ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ & ΙΑΙΤΗΣΙΑΣ Ε ΡΑ: Πλατεία Βικτωρίας 7, Αθήνα 10434 010 88 14 922 010 88 15 393 info@omed.gr ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Πολυτεχνείου 21, Θεσσαλονίκη 54626 0310 517 128 0310 517 119 Προς: 1. Πανελλήνιο Σύλλογο Υπαλλήλων Αθλητικών Σωµατείων, Λεωφ. Συγγρού 137, 171 21 Αθήνα 2. Σύνδεσµος Ελληνικών Γυµναστικών Αθλητικών Σωµατείων (Σ.Ε.Γ.Α.Σ.), Λεωφ. Συγγρού 137, 171 21 Αθήνα ΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ 9/2002 Για τους όρους αµοιβής και εργασίας των µελών του Συνδέσµου Ελληνικών Γυµναστικών Αθλητικών Σωµατείων 1.1. Με αίτησή της προς τον Ο.ΜΕ.. (αριθµ. πρωτ. 018/24.5.2002), η πρωτοβάθµια συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζοµένων, µε την επωνυµία "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ" (Π.Σ.Υ.Α.Σ.), ζήτησε την παροχή υπηρεσιών ιαιτησίας, για την επίλυση της συλλογικής διαφοράς εργασίας, που δηµιουργήθηκε µεταξύ αυτής και του «ΣΥΝ ΕΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΩΝ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ» (ΣΕΓΑΣ). Η διαφορά αφορά τη σύναψη επιχειρησιακής συλλογικής σύµβασης εργασίας, που θα ρυθµίζει τους όρους αµοιβής και εργασίας των εργαζοµένων στον «ΣΥΝ ΕΣΜΟ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΩΝ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ». 1.2. Στις 28.5.2002, µε κοινή συµφωνία των µερών, επιλέχθηκα ως ιαιτητής. 1.3. Στις 3.6.2002 ανέλαβα τα καθήκοντά µου. 1.4. Με πρόσκλησή µου κάλεσα τα ενδιαφερόµενα σε ακρόαση για συζήτηση της διαφοράς, στις 6.6.2002 και ώρα 12.00, στα γραφεία του Ο.ΜΕ.. (Πλατεία Βικτωρίας 7). Κατά τη συζήτηση παραστάθηκαν µε τους εξουσιοδοτηµένους εκπροσώπους τους: η µεν εργατική πλευρά µε τον Πρόεδρο του ιοικητικού Συµβουλίου Περικλή Μπάκα και τον Παναγιώτη Σµυρνιωτόπουλο, η δε εργοδοτική µε τον Μιχαήλ Ξεφαλάκη. 1
2. Αφού έλαβα υπόψη: 2.1. Ότι η προσφυγή στη ιαιτησία νόµιµα έγινε µονοµερώς από την ενδιαφερόµενη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζοµένων, η οποία αποδέχτηκε την πρόταση του Μεσολαβητή, που απέρριψε η εργοδοτική πλευρά. 2.2. Την από 7 Μαρτίου 2002 έγγραφη «πρόσκληση» της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζοµένων, µε την οποία καλείται ο ΣΕΓΑΣ σε έναρξη διαπραγµατεύσεων για υπογραφή νέας επιχειρησιακής συλλογικής σύµβασης εργασίας. 2.3. Ότι η καταγγελία κοινοποιήθηκε στον «ΣΕΓΑΣ» και στην αρµόδια Επιθεώρηση Εργασίας και αναφέρει και τα προς διαπραγµάτευση θέµατα. 2.4. Όλα τα υπόλοιπα έγγραφα, που υπάρχουν στο σχετικό φάκελλο της συλλογικής διαφοράς και τους ισχυρισµούς των µερών. Ιδιαίτερα έλαβα υπόψη τον ισχυρισµό της εργοδοτικής πλευράς, που περιέχεται στο µε ηµεροχρονολογία 6.6.2002 πρακτικό διαιτησίας του Ο.ΜΕ.., ότι: «Υπάρχει αδυναµία ικανοποιήσεως των οικονοµικών αιτηµάτων δοθέντος ότι οι όποιες σχετικές ρυθµίσεις θα έρχονται σε αντίθεση µε τις διατάξεις του άρθρου 30 παρ. 2 ν. 2725/99». ηλαδή, κατά την άποψη της εργοδοτικής πλευράς, αυτή δεν έχει τη δυνατότητα ή την υποχρέωση συλλογικής διαπραγµάτευσης, κατά τις διατάξεις του ν. 1876/90, µε την συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζοµένων στον «ΣΕΓΑΣ», για τη ρύθµιση των όρων αµοιβής και εργασίας τους, γιατί τα ζητήµατα αυτά ρυθµίζονται από τον κοινό νοµοθέτη. Σχετικά µε τον ισχυρισµό αυτό, πραγµατικά στο άρθρο 30 παρ. 2 του ν. 2725/99 «ερασιτεχνικός και επαγγελµατικός αθλητισµός και άλλες διατάξεις», στις διατάξεις του οποίου υπάγεται η εργοδοτική πλευρά («ΣΕΓΑΣ»), που λειτουργεί ως ν.π.ι.δ. και αποτελεί την ανωτάτη οργάνωση των αθλητικών ενώσεων της χώρας, στον κλάδο των γυµναστικών και αθλητικών σωµατείων, ορίζεται: «2. Οι αποδοχές του προσωπικού µε σύµβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, καθορίζονται µε ανάλογη εφαρµογή των διατάξεων του ν. 2470/97, όπως εκάστοτε ισχύει». Όµως η διάταξη αυτή είναι άκυρη, γιατί: α. έρχεται σε αντίθεση µα το άρθρο 22 παρ. 2, σε συνδυασµό µε το άρθρο 23 παρ. 1 του Συντάγµατος. Συγκεκριµένα: Από τη διάταξη του άρθρου 22 παρ. 2 Σ., στην οποία ορίζεται ότι «Με νόµο καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας, 2
που συµπληρώνονται από τις συλλογικές συµβάσεις εργασίας, συναπτόµενες µε ελεύθερες διαπραγµατεύσεις και αν αυτές αποτύχουν, µε τους κανόνες που θέτει η διαιτησία», σε συνδυασµό µε την διάταξη του άρθρ. 23 παρ. 1 Σ στην οποία ορίζεται ότι, «Το Κράτος λαµβάνει τα προσήκοντα µέτρα για την διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεµπόδιστη άσκηση των συναφών µ αυτή δικαιωµάτων εναντίον κάθε προσβολής τους, µέσα στα όρια του νόµου», προκύπτει ότι, ο συνταγµατικός νοµοθέτης κατοχύρωσε τον θεσµό της συλλογικής αυτονοµίας των επαγγελµατικών οργανώσεων, βάζοντας φραγµό στην παντοδυναµία του κοινού νοµοθέτη, που υπήρχε προηγούµενα, όσον αφορά την ρύθµιση θεµάτων που έχουν σχέση µε τη σχέση εργασίας. Έτσι, οποιαδήποτε άσκηση της νοµοθετικής αρµοδιότητας, µε τρόπου που οδηγεί σε αποδυνάµωση του προηγούµενου θεσµού των συλλογικών διαπραγµατεύσεων, όπως στην κρινόµενη περίπτωση, θα είναι αντίθετη µε την παραπάνω συνταγµατική διάταξη. Η µόνη κρατική νοµοθετική παρέµβαση που µπορεί να επιτραπεί, κατ εξαίρεση, είναι αυτή που αναφέρεται σε συγκεκριµένο θέµα και εφόσον συντρέχει λόγος δηµοσίου συµφέροντος και αυτή που θεσπίζει κατώτατα, για τους εργαζόµενους, όρια προστασίας, οπότε, µε συλλογικές ρυθµίσεις, µπορεί να συνοµολογηθούν ευνοϊκότερες ρυθµίσεις (Κουκιάδης Ι., Εργατικό ίκαιο Συλλογικές Εργασιακές Σχέσεις, 1999, σελ. 20 επ., Λεβέντης Γ. Συλλογικό Εργατικό ίκαιο, 1999, σελ. 52 επ.). β. έρχεται σε αντίθεση µε το άρθρο 4 της 98.Σ.Ε. Συγκεκριµένα: Οι διεθνείς συµβάσεις εργασίας, που έχουν κυρωθεί µε νόµο, αποτελούν αναπόσπαστο µέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου, επαυξηµένης τυπικής ισχύος και κατισχύουν κάθε αντίθετης διάταξης νόµου (άρθρ. 28 παρ. 1 Σ.). Από τη διάταξη του άρθρ. 4 της 98.Σ.Ε., που κυρώθηκε µε το νόµου 4205/61 και που ορίζει ότι «έον να λµβάνονται, εφόσον τούτο είναι αναγκαίον, µέτρα ανταποκρινόµενα εις τας εθνικάς συνθήκας δι ων να ενισχύεται και να προωθήται η εις ευρυτάτην κλίµακα ανάπτυξις και χρησιµοποίησης διαδικασιών δι ων εργοδόται και εργοδοτικαί οργανώσεις αφ ενός και οργανώσεις εργαζοµένων αφ ετέρου να έρχωνται εκουσίως εις διαπραγµατεύσεις δια την, δια συλλογικών συµβάσεων, ρύθµισιν των όρων απασχολήσεως», προκύπτει ότι µε αυτή (διάταξη) επιβάλλεται η ενίσχυση και προώθηση, από το κράτος, των ελεύθερων διαπραγµατεύσεων εργαζοµένων και εργοδοτών, για την υπογραφή συλλογικής σύµβασης εργασίας, στις 3
οποίες, ελεύθερα, καθορίζονται οι συνθήκες εργασίας και αµοιβής των εργαζοµένων. Έτσι και στην περίπτωση αυτή, οποιαδήποτε νοµοθετική ρύθµιση, που οδηγεί στην κατάργηση ή έστων στον περιορισµό του δικαιώµατος σύναψης συλλογικής σύµβασης εργασίας, παραβιάζει ευθέως την παραπάνω επιταγή της 98 ιεθνούς Σύµβασης Εργασίας και σαν τέτοια είναι άκυρη. Μετά τα παραπάνω και συνοψίζοντας: Η µονοµερής ρύθµιση των αποδοχών των εργαζοµένων στον «Σύνδεσµο Ελληνικών Γυµναστικών και Αθλητικών Σωµατείων» (ΣΕΓΑΣ), απο τον κοινό νοµοθέτη, κατά καταστρατήγηση του θεσµού των συλλογικών διαπραγµατεύσεων (ν. 1876/90), έρχεται σε αντίθεση µε το Σύνταγµα (άρθρ. 22 παρ. 2) και µε διατάξεις ιεθνών Συµβάσεων Εργασίας (άρθρ. 4 της 98.Σ.Ε., αλλά και 87.Σ.Ε.), που κατοχυρώνουν τη συλλογική αυτονοµία των επαγγελµατικών οργανώσεων. 2.5. Την µε αριθµ. Πρωτ. ΟΜΕ 1863/18.10.2001 πρόταση του Μεσολαβητή. Και ακόµα έλαβα υπόψη: 2.6. Ότι για τον καθορισµό των αποδοχών πρέπει να λαµβάνονται υπόψη, εκτός των άλλων στοιχείων και: α. η οικονοµική κατάσταση των επιχειρήσεων και η ικανότητα πληρωµής, β. οι όροι αµοιβής και εργασίας των εργαζοµένων των ίδιων ή συναφών επαγγελµάτων, (ή κλάδων επιχειρηµατικής δραστηριότητας), γ. οι απώλειες του εισοδήµατος των εργαζοµένων, κατά το χρόνο που πέρασε, από την προηγούµενη συλλογική ρύθµιση και ο ρυθµός µείωσης του εισοδήµατός τους, από τον πληθωρισµό, κατά το τρέχον έτος, ούτως ώστε µε την εξασφάλιση πραγµατικών αυξήσεων να διατηρείται η αγοραστική τους δύναµη. 2.7. Ότι µε την από 24.2.2000 επιχειρησιακή συλλογική ρύθµιση, αλλά και την 30/1994 διαιτητική απόφαση, ρυθµίστηκαν οι όροι αµοιβής και εργασίας των εργαζοµένων που υπάγονται στην παρούσα, για τα προηγούµενα χρόνια. 2.8. Ότι η ποσοστιαία µεταβολή του πληθωρισµού, κατά το έτος 2001, µε επίσηµη πρόβλεψη 2,3%, σε 12µηνη βάση (µέσα επίπεδα) και 2% αρχή τέλος, ανήλθε, σε 12µηνη βάση (µέσα επίπεδα) σε ποσοστό 3,4% (αρχή τέλος 3,9%), ενώ για το έτος 2002 προβλέπεται να διαµορφωθεί, σε µέσα επίπεδα, σε ποσοστό 3,5% περίπου, µε βάση τη µέχρι σήµερα διακύµανση του Γενικού είκτη Τιµών Καταναλωτή και την αύξηση που σηµειώνει τόσο ο «δοµικός πληθωρισµός», όσο και ο «εναρµονισµένος δείκτης τιµών καταναλωτή» (Κατά τις προβλέψεις του ιεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου ο πληθωρισµός θα 4
διαµορφωθεί στο 3,3%, κατά τον ΟΟΣΑ στο 3,4%, ενώ κατά τις αντίστοιχες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο 3,5%). 2.9. Ότι µε την ε.γ.σ.σ.ε. της 15 Απριλίου 2002, εκτός των άλλων ρυθµίσεων, συνοµολογήθηκαν και αυξήσεις των κατωτάτων ορίων µισθών και ηµεροµισθίων, για µεν το έτος 2002, µε επίσηµη πρόβλεψη πληθωρισµού 2,5% σε συνολικό ποσοστό 5,4% (µαζί µε το «διορθωτικό» ποσοστό 1,1%- για το έτος 2001), για δε το έτος 2003, σε ποσοστό 3,9%. 2.10. Ότι, µε βάση όσα προαναφέρθησαν, σε ένα βαθµό, ισόρροπη στάθµιση των συµφερόντων των µερών µπορεί να επιφέρει συλλογική ρύθµιση η οποία θα προβλέπει, για το έτος 2002 ποσοστιαία αύξηση, στις αποδοχές της 7.3.2002, σε συνολικό ποσοστό 5,4% και κατοχύρωση εργασιακών ρυθµίσεων που ήδη ισχύουν. 3. Κατέληξα στην ακόλουθη απόφαση Άρθρο 1 Πεδίο εφαρµογής Στις διατάξεις της παρούσας υπάγονται οι απασχολούµενοι στον «Σύνδεσµο Ελληνικών Γυµναστικών και Αθλητικών Σωµατείων» (ΣΕΓΑΣ) Άρθρο 2 Αναπροσαρµογή βασικών µισθών Οι βασικοί µισθοί των υπαγοµένων στην παρούσα εργαζοµένων, όπως έχουν διαµορφωθεί στις 7.3.2002, αυξάνονται από 8.3.2002 κατά ποσοστό 5,4%. Η αύξηση αυτή δεν συµπεριλαµβάνει το προσωπικό των Ε.Α.Σ.-Τ.Ε, που αµείβονται µε το εκάστοτε ισχύον µισθολόγιο των ηµοσίων Υπαλλήλων. Άρθρο 3 Έξοδα κίνησης και παράστασης Αυξάνονται τα έξοδα κίνησης και παράστασης σε αγώνες από 52,82 Ευρώ σε 70 Ευρώ την ηµέρα (35 Ευρώ για πρωινή και 35 για απογευµατινή απασχόληση). Καθιερώνεται επίδοµα θέσεως ως εξής: Άρθρο 4 Επίδοµα θέσεως 5
α. ιευθυντής: 200 Ευρώ το µήνα β. Αναπληρωτής ιευθυντής: 180 Ευρώ το µήνα και γ. Τµηµατάρχης: 160 Ευρώ το µήνα. Άρθρο 5 Εντάσσονται όλοι οι εργαζόµενοι στα προγράµµατα µηχανογράφησης των υπηρεσιών του ΣΕΓΑΣ µε Η/Υ. Άρθρο 6 Γονική άδεια Άδεια ανατροφής Για τις εργαζόµενες µητέρες ο χρόνος εργασίας µειώνεται κατά δύο (2) ώρες ηµερησίως, εάν έχουν τέκνα ηλικίας έως δύο ετών και κατά µία ώρα εάν έχουν τέκνα ηλικίας από δύο έως τεσσάρων ετών. Η εργαζόµενη µητέρα δικαιούται εννέα (9) µήνες άδεια µε αποδοχές, για νατροφή παιδιού, εάν δεν κάνει χρήση του κατά το προηγούµενο εδάφιο µειωµένου ωραρίου. Άρθρο 7 Ασφάλιση Το προσωπικό του ΣΕΓΑΣ εντάσσεται στο ετήσιο ασφαλιστήριο συµβόλαιο ατυχηµάτων, από την εκάστοτε ασφαλιστική εταιρία, µε την οποία συµβάλλεται ο ΣΕΓΑΣ. Άρθρο 8 Ρεπό Χορηγούνται επτά (7) «ρεπό», µε αποδοχές, ετησίως, στο προσωπικό του ΣΕΓΑΣ, που προσφέρει τις υπηρεσίες του σε αγώνες, τελούµενους από τον ΣΕΓΑΣ, οι οποίοι διεξάγονται σε επίσηµες αργίες και Σαββατοκύριακα. Άρθρο 9 Χρόνος απασχόλησης Εφαρµόζεται σύστηµα πενθήµερης εβδοµαδιαίας εργασίας, τριάντα πέντε (35) ωρών, σε όλο το προσωπικό του ΣΕΓΑΣ. 6
Άρθρο 10 Ταµειακή διευκόλυνση Χορηγείται στο προσωπικό άτοκη προσωρινή ταµειακή διευκόλυνση ενός µισθού, µετά από αίτηση του ενδιαφεροµένου και µετά από έγκριση του.σ. του ΣΕΓΑΣ, σε περιπτώσεις απρόβλεπτων και εκτάκτων αναγκών. Ο χρόνος εξόφλησης της προσωρινής ταµειακής διευκόλυνσης ορίζεται σε δέκα οκτώ (18) µήνες. Άρθρο 11 ιατήρηση ρυθµίσεων Κατά τα λοιπά εξακολουθούν να ισχύουν όλοι οι όροι της από 24.2.2000 σ.σ.ε. και των προηγούµενων συλλογικών ρυθµίσεων, εφόσον δε τροποποιούνται µε την παρούσα. Άρθρο 12 Αρχή ευνοϊκότερης ρύθµισης Αποδοχές στο σύνολό τους ανώτερες απ αυτές που καθορίζει η παρούσα ή ευνοϊκότεροι όροι εργασίας, που προβλέπονται από νόµους, υπουργικές αποφάσεις, σ.σ.ε. ή δ.α., επιχειρησιακή συνήθεια, έθιµα κ.λ.π., δεν θίγονται και εξακολουθούν να ισχύουν. Άρθρο 13 Έναρξη ισχύος Η ισχύς της παρούσας αρχίζει από 8/3/2002. Αθήνα, 7 Ιουνίου 2002 Ο ΙΑΙΤΗΤΗΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΑΡΧΙΜΑΝ ΡΙΤΗΣ 7