ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ \Ιασίου 1, \Αθήνα / 1, Iasiou str., Athens, Hellas

Transcript

1 ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ Κ.Α ΤΕΥΧΟΣ ΑΡ. 23 ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ \Ιασίου 1, \Αθήνα / 1, Iasiou str., Athens, Hellas

2 28 ο Φεστιβαλ Βιβλιου Θεσσαλονικης Μέ τόν καθιερωμένο ^Αγιασμό πού τελέστηκε àπό τόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμο, ôνοιξε τίς πύλες του στήν παραλία τοü ΛευκοÜ Πύργου τό Σάββατο 6 \Ιουνίου 2009, στίς 8:30 τό βράδυ τό 28ο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης πού διοργάνωσε ï Σύνδεσμος \Εκδοτ ν Βόρειας ^Ελλάδας. Μετά τό πέρας τéς τελετéς ï Παναγιώτατος στήν ïμιλία του μεταξύ ôλλων àνέφερε: «Θέλω νά συγχαρ τόν κ. Μπαρμπουνάκη καί τά μέλη τοü Συνδέσμου \Εκδοτ ν Βόρειας ^Ελλάδας γι αéτήν τήν μεγάλη διοργάνωση πού μäς δίνει τήν εéκαιρία νά παρακολουθήσουμε λες τίς âκδόσεις καί προπάντων τίς καινούργιες. ^Η αûξηση τοü àριθμοü âκδόσεων βιβλίων πού εrναι πολύ μεγάλη στήν âποχή μας καί μεγάλη προσέλευση τοü κόσμου στό Φεστιβάλ βιβλίου εrναι àποδείξεις πολιτιστικοü στοιχείου καί καλλιέργειας τéς ψυχéς τοü νεοέλληνα πού πράγματι àγαπάει τό βιβλίο». Στή φετινή 28η διοργάνωση τοü Φεστιβάλ Βιβλίου, οî συμμετοχές τ ν âκδοτικ ν ο κων qταν αéξημένες κατά 5% σέ σχέση μέ πέρυσι, καθώς στά âκθετήριά του φιλοξενήθηκαν περισσότεροι àπό 300 âκδοτικοί οrκοι, πού παρουσίασαν περισσότερους àπό τίτλους βιβλίων àπό τήν ëλληνική καί ξένη βιβλιογραφία. \Αξίζει νά σημειωθεö τι σέ öρευνα πού πραγματοποιήθηκε àνάμεσα στούς âπισκέπτες τéς \Εκθέσεως θεωροüν «σημαντικό καί καταξιωμένο θεσμό τό Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης, 98% τ ν âπισκεπτ ν του, âν ποσοστό 20% σων ξεναγοüνται σ αéτό, öρχονται àπό διάφορα μέρη τéς Βόρειας ^Ελλάδας», πως âπισήμανε ï πρόεδρος τοü Συνδέσμου \Εκδοτ ν Βόρειας ^Ελλάδας, Μπάμπης Μπαρμπουνάκης, âπικαλούμενος στοιχεöα öρευνας, πού διενεργήθηκε στό χ ρο τοü Φεστιβάλ, τά δύο προηγούμενα χρόνια, καί συμπλήρωσε πώς: παρά τήν àνησυχητική μείωση τ ν συμμετοχ ν âκδοτικ ν ο κων πού σημειώθηκε σέ ôλλες σημαντικές âκδηλώσεις γιά τό βιβλίο, τό 28ο Φεστιβάλ Βιβλίου παρουσιάζει καί φέτος τόν διο μέ πέρυσι καί πάντα μεγάλο àριθμό συμμετοχ ν. Αéτό àποδεικνύει τι àκόμη καί στίς πρωτόγνωρες συνθéκες ο κονομικéς κρίσης πού βιώνουμε, οî ôνθρωποι τοü βιβλίου καί τό àναγνωστικό κοινό στηρίζουν τό Φεστιβάλ Βιβλίου, ½ς κορυφαöο καί καταξιωμένο θεσμό τοü πολιτισμοü. Σέ δήλωσή του ï πουργός Μακεδονίας - Θράκης, ΣταÜρος Καλαφάτης, κατά τήν τελετή âγκαινίων τοü Φεστιβάλ τόνισε: «^Ο Σύνδεσμος \Εκδοτ ν Βόρειας ^Ελλάδας μέ μία καινοτόμο, γιά τήν âποχή της, πρόταση καθιέρωσε τό Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης, ½ς να κυρίαρχο θεσμό στό χ ρο τ ν âκδόσεων καί τéς δημιουργίας. \Ασκώντας τή δική του κλαδική πολιτική öθεσε ½ς ôμεση προτεραιότητα τή διάδοση τοü βιβλίου καί πέτυχε àνοίγοντας τά κλειστά σχήματα παλαιότερων àντιλήψεων νά âντάξει τό Φεστιβάλ στή ζωή τ ν Θεσσαλονικέων, àλλά καί τ ν κατοίκων λης τéς Βόρειας ^Ελλάδας. Μέ πετυχημένες κινήσεις πρός τίς χ ρες τéς ΝοτιοανατολικÉς Εéρώπης àναδιαμορφώνει τό καθεστώς στό χ ρο τ ν âκδόσεων. ^Η βόλτα στήν παραλία τéς Θεσσαλονίκης τίς μέρες τοü Φεστιβάλ εrναι δική μας öκφραση βιβλιοφιλίας». Κατά τήν τελετή τ ν âγκαινίων χαιρετισμό àπηύθυναν ï Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, ï Νομάρχης Θεσσαλονίκης κ. Παναγιώτης Ψωμιάδης, ï ^Υφυπουργός \Εσωτερικ ν κ. Κώστας Γκιουλέκας, ï Πρόεδρος τéς ΔημοκρατικÉς \Αναγέννησης κ. Στέλιος Παπαθεμελής, βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Χρύσα \Αράπογλου ½ς âκπρόσωπος τοü Προέδρου τéς \ΑξιωματικÉς \Aντιπολίτευσης Γεωργίου Παπανδρέου, οî βουλευτές Θεσσαλονίκης κ. Γι ργος \Ορφανός, κ. \Απόστολος Τζιτζικώστας, κ. Γιάννης Μαγκριώτης, κυρία Σοφία Καλαντζίδου καί ï τέως ^Υπουργός κ. Ακης Τσοχατζόπουλος. Τήν âκδήλωση τ ν âγκαινίων πλαισίωσε τό Χορευτικό Συγκρότημα Παραδοσιακ ν Χορ ν àπό τήν Παγκρήτια \Αδελφότητα Μακεδονίας πού καταχειροκροτήθηκε àπό τό πολυπληθές κοινό. ^Η φετινή διοργάνωση, πού διήρκησε ως τίς 21 \Ιουνίου, qταν àφιερωμένη στά ëκατό χρόνια àπό τόν âρχομό τοü \Ελευθέριου Βενιζέλου στήν ^Ελλάδα, στά 150 χρόνια àπό τή γέννηση τοü μεγάλου Ελληνα ποιητé ΚωστÉ ΠαλαμÄ, καί στά 100 χρόνια àπό τή γέννηση τοü λογοτέχνη ΠαντελÉ Πρεβελάκη, âν ï ΙΘ' Πνευματικός Μάιος - Πολιτιστική Ανοιξη τéς Θεσσαλονίκης - εrναι àφιερωμένος στά 50 χρόνια àπό τό θάνατο τοü γλωσσολόγου Μανώλη Τριανταφυλλίδη καί στά 30 χρόνια àπό τό θάνατο τοü θεατρολόγου Σωκράτη ΚαραντινοÜ. ^Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε μέ τή συνεργασία τοü Δήμου Θεσσαλονίκης καί τελοüσε πό τήν α γίδα τ ν πουργείων ΠολιτισμοÜ καί Μακεδονίας - Θράκης. Στό χ ρο τοü Φεστιβάλ βιβλίου φιλοξενήθηκαν âκδηλώσεις λόγου, μουσικéς, θεάτρου, χοροü καθώς καί παρουσιάσεις βιβλίων. ^Η \Αποστολική Διακονία τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος στηρίζοντας μόνιμα κάθε âκδήλωση πού àφορä τό βιβλίο στή συμπρωτεύουσα συμμετεöχε κι âφέτος στό Φεστιβάλ Βιβλίου στό π àριθμόν 16 Περίπτερο, âκθέτοντας τούς νέους τίτλους τ ν âκδόσεών της, πολλούς àξιόλογους καί âπιτυχημένους τίτλους τοü παρελθόντος àλλά καί τίς βιβλικές, πατερικές καί λειτουργικές της âκδοτικές σειρές.

3 ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ MHNAΣ ΙΟΥΝΙΟΣ Κυκλοφόρησε àπό τίς âκδόσεις τéς τοü ëορταζομένου ^Αγίου àκολουθοüσε \ΑποστολικÉς Διακονίας ï κτος κατά àνάγνωση τοü àναγραφομένου σ αéτά βίου σειρά τόμος, πού περιλαμβάνει τό μήνα \Ιούνιο, τοü ΣυναξαριστοÜ τéς \Ορθοδόξου \Εκ Οî βίοι τ ν ^Αγίων μας àποδεικνύουν τήν του. κλησίας, πό τοü Θεοφιλεστάτου âπισκόπου àλήθεια τéς πίστεώς μας. Τό πρόβλημα τ ν Φαναρίου κ. \Αγαθαγγέλου. Τό öργο γραμμένο στή δημοτική γλώσσα καί μέ πληθώρα τόν Θεό ï ôθεος μπορεö νά πεö âπιπόλαια τι àθέων δέν εrναι ï Θεός, àλλά οî Αγιοι. Γιά âγχρώμων ε κόνων τ ν ëορταζομένων ^Αγίων δέν πάρχει. \Αλλά τί θά πεö γιά τούς ^Αγίους; àποτελεö àπαραίτητο καί χρήσιμο βοήθημα Δηλώνουμε καί πάλιν, διαίτερα âμεöς οî γιά κάθε âνδιαφερόμενο. κληρικοί, τή χαρά μας γιά τήν öκδοση τοü Σέ παλαιότερο σχόλιό του γιά τήν âν λόγω ΣυναξαριστοÜ καί δοξάζουμε τόν öκδοση τοü ΣυναξαριστοÜ, ï Καθηγητής Θεό γι αéτό. Καί ï λόγος εrναι τι μέ τό Σχήμα 18Χ25, σελ. 514, τéς ΘεολογικÉς ΣχολÉς τοü Πανεπιστημίου Συναξαριστή αéτόν öχουμε νά δίδουμε στούς τιμή: 20 \Αθην ν, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης χριστιανούς μας να καθημερινό πνευματικό Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. ^Ιερεμίας εrχε γράψει: àνάγνωσμα, μία âγγυημένη ½ς καθαρή τροφή γιά τήν ψυχή «Γιά μäς τούς \Ορθοδόξους ï Συναξαριστής εrναι τους, γιατί αéτή δίδεται àπό τήν \Αποστολική Διακονία âγκυκλοπαίδεια τéς \Εκκλησίας μας, γιατί πραγματικά τéς \Εκκλησίας μας καί αéτή τροφή εrναι οî βίοι τ ν στούς βίους τ ν ^Αγίων μας περιλαμβάνεται λο τό ^Αγίων μας, πού δείχνουν àπό ποü πάει ï δρόμος γιά τό περιεχόμενο τéς πίστεώς μας καί ½ς διδασκαλία καί ½ς Θεό καί τή Βασιλεία Του, γιά τό γλυκό Παράδεισο, γιά τόν πράξη. Οî βίοι τ ν ^Αγίων αéτοί qταν παλαιότερα τά θέματα ïποöο ε μαστε πλασμένοι. τ ν κηρυγμάτων στίς συγκεντρώσεις τ ν πιστ ν γιά τή ΣυνιστοÜμε ïλόκαρδα στούς àγαπητούς àναγν στες λατρεία καί γιά τήν àκρόαση τοü λόγου τοü ΘεοÜ, στίς îερές τοü περιοδικοü νά àγοράζουν κατά μήνα τόν âκδιδόμενο Συνάξεις, δηλαδή, πως λέγονται μέ λειτουργική öκφραση àπό τήν \Αποστολική Διακονία τéς \Εκκλησίας μας οî συγκεντρώσεις αéτές καί γι' αéτό àκριβ ς τό λόγο τό τόμο τοü ΣυναξαριστοÜ, àλλά καί νά τόν διαβάζουν. βιβλίο τό περιέχον τούς βίους τ ν ^Αγίων τό çνομάζουμε Οσοι θέλουν νά προοδεύσουν πνευματικά, τέτοια Συναξαριστή. Οτι δέ πράγματι οî βίοι τ ν ^Αγίων qταν àναγνώσματα νά öχουν ½ς καθημερινή τροφή: Βίους παλαιά τά θέματα κηρυγμάτων στίς λατρευτικές Συνάξεις ^Αγίων (Συναξαριστής), ^Αγία Γραφή ( Παλαιά καί Καινή φαίνεται στά λειτουργικά μας ΜηναÖα, που μετά τή μνεία Διαθήκη) καί Πατερικές ïμιλίες. Οι ΙερομΑρτυρες Ανθιμος-ΒαβΥλας- ΒλΑσιος-ΙγνΑτιος-ΚλΗμης-ΛουκιανΟς Συμεών τοü ΜεταφραστοÜ Ε σαγωγή - \Απόδοση - Σημειώσεις, Γεωργίου Δ. Παπαδημητρόπουλου Οî \Εκδόσεις τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας συνεχίζοντας τήν προσπάθεια νά μεταφέρουν στή νεοελληνική γλώσσα Βίους ^Αγίων àπό τό ^Αγιολόγιο τοü μεγαλύτερου êγιολόγου τοü 10ου α ώνα, Συμεών τοü ΜεταφραστοÜ, âξέδωσαν τούς βίους τ ν ^Ιερομαρτύρων \Ανθίμου Νικομηδείας, Βαβύλα \Αντιοχείας, Βλασίου Σεβαστείας, \Ιγνατίου τοü Θεοφόρου, âπισκόπου \Αντιοχείας, Κλήμεντος \Αγκύρας καί ΛουκιανοÜ τοü Σαμοσατέως, περίφημου ëρμηνευτé τéς Σχ. 14Χ20,5 σελ. 296, τιμή: 8 ^Αγίας ΓραφÉς. Μέ âξαίσια λυρική àφήγηση ï Συμεών ï Μεταφραστής μäς μεταδίδει μέ γλαφυρότητα τό μεγαλεöο ψυχéς, τή θέρμη τéς πίστεως καί τήν αéταπάρνηση τ ν ^Ιερομαρτύρων, οî ïποöοι öλαβαν τό àκάνθινο στέφανο τοü μαρτυρίου στούς πικρούς μά συνάμα καί ρωικούς χρόνους τ ν διωγμ ν. Τήν àπόδοση στή νεοελληνική γλώσσα, τήν ε σαγωγή καί τίς σημειώσεις âπιμελήθηκε ï φιλόλογος καί θεολόγος κ. Γεώργιος Παπαδημητρόπουλος.

4 Η ΘεραπευτικΗ των πνευματικων νοσηματων Ε σαγωγή στήν àσκητική παράδοση τéς \Ορθοδόξου \Εκκλησίας τόμοι Α' & Β' τοü Jean Claude Larchet, Μετάφραση Χρίστου Κούλα Τόμος Α', σχ. 14Χ21, σελ. 656, τιμή 18 συγγραφέας τοü öργου ^Ο Jean Claude Larchet, διδάκτωρ Φιλοσοφίας καί Θεολογίας τοü Πανεπιστημίου τοü Στρασβούργου, θεωρεöται νας àπό τούς κορυφαίους \Ορθόδοξους πατρολόγους τéς Δύσεως, καθώς öχει νά âπιδείξει πλουσιώτατο συγγραφικό öργο γιά τήν πνευματικότητα τ ν Πατέρων τéς \Εκκλησίας, μεταφρασμένο μάλιστα, σέ δώδεκα γλ σσες. Στό παρόν öργο, ï συγγραφέας àντιδιαστέλλει στή θεολογική σκέψη τéς Δύσεως, ïποία ëρμηνεύει τό àπολυτρωτικό öργο ΧριστοÜ μέ στενούς δικανικούς ρους, τήν εéρύτερη πατερική παράδοση τéς \Ορθοδοξίας: ï Χριστός δέν εrναι λυτρωτής τοü àνθρώπου μόνο μέ τήν δικανική öννοια τéς âξαγορäς τéς êμαρτίας. Οî ροι Λυτρωτής καί Σωτήρας ταυτίζονται καί τό ρéμα «σώζω» σημαίνει âπίσης καί «θεραπεύω». Γι αéτό οî Πατέρες àπό τόν πρ το α ώνα àπέδωσαν στόν Χριστό Τόμος B', σχ. 14Χ21, σελ. 656, τιμή 18 τό προσωνύμιο «\Ιατρός τ ν ψυχ ν καί τ ν σωμάτων». Αéτός κομίζει σέ κάθε βαπτιζόμενο τή θεραπεία στήν àσθενούσα àνθρώπινη φύση του. Κάθε χριστιανός γιά νά ο κειοποιηθεö τή Θεία Χάρη çφείλει νά àσκηθεö διάγοντας πνευματική ζωή. ^Η ôσκηση εrναι τό μέσο θεραπείας καί âπιστροφéς τéς νοσούσας àνθρώπινης φύσης στήν προπτωτική μακαριότητα. Στόν Β τόμο τéς πρωτότυπης μελέτης ï συγγραφέας, στηριζόμενος πάντοτε στήν êγιοπατερική παράδοση, πραγματεύεται διεξοδικά ξι âπιμέρους ëνότητες: τήν γιή προπτωτική κατάσταση τéς àνθρώπινης φύσης, τήν παθογένεση καί σημειολογία τ ν πνευματικ ν νοσημάτων, τόν θεραπευτικό ρόλο τ ν âκκλησιαστικ ν μυστηρίων, τήν πρακτική θεραπευτική τ ν παθ ν, τήν κατανίκηση αéτ ν καί τέλος, τούς καρπούς τéς àνακτηθείσας γείας τéς àνθρώπινης φύσης. Eπετηρiδα (^Ημερολόγιο τσέπης) Σχ. 14Χ9, σελ. 112, τιμή: 1 ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2010 Οî âκδόσεις τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος θά διαθέσουν καί γιά τό öτος 2010 πλήρη σειρά âκκλησιαστικ ν ^Ημερολογίων. Ηδη κυκλοφοροüν τό μερολόγιο τσέπης ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ καί ï ΗΜΕΡΟΔΕΙΚΤΗΣ ΤΟΙΧΟΥ, âν βρίσκεται âπί τοü πιεστηρίου ï ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟΣ ΗΜΕ ΡΟΔΕΙΚΤΗΣ καί τά ΔΙΠΤΥΧΑ τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος γιά τό öτος Η ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ ( μερολόγιο τσέπης) περιέχει συνοπτικό καί àναλυτικό ëορτολόγιο τοü 2010, σημειωματάριο, τηλεφωνική àτζέντα, τίς περιόδους νηστείας τοü öτους καί χρήσιμες âκκλησιαστικές πληροφορίες. ^Η âπετηρίδα τοü öτους 2010 θά εrναι àφιερωμένη στό Κατηχητικό öργο τéς \Εκκλησίας μας. Ο ΗΜΕΡΟΔΕΙΚΤΗΣ ΤΟΙΧΟΥ περιέχει àναλυτικό ëορτολόγιο τοü öτους àλλά καί μηνύματα γιά τήν ëορτή τéς μέρας θέματα πού àφοροüν τή χριστιανική ζωή. ^Ο μεροδείκτης κοσμεöται μέ ½ραιότατη φορητή ε κόνα τοü 17ου α ώνα πού âμφανίζει τόν Ημεροδεiκτης τοiχου Σχ. 29Χ21, τιμή: 5 \ΙησοÜ Χριστό ½ς Παντοκράτορα «σέ δόξα», προερχόμενη àπό τήν ^Ιερά Μονή Παναγίας \Ελεούσης τéς νήσου τ ν \Ιωαννίνων καί ïποία πλαισιώνεται μέ χρυσοτυπία. Ο ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟΣ ΗΜΕΡΟΔΕΙΚΤΗΣ (σχéμα 14Χ21), πού εrναι àφιερωμένος στό πρόσωπο τéς ^Υπεραγίας Θεοτόκου, πέρα àπό τό ëορτολόγιο καί τό καθημερινό μήνυμα, παρέχει τή δυνατότητα àναλυτικéς καταγραφéς καί προγραμματισμοü τ ν μερήσιων ποχρεώσεων τοü κατόχου του.

5 ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ PΩMAIOΚΑΘΟΛΙΚΩΝ \Αποστολική Διακονία τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος, μέ τήν εéλογία τοü Μακαριωτάτου \Αρχιεπι ^Η σκόπου \Αθην ν καί Πάσης ^Ελλάδος κ.κ. ^Ιερωνύμου καί τήν öγκριση τοü ΚεντρικοÜ ΔιοικητικοÜ Συμβουλίου αéτéς, πραγματοποίησε γιά πέμπτη συνεχόμενη χρονιά τό «Πρόγραμμα âκμάθησης τéς νεοελληνικéς γλώσσας καί γνωριμίας μέ τήν çρθόδοξη παράδοση καί τόν ëλληνικό πολιτισμό». Τό πρόγραμμα παρακολούθησαν γιά να μήνα ε κοσι πέντε Ρωμαιοκαθολικοί νέοι φοιτητές, κληρικοί καί λαϊκοί, προερχόμενοι àπό δώδεκα διαφορετικές χ ρες τοü κόσμου. ^Η φιλοξενία καί τά μαθήματα τéς ëλληνικéς γλώσσας öγιναν στίς âγκαταστάσεις τοü ΘεολογικοÜ - ΦοιτητικοÜ Ο κοτροφείου τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας στό Προσκύνημα τéς ^Αγίας Βαρβάρας τοü ïμωνύμου Δήμου \ΑττικÉς. Τούς συμμετέχοντες συνάντησε καί καλωσόρισε àπό τίς πρ τες μέρες τéς παραμονéς τους στήν \Αθήνα ï Θεοφιλέστατος \Επίσκοπος Φαναρίου κ. \Αγαθάγγελος, Γενικός Διευθυντής τοü \ΟργανισμοÜ, ï ïποöος στήν προσφώνησή του àναφέρθηκε διεξοδικά στούς σκοπούς καί τή σπουδαιότητα τοü Προγράμματος. \Εκτός τ ν καθημεριν ν ταχύρυθμων μαθημάτων âκμάθησης τéς νεοελληνικéς γλώσσας, οî φιλοξενούμενοι εrχαν τήν εéκαιρία νά âπισκεφθοüν τοπικούς φορεöς, îερά προσκυνήματα, çρθόδοξες μονές και âνορίες, àρχαιολογικούς χώρους καί μουσεöα τéς πατρίδας μας. Πραγματοποίησαν δέ âκδρομές στίς ^Ιερές Μητροπόλεις ^Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος μέ τούς σπουδαστές τοü σεμιναρίου στόν ^Ιερό Μητροπολιτικό Ναό τοü \Aποστόλου Παύλου στήν Κόρινθο ^Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος μέ τούς σπουδαστές τοü σεμιναρίου στό ^Ιερό Προσκύνημα τοü ^Οσίου \Ιωάννου τοü Ρώσου Κορίνθου καί Χαλκίδος, που οî ο κεöοι Μητροπολίτες τούς ποδέχθηκαν μέ âγκαρδιότητα. \Επιπλέον, οî φιλοξενούμενοι φοιτητές âνημερώθηκαν γιά τή λειτουργία \Οργανισμ ν τéς \Εκκλησίας μας καί τό öργο πού αéτοί âπιτελοüν. Μέ âνδιαφέρον, àκόμη, παρακολούθησαν σεμινάρια πάνω σέ θέματα çρθόδοξης θεολογίας καί ποιμαντικéς. \Ενδεικτικό τéς àποδοχéς τοü Προγράμματος àπό τούς συμμετέχοντες εrναι καί τό àπόσπασμα àπό τήν àποχαιρετιστήρια ïμιλία τοü âκπροσώπου τους: «oηταν νας μήνας âμπειρίας τéς φιλίας καί τéς àγάπης. ^Η φιλοξενία τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος εrναι μαρτυρία τéς χριστιανικéς àγάπης. Τό Πρόγραμμα αéτό μäς öδωσε τή δυνατότητα νά γνωρίσουμε καλύτερα τήν \Εκκλησία τéς ^Ελλάδος, âν συνάντηση μέ τούς \Επισκόπους qταν μιά πνευματική âμπειρία. Μάθαμε νά μιλäμε καί νά γράφουμε τήν ëλληνική γλώσσα, πού εrναι γλώσσα τ ν πρώτων Πατέρων τéς \Εκκλησίας. Ε μαστε εéγνώμονες γιά λα. Θά εrστε πάντα μέσα στίς àναμνήσεις καί τίς προσευχές μας. ΣÄς εéχαριστοüμε». Τό πρόγραμμα ïλοκληρώθηκε στίς 6 Αéγούστου 2009 μέ τή διοργάνωση μιäς μικρéς γιορτéς, κατά τή διάρκεια τéς ïποίας àντηλλάγησαν àναμνηστικά δ ρα καί àπονεμήθηκαν àπό τόν Α δεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερο π. Λεωνίδη Ψαριανό, Διευθυντή ΔιοικητικοÜ-Ο κονομικοü τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας, οî ε δικές βεβαιώσεις παρακολούθησης στούς συμμετέχοντες φοιτητές. Η ΑποκAλυψη τοy ΙωAννη Μιά âκσυγχρονιστική ëρμηνευτική προσέγγιση ^Ομοτ. ΚαθηγητοÜ Γεωργίου Π. Πατρώνου ïμότιμος Καθηγητής τοü Πανεπιστημίου \Αθην ν κ. Γ. Πατρ νος, ^Ο μέ τή μοναδική âπιστημονική ôνεση πού τοü δίνει âπί δεκαετίες âνασχόλησή του μέ τήν ëρμηνεία καί θεολογία τéς ΚαινÉς Διαθήκης, àλλά καί οî ε δικές μελέτες πού öχει âκπονήσει γιά τήν \Αποκαλυπτική Γραμματεία τéς ΜεσοδιαθηκικÉς περιόδου, κατανοεö σο âλάχιστοι τήν πραγματική σημασία τéς \Αποκάλυψης τοü \Ιωάννη καί τήν ëρμηνεία της στόν σύγχρονο κόσμο μας. ^Ο συγγραφέας àναδεικνύει τό μοναδικό σωτηριολογικό μήνυμα τοü θεόπνευστου öργου τéς \Αποκάλυψης, àποφεύγοντας τίς συμπληγάδες τοü στείρου çρθολογισμοü καί τοü εéσεβιστικοü àποκαλυπτισμοü. ^Ο àναγνώστης μέ τήν εûληπτη καί àνεπιτήδευτη öκφραση τοü συγγραφέα θά ο κειοποιηθεö τή βαθύτερη λειτουργική âσχατολογία σωτηριολογικοü χαρακτήρα τéς \Αποκάλυψης. Σχ. 14Χ21, σελ. 128, τιμή 7

6 ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ \Αθήνα, 10 \Ιουνίου 2009 Μέ τήν παρουσία τοü Θεοφιλεστάτου \Επισκόπου Φαναρίου κ. \Αγαθαγγέλου, ΓενικοÜ ΔιευθυντοÜ τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος, τ ν Διευθυντ ν τ ν Τμημάτων τοü \ΟργανισμοÜ, καθηγητ ν τοü Πανεπιστημίου \Αθην ν καί πλήθους ποψηφίων καί τελειόφοιτων σπουδαστ ν τ ν σχολ ν, πραγματοποιήθηκε τήν Τετάρτη 10 \Ιουνίου καί œρα 7 μ.μ., στόν Προσκυνηματικό ^Ιερό Ναό ^Αγίας Βαρβάρας τοü ïμωνύμου Δήμου \ΑττικÉς, Τελετή λήξεως τ ν Φροντιστηρίων ^Υποψηφίων Κατηχητ ν καί \Επιμορφώσεως Κατηχητ ν καί τοü Σεμιναρίου \Εκμαθήσεως τéς ^ΕλληνικÉς ΝοηματικÉς Γλώσσας τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας. Τό πρόγραμμα τéς τελετéς ôρχισε μέ τήν âκτέλεση βυζαντιν ν μνων καί παραδοσιακ ν τραγουδι ν àπό τή χορωδία τ ν σπουδαστ ν πό τή διεύθυνση τοü καθηγητοü τéς ΒυζαντινÉς ΜουσικÉς κ. \Ηλία Φραγκάκη καί τήν àπόδοση στήν ëλληνική νοηματική γλώσσα κειμένων τéς Θείας Λειτουργίας àπό τούς σπουδαστές τοü Σεμιναρίου. \Ακολούθησε ï χαιρετισμός τοü Μακαριωτάτου \Αρχιεπισκόπου \Αθην ν καί Πάσης ^Ελλάδος κ. ^Ιερωνύμου, πού àνέγνωσε ½ς âκπρόσωπός του ï Πανοσιολ. \Αρχιμανδρίτης π. Κάλλιστος Ροδόπουλος, Δ/ντής παρά τfé Γεν. Διευθύνσει. ^Ο Μακαριώτατος στό χαιρετισμό του àνέφερε: «^Η σημερινή τελετή λήξεως τ ν μαθημάτων τ ν Φροντιστηρίων τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας συμπίπτει μέ τήν ëβδομάδα πού παρξή μας λαμπροφορεö àπό τό àνέσπερο φ ς τéς ΠεντηκοστÉς, τό ïποöο àρδεύει ïλόκληρη τή ζωή τéς \Εκκλησίας. Εrναι αéτή χάρη τοü ^Αγίου Πνεύματος πού καθιστä τά πάντα διαφορετικά, λουσμένα μέσα στό φ ς τοü ΧριστοÜ. Τό Αγιο ΠνεÜμα εrναι τό àείποτε ζητούμενο «δωρ ζ ν» (\Ιω. 4,10), πού ζωοποιεö «πäσαν σάρκα» (Πράξ. 2,17), πού àνακαινίζει τόν κόσμο μας καί τόν μεταμορφώνει àπό κόσμο φθορäς καί öρημη χώρα σέ âδεμικό παράδεισο. \Αρχικ ς, λοιπόν, àπευθύνομαι πρός τούς Σπουδαστές τ ν Φροντιστηρίων μας καί σäς λέγω τρεöς λέξεις γιά νά τίς âνθυμεöσθε πάντοτε, οî ïποöες συνοψίζουν τήν àποστολή σας âντός τéς κοινωνίας καί τοü κόσμου: «Εσεσθέ μοι μάρτυρες» (Πράξ. 1,8). ^Ως γνωρίζετε, αéτή εrναι μεταπασχάλια âντολή τοü Θεανθρώπου \ΙησοÜ πρός τούς μαθητές του καί μετέπειτα àποστόλους. \Επίσης, ôν λάβουμε πόψη μας τι öννοια τéς μαρτυρίας στόν εéαγγελιστή \Ιωάννη öχει τή σημασία τοü Εéαγγελίου, δηλ. παύλεια öκφραση «εéαγγέλιον ΘεοÜ» καί «εéαγγέλιον τοü ΧριστοÜ» (Ρωμ. 1,1.16 κ.à.) εrναι νοηματικά παράλληλη καί σχεδόν συνώνυμη μέ τήν ωάννεια öκφραση «μαρτυρία \ΙησοÜ ΧριστοÜ» (\Ιω. 1,7 3,11.32 κ.à. \Απ. 1,2.9 11,7 κ.à.) καί «λόγος τéς μαρτυρίας» (\Απ. 12, , 10 κ.à.), τότε λοι âσεöς πού àποτελεöτε μαθητές τοü \Αναστάντος, çφείλετε μέ τή δύναμη τοü Πνεύματος νά καταστεöτε «εéαγγελιστές» τοü ΧριστοÜ. «Εσεσθέ μοι μάρτυρες». Αéτός ï λόγος προσδιορίζει τό öργο σας, παιδιά μου, τήν εéθύνη σας στό νά κηρύσσετε καί νά εéαγγελίζεσθε τή βασιλεία τοü ΘεοÜ (Λκ. 8,1) μέσα στόν κόσμο καί γιά νά ζήσει ï κόσμος. Ο,τι πνευματικά âφόδια λάβατε κατά τή διάρκεια τ ν σπουδ ν σας στά \Εκκλησιαστικά μας Φροντιστήρια, ôς τά διαθέσετε «πέρ τéς κόσμου ζωéς» (\Ιω. 6,51), μέ σκοπό νά γνωρίσει ï κόσμος καί νά πιστέψει στό πρόσωπο τοü σωτήρα μας \ΙησοÜ ΧριστοÜ. Θά öρθετε, βεβαίως, àντιμέτωποι μέ τήν «κοσμικότητα» τοü κόσμου, àκόμη καί μέ τήν «àκοσμία» τοü κόσμου, àλλά μή λυγίσετε καί μή σταματήσετε νά ζεöτε τήν àποκάλυψη τοü ΘεοÜ καί νά φανερώνετε τήν παρουσία Του, τι \ΕκεÖνος εrναι ζωή τοü κόσμου. Α σθάνομαι, παράλληλα, τήν àνάγκη νά àπευθυνθ καί στούς σεβαστούς Ε σηγητές, πού διέθεσαν,τι πολυτιμότερο διαθέτουν, τήν âκκλησιαστική τους âμπειρία μέ τή θεολογική τους γνώση œστε νά κατηχήσουν μέ τρόπο αéθεντικό τίς βασικές καί σωτήριες εéαγγελικές àλήθειες. ΣÄς εéχαριστ βαθύτατα γιά τό âπίπονο öργο σας καί προσεύχομαι στόν Κύριο œστε νά σäς δωρίζει πλουσιοπάροχα «πνεüμα σοφίας». \Εκφράζοντας, τέλος, τίς εéχαριστίες μου καί πρός λους τούς συντελεστές τοü âκκλησιαστικοü κατηχητικοü öργου, εûχομαι πρός ±παντας τούς διδάσκοντες καί διδασκομένους, πού δοκιμάζεσθε àπό τήν âκκοσμίκευση καί τήν πνευματική φθορά «τοü α νος τούτου», μέ τή συνακόλουθη âγωιστική àποστασία τ ν àνθρώπων, εûχομαι πως Κύριος ï Θεός σäς âνισχύει καί σäς âνδυναμώνει διά τοü Παρακλήτου σέ κάθε öργο àγαθό καί εéάρεστο «καθώς πρέπει êγίοις» (\Εφεσ. 5,3). Μετά τήν àνάγνωση τοü àνωτέρω μηνύματος τοü Μακαριωτάτου àκολούθησαν ïμιλίες, âκ μέρους τ ν σπουδαστ ν àπό τή Δίδα Ξένη Λ. ΨαριανοÜ καί àπό τόν âκπρόσωπο τ ν καθηγητ ν κ. \Ιωάννη Δρούλια (δημοσιεύεται ïλόκληρη παρακάτω). Στό τέλος àπηύθηνε χαιρετισμό ï Θεοφ. \Επίσκοπος Φαναρίου κ. \Αγαθάγγελος, ï ïποöος συνεχάρη τούς

7 διδάσκοντες καί τούς συντελεστές τéς λειτουργίας τ ν Σχολών καί ëστίασε, στή σύντομη παρέμβασή του, στήν àνάγκη âνεργοποίησης κάθε δυνατότητος γιά τήν âπίτευξη τοü κατηχητικοü öργου διαίτερα στίς μέρες μας που πλέον δέν πάρχει τίποτα αéτονόητο καί δεδομένο γιά τήν πίστη. ^Η âκδήλωση ïλοκληρώθηκε μέ τήν àπονομή στούς àποφοίτους τ ν Βεβαιώσεων σπουδ ν καί àναμνηστικ ν δώρων àπό τόν Θεοφιλέστατο καί λους τούς παρευρισκόμενους âπισήμους. Στήν âκδήλωση παρέστησαν ï Πανοσιολ. \Αρχιμανδρίτης π. Κάλλιστος Ροδόπουλος, Διευθυντής παρά τfé ΓενικFÉ Διευθύνσει, ï Πανοσιολ. \Αρχιμανδρίτης π. \Αλέξιος Ψωίνος, Δ/ντής ^Υπηρεσι ν τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας, ï Α δεσ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Λεωνίδης Ψαριανός, Δ/ντής ΔιοικητικοÜ - Ο κονομικοü, ï Πανοσιολ. \Αρχιμανδρίτης π. Δαμασκηνός Δαμιανάκης ^Ιερατικ ς Προϊστάμενος τοü ΠροσκυνηματικοÜ ^ΙεροÜ ΝαοÜ τéς ^Αγίας Βαρβάρας, οî καθηγητές τ ν Φροντιστηρίων, κ. Σπυρίδων Κοντογιάννης, κ. \Ιωάννης Δρούλιας, κ. Γεώργιος Μόσχοβος, διερμηνέας καί οî δάσκαλοι τéς ΝοηματικÉς, κυρία Διονυσία Σκούταρη, κ. Γεώργιος Μπλάζος καί κ. \Αντώνιος Καμπακάκης καί συγγενεöς τ ν σπουδαστ ν. Μετά τό πέρας τéς ΤελετÉς ï Γεν. Δ/ντής τοü \ΟργανισμοÜ μας, \Επίσκοπος Φαναρίου κ. \Αγαθάγγελος, παρέθεσε δεξίωση πρός τιμή λων τ ν παρισταμένων στήν Α θουσα τοü ΘεολογικοÜ ΦοιτητικοÜ Ο κοτροφείου. Ομιλια ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ Ιωαννου Δρουλια μέ θέμα: «Παραινέσεις ½ς προϋποθέσεις πρός âπιτυχία τοü âκπαιδευτικοü καί κατηχητικοü öργου» ΠαρακαλοÜμε προσωπικ ς μέ προσήκοντα σεβασμό τόν Θεοφιλέστατο \Επίσκοπο «τéς \Εκκλησίας τοü ΧριστοÜ», πως âπιτρέψει στόν ïμιλοüντα «âν εéλογίαις χρηστότητος» καί àπευθύνει, âκ μέρους τ ν Διδασκόντων, êρμόζοντα àποχαιρετισμό πρός τούς \Αποφοιτ ντες σήμερα àπό τό Φροντιστήριο /Σχολή ^Υποψηφίων Κατηχητ ν τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος. ^Η àποχαιρετιστήρια αéτή ^Ομιλία âμπεριέχει δίως àξιόλογα βραχύλογα διδάγματα σοφ ν Διδάχων καί âξειδικευμένων διδαχ ν. \Επίλεκτοι ποψήφιοι Κατηχητές καί Κατηχήτριες «τéς \Εκκλησίας τοü ΘεοÜ», φρονοüμε προσωπικ ς πώς εrναι âνδεδειγμένο, âπ εéκαιρί α τéς τελετéς àποφοίτησής σας, μετά τίς διετεöς σπουδές σας, νά âπισημάνωμε πό τύπον àποχαιρετιστήριας περιεκτικéς διδαχéς μιά πεντάδα πού συναπαρτίζεται àπό τίς àκόλουθες σημαντικές παραινέσεις (προτροπές) ½ς προϋποθέσεις πρός âπιτυχία τοü âκπαιδευτικοü καί κατηχητικοü öργου σας τοü μελλοντικοü. Τά θέματα αéτά, âξυπακούεται πώς àσφαλ ς σχύουν κατά λέξιν καί γιά τούς \Αποφοίτους τοü Φροντιστηρίου \Επιμορφώσεως Κατηχητ ν, καθώς καί âκείνων âν μέρει τéς ΣχολÉς \Εκμαθήσεως τéς ^ΕλληνικÉς ΝοηματικÉς Γλώσσας. 1ον) ^Υπενθυμίζομε πρωτίστως âκεöνο πού ε χαμε àναφέρει àρχικ ς στό μάθημα τéς ΓενικÉς ΔιδακτικÉς καί τéς Ε δικéς, καθώς καί τéς Ψυχολογίας τοü παιδιοü καί τοü âφήβου κατηχουμένου, πώς: Μαθήματα πανεπιστημιακά, πολλά àπό τά ïποöα κανονικ ς διδάσκονται âπί να ëξάμηνο àκαδημαϊκό, μως στή Σχολή, στό Φροντιστήριο αéτό, âξενός λόγω öλλειψης χρόνου καί âξετέρου καθορισμένου προγράμματος, àναγκαστικ ς παρουσιάζονται âπιλεκτικ ς καί στοιχειωδ ς τά κυριώτερα θέματά τους κατά τή διάρκεια μόνο μιäς διδακτικéς œρας. Αéτός εrναι ï λόγος πού οî âδ Διδάσκοντες, καθένας àπό τό πεδίο τοü âπιστητοü του, σäς öχομε προσφέρει περιληπτικ ς μερικά στοιχεöα γνωστικά καί βιωματικά, τά ïποöα εéελπιστοüμε πώς öχετε προσλάβει. ^Ως âκ τούτου, παραμένουν πάντως πάμπολλα κενά σχετικά μέ τήν âν γένει διδακτέα καί διδαχθεöσα λη λων τ ν μαθημάτων τ ν âπί μέρους συναφ ν âπιστημονικ ν κλάδων. ^Επομένως, πρέπει μέ προσωπική σας πρωτοβουλία, νά συμπληρώσετε προαιρετικ ς τίς πολυειδεöς καί πολυμερεöς γνωστικές âλλείψεις, διηνεκ ς âμπλουτίζοντας τίς ε δικές âκεöνες γνώσεις σας μέ τό νά προβαίνετε σέ ποικίλες μελέτες καί παρεμφερεöς προπαρασκευές γιά τήν àποστολή σας, àδιαλείπτως àσκούμενοι καί àνελλιπ ς âξασκούμενοι. Αλλωστε, γιά λους âν γένει τούς εéπαίδευτους ^Ο Πανοσιολ. \Αρχιμ. π. Κάλλιστος Ροδόπουλος διαβάζοντας τόν χαιρετισμό τοü Μακαριωτάτου. ^Η χορωδία τ ν σπουδαστ ν πό τήν διεύθυνση τοü καθηγ. κ. \Ηλ. Φραγκάκη.

8 \Aπόδοση στήν ëλληνική νοηματική γλώσσα κειμένων τéς Θείας Λειτουργίας àπό τίς σπουδάστριες τοü σεμιναρίου àνθρώπους, πως καί σέ ±παντες τούς âπιστήμονες, διαζόντως τούς δη διδάσκοντες, καθώς καί τούς ½ς âσεöς μέλλοντες διδάσκειν, σχύει âσαεί τό γνωστό àπόφθεγμα τοü σοφοü Σόλωνος: «γηράσκω δ α εί (δέ àεί) πολλά διδασκόμενος», πού ï Πλάτων τό διασώζει σέ διάλογό του, προσθέτοντας ï μέγας αéτός φιλόσοφος πώς «καί âμοί δοκεö (καί âγώ νομίζω) ο τως àεί χρéναι (öτσι πάντοτε νά χρησιμοποιεöται ï àποφθεγματικός, πονοεöται, âκεöνος σολώνειος λόγος) καί νεώτερον ùντα, ν (α) ½ς πλεöστα âν τ βί ω μάθfη» (œστε ùντας νέος ï ôνθρωπος νά μάθει στή ζωή του πάμπολλα). [^Ως πρός τό πλατωνικό «νεώτερον ùντα...μάθfη» πρβλ. âν συνειρμ αéτό πού ï Γάλλος äθοποιός Τρεντινιάν εrπε, τι «Οσο μαθαίνουμε, ε μαστε νέοι» (θά λέγαμε προσωπικ ς πώς, ½ς συνεχ ς μαθαίνοντας, διατελοüμε öτσι νέοι)]! 2ον) \Εκ παραλλήλου, παραμένει πάντοτε σέ σχύ τό àνάλογο àποφθεγματικό τοü Σαμοσατέως ΛουκιανοÜ, πώς «παιδεία μέν καί πόνου πολλοü καί χρόνου μακροü καί δαπάνης οé μικρäς καί τύχης δεöσθαι (χρειάζεται) λαμπρäς». Πρβλ. παρόμοια διαπίστωση Γρηγορίου τοü ΝαζιανζηνοÜ, τι «διδασκαλία καί μάθησις, καί χρόνου πρός τοüτο δεö (öχει àνάγκη) καί îδρώτων καί πόνων». \Αντιστοίχως βλ. τά συναφé, àφενός τό àποστολικό âπιστολικό, πώς «πάσα δέ παιδεία πρός μέν τό παρόν οé δοκεö (δέν φαίνεται) χαρäς εrναι (πρόξενος), àλλά λύπης, στερον δέ καρπόν ε ρηνικόν τοöς (ε ς τούς) δ αéτéς γεγυμνασμένοις àποδίδωσι» καί àφετέρου τό χρονικ ς προηγούμενο αéτοü àριστοτελικό τι «μετά λύπης γάρ μάθησις»! Παραθέτομε πάραυτα τήν προγενέστερή τους παρεμφερé πλατωνική ôποψη τι «μετά δέ πολλοü πόνου τό νουθετικόν εrδος τéς παιδείας» (δηλαδή, τό εrδος τéς νουθεσίας, πού προέρχεται àπό τήν παιδεία, συνοδεύεται àπό πολύ πόνο /κόπο /μόχθο). ^Ως πρός τό πλατωνικό ε ρημένο «νουθετικόν εrδος τéς παιδείας», πρβλ. τήν àποστολική âπιστολική παύλεια προσόμοια φράση «âν παιδεί α καί νουθεσί α Κυρίου». ^Ο πλατωνικός παιδευτικός âκπαιδευτικός πόνος àνακαλεö στή μνήμη μας τό παραπλήσιο σύγχρονού μας âξαίρετου Ελληνα λογοτέχνη, πώς àποτελεö àντανάκλαση (γράφει) «\Αντιφέγγισμα πόνου γνώση». Παρομοίως, ï ^Oμιλία âκ μέρους τ ν σπουδαστ ν àπό τή Δίδα Ξένη Λ. ΨαριανοÜ ïμιλ ν θά öλεγε μάλιστα (àπό προσωπική του âμπειρία) τι, âκπαίδευση γιά γνώση πολυειδή συνδέεται μέ καταβολή κόπου, ùντας μάθηση âπακόλουθο μόχθου καί àκολούθως àπό πόνο àπαρτίζεται μόρφωση, πως ïμοίως μέ ταλαιπωρία συναπαρτίζεται âπιμόρφωση. Μάλιστα àπόκτηση παιδείας, ½ς àπόκτημα πνευματοψυχικéς καλλιεργείας, âπιβάλλει πολλαπλή καταπόνηση τοü μελετητé, καθώς àγώνα âπίπονο âπιτάσσει διηνεκής âπιστημονική νυχθήμερη àναζήτηση, âν âκείνη öρευνα âπιφέρει στόν ε δικό âρευνητή κόπωση! Βλ. βιβλικό «καί μελέτη πολλή κόπωσις σαρκός»! Ω ναί, εrναι àληθέστατο αéτό πού âπιβεβαιώνεται àπό τό διδακτικό καί ποιητικό παλαιοδιαθηκικό βιβλίο [\Εκκλησιαστής], πώς «âν πλήθει σοφίας πλéθος γνώσεως, καί ï προστιθείς γν σιν προσθήσει ôλγημα» (αéτός πού προσθέτει γνώση, θά âπιπροσθέσει ôλγος=πόνο σωματικό)! \Αλλά τό ôλγημα αéτό ( τοι τό α σθημα σωματικοü πόνου), προερχόμενο àπό âκεöνον τόν κάματο (προσμαρτυροüμε τοüτο àπό προσωπική βίωση καί âμπειρία μας), àκολουθεöται τελικ ς (θά λέγαμε) àπό πινδαρικόν àπαράβλητον ùλβον (δηλαδή εéδαιμονία /εéτυχία)! 3ον) Προτρεπτικ ς, σäς παρακαλοüμε, μήν παραλείπετε ποτέ, ταν θά πρόκειται νά κατηχεöτε, àφοü προηγουμένως μέ περισυλλογή κατ δίαν αéτοσυγκεντρωθεöτε καί âν εéλαβεί α προσευχηθεöτε [δοθέντος τι ï κατηχητικός λόγος (θεωροüμε καί πιστεύομε προσωπικ ς πώς κατήχηση ½ς διδαχή) βιώνεται τελεσιουργούμενος âν ε δει îερουργίας], νά προβαίνετε σέ πολυειδή προετοιμασία «πολυμερ ς καί πολυτρόπως». Καθένας πάντως πού θά κατηχεö, ôς àπευθύνει πάντοτε πρός τόν ëαυτό του, προκειμένου νά θέτει σέ âφαρμογή, τήν ëξéς σοκρατική παραίνεση [Πρός Νικοκλέα]: «\Επισκόπει (νά àναλογίζεσαι âξετάζοντας) τούς λόγους àεί τούς σαυτοü (σεαυτοü) καί τάς πράξεις» (νά σκέπτεσαι /νά μελετäς πάντοτε καλά τούς λόγους /τά λόγια σου καί τίς πράξεις σου). Μετά τό πέρας μάλιστα κάθε μαθήματος, κατά μόνας πλέον, θά àρχίζει àπαραιτήτως αéτοεξέτασή μας, ï αéτοέλεγχος, αéτοκριτική μέ αéτογνωσία ( πως ε χαμε περτονίσει) διαμέσου âνδοσκόπησης, συμφώνως πρός τήν πόδειξη τοü πολυμαθοüς Πυθαγόρου πρός τούς μαθητές καί çπαδούς του Πυθαγορικούς καί τούς μαθητές τ ν μαθητ ν τούς

9 Πυθαγορείους (½ς καί τούς λοιπούς ζηλωτές Πυθαγοριστές), âφαρμόζοντες τήν πέροχη προτροπή του, πό μορφήν âπερωτήσεων: «πé παρέβην; τί δ(έ) öρεξα; τί μοί δέον οéκ âτελέσθη;» (δηλαδή, γιατί öχω παραβεö κάτι, τί öπραξα, τί öπρεπε νά âπιτελέσω καί τό παρέλειψα;). Αλλωστε, κατά τόν σοφώτατο τ ν àνθρώπων Σωκράτη, «τοü δέ θεοü τάττοντος (τάσσοντος / âπιτάσσοντος), φιλοσοφοüντα μέ δεöν ζéν (εrναι àναγκαöον /πρέπον νά ζ φιλοσοφώντας) καί âξετάζοντα âμαυτόν, ï δέ àνεξέταστος βίος οé βιωτός àνθρώπ ω». 4ον) \Αντί ôλλων παραινέσεων προτροπ ν, νουθεσι ν συμβουλ ν καί ποδείξεων, μετά τήν περάτωση τ ν διετ ν αéτ ν σπουδ ν σας μέ τά πολυειδή μαθήματα πό τ ν Διδασκόντων, εéκαιριακ ς ôς àκούσωμε àποδεχόμενοι τίς àκόλουθες àνάλογες τετραμερεöς συστάσεις τοü τρισμεγίστου \Αποστόλου καί Διδασκάλου âθν ν, àπό τίς δύο âπιστολές του πρός τόν μαθητή καί συνεργό του Τιμόθεο: α. «Σύ δέ παρηκολούθηκάς [μου] τfé διδασκαλί α, τfé àγωγfé...τfé πίστει...τfé àγάπfη». «σπούδασον σεαυτόν δόκιμον (δηλαδή προσπάθησε νά ποβληθεöς σέ δοκιμασία) παραστéσαι τ Θε, âργάτην àνεπαίσχυντον, çρθοτομοüντα τόν λόγον τéς àληθείας» (τόν çρθό λόγο τéς àλήθειας). β. «Μή àμέλει τοü âν σοö χαρίσματος (νά μήν àμελεöς τό χάρισμα /τό τάλαντο πού âνυπάρχει σ âσένα, ½ς φορέα χάριτος) ταüτα μελέτα (αéτά νά μελετäς), âν τούτοις σθι (=νά εrσαι, νά παραμένεις σ αéτά), να σοü προκοπή φανερά Fq (νά εrναι) âν πäσιν. öπεχε (=πρόσεχε) σεαυτ καί τfé διδασκαλί α τοüτο γάρ ποι ν καί σεαυτόν σώσεις καί τούς àκούοντάς σου». γ. «\Αγωνίζου τόν καλόν àγώνα τéς πίστεως ( τοι, «πέρ τéς πίστεως [Ο κουμένιος] κατά τ ν ψευδοδιδασκάλων. Η κατά τ ν àοράτων âχθρ ν [Ζιγαβηνός]») ½μολόγησας τήν καλήν ïμολογίαν âνώπιον πολλ ν μαρτύρων» / «τήν καλήν ïμολογίαν» «τήν âν τfé πρό τοü βαπτίσματος κατηχήσει [Ο κουμένιος]» ( πως παραθέτει ï πολυμαθέστατος àείμνηστος καί πανσεβάσμιος πανεπιστημιακός σοφός Διδάχος μας κυρός Τρεμπέλας καί âπισημαίνει ï àοίδιμος âξαίρετος εéρυμαθέστατος πανεπιστημιακός Καθηγητής μας καί Πρύτανης κυρός Φιλιππίδης). δ. «Μηδείς σου τéς νεότητος καταφρονείτω (οéδείς νά καταφρονεö /περιφρονεö τή νεότητά σου /τό νεαρόν τéς λικίας σου), àλλά τύπος (δηλονότι πρότυπο, παράδειγμα, πόδειγμα) γίνου τ ν πιστ ν âν λόγ ω, âν àναστροφfé (σέ συναναστροφή), âν àγάπfη, âν πνεύματι, âν πίστει». 5ον) \Εξάλλου, àπό âκείνους âκεöνες πού πρόκειται νά àποβοüν καί καταστοüν διδάσκοντες διδάσκουσες «τά îερά γράμματα, τά δυνάμενα [σέ] σοφίσαι ε ς σωτηρίαν διά πίστεως τéς âν Χριστ \ΙησοÜ», καθώς δη συμβαίνει σέ σους «διδακτούς εrναι ΘεοÜ», πρέπει ^Ο \Ελλογ. Καθηγητής κ. \Ιωάννης Δρούλιας, διαβάζοντας τήν àποχαιρετιστήρια ïμιλία του. νά τίθεται σέ âφαρμογή, ½ς àπαραίτητη προϋπόθεση πρός παιδαγωγία, παραίνεση τοü Ο κουμενικοü Διδασκάλου Γρηγορίου τοü Θεολόγου: «σοφισθéναι, καί ο τω σοφίσαι, γενέσθαι φ ς, καί φωτίσαι, âγγίσαι Θε καί προσαγαγεöν ôλλους, χειραγωγéσαι, συμβουλεüσαι μετά συνέσεως» (δηλαδή, ï διδάσκων /ï âκπαιδεύων /κυρίως ï κατηχ ν (θά λέγαμε) πρέπει πρ τα νά àποκτήσει σοφία [κατά Θεόν] καί μετά νά συντελέσει στό νά àποβοüν ôλλοι σοφοί, νά γίνει ï διος φ ς πνευματικό κι öτσι νά διαφωτίσει ëτέρους, αéτός πρ τος νά προσεγγίσει τόν Θεό, œστε νά μυήσει /προσαγάγει ôλλους, νά τούς χειραγωγήσει συμβουλεύοντάς τους μέ σύνεση /σωφροσύνη). Αλλωστε ï κατηχητής àποβαίνει àληθ ς μυσταγωγός καί âκεöνος, πως âπακριβ ς ï \Απόστολος ΠαÜλος öγινε λειτουργός \ΙησοÜ ΧριστοÜ îερουργ ν «τό εéαγγέλιον τοü ΘεοÜ, âν Χριστ \ΙησοÜ». Συνεπ ς θά âφαρμόζει τό ëξéς συναφές, πού àναγράφει ï âκκλησιαστικός συγγραφέας καί \Αρχιεπίσκοπος Βουλγαρίας Θεοφύλακτος (öτος 1.100;): «Α τη μοι (αéτή σ âμένα εrναι, âννοεöται, àποστολή), καταγγέλλειν (δηλαδή διαγγέλλειν /àναγγέλλειν/κηρύττειν) τό Εéαγγέλιον»! Περαίνοντας τό [κατά Πλάτωνα] «λογίδιόν» μας τοüτο τό àποχαιρετιστήριο, âγκαρδίως âπευχόμαστε καί ïλοψύχως θά προσευχόμαστε, νά âπιτελεöτε âπιτυχ ς καί \ΕσεÖς âκεöνα τά προειρημένα, ½ς àριστοτελικ ς âν δυνάμει καί [«âν καιρ εéθέτ ω»] âνεργεί α, âκλεκτοί Κατηχητές Κατηχήτριες. \Εν τέλει, οî μέλλοντες διδάσκοντες καί μέλλουσες διδάσκουσες, προσεχ ς âφαρμόζοντες δεόντως τά δεδιδαγμένα καθ λον τό διάστημα τéς «διακονίας» σας [δηλονότι, τéς προσφερομένης πηρεσίας σας] τéς âκκλησιαστικ ς âκπαιδευτικéς, διδακτικéς, κατηχητικéς καί ψυχοπαιδαγωγικéς, καθώς καί τéς εéρύτερης äθικοκοινωνικ ς àνθρωπιστικéς, εéχόμαστε καί παρακαλοüμε: Ε θε νά καθοδηγεöτε τούς Κατηχουμένους σας âνσυνειδήτως καί εéσυνειδήτως ε ς «τήν \Εκκλησίαν Κυρίου», δηλαδή στή θεανθρώπινη κοινωνία τοü συνόλου τ ν μαθητ ν τοü Θείου Διδασκάλου, πιστ ν çπαδ ν τοü Θεανθρώπου «ΣωτÉρος μ ν» «καί πάντων καί πασ ν» μελ ν êπάντων τéς κοινωνίας τοü ΜυστικοÜ Σώματος τοü ΧριστοÜ, τουτέστι «τéς τοü ΧριστοÜ \Εκκλησίας»! \Ιωάννης Δ. Δρούλιας τ. Καθηγητής τéς \Αρσακείου ΠαιδαγωγικÉς \Ακαδημίας [àπό âτ ν πολλ ν διδάσκων τούς πρωτοετεöς καί âπί πλέον, àπό τό àκαδημαϊκό öτος , τούς δευτεροετεöς Σπουδαστές τοü Φροντιστηρίου τéς ΣχολÉς ^Υποψηφίων Κατηχητ ν τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος μέχρι τοü öτους 2009]. Λόγω τοü περιορισμένου χώρου, δέν παραθέτομε τίς àξιόλογες καί àξιοσημείωτες πενήντα παραπομπές, âπίσης âπεξηγήσεις, συναφεöς συνειρμούς, σχολιασμούς καί ποσημειώσεις.

10 ΑΠΟ ΤΟ ΘHΣAYPO ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΜΑΣ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΟΎ ΟΙ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΕΣ Aνθιμος, Βαβύλας, Βλάσιος, \Iγνάτιος, Κλήμης, Λουκιανός Ε σαγωγή-μετάφραση-σχόλια πό Γεωργίου Παπαδημητρόπουλου Θεολόγου-Φιλολόγου, Λυκειάρχου «\Εξαριθμήσομαι αéτούς, καί πέρ ôμμον πληθυνθήσονται»...οî Αγιοι τéς \Εκκλησίας δέν εrναι μερικές χιλιάδες: εrναι àρκετά ëκατομμύρια. Κάθε προσπάθεια βέβαια νά τούς μετρήσει κάποιος, θά qταν μäλλον μιά ματαιοπονία. Ετσι âκεöνο πού θά μποροüσε νά πεö εrναι τό τοü ΨαλμωδοÜ: «Προσπαθ νά τούς μετρήσω, àλλά εrναι περισσότεροι àπό τήν ôμμο, εrναι àναρίθμητοι» (Ψαλμ. ρλη' 18). Παρά ταüτα μως κάποιοι öχουν κάμει προσπάθειες γιά τήν àπαρίθμηση τ ν ^Αγίων. Σχετικά ï ±γιος Νικόδημος ï ^Αγιορείτης στόν πρόλογο τοü «ΣυναξαριστοÜ» του σημειώνει: «Θέλεις, àγαπητέ, νά μάθεις πόσο εrναι τό πλéθος μόνο τ ν ±γιων Μαρτύρων; Ακουσε, àναφέρεται στόν κατά τ ν ôθεων δεύτερο τόμο τοü îεροκήρυκα Προκοπίου (σελ. 227 καί 237), τι κάποιοι περίεργοι îστορικοί àφοü μελέτησαν λα τά Μηνολόγια καί Συναξάρια τéς \Εκκλησίας πού περιέχονται σέ διάφορα βιβλία, μέτρησαν τούς Μάρτυρες πού περιέχονται σ αéτά καί διαπίστωσαν τι εrναι δέκα ëκατομμύρια âννιακόσιες πενήντα χιλιάδες. Ετσι, ôν αéτοί διανεμηθοüν σόμετρα στίς τριακόσιες ëξήντα πέντε μέρες τοü öτους, àναλογοüν νά ëορτάζονται κάθε μέρα τριάντα χιλιάδες Μάρτυρες... Καί ôν κάποιος, ποθετικά, âνδιαφερόταν νά μετρήσει λους τούς \Αποστόλους, τούς ΠροφÉτες, τούς ^Ιεράρχες, τούς ^Ιερομάρτυρες, τούς ^Οσίους, τούς ^Οσιομάρτυρες, τούς ^Ομολογητές καί êπλά λους τούς ±γιους ôνδρες καί γυναöκες μαζί, τόσο âκείνους πού περιέχονται σέ τοüτον τόν Συναξαριστή, σο καί âκείνους πού συναντäμε σέ 10 Σχ. 14Χ20,5 σελ. 296, τιμή: 8 ôλλα βιβλία τéς \Εκκλησίας ôν, λέγω, âνδιαφερόταν κάποιος νά μετρήσει λους τούς àνωτέρω ^Αγίους καί φίλους τοü ΘεοÜ, θά ε ρισκε νά εrναι περισσότεροι àπό τήν ôμμο τéς θάλασσας». ^Η τιμή τ ν êγίων Μαρτύρων. ^ Η à ρ χ α ί α \ Ε κ κ λ η σ ί α, \Εκκλησία τ ν Μαρτύρων, ρισε εéθύς âξαρχéς âπιμνημόσυνες ëορταστικές âκδηλώσεις πρός τιμήν τ ν êγίων Μαρτύρων. \Από σχετικές îστορικές καί φιλολογικές πηγές öχουμε τήν πληροφορία τι οî χριστιανοί κατά τήν âπέτειο μέρα τéς àθλήσεως τ ν Μαρτύρων συγκεντρώνονταν στόν τόπο τοü μαρτυρίου τους «ε ς δόξαν ΧριστοÜ καί öπαινον τ ν Μαρτύρων ΑéτοÜ». Καί βέβαια âπέτειος αéτή δέν qταν μέρα πένθους καί θλίψεως qταν μέρα χαρäς καί àγαλλιάσεως. \Ονομαζόταν δέ «γενέθλιος» μέρα, διότι κατ αéτήν ï Μάρτυς Μάρτυς öφυγε àπό τόν κόσμο τ ν θλίψεων καί πέρασε σέ μιά νέα ζωή, πανευτυχή καί àτελεύτητη. Κατά τίς âπιμνημόσυνες âπετείους τéς àθλήσεως τ ν Μαρτύρων διαβάζονταν οî διηγήσεις τοü μαρτυρίου τους, ψάλλονταν μνοι καί âκφωνοüνταν λόγοι âγκωμιαστικοί. \Επίσης, κατά τίς μέρες αéτές γίνονταν πολλές âλεημοσύνες καί προσφέρονταν μέ êπλοχεριά λικά àγαθά στούς πονεμένους. Κατά τίς διες μέρες γίνονταν καί τά λεγόμενα νεκρικά δεöπνα, κατά τά ïποöα μοιράζονταν ôρτος καί οrνος στούς φτωχούς. Κάτι μως πού öχει λως διαίτερη καί ξεχωριστή σημασία εrναι τό ëξéς: \Επάνω στούς τάφους τ ν êγίων Μαρτύρων âτελεöτο τό «Κυριακόν ΔεÖπνον», θεία Εéχαριστία. Τό γεγονός αéτό εrχε ½ς àποτέλεσμα νά àνεγερθοüν σιγά

11 σιγά στούς τόπους τ ν μαρτύρων οî πρ τοι χριστιανικοί Ναοί, οî ïποöοι öφεραν τό ùνομα τοü Μάρτυρος τéς Μάρτυρος καί çνομάζονταν«μαρτύρια». Γιά τοüτο λέμε τι πίστη μας εrναι θεμελιωμένη στό αxμα καί στά çστä τ ν Μαρτύρων. Μετά τόν θρίαμβο τοü ΧριστιανισμοÜ χτίστηκαν καί μεγαλοπρεπέστατοι Ναοί γύρω àπό τούς τάφους τ ν Μαρτύρων. Καί, γιά παράδειγμα, àναφέρουμε τόν îερό Ναό τ ν êγίων Σεργίου καί Βάκχου στήν Κωνσταντινούπολη, τοü μεγαλομάρτυρος Δημητρίου στή Θεσσαλονίκη, τéς êγίας ^ΑγνÉς καί τοü êγίου ΣεβαστιανοÜ στή Ρώμη, τοü êγίου \Απολλιναρίου καί τοü êγίου Βιταλίου στή Ραβέννα καί τéς êγίας μεγαλομάρτυρος Α κατερίνης στό θεοβάδιστο ùρος ΣινÄ. Ας σημειωθεö δέ τι Ζ' Ο κουμενική Σύνοδος (787 μ.χ.) ρισε νά τοποθετοüνται îερά λείψανα κάτω àπό τήν πλάκα τéς ^Αγίας Τράπεζας κατά τήν μέρα τéς τελετéς τ ν \Εγκαινίων τ ν îερ ν Να ν. ^Η εéλάβεια τ ν χριστιαν ν σ \Ανατολή καί Δύση, ΒορρÄ καί Νότο, πόλεις καί χωριά àνήγειρε καί âξακολουθεö νά àνεγείρει àμέτρητους Ναούς πρός τιμήν τ ν êγίων Μαρτύρων, γιά νά διαιωνίζει τή μνήμη τους καί νά âμπνέεται καί παραδειγματίζεται àπό τόν ρωισμό καί τά κατορθώματά τους. Καί βέβαια εéλάβεια τ ν χριστιαν ν δέν διαιωνίζει τή μνήμη τ ν êγίων Μαρτύρων μόνο μέ τήν àρχιτεκτονική τή διαιωνίζει καί μέ τά àριστουργήματα τéς γλυπτικéς (κυρίως τ ν àναγλύφων), τéς ζωγραφικéς, τéς ποιήσεως καί τéς μουσικéς. Πρέπει âδ νά προσθέσουμε καί τούς âγκωμιαστικούς λόγους -àριστουργήματα ρητορικéς τέχνης- πού öχουν συντάξει σοφοί âκκλησιαστικοί ρήτορες καί μεγάλοι Πατέρες πρός âξύμνηση τ ν κατορθωμάτων τ ν êγίων Μαρτύρων καί παραδειγματισμό τοü âκκλησιαστικοü πληρώματος. \Ιδού, λόγου χάρη, π ς ï Πρόκλος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ( μ.χ.) âγκωμιάζει τόν πρωτομάρτυρα Στέφανο: «Οταν ï α σθητός λιος àνατέλλει πάνω àπό τή γé, δίπλα του àνατέλλει καί ï àρκτοüρος καί ï èρίωνας καί πούλια καί αéτός ï αéγερινός ï λιος μως τéς δικαιοσύνης, πού àνέτειλε λαμπρός μέσα àπό τούς παρθενικούς κόλπους..., öχει κάμει τόν Πρωτομάρτυρα Στέφανο συνεργό στήν àνατολή τ ν àθανάτων πνευματικ ν àκτίνων... \ΕκεÖνον (τόν λιο) τόν ζωγραφίζουν οî ζωγράφοι πάνω σέ ±ρμα τοüτον (τόν Χριστό) Τόν παρουσιάζουν οî θεολόγοι νά àναπαύεται στή φάτνη...» Ω παράδοξα πράγματα ëνός καινούργιου βασιλιä! Χτές γεννήθηκε (ï Χριστός) καί σήμερα προσφέρθηκε σ Αéτόν ï Στέφανος. ^Ο Στέφανος, ï μάρτυρας πού φέρει αéτό τό ùνομα ï Στέφανος, τό ζωντανό στεφάνι ï Στέφανος, τό στέμμα πού πλέχτηκε μόνο του ï Στέφανος, τό περίβλημα πού σφυρηλατήθηκε μόνο του ï Στέφανος, τό στεφάνωμα πού φύτρωσε μόνο του πάνω στό δικό του κεφάλι ï Στέφανος, τό βλαστάρι τéς πίστεως μέ τά πολλά λουλούδια ï Στέφανος, τό εéωδιαστό τριαντάφυλλο τéς àγάπης ï Στέφανος, τό àμάραντο ôνθος τéς âλπίδας ï Στέφανος, τό ïλόχλωρο στάχυ τéς χάριτος ï Στέφανος, τό πολύκαρπο κλéμα τοü α ωνίου àμπελιοü ï Στέφανος, τό μελιστάλαχτο σταφύλι τéς àθανασίας... Κουράστηκα, κουράστηκα νά πλέκω τό στεφάνι στόν Στέφανο καί àκόμα δέν ôρχισα τό πλέξιμο. Ας àφήσουμε λοιπόν στή θεία Γραφή νά στεφανώσει τόν Στέφανο.»^Ο Στέφανος, λέγει ^Αγία Γραφή, γεμάτος àπό θεία Χάρη καί δύναμη öκανε öργα âκπληκτικά καί θαύματα μεγάλα στόν λαό. Π ς θά âπαινέσω τόν Στέφανο, τόν ïποöο θεία Χάρη öπλεξε μέ τά δικά της δάκτυλα; Τί θά χαρίσω στόν Στέφανο πού στεφανώνει λα τά κεφάλια τ ν μαρτύρων; Τί μπορ νά προσθέσω στό στεφάνι πού öχει πλεχτεö àπό τή θεία Χάρη;... ^Η θεία Χάρη καί δύναμη öπλεκαν τό στεφάνι γιά τόν Στέφανο. ^Η μία τόν συνέδεε μέ τήν πίστη, ôλλη μέ τό μαρτύριο. ^Η μία τόν προετοίμαζε νά μιλάει μέ θάρρος, ôλλη νά öχει πομονή. ^Η μία τόν ëτοίμαζε γιά θαύματα, ôλλη γιά κατορθώματα. Θεία Χάρη καί θεία δύναμη, φυτά μέ τήν δια ôξια θεία Χάρη καί θεία δύναμη, βλαστάρια πού βλαστάνουν συγχρόνως θεία Χάρη καί θεία δύναμη, ζευγάρι μέ κοινή ζωή θεία Χάρη καί θεία δύναμη, τό μεταφυτευμένο διπλό βλαστάρι τéς πίστεως θεία Χάρη καί θεία δύναμη, συμφωνία μέ τόν διο qχο θεία Χάρη καί θεία δύναμη, τά μάτια τéς çρθοδοξίας μέ τά ½ραία βλέφαρα...- θεία Χάρη καί θεία δύναμη, οî ôγρυπνοι φρουροί τοü Στεφάνου. Γιατί ï Στέφανος, λέγει ^Αγία Γραφή, qταν γεμάτος θεία Χάρη καί δύναμη». [\Απόσπασμα àπό τόν 17ο λόγο (ΡG 65, ), δοσμένο στή νεοελληνική γλώσσα]. ^Η \Εκκλησία μας δέν μνεö καί δέν âγκωμιάζει τούς Μάρτυρες μόνον κατά τήν âπέτειο τéς μνήμης τους, àλλά öχει àφιερωμένο σ αéτούς κάθε Σάββατο μέσα στόν ëβδομαδιαöο κύκλο. \Επίσης σέ δύο îερά Μυστήρια, τή Χειροτονία καί τόν Γάμο, âπικαλούμαστε τή μεσιτεία τους πρός τόν Κύριο μέ τό ëξéς ½ραιότατο τροπάριο: «Αγιοι Μάρτυρες, οî καλ ς àθλήσαντες καί στεφανωθέντες, πρεσβεύσατε πρός Κύριον âλεηθéναι τάς ψυχάς μ ν». Ετσι λοιπόν οî ±γιοι Μάρτυρες ζοüν διαμέσου τ ν α ώνων στή ζωή τéς \Εκκλησίας καί στίς καρδιές τ ν πιστ ν. Εrναι «ε ς μνημόσυνον α ώνιον καί ε ς διαρκé ο κοδομήν τ ν πιστ ν». Καί \Εκκλησία τοü ΧριστοÜ, «½ς πορφύραν καί βύσσον τά α ματα τ ν Μαρτύρων στολισαμένη», âπαναλαμβάνει àδιαλείπτως πρός τό χριστεπώνυμο πλήρωμα τά λόγια του îεροü Χρυσοστόμου, πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ( μ.χ.): «\ΕκεÖνοι (οî Μάρτυρες) κατεφρόνησαν τή ζωή âσύ νά καταφρονήσεις τήν τρυφή. \ΕκεÖνοι öριξαν τά σώματά τους στό πüρ âσύ νά ρίξεις χρήματα στά χέρια τ ν πενήτων. \ΕκεÖνοι âξαναγκάστηκαν νά πατήσουν σέ àναμμένους ôνθρακες âσύ νά σβήσεις τή φλόγα τ ν κακ ν âπιθυμι ν». Αéτό ôλλωστε εrναι καί τό βαθύτερο νόημα τéς τιμéς τéς μνήμης τ ν ±γιων Μαρτύρων... 11

12 ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ «ΤΟ ζωοποιον ξυλον» τéς Γεωργίας Κουνάβη, Θεολόγου «ΔεÜτε πιστοί, τό ζωοποιόν ξύλον προσκυνήσωμεν, âν z Χριστός, ï βασιλεύς τéς δόξης, ëκουσίως χεöρας âκτείνας, ψωσεν μäς ε ς τήν àρχαίαν μακαριότητα...» 1 Μέ αéτά τά θεöα λόγια ï μνωδός τéς \Εκκλησίας μας προτρέπει τούς πιστούς, αéτή τή γιορτινή καί πανσέβαστη μέρα τéς ^Υψώσεως τοü Τιμίου καί ζωοποιοü ΣταυροÜ νά τόν προσκυνήσουν, νά τόν μεγαλύνουν, νά τόν δοξάσουν. Γιατί αéτό «τό ζωηφόρον φυτόν» χαρίζει «άματα ψυχéς τε καί σώματος καί àπαλλάσσει πάσης àσθενείας». Γι αéτό τοüτο «τό εéλογημένον ξύλον τéς χαρäς τό σημεöον, τό àκαταμάχητον πλον», οî πιστοί μέ τήν καρδιά καί τά χείλη τους, «πιστ ς περιπτυσσόμενοι», τό κατασπάζονται. Καί π ς θά μποροüσε νά γίνει διαφορετικά, àφοü ï Σταυρός εrναι «τ ν πιστ ν ï στηριγμός καί δύναμις». Εrναι ï Σταυρός τ ν îερέων τό καύχημα, τό παίνεμα τ ν συχαστ ν καί τιμή τ ν àσκητάδων. Εrναι «τό τραüμα καί ï àντίπαλος τ ν δαιμόνων», τό θεöον ùργανο διά τοü ïποίου «âξηφάνισται àρά (κατάρα) καί κατήργηται, καί κατεπόθη τοü θανάτου δύναμις». Κατανικήθηκε πραγματικά «τοü θανάτου δύναμις», γιατί âπάνω στό Σταυρό «ï Χριστός, ëκουσίως χεöρας âκτείνας», μäς «κατεκάλλυνε» καί νεκρωθέντας àπό τήν φθορά μäς «àνεζώωσεν». \ΑφοÜ βέβαια νικήθηκε ï θάνατος, ï Διάβολος, ï Αδης, ï Σταυρός τοü Κυρίου μας öγινε τό ôνοιγμα γιά τήν α ωνιότητα. Εγινε ï Σταυρός πηγή ζωéς. Γιατί âπάνω του öμεινε ùντως Ζωή. Γιατί ï θάνατος τοü ΧριστοÜ âπάνω στό Σταυρό öγινε πράξη ζωéς âπειδή \ΕκεÖνος γέμισε τό θάνατο μέ τόν ëαυτό Του, μέ τήν àγάπη Του, μέ τό λαμπροφόρο καί àναστάσιμο φ ς Του. 2 ^Ο Μέγας \Αθανάσιος àναφέρει χαρακτηριστικά: «^Ο θάνατος τοü Κυρίου τούς νεκρούς âζωοποίησεν, τήν ο κουμένην äλευθέρωσεν, τήν βασιλείαν τ ν οéραν ν àνέδειξεν, τόν πόνον τ ν àνθρώπων τόν àπό τéς êμαρτίας àνεκούφισεν. Καί τε âσταυροüτο, νεκρούς γειρεν. Πρός τούτοις ï σταυρός τοü ΣωτÉρος \Αγγέλους συνένωσεν τοöς àνθρώποις, καί μεσίτης τéς φιλίας αéτ ν γέγονεν» 3. Διά τοü ΣταυροÜ ï Χριστός μας μäς ε σάγει στήν \Εκκλησία Του, στή Βασιλεία τοü ΘεοÜ, στήν πραγματική ζωή. Γιατί ïλόκληρη ζωή τéς \Εκκλησίας εrναι τό μυστήριο τοü ΣταυροÜ καί ïμολογία τéς \Αναστάσεως Του. Εrναι ε σοδος στήν àναστημένη ζωή τοü ΧριστοÜ \Εκκλησία, κοινωνία τéς α ώνιας ζωéς, ε ρήνη καί χαρά âν Πνεύματι ^Αγί ω. Καί ï Σταυρός τοü ΧριστοÜ εrναι «½ραιότης», êρμονία καί τάξη, εrναι «ï κόσμος» τéς \Εκκλησίας. Εrναι τό τρόπαιο καί ï θρίαμβος τοü \Εσταυρωμένου καί \Αναστημένου \ΙησοÜ εrναι τό τρόπαιο τéς ζωéς κατά τοü θανάτου. Γι αéτό κατά τόν ±γιο \Ιωάννη τόν Χρυσόστομο, ï Σταυρός àποτελεö «τό τοü Πατρός θέλημα, τήν δόξαν τοü ΜονογενοÜς, τό τοü Πνεύματος àγαλλίαμα, τόν κόσμο τ ν àγγέλων, τéς \Εκκλησίας τήν àσφάλεια, τό καύχημα τοü Παύλου» 4. Μέ αéτό λοιπόν τό θεοδώρητο πλο μποροüμε νά νικήσουμε κι âμεöς «τόν τό κράτος öχοντα τοü θανάτου» 5, τόν ïποöον ï Χριστός κατετρόπωσε, καί àνéλθε νικητής μαζί μέ τό àνθρώπινο γένος στή νέα ζωή, στήν \Ανάσταση, στή Θεία Βασιλεία. Καί àπό τότε ï Σταυρός ψώνεται àπό τόν οéρανό ½ς τόν Αδη καί àπό τόν Αδη ½ς τόν οéρανό. Γιατί τό εyρος του καί τό μéκος του εrναι «οéρανοü σοστάσιον» 6. Κι αéτός ï τετραμερής Σταυρός êγιάζει τά σύμπαντα καί τόν τετραπέρατο κόσμο. Γιατί ï Σταυρός τοü Κυρίου μας «ε ς τά τέσσαρα περατούμενος ôκρα, σημαίνει, τι ï σταυρωθείς Θεός εrναι \ΕκεÖνος πού περιέχει τά πάντα καί πάντα περιλαμβάνει τά πέρατα» 7. 12

13 ^Ο ±γιος Κύριλλος ^Ιεροσολύμων àναφέρει στίς Μυσταγωγικές του Κατηχήσεις τι «\Εκκλησία διά τοü σταυροü ζωοποιεö οéρανόν καί γéν, θάλασσαν, λιον καί σελήνην, ôστρα καί πäσαν κτίσιν, λογικήν καί ôλογον, ïρατήν καί àόρατον, àγγέλους, àρχαγγέλους, δυνάμεις, κυριώτητας, àρχάς, âξουσίας, θρόνους καί τά πολυπρόσωπα Χερουβίμ» 8. Ετσι, ïλοκληρος ï κόσμος êγιάζεται καί àνακαινίζεται διά τοü ΣταυροÜ καί γίνεται μία «κοσμική λειτουργία», ïποία àναφέρεται στό θρόνο τοü ΘεοÜ. 9 ^Ο Χριστός λοιπόν, àναφέρει ï ±γιος Μάξιμος ï ^Ομολογητής, διά τοü σταυρικοü Του θανάτου, öγινε «ï λιος τ ν α ώνων», καί κάτω àπό τίς θεϊκές Του àκτίνες ½ριμάζει ëνότητα καί σωτηρία τοü κόσμου 10. Καί ï ôνθρωπος ταν êπλώσει τά χέρια του τό σχéμα τοü ΣταυροÜ âκφράζει. Καί μέ τό σχéμα τοü ΣταυροÜ ï Κύριος âκέρασε τόν ôνθρωπο θεότητα, γιά νά γίνει ùργανον îερό τοü ΘεοÜ 11. ^Ο Σταυρός τοü ΧριστοÜ μας, ï ζωηφόρος, διαιωνίζει τή νίκη Του. Δείχνει τό πέρασμα àπό τήν κατάσταση τοü θανάτου στήν κατάσταση τéς ζωéς. Τό πέρασμα àπό τήν Αδη στή Θεία Βασιλεία. Κι αéτό εrναι καί τό δρομολόγιο τéς δικéς μας πνευματικéς ζωéς, προκειμένου νά φθάσουμε στήν ùντως Ζωή, στόν Θεό πατέρα. Κι αéτός εrναι καί ï λόγος πού τοποθετοüμε âπάνω στούς τάφους τ ν κοιμηθέντων àδελφ ν μας τόν Σταυρό. Γιατί âκεö ï Σταυρός διακηρύσσει τήν προσδοκία τéς \Ανάστασης, âκφράζει τήν âλπίδα τéς α ώνιας ζωéς. \Αλλά καί στήν παρούσα ζωή ï Σταυρός τοü Κυρίου εrναι καταφυγή καί àπαντοχή μας. Εrναι τό «μέγα φυλακτήριον» καί τό σημεöον τό μέγιστον» πού μäς βοηθάει νά σηκώνουμε καί τούς δικούς μας καθημερινούς καί μόνιμους σταυρούς. Κι αéτή «ôρσις» τοü σταυροü μäς δημιουργεö τήν προϋπόθεση καί τήν βεβαιότητα τι πρέπει νά ε μεθα τοιμοι καί πρόθυμοι, «πομεöναι, διωχθéναι, àδικηθéναι, συκοφαντηθéναι, σφαγιασθéναι καί σταυρωθéναι» 12 ½ς ï Δεσπότης καί Κύριος μας \ΙησοÜς Χριστός, κεφαλή καί ï àρχηγός τéς \Εκκλησίας μας. Μέσα στήν \Εκκλησία καί κάτω àπό τόν Σταυρό τοü ΧριστοÜ, λα σα πέφερε, ποφέρει καί θά ποφέρει ï ôνθρωπος, ï κόσμος, νοηματίζονται, καταξιώνονται, êγιάζονται. ^Ο ôνθρωπος, àτενίζοντας «τό ζωοποιόν ξύλον», τοü ΣταυροÜ, α σθάνεται πώς μέσα του διοχετεύεται καί μεταγγίζεται ζωή, δύναμη, νίκη. Κάτω àπό τήν àνακουφιστική σκιά τοü ΣταυροÜ, ï θάνατος, ï πόνος, àσθένεια, θλίψη, περιφρόνηση, βδελυρή συκοφαντία, âγκατάλειψη καί λα τά δεινά τ ν àνθρώπων àντιμετωπίζονται, μετριάζονται. Γιατί δύναμη τοü ΣταυροÜ «μεταθέτει τ ν πραγμάτων τήν φύσιν». 13 Οποιος μπορεö νά νιώσει καί νά ζήσει τή ζωή τοü ΣταυροÜ, ζé μιά ξέχωρη ζωή, μυστική, θεία, οéράνια, γεμάτη σοφία, μοναδική. Αéτός κατέχει τό περιεχόμενο τéς ζωéς. Αéτός γνωρίζει τή Ζωή τéς ζωéς του. Τή ζωή τéς àγάπης, τéς προσμονéς, τéς âλπίδας, τéς προσευχéς, τéς μυστικéς âνόρασης, τéς συγγνώμης, καί τéς âσωτερικευμένης γαλήνης. Κι λα αéτά, τά παίρνει, àπό τή μοναδική καί α ώνια Σταυρωμένη καί \Αναστημένη \Αγάπη, àπό τόν Κύριο \ΙησοÜ καί Σωτήρα. Οποιος ζé τή ζωή τοü ΣταυροÜ, ζé τό λυτρωμό καί τήν ôφεση καί προγεύεται τήν \Ανάσταση, τήν καινούργια ζωή, τή Θεία Βασιλεία, τόν Χριστό. Γιατί Αéτός εrναι α ώνια Ζωή, τό πλήρωμα, \Ανάσταση καί χαρά τοü κόσμου. Οποιος ζé τή ζωή τοü ΣταυροÜ, «κοινωνεö τοöς τοü ΧριστοÜ παθήμασιν». 14 \Αλλά σο συμμετέχουμε στά παθήματα τοü ΧριστοÜ μέ τόν καθημερινό μας àγώνα, τόσο περισσότερο γευόμεθα καί τήν χάρη Του καί τήν àγάπη Του, γιά νά νικήσουμε καί νά συνδοξασθοüμε μαζί Του. Γιατί πρέπει νά γνωρίζουμε τι «ïδός τοü ΧριστοÜ σταυρός καθημερινός âστιν, καί οéδείς ποτέ àνéλθεν ε ς οéρανούς μετά àνέσεως». 15 ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 1. \Ιδιόμελον, qχος β. 2. πρβλ. Γεωργίας Κουνάβη «ï Πόνος», öκδ. Β, \ΑποστολικÉς Διακονίας, \ΑθÉναι 2002, σελ Ε ς τό πάθος τοü Κυρίου καί ε ς τόν σταυρόν, PG 28, 245 A, B. 4. Ε ς τόν σταυρόν τοü Κυρίου καί ΘεοÜ... PG 49, ^Εβρ. 2, Αxνοι 14ης Σεπτεμβρίου. 7. ^Αγ. \Ιωάν, τοü Χρυσοστόμου, Ε ς τήν προσκύνησιν τοü Τιμίου ξύλου. PG 62, Μυσταγωγικαί Κατηχήσεις Ε, σελ Πρβλ. Ζηζιούλα \Ιωάν., Μητροπολίτου Περγάμου, «^Η κτίση ½ς Εéχαριστία», âκδ. \Ακρίτας 1992, σελ Περί διαφόρων àπορι ν, PG 91, 1356 c. Πρβλ. Clement Οliv. «^Η Θεολογία μετά τόν θάνατον τοü ΘεοÜ», öκδ. «ΑΘΗΝΑ», \Αθήνα 1973, σελ Μεθοδίου \Ολύμπου, ^Ομιλία, περί τοü σταυροü. ΒΕΠΕΣ τόμ. 18, σ.σ. 221, ^Αγ. \Ιωάν. Χρυσοστόμου, Ε ς τήν προσκύνησιν τοü Τιμίου ΣταυροÜ, PG 52, ^Αγ. \Ιωάν. Χρυσοστόμου, ^Ομιλία 32, PG 61, Α Πέτρ. 4, ^Αγ. \Ισαάκ τοü Σύρου, Λόγος δ, Περί τοü πόνου τοü κόσμου. 13

14 ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΓυναÖκες ^Ιεραπόστολοι Η ΑΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΣ ΚΑΙ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΘΕΚΛΑ Οî ±γιοι àπόστολοι ΠαÜλος καί Βαρνάβας, φεύγοντας àπό τήν \Αντιόχεια τéς Πισιδίας, που οî \ΙουδαÖοι εrχαν ξεσηκώσει διωγμό âναντίον τους (Πράξ. 13,50), qρθαν στό \Ικόνιο, πόλη σπουδαία στά ρια τéς Λυκαονίας καί τéς Φρυγίας. Τό πρ το τους κήρυγμα τό öκαναν, πως πάντα, στήν τοπική συναγωγή. Καί qταν τόσο πειστικό, œστε πίστεψε πλéθος πολύ \Ιουδαίων. Επειτα στράφηκαν στούς ε δωλολάτρες. Κι àπ αéτούς πολλοί öγιναν χριστιανοί. Βλέποντας, λοιπόν, οî àπόστολοι τά θαυμαστά àποτελέσματα τéς îεραποστολéς τους, öμειναν àρκετό καιρό στήν πόλη, «παρρησιαζόμενοι âπί τ Κυρί ω τ μαρτυροüντι τ λόγ ω τéς χάριτος αéτοü, διδόντι σημεöα καί τέρατα γίνεσθαι διά τ ν χειρ ν αéτ ν» (Πράξ. 14,3). \Ανάμεσα σ âκείνους πού πίστεψαν τότε qταν καί δεκαοχτάχρονη ε δωλολάτρισσα Θέκλα. Οσα àφοροüν στή μεταστροφή της καί τή γνωριμία της μέ τόν àπόστολο ΠαÜλο δέν àναφέρονται στίς Πράξεις τ ν \Αποστόλων, διασώζονται μως àπό τήν êγιολογική μας παράδοση. ^Η Θέκλα, θυγατέρα εéγεν ν γονι ν καί μνηστευμένη μέ τόν νεαρό ôρχοντα Θάμυρι, παραξενεύτηκε ταν εrδε τούς συμπολίτες της νά συρρέουν στό σπίτι τοü χριστιανοü \Ονησιφόρου, που κήρυσσε ï àπόστολος. Κάποιο βράδυ, λοιπόν, πéγε κι αéτή âκεö καί στάθηκε öξω àπό τό àνοιχτό παράθυρο. Τά γλυκύτατα καί σωτήρια λόγια του θεόπνευστου Παύλου τόσο πολύ σαγήνεψαν τήν àγαθή καί καλοπροαίρετη καρδιά της, œστε àπό τότε ôλλο τίποτα δέν öκανε παρά νά τρέχει στίς îερές âκεöνες συνάξεις. ^Η μητέρα της Θεόκλεια καί ï μνηστήρας της, φανατικοί ε δωλολάτρες, àνησύχησαν πολύ. Μάταια πάσχισε ï Θάμυρις, πρ τα μέ îκεσίες κι öπειτα μέ àπειλές, νά τή μεταπείσει. ^Η νεαρή κόρη, «τéς εéσεβείας πτερωθεöσα τ πόθ ω», πως λέει τό àπολυτίκιό της, εrχε δη àποφασίσει νά γίνει νύμφη καί àπόστολος τοü Νυμφίου ΧριστοÜ, στόν ïποöο πίστευε πιά ïλόψυχα ½ς Θεό καί Σωτήρα τ ν àνθρώπων. Εξαλλος ï Θάμυρις, öτρεξε στόν διοικητή τοü \Ικονίου, τόν àνθύπατο Καστίλλιο, καί κατήγγειλε τι ï ΠαÜλος, μέ τίς παράδοξες διδαχές του, πλανεύει τίς γυναöκες καί τίς χωρίζει àπό τούς ôνδρες τους. ^Ο àνθύπατος φυλάκισε τόν àπόστολο καί στή συνέχεια τόν âδίωξε àπό τήν πόλη. ^Η Θέκλα, στό μεταξύ, δέν θελε παρά νά μιμηθεö τόν διδάσκαλό της, νά γίνει îεραπόστολος καί νά κηρύξει τό εéαγγέλιο. Οî συγγενεöς της μέ κανένα τρόπο δέν μποροüσαν νά τéς àλλάξουν πίστη καί σκοπό. Τήν öσυραν τότε ½ς τόν γεμόνα. Στίς âρωτήσεις του êγία öμεινε σιωπηλή àλλά καί àμετακίνητη. ^Η Θεόκλεια, λυσσασμένη àπό τή στάση τéς κόρης της, öφτασε νά ζητήσει τήν παραδειγματική θανάτωσή της. Κάψε την γιά νά φοβηθοüν καί οî ôλλες!..., τσίριξε σάν δαιμονισμένη. Μετά àπ αéτό, ï γεμόνας πρόσταξε τήν âκτέλεση 14 τéς Θέκλας στήν πυρά. oηταν πρώτη γυναίκα πού θά μαρτυροüσε γιά τόν Χριστό, γι αéτό καί \Εκκλησία μας τήν âπονόμασε πρωτομάρτυρα, πως τόν ±γιο àρχιδιάκονο Στέφανο, πού εrναι ï πρ τος μάρτυρας. Νέοι καί νέες μάζεψαν ξύλα καί ôναψαν μιά τεράστια φωτιά στή μέση τοü θεάτρου τéς πόλης, που εrχε συγκεντρωθεö ï φανατικός ùχλος τ ν \Ιουδαίων καί ε δωλολατρ ν. Σέ λίγο οî φλόγες εrχαν τυλίξει τή Θέκλα, πού, öχοντας τά μάτια καί τά χέρια ψωμένα προσευχητικά στόν οéρανό, «τοü πυρός τήν φλόγα ε ς δρόσον μετέβαλε». \Επιπλέον, μετά àπό λίγο, σκοτεινίασε ï οéρανός καί ξέσπασε μιά àπροσδόκητη, θεόσταλτη καταιγίδα. ^Η βροχή καί τό χαλάζι, τά μπουμπουνητά καί τ àστροπελέκια qταν τόσο φοβερά, πού φωτιά σβήστηκε καί τό συγκεντρωμένο πλéθος σκορπίστηκε. Ετσι Θέκλα σώθηκε. \Ανενόχλητη πιά, öφυγε àπό τό \Ικόνιο àναζητώντας τόν ΠαÜλο. Στή γειτονική \Αντιόχεια τéς Πισιδίας νέος πειρασμός τήν περίμενε. ^Ο ôρχοντας \Αλέξανδρος, θαμπωμένος àπό τό κάλλος της, τéς âπιτέθηκε μέ àνήθικους σκοπούς. ^Η ôκαμπτη àντίσταση τéς êγίας, πού τοü ξεσκίσε τόν χιτώνα καί τόν ρεζίλεψε δημόσια, τόν âξόργισε. Τήν κατηγόρησε, λοιπόν, στόν διοικητή τéς πόλης σάν îερόσυλη καί προκάλεσε τήν καταδίκη της σέ θάνατο. Τήν öριξαν διαδοχικά σέ λιοντάρια, àρκοüδες καί ταύρους. Τά ôγρια θηρία μως, μέ θεία âπέμβαση, μέρωσαν καί δέν τéς öκαναν κακό. Οî θεατές, συγκλονισμένοι àπό τό θαüμα, àπαίτησαν μέ κραυγές τήν àπελευθέρωσή της, μετά τήν ïποία Θέκλα ôρχισε νά διδάσκει τό εéαγγέλιο στίς γυναöκες τéς \Αντιόχειας καί νά προσελκύει πολλές ψυχές στήν àληθινή πίστη. Οταν öμαθε πώς ï àπόστολος ΠαÜλος βρίσκεται στά Μύρα τéς Λυκίας, öσπευσε νά τόν συναντήσει. \ΕκεÖνος τή νουθέτησε, τή στήριξε καί τή συμβούλευσε νά âπιστρέψει στό \Ικόνιο. Στή γενέτειρά της êγία βρéκε τόν Θάμυρι νεκρό, τή μητέρα της μως ζωντανή àκόμα. Εκανε πολλές προσπάθειες νά τή μεταστρέψει àπό τήν ε δωλολατρία καί νά τή φέρει στόν δρόμο τéς σωτηρίας, àλλά δέν τό κατόρθωσε. \Αναχώρησε, λοιπόν, γιά τά μέρη τéς Σελεύκειας καί âγκαταστάθηκε σέ μιάν àπόμερη τοποθεσία, κηρύσσοντας τόν Χριστό, κατηχώντας τίς ε δωλολάτρισσες καί κάνοντας, μέ τή χάρη τοü ΘεοÜ, πολλά θαύματα καί θεραπεöες. Σέ βαθιά γεράματα, âνενήντα χρον ν, ï Κύριος τήν πéρε στά οéράνια σκηνώματα μέ θαυμαστή âπέμβασή του, γιά νά τή γλυτώσει àπό τά χέρια κάποιων κακοποι ν. ^Η \Εκκλησία μας, πού, γιά τό àποστολικό της öργο, τήν τίμησε μέ τήν âπωνυμία τéς σαποστόλου, ëορτάζει τή μνήμη της στίς 24 Σεπτεμβρίου. Μ. Σ. Π.

15 ΠΑΙΔΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟ δαχτυλιδι του αυτοκρατορα Γαλάτειας Γρηγοριάδου - Σουρέλη...\Από τά Χριστούγεννα κι âδ εrχε νά βγεö ï λιος. ^Ο οéρανός μουντός, θάλασσα πρασινωπή, àγριεμένη öγδερνε τό Ναύπλιο, θελε νά καταπιεö τό Μπούρτζι. Ψιλόβρεχε καί τά σπίτια νοτισμένα àπό τήν γρασία, μέ κλειστά πατζούρια σάν νυσταγμένα βλέφαρα, περίμεναν, θαρρεöς, τό ôνοιγμα τοü καιροü. Οî καρδιές τ ν àνθρώπων τό διο βαριές, τό διο χωμένες στήν ïμίχλη τéς πίκρας, περιμένουν κι αéτές τό ôνοιγμα τοü καιροü... Δυό μερόνυχτα öχει νά πέσει στό στρ μα του ï ΚωνσταντÖνος. \Ακουμπισμένος σ να βράχο, να μέ τόν βράχο κι αéτός, προσπαθεö νά διακρίνει πέρα àπ τήν ïμίχλη, τό öμπα τοü λιμανιοü. Οχι, δέν ψάχνουν τά μάτια κι καρδιά του γιά τό Μεσολόγγι. Σώθηκε -àλήθεια, τί θαüμα κι αéτό: στήν Εξοδο. Γλίτωσε âκείνη τήν τρομερή νύχτα, γλίτωσε γιά νά ζήσει κι αéτός μαζί μέ τούς ôλλους πατρι τες τήν πίκρα τήν àβάσταχτή της διχόνοιας. Δέν εrναι μως γι αéτό πού δέν κοιμήθηκε ï ΚωνσταντÖνος δύο μερόνυχτα. Αν εrναι âδ καί θαλασσοχτυπιέται σάν τόν βράχο εrναι γιά τό ôλλο: Ωρα τήν œρα φτάνει ï Κυβερνήτης! ^Ο πρ τος Κυβερνήτης τéς ^Ελλάδας! ^Ο Καποδίστριας! Ποδίσανε τά πλοöα καί που νάναι, που νάναι, θάχει πατρίδα κεφαλή. Τά τρία τά καράβια, τό âγγλέζικο, τό ρωσσικό, τό γαλλικό, μόλις καί διακρίνονται στήν καταχνιά. Ολο τό Ναύπλιο, λη ^Ελλάδα κρατάει τήν àνάσα της καί καρτερεö. Ολο τό Ναύπλιο, λη ^Ελλάδα ξημέρωσε âδ, στά Σχ. 20,5Χ25, σελ.136, τιμή: 17 βράχια, στό λιμάνι καί καρτερεö κι âλπίζει κι àνασταίνεται. Κι âκεö πού πιά καρδιά δέν τήν àντέχει τήν àπαντοχή, âκείνη τή στιγμή àκούστηκαν τά φρούρια μέ τή φωνή τ ν κανονι ν νά λένε τό «Καλ ς Ορισες». Κι ôλλα κανόνια àπάντησαν καί ï λαός ταράχτηκε, öκανε δρασκελιές μπροστά νά àγγίξει τόν Κυβερνήτη, νά τόν êρπάξει στά χέρια του ï παιδεμένος λαός κι λη κρυμμένη λαχτάρα - τόσων χρόνων λαχτάρα - γίνηκε ζητωκραυγή. Καί στόν àγέρα πού φύσαγε ξεδιπλώθηκε σημαία τéς âλεύθερης Πατρίδας àπό τά τρία ξενικά καράβια. Κι qταν αéτό σημάδι àναγνώρισης, σημάδι àναγνώρισης τ ν θυσι ν, τοü τόσου àγώνα... ^Ο ΚωνσταντÖνος γαντζώθηκε γερά στόν βράχο γιατί τά πόδια του τόν προδίδανε. Στίς αχές, στούς χους τéς καμπάνας, στούς τόσους κανονιοβολισμούς, μέσα στά τόσα «Καλωσόρισες» καί «Ζήτω», àκούγεται κι δικιά του φωνή. «Καλ ς μäς qρθες, Κυβερνήτη!» Κι πως σηκώνει ψηλά τό κεφάλι ï ΚωνσταντÖνος, εrδε τόν λιο πού πάλευε μέ τά μαüρα σύννεφα. Στή μάχη πού öδωσε νίκησε ï λιος. Κι πως φώτισε τή λεύτερη πατρίδα μέσα àπ τά σκισμένα σύννεφα, τοü φάνηκε τοü Κωνσταντίνου πώς öγινε νας κύκλος, ναί, öγινε νας κύκλος διος μέ δαχτυλίδι κι qρθε ï λιος κι öκατσε στήν κορφή τοü δαχτυλιδιοü κι qταν ï λιος διαμαντόπετρα στό δαχτυλίδι, κι qταν τοüτο τό δαχτυλίδι διο τοü Αéτοκράτορα... oηταν τοü Αéτοκράτορα!... ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: \Αποστολική Διακονία τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος - \Ιασίου 1, \Αθήνα ΕΚΔΟΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ^Ο \Επίσκοπος Φαναρίου κ. \Αγαθάγγελος, Γενικός Διευθυντής τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος. ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΓΡ. ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ: Πρωτ. Λεωνίδης Ψαριανός, τηλ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: \Ιωάννης Βιδάλης, Γεώργιος Βούκανος, Νικόλαος Καλογιάννης, Θεοφάνης Δρακόπουλος Τηλ.: , fax: optic@apostoliki-diakonia.gr ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ: Γεώργιος Κρίκος, ^Υπεύθυνος Διαδικτύου ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ \Ιασίου 1, \Αθήνα. Τηλ.: , fax: apostoliki-diakonia@ath.forthnet.gr καί sellsbooks@apostoliki-diakonia.gr, ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΑΘΗΝΩΝ: 1. Δραγατσανίου 2, Πλατεία Κλαυθμ νος, Τ.Κ , τηλ.: , (καί fax) 2. ΒιβλιοπωλεÖο στή Θεολογική Σχολή \Αθην ν (Ε.Κ.Π.Α.), Πανεπιστημιόπολη-Ζωγράφου, τηλ.: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: \ΕθνικÉς \Αμύνης 9α καί ΤσιμισκÉ, Τ.Κ , τηλ.: , fax: ΠΑΤΡΩΝ: Ρήγα Φεραίου 143 καί Φιλοποίμενος 24, Τ.Κ , τηλ. καί fax:

16 Ν Ε Ε Σ Ε Κ Δ Ο Σ Ε Ι Σ - Ε Ν Δ Ι Α Φ Ε Ρ Ο Υ Σ Ε Σ Α Ν Α Τ Υ Π Ω Σ Ε Ι Σ Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ Στυλ. Παπαδοπούλου, ^Ομοτίμου KαθηγητοÜ τéς ΘεολογικÉς ΣχολÉς τοü Πανεπιστημίου \Αθην ν Σχ. 14Χ21, σελ. 512, τιμή: 15 (âπανέκδοση) ΚΩΔΙΞ ΕΙΔΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΘΙΜΟΤΥΠΙΑΣ Σχ. 17Χ24, σελ. 934, τιμή: 50 ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ Σχ. 17,5Χ24,5, σελ. 210, τιμή: 16 (âπανέκδοση) Β.Ε.Π.Ε.Σ. Πολυχρόνιος \Απαμείας, τόμοι 88 & 89, Σχ. 14,5Χ21, σελ. 342 & 306, τιμή: 18 ( καστος) ( σειρά συνεχίζεται) ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ & ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ B. N. Tατάκη Σχ. 14Χ20,5, σελ. 320, τιμή: 10 ΑΛΗΘΩΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΕΙ \Aθανάσιου Δεληκωστόπουλου, καθ. Πανεπιστημίου Σχ. 14Χ21, σελ. 242, τιμή: 18 ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΜΕΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΗΣ ΖωÉς Κανάβα, Σχ. 17Χ24, σελ. 104, τιμή: 8 Μικρη Φιλοκαλια Eéάγγελου Γ. Kαρακοβούνη Σχ.14Χ21, σελ. 200, τιμή 10 (âπανέκδοση) Π Α Ρ Ο Υ Σ Ι Α Σ Η Ν Ε Ο Υ Ψ Η Φ Ι Α Κ Ο Υ Δ Ι Σ Κ Ο Υ ( C D ) «ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑΤΕ» 70 Χρόνια τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας σέ Cd Κυκλοφόρησε àπό τίς \Εκδόσεις τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας τό CD μέ τίτλο Καλωσορίσατε..., ζωντανή äχογράφηση àπό τήν μεγάλη ëορταστική âκδήλωση γιά τήν συμπλήρωση τ ν 70 χρόνων διακονίας καί μαρτυρίας τéς âλπίδας στήν \Εκκλησία μας καί στούς \Ορθόδοξους λαούς τéς γéς πού πραγματοποιήθηκε τό Σάββατο 13 \Ιανουαρίου 2007, στήν Α θουσα Φίλων της ΜουσικÉς τοü Μεγάρου ΜουσικÉς \Αθην ν. ^Η μουσική εrναι τοü Γιώργου Βούκανου, σκηνοθεσία τéς Βαρβάρας Δούκα, ποιήματα καί κείμενα àπό τούς \Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, ΚωστÉ ΠαλαμÄ, \Αντώνη Σαμαράκη, \Ιωάννη Χατζηφώτη, Δημήτριο Ρουμπάνη, Τάκη Χρυσούλη, ^Ελένη Μουζάκη-Μπουρίτσα, Μαίρη Βούκανου, Γεώργιο Κισσούδη, Velissario Capocci, Francesca Aeshlismann. ^Η παρουσίαση τéς âκδήλωσης öγινε àπό τόν Γεράσιμο Δραγώνα, καί οî àφηγήσεις τ ν κειμένων àπό τούς äθοποιούς Αλκη Ζερβό καί \Αλίκη Κατσαβού. ΣυμμετεÖχαν τά κάτωθι μουσικά σύνολα: \Εξώφυλλο: Θρακικό Πέλαγος ^Η Νεανική Χορωδία ΜουσικοÜ ^Ομίλου \Αρσακείων κ' Τοσιτσείων Σχολείων ^Εκάλης (Διεύθυνση Χορωδίας: Χριστίνα Βαρσάμη), Τό Παραδοσιακό Συγκρότημα καί Χορωδία ^Αγ. \Αθανασίου Πολυδρόσου (Διεύθυνση Χορωδίας π. Λάμπρος \Ανδρεάκης), ^Ο Βυζαντινός Χορός τοü ΘεολογικοÜ Ο κοτροφείου τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας, ^Η Συμφωνική \Ορχήστρα καί Χορωδία τοü Δήμου \Αθηναίων (Διεύθυνση Χορωδίας κ. ΣταÜρος Μπερής) Τά τραγούδια ëρμήνευσαν àλφαβητικά οî καταξιωμένοι καλλιτέχνες: Χρόνης \Αηδονίδης, Γεράσιμος \Ανδρεάτος, Τάσος Βασιλόπουλος, Γιάννης Γεωργιάδης, \Εν Καρδί α, Κώστας Θωμαΐδης, Νεκταρία Καραντζή, Βασίλης Λέκκας, Νίνα Λοτσάρη, Κώστας Μακεδόνας, Μαρίτα Παπαρίζου, Βασίλης Σαλέας, Θεοδοσία Στίγκα, ΧρÉστος Τσιαμούλης καί Abir Nehme àπό τόν Λίβανο. Τήν Διεύθυνση τ ν Μουσικ ν Συνόλων εrχε ï \Ελευθέριος Καλκάνης.