Εκπομπή 15 η «Η Εθνική τέσσερα χρόνια μετά» Clip Αρχής Πορτογαλία, Ιούλιος 2004 «Πάμε η Ελλάδα Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Στον έβδομο ουρανό όλοι αδέρφια.» Γιώργος Σαμαράς: «Το να το ξαναπάρουμε, αυτό δεν είναι ρεαλιστικό. Νομίζω ότι το μυαλό μας πρέπει να ναι μες στο κεφάλι μας.» Κύρος Βασσάρας (διεθνής διαιτητής): «Βλέπω μία Εθνική η οποία είναι αγαπημένη, οι παίχτες μεταξύ τους, μία ομάδα με σύνολο και μία ομάδα που της αξίζει πραγματικά, να περάσει στην επόμενη φάση και να πάει μέχρι την πορεία του τελικού. Από κει και πέρα, όμως, αν δεν το καταφέρει δεν πάει να πει ότι χάθηκε τίποτα. Μόνο και η επιτυχία που περάσαμε στο Euro, είναι πολύ μεγάλη.» «Σήμερα είναι το μεγάλο πανηγύρι της πρόκρισης, σήμερα γιορτάζουμε, σήμερα πανηγυρίζουμε, σήμερα ευχόμαστε στην Εθνική μας ομάδα ό,τι κατάφερε στα τελικά του Euro στην Πορτογαλία να τα καταφέρει και στα γήπεδα της Αυστρίας.» Γιώργος Χελάκης (δημοσιογράφος): «Επιτυχία και μάλιστα σημαντική, είναι να περάσουμε στην επόμενη φάση, να είμαστε πρώτοι, δεύτεροι στον όμιλο. Αυτό, νομίζω, ότι πρέπει να αρκεί.» Βασίλης Γκαγκάτσης (Πρόεδρος ΕΠΟ): «Αυτή η ομάδα κατάφερε το απίστευτο. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, δύο συνεχόμενες διοργανώσεις είναι εκεί, είναι στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Στη μία δε εξ αυτών, πήρε το Κύπελλο. Και αν ακόμη δεν έρθουν τα αποτελέσματα, θα έλεγα ότι αξίζει το σεβασμό όλων μας.» Σωτήρης Νίνης: «Πιστεύω ότι μπορούν να φτάσουν πάρα πολύ ψηλά, πολύ ψηλά, όμως.» 1
Live Π.Τσίμας: Κυρίες και κύριοι, καλησπέρα σας. Αυτή είναι η «Έρευνα». Δεν είναι μια κανονική «Έρευνα», είναι η τελευταία «Έρευνα» της σεζόν και είναι αφιερωμένη φυσικά στο ποδόσφαιρο. Αυτές τις μέρες ανησυχούμε για το αν θα γίνει μετασεισμός στην Αχαΐα, τρέχουμε σε μάγισσες, σε χαρτορίχτρες και καφετζούδες να μας πουν αν θα γίνει σεισμός 7 ρίχτερ στην Κεφαλονιά, αγωνιούμε για την τιμή του πετρελαίου. Αυτές είναι οι αγωνίες μας, τις είχαμε και χθες, θα τις έχουμε και αύριο. Όμως, είναι εδώ και λίγες ώρες ή για μερικούς, εδώ και λίγες μέρες, που έχουμε την πολυτέλεια να αφήνουμε αυτές τις καθημερινές μας αγωνίες στην άκρη και να ζούμε σ έναν άλλο κόσμο, όπου αυτές οι αγωνίες δεν υπάρχουν, υπάρχουν άλλες. «Ήτανε οφσάιντ ή δεν ήτανε, το γκολ το πρώτο της Ολλανδίας κατά της Ιταλίας χθες το βράδυ; Αυτή τη φάση στο 60 ο λεπτό που βρέθηκε για λίγο μόνος του ο Ιμπραϊμοβιτς και σούταρε στην απέναντι γωνία του Νικοπολίδη, θα μπορούσαμε να την είχαμε αποφύγει; Και τι πιθανότητες έχουμε μετά απ αυτό να συνέλθουμε και να κάνουμε ένα καλό παιχνίδι μεθαύριο με τη Ρωσία;» Ξέρουμε ότι αυτός ο κόσμος δεν είναι πραγματικός, ο κόσμος του ποδοσφαίρου είναι φανταστικός. Είναι ένας κόσμος της φαντασίας μας. Ξέρουμε, επίσης, ότι δεν έχει διάρκεια, θα τελειώσει όταν τελειώσει το Euro. Κι όμως, είναι ένας κόσμος που, όχι μόνο για μας, αλλά νομίζω για την υφήλιο ολόκληρη, είναι ένας κόσμος πολύ σημαντικός. Είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο ονείρων και αισθημάτων το ποδόσφαιρο. Ζήσαμε αυτό το όνειρο πριν τέσσερα χρόνια, όταν η Εθνική κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Ετοιμαζόμαστε να ζήσουμε ένα καινούριο όνειρο ή μια καινούρια απογοήτευση γιατί και η ήττα είναι μέσα στο ποδόσφαιρο και είμαστε απόψε εδώ στην «Έρευνα». Θα χαιρόμασταν πολύ να ήμασταν εδώ μετά από μία νίκη της Εθνικής ομάδας αλλά είμαστε εδώ μετά από μία ήττα της Εθνικής ομάδας και αυτή, επίσης, είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου, ότι προσφέρει όχι μόνο νίκες αλλά και ήττες και κάθε ήττα στην πραγματικότητα, δεν είναι παρά η άλλη όψη του νομίσματος, του ίδιου νομίσματος, εκείνου που σε κάνει να βγαίνεις πανηγυρίζοντας στους δρόμους, εκείνου που σε κάνει να ξεχνάς κάθε σου έγνοια και κάθε σου αγωνία. Το ποδόσφαιρο είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο αισθημάτων και ονείρων στον κόσμο. Για το ποδόσφαιρο θα μιλήσουμε απόψε, σ αυτό είναι αφιερωμένη η αποψινή «Έρευνα» και ειδικότερα, στην Εθνική ομάδα και να πω αμέσως καλησπέρα στους δύο ανθρώπους που είναι μαζί μου στο studio του MEGA, είναι ο κ. Λάκης Νικολάου. Είναι γιατρός, εδώ και πολλά χρόνια τον ξέρουμε μόνο ως γιατρό αλλά θα θυμόμαστε πάντα ότι ήταν ένας μεγάλος παίχτης της ΑΕΚ, ήταν ένας μεγάλος παίχτης της Εθνικής ομάδας και ήταν εκεί όταν η Εθνική ομάδα πήγε για πρώτη φορά στο Euro το 1980, έτσι δεν είναι; Λ. Νικολάου: Το 1980. Καλησπέρα. Π. Τσίμας: Εγώ, ως φανατικός φίλαθλος σας έχω δει στο 0 0 με τη Γερμανία. Το τρίτο παιχνίδι του πρώτου ομίλου, θυμάμαι παίζατε κεντρικός αμυντικός, ε; Λ. Νικολάου: Πράγματι. 2
Π. Τσίμας: Ωραίο ματς ήταν εκείνο. Λ. Νικολάου: Ωραίο και γενικά, η παρουσία μέσα σ ένα τελικό Κυπέλλου Ευρώπης δίνει πάρα πολλά πράγματα και δεν έχει τόση σημασία το αποτέλεσμα, έχει σημασία η παρουσία. Και εμείς είμαστε ευχαριστημένοι, πάντως, που είχαμε παρουσία. Π. Τσίμας: Είναι μαζί μου, επίσης, ο συνάδελφός μου, ο Μένιος Σακελλαρόπουλος λίγο στεναχωρημένος. Μένιο.. Μ. Σακελλαρόπουλος: Καλησπέρα. Ήθελα να σου πω, Παύλο, ότι έτσι είμαστε σα λαός, ή πάνω ή κάτω. Επειδή βλέπω τώρα δρόμους άδειους, ανθρώπους που αρχίζουν και βρίζουν ήδη, θέλω να πω ότι μια ήττα δεν είναι καταστροφή. Η ζωή συνεχίζεται με τους σεισμούς της, με τα ρίχτερ της. Ok, χάσαμε. Δε θέλαμε να χάσουμε αλλά συνέβη. Είπες κι εσύ πάρα πολύ σωστά για το νόμισμα με τις δύο όψεις. Είχαμε βάλει τον πήχη πολύ ψηλά. Έβλεπα ανθρώπους, διάβαζα εφημερίδες, πρωτοσέλιδα θα είδες κι εσύ βεβαίως. Πιστεύαμε ότι πάμε να πάρουμε το Euro έτσι για πλάκα, περίπατο αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Π. Τσίμας: Τι θα κάνουμε απόψε. Πρώτον, θα θυμηθούμε το 2004, έτσι όπως το θυμούνται εκείνοι που το έκαναν, όχι εμείς που το είδαμε. Δεύτερον, θα κάνουμε ένα fast forward, θα προσπαθήσουμε να μαντέψουμε το μέλλον, θα προσπαθήσουμε να δούμε τι έρχεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τρίτον, θα θέσουμε το ερώτημα που όλοι το έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας: «Γιατί απ το 2004 μέχρι το 2008 η ποδοσφαιρική μας ζωή δεν έγινε τόσο καλύτερη όσο, ίσως, ονειρευόμασταν την επομένη του θριάμβου στην Πορτογαλία;» Κι ακόμη πολλά. Και, βέβαια, θα συνδεθούμε και με το Σάλτσμπουργκ, θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με το Χρήστο Σωτηρακόπουλο και με άλλους ανθρώπους που ήταν εκεί και είδαν το ματς απ το γήπεδο, εμείς το είδαμε απ την τηλεόραση, εδώ στην Αθήνα, όπως κι εσείς φαντάζομαι, που μας παρακολουθείτε τώρα, να ακούσουμε από πρώτο χέρι τις εντυπώσεις για το πού κρίθηκε αυτό το παιχνίδι. Λίγη ποδοσφαιρική φλυαρία θα έχει η αποψινή «Έρευνα» εκτός από αληθινή ποδοσφαιρική έρευνα. Και ας αρχίσουμε από την ποδοσφαιρική φλυαρία. Μένιο, πού κρίθηκε το ματς; Μ. Σακελλαρόπουλος: Το ματς κρίθηκε στην αδυναμία της ελληνικής ομάδας να παράξει παιχνίδι. Όπως θα είδες, μαζί βλέπαμε το παιχνίδι, υπήρχαν στιγμές που αλλάζαμε τη μπάλα 10 12 φορές, μετρημένες 12 κάποια στιγμή, γύρω στο 40 ο λεπτό παράλληλα και πίσω. Έτσι δε μπορεί να κρατήσεις βεβαίως, όταν δέχεσαι και την πίεση. Παίξαμε με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, αυτό σήμαινε ότι το παιχνίδι κατέβηκε προς τα μετόπισθεν τα δικά μας και έτσι λοιπόν, έγιναν τα μοιραία λάθη, για μένα, και στα δύο γκολ. Στο πρώτο, έμεινε αφύλαχτος ο Ιμπραϊμοβιτς για πρώτη και μοναδική φορά και πέτυχε το γκολ γιατί είναι παίχτης που κάνει τη διαφορά και στο δεύτερο, ένας τραγέλαφος, τρεις δικοί μας παίχτες, η μπάλα ψηλά, η μπάλα κάτω. 3
Π. Τσίμας: Εκεί ήταν σύγχυση. Εκεί ήτανε η μοναδική, ίσως, στιγμή μεγάλης σύγχυσης της άμυνας. Εσείς, κ. Νικολάου, πώς το είδατε το παιχνίδι; Πού κρίθηκε στ αλήθεια; Λ. Νικολάου: Κρίθηκε στο γεγονός ότι το πρώτο 15λεπτο του δευτέρου ημιχρόνου, είναι το πιο κρίσιμο σημείο που πρέπει να κρατήσεις την αυτοσυγκέντρωσή σου. Και κυρίως, σε ομάδες οι οποίες είναι ισοδύναμες, που ίσως ζητάνε την μικρή ευκαιρία ή τον παίχτη που κάνει τη διαφορά, να δώσει αυτή τη διαφορά. Εκεί δεν ήμασταν ψύχραιμοι και νομίζω, ότι η φυσιολογική εξέλιξη του 0 0, που μέχρι εκείνη τη στιγμή φαινότανε, άλλαξε την πορεία και δυστυχώς, δε φάνηκε ότι η ομάδα είχε τις δυνατότητες να ανατρέψει το αποτέλεσμα. Π. Τσίμας: Τώρα, κάνουμε τη φλυαρία. Όταν ήταν ολοφάνερο από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η σύνθεση ότι πάμε για το 0 0, έτσι δεν είναι; Όταν είναι τόσο φανερό ότι πας για το 0 0, δεν είναι και δύσκολο να το πετύχεις στ αλήθεια; Λ. Νικολάου: Δεν είμαι προπονητής να μπορέσω να κάνω ανάλυση παιχνιδιού αλλά σαν φίλαθλος θα έλεγα και, ίσως, με κάποιες γνώσεις στο ποδόσφαιρο, σήμερα είδα μια δοκιμασμένη, ας το πούμε, συνταγή την οποία πήγαμε να περάσουμε πάλι, η οποία συνταγή αυτή είχε πιάσει πριν τέσσερα χρόνια. Μ. Σακελλαρόπουλος: Στην οποία πρέπει να προσθέσουμε για τη συνταγή προ τεσσάρων ετών- ότι είχαμε τα 7/11 της Πορτογαλίας, 7 έπαιζαν σήμερα απ την Πορτογαλία. Λ. Νικολάου: Όχι τόσο φρέσκους. Μ. Σακελλαρόπουλος: Βέβαια. Σίγουρα, σίγουρα. Λ. Νικολάου: Και χωρίς σ αυτή τη συνταγή να μπούνε τα πικάντικα, δηλαδή, τους παίχτες που κάνουν τη διαφορά. Έλειπαν δυο τρεις παίχτες. Π. Τσίμας: Ο Ζαγοράκης.. Λ. Νικολάου: Ο Ζαγοράκης.. Μ. Σακελλαρόπουλος: Τσιάρτας, Ζαγοράκης, Φύσσας. Λ. Νικολάου: Δηλαδή, παίχτες που θα μπορούσαν να σου κάνουν κάποια διαφορά. Αυτή τη δοκιμασμένη, ας το πούμε, συνταγή προσπαθήσαμε να περάσουμε και σήμερα. Δε μας κάθισε. Π. Τσίμας: Και για να συνεχίσουμε αυτόν τον πρώτο κύκλο, αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει τέλος; Δηλαδή, διπλώνουμε τα φτερά, κλείνουμε τις ελπίδες μας στο σεντούκι και περιμένουμε πάλι με χρόνια, με καιρούς ή μπορεί από τώρα μέχρι το Σάββατο, που είναι το επόμενο παιχνίδι κάτι να γίνει; 4
Λ. Νικολάου: Όχι, προς Θεού. Κάθε παιχνίδι, κάθε τέτοιο παιχνίδι έχει την ιδιαιτερότητά του. Εγώ νομίζω ότι και το επόμενο παιχνίδι θα έχει την κρισιμότητά του, τη σοβαρότητά του και θα μας δώσει τις δυνατότητες να προχωρήσουμε. Δεν πρέπει να πούμε «τέλος». Βέβαια, δε μπορούμε να συζητάμε ότι πάμε σαν σίγουροι Πρωταθλητές Ευρώπης, ότι θα ξαναφτάσουμε πάλι στον τελικό Π. Τσίμας: Όχι. Λ. Νικολάου: γιατί τα θαύματα δεν επαναλαμβάνονται. Π. Τσίμας: Όχι. Λ. Νικολάου: Κι εκείνο ήταν, πράγματι, ένα θαύμα. Π. Τσίμας: Όχι, αλλά να θυμίσω.. Λ. Νικολάου: Αλλά τουλάχιστον, η παρουσία μας να είναι Π. Τσίμας:.. να θυμίσω σε όσους το έχουν ήδη ξεχάσει από τη στεναχώρια τους ότι και οι Ιταλοί πήγανε σ αυτό το τουρνουά ως Πρωταθλητές Κόσμου και φάγανε τρία γκολ εύκολα από την Ολλανδία. Μ. Σακελλαρόπουλος: Οι δε υπερκινητικοί Ρώσοι, φάγαν τέσσερα. Π. Τσίμας: Ναι. Μ. Σακελλαρόπουλος: Οι προσεχείς μας αντίπαλοι, έτσι; Π. Τσίμας: Σε τρόμαξε η Ισπανία που είδες; Μ. Σακελλαρόπουλος: Με τρόμαξε πολύ η Ισπανία διότι είναι πάρα πολύ γρήγορη, οι κυνηγοί της αλλάζουν τη μπάλα με συγκλονιστική ταχύτητα ειδικά, ο κοντός ο Βίγια- Παναγία μου, Χριστέ μου. Αλλά, ξέρεις, επειδή θα θυμάσαι τον Όσιμ, που είχε πει για τη μπαλίτσα, μια ιδιότητά της.. Π. Τσίμας: Μάλιστα, μάλιστα. Και επειδή θα μιλήσουμε και για το παρελθόν, κ. Νικολάου, το 1980 ήταν η πρώτη φορά που πήγε ελληνική ομάδα σε τελικό Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Είναι η πρώτη μεγάλη διοργάνωση που καταφέραμε να δηλώσουμε παρόν, το 1980 και δεν ήμασταν τόσο κακοί. Λ. Νικολάου: Και θα μπορούσαμε να ήμασταν ακόμα καλύτερα σ αυτή τη διοργάνωση, να πάμε ακόμα καλύτερα απ ό,τι μπορούμε να πούμε ότι πήγαμε αν προσέχαμε λίγο στις λεπτομέρειες. Εκεί υστερούσαμε σ εκείνο το τουρνουά. Μ. Σακελλαρόπουλος: Και στην πείρα. Λ. Νικολάου: Ίσως και στην πείρα και ίσως και στο ότι, φαινόταν ότι.. σαν θαύμα το ότι πήγαμε και τότε, με όλες αυτές τις ομάδες. Είχαμε αποκλείσει τότε τη σπουδαία Σοβιετική Ένωση για να πάρουμε τη θέση στα τελικά. Και από κει, αρχίσαμε να 5
καταλαβαίνουμε ότι γενικά, στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο οι λεπτομέρειες κρίνουνε πλέον τα αποτελέσματα. Εκεί υστερούμε κι ακόμα υστερούμε σ αυτές τις λεπτομέρειες. Π. Τσίμας: Μάλιστα. Κυρίες και κύριοι, σε λίγο θα συνδεθούμε με το Σάλτσμπουργκ, σε λίγο θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε και πού κρίθηκε, να ξαναδούμε δηλαδή, τις φάσεις που έκριναν τον αγώνα. Θα μας βοηθήσει ο συνάδελφος, ο Γιώργος Θαναϊλάκης. Μπορούμε να το κάνουμε τώρα, ας το κάνουμε λοιπόν τώρα. Ας συνδεθούμε με το συνάδελφο, το Γιώργο Θαναϊλάκη. Γιώργο, καλησπέρα. Γ. Θαναϊλάκης: Καλησπέρα κι από μένα. Τι κάνετε; Π. Τσίμας: Πώς το είδες; Γ. Θαναϊλάκης: Εντάξει, είπαμε ότι μας περιμένουνε πλέον, μας έχουνε μάθει. Εμείς, όπως είπε ο κ. Νικολάου, την ίδια συνταγή. Δεν πέσανε στην παγίδα οι Σουηδοί, πίσω εμείς, αυτοί περιμένανε, δεν ανοιχτήκανε δηλαδή, να πάρουν τη μπάλα, οπότε να μας δώσουνε διαδρόμους να πάμε στην επίθεση, «παίζετε passing game» που λέγανε οι σχολιαστές «πίσω εσείς κι εμείς εδώ σας περιμένουμε, όποτε θέλετε κατεβείτε». Οπότε, την πατήσαμε. Νταξει, ποδόσφαιρο είναι. Η αλήθεια είναι ότι αν κάνουμε μια νίκη με τους Ρώσους, είμαστε πάντα μες στο παιχνίδι αλλά είναι πάρα πολύ σημαντικό, πλέον, το παιχνίδι με τη Ρωσία. Π. Τσίμας: Ναι. Γ. Θαναϊλάκης: Πάρα πολύ σημαντικό. Εκεί θέλουμε, οπωσδήποτε, νίκη. Π. Τσίμας: Αυτό που βλέπουμε δίπλα σου είναι οι φάσεις από την επιτυχημένη πορεία του 2004, την οποία σε λίγο θα έχουμε την ευκαιρία να τη δούμε αναλυτικά. Να μας βοηθήσεις να θυμηθούμε το ματς που μόλις τέλειωσε; Γ. Θαναϊλάκης: Βεβαίως, βεβαίως. Πάμε να δούμε τις χαρακτηριστικότερες φάσεις. Εμείς είχαμε την πρώτη καλή στιγμή με το Χαριστέα να χει μια φοβερή έμπνευση να περνάει Σβένσον, Νίλσον, Άντερσον και κάνει ένα σουτ, όμως, που μπλοκάρει ο Ίσακσον. Στη συνέχεια, στο 11ο λεπτό ο Σβένσον ένα καλό σουτ για τη Σουηδία, κατευθείαν άουτ η μπάλα. Η πρώτη καλή στιγμή για τους Σουηδούς στο 11 ο, ξαναλέω, λεπτό και στο 32 μια κεφαλιά παρ ολίγον γκολ απ τον Ιμπραϊμοβιτς. Εδώ είναι η πρώτη μεγάλη στιγμή του αγώνα και η κορυφαία στιγμή στο ημίχρονο, απ τη μπαλιά που έγινε απ τον Λιούνμπεργκ. Εδώ, λίγο έλειψε, ένα λεπτό μετά εμείς να κάνουμε το γκολ, με αυτογκόλ όμως, του Μέλμπεργκ από μια σέντρα του Σεϊταρίδη και στη συνέχεια, πάλι ο Χαριστέας ένα σουτ πάνω στον Ίσακσον στο 38. Βέβαια, είχαν προηγηθεί κάποιες αποδοκιμασίες γιατί, ξαναλέω, παίζαμε αρκετές φορές τη μπάλα πίσω από τη σέντρα. Εδώ είναι η πιο δύσκολη επέμβαση του Ίσακσον σε ένα σουτ του Μπασινά που έσκασε μπροστά του και στη συνέχεια, οι Σουηδοί μια σέντρα 6
από τον Βίλεμσον, πέρασε όμως γιατί ο Κυριάκος βοήθησε εκεί και πέρασε χωρίς κίνδυνο. Π. Τσίμας: Ο οποίος ήταν πάρα πολύ καλός, νομίζω, σήμερα. Γ. Θαναϊλάκης: Όντως, πάρα πολύ καλός και ο Τοροσίδης. Ο Ρεχάγκελ ήταν αρκετά εκνευρισμένος στο ημίχρονο γι αυτό έβαλα και αυτή τη χαρακτηριστική στιγμή του. Στο δεύτερο ημίχρονο.. Μ. Σακελλαρόπουλος: Αυτό είναι στο 48, Γιώργο. Γιώργος Θαναϊλάκης: Στο 48 είχε ένα πλασέ πάνω από τον Νικοπολίδη και εδώ έχουμε μια πολύ καλή στιγμή με τον Καραγκούνη. Κάνει ένα σουτ, βρίσκει η μπάλα πάνω στον Νίλσον και στη συνέχεια, δεύτερο σουτ πάνω στον Χάνσον. Εδώ είχαμε μια ευκαιρία να ανοίξουμε το σκορ. Μ. Σακελλαρόπουλος: 61 ο λεπτό και 6 λεπτά αργότερα, ή μάλλον όχι, προηγείται.. εδώ είναι το παραλίγο αυτογκόλ. Γ. Θαναϊλάκης: Παραλίγο να μπει ένα αυτογκόλ από τον Χάνσον. Ακριβώς, σε μια σέντρα του Δέλλα. Θα ξαναδούμε λίγο έλειψε. Πήρε φάλτσα η μπάλα τελευταία στιγμή, έφυγε έξω απ την εστία. Μ. Σακελλαρόπουλος: Έτσι είναι η μπάλα και αμέσως μετά από ενάμιση λεπτό.. Γιώργος Θαναϊλάκης: Και δύο λεπτά αργότερα, από το Λάρσον και τον Ιμπραϊμοβιτς, εδώ ένα καταπληκτικό σουτ απ τον Ιμπραϊμοβιτς. Συνδυάστηκαν άψογα οι δυο τους. Στο 67 η Σουηδία κάνει το 1-0. Λίγο έμεινε αμαρκάριστος απ τον Κυριάκο ο Ιμπραϊμοβιτς και βρήκε την ευκαιρία να κάνει το 1 0. Είχε να σκοράρει απ τον Οκτώβριο του 2005. Μ. Σακελλαρόπουλος: Τρία χρόνια, ναι. Γ. Θαναϊλάκης: Και δυστυχώς, του δώσαμε εμείς αυτή την ευκαιρία. Ε, ακούμπησε λίγο τη μπάλα ο Νικοπολίδης αλλά δεν ήταν αρκετό. 1 0, λοιπόν, οι Σουηδοί. Εδώ είναι η αντίδραση του Ρεχάγκελ, που σίγουρα δεν το περίμενε. Άλλη μια μεγάλη στιγμή για τους Σουηδούς, αμαρκάριστος ο Ελμάντερ βρίσκει τη μπάλα και ενώ περιμένουμε ότι οι δύο αμυντικοί μας εκεί θα καθαρίσουν τη φάση, δυστυχώς.. Μ. Σακελλαρόπουλος: Κυριάκος, Σεϊταρίδης, Νικοπολίδης. Γ. Θαναϊλάκης: η μπάλα ήθελε να πάει στα δίχτυα, θα δούμε πώς, τι παιχνίδι έπαιξε. Βρίσκει η μπάλα στον Κυριάκο, Χάνσον, Σεϊταρίδης, κάτω απ τα πόδια του Νικοπολίδη. Απίστευτο γκολ, είναι αυτό που λέμε: «Άμα θέλει η μπάλα να μπει μέσα, θα μπει.» Και ξανά εδώ, το 2 0 για τους Σουηδούς μέσα σε πέντε λεπτά. Εδώ, νομίζω, ότι δε μπορούσαμε πλέον να αντιδράσουμε, με τα δύο γκολ των Σουηδών. Άλλωστε, μέχρι στιγμής, σε όλα τα παιχνίδια της διοργάνωσης κανείς δεν έχει γυρίσει 7
παιχνίδι. Εδώ είναι μια στιγμή του Αμανατίδη που πέρασε στο δεύτερο ημίχρονο αλλαγή, δε μπόρεσε ο Χαριστέας, δεν πρόλαβε. Και τελευταία καλή στιγμή για μας, με τον Τοροσίδη στο 87 μπήκε καλά μες στην περιοχή. Ίσως, αν έπεφτε εδώ να παιρνε κι ένα πέναλτι, έκανε και το σουτ, απέκρουσε ο Ίσακσον. Αυτές ήτανε οι στιγμές του αγώνα. Π. Τσίμας: Αυτό ήταν όλο. Γ. Θαναϊλάκης: Θα δούμε. Να μην απογοητευόμαστε πάντως, ε; Π. Τσίμας: Ναι. Γ. Θαναϊλάκης: Ντάξει. Π. Τσίμας: Όχι, βέβαια. Όχι, βέβαια. Απλώς, ήτανε δύο γκολ. Το ένα οφείλεται στην κλάση ενός πολύ μεγάλου παίχτη. Γ. Θαναϊλάκης: Σαφώς, σαφώς. Π. Τσίμας: Ενός από τους πιο ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Μ. Σακελλαρόπουλος: Ο οποίος κάνει και κουμάντο και στην ομάδα, στον προπονητή, στους συμπαίχτες, παντού. Π. Τσίμας: Και το δεύτερο από μία ατυχία και μια σύγχυση στην άμυνα. Τι να κάνουμε; Λ. Νικολάου: Απ τα τερτίπια που κάνει η μπάλα είναι το δεύτερο. Π. Τσίμας: Έτσι, έτσι είναι. Μ. Σακελλαρόπουλος: Και να σου θυμίσω, δεν παίζει το ρόλο του αλλά, όπως είπαμε, φλυαρούμε κάποια φορά. Δύο φορές ακούμπησε τη μπάλα ο Ιμπραϊμοβιτς. Τη μία, την κεφαλιά που πήρε στο 38 από τον Κυριάκο και τη δεύτερη στο 67, όταν έβαλε το γκολ. Δύο φορές, το ένα γκολ, το άλλο μεγάλη ευκαιρία. Π. Τσίμας: Έτσι είναι, τι να κάνουμε; Αλλά επειδή κάποιοι φίλοι μου με δουλεύανε και με ρωτάγανε γιατί συνεχίζω φέτος να πηγαίνω στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας κάθε Κυριακή ενώ ο Παναθηναϊκός δεν έπαιζε για μεγάλο διάστημα της σεζόν ωραίο ποδόσφαιρο, έλεγα ότι: «Και στο αρχαίο θέατρο, συνεχίζω να πηγαίνω στην Επίδαυρο παρ ότι ξέρω ότι στο τέλος, την Αντιγόνη θα τη σκοτώσουνε και δε θα γλιτώσει.» Τι να κάνουμε; (Γέλια) Π. Τσίμας: Το ποδόσφαιρο είναι μια μεγάλη κοινωνική γιορτή, είναι μια μεγάλη θεατρική παράσταση κιόλας, άρα, ακόμα και η πίκρα είναι μέρος της ομορφιάς του. 8
Αν δεν έχεις πικραθεί, δε θα χαρείς ποτέ τη στιγμή που νίκησες. Τώρα, επειδή σήμερα πικραθήκαμε, και επειδή να σας πω την αλήθεια- μολονότι δεν περίμενα ήττα, εγώ προσωπικά, περίμενα ισοπαλία, πρέπει να σας πω, είχα στοιχηματίσει μέσα μου για ισοπαλία σ αυτό το ματς, παρ όλα ταύτα, επειδή περιμέναμε ότι δεν θα είναι καλό το ματς ή περιμέναμε ότι μπορεί να μη χαρούμε τόσο πολύ σήμερα, θελήσαμε να θυμηθούμε τη χαρά που πήραμε πριν τέσσερα χρόνια. Κάναμε το εξής: λίγο πριν αρχίσει το τουρνουά, βρήκαμε μερικούς από τους πρωταγωνιστές του 2004 και τους ρωτήσαμε τι θυμούνται από εκείνη τη διοργάνωση. Μας απάντησαν και τι θυμούνται και μερικές φορές, αυτό που θυμούνται με ξάφνιασε και επίσης, τους ρωτήσαμε τι προβλέπουνε για τώρα. Είναι ένα βίντεο που είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον, το οποίο θα το δούμε αμέσως αλλά προηγουμένως, θα θελα ν ακούσω από έναν άνθρωπο με τον οποίο μιλούσαμε προηγουμένως, ήτανε μέσα στο γήπεδο, είναι στο Σάλτσμπουργκ, είναι ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος. Χρήστο μου, καλησπέρα. Χ. Σωτηρακόπουλος: Καλησπέρα Παύλο. Π. Τσίμας: Βλέπω κάτω και το Γιάννη Θειακό και το Βαγγέλη Πήχα που είναι.. Α, πίσω τους πανηγυρίζουν Σουηδοί. Χρήστο, προσπαθούμε να φλυαρήσουμε και να καταλάβουμε πού οφείλεται αυτό που είδαμε σήμερα αν έχει εξήγηση το ποδόσφαιρο πάντα. Χ. Σωτηρακόπουλος: Εξήγηση το ποδόσφαιρο έχει πάντα σε όλα και δεν έχει και ποτέ σε τίποτα. Δεχθήκαμε δύο γκολ από μία ομάδα που έχω την εντύπωση ότι δεν είναι πολύ καλύτερή μας, έτσι; Είναι μία ομάδα η οποία ήταν στα μέτρα μας. Όπως δίνουμε τα εύσημα κατά καιρούς, πολλές φορές στο Ρεχάγκελ για το δημιούργημα γιατί αυτός μας ανέβασε εδώ που είμαστε ώστε να χουμε και αυτές τις απαιτήσεις αυτή τη στιγμή- αλλιώς, θα μασταν πολύ ικανοποιημένοι. Ξέρεις, πριν το 2004 με μια εμφάνιση που θα χάναμε 2 0 από τη Σουηδία, σε μια μεγάλη διοργάνωση, μπορεί να μαστε και ικανοποιημένοι. Αυτός μας έδωσε, λοιπόν, όλα αυτά τα πράγματα. Πρέπει, όμως, να του δίνουμε και τις ευθύνες, όπου του αναλογούν. Σήμερα, έχω την εντύπωση, λοιπόν, ότι κατέβασε μία ομάδα την οποία τη φόβισε. Δεν ξέρω τι του είχανε πει για τους Σουηδούς, δεν ξέρω τι σκάουτινγκ είχε κάνει ο ίδιος, έχω την εντύπωση ότι πήγε να αντιμετωπίσει μια ομάδα που θα πρεπε να περιμένεις να είναι, τουλάχιστον, η Ισπανία, που είδαμε νωρίτερα με τη Ρωσία ή η Ολλανδία χθες. Δεν ήταν. Η Σουηδία είναι μια ομάδα λαβωμένη, μια ομάδα αρκετά αργή, μια ομάδα που βασίζεται πάρα πολύ σ αυτόν τον πολύ σπουδαίο ποδοσφαιριστή που λέγεται Ιμπραϊμοβιτς, με δύο, όμως, μόνο καλές στιγμές στο παιχνίδι. Η μία αρκούσε για να μας βάλει πίσω στο σκορ και για να πω την αλήθεια, εγώ δεν κατάλαβα και την αλλαγή του ημιχρόνου. Δηλαδή, για ποιο λόγο έπρεπε να φύγει ο Γκέκας για να μπει ο Σαμαράς, δηλαδή, τι δεν πήγαινε στο παιχνίδι μας για να κάνει αυτή τη συγκεκριμένη αλλαγή. Κυρίως, όμως, έχω την εντύπωση ότι όλοι που ήταν στο γήπεδο περίμεναν μία αντίδραση μετά το 2 0. Γιατί το δεύτερο γκολ, το οποίο πιθανότατα, είναι και φάουλ πάνω στον Κυριάκο στη διεκδίκηση της 9
μπάλας αλλά αυτές τις φάσεις πρέπει να τις καθαρίζεις και να τις τελειώνεις έτσι κι αλλιώς. Π. Τσίμας: Πριν αρχίσουν. Χ. Σωτηρακόπουλος: Δεν πρέπει να γίνονται ποτέ φάσεις από την ώρα που έχει γίνει η απόκρουση του Νικοπολίδη. Λοιπόν, κυρίως να πέσεις μετά μαχόμενος, να κάνεις φάσεις, να παλέψεις. Αυτό το πράγμα απ την ομάδα έλειπε. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτό το πράγμα στην ομάδα, όπως και να το κάνουμε, με όλη τη στρατηγική των προηγούμενων ημερών, τον τόνο, το ρυθμό, το Πλάνο Β άμα στραβώσει κάτι, το δίνει ο προπονητής. Σήμερα, λοιπόν, ο Ρεχάγκελ είχε μία πάρα πολύ κακή μέρα στον πάγκο. Κακά τα ψέματα. Π. Τσίμας: Και είχε και.. ναι, δεν του βγήκε. Και η ατυχία διότι υπήρξανε δύο φάσεις στραβές, που δεν τις δικαιούμαστε αλλά που μπορούσαμε να τις είχαμε πάρει και θα μπορούσε το ματς να ήταν αλλιώτικο. Χ. Σωτηρακόπουλος: Ένα ματς που κρίθηκε, πάντως, πολύ στις λεπτομέρειες και σε ένα πάρα πολύ.. γιατί όλο το ματς κρίθηκε στο γκολ του Ιμπραϊμοβιτς. Εκεί, βρεθήκαμε πίσω στο σκορ και αναγκαστήκαμε, μετά από σχεδόν, 600 αγωνιστικά λεπτά στο Euro, είχαμε φάει γκολ τελευταία φορά στο πρώτο ημίχρονο στο Αλγκάρβε, στο ματς με τη Ρωσία. Σε ένα ματς που θύμιζε πολύ το πρώτο ημίχρονό του, την τρικυμία που μας έπιασε κάποια στιγμή μετά το δεύτερο γκολ σήμερα. Δηλαδή, εκεί για 20 λεπτά χαθήκαμε απ το γήπεδο και όταν πλέον, έκανε μια ευκαιρία ο Τοροσίδης στο 85, 86, 87, ήταν πολύ αργά, ακόμα κι αν γινόταν 2 1, έχω την εντύπωση, για να γίνει ο,τιδήποτε άλλο. Π. Τσίμας: Τώρα, εγώ ως φίλαθλος ρωτάω: Έκανε ένα λάθος ο Ρεχάγκελ, κατέβασε μια πολύ αμυντική, πολύ παθητική διάταξη που φόβισε την ίδια της την ομάδα, δηλαδή, δεν της ενέπνευσε αυτοπεποίθηση ή ρεαλιστικά ήξερε ότι αυτή τη συγκεκριμένη μέρα, σήμερα το απόγευμα στις 21.45 ώρα Ελλάδας, η ομάδα του ήτανε για τόσο; Χ. Σωτηρακόπουλος: Έχω την εντύπωση ότι, κυρίως, ήθελε το 0, όπως σε όλα τα ματς του 2004. Δεν είναι κακό να είμαστε προσγειωμένοι και να ξέρουμε, καταρχήν, ότι άμα δε δεχόμαστε γκολ από κει και πέρα τα πράγματα... Η ισοπαλία, μάλλον, μετά ειδικά το παιχνίδι των Ισπανών νωρίτερα, μας έκανε. Και έκανε, μάλλον, και στους Σουηδούς, Παύλο, διότι αν δούμε τα τελευταία 7 8 λεπτά του πρώτου ημιχρόνου, όπου εμείς αλλάζαμε τη μπάλα και δεν βγαίναμε μπροστά αλλά κι αυτοί δεν κατεβαίνανε να μας πιέσουνε. Π. Τσίμας: Περιμένανε. Χ. Σωτηρακόπουλος: Έχω την εντύπωση ότι όλους τους βόλευε η ισοπαλία. Αν δεν έμπαινε το γκολ του Ιμπραϊμοβιτς, πιθανότατα, να βλέπαμε αυτή την εικόνα του αγώνα μέχρι και το τέλος. 10
Π. Τσίμας: Ok. Τέλειωσαν όλα ή έχουμε ακόμη ελπίδα; Χ. Σωτηρακόπουλος: Δεν τελειώνει ποτέ τίποτα, τελειώνει μαθητικά όταν και μετά το δεύτερο παιχνίδι, πλέον, δεν μπορείς να προκριθείς. Παίζουμε με μια Ρωσία που δέχτηκε τέσσερα γκολ και ήταν πολύ χειρότερη από την εικόνα που βγάλαμε εμείς σήμερα στον αγωνιστικό χώρο. Άρα, λοιπόν, μιλάμε για δύο ομάδες που, πλέον, εκ των πραγμάτων ένας από τους δύο πρέπει, σαν τον πνιγμένο πρέπει να πιαστεί απ τα μαλλιά. Όποιος, όμως, νικήσει σ αυτό το ματς, έχω την εντύπωση ότι παραμένει στο παιχνίδι διότι οι Ισπανοί θα χρειαστεί το 70% που παίξανε σήμερα, να παίξουν με τη Σουηδία και να τη νικήσουν. Δε νομίζω ότι η Σουηδία μπορεί να σταθεί όρθια απέναντι στην Ισπανία. Συνεπώς, νίκη επί των Ρώσων σημαίνει ότι πας στο τελευταίο παιχνίδι και κυνηγάς κάτι ακόμα. Π. Τσίμας: Χρήστο μου, σ ευχαριστώ πολύ. Χ. Σωτηρακόπουλος: Ευχαριστώ πάρα πολύ, Παύλο. Π. Τσίμας: Γιάννης Θειακός, Βαγγέλης Πήχας, σας τριγυρίζουνε Σουηδοί βλέπω που πανηγυρίζουνε. Δεν ακούμε, χάσαμε τον ήχο. Μ. Σακελλαρόπουλος: Έχουμε πρόβλημα με τον ήχο γιατί υπάρχουν πολλοί Σουηδοί που πατάνε τα καλώδια, προφανώς. Π. Τσίμας: Βαγγέλη, κάποιος Σουηδός σου πάτησε το καλώδιο. Β. Πήχας: Να πάω πάλι πρόβα, ένα δύο τρία; Π. Τσίμας: Σ ακούμε μια χαρά. Μ. Σακελλαρόπουλος: Μια χαρά, μια χαρά. Β. Πήχας: Καλησπέρα, λοιπόν, από μας. Το ελληνικό γλέντι μετατράπηκε σε σουηδικό, μάλλον. Έχουμε έναν Έλληνα δίπλα μας, πριν μιλήσει και ο Γιάννης, τον Δημήτρη που ήρθε από την Αγγλία να παρακολουθήσει το ματς. Έμεινε έξω χωρίς εισιτήριο, το είδε από τις γιγαντοοθόνες. Έλληνας φίλαθλος: Δύσκολο παιχνίδι. Μ. Σακελλαρόπουλος: Ώπα, Βαγγέλη, σας την πέσανε. (ένας Σουηδός φίλαθλος πλησιάζει και απομακρύνεται) Έλληνας φίλαθλος: Χάσαμε, δεν έγινε τίποτα. Χάσαμε ένα παιχνίδι, δε χάσαμε τη μάχη. Το πρώτο παιχνίδι ήτανε δύσκολο, η Σουηδία λογικά θα κερδίσει στον όμιλο, εγώ έτσι πιστεύω. Και θα παλέψουμε εμείς με την Ισπανία για τη δεύτερη θέση. Β. Πήχας: Ευχαριστούμε. Π. Τσίμας: Μάλιστα, καλά. Είναι μια λίγο παρακινδυνευμένη πρόβλεψη. 11
Λ. Νικολάου: Αισιόδοξη πολύ. Π. Τσίμας: Να κερδίσει η Σουηδία τον όμιλο αλλά νταξει. Όλα γίνονται. Μ. Σακελλαρόπουλος: Γιάννη Θειακέ, κλίμα στους Έλληνες στην εξέδρα; Γ. Θειακός: Πάντως, πρέπει να σας πω ότι δεν είναι ο μοναχικός καβαλάρης αυτός ο Έλληνας. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια κατήφεια στην κερκίδα την ελληνική, η οποία έδωσε βροντερό παρόν και στο Σάλτσμπουργκ. Το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται ώθηση αυτή η ομάδα και την ώθηση, κυρίως, την παίρνεις και, συνήθως, την παίρνεις από το δωδέκατο παίχτη και όχι από πουθενά αλλού. Και αυτή την ώθηση θα την περιμένουν σίγουρα οι διεθνείς με τη Ρωσία γιατί η Εθνική ομάδα δεν είναι μόνο αυτό το Euro για το οποίο μιλάμε. Η Εθνική ομάδα έχει πολύ μεγάλο μέλλον, έχει νέα παιδιά, έχει κάνει ένα «μαγείρεμα», μπορώ να πω ο Όττο Ρεχάγκελ. Υπάρχουν τα προκριματικά του Μουντιάλ αλλά από τη Ρωσία, νομίζω, ότι οι ίδιοι οι παίκτες, θέλω να ελπίζω ότι θα αλλάξουν το κλίμα και εδώ, το Σάββατο το βράδυ θα γλεντάνε Έλληνες και όχι Σουηδοί. Π. Τσίμας: Μάλιστα. Για να δούμε αν συμφωνεί μαζί σου ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας, ο κ. Γκαγκάτσης. Νομίζω ότι είναι μαζί μας στην τηλεφωνική γραμμή εκεί, από το γήπεδο του Σάλτσμπουργκ. Καλησπέρα, κ. Πρόεδρε. Καλησπέρα, κ. Γκαγκάτση. Β. Γκαγκάτσης: Καλησπέρα. Καλησπέρα και στους τηλεθεατές σας. Π. Τσίμας: Καλά, χαρούμενος δεν είσαστε. Απελπισμένος είσαστε; Β. Γκαγκάτσης: Ε, όχι δα. Χαρούμενος δεν είμαι οπωσδήποτε. Είμαι στεναχωρημένος, όπως όλοι φαντάζομαι οι Έλληνες αλλά στο ποδόσφαιρο υπάρχουν και οι ήττες και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Απελπισία δεν πρέπει να μας πιάνει ποτέ. Τώρα θα χρειαστεί, στα δύσκολα να φανούμε όλοι. Και αυτό θα επιχειρήσουμε από αύριο το πρωί. Π. Τσίμας: Και οι παίχτες, νομίζετε, και ο προπονητής έχουν τον τρόπο να βρουν τη δύναμη και να αλλάξουν εικόνα μέσα σε τρία βράδια; Β. Γκαγκάτσης: Έχουμε περάσει τέτοιες κρίσεις. Να σας θυμίσω το 1 4 στο Καραϊσκάκη, όπου διαχειριστήκαμε όλοι μαζί μια κρίση η οποία, πραγματικά, ήτανε.. έφερε και τριγμούς. Μ. Σακελλαρόπουλος: Σοβαρή. Π. Τσίμας: Βέβαια. Β. Γκαγκάτσης: Ήτανε πολύ σοβαρή. Ήτανε η πρώτη ήττα μετά από πάρα πολύ καιρό μέσα στο γήπεδό μας και θεωρώ ότι διαχειριστήκαμε όλοι μαζί, σαν ομάδα αυτή την κρίση και αυτό θα κάνουμε και τώρα. Βεβαίως, και έχουνε τη δύναμη οι 12
παίκτες μας, βεβαίως και ο Όττο Ρεχάγκελ δεν είναι χθεσινός, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει δείξει ότι μπορεί να αντιδράσει στα δύσκολα και έτσι ακριβώς, θα το επιχειρήσουμε. Τώρα, βεβαίως, όπως αντιλαμβάνεστε, έχουμε δύο πολύ δύσκολα παιχνίδια με πρώτο αυτό της Ρωσίας. Παρά το γεγονός ότι έχασε 4 1 από τους Ισπανούς η Ρωσία, θεωρώ ότι είναι μια πάρα πολύ καλή ομάδα. Π. Τσίμας: Ε, καλά. Β. Γκαγκάτσης: Και σαν τέτοια θα την αντιμετωπίσουμε αλλά, πιστεύω ότι μπορούμε να ανακάμψουμε. Π. Τσίμας: Δε φοβάστε ότι θα επικρατήσει στους φιλάθλους ένα κλίμα απαξίωσης της ομάδας. Δε θα είμαστε, όπως πολλές φορές είμαστε, από τον παράδεισο στην κόλαση μέσα σε 90 λεπτά. Β. Γκαγκάτσης: Είχα πει και στο συνεργάτη σας, σε μια συζήτηση που είχα πριν λίγες μέρες, ότι αυτή η ομάδα και κανένα παιχνίδι να μην κερδίσει, αξίζει το σεβασμό όλων μας. Και έτσι τους θέλουμε τους Έλληνες φιλάθλους. Θεωρώ ότι δεν έδειξαν τέτοια σημάδια γιατί οι Έλληνες, και στο τέλος χειροκρότησαν την ομάδα, όταν πήγαν οι διεθνείς να τους χειροκροτήσουν αλλά και γενικότερα, στήριξαν την ομάδα. Θεωρώ, επίσης, ότι αυτό θα φανεί και θα γίνει πράξη και στο επόμενο παιχνίδι που είναι με τη Ρωσία. Δεν θεωρώ ότι αυτή ο ομάδα έχει δώσει τέτοια σημεία ούτως ώστε να την απαξιώνει κανείς με οποιοδήποτε τρόπο. Π. Τσίμας: Συμφωνούμε απολύτως. Σας ευχαριστούμε πολύ, κ. Πρόεδρε, γι αυτή την επικοινωνία. Β. Γκαγκάτσης: Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ πολύ. Π. Τσίμας: Γιάννη, πίσω όλο κόκκινα βλέπω, μάλλον, Ισπανοί πρέπει να είναι πίσω σας, ε; Γ. Θειακός: Βλέπεις, το γλέντι εδώ είναι διπλό γιατί σήμερα υπήρχαν δύο νικήτριες, δυστυχώς για εμάς, γιατί πιστεύω ότι το άλλο παιχνίδι καλό θα ήταν να έρθει ισοπαλία. Π. Τσίμας: Ναι. Γ. Θειακός: Γι αυτό το λέω. Μ. Σακελλαρόπουλος: Μπα, δεν έχεις πολύ δίκιο Γιάννη. Γ. Θειακός: Αλλά επειδή θέλω να προσθέσω κάτι σ αυτά που είπε ο Πρόεδρος Μ. Σακελλαρόπουλος: Γιατί; Να σου πω γιατί. Γ. Θειακός:.. της Ομοσπονδίας, η αλήθεια είναι -επειδή το ζήσαμε με το Βαγγέλη μαζί το κλίμα, τουλάχιστον των φιλάθλων που ταξίδεψαν μέχρι την Αυστρία, 13
χειροκρότησαν και στο πρώτο γκολ. Έδωσαν φωνή, παλμό, προσπάθησαν και μετά το δεύτερο παρά την πίκρα τους και στο τέλος, όταν οι Έλληνες διεθνείς θέλησαν να τους ανταποδώσουν ένα χειροκρότημα γι αυτό το μακρινό ταξίδι και θέλησαν να τους δώσουν και μια υπόσχεση μέσα απ αυτό το χειροκρότημα για το επόμενο παιχνίδι του Σαββάτου. Π. Τσίμας: Να στε καλά, σας ευχαριστώ πολύ. Αν υπάρχει κάτι, θα επικοινωνήσουμε, φυσικά, πάλι ξανά. Είστε εκεί, θα είστε εκεί όλη νύχτα. Θα έχουμε και τα νέα της ομάδας σε λίγο, θα δούμε ποιες είναι οι αντιδράσεις στην Εθνική ομάδα μετά την ήττα της και εντάξει, τουλάχιστον αυτό είναι καλό. Νομίζω ότι είναι ένα σημάδι ωριμότητας, αν οι φίλαθλοι στέκουν κοντά στην ομάδα τους ακόμα και όταν χάνει. Αυτή είναι η διαφορά του πολιτισμού από τη βαρβαρότητα, τουλάχιστον στο χώρο του ποδοσφαίρου. Έτσι δεν είναι, κ. Νικολάου; Λ. Νικολάου: Πιστεύω ότι όσοι πήγαν εκεί, πήγαν να χαρούν ποδόσφαιρο και όχι να γυρίσουν Πρωταθλητές. Έτσι, λοιπόν, θα συμπαρασταθούν στην ομάδα και είτε κερδίσει είτε χάσει. Εκείνο που χρειάζεται ο Έλληνας φίλαθλος, τη στιγμή που θα ναι μέσα στο γήπεδο είναι η προσπάθεια. Π. Τσίμας: Ναι. Λ. Νικολάου: Το ότι προσπαθούμε και κάνουμε το καλύτερο. Μ. Σακελλαρόπουλος: Έτσι είναι. Γιατρέ μου, έχεις δίκιο γιατί εγώ περίμενα όχι σαν δημοσιογράφος αλλά σαν φίλαθλος της ομάδας αυτής, μια μεγαλύτερη προσπάθεια. Νταξει, ok έχασες, ο άλλος μπορεί να ήταν καλύτερος και λοιπά. Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα κρίσιμο σημείο, ότι η ομάδα μας σαν να έπεσε αμαχητί, αυτή η εντύπωση μου δόθηκε τουλάχιστον. Να γυρίζουμε τη μπάλα Π. Τσίμας: Ας τους δώσουμε, λοιπόν, μία πίστωση μέχρι το Σάββατο, να τους δούμε με τη Ρωσία. Μ. Σακελλαρόπουλος: Βέβαια, βέβαια. Π. Τσίμας: Και στο μεταξύ, ακριβώς για να βοηθήσουμε και τη μνήμη μας αλλά και το συναίσθημά μας, ας κάνουμε αυτή την αναδρομή για την οποία σας είπα. Σας είπα προηγουμένως, ότι μιλήσαμε λίγο πριν τον πρώτο αγώνα με μερικούς από τους πρωταγωνιστές του 2004 και τους θέσαμε την απλή ερώτηση: «Τι θυμάσαι ακριβώς από την Πορτογαλία;» Ο καθένας μας είπε τα δικά του. 14
Βίντεο 1 ο «Τι θυμάσαι από την Πορτογαλία;» Κώστας Κατσουράνης: «Η πρώτη μου σκέψη είναι τις πιο πολλές φορές το σφύριγμα της λήξης του τελικού. Αυτό έρχεται πιο πολύ στο μυαλό κι ύστερα, οι πανηγυρισμοί που ακολούθησαν, η απονομή και γενικά, σαν μια λέξη θα έλεγα μια τεράστια χαρά μέσα μου και ευτυχία.» Γιώργος Σαμαράς: «Δε μπορώ να ξεχωρίσω μία στιγμή. Ήτανε όλες σημαντικές στιγμές, δηλαδή, το γκολ του Καραγκούνη, το πέναλτι που κέρδισε ο Γιούρκας, το γκολ του Ζήση με τη Ρωσία που περάσαμε στην επόμενη φάση, το γκολ του Άγγελου, την πάσα του Τσιάρτα στον Άγγελο. Τη ντρίμπλα του Ζαγοράκη ή το γκολ του Χαριστέα, το κόρνερ του Τσιάρτα. Δηλαδή, είναι τόσα πολλά που δεν είναι.. δεν μπορώ να πω ότι αυτό μου χει μείνει. Μου χει μείνει γενικά όλη η εικόνα της Εθνικής ομάδας και το πόσο δεμένη ήτανε και πόσο αυτό το δέσιμο που είχανε εκτός αγωνιστικού χώρου βγήκε και μέσα στον αγωνιστικό χώρο.» Γκολ Γ. Καραγκούνη στο πρώτο ματς με τους Πορτογάλους, σε περιγραφή Γιώργου Χελάκη: «Νάτο το λάθος. Καραγκούνης, έχει τη μπάλα. Αποκλείεται να μη σουτάρει από κει. 1 0 από το Γιώργο Καραγκούνη. Δεν το περιμένανε. Στο πειρατικό ήταν ο Γιώργος Καραγκούνης και 1 0 στο έκτο λεπτό. Σας το πα, θα σουτάρει. Σούταρε και είναι γκολ. Είναι γκολ, 1 0. Υπάρχει και η δική μας ομάδα και όλη η εξέδρα κατεβαίνει κάτω και πέφτει στην αγκαλιά των Ελλήνων παικτών.» Γιώργος Χελάκης (δημοσιογράφος): «Το μόνο που θυμάμαι καλά είναι ότι έχει ξεκινήσει το παιχνίδι, δεν είμαστε τόσο κακοί όσο εγώ νόμιζα ότι θα είμαστε απ την αρχή, και βλέπω τον Καραγκούνη να ξεμαρκάρεται και λέω: «Κοίταξε να δεις, τώρα θα βάλει γκολ.» Σουτάρει και το βάζει. Εκεί μου δημιουργείται μία πεποίθηση ότι απ αυτό το παιχνίδι δεν πρόκειται να βγούμε χαμένοι. Λοιπόν, το παίρνουμε αυτό το παιχνίδι και λέω: «Εντάξει, νικήσαμε. Τώρα, άντε να καθαρίσουμε τους Ισπανούς, θα ρθει καμιά τριάρα, τεσσάρα.» Έτσι το.. και όταν άρχισε ο Χοακίν να κάνει αυτά τα περίεργα στο Φύσσα τα θυμάσαι φαντάζομαι- ε, λέω: «Τώρα δε γίνεται. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, θα γεμίσει η εστία του Νικοπολίδη γκολ.» Τη γλιτώνουμε, λοιπόν, κι από κει και τότε, αρχίζει να μου σχηματίζεται η εντύπωση ότι εδώ πέρα κάτι συμβαίνει. «Λες, ρε παιδί μου, να περάσουμε και στον επόμενο γύρο; Κάτι να κάνουμε εκεί με τους Ρώσους γιατί, όπως θυμάσαι, ήταν τα πράγματα θολά ακόμα, δηλαδή, θα μπορούσαμε να αποκλειστούμε. Και όταν μένουμε πίσω στο σκορ, έτσι, έχω την εντύπωση προκύπτει και στη μετάδοση- ότι «Τώρα, δε γίνεται, ας πούμε. Μέχρι εδώ καταφέραμε ό,τι καταφέραμε, τώρα ας πούμε, είμαστε έξω.» Και το βάζει ο Βρύζας, 15
για μένα, αναπάντεχα και αλλάζει πάλι το σκηνικό. Ε, και τηλεφωνώ στο σπίτι και λέω: «Κοιτάξτε να δείτε, προκριθήκαμε, την επομένη του ματς με τους Γάλλους, θα επιστρέψω, δεν υπάρχει θέμα.» Στο μεταξύ, πήγαινα και ψώνιζα ρούχα διότι δεν είχε γίνει καλός προγραμματισμός, μάλλον, είχε γίνει ένας προγραμματισμός (γέλια)» Γκολ Ζ. Βρύζα στο ματς με τη Ρωσία, σε περιγραφή Γιώργου Χελάκη: «Έρχεται ο Βρύζας με τ αριστερό. Γκολ από το Βρύζα. Ζήσης Βρύζας, Παπαδόπουλος και γκολ από το Ζήση. 2 1, επανερχόμαστε, υπάρχουμε, δεν τα παρατάμε. Τώρα, θα μας δουν απ την καλή. Ψηλά οι γαλανόλευκες σημαίες εδώ, στο γήπεδο του Αλγκάρβε.» Ζήσης Βρύζας: «Θυμάμαι αυτό που έλεγε συνήθως ότι, πριν βγούμε έλεγε: «Εδώ είναι η αλήθεια. 75 επί 105. Μπαίνεις μέσα και όλα τα υπόλοιπα είναι για τους γύρω γύρω (γέλια).» Γιούρκας Σεϊταρίδης: «Αυτό που θυμάμαι περισσότερο είναι η τελευταία φάση, αν θυμάμαι καλά, στο 89, στο 88 στο παιχνίδι με τους Ρώσους που κάνανε μια σέντρα απ τα δεξιά και πέρασε η μπάλα από 4 5 παίκτες και Ρώσους και Έλληνες και δεν τη βρήκε κανένας και κατέληξε άουτ, γιατί αν είχανε βάλει εκείνο το γκολ θα είχαμε αποκλειστεί. Αυτό είναι, δηλαδή, που μου έχει μείνει, μέχρι στιγμής, περισσότερο χαραγμένο στη μνήμη μου.» Γκολ Α. Χαριστέα στο ματς με τη Γαλλία, σε περιγραφή Γιώργου Χελάκη «Τον περνάει ο Ζαγοράκης, έξω από την περιοχή ο Θοδωρής, μες στην περιοχή τώρα, κάνει τη σέντρα, κεφαλιά, γκοοολ. 1 0. Ο Άγγελος Χαριστέας μετά τη σέντρα του Ζαγοράκη κάνει τα όνειρά μας εφιάλτες για τους Γάλλους.» Γιούρκας Σεϊταρίδης: «Αυτό που θυμάμαι είναι κάτι το οποίο είπε ο Mr., ο προπονητής, όταν μαζευόμαστε πριν το παιχνίδι για να μας μιλήσει και βλέπουμε κάποιες φάσεις, μιλάμε για το σύστημα, τα πάντα, μας είπε ότι «Έχω δει τη Γαλλία, έχω δει τον τρόπο που είμαστε εμείς και παιχτικά και σωματικά και πνευματικά και πιστεύω ότι σήμερα είναι η ευκαιρία μας να τους κερδίσουμε». Και τον κοιτάγαμε όλοι με απορία αλλά πιστεύω, ήτανε σίγουρος ότι θα τους κερδίζαμε.» Ζήσης Βρύζας: «Παίξαμε το παιχνίδι με τη Γαλλία, έγινε αυτό που έγινε, το κερδίσαμε και από κει και μετά, μετά τη Γαλλία ήμασταν σίγουροι ότι θα πάρουμε το Κύπελλο. Δηλαδή, υπήρχε αυτή η εντύπωση μέσα στην ομάδα, υπήρχε μία σιγουριά απίστευτη χωρίς να έχουμε τόση μεγάλη επικοινωνία με αυτά που συνέβαιναν εδώ, στην Ελλάδα. Δε μπορούσαμε να αντιληφθούμε, ας πούμε, γιατί αυτά τα είδαμε μετά αλλά μέσα στην ομάδα, ο τρόπος σκέψης μας, πλέον, είχε αλλάξει, ότι τελικά, δε μπορεί να μας 16
κερδίσει κανένας, ότι μπορεί να παίξουμε με τον καλύτερο, ας πούμε, και να τον κερδίσουμε.» Κώστας Κατσουράνης: «Δεν το συνειδητοποιήσαμε, δεν είχαμε ελληνική τηλεόραση, δεν καταλαβαίναμε τι γίνεται τόσο πολύ στην Ελλάδα, λίγα πράγματα. Μετά το συνειδητοποιήσαμε, την ημέρα που γυρίσαμε.» Γιούρκας Σεϊταρίδης: «Περισσότερο μοιραζόμασταν αυτή τη χαρά μεταξύ μας, μετά το παιχνίδι πηγαίναμε, τρώγαμε στο ξενοδοχείο και μετά μαζευόμασταν στα δωμάτια, καθένας με τους φίλους του που έκανε περισσότερο παρέα και μιλάγαμε σχετικά με το παιχνίδι, με το τι κάναμε, τι μπορούσαμε να είχαμε κάνει, τι λάθη κάναμε και με τα άτομα τα οποία μιλάς μετά το παιχνίδι, είναι συνήθως η οικογένεια σου και κάποιοι καλοί σου φίλοι.» Γιώργος Χελάκης (δημοσιογράφος): «Στο μεταξύ, αρχίζω να καταλαβαίνω γιατί τηλεφωνούν απ την Αθήνα, εγώ δεν έχω αυτή την αίσθηση- ότι ο κόσμος το χει πάρει πάρα πολύ ζεστά, ας πούμε, έχει ενθουσιαστεί, βγαίνει στους δρόμους και «Ποιοι Τσέχοι τώρα;» Το «Ποιοι Τσέχοι τώρα;», εγώ δεν το λέω. Τηλεφωνώ και πάλι, και λέω: «Ξέρεις, μετά το ματς με την Τσεχία, λέω στη γυναίκα μου, επιστρέφουμε, ας πούμε.» Μέχρι που, όχι μπαίνει το γκολ, τραυματίζεται ο Νέντβεντ και λέω: «Κοίτα να δεις τι γίνεται εδώ πέρα. Εδώ κάτι θα συμβεί.» (γέλια) - γιατί όπως θυμάσαι είχε πολλή κατηφόρα το γήπεδο και είχαμε μεγάλα προβλήματα.» Γκολ Τ. Δέλλα στον αγώνα με την Τσεχία, σε περιγραφή Γιώργου Χελάκη «Μπροστά ο Καψής, μπροστά ο Στέλιος ο Γιαννακόπουλος με το Χαριστέα και τον Κώστα τον Κατσουράνη. Μες στην περιοχή, μες στην περιοχή η τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου. Γκολ και φεύγουμε για τελικό. Περνάει η μπάλα. Γκοοολ. Τελικός, τελικός, τελικός. Η Ελλάδα στον τελικό από την εκπληκτική κεφαλιά του Τραϊανού Δέλλα. Γκοοολ. Τελικός. Πνιγόμαστε, πνιγόμαστε στο πειρατικό πάνω, πνιγόμαστε από χαρά. Τελικός. Μπάμπη, δεν πάμε πουθενά. Μπάμπη, δεν πάμε πουθενά. Θα μείνουμε εδώ, θα μείνουμε εδώ.» Κώστας Κατσουράνης: «Γενικά, ο κόσμος σου δίνει τεράστια ώθηση. Ξέραμε ότι θα χει Έλληνες, ξέραμε ότι θα ναι πιο πολλοί οι Πορτογάλοι -παίζανε στην έδρα τους. Στατιστικά, τους είχαμε κερδίσει μια φορά, τους είχαμε φέρει ισοπαλία σε ένα φιλικό πριν δύο τρεις μήνες, δε θυμάμαι ακριβώς πότε, στατιστικά και μόνο έλεγες ότι, ίσως, είναι η ώρα της Πορτογαλίας και όλοι έτσι λέγανε.» 17
Πήτερ Ες (δημοσιογράφος, Frankfurter Allgemeine) : «Εγώ, προσωπικά, έβλεπα την Ελλάδα ως φαβορί στον τελικό. H ομάδα είχε παίξει πέντε παιχνίδια, στα οποία έδειξε τρομερή συγκέντρωση και σωστή τεχνική. Η ομάδα της Πορτογαλίας, είναι γνωστό πως εκνευρίζεται εύκολα. Αυτό φάνηκε, άλλωστε, και στον πρώτο αγώνα. Δεν ήταν μεγάλη έκπληξη που κερδίσατε τον τελικό αφού παίξατε και το ίδιο σύστημα. Ο Δέλλας τελευταίος στην άμυνα και σαν λίμπερο, ο Ζαγοράκης που ψηφίστηκε και ως καλύτερος παίχτης του τουρνουά κέρδισε, επίσης, και τη δική μου ψήφο. Αυτοί είναι οι βασικοί συντελεστές αλλά έπαιξε ρόλο και η τύχη στο να «είναι» ο Χαριστέας «εκεί» και να αξιοποιεί την κάθε ευκαιρία.» Γκολ Α. Χαριστέα στον τελικό με την Πορτογαλία, σε περιγραφή Γιώργου Χελάκη «Στο 56 κόρνερ, Μπασινάς. Γκοοολ. Γκοοολ! Στο κατάρτι του πειρατικού κρατάμε τους Πορτογάλους. Ο Χαριστέας στο 1 0. Εμείς μπορούμε, αυτοί υποχωρούν. Εμείς προχωρούμε, αυτοί ταπεινώνονται. Στο Ντα Λουζ! Η πρωτεύουσα της Ελλάδας στη Λισαβόνα! Ο Άγγελος Χαριστέας με κεφαλιά κανονιά κάνει το 1-0. Ο Άγγελος Χαριστέας μας πάει στα ουράνια.» Γιώργος Χελάκης (δημοσιογράφος): «Έχω δύο εξηγήσεις. Το πρώτο ήταν, ήμαστε τυχεροί σε αρκετές φάσεις, αρκετών παιχνιδιών. Το δεύτερο είναι ότι είχαμε μία πανομοιότυπη τακτική σε όλα τα παιχνίδια, εκτός απ το δεύτερο ματς, εκτός απ το τρίτο ματς με τους Ρώσους, στον πρώτο όμιλο, δηλαδή, στον όμιλο που ήταν, να παίζουμε σφιχτά στην άμυνα και ο Δέλλας μεταφέρει τη μπάλα από την άμυνα στην επίθεση, μήπως με μακρινές μπαλιές φύγουμε και εκμεταλλευόμαστε τις στημένες φάσεις. Αυτό ήταν το σχέδιο, σε γενικές γραμμές, κατά τη γνώμη μου, του Ρεχάγκελ συν το τρικ που έκανε, που ήταν πετυχημένο, που ένας από τους κεντρικούς χαφ, δηλαδή, ο Κατσουράνης πολλές φορές, γυρνούσε πίσω και γινότανε τρίτος στόπερ μαζί με τον Καψή και το Δέλλα. Δηλαδή, έτσι τεχνικά εγώ διάβασα το παιχνίδι.» Γιούρκας Σεϊταρίδης: «Δε μπορούμε να ξεχωρίσουμε κάποιο παράγοντα, ήταν όλα μαζί. Δηλαδή, καταρχάς, πήγαμε χωρίς άγχος. Πήγαμε να κάνουμε κάποιες καλές εμφανίσεις και ό,τι γίνει από κει και πέρα. Στη συνέχεια, είναι κι αυτό που είπες. Όλοι, πιστεύω ότι το 90% των παικτών ήταν στην καλύτερή τους κατάσταση και πνευματικά και σωματικά. Επίσης, ήμασταν πάρα πολύ συγκεντρωμένοι στο παιχνίδι, παίζαμε πάρα πολύ καλή άμυνα, ήμασταν όλοι δεμένοι, κοντά οι γραμμές και άλλος ένας παράγοντας ο οποίος παίζει μεγάλο ρόλο πιστεύω, ήτανε και η τύχη. Είχαμε και την τύχη με το μέρος μας.» «Και τώρα;» 18
Έλληνες φίλαθλοι στη Φρανκφούρτη, λίγο πριν το φιλικό της Εθνικής ομάδας με την Αρμενία: «Ελλάς ολέ ολέ. Ελλάς ολέ ολέ. Δε σταματώ να τραγουδώ ποτέ.» Τέλη Μαΐου, λίγο πριν το Euro. Τελευταίο φιλικό ματς προετοιμασίας της Εθνικής ομάδας με την Αρμενία, στη Φρανκφούρτη. Πρόβα τελικών. Η κάμερα της «Έρευνας» ήταν εκεί. Την επομένη, ραντεβού στο ξενοδοχείο με δύο από τους ήρωες της Πορτογαλίας κι έναν νέο, υποψήφιο ήρωα του Σάλτσμπουργκ. Κώστας Κατσουράνης: «Για μένα προσωπικά, αν περάσουμε τον όμιλο είναι σαν να έχουμε πάρει πάλι το Euro, αν περάσουμε τον όμιλο. Δεύτερον, πάλι πολλές φορές έχω πει ότι είναι τεράστια επιτυχία που η Ελλάδα είναι σε δεύτερο συνεχόμενο Euro, δηλαδή, αυτός ήταν ο μεγάλος ο στόχος και έχει επιτευχθεί.» Γιούρκας Σεϊταρίδης: «Αν θες τη γνώμη μου, βέβαια, μακάρι να βγω ψεύτης, μακάρι να βγω ψεύτης, είναι ότι αυτή η ομάδα σίγουρα έχει περισσότερες λύσεις απ όσες είχε πριν δύο, τρία, τέσσερα χρόνια αλλά κατά τη γνώμη μου, η ομάδα του 2004 και πριν, δηλαδή, η «παλιά Εθνική», για μένα, ήταν καλύτερη. Χωρίς να θέλω να μειώσω εμένα ή τα άλλα τα παιδιά σε καμία περίπτωση, πιστεύω ότι η «παλιά Εθνική» ήταν καλύτερη. Και, όπως είπα, μακάρι να βγω λάθος, να βγω ψεύτης.» Κώστας Κατσουράνης: «Τα χρόνια που είναι ο Ρεχάγκελ στην ομάδα και τον καιρό που είμαι εγώ στην ομάδα, και πριν, πριν με το Ρεχάγκελ, αυτά τα παιδιά που ήταν εδώ πριν και αυτοί που είμαστε τώρα, τα τελευταία πέντε χρόνια, παλεύουμε κάθε ματς. Αυτό δεν υπήρχε παλιά. Απλά, το ξεχνάμε πολύ εύκολα. Και πού ήτανε η Ελλάδα πριν, ότι όταν ήρθε ο Ρεχάγκελ ήτανε δεν ξέρω εγώ- 70 η, 60 η, 68 η και τώρα είμαστε όγδοοι στον κόσμο.» Γιώργος Σαμαράς: «Μου έχει συμβεί πολλές φορές στο ποδόσφαιρο, μετά από αγώνα έχω γυρίσει σπίτι, και αφού είμαι.. πριν γυρίσω σπίτι και είμαι στα αποδυτήρια, λέω: «Έκανα πολύ καλό αγώνα. Νομίζω ότι δε μπορώ να φτάσω ψηλότερα, ήταν ας πούμε, το τέλειο παιχνίδι.» Γυρίζοντας σπίτι, αφού έχω ηρεμήσει, λέω, και βάζω τις φάσεις στο μυαλό μου, λέω: «Μπορούσα να κάνω κι αυτό, μπορούσα να κάνω κι εκείνο, μπορούσα...» Λοιπόν, είμαι της άποψης ότι δεν υπάρχουν όρια στο ποδόσφαιρο. Άρα, μπαίνεις μέσα, τα δίνεις όλα, ό,τι έχεις και δεν έχεις και ό,τι βγει το αποτέλεσμα. Το ποδόσφαιρο είναι τόσο ανατρεπτικό που δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί από το ένα λεπτό στο επόμενο. Άρα, εγώ δε θέλω να πάω στις διακοπές μου μετά το Euro και να 19
πω ότι στο τάδε ματς μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω για την ομάδα και νομίζω ότι όλα τα παιδιά το χουνε, το χουνε καταλάβει αυτό και σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο που σκέφτομαι κι εγώ.» Live Π. Τσίμας: Μάλιστα. Έλεγα πριν και δεν είναι δικιά μου, βέβαια, δεν το εφηύρα εγώ ότι το ποδόσφαιρο είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο αισθημάτων και ονείρων. Επιβεβαιώθηκε γιατί την ώρα που βλέπαμε, βλέπατε, ίσως, κι εσείς τις φάσεις που έχουμε δει χιλιάδες φορές από το 2004, εμείς στο studio εξακολουθούσαμε να τις παρακολουθούμε, σχεδόν συγκινημένοι, έτοιμοι να συγκινηθούμε ξανά αλλά υπάρχει και λογική. Και εγώ, ακούγοντας ξανά αυτά που μας είπαν τα παιδιά της Εθνικής, πριν αρχίσει το τουρνουά, βλέπω ότι δεν πετάγανε στα σύννεφα. Ξέρανε. Δηλαδή, αυτό που λέει ο Γιούρκας ότι εκείνη η Εθνική ήταν λίγο καλύτερη απ αυτήν δεν ξέρω αν έχει δίκιο. Μ. Σακελλαρόπουλος: Απίστευτη ατάκα. Εγώ δεν την περίμενα. Π. Τσίμας: Το λέει και λέει ο Κατσουράνης ότι «Και που είμαστε εδώ, αυτό είναι η επιτυχία. Μην πετάμε στα σύννεφα.» Και επίσης, μ άρεσε κι αυτό που είπε ο Σαμαράς ότι «Ένα πράγμα θέλω, να μην πάω διακοπές μετά και να σκέφτομαι: «Εκείνο το παιχνίδι. Γιατί δεν έκανα αυτό που έπρεπε;» Νταξει, υπάρχει και η λογική, υπάρχει και το συναίσθημα. Τώρα, να μιλήσουμε λίγο, έτσι σαν επίλογο σ αυτό που είδαμε; Να μιλήσουμε για το 2004, κ. Νικολάου; Κι εσείς, φαντάζομαι, ξαφνιαστήκατε. Κανείς δεν περίμενε Λ. Νικολάου: Ναι, κι εγώ ξαφνιάστηκα. Ήλπιζα ότι ίσως προκριθούμε, ίσως προκριθούμε. Τα επόμενα, ήρθανε και κυλήσανε σαν όνειρο και ευτυχώς, δεν ξυπνήσαμε γρήγορα. Το όνειρο συνεχίστηκε και το χαρήκαμε. Και όπως είπαμε και προηγουμένως, συγκινήθηκα παρ ότι ήξερα ότι η Αντιγόνη θα πεθάνει. (γέλια) Εγώ τα παρακολούθησα με ενδιαφέρον. Το 2004, πράγματι, ήτανε μια χρονιά που μας χάρισε πολλά πράγματα και τη χαρήκαμε όλοι. Ελπίζαμε, τουλάχιστον, το 2008 να επαναληφθούν κάποια πράγματα και εκείνο που παρατήρησα και που συμφωνώ μαζί σας, είναι το γεγονός της σοβαρότητος των παιχτών της Εθνικής ομάδος. Δείχνουν σοβαρότητα. Τώρα, αν δε βγαίνει το παιχνίδι, εντάξει, δε βγαίνει το παιχνίδι. Αν είμαστε σε κακή μέρα, είμαστε σε κακή μέρα. Αλλά το θέμα είναι αυτό: η προσπάθεια, η οποία τη χρειαζόμαστε και θέλουμε να τη δούμε για να χαρούμε το ποδόσφαιρο, δηλαδή. Π. Τσίμας: Λοιπόν, κυρίες και κύριοι, θα κάνουμε τώρα ένα μικρό διαφημιστικό διάλειμμα και όταν επιστρέψουμε, χρωστάμε τα εξής και να τα ξέρετε: πρώτον, χρωστάμε να δούμε τι γίνεται μέσα στην Εθνική ομάδα και τι λένε ο Ρεχάγκελ και οι παίχτες και οι φίλαθλοι, που ήταν στο Σάλτσμπουργκ μετά από το σημερινό παιχνίδι 20
και το κακό, το αποτυχημένο αποτέλεσμα. Δεύτερον, χρωστάμε μια απάντηση σε ένα ερώτημα που όλοι την έχουμε: «Κερδίσαμε το 2004. Το ελληνικό ποδόσφαιρο, στο ελληνικό ποδόσφαιρο, μάλλον, επενδύθηκε αυτή η επιτυχία; Άλλαξε η ποδοσφαιρική μας καθημερινότητα ή το Κύπελλο έμεινε στο ράφι και στις καριέρες των παιχτών, των συγκεκριμένων, ίσως, αλλά όχι σε αυτό που εμείς ζούμε κάθε βδομάδα, κάθε Τετάρτη και κάθε Κυριακή;» Και ένα τρίτο ερώτημα: «Ποιο είναι το μέλλον;» Ταξιδέψαμε στην Καστοριά, είδαμε το τελευταίο παιχνίδι της Εθνικής Ομάδας Νέων με τη Ρωσία. Η Εθνική Ομάδα Νέων, για τέταρτη φορά πήρε πρόκριση να παίξει στα τελικά του Euro, κάτω των 19 ετών. Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον σταρ αυτής της ομάδας, το Σωτήρη Νίνη. Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά, Μένιο, που μιλάει ο Σωτήρης μπροστά σε τηλεοπτική κάμερα. Μ. Σακελλαρόπουλος: Βέβαια, βέβαια. Π. Τσίμας: Δεν είναι ότι λέει καμιά σοφία αλλά εγώ, όπως νομίζω και πάρα πολλοί άνθρωποι, και άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο, θα θέλαμε να δούμε τι έχει στο μυαλό του αυτό το παιδί. Μ. Σακελλαρόπουλος: Αυθορμητισμό; Τι βγάζει; Π. Τσίμας: Ναι, τι έχει στο μυαλό του αυτό το παιδί που στα 16 του βρέθηκε, όχι απλώς να παίζει στην Α Εθνική αλλά κάποια στιγμή, να γίνεται και το σύμβολο της ομάδας του, να πρέπει να πάρει την ομάδα ένα παιδί 16 ετών στην πλάτη γιατί πέρσι, η ομάδα δεν είχε άλλη πλάτη να την πάρει, απ ό,τι θυμόμαστε, ε; Μ. Σακελλαρόπουλος: Και λίγο μετά να παίζει στην Εθνική ομάδα, να κάνει το ντεμπούτο του, πράγματα Π. Τσίμας: Θαυμάσιο ντεμπούτο κιόλας, έτσι; Λ. Νικολάου: Και είναι καλό να δούμε τη νοοτροπία της νέας γενιάς των ποδοσφαιριστών, ε; Π. Τσίμας: Έχει μέλλον. Τελευταία μόνο φράση να πω πριν πάμε σε διαφημιστικό διάλειμμα. Θυμίζω ότι αυτή η ομάδα του Euro του 2004, αυτή η ομάδα που έκανε το θαύμα, δεν ήρθε από το πουθενά. Έξι ή εφτά νομίζω, απ τους παίκτες της Πορτογαλίας, ήταν οι παίκτες που παίζανε στις δύο Εθνικές Ελπίδων, που έπαιξε τελικό και έχασε απ την Ισπανία με ένα γκολ, θυμάμαι, που έφαγε ο Ελευθερόπουλος λίγο κοροϊδίστικο που λέμε, και την άλλη φορά, πάλι έπαιξε ημιτελικό. Δηλαδή, από κάπου ερχόντουσαν αυτά τα παιδιά. Άρα, και αυτοί που συναντάμε τώρα, κάπου θα πάνε. Αν, αν οι ίδιοι είναι τυχεροί και αν κάποιοι τους βοηθήσουν. Διαφημίσεις και επιστρέφουμε. Διαφημίσεις 21
Π. Τσίμας: Κυρίες και κύριοι, καλησπέρα και πάλι. Είμαστε εδώ, στην «Έρευνα», που δεν είναι ακριβώς «Έρευνα». Είναι η τελευταία «Έρευνα» της σεζόν και όπως οι περισσότεροι στην Ελλάδα ή θα λεγα, οι περισσότεροι στην Ευρώπη αυτή την περίοδο, είμαστε κι εμείς κολλημένοι με τη μπάλα. Και αποφασίσαμε αυτή την τελευταία βραδιά «Έρευνας» γι αυτή τη χρονιά, να την αφιερώσουμε στη μπάλα. Θα ήταν καλύτερα να την αφιερώναμε μαζί με τα πανηγύρια μιας νίκης, αν μαζί με τα αφιερώματα που έχουμε ετοιμάσει, είχαμε να γευόμασταν και το ποτήρι της επιτυχίας. Δεν πειράζει. Και το πικρό ποτήρι της αποτυχίας το ξανάπαμε, θα το ξαναπούμε- είναι η προϋπόθεση για να χαρούμε την επόμενη φορά, ακόμα πιο πολύ και ελπίζω να χαρούμε την επόμενη φορά. Είναι εδώ, μαζί μου ο Λάκης Νικολάου, παλιό μεγάλο στέλεχος της ΑΕΚ και της Εθνικής ομάδας, της πρώτης Εθνικής που πέτυχε να προκριθεί σε μια μεγάλη διοργάνωση, ήταν το 1980, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Ιταλία, αν δεν κάνω λάθος, ε; Κύριε Νικολάου; Λ. Νικολάου: Στην Ιταλία, ναι. Π. Τσίμας: Στην Ιταλία. Τσέχοι, παίξαμε σ έναν όμιλο με Τσέχους, Ολλανδούς και Γερμανούς. Όμιλος δύσκολος. Λ. Νικολάου: Κι αν το πρώτο παιχνίδι μας έβγαινε λίγο καλύτερα, με τους Ολλανδούς παιδαριώδη λάθη χαρακτήρισαν το παιχνίδι. Π. Τσίμας: 1 0, μ ένα πέναλτι, έτσι δεν είναι; Λ. Νικολάου: Ένα πέναλτι, το οποίο, εντάξει, δεν έπρεπε να γίνει και μια δυο καλές, από την πλευρά μας ευκαιρίες, χωρίς πίεση από τους Ολλανδούς, στη φάση που οι Ολλανδοί είχαν πέσει.. δεν ήταν στην καλύτερή τους φάση. Με τους Τσέχους, πιστεύω ότι το παιχνίδι θα παιζόταν καλύτερα παρά το 3 1 που χάσαμε και μια πολύ καλή εμφάνιση στο τελευταίο παιχνίδι με τους Γερμανούς. Π. Τσίμας: Λοιπόν, για να δούμε πώς είδε ο αρχιτέκτονας αυτής της Εθνικής ομάδας, που το κακό αποτέλεσμα το σημερινό δεν του αφαιρεί τον τίτλο του αρχιτέκτονα, χάρη σ αυτόν η Εθνική ομάδα πέτυχε ό,τι πέτυχε το 2004 και χάρη σ αυτόν, σε μεγάλο βαθμό, είναι εκεί που είναι φέτος. Ο προπονητής της Εθνικής ομάδας, ο κ. Ρεχάγκελ έκανε μια δήλωση αμέσως μετά τον αγώνα και μπορούμε να τη δούμε, νομίζω. Ρεαλιστής παρουσιάστηκε ο Όττο Ρεχάγκελ μετά την ήττα της Ελλάδας στην πρεμιέρα από τη Σουηδία. Όπως είπε χαρακτηριστικά, στο πρώτο ημίχρονο δεν έπαιξε η ομάδα, όπως το είχε σχεδιάσει. Έπρεπε να έχει καλύτερες μεταβιβάσεις από την άμυνα στην επίθεση, όμως, παρ όλα αυτά κρατούσε το 0 0. Στο δεύτερο ημίχρονο, όπως είπε ο κ. Ρεχάγκελ, η ομάδα άφησε για ένα δευτερόλεπτο τον Ιμπραϊμοβιτς απ τα μάτια της και έτσι, βρέθηκε να χάνει με 1 0. Σε ερώτηση για το αν η Ελλάδα υστερούσε στο δημιουργικό τομέα, ο κ. Ρεχάγκελ απάντησε ότι δεν λειτούργησε σήμερα η μεσαία γραμμή αλλά και οι Σουηδοί έπαιξαν ένα πολύ ωραίο παιχνίδι, πιεστικό και ήξεραν 22