Περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων *

Transcript

1 P7_TA(2013)0337 Περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων * Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2013 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων στον τομέα των περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων (COM(2011)0127 C7-0094/ /0060(CNS)) (Ειδική νομοθετική διαδικασία διαβούλευση) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2011)0127), έχοντας υπόψη το άρθρο 81 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C7 0094/2011), έχοντας υπόψη τις αιτιολογημένες γνώμες που υπεβλήθησαν, στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου αριθ. 2 σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, από τη Γερουσία της Ιταλικής Δημοκρατίας, από τη Δίαιτα της Δημοκρατίας της Πολωνίας, από τη Γερουσία της Δημοκρατίας της Πολωνίας και από τη Γερουσία της Δημοκρατίας της Ρουμανίας, στις οποίες υποστηρίζεται ότι το σχέδιο νομοθετικής πράξης δεν συνάδει προς την αρχή της επικουρικότητας, έχοντας υπόψη τη γνώμη του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 31ης Μαΐου 2012, έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του, έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A7 0254/2013), 1. εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε 2. καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει αναλόγως την πρότασή της, σύμφωνα με το άρθρο 293 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης 3. καλεί το Συμβούλιο, σε περίπτωση που προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά 4. ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει εφόσον το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στην πρόταση της Επιτροπής 5. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

2 1 Αιτιολογική σκέψη 8 (8) Οι ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν τις δύο μορφές συμβίωσης, δηλαδή τον γάμο και την καταχωρημένη συμβίωση, και οι διαφορές που συνεπάγονται για τις αρχές στις οποίες αυτές υπόκεινται υπαγορεύουν τον διαχωρισμό σε δύο αυτοτελείς νομικές πράξεις των διατάξεων οι οποίες προορίζονται να διέπουν τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων και εκείνων που θα διέπουν τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, οι οποίες και αποτελούν αντικείμενο του παρόντος κανονισμού. Διαγράφεται 2 Αιτιολογική σκέψη 8 α (νέα) (8α) Η αναγνώριση μιας απόφασης στον τομέα των περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων έχει μοναδικό σκοπό να επιτρέψει την εκτέλεση των περιουσιακών σχέσεων που ορίζει αυτή η απόφαση. Δεν συνεπάγεται αναγνώριση της σχέσης συμβίωσης, εκ μέρους του εν λόγω κράτους μέλους, η οποία αποτελεί τη βάση των περιουσιακών σχέσεων που οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Τα κράτη μέλη όπου δεν υπάρχει ο θεσμός της καταχωρημένης σχέσης συμβίωσης δεν υποχρεούνται βάσει του παρόντος κανονισμού να δημιουργήσουν τέτοιο θεσμό.

3 3 Αιτιολογική σκέψη 10 (10) Ο παρών κανονισμός αφορά τα ζητήματα που έχουν σχέση με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων. Η έννοια της «καταχωρημένης συμβίωσης» καλύπτεται μόνο στον βαθμό που απαιτείται για τους σκοπούς του κανονισμού. Το ακριβές περιεχόμενο της έννοιας αυτής καθορίζεται από το εθνικό δίκαιο των κρατών μελών. (10) Ο παρών κανονισμός αφορά τα ζητήματα που έχουν σχέση με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων. Η έννοια της «καταχωρημένης συμβίωσης» καλύπτεται μόνο στον βαθμό που απαιτείται για τους σκοπούς του κανονισμού. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, η καταχωρημένη σχέση συμβίωσης είναι μορφή ένωσης άλλη από τον γάμο. Το ακριβές περιεχόμενο της έννοιας της καταχωρημένης σχέσης συμβίωσης καθορίζεται από το εθνικό δίκαιο των κρατών μελών. 4 Αιτιολογική σκέψη 11 α (νέα) (11α) Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει, αντιθέτως, να εφαρμόζεται σε τομείς του αστικού δικαίου που αφορούν θέματα άλλα από τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων. Χάριν σαφήνειας, κατά συνέπεια, ορισμένα ζητήματα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως συνδεόμενα με υποθέσεις αυτών των σχέσεων θα πρέπει να εξαιρεθούν ρητά από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 11 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 3 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 5 Αιτιολογική σκέψη 12

4 (12) Δεδομένου ότι οι υποχρεώσεις διατροφής μεταξύ καταχωρημένων συντρόφων διέπονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, αυτές θα πρέπει κατά συνέπεια να αποκλεισθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, παρόμοια με τα ζητήματα που αφορούν την ισχύ και τα αποτελέσματα των εκ χαριστικής αιτίας πράξεων μεταβίβασης, τα οποία καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι). (12) Οι υποχρεώσεις διατροφής μεταξύ καταχωρημένων συντρόφων, οι οποίες διέπονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, θα πρέπει να αποκλεισθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, παρόμοια με τα ζητήματα που αφορούν τη διαδοχή, τα οποία καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 650/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων, την αποδοχή και εκτέλεση δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου. 1 ΕΕ L 201 της , σ Αιτιολογική σκέψη 13 (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 4 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) (13) Ζητήματα σχετικά με τον χαρακτήρα των εμπραγμάτων δικαιωμάτων τα οποία μπορεί ενδεχομένως να υπάρχουν στο εθνικό δίκαιο των κρατών μελών, όπως εκείνα που έχουν σχέση με τη δημοσιότητα αυτών των δικαιωμάτων, θα πρέπει επίσης να αποκλεισθούν από το πεδίο του παρόντος κανονισμού, όπως αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ./ [του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διεθνή (13) Ο παρών κανονισμός, κατά το πρότυπο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012, δεν πρέπει να αφορά την περιοριστική απαρίθμηση («numerus clausus») των εμπραγμάτων δικαιωμάτων που προβλέπει η εσωτερική νομοθεσία ορισμένων κρατών μελών. Ένα κράτος μέλος δεν θα πρέπει να υποχρεούται να αναγνωρίσει ένα εμπράγματο δικαίωμα επί περιουσιακών στοιχείων ευρισκομένων σε αυτό το κράτος μέλος, εάν το εν λόγω εμπράγματο

5 δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου]. Τοιουτοτρόπως, τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται περιουσιακό αγαθό ενός ή αμφοτέρων των συντρόφων μπορούν να λάβουν μέτρα που εμπίπτουν στη σφαίρα του εμπραγμάτου δικαίου σχετικά, μεταξύ άλλων, με την καταχώρηση της μεταβίβασης αυτού του αγαθού στο κτηματολόγιο, εφόσον αυτό προβλέπεται από το δίκαιο του οικείου κράτους μέλους. δικαίωμα δεν είναι γνωστό στο εμπράγματό του δίκαιο. 7 (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 5 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) Αιτιολογική σκέψη 13 α (νέα) (13α) Ωστόσο, προκειμένου οι δικαιούχοι να μπορούν να ασκήσουν σε ένα άλλο κράτος μέλος τα δικαιώματα τα οποία έχουν αποκτήσει ή τους έχουν μεταβιβαστεί, για παράδειγμα, στο πλαίσιο μιας εκκαθάρισης των περιουσιακών σχέσεων μιας καταχωρημένης συμβίωσης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει την προσαρμογή ενός μη γνωστού εμπραγμάτου δικαιώματος στο εγγύτερο ισοδύναμο εμπράγματο δικαίωμα που γνωρίζει η έννομη τάξη του άλλου αυτού κράτους μέλους. Στο πλαίσιο της προσαρμογής αυτής, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι σκοποί και τα συμφέροντα που επιδιώκονται από το συγκεκριμένο εμπράγματο δικαίωμα και τα αποτελέσματα που συνδέονται με αυτό. Προκειμένου να καθοριστεί το εγγύτερο ισοδύναμο εθνικό εμπράγματο δικαίωμα, οι αρχές ή τα αρμόδια πρόσωπα του κράτους, το δίκαιο του οποίου εφαρμόστηκε στις περιουσιακές

6 σχέσεις καταχωρημένων συντρόφων, ενδέχεται να κληθούν να παράσχουν περαιτέρω πληροφορίες για τη φύση και τα αποτελέσματα του σχετικού εμπράγματου δικαιώματος. Για το σκοπό αυτό, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν τα υπάρχοντα δίκτυα δικαστικής συνεργασίας σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις καθώς και οποιαδήποτε διαθέσιμα μέσα που διευκολύνουν την κατανόηση αλλοδαπού δικαίου. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 16 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 6 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 8 Αιτιολογική σκέψη 13 β (νέα) (13β) Οι προϋποθέσεις καταχώρησης δικαιώματος επί ακίνητων ή κινητών περιουσιακών στοιχείων σε μητρώο πρέπει να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Ως εκ τούτου, το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο τηρείται το μητρώο (για την ακίνητη περιουσία, το δίκαιο της τοποθεσίας του πράγματος) θα καθορίζει υπό ποιες νομικές προϋποθέσεις, πώς θα γίνεται η καταχώρηση και ποιες αρχές, όπως κτηματολογικά γραφεία ή συμβολαιογράφοι, είναι υπεύθυνες να ελέγχουν αν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις και αν τα έγγραφα που υποβλήθηκαν επαρκούν ή περιέχουν τις απαιτούμενες πληροφορίες. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 7 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 9 Αιτιολογική σκέψη 13 γ (νέα)

7 (13γ) Τα αποτελέσματα της καταχώρησης δικαιώματος σε μητρώο θα πρέπει επίσης να αποκλεισθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Ως εκ τούτου, το κατά πόσον η καταχώρηση έχει δηλωτική ή συστατική ισχύ θα πρέπει να κρίνεται από το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο τηρείται το μητρώο. Επομένως, εφόσον, π.χ., η κτήση δικαιώματος επί ακινήτου απαιτεί καταχώρηση σε μητρώο σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο τηρείται το μητρώο, προκειμένου να διασφαλιστεί erga omnes το αποτέλεσμα της εγγραφής ή να προστατευθούν δικαιοπραξίες, η χρονική στιγμή κτήσης του δικαιώματος θα πρέπει να καθορίζεται από το δίκαιο του εν λόγω κράτους μέλους. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 19 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 8 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 10 Αιτιολογική σκέψη 13 δ (νέα) (13δ) Όπως ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 650/2012, ο παρών κανονισμός πρέπει να σέβεται τα διάφορα συστήματα αντιμετώπισης των ζητημάτων περιουσιακών σχέσεων τα οποία ισχύουν στα κράτη μέλη. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, στον όρο "δικαστήριο" θα πρέπει συνεπώς να δοθεί ευρεία έννοια έτσι ώστε να καλύπτει όχι μόνο τα δικαστήρια κατά κυριολεξία, που ασκούν δικαστικά καθήκοντα, αλλά και τους συμβολαιογράφους ή τα γραφεία μητρώων που ασκούν σε ορισμένα κράτη μέλη δικαστικά καθήκοντα σε υποθέσεις περιουσιακού δικαίου κατά τον ίδιο τρόπο με τα δικαστήρια, καθώς και τους συμβολαιογράφους και επαγγελματίες του

8 νομικού κλάδου, οι οποίοι σε ορισμένα κράτη μέλη ασκούν δικαστικά καθήκοντα για μια συγκεκριμένη υπόθεση περιουσιακών σχέσεων κατ ανάθεση εξουσιών από δικαστήριο. Όλα τα δικαστήρια όπως ορίζονται στον παρόντα κανονισμό δεσμεύονται από τους κανόνες περί διεθνούς δικαιοδοσίας που προβλέπονται σε αυτόν. Αντίθετα, ο όρος "δικαστήριο" δεν θα πρέπει να καλύπτει μη δικαστικές αρχές κράτους μέλους που έχουν εξουσιοδοτηθεί δυνάμει του εθνικού δικαίου να επιλαμβάνονται υποθέσεων περιουσιακών σχέσεων, όπως είναι οι συμβολαιογράφοι στα περισσότερα κράτη μέλη, εφόσον, κατά τη συνήθη πρακτική, δεν ασκούν δικαστικά καθήκοντα. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 20 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 10 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 11 Αιτιολογική σκέψη 15 (15) Αντιστοίχως, ο παρών κανονισμός πρέπει να επιτρέπει την επέκταση της αρμοδιότητας των δικαστηρίων ενός κράτους μέλους, στα οποία έχει υποβληθεί αγωγή για τη λύση ή την ακύρωση της καταχωρημένης συμβίωσης, στα ζητήματα που σχετίζονται με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων και απορρέουν από την αγωγή, εφόσον είναι σύμφωνοι οι δύο σύντροφοι. (15) Αντιστοίχως, ο παρών κανονισμός πρέπει να επιτρέπει την επέκταση της αρμοδιότητας των δικαστηρίων ενός κράτους μέλους, στα οποία έχει υποβληθεί αγωγή για τη λύση ή την ακύρωση της καταχωρημένης συμβίωσης, στα ζητήματα που σχετίζονται με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων και απορρέουν από την αγωγή, εφόσον η αρμοδιότητα των δικαστηρίων αυτών έχει αναγνωριστεί ρητώς ή σιωπηρώς από τους συντρόφους. 12 Αιτιολογική σκέψη 15 α (νέα)

9 13 Αιτιολογική σκέψη 16 (15α) Όταν τα ζητήματα που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δεν συνδέονται ούτε με την ακύρωση της καταχωρημένης συμβίωσης ούτε με τον θάνατο ενός εκ των συντρόφων, οι σύντροφοι μπορούν να αποφασίσουν να υποβάλουν τα ζητήματα που αφορούν τις μεταξύ τους περιουσιακές σχέσεις στα δικαστήρια του κράτους μέλους το δίκαιο του οποίου επέλεξαν ως εφαρμοστέο δίκαιο στις μεταξύ τους περιουσιακές σχέσεις. Αυτή η απόφαση εκφράζεται μέσω συμφωνίας μεταξύ των συντρόφων η οποία μπορεί να συναφθεί το αργότερο έως ότου επιληφθεί το δικαστήριο και στη συνέχεια σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους του δικάζοντος δικαστηρίου. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 12 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) (16) Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, ο παρών κανονισμός πρέπει να επιτρέπει την πρόκριση της κατά τόπον αρμοδιότητας των δικαστηρίων ενός κράτους μέλους για την εκδίκαση των αγωγών που έχουν ως αντικείμενο τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων με βάση έναν κατάλογο ιεραρχικώς απαριθμούμενων κριτηρίων, με τα οποία διασφαλίζεται η ύπαρξη στενού δεσμού μεταξύ των συντρόφων και του κράτους μέλους του οποίου τα δικαστήρια είναι αρμόδια. Παρέχεται στα δικαστήρια αυτά, με εξαίρεση τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο έγινε η καταχώρηση της συμβίωσης, η δυνατότητα να κηρύξουν εαυτά αναρμόδια, αν η εθνική νομοθεσία τους δεν προβλέπει τον θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης. Τέλος, σε (16) Ο παρών κανονισμός πρέπει να επιτρέπει την πρόκριση της κατά τόπον αρμοδιότητας των δικαστηρίων ενός κράτους μέλους επί αιτήσεων που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, που καθορίζεται σε περιπτώσεις άλλες από εκείνες της διάστασης των συντρόφων ή του θανάτου του συντρόφου, με βάση μία δέσμη ιεραρχικώς απαριθμούμενων κριτηρίων, με τα οποία διασφαλίζεται η ύπαρξη στενού δεσμού μεταξύ των συντρόφων και του κράτους μέλους του οποίου τα δικαστήρια είναι αρμόδια. Θα πρέπει να παρέχεται στα δικαστήρια αυτά, με εξαίρεση τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο έγινε η καταχώρηση της συμβίωσης, η δυνατότητα να κηρύξουν εαυτά αναρμόδια, αν η εθνική νομοθεσία

10 περίπτωση που κανένα δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να επιληφθεί της υπόθεσης με βάση τις λοιπές διατάξεις του παρόντος κανονισμού, καθιερώνεται κανόνας περί επικουρικής δικαιοδοσίας, προκειμένου να αποτραπεί κάθε ενδεχόμενο αρνησιδικίας. τους δεν προβλέπει τον θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης. 14 Αιτιολογική σκέψη 16 α (νέα) (16α) Προκειμένου να θεραπεύονται, ειδικότερα, καταστάσεις αρνησιδικίας, ενδείκνυται επίσης να προβλεφθεί στον παρόντα κανονισμό αναγκαστική δικαιοδοσία (forum necessitatis) που θα επιτρέπει σε δικαστήριο κράτους μέλους, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να αποφαίνεται επί υποθέσεως περιουσιακών σχέσεων η οποία σχετίζεται στενά με τρίτο κράτος. Τέτοια εξαιρετική περίπτωση μπορεί, ενδεχομένως, να προκύψει όταν είναι ανέφικτη η κίνηση διαδικασίας στο οικείο τρίτο κράτος, παραδείγματος χάριν λόγω εμφυλίου πολέμου, ή όταν δεν μπορεί ευλόγως να αναμένεται ότι ο δικαιούχος θα κινήσει ή θα διεξαγάγει διαδικασία στο κράτος αυτό. Η δικαιοδοσία που βασίζεται στο forum necessitatis θα πρέπει ωστόσο να ασκείται μόνον όταν η υπόθεση παρουσιάζει επαρκή σχέση με το κράτος μέλος του δικάζοντος δικαστηρίου. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 31 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 14 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 15 Αιτιολογική σκέψη 18 (18) Για να διευκολύνεται η διαχείριση της (18) Για να διευκολύνεται η διαχείριση της

11 περιουσίας των συντρόφων, το δίκαιο του κράτους στο οποίο καταχωρήθηκε η συμβίωση εφαρμόζεται στο σύνολο των περιουσιακών στοιχείων των συντρόφων, ακόμη και αν το δίκαιο αυτό δεν είναι δίκαιο κράτους μέλους. περιουσίας των καταχωρημένων συντρόφων, ο παρών κανονισμός πρέπει τους επιτρέπει να επιλέγουν το εφαρμοστέο στην περιουσία τους δίκαιο, ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα των περιουσιακών αγαθών ή τον τόπο στον οποίο ευρίσκονται, μεταξύ των δικαίων που έχουν στενή σχέση με τους συντρόφους λόγω της διαμονής ή της ιθαγένειας καθενός εξ αυτών. Δεν υπάρχει λόγος να μην επιτρέπεται σε καταχωρημένους συντρόφους η επιλογή αυτή. Εάν οι σύντροφοι επιλέξουν ένα δίκαιο στο οποίο οι καταχωρημένες συμβιώσεις δεν αναγνωρίζονται, η επιλογή δικαίου θα είναι άνευ αντικειμένου. Στην περίπτωση αυτή θα εφαρμόζεται το δίκαιο που προκύπτει από την αντικειμενική σύνδεση. Αν και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είναι κατά κανόνα καλά ενημερωμένα για τα δικαιώματά τους, η ανάγκη παροχής ιδιαίτερης προστασίας θα πρέπει να ικανοποιείται με την υποχρεωτική παροχή νομικών συμβουλών όσον αφορά τα αποτελέσματα της επιλογής δικαίου. Η απαίτηση αυτή θα εκπληρώνεται ιδίως όταν η εν λόγω παροχή συμβουλών διασφαλίζεται με τις πρόσθετες διατάξεις τύπου που ισχύουν για την επιλογή δικαίου, ιδίως με τη σύνταξη δημοσίου εγγράφου. 16 Αιτιολογική σκέψη 18 α (νέα) (18α) Προκειμένου να υπάρχει βεβαιότητα και σαφήνεια δικαίου, ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει μια διάταξη σχετικά με την πολλαπλή εγγραφή σε μητρώο μιας καταχωρημένης συμβίωσης, η οποία θα πρέπει να σχετίζεται με την πιο πρόσφατη εγγραφή. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν να μην υπάρχουν πολλαπλές

12 εγγραφές καταχωρημένων συμβιώσεων. 17 Αιτιολογική σκέψη 18 β (νέα) (18β) Ελλείψει επιλογής του εφαρμοστέου δικαίου και προκειμένου να συμβιβάζονται η προβλεψιμότητα και ασφάλεια δικαίου με την πραγματικότητα της ζωής των συντρόφων, ο παρών κανονισμός πρέπει να θεσπίζει εναρμονισμένους κανόνες περί εσωτερικής σύγκρουσης δικαίων, που να επιτρέπουν να καθορισθεί το εφαρμοστέο δίκαιο για το σύνολο των περιουσιακών αγαθών των καταχωρημένων συντρόφων και να βασίζονται σε μία κλίμακα διαδοχικών συνδετικών στοιχείων. Τοιουτοτρόπως, η κοινή συνήθης διαμονή κατά το χρόνο της έναρξης της συμβίωσης ή η πρώτη κοινή συνήθης διαμονή των συντρόφων μετά την έναρξη της συμβίωσης θα πρέπει να συνιστά το πρώτο κριτήριο, πριν από το δίκαιο της κοινής ιθαγένειας των συντρόφων κατά τον χρόνο έναρξης της συμβίωσης. Αν δεν συντρέχει κανένα από αυτά τα κριτήρια ή δεν υπάρχει πρώτη κοινή συνήθης διαμονή των συντρόφων σε περίπτωση διπλής κοινής ιθαγένειας αυτών κατά τον χρόνο έναρξης της συμβίωσης, θα πρέπει τότε να εφαρμόζεται ως τρίτο κριτήριο το δίκαιο του κράτους με το οποίο οι σύντροφοι έχουν από κοινού τους πλέον στενούς δεσμούς, λαμβανομένων υπόψη όλων των περιστάσεων, και κυρίως το δίκαιο του τόπου έναρξης της συμβίωσης, με τη διευκρίνιση ότι αυτοί οι στενοί δεσμοί θα πρέπει να εξετάζονται όπως ήσαν κατά τη στιγμή της έναρξης της συμβίωσης. Οι νόμοι που προσδιορίζονται από αυτά τα κριτήρια δεν πρέπει να εφαρμόζονται αν δεν αναγνωρίζουν καταχωρημένες σχέσεις συμβίωσης. Κατ αρχήν, θα πρέπει να εφαρμόζεται στις περιουσιακές σχέσεις

13 18 των συντρόφων το δίκαιο του κράτους καταχώρησης της σχέσης συμβίωσης. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 15 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) Αιτιολογική σκέψη 18 γ (νέα) (18γ) Σε περίπτωση που το εφαρμοστέο δίκαιο καθορίζεται με βάση την ιθαγένεια, πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι ορισμένα κράτη με δικαιικό σύστημα που βασίζεται στο κοινοδίκαιο ( common law ) χρησιμοποιούν ως συνδετικό στοιχείο τη διαμονή και όχι την υπηκοότητα. 19 Αιτιολογική σκέψη 18 δ (νέα) (18δ) Για να διασφαλισθεί η ασφάλεια δικαίου των συναλλαγών και να αποτραπεί οποιαδήποτε μεταβολή του εφαρμοστέου δικαίου στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συμβιώσεων χωρίς οι σύντροφοι να λάβουν γνώση της μεταβολής, δεν επιτρέπεται τέτοια μεταβολή χωρίς να υπάρξει ρητό αίτημα των συντρόφων. Μια τέτοια μεταβολή από πλευράς των συντρόφων δεν πρέπει να έχει αναδρομική ισχύ εκτός και εάν αυτό συμφωνηθεί από αυτούς ρητώς. Σε κάθε περίπτωση, η μεταβολή αυτή δεν θα πρέπει να θίγει τα δικαιώματα τρίτων ούτε την εγκυρότητα προηγούμενων νομικών πράξεων.

14 20 Αιτιολογική σκέψη 19 α (νέα) (19α) Όλες οι αναγκαίες πληροφορίες πρέπει να διατίθενται με απλό τρόπο και με πρόσφορα μέσα, ιδίως μέσω του πολύγλωσσου ιστοτόπου της Επιτροπής. 21 Αιτιολογική σκέψη 19 β (νέα) (19β) Πρέπει να διευκολυνθεί η ανταλλαγή των βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των νομικών. 22 Αιτιολογική σκέψη 19 γ (νέα) (19γ) Η Επιτροπή πρέπει να θεσπίσει ένα εργαλείο ενημέρωσης και κατάρτισης για τους αρμόδιους δικαστικούς υπαλλήλους και τους ασκούντες νομικά επαγγέλματα, δημιουργώντας μια διαδραστική πύλη σε όλες τις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, όπου θα περιλαμβάνεται και σύστημα ανταλλαγής επαγγελματικών εμπειριών και πρακτικών. 23 Αιτιολογική σκέψη 23 (23) Δεδομένου ότι η αμοιβαία (23) Δεδομένου ότι η αμοιβαία

15 αναγνώριση των αποφάσεων που εκδίδονται στα κράτη μέλη αποτελεί έναν από τους επιδιωκόμενους από τον παρόντα κανονισμό στόχους, αυτός πρέπει να προβλέπει κανόνες σχετικούς με την αναγνώριση και την εκτέλεση των αποφάσεων εμπνεόμενους από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001 και, εάν παρίσταται ανάγκη, προσαρμοσμένους στις ειδικές απαιτήσεις των θεμάτων που καλύπτει ο παρών κανονισμός. Ειδικότερα, η αναγνώριση και η εκτέλεση μιας απόφασης η οποία αφορά, εν όλω ή εν μέρει, τις περιουσιακές σχέσεις καταχωρημένων συντρόφων δεν είναι δυνατό να απορρίπτονται σε ένα κράτος μέλος αν η εθνική του νομοθεσία δεν προβλέπει τον συγκεκριμένο θεσμό ή ρυθμίζει με διαφορετικό τρόπο τις περιουσιακές αυτές σχέσεις. αναγνώριση των αποφάσεων που εκδίδονται στα κράτη μέλη σε υποθέσεις περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων αποτελεί έναν από τους επιδιωκόμενους από τον παρόντα κανονισμό στόχους, αυτός πρέπει να προβλέπει κανόνες σχετικούς με την αναγνώριση, την εκτελεστότητα και την εκτέλεση των αποφάσεων εμπνεόμενους από άλλα νομοθετικά μέσα της Ένωσης στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις και, εάν παρίσταται ανάγκη, προσαρμοσμένους στις ειδικές απαιτήσεις των θεμάτων που καλύπτει ο παρών κανονισμός. Ειδικότερα, η αναγνώριση και η εκτέλεση μιας απόφασης η οποία αφορά, εν όλω ή εν μέρει, τις περιουσιακές σχέσεις καταχωρημένων συντρόφων δεν είναι δυνατό να απορρίπτονται σε ένα κράτος μέλος αν η εθνική του νομοθεσία δεν προβλέπει τον συγκεκριμένο θεσμό ή ρυθμίζει με διαφορετικό τρόπο τις περιουσιακές αυτές σχέσεις. 24 Αιτιολογική σκέψη 24 (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 19 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) (24) Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους ρυθμίζονται στα κράτη μέλη τα ζητήματα που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, ο παρών κανονισμός πρέπει να διασφαλίζει την αναγνώριση και την εκτέλεση των δημόσιων εγγράφων. Παρόλα αυτά, τα δημόσια έγγραφα δεν μπορούν να εξομοιωθούν με δικαστικές αποφάσεις όσον αφορά την αναγνώρισή τους. Η αναγνώριση των δημόσιων εγγράφων σημαίνει ότι αυτά απολαύουν της ίδιας αποδεικτικής ισχύος ως προς το περιεχόμενο του εγγράφου και ότι παράγουν τα ίδια αποτελέσματα όπως και (24) Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη τα διαφορετικά συστήματα με τα οποία ρυθμίζονται στα κράτη μέλη τα ζητήματα που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, ο παρών κανονισμός πρέπει να διασφαλίζει την αποδοχή και την εκτελεστότητα σε όλα τα κράτη μέλη των δημόσιων εγγράφων σε υποθέσεις περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων.

16 στο κράτος μέλος προέλευσής τους, καθώς και ότι καλύπτονται από τεκμήριο εγκυρότητας, το οποίο όμως είναι μαχητό. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 60 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 20 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 25 Αιτιολογική σκέψη 24 α (νέα) 26 Αιτιολογική σκέψη 25 (24α) Όσον αφορά την αναγνώριση, εκτελεστότητα και εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων καθώς και την αποδοχή και εκτελεστότητα δημοσίων εγγράφων και την εκτελεστότητα δικαστικών συμβιβασμών, ο παρών κανονισμός πρέπει να θεσπίζει διατάξεις με βάση ιδίως τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 650/2012. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 21 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) (25) Αν το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δίκαιο πρέπει να διέπει τις έννομες σχέσεις μεταξύ ενός συντρόφου και ενός τρίτου, οι όροι υπό τους οποίους μπορεί να γίνεται επίκληση αυτού του δικαίου πρέπει να διέπονται από το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο ευρίσκεται η συνήθης διαμονή του συντρόφου ή του τρίτου, ούτως ώστε να εξασφαλίζεται η προστασία αυτού του τελευταίου. Τοιουτοτρόπως, το δίκαιο αυτού του κράτους μέλους θα μπορούσε να προβλέπει ότι ο σύντροφος μπορεί να αντιτάξει έναντι του συγκεκριμένου τρίτου το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων (25) Το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δίκαιο σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό πρέπει να διέπει τις έννομες σχέσεις μεταξύ ενός καταχωρημένου συντρόφου και ενός τρίτου. Ωστόσο, προκειμένου να εξασφαλίζεται η προστασία αυτού του τρίτου, ουδείς εκ των συντρόφων πρέπει να μπορεί να επικαλείται το δίκαιο αυτό ή υπερισχύουσες διατάξεις αναγκαστικού δικαίου σε μία έννομη σχέση μεταξύ ενός συντρόφου και ενός τρίτου, εφόσον ο σύντροφος που έχει έννομη σχέση με τον τρίτον και ο τρίτος έχουν τη συνήθη κατοικία τους στο ίδιο κράτος, που είναι διαφορετικό από το κράτος του οποίου το

17 δίκαιο μόνον εφόσον έχουν τηρηθεί οι όροι καταχώρησης ή δημοσιότητας που προβλέπονται στο εν λόγω κράτος μέλος, εκτός εάν ο τρίτος γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δίκαιο. δίκαιο διέπει τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων. Εξαιρούνται περιπτώσεις κατά τις οποίες ο τρίτος δεν χρήζει προστασίας, όταν δηλαδή, γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει το εφαρμοστέο δίκαιο ή όταν τηρήθηκαν οι ισχύουσες στο κράτος απαιτήσεις σχετικά με την καταχώρηση ή τη δημοσιότητα. 27 (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 22 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) Αιτιολογική σκέψη 26 α (νέα) (26α) Για τη διασφάλιση ενιαίων όρων εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες όσον αφορά την έκδοση και μεταγενέστερη τροποποίηση των βεβαιώσεων και των εντύπων σχετικά με την κήρυξη της εκτελεστότητας των αποφάσεων, των δικαστικών συμβιβασμών και των δημοσίων εγγράφων. Οι αρμοδιότητες αυτές πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή 1. 1 ΕΕ L 55 της , σ. 13. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 78 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 23 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).)

18 28 Αιτιολογική σκέψη 26 β (νέα) (26β) Για την έκδοση των εκτελεστικών πράξεων για τη σύνταξη και την εν συνεχεία τροποποίηση των βεβαιώσεων και των εντύπων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να εφαρμόζεται η συμβουλευτική διαδικασία σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 79 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 24 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 29 Αιτιολογική σκέψη 28 (28) Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως δε από τα άρθρα 7, 9, 17, 21 και 47, που αφορούν, αντίστοιχα, τον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, το δικαίωμα γάμου και ίδρυσης οικογένειας σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες, το δικαίωμα ιδιοκτησίας, την απαγόρευση διακρίσεων και το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου. Ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται από τα δικαστήρια των κρατών μελών τηρουμένων αυτών των δικαιωμάτων και αρχών. (28) Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως δε από τα άρθρα 7, 9, 17, 20, 21 και 47, που αφορούν, αντίστοιχα, τον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, το δικαίωμα γάμου και ίδρυσης οικογένειας σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες, το δικαίωμα ιδιοκτησίας, την ισότητα ενώπιον του νόμου, την απαγόρευση διακρίσεων και το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου. Ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται από τα δικαστήρια των κρατών μελών τηρουμένων αυτών των δικαιωμάτων και αρχών. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 81 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 25 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).)

19 30 Άρθρο 1 παράγραφος 3 στοιχείο α α) τα προσωπικά ήδη των καταχωρημένων συντρόφων, Διαγράφεται 31 Άρθρο 1 παράγραφος 3 στοιχείο β β) η δικαιοπρακτική ικανότητα των καταχωρισμένων συντρόφων, β) η γενική ιδιότητα των συντρόφων, 32 (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 26 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) Άρθρο 1 παράγραφος 3 στοιχείο β α (νέο) 33 βα) η ύπαρξη, το κύρος ή η αναγνώριση μιας συμβίωσης, (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 27 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) Άρθρο 1 παράγραφος 3 στοιχείο δ δ) οι εκ χαριστικής αιτίας πράξεις μεταβίβασης μεταξύ συντρόφων, Διαγράφεται 34 Άρθρο 1 παράγραφος 3 στοιχείο ε

20 ε) τα κληρονομικά δικαιώματα του επιζώντος συντρόφου, ε) ζητήματα διαδοχής αιτία θανάτου όσον αφορά τον επιζώντα σύντροφο, 35 (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 29 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) Άρθρο 1 παράγραφος 3 στοιχείο στ στ) οι εταιρείες που συστήνονται μεταξύ συντρόφων, στ) ζητήματα του δικαίου που διέπει τις εταιρίες και άλλους φορείς με ή χωρίς νομική προσωπικότητα, (Αντιστοιχεί στο άρθρο 1 στοιχείο η) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 30 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 36 Άρθρο 1 παράγραφος 3 στοιχείο ζ ζ) η φύση εμπράγματων δικαιωμάτων επί περιουσιακών αγαθών και η δημοσιότητα που δίδεται σε τέτοια δικαιώματα. ζ) η φύση των εμπράγματων δικαιωμάτων, (Αντιστοιχεί στο άρθρο 1 στοιχείο ια) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 31 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 37 Άρθρο 1 παράγραφος 3 στοιχείο ζ α (νέο) ζα) οποιαδήποτε καταχώρηση σε μητρώο δικαιωμάτων επί ακίνητης ή κινητής περιουσίας, περιλαμβανομένων των νομικών απαιτήσεων για αυτή την καταχώρηση, και τα αποτελέσματα της καταχώρησης ή της μη καταχώρησης αυτών των δικαιωμάτων σε μητρώο και

21 (Αντιστοιχεί στο άρθρο 1 στοιχείο ιβ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 32 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 38 Άρθρο 1 παράγραφος 3 στοιχείο ζ β (νέο) 39 ζβ) ζητήματα δικαιώματος μεταβίβασης ή διευθέτησης, σε περίπτωση λύσης της καταχωρημένης συμβίωσης, μεταξύ συντρόφων ή πρώην συντρόφων, δικαιωμάτων σε σύνταξη γήρατος ή αναπηρίας που προέκυψαν κατά την περίοδο της καταχωρημένης σχέσης συμβίωσης. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 33 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο β β) «καταχωρημένη σχέση συμβίωσης»: προβλεπόμενη από τον νόμο κατάσταση συμβίωσης μεταξύ δύο προσώπων η οποία έχει καταχωρηθεί ενώπιον δημόσιας αρχής, β) «καταχωρημένη σχέση συμβίωσης»: κατάσταση συμβίωσης μεταξύ δύο προσώπων η οποία έχει δημιουργηθεί κατά τρόπο που προβλέπεται νομοθετικά στο κράτος μέλος στο οποίο έχει καταχωρηθεί 40 Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο β α (νέο) βα) «συμφωνία συμβίωσης»: κάθε συμφωνία με την οποία οι σύντροφοι ή οι μέλλοντες σύντροφοι ρυθμίζουν τις περιουσιακές σχέσεις της συμβίωσής τους (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 35 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).)

22 41 Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο γ εισαγωγικό μέρος γ) «δημόσιο έγγραφο»: έγγραφο που έχει συνταχθεί ή καταχωρηθεί επίσημα ως δημόσιο έγγραφο στο κράτος μέλος προέλευσης και του οποίου η γνησιότητα: γ) «δημόσιο έγγραφο»: έγγραφο σε υπόθεση περιουσιακών σχέσεων καταχωρημένων συντρόφων που έχει συνταχθεί ή καταχωρηθεί επίσημα ως δημόσιο έγγραφο σε ένα κράτος μέλος και του οποίου η γνησιότητα: (Αντιστοιχεί στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο θ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 36 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 42 Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο δ δ) «απόφαση»: κάθε απόφαση εκδιδόμενη στον τομέα των περιουσιακών σχέσεων καταχωρημένων συντρόφων από δικαστήριο κράτους μέλους, ασχέτως ονομασίας της, όπως «βούλευμα», «απόφαση», «διάταξη» ή «διαταγή εκτέλεσης», καθώς και ο καθορισμός της δικαστικής δαπάνης από τον γραμματέα, δ) «απόφαση»: κάθε απόφαση εκδιδόμενη στον τομέα των περιουσιακών σχέσεων καταχωρημένων συντρόφων από δικαστήριο κράτους μέλους, ασχέτως ονομασίας της, συμπεριλαμβανομένης της αποφάσεως για τον καθορισμό της δικαστικής δαπάνης από τον γραμματέα, (Αντιστοιχεί στο άρθρο 31 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 37 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 43 Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο ε ε) «κράτος μέλος προέλευσης»: το κράτος στο οποίο, ανάλογα με την περίπτωση, εκδόθηκε η απόφαση, συνάφθηκε η σύμβαση καταχωρημένης συμβίωσης, συντάχθηκε το δημόσιο έγγραφο ή στο οποίο διενεργήθηκε η πράξη εκκαθάρισης της κοινής περιουσίας ή οποιαδήποτε ε) «κράτος μέλος προέλευσης»: το κράτος στο οποίο εκδόθηκε η απόφαση, συντάχθηκε το δημόσιο έγγραφο ή επικυρώθηκε ή συνάφθηκε ο δικαστικός συμβιβασμός

23 άλλη πράξη διενεργούμενη από δικαστική αρχή ή ενώπιον της ή από αρχή εξουσιοδοτημένη από αυτήν την τελευταία, (Αντιστοιχεί στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 38 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 44 Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο στ στ) «κράτος μέλος αναγνώρισης η εκτέλεσης»: το κράτος μέλος στο οποίο ζητείται η αναγνώριση και/ή η εκτέλεση της απόφασης, της σύμβασης καταχωρημένης συμβίωσης, του δημοσίου εγγράφου, της πράξης εκκαθάρισης της κοινής περιουσίας ή κάθε άλλης πράξης διενεργούμενης από δικαστική αρχή ή ενώπιον της ή από αρχή εξουσιοδοτημένη από αυτήν την τελευταία, στ) «κράτος μέλος εκτέλεσης»: το κράτος μέλος στο οποίο επιδιώκεται η κήρυξη της εκτελεστότητας ή η εκτέλεση της απόφασης του δικαστικού συμβιβασμού ή του δημόσιου εγγράφου (Αντιστοιχεί στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 39 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 45 Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο ζ ζ) «δικαστήριο»: κάθε αρμόδια δικαστική αρχή των κρατών μελών, η οποία ασκεί δικαιοδοτικά καθήκοντα σε θέματα περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων καθώς και κάθε άλλη μη δικαστική αρχή ή πρόσωπο που ασκεί, κατ εξουσιοδότηση ή κατόπιν διορισμού από δικαστική αρχή των κρατών μελών, καθήκοντα που υπάγονται στη δικαιοδοσία των δικαστηρίων, όπως προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, Διαγράφεται (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 40 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).)

24 46 Άρθρο 2 παράγραφος 1 α (νέα) 1α. Κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού με τον όρο «δικαστήριο» νοούνται κάθε δικαστική ή άλλη αρχή και οι ασκούντες νομικά επαγγέλματα, με αρμοδιότητα σε υποθέσεις περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων, που ασκούν δικαστικά καθήκοντα ή ενεργούν κατ εξουσιοδότηση ή υπό τον έλεγχο δικαστικής αρχής, υπό την προϋπόθεση ότι οι άλλες αυτές αρχές και οι ασκούντες νομικά επαγγέλματα παρέχουν εγγυήσεις όσον αφορά την αμεροληψία τους και το δικαίωμα έννομης ακρόασης των μερών και ότι οι αποφάσεις τους, σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο ασκούν τα καθήκοντά τους: α) μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο άσκησης ενδίκου μέσου ή επανεξέτασης από δικαστική αρχή και β) έχουν ανάλογη ισχύ και αποτέλεσμα με απόφαση δικαστικής αρχής για το ίδιο θέμα. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 33α παράγραφος 1, τις άλλες αρχές και τους ασκούντες νομικά επαγγέλματα που προβλέπονται στο εδάφιο Άρθρο -3 Άρθρο -3 Αρμοδιότητα σε υποθέσεις περιουσιακών σχέσεων εντός των κρατών μελών Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εθνική αρμοδιότητα των κρατών μελών σε

25 48 Άρθρο 3 παράγραφος 1 υποθέσεις περιουσιακών σχέσεων. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 42 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 1. Τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους τα οποία επιλαμβάνονται αγωγής σχετικά με την κληρονομική διαδοχή ενός εκ των συντρόφων κατ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. / [του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου] είναι εξίσου αρμόδια να αποφανθούν για τα ζητήματα των περιουσιακών σχέσεων των συντρόφων που έχουν σχέση με την αγωγή. 1. Τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους τα οποία επιλαμβάνονται υποθέσεων σχετικά με την κληρονομική διαδοχή ενός εκ των συντρόφων κατ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012, είναι εξίσου αρμόδια να αποφανθούν για τα ζητήματα των περιουσιακών σχέσεων των συντρόφων που έχουν σχέση με την υπόθεση κληρονομικής διαδοχής. 49 Άρθρο 4 (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 43 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) Διεθνής δικαιοδοσία σε περίπτωση χωρισμού των συντρόφων Τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους τα οποία επιλαμβάνονται αγωγής λύσης ή ακύρωσης σχέσης καταχωρημένης συμβίωσης είναι επίσης αρμόδια, σε περίπτωση συμφωνίας των συντρόφων, να αποφανθούν για τα ζητήματα που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των συντρόφων και έχουν σχέση με την αγωγή. Διεθνής δικαιοδοσία σε περίπτωση λύσης ή ακύρωσης Τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους τα οποία επιλαμβάνονται αγωγής λύσης ή ακύρωσης σχέσης καταχωρημένης συμβίωσης είναι επίσης αρμόδια να αποφανθούν για τα ζητήματα που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των συντρόφων και έχουν σχέση με την αγωγή, εφόσον η δικαιοδοσία των σχετικών δικαστηρίων έχει αναγνωριστεί ρητώς ή με άλλο σαφή τρόπο από τους συντρόφους.

26 Αυτή η συμφωνία μπορεί να συναφθεί οποτεδήποτε, ακόμα και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Όταν συνάπτεται πριν από τη διαδικασία, πρέπει να διατυπώνεται εγγράφως και να φέρει ημερομηνία και την υπογραφή αμφοτέρων των μερών. Ελλείψει συμφωνίας των συντρόφων, η δικαιοδοσία ρυθμίζεται από το άρθρο 5. Ελλείψει αναγνώρισης της δικαιοδοσίας των δικαστηρίων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, η δικαιοδοσία ρυθμίζεται από το άρθρο Άρθρο 4 α (νέο) (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 44 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) Άρθρο 4α Συμφωνία παρέκτασης της δικαιοδοσίας 1. Οι σύντροφοι δύνανται να συμφωνήσουν ότι τα δικαστήρια του κράτους μέλους το δίκαιο του οποίου επέλεξαν ως εφαρμοστέο για τις περιουσιακές σχέσεις που συνεπάγεται η συμβίωσή τους, σύμφωνα με το άρθρο 15β, είναι αρμόδια να αποφαίνονται για αυτές τις περιουσιακές σχέσεις. Αυτή η δικαιοδοσία είναι αποκλειστική. Με την επιφύλαξη του τρίτου εδαφίου, η συμφωνία παρέκτασης της δικαιοδοσίας μπορεί να συναφθεί ή να τροποποιηθεί ανά πάσα στιγμή και το αργότερο κατά το χρόνο της προσφυγής στο δικαστήριο. Εφόσον προβλέπεται από το δίκαιο του δικάζοντος δικαστηρίου, οι σύντροφοι μπορούν επίσης να επιλέξουν το εφαρμοστέο δίκαιο ενώπιον του δικαστηρίου κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Σε αυτή την περίπτωση, η επιλογή του δικαστηρίου καταχωρείται στα πρακτικά του δικαστηρίου σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους του δικάζοντος δικαστηρίου.

27 Όταν η συμφωνία συνάπτεται πριν από τη διαδικασία, πρέπει να διατυπώνεται εγγράφως και να φέρει ημερομηνία και την υπογραφή αμφοτέρων των μερών. Κάθε διαβίβαση διά της ηλεκτρονικής οδού που επιτρέπει μεταγενέστερη πρόσβαση στο περιεχόμενο της συμφωνίας λογίζεται ότι έχει καταρτισθεί «γραπτά». 2. Οι σύντροφοι μπορούν επίσης να συμφωνήσουν ότι, αν δεν έχει επιλεγεί δικαστήριο, αρμόδια είναι τα δικαστήρια του κράτους μέλους το δίκαιο του οποίου διέπει, σύμφωνα με το άρθρο 15, τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων. 51 Άρθρο 4 β (νέο) Άρθρο 4β Διεθνής δικαιοδοσία που βασίζεται στην παράσταση του εναγομένου ενώπιον του δικαστηρίου 1. Εκτός από τη δικαιοδοσία που απορρέει από άλλες διατάξεις του παρόντος κανονισμού, διεθνή δικαιοδοσία έχει ένα δικαστήριο κράτους μέλους το δίκαιο του οποίου έχει επιλεγεί, σύμφωνα με το άρθρο 15β ή το δίκαιο του οποίου ισχύει σύμφωνα με το άρθρο 15, και ενώπιον του οποίου παρουσιάζεται ο εναγόμενος. Ο κανόνας αυτός δεν εφαρμόζεται εάν η παράσταση του εναγομένου έχει σκοπό την αμφισβήτηση της διεθνούς δικαιοδοσίας ή εάν υπάρχει άλλο δικαστήριο με διεθνή δικαιοδοσία σύμφωνα με το άρθρο 3, το άρθρο 4 ή το άρθρο 4α. 2. Προτού κρίνει εαυτό αρμόδιο δυνάμει της παραγράφου 1, το δικαστήριο εξασφαλίζει ότι ο εναγόμενος έχει ενημερωθεί για το δικαίωμά να αμφισβητήσει τη διεθνή δικαιοδοσία και

28 52 Άρθρο 5 για τις συνέπειές της παράστασης ή της μη παράστασής του ενώπιον του δικαστηρίου. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 46 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 1. Εξαιρουμένων των περιπτώσεων των άρθρων 3 και 4, αρμόδια να αποφανθούν σε διαδικασία που αφορά τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων είναι τα δικαστήρια του κράτους μέλους: α) της κοινής συνήθους διαμονής των συντρόφων ή, ελλείψει αυτής β) της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής των συντρόφων, στο μέτρο που ο ένας εξ αυτών εξακολουθεί να διαμένει εκεί ή, ελλείψει αυτής γ) της συνήθους διαμονής του εναγομένου ή, ελλείψει αυτής δ) του κράτους μέλους όπου πραγματοποιήθηκε η καταχώρηση της σχέσης συμβίωσης. 1. Όταν κάποιο δικαστήριο δεν έχει διεθνή δικαιοδοσία δυνάμει των άρθρων 3, 4 και 4α, αρμόδια να αποφανθούν σε διαδικασία που αφορά τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων είναι τα δικαστήρια του κράτους μέλους: α) στο έδαφος του οποίου οι σύντροφοι έχουν τη συνήθη διαμονή τους τη στιγμή κατά την οποία το δικαστήριο επιλαμβάνεται της υπόθεσης ή, ελλείψει αυτής β) στο έδαφος του οποίου οι σύντροφοι είχαν την τελευταία συνήθη διαμονή τους, στο μέτρο που ο ένας εξ αυτών εξακολουθεί να διαμένει εκεί τη στιγμή κατά την οποία το δικαστήριο επιλαμβάνεται της υπόθεσης ή, ελλείψει αυτής γ) στο έδαφος του οποίου ο εναγόμενος έχει τη συνήθη διαμονή του τη στιγμή κατά την οποία το δικαστήριο επιλαμβάνεται της υπόθεσης ή, ελλείψει αυτής γα) της ιθαγένειας των δύο συντρόφων τη στιγμή κατά την οποία το δικαστήριο επιλαμβάνεται της υπόθεσης ή, στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, της κοινής μόνιμης κατοικίας τους (domicile) ή, ελλείψει αυτής δ) του κράτους μέλους όπου πραγματοποιήθηκε η καταχώρηση της σχέσης συμβίωσης. 2. Τα δικαστήρια που αναφέρονται στην 2. Τα δικαστήρια που αναφέρονται στην

29 παράγραφο 1 στοιχεία α), β) και γ) δύνανται να κηρύξουν εαυτά αναρμόδια αν το δίκαιο στο οποίο υπόκεινται δεν προβλέπει τον θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης. παράγραφο 1 στοιχεία α), β), γ) και γα) δύνανται να κηρύξουν εαυτά αναρμόδια αν το δίκαιο στο οποίο υπόκεινται δεν προβλέπει τον θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης. (Όσον αφορά το άρθρο 5 στοιχείο γα) (νέο), βλ. την τροπολογία στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο β), Αντιστοιχεί στην τροπολογία 47 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).). 53 Άρθρο 6 Όταν κανένα δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία δυνάμει των άρθρων 3, 4 ή 5 ή το δικαστήριο έχει κηρύξει εαυτό αναρμόδιο, τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους έχουν δικαιοδοσία στο μέτρο που: α) ένα ή περισσότερα περιουσιακά αγαθά ενός ή αμφοτέρων των συντρόφων βρίσκονται στο έδαφος αυτού του κράτους μέλους οπότε το επιλαμβανόμενο δικαστήριο καλείται να αποφανθεί μόνον επ αυτού ή επ αυτών των περιουσιακών αγαθών, ή β) οι σύντροφοι έχουν αμφότεροι την ιθαγένεια αυτού του κράτους μέλους ή, στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, την κοινή κατοικία τους (domicile). Όταν κανένα δικαστήριο κράτους μέλους δεν έχει δικαιοδοσία δυνάμει των άρθρων 3, 4, 4α ή 5 ή το δικαστήριο έχει κηρύξει εαυτό αναρμόδιο, τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους έχουν δικαιοδοσία στο μέτρο που ακίνητη περιουσία ή καταχωρημένα περιουσιακά αγαθά ενός ή αμφοτέρων των συντρόφων βρίσκονται στο έδαφος αυτού του κράτους σε αυτή την περίπτωση το επιλαμβανόμενο δικαστήριο καλείται να αποφανθεί μόνον επί της εν λόγω ακίνητης περιουσίας ή των εν λόγω καταχωρημένων περιουσιακών αγαθών. Στο πλαίσιο αυτό, τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους είναι αρμόδια να αποφασίσουν μόνο για την ακίνητη περιουσία ή τα καταχωρημένα περιουσιακά αγαθά που βρίσκονται στο εν λόγω κράτος μέλος. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 48 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).)

30 54 Άρθρο 7 Όταν κανένα δικαστήριο κράτους μέλους δεν έχει δικαιοδοσία δυνάμει των άρθρων 3, 4, 5 ή 6, ή το δικαστήριο έχει κηρύξει εαυτό αναρμόδιο, τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους μπορούν, κατ εξαίρεση και υπό τον όρο ότι η υπόθεση εμφανίζει επαρκή σύνδεσμο με το συγκεκριμένο κράτος μέλος, να αποφανθούν σχετικά με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, σε περίπτωση που αποδεικνύεται αδύνατη ή μη εύλογη η κίνηση ή η διεξαγωγή διαδικασίας σε τρίτη χώρα. Όταν κάποιο δικαστήριο κράτους μέλους δεν έχει δικαιοδοσία δυνάμει των άρθρων 3, 4, 4α, 5 ή 6, τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους μπορούν, κατ εξαίρεση να αποφανθούν σε υπόθεση σχετικά με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, σε περίπτωση που αποδεικνύεται αδύνατη ή μη εύλογη η κίνηση ή η διεξαγωγή διαδικασίας σε τρίτη χώρα με την οποία η υπόθεση παρουσιάζει στενό δεσμό. Η υπόθεση πρέπει να παρουσιάζει επαρκή δεσμό με το κράτος μέλος του επιληφθέντος δικαστηρίου. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 11 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 49 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 55 Άρθρο 8 Το δικαστήριο που επιλαμβάνεται δυνάμει των άρθρων 3, 4, 5, 6 ή 7 και ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η διαδικασία είναι επίσης αρμόδιο να εξετάσει την ανταγωγή, στο μέτρο που αυτή εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Το δικαστήριο που επιλαμβάνεται δυνάμει των άρθρων 3, 4, 4α, 5, 6 ή 7 και ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η διαδικασία είναι επίσης αρμόδιο να εξετάσει την ανταγωγή, στο μέτρο που αυτή εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Όταν το δικαστήριο επιλαμβάνεται σύμφωνα με το άρθρο 6, η αρμοδιότητά του να εξετάσει την ανταγωγή αφορά μόνο την ακίνητη περιουσία ή τα καταχωρημένα περιουσιακά αγαθά που αποτελούν αντικείμενο της κύριας υπόθεσης. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 50 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).)

31 56 Άρθρο 9 Ένα δικαστήριο λογίζεται ως επιληφθέν: α) από την ημερομηνία κατάθεσης στο δικαστήριο του εισαγωγικού εγγράφου της δίκης ή άλλου ισοδύναμου εγγράφου, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενάγων δεν παρέλειψε στη συνέχεια να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα για την κοινοποίηση ή την επίδοση του εγγράφου στον εναγόμενο, β) εάν το έγγραφο πρέπει να κοινοποιηθεί ή να επιδοθεί προτού κατατεθεί στο δικαστήριο, από την ημερομηνία παραλαβής του από την αρχή που είναι υπεύθυνη για την κοινοποίηση ή την επίδοση, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενάγων δεν παρέλειψε στη συνέχεια να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα για την κατάθεση του εγγράφου στο δικαστήριο. Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου, ένα δικαστήριο λογίζεται ως επιληφθέν: α) από την ημερομηνία κατάθεσης στο δικαστήριο του εισαγωγικού εγγράφου της δίκης ή άλλου ισοδύναμου εγγράφου, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενάγων δεν παρέλειψε στη συνέχεια να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα για την κοινοποίηση ή την επίδοση του εγγράφου στον εναγόμενο β) εάν το έγγραφο πρέπει να κοινοποιηθεί ή να επιδοθεί προτού κατατεθεί στο δικαστήριο, από την ημερομηνία παραλαβής του από την αρχή που είναι υπεύθυνη για την κοινοποίηση ή την επίδοση, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενάγων δεν παρέλειψε στη συνέχεια να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα για την κατάθεση του εγγράφου στο δικαστήριο, ή (βα) εφόσον η διαδικασία τίθεται σε κίνηση αυτεπαγγέλτως, από την ημερομηνία λήψης από το δικαστήριο της απόφασης για την έναρξη της διαδικασίας, ή, σε περίπτωση που η απόφαση αυτή δεν απαιτείται, από την ημερομηνία καταχώρησης της υπόθεσης στο μητρώο του δικαστηρίου. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 14 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 51 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 57 Άρθρο 12 παράγραφος 1 1. Αν έχουν ασκηθεί αγωγές με το ίδιο αντικείμενο και εκ της ιδίας αιτίας μεταξύ των ιδίων διαδίκων ενώπιον δικαστηρίων 1. Αν έχουν ασκηθεί αγωγές με το ίδιο αντικείμενο και εκ της ιδίας αιτίας μεταξύ των συντρόφων ενώπιον δικαστηρίων

32 διαφόρων κρατών μελών, κάθε δικαστήριο εκτός εκείνου που επελήφθη πρώτο αναστέλλει αυτεπάγγελτα τη διαδικασία του μέχρι να διαπιστωθεί η διεθνής δικαιοδοσία του δικαστηρίου που επελήφθη πρώτο. διαφόρων κρατών μελών, κάθε δικαστήριο εκτός εκείνου που επελήφθη πρώτο αναστέλλει αυτεπάγγελτα τη διαδικασία του μέχρι να διαπιστωθεί η διεθνής δικαιοδοσία του δικαστηρίου που επελήφθη πρώτο. 59 Άρθρο 13 παράγραφος 2 (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 52 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 2. Όταν οι αγωγές αυτές εκκρεμούν σε πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας, το δεύτερο επιληφθέν δικαστήριο δύναται επίσης, με αίτηση ενός από τους διαδίκους, να κηρύξει εαυτό αναρμόδιο, υπό την προϋπόθεση ότι το πρώτο επιληφθέν δικαστήριο έχει δικαιοδοσία για να κρίνει τις αγωγές αυτές και ότι το δίκαιό του επιτρέπει την συνεκδίκασή τους. 2. Όταν οι αγωγές αυτές εκκρεμούν σε πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας, το δεύτερο επιληφθέν δικαστήριο δύναται επίσης, με αίτηση ενός από τους συντρόφους, να κηρύξει εαυτό αναρμόδιο, υπό την προϋπόθεση ότι το πρώτο επιληφθέν δικαστήριο έχει δικαιοδοσία για να κρίνει τις αγωγές αυτές και ότι το δίκαιό του επιτρέπει την συνεκδίκασή τους. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 54 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).) 60 Άρθρο 14 Είναι δυνατό να υποβληθεί αίτηση για τη λήψη προσωρινών ή συντηρητικών μέτρων που προβλέπονται από το δίκαιο κράτους μέλους στα δικαστήρια του κράτους αυτού, έστω και αν τα δικαστήρια άλλου κράτους μέλους έχουν, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, διεθνή δικαιοδοσία για την εκδίκαση της υπόθεσης επί της ουσίας. Είναι δυνατό να υποβληθεί αίτηση ενώπιον των δικαστηρίων κράτους μέλους για εκείνα τα προσωρινά μέτρα, περιλαμβανομένων των ασφαλιστικών, που προβλέπονται από το δίκαιο του εν λόγω κράτους, έστω και εάν, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, η διεθνής δικαιοδοσία για την ουσία της υπόθεσης ανήκει στα δικαστήρια άλλου κράτους μέλους. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 19 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 56 της έκθεσης στο 2011/0059 (CNS).)