να δώσει κάποιος μία υπόσχεση που δεν θα τηρήσει αργότερα. Η ιστορία του Ανανία και της Σαπφείρας είναι ένα έντονο παράδειγμα για τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός αντιμετωπίζει αυτήν την αμαρτία. Αντί να δίνουμε υποσχέσεις που μπορεί να μην έχουμε τη δυνατότητα να τις τηρήσουμε, ως Χριστιανοί πρέπει να είμαστε ακέραιοι, το «ναι» μας να είναι «ναι», και το «όχι» να είναι «όχι». ΣΚΕΨΗ: Θυµηθείτε κάποια υπόσχεση που δώσατε (στον Θεό ή σε άνθρωπο) και θέλατε να την τηρήσετε αλλά δεν τα καταφέρατε. Πώς µπορείτε να είστε πιο προσεκτικοί σ αυτό το θέµα; Τι συµβαίνει όσον αφορά τις υποσχέσεις που δώσατε στον εαυτό σας και δεν τις τηρήσατε;

6 Πέμπτη 24 Απριλίου ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ Το βασικό θέμα αυτής της περικοπής (Ματθ. 5/ε 38-48), είναι η εκδίκηση και αναφέρονται εντολές του Μωσαϊκού νόμου που βασίζονται στα αντίποινα του εγκλήματος. Όπως βλέπουμε σε διάφορα κείμενα (Έξ. 21/κα 22-25, Λευιτ. 24/κδ 17-21, Δευτ. 19/ιθ 21), ο νόμος έλεγε πως ο παραβάτης έπρεπε να έχει την ίδια εμπειρία με το θύμα του. Εάν το θύμα έχανε ένα μάτι, ένα χέρι, ένα πόδι, ή τη ζωή του, το ίδιο έπρεπε να πάθει και ο δράστης. Ο «νόμος της αντεκδίκησης» συνηθιζόταν και σε άλλους αρχαίους πολιτισμούς καθώς απόδιδε δικαιοσύνη. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι αυτή η αρχή είχε σκοπό να περιορίσει τα αντίποινα, καθώς οι άνθρωποι έχουν την τάση να αποσπούν περισσότερα όταν αδικούνται, σε σχέση με εκείνα που δικαιωματικά πρέπει να αποσπούν. Επομένως, μ αυτόν το νόμο δεν γινόταν κατάχρηση δικαιοσύνης. Έτσι, στο Ματθ. 5/ε δεν ήταν απαραίτητο να επιτεθεί ο Ιησούς στο νόμο που απαιτούσε την τιμωρία του δράστη. Αντιθέτως, ο Ιησούς εστίασε στο ποια πρέπει να είναι η ανταπόκριση των Χριστιανών όταν τους εκμεταλλεύονται. Αντί να ψάχνουν ευκαιρίες για εκδίκηση, οι Χριστιανοί πρέπει να «ανταποδίδουν» καλοσύνη, κάτι που μπορεί να γίνει μόνο με τη χάρη του Θεού που εργάζεται μέσα μας. Μέσα από αυτήν την έκκληση, ο Ιησούς πέρασε σε άλλο επίπεδο το τι σημαίνει να είσαι ακόλουθος του Κυρίου. Τέλος, αναφέρθηκε στη συμπεριφορά που προωθεί την αγάπη στους φίλους και το μίσος στους εχθρούς. Η εντολή να αγαπάς το γείτονά σου βρίσκεται στο Λευιτ. 19/ιθ 18. Δεν υπάρχει κάποιο εδάφιο για μίσος στους εχθρούς παρά μόνο στο Δευτ. 23/κγ 3-6. Την εποχή που ζούσε ο Ιησούς, οι Ιουδαίοι ήταν υπόδουλοι των Ρωμαίων και ήταν πολίτες δεύτερης κατηγορίας στην ίδια τους τη χώρα. Δεδομένης της καταδυνάστευσής τους, πολύ πιθανόν να αισθάνονταν ότι το μίσος προς τους εχθρούς τους, ήταν δικαιολογημένο. Ο Ιησούς τους έδειξε έναν καλύτερο τρόπο ζωής, ακόμη και σ αυτές τις αντίξοες συνθήκες. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε Ματθ. 5/ε 44,45. Τι λέει εδώ ο Ιησούς; Πώς µπορείτε να εφαρµόσετε αυτήν την αρχή σε κάποιον που σας έχει αδικήσει;

7 Παρασκευή 25 Απριλίου Δύση ηλίου: 20:10 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ «Ο Ιησούς εξετάζει την κάθε εντολή χωριστά και εξηγεί τις απαιτήσεις της σε βάθος και πλάτος. Αντί να παραμερίσει έστω και ένα γιώτα από τη δύναμή τους, εξηγεί τι διαστάσεις μπορούν να πάρουν οι αρχές αυτές και εκθέτει το μοιραίο λάθος των Ιουδαίων με την εξωτερική τους επίδειξη της υπακοής στο νόμο Αρχικά το έγκλημα γεννιέται στη σκέψη του ανθρώπου. Εκείνος που παραχωρεί τόπο στην καρδιά του για το μίσος, βαδίζει στο μονοπάτι του εγκληματία και ο Θεός απεχθάνεται τις προσφορές του.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ Η αγάπη είναι ο συνδετικός κρίκος στο νόμο του Θεού. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο Ιησούς εξύψωσε την αρχή της αγάπης: Η αγάπη εμποδίζει την υπόθαλψη μίσους προς το συνάνθρωπο. Η αγάπη κρατά ενωμένους τους παντρεμένους. Η αγάπη προκαλεί στον Χριστιανό να είναι ειλικρινής στις υποθέσεις του με τους άλλους και τον Θεό. Η αγάπη δίνει τη δυνατότητα να φερθεί κάποιος με καλοσύνη ακόμη και όταν έχει αδικηθεί. Και τέλος, η αγάπη δίνει τη δύναμη να φερθεί κάποιος στον εχθρό του όπως θα ήθελε και εκείνος να του συμπεριφερθεί. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Στην περικοπή που μελετήσαμε αυτήν την εβδομάδα, ο Ιησούς είπε: «Ηκούσατε ότι ερρέθη εις τους αρχαίους» και συνέχισε, «εγώ όμως σας λέγω,» δίνοντας αντιθέσεις. Αξίζει να προσέξουμε ότι ορισμένες φράσεις «εις τους αρχαίους» ήταν αποσπάσματα από την Αγία Γραφή και τις διδασκαλίες της Παλαιάς Διαθήκης. Επομένως, το πρόβλημα δεν ήταν στις αναφορές, αλλά στον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύονταν. Τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτό για τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουμε τα δόγματά μας; Πώς κινδυνεύουμε να βλέπουμε τα πράγματα επιφανειακά, χάνοντας το βαθύτερο μήνυμά τους; 2. Πολλοί κάνουν το λάθος να ερμηνεύουν τα εδάφια αποσπασματικά. Ένα τέτοιο εδάφιο είναι και το Ματθ. 5/ε 48 όπου αναφέρεται το να γίνουμε τέλειοι όπως είναι και ο Πατέρας μας στον ουρανό. Πώς αυτό το εδάφιο δείχνει στη σημασία της προσεκτικής μελέτης του Λόγου του Θεού; Τι θα λέγατε σε κάποιον που ισχυρίζεται ότι το εδάφιο αναφέρεται σε μία ζωή δίχως αμαρτία; Τι μας διδάσκει πραγματικά αυτό το εδάφιο και πώς αυτή η διδασκαλία δείχνει το πραγματικό νόημα του να είσαι ακόλουθος του Ιησού; 3. Πώς από τα εδάφια που μελετήσαμε, ιδιαίτερα για το φόνο και τη μοιχεία, φαίνεται το λάθος εκείνων που ισχυρίζονται ότι ο νόμος καταργήθηκε στο Σταυρό;

8 Believe παρουσιάζει η έκδοση για σε PDF της Σχολής Σαββάτου Επίσης και σε ibooks για iphone και ipad εντελώς δωρεάν!