Θεατρικά κείμενα των μαθητών τα οποία δημιουργήθηκαν μέσα από αυτοσχεδιασμούς Ιδέα, σύλληψη, σύνθεση κειμένων οι μαθητές του ΣΤ1 και ΣΤ2 34
Δύο οικογένειες Ιάσονας= Είσαι μια ηλίθια, μια αποτυχημένη! Ένα τίποτα, ένα μηδενικό! (παρά πολύ νευριασμένα) Αναστασία= Ντροπή σου! Κάθεσαι και με βρίζεις μπροστά στα ίδια μας τα παιδιά και δε σου καίγεται καρφάκι! Αμ το άλλο που το πας; Βρίζεις εμένα; που σου μεγαλώνω τα παιδιά κι εσύ γυρνάς από καφενείο σε σκυλάδικο και κάνεις χαβαλέ! Ιάσονας= Μάζεψε το βρωμόστομά σου γιατί θα σου αστράψω καμιά σφαλιάρα!(εξοργισμένα) Φοίβος= Σταματήστε να τσακώνεστε επιτέλους! Αλέξης= Καλά σας λέει! Σεβαστείτε, τουλάχιστον εμάς που είμαστε μικρά παιδιά! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ ---------------------------------------------------------- Χρυσηίδα= Ντροπή σου! Τι βαθμοί είναι αυτοί; Είσαι ένα σκουλήκι του κόσμου! Ανάθεμα την ώρα που 35
σε γέννησα! Νίκος= Καλά σου λέει η μάνα σου! Σκουπίδι του κόσμου! Ήθελα να 'ξερα πως θα καταντήσεις όταν μεγαλώσεις! Ένας εγκληματίας θα καταλήξεις! Χειρότερο μίασμα της κοινωνίας δεν υπάρχει! Θαλής= Σταματήστε επιτέλους! Συνέχεια με μαλώνετε! τίποτα άλλο δεν έχετε να μου πείτε; Χρυσηίδα= Μου έφαγες τα συκώτια! Νίκος= Καλά σου κάνουμε! Κανονικά θα έπρεπε να σε διώξω από το σπίτι! Θαλής= Δεν χρειάζεται φεύγω μόνος μου!(φοβησμένα & αναστατωμένα) Ο Νίκος και η Χρυσηίδα κυνηγάνε τον Θαλή έξω απ' το σπίτι Χρυσηίδα= έφυγε!!! ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 ΧΡΟΝΙΑ Ο Αλέξης με τον Φοίβο ζητάνε χρήματα από τον Ιάσονα 36
Ο Ιάσονας διαβάζει εφημερίδα Αλέξης= Μπαμπά, πρέπει να μας δώσεις χρήματα Ιάσονας= Πως τολμάς να μου μιλάς έτσι. δεν σου δίνω τίποτα να πας να δουλέψεις Φοίβος= Μη μας αναγκάσεις να σου φερθούμε άσχημα τα χρειαζόμαστε. Δώστα όλα. Ιάσονας= Τι λέτε βρε αλήτες; Από τη μάνα σας τα μάθατε αυτά; Ορμάνε επάνω του τον ρίχνουν στο πάτωμα και εκείνη την ώρα μπαίνουν η Αναστασία και η Χρυσηίδα. Αναστασία= Είσαι καλά; Ενδιαφέρομαι για εσένα κι ας είμαστε έτσι όπως είμαστε! Χρυσηίδα= Είσαι καλά; Ιάσονας= Σας παρακαλώ, πηγαίνετε με σ' ένα νοσοκομείο! Πονάω παντού! Γυναίκα τα ίδια μας τα παιδιά με χτύπησαν για να μου πάρουν λεφτά. Από καιρό με εκβίαζαν, απλώς δεν στο είπα για να μην σε ανησυχήσω! Αναστασία= Α, τους αλήτες! 37
Χρυσηίδα= Ω Θεέ μου! Τι παιδιά μεγαλώσαμε! ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 ΧΡΟΝΙΑ & 3 ΩΡΕΣ Θαλής= Τι έγινε; Εντάξει; Τα πήρατε; Αλέξης= Αναγκαστήκαμε να τον χτυπήσουμε, αλλά... (πολύ φοβισμένα) Θαλής= Τι άλλο συμβαίνει; Μου φάγατε τα συκώτια! Φοίβος= Να... απλώς δεν πήραμε τα λεφτά! (φοβισμένα) Θαλής= Τιιιιιιιιι;;;;; Βρε ηλίθιοι πόσο στόκοι μπορεί να είστε; Αφού σας το είπα τόσες φορές. Παρακολουθήστε τον να δείτε που κρύβει τα λεφτά του και μετά πάρτε τα και φύγετε. Ηλίθιοι, βλάκες!(πάρα μα πάρα πολύ νευριασμένα) (Πετάω κάτω τον Αλέξη & τον Φοίβο) Η Αναστασία με τη Χρυσηίδα και τον Νίκο σπάνε την πόρτα του κρησφύγετου των παιδιών και ορμούν μέσα 38
Νίκος= Α! εδώ είστε παλιόπαιδα. Αλήτες! Αναστασία= Ντροπή σας παλιόπαιδα! Χτυπήσατε τον πατέρα σας για να του πάρετε χρήματα! Τώρα ο πατέρα σας είναι στο νοσοκομείο! και εσείς θα καταλήξετε στην φυλακή. (στεναχωρημένη) Χρυσηίδα= χρόνια τώρα σκεφτόμουνα ότι εμείς φταίμε που τα παιδιά μας έγιναν αλήτες! το λάθος είναι δικό μας. Εμείς Νίκο τον πιέζαμε πολύ και δεν του μιλούσαμε όμορφα. Όλο ανίκανο τον φωνάζαμε. Και τι έγινε που δεν έπαιρνε καλούς βαθμούς; Εμείς τον θέλαμε επιστήμονα και τον φωνάζαμε αλήτη. Ποτέ δεν ακούσαμε τις δικές τους επιθυμίες τα όνειρα του Θαλής= Μαμά!!!! (Θαλής τρέχει στην αγκαλιά στην Χρυσηίδας) Χρυσηίδα= Γιέ μου! Πως έγινες έτσι; Νίκος= Αφήστε τα σαλιαρίσματα τώρα και ας δούμε τι θα κάνουμε εδώ που φτάσαμε. Αναστασία= Νίκο η Χρυσηίδα έχει δίκιο. Εμείς φταίμε. Κι εγώ με τον Ιάσονα ποτέ δεν λογάριασα τα 39
παιδιά. Όλο μαλώναμε και νομίζαμε ότι είναι μικρά και δεν καταλαβαίνουν. Και τα πληγώσαμε ανεπανόρθωτα. (κλαίει) Αλέξανδρος= Μην κλαίς μαμά. Φοίβος= τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν αν εμείς το θέλουμε. Θαλής= Μαμά δεν θέλω να στεναχωριέσαι. θα πάω να δουλέψω και θα βοηθήσω τον κύριο Ιάσωνα να γίνει γρήγορα καλά. Νίκος= με την αστυνομία τι θα κάνουμε; Σας ψάχνει. Θαλής= Θα παραδοθούμε μόνοι μας. Θα δηλώσουμε ότι μετανιώσαμε και από εδώ και πέρα θα αλλάξουμε τη ζωή μας. Φοίβος= Ναι, θα την κάνουμε πιο όμορφη. γεμάτη αγάπη και σεβασμό για όλους. Ε; (Κοιτάει την μητέρα του) Θαλής= Αν εσείς μας αγαπάτε και σεβαστείτε τα όνειρα μας, εμείς θα κάνουμε θαύματα! 40
τραγουδάνε Το Παπάκι του Νικόλα Άσιμου ΤΕΛΟΣ 41
«Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ» Σκηνή 1 Ακούγεται μουσική. Πρώτα μπαίνει η Μιλένα, οι φύλακες, η Γεσθουίντα και η Μαρίνα. Μετά από 3 δευτερόλεπτα οι ξεναγοί (Αλέξης, Μάνια), οι τουρίστες (Γλυκερία, Αλίκη, Μάριος, Κώστας) και οι τραμπούκοι (Δάφνη, Κλέα, Ηλίας, Τζο) βγαίνουν στη σκηνή. Η εικόνα έχει παγώσει. Μιλένα: κυρίες και κύριοι σε 3 λεπτά θα αρχίσει η ξενάγηση στο βράχο της Ακρόπολης. Γεσθουίντα: Να κάνω μια ερώτηση παρακαλώ; Μαρίνα: Παρακαλώ που είναι το ταμείο για την Ακρόπολη Εριάννα: Από κει παρακαλώ, περάστε. Οι τραμπούκοι φεύγουν Σκηνή 2. 42
Ενώ η μουσική εξακολουθεί να παίζει η εικόνα ζωντανεύει. Μόλις κλείσει η μουσική ο λόγος στους ξεναγούς και στους τουρίστες Μάνια: So here we are. This is the Parthenon, a very interesting monument in Greece! Αλέξης: It has been made in the 5 th century before Jesus Μάνια: It s built by Iktinos and Kallikratis, two really famous architects. Αλέξης: O.k. now you can take photos. Μάνια: then we ll continue with Caryatides Σκηνή 3 Οι βανδαλιστές μπαίνουν και ρίχνουν κάτω τους τουρίστες. «Καταστρέφουν» τον Παρθενώνα. Αλίκη: HEEEELP! Σφύριγμα του Παντελή, οι φύλακες τους κυνηγάνε. Παγώνει η εικόνα ακούγονται οι ανάσες τους που τρέχουν 43
Παντελής: Πιάστε τους! Σκηνή 4 Οι τραμπούκοι στο κρησφύγετο τους Κλέα: Λες να μας πιάσουν; Ηλίας: Σιγά μη μας πιάσουν Δάφνη: Κι αν μας πιάσουν τι θα γίνει Ηλίας: Όλα πήγαν όπως το σχέδιο μην ανησυχείτε Κλέα: Κι αν ήταν λάθος; Δάφνη: Δεν ήταν λάθος. Δεν μας νοιάζουν τα δικά τους μνημεία. Κλέα: Μήπως δεν είναι μόνο δικά τους; Είναι και δικά μας; Δάφνη: Ας αλλάξουμε συζήτηση Έχουμε πιο σημαντικά θέματα να ασχοληθούμε. Κλέα: Απ τα μνημεία μας; 44
Γυρνάνε απότομα τα κεφάλια τους και βλέπουν το κοινό. ΤΕΛΟΣ 45
Ο προστάτης των λουλουδιών Μουσική παγωμένη εικόνα τα λουλούδια: Ευαγγελία, Αναστασία, Θαλής, Κωνσταντίνος, Χρυσηίδα τα ποτίζει ο Στέφανος ο Γιάννης και ο Αιμίλιος περαστικοί, συζητάνε Ο Γαβριήλ και η Τίνα περπατάνε Τίνα: Αααα! Πονάω Γαβριήλ: ήρθε η ώρα; Τίνα: Ωραία! πάμε γρήγορα στο νοσοκομείο Φεύγουν Γαβριήλ:5 χρόνια μετά 46
Η Τίνα βγαίνει με τον Ανδρέα, πάνε στο σχολείο Ο Γιώργος είναι ο Δάσκαλος Διαβάζει Τίνα: Γεια σας καλό μάθημα. Γιώργος: Γεια σας Η Τίνα πάει σε ένα λουλούδι και το μαδάει Τίνα: Μ αγαπά, δεν μ αγαπά Στέφανος: Τι κάνεις; Τίνα: Μα καλά δεν βλέπεις; Στέφανος: Πήγαινε στο παιδί σου γρήγορα. Κάτι θα έχει πάθει Τίνα: Τι είναι αυτά που λες; Στέφανος: Πήγαινε σου λέω. 47
Η Τίνα τρέχει, την ακολουθεί ο Στέφανος Γιώργος: Δεν ξέρω τι έπαθε. Έπεσε ξαφνικά κάτω. Τίνα: Ανδρέα; είσαι καλά; βοήθεια! κάποιος μπορεί να με βοηθήσει; Στέφανος: Θα σε βοηθήσω εγώ, κάνε στην άκρη (εκείνη τη στιγμή ο Αιμίλιος και ο Γιάννης παρακολουθούν, ο Ανδρέας σηκώνεται και ο Κωνσταντίνος ανθίζει ξανά) Τίνα: Ανδρέα! είσαι ζωντανός! Μα ποιος είσαι; πως το έκανες αυτό; ούτε θεός να ήσουν. Στέφανος: Είμαι. Ο θεός των λουλουδιών Γιάννης: είδες τι έκανε; καταπληκτικό! Αιμίλιος: Μπορούμε να του πάρουμε τις δυνάμεις Γιάννης: καλά λες! πάμε. ορμάνε στον Στέφανο πέφτει κάτω και όλα τα λουλούδια μαραίνονται. έρχεται η Τίνα 48
Τίνα: Είσαι καλά; Ωχ! Όχι! τι να κάνω; Το βρήκα! θα φυτέψω ένα λουλούδι. Μπορεί να πιάσει Φυτεύει και ο Στέφανος σηκώνεται, μαζί του και όλα τα λουλούδια Στέφανος: Μου έσωσες τη ζωή. Σ ευχαριστώ Τίνα: Εσύ μας έσωσες όλους! Με τα λουλούδια σου. Στέφανος: Δεν είναι λουλούδια μου. Είναι λουλούδια μας. Για μας ανθίζουν. Για να μας ομορφύνουν τη ζωή μας. Και πρέπει να τα σεβόμαστε από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο. Τίνα: Είναι αλήθεια πως κάθε φορά που κόβουμε ένα λουλούδι μπορεί να πεθάνει το παιδί μας; Στέφανος: Το επέτρεψα για λίγο επειδή οι άνθρωποι αν δεν πάθουν δεν μαθαίνουν! Όλοι μαζί τραγουδούν το Imaging του Τζον Λένον ΤΕΛΟΣ 49
Φωτογραφίες από την παράσταση 50
Οι Οικογένειες 51
52
Ο Παρθενώνας 53
54
55
Ο Προστάτης των Λουλουδιών 56
57
58
Βιβλιογραφία 1. Ελύτης Οδυσσέας, Ο κήπος με τις αυταπάτες, Ύψιλον/Βιβλία, Αθήνα 1995 2. Ελύτης Οδυσσέας, Τα δημόσια και τα ιδιωτικά, Ίκαρος, Αθήνα 1990 3. Ελύτης Οδυσσέας, Εν λευκώ, Ίκαρος, Αθήνα 1992 4. Κατσίκη-Γκιβάλου Αντ.,Καλογήρου Τζ., Παπαδάτος Γ., Πρωτονοταρίου Στ., Πυλαρινός Θ., Με λογισμό και μ όνειρο, Ανθολόγιο Λογοτεχνικών κειμένων Ε & ΣΤ Δημοτικού, ΙΤΥΕ «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ», Αθήνα 2012 5. Κοσμόπουλος Α.Β. - Μουλαδούδης Γρ.Αθ., Ο Carl Rogers και η προσωποκεντρική του θεωρία για την ψυχοθεραπεία και την εκπαίδευση, Ελληνικά Γράμματα 2003 6. Πικιώνη Δημήτρη, ΚΕΙΜΕΝΑ, προλ. Λορεντζάτου Ζήσιμου, επιμ. Αγνή Πικιώνη Μιχάλης Παρούσης, ΜΙΕΤ, Αθήνα 2000 7. Μπακιρτζής Κωνσταντίνος, Η Δυναμική της Αλληλεπίδρασης στην Επικοινωνία, κριτική παρουσίαση της συμβολής των Kurt Lewin, Jacob Moreno, Carl Rogers, Gutenberg-Παιδαγωγική σειρά, Αθήνα 2003 8. Μπακιρτζής Κωνσταντίνος, Επικοινωνία και Αγωγή, Gutenberg-Παιδαγωγική σειρά, Αθήνα 2004 9. Μποάλ Αουγκούστο, Το Θέατρο του Καταπιεσμένου, μετ.ελπίδας Μπραουδάκη, Θεωρία, Αθήνα 1981 10.Λεκόκ Ζακ, Το Ποιητικό Σώμα Μια Διδασκαλία Της Θεατρικής Πράξης, μετ. Ελένη Βόγλη, Κοάν, Αθήνα 2005 11.Φράγκου Π. Χρήστος., Ψυχοπαιδαγωγική θέματα παιδαγωγικής ψυχολογίας παιδείας διδακτικής και μάθησης, Gutenberg-Παιδαγωγική σειρά, Αθήνα 2006 59
12.Χρυσουλάκη Στέλλα, Σέλελη Αλεξάνδρα, Ναοί στο σχήμα του Ουρανού, Υπουργείο Πολιτισμού, Αθήνα2006 13.Beauchamp Helene Τα Παιδιά και το Δραματικό Παιχνίδι. Εξοικείωση με το Θέατρο, μτφ. Ελένη Πανίτσκα, προλ. Θόδωρος Γραμματάς, τυπωθήτω, Αθήνα 1998 14.Woolland Brian Η Διδασκαλία του Δράματος στο Δημοτικό Σχολείο, μτφ. Ελένη Κανίρα, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1999 60
Ελισάβετ Σταυρίδου Ηθοποιός Θεατρολόγος Εκπαιδευτικός Θεατρικής Αγωγής ΠΕ18.41 14 Ο Δημοτικό Σχολείο «Δημήτρης Πικιώνης» Αθήνα 2014 www.teachers4theater3.webnode.gr 61