Παρουσια ζει η ε κδοση για ibooks της Σχολη ς Σαββα του

Παρουσια ζει η ε κδοση για ibooks της Σχολη ς Σαββα του Επι σης και σε PDF εντελω ς δωρεα ν! www.believechannel.org

9 Αυγούστου 15 Αυγούστου Σάββατο απόγευμα ΖΩΝΤΑΣ ΌΠΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους, καθώς εγώ σας ηγάπησα, και σεις να αγαπάτε αλλήλους.» Ιωάννη 13/ιγ 34. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ματθ. 9/θ 36, Μάρκο 10/ι 21, Λουκά 10/ι 30-37, Ματθ. 25/κε 31-46, Λουκά 6/ς 32-35, Ιωάν. 15/ιε 4-12. Σε αντίθεση µε το τι πιστεύουν πολλοί, η εντολή να αγαπάµε τον πλησίον δεν συναντάται για πρώτη φορά στην Καινή Διαθήκη. Στην Παλαιά Διαθήκη, ο Θεός είχε πει στο λαό Του, «θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Λευιτ. 19/ιθ 18), και τον ξένο «θέλεις αγαπά αυτόν ως σεαυτόν» (Λευιτ. 19/ιθ 34). Γιατί τότε ο Ιησούς είπε, «εντολήν καινήν σας δίδω»; Το νέο στην εντολή ήταν το µέτρο που δόθηκε: «καθώς εγώ σας ηγάπησα». Πριν την ενσάρκωση του Χριστού, ο άνθρωπος δεν είχε δει την αγάπη του Θεού στην πληρότητά της. Τώρα, µέσα από την ανιδιοτελή ζωή και θυσία Του, ο Ιησούς εκδήλωσε την αληθινή και βαθιά έννοια της αγάπης. «Η αγάπη ήταν το στοιχείο βάση του οποίου ο Χριστός κινούταν, περπατούσε και εργαζόταν. Ήρθε για να αγκαλιάσει τον κόσµο µε την αγάπη Του Εµείς καλούµαστε να ακολουθήσουµε το παράδειγµα που έθεσε ο Χριστός, και να Τον έχουµε ως πρότυπο, µέχρι να έχουµε την ίδια αγάπη για τους άλλους όπως Εκείνος εκδήλωσε σε µας.» Ε. Χουάιτ, Our Father Cares, σ. 27. Αυτήν την εβδοµάδα, καθώς θα µελετήσουµε τη στοργή, τη συµπάθεια και την ευσπλαχνία που εκδήλωσε ο Ιησούς στη ζωή Του, είθε η καρδιά µας να αγγιχτεί και να διαµορφωθεί από την θεϊκή αρχή της αγάπης Του που είναι και το σήµα κατατεθέν της αληθινής Χριστιανοσύνης. 6

Κυριακή 10 Αυγούστου ΠΩΣ ΕΖΗΣΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ Παρότι βρισκόταν υπό τις συχνές και έντονες επιθέσεις του Σατανά, ο Ιησούς έζησε µία ανιδιοτελή ζωή υπηρετώντας µε αγάπη τους άλλους. Προτεραιότητά Του ήταν οι άλλοι, και όχι ο εαυτός Του. Από την παιδική Του ηλικία µέχρι τη σταύρωση, εκδήλωνε στοργή υπηρετώντας τους άλλους. Ήταν πρόθυµος και έτοιµος να δώσει ανακούφιση. Ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για όσους παραµέριζε η κοινωνία, όπως τα παιδιά, τις γυναίκες, τους ξένους, τους λεπρούς και τους τελώνες. «Δεν ήλθε διά να υπηρετηθή, αλλά διά να υπηρετήση» (Ματθ. 20/κ 28). Γι αυτό «διήλθεν ευεργετών και θεραπεύων πάντας τους καταδυναστευοµένους υπό του διαβόλου» (Πράξ. 10/ι 38). Ενδιαφερόταν περισσότερο για τους άλλους παρά για την ικανοποίηση των δικών Του φυσικών αναγκών για φαγητό ή καταφύγιο. Ακόµη και στο σταυρό ενδιαφερόταν περισσότερο για τη µητέρα Του παρά για τις δικές Του θλίψεις (Ιωάν. 19/ιθ 25-27). Διαβάστε Ματθ. 9/θ 36, 14/ιδ 14 και 15/ιε 32. Τι µας λένε αυτά τα εδάφια για το πώς έβλεπε ο Ιησούς τους ανθρώπους; Ο Ιησούς ήταν ευαίσθητος στις ανάγκες των ανθρώπων και το ενδιαφέρον Του προς αυτούς ήταν αληθινό. Η καρδιά Του γέµισε µε ευσπλαχνία για τα αποκαµωµένα και διασκορπισµένα πλήθη. Συµπονούσε τους αβοήθητους, όπως στην περίπτωση των δύο τυφλών κοντά στην Ιεριχώ (Ματθ. 20/κ 34), τον λεπρό (Μάρκο 1/α 40,41) και τη χήρα που πέθανε ο µοναχογιός της (Λουκά 7/ζ 12,13). Ποια αρχή κατεύθυνε τον Ιησού στις σχέσεις Του µε τους άλλους ανθρώπους; Δείτε Μάρκο 10/ι 21 και Ιωάν. 11/ια 5. Κάθε πράξη ελέους, κάθε θαύµα, κάθε λόγος του Ιησού παρακινούταν από την άπειρη αγάπη Του, την ακλόνητη και σταθερή αγάπη. Στο τέλος της ζωής Του, έδειξε έντονα πως η αγάπη Του προς τους µαθητές διατηρήθηκε από την αρχή µέχρι το τέλος (Ιωάν. 13/ιγ 1). Με το θάνατό Του στο σταυρό, έδειξε σε όλο το σύµπαν πως η ανιδιοτελής αγάπη θριαµβεύει έναντι του εγώ. Στον Γολγοθά, βλέπουµε ξεκάθαρα ότι η ανιδιοτελής αγάπη είναι το µόνο γερό θεµέλιο στον ουρανό και στη γη. ΣΚΕΨΗ: «Μεγαλητέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς, του να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού» (Ιωάν. 15/ιε 13). Πώς µπορεί αυτή η αρχή να εκδηλωθεί έµπρακτα στην καθηµερινότητά µας; 7

Δευτέρα 11 Αυγούστου «ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ» Αν θέλουµε να ζήσουµε όπως ο Ιησούς, πρέπει να δείξουµε την ίδια αγάπη. Με αφορµή την ερώτηση ενός νοµικού, ο Ιησούς αναφέρεται σ αυτήν την αγάπη µε την ιστορία του καλού Σαµαρείτη (Λουκά 10/ι 30-37). Ο νοµικός ανέφερε συνοπτικά το καθήκον µας στον Θεό και τον συνάνθρωπο µε τα εξής λόγια, «Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της δυνάµεως σου, και εξ όλης της διανοίας σου, και τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Λουκά 10/ι 27). Παρότι ο νοµικός ήξερε καλά την Γραφή (αναφέρθηκε στο Δευτ. 6/ς 5 και στο Λευιτ. 19/ιθ 18), θα πρέπει να αισθάνθηκε ιδιαίτερη ενοχή που δεν εκδήλωσε αγάπη στον πλησίον του. Σε µία προσπάθεια να δικαιώσει τον εαυτό του ρώτησε τον Ιησού, «Και τις είναι ο πλησίον µου;» (Λουκά 10/ι 29). Πώς απάντησε ο Ιησούς στην ερώτηση του νοµικού; Ποια είναι η επιρροή της παραβολής του καλού Σαµαρείτη σε µας; Δείτε Λουκά 10/ι 30-37. Πώς η εντολή «αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν» σχετίζεται µε τον χρυσό κανόνα στο Ματθ. 7/ζ 12;.. Στην ερώτηση «τις είναι ο πλησίον µου;» ο Ιησούς απάντησε ότι, ουσιαστικά, πλησίον είναι ο καθένας που χρειάζεται τη βοήθειά µας. Έτσι, αντί να ρωτάµε, «τι κάνει ο πλησίον µου για µένα», θα πρέπει να αναρωτηθούµε, «τι κάνω εγώ για τον πλησίον µου;» Ο Ιησούς χρησιµοποίησε τον χρυσό κανόνα, «µην κάνετε στους άλλους αυτά που δεν θέλετε να κάνουν εκείνοι σε σας» στην θετική εκδοχή του, δίνοντας την έµφαση στο τι πρέπει να κάνουµε και όχι µόνο στο τι πρέπει να αποφύγουµε. Πρέπει να θυµόµαστε ιδιαίτερα ότι αυτή η αρχή δεν λέει να συµπεριφερόµαστε στους άλλους όπως εκείνοι συµπεριφέρονται σε µας. Άλλωστε, εύκολα είµαστε καλοί µε εκείνους που µας φέρονται καλά και κακοί µε εκείνους που µας φέρονται άσχηµα. Αυτό όµως το κάνουν οι περισσότεροι. Εµείς, αντίθετα, πρέπει να αγαπάµε τον πλησίον µας ανεξαρτήτου του πώς µας συµπεριφέρεται. ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε κάποιον που σας φέρθηκε άσχηµα. Πώς του συµπεριφερθήκατε εσείς; Τι παράδειγµα µας άφησε ο Χριστός και πώς συµπεριφέρθηκε σε εκείνους που Τον κακοµεταχειρίστηκαν; Τι διδασκόµαστε από το παράδειγµά Του για το πώς πρέπει να συµπεριφερόµαστε στους άλλους; 8

Τρίτη 12 Αυγούστου ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΓΑΠΗΣ Ποιο είναι το βασικό µήνυµα στο Ματθ. 25/κε 31-46;..... Στην Δευτέρα Παρουσία θα υπάρχουν πολλές εκπλήξεις. Εκείνοι στα δεξιά του Υιού του ανθρώπου δεν φαντάζονται πόσο σηµαντική ήταν η εκδήλωση της ανιδιοτελούς αγάπης. Ο Χριστός δεν θα τους επαινέσει για τα ωραία τους κηρύγµατα, τα έργα ή τις γενναιόδωρες προσφορές τους. Θα τους καλωσορίσει στον ουρανό για τα µικρά πράγµατα που έκαναν στους ελάχιστους αδελφούς Του. Και εκείνοι στα αριστερά θα εκπλαγούν επίσης µε την ετυµηγορία του Βασιλιά. Ορισµένοι µάλιστα θα πουν: «Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαµεν εν τω ονόµατί σου, και εν τω ονόµατί σου εξεβάλοµεν δαιµόνια, και εν τω ονόµατί σου εκάµοµεν θαύµατα πολλά;» (Ματθ. 7/ζ 22). Αν και όλα τα παραπάνω είναι καλά έργα, εάν γίνουν χωρίς αγάπη χάνουν την αξία τους. Ισχυρίζονταν ότι υπηρετούσαν τον Χριστό, αλλά ο Κύριος δεν τους γνώριζε (Ματθ. 7/ζ 23), επειδή ποτέ δεν αγάπησαν ούτε Αυτόν ούτε τους «αδελφούς» Του. Δεν εφάρµοσαν τις αρχές της αληθινής θρησκείας (δείτε Ιακ. 1/α 27). Οι σχολιαστές πρότειναν διάφορες ερµηνείες όσον αφορά τη φράση «των αδελφών µου των ελαχίστων» (Ματθ. 25/κε 40). Είναι σηµαντικό να καθορίσουµε το ποιοι είναι για να γνωρίζουµε ποια είναι η ευθύνη µας ως Χριστιανοί. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι «ελάχιστοι αδελφοί» του Χριστού είναι οι απόστολοι και κάθε ιεραπόστολος. Στηρίζουν την άποψη τους αυτή στο Ματθ. 10/ι 40-42 και συµπεραίνουν ότι το µέλλον των ανθρώπων εξαρτάται από το πώς θα συµπεριφερθούν στους Χριστιανούς ιεραποστόλους. Άλλοι σχολιαστές πάλι, βασιζόµενοι στο Ματθ. 12/ιβ 48-50 λένε ότι, «ελάχιστοι αδελφοί του Ιησού είναι οι µαθητές Του γενικά. Αναµφίβολα όλοι οι µαθητές του Ιησού είναι αδέλφια Του, τα λόγια όµως του Ιησού δείχνουν σε κάτι άλλο. Ο Χριστός «ταυτίζει τον εαυτό Του µε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη Είναι ο Υιός του ανθρώπου, εποµένως αδερφός κάθε γιου και θυγατέρας του Αδάµ.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 612. ΣΚΕΨΗ: Θυµηθείτε κάποια περίπτωση όπου κάποιος σας βοήθησε. Τι σήµαινε για εσάς η βοήθειά του στην θλίψη και τον πόνο σας; Πώς αυτή η εµπειρία σάς έδειξε το πόσο σηµαντικό είναι να βοηθάµε όταν µπορούµε όσους έχουν ανάγκη; 9

Τετάρτη 13 Αυγούστου «ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΑΣ» Η απόλυτη απόδειξη της ειλικρινούς Χριστιανοσύνης είναι η αγάπη προς τους εχθρούς. Ο Ιησούς έθεσε αυτό το υψηλό πρότυπο σε αντίθεση προς την επικρατούσα άποψη της εποχής Του. Από την εντολή, «θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Λευιτ. 19/ιθ 18), πολλοί συµπέραναν ότι θα µισείς τον εχθρό σου, κάτι το οποίο ο Ιησούς ποτέ δεν είπε και ούτε υπαινίχθηκε. Πώς µπορεί να εκδηλωθεί εµπράκτως η αγάπη µας προς τους εχθρούς µας, σύµφωνα µε τον Χριστό; Δείτε Λουκά 6/ς 27,28..... Κάποιος µπορεί να µας δείξει εχθρότητα µε τρεις διαφορετικούς τρόπους: µε εχθρική συµπεριφορά (µίσος), µε άσχηµα λόγια (κατάρες), µε βίαιες πράξεις (διωγµό) (Ματθ. 5/ε 44). Σ αυτήν την τριπλή εκδήλωση της εχθρότητας, ο Χριστός µας καλεί να απαντήσουµε µε µία τριπλή εκδήλωση αγάπης: φερθείτε τους καλά (ευεργετήστε τους), µιλήστε τους καλά (ευλογείστε τους) και µεσολαβήστε γι αυτούς ενώπιον του Θεού (προσευχηθείτε γι αυτούς). Η απάντηση του Χριστιανού στην εχθρότητα και την αντιπαλότητα είναι, «νίκα διά του αγαθού το κακόν» (Ρωµ. 12/ιβ 21). Προσέξτε πως ο Ιησούς ζητά πρώτα να αγαπήσουµε τους εχθρούς µας, και ως αποτέλεσµα, να εκδηλώσουµε αυτήν την αγάπη µέσα από καλές πράξεις, ευγενικά λόγια, και διαµεσολαβητική προσευχή. Χωρίς την εµπνευσµένη από τον Θεό αγάπη, αυτές οι πράξεις, τα λόγια, και οι προσευχές θα είναι µία προσβλητική και υποκριτική αποµίµηση της αληθινής Χριστιανοσύνης. Για ποιους λόγους πρέπει να αγαπάµε τους εχθρούς µας, σύµφωνα µε τον Ιησού; Δείτε Λουκά 6/ς 32-35....... Για να µπορέσουµε να κατανοήσουµε αυτήν την εντολή, ο Κύριος χρησιµοποίησε τρία επιχειρήµατα. Πρώτον, πρέπει να ζούµε πάνω από τα χαµηλά πρότυπα αυτού του κόσµου. Ακόµη και οι αµαρτωλοί αγαπάνε ο ένας τον άλλον, ακόµη και οι εγκληµατίες βοηθάνε ο ένας τον άλλον. Εάν το να ακολουθούµε τον Χριστό δεν µας κάνει να ζούµε και να αγαπάµε µε έναν ανώτερο τρόπο, τότε ποια η αξία; Δεύτερον, ο Θεός θα µας ανταµείψει εάν αγαπάµε τους εχθρούς µας. Αν και δεν θα το κάνουµε για να ανταµειφτούµε, Εκείνος θα µας ανταµείψει πλουσιοπάροχα. Και τρίτον, αυτή η αγάπη είναι που δείχνει τη στενή µας σχέση µε τον ουράνιο Πατέρα που «είναι αγαθός προς τους αχαρίστους και κακούς» (Λουκά 6/ς 35). 10

Πέµπτη 14 Αυγούστου ΠΏΣ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ Οι διδασκαλίες του Ιησού θέτουν το υψηλό ιδανικό µιας ζωής ανιδιοτελούς αγάπης που τους περισσότερους από µας πιθανόν να αποθαρρύνει. Πώς µπορούµε, όντας εκ φύσεως εγωιστές, να αγαπήσουµε ανιδιοτελώς τον πλησίον µας; Επιπλέον, είναι δυνατόν να αγαπήσουµε τους εχθρούς µας; Από ανθρώπινη πλευρά, είναι αδύνατον. Αλλά ο Κύριος ποτέ δεν ζήτησε να αγαπήσουµε και να υπηρετήσουµε εκείνους που µας µισούν χωρίς να µας δώσει τη δύναµη να τα καταφέρουµε. «Το ιδανικό αυτό δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο για µας. Η κάθε εντολή, το κάθε πρόσταγµα του Θεού περικλείει µία θετική υπόσχεση πάνω στην οποία βασίζεται η εντολή. Ο Θεός προνόησε για τα µέσα που θα µας βοηθήσουν να γίνουµε όµοιοι µε Αυτόν. Τον αντικειµενικό αυτόν σκοπό θα τον εκπληρώσει για όλους εκείνους που δεν αντιτίθενται στο έργο της χάρης Του παρεµβάλλοντας πεισµατικά το δικό τους θέληµα» Ε. Χουάιτ, Ε.Ο.Ο. σ. 86. Ποια υπόσχεση βλέπουµε στην εντολή να αγαπάµε τους εχθρούς µας; Είναι η βεβαιότητα ότι ο Θεός είναι αγαθός και ελεήµων προς τους αχάριστους και κακούς (Λουκά 6/ς 35,36), στους οποίους και εµείς συµπεριλαµβανόµαστε. Μπορούµε να αγαπήσουµε τους εχθρούς µας ακριβώς γιατί πρώτα ο Θεός αγάπησε εµάς, παρότι ήµασταν εχθροί Του (Ρωµ. 5/ε 10). Όταν καθηµερινά αποδεχόµαστε τη θυσία Του για µας στο σταυρό, η ανιδιοτελής αγάπη Του επικρατεί στη ζωή µας. Όσο περισσότερο γνωρίζουµε και βιώνουµε την αγάπη του Κυρίου για εµάς, τόσο περισσότερο η αγάπη Του θα περάσει από εµάς στους άλλους, ακόµη και στους εχθρούς µας. Ποια είναι η σχέση µεταξύ της ενότητάς µας µε τον Χριστό και την αγάπη Του, και της αγάπης µας προς τον πλησίον µας; Δείτε Ιωάν. 15/ιε 4-12... Δεν αρκεί µόνο το να αποδεχόµαστε τη θυσία του Χριστού καθηµερινά, χρειάζεται επίσης να υποτασσόµαστε στο θέληµά Του και να µένουµε σ Αυτόν. Όπως ο Ιησούς δεν έκανε το δικό Του θέληµα αλλά του Πατέρα Του (Ιωάν. 5/ε 30), έτσι και εµείς πρέπει να εξαρτόµαστε από τον Ιησού και το θέληµά Του. Χωρίς Αυτόν δεν µπορούµε να κάνουµε τίποτα. Όταν καθηµερινά επιλέγουµε να υποταχθούµε στον Ιησού, Εκείνος ζει σε µας και µέσα από µας. Τότε, «ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ ο Χριστός ζη εν εµοί» (Γαλ. 2/β 20) και αλλάζει την εγωκεντρική µου συµπεριφορά σε µία ζωή ανιδιοτελούς αγάπης. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε Ιωάν. 15/ιε 4-12. Για ποια χαρά µιλάει ο Ιησούς; Πώς µπορούµε να βιώσουµε τη χαρά που έρχεται µέσα από την υπηρεσία, ακόµη κι αν δεν είµαστε ιδιαίτερα χαρούµενοι µε την κατάστασή µας; 11

Παρασκευή 15 Αυγούστου Δύση ηλίου: 20:19 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 469-475, 611-616. «Όλοι γύρω µας είναι φτωχές ψυχές που δοκιµάζονται, που χρειάζονται λόγια συµπάθειας κι έργα βοήθειας. Υπάρχουν χήρες που χρειάζονται συµπάθεια και συµπαράσταση. Υπάρχουν ορφανά που ο Χριστός ζητάει από τους ακολούθους Του να τα δεχτούν σαν πίστωση από το Θεό Είναι µέλη στο µεγάλο σπιτικό του Θεού και οι χριστιανοί σαν οικονόµοι Του είναι υπεύθυνοι γι αυτούς. Από το χέρι σου θα ζητήσω το αίµα τους, λέει ο Θεός.» Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ. 302,303. «Δεν είναι το µέγεθος του έργου που µπορούµε να κάνουµε, αλλά η αγάπη και η πίστη που θα δείξουµε όταν θα το κάνουµε, θα κερδίσουν την αποδοχή του Σωτήρα.» Ε. Χουάιτ, In Heavenly Places, σ. 325. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Με µία πρώτη µατιά, η παραβολή των προβάτων και των εριφίων δείχνει να διδάσκει την σωτηρία εξ έργων. Όσο περισσότερα καλά έργα κάνουµε, τόσο πιο πιθανό είναι να βρεθούµε στη βασιλεία του Θεού. Η έκπληξη όµως των σωσµένων δείχνει ότι δεν εκδήλωσαν την αγάπη τους µε σκοπό να κερδίσουν την Θεϊκή εύνοια. Ο Ιησούς είπε ξεκάθαρα ότι η αιώνια ζωή είναι το αποτέλεσµα της πίστης µας σ Αυτόν (Ιωάν. 3/γ 15, 6/ς 40,47, 11/ια 25,26). Τα έργα της αληθινής αγάπης είναι αποτέλεσµα της πίστης και της αγάπης µας στον Θεό (Γαλ. 5/ε 6). Τα έργα δεν είναι τα στοιχεία ή η αιτία της σωτηρίας. Πώς µπορούµε να κάνουµε έργα αγάπης, χωρίς να πέσουµε στην παγίδα να πιστέψουµε ότι έτσι θα κερδίσουµε µία θέση στον ουρανό; Γιατί θα πρέπει πάντα να διακρίνουµε τους καρπούς, από τα µέσα της σωτηρίας; 2. Δεν είναι εύκολο το να αγαπάς τους «εχθρούς» σου, ανθρώπους ενοχλητικούς, αγενείς, αχάριστους και δύσκολους. Τι γίνεται όµως µε τους πραγµατικούς εχθρούς, εκείνους που µας έβλαψαν ή που θέλουν να κάνουν κακό σε µας ή στην οικογένειά µας; Πώς µπορούµε να τους αγαπήσουµε; Τι παρηγοριά βρίσκουµε στο ότι δεν µας δόθηκε εντολή να τους αγαπάµε όπως τον εαυτό µας; 3. Μπορεί οι άνθρωποι να αµφισβητούν τη θεολογία, το δόγµα, τον τρόπο ζωής µας. Ποιος όµως µπορεί να αµφισβητήσει την ανιδιοτελή αγάπη; Η ανιδιοτελής αγάπη εκδηλώνει µία δύναµη που ξεπερνά τα λογικά επιχειρήµατα. Πώς µπορούµε να εκφράσουµε αυτήν την αγάπη, ανεξαρτήτου του προσωπικού κόστους που µπορεί να έχουµε; 12