Μάθημα: Διαχείριση Υδατικών Πόρων Εργασία 3: Πολυκριτηριακή ανάλυση ταμιευτήρα Πλαστήρα

Transcript

1 Ε Θ Ν Ι Κ Ο Μ Ε Τ Σ Ο Β Ι Ο Π Ο Λ Υ Τ Ε Χ Ν Ε Ι Ο ΣΧΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Δ.Π.Μ.Σ.: «ΕΠΙΣΤΗΜΗ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ» ΤΟΜΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Μάθημα: Διαχείριση Υδατικών Πόρων Εργασία 3: Πολυκριτηριακή ανάλυση ταμιευτήρα Πλαστήρα Ονοματεπώνυμο: Αντωνιάδη Σύλβια Ημερομηνία Παράδοσης: 22/05/2015

2 Πηγή εικόνας εξωφύλλου: 1

3 Περιεχόμενα 1. Εισαγωγή Απαντήσεις στα ερωτήματα... 3 Ερώτημα 1 ο... 3 Ερώτημα 2 ο... 4 Ερώτημα 3 ο... 4 Ερώτημα 4 ο... 6 Ερώτημα 5 ο... 8 Ερώτημα 6 ο Συμπεράσματα Βιβλιογραφία

4 1. Εισαγωγή Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η εφαρμογή της πολυκριτηριακής ανάλυσης για την εύρεση της βέλτιστης διαχειριστικής πολιτικής του ταμιευτήρα Ταυρωπού, ή διαφορετικά της λίμνης Πλαστήρα, που χωροθετείται στην Κεντρική Ελλάδα, στα 20km από την πόλη της Καρδίτσας. Η κατασκευή του εν λόγω έργου ολοκληρώθηκε στο τέλος της δεκαετίας του 50 και στόχευε στην κάλυψη των ανταγωνιστικών αναγκών άρδευσης, ύδρευσης και παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας. Ωστόσο από τις αρχές της δεκαετίας του 90 το ειδυλλιακό τοπίο της περιοχής λόγω της λίμνης συνετέλεσε στην ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας, εντάσσοντας στην διαχειριστική πολιτική ένα ακόμη κριτήριο που αφορά την διατήρηση της στάθμης του ταμιευτήρα σε υψηλά επίπεδα, ώστε να διαφυλάσσεται η αισθητική του τοπίου. Μια ακόμη παράμετρος που είναι ζωτικής σημασίας για την διαχείριση του νερού της περιοχής, αφορά στην ποιότητα του υδρευτικού νερού, η οποία υποβαθμίζεται λόγω ευτροφισμού της λίμνης για χαμηλά επίπεδα στάθμης. Επομένως, η διαχειριστική στρατηγική μεγιστοποίησης της αρδευτικής απόληψης και κατά συνέπεια διακύμανσης της στάθμης, μετατρέπεται σε πολιτική διατήρησης της ποιότητας του νερού και του τοπίου, μέσω του καθορισμού μιας σταθερής ετήσιας εκροής αρδευτικών απολήψεων και μιας ελάχιστης επιτρεπόμενης στάθμης, υψηλότερης της στάθμης υδροληψίας των +776m (όπου αντιστοιχεί ο νεκρός όγκος του ταμιευτήρα). 2. Απαντήσεις στα ερωτήματα Ερώτημα 1 ο Με δεδομένες τις μηνιαίες κατανομές των αρδευτικών και υδρευτικών αναγκών και λαμβάνοντας υπόψη ότι η υδρευτική ετήσια ζήτηση είναι 15hm 3, ενώ η αρδευτική ζήτηση συνιστά μεταβλητή ελέγχου του προβλήματος, καθορίζεται το μοντέλο προσομοίωσης της μηνιαίας λειτουργίας του ταμιευτήρα. Στόχος της περιγραφής του μοντέλου είναι ο υπολογισμός της πιθανότητας αστοχίας και για τις δύο χρήσεις. Αρχικά, χρησιμοποιείται τιμή ελάχιστης στάθμης τα +778m, μεγαλύτερη από τα +776m όπου αντιστοιχεί ο νεκρός όγκος και βάσει της σχέσης αποθέματος-στάθμης υπολογίζεται το αντίστοιχο απόθεμα το οποίο είναι 106,1hm 3. Ακόμη, δίνεται μία τιμή εκκίνησης και στην ετήσια αρδευτική ζήτηση της τάξης των 150hm 3 ώστε να καθοριστεί η μηνιαία ετήσια αρδευτική ζήτηση του συστήματος. Επιπλέον, γίνεται η παραδοχή για ένα αρχικό απόθεμα ταμιευτήρα της τάξης των 250 hm 3 ενώ λαμβάνεται υπόψη στο μοντέλο και η παροχετευτικότητα του αγωγού υδροληψίας, η οποία είναι 55hm 3. Το μοντέλο που προσομοιώνει τη λειτουργία του συστήματος περιγράφεται αναλυτικά στο διάγραμμα ροής της Εικόνας 1. Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι η αστοχία για την εκάστοτε χρήση προκαλείται όταν η απολήψιμη ποσότητα νερού για την χρήση δεν καλύπτει την απαιτούμενη ζήτηση, καθώς σε αυτή την περίπτωση δημιουργείται έλλειμμα. Η αξιοπιστία αποτελεί συμπληρωματικό μέγεθος της αστοχίας και έχει νόημα σε ετήσιο επίπεδο παρά σε μηνιαίο βήμα, καθώς κάποιους μήνες δεν υφίσταται αρδευτική ζήτηση. 3

5 ΕΙΣΟΔΟΣ I, DΑΡΔ,DΥΔΡ,SΑΡΧ SΑΡΧ+Ι=S1 RΥΔΡ=[minDΥΔΡ;Παροχετευτικότητα αγωγού;s1-smin] Όπου Smin:ΑΠΟΘΕΜΑ ΣΤΗΝ ΣΤΑΘΜΗ ΥΔΡΟΛΗΨΙΑΣ S2=S1-RΥΔΡ RΑΡΔ=[minDΑΡΔ;Παροχετευτικότητα αγωγού;s2-smin*] Όπου Smin*:ΑΠΟΘΕΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΣΤΑΘΜΗ ΑΡΔΕΥΤΙΚΩΝ S3=S2-RΑΡΔ ΥΠΕΡΧΕΙΛΙΣΗ = MAX(0;S3-SΥΠΕΡΧ) S4=S3-Y ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΑΡΔΕΥΣΗΣ=RΑΡΔ-DΑΡΔ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΥΔΡΕΥΣΗΣ=rΥΔΡ-DΥΔΡ ΑΣΤΟΧΙΑ ΥΔΡΕΥΣΗΣ=COUNTIF(ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΥΔΡ<0)/Ν ΑΞΙΟΠΙΣΤΊΑ ΥΔΡ=1-ΑΣΤΟΧΙΑ ΑΡΔ ΑΣΤΟΧΙΑ ΑΡΔΕΥΣΗΣ=COUNTIF(ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΑΡΔ<0)/Ν ΑΞΙΟΠΙΣΤΊΑ ΑΡΔ=1-ΑΣΤΟΧΙΑ ΑΡΔ Ερώτημα 2 ο Εικόνα 1. Διάγραμμα ροής προσομοίωσης του μοντέλου Αρχικά σκόπιμο είναι να αναφερθεί ότι η έννοια της ασφαλούς απόληψης συνδέεται με την αξιοπιστία και ουσιαστικά αναφέρεται στην εκροή νερού που μπορεί να αποδώσει το σύστημα για μία δεδομένη τιμή αξιοπιστίας, η οποία καθορίζεται βάσει της υδρολογίας της περιοχής, των χαρακτηριστικών του έργου κτλ. Στην συγκεκριμένη περίπτωση που εξετάζεται, το επίπεδο αξιοπιστίας είναι 80% στην άρδευση και 95% στην ύδρευση και γίνεται αξιοποίηση όλου του ρυθμιστικού όγκου του ταμιευτήρα, δηλαδή ο περιορισμός της ελάχιστης αρδευτικής στάθμης δεν υφίσταται πλέον και η κατώτατη στάθμη ορίζεται στην στάθμη υδροληψίας των +776m που αντιστοιχεί στον νεκρό όγκο του ταμιευτήρα. Τα δύο κριτήρια αξιοπιστία και ασφαλής απόληψη είναι αλληλένδετα καθώς διαφοροποίηση της αξιοπιστίας διαφοροποιεί την απόδοση του συστήματος και επιπλέον, αντικρουόμενα καθώς η αύξηση αξιοπιστίας μειώνει την ασφαλή απόληψη. Επομένως, για δεδομένο επίπεδο αξιοπιστίας των δύο χρήσεων προέκυψε ασφαλής απόληψη της τάξης των 135,0 hm 3. Ερώτημα 3 ο Με δεδομένα τα επίπεδα αξιοπιστίας του 2 ου ερωτήματος, δηλαδή 80% για άρδευση και 95% για ύδρευση εξετάζονται εναλλακτικές τιμές ελάχιστης στάθμης αρδευτικών 4

6 απολήψεων ανά 1m από το επίπεδο των +776m (στάθμη υδροληψίας) έως +792m (στάθμη υπερχείλισης) και προσδιορίζεται η ασφαλής απόληψη ετήσιας αρδευτικής ζήτησης. Όπως είναι αναμενόμενο, όσο η ελάχιστη στάθμη αρδευτικών απολήψεων μειώνεται τόσο πιο πολύς όγκος νερού διατίθεται προς εκμετάλλευση, άρα μεγαλύτερη ασφαλή απόληψη για δεδομένο επίπεδο αξιοπιστίας. Τα αποτελέσματα παρατίθενται στον Πίνακα 1, ενώ το Διάγραμμα 1 εκφράζει την καμπύλη Pareto και αναπαριστά τους πιθανούς συνδυασμούς ασφαλούς αρδευτικής απόληψης συναρτήσει του περιορισμού ελάχιστης στάθμης. Το μέτωπο Pareto συνιστά ένα σύνολο λύσεων στην περίπτωση που επιδιώκεται η βελτιστοποίηση δύο ή περισσότερων αντικρουόμενων κριτηρίων. Κάθε λύση του μετώπου Pareto είναι καλύτερη σε κάτι από τις άλλες και δεν είναι χειρότερη σε όλα από τις άλλες. Στην περίπτωση που μελετάμε, τα αντικρουόμενα κριτήρια είναι αφενός η ελάχιστη στάθμη, η οποία επιδιώκεται να είναι αυξημένη για διατήρηση της ποιότητας του νερού και του τοπίου και αφετέρου ο όγκος της ετήσιας αρδευτικής ζήτησης που για να μεγιστοποιείται απαιτεί την ελάχιστη αρδευτική στάθμη όσο πιο μειωμένη γίνεται. Ουσιαστικά, προκύπτουν δύο συναρτήσεις (κριτήρια) που εξελίσσονται διαφορετικά και το μέτωπο Pareto δίνει το φυσικό όριο στο οποίο μπορεί να αναζητηθεί η βέλτιστη λύση. Για να γίνει η επιλογή της μοναδικής λύσης απαιτείται μία επιπλέον πληροφορία στο σύστημα, ενδεχομένως ακολουθώντας την μέθοδο βαρών ή περιορισμών. Ωστόσο στην περίπτωση που εξετάζεται επιλέχθηκε η ενδιάμεση συμβιβαστική λύση (αποδίδοντας ίσα βάρη στα δύο κριτήρια), η οποία προκύπτει γραφικά από την τομή του μετώπου Pareto με την ευθεία που ενώνει την ουτοπική (μη εφικτή) με τη μη αποδεκτή λύση. Η ουτοπική λύση, όπως φαίνεται στο Διάγραμμα 1 προκύπτει για μέγιστο όγκο αρδευτικής απόληψης με ταυτόχρονο περιορισμό της ελάχιστης στάθμης στην στάθμη υπερχείλισης του ταμιευτήρα των +792m, ενώ η μη εφικτή αφορά σε μηδενικό όγκο αρδευτικής ζήτησης και παράλληλα ελάχιστης στάθμης ίσης με την στάθμη υδροληψίας. Επομένως, βάσει των ανωτέρω προκύπτει ότι η βέλτιστη λύση για τα επίπεδα αξιοπιστίας 80% και 90% σε άρδευση και ύδρευση αντίστοιχα προκύπτει για ελάχιστη στάθμη +787m και ετήσια αρδευτική ζήτηση 106hm 3. 5

7 ΣΤΑΘΜΗ (m) ΑΣΦΑΛΗΣ ΑΠΟΛΗΨΗ (hm 3 ) ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΓΙΑ ΑΡΔΕΥΣΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΓΙΑ ΥΔΡΕΥΣΗ ,96 0, ,82 1, ,82 1, ,82 1, ,82 1, ,5 0,82 1, ,82 1, ,5 0,82 1, ,5 0,82 1, ,5 0,82 1, ,84 1, ,82 1, ,5 0,86 1, ,5 0,82 1, ,82 1, ,5 0,84 1, ,16 1,00 Πίνακας 1. Εναλλακτικές τιμές στάθμης συναρτήσει της ασφαλούς απόληψης Ερώτημα 4 ο Διάγραμμα 3. Καμπύλη Pareto Στο πλαίσιο αναζήτησης της βέλτιστης διαχειριστικής πολιτικής για τον ταμιευτήρα Πλαστήρα, εκπονήθηκε ερευνητικό έργο από τον Τομέα Υδατικών Πόρων του ΕΜΠ. Στόχος ήταν η υιοθέτηση μιας σταθερής ετήσιας αρδευτικής απόληψης η οποία είναι συνάρτηση μιας ελάχιστης στάθμης αρδευτικών απολήψεων, η οποία θα εξασφαλίζει παράλληλα την ποιότητα στο πόσιμο νερό και την αισθητική του τοπίου για λόγους τουριστικής ανάπτυξης. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε αφορά την ανάλυση κάθε κριτηρίου χωριστά σε σχέση με την ελάχιστη στάθμη άρδευσης και κατόπιν ο συνδυασμός όλων των παραμέτρων σε μια πολυκριτηριακή βάση. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η πτώση της ελάχιστης στάθμης άρδευσης μπορεί μεν να εξασφαλίζει περισσότερο όγκο νερού προς εκμετάλλευση όμως ταυτόχρονα αποκαλύπτει γυμνές εκτάσεις του εδάφους, υποβαθμίζοντας το τοπίο της περιοχής και προκαλεί ευτροφισμό στην λίμνη, μειώνοντας την ποιότητα του νερού. 6

8 Αναφορικά με τη αρδευτική ζήτηση επιδιώκεται μια σταθερή εκροή γιατί αν η απόληψη γινόταν με γνώμονα το καθεστώς των εισροών, δηλαδή η άντληση γινόταν βάσει του διαθέσιμου υδατικού δυναμικού, η έννοια της αξιοπιστίας ανακαλείται. Οι διακυμάνσεις στην στάθμη που προκαλούνται λόγω υπερεκμετάλλευσης των υδάτων (ειδικότερα τις πλούσιες σε υδροφορία χρονιές) δημιουργούν αβεβαιότητα στην προσφορά, αυξάνοντας την πιθανότητα της αστοχίας του συστήματος. Όσον αφορά την αισθητική του τοπίου η μείωση του επιπέδου της στάθμης αυξάνει την αλλοίωση του τοπίου για τον λόγο αυτό καταρτίστηκαν ορισμένα σενάρια στάθμης και εξετάστηκε το κατά πόσο γίνεται αντιληπτή η νεκρή ζώνη του τοπίου. Ενώ όσον αφορά την ποιότητα του νερού εφαρμόστηκαν δύο μοντέλα προσομοίωσης των ποιοτικών παραμέτρων σε ίδια δεδομένα εισόδου και με ίδιες παραδοχές και έγινε μια κατάταξη της ποιότητας των υδάτων ανάλογα με την τιμή που δόθηκε ως ελάχιστη στάθμη. Κατόπιν, πραγματοποιήθηκε η πολυκριτηριακή ανάλυση των αντικρουόμενων κριτηρίων. Ειδικότερα, κάθε κριτήριο ποσοτικοποιήθηκε μέσω ενός δείκτη και ανάλογα με τους συντελεστές βαρύτητας που δόθηκαν στα κριτήρια στη στοχική συνάρτηση, προέκυψε η βέλτιστη τιμή της κατώτατης στάθμης αρδευτικών απολήψεων. Ο δείκτης ετήσιας ονομαστικής απόληψης για την άρδευση για επίπεδο αξιοπιστίας 90% και μεμονωμένη λειτουργία καθώς και οι δείκτες ποιότητας νερού και αισθητικής τοπίου αποδόθηκαν συναρτήσει της ελάχιστης στάθμης, όπως εμφανίζεται στο Διάγραμμα 2. Αντίστοιχα η στοχική συνάρτηση της μορφής F=w 1 *I 1 +w 2 *w 2 +w 3 *I 3 συναρτήσει της ελάχιστης στάθμης αναπαρίσταται στο Διάγραμμα 3 και όπως είναι εμφανές η βέλτιστη τιμή της για ισοβαρή κριτήρια καθορίζεται στα +785m ενώ από +783m έως +787m κρίνεται ικανοποιητική. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι συγκρίνοντας τη βέλτιστη λύση των +785m της μελέτης για αξιοπιστία 90% και τη λύση των +785m του 2 ου ερωτήματος για επίπεδα αξιοπιστίας σε άρδευση και ύδρευση 80% και 95% αντίστοιχα, προκύπτει το συμπέρασμα ότι η βέλτιστη λύση των +787m είναι ικανοποιητική και αρκετά κοντά στην λύση της μελέτης, δεδομένου ότι χρησιμοποιήθηκε χαμηλότερο ποσοστό αξιοπιστίας για την άρδευση. Διάγραμμα 2. Δείκτες απόληψης, ποιότητας και αισθητικής συναρτήσει της ελάχιστης στάθμης λειτουργίας (Πηγή: Διερεύνηση των δυνατοτήτων διαχείρισης και προστασίας της ποιότητας της Λίμνης Πλαστήρα, 2002) 7

9 Διάγραμμα 3. Χρησιμότητα συναρτήσει της ελάχιστης στάθμης λειτουργίας (Πηγή: Διερεύνηση των δυνατοτήτων διαχείρισης και προστασίας της ποιότητας της Λίμνης Πλαστήρα, 2002) Ερώτημα 5 ο Στην περίπτωση που στο εν λόγω πρόβλημα διαχείρισης τεθεί το κριτήριο της ενέργειας το πρόβλημα γίνεται αρκετά πολύπλοκο καθώς συγκρούεται με το κριτήριο της μεγιστοποίησης της αρδευτικής απόληψης. Πιο συγκεκριμένα, η ενεργειακή συνιστώσα αφενός απαιτεί όσο το δυνατόν υψηλότερα την στάθμη του ταμιευτήρα (ώστε να επιτυγχάνεται μεγάλο ύψος πτώσης), με αποτέλεσμα να μειώνεται ο διαθέσιμος όγκος νερού για άρδευση και αφετέρου προϋποθέτει σταθερή εκροή νερού για να καλυφθεί ο στόχος πρωτεύουσας ενέργειας που είναι δύσκολο να διατηρηθεί τους αρδευτικούς μήνες, όπου γίνεται η μέγιστη εκμετάλλευση του αρδευτικού όγκου. Οι διακυμάνσεις στην στάθμη κατά τους θερινούς μήνες λειτουργούν αρνητικά για την συνιστώσα της ενέργειας, καθώς για να μεγιστοποιείται το κέρδος της θα πρέπει να καλύπτεται ο στόχος πρωτεύουσας που αφορά συγκεκριμένη απόληψη και στάθμη. Επομένως, εισάγονται πολλές παράμετροι στο πρόβλημα αυτό και η πολυπλοκότητα του το καθιστά σχεδόν άλυτο. Ερώτημα 6 ο Δεδομένου ότι ο ταμιευτήρας κατασκευάστηκε την δεκαετία του δεν προέβλεπε στο σχεδιασμό και τη λειτουργία του την θέσπιση ενός στόχου οικολογικής παροχής του ποταμού Ταυρωπού (παραπόταμος του Αχελώου), για τη διατήρηση των οικοσυστημάτων στα κατάντη. Γενικότερα, η κατασκευή φραγμάτων στην ροή του ποταμού δημιουργεί προβλήματα στην οικολογική κατάσταση των ποταμών αφού περιορίζει ή εξαφανίζει την ποσότητα νερού που ρέει στο κατάντη τμήμα του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διαταράσσεται η χλωρίδα και πανίδα του οικοσυστήματος, καθώς ακόμα και στις περιπτώσεις που αφήνεται νερό στα κατάντη, είναι είτε ελάχιστο, είτε γίνεται μέσω πλημμυρικών ροών με αποτέλεσμα να προκαλείται περιβαλλοντική υποβάθμιση. Ακόμη, η ύπαρξη του φράγματος σταματά την στερεοαπορροή (μεταφορά φερτών) ειδικότερα σε ένα πλημμυρικό επεισόδιο, επεμβαίνοντας έτσι στην φυσική διαμόρφωση του ποταμού (αλλαγή στην διατομή λόγω έλλειψης προσχώσεων- αλλάζουν οι χρήσεις γης στα κατάντη). Στο σύστημα του ταμιευτήρα Πλαστήρα, που εξετάζεται, επιλέχθηκε σταθερή οικολογική παροχή ίση με 1,4hm 3 που αντιστοιχεί στο 10% της μέσης μηνιαίας εισροής. Η τιμή αυτή αποτελεί μια καλή προσέγγιση στην περίπτωση όπου δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα και βασίζεται 8

10 στην Γαλλική Αλιευτική Νομοθεσία του 1984 για νέα έργα. Η οικολογική παροχή ως κριτήριο τίθεται μετά την ύδρευση και πριν την άρδευση, ενώ η μηνιαία εκροή της προκύπτει ως η ελάχιστη τιμή της οικολογικής ζήτησης, της παροχετευτικότητας του αγωγού υδροληψίας και του διαθέσιμου αποθέματος όπως προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη το απόθεμα που αφήνει η ύδρευση μέσα στον ταμιευτήρα αφαιρώντας τον νεκρό όγκο του ταμιευτήρα. Η εν λόγω τιμή ερμηνεύεται μαθηματικά ως εξής: R οικολ.= min(d οικολ., Q αγωγού, S-S min ). Διατηρώντας επίπεδα αξιοπιστίας σε άρδευση και ύδρευση 80% και 95% αντίστοιχα γίνεται ο σχεδιασμός της καμπύλης Pareto δεδομένης της εισαγωγής της παραμέτρου της οικολογικής παροχής. Τα αποτελέσματα και το γράφημα παρουσιάζονται στον Πίνακα 2 & Διάγραμμα 4, αντίστοιχα. Όπως παρατηρείται για την ίδια στάθμη, προκύπτει χαμηλότερη ασφαλής απόληψη κάτι που είναι αναμενόμενο καθώς στο σύστημα έχει εισαχθεί μια ακόμη ανταγωνιστική χρήση, αυτή της οικολογικής παροχής που περιορίζει το απολήψιμο υδατικό δυναμικό για τις υπόλοιπες χρήσεις. Ωστόσο η βέλτιστη λύση κατά Pareto ακολουθώντας την ίδια προσέγγιση που αναλύθηκε στο 3 ο ερώτημα, προκύπτει για ελάχιστη στάθμη +786m και αρδευτική ετήσια ζήτηση 99 hm 3. Επομένως, συνάγεται το συμπέρασμα ότι η επιπρόσθετη παράμετρος της οικολογικής παροχής του ποταμού δεν αλλάζει σε σημαντικό βαθμό την βέλτιστη διαχειριστική πολιτική του ταμιευτήρα, καθώς για τον ίδιο περιορισμό στάθμης η ποσότητα αρδευτικής απόληψης μειώνεται σε ποσοστό 12,5% περίπου. ΣΤΑΘΜΗ (m) ΑΣΦΑΛΗΣ ΑΠΟΛΗΨΗ (hm 3 ) ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΓΙΑ ΑΡΔΕΥΣΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΓΙΑ ΥΔΡΕΥΣΗ ,94 0, ,5 0,82 1, ,5 0,82 1, ,5 0,82 1, ,82 1, ,5 0,82 1, ,82 1, ,5 0,82 1, ,82 1, ,82 1, ,82 1, ,82 1, ,82 1, ,5 0,82 1, ,84 1, ,5 0,82 1, ,10 1,00 Πίνακας 2. Εναλλακτικές τιμές στάθμης συναρτήσει της ασφαλούς απόληψης δεδομένης της ύπαρξης οικολογικής παροχής 9

11 3. Συμπεράσματα Διάγραμμα 4. Σύγκριση καμπύλης Pareto με και χωρίς οικολογική παροχή Κατά την ολοκλήρωση της παρούσας εργασίας γίνεται εμφανής η συνεισφορά της πολυκριτηριακής ανάλυσης στην λήψη αποφάσεων που αφορούν τη διαχείριση υδατικών πόρων σε κριτήρια με αντιτιθέμενους στόχους. Η περίπτωση του ταμιευτήρα Πλαστήρα αποτελεί μια αντιπροσωπευτική μελέτη πολυκριτηριακής ανάλυσης στην οποία τα αντικρουόμενα κριτήρια αναλύθηκαν ξεχωριστά και στην συνέχεια συγκεράστηκαν με στόχο την βέλτιστη και ορθολογική διαχειριστική πολιτική του έργου επιτυγχάνοντας τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές απαιτήσεις της εν λόγω περιοχής. 4. Βιβλιογραφία Christofides, A., A. Efstratiadis, D. Koutsoyiannis, G.-F. Sargentis, and K. Hadjibiros, Resolving conflicting objectives in the management of the Plastiras Lake: can we quantify beauty?, Hydrology and Earth System Sciences, 9 (5), , Efstratiadis, A., and K. Hadjibiros, Can an environment-friendly management policy improve the overall performance of an artificial lake? Analysis of a multipurpose dam in Greece, Environmental Science and Policy, 14 (8), , Ομάδα ερευνητικού έργου Πλαστήρα 2002, Συνοπτική έκθεση, Διερεύνηση των δυνατοτήτων διαχείρισης και προστασίας της ποιότητας της Λίμνης Πλαστήρα, Τεύχος 1, 23 σελίδες, Τομέας Υδατικών Πόρων, Υδραυλικών και Θαλάσσιων Έργων Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Αθήνα, Μάρτιος Σημείωση: Η υλοποίηση του μοντέλου και η εξαγωγή των αποτελεσμάτων παρουσιάζονται αναλυτικά στο αρχείο excel που συνοδεύει την παρούσα εργασία. 10