ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΝΕΑ

Μελέτη 13: Για το Σάββατο 29 Δεκεµβρίου ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΝΕΑ Σάββατο 22 Δεκεμβρίου ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλµών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον. Διότι τα πρώτα παρήλθον.» Αποκάλυψις 21/κα 4. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Α Θεσ. 4/δ 16-18, Αποκ. 20/κ, Α Κορ. 4/δ 5, Ρωµ. 8/η 20-22, Αποκ. 21/κα 11-22/κβ 5, Αποκ. 21/κα 3. Βασική Σκέψη: Τι είναι τα χίλια έτη, πότε θα συµβούν και πού θα οδηγήσουν; Ο σερ Tomas More (1478-1535), Άγγλος συγγραφέας, επινόησε τη λέξη ουτοπία για να περιγράψει ένα φανταστικό νησί µε φαινοµενικά τέλειο κοινωνικό και νοµικό σύστηµα. Από τότε, ο όρος χρησιµοποιείται υποτιµητικά στην πιθανότητα µίας τέλειας κοινωνίας. Άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι προσπάθησαν να δηµιουργήσουν «ουτοπίες», µε µεγάλη όµως αποτυχία. Η Αγία Γραφή ωστόσο, µας µιλάει για ένα υπαρκτό, ιδανικό µέρος. Από τη στιγµή που ο άνθρωπος αµάρτησε στον κήπο της Εδέµ, ο Θεός θέλει να τον επαναφέρει στο τέλειο µέρος που αρχικά είχε δηµιουργήσει γι αυτόν. Στο ουράνιο Αγιαστήριο, ο Χριστός θα ολοκληρώσει το έργο Του για την σωτηρία των ανθρώπων. Μετά θα έρθει για δεύτερη φορά στη γη και µε δόξα και τιµή θα αναστήσει τους πιστούς νεκρούς και θα µεταµορφώσει τους ζωντανούς. Όλοι µαζί θα κυβερνήσουν στον ουρανό µε τον Κύριο Ιησού για 1000 χρόνια. Αυτή είναι η γνωστή σε όλους µας «χιλιετία», η αρχή της τέλειας κατοικίας που είχαν οι άνθρωποι στην Εδέµ πριν την Πτώση. 90

Μελέτη 13: Κυριακή 23 Δεκεμβρίου ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΤΗ ΧΙΛΙΕΤΙΑ Εφόσον η χιλιετία σηµατοδοτεί την αρχή της τέλειας κοινωνίας του Θεού για τον λαό Του, είναι φυσικό να θέλουµε να µάθουµε πότε θα ξεκινήσει και πώς. Η χιλιετία ως έννοια, εµφανίζεται στην Αποκ. 20/κ όπου αναφέρεται έξι φορές στα εδάφια 2-7. Για να µπορέσουµε να προσδιορίσουµε την εποχή της χιλιετίας, πρέπει να βρούµε το µέρος όπου διαδραµατίζονται τα γεγονότα της Αποκ. 20/κ. Αν και το βιβλίο της Αποκάλυψης δεν ακολουθεί κάποιο συγκεκριµένο χρονοδιάγραµµα, δεν είναι δύσκολο να προσδιορίσουµε το ξεκίνηµά της. Συγκρίνετε Α Θεσ. 4/δ 16-18 µε Αποκ. 20/κ. Πώς µπορεί το γεγονός της ανάστασης, να µας βοηθήσει να προσδιορίσουµε την αρχή της χιλιετίας; Ποια αλληλένδετα γεγονότα µπορείτε να εντοπίσετε σ αυτά τα κείµενα;.. Στην Αποκάλυψη αναφέρονται τρεις δυνάµεις (ο δράκος, το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης) που λίγο πριν τη Δευτέρα Παρουσία του Ιησού θα ενώσουν τα έθνη ενάντια στο έργο του Χριστού και του λαού Του (Αποκ. 16/ις 13). Την περίοδο που θα έρθει ο Χριστός (Αποκ. 19/ιθ 11), τα έθνη θα µαζευτούν να Τον πολεµήσουν, και τότε το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης θα καταστραφούν (Αποκ. 19/ιθ 19,20). Στην Αποκ. 20/κ αναφέρεται το τι θα γίνει και στην τρίτη δύναµη, τον δράκο. Ενώ εκείνοι που πέθαναν πιστοί στον Χριστό θα αναστηθούν, η γνωστή και ως πρώτη ανάσταση (εδ.5), ο δράκος (ο Σατανάς) θα αιχµαλωτιστεί και θα παραµείνει δεµένος για 1000 έτη (εδ. 1-3). Ορισµένα απ αυτά τα εκπληκτικά γεγονότα αναφέρονται στην Α Θεσ. 4/δ 16-18 και Β Θεσ. 1/α 7-9. Σ αυτά τα κείµενα µπορούµε να δούµε τι θα συµβεί πριν την χιλιετία. Η αρχή της φυσικά συµπίπτει µε τη Δεύτερη Έλευση του Χριστού. Οι πιστοί νεκροί θα αναστηθούν, και µαζί µε τους ζωντανούς πιστούς θα αναληφθούν στον ουρανό. Οι ασεβείς που θα είναι ζωντανοί στην Δευτέρα Παρουσία του Χριστού θα εξαφανιστούν από «την επιφάνεια της παρουσίας» Του (Β Θεσ. 2/β 8). Η έρηµη γη θα γίνει η φυλακή του Σατανά, ο οποίος θα παραµείνει «δεµένος» για 1000 έτη. Η δέσµευση του Σατανά εξηγείται από την ανικανότητά του πλέον να «πλανήση τα έθνη» (Αποκ. 20/κ 3). Υπάρχει εµφανώς συσχετισµός της «εξορίας» του αποδιοποµπαίου τράγου την Ηµέρα του Εξιλασµού (Λευιτ. 16/ις 22), και της κατάστασης του Σατανά κατά τα 1000 έτη. ΣΚΕΨΗ: Δείτε ξανά τα γεγονότα όπως αναφέρονται στα παραπάνω εδάφια. Πρόκειται για υπερφυσικά γεγονότα που θα αποκαλύψουν την δύναµη και την υπεροχή του Θεού σε σχέση µε την αδυναµία και την ανικανότητα του ανθρώπου. Πώς µπορούµε να θυµόµαστε αυτήν την αντίθεση; Πώς µπορεί αυτή η σκέψη να µας προφυλάξει από την υπερηφάνεια και την αυτό επάρκεια; 91

Μελέτη 13: Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ Διαβάστε ξανά Αποκ. 20/κ 4-6. Πώς καταλαβαίνουµε ότι η χιλιετία θα είναι στον ουρανό;.. Μεταξύ εκείνων που θα λάβουν µέρος στην χιλιετία, ο Ιωάννης είδε «τας ψυχάς των πεπελεκισµένων διά την µαρτυρίαν του Ιησού, και διά τον λόγον του Θεού, και οίτινες δεν προσεκύνησαν το θηρίον, ούτε την εικόνα αυτού, και δεν έλαβον το χάραγµα επί το µέτωπον αυτών και επί την χείρα αυτών». Οι Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας δεν πιστεύουν ότι η Αγία Γραφή αναφέρεται στην ύπαρξη αθάνατων ψυχών µε κρίση. Αντιθέτως, σ αυτό το εδάφιο γίνεται αναφορά σε όσους δέχτηκαν διωγµό, όπως αναφέρεται στην Αποκ. 12/ιβ 17-13/ιγ 18. Στην Δευτέρα Παρουσία (όπου θα γίνει η πρώτη ανάσταση), οι πιστοί που διώχθηκαν θα επανέρθουν στη ζωή και θα κυβερνήσουν στον ουρανό µαζί µε τον Χριστό (συγκρίνετε µε Α Θεσ. 4/δ 15-17). Στην Αποκ. 20/κ 4, η προσοχή µας στρέφεται σε ένα άλλο γεγονός κατά τη διάρκεια της χιλιετίας. Εκεί αναφέρεται ότι θα δοθεί η κρίση στους λυτρωµένους. Εφόσον, οι πιστοί θα συγκυβερνήσουν µε τον Κύριό τους και οι άπιστοι θα εξαφανιστούν από τη δόξα της παρουσίας Του, ποιος είναι ο σκοπός της κρίσης; Την προηγούµενη εβδοµάδα αναφερθήκαµε στην κρίση, και πώς αυτή συνδέεται µε την διακονία του Χριστού στο ουράνιο Αγιαστήριο πριν την Δευτέρα Παρουσία. Αυτή η κρίση διαφέρει από της Αποκ. 20/κ 4 που είναι η εκπλήρωση της υπόσχεσης του Χριστού στον Ματθ. 19/ιθ 28 και ανταποκρίνεται στη δήλωση του Παύλου ότι οι άγιοι θα κρίνουν τον κόσµο (Α Κορ. 6/ς 2,3). Η έννοια της κρίσης στην Αγία Γραφή είναι ποικιλόµορφη. Η τελική κρίση έχει τρεις φάσεις. Η πρώτη σχετίζεται µε την ιερατική διακονία του Χριστού στο ουράνιο Αγιαστήριο. Οι Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας ονοµάζουµε αυτήν τη φάση ως διερευνητική κρίση. Επίσης, υπάρχει η κρίση κατά τη διάρκεια της χιλιετίας όπως παρουσιάζεται στην Αποκ. 20/κ 4 και Α Κορ. 6/ς 2,3. Σ αυτήν τη φάση, οι σωσµένοι έχουν την ευκαιρία να εξακριβώσουν την κρίση του Θεού όσον αφορά τους απειθείς. Η τρίτη φάση της κρίσης είναι η εκτελεστική, που θα πραγµατοποιηθεί στο τέλος της χιλιετίας. ΣΚΕΨΗ: Δεδοµένου όσα µελετήσαµε σήµερα, διαβάστε Α Κορ. 4/δ 5. Ποια σηµαντική ελπίδα µάς δίνεται, σε σχέση µε όλα τα αναπάντητα ερωτήµατα που έχουµε; 92

Μελέτη 13: Τρίτη 25 Δεκεμβρίου ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ Διαβάστε Αποκ. 20/κ 7-9. Ποια γεγονότα σηµατοδοτούν το τέλος της χιλιετίας και τι ευκαιρία δίνεται στον Σατανά; Ένα γεγονός «απελευθερώνει» τον Σατανά. Αυτό συνδέεται µε την ανάσταση όσων «δεν ανέζησαν εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη» (εδ.5). Στον Ιεζ. 38/λη 2, οι ασεβείς όλων των εποχών εκείνοι που ο Σατανάς κατάφερε να εξαπατήσει αναφέρονται µε τους όρους «Γώγ» και «Μαγώγ». Ο Σατανάς θα χρησιµοποιήσει αυτό το παγκόσµιο πλήθος για να επιτεθεί στην πόλη του Θεού. Στην Αποκ. 20/κ 9, βλέπουµε πως η πόλη του Θεού, η Νέα Ιερουσαλήµ, βρίσκεται στη γη (πιθανόν να κατέβηκε µαζί µε τον Χριστό), και ο Σατανάς µε τους οπαδούς του, παρατάσσονται εναντίον της. Στην Αποκ. 21/κα δίνεται µία λεπτοµερής περιγραφή της πόλης. Όπως προαναφέραµε, τα γεγονότα της Αποκάλυψης δεν δίνονται µε χρονολογική σειρά. Διαβάστε Αποκ. 20/κ 11-15. Πώς εκδηλώνεται εδώ η κρίση; Γιατί η τιµωρία των ασεβών γίνεται µετά τη συµµετοχή των αγίων στην κρίση; Αποκ. 20/κ 4. «Κατά τη διάρκεια της χιλιετίας, οι δίκαιοι συµµετέχουν στην κρίση όλων των ασεβών και των έκπτωτων αγγέλων. Αυτή η κρίση πρέπει να γίνει σε σχέση µε την παγκόσµια φύση του προβλήµατος της αµαρτίας. Η πορεία που ακολούθησε η ανταρσία της αµαρτίας, είναι το βασικό θέµα που απασχολεί τους άλλους κόσµους (Ιώβ 1/α, 2/β, Εφεσ. 3/γ 10). Το θέµα της αµαρτίας πρέπει να διευθετηθεί κατά τέτοιον τρόπο, ώστε όλοι στο σύµπαν να ικανοποιηθούν µε την αντιµετώπιση και την επίλυσή του, µιας και έχει σχέση µε τον χαρακτήρα του Θεού. Είναι ιδιαίτερα σηµαντικό για τους λυτρωµένους της γης να κατανοήσουν την απόφαση του Θεού για όσους ζήτησαν να πλακωθούν από τους βράχους και να κρυφθούν «από προσώπου του καθηµένου επί του θρόνου» (Αποκ. 6/ς 16). Πρέπει να µείνουν πλήρως ικανοποιηµένοι µε την απόφασή Του όσον αφορά τους ασεβείς.» Handbook of Seventh-day Adventist Theology, σ.932. ΣΚΕΨΗ: Τι µας δείχνει για τον χαρακτήρα του Θεού το γεγονός ότι οι δίκαιοι θα συµµετέχουν στην κρίση των ασεβών; Πώς αυτό συνδέεται µε την Μεγάλη Διαµάχη; 93

Μελέτη 13: Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου Η ΝΕΑ ΓΗ Το 20 ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης τελειώνει µε την εξάλειψη του Σατανά και των οπαδών του. Το επόµενο κεφάλαιο ξεκινάει µε το όραµα του Νέου Ουρανού και της Νέας Γης. Στην Αποκ. 21/κα 1-5 δίνεται η υπόσχεση ότι ο Θεός θα τα κάνει όλα νέα. Ποιες είναι οι οµοιότητες και ποιες οι διαφορές µε την αναφορά της δηµιουργίας στη Γένεση; (Γέν. 1/α -2/β )....... Το σχέδιο που είχε ο Θεός από τη Δηµιουργία της Γένεσης, δεν θα πραγµατοποιηθεί µέχρι να υλοποιηθεί η υπόσχεση ότι τα πάντα θα αλλάξουν στη Νέα Γη. Εποµένως, η φύση στενάζει και περιµένει να απελευθερωθεί (Ρωµ. 8/η 20-22). Η νέα δηµιουργία του Θεού συµπεριλαµβάνει την απελευθέρωση του σύµπαντος και της γης από την τωρινή ατελή της κατάσταση, ώστε τα πάντα γίνουν σύµφωνα µε το σχέδιό Του. Παρότι η νέα δηµιουργία θα διαφέρει από την παλαιά, θα υπάρχει κάποιος συσχετισµός µεταξύ τους. Όπως η παλαιά, έτσι και η Νέα Γη θα είναι ένας πραγµατικός τόπος που θα κατοικείται από πραγµατικές υπάρξεις. Η Νέα Γη θα είναι στην ουσία η ανανεωµένη γη, εξαγνισµένη µε φωτιά (Β Πέτρ. 3/γ 10-13). Διαβάστε Αποκ. 21/κα 11-22/κβ 5 και δείτε τα χαρακτηριστικά της Νέας Ιερουσαλήµ, της πρωτεύουσας της Νέας Γης. Με ποιον τρόπο η περιγραφή του Ιωάννη δείχνει την πραγµατική έννοια της πόλης; Είναι ξεκάθαρο ότι αναφέρεται σε ένα κυριολεκτικό µέρος. Η ειδωλολατρική άποψη ότι το σώµα η φυσική υπόσταση είναι κάτι κακό, ενώ το πνεύµα είναι καλό, αποµυθοποιείται από την Αγία Γραφή. Μπορεί οι θεόπνευστες αυτές λέξεις να δείχνουν ένα µέρος µόνο της εικόνας, παρόλα αυτά µας διδάσκουν ότι η κληρονοµιά που µας περιµένει είναι πραγµατική. Είναι σηµαντικό να θυµόµαστε ότι αυτός ο κόσµος δεν είχε δηµιουργηθεί έτσι, και ότι έχει παρεκκλίνει από τον αρχικό του σκοπό. Αυτό ήρθε ο Χριστός να διορθώσει. Σύµφωνα λοιπόν µε την συγκεκριµένη περικοπή της Αποκάλυψης, µας περιµένει µία αιώνια πραγµατικότητα. Τι σπουδαία ελπίδα, ιδιαίτερα σε σχέση µε εκείνους που πιστεύουν ότι ο θάνατος είναι το τέλος όλων! 94

Μελέτη 13: Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου Η ΖΩΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΓΗ Διαβάστε Αποκ. 21/κα 3. Πώς θα αλλάξει αυτό το σπουδαίο γεγονός την ζωή των κατοίκων στη Νέα Γη;.. Κανένα άλλο όραµα στην Αγία Γραφή δεν συγκρίνεται µε αυτό που περιγράφει ο Ιωάννης. Η Νέα Γη δεν θα είναι τόπος διαµονής µόνο των ανθρώπων, αλλά και του Θεού. Ο Άγιος Δηµιουργός του σύµπαντος θα τιµήσει µε την παρουσία Του την κοινότητα των λυτρωµένων. Το χώρισµα που έβαλε η αµαρτία ανάµεσα στον Θεό και στον άνθρωπο, δεν θα υπάρχει στη Νέα Γη. Επιπλέον, θα αποκατασταθεί και η σχέση µεταξύ ανθρώπου και φύσης. Ο Ιωάννης αναφέρει χαρακτηριστικά ότι δεν θα υπάρχει κατάρα (Αποκ. 22/κβ 3), ενώ σύµφωνα µε τις προφητείες θα παύσει και η έχθρα µε το ζωικό βασίλειο (Ησ. 65/ξε 25). Πέρα από την αποκατάσταση των σχέσεων, το ότι η φύση θα σταµατήσει να «στενάζει» δείχνει το τέλος κάθε ασθένειας, θλίψης, φθοράς και θανάτου (Ρωµ. 8/η 21, Αποκ. 21/κα 4). Διαβάστε Ψαλµ. 8/η. Ποιο είναι το µήνυµα του ψαλµού, σε σχέση µε το θέµα αυτής της τριµηνίας;.. Τα αποτελέσµατα της παρουσίας του Θεού στη Νέα Γη και στους κατοίκους της είναι τεράστια, ιδιαίτερα σε σχέση µ αυτά που έχει αποκαλύψει η επιστήµη για το µέγεθος και το πεδίο της δηµιουργίας του Θεού. Υπολογίζεται ότι το «ορατό» σύµπαν έχει έκταση δισεκατοµµύρια έτη φωτός αν και σήµερα οι επιστήµονες ισχυρίζονται πως αυτό που βλέπουµε, είναι µόνο το 7% της πραγµατικής του έκτασης. Αξίζει να σκεφτούµε: Ο Θεός που δηµιούργησε όλα αυτά, δεν πέθανε µόνο για µας, αλλά και θα κατοικήσει µαζί µας στην αιωνιότητα. Από ένα σηµείο και µετά, καλό είναι να σταµατήσουµε γιατί δεν µπορούµε να τα εξηγήσουµε όλα µε την λογική, και το µόνο που µένει να κάνουµε, είναι να πέσουµε στα γόνατα και να αποδώσουµε την λατρεία και την τιµή σε Εκείνον που µας δηµιούργησε, µας λύτρωσε, και θέλει να κατοικήσουµε µαζί Του στην αιωνιότητα. Μελέτη 13: Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου Δύση ηλίου: 17:13 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: «Όπως στην τυπική λατρεία ο αρχιερέας, αφού έκανε τον εξιλασµό για τους Ισραηλίτες, παρουσιάζονταν µετά και ευλογούσε τη σύναξη του λαού, το ίδιο και ο Χριστός στο τέλος του µεσιτικού Του έργου "θέλει φανή εκ δευτέρου χωρίς αµαρτίας εις τους προσµένοντας Αυτόν διά σωτηρίαν" (Εβρ. 9/θ 28), για να ευλογήσει τον αναµένοντα λαό Του µε 95

την αιώνια ζωή. Όπως ο αρχιερέας µετέφερε τις αµαρτίες από το ιερό και τις εξοµολογείτο πάνω στο κεφάλι του αποδιοποµπαίου τράγου, έτσι και ο Χριστός θα θέσει όλες αυτές τις αµαρτίες επάνω στο Σατανά, τον ηθικό αυτουργό και πρωταίτιο της αµαρτίας. Ο αποδιοποµπαίος τράγος, φορτωµένος µε τις αµαρτίες του λαού Ισραήλ, αποστέλλονταν τότε µακριά "εις γην ακατοίκητον" (Λευιτ. 16/ις 22). Έτσι και ο Σατανάς, ενοχοποιηµένος µε το βάρος όλων των αµαρτηµάτων που εξώθησε το λαό του Θεού να διαπράξουν, θα περιορισθεί σ αυτή τη γη, την ερηµωµένη τότε και ακατοίκητη, µέχρι που τελικά θα υποστεί την ολοκληρωτική ποινή της αµαρτίας µέσα στη φωτιά που εξολοθρεύει όλους γενικά τους ασεβείς.» Ε. Χουάιτ, Τ.Π.Σ., σ.579. «Από φόβο µήπως υλοποιήσουν πέραν του κανονικού την ουράνια κληρονοµιά των λυτρωµένων, πολλοί κατέληξαν να προσδώσουν µία αποκλειστικά πνευµατική έννοια στην περιγραφή που δίνεται για τη µελλοντική µας κατοικία. Ο Χριστός διαβεβαίωσε τους µαθητές Του ότι πήγαινε να τους ετοιµάσει τόπους κατοικίας στο σπίτι του Πατέρα Του. Όσοι παραδέχονται τις διδαχές του λόγου του Θεού δεν αφήνονται στην άγνοια όσον αφορά την αιώνια κατοικία Η ανθρώπινη γλώσσα αδυνατεί να περιγράψει την αµοιβή των δικαίων. Μόνο αυτοί που θα την απολαύσουν θα µπορέσουν να την κατανοήσουν. Η περιορισµένη ανθρώπινη αντίληψη δεν είναι σε θέση να συλλάβει τη δόξα του Παραδείσου του Θεού.» Ε. Χουάιτ, Τ.Π.Σ. σ.804. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ: 1. Υπάρχουν τρεις βασικές θέσεις στον χριστιανικό κόσµο όσον αφορά την χιλιετία: (α) αντιπροσωπεύει την περίοδο µεταξύ της Πρώτης και της Δεύτερης Έλευσης του Χριστού, (β) είναι µία µακρά περίοδος ειρήνης και δικαιοσύνης στη γη πριν την έλευση του Χριστού, λόγω των κοινωνικών αλλαγών και του κηρύγµατος του ευαγγελίου, και (γ) ότι η περίοδος των χιλίων ετών θα λάβει χώρα µετά την επιστροφή του Χριστού στον ουρανό. Οι Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας υποστηρίζουν την τρίτη άποψη, µε την χιλιετία να εξελίσσεται στον ουρανό και όχι στη γη, όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Τι προβλήµατα προκύπτουν από τις άλλες δύο απόψεις; 2. Διαβάστε Αποκ. 21/κα 27. Τι καταλαβαίνεται για τον αποκλεισµό αυτόν από την Νέα Ιερουσαλήµ; Τι άλλο θα αποκλειστεί από αυτήν και γιατί; 3. Οι άνθρωποι επιχειρούν να δηµιουργούν «ουτοπίες». Τι παραδείγµατα µπορείτε να σκεφτείτε; Ποια είναι τα αποτελέσµατα; Γιατί πάντα αποτυγχάνουν, και πώς αυτές οι αποτυχίες δείχνουν την απόλυτη ανάγκη για την υπερφυσική επέµβαση του Θεού στον κόσµο µας; 96