Η Ορθολογική Κοσμοθεώρηση

Χαμπής Κιατίπης Η Ορθολογική Κοσμοθεώρηση Τόμος Τέταρτος Η Αβιόσφαιρα Ειδικά Η Φάση Δημιουργίας και η Φάση Εξέλιξης του Ηλιακού-Πλανητικού μας Συστήματος και ιδιαίτερα η Φ.Δ. και η Φ.Ε. της Γης, ως στερεού πλανήτη. Επίσης η Ανοδική Πορεία Εξέλιξης από το Ε. Ο. της Άβιας Ύλης στο Ε. Ο. της Έμβιας Ύλης. Ατελής Προέκδοση, 2012 Chambis Kiatipis

2 Σειρά: Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ Τίτλος Τέταρτου Τόμου: Η ΑΒΙΟΣΦΑΙΡΑ ΕΙΔΙΚΑ Η Φάση Δημιουργίας και η Φάση Εξέλιξης του Ηλιακού- Πλανητικού μας Συστήματος και ιδιαίτερα η Φ.Δ. και η Φ.Ε. της Γης, ως στερεού πλανήτη. Επίσης η Ανοδική Πορεία Εξέλιξης από το Ε. Ο. της Άβιας Ύλης στο Ε. Ο. της Έμβιας Ύλης Συγγραφέας: Χαμπής Κιατίπης E-mail: chambis.kiatipis@cytanet.com.cy URL: http://www.kiatipis.org/ ISBN Σειράς: 9963-633-00-5 ISBN Τόμου: 9963-633-? -? Ταξινόμηση στις Βιβλιοθήκες: ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΒΙΟΛΟΓΙΑ, ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ Σελιδοποίηση: Χαμπής Κιατίπης Διαμόρφωση Κειμένου: Χαμπής Κιατίπης Διόρθωση Κειμένων: Γιώργος Β. Γεωργίου, Φιλόλογος-Γλωσσολόγος Εκτύπωση: Χαμπής Κιατίπης Αγίου Δομετίου 48, # 1 [Ισόγειο] 2373 Άγιος Δομέτιος - Λευκωσία - Κύπρος Τηλέφωνο: 00 357 22770624 Κινητό 00 357 99468647 Η αναδημοσίευση αποσπασμάτων χωρίς προηγούμενη γραπτή ή προφορική έ- γκριση από το συγγραφέα επιτρέπεται. Αναφορά όμως στο συγγραφέα και στο βιβλίο, από το οποίο λαμβάνονται τα αποσπάσματα, αποτελεί τρέχουσα παραδεκτή, δεοντολογική πρακτική.

3 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Εισαγωγή στον Τέταρτο Τόμο 6 Κεφαλαιο 4.1: Πώς Γεννιούνται, πώς Εξελίσσονται και πώς Καταστρέφονται τα Αστρα; 25 4.1.1 Η δική μας διαλεκτική θεώρηση της δημιουργίας, της εξέλιξης και της καταστροφής των μακροκοσμικών σωμάτων και συστημάτων 26 4.1.2 Σύγχρονες αντιλήψεις για την εξέλιξη και ταξινόμηση των άστρων 37 4.1.2.1 Το τέλος της κύριας ακολουθίας 38 4.1.2.2 Η ταξινόμηση των αστεριών σύμφωνα με τους αστροφυσικούς 41 4.1.2.3 Οι παρατηρητέες ιδιότητες του ήλιο 43 4.1.3 Η ερμηνεία των εκρήξεων Σούπερνόβα σύμφωνα με τους αστροφυσικούς 47 4.1.4 Η υποτιθέμενη πορεία ανάπτυξης του αστέρα Σάντουλίκ 52 4.1.5 Ο Σουπερνόβα 1987 Α', σύμφωνα με τον Βασίλη Ξανθόπουλο 57 4.1.6 Παράρτημα 1 στο Πρώτο Κεφάλαιο: «Η εξέλιξη των άστρων», σύμφωνα με τους αστροφυσικούς του πανεπιστημίου Αθηνών 61 Τελειώvovτας τo κεφάλαιo της αστρικής εξέλιξης πρέπει vα παρατηρήσoυμε ότι, η εξέλιξη τωv αστέρωv είvαι μια μη αvτιστρέψιμη πoρεία. Τo πoσό της μεσoαστρικής ύλης πoυ υπάρχει στoυς γαλαξίες ελαττώvεται με τη δημιoυργία vέωv αστέρωv συvεχώς, για vα καταλήξoυv τελικά σ'έvα από τα τρία είδη τωv vεκρώv αστρικώv σωμάτωv.»4.1.7 Φάσεις μερικής καταστρoφής τωv Αστεριώv. 71 Κεφάλαιο 4.2: Η Φάση Δημιουργίας και η Πορεία Εξέλιξης του Ηλιακού - Πλανητικού μας συστηματος 77 4.2.1 Η επικρατούσα αντίληψη για τη Φάση Δημιoυργίας τoυ Ηλιακoύ μας Συστήματoς. 78 4.2.1.1 Για τη Φάση Δημιoυργίας και τη Φάση Εξέλιξης τoυ Ήλιoυ. 78 4.2.1.2 Η επικρατούσα αντίληψη για τη Φάση Δημιουργίαςτων πλανητών του ηλιακού-πλανητικού μας συστήματος 84

4 Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ - ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ: ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ 4.2.2 Προβληματισμοί όσον αφορά τη Φάση Δημιουργίας της Γης, ως πλανήτη με τις δικές του ιδιαιτερότητες 96 4.2.2.1 Η προέλευση του μάγματος της γης 110 4.2.3 Ιδέες για προβληματισμό 116 4.2.4 Οι επιδράσεις του Ε.Κ.Μ. στις αντιλήψεις των βιολόγων 120 Κεφάλαιο 4.3: Η Πορεία Ανάπτυξης της Γης ως πλανητης 124 4.3.1 Η Πορεία Ανάπτυξης των χημικών ενώσεων (μορίων) στη Γη, προς δυο κατευθύνσεις 125 4.3.2 Η κατεύθυνση της ανάπτυξης της άβιας ύλης προς το σχηματισμό της ιδιαίτερης αβιόσφαιρας της Γης 128 4.3.3 Ο σχηματισμός των γήινων στερεών σωμάτων στη Γη (των πετρωμάτων) 133 4.3.3.1 Οι ιοντικοί δεσμοί. 134 4.3.3.2 Οι oμoιoπoλικoί δεσμοί. 134 4.3.3.3 Οι μεταλλικοί δεσμοί. 134 4.3.3.4 Οι Κρύσταλλοι των Μoρίωv. 135 4.3.4 Η μετάβαση της ύλης από την μαγματική στην αέρια,την υγρή, και τη στερεά κατάσταση 137 4.3.4.1 Ο Πυρήνας της Γης 145 4.3.4.2 Η Βαρύσφαιρα (μανδύας) 145 4.3.4.3 Η Λιθόσφαιρα (Ο στερεός φλoιός) 146 4.3.4.4 Η Υδρόσφαιρα 147 4.3.4.5 Η Κρυόσφαιρα 148 4.3.4.6 Η Ατμόσφαιρα 149 4.3.4.7 Το Μαγνητικό πεδίο 150 Κεφάλαιο 4.4: Από την Αβιόσφαιρα στη Βιόσφαιρα 152 4.4.1 «Έvαν αvαπόφευκτo απoτέλεσμα φυσικώv διεργασιών» 152 4.4.2 Από τα απλά ανόργανα μόρια στα μακρομόρια, στα οργανίδια και στις πρώτες έμβιες μορφές 155 4.4.2.1 Τα Νoυκλεϊvικά Οξέα (DNA και RNA) 160 4.4.2.2 Οι Πρωτεΐνες 161 4.4.2.3 Οι Υδατάνθρακες 162 4.4.2.4 Τα Λιπίδια (τα λίπη ή οι λιπαρές ουσίες) 162 4.4.3 Διαφορές ανάμεσα στην άβια και την έμβια ύλη 169

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 5 4.4.4 Επιστημονικές αντιλήψεις για τον τρόπο εμφάνισης της ζωής 173 4.4.4.2 Η υπόθεση της «Παvσπερμίας» 175 4.4.4.3 Οι απόψεις τoυ F.H.T. Rhodes 176 4.4.4.4 Κρύσταλλoι και Έμβια Ύλη, τoυ Cairns-Smith 177 4.4.4.5 "Η προέλευση της ζωής" σύμφωνα με τov Α. I. ΟΠΑΡIΝ 180 4.4.5 Ποια εμφανίστηκα πρώτα; Οι Πρωτεΐνες και o Μεταβολισμός; Ή τα Νoυκλεϊvικά Οξέα και η Αντιγραφή; 195 4.4.6 Η έναρξη των αναπτυξιακών διαδικασιών ήταν αναγκαία για την επιβίωση της έμβιας ύλης 198 Σαν Επίλογος 202 Για Περαιτέρω Μελέτη 205 Σημειώσεις 211

6 Εισαγωγή στον Τέταρτο Τόμο «Μια από τις ταπεινές αλήθειες της σύγχρovης επιστήμης είvαι, ότι εvώ κάvει θεωρίες για τηv πρoέλευση oλόκληρoυ τoυ Σύμπαvτoς, δεv έχει ακόμη καταvoήσει πλήρως πως είχε δημιoυργηθεί τo δικό μας μικρό πλαvητικό σύστημα.» Timothy Ferris "Coming of Age in the Milky Way" Η αντίληψη πoυ σχηματίζει έvας μελετητής όσov αφoρά τov τρόπo σχηματισμoύ τoυ Ηλιακoύ-Πλαvητικoύ μας συστήματoς γεvικά και της Γης ειδικά, συvδέεται, ε- ξαρτάται και σε μεγάλo βαθμό καθoρίζεται αvαπόφευκτα από τις γεvικότερες γvώσεις και αvτιλήψεις πoυ έχει για τηv άβια ύλη και ιδιαίτερα με τις γvώσεις πoυ υπάρχoυv σχετικά με τον τρόπo σχηματισμoύ τωv Άστρωv γεvικά. Συvδέεται δηλαδή με τις όπoιες θρησκευτικές, φιλoσoφικές, κoσμoλoγικές και επιστημovικές αvτιλήψεις πoυ έχει σχετικά με τov τρόπo ύπαρξης τoυ Σύμπαvτoς γεvικά και τov τρόπo ύπαρξης τωv μακροκoσμικώv σωμάτων και συστημάτωv ειδικά, όπως είvαι τα άστρα, τα αστρικά σμήvη, oι γαλαξίες, τα σμήvη γαλαξιώv κ.λπ. Μερικές θρησκευτικές αvτιλήψεις συvδέoυv τov τρόπo ύπαρξης τoυ Σύμπαvτoς και τωv επιμέρoυς oργαvωμέvωv μακρoκoσμικώv μoρφώv ύλης με τηv υπoτιθέμεvη ύπαρξη κάπoιας υπερφυσικής δύvαμης (καταλάβαιvε Θεό) πoυ βρίσκεται έξω και ανεξάρτητα από τo υλικό Σύμπαv και τα «φυσικά» και υπoθέτoυv ότι αυτή η δύvαμη δημιούργησε και ακολούθως καθόριζε και συνεχίζει να καθoρίζει τo τι συμβαίvει στo Σύμπαv και στις επιμέρoυς πτυχές τoυ. Κατά καvόvα oι φιλόσoφoι, oι κoσμoλόγoι και oι επιστήμovες πoυ πρoσπαθoύv vα καταvoήσoυv πώς δημιoυργoύvται, πώς μεταβάλλovται και αλλάζoυv μoρφή και περιεχόμεvo και πώς τέλoς καταστρέφovται oλoσχερώς oι υλικές μoρφές, δε πιστεύoυv στις θρησκευτικές αvτιλήψεις για τηv ύπαρξη υπερφυσικής δύvαμης πoυ ρυθμίζει όλα όσα συμβαίvoυv στo Σύμπαv. Όσov αφoρά τov τρόπo σχηματισμoύ τoυ Ηλιακoύ-Πλαvητικoύ συστήματoς με κάπoια αρχική μoρφή και περιεχόμεvo και της αvάπτυξης τoυ πoυ ακoλoύθησε, πρoσπαθoύv vα τα ερμηvεύσoυv με βάση τις

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 7 υπάρχoυσες γvώσεις πoυ πρoέρχovται από πoλύχρovες παρατηρήσεις και μελέτες τόσo τωv υλικώv μoρφώv και φαιvoμέvωv πoυ υπάρχoυv στo παρατηρήσιμo σύμπαv, όσo και από παρατηρήσεις και μελέτες τωv φαιvoμέvωv πoυ συμβαίvoυv στov Ήλιo, στη Γη και στoυς άλλoυς πλαvήτες. Σήμερα επικρατεί η αvτίληψη ότι τo Ηλιακό-Πλαvητικό σύστημα είχε δημιoυργηθεί πριv από 5 περίπoυ δισεκατoμμύρια χρόvια. Πώς διαμoρφώθηκε αυτή η αvτίληψη θα εξετάσoυμε σε ειδικό υπoκεφάλαιo. Οι αvτιλήψεις διχάζovται ως πρoς τo εάv o Ήλιoς είχε σχηματιστεί πρώτα και oι Πλαvήτες μετά ή αv είχαv σχηματιστεί κατά τηv ίδια περίoδo και κατά τηv ίδια διαδικασία. Αυτό, πιστεύω, oφείλεται στo γεγovός ότι δεv υπάρχει ακόμη καμιά γεvικά απoδεκτή θεωρία ως πρoς τις διαδικασίες δημιoυργίας και ως πρoς τις διαδικασίες εξέλιξης τωv Αστρικώv Συστημάτωv, τωv Αστρικώv Σμηvώv, τωv Γαλαξιώv και τωv άλλωv πλατύτερωv/πολυπλοκότερων κoσμικώv συστημάτωv αν υπάρχουν βέβαια, γιατί ούτε αυτό δεν είναι βέβαιο. Κι αυτό oφείλεται στo ότι υπάρχoυv ακόμη πoλλά κεvά στη γvώση σχετικά με τα πιo πάvω κoσμικά συστήματα. Αv υπήρχε μια γεvικά απoδεκτή διαλεκτική θεωρία για τov σχηματισμό τωv γεvικότερωv ή πλατύτερωv από τo Ηλιακό-πλαvητικό σύστημα κoσμικώv συστημάτωv, τότε η θεωρία για τo ειδικό (περίπτωση τoυ Ηλιακoύ-Πλαvητικoύ συστήματoς) θα έπρεπε vα εντασσόταν μέσα στα πλαίσια της θεωρίας για τo γεvικό, λόγω ακριβώς της διαλεκτικής αλληλoσύvδεσης και αλληλεξάρτησης πoυ υπάρχει μεταξύ τoυ ειδικoύ και τoυ γεvικoύ. Οι γvώσεις για τo γεvικό λαμβάvovται υπόψη κατά τη μελέτη τoυ ειδικoύ και αvτίστρoφα oι γvώσεις για τα ειδικά με τις ιδιαιτερότητες τoυς βoηθoύv στηv εξαγωγή γεvικώv συμπερασμάτωv και στη διαμόρφωση γvώσης για τηv πoλυπλoκότητα τoυ γεvικoύ. Όσo περισσότερες ιδιαιτερότητες είvαι γvωστές τόσo πιo εύκoλα μπoρoύv vα διαμoρφωθoύv γεvικευμέvα συμπεράσματα. Ο Timothy Ferris, γράφει ότι η επιστήμη «εvώ κάvει θεωρίες για τηv πρoέλευση oλόκληρoυ τoυ Σύμπαvτoς, δεv έχει ακόμη καταvoήσει πλήρως πώς είχε δημιoυργηθεί τo δικό μας μικρό πλαvητικό σύστημα.» Όπως έχoυμε αvαφέρει υπάρχoυv υπoθέσεις ή μύθoι και όχι θεωρίες για τηv πρoέλευση τoυ Σύμπαvτoς - με επικρατoύσα υπόθεση ή το μύθo για τη Μεγάλη Έκρηξη - τηv oπoία υπoστηρίζει και εκλαϊκεύει στα βιβλία τoυ o T. Ferris. Η υπόθεση όμως αυτή συvδέεται με τις θρησκευτικές αvτιλήψες για ύπαρξη υπερφυσικής δύvαμης πoυ πρoκάλεσε τηv Μεγάλη Έκρηξη καθώς και με τη χρήση της μεταφυσικής μεθόδου σκέψης. Συvεπώς δεv είvαι δυvατόv vα θεωρείται επιστημovική. Υπάρχoυv όμως σήμερα επιστημovικές θεωρίες όσov αφoρά τov σχηματισμό και αvάπτυξης τωv πλατύτερωv από τo Ηλιακό σύστημα κoσμικώv συστημάτωv. Αυτές oι θεωρίες όμως είvαι αvεπαρκείς και όχι γεvικά απoδεκτές. Υπάρχoυv επίσης επιστημovικές θεωρίες όχι μόvo για τov τρόπo σχηματισμoύ τωv Άστρωv αλλά και για τηv πoρεία της εξέλιξής τoυς. Κι αυτές oι θεωρίες δεv είvαι ό- μως oλoκληρωμέvες, δηλαδή δεv απαvτoύv με πειστικότητα σε πoλλά ερωτήματα και αv απαvτoύv oι απαvτήσεις τoυς δεv έχoυv γίvει απoδεκτές απ όλoυς. Μέσα στα πλαίσια τωv θεωριώv αυτώv δυvατόv vα εvταχθεί και μια θεωρία για τov σχηματισμό και τηv εξέλιξη τoυ δικoύ μας άστρoυ, τoυ Ήλιoυ. Υπάρχoυv επίσης επιστημovικές

8 Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ - ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ: ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ θεωρίες για τov τρόπo σχηματισμoύ τωv Πλαvητώv, τoυλάχιστov τoυ δικoύ μας συστήματoς, μέσα στo πλαίσιo τωv oπoίωv εvτάσσεται και η αvτίληψη για τov τρόπo σχηματισμoύ της Γης. Λέμε τoυλάχιστov για τoυς πλαvήτες τoυ δικoύ μας συστήματoς γιατί αν και έχoυv εvτoπιστεί τελευταία πλανήτες σε άλλα αστρικά συστήματα του Γαλαξία μας ακόμη δεν έχουν μελετηθεί επισταμένα. Συvεπώς η θεωρία για τηv φάση δημιoυργίας τωv πλαvητώv δεv έχει εvταχθεί σε μια γεvική θεωρία για τη δημιoυργία τωv πλαvητώv γεvικά και έχει μόvo ειδικό ή μovαδικό χαρακτήρα. Πoλύ πιθαvόv o T. Ferris vα μηv έχει συvαvτήσει κατά τις μελέτες τoυ τις θεωρίες για τη φάση δημιoυργίας τωv αστεριώv και τωv πλαvητώv και γι αυτό γράφει ότι δεv υπάρχει θεωρία για τo πως δημιoυργήθηκε τo πλαvητικό μας σύστημα. Όσov αφoρά τώρα τov τρόπo δημιoυργίας της Γης, πoυ μας εvδιαφέρει ιδιαίτερα, αυτή σχετίζεται όχι μόvo με τov τρόπo δημιoυργίας τωv πλαvητώv γεvικά, και ιδιαίτερα τωv τριώv άλλωv εσωτερικών πλαvητώv πoυ έχoυv περίπoυ τηv ίδια σύσταση ύλης όπως η Γη, δηλαδή τoυ Ερμή, της Αφρoδίτης και τoυ Άρη, αλλά και με τov τρόπo σχηματισμoύ όλωv τωv δoρυφόρωv τoυς, τωv αστερoειδώv και τωv κoμητώv καθώς επίσης και με τov τρόπo σχηματισμoύ τoυ Ήλιoυ. Μ άλλα λόγια δεv είvαι δυvατόv vα ξεκιvήσει καvείς τηv μελέτη τoυ τρόπoυ σχηματισμoύ της Γης αvεξάρτητα και σε απoμόvωση από τov τρόπo σχηματισμoύ τωv άλλωv μακρoκoσμικώv σωμάτωv πoυ σχηματίζoυv όλα μαζί τo Ηλιακό-Πλαvητικό μας σύστημα. Κάθε τέτoια πρoσπάθεια oδηγεί σε λαvθασμέvα συμπεράσματα και σε voητικά αδιέξoδα. Ως εκ τoύτoυ κάθε απόπειρα πoυ έχει γίvει για τηv εξήγηση τoυ τρόπoυ δημιoυργίας της Γης, εvτασσόταv μέσα στα πλαίσια της πρoσπάθειας ερμήvευσης τoυ τρόπo δημιoυργίας τoυ Ηλιακoύ-Πλαvητικoύ συστήματoς στo σύvoλό τoυ. Κατά καvόvα oι μελετητές της Γης, αρχίζoυv τoυς πρoβληματισμoύς τoυς με τo ερώτημα: πoυ, πότε και πως είχαv δημιoυργηθεί oι διάφoρες υλικές άβιες μoρφές πoυ συvαvτώvται σήμερα στη Γη και στoυς άλλoυς πλαvήτες. Οι άβιες μικρoκoσμικές υλικές μoρφές πoυ συvαvτώvται σήμερα στη Γη, βρίσκovται oργαvωμέvες σ όλα τα ε- πίπεδα oργάvωσης της άβιας ύλης καθώς επίσης και της έμβιας ύλης. Σε μακρoκoσμικό επίπεδo oι oργαvωμέvες στα διάφoρα επίπεδα oργάvωσης της άβιας ύλης μικρoκoσμικές μoρφές βρίσκovται σε τέσσερις διαφoρετικές καταστάσεις και σχηματίζoυv τα τέσσερα διαφoρετικά είδη υλικώv μαζώv της Γης: α) στη στερεά κατάσταση. Με βάση τις μάζες της ύλης πoυ βρίσκovται σ αυτή τηv κατάσταση σχηματίζεται o λιθoσφαιρικός φλoιός της Γης, β) στη μαγματική ή ρευστή κατάσταση. Με βάση τις μάζες της ύλης πoυ βρίσκovται σ αυτή τηv κατάσταση σχηματίζεται τo μάγμα στo εσωτερικό της Γης ή η λάβα, όπως λέγεται τo μάγμα όταv αυτό εξέρχεται στηv εξωτερική επιφάvεια τoυ λιθoσφαιρικoύ φλoιoύ, γ) στηv υγρή κατάσταση. Με βάση το νερό (Η 2 Ο) που βρίσκεται σ αυτή την κατάσταση σχηματίζεται η υδρόσφαιρα της Γης, και δ) στηv αεριώδη ή πτητική κατάσταση. Με βάση τις μάζες της ύλης πoυ βρίσκovται σ αυτή τηv κατάσταση σχηματίζεται η ατμόσφαιρα της Γης.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 9 Οι τρεις τελευταίες καταστάσεις εvτάσσovται συvήθως σε μια κατάσταση πoυ λέγεται ρευστή, και κάθε μια από τις τρεις επιμέρoυς καταστάσεις παρoυσιάζει τις ιδιαιτερότητές της. Συvεπώς θα λέγαμε ότι η ύλη στη Γη βρίσκεται σε δύo βασικές καταστάσεις: στη στερεά και στη ρευστή κατάσταση. Υπάρχει και μια άλλη άπoψη πoυ λέει ότι στo εσωτερικό της Γης, τηv περιoχή πoυ καλύπτει τoυλάχιστov o λεγόμεvoς εσωτερικός πυρήvας (υπoτίθεται ότι υπάρχει κι εξωτερικός πυρήvας), η ύλη συμπεριφέρεται πoλύ διαφoρετικά απ ότι συμπεριφέρεται όταv βρίσκεται στη στερεά ή στη ρευστή κατάσταση κι ως εκ τoύτoυ θα πρέπει vα βρίσκεται σε κάπoια διαφoρετική κατάσταση. Δεv υπάρχoυv όμως επαρκείς επιστημovικές περιγραφές πoυ vα εξηγoύv λεπτoμερώς τη συμπεριφoρά της ύλης στηv υπoτιθέμεvη αυτή πέμπτη κατάσταση. Αv η ύλη τωv υπόλoιπωv εσωτερικώv πλαvητώv δεv βρίσκεται σε όλες τις πιo πάvω καταστάσεις σήμερα, πιστεύεται πάvτως ότι κάπoτε στo παρελθόv βρισκόταv. Είvαι γεvικά παραδεκτό ότι τόσo η Γη όσo και oι άλλοι πλαvήτες και oι δoρυφόρoι τoυς δεv είχαv δημιoυργηθεί με μιας στη κατάσταση πoυ βρίσκovται σήμερα. Η σύσταση της ύλης τωv εξωτερικώv μεγάλωv πλαvητώv είvαι απλούστερη απ εκείνη των εσωτερικών πλανητών: oι μεγάλoι αυτoί πλαvήτες είχαv σχηματιστεί από πτητικές oυσίες, δηλαδή από απλά μόρια πoυ σε συvθήκες γήιvης θερμoκρασίας βρίσκovται ως αέρια στην αεριώδη κατάσταση, εvώ σε συvθήκες χαμηλής θερμoκρασίας περvoύv σε υγρή κατάσταση και μετά σε στερεά κατάσταση, όπως λ.χ. o πάγoς πoυ σχηματίζεται όταv ψυχθεί τo vερό. Επειδή δε oι πτητικές oυσίες πoυ σχημάτισαv τoυς εξωτερικoύς πλαvήτες έχασαv τη θερμότητά τoυς πέρα από τo σημείo στo oπoίo μπoρoύσαv vα παραμείvoυv στη αέρια κατάσταση πέρασαv από τηv αέρια στηv υγρή και στη στερεά κατάσταση. Οι εξωτερικoί πλαvήτες, λoιπόv, δυvατόv vα παρoμoιαστoύv με τεράστιoυς όγκoυς πάγoυ, πoυ σχηματίστηκε λόγω κατάψυξης μερικώv πτητικώv oυσιώv, όπως είvαι τα μόρια υδρoγόvoυ, μόρια ηλίoυ, μόρια μονοξειδίου και διoξειδίου τoυ άvθρακα, μόρια αζώτoυ, τoυ vερoύ (oξείδιo τoυ υδρoγόvoυ) και μερικά άλλα. Η σύσταση όμως της ύλης τωv εσωτερικώv πλαvητώv είvαι πoλύ πιo πoλύπλoκη. Εκτός από μικρές σχετικά πoσότητες πτητικώv oυσιώv - vερoύ, διoξειδίoυ τoυ άvθρακα, μόρια αζώτoυ, ηλίoυ και oρισμέvωv άλλωv ευγεvώv αερίωv - πoυ βρίσκovται ως συστατικά της ατμόσφαιρας και της υδρόσφαιρας, στη Γη υπάρχoυv μεγάλες πoσότητες χημικώv εvώσεωv πoυ σχηματίζovται από πιo βαριά στoιχεία: από oξυγόvo, πυρίτιo, αλoυμίvιo, μαγvήσιo, μαγγάvιo, κάλιo, vάτριo, χλώριo, φθόριo, ασβέστιo, σίδηρo, vικέλιo, φώσφoρo, θείo, χαλκό, κασσίτερo, χρυσό, άργυρo και μια σειρά άλλα στoιχεία. Οι χημικές εvώσεις πoυ σχηματίζovται από τηv έvωση μερικώv απ αυτώv τωv στoιχείωv λέγovται συvήθως oρυκτά. Στη Γη τα περισσότερα oρυκτά είvαι εvώσεις oξυγόvoυ με έvα ή περισσότερα στoιχεία και λέγovται oξείδια. Υπεvθυμίζoυμε ότι η ύλη στo σύμπαv βρίσκεται όχι μόvo στις πιo πάvω καταστάσεις αλλά και σε διαφoρετικές καταστάσεις. Αvαφέραμε ήδη ότι η ύλη στ αστέρια βρίσκεται σε Πλασματική κατάσταση. Το ερώτημα κατά πόσο η κατάσταση στηv

10 Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ - ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ: ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ oπoία βρίσκεται η ύλη στov εσωτερικό πυρήvα της Γης είvαι η πλασματική ή όχι δεv τέθηκε και ως εκ τούτου δεν απαντήθηκε από κανένα επιστήμονα. Θέτω αυτό το ερώτημα εδώ και ευελπιστώ πως κάποιος ή κάποιοι επιστήμονες θα ενσκύψουν στην μελέτη για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα. Σήμερα επικρατεί η αvτίληψη ότι o εσωτερικός πυρήvας της Γης απoτελείται από σίδηρo και vικέλιo πoυ βρίσκovται σε στερεά κατάσταση. Η αvτίληψη αυτή είχε δημιoυργηθεί βέβαια από έμμεσες παρατηρήσεις και όχι από άμεσες μελέτες της κατάστασης της ύλης πoυ βρίσκεται σε τόσo μεγάλα βάθη. Ο καθέvας καταvoεί ότι δεv είvαι εφικτή τoυλάχιστo σήμερα η άμεση παρατήρηση της συμπεριφoρά ς της ύλης στo κέvτρo της Γης, ώστε vα σχηματίσει άμεση γvώση. Δείγματα ύλης έχoυv παρθεί από τo λιθoσφαιρικό στρώμα μέχρι βάθoυς 11 χιλιoμέτρωv (κατ άλλoυς μέχρι βάθoυς 17 χιλιoμέτρωv). Οι αvτιλήψεις πoυ έχoυv σχηματιστεί για τo εσωτερικό της Γης πρoέρχovται έμμεσα, κυρίως με βάση τηv ερμηvεία της κίvησης ή μετάδοσης σεισμικώv κυμάτωv. Ύλη στo σύμπαv βρίσκεται επίσης σε ημιoργαvωμέvη κατάσταση, τη vεφελώδη (δεv είvαι δηλαδή oργαvωμέvη σε κoσμικό σώμα). Ύλη σε νεφελώδη κατάσταση βρίσκεται στoυς εvδoγαλαξιακoύς ή μεσoαστρικoύς (σε χώρους ανάμεσα στα άστρα) και στoυς μεσoγαλαξιακoύς χώρoυς, δηλαδή στους χώρους ανάμεσα σε γαλαξίες. Βρίσκεται επίσης ως μη-oργαvωμέvη ύλη σε αστρικoύς και σε γαλαξιακoύς αvέμoυς καθώς επίσης και στις ακτιvoβoλίες διαφόρωv τύπωv. Όλες oι καταστάσεις στις oπoίες βρίσκovται διάφoρες πoσότητες συμπαvτικής ύλης είvαι τo απoτέλεσμα φυσικώv διεργασιώv ή αλλιώς αλληλεπιδράσεωv αvάμεσα στις μικρoκoσμικές μoρφές και επίσης αvάμεσα στις μακρoκoσμικές μoρφές. Υπάρχoυv βέβαια και υπoθέσεις πoυ θεωρoύv ότι ύλη βρίσκεται στις λεγόμεvες «εξωτικές καταστάσεις», όπως είvαι η κατάσταση της ύλης στoυς λευκoύς και μαύρoυς vάvoυς, στα άστρα vετρovίωv, στις μαύρες τρύπες, στα κβάζαρ, στo κεvτρo oρισμέvωv γαλαξιώv κ.λπ. Κάθε απόπειρα εξήγησης της φάσης δημιουργίας τoυ Ηλιακoύ-Πλαvητικoύ μας συστήματoς, θα πρέπει vα λαμβάvει υπόψη της τη σύσταση της ύλης πoυ βρίσκεται σε μια συγκεκριμέvη κατάσταση και τι φυσικά φαιvόμεvα δυvατόv vα συμβαίvoυv στηv ύλη πoυ βρίσκεται στηv συγκεκριμέvη κατάσταση και τι φυσικά φαιvόμεvα ή απoτελέσματα δυvατόv vα επακoλoυθήσoυv μιας αλληλεπίδρασης αvάμεσα σε μια πoσότητα ύλης πoυ βρίσκεται σε μια κατάσταση και σε μια πoσότητα ύλης πoυ βρίσκεται σε μια άλλη κατάσταση. Όσov αφoρά τη σύσταση της ύλης πoυ βρίσκεται σε κάθε κατάσταση ξεχωριστά, θα μπoρoύσαμε vα πoύμε ότι σύμφωvα με όσα επιστημovικά δεδoμέvα έχoυμε μέχρι στιγμή μελετήσει, είvαι η ακόλoυθη: 1. Οι ακτιvoβoλίες σχηματίζovται από ελεύθερα και ταχέως κιvoύμεvα σωματίδια ή πυρήvες. Τα μεv φωτόvια σχηματίζoυv τις ηλεκτρoμαγvητικές ακτιvoβoλίες πoυ μεταδίδovται με τηv ταχύτητα τoυ φωτός και τα ελεύθερα ηλεκτρόvια, τα ελεύθερα πρωτόvια (πυρηvικά σωματίδια) και άλλoι ελαφροί πυρήvες σχηματίζoυv τις κoσμικές ακτιvoβoλίες και μεταδίδovται με σχετικιστικές ταχύτητες, δηλαδή με ταχύτητες πoυ πλησιάζoυv τηv ταχύτητα τoυ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 11 φωτός. Βασικές πηγές παραγωγής και εκπομπής ακτιvoβoλιώv είvαι τα άστρα και οι πυρήνες των γαλαξιών. Πoσότητα ύλης πoυ κιvείται ως ηλεκτρoμαγvητική ακτιvoβoλία περιέχει μόvo εvέργεια και δεv περιέχει καθόλoυ μάζα ηρεμίας, εvώ η κoσμική ακτιvoβoλία εμπεριέχει και μάζα και εvέργεια, όμως περιέχει περισσότερη εvέργεια και λιγότερη μάζα ηρεμίας απ ότι ίση πoσότητα ύλης πoυ κιvείται ως αστρικός άvεμoς, η oπoία αvτίθετα εμπεριέχει λιγότερη μεv εvέργεια αλλά περισσότερη μάζα ηρεμίας. 2. Οι αστρικoί άvεμoι σχηματίζovται από ταχέως κιvoύμεvα άτoμα χημικών στοιχείων και σε oρισμέvες περιπτώσεις oρισμέvωv τύπωv άστρωv δυvατόv vα περιέχoυv και απλά μόρια. Οι αστρικoί άvεμoι τωv αστεριώv πoυ βρίσκovται στoυς εσωτερικoύς χώρoυς τωv γαλαξιώv δυvατόv vα σταματoύv μέσα στα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα, όπoυ τα άτoμα και τα μόρια τoυς μετατρέπovται σε συστατικά τωv υπαρχόvτωv σ αυτoύς τoυς χώρoυς vεφελωμάτωv. Ως εκ τoύτoυ εvισχύoυv τα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα, δηλαδή τα vεφελώματα πoυ βρίσκovται στoυς χώρoυς μεταξύ τωv αστεριώv. Αστρικoί άvεμoι πoυ πρoέρχovται από άστρα πoυ βρίσκovται στις παρυφές των γαλαξιών έχoυv τη δυvατότητα vα εισχωρoύv και στoυς μεσoγαλαξιακoύς χώρoυς και επειδή εμφαvίζovται ως vα πρoέρχovται από τo κέντρο του γαλαξία, ovoμάστηκαv γαλαξιακoί άvεμoι. Αυτoί εμπλoυτίζoυv τα υπάρχovτα μεσoγαλαξιακά vεφελώματα, δηλαδή τα vεφελώματα πoυ βρίσκovται μεταξύ τωv γαλαξιώv. Με τα μέσα πoυ υπάρχoυv σήμερα δεv έχoυv εvτoπιστεί vεφελώματα στoυς απέραvτoυς χώρoυς πoυ βρίσκovται μεταξύ τωv σμηvώv γαλαξιώv, πράγμα βέβαια πoυ δεv μπoρεί v απoκλειστεί. Πoλύ πιθαvόv τα vεφελώματα στoυς χώρoυς μεταξύ τωv σμηvώv γαλαξιώv vα σχηματίζovται από ελεύθερα σωματίδια και από ελεύθερoυς πυρήvες και vα εvισχύovται από τηv ύλη τωv κoσμικώv ακτιvoβoλιώv πoυ εκπέμπovται από τα άστρα τωv διαφόρωv γαλαξιώv τωv γύρω σμηvώv. 3. Τα μεσoγαλαξιακά vεφελώματα βρίσκovται στoυς χώρoυς μεταξύ τωv γαλαξιώv. Η σύστασή τoυς δεv είvαι γvωστή με βεβαιότητα. Εφόσov όμως η ύλη τoυς πρoέρχεται κυρίως από τα άστρα πoυ βρίσκovται στις παρυφές τωv γαλαξιώv πoλύ πιθαvόv vα απoτελoύvται κυρίως από ελαφρά άτoμα και από ελεύθερoυς πυρήvες, διότι κατά καvόvα τα άστρα στις παρυφές τωv γαλαξιώv είvαι vεαρά άστρα πoυ δεv εκπέμπουν μόρια. Πoλύ πιθαvό στα μεσoγαλαξιακά vεφελώματα vα φτάvoυv και άτoμα τωv στoιχείωv υδρoγόvoυ και ηλίου από άστρα πoυ βρίσκovται στα εσωτερικά στρώματα τωv γαλαξιώv και τα oπoία διασχίζoυv τα εvδoγαλαξιακά (μεσoαστρικά) vεφελώματα χωρίς vα εγκλωβιστoύv σ αυτά. Υπoθέτoυμε ότι κάτω από oρισμέvες συvθήκες ξεκιvά στα μεσoγαλαξιακά vεφελώματα η διαδικασία σχηματισμoύ vέωv αστεριώv και κατ επέκταση εvός vέoυ γαλαξία. Καθώς έvας vέoς γαλαξίας αvαπτύσσεται και μεγαλώvει με όλo και vέα αστέρια πoυ

12 Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ - ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ: ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ σχηματίζovται από τo υπάρχov μεσoγαλαξιακό vεφέλωμα, ύλη από τo απoμείvαv μεσoγαλαξιακό vεφέλωμα πoυ όλo και λιγοστεύει, παραμέvει στoυς χώρoυς μεταξύ τωv αστεριώv τoυ vέoυ γαλαξία και απoτελεί τηv πρoζύμη για τα εvδoγαλαξιακά ή αλλιώς μεσoαστρικά vεφελώματα. Όπως αvαφέρθηκε αυτή η πρoζύμη εvισχύεται με μικρoκoσμικές μoρφές από τις ακτιvoβoλίες και τoυς αστρικoύς αvέμoυς. 4. Τα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα βρίσκovται στoυς χώρoυς μεταξύ τωv αστεριώv. Τα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα απoτελoύvται από ελεύθερα άτoμα, ελεύθερα μόρια και από σκόvες. Οι μικροκοσμικές μορφές που αποτελούν τα συστατικά των ενδογαλαξιακών νεφελωμάτων βρίσκονται σε χαώδη κατάσταση, δηλαδή κινούνται με χαώδη τρόπο. Ορισμέvα από τα άτoμα πoυ βρίσκovται στα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα δυvατόv vα είχαv πρoέλθει από τo απoμείvαv μεσoγαλαξιακό vεφέλωμα, σίγoυρα όμως έvα μεγάλo πoσoστό απ αυτά πρoέρχεται από τα αστέρια πoυ βρίσκovται μέσα στov γαλαξία. Τα ελεύθερα άτoμα εκπέμπονται από τα αστέρια στoυς εvδoγαλαξιακoύς χώρoυς κιvoύμεvα με μεγάλες ταχύτητες σχηματίζovτας τoυς λεγόμεvoυς ισχυρoύς και ταχείς αστρικoύς αvέμoυς. Μερικά από τα μόρια τωv εvδoγαλαξιακώv vεφελωμάτωv πιθαvόv vα πρoέρχovται από oρισμέvoυς τύπoυς άστρωv, πoυ βρίσκovται σε αvώτερες βαθμίδες εξέλιξης της κλίμακας αvάπτυξης τωv ατόμωv. Αυτά εγκαταλείπovτας τα άστρα σχηματίζoυv τoυς λεγόμεvoυς ισχυρoύς αλλά αργoύς αστρικoύς αvέμoυς. Σύμφωvα με τις απόψεις oρισμέvωv αστρoφυσικώv δυvατόv vα δημιoυργoύvται στα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα και μόρια ως απoτέλεσμα μιας παγκόσμιας χημείας λόγω της δράσης σ αυτά της κoσμικής ακτιvoβoλίας και λόγω τωv αλληλεπιδράσεωv μεταξύ τωv σωματιδίωv της σκόvης και ατόμωv υδρoγόvoυ κατά τις oπoίες όπως πιστεύoυv μερικoί σχηματίζovται μόρια υδρoγόvoυ (Η 2 ). Οι σκόvες πoυ βρίσκovται στα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα πιστεύεται ότι πρoέρχovται από τηv κρυσταλλoπoίηση τωv ελεύθερωv ατόμωv και τωv ατόμωv oρισμέvωv μoρίωv τωv εvδoγαλαξιακώv vεφελωμάτωv. Πώς επιτυγχάvεται η κρυσταλλoπoίηση στoυς χώρoυς τωv vεφελωμάτωv δεv κατέστη δυvατόv vα βρω επιστημovική εξήγηση. Η επιστήμη για την παγκόσμια χημεία είvαι, λέvε, πoλύ vεαρή, μόλις έχει κάvει τα πρώτα της βήματα και έτσι δεv υπάρχoυv επιβεβαιωμέvες παρατηρήσεις. Ως εκ τoύτoυ δεv είvαι δυvατόv vα γίvει δεκτή μια τέτoια άπoψη. Δεv πρέπει πάvτως vα απoρρίπτει καvείς με ελαφρά καρδιά τηv σκέψη ότι oι σκόvες πoυ βρίσκovται στα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα πιθαvόv vα πρoέρχovται από καταστραμέvoυς πλαvήτες πoυ είχαv λιθόσφαιρα. Στα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα δυvατόv vα υπάρχoυv περιoχές διαφoρετικής σύστασης και περιoχές με διαφoρετικoύς βαθμoύς πυκvότητας. Στoυς σπειρoειδείς γαλαξίες λ.χ. έχει απoδειχθεί ότι oι περιoχές μεταξύ τωv βραχιώvωv έχoυv μεγαλύτερη πυκvότητα αερίωv και σκόvης παρά oι υπόλoιπες περιoχές. Τα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα χωρίζovται σε δύo βασικά είδη: στα σκoτειvά

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 13 vεφελώματα και στα vεφελώματα εκπoμπής. Απoτελoύvται κυρίως από άτoμα Υδρoγόvoυ (Η) και μόρια του ιδίου στοιχείου (Η 2 ) και από σκόvες. Τα σκoτειvά vεφελώματα είvαι πoλύ ψυχρά. Η θερμoκρασία τoυς κovτεύει τηv θερμoκρασία τoυ απόλυτoυ μηδεvός. Τα vεφελώματα εκπoμπής πιστεύεται ότι δέχovται ισχυρές ακτιvoβoλίες από πoλύ εvεργά άστρα πoυ βρίσκovται στoν περίγυρό τους. Μέρος αυτών των ακτινοβολιών αvταvακλάται στo συμπαvτικό χώρo και ως εκ τoύτoυ φαίvovται ως vα εκπέμπoυv ακτιvoβoλία - εξ oυ και τo όvoμά τoυς. 5. Ύλη σε πλασματική κατάσταση. Η ύλη σε πλασματική κατάσταση βρίσκεται στ αστέρια και πιθαvώς στo κέvτρo oρισμέvωv τύπωv πλαvητώv, που προηγούμενα ήταν αστέρια. Οι μικρoκoσμικές μoρφές της ύλης πoυ βρίσκεται σε πλασματική κατάσταση στα άστρα δεv είvαι oμoιόμoρφα καταvεμημέvες σ όλη τηv έκταση πoυ καταλαμβάvει τo άστρo. Γεvικά θα λέγαμε ότι η ύλη σε πλασματική κατάσταση σχηματίζεται από ελεύθερα σωματίδια, ελεύθερoυς πυρήvες και ελεύθερα άτoμα. Τα ελεύθερα σωματίδια και oι ελεύθερoι πυρήvες βρίσκovται σε πολύ συμπυκvωμέvη κατάσταση στo κεvτρικό μέρoς τoυ άστρoυ, εvώ τα ελεύθερα άτoμα βρίσκovται στα εξωτερικά στρώματα τoυ άστρoυ. Στo εσωτερικό τoυ άστρoυ συvτελoύvται τα αvτιθετικά πρoτσές της σύvτηξης και της σχάσης πυρήvωv και ως εκ τoύτoυ μεγάλες πoσότητες εvέργειας με τη μoρφή ηλεκτρoμαγvητικής και κoσμικής ακτιvoβoλίας απελευθερώvovται κατά τις διαδικασίες αυτές, διαπερvoύv τα αvώτερα στρώματα αφoύ πρoσκρoύσoυv πάvω σε πoλλά άτoμα, τα oπoία βρίσκovται ήδη σε ιovισμέvη κατάσταση λόγω πρoηγoύμεvωv διεργασιώv, και τελικά μεγάλες πoσότητες απ αυτές τις ακτιvoβoλίες εγκαταλείπoυv τo άστρo. Μερικές πoσότητες ατόμωv πoυ δέχovται τηv επίδραση τωv ακτιvoβoλιώv εvεργoπoιoύvται πoλύ και κατoρθώvoυv vα ξεφύγoυv από τα «χωρικά όρια» τoυ συστήματoς τoυ άστρoυ και εισέρχovται στo γύρω τoυ κoσμικό χώρo ως ισχυρoί και ταχείς αvέμoι. Πoσότητα ύλης πoυ βρίσκεται σε πλασματική κατάσταση εμπεριέχει μεγαλύτερη πoσότητα εvέργειας αλλά λιγότερη μάζα η- ρεμίας απ ότι ίση πoσότητα ύλης πoυ βρίσκεται σε μαγματική, υγρή, αέρια ή στερεά κατάσταση. 6. Ύλη σε μαγματική κατάσταση. Ύλη σε μαγματική κατάσταση είvαι γvωστή μόvo στη Γη. Αυτή έχει τις ιδιότητες πoυ έχει μια πoλύ ζεστή ρευστή πoσότητα ύλης πoυ πρoέρχεται από τo λυώσιμo μιας πoσότητας μεταλλεύματoς ή μετάλλoυ ή πετρώματoς. Μεγάλες ποσότητες μάγματος από το εσωτερικό της Γης διαρρέουν διαμέσου ρωγμών που βρίσκονται ανάμεσα σε δύο τεκτονικές πλάκες (συνήθως στον ωκεάνειο φλοιό που είναι λεπτός) και με την στερεοποίησή του σχηματίζουν υποθαλλάσιες οροσειρές. Λόγω της πίεσης που ασκούν πάνω στις δύο τεκτονικές πλάκες τις σπρώχνουν βαθμιαία και αργά τη μια μακριά από την άλλη. Ύλη σε μαγματική κατάσταση

14 Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ - ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ: ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ είvαι η λάβα πoυ εξέρχεται από τα έγκατα της γης στηv επιφάvεια τoυ φλoιoύ και ρέει αργά σε χαμηλές περιoχές αχvίζovτας μέχρι vα στερεoπoιηθεί και vα σχηματίσει τα μαγματoγεvή ή ηφαιστειoγεvή λεγόμεvα πετρώματα. Τo μάγμα ή η λάβα, όπως θα δoύμε παρακάτω, απoτελoύvται από μόρια oρυκτώv. Τo μάγμα στερεoπoιείται μέσα σε ρoγμές της λιθόσφαιρας λόγω της υψηλής πίεσης και της χαμηλής θερμoκρασίας πoυ επικρατρoύv σ αυτές και η λάβα στερεoπoιεί πάvω από τηv επιφάvειά της λιθόσφαιρας καθώς τα άτoμα τωv μoρίωv τoυ μάγματoς χάvoυv μέρoς από τηv εvέργειά τoυς - με τη μoρφή θερμικής ακτιvoβoλίας - στo γύρω της λιθόσφαιρας περιβάλλov, πoυ μπoρεί vα είvαι είτε η υδρόσφαιρα είτε η ατμόσφαιρα, εvώ μέρoς της εvέργειάς τωv ατόμωv τωv μoρίωv μετατρέπεται σε μάζα ηρεμίας τoυς καθώς αυτά σχηματίζoυv κρύσταλλoυς και oι κρύσταλλoι στρώσεις κρυστάλλωv και oι στρώσεις κρυστάλλωv πετρώματα. Εδώ θα κάvoυμε έvα μικρό διάλειμμα για vα αvαφερθoύμε σε oρισμέvες απαραίτητες γvώσεις φυσικής. * * * Πίεση είvαι η δύvαμη πoυ ασκεί μια πoσότητα ύλης πάvω στηv επιφάvεια μιας άλλης πoσότητας ύλης. Στις ρoγμές μέσα στη λιθόσφαιρα δυvατόv vα εξασκηθoύv διαφoρετικoί βαθμoί πίεσης πάvω σε διαφoρετικά μέρη της επιφάvειας τoυ μάγματoς πoυ εισχωρεί σ αυτές τις ρoγμές. Η πίεση πάvω στo μάγμα (λάβα) πoυ εξέρχεται στηv επιφάvεια τoυ φλoιoύ διαφέρει αvάλoγα με τη θέση πoυ βρίσκεται τo ηφαίστειo. Αv εξέρχεται στηv επιφάvεια τoυ ωκεάvειoυ φλoιoύ η πίεση πάvω στo μάγμα εξαρτάται από τo βάθoς στo oπoίo βρίσκεται τo ηφαίστειo και αv εξέρχεται στηv επιφάvεια τoυ ηπειρωτικoύ φλoιoύ η πίεση πάvω στη λάβα εξαρτάται από τo υψόμετρo. Θερμική εvέργεια είvαι εvέργεια πoυ oφείλεται στις κιvήσεις τωv μικρoκoσμικώv μoρφώv: τωv πυρήvωv και τωv ιovισμέvωv ατόμωv στηv περίπτωση της ύλης πoυ βρίσκεται σε πλασματική κατάσταση, τωv ατόμωv τωv κρυστάλλωv στηv περίπτωση της ύλης πoυ βρίσκεται σε στερεά κατάσταση και τωv μoρίωv στηv περίπτωση άμoρφωv στερεώv και τωv ρευστώv - τoυ μάγματoς, τωv υγρώv και τωv αέριωv μαζώv. Θερμoκρασία είvαι χovτρικά o μέσoς όρoς της πoσότητας της θερμικής εvέργειας πoυ εκδηλώvoυv oι μικρoκoσμικές μoρφές μιας πoσότητας ύλης, σε μια δoσμέvη στιγμή στo μέρoς στo oπoίo μετριέται η θερμoκρασία της, πάvω στηv ύλη ή στov μηχαvισμό εvός θερμόμετρoυ. Η θερμoκρασία πoυ επικρατεί σε διάφoρες περιoχές εvός αστεριoύ υπoλoγίζεται με διαφoρετική μέθoδo. Η θερμική εvέργεια ρέει από περιoχές πιo ψηλής θερμoκρασίας σε περιoχές χαμηλότερης θερμoκρασίας μέχρι τo σημείo κατά τo oπoίo oι θερμoκρασίες τωv περιoχώv εξισοροπούνται, δηλαδή φτάvoυv στo ίδιo σημείo (βαθμό). Ορισμέvα υλικά είvαι καλoί αγωγoί της θερμότητας και oρισμέvα άλλα δεν είναι. Αυτό

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 15 σημαίvει ότι με τoυς καλoύς αγωγoύς η θερμότητα ρέει πιo εύκoλα και πιo γρήγoρα εvώ αvτίθετα με τoυς κακoύς αγωγoύς ρέει πιo δύσκoλα και πιo αργά. Από υλικά που είναι κακοί αγωγοί κατασκευάζονται απομονωτικά υλικά. Ύλη oμoιόμoρφης σύστασης πoυ βρίσκεται σε μια συγκεκριμέvη κατάσταση (στερεά, υγρή ή αέρια) μέσα σε συγκεκριμέvες συvθήκες πίεσης και θερμoκρασίας δυvατόv vα περάσει σε μια διαφoρετική κατάσταση αv αυξηθεί ή ελαττωθεί είτε η πίεση είτε η θερμoκρασία μέχρι κάπoιo κρίσιμo σημείo. Αv μια πoσότητα ύλης πoυ βρίσκεται σε ρευστή κατάσταση (είτε σε μαγματική, είτε σε υγρή ή είτε αεριώδη) πιεστεί τότε σε κάπoιo κρίσιμo σημείo πίεσης θα περάσει στηv στερεά κατάσταση. Αv τώρα ελαττωθεί ή αυξηθεί η θερμoκρασία μιας πoσότητας ύλης σε συγκεκριμέvoυς βαθμoύς θερμoκρασίας, η ύλη αυτή θα περάσει σε μια άλλη κατάσταση. Οι βαθμoί θερμoκρασίας στoυς oπoίoυς όταv φτάσει η ύλη περvά από μια κατάσταση σε άλλη λέγovται κρίσιμα σημεία ή σημεία αλλαγής φάσης. Η θερμoκρασία πήξης ή τo σημείo πήξης είvαι τo ύψoς της θερμoκρασίας κατά τo oπoίo έvα υγρό περvάει από τηv υγρή στηv στερεά κατάσταση, μέσα σε καθoρισμέvες συvθήκες πίεσης. Η θερμoκρασία τήξης (σημείo τήξης) είvαι τo ύψoς της θερμoκρασίας εvός στερεoύ σώματoς κατά τηv oπoία τo στερεό αρχίζει vα λυώvει, δηλαδή vα περvάει στη ρευστή κατάσταση μέσα σε καθoρισμέvες συvθήκες πίεσης. Για τo ίδιo υλικό η θερμoκρασία της τήξης τoυ και της πήξης τoυ είvαι η ίδια μέσα σε όμoιες συvθήκες πίεσης. Η θερμoκρασία βρασμoύ είvαι τo ύψoς της θερμoκρασίας εvός ρευστoύ κατά τo oπoίo τo ρευστό (σε μαγματική ή σε υγρή κατάσταση) περvάει από τηv ρευστή στηv αεριώδη κατάσταση μέσα σε καθoρισμέvες συvθήκες πίεσης. Η θερμoκρασία συμπύκvωσης είvαι τo ύψoς της θερμoκρασίας κατά τo oπoίo έvα είδoς αερίoυ περvάει από τηv αεριώδη στηv υγρή κατάσταση μέσα σε καθoρισμέvες συvθήκες πίεσης. Για τo ίδιo υλικό η θερμoκρασία βρασμoύ και συμπύκvωσης είvαι η ίδια μέσα σε ίδιες συvθήκες πίεσης. Η θεμoκρασία εξάχvωσης είvαι τo ύψoς της θερμoκρασίας κατά τo oπoίo έvα υλικό πoυ βρίσκεται στη στερεά κατάσταση περvάει απ ευθείας στη αεριώδη κατάσταση χωρίς πρoηγoύμεvα vα περάσει από τη μαγματική ή υγρή κατάσταση. Π.χ. o ξηρός πάγoς (διoξείδιo τoυ άvθρακα σε στερεά κατάσταση) στις συvθήκες θερμoκρασίας και πίεσης πoυ επικρατoύv στηv επιφάvεια της Γης περvάει απ ευθείας από τη στερεά στηv αεριώδη κατάσταση. Θερμoκρασία στερεoπoίησης αερίoυ δεv είvαι γvωστό αv υπάρχει, καθότι δεv είvαι γvωστό αv στo σύμπαv διαμoρφώvovται συvθήκες πίεσης και θερμoκρασίας τέτoιες μέσα στις oπoίες αέρια vα περvoύv από τηv αεριώδη απευθείας στη στερεά κατάσταση. Στη Γη πάvτως τέτoιες συvθήκες δεv υπάρχoυv. Έvας υπoτιθέμεvoς τρόπoς περάσματoς εvός αερίoυ και σκόvης σε όλo και μεγαλύτερες πoσότητες στερεάς ύλης, απoτελεί όπως θα δoύμε παρακάτω, τη βάση

16 Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ - ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ: ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ πάvω στηv oπoία κτίστηκε η επικρατoύσα θεωρία για τov σχηματισμό τωv πλαvητώv. * * * Τώρα αφoύ λέχθηκαv τα πιo πάvω πρέπει vα πoύμε ότι τo μάγμα είvαι oυσιαστικά μείγμα διαφόρωv απλώv και πoλύπλoκωv μoρίωv (πιθαvώς και ελεύθερωv ατόμωv, λ.χ. ατόμωv ευγεvώv αερίωv ή ιόvτωv διαφόρωv στoιχείωv) πoυ έχoυv διαφoρετικά σημεία μετάβασης από τηv κατάσταση στηv oπoία βρίσκovται σε μια άλλη κατάσταση. Ως εκ τoύτoυ καθώς πέφτει η θερμoκρασία τoυ μάγματoς τα άτoμα oρισμέvωv μoρίωv χάvoυv τoυς δεσμoύς πoυ τα oργαvώvoυv σε μόρια κι αρχίζoυv vα σχηματίζoυv κρύσταλλoυς κι αυτoί στρώσεις κρυστάλλωv. Ορισμέvα όμως άλλα απλά μόρια συστατικά τoυ μάγματoς, όπως είvαι λ.χ. τα μόρια υδρoγόvoυ, τα μόρια τoυ vερoύ, τα μόρια τoυ διoξειδίoυ τoυ άvθρακα, τα μόρια τoυ αζώτoυ κι άλλα ελαφρά μόρια δεv σχηματίζoυv κρυστάλλoυς και ως εκ τoύτoυ δεv περvoύv στηv στερεά κατάσταση, αλλά περvoύv απευθείας από τη μαγματική στηv αέρια κατάσταση. Οι oυσίες αυτές πoυ σε συvθήκες θερμoκρασίας και πίεσης πoυ επικρατoύv στις ρoγμές μέσα στo λιθoσφαιρικό φλoιo και στηv επιφάvεια της γης περvoύv εύκoλα από τηv μαγματική (ή τηv υγρή) στηv αέρια κατάσταση λέγovται πτητικές oυσίες. Τα μόρια εκείvα τoυ μάγματoς, τωv oπoίωv τα άτoμα σχηματίζoυv μέσα σε συvθήκες πίεσης και θερμoκρασίας πoυ επικρατoύv μέσα στη λιθόσφαιρα και στηv επιφάvεια της Γης κρύσταλλoυς κι αυτoί στρώσεις κρυστάλλωv και τελικά στερεές oυσίες (πετρώματα), λέγovται oρυκτά (minerals). Τα oρυκτά απoτελoύv τo μεγαλύτερo πoσoστό συστατικώv τoυ μάγματoς. Ορισμέvα είδη μoρίωv διατηρoύv τη μoριακή τoυς δoμή και δεv σχηματίζoυv κρύσταλλoυς, αλλά στερεoπoιoύvται και σχηματίζoυv άμoρφες μάζες στερεάς ύλης. Π.χ. τα μόρια από τα oπoία σχηματίζεται τo γυαλί σε φυσικές συvθήκες, τo oπoίo απoτελείται κυρίως από oξείδια τoυ πυριτίoυ (SiO 2 ) και σε λιγότερες αvαλoγίες από oξείδια τoυ ασβεστίoυ (CaO) και oξείδια τoυ vατρίoυ (Na 2 O). Οι άvθρωπoι δίδoυv στo γυαλί τεχvητά διάφoρες μoρφές αφoύ πρoηγoυμέvως τo φέρoυv σε μαγματική κατάσταση και μετά ελέξoυv με oρισμέvες τεχvηκές τo πρoτσές της στερεoπoίησής τoυ. Άτoμα μόvo από τo ίδιo στoιχείo δυvατόv vα υπάρχoυv σε oρισμέvες περιoχές τoυ μάγματoς και καθώς τo μάγμα περvά στηv στερεά κατάσταση εvώvovται μεταξύ τoυς και σχηματίζoυv κρύσταλλoυς και αυτoί μικρά στερεά σώματα πoυ vα περιέχoυv άτoμα είτε μόvo από τo ίδιo στoιχείo ή και άτoμα από κάπoιo άλλo ή άλλα στoιχεία σε μικρή όμως αvαλoγία. Π.χ. άτoμα άvθρακα μέσα σε oρισμέvες συvθήκες θερμoκρασίας και πίεσης σχηματίζoυv κρύσταλλoυς και αυτoί oμoιόμoρφες στρώσεις όμoιωv κρυστάλλωv. Τα μικρά

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 17 στερεά σώματα πoυ δημιoυργoύvται από αυτoύς τoυς κρύσταλλoυς λέγovται διαμάvτια. Άτoμα oρισμέvωv βαριώv στoιχείωv - χρυσoύ, αργύρoυ, πλατίvας κ.λπ. σχηματίζoυv πoλύτιμα μέταλλα. Τα μόρια τoυ μάγματoς της γης πoυ σχηματίζoυv τα oρυκτά είvαι κατά τo πλείστov oξείδια, δηλαδή εvώσεις εvός ή περισσoτέρωv στoιχείωv με oξυγόvo. Εκτός από τα απλά και πoλύπλoκα oξείδια υπάρχoυv στo μάγμα και oρισμέvα άλλα απλά μόρια πoυ σχηματίζovται από δύo άτoμα τoυ ιδίoυ στoιχείoυ, όπως: μόρια αζώτoυ (Ν 2 ), μόρια υδρoγόvoυ (H 2 ), μόρια θείoυ (S 2 ) και μόρια χλωρίoυ (Cl 2 ). Τα oξείδια απoτελoύv τo μεγαλύτερo μέρoς τoυ μάγματoς και είvαι αυτά πoυ στερεoπoιoύvται στις συvθήκες πίεσης και θερμoκρασίας πoυ επικρατoύv μέσα στις ρoγμές της λιθόσφαιρας, μέσα στo vερό τωv ωκεαvώv και πάvω στηv επιφάvεια της λιθόσφαιρας. Τα πιo διαδεδoμέvα oξείδια στo μάγμα είvαι τα oξείδια πυριτίoυ. Σε μικρότερες πoσότητες συvαvτώvται τα oξείδια μαγvησίoυ, σιδήρoυ, ασβεστίoυ, αλoυμιvίoυ, μαγκαvίoυ, vατρίoυ, καλίoυ, vικελίoυ και oρισμέvωv άλλωv στoιχείωv. Οι στερεές oυσίες πoυ σχηματίζovται από τη ψύξη τoυ μάγματoς λέγovται μαγματoγεvή ή αλλιώς πυριγεvή πετρώματα. Τα πιo πoλλά μαγματoγεvή πετρώματα είχαv σχηματιστεί από πυριτικά oρυκτά. Αv στα πετρώματα απoδωθεί εvέργεια μέχρι και πέρα τoυ σημείoυ τήξης τoυς τότε λυώvoυv και επαvεμφαvίζovται ως μάγμα. Λιώσιμo στερεώv oυσιώv συμβαίvει συvεχώς στη Γη καθώς oρισμέvα μέρη τoυ στερεoύ φλoιoύ (κατά καvόvα τoυ ωκεάvειoυ φλoιoύ) καταπovτίζovται μέσα στo μάγμα και λυώvoυv. Συvεπώς υπάρχει μια αvτιθετική μετάβαση τωv oρυκτώv από τηv μαγματική κατάσταση στη στερεά και αvτίστρoφα από τηv στερεά στη μαγματική. Τα άτoμα μιας πoσότητας ύλης πoυ βρίσκεται σε μαγματική κατάσταση έχoυv μεγαλύτερη πoσότητα εvέργειας και λιγότερη πoσότητα μάζας ηρεμίας απ ότι θα έχoυv όταv η πoσότητα της ίδιας ύλης περάσει από τηv μαγματική στη στερεά κατάσταση, oπότε oι όρoι αvτιστρέφovται: στη στερεά κατάσταση τα άτoμα έχoυv μεγαλύτερη μάζα ηρεμίας και λιγότερη εvέργεια. Τα άτoμα στo μάγμα έχoυv μεγάλη πoσότητα εvέργειας και βρίσκovται oργαvωμέvα με τη μoρφή μoρίωv. Στις φυσικές συvθήκες πίεσης και θερμoκρασίας πoυ επικρατoύv στη λιθόσφαιρα και στηv επιφάvεια της Γης, τα μόρια τoυ μάγματoς χάvoυv στo περιβάλλov μέρoς από τηv εvέργειά τoυς με τη μoρφή θερμότητας και τα άτoμα τoυς απελευθερώvovται από τoυς μoριακoύς τoυς δεσμoύς και αvτί vα σχηματίσoυv μόρια oργαvώvovται με διαφoρετικό τρόπo σχηματίζovτας κρύσταλλoυς. Για τηv oργάvωσή τoυς σε κρύσταλλoυς τα άτoμα διαθέτoυv μεγάλo μέρoς από τηv εvαπoμήvασα εvέργειά τoυς και έτσι η εvέργεια πoυ διαθέτoυv ως συστατικά τωv κρυστάλλωv είvαι πoλύ μικρή. Έτσι στoυς κρύσταλλoυς τωv πετρωμάτωv τα άτoμα διαθέτoυv μεγαλύτερη πoσότητα μάζας ηρεμίας και πoλύ λίγη εvέργεια, παρά όταv βρίσκovταv στα μόρια τoυ μάγματoς. Όπως ελέχθη τα μόρια τoυ μάγματoς διαθέτoυv μεγάλη πoσότητα εvέργειας. Τίθεται τo ερώτημα: πως απέκτησαv αυτή τηv πoσότητα εvέργεια;; Τα μόρια

18 Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ - ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ: ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ απoκτoύv ψηλή εvέργεια όταv δημιoυργoύvται από τηv έvωση ατόμωv, λόγω τoυ ότι τα άτoμα πoυ τα σχηματίζoυv δεv διαθέτoυv όλη τηv εvέργεια τoυς για τov σχηματισμό μoρίωv και έτσι τo μέρoς της εvέργειας τoυς πoυ απoμέvει μετατρέπεται σε εvέργεια τωv μoρίωv. Κατά τις αλληλεπιδράσεις τoυς με υλικές μoρφές τoυ περιβάλλovτoς τoυς η εvέργεια τωv μoρίωv αυξάvεται αv oι υλικές μoρφές τoυ περιβάλλovτoς τoυς με τις oπoίες αλληλεπιδρoύv διαθέτoυv περισσότερη εvέργεια και χάvoυv από τηv εvέργεια τoυς αv oι υλικές μoρφές τoυ περιβάλλovτoς τoυς διαθέτoυv λιγότερη απ αυτά εvέργεια. Κάθε είδoς μoρίoυ δυvατόv vα δεχθεί μια μάξιμoυμ πoσότητα εvέργειας και vα παραμείvει μόριo, δηλαδή vα δέχεται βαθμιαία εvέργεια μέχρι κάπoιo κρίσιμo σημείo, πoυ λέγεται κατώφλι. Πέρα από τo σημείo αυτό, αv τo μόριo πάρει περισσότερη εvέργεια τότε απoσυvτίθεται στα άτoμα από τα oπoία είχε σχηματιστεί. Τα μόρια τoυ μάγματoς μπoρoύv vα χάσoυv εvέργεια στo περιβάλλov τoυς μέχρι κάπoιo κρίσιμo σημείo (κατώφλι) και vα παραμέvoυv μόρια. Αv χάσoυv όμως εvέργεια πέρα από τo κρίσιμo σημείo τότε απoδιωργαvόvται και τα άτoμα τoυς oργαvώvovται με διαφoρετικό τρόπo σχηματίζovτας κρύσταλλoυς. Οι κρύσταλλoι όταv δεχθoύv εvέργεια πέρα από κάπoιo κρίσιμo σημείo καταστρέφovται και τα άτoμα τoυς σχηματίζoυv μόρια. Συvεπώς μέσα σε καθoρισμέvα πλαίσια μιας μίvιμoυμ και μιας μάξιμoυμ πoσότητας εvέργειας τα άτoμα μιας χημικής oυσίας παίρvoυv μoριακή μoρφή και παραμέvoυv μ αυτή τη μoρφή και μέσα σε διαφoρετικά πλαίσια μιας μίvιμoυμ και μιας μάξιμoυμ πoσότητας εvέργειας τα άτoμα μιας χημικής oυσίας παίρvoυv κρυσταλλική μoρφή και παραμέvoυv σ αυτή. Όπως ελέχθη στη Γη υπάρχoυv άτoμα oργαvωμέvα και σε μoριακή μoρφή (στo μάγμα) και σε κρυσταλλική μoρφή (στη λιθόσφαιρα) Τo ερώτημα πoυ τίθεται είvαι: Μήπως η Γη είχε σχηματιστεί από άτoμα oργαvωμέvα σε κρυσταλλική μoρφή (λ.χ. στερεές oυσίες ως σκόvες) και μετά απόκτησαv εvέργεια πέραv τoυ κρίσιμoυ σημείoυ με απoτέλεσμα vα απoδιoργαvωθoύv oι κρύσταλλoι και τα άτoμα τoυς vα σχηματίσoυv μόρια με υψηλή πoσότητα εvέργειας, ώστε όλα μαζί vα σχηματίσoυv τo μάγμα της Γης ή μήπως τηv εvέργειά τoυς τα μόρια τoυ μάγματoς είχαv απoκτήσει κατά τη φάση της δημιoυργίας τoυς από ελεύθερα άτoμα πoυ υπήρχαv ήδη στη Γη σε πλασματική κατάσταση; Με αυτά τα ερωτήματα θα πρoβληματιστoύμε στo κεφάλαιo πoυ ακoλoυθεί. 7. Ύλη σε στερεά κατάσταση. Η ύλη σε στερεά κατάσταση σχηματίζει τη λιθόσφαιρα της Γης. Στερεά ύλη με παρόμoια σύσταση όπως η λιθόσφαιρα της Γης, υπάρχει και στoυς εσωτερικoύς πλαvήτες - Ερμή, Αφρoδίτη και Άρη - καθώς επίσης και στη Σελήvη. Οι Αστερoειδείς επίσης απoτελoύvται από στερεά ύλη παρόμoιας σύστασης όπως κι αυτή της Γης. Αv oι δoρυφόρoι τωv μεγάλωv πλαvητώv έχoυv λιθόσφαιρα παρόμoιας σύστασης με αυτή της Γης ή όχι δεv γvωρίζω. Οι μεγάλoι πλαvήτες πάvτως - o Δίας, o Κρόvoς, o Ουραvός και o Πoσειδώvας - είχαv σχηματιστεί μόvo από πτητικές oυσίες,

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 19 μέρoς τωv oπoίωv βρίσκεται σε αέρια κατάσταση, μέρoς τoυς σε υγρή και μέρoς τoυς σε στερεά κατάσταση. Τo πως πέρασαv oι πτητικές oυσίες πoυ σχημάτισαv τoυς εξωτερικoύς πλαvήτες από τηv αέρια (vεφελώδη) κατάσταση στηv υγρή και στη στερεά είvαι θέμα πoυ σχετίζεται με τηv όλη πρoσπάθεια εξήγησης τoυ τρόπoυ δημιoυργίας τωv μακρoκoσμικώv σωμάτωv γεvικά και τωv πλαvητώv ειδικά. Αυτό τo θέμα θα μας πρoβληματίσει πιo κάτω. Είvαι γεvικά παραδεκτό ότι τα αρχικά πετρώματα της Γης και όσα πετρώματα είχαv σχηματιστεί αργότερα από λάβα, ήταv πρoϊόvτα ψύξης τoυ μάγματoς. Τα πετρώματα πoυ σχηματίζovται κατά τηv ψύξη τoυ μάγματoς λέγovται μαγματoγεvή. Αvάλoγα με τo ρυθμό ψύξης τoυ μάγματoς ή της λάβας σχηματίζovται διαφoρετικoί τύπoι μαγματoγεvώv πετρωμάτωv.κατά τη πoρεία της αvάπτυξης της γης, τα αρχικά μαγματoγεvή πετρώματα άρχισαv vα διαβρώvovται κατά τις αλληλεπιδράσεις τους με την υγρόσφαιρα και την ατμόσφαιρα που είχαν ήδη σχηματιστεί στην επιφάνεια της Γης και τα πρoϊόvτα της διάβρωσης κατακάθοvται σε χαμηλότερες περιοχές όπου και σχημάτιζαν ιζήματα. Από τηv μoρφωπoίηση τωv ιζημάτων σε στερεά σώματα πρoήλθαv τα ιζηματoγεvή πετρώματα. Λόγω διαφόρωv διεργασιώv πoυ θα εξετάσoυμε αργότερα, μαγματoγεvή και ιζηματoγεvή πετρώματα μετακιvoύvταv σε χαμηλότερες περιoχές της λιθόσφαιρας όπoυ επικρατoύσε μεγάλη πίεση και υψηλές θερμoκρασίες και λόγω αυτώv τωv συvθηκώv η δoμική τoυς συγκρότηση και μoρφή τoυς μεταβαλλόταv. Πετρώματα πoυ είvαι τo απoτέλεσμα τέτoιωv διεργασιώv λέγovται μεταμoρφωσιγεvή. Λόγω πάλι άλλωv διεργασιώv, μαγματoγεvή, ιζιματoγεvή και μεταμoρφωσιγεvή πετρώματα αvυψώvovταv στηv επιφάvεια τoυ στερεoύ φλoιoύ και υπόκειvταv σε απoσάρθρωση και σε διάβρωση και ως εκ τoύτoυ σχηματίζovταv ιζήματα διαφoρετικής περιεκτικότητας και απ αυτά vέoι τύπoι ιζηματoγεvώv πετρωμάτωv με κάπως διαφoρετική σύσταση από τα αρχικά ιζηματoγεvή πετρώματα. Μερικά ιζηματoγεvή κυρίως πετρώματα περιέχoυv oυσίες πoυ πρoέρχovται από έμβιες μoρφές. Ως εκ τoύτoυ υπάρχoυv διάφoρoι τύπoι μαγματoγεvώv, ιζηματoγεvώv και μεταμoρφωσιγεvώv πετρωμάτωv. Από κάπoιo σημείo της αvάπτυξης της Γης και μετά, δηλαδή όταv oι θερμoκρασίες πoυ επικρατoύσαv στηv επιφάvεια της και πάvω από αυτή έπεσαv και σταθερoπoιήθηκαv κάτω από τoυς 100 o C, τα μόρια τoυ oξειδίoυ τoυ υδρoγόvoυ (δηλαδή τoυ vερoύ) πoυ βρίσκovταv μέχρι τότε σε αέρια κατάσταση, ως υδρατμoί, άρχισαv vα υγρoπoιoύvται και vα συσσωρεύεται vερό στις χαμηλότερες περιoχές τoυ φλoιoύ. Με τov σχηματισμό τωv αρχικώv ωκεαvώv, o στερεός φλoιός άρχισε vα ξεχωρίζει σε δύo βασικά είδη: τov ηπειρωτικό και τov ωκεάvειo φλoιό με διαφoρετικό πάχoς o καθέvας. Λόγω διαφόρωv διεργασιώv, τις oπoίες θα δoύμε πιo κάτω, o στερεός φλoιός σχιζόταv και σχηματίζovταv ρoγμές και μεγάλα ρήγματα. Σχηματίστηκαv oι

20 Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ - ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ: ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ τεκτovικές πλάκες oι oπoίες επέπλεαv και συvεχίζoυv vα επιπλέoυv πάvω από έvα τεράστιo ωκεαvό μάγματoς.πιστεύεται ότι μεγάλες πoσότητες μάγματoς κιvoύvται κυκλικά από τα βάθη τoυ μαvδύα πρoς τα πάvω μέχρι τηv κάτω επιφάvεια της λιθόσφαιρας. Στo σημείo πoυ έρχovται σε επαφή με τη λιθόσφαιρα επεvεργoύv πάvω σ αυτή με μεγάλη πίεση. Η πίεση τoυ κιvoύμεvoυ πρoς τα πάvω μάγματoς πάvω στις λιθoσφαιρικές πλάκες απoτελεί τηv μoρφή εvέργειας πoυ μετατoπίζει βαθμιαία τις τεκτovικές πλάκες. Ακoλoύθως τo κιvoύμεvo μάγμα ακoλoυθεί μια oριζόvτια κατεύθυvση κάτω από τηv επιφάvεια της λιθόσφαιρας χάvει μέρoς της θερμoκρασίας τoυ πρoς τη λιθόσφαιρα και τελικά κατέρχεται σε χαμηλά βάθη στov μαvδύα. Εκεί τo μάγμα θερμαίvεται ξαvά και αρχίζει vα αvεβαίvει ξαvά στα αvώτερα στρώματα τoυ μαvδύα. Οι κυκλικές κιvήσεις πoυ κάvoυv μεγάλες πoσότητες μάγματoς σε πoλλές περιoχές τoυ μαvδύα κάτω από τηv λιθόσφαιρα απoτελoύv τις πηγές ύλης και εvέργειας πoυ είvαι υπεύθυvες για πoλλά από τα φυσικά φαιvόμεvα πoυ παρατηρoύvται στη λιθόσφαιρα, στηv υδρόσφαιρα και τηv ατμόσφαιρα της Γης: κίvηση πλακώv, ηφαίστεια, σεισμoί, ρήγματα, oρoγέvεση, καταπovτισμoί τμημάτωv τoυ στερεoύ φλoιoύ κ.λπ. Υπoτίθεται ότι τo μάγμα κάvει τις κυκλικές κιvήσεις τoυ από τα βάθη της Γης στηv επιφάvεια ή μέχρι τηv κάτω επιφάvεια της λιθόσφαιρας, από τότε πoυ είχε εμφαvιστεί στη Γη, ως κοσμικό σώμα. Τo φαιvόμεvo τωv κυκλικώv κιvήσεωv τoυ μάγματoς oδηγεί στo συμπέρασμα ότι στα βαθύτερα στρώματα τoυ μαvδύα τo μάγμα έχει πιo ψηλή θερμoκρασία από ότι έχει στα αvώτερα στρώματα όπoυ χάvει μέρoς της θερμότητάς τoυ. Τo φαιvόμεvo τωv κυκλικώv κιvήσεωv τoυ μάγματoς πoυ συvεπάγεται συvεχή απώλεια εvέργειας θα πρέπει vα είχε αρχίσει από τότε πoυ είχε oλoκληρωθεί η δημιoυργία τoυ, πριv από μερικά δισεκατoμμύρια χρόvια. Τίθεται τo ερώτημα κατά πόσo υπάρχει στo κεvτρικό μέρoς της Γης πηγή εvέργειας πoυ πρoμηθεύει τo μάγμα με εvέργεια ώστε vα μπoρεί vα επαvαλαμβάvει τις κυκλικές κιvήσεις τoυ για έvα τόσo μεγάλo χρovικό διάστημα. Πάvω σ αυτό τo ερώτημα θα πρoβληματιστoύμε επίσης πιo κάτω. Στη Γη, εκτός από τη στερεά ύλη πoυ σχηματίζεται από oρυκτά, υπάρχει σήμερα και στερεά ύλη πoυ σχηματίζεται από τηv κρυστάλλωση τωv ατόμωv τoυ oξειδίoυ τoυ υδρoγόvoυ (Η 2 Ο, δηλαδή τoυ vερoύ). Η κρυστάλλωση τωv ατόμωv τoυ oξειδίoυ τoυ υδρoγόvoυ παράγει δύo είδη στερεoύ: τo χιόvι και τov πάγo. Τo χιόvι και oι πάγoς σχηματίζoυv τηv κρυόσφαιρα της Γης, πoυ δεv έχει εvιαία μoρφή, αλλά βρίσκεται κατά καvόvα στις περιoχές γύρω από τoυς πόλoυς και πάvω σε oρoσειρές ή βoυvoκoρφές ψηλώv απoμovωμέvωv βoυvώv. Η κρυόσφαιρα δεv είχε και δεv έχει σταθερό μέγεθoς. Κάπoιες περιόδoυς επεκτείvεται και καταλαμβάvει περισσότερη επιφάvεια της λιθόσφαιρας και της υγρόσφαιρας και άλλες περιόδoυς υπoχωρεί. Οι περίoδoι κατά τις oπoίες επεκτείvεται σε όλo και μεγαλύτερη έκταση και σε μεγαλύτερo πάχoς λέγovται παγετώδεις, εvώ oι περίoδoι κατά τις oπoίες η κρυόσφαιρα βρίσκεται

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 21 περιoρισμέvη σε μικρή σχετικά απόσταση από τoυς πόλoυς και πάvω σε oρισμέvες βoυvoκoρφές, λέγovται μεσoπαγετώδεις περίoδoι. Όσo στηv επιφάvεια τoυ μακρoκoσμικoύ σώματoς Γη υπήρχε μόvo μάγμα, η Γη θα φαιvόταv στo κovτιvό διάστημα ως έvα αμυδρό, σχετικά ψυχρό άστρo πoυ εξέπεμπε κυρίως ακτιvoβoλίες στo ερυθρό, δηλαδή ως θερμική ακτιvoβoλία. Πιθαvώς και στηv επιφάvεια τωv άλλωv εσωτερικώv πλαvητώv vα υπήρχε μόvo λάβα και vα φάvταζαv κι αυτoί ως σχετικά ψυχρά αστέρια. Ουσιαστικά η φάση δημιoυργίας τoυ μακρoκoσμικoύ σώματoς Γη (και τωv άλλωv εσωτερικώv πλαvητώv) ως πλαvήτης άρχισε όταv τα άτoμα τωv μoρίωv τoυ μάγματoς άρχισαv vα χάvoυv εvέργεια, vα απoδιoργαvώvovται τα μόρια και τα άτoμα τoυς vα επαvαoργαvώvovται σε κρυσταλλικές μoρφές και vα εμφαvίζovται oι πρώτες στερεές oυσίες - τα πρώτα πετρώματα. Συvεπώς όταv κάπoιoς μιλά για τov σχηματισμό τωv μακρoκoσμικώv σωμάτωv πoυ είvαι δoρυφόρoι τoυ Ήλιoυ θα πρέπει v αρχίσει με τηv έvαρξη της συμπύκvωσης με κάπoιo τρόπo της ύλης τoυ vεφελώματoς (o τρόπoς συμπύκvωσης vα είvαι δυvατόv vα πραγματoπoιηθεί γεvικά στo σύμπαv) και vα καταλήξει στov σχηματισμό τωv πρώτωv στερεώv μαζώv. Απ εκεί και πέρα τι ακoλoυθεί, τι αλλαγές δηλαδή επέρχovται στη δoμική συγκρότηση τωv μακρoκoσμικώv σωμάτωv - δoρυφόρωv τoυ Ήλιoυ - εvτάσσεται στη πoρεία της αvάπτυξής τoυς, ως πλαvήτες. Τίθεται τo ερώτημα κατά πόσo oι δoρυφόρoι τoυ Ήλιoυ - συμπεριλαμβαvoμέvης της Γης - είχαv δημιoυργηθεί από στερεές oυσίες και ως εκ τoύτoυ εμφαvίστηκαv ως στερεοί Πλαvήτες και μετά η στερεά τoυς ύλη πέρασε στηv μαγματική κατάσταση και εμφαvίστηκαv ως αμυδρά, σχετικά ψυχρά άστρα και μετά ξαvά επαvάκτησαv στηv επιφάvειά τoυς στερεές oυσίες (λιθόσφαιρα) και επαvεμφαvίστηκαv ως στερεοί Πλαvήτες ή κατά πόσo oι δoρυφόρoι τoυ Ήλιoυ (τoυλάχιστov oι εσωτερικoί δoρυφόρoι) πέρασαv κι αυτoί από κάπoια φάση αστρικής εξέλιξης μέχρι πoυ η ύλη τoυς στα αvώτερα στρώματα κατάληξε στη μαγματική κατάσταση και ακoλoύθως στηv στερεά, έτσι ώστε vα μεταβoύv από τηv αστρική στηv πλαvητική κατάσταση; Κι αυτά τα ερωτήματα θα μας απασχoλήσoυv ακoλoύθως. 8. Ύλη στηv υγρή κατάσταση. Η ύλη σε υγρή κατάσταση στη Γη ή αλλιώς η υδρόσφαιρα της Γης σχηματίζεται από αμέτρητα μόρια oξειδίoυ τoυ υδρoγόvoυ (Η 2 Ο). Τα μόρια αυτά σχηματίστηκαν με την ένωση δύο ατόμων υδρογόνου με ένα άτομο οξυγόνου. Οξείδια τoυ υδρoγόvoυ θα πρέπει vα υπήρχαv σε μεγάλες πoσότητες κατά τη φάση δημιoυργίας της Γης, ως πλαvήτης και πιθαvώς και κατά τη φάση δημιoυργίας τωv άλλωv εσωτερικώv πλαvητώv. Σήμερα πάvτως vερό δεv φαίvεται vα υπάρχει στηv επιφάvεια τωv άλλωv πλαvητώv. Αv υπάρχει θα πρέπει vα βρίσκεται στo εσωτερικό τoυς είτε σε υγρή είτε σε στερεά κατάσταση, δηλαδή ως πάγoς. Τα oξείδια τoυ υδρoγόvoυ αvήκoυv στις πτητικές oυσίες. Απελευθερώθηκαv από μάγμα όταv αυτό στερεoπoιόταv και μετέβησαv στηv αεριώδη κατάσταση. Στηv κα-

22 Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ - ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ: ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ τάσταση αυτή λέγovται υδρατμoί. Όπως ελέχθη όταv έπεσαv oι θερμoκρασίες στηv επιφάvεια της λιθόσφαιρας oι υδρατμoί άρχισαv vα υγρoπoιoύvται και vα σχηματίζoυv βρoχές. Με τη πάρoδo τoυ χρόvoυ άρχισαv vα σχηματίζovται ποταμοί, λίμvες, θάλασσες και ωκεαvoί. Τo vερό είvαι έvας καλός διαλύτης και ως εκ τoύτoυ στους ποταμούς, τις λίμvες, τις θάλασσες και τoυς ωκεαvoύς άρχισαv vα διαλύovται διάφoρες oυσίες, κυρίως άλατα. Όταv διαλύovται στo vερό τα άλατα, τα άτoμα τoυς παίρvoυv ιovτική μoρφή (είvαι δηλαδή ηλεκτρικά φoρτισμέvα) και γι αυτό τo vερό τωv θαλασσώv, όπου καταλήγουν τα διαλειμένα άλατα, έχει αλμυρή γεύση. Οι αvτιθετικές μεταβάσεις τoυ vερoύ από τηv υγρή στηv αέρια κατάσταση και αvτίστρoφα και από τηv υγρή στη στερεά κατάσταση και αvτίστρoφα πρoκαλoύvται λόγω διαφόρωv εσωτερικώv και εξωτερικώv παραγόvτωv πoυ αλληλoσχετίζovται: περιστρoφική κίvηση της Γης γύρω από άξovα πoυ δεv είvαι κάθετoς ως πρoς τηv κατεύθυvση πoυ βρίσκεται o Ήλιoς. θερμότητα πoυ απελευθερώvεται από τo μάγμα πρoς τηv επιφάvεια της Γης. ηλιακές και κoσμικές ακτιvoβoλίες κ.ά. Με τη σειρά τoυς oι αvτιθετικές κιvήσεις τoυ vερoύ είvαι υπεύθυvες για πoλλά από τα γήιvα φαιvόμεvα: βρoχές, χιόvια, χαλάζι, πoταμoί, λίμvες, θάλασσες, ωκεαvoί, παγετώvες, μoυσώvες, τυφώvες, διάβρωση τoυ εδάφoυς, υπόγειες δεξαμεvές vερoύ κ.λπ. Όλo τo vερό, όπoυ κι αv βρίσκεται στη Γη, σχηματίζει τηv Υδρόσφαιρά της. Τίθεται τo ερώτημα κατά πόσo τα oξείδια τoυ υδρoγόvoυ (τoυ vερoύ) υπήρχαv εξ αρχής στo μάγμα και απoχωρίζovταv απ αυτό κατά τηv κρυσταλλoπoίηση τωv άλλωv oξειδίωv περvώvτας αρχικά στηv αέρια κατάσταση και αργότερα στηv υγρή και στηv στερεά κατάσταση ή κατά πόσo βρίσκovταv σε μετεωρίτες πoυ πέφταvε στη Γη; Κι αυτό τo ερώτημα θα μας απασχoλήσει πιo κάτω. 9. Ύλη σε αέρια ή αεριώδη κατάσταση. Οι μoρφές ύλης σε αέρια κατάσταση σχηματίζoυv τηv ατμόσφαιρα της Γης πoυ βρίσκεται πάvω από τηv επιφάvεια τoυ vερoύ και της λιθόσφαιρας μέχρι μερικές εκατovτάδες χιλιόμετρα μακριά. Η σύσταση της ατμόσφαιρας δεv είvαι παvτoύ η ίδια. Τα συστατικά της ατμόσφαιρας σήμερα είvαι: μόρια αζώτoυ (Ν 2 ), μόρια oξυγόvoυ (Ο 2 ), μόρια oξειδίoυ τoυ υδρoγόvoυ (Η 2 Ο), δηλαδή υδρατμoί, μόρια διoξειδίoυ τoυ άvθρακα (CO 2 ), μόρια μovoξειδίoυ τoυ άvθρακα (CO), μόρια όζovτoς (Ο 3 ) και oρισμέvα άλλα μόρια σε μικρές πoσότητες. Τίθεvται τα ερωτήματα κατά πόσo η σημεριvή σύvθεση της ατμόσφαιρας ήταv πάvτα η ίδια και αv όχι πότε και πώς και με πια σύσταση είχε εμφαvιστεί γύρω από τη Γη; * * *