1. Παρατηρήσεις επί του Ν.4335/2015 συμβολαιογραφικού ενδιαφέροντος

Transcript

1 1. Παρατηρήσεις επί του Ν.4335/2015 συμβολαιογραφικού ενδιαφέροντος Ι) Στο Αρθρο ένα/άρθρο έκτο (ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ, άρθρα 739 έως 866) ο Ν.4335/2015 τροποποίησε πολλά από τα άρθρα τα οποία είχε τροποποιήσει ο Ν.4055/2013 ΙΙ) ο Ν. 4335/2015 δεν τροποποίησε το άρθρο 810 ΚΠολΔ, το οποίο είχε τροποποιηθεί με Ν.4055/2013 και είχε ορισθεί ως δικαστήριο της κληρονομιάς το Ειρηνοδικείο. Ετσι και σήμερα δικαστήριο της κληρονομιάς εξακολουθεί να είναι το Ειρηνοδικείο. ΙΙΙ) ο Ν.4335 δεν τροποποίησε : - α) το άρθρο 1769 ΑΚ και την παράγρ. 1 του άρθρου 807 ΚΠολΔ, τα οποία είχαν τροποποιηθεί από το Ν.4055/2013, άρα ακόμη και σήμερα οι δημόσιες και μυστικές διαθήκες δημοσιεύονται από το Ειρηνοδικείο, - β) το άρθρο 1774 ΑΚ και την παράγρ. 1 του άρθρου 807 ΚΠολΔ, τα οποία είχαν τροποποιηθεί από το Ν.4055/2013, αρά ακόμη και σήμερα οι ιδιόγραφες διαθήκες δημοσιεύονται από το Ειρηνοδικείο, - γ) το άρθρο 1956 του Αστικού Κώδικα και το άρθρο 819 ΚΠολΔ, τα οποία είχαν τροποποιηθεί από το Ν.4055/2013, άρα ακόμη και σήμερα το πιστοποιητικό «κληρονομητήριο» το εκδίδει το Ειρηνοδικείο. 2. Αρθρα του Ν.4335/2015 συμβολαιογραφικού ενδιαφέροντος (αμέσως ή εμμέσως) και παρατηρήσεις επ αυτών : Α.1 Από το ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ - ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ (άρθρα 1 έως 207) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπου το Αρθρο ένα/άρθρο πρώτο/παρ. 2 του Ν.4335/2015 επέφερε αντικαταστάσεις σε διατάξεις άρθρων του βιβλίου αυτού έχουν ενδιαφέρον τα εξής άρθρα: - Από το Κεφάλαιο ΙΒ /Πληρεξουσιότητα (άρθρα ) ΚΠολΔ : σελ. 1/17

2 Οι παραγρ. 1 & 2 του άρθρου 94 : Προ αντικατάστασής τους είχαν ως εξής : «1. Στα πολιτικά δικαστήρια και για την κατάρτιση της έγγραφης συμφωνίας του συναινετικού διαζυγίου οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να παρίστανται με πληρεξούσιο δικηγόρο.» «2. Επιτρέπεται η δικαστική παράσταση διαδίκου χωρίς πληρεξούσιο δικηγόρο: α) στο Ειρηνοδικείο, εφόσον το αντικείμενο της διαφοράς δεν υπερβαίνει το ποσό των δώδεκα χιλιάδων (12.000) ευρώ, β) στα Ασφαλιστικά μέτρα, γ) για να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος.» Μετά την αντικατάσταση τους από το Ν.4335/2015 έχουν ως εξής : «1. Στα πολιτικά δικαστήρια οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να παρίστανται με πληρεξούσιο δικηγόρο. 2. Επιτρέπεται η δικαστική παράσταση διαδίκου χωρίς πληρεξούσιο δικηγόρο: α) στο ειρηνοδικείο, εφόσον πρόκειται για μικροδιαφορές β) για να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος.» Οπότε μετά την αντικατάσταση του Ν.4335/2015 : i) για την κατάρτιση της έγγραφης συμφωνίας του συναινετικού διαζυγίου οι διάδικοι δεν έχουν υποχρέωση να παρίστανται με πληρεξούσιο δικηγόρο.? παράδοξο : Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το ΑΚ 1441 (όπως ισχύει μετά τον Ν.4055/2012), το οποίο λέει : «Οι σύζυγοι μπορούν με έγγραφη συμφωνία να λύσουν το γάμο τους, εφόσον έχει διαρκέσει τουλάχιστον έξι μήνες πριν από την κατάρτιση της. Η συμφωνία αυτή υπογράφεται από τα συμβαλλόμενα μέρη και από τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους ή μόνον από τους τελευταίους, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο, το οποίο πρέπει να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή του συμφωνητικού. Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα.». Αυτό το άρθρο του ΑΚ δεν έχει μέχρι στιγμής τροποποιηθεί. Άρα μετά την αντικατάσταση του Ν.4335/2015, ισχύει το εξής παράδοξο : για την κατάρτιση της έγγραφης συμφωνίας του συναινετικού διαζυγίου να μην είναι υποχρεωτική η παράσταση πληρεξουσίου δικηγόρου, όμως αυτοί (οι πληρεξούσιοι δικηγόροι) βάσει της διάταξης του ΑΚ απαιτείται να το υπογράψουν. Δηλαδή δεν το καταρτίζουν αλλά το υπογράφουν. Ίσως μέχρι να ισχύσει το επίμαχο άρθρο 94 παρ. 1 ΚΠολΔ, το αντικαταστημένο από τον Ν.4335/2015, να έχει στο μεταξύ τροποποιηθεί και το άρθρο 1441 του ΑΚ. ii) στα ασφαλιστικά μέτρα πρέπει οι διάδικοι να παρίστανται με πληρεξούσιο δικηγόρο. iii) Ενώ προ αντικατάστασης από το Ν.4335/2015 μπορούσαν οι διάδικοι να παρασταθούν στο Ειρηνοδικείο χωρίς πληρεξούσιο δικηγόρο, εφόσον το αντικείμενο της διαφοράς δεν υπερέβαινε το ποσό των ευρώ, μετά την αντικατάσταση από το Ν.4335/2015 μπορεί αυτό να γίνει εάν πρόκειται για μικροδιαφορές. Βλ απόσπασμα από την αιτιολογική έκθεση του Νόμου (σελ. 10): «8. Άρθρο 94: Απαλείφθηκε η πρόβλεψη στην παράγραφο 1 για υποχρεωτική παράσταση των διαδίκων με πληρεξούσιο δικηγόρο για την κατάρτιση της έγγραφης συμφωνίας του συναινετικού διαζυγίου. Από τον κανόνα της υποχρεωτικής παράστασης με πληρεξούσιο δικηγόρο εξαιρούνται στην παράγραφο 2 μόνο οι μικροδιαφορές, λόγω της φύσης και του ύψους του αντικειμένου των εκδικαζόμενων διαφορών, καθώς και οι περιπτώσεις αποτροπής επικείμενου κινδύνου. Η ασφαλιστική δικλείδα της παρ. 3 παραμένει.» σελ. 2/17

3 - Από το Κεφάλαιο ΙΔ /Εκθέσεις (άρθρο 117) ΚΠολΔ : Η παραγρ. 1 του άρθρου 117: Προ αντικατάστασής της είχε ως εξής : «1. Ουσιώδη προαπαιτούμενα για κάθε έκθεση είναι: α) να συντάσσεται όταν γίνεται η πράξη με την παρουσία όσων συμπράττουν, β) να αναφέρει τον τόπο και το χρόνο που γίνεται η πράξη, το όνομα, το επώνυμο, το πατρώνυμο και την κατοικία κάθε προσώπου που είναι παρόν, γ) να διαβάζεται στους παρόντες διαδίκους και στα άλλα πρόσωπα που συμπράττουν και να επιβεβαιώνεται από αυτούς, δ) να υπογράφεται από το δικαστή ή δικαστικό υπάλληλο που τη συνέταξε, από το γραμματέα που συνέπραξε, από τους παρόντες διαδίκους και τα άλλα πρόσωπα που συνέπραξαν ή να αναφέρεται η άρνηση ή η αδυναμία τους να υπογράψουν.» Μετά την αντικατάστασή της από το Ν.4335 έχει ως εξής : «1. Ουσιώδη προαπαιτούμενα για κάθε έκθεση είναι: α) να συντάσσεται όταν γίνεται η πράξη με την παρουσία όσων συμπράττουν, β) να αναφέρει τον τόπο και το χρόνο που γίνεται η πράξη, το όνομα, το επώνυμο, το πατρώνυμο, την κατοικία, τη διεύθυνση, καθώς και τον αριθμό φορολογικού μητρώου κάθε προσώπου που είναι παρόν, γ) να διαβάζεται στους παρόντες διαδίκους και στα άλλα πρόσωπα που συμπράττουν και να επιβεβαιώνεται από αυτούς, δ) να υπογράφεται από το δικαστή ή δικαστικό υπάλληλο που τη συνέταξε, από το γραμματέα που συνέπραξε, από τους παρόντες διαδίκους και τα άλλα πρόσωπα που συνέπραξαν ή να αναφέρεται η άρνηση ή η αδυναμία τους να υπογράψουν.» Οπότε μετά την αντικατάσταση του Ν.4335 οι εκθέσεις (πχ. η έκθεση αποποίησης) πρέπει να εμπεριέχουν εκτός των άλλων και τη διεύθυνση, καθώς και τον αριθμό φορολογικού μητρώου κάθε προσώπου που είναι παρόν - Από το Κεφάλαιο ΙΣΤ /Επιδόσεις (άρθρα ) ΚΠολΔ : Η παραγρ. 1 του άρθρου 128 : Προ αντικατάστασής της είχε ως εξής : 1. Αν ο παραλήπτης δεν βρίσκεται στην κατοικία του, το έγγραφο παραδίδεται σε έναν από τους ενήλικους συγγενείς ή υπηρέτες που συνοικούν μαζί του. Αν απουσιάζουν ή δεν υπάρχουν και αυτοί, η παράδοση γίνεται σε έναν από τους άλλους ενήλικους συνοίκους που έχουν συνείδηση των πράξεων τους και δεν συμμετέχουν στη δίκη ως αντίδικοι του ενδιαφερομένου.» Μετά την αντικατάστασή της από το Ν.4335 έχει ως εξής : «1. Αν ο παραλήπτης δεν βρίσκεται στην κατοικία του, το έγγραφο παραδίδεται σε έναν από τους ενήλικους συνοίκους του, που έχουν συνείδηση των πράξεών τους και δεν συμμετέχουν στη δίκη ως αντίδικοί του.» Οπότε μετά την αντικατάσταση του Ν.4335, ο δικαστικός επιμελητής αν δεν βρει τον παραλήπτη για να του επιδώσει, δεν αναζητά πρώτα τους ενηλίκους συγγενείς ή υπηρέτες που συνοικούν μαζί του και στην περίπτωση απουσίας τους να αναζητήσει άλλους ενηλίκους συνοίκους, αλλά κατευθείαν αναζητά κάποιον από τους ενηλίκους συνοίκους του παραλήπτη (με τις λοιπές προϋποθέσεις της παραγράφου) και παραδίδει σε αυτόν. σελ. 3/17

4 - Από το Κεφάλαιο ΚΒ /Ευεργέτημα πενίας (άρθρα ) ΚΠολΔ : Το άρθρο 200 : Προ αντικατάστασής του είχε ως εξής : 1. Υστερα από αίτηση του διαδίκου, η απόφαση που χορηγεί το ευεργέτημα της πενίας ή και μεταγενέστερη απόφαση διορίζει ένα δικηγόρο ή δικολάβο, ένα συμβολαιογράφο και ένα δικαστικό επιμελητή, με την εντολή να υπερασπιστούν τον άπορο, να τον εκπροσωπήσουν στο δικαστήριο και να του δώσουν την βοήθεια που χρειάζεται για να γίνουν οι διάφορες πράξεις. Αυτοί έχουν υποχρέωση να δεχτούν την εντολή και να δίνουν τη βοήθειά τους στον άπορο χωρίς αξίωση προκαταβολής αμοιβής δικαιωμάτων. 2. Ο διορισμός δικηγόρου ή δικολάβου με την απόφαση ισχύει ως παροχή δικαστικής πληρεξουσιότητας από τον άπορο, στην έκταση που ορίζει το άρθρο 97, εκτός αν η απόφαση ύστερα από αίτηση του απόρου, την περιορίζει ή την επεκτείνει.» Μετά την αντικατάσταση του από το Ν.4335 έχει ως εξής : «1. Ύστερα από αίτηση του διαδίκου, η απόφαση που χορηγεί το ευεργέτημα της πενίας ή και μεταγενέστερη απόφαση διορίζει έναν δικηγόρο, ένα συμβολαιογράφο και ένα δικαστικό επιμελητή, με την εντολή να υπερασπιστούν τον άπορο, να τον εκπροσωπήσουν στο δικαστήριο και να του δώσουν τη βοήθεια που χρειάζεται για να γίνουν οι διάφορες πράξεις. Αυτοί έχουν υποχρέωση να δεχτούν την εντολή και να δίνουν τη βοήθειά τους στον άπορο χωρίς αξίωση προκαταβολής αμοιβής δικαιωμάτων. 2. Ο διορισμός δικηγόρου με την απόφαση ισχύει ως παροχή δικαστικής πληρεξουσιότητας από τον άπορο, στην έκταση που ορίζει το άρθρο 97, εκτός αν η απόφαση ύστερα από αίτηση του απόρου, την περιορίζει ή την επεκτείνει.» Οπότε μετά την αντικατάσταση του Ν.4335, απαλείφθηκε από τα πρόσωπα που διορίζονται με την ανωτέρω απόφαση ο δικολάβος Α.2 Στο ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ - ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ (άρθρα 1 έως 207) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας με τον Ν.4335/2015 (άρθρο ένα/άρθρο πρώτο/παρ. 3) εισάγονται νέες διατάξεις μεταξύ των οποίων και αυτή του άρθρου 116Α η οποία έχει ως εξής : «Το δικαστήριο ενθαρρύνει σε κάθε στάση της δίκης και σε κάθε διαδικασία τη συμβιβαστική επίλυση της διαφοράς, την επιλογή της διαμεσολάβησης ως μέτρο εξώδικης επίλυσης της διαφοράς, υποστηρίζει σχετικές πρωτοβουλίες των διαδίκων και μπορεί να διατυπώνει προτάσεις συμβιβασμού με συνεκτίμηση της πραγματικής και νομικής κατάστασης.» B.1 Από το ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ - ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ (άρθρα 208 έως 494) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, με τον Ν.4335/2015 (άρθρο ένα/άρθρο δεύτερο/παρ. 1) καταργούνται διατάξεις άρθρων μεταξύ των οποίων αυτές των σελ. 4/17

5 άρθρων 208, 229, 233 παράγραφοι 2, 3 και 4, 251, 270, 311, 400 αριθμ. 3 και 472, οι οποίες είχαν ως εξής : - Από το Κεφάλαιο Ε /Συζήτηση στο ακροατήριο (άρθρα ) ΚΠολΔ: Το άρθρο 270, είχε ως εξής : «1. Ενώπιον των πρωτοβάθμιων δικαστηρίων η Συζήτηση είναι προφορική. Ο δικαστής οφείλει πριν από τη Συζήτηση να έχει ενημερωθεί επί της αγωγής και επί των εκατέρωθεν ισχυρισμών και αποδεικτικών μέσων και ιδίως ως προς τα θέματα και το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών. Οι διάδικοι ή οι νόμιμοι αντιπρόσωποι τους οφείλουν κατά τη Συζήτηση στο ακροατήριο να εμφανισθούν αυτοπροσώπως. Η μη εμφάνιση του διαδίκου ή του νόμιμου αντιπροσώπου του στο ακροατήριο, αν είναι αδικαιολόγητη, εκτιμάται από το δικαστήριο ελεύθερα. 2. Το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τα Αποδεικτικά μέσα που πληρούν τους όρους του νόμου, σύμφωνα με την προβλεπόμενη αποδεικτική δύναμη του καθενός. Συμπληρωματικά μπορεί να λαμβάνει υπόψη και να εκτιμά ελεύθερα και Αποδεικτικά μέσα που δεν πληρούν τους όρους του νόμου, με την επιφύλαξη των άρθρων 393 και 394. Ενορκες βεβαιώσεις ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου ή προξένου λαμβάνονται υπόψη το πολύ τρεις για κάθε πλευρά και μόνον αν έχουν δοθεί ύστερα από κλήτευση του αντιδίκου δύο τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από τη βεβαίωση και, αν πρόκειται να δοθούν στην αλλοδαπή, οκτώ τουλάχιστον ημέρες πριν από αυτή. Για την αντίκρουση ένορκων βεβαιώσεων επιτρέπεται η προσκομιδή, μέσα στις προθεσμίες της παραγράφου 3 του άρθρου 237 και του γ` εδαφίου του άρθρου 238, πρόσθετων βεβαιώσεων, το πολύ ίσου αριθμού προς τις αντικρουόμενες. 3. Το δικαστήριο ζητεί τις αναγκαίες πληροφορίες και διασαφήσεις από τους διαδίκους ή τους εκπροσώπους τους και τους εξετάζει κατά την κρίση του σύμφωνα με τα άρθρα 415 επόμενα. Οφείλει να εξετάσει έναν τουλάχιστον από τους προτεινόμενους και παριστάμενους μάρτυρες για κάθε πλευρά. Σε περίπτωση ομοδικίας μπορεί να εξετασθεί ένας μάρτυρας για κάθε ομόδικο, αν τούτο κριθεί απαραίτητο λόγω διαφορετικών συμφερόντων. 4. Το δικαστήριο, αν είναι αναγκαίο, διατάσσει αυτοψία ή πραγματογνωμοσύνη με προφορική ανακοίνωση που καταχωρίζεται στα Πρακτικά. Στην ανακοίνωση αυτή προσδιορίζεται ο τόπος, ο χρόνος, τα ονόματα των πραγματογνωμόνων, το θέμα της πραγματογνωμοσύνης, η προθεσμία για την κατάθεση της γνωμοδότησης των πραγματογνωμόνων, που δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από εξήντα ημέρες, καθώς και κάθε άλλο χρήσιμο στοιχείο. 5. Οι υποθέσεις εκφωνούνται με τη σειρά τους από το πινάκιο και συζητούνται αμέσως αυτές για τις οποίες δεν θα διεξαχθεί εμμάρτυρη απόδειξη. Αν πρόκειται να εξεταστούν μάρτυρες η συζήτηση μπορεί να διακόπτεται και για την αμέσως επόμενη δικάσιμο της ίδιας σύνθεσης, κατά την οποία και ολοκληρώνεται η συζήτηση χωρίς την παρουσία των διαδίκων ή των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, αφού προηγηθεί η εξέταση των μαρτύρων. Οι μάρτυρες εξετάζονται ξεχωριστά για κάθε υπόθεση ενώπιον του ορισμένου από τον πρόεδρο εισηγητή δικαστή «χωρίς την παρουσία γραμματέα». Ο ακριβής τόπος και χρόνος διεξαγωγής των εμμάρτυρων αποδείξεων καθορίζεται κατά την αρχική δικάσιμο αμέσως μετά την εκφώνηση και τη διακοπή της συζήτησης με ανακοίνωση του προέδρου, η οποία καταχωρίζεται στα πρακτικά και επέχει θέση κλήτευσης όλων των διαδίκων και εκείνων που δεν παρίστανται. Ο εισηγητής αποφασίζει για όλα τα σχετικά με την απόδειξη διαδικαστικά ζητήματα. 6. Η οριστική απόφαση εκδίδεται με βάση τα Αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι έχουν προσκομίσει και τις αποδείξεις που έχουν διεξαχθεί στο ακροατήριο. 7. Το δικαστήριο, ύστερα από αίτηση των διαδίκων ή αυτεπαγγέλτως, μπορεί να αποφασίσει οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους κατά τη διάρκεια της Συζήτησης να παρίστανται σε άλλο τόπο και να ενεργούν εκεί διαδικαστικές πράξεις. Η Συζήτηση αυτή μεταδίδεται ταυτόχρονα με ήχο και εικόνα στην αίθουσα συνεδρίασης του δικαστηρίου και στον τόπο, όπου παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους. σελ. 5/17

6 8. Το δικαστήριο, ύστερα από αίτηση των διαδίκων ή αυτεπαγγέλτως, μπορεί να αποφασίσει την εξέταση μαρτύρων, πραγματογνωμόνων και διαδίκων χωρίς αυτοί να παρίστανται στην αίθουσα συνεδρίασης του, η δε σχετική απόφαση του δικαστηρίου δεν υπόκειται σε ένδικα μέσα. Η εξέταση μεταδίδεται ταυτόχρονα με ήχο και εικόνα στην αίθουσα συνεδρίασης του δικαστηρίου και στον τόπο εξέτασης των μαρτύρων, πραγματογνωμόνων και διαδίκων. Η εξέταση αυτή, η οποία θεωρείται ότι διεξάγεται ενώπιον του δικαστηρίου, έχει την ίδια αποδεικτική ισχύ με την εξέταση στο ακροατήριο.» - Από το Κεφάλαιο ΙΒ /Απόδειξη/Τίτλος V/Μάρτυρες (άρθρα ) ΚΠολΔ : Ο αριθμ. 3 του άρθρου 400 είχε ως εξής : «Αρθρο 400.-Δεν εξετάζονται, όταν κληθούν ως μάρτυρες,1), 2), 3) πρόσωπα που μπορεί να έχουν συμφέρον από τη δίκη.» - Από το Κεφάλαιο ΙΓ /Ειδικές διατάξεις για τις μικροδιαφορές (άρθρα ) ΚΠολΔ : Το άρθρο 472 είχε ως εξής : «1. Το διάδικο που δεν παρίσταται ο ίδιος μπορούν να αντιπροσωπεύσουν και ο σύζυγος, οι ανιόντες και οι κατιόντες, οι συγγενείς δεύτερου βαθμού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας και οι έμμισθοι υπάλληλοί του. Ο σύζυγος θεωρείται πάντοτε πληρεξούσιος και έχει τη δυνατότητα να διορίσει και άλλους πληρεξουσίους. 2. Αν ο εντολέας είναι αγράμματος, το έγγραφο της πληρεξουσιότητας υπογράφεται με εντολή του από τον ιερέα ή το δάσκαλο ή τον αστυνόμο ή το δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας. 3. Οι αντιπρόσωποι των διαδίκων που αναφέρονται στην παρ. 1 δεν δικαιούνται καμιά αμοιβή για την εκτέλεση της εντολής.» B.2 Από το ίδιο ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ - ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ (άρθρα 208 έως 494), του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπου το Αρθρο έ ένα να/άρθρο δεύτερο/παρ. 2 του Ν.4335 επέφερε αντικαταστάσεις σε διατάξεις άρθρων του βιβλίου αυτού, έχουν ενδιαφέρον τα εξής άρθρα : - Από το Κεφάλαιο Η /Κατάργηση και περάτωση της δίκης (άρθρα ) ΚΠολΔ : Η παρ. 1 του άρθρου 293 : Προ αντικατάστασής της είχε ως εξής : 1. Οι διάδικοι μπορούν σε κάθε στάση της δίκης να συμβιβάζονται, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του ουσιαστικού δικαίου. Ο συμβιβασμός γίνεται με δήλωση ενώπιον του δικαστηρίου ή του εντεταλμένου δικαστή ή συμβολαιογράφου και επιφέρει αυτοδίκαιη κατάργηση της δίκης. Ο δικαστικός συμβιβασμός που περιλήφθηκε στα πρακτικά του δικαστηρίου, καθώς και στα πρακτικά των παραγράφων 3 του άρθρου 214Α και 5 του άρθρου 214Β υποκαθιστά τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου, που προβλέπεται από το σελ. 6/17

7 ουσιαστικό δίκαιο, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τίτλος προς εγγραφή ή εξάλειψη υποθήκης.» Μετά την αντικατάσταση της από το Ν.4335 έχει ως εξής : «Οι διάδικοι μπορούν σε κάθε στάση της δίκης να συμβιβάζονται, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του ουσιαστικού δικαίου. Ο συμβιβασμός γίνεται με δήλωση ενώπιον του δικαστηρίου ή του εισηγητή δικαστή ή συμβολαιογράφου και επιφέρει αυτοδίκαιη κατάργηση της δίκης. Ο συμβιβασμός αυτός, καθώς και εκείνος που περιέχεται στα πρακτικά των παραγράφων 3 του άρθρου 214Α και 5 του άρθρου 214Β, καλύπτει τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου, που προβλέπεται από το ουσιαστικό δίκαιο, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τίτλος προς εγγραφή ή εξάλειψη υποθήκης.» - Από το Κεφάλαιο ΙΒ /Απόδειξη/Τίτλος Ι/Γενικές διατάξεις (άρθρα ) ΚΠολΔ: Το άρθρο 340 : Προ αντικατάστασής του είχε ως εξής : «Εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζει ρητά ο νόμος, το δικαστήριο κρίνει ελεύθερα τα Αποδεικτικά μέσα και αποφασίζει κατά συνείδηση αν οι ισχυρισμοί είναι αληθινοί. Στην απόφαση πρέπει να αναφέρονται οι λόγοι που οδήγησαν το δικαστή να σχηματίσει την πεποίθησή του.» Μετά την αντικατάσταση του από το Ν.4335 έχει ως εξής : «1. Το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τα αποδεικτικά μέσα που πληρούν τους όρους του νόμου, σύμφωνα με την προβλεπόμενη αποδεικτική δύναμη του καθενός. Λαμβάνει επίσης υπόψη και εκτιμά ελεύθερα και αποδεικτικά μέσα που δεν πληρούν τους όρους του νόμου, με την επιφύλαξη των άρθρων 393 και Εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζει ρητά ο νόμος, το δικαστήριο κρίνει ελεύθερα τα αποδεικτικά μέσα και αποφασίζει κατά συνείδηση αν οι ισχυρισμοί είναι αληθινοί. Στην απόφαση πρέπει να αναφέρονται οι λόγοι που οδήγησαν το δικαστή να σχηματίσει την πεποίθηση του.» - Από το Κεφάλαιο ΙΒ /Απόδειξη/Τίτλος V/Μάρτυρες (άρθρα ) ΚΠολΔ Το άρθρο 393 : Προ αντικατάστασής του είχε ως εξής : «1. Συμβάσεις και συλλογικές πράξεις δεν μπορούν να αποδειχθούν με μάρτυρες εφόσον η αξία του αντικειμένου τους υπερβαίνει τις είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ. 2. Δεν επιτρέπεται η Απόδειξη με μάρτυρες κατά του περιεχομένου εγγράφου, έστω και αν η αξία του αντικειμένου της δικαιοπραξίας είναι μικρότερη από τις είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ.» 3. Δεν επιτρέπεται να αποδειχθούν με μάρτυρες πρόσθετα σύμφωνα, προγενέστερα, σύγχρονα ή μεταγενέστερα δικαιοπραξίας που έχει συνταχθεί εγγράφως έστω και αν δεν είναι αντίθετα προς το περιεχόμενο του εγγράφου.» Μετά την αντικατάσταση του από το Ν.4335 έχει ως εξής : «1. Δεν επιτρέπεται να αποδειχθούν με μάρτυρες συμβάσεις ή συλλογικές πράξεις, καθώς και σελ. 7/17

8 πρόσθετα σύμφωνα, προγενέστερα, σύγχρονα ή μεταγενέστερα δικαιοπραξίας που έχει συνταχθεί εγγράφως όταν η αξία του αντικειμένου τους υπερβαίνει τα τριάντα χιλιάδες (30.000) ευρώ, έστω και αν δεν είναι αντίθετα προς το περιεχόμενο του εγγράφου. 2. Δεν επιτρέπεται η απόδειξη με μάρτυρες κατά του περιεχομένου εγγράφου. 3. Η εξέταση των μαρτύρων μπορεί να γίνει και με τηλεδιάσκεψη.» B.3 Στο ίδιο ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ - ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ (άρθρα 208 έως 494) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, με τον Ν.4335/2015 (Αρθρο ένα/άρθρο δεύτερο/παρ. 3) εισάγονται νέες διατάξεις μεταξύ των οποίων και αυτές των άρθρων 421, 422, 423 και 424 οι οποίες έχουν ως εξής : «Αρθρο 421 Οι διάδικοι μπορούν να προσάγουν προαποδεικτικώς ένορκες βεβαιώσεις, εφόσον αυτές λαμβάνονται ενώπιον του ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου της έδρας του δικαστηρίου ή της κατοικίας ή της διαμονής του μάρτυρα ή ενώπιον του προξένου της κατοικίας ή της διαμονής του μάρτυρα κατά τη διαδικασία των επόμενων άρθρων. Αρθρο Ο διάδικος που επιδιώκει τη λήψη ένορκης βεβαίωσης, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο προηγούμενο άρθρο, επιδίδει δύο (2) τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από την βεβαίωση στον αντίδικο κλήση, η οποία αναφέρει την αγωγή, το ένδικο βοήθημα ή μέσο, που αφορά η βεβαίωση, τόπο, ημέρα και ώρα που θα δοθεί, το ονοματεπώνυμο, το επάγγελμα και τη διεύθυνση της κατοικίας του μάρτυρα. 2. Κατά τη βεβαίωση παρίστανται, εφόσον το επιθυμούν, οι διάδικοι. 3. Δεν επιτρέπεται η λήψη ένορκων βεβαιώσεων πάνω από πέντε (5) για κάθε διάδικο και τρεις (3) για την αντίκρουση. Αρθρο Οι διατάξεις των άρθρων 393, 394, 398 παράγραφος 2, 399, 400, 402, 405, 407, 408, 409 παρ. 2, 411 και 413 εφαρμόζονται αναλόγως. 2. Ενστάσεις και αιτήσεις εξαίρεσης εκείνου, που δίδει τη βεβαίωση, καταχωρίζονται στο προοίμιο της ένορκης βεβαίωσης κρίνονται όμως από το Δικαστήριο. [[[Σημείωση : Να ληφθεί υπόψη ότι με τον Ν.4335/2015 (άρθρο ένα/δεύτερο/παραγρ. 2) επήλθαν αντικαταστάσεις διατάξεων των άρθρων 393, 394 παράγραφος 1, 398, η δε παράγραφος 3 του άρθρου 400 καταργήθηκε με το άρθρο ένα/δεύτερο/παραγρ. 1 του ιδίου νόμου. Οπότε κατά την εφαρμογή των διατάξεων που μνημονεύει η παρ. 1 του ανωτέρω «νέου» άρθρου 423, πρέπει να ληφθούν υπόψιν αυτές που αντικαταστάθηκαν απότο Ν4335/2015, όπως διαμορφώθηκαν μετά την αντικατάστασή τους.]]] Αρθρο 424 Ενορκη βεβαίωση, που δίδεται κατά παράβαση των προηγούμενων διατάξεων, δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη στο πλαίσιο της δίκης για την οποία δόθηκε, ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων.» σελ. 8/17

9 Γ. Από το ΒΙΒΛΙΟ ΤΡΙΤΟ - ΕΝΔΙΚΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΟΠΕΣ (άρθρα 495 έως 590) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπου το Αρθρο ένα/άρθρο τρίτο του Ν.4335/2015 επέφερε αντικαταστάσεις σε διατάξεις άρθρων του βιβλίου αυτού, έχουν ενδιαφέρον (όχι συμβολαιογραφικό, αλλά από νομικής άποψης) τα εξής άρθρα : - Από το Κεφάλαιο Γ /Έφεση (άρθρα ) ΚΠολΔ : Η παρ. 2 του άρθρου 518 : Προ αντικατάστασής της είχε ως εξής : «Αν δεν επιδοθεί η απόφαση, η προθεσμία της έφεσης είναι τρία χρόνια, που αρχίζουν από τη δημοσίευση της απόφασης που περατώνει τη δίκη.» Μετά την αντικατάσταση της από το Ν.4335 έχει ως εξής : «2. Αν δεν επιδοθεί η απόφαση, η προθεσμία της έφεσης είναι δύο έτη, που αρχίζει από τη δημοσίευση της απόφασης που περατώνει τη δίκη.» Οπότε μετά την αντικατάσταση του Ν.4335/2015 η προθεσμία της έφεσης στην περίπτωση της μη επίδοσης της απόφασης μειώνεται σε δύο (2) έτη (αντί τριών (3) ετών), που αρχίζει από τη δημοσίευση της απόφασης που περατώνει τη δίκη. Η δε προθεσμία της έφεσης στην περίπτωση επίδοσης της απόφασης που περατώνει τη δίκη, παραμένει ως είχε, ήτοι 30 ημέρες εάν ο εκκαλών διαμένει στην Ελλάδα και 60 ημέρες εάν διαμένει στο εξωτερικό ή η διαμονή του είναι άγνωστη (και αρχίζει από την επίδοση της απόφασης που περατώνει τη δίκη). - Από το Κεφάλαιο Δ /Αναίρεση (άρθρα ) ΚΠολΔ : Οι παρ. 2 και 3 του άρθρου 564 : Προ αντικατάστασής τους είχαν ως εξής : «2. Αν ο αναιρεσείων διαμένει στο εξωτερικό ή η διαμονή του είναι άγνωστη, η προθεσμία της αναίρεσης είναι ενενήντα ημέρες και αρχίζει από την επίδοση της απόφασης. 3. Αν η απόφαση δεν επιδόθηκε, η προθεσμία της αναίρεσης είναι τρία χρόνια και αρχίζει από τη δημοσίευση της απόφασης που περατώνει τη δίκη.» Μετά την αντικατάσταση τους από το Ν.4335 έχουν ως εξής : «2. Αν ο αναιρεσείων διαμένει στο εξωτερικό ή η διαμονή του είναι άγνωστη, η προθεσμία της αναίρεσης είναι εξήντα (60) ημέρες και αρχίζει από την επίδοση της απόφασης. 3. Αν η απόφαση δεν επιδόθηκε, η προθεσμία της αναίρεσης είναι δύο (2) έτη και αρχίζει από τη δημοσίευση της απόφασης που περατώνει τη δίκη.» Οπότε μετά την αντικατάσταση του Ν.4335/2015 η προθεσμία της αναίρεσης : Ι) Στην περίπτωση επίδοσης της απόφασης : α) εάν ο αναιρεσείων διαμένει στην Ελλάδα, παραμένει ως είχε, ήτοι τριάντα (30) ημέρες (και αρχίζει από την επίδοση της απόφασης) & β) εάν ο αναιρεσείων διαμένει στο εξωτερικό ή η διαμονή του είναι άγνωστη, τότε η προθεσμία μειώνεται σε εξήντα (60) ημέρες (αντί 90 ημερών) (αρχίζει από την επίδοση της απόφασης) και ΙΙ) στην περίπτωση της μη επίδοσης της απόφασης μειώνεται σε δύο (2) έτη (αντί τριών (3) ετών) (και αρχίζει από τη δημοσίευση της απόφασης που περατώνει τη δίκη). σελ. 9/17

10 Δ. Με το άρθρο ένα/άρθρο τέταρτο του Ν.4335/2015 αντικαταστάθηκε ολόκληρο το ΒΙΒΛΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ (άρθρα 591 έως 681 Δ) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, το οποίο : Προ της αντικατάστασής του περιελάμβανε τα εξής κεφάλαια: Κεφάλαιο Α Γενικές διατάξεις (άρθρο 591) Κεφάλαιο Β - Γαμικές διαφορές (άρθρα ) Κεφάλαιο Γ - Διαφορές που αναφέρονται σε σχέσεις γονέων και τέκνων (άρθρα ) Κεφάλαιο Δ - Έκδοση διαταγής πληρωμής (άρθρα ) Κεφάλαιο Ε - Διαφορές από πιστωτικούς τίτλους (άρθρα ) [τα άρθρα 645 & 646 του κεφαλαίου αυτού είχαν καταργηθεί με το άρθρο 6 παρ. 12ε του Ν.2479/6/5/97] Κεφάλαιο ΣΤ - Μισθωτικές διαφορές και διαφορές μεταξύ ιδιοκτητών και διαχειριστών ιδιοκτησίας κατ ορόφους (άρθρα Θ) Κεφάλαιο Ζ - Εργατικές διαφορές (άρθρα ) Κεφάλαιο Η -Διαφορές από αμοιβές για την παροχή εργασίας (άρθρα ) Κεφάλαιο Θ - Διαφορές για ζημίες από αυτοκίνητο, καθώς και από τη σύμβαση ασφάλισης του (άρθρου 681Α) Κεφάλαιο Ι - Διαφορές που αφορούν διατροφή και επιμέλεια τέκνων (άρθρα 681Β- 681Γ) - Διαφορές που αφορούν σε προσβολές από δημοσιεύματα ή ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές (άρθρο 681Δ). μετά δε την εξ ολοκλήρου αντικατάστασή του από το Ν.4335/2015 ορίστηκαν νέα κεφάλαια αυτού (του ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ του ΚΠολΔ) τα οποία τιτλοφορήθηκαν διαφορετικά και ορίστηκαν επιμέρους ενότητες αυτών. Συγκεκριμένα το ΒΙΒΛΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ του ΚΠολΔ μετά την αντικατάστασή του από το Ν.4335/2015 αποτελείται από τα άρθρα και τα κεφάλαια και οι ενότητες του βιβλίου αυτού έχουν ως εξής : Κεφάλαιο Α - ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ (άρθρο 591) Κεφάλαιο Β - ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΤΟ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ : ΤΙΤΛΟΣ Ι Υπαγόμενες διαφορές (άρθρο 592) ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ Κοινές διατάξεις (άρθρα ) ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ- Διατάξεις για τις γαμικές διαφορές (άρθρα ) ΤΙΤΛΟΣ ΙV Διατάξεις για τις διαφορές από τις σχέσεις γονέων και τέκνων (άρθρα ) ΤΙΤΛΟΣ V - Διατάξεις για τις λοιπές οικογενειακές διαφορές (άρθρα ) Κεφάλαιο Γ - ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ : ΤΙΤΛΟΣ Ι Υπαγόμενες διαφορές (άρθρο 614) ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ Διατάξεις για τις μισθωτικές διαφορές (άρθρα ) ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ- Διατάξεις για τις εργατικές διαφορές (άρθρα ) ΤΙΤΛΟΣ ΙV Διατάξεις για τις διαφορές από αμοιβές (άρθρο 622Α) ΤΙΤΛΟΣ V - Διατάξεις για τις διαφορές από πιστωτικούς τίτλους (άρθρο 622Β) Κεφάλαιο Δ -ΔΙΑΤΑΓΕΣ : ΤΙΤΛΟΣ Ι Διαταγή πληρωμής (άρθρο ) ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ Διαταγή απόδοσης της χρήσης μισθίου (άρθρα ) σελ. 10/17

11 Από τα άρθρα του ΤΕΤΑΡΤΟΥ αυτού ΒΙΒΛΙΟΥ του ΚΠολΔ όπως θεσπίστηκαν με τον Ν.4335/2015 έχουν ενδιαφέρον τα εξής άρθρα : - Από το Κεφάλαιο Β - ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΤΟ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ/ΤΙΤΛΟΣ V - Διατάξεις για τις λοιπές οικογενειακές διαφορές (άρθρα ): «Αρθρο 613 Με την απόφαση, με την οποία ανατίθεται η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου στον ένα γονέα, διατάσσεται αυτεπαγγέλτως και η απόδοση ή παράδοση του τέκνου σ αυτόν, και η απόφαση εκτελείται κατά τις διατάξεις του άρθρου 950 του ΚΠολΔ.» - Από το Κεφάλαιο Γ - ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ/ - ΤΙΤΛΟΣ Ι Υπαγόμενες διαφορές (άρθρο 614) : «Αρθρο 614 Κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών δικάζονται οι μισθωτικές διαφορές, οι διαφορές από οριζόντια ή κάθετη ιδιοκτησία, οι εργατικές διαφορές, οι διαφορές επαγγελματιών και οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης, οι διαφορές από αμοιβές, οι διαφορές για ζημιές από αυτοκίνητα, οι διαφορές από δημοσιεύματα ή ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές και οι διαφορές από πιστωτικούς τίτλους: 1. Μισθωτικές διαφορές είναι. 2. Διαφορές από οριζόντια ή κάθετη ιδιοκτησία είναι οι διαφορές ανάμεσα στους ιδιοκτήτες οριζοντίων ή καθέτων ιδιοκτησιών από τη σχέση της ιδιοκτησίας, καθώς και οι διαφορές ανάμεσα στους διαχειριστές οριζόντιας ή κάθετης ιδιοκτησίας και στους ιδιοκτήτες. 3. Εργατικές διαφορές είναι: α) οι.. 4. Διαφορές επαγγελματιών και οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης είναι.. 5. Διαφορές από αμοιβές είναι: α) οι διαφορές για τις αμοιβές, τις αποζημιώσεις και τα έξοδα δικηγόρων, συμβολαιογράφων, άμισθων δικαστικών επιμελητών, γιατρών, οδοντογιατρών, κτηνιάτρων, διπλωματούχων μαιών, μηχανικών και χημικών διπλωματούχων ανώτατων και ανώτερων σχολών, νόμιμα διορισμένων μεσιτών ή των καθολικών διαδόχων όλων αυτών και των πελατών τους ή των καθολικών διαδόχων τους, όπως και αν χαρακτηρίζεται η μεταξύ τους σχέση και ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι συμφωνία για τον καθορισμό της αμοιβής ή τον τρόπο της καταβολής της, β) οι διαφορές για τις αμοιβές, τις αποζημιώσεις και τα έξοδα διαιτητών, διαμεσολαβητών, εκτελεστών διαθήκης, κηδεμόνων σχολάζουσας κληρονομιάς, διαχειριστών σε ιδιοκτησίες κατ ορόφους ή διαχειριστών που διορίζονται από δικαστική αρχή, εκκαθαριστών εταιριών ή νομικών προσώπων ή κληρονομιών ή των καθολικών διαδόχων όλων αυτών και των προσώπων που έχουν την υποχρέωση να καταβάλουν ή των καθολικών διαδόχων τους, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι συμφωνία για τον καθορισμό της αμοιβής ή τον τρόπο καταβολής της και γ) οι διαφορές για τις αμοιβές, τις αποζημιώσεις και τα έξοδα των μαρτύρων που εξετάσθηκαν ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου ή διαιτητών, όπως και των πραγματογνωμόνων, διαιτητών πραγματογνωμόνων, εκτιμητών, διερμηνέων, μεσεγγυούχων και φυλάκων, όπως και αν διορίσθηκαν ή των καθολικών διαδόχων όλων αυτών και των προσώπων που έχουν την υποχρέωση καταβολής ή των καθολικών διαδόχων τους. 6...» σελ. 11/17

12 - ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ Διατάξεις για τις μισθωτικές διαφορές (άρθρα ): «Αρθρο 615 Το δικαστήριο δικαιούται να ορίσει προθεσμία για την παράδοση ή την απόδοση της χρήσης του μισθίου έως τριάντα (30) ημέρες από τη δημοσίευση της απόφασης. Αρθρο 616 Αποφάσεις που αφορούν την απόδοση της χρήσης μισθίου ακινήτου εκτελούνται και κατά των υπομισθωτών, καθώς και κατά οποιουδήποτε αντλεί τα δικαιώματά του από το μισθωτή ή κατέχει το μίσθιο για αυτόν.» - Από το Κεφάλαιο Δ - ΔΙΑΤΑΓΕΣ - ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ Διαταγή απόδοσης της χρήσης μισθίου (άρθρα ) «Αρθρο 637 Κατά τις διατάξεις των άρθρων 638 έως 645, στην περίπτωση καθυστέρησης του μισθώματος από δυστροπία, μπορεί να ζητηθεί η έκδοση διαταγής απόδοσης της χρήσης μισθίου ακινήτου, αν η έναρξη της μίσθωσης αποδεικνύεται εγγράφως, και εφόσον έχει επιδοθεί έγγραφη όχληση με δικαστικό επιμελητή δεκαπέντε (15) τουλάχιστον ημέρες πριν από την κατάθεση της αίτησης. Η καταβολή των μισθωμάτων εντός του δεκαπενθήμερου, αποδεικνυόμενη εγγράφως, αποκλείει την έκδοση διαταγής απόδοσης της χρήσης του μισθίου, εκτός αν υπάρχει επανειλημμένη καθυστέρηση από δυστροπία. Επίδοση έγγραφης όχλησης απαιτείται μόνο την πρώτη φορά. Αρθρο 645 Στην αίτηση για την έκδοση διαταγής απόδοσης της χρήσης μισθίου μπορεί να σωρευτεί και αίτημα καταβολής των οφειλόμενων μισθωμάτων, κοινόχρηστων δαπανών, τελών και λογαριασμών κοινής ωφέλειας, εφόσον το ύψος τους αποδεικνύεται από δημόσια ή ιδιωτικά έγγραφα, ιδίως λογαριασμούς κοινοχρήστων και οργανισμών κοινής ωφέλειας. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 638 έως 645, 624, 626 παρ. 2 και 3, 630 στοιχ. γ, δ και ε και 634.» Ε.1 Από το ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΜΠΤΟ - ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ (άρθρα 682 έως 738) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπου το Αρθρο ένα/άρθρο πέμπτο/παρ. 2 του Ν.4335/2015 επέφερε αντικαταστάσεις σε διατάξεις άρθρων του βιβλίου αυτού, έχουν ενδιαφέρον τα εξής άρθρα : - Από το Κεφάλαιο Α /Γενικές Διατάξεις (άρθρα ) ΚΠολΔ : σελ. 12/17

13 Η παρ. 1 του άρθρου 686 : Προ αντικατάστασής της είχε ως εξής : «1. Η αίτηση πρέπει να κατατεθεί στη γραμματεία του δικαστηρίου. Στα ειρηνοδικεία υποβάλλεται και προφορικά, οπότε συντάσσεται έκθεση. Μετά την αντικατάσταση της από το Ν.4335 έχει ως εξής : «1. Η αίτηση πρέπει να κατατεθεί στη γραμματεία του δικαστηρίου.» Οπότε μετά την αντικατάσταση του Ν.4335/2015 καταργήθηκε η δυνατότητα προφορικής υποβολής της αίτησης στα ειρηνοδικεία και σύνταξης σχετικής έκθεσης. Η παρ. 4 του άρθρου 686 : Προ αντικατάστασής της είχε ως εξής : «4. Η γνωστοποίηση γίνεται με επίδοση εγγράφου που εκδίδεται από τη γραμματεία του δικαστηρίου, στο οποίο αναγράφεται ο τόπος, η ημέρα και η ώρα της Συζήτησης ή με τηλεγραφική ή με τηλεφωνική πρόσκληση της γραμματείας του δικαστηρίου, με δαπάνες του αιτούντος. Ο δικαστής του μονομελούς πρωτοδικείου ή ο ειρηνοδίκης μπορεί συγχρόνως με την επίδοση της κλήσης να διατάξει και την επίδοση αντιγράφου της αίτησης.» Μετά την αντικατάσταση της από το Ν.4335 έχει ως εξής : "4. Η γνωστοποίηση γίνεται με επίδοση εγγράφου που εκδίδεται από τη γραμματεία του δικαστηρίου, στο οποίο αναγράφεται ο τόπος, η ημέρα και η ώρα της συζήτησης ή με τηλεγραφική ή με τηλεφωνική πρόσκληση της γραμματείας του δικαστηρίου ή με ηλεκτρονικά μέσα με δαπάνες του αιτούντος. Ο δικαστής του μονομελούς πρωτοδικείου ή ο ειρηνοδίκης μπορεί συγχρόνως με την επίδοση της κλήσης να διατάξει και την επίδοση αντιγράφου της αίτησης. Οπότε μετά την αντικατάσταση του Ν.4335/2015 η γνωστοποίηση του τόπου, ημέρας και ώρας της συζήτησης των ασφαλιστικών μέτρων μπορεί να γίνει και με ηλεκτρονικά μέσα. Η παρ. 4 του άρθρου 690 : Προ αντικατάστασής της είχε ως εξής : 1. Σε υποθέσεις που αφορούν ασφαλιστικά μέτρα είναι υποχρεωτική η προαπόδειξη και αρκεί η πιθανολόγηση των ισχυρισμών. Μετά την αντικατάσταση της από το Ν.4335 έχει ως εξής : «1. Σε υποθέσεις που αφορούν ασφαλιστικά μέτρα αρκεί η πιθανολόγηση των ισχυρισμών.» Οπότε μετά την αντικατάσταση του Ν.4335/2015 δεν απαιτείται η προαπόδειξη, αλλά αρκεί η πιθανολόγηση των ισχυρισμών. σελ. 13/17

14 Ε.2 Στο ίδιο ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΜΠΤΟ - ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ (άρθρα 682 έως 738) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας με τον Ν.4335/2015 (Αρθρο ένα/άρθρο πέμπτο/παρ. 3) εισάγονται οι διατάξεις του άρθρου 691Α, ως εξής : «Αρθρο 691A 1. Αν το δικαστήριο κρίνει ότι υπάρχει ανάγκη, έχει το δικαίωμα, μόλις κατατεθεί η αίτηση και ώσπου να εκδοθεί η απόφασή του, να εκδώσει και αυτεπαγγέλτως προσωρινή διαταγή, που καταχωρίζεται κάτω από την αίτηση ή στα πρακτικά, σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν έως την έκδοση της απόφασής του για την εξασφάλιση ή τη διατήρηση του δικαιώματος ή τη ρύθμιση της κατάστασης. 2. Για την έκδοση προσωρινής διαταγής καλείται με οποιονδήποτε τρόπο ο καθ ου η αίτηση, αν ο δικαστής κρίνει αναγκαία την εμφάνισή του. Αν γίνει δεκτό το αίτημα για έκδοση προσωρινής διαταγής η σχετική αίτηση ασφαλιστικών μέτρων προσδιορίζεται για συζήτηση μέσα σε τριάντα (30) ημέρες. Αναβολή της συζήτησης δεν επιτρέπεται, διαφορετικά παύει αυτοδικαίως η ισχύς της προσωρινής διαταγής, εκτός αν αυτή παραταθεί από το δικαστήριο που δικάζει την αίτηση. Σε κάθε περίπτωση ο καθ ου η αίτηση διατηρεί το δικαίωμα να ζητήσει την ανάκληση της προσωρινής διαταγής. 3. Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων επί της οποίας εκδόθηκε προσωρινή διαταγή που έχει ως αντικείμενο την απαγόρευση μεταβολής της πραγματικής ή νομικής κατάστασης ακινήτου ή πλοίου ή αεροσκάφους επιδίδεται στην αρμόδια αρχή και εγγράφεται στο αντίστοιχο βιβλίο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 713 και 714, οι οποίες εφαρμόζονται αναλόγως.» ΣΤ. Από το ΒΙΒΛΙΟ ΕΚΤΟ - ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ (άρθρα 739 έως 866) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπου το Αρθρο ένα/άρθρο έκτο/παρ. 2 του Ν.4335/2015 επέφερε αντικαταστάσεις, έχουν ενδιαφέρον τα εξής άρθρα : - Από το Κεφάλαιο Α /Γενικές Διατάξεις (άρθρα ) ΚΠολΔ : Η παραγρ. 1 του άρθρου 747 : Προ αντικατάστασής της είχε ως εξής : «1. Η αίτηση ασκείται με δικόγραφο που πρέπει να κατατεθεί στη γραμματεία του ειρηνοδικείου στο οποίο απευθύνεται. Η αίτηση μπορεί να ασκηθεί και προφορικά, οπότε συντάσσεται έκθεση.» Μετά την αντικατάστασή της από το Ν.4335 έχει ως εξής : «Η αίτηση ασκείται με δικόγραφο που κατατίθεται στη γραμματεία του δικαστηρίου στο οποίο απευθύνεται.» Οπότε μετά την αντικατάσταση του αίτησης. Ν.4335 δεν υπάρχει η προφορική άσκηση της σελ. 14/17

15 Το άρθρο 749 : Προ αντικατάστασής του από το Ν.4335 είχε ως εξής : «Οι διατάξεις για Απόπειρα συμβιβασμού δεν εφαρμόζονται.» Μετά την αντικατάστασή του από το Ν.4335 έχει ως εξής : «Οι διατάξεις για τη διαμεσολάβηση και την απόπειρα συμβιβασμού δεν εφαρμόζονται.» Οπότε μετά την αντικατάσταση του Ν.4335 στη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις για απόπειρα συμβιβασμoύ αλλά και για διαμεσολάβηση. - Από το Κεφάλαιο Β /Ειδικές Διατάξεις (άρθρα ) ΚΠολΔ : Τα άρθρα 797, 798 & 799 : Προ αντικατάστασής τους από το Ν.4335 είχαν ως εξής : «Άρθρο 797 : Οταν σύμφωνα με το νόμο ζητείται να δοθεί άδεια να ενεργήσουν κάποια πράξη ο ανήλικος, αυτός που ασκεί τη γονική μέριμνα, ο επίτροπος ανηλίκου, ο δικαστικός συμπαραστάτης ενηλίκου, ο ίδιος ο ενήλικος που βρίσκεται σε κατάσταση δικαστικής συμπαράστασης, ο κληρονόμος από απογραφή, ο κηδεμόνας σχολάζουσας κληρονομίας, ο εκκαθαριστής κληρονομίας και ο εκτελεστής διαθήκης, αρμόδιο είναι το δικαστήριο της συνήθους διαμονής του ανηλίκου ή αυτού που τελεί υπόδικαστική συμπαράσταση ή το Δικαστήριο της κληρονομίας. Για τις περιπτώσεις της δικαστικής επιμέλειας ξένων υποθέσεων αρμόδιο είναι το δικαστήριο της συνήθους διαμονής αυτού που ζητεί το διορισμό του επιμελητή ή του τόπου όπου θα διεξαχθεί κυρίως η διαχείριση της υπόθεσης". «Άρθρο 798 : Όταν ζητείται κατά το νόμο να χορηγηθεί άδεια για να ενεργηθεί πράξη εκτός από εκείνες που αναφέρονται στα άρθρα 792 και 797, αρμόδιο είναι το δικαστήριο της κατοικίας, και αν δεν υπάρχει κατοικία της διαμονής του αιτούντος. Αν πρόκειται για εκποίηση πραγμάτων, το ειρηνοδικείο στην περιφέρεια του οποίου βρίσκονται τα πράγματα.» «Άρθρο 799 : Οταν ζητείται κατά το νόμο να χορηγηθεί άδεια για μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση ή για κυοφορία τέκνου από άλλη γυναίκα, αρμόδιο είναι το δικαστήριο, στην περιφέρεια του οποίου έχει τη συνήθη διαμονή της η αιτούσα ή εκείνη που θα κυοφορήσει το τέκνο.το δικαστήριο διατάζει να γίνει η Συζήτηση κεκλεισμένων των θυρών, εάν κρίνει ότι η δημοσιότητα πρόκειται να είναι επιβλαβής στα χρηστά ήθη ή ότι συντρέχουν ειδικοί λόγοι προστασίας της ιδιωτικής ή οικογενειακής ζωής των διαδίκων". Μετά την αντικατάστασή τους από το Ν.4335 έχουν ως εξής : «Άρθρο 797 : Όταν σύμφωνα με το νόμο ζητείται να δοθεί άδεια να ενεργήσουν κάποια πράξη ο ανήλικος, αυτός που ασκεί τη γονική μέριμνα, ο επίτροπος ανηλίκου, ο δικαστικός συμπαραστάτης ενηλίκου, ο ίδιος ο ενήλικος που βρίσκεται σε κατάσταση δικαστικής συμπαράστασης, ο κληρονόμος από απογραφή, ο κηδεμόνας σχολάζουσας κληρονομιάς, ο εκκαθαριστής κληρονομιάς και ο εκτελεστής διαθήκης, αρμόδιο είναι το ειρηνοδικείο της συνήθους διαμονής του ανηλίκου ή αυτού που τελεί υπό δικαστική συμπαράσταση ή το δικαστήριο της κληρονομιάς. Για τις περιπτώσεις της δικαστικής επιμέλειας ξένων υποθέσεων αρμόδιο είναι το ειρηνοδικείο της συνήθους διαμονής αυτού που ζητεί το διορισμό του επιμελητή ή του τόπου όπου θα διεξαχθεί κυρίως η διαχείριση της υπόθεσης.» σελ. 15/17

16 «Αρθρο 798 : Όταν ζητείται κατά το νόμο να χορηγηθεί άδεια για να ενεργηθεί πράξη εκτός από εκείνες που αναφέρονται στα άρθρα 792 και 797, αρμόδιο είναι το ειρηνοδικείο της κατοικίας και αν δεν υπάρχει κατοικία, της διαμονής του αιτούντος. Αν πρόκειται για εκποίηση πραγμάτων, το ειρηνοδικείο στην περιφέρεια του οποίου βρίσκονται τα πράγματα.» «Αρθρο 799 : Όταν ζητείται κατά το νόμο να χορηγηθεί άδεια για μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση ή για κυοφορία τέκνου από άλλη γυναίκα, αρμόδιο είναι το πολυμελές πρωτοδικείο, στην περιφέρεια του οποίου έχει τη συνήθη διαμονή της η αιτούσα ή εκείνη που θα κυοφορήσει το τέκνο. Το δικαστήριο διατάζει να γίνει η συζήτηση κεκλεισμένων των θυρών, αν κρίνει ότι η δημοσιότητα πρόκειται να είναι επιβλαβής στα χρηστά ήθη ή ότι συντρέχουν ειδικοί λόγοι προστασίας της ιδιωτικής ή οικογενειακής ζωής των διαδίκων.» Οπότε μετά την αντικατάσταση του Ν.4335 αρμόδια για την έκδοση της ανωτέρω αδείας είναι όχι το δικαστήριο της συνήθους διαμονής.. κλπ, αλλά στα μεν δύο πρώτα άρθρα 797 & 798 το ειρηνοδικείο, στο δε τρίτο άρθρο 799 το πολυμελές πρωτοδικείο. Το άρθρο 800 παρ. 1 Προ αντικατάστασής του από το Ν.4335 είχε ως εξής : «1.Αρμόδιο για την τέλεση της υιοθεσίας είναι κάθε δικαστήριο της Επικράτειας. Τα ελληνικά δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία για την τέλεση της υιοθεσίας, όταν ο υιοθετών ή ο υιοθετούμενος είναι ελληνικής ιθαγένειας, ακόμη και αν δεν έχουν τη συνήθη διαμονή τους στην Ελλάδα. Στην περίπτωση αυτή είναι αρμόδια τα δικαστήρια της πρωτεύουσας του Κράτους.» Μετά την αντικατάστασή του από το Ν.4335 έχει ως εξής : «1. Τα ελληνικά δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία για την τέλεση της υιοθεσίας, αν ο υιοθετών ή o υιοθετούμενος είναι ελληνικής ιθαγένειας, ακόμη και αν δεν έχουν τη συνήθη διαμονή τους στην Ελλάδα. Στην περίπτωση αυτή είναι αρμόδια τα δικαστήρια της πρωτεύουσας του Κράτους.» Το άρθρο 808 παρ. 3 Προ αντικατάστασής του από το Ν.4335 είχε ως εξής : «3. Η κήρυξη ιδιόγραφης διαθήκης ως κυρίας γίνεται με πράξη του αρμόδιου για τη δημοσίευση της ειρηνοδίκη, εφόσον πιθανολογηθεί γνησιότητα της γραφής και της υπογραφής του διαθέτη. Όταν η διαθήκη δημοσιεύθηκε από προξενική αρχή, αρμόδιος για να την κηρύξει κύρια είναι ο ειρηνοδίκης του δικαστηρίου της κληρονομιάς.» Μετά την αντικατάστασή του από το Ν.4335 έχει ως εξής : «3. Η κήρυξη ιδιόγραφης διαθήκης ως κυρίας γίνεται με πράξη του αρμόδιου για τη δημοσίευσή της ειρηνοδίκη, εφόσον πιθανολογηθεί γνησιότητα της γραφής και της υπογραφής του διαθέτη. Όταν η διαθήκη δημοσιεύθηκε από προξενική αρχή, αρμόδιος για να την κηρύξει κύρια είναι ο ειρηνοδίκης του δικαστηρίου της κληρονομιάς. Όταν με ιδιόγραφη διαθήκη ορίζεται αποκλειστικά κληρονόμος πρόσωπο που δεν είναι σύζυγος του διαθέτη ή δεν έχει με τον διαθέτη συγγενική σχέση τουλάχιστον τέταρτου βαθμού, διατάσσεται γραφολογική πραγματογνωμοσύνη προκειμένου να αποδειχθεί η γνησιότητα της γραφής και της υπογραφής του διαθέτη. Στην περίπτωση αυτή καλείται υποχρεωτικά, εξήντα (60) τουλάχιστον ημέρες πριν από τη συνεδρίαση, το Ελληνικό Δημόσιο.» σελ. 16/17

17 Οπότε μετά την αντικατάσταση του Ν.4335 όταν με την ιδιόγραφη διαθήκη τιμάται ως κληρονόμος πρόσωπο εκτός οικογενείας του διαθέτη, στην οποία οικογένεια του διαθέτη περιλαμβάνονται ο/η σύζυγος ή συγγενείς μέχρι τετάρτου βαθμού, τότε προκειμένου να κηρυχθεί κυρία πρέπει να προηγηθεί γραφολογική πραγματογνωμοσύνη. Ζ. Από το ΒΙΒΛΙΟ ΕΒΔΟΜΟ - ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ (άρθρα 867 έως 903) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπου το Αρθρο ένα/άρθρο έβδομο του Ν.4335 επέφερε αντικαταστάσεις, έχει ενδιαφέρον το εξής άρθρο: Το άρθρο 879 : Προ αντικατάστασής του από το Ν.4335 είχε ως εξής : «1. Σε κάθε ειρηνοδικείο τηρείται κατάλογος διαιτητών τον οποίο καταρτίζει το πολυμελές πρωτοδικείο, σύμφωνα με όσα ορίζονται με διατάγματα που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων 2. Το ειρηνοδικείο ορίζει τους διαιτητές ή τον διαιτητή από τον κατάλογο των διαιτητών και, αν δεν υπάρχει κατάλογος ή αν συντρέχει κατά την κρίση του σοβαρός λόγος, ορίζει το κατάλληλο πρόσωπο.» Μετά την αντικατάστασή του από το Ν.4335 έχει ως εξής : 1. Σε κάθε πρωτοδικείο τηρείται κατάλογος διαιτητών τον οποίο καταρτίζει το πολυμελές πρωτοδικείο, σύμφωνα με όσα ορίζονται με διατάγματα που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων 2. Το μονομελές πρωτοδικείο ορίζει τους διαιτητές ή τον διαιτητή από τον κατάλογο των διαιτητών και, αν δεν υπάρχει κατάλογος ή αν συντρέχει κατά την κρίση του σοβαρός λόγος, ορίζει το κατάλληλο πρόσωπο. Οπότε μετά την αντικατάστασή του Ν.4335 σε κάθε Πρωτοδικείο (αντί του Ειρηνοδικείου) τηρείται κατάλογος διαιτητών και το Μονομελές Πρωτοδικείο (αντί του Ειρηνοδικείου) ορίζει τους διαιτητές. σελ. 17/17