Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ. ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΧΟΛΗΣ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Φύλλο 49, Αύγουστος - Οκτώβριος 2012

Transcript

1 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΧΟΛΗΣ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Φύλλο 49, Αύγουστος - Οκτώβριος 2012 Νέο ξεκίνημα για τους σπουδαστές της Ιης Τάξης Ορκωμοσία πρωτοετών Σπουδαστών Τάξης 2014, σελίδα 4 Κατάταξη Πρωτοετών Tάξης 2014 Τ η Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012 στις 07:30 το πρωί άρχισε η πρώτη μέρα στο στρατό για 172 Σπουδαστές, 83 Σπουδάστριες και 26 Ελληνοκύπριους Σπουδαστές στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών. Συνοδευόμενοι από συγγενικά τους πρόσωπα οι νέοι Σπουδαστές, με μεικτά συναισθήματα χαράς και λύπης, ανησυχίας και ικανοποίησης στα πρόσωπά τους, για το καινούριο τους ξεκίνημα, πέρασαν την πύλη της Σχολής. Τους νεοεισερχόμενους και τους γονείς τους, υποδέχθηκαν στη Σχολή, Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και Σπουδαστές. Στη συνέχεια οι καταταγέντες Σπουδαστές αποχαιρέτισαν τους οικείους τους και ακολουθώντας το πρόγραμμα κατατάξεως εντάχθηκαν στη στρατιωτική οικογένεια. Η συμβολή του Πεζικού στους Βαλκανικούς πολέμους , σελίδα 14 σελίδα 26

2 2 3 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Ο Τ Η Τ Α Κατάταξη πρωτοετών Τάξης Χαιρετισμός του Αρχηγού Σχολής στους νέους Σπουδαστές...3 Ορκωμοσία πρωτοετών Τάξης Πολιτιστικές εκδηλώσεις της Περιφέρειας Θεσσαλίας ΛΕΩΝΙΔΑ ΤΡΟΠΑΙΟΝ Εθιμοτυπικές επισκέψεις στη ΣΜΥ...7 Εορτασμός του Αγίου Βησσαρίωνα...7 Εκπαιδευτική επίσκεψη της Ιης Τάξης στα Μετέωρα...8 Εκπαίδευση στον εξομειωτή βολών...8 Εκπαίδευση στον πύργο τεχνικής αναρρίχησης...9 Εθελοντική αιμοδοσία στο ιατρείο της Σχολής...10 Εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου Διακεκριμένες πράξεις Υπαξιωματικών...12 Αποτροπή αυτοκτονιών στο στράτευμα...13 Α Ρ Θ Ρ Α Η συμβολή του πεζικού στους Βαλκανικούς πόλεμους...14 Σπουδαστής Ιης Καρπούζας Κλεάνθης - Χρυσοβαλάντης ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ «100 χρόνια από την έναρξη των Βαλκανικών πολέμων» - Οκτώβριος 1912 «Η εκπόρθηση των Στενών του Σαραντάπορου από τον Ελληνικό Στρα τό»...22 Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Θεόδωρος Παπαθεοδώρου ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Διατροφή και υγεία...26 Υπολοχαγός (ΠΖ) Βασίλειος Παπαδόπουλος Δ Ι Α Φ Ο Ρ Α Ψυχαγωγία...29 ΕΚΔΟΤΗΣ Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων και Εθιμοτυπίας ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ Λοχαγός (ΠΒ) Ρεντζελάς Κωνσταντίνος Αύγουστος - Οκτώβριος 2012 ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ Τηλ: Fax: gds@smy.gr Οι συγγενείς των πρωτοετών σπουδαστών συγκεντρώθηκαν στο Κέντρο Ψυχαγωγίας της Σχολής και ο Διοικητής της Σχολής Ταξίαρχος κ. Δημήτριος Μπίκος, αφού τους συνεχάρη για την επιτυχία και την επιλογή των παιδιών τους να φοιτήσουν στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών, τους ενημέρωσε για το έργο της Σχολής καθώς και την πορεία που θα ακολουθήσουν οι νέοι πρωτοετείς Σπουδαστές. Χαιρετισμός Αρχηγού Σχολής Πρωτοετή Σπουδαστή, Με ιδιαίτερη χαρά σε καλωσορίζω στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών και σε συγχαίρω για την επιλογή σου να ενταχθείς στην οικογένεια των Μονίμων Υπαξιωματικών. Διερχόμενος από την πύλη της Σχολής πραγματοποίησες ένα σημαντικό βήμα της ζωής σου και συνάμα ένα μεγάλο όνειρό σου. Εδώ θα διαμορφώσεις το χαρακτήρα που χρειάζεται ένας μικρός μελλοντικός ηγήτορας στον οποίο η πατρίδα θα εναποθέσει τις ελπίδες της. Η εκπαίδευση θα σε βοηθήσει να φέρεις στην επιφάνεια ψυχικές και σωματικές δυνάμεις, που δεν είχες φανταστεί ότι διέθετες. Όλα αυτά όμως δεν έρχονται από μόνα τους. Πρέπει να έχεις θέληση, να προσπαθήσεις και να χύσεις ιδρώτα για να τα καταφέρεις. Μη λυγίσεις στις δυσκολίες που θα βρεις μπροστά σου. Έχε πίστη στον εαυτό σου, στις δυνάμεις σου και πάνω απ όλα στο Θεό και θα τα καταφέρεις. Καλή αρχή και καλή δύναμη. Αρχηγός Αρχιλοχίας Σπουδαστής ΙΙας Χρυσοχοΐδης Αναστάσιος

3 4 5 τιωτικής σας εκπαίδευσης, των σεβαστών καθηγητών σας οι οποίοι θα σας χαρίσουν γνώση και άρα δύναμη, καθώς και των δευτεροετών Σπουδαστών, οι οποίοι και αποτελούν για σας το παράδειγμα προς μίμηση. Ορκωμοσία Πρωτοετών Σπουδαστών τάξης 2014 Σας βεβαιώνω ότι όλοι αυτοί αποτελούν μία καλολαδομένη μηχανή η οποία λειτουργεί αγόγγυστα για να σας εκπαιδεύσει. Από σας απαιτώ απόλυτη πειθαρχία, πίστη στο στόχο, σεβασμό στις στρατιωτικές αξίες και αρετές χωρίς καμία εξαίρεση. Τον τελευταίο μήνα υποβληθήκατε στη διαδικασία της προσαρμογής στη στρατιωτική ζωή και αλήθεια με κάνατε υπερήφανο που την περάσατε με επιτυχία. Μετρήσατε τις δυνάμεις σας και αποδείξατε σε όλους, πάνω απ όλα στον εαυτό σας, ότι ο άνθρωπος με θέληση έχει απεριόριστες δυνατότητες. Τα επόμενα 2 χρόνια δε θα είναι εύκολα. Το επάγγελμα που επιλέξατε είναι αφεαυτού δύσκολο και πρέπει να σας οπλίσουμε με τα κατάλληλα εφόδια για να αντεπεξέλθετε. Αυτό όμως που μπορώ να σας υποσχεθώ σήμερα, είναι ότι όπου με χρειασθείτε θα με βρείτε στο πλευρό σας, και στο πρόσωπό μου, όλο το προσωπικό της Σχολής, αρωγούς στην προσπάθειά σας, ώστε με τη βοήθεια του Θεού να αποφοιτήσετε με επιτυχία, έτοιμοι λεβέντες Υπαξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού. Στην τελετή παρευρέθησαν o Διοικητής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, Υποστράτηγος κ. Ηλίας Λεοντάρης, οι θρησκευτικές και πολιτικές αρχές της πόλεως, καθώς και οι συγγενείς των ορκισθέντων Σπουδαστών. Οι νεοεισερχόμενοι Σπουδαστές θα αποτελέσουν την Τάξη ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΓΗ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΣΧΟΛΗΣ ΤΗΣ 19ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012 Π αρουσία του Α/Υπαρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού Αντιστράτηγου κ. Νικόλαου Ταμουρίδη πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012, στην έδρα της Σχολής, η τελετή ορκωμοσίας των πρωτοετών Σπουδαστών. Νέοι Σπουδαστές και Σπουδάστριες, Πριν από λίγο, υπό τη σκέπη της Γαλανόλευκης και με τις ευλογίες της Εκκλησίας, δώσατε τον υπέρτατο Όρκο Τιμής, τον Όρκο του Έλληνα Στρατιώτη. Το όραμά μας είναι η δημιουργία ενός σύγχρονου Υπαξιωματικού, ιδανικού Στρατιώτη και ικανού Ηγέτη, ο οποίος να μπορεί να ανταπεξέλθει αποτελεσματικά στις προκλήσεις του πολύπλοκου και πολυεπίπεδου σύγχρονου επιχειρησιακού περιβάλλοντος. Για να το πετύχουμε, ένας είναι ο δρόμος. H εκπαίδευση. Πολλές φορές ακούτε τη φράση «σκληρή εκπαίδευση». Λάθος έκφραση. Δεν υπάρχει σκληρή ή χαλαρή εκπαίδευση. Η εκπαίδευση είναι μία. Αυτή που προβλέπεται από τους Στρατιωτικούς Κανονισμούς και υπόκειται στις διατάξεις της Πολιτείας. Και είμαι από εκείνους που έχω βιώσει στην πράξη την αξία της εκπαίδευσης στη δύσκολη ώρα. Άρα λοιπόν εκπτώσεις στο επίπεδο της εκπαίδευσης δε χωρούν. Για την επιτυχία του στόχου μας στηρίζομαι στην πολύτιμη βοήθεια των Αξιωματικών και Υπαξιωματικών σας, οι οποίοι επωμίζονται το βάρος της Στρα- Από σήμερα ανήκετε επίσημα στην οικογένεια του Στρατού μας. Θέλω να θυμάστε πάντα ότι ο Έλληνας πολίτης έχει στραμμένα τα μάτια του πάνω μας. Πληρώνει από το υστέρημά του, για να συντηρεί ένα Στρατό αξιόμαχο, εχέγγυο της ασφάλειας και της ευημερίας του. Και απαιτεί από μας ένα μόνο αντάλλαγμα. Να μας κοιτάζει και τα μάτια του να γεμίζουν λεβεντιά. Ιδιαίτερα σε τούτη τη δύσκολη συγκυρία που διέρχεται η Πατρίδα, είναι ακόμη μεγαλύτερη η ανάγκη, να χαρίζουμε αυτό το αίσθημα ασφάλειας που χρειάζεται ο Ελληνικός Λαός, για να παίρνει δύναμη και κουράγιο από τη δική σας ενέργεια, τη δική σας πίστη στις αξίες και το δικό σας ελπιδοφόρο μέλλον. Νέοι Σπουδαστές, Έλληνες και Ελληνοκύπριοι Με τη βεβαιότητα ότι από σήμερα θα τιμήσετε τον όρκο σας με τη βοήθεια του Μεγαλοδύναμου, σας καλώ να αναφωνήσετε Ζήτω το Έθνος Ζήτω ο Στρατός Ζήτω η ΣΧΟΛΗ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Δημήτριος Μπίκος Ταξίαρχος

4 6 7 Πολιτιστικές εκδηλώσεις ΛΕΩΝΙΔΑ ΤΡΟΠΑΙΟΝ 2012 της Περιφέρειας Θεσσαλίας Εθιμοτυπικές επισκέψεις Eορτασμός στη ΣΜΥ του Αγίου Βησσαρίωνα Πολιούχος και προστάτης Ιεράς Μητρόπολης Σταγών και Μετεώρων Τ Τ ην Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012, η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών συμμετείχε, μεταξύ 600 περίπου Τρικαλινών στην πολιτιστική εκδήλωση της Περιφέρειας Θεσσαλίας με θέμα «Το Μεγαλύτερο Συρτάκι του Κόσμου». ο Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012, η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών συμμετείχε μεταξύ 300 περίπου συμμετεχόντων απ όλη τη χώρα, στην Πορεία Τιμής 26 χιλιομέτρων με την επωνυμία «ΛΕΩΝΙΔΑ ΤΡΟΠΑΙΟΝ 2012». Η εκδήλωση οργανώθηκε από την Εταιρεία Κοινωνικής Παρέμβασης και Πολιτισμού της Περιφέρειας Θεσσαλίας με σκοπό την πολιτιστική προβολή της Περιφέρειας και κατ επέκταση της χώρας μας διεθνώς. Η εκδήλωση οργανώθηκε με την ευκαιρία της επετείου της Μάχης των Θερμοπυλών, υπό την αιγίδα του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Πραγματοποιήθηκε στην παραλία του Βόλου με τη συμμετοχή συνολικά 5614 Θεσσαλών, οι οποίοι χόρεψαν συγχρονισμένα το μεγαλύτερο συρτάκι του κόσμου και κατέρριψαν το παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες. Η εκκίνηση πραγματοποιήθηκε στο χωριό Ελευθεροχώρι επί του όρους Καλλίδρομο και ο τερματισμός για τους συμμετέχοντες έγινε στο Μνημείο του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες. Τ ην 1 Σεπτεμβρίου 2012, επισκέφθηκαν τη Σχολή Αξιωματικοί απόφοιτοι της ΣΜΥ Τάξεως Στους επισκέπτες για το καλωσόρισμα παρατέθηκε καφές και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ενημέρωση διάρκειας 15 λεπτών περίπου επί της αποστολής και των δραστηριοτήτων της ΣΜΥ. Το πρόγραμμα της επίσκεψης μεταξύ των άλλων περιελάμβανε προσκύνημα στο ναό του Αγίου Γεωργίου, κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο υπέρ πίστεως και πατρίδος πεσόντων Υπαξιωματικών της Σχολής καθώς και για τους θανόντες συμμαθητές τους, από τον αρχηγό της Τάξης. Συγκινητικές ήταν οι στιγμές κατά την ξενάγηση των αποφοίτων στις εγκαταστάσεις της Σχολής οι οποίοι διαπίστωσαν το σημαντικό έργο το οποίο επιτελείται καθώς και την αναπτυξιακή πορεία της Σχολής στο πέρασμα των ετών. Τ ην Παρασκευή, 14 Σεπτεμβρίου το απόγευμα στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Βησσαρίωνος εψάλη ο πανηγυρικός Εσπερινός του Αγίου, ευλογήθηκε η αρτοκλασία και εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός της ημέρας. Στις εκδηλώσεις προς τιμήν του Αγίου μετείχε ο Κλήρος, οι Αρχές του Νομού και της πόλης, άγημα της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών η Στρατιωτική μουσική της 1ης Στρατιάς, αντιπροσωπείες Σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαιδεύσεως, εκπρόσωποι Υπηρεσιών, Συλλόγων, Σωματείων και άλλων Φορέων, καθώς επίσης πλήθος πιστών της πόλης και της περιφέρειας.

5 8 9 Εκπαιδευτική επίσκεψη της Ιης τάξης στα Μετέωρα Την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012, πραγματοποιήθηκε Προσκύνημα των Σπουδαστών Ιης Τάξης στις Ιερές Μονές των Μετεώρων. Η Σχολή με τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου Πατέρα Νύφωνα Σκοπός του ταξιδίου ήταν η διεύρυνση των γενικών γνώσεων και ειδικότερα η επισκόπηση της πνευματικής πορείας του Ελληνισμού και της Ελληνικής παράδοσης με σκοπό την ανάταση της πνευματικής υποδομής των Σπουδαστών. Με την άφιξή τους στα Μετέωρα οι νέοι Σπουδαστές της Σχολής εντυπωσιάσθηκαν από την πολυπλοκότητα του τοπίου και τη μεγαλοπρέπεια αυτού του γιγάντιου πέτρινου συμπλέγματος. Ακολούθως επισκέφθηκαν τις Ιερές Μονές Μεγάλου Μετεώρου, Βαρλαάμ και Αγίου Στεφάνου έχοντας την ευκαιρία να θαυμάσουν θρησκευτικούς θησαυρούς, συλλογή χειρογράφων και κειμηλίων ανεκτίμητης αξίας όπως εικόνες του 16ου αιώνα, αριστουργηματικά τέμπλα και Αγιογραφίες της Βυζαντινής περιόδου. Εκπαίδευση στον εξομειωτή βολών Στα πλαίσια της αναβάθμισης της παρεχόμενης εκπαίδευσης στους σπουδαστές της Σχολής εγκαταστάθηκε, Εξομοιωτής Βολής Όπλων Ευθυτενούς Τροχιάς Πεζικού. Στον εξομοιωτή υπάρχουν 8 διαθέσιμες θέσεις εκπαίδευσης με δυνατότητα τοποθέτησης 8 τυφεκίων G3A3, 2 πολυβόλων MG3 και ενός αντιαρματικού Carl Gustaf. Η εκπαίδευση αφορά στην εκτέλεση βολών με τα παραπάνω όπλα, σε ατομικό επίπεδο αλλά και στην εκπαίδευση ομάδας μάχης με κατάλληλα σενάρια (ημέρα και νύχτα). Σκοπός είναι η εκπαίδευση σε θέματα βολής σε ατομικό αλλά και σε επίπεδο ομάδας στα στελέχη και στους σπουδαστές. Τα πλεονεκτήματα από τη χρήση του εξομοιωτή είναι: α. Η ασφαλής εκπαίδευση, με ελεγχόμενη αύξηση της πολυπλοκότητας και δυσκολίας των ασκήσεων, η οποία δεν μπορεί να επιτευχθεί σε πραγματικές συνθήκες και η οποία εξασφαλίζει την πλήρη κάλυψη των αντικειμενικών σκοπών της εκπαίδευσης. β. Η πλήρη γνώση του κατεχόμενου επιπέδου εκπαίδευσης των Στελεχών και των Σπουδαστών από την ατομική επίδοση του καθενός και από τα τηρούμενα στατιστικά στοιχεία. Επίσης παρέχεται η δυνατότητα προγραμματισμού στοχευμένης εκπαίδευσης βάση των παραπάνω στοιχείων. γ. Το οικονομικό όφελος που προκύπτει από την οικονομία των πυρομαχικών. Εκπαίδευση στον πύργο τεχνικής αναρρίχησης Ιστορικά η πρώτη επιχείρηση αναρρίχησης έγινε με διαταγή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Σογδιανό βράχο της Βακτριανής, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας εναντίον της περσικής αυτοκρατορίας. Στη συγκεκριμένη επιχείρηση οι όπως πάντα πρωτοπόροι Έλληνες αναρριχήθηκαν από πολύ επικίνδυνο βράχο και αιφνιδίασαν εκατονταπλάσιο εχθρό αριθμητικά. Συγκεκριμένα δύναμη 300 ανδρών του Μ. Αλεξάνδρου έτρεψαν σε φυγή Πέρσες. Από τότε έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια, οι μέθοδοι βελτιώθηκαν, η τεχνολογία των υλικών απογειώθηκε και οι συνθήκες χρήσης άλλαξαν μόνο ένα πράγμα παρέμεινε ίδιο. Ο παράγων άνθρωπος. Αυτός δηλαδή που μπορεί να κάνει τη διαφορά έστω και με ελάχιστα μέσα. Για αυτό η Σχολή εστιάζει ως «Αρχή των πάντων» στην εκπαίδευση του πρωταρχικού αυτού παράγοντα και ιδιαίτερα στη «Χαλύβδωση» της προσωπικότητας των σπουδαστών. Για την πληρέστερη εκπαίδευση των σπουδαστών, την αύξηση της αυτοπεποίθησης, της ψυχικής αντοχής υπό πίεση, την αναβάθμιση της ικανότητας στη λήψη αποφάσεων υπό καθεστώς στρες και την εκγύμναση μέσω των διαδρομών αναρρίχησης, προσφάτως κατασκευάστηκε ο πύργος τεχνικής αναρρίχησης στη Σχολή. Είναι μια σύγχρονη μεταλλική κατασκευή, ύψους 18 μέτρων, στην οποία δύναται να πραγματοποιηθεί εκπαίδευση σε πληθώρα μεθόδων και τακτικών. Στον συγκεκριμένο πύργο ενσωματώθηκε η εμπειρία που αποκτήθηκε από τη χρήση όλων των προγενέστερων παρόμοιων εγκαταστάσεων του Ελληνικού Στρατού. Έτσι με τη βοήθεια της συγκεκριμένης εγκατάστασης μπορεί να εκτελεστούν μέσα στην έδρα της Σχολής και κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες πληθώρα μεθόδων και τακτικών όπως αναρρίχηση, καταρρίχηση με τη μέθοδο RAPPEL, καταρρίχηση με τη μέθοδο FAST ROPE, εναέρια αερογέφυρα καθώς και διάφορα τακτικά σενάρια. Το πρώτο στάδιο είναι η θεωρητική εκπαίδευση στην οποία οι Σπουδαστές διδάσκονται τον τρόπο αναρρίχησης και καταρρίχησης, τη σηματοδοσία καθώς και τα μέτρα ασφαλείας. Επίσης διδάσκεται πληθώρα δεδομένων για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του εξοπλισμού, τις απαιτούμενες προδιαγραφές αντοχής και ασφαλείας που απαιτούν οι στρατιωτικοί και διεθνείς κανονισμοί καθώς τις πιστοποιήσεις που επιβάλλεται να έχει. Αφού ο εκπαιδευόμενος κατανοήσει πλήρως το θεωρητικό κομμάτι, τότε και μόνο η εκπαίδευση μεταφέρεται στο δεύτερο στάδιο που είναι η πρακτική εκπαίδευση στην εγκατάσταση του πύργου. Το πρώτο αντικείμενο που εκτελείται στον πύργο είναι η αναρρίχηση. Η αναρρίχηση ήταν και είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στον ορεινό αγώνα. Ο πύργος διαθέτει δύο διαδρομές αναρρίχησης αυξημένης δυσκολίας. Μάλιστα στην κορυφή του διαθέτει σημαντικό τμήμα με αρνητική κλίση το οποίο αυξάνει περισσότερο τη δυσκολία. Ο αναρριχώμενος χρησιμοποιεί τα άκρα του και μόνο, ενώ ανά πάσα στιγμή επιβάλλεται να στηρίζεται σε τουλάχιστον τρία από τα τέσσερα άκρα του. Προσπαθεί να παραμείνει κοντά στον τοίχο και να κινείται αργά, σταθερά και χωρίς ταλαντώσεις. Η ταχύτητα αναρρίχησης αυξάνεται με την εξάσκηση. Στον πύργο έχει κατασκευαστεί επίσης

6 10 11 «πέδιλο» ελικοπτέρου που εξομοιώνει αντίστοιχο του πραγματικού ελικοπτέρου UH-1H ή οποιουδήποτε άλλου διαθέτει πέδιλο αντί για ρόδες προσγείωσης. Η εγκατάσταση εξομοιώνει ελικόπτερο σε αιώρηση από το οποίο γίνεται καταρρίχηση με τη μέθοδο RAPPEL. Σε αυτή τη μέθοδο οι σπουδαστές καταρριχώνται με χρήση πλαστικού σχοινιού και καταβατήρα. Είναι γρήγορη μέθοδος κατάβασης και η χρήση της γίνεται συνήθως όταν η αποστολή γίνεται σε κατοικημένους τόπους, μέσα σε δάση και σε άλλες περιοχές όπου το ελικόπτερο δεν δύναται να προσγειωθεί για να αποβιβάσει τους επιβαίνοντες. Ένα άλλο βασικό αντικείμενο που μπορεί να εκτελεστεί στον πύργο είναι καταρρίχηση με τη μέθοδο του FAST ROPE δεδομένου ότι η προσαρμογή του έχει προβλεφθεί εξαρχής. Το FAST ROPE είναι επιχειρησιακή μέθοδος καταρρίχησης από ελικόπτερο σε αιώρηση. Επιτρέπει την ταχεία κατάβαση από ελικόπτερο μεγάλου στρατιωτικού τμήματος και η χρήση της γίνεται συνήθως όταν η αποστολή εκτελείται σε κατοικημένους τόπους, μέσα σε δάση και σε άλλες περιοχές όπου το ελικόπτερο δεν δύναται να προσγειωθεί για να αποβιβάσει τους επιβαίνοντες. Η μέθοδος έχει εφαρμοστεί με επιτυχία σχεδόν σε όλα τα μεγάλα θέατρα επιχειρήσεων, ενώ εφαρμόζεται κατά κόρον σε ειδικές επιχειρήσεις. Τέλος, εκτελείται η εκπαίδευση στην κεκλιμένη αερογέφυρα, η οποία χρησιμοποιείται για γεφύρωση φυσικών και τεχνιτών κωλυμάτων και ταχεία και ασφαλή μεταφορά προσωπικού απέναντι από ποτάμια, γκρεμούς και γενικά κάθε τι απροσπέλαστο. Μοναδική απαίτηση είναι να περάσει κάποιος απέναντι και να δέσει τη μια άκρη του σχοινιού. Χρησιμοποιείται στις διασώσεις, ενώ προσαρμόζεται και φορείο πάνω στο σχοινί εάν απαιτηθεί. Κείμενο: Λοχαγός (ΠΖ) Κωνσταντίνος Σταθόπουλος ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - EE Εγκόλπιο Προσωπικού Ειδικών Δυνάμεων - ΕΕ Τακτική και Τεχνική Ορεινού Αγώνος Π ραγματοποιήθηκε και φέτος με μεγάλη επιτυχία η Στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη παρουσία της Α.Ε. του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια. Εορτασμός της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940 Με την πρέπουσα λαμπρότητα και τις απαραίτητες τιμές, εορτάστηκε η Εθνική Επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 Την παρέλαση άνοιξαν τα πεζοπόρα τμήματα των παραγωγικών Σχολών. Η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών εκπροσωπήθηκε στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης από 1 Τάγμα με 2 Λόχους, στα Τρίκαλα από 1 Τάγμα με 2 Λόχους και στη Λάρισα από 1 Λόχο με 2 Ουλαμούς Σπουδαστών. Παράλληλα στον εναέριο χώρο της συμπρωτεύουσας πολεμικά αεροσκάφη πραγματοποιούσαν συνεχείς διελεύσεις, κάνοντας την παρέλαση ακόμη πιο επιβλητική. Μετά το τέλος της παρέλασης σύσσωμη η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, με επικεφαλής την Α.Ε. Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας εξέφρασαν την ικανοποίησή τους και παρότρυναν όλους μας να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της αυτοθυσίας των προγόνων μας. Εθελοντική αιμοδοσία στο ιατρείο της Σχολής Στα πλαίσια της κοινωνικής προσφοράς των Ενόπλων Δυνάμεων πραγματοποιήθηκε εθελοντική αιμοδοσία στο Ιατρείο της Σχολής από την ομάδα αιμοληψίας, σε συνεργασία με το προσωπικό του Σταθμού αιμοδοσίας του Γ.Ν.Ν. Τρικάλων την Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου Σκοπός της εθελοντικής αιμοδοσίας του στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού της Φρουράς Τρικάλων, είναι η κοινωνική προσφορά με τη δημιουργία ικανού αποθέματος αίματος. Κατά την παραπάνω εκδήλωση, συγκεντρώθηκαν συνολικά 23 φιάλες αίματος. Η Σχολή παρελαύνει στη Θεσσαλονίκη και στα Τρίκαλα

7 12 13 ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΥΠΟΣ ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΥΠΟΣ Διακεκριμένες πράξεις Υπαξιωματικών ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΛΛΙΟΥ ΑΝΔΡΕΙΑΣ SILVER STAR ΣΕ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙ- ΚΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Ένα από τα σημαντικότερα μετάλλια ανδρείας των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων και συγκεκριμένα το μετάλλιο Silver Star, απονεμήθηκε στους Επιλοχίες Scott Anderson και James Wilbur. Οι δύο υπαξιωματικοί κατά τη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων την Άνοιξη του 2011, στο Βόρειο Αφγανιστάν, ηγήθηκαν των ομάδων τους σε επίθεση εναντίον οχυρωμένης τοποθεσίας στην οποία ήταν εγκατεστημένοι βαριά οπλισμένοι μαχητές του εχθρού. Η επιτιθέμενες συμμαχικές ομάδες των υπαξιωματικών, αν και αριθμητικά λιγότεροι αντιμετώπιζαν τα πυκνά εχθρικά πυρά από κοντινή απόσταση. Οι υπαξιωματικοί με υπέρμετρο ζήλο παρέμειναν σε εκτεθειμένες θέσεις αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της αποστολής τους, θέτοντας τον εαυτό τους σε κίνδυνο, προκειμένου να καταστρέψουν τον εχθρό, επιδεικνύοντας εξαιρετικές ηγετικές ικανότητες. Ο υπέρμετρος ζήλος και η απαράμιλλη αίσθηση του καθήκοντος είχε ως αποτέλεσμα την εξάλειψη των κινδύνων στην περιοχή οι οποίοι προέρχονταν από την παράνομη και εξτρεμιστική δράση των Ταλιμπάν. Επίσης στην συγκεκριμένη επιχείρηση σκοτώθηκαν και δύο υψηλόβαθμα στελέχη των Ταλιμπάν. Απόσπασμα από το περιοδικό NCO Jurnal The Official Magazine of NCO Professional Development Published monthly at the United States Army Sergeants Major Academy Αποτροπή αυτοκτονιών στο στράτευμα Καθήκον του επικεφαλής κάθε τμήματος, ανεξαρτήτως επιπέδου, είναι να ανιχνεύει τάσεις αυτοκτονιών και να τις αποτρέπει. Παρακάτω αναφέρονται μερικά προειδοποιητικά σημάδια και ενδείξεις τάσεων αυτοκτονίας. Προειδοποιητικά σημάδια πριν την αυτοκτονία: - Συζητήσεις για τις αυτοκτονίες, που γίνονται σε φιλικά ή συναδελφικά πηγαδάκια και έχουν ως θέμα τις αυτοκτονίες. - Όταν κάποιος χαρίζει τα πράγματα του ή δείχνει αδιαφορία για το τι συμβαίνει με τα πράγματα του. - Απομάκρυνση από τους φίλους του ή τις συνήθεις δραστηριότητες, ή επίδειξη έλλειψης ενδιαφέροντος. - Σχέδιο θανάτου το οποίο συμπεριλαμβάνει την απόκτηση μέσων με τα οποία θα γίνει η αυτοκτονία, ή το πώς θα γίνει. - Εμμονή με το θάνατο, ασχολούμενος με μουσική ή άλλη τέχνη που έχει θέμα και αναφορές στην αυτοκτονία ή το θάνατο. - Κλείσιμο προσωπικών υποθέσεων, όπως γράφοντας μια διαθήκη ή συζήτηση για την κηδεία του. - Θέματα σχέσεων, όπως προβλήματα με έναν φίλο, μια φίλη ή τη σύζυγο. - Παράξενη ή ασυνήθιστη συμπεριφορά που παρουσιάζει κάποιος που τον γνωρίζουμε καλά. - Κακή επαγγελματική συμπεριφορά όπως επιθετικότητα και συνεχή πειθαρχικά παραπτώματα. - Οικονομικά προβλήματα, όπως αδυναμία πληρωμής λογαριασμών κ.α. Πώς να παρέμβουμε για να βοηθήσουμε: - Ρωτήστε σχετικά με το αν αυτός ή αυτή σχεδιάζει να αυτοκτονήσει, και να έχετε το θάρρος να μείνετε ήρεμοι και να ρωτήσετε άμεσα, Σκέφτεσαι να αυτοκτονήσεις; - Φροντίστε το συνάδελφο σας ήρεμα ελέγχοντας την κατάσταση με ασφάλεια και όχι με τη χρήση βίας. Ακούστε με προσοχή τι λέει και προσφέρετε ανακούφιση. Απομάκρυνση αντικειμένων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αυτοκτονία. - Συνοδέψτε το συνάδελφο σας στη διοίκηση, ή σε ένα γιατρό για την πρωτοβάθμια παροχή φροντίδας και βοήθειας. Απόσπασμα από το περιοδικό NCO Jurnal The Official Magazine of NCO Professional Development Published monthly at the United States Army Sergeants Major Academy Σε Εθνικό επίπεδο στον Ελληνικό Στρατό λειτουργεί καθημερινά 24ωρη γραμμή τηλεφωνικής υποστήριξης στο 414 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ειδικών Νοσημάτων, που απευθύνετε σε όλο το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Το πρόγραμμα είναι του ΥΕΘΑ, στελεχωμένο από επαγγελματίες ψυχολόγους και ψυχιάτρους, παρέχοντας υποστήριξη και συμβουλές σε οποιοδήποτε θέμα αφορά τη διαφύλαξη της ψυχικής υγείας. Τηλ. : &

8 14 15 Η συμβολή του Πεζικού στους Βαλκανικούς πολέμους Με τον όρο «Βαλκανικοί Πόλεμοι», αναφέρονται οι δύο πόλεμοι που συντάραξαν τα Βαλκάνια τη διετία Οι πόλεμοι αυτοί είχαν σαν αποτέλεσμα την απώλεια των εδαφών που κατείχε στη βαλκανική χερσόνησο η Τουρκία και την ανακατανομή τους μεταξύ των Βαλκανικών κρατών, Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας, Μαυροβουνίου και Ρουμανίας. Οι Βαλκανικοί πόλεμοι και ιδιαίτερα η επιτυχής έκβασή τους, αποτελούν μια απ τις λαμπρότερες στιγμές της Ελληνικής Ιστορίας. Με την επανάσταση του 1821 η Ελλάδα κατέκτησε την εθνική της ανεξαρτησία. Με το έπος του 12 δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για την ισχυροποίηση του Ελληνικού Έθνους. Η εδαφική έκταση της χώρας μας διπλασιάστηκε και εκατομμύρια αδελφών μας απέκτησαν την ελευθερία τους. Στο σκληρό και δύσκολο εκείνο αγώνα πρωτοστάτησαν οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας με κύριο μοχλό το όπλο του πεζικού που διακρίθηκε για την μαχητικότητά και την αποφασιστικότητά του. Ρητό του πεζικού αποτελεί το «Δίωκε δόξαν και αρετήν». Η Δόξα αποκτάται με την αυτοθυσία και την τόλμη, κερδίζεται με το τυφέκιο και την Σπάθη, απ αυτούς που έχουν στο έπακρο τις ηθικές δυνάμεις και τις απαραίτητες γνώσεις, μετά από μελέτη και άσκηση. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΠΕΖΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΙ ΧΡΟΝΟΙ (20ος - 8ος π.χ. αιώνας) Το Πεζικό αποτελούσε από την αρχαιότητα τη βάση του Στρατού, οπλισμένο με αμυντικά και επιθετικά όπλα, διεξάγοντας τον αγώνα με κίνηση και ισχυρή κρούση. Γι αυτό το λόγο διατηρούσε πολύ πυκνούς και μαζικούς σχηματισμούς ώστε να έχει ισχυρή δύναμη κρούσεως. Τον κύριο όγκο κρούσεως αποτελούσε το βαριά οπλισμένο Πεζικό, που τασσόταν συνήθως σε αρκετά βαθείς σχηματισμούς, σε δύο γραμμές. Το ελαφρύ πεζικό τασσόταν, πριν από την εμπλοκή, στο μέτωπο ή στα πλευρά και όταν άρχιζε η μάχη επεδίωκε να επιφέρει όσο το δυνατόν μεγαλύτερες απώλειες στον εχθρό και εξακολου- Σπουδαστής Ιης Καρπούζας Κλεάνθης-Χρυσοβαλάντης θούσε όλη τη διάρκεια της μάχης να παρενοχλεί τον εχθρό με τα μέσα του. ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ (8ος - 4ος π.χ. αιώνας) Σπάρτη Η Σπάρτη είχε ένα στρατό μοναδικό για τις στρατιωτικές του αρετές, τη σιδηρά πειθαρχία, την κατοχή και την μαχητική ικανότητα. Ο οπλισμός των αρχαίων Σπαρτιατών περιλάμβανε θώρακα, κράνος και κοπίδη ή μακρύ δόρυ και βραχύ ξίφος. Αθήνα Ο Στρατός των Αθηνών ήταν εξοπλισμένος με κράνος, θώρακα, ασπίδα, δόρυ με σιδερένια ή χαλύβδινη αιχμή και ξίφος. Την Αθηναϊκή παράταξη, αποτελούσαν λόχοι συμπαραταγμένοι που σχημάτιζαν μετωπική φάλαγγα αλλεπάλληλων ζυγών με διάστημα και βάθος από άνδρα σε άνδρα ενός βήματος. Ο Μιλτιάδης επινόησε το «Βήμα Εφόδου», που συνδυαζόταν με την «πολεμική κραυγή». Θήβα Εδώ ο Στρατός εφαρμόζει νέα τυπική διάταξη, την περίφημη «Λοξή Φάλαγγα». Ο Στρατηγός Επαμεινώνδας και Πελοπίδας συνέλαβαν για πρώτη φορά την σημασία της αρχής της οικονομίας των δυνάμεων και του τακτικού δόγματος της επί του πεδίου της μάχης κατανομή των αποστολών για επιτυχία του επιδιωκόμενοι σκοπού. Υπήρξαν οι πρώτοι Στρατηγοί που αντιλήφτηκαν την έννοια της εφεδρείας και τη χρησιμοποίησή της για εξασφάλιση της εκτέλεσης του σχεδίου ελιγμού. ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ( π.χ.) Ο Φίλιππος ήταν ο πρώτος αναδιοργανωτής και θεμελιωτής του Μακεδονικού Στρατού. Ειδικότερα: Επέβαλε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Μόρφωσε τα στελέχη. Θέσπισε σύστημα προαγωγών. Συγκρότησε την περίφημη Μακεδονική Φάλαγγα. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Μακεδονικής Φάλαγγας ήταν ο ατομικός οπλισμός και η διάταξη μάχης. Ο επιθετικός οπλισμός περιλάμβανε τη σάρισσα (δόρυ μήκους 4,20-4,80 μέτρα) και το βραχύ Ελληνικό ξίφος. Οι φαλαγγίτες τάσσονται επί 16 ζυγών, σε τρύπα, ώστε οι σάρισσες των πρώτων 5 ζυγών να υπερβαίνουν το μέτωπο της φάλαγγας και σχημάτιζαν τείχος αδιαπέραστο. Εκτός από τους Φαλαγγίτες, το Μακεδονικό πεζικό περιλάμβανε και το σώμα των «υπασπιστών» με κύριο έργο κατά τη μάχη την αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων. ΡΩΜΑΙΚΗ ΕΠΟΧΗ (753 π.χ μ.χ.) Οι αρχαίοι Ρωμαίοι με την περίφημη «Στρατιωτική Οργάνωση» τους και την εισαγωγή της γνωστής «Ρωμαϊκής Λεγεώνας» δημιούργησαν νέα εποχή στην όλη εξέλιξη της πολεμικής τέχνης. Τα αμυντικά όπλα του λεγεωνάριου, δηλαδή του πεζού στρατιώτη ήταν: η περικεφαλαία, η ασπίδα, ο θώρακας και η κνημίδα του δεξιού ποδιού, για να το προφυλάσσει στον αγώνα με το ξίφος. Επιθετικά ήταν το δόρυ, ο υσσός (ακόντιο βραχύ μήκους 1,30 μέτρα), το ξίφος και ο πέλεκυς. Η Ρωμαϊκή τακτική παραδεχόταν τρεις διάφορους σχηματισμούς: Τη «Διάταξη Αγώνα» Τη «Διάταξη Ελιγμού» Την «Εν Μάζη διάταξη». Οπλίτες Βυζαντινής Περιόδου ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ( μ.χ.) Το Τάγμα αποτελεί αυτοτελή διοικητική και τακτική μονάδα, η οποία διαθέτει ανάλογα βαριά και ελαφρά οπλισμένο προσωπικό, που έχει τη δυνατότητα ν αναλαμβάνει την εκτέλεση ειδικών αποστολών και να επιτυγχάνει την άμεση ασφάλειά του με τη δικά του μέσα. Η καινοτομία αυτή των Βυζαντινών παρέμεινε μέχρι σήμερα αμετάβλητη. Το τάγμα ήταν δύναμης ανδρών, το αποτελούσαν 16 στοίχοι ανδρών σε παράταξη 16 ζυγών. Η Βυζαντινή διάταξη μάχης δεν έχει το γραμμικό χαρακτήρα της αρχαίας τακτικής. Είναι διάταξη σε βάθος και ανταποκρίνεται μάλλον στις σημερινές αντιλήψεις της διάταξης «ολόπλευρης μάχης». Η διάταξη περιλάμβανε: Τη Γραμμή Μάχης. Τη Γραμμή της Εφεδρείας. Την Οπισθοφυλακή. ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΕΠΟΧΗ (5ος -16ος μ.χ. αιώνας) Κατά το μεσαίωνα το πεζικό, περιφρονούμενο από τους Ιππότες, μπαίνει σε δεύτερη μοίρα και τάσσεται πίσω από το Ιππικό. Οι Άγγλοι όμως γρήγορα κατανόησαν αυτό το σφάλμα και έδωσαν κατά τον εκατονταετή πόλεμο ( ) την πρέπουσα θέση στο πεζικό, που παραμένει πάντα ο Βασιλιάς των Όπλων. ΝΕΩΤΕΡΟΙ ΧΡΟΝΟΙ (17ος - 19ος αιώνας) Η παραπάνω τακτική διατηρείται τον 17ο και 18ο αιώνα. Η Ναπολεόντειος εποχή φέρνει νέα αλλαγή. Ο σχηματισμός μάχης του πεζικού είναι μικτός, προηγείται αραιά γραμμή, που έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει όλη την ισχύ του πυρός της και ακολουθούν μικρές φάλαγγες που αποτελούσαν το στήριγμα της πρώτης γραμμής, ενώ ακολουθεί τρίτη γραμμή σε πυκνούς σχηματισμούς, η οποία αποτελεί τη μάζα κρούσεως. Η τακτική αυτή διατηρείται κατά το πρώτο ήμισυ του 19ου αιώνα και πλέον. Αργότερα τη γραμμή μάχης αποτελεί μια γραμμή που χρησιμοποιεί το πυρ και την κίνηση. Το πεζικό επιζητεί να προχωρήσει όσο το δυνατόν περισσότερο και να προσεγγίσει τον εχθρό, χωρίς να κάνει χρήση των όπλων του. Σταδιακά όμως άρχισε να διαφαίνεται η αξία του πυρός και οι πόλεμοι των αρχών του 20ου αιώνα απέδειξαν ότι πεζικό μόνο με το πυρ έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει. Στην Ελλάδα μέχρι την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης οργανωμένο στρατιωτικό τμήμα δεν

9 16 17 υπήρχε. Ένα τακτικό σώμα συγκροτήθηκε το Φεβρουάριο του 1821, από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, ο Ιερός Λόχος. ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (20ος αιώνας) Κατά τη σύγχρονη εποχή η αυξανόμενη καταστρεπτική ισχύς των διαφόρων μηχανημάτων επέφερε, σαν φυσική συνέπεια, την αύξηση του πυροβολικού και τη δημιουργία νέου όπλου, της αεροπορίας. Η αναλογική αριθμητική μείωση του πεζικού που επήλθε δεν έγινε σε βάρος της αξίας του, αλλά σε ενίσχυση της ικανότητας του. Είναι αναμφισβήτητο, ότι υπάρχει η δυνατότητα να εφευρεθούν μηχανές που θα έχουν όχι μόνο αυτή την υλική καταστρεπτική ισχύ, αλλά και πολύ μεγαλύτερη από αυτή του πεζικού, δεν μπορούν όμως αυτές να παράσχουν ούτε ελάχιστο μέρος από την ηθική ισχύ του. Επίσης είναι γνωστό, ότι ο πόλεμος στο σύνολό του αποτελεί σύγκρουση όχι μόνο υλικών αλλά και ηθικών δυνάμεων. Κατά συνέπεια το πεζικό θα παραμένει το μοναδικό πλήρες όπλο, του εκ του συστάδην αγώνα, το μόνο κατάλληλο να αγωνίζεται σε κάθε έδαφος, ημέρα και νύκτα, με το συνδυασμό του πυρός, της κινήσεως και της κρούσεως. Το πεζικό αυτή την περίοδο και μέχρι το 1904, έχει 3 μεραρχίες, με 6 ταξιαρχίες, 12 Συντάγματα Πεζικού και 6 Τάγματα ευζώνων. Μεταξύ του Μακεδονικού Αγώνα και των Βαλκανικών πολέμων, διαμορφώνονται 7 Μεραρχίες, 20 Συντάγματα Πεζικού, 1 Σύνταγμα Κρητών, 1 Ευζώνων, καθώς και 3 Τάγματα Εθνοφρουράς. Λίγο πριν τη Μικρασιατική εκστρατεία έχουμε τη συγκρότηση των Α, Β και Γ Σωμάτων Στρατού καθώς και της Ταξιαρχίας του Έβρου. Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο τα Α και Β Σώματα Στρατού υπάγονται στο τμήμα Ηπείρου. Κατά τον Εμφύλιο, Επταετία , (μεταπολίτευση), το πεζικό υπήρξε ο πρώτος αποδέκτης της ραγδαίας εξέλιξης του Στρατού γενικότερα, συνεχώς εξοπλιζόμενο και ενισχυόμενο αριθμητικά. Η σημαντικότερη εποχή εξέλιξης υπήρξε η εποχή , όπου έχουμε μεγάλη αναδιάταξη, με τη σταδιακή αναδιοργάνωση, την εισαγωγή νέου υλικού, με ταυτόχρονη την απόσυρση του παλαιού, την ποιοτική αναβάθμιση, αλλά και την αριθμητική ενίσχυση. Μετά το έτος 1897, άρχισε συστηματική προσπάθεια για την ανδιοργάνωση και τον εξοπλισμό του πεζικού ώστε να θεραπευθεί από την υλική και ηθική φθορά που δημιούργησε ο ατυχής Ελληνοτουρκικός πόλεμος κατά το έτος αυτό. Κύρια προσπάθεια ήταν να εκγυμναστούν όλοι οι αγύμναστοι για ένα τρίμηνο. Καθορίστηκε η καθολική στράτευση, ενώ τα σχέδια επιστρατεύσεως έλαβαν εφαρμόσιμη μορφή. Αναδιοργανωμένο το πεζικό πρωτοστατεί σε όλες τις επιχειρήσεις των Βαλκανικών Αγώνων. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α Α ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ Αριθμητική δύναμη αντιπάλων κρατών Α Βαλκανικών πολέμων ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Η Διάσπαση της τοποθεσίας Σαρανταπόρου Το σχέδιο ενέργειας προέβλεπε την κατά μέτωπο επίθεση με ταυτόχρονη υπερκερωτική ενέργεια του πεζικού, από τις δύο πλευρές, προς τα Σέρβια με σκοπό να αποκοπεί η σύμπτυξη του εχθρού και να καταληφθεί η γέφυρα του Αλιάκμονα. Το πεζικό συμμετείχε με 53 Τάγματα Πεζικού και 6 Τάγματα Ευζώνων. Η επίθεση άρχισε την αυγή της 9ης Οκτωβρίου. Ακολούθησε καθ όλη τη διάρκεια της ημέρας σκληρός και αιματηρός αγώνας, κατά τον οποίο το πεζικό, παρά τις δυσχέρειες του εδάφους και τη ραγδαία βροχή, κατόρθωσαν να φτάσουν σε απόσταση περίπου 500 μέτρα από την κύρια εχθρική αμυντική γραμμή. Στο αριστερό της διατάξεως ενεργώντας με τόλμη και αποφασιστικότητα, πέτυχε να κάμψει την εχθρική αντίσταση και να προελάσει σε μεγάλο βάθος. Η ενέργεια αυτή κλόνισε τους Τούρκους που συμπτύχθηκαν εσπευσμένα προς Σέρβια - Κοζάνη την νύκτα 9/10 Οκτωβρίου. Και το πρωί της επόμενης απελευθέρωσε τα Σέρβια. Η Μάχη των Γιαννιτσών Το εδαφικό διαμέρισμα Γιαννιτσών περιλαμβάνει την ομώνυμη πόλη και πολλά χαμηλά, αλλά δεσπόζοντα υψώματα στο βορειοδυτικό τμήμα και ορίζεται προς τα βόρεια από το όρος Πάϊκο, ανατολικά τον ποταμό Αξιό, νότια τη λίμνη Γιαννιτσών (που ήδη έχει αποξηρανθεί) και δυτικά τον ποταμό Λουδία. Το πρωί της 19ης Οκτωβρίου άρχισε η προέλαση της Στρατιάς προς τα Γιαννιτσά. Οι εμπροσθοφυλακές των ΙΙ και ΙΙΙ Μεραρχιών δέχτηκαν πυρά πυροβολικού, αλλά αναπτύχθηκαν έγκαιρα και αφού απώθησαν τα προωθημένα εχθρικά τμήματα, κατευθύνθηκαν προς τα Γιαννιτσά ενώ οι IV και VI Μεραρχίες είχαν ήδη επιτεθεί κατά της κύριας εχθρικής αμυντικής τοποθεσίας στο βόρειο τομέα. Οι μονάδες πεζικού το πρωί της 20ης Οκτωβρίου επανέλαβαν την επίθεση πιέζοντας συνεχώς τον εχθρό, του οποίου η αντίσταση άρχισε να παρουσιάζει σημεία κάμψεως. Η VI Μεραρχία κατέλαβε τα υψώματα παρά το νεκροταφείο της πόλεως και οι μονάδες του πεζικού προελαύνοντας θυελλωδώς, απειλούσαν να πλευροκοπήσουν τις Τουρκικές θέσεις. Οι Τούρκοι φοβούμενοι την αποκοπή των οδών συμπτύξεως τους, άρχισαν να υποχωρούν και έτσι η πόλη καταλήφθηκε. Απελευθέρωση Θεσσαλονίκης Μετά την τουρκική ήττα στα Γιαννιτσά οι μονάδες πεζικού παίρνουν εντολή να διαβούν τον Αξιό ποταμό και να κατευθυνθούν στην Θεσσαλονίκη, με σκοπό την κύκλωση του Τουρκικού Στρατού. Ο Ελληνικός Στρατός εισήλθε στην Θεσσαλονίκη μια ημέρα, μετά την υπογραφή του πρωτοκόλλου παραδόσεως της Θεσσαλονίκης (23.00 της 26ης Οκτωβρίου/27ης Οκτωβρίου). Η είσοδος του Στρατού μας στη Θεσσαλονίκη Αγώνες στο Αμύνταιο Η V Μεραρχία Πεζικού κινείται προς τα βόρεια και το απόγευμα της 18ης Οκτωβρίου εγκατέστησε τμήματα ασφαλείας κοντά στο Αμύνταιο. Μονάδες πεζικού εξαπολύουν επίθεση κατά των Τούρκων, που έσπευσαν να συμπτυχθούν προς τα Στενά Κλειδιού, νοτιοανατολικά της Βεύης. Αλλά στις 24 Οκτωβρίου οι Τουρκικές δυνάμεις, αιφνιδίασαν δυνάμεις πεζικού της V Μεραρχίας και κινήθηκαν επιθετικά κατά του εσωτερικού της τοποθεσίας της. Ο πανικός κατέβαλλε ολόκληρη της V Μεραρχία, η οποία σε κατάσταση πλήρους συγχύσεως και διαλύσεως, συμπτύχθηκε στην Κοζάνη. Ο κλονισμός της Μεραρχίας αυτής δημιούργησε πράγματι επικίνδυνη κατάσταση στο αριστερό της Στρατιάς. Χάρη όμως στην επείγουσα και σημαντική ενίσχυση με δοκιμασμένες μονάδες πεζικού το μέτωπο στη Δυτική Μακεδονία σταθεροποιήθηκε. Προέλαση προς Φλώρινα Από το πρωί της 7ης Νοεμβρίου έχουμε την προέλαση του πεζικού προς το υψίπεδο της Φλώρινας και στις της ίδιας ημέρας κατέλαβε το σιδηροδρομικό σταθμό της πόλεως και δύο ώρες αργότερα τη Φλώρινα. Απελευθέρωση της Κορυτσάς Παρά το δύσβατο του εδάφους και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, οι δύο Ελληνικές Μεραρχίες προέλασαν τάχιστα και αφού κατέλαβαν, μετά από σκληρούς αγώνες, τις διαβάσεις Κρυσταλλοπηγής και Τσαγκόνι, άρχισαν να πιέζουν ασφυκτικά τις Τουρκικές δυνάμεις στην Κορυτσά, την οποία απελευθέρωσαν στις 7 Δεκεμβρίου. Απελευθέρωση της Χαλκιδικής και του Αγίου Όρους Στις 11 Οκτωβρίου, σώματα προσκόπων (μη υπόχρεοι στρατεύσεως, εθελοντές) κατέλαβαν τις διαβάσεις του όρους Χολομώντας, και στις 23 Οκτωβρίου εισήλθαν στον Πολύγυρο που είχε εκκενωθεί από τον εχθρό. Την 1η Νοεμβρίου η VII Μεραρχία έστειλε ένα τάγμα πεζικού για να εξασφαλίσει το Άγιο Όρος. Το επίτακτο «Αίολος» που μετέφερε στη Δάφνη ένα τάγμα πεζικού, αντικατέστησε τα εκεί πεζοναυτικά αγήματα που είχαν αποβιβαστεί από το αντιτορπιλικό «θύελλα» καθώς και από το θωρηκτό «Αβέρωφ». ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ Απελευθέρωση της Πρέβεζας Στις 20 Οκτωβρίου, απόσπασμα πεζικού κινήθηκε προς τη Νικόπολη, έκαμψε την εκεί εχθρική αντίσταση και προωθήθηκε αποφασιστικά προς την Πρέβεζα, στην οποία έφτασε την επομένη. Η απελευθέρωση της Πρέβεζας είχε ιδιαίτερη σημασία για

10 18 19 τις Ελληνικές δυνάμεις, αφού αυτή αποτελούσε την κύρια βάση ανεφοδιασμού. Απελευθέρωση της Χειμάρρας Στις της 5ης Νοεμβρίου 200 εθελοντές Κρήτες και εθελοντικά σώματα, που συγκρότησαν αποβατικό σώμα, αποβιβάστηκαν στον όρμο Σπηλιάς της Χειμάρρας και, μετά σύντομη εμπλοκή με τους Τούρκους, απελευθέρωσαν την πόλη όπου έγιναν δεκτοί με μεγάλο ενθουσιασμό. Ταυτόχρονα ένας λόχος πεζικού αποβιβαζόταν στην Κέρκυρα. Απελευθέρωση του Μετσόβου Στις 16 Οκτωβρίου, ο Αρχηγός του Στρατού Θεσσαλίας διέταξε να συγκροτηθεί δύναμη 350 ανδρών πεζικού με αποστολή την απελευθέρωση και εξασφάλιση του Μετσόβου. Στις 29 Οκτωβρίου, το απόσπασμα αυτό τέθηκε υπό τις διαταγές του Αρχηγού του Στρατού Ηπείρου και ενισχυμένο από ένα σώμα εθελοντών Κρητών και ένα σώμα εθελοντών Ηπειρωτών, κινήθηκε προς το Μέτσοβο. Δύο ημέρες αργότερα το απόσπασμα επιτέθηκε κατά της Φρουράς του Μετσόβου και μετά από σκληρό αγώνα, κατόρθωσε να απελευθερώσει την πόλη, το δε απόσπασμα στις 12 Νοεμβρίου ενισχύθηκε από ένα τάγμα πεζικού. Επίθεση κατά της τοποθεσίας Ιωαννίνων Μετά την απελευθέρωση της Πρέβεζας οι μονάδες πεζικού ενισχύθηκαν και στράφηκαν προς τα βόρεια με σκοπό την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Επακολούθησαν σκληροί αγώνες, κατά τη διάρκεια των οποίων οι ελληνικές δυνάμεις κατέλαβαν την ισχυρή τοποθεσία Πέντε Πηγάδια (28 Οκτωβρίου) και έλαβαν επαφή με την τοποθεσία Ιωαννίνων. Στις 29 Νοεμβρίου, οι Ελληνικές δυνάμεις εξαπέλυσαν σφοδρή επίθεση κατά των τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή του χωριού Πεστά. Οι Τούρκοι παρά τον αρχικό τους αιφνιδιασμό, αντέταξαν σθεναρή αντίσταση. Αλλά οι Μονάδες Πεζικού συνέχισαν την επίθεσή τους με πείσμα και αποφασιστικότητα. Μετά από λυσσώδη αγώνα, που διήρκησε μέχρι το απόγευμα, τα επιτιθέμενα τμήματα κατόρθωσαν να ανατρέψουν με τη λόγχη τους Τούρκους και να τους εξαναγκάσουν σε άτακτη φυγή. Την επομένη συνεχίστηκε η επιθετική προσπάθεια για την εκμετάλλευση της επιτυχίας του, αλλά προσέκρουσε στην οχυρωμένη τοποθεσία των Ιωαννίνων και, μετά τετραήμερο αγώνα, υποχρεώθηκε να διακόψει κάθε παραπέρα επιθετική ενέργεια. Στις 7 Ιανουαρίου 1913, οι Ελληνικές δυνάμεις, αφού είχαν αποκρούσει αλλεπάλληλες Τουρκικές αντεπιθέσεις και είχαν ενισχυθεί, από τα μέσα Δεκεμβρίου, ενήργησαν νέα επίθεση με κύρια προσπάθεια κατά του Μπιζανίου. Η Ελληνική επίθεση συνεχίστηκε και την επομένη, λόγω όμως της σοβαρής επιδεινώσεως του καιρού και της ισχυρής εχθρικής αντιστάσεως αυτή εξασθένησε βαθμηδόν και το μέτωπο τελική σταθεροποιήθηκε προ των εχθρικών οχυρών. Η νέα αυτή αποτυχία των Ελληνικών δυνάμεων να εκπορθήσουν την οχυρωμένη τοποθεσία των Ιωαννίνων, οι μεγάλες απώλειες, οι ελλείψεις και οι άσχημες καιρικές συνθήκες επέδρασαν δυσμενώς στο ηθικό των ανδρών και γενικά στη μαχητικότητα των Μονάδων. Ύψωση της Ελληνικής Σημαίας στο Μπιζάνι μετά την άλωσή του Απελευθέρωση των Ιωαννίνων Στις 10 Ιανουαρίου 1913 την διοίκηση όλων των δυνάμεων στην Ήπειρο καθώς και την διεύθυνση των εκεί επιχειρήσεων ανέλαβε ο ίδιος ο Αρχιστρά- τηγος Διάδοχος Κωνσταντίνος. Πρώτο μέλημα ήταν να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα που απέβλεπαν στην ενίσχυση, τον ανεφοδιασμό και την ανάπαυση των Μονάδων. Οι εντατικές προπαρασκευές συντέλεσαν στο να καταστούν οι μονάδες πεζικού ικανές να αναλάβουν την τελική γενική επίθεση, με σκοπό την άλωση της οχυρωμένης τοποθεσίας Ιωαννίνων, για την οποία τόσες προσπάθειες και θυσίες είχαν γίνει μέχρι τότε και με πολλή αγωνία ανέμενε ολόκληρος ο Ελληνικός λαός. Στις 15 Φεβρουαρίου, το Γενικό Στρατηγείο, μετά από επανεκτίμηση της καταστάσεως, μετέβαλε το σχέδιο ενέργειας και αποφάσισε να εκτοξεύσει την κύρια επίθεση όχι κατά του ανατολικού, όπως αρχικά προβλεπόταν, αλλά κατά του δυτικού τμήματος της οχυρωμένης τοποθεσίας. Από το πρώτο φως της 20ης Φεβρουαρίου εκτοξεύτηκε η γενική επίθεση κατά της οχυρωμένης τοποθεσίας των εχθρών. Με μια τολμηρή και βαθιά εισχώρηση στο δυτικό τομέα, δύο τάγματα του 1ου Συντάγματος Ευζώνων κατόρθωσαν να φθάσουν στις παρυφές των Ιωαννίνων, στους στρατώνες του πυροβολικού, στον Άγιο Ιωάννη. Στην τουρκική διοίκηση επικράτησε πανικός. Η είδηση ότι Ελληνικά τμήματα έφτασαν έξω από τα Ιωάννινα και απαγόρευσαν την υποχώρηση του τουρκικού στρατού δημιούργησε την εντύπωση ότι τα πάντα είχαν χαθεί, παρόλο που στο Μπιζάνι και στον υπόλοιπο ανατολικό τομέα οι Τούρκοι διατηρούσαν τις θέσεις τους. Στις 23:00 η ώρα, ο Εσάτ πασάς έστειλε προτάσεις στο διάδοχο για παράδοση του Τουρκικού στρατού και των Ιωαννίνων. Με το πρωτόκολλο παράδοσης παραδόθηκαν στον Ελληνικό στρατό 430 αξιωματικοί, οπλίτες και παντοειδές υλικό. Το παραπάνω πρωτόκολλο υπογράφηκε το πρωί της 21ης Φεβρουαρίου και την επόμενη ο Ελληνικός Στρατός εισήλθε στην ελεύθερη πλέον πόλη, δεχόμενος πολλούς επαίνους για το περίλαμπρο κατόρθωμά του. Η νίκη είχε βραβεύσει και σ αυτήν την περίπτωση, τον απαράμιλλο ηρωισμό και την ακλόνητη πίστη των μαχητών του πεζικού. Μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, στην Ήπειρο παρέμεινε η 8η Μεραρχία με αποστολή την εκκαθάριση της Βορείου Ηπείρου. Η Μεραρχία κατέλαβε το Αργυρόκαστρο και εκκαθάρισε τις περιοχές Παραμυθιάς, Φιλιατών και Δελβίνου. Η 3η Μεραρχία που κατείχε την Κορυτσά ανέλαβε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις προς Λεσκοβίκι - Κλεισούρα. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β Β ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (16 Ιουνίου Ιουλίου 1913) Αριθμητική δύναμη αντιπάλων κρατών Β Βαλκανικού πολέμου Γενικά Η Βουλγαρία, οραματιζόμενη τη δημιουργία της «Μεγάλης Βουλγαρίας» της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου (1878), ακολούθησε αδιάλλακτη στάση, πρόβαλλε αστήρικτες αξιώσεις και υπερβολικές απαιτήσεις για την προσάρτηση ακραιφνών Ελληνικών περιοχών που είχαν πρόσφατα απελευθερωθεί από τον Τουρκικό ζυγό. Την νύχτα 16ης προς 17ης Ιουνίου 1913, οι 2η και 4η Στρατιά του Βουλγαρικού στρατού επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά κατά των Ελληνικών και Σερβικών τμημάτων προκαλύψεως στις περιοχές του Παγγαίου Όρους και του Ιστίπ αντίστοιχα, χωρίς επίσημη κήρυξη πολέμου. Αυτό αποτέλεσε τη σημαντικότερη και τελευταία αφορμή για την έναρξη του Β Βαλκανικού πολέμου. Τα παραπάνω τμήματα συμπτύχθηκαν χωρίς να προβάλουν αντίσταση. Από την επόμενη μέρα οι σύμμαχοι Έλληνες και Σέρβοι ανέλαβαν αντεπίθεση, σύμφωνα με τα σχέδια επιχειρήσεων που είχαν συντάξει. Το Σχέδιο Επιχειρήσεων του Γενικού Στρατηγείου του Ελληνικού Στρατού ήταν ανάλογο μ αυτό του Σερβικού. Η ιδέα ενεργείας ήταν ν αφεθεί στους Βουλγάρους η πρωτοβουλία της επίθεσης και ν αναληφθεί αμέσως αντεπίθεση εναντίον του ενός από τα δύο άκρα της Βουλγαρικής διάταξης. Επιθετική πρωτοβουλία από την Ελληνική πλευρά δεν μπορούσε να αναληφθεί, επειδή η Ελληνοσερβική Συνθήκη Συμμαχίας ήταν αμυντική. Το Θέατρο Επιχειρήσεων Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του θεάτρου επιχειρήσεων, ήταν το ορεινό του έδαφος και η έλλειψη επαρκών συγκοινωνιών.

11 20 21 Αναπαράσταση της μάχη του Κιλκίς Επιχειρήσεις του Ελληνικού Στρατού - Μάχη Κιλκίς Λαχανά - Απελευθέρωση της Δυτικής Θράκης. Τις μεταμεσημβρινές ώρες της 17ης Ιουνίου, τμήματα της 2ης Μεραρχίας κύκλωσαν τα 2 Βουλγαρικά τάγματα που βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη και όρισαν προθεσμία μιας ώρας για την παράδοσή της. Μετά την εκπνοή της προθεσμίας, άρχισε η δια των όπλων εκκαθάριση, η οποία ολοκληρώθηκε το πρωί της επομένης. Αιχμαλωτίστηκαν 19 Αξιωματικοί, 1260 οπλίτες και 80 Κομιτατζήδες. Στη συνέχεα, η Μεραρχία προωθήθηκε στην περιοχή Λιτή - Μελισσοχώρι. Από τις 19 Ιουνίου άρχισαν οι επιθετικές επιχειρήσεις του Ελληνικού Στρατού προς τα βόρεια, με 5 Μεραρχίες (2η, 3η, 4η, 5η, 10η) και με 3 Μεραρχίες (6η, 1η, 7η) προς Λαχανά - Νιγρίτα. Ο αγώνας ήταν πραγματικά λυσσώδης και αιματηρός. Παρ όλες τις Σχεδιάγραμμα επιχειρήσεων του Ελληνικού στρατού κατά τις μάχες Κιλκίς - Λαχανά απώλειες, το πεζικό προχωρούσε στο εντελώς ακάλυπτο πεδίο της μάχης, που κατακλυζόταν από τις οβίδες και θεριζόταν χωρίς οίκτο από τα Βουλγαρικά πολυβόλα. Προχωρούσε με τους Διοικητές των συνταγμάτων επικεφαλής και με όλους τους αξιωματικούς μπροστά, μέχρι τη γραμμή εφόδου, απ όπου εφορμούσε με τη λόγχη στα Βουλγαρικά ορύγματα. Στις 21 Ιουνίου μετά από ένα λυσσώδη, αιματηρό και αδιάκοπο τριήμερο αγώνα, οι ισχυρές τοποθεσίες Κιλκίς και Λαχανά έπεσαν στα χέρια του Ελληνικού Στρατού. Οι Βούλγαροι, με την κάλυψη ισχυρών οπισθοφυλακών, υποχώρησαν βαθιά προς τα βόρεια, προς Δοϊράνη - Στρώμνιτση - Πέτσοβο και προς Ρούπελ - Κρέσνα. Ακολούθησε καταδίωξη, σε μικρό όμως βάθος, εξαιτίας της μεγάλης κόπωσης των ανδρών και της έλλειψης των απαραίτητων εφεδρειών. Η μάχη του Ελληνικού πεζικού στο Κιλκίς - Λαχανά ήταν η κορωνίδα των μαχών και των δύο Βαλκανικών Πολέμων, κατά την οποία σημειώθηκε η αποθέωση της ορμής και της αυτοθυσίας του. Η τριήμερη μάχη στοίχισε στον Ελληνικό Στρατό νεκρούς και τραυματίες, από τους οποίους 125 ήταν αξιωματικοί. Ανάμεσά τους ήταν και πολλοί Διοικητές Ταγμάτων και Συνταγμάτων. Ο Ελληνικός Στρατός μετά την περίλαμπρη αυτή νίκη και την ανασύνταξη των δυνάμεών του, προήλασε προς Δοϊράνη - Τσάρεβο - Σέλλο, προς Κοιλάδα Στρυμόνα ποταμού - Στενά Κρέσνας - Τζουμαγιά και προς Νευροκόπι. Ο Βουλγαρικός Στρατός είχε χάσει την πρωτοβουλία των επιχειρήσεων και βρισκόταν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Εξακολουθούσε όμως να μάχεται με πείσμα. Έτσι, όταν η φάλαγγα του κέντρου του Ελληνικού Στρατού έφτασε στις 8 Ιουλίου 1913 στη φύσει οχυρή τοποθεσία της στενωπού Κρέσνας, συνάντησε σθεναρή αντίσταση από τις οπισθοφυλακές της 2ης Βουλγαρικής Στρατιάς. Μετά από τριήμερο σκληρό αγώνα με τη λόγχη, ο Ελληνικός Στρατός διάνοιξε τη στενωπό και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τη συνέχιση της προέ- λασής του προς βόρεια, προς τη Τζουμαγιά. Μετά τη διάνοιξη της στενωπού Κρέσνας, ο Ελληνικός Στρατός συνέχισε την προέλαση του προς τα βόρεια. Οι Βούλγαροι είχαν εγκατασταθεί αμυντικά στη γενική τοποθεσία Τσάρεβα Σέλο - Τζουμαγιά - Αρισβάνιτσα, για να ανακόψουν πάση θυσία την προέλαση του Ελληνικού Στρατού. Συνεχίζοντας τις επιχειρήσεις, ο Ελληνικός Στρατός κατέλαβε το Πέτσοβο, το Σιμιτλή, το Άνω Νευροκόπι και το Πρεντέλ Χαν και στις 14 Ιουλίου βρισκότταν περίπου 70 χιλιόμετρα βόρεια της στενωπού του Σιδηρόκαστρου, μέσα στο Βουλγαρικό έδαφος. Στις 15 Ιουλίου οι Βούλγαροι εξαπέλυσαν ταυτόχρονα αντεπίθεση με ισχυρές δυνάμεις κατά των δύο άκρων της Ελληνικής διάταξης, προς Μαχομία και Πέτσοβο, με επιδίωξη να απειλήσουν τα νώτα και τις συγκοινωνίες του Ελληνικού Στρατού. Το επόμενο διήμερο έγιναν σκληρές μάχες. Στην κατεύθυνση της Μαχομίας η Βουλγαρική αντεπίθεση δε σημείωσε επιτυχία. Στην κατεύθυνση προς Πέτσοβο (δυτικό πλευρό), αρχικά, οι Βούλγαροι υποχρέωσαν τα αμυνόμενα Ελληνικά τμήματα να συμπτυχθούν σε μικρό βάθος. Η Ελληνική αμυντική διάταξη είχε φθάσει σε τόσο κρίσιμο σημείο που ελάχιστα απείχε από το «όριο θραύσεως». Το απόγευμα της 17ης Ιουλίου, εφεδρικά τμήματα της 3ης Μεραρχίας αντεπιτέθηκαν και ανέτρεψαν τα Βουλγαρικά τμήματα. Η Βουλγαρική επίθεση που λίγο έλειψε να αποβεί μοιραία για την τύχη ολόκληρου του Ελληνικού Στρατού, που είχε φτάσει στο έσχατο όριο της αντοχής του, είχε ευτυχώς αποκρουστεί με επιτυχία. Στις 17 Ιουλίου 1913, μετά από αίτηση της Βουλγαρίας, άρχιζαν συνομιλίες για τον τερματισμό του πολέμου. Στις 28 Ιουλίου 1913 ύστερα από ένα δεκαήμερο σύντομων διαπραγματεύσεων και πολλών διπλωματικών ζυμώσεων, υπογράφηκε η Συνθήκη Ειρήνης του Βουκουρεστίου. Μ αυτή τερματιζόταν ο Β Βαλκανικός πόλεμος, αναθεωρούνταν οι όροι της Συνθήκης του Λονδίνου της 17ης Μαΐου 1913 και ανακατανέμονταν τα εδάφη μεταξύ των βαλκανικών κρατών σε βάρος της ηττημένης Βουλγαρίας. ΕΠΙΛΟΓΟΣ Στη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων , το πεζικό έδωσε τιτάνιους αγώνες. Χάρη στο υψηλό φρόνημα και τον απαράμιλλο πατριωτισμό του, αντιμετώπισε πεισματώδεις αντιπάλους και υπερνίκησε στερήσεις, κακουχίες και αφάνταστες δυσχέρειες. Η κυριαρχία επί του εδάφους σηματοδοτείται με την παρουσία ανθρώπινου δυναμικού, που δεν είναι άλλο από το πεζικό, ακόμα και στις ενδεχόμενες μελλοντικές συρράξεις που θα διεξαχθούν περισσότερο με ηλεκτρονικά μέσα είτε θα πρόκειται για τακτικό, είτε ανορθόδοξο και ασύμμετρο πόλεμο. «Σαραντάπορο - Γιαννιτσά - 23 Οκτωβρίου 1912, Μπιζάνι 20 Φεβρουαρίου 1913, Λαχανά 20 Ιουνίου 1913», εκεί η Ελληνική λόγχη κατά την σώμα προς σώμα πάλη, ήταν το αποφασιστικότερο μέσο στα χέρια των ανδρών του πεζικού. Το ιδεολογικό περιεχόμενο του όπλου πεζικού κατά τους Βαλκανικούς αγώνες εκφραζόταν από τους δύο πρώτους στίχους του εμβατηρίου «Τα κανόνια»: Για τον αδελφό το σκλαβωμένο Και για της πατρίδος την τιμή Οι θυσίες του στο βωμό της πατρίδας ήταν τρομερές και η προσφορά σε αίμα μεγάλη όχι όμως μάταιη. Όλοι οι υμνογράφοι προκειμένου να συνθέσουν τα θούρια που ακούμε στις παρελάσεις «επήραμε τα Γιάννενα, μάτια πολλά το λένε που τραγουδούν και κλαίνε», εμπνεύστηκαν από τη δράση του πεζικού. Το πεζικό στο ενεργητικό του έχει δάφνες, δόξες και νίκες, αλλά και θυσίες για την ελευθερία της πατρίδος, μια ελευθερία την οποία ανέλαβε να υπερασπιστεί εκβάλλοντας δια την ξιφολόγχης τον αντίπαλο από το χαράκωμα και να εμπεδώσει την εθνική κυριαρχία εξού και η προσωνυμία: «Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ». ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ -Επίτομη ιστορία των Βαλκανικών πολέμων /ΓΕΣ/ΔΙΣ/1987 -Βαλκανικοί πόλεμοι Ανχη (Π2) Γεωργίου Φωτόπουλου -Θέματα Στρατιωτικής Ιστορίας/ΓΕΔ/ΔΕΚ.- ΔΙΣ/1981

12 στράτευσης στις 17 Σεπτεμβρίου «100 χρόνια από την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων» Οκτώβριος 1912 «Η εκπόρθηση των Στενών του Σαρανταπόρου από τον Ελληνικό Στρατό» ΚΕΙΜΕΝΟ: Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Θεόδωρος Παπαθεοδώρου Μ Η έκρηξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου στις 5 Οκτωβρίου του 1912 υπήρξε αποτέλεσμα της καταπίεσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στους πολυπληθείς χριστιανικούς πληθυσμούς της Μακεδονίας. Η Βουλγαρία (βασιλιάς Φερδινάνδος), η Σερβία (βασιλιάς Πέτρος) και το Μαυροβούνιο (βασιλιάς Νικόλαος) είχαν δημιουργήσει στις 13 Μαρτίου 1912 μια ισχυρή Συμμαχία υπό την καθοδήγηση της Ρωσικής διπλωματίας που προωθούσε την ιδεολογία του Πανσλαβισμού. Η Συμμαχία αυτή στρεφόταν άμεσα κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και είχε ως στόχο τη διανομή των Μακεδονικών εδαφών της. Στην Ελλάδα μετά από μία ρευστή περίοδο πολιτικής αστάθειας που προκλήθηκε από το στρατιωτικό κίνημα του 1909, είχε σχηματιστεί μία ισχυρή Κυβέρνηση υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος σε συνεργασία με το Βασιλιά Γεώργιο χειριζόταν και τα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ο Βενιζέλος έδειξε να αιφνιδιάζεται από τη Βαλ- 23 ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ε την ονομασία «Βαλκανικοί Πόλεμοι» χαρακτηρίζονται οι πόλεμοι που διεξήχθησαν κατά τα έτη και χωρίζονται από τους ιστορικούς σε Πρώτο και Δεύτερο. Ο μεν Πρώτος Βαλκανικός Πόλεμος διεξήχθη κατά της Τουρκίας από τη συμμαχία μεταξύ της Ελλάδος, της Βουλγαρίας, της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, ο δε Δεύτερος Βαλκανικός Πόλεμος διεξήχθη κατά της Βουλγαρίας από τους συμμάχους Έλληνες και Σέρβους. Οι Βαλκανικοί πόλεμοι υπήρξαν ο πιο σημαντικός, μετά την Επανάσταση του 1821, αγώνας του Ελληνισμού για την εθνική αποκατάσταση. κανική Σλαβική Συμμαχία, αλλά αντιλήφθηκε πλήρως τη σημασία της. Με γρήγορες ενέργειες και αποφασιστικές διαπραγματεύσεις, η Ελληνική διπλωματία κατάφερε έναν θρίαμβο καθώς την ύστατη στιγμή (Ιούνιος 1912) κατάφερε να ενταχθεί στη Συμμαχία αυτή, χωρίς σοφά να ορίσει εκ των προτέρων τα μελλοντικά εδαφικά της κέρδη σε περίπτωση νίκης. Οι αφορμές για τη Βαλκανική σύγκρουση δεν άργησαν να δοθούν, όταν οι Οθωμανικές αρχές προέβησαν σε σφαγές Χριστιανών στη Σερβική πόλη Κότσανα, ενώ η κατάσταση ήταν έκρυθμη για τους Χριστιανούς στην περιοχή της Αλβανίας. Με ένα αυστηρό τελεσίγραφο προς την Οθωμανική Αυτοκρατορία που επιδόθηκε από τους πρεσβευτές τους στην Κωνσταντινούπολη, οι τρεις Βαλκανικές χώρες ζητούσαν ουσιαστικά την αυτονομία της Μακεδονίας. Οι νεότουρκοι μέσω του Σουλτάνου απέρριψαν το περιεχόμενο της Διακοίνωσης και κήρυξαν επιστράτευση, ενθαρρυμένοι από τις Μεγάλες Δυνάμεις που προειδοποιούσαν ότι δεν θα επέτρεπαν την αλλαγή του εδαφικού «status quo» στη Μακεδονία. Οι Βαλκάνιοι σύμμαχοι επιστρατεύτηκαν και ετοιμάστηκαν για πόλεμο, αδιαφορώντας για τις προσπάθειες αποτροπής του πολέμου που έγιναν από το σύνολο των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων. Η πολιτική και στρατιωτική αυτή κλιμάκωση αιφνιδίασε το Βενιζέλο, ο οποίος κατά δήλωσή του στο κοινοβούλιο δεν επιθυμούσε τη ρήξη εκείνη τη χρονική στιγμή. Δε μπορούσε όμως να μείνει αμέτοχος σε μια τέτοια εξέλιξη. Με τη στήριξη του Βασιλιά Γεωργίου του Α, υπέγραψε το διάταγμα της επι- Ως τον Οκτώβριο του 1912 ο Βενιζέλος ανέβασε την ισχύ των Ελληνικών Μονάδων που ήταν έτοιμες για κινητοποίηση και τις εξόπλισε με ένα σημαντικό αριθμό οπλισμού, ενώ υπήρχαν και είχαν παραγγελθεί στολές που κάλυπταν το μεγαλύτερο μέρος των ανδρών. Η επιστράτευση κατά γενική ομολογία βρήκε το στρατό κατάλληλα εξοπλισμένο με απόλυτα σύγχρονο οπλισμό και με άρτια εκπαίδευση. Όλες οι μονάδες συμπληρώθηκαν στον προβλεπόμενο χρόνο και μεταφέρθηκαν σιδηροδρομικά στα ελληνοτουρκικά σύνορα στη Θεσσαλία, όπου τέθηκαν υπό τις διαταγές του Διαδόχου Κωνσταντίνου. Ο Ελληνικός Στρατός ήταν δυνάμεως ανδρών οργανωμένων σε 63 Τάγματα Πεζικού με 32 Πυροβολαρχίες και 8 Ίλες Ιππικού. Ο αντίστοιχος Τουρκικός ανερχόταν σε άνδρες σχηματίζοντας 43 Τάγματα Πεζικού με 12 Ίλες Ιππικού και 35 Πυροβολαρχίες. Η Στρατιά της Θεσσαλίας τις πρωινές ώρες της 5ης Οκτωβρίου 1912 πέρασε την ελληνοτουρκική μεθόριο καταλαμβάνοντας τα τουρκικά συνοριακά φυλάκια χωρίς να συναντήσει σοβαρή αντίσταση. Η προέλαση του στρατού συνεχίστηκε με την απελευθέρωση της Ελασσόνας και της Δεσκάτης, την 6η Οκτωβρίου Ο Τουρκικός στρατός δεν αντέταξε σοβαρή αντίσταση, αλλά αποσύρθηκε προς τα στενά του Σαρανταπόρου, όπου υπήρχε η ελπίδα ότι η φύσει ισχυρή τοποθεσία θα βοηθούσε την αμυντική του προσπάθεια. Στις 8 Οκτωβρίου 1912, μετά από τέσσερις μέρες συνεχούς πορείας, ο Ελληνικός Στρατός αντίκρυσε τα στενά του Σαρανταπόρου (σεϊτάν μπουγάζ, τα στενά του διαβόλου στα Τουρκικά). Η τοποθεσία ονομάστηκε έτσι από τον ομώνυμο ποταμό που σύμφωνα με τον Ταγματάρχη Ν. Σχοινά «διασταυρώνεται τεσσαρακοντάκις μετά της ημιονικής οδού». Η τοποθεσία του Σαρανταπόρου είναι από τη φύση της ισχυρή με εξαίρετα πεδία βολής προ αυτής και οχυρωμένη υπό την επίβλεψη του Αρχηγού της Γερμανικής Αποστολής Στρατηγού Φον Ντερ Γκολτς, ο οποίος είχε δηλώσει ότι «το Σαραντάπορο είναι απόρθητο φρούριο και θα γίνει ο τάφος των Ελλήνων, αν επιχειρήσουν να το καταλάβουν». Τα στενά βρίσκονταν ανάμεσα στα Πιέρια όρη (821 μ.) και τα Καμβούνια όρη (1139 μ.) που σχημάτιζαν ένα προστατευτικό απροσπέλαστο ορεινό τείχος. Ο Τουρκικός Στρατός αποτελούμενος από 2 Μεραρχίες και το Τουρκικό Πυροβολικό αναπτύχθηκαν τόσο στις πλαγιές των βουνών όσο και κατά πλάτος των στενών. Αν συνυπολογιστεί το γεγονός ότι η κοιλάδα του Σαρανταπόρου που κείτεται μπροστά στο σύμπλεγμα αυτό, είναι εντελώς επίπεδη και άδενδρη, με πολλές εδαφικές πτυχώσεις και χαράδρες, αντιλαμβάνεται κανείς τις αντικειμενικές δυσκολίες του εγχειρήματος της επίθεσης. Η αριθμητική υπεροχή των Ελλήνων εκμηδενιζόταν λόγω της εύνοιας που παρείχε η περιοχή στον αμυνόμενο. Ο Ελληνικός Στρατός όφειλε να βαδίσει ακάλυπτος σε μια επίπεδη μεγάλη απόσταση, βαλλόμενος σφοδρά από παρακείμενη ορεινή και επαρκώς οχυρωμένη τοποθεσία. Έτσι, για να