ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ñßí ὁ ñéóôüò µáò ἀíáëçöèåῖ óôïýò ïὐñáíïýò ἔäùóå ἐíôïëþ óôïýò µáèçôýò Ôïõ íü ἐðéóôñýøïõí µåôü ôþí ἈíÜëçøÞ Ôïõ óôü Ἱåñïóüëõµá êáß íü ðáñáµåßíïõí ἐêåῖ ἕùò ὅôïõ «ἐíäõèïῦí Äýíáµéí ἐî ὕøïõò». Ὄíôùò ôïýò ἔäùóå ôþí ἐ- ðáããåëßá ὅôé èü ëüâïõí ôü Ἅãéïí Ðíåῦ- µá, ãéü ôü Ὁðïῖï µéëïῦóå êáôü ôþí äé- Üñêåéá ôῆò ἐðéãåßïõ æùῆò Ôïõ. Ἡ ἐ ð á ã ã åë ß á áὐôþ ôïῦ Êõñßïõ ἐðñáãµáôïðïéþèç óôïýò µáèçôýò ðåíþíôá ἡµýñåò µåôü ἀðü ôü ÐÜó á êáß äýêá ἡµýñåò µåôü ἀðü ôþí ἈíÜëçøÞ Ôïõ óôïýò Ïὐñáíïýò. Ἔôóé, óôþí Ἐêêëçóßá µáò ἑïñôüæïõµå ôþí ἑïñôþ ôῆò Ðåíôçêïóôῆò, êáôü ôþí ὁðïßá ôéµïῦµå êáß äïîïëïãïῦµå ôþí Ἁãßá ÔñéÜäá. Ὁ ἱåñüò ὑµíïãñüöïò ἀðïêáëåῖ ôþí ÐåíôçêïóôÞ ôåëåõôáßá ἑïñôþ ἀðü ðëåõñᾶò ἀíáðëüóåùò êáß ἀíáêáéíßóåùò ôïῦ ἀíèñþðïõ: «ÔÞí µåèýïñôïí ðéóôïß êáß ôåëåõôáßáí ἑïñôþí ἑïñôüóùµåí öáéäñῶò áὕôç ἐóôß ÐåíôçêïóôÞ, ἐðáããåëßáò óõµðëþñùóéò êáß ðñïèåóµßá». Ἔôóé óüí ὁ Åὐáããåëéóµüò åἶíáé ἡ ἀñ Þ ôῆò Ἐíáíèñùð ß- óåùò ôïῦ Ëüãïõ êáß ôῆò Èåßáò Ïἰêïíïµßáò, ἡ ÐåíôçêïóôÞ åἶíáé ôü ôýëïò, ἀöïῦ ôüôå äéü ôïῦ Ἁã. Ðíåýµáôïò, ὁ ἄíèñùðïò ãßíåôáé µýëïò ôïῦ ἈíáóôçµÝíïõ Óþ- µáôïò ôïῦ ñéóôïῦ êáß óêþíùµá ôῆò Ἁãßáò ÔñéÜäïò. Ὁ ñéóôüò µáò åἶíáé, ðëýïí, ðáñþí óôþí Ἐêêëçóßá äéü ôïῦ Ἁãßïõ Ðíåýµáôïò êáß ἡ Ἐêêëçóßá ðáñïῦóá óôüí ñéóôü ὡò «ôü ðëþñùµü ôïõ ôü ðüíôá ἐí ðᾶóé ðëçñïõµýíïõ» äéü ôïῦ Áὐôïῦ Ἁãßïõ ΤΕΥΧΟΣ 9 - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Ðíåýµáôïò. Ὁ ÈåÜíèñùðïò Êýñéïò åἶíáé ἡ ÊåöáëÞ êáß ôü Óῶµá ôῆò Ἐêêëçóßáò ôü äý Ἅãéïí Ðíåῦµá ἡ êáèïäçãïῦóá êáß æùïðïéüò Øõ Þ ôçò. Ἤäç, ἀðü ôþí ἀñ Þ ôῆò óùôçñßïõ Ïἰêïíïµßáò ôü Ἅãéïí Ðíåῦµá ἔèåóåí Ἑáõôü óôüí èåµýëéï ëßèï ôῆò Ἐêêëçóßáò êôßæïíôáò, êõñéïëåêôéêῶò ôþí ÓÜñêá ôïῦ Ëüãïõ óôþí Ðáíܵùµç êïéëßá ôῆò Ὑðåñáãßáò Èåïôüêïõ. ÌÝóù ôïῦ Ἁãßïõ Ðíåýµáôïò ὁ ñéóôüò æῆ êáß µýíåé ἐí ἡµῖí êé ἐµåῖò «æῶµåí êáß êéíïýµåèá êáß ἐóµýí» ἐí Áὐôῷ. Ôïῦôï óçµáßíåé ôþí ἀäéüëåéðôç êáß ἐíäåëå ῆ ðáñïõóßá ôïῦ Ἁãßïõ Ðíåýµáôïò óôþí Ἐêêëçóßá êáß ôþí ἐê µýñïõò Ôïõ ἱêüíùóç ôïῦ ἀíèñþðïõ íü µåèýîåé ôῶí äùñåῶí ôïῦ óùôçñéþäïõò ἔñãïõ ôïῦ ñéóôïῦ µáò, äçëáäþ ôþí íßêç ἐðüíù óôþ öèïñü êáß ôüí èüíáôï, ôþí ὑðýñâáóç ôῆò ἁµáñôßáò êáß ôῶí ðáèῶí, ôþí êáèáßñåóç ôῶí äáéµïíéêῶí äõíüµåùí êáß ôþí ἀíáµüñöùóç óõíüëïõ ôῆò êôßóåùò. Ἡ äçµéïõñãßá ôïῦ êüóµïõ êáß ôïῦ ἀíèñþðïõ åἶíáé êïéíü ἔñãï ôïῦ Ôñéáäéêïῦ Èåïῦ. Ὁ ÐáôÞñ, áἰôéþäçò ἀñ Þ ôῆò èåüôç - ôïò, äéü ôïῦ ÓõíáíÜñ ïõ Õἱïῦ, ἐí ôῷ Óõíáúäßῳ Ἁãßῳ Ðíåý- µáôé ðïéåῖ ôü ðüíôá. ἈëëÜ êáß ἡ ἀíáäçµéïõñãßá ôïῦ ἀíèñþðïõ êáß ôïῦ êüóµïõ ἐíåñãåῖôáé, ἐðßóçò ἀðü êïéíïῦ, ἀðü ôü Ôñßá Ðñüóùðá ôῆò Ὑðåñïõóßïõ ÔñéÜäïò µý ἀíôßóôñïöç ðëýïí öïñü. Åἶíáé, äçëáäþ, ôü Ἅãéïí Ðíåῦµá ðïý µᾶò ἐãêåíôñßæåé óôü èåáíèñþðéíï Óῶµá ôïῦ ἈíáóôÜíôïò, µïñöþíåé ôüí ñéóôü óôßò êáñäéýò µáò êáß µᾶò ðñïóüãåé ἐê íýïõ óôþí ἀãêáëéü ôïῦ Èåïῦ Ðáôñüò. Ὡò ἐê ôïýôïõ ἡ ÓÜñêùóç êáß ἡ ÐåíôçêïóôÞ óõíõöáßíïíôáé ἀðïëýôùò êáß óõµðëçñùµáôéêῶò óôü µõóôþñéï ôῆò Èåßáò Ïἰêïíïµßáò. Ôü Ἅãéïí Ðíåῦµá µåôáäßäåôáé µý ôüí ñéóôü êáß ὁ ñéóôüò, äõíáµéêþ ôåëåßùóç áὐôῆò ôῆò óùôçñßáò, ὡò ãåãïíüôïò ἀëçèïῦò èåïêïéíùíßáò, äýí íïåῖôáé ùñßò ôü Ἅãéïí Ðíåῦµá. ÌÝ ôþí ἔê õóþ Ôïõ ôþí èåþíõµç ἡµýñá ôῆò Ðåíôçêïóôῆò ὁëïêëçñþíåé ôü ἔñãï ôῆò Èåßáò Ïἰêïíïµßáò êáß µᾶò áñßæåé ôþí ðñüãåõóç ôῶí ἀãáèῶí ôῆò µåëëïýóçò Âáóéëåßáò. Ἔôóé ἡ óùôçñßá ðñáãµáôþíåôáé µýí ἀðü ôüí ñéóôü, ðñïóöýñåôáé äý ἀðü ôü Ἅãéïí Ðíåῦµá, äéüôé åἶíáé ἀëçèýò ὅôé «ùñßò ôü Ðíåῦµá ôïῦ Èåïῦ äýí µðïñïῦµå íü óùèïῦµå, ãéáôß ἡ óõíüöåéá Èåïῦ êáß ἀíèñþðïõ ãßíåôáé äõíáôþ ἐí Ἁãßῳ Ðíåý- µáôé. Ἄíåõ ôïῦ Ἁãßïõ Ðíåýµáôïò åἴµáóôå îýíïé êáß µáêñᾶí ôïῦ Èåïῦ, µý ôþí µåôï Þ µáò ὅµùò óôþí Üñç Ôïõ óõíáðôüµåèá µý ôþí èåüôçôá» ( Ἅãéïò Åἰñçíáῖïò Ëõῶíïò). Ìüíïí ὅðïõ ôü Ðíåῦµá ôïῦ Èåïῦ åἶíáé Ðáñüí, ὁ ἄíèñùðïò åἶíáé ὄíôùò æùíôáíüò, ἀêýñáéïò êáß ἄîéïò íü ὀíïµüæåôáé ἄíèñùðïò. Ἡ äý ἀëëïôñßùóþ ôïõ ἀðü ôü Ἅãéïí Ðíåῦµá ôüí íåêñþíåé êáß ôüí êïëüæåé, êáè ὅôé óýµöùíá µý ἕíáí ðíåõµáôéêü ὁñéóµü êüëáóç åἶíáé «ἡ åἰò ôü äéçíåêýò ἀðü ôïῦ Ðíåýµáôïò ἀëëïôñßùóéò» (ÌÝãáò Âáóßëåéïò). Ôü Ἅãéïí Ðíåῦµá êáôýñ åôáé ãéü íü ôåëåóéïõñãþóåé ôþí ἐðüíïäï ôïῦ ἀíèñþðïõ óôü êüëëïò êáß ôþí åὐãýíåéá ôïῦ ðñþôïõ Ἀäܵ êáß ἔôé ðåñáéôýñù íü ôüí ἀíáãüãåé óôþí ðåñéùðþ ôïῦ Èåïῦ êáôü Üñéí ἔíèá «ὄøåôáé ôüí Èåüí ðñüóùðïí ðñüò ðñüóùðïí». Ὁ ἔñùò áὐôῆò ôῆò ὄíôùò æùῆò, ἐëåõ èåñßáò êáß èåþóåùò ôïõ ἀíèñþðïõ ðïý ἐðéôõã Üíåôáé µý ôþí êïéíùíßá ôïῦ Ἁãßïõ Ðíåýµáôïò, êéíåῖ ôüí Ἅãéï Óõµåþí ôüí ÍÝï Èåïëüãï ó ἕíáí ὑðýñï ï ὕµíï ðñüò ôü Ἅãéïí Ðíåῦµá, ðïý ἀîßæåé öñïíïῦµå íü ôåèåῖ ὡò êáôáêëåῖäá: «Åὐ áñéóôῶ Óïé ὅôé ἕí Ðíåῦµᾳ ἐãýíïõ µåô ἐµïῦ ἀóõã ýôùò, ἀôñýðôùò, ἀíáëëïéþôùò, ὁ ἐðß ðüíôùí Èåüò. Êáß Áὐôüò µïß ôü ðüíôá ãåãýíçóáé, ôñïöþ ἀíåêëüëçôïò êáß åἰò ἅðáí ἀäüðáíïò, ἀåíüùò ὑðåñ- åïµýíç ôïῖò ôῆò ἐµῆò øõ ῆò åßëåóé êáß ὑðåñåêâëýæïõóá ἐí ôῇ ðçãῇ ôῆò êáñäßáò µïõ. Ἔíäõµá ἀðáóôñüðôïí êáß êáôáöëýãïí ôïýò äáßµïíáò. ÊÜèáñóéò äé ἀöèüñôùí êáß ἁãßùí äáêñýùí ἐêðëýíïõóü µå, ὧí ἡ óþ ðáñïõóßá, ðñüò ïὕò ðáñáãßíῃ, áñßæåôáé. Åὐ áñéóôῶ Óïé ὅôé öῶò ἀíýóðåñüí µïé ãåãýíçóáé êáß ἥëéïò ἄäõôïò ðïῦ êñõâῆíáé ôüðïí ïὐê ἔ ùí, ὁ ðëçñῶí ôῆò äüîçò ôü óýµðáíôá. Ïὐ Óý ðüôå ἐêñýâῃò ἀðü ôéíüò, ἀëë ἡµåῖò ἀåß êñõðôüµåèá ἀðü ÓÝ, ἐëèåῖí ðñüò ÓÝ µþ âïõëüµåíïé». Êùíóôáíôῖíïò Ìðéµðῆò Èåïëüãïò 2

Ἡ Ἀνάληψις τοῦ Κυρίου «Εἶπε δέ Κύριος πρός αὐτούς λήψεσθε δύναµιν ἐξ ὕψους, ἐπελθόντος τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος ἐφ ὑµᾶς καί ἔσεσθαι µοί µάρτυρες ἔν τε Ἱερουσαλήµ καί ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καί Σαµαρείᾳ καί ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς. Ἐξήγαγε δέ αὐτούς ἔξω ἕως εἰς Βηθανίαν καί ἐπάρας τάς χεῖρας αὐτοῦ, εὐλόγησεν αὐτούς. Καί ἐγένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτόν αὐτούς, διέστη ἀπ αὐτῶν καί ἀνεφέρετο εἰς τόν οὐρανόν... Βλεπόντων αὐτῶν ἐπήρθη καί νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτόν ἀπό τῶν ὀφθαλµῶν αὐτῶν. Καί ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τόν οὐρανόν, πορευοµένου αὐτοῦ, καί ἰδού ἄνδρες δυό παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθῆτι λευκῇ, οἵ καί εἶπον Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐµβλέποντες εἰς τόν οὐρανόν; Οὗτος ὁ Ἰησοῦς, ὁ ἀναληφθεῖς ἀφ ὑµῶν εἰς τόν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται πάλιν, ὅν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτόν πορευόµενον εἰς τόν οὐρανόν. Τότε ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλήµ, µετά χαράς µεγάλης, ἀπό ὄρους τοῦ καλουµένου Ἐλαιῶνος. Καί ἦσαν διαπαντός ἐν τῷ ἱερῷ αἰνοῦντες καί εὐλογοῦντες τόν Θεόν». Μέ αὐτές τίς ἁδρές γραµµές ὁ Ἱερός εὐαγγελιστής Λουκᾶς περιγράφει στό τέλος τοῦ Εὐαγγελίου του καί στήν ἀρχή τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων τήν τελευταία ἐµφάνιση τοῦ ἀναστάντος Κυρίου στούς µαθητάς Του. Ὅπως στά δυό αὐτά βιβλία τοῦ ἱεροῦ Λουκᾶ, ἔτσι ἡ ἀνάληψις τοῦ Κυρίου κατακλείει τήν ἱστορία τοῦ ἐπί τῆς γῆς βίου τοῦ Χριστοῦ καί ἀνοίγει τήν ἱστορία τῶν µαθητῶν τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι µέ ἄλλα λόγια ὁ συνδετικός κρίκος, ἡ µετάβασις ἀπό τήν µία φάσι τοῦ σωτηριώδους ἔργου τοῦ Θεοῦ στήν ἄλλη. Τό κλείσιµο τῆς πρώτης σκηνῆς καί τό ἄνοιγµα τῆς δευτέρας. Ἀκριβῶς δέ τήν τεσσαρακοστή ἀπό τήν ἀνάστασιν ἡµέρα, ἀφοῦ ὑµνήσαµε καί δοξολογήσαµε µαζί µέ τούς µαθητάς τήν δόξα τοῦ ἀναστάντος, ἀφοῦ ζήσαµε ἐπί 40 ἡµέρες στήν χαρούµενη ἀτµόσφαιρα τῆς παρουσίας Του, κληθήκαµε ἀπό τήν Ἐκκλησία νά παραστοῦµε νοητά στό ὄρος τῶν Ἐλαιῶν γιά νά ἀποχαιρετίσωµε τόν ἀπερχόµενο Σωτῆρα. Εἶναι ἕνα µυστήριο ἡ ἑορτή τῆς Ἀναλήψεως. Μυστήριο, πού τό ζῆ ἡ Ἐκκλησία ὄχι µόνο τήν ἡµέρα πού τελοῦµε τήν ἀνάµνησί του, ἀλλά καθηµερινῶς, σέ κάθε στιγµή τῆς ὑπάρξεώς της. Πού τό ζῆ καί κάθε πιστός στίς ὧρες πού στρέφει τά µάτια του στόν οὐρανό, ἀναζητώντας τόν Σωτῆρα του. Τόν βλέπει ἀνερχόµενον εἰς τόν οὐρανόν, καθήµενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός στήν δόξα τῆς Θεότητος, ὅπως Τόν εἶδε ὁ πρωτοµάρτυς Στέφανος. Αἰσθάνεται τά χέρια Του ἐπαιρόµενα νά τόν εὐλογοῦν καί τούς λόγους Του νά τόν καθησυχάζουν. Τόν ἀκούει νά τοῦ ὁµιλῆ γιά τήν παράκλησι, γιά τήν παρηγορία τοῦ Παρακλήτου καί γιά τήν ἐξ ὕψους βοήθεια καί νά τόν βεβαιώνη ὅτι πάντοτε εἶναι καί θά εἶναι µαζί του µέχρι τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Παίρνει δύναµη καί θάρρος αἰσθανόµενος τήν διαρκῆ παρουσία Του, τήν θαλπωρή τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος. Καί ἀποδύεται στόν ἀγῶνα τῆς ζωῆς, πατώντας στήν γῆ, ἀλλά ζητώντας τά ἄνω, φρονώντας τά ἄνω, ἔχοντας τόν δείκτη τοῦ προσανατολισµοῦ του ἐστραµµένον πρός τόν οὐρανόν, ὅπου ὁ Χριστός ἐστί ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήµενος, κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο. Εἶναι ἤδη πολίτης τῶν οὐρανῶν, ἀφοῦ ἡ κεφαλή του, ὁ Χριστός, βρίσκεται στούς οὐρανούς. Ἀπόσπασµα ἀπό τό βιβλίο «Λογική Λατρεία» τοῦ Ἰ. Φουντούλη 3

Στέγη Γερόντων Ε ἶναι γνωστή ἡ ἀγάπη καί ἡ μέριμνα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου μας πρός τήν Στέγη Γερόντων τοῦ Ναοῦ μας καθώς ἐπίσης καί τοῦ Αἰδεσιμολ. ιευθυντοῦ τοῦ Γενικοῦ Φιλοπτώχου Ταμείου τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς. Πρόσφατα ὁ Πρόεδρος τοῦ Ε.Φ.Τ. μας καί ὑπεύθυνος τῆς Στέγης μας π. Φιλόθεος ἔλαβε ἀπό τόν τελευταῖο τήν ἀκόλουθο ἐπιστολή: Πανοσιολογιώτατε ἐν Χῷ ἀδελφέ π. Φιλόθεε, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Μεταφέροντας τίς εὐχές τοῦ ποιμενάρχου μας Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ.χριστο ΟΥΛΟΥ σπεύδω νά σᾶς ἐκφράσω πολλές εὐχαριστίες γιά τό ὑπεύθυνο καί λῖαν εὐδόκιμο ἔργο σας, τόσο εἰς τό Ε.Φ.Τ. ὅσο καί εἰς τήν Στέγην Γερόντων Ἁγ.Γεωργίου Κυψέλης, εἰς τά ὁποῖα προΐστασθε. Ἡ ἐμπεριστατωμένη ἔκθεσή σας διά τήν ἀνοδικήν πορείαν τοῦ Ε.Φ.Τ. καί τῆς Στέγης Γερόντων μᾶς καθιστοῦν ὑπερήφανους διά τήν ἐπαξίαν τοποθετησίν σας εἰς τόν ἐνοριακόν θῶκον καθώς ἐπίσης μᾶς γεννοῦν πλεῖστες ὅσες ἄλλες ἐλπίδες διά κάτι καλύτερον τοῦ μέχρι σήμερον ἐπιτελεσθέντος. Ὅμως οἱ ἐκθέσεις σας σᾶς ἀναδεικνύουν ἀγαπητέ ἀδελφέ, καί διοικητικόν οἰακοστρόφον. Συγχαρητήρια διά πάντα. Συνεχίσατε τό καλόν καί εὐάρεστον ἔργον σας. Εἴμεθα πάντες εἰς τό πλευρόν σας. Μετά πολλῶν ἀδελφικῶν ἀσπασμῶν Τῇ ἐντολῇ τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου Ὁ Γ. /ντής τῆς Χριστ. Ἀλληλεγγύης Πρωτ. Θεμιστοκλῆς Στ. Χριστοδούλου ΔΩΡΕΕΣ ΜΑΪΟΥ Ἀντύπα Χρυσῆ...360,00 Ἀνώνυµος...110,00 Ἀνώνυµος...50,00 Ἀνώνυµος...50,00 Ἀποστόλου...50,00 Ἀσηµακοπούλου Παναγιώτα...300,00 Βελέντζας Βασίλειος...100,00 Γαβουνέλη Ἐλπινίκη...50,00 Γκόγκας Ἰωάννης...100,00 Δούκα Ὑπατία...50,00 Ζαφειρακοπούλου Εὐφροσύνη...100,00 Καβουλάκου Νταίζη...100,00 Καπίρη Ἔφη...50,00 Κεράνης Νικόλαος...50,00 Κεφάλας Ἰωάννης...100,00 Κοτρότσου Ἀθανασία...50,00 Κουτσογιάννης Ἑλένη...292,00 Κωνσταντοπούλου Ἀκινδύνα...50,00 Λαµπρινού Ἄννα...150,00 Λιάρος Σπύρος...250,00 Μακρή Σεβαστή...100,00 Νικολαρεΐζη Καλλιόπη...50,00 π. Κ. Δ. Β....125,00 Παπαγεωργάκη Βασιλική...300,00 Παπαδοπούλου Παναγιώτα...100,00 Πατούνα Αἰκατερίνη...100,00 Πατούνα Δέσποινα...150,00 Πηλοῦ Χριστίνα...50,00 Σούτσου Σοφία...80,00 Σπανού Ἀνθή...150,00 Τριανταφύλλου Πηνελόπη...200,00 Φάκαλος Κων/νος...340,00 Φιλικός Κύκλος Κυριῶν...320,00 Φιλικός Κύκλος Σωτῆρος Κυψέλης...70,00 Φούσιος Μιχαήλ...150,00 Χατζηστυλιανού Μαρία...50,00 Δίσκοι Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Κυψέλης...999,30 Δίσκοι Ἱ. Π. Ἁγ. Ἀποστόλων Κανάρη...135,90 Εὐχαριστοῦµε θερµά τήν κ. Κουδουµνάκη, ἡ ὁποία προσέφερε ἕνα τραπεζοµάνδηλο γιά τή διενέργεια λαχειοφόρου ἀγοράς ὑπέρ τῆς Στέγης µας, ἀπ τήν ὁποία συγκέντρωσε ἡ ἴδια 1.360,00 εὐρώ. ÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ÅÍÏÑÉÁÓ ÁÃÉÏÕ ÃÅÙÑÃÉÏÕ ÊÕØÅËÇÓ ÅÐÉÌÅËÅÉÁ - ÕÐÅÕÈÕÍÏÓ: Ἀñ éµ. ÖÉËÏÈÅÏÓ Ì. ÍÉÊÏËÁÊÇÓ Ô.Ê. 113 61 ÊõøÝëç, Ôçë. 210-82.12.667 ÅÊÄÏÔÉÊÇ ÐÁÑÁÃÙÃÇ: ôçë. 210-34.76.090 ÄÉÁÍÅÌÅÔÁÉ ÄÙÑÅÁÍ 4

ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ Χειροτονία π. Γερασίµου Τήν 21η Μαΐου τελέσθηκε ἡ προγραμματισμένη χειροτονία τοῦ ἐπί τριετίᾳ σχεδόν ιακόνου τοῦ Ναοῦ μας π. Γερασίμου Φακιώλα ἀπό τόν Μακαριώτατο Ποιμενάρχη μας Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Χριστόδουλο στόν πανηγυρίζοντα Ἱ. Ναό Ἁγ.Κωνσταντίνου Ὁμονοίας. Στήν Θ.Λειτουργία παρευρέθησαν οἱ ἐφημέριοι τοῦ Ναοῦ μας καθώς καί πολλοί ἐνορίτες μας. Κατά τήν ὁμιλία του ὁ π. Γεράσιμος εἶπε: Μακαριώτατε, Ἄς μου ἐπιτραπεῖ νά πῶ λίγα λόγια, παρ ὅλο πού τέτοιες ἱερές καί μοναδικές στιγμές, στιγμές πού προκαλοῦν δέος καί συγκλονίζουν τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, ταιριάζει νά τίς ζεῖ κανείς μέ σιωπή καί προσευχή. Μεγάλη συγκίνηση, ἀλλά καί αἴσθημα μεγάλης εὐθύνης συνέχει τήν καρδιά μου τούτη τή στιγμή. Μέγιστη εἶναι ἡ τιμή νά γίνεις ἱερεύς τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου ἀλλά καί χρέος βαρύ. Αἰσθάνομαι ὅτι εἶμαι ἐμπρός σέ μιά ψηλή κορυφή ὅπως πράγματι εἶναι ἡ ἱερωσύνη καί οἱ δυνάμεις μου εἶναι πολύ ἀνεπαρκεῖς, πολύ μικρές γιά νά προχωρήσω. Χαρακτηριστικά εἶναι τά λόγια τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου: «οἶδα τήν ἐμαυτοῦ ψυχήν τήν ἀσθενῆ ταύτην καί μικράν. Οἶδα τῆς διακονίας ἐκείνης τό μέγεθος καί τήν πολλήν τοῦ πράγματος δυσκολίαν. Πλείονα γάρ τῶν τήν θάλατταν ταραττόντων πνευμάτων χειμάζει κύματα τήν τοῦ ἱερωμένου ψυχήν». Ὅμως δόξα τῷ Θεῷ, ὑπάρχει καί ἡ ἄλλη πραγματικότητα, ἡ τόσο παρήγορη καί ἐνθαρρυντική. Εἶναι ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, «ἡ τά ἀσθενῆ θεραπεύουσα καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα». Ἡ χάρις πού θαυματουργεῖ. Ἡ χάρις πού μπορεῖ τόν ἀδύναμο ἄνθρωπο, νά τόν καταστήσει οἰκονόμο τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ καί ἄξιον τῆς ἱερωσύνης, σκοπός τῆς ὁποίας εἶναι, νά διακονεῖ τήν Ἐκκλησία στό σωτήριο ἔργο της. Νά ἀναγεννᾶ δηλαδή καί νά προάγει τά μέλη της στήν ἐν Χριστῷ ζωή ἀφοῦ σύμφωνα μέ τόν χρυσορρήμονα Ἰωάννη: «ἄνευ αὐτῆς οὔτε λουτρόν ἔχεις, οὔτε μυστηρίων μετέχεις, οὔτε εὐλογιῶν ἀπολαμβάνεις, οὐκ ἄρα χριστιανός εἶ». Ἐμπρός λοιπόν σ αὐτές τίς ἱερές καί συγκλονιστικές στιγμές, ἐπιτρέψτε μου νά ἐκφράσω τίς θερμές μου εὐχαριστίες: Ξεκινώντας ἀπό τόν πνευματικό μου πατέρα Κωνσταντῖνο Βαστάκη, στόν ὁποῖο χρωστῶ ἰσόβιο εὐγνωμοσύνη γιά τήν ἀγάπη καί τήν στοργή μέ τήν ὁποία μέ περιέβαλε ὅλα αὐτά τά χρόνια. Στάθηκε γιά ἐμένα ὑπόδειγμα ἱερέως. Παράδειγμα πρός μίμηση. Ταπεινός, προσηνής, εἰρηνοποιός στήν διακονία του μέσα στήν Ἐκκλησία. Εὐχαριστῶ τούς σεβαστούς ἱερεῖς του Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Κυψέλης, γιά ὅσα μέ δίδαξαν καί ὅσο μέ βοήθησαν, αὐτά τά χρόνια τῆς ιακονίας μου. Ἰδιαιτέρως ὅμως, αἰσθάνομαι τήν ἀνάγκη νά εὐχαριστήσω τόν π. Φιλόθεο Νικολάκη, προϊστάμενο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὁ ὁποῖος ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς παρουσίας του στόν Ναό μέ περιέβαλε μέ ὅλη του τήν ἀγάπη, μέ στήριξε μέ τίς συμβουλές του, μέ δίδαξε μέ τίς γνώσεις του. Τέλος εὐχαριστῶ ἐσᾶς Μακαριώτατε, γιά τήν στοργή, τήν ἀγάπη καί τήν ἐμπιστοσύνη πού δείξατε πρός τό πρόσωπό μου, τά χρόνια τῆς ιακονίας μου. Σᾶς εὐχαριστῶ καί σᾶς εὐγνωμονῶ διότι ἀπό τῶν τιμίων χειρῶν σας, θά παραλάβω τά δῶρα τοῦ Β βαθμοῦ τῆς ἱερωσύνης. Μέ βαθιά συναίσθηση τῆς μεγάλης καί ὑψηλῆς κλήσεως καί «μετά φόβου καί τρόμου» προσέρχομαι ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου. Εὐχηθεῖτε Μακαριώτατε ὅπως τό Πανάγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο μέ μεγάλη φιλανθρωπία θά κατέλθει καί πάλι σ ἐμένα καί ὁ Χριστός πού ἀπό ἄμετρη συγκατάβαση, ὡς παρακαταθήκη, θά δοθεῖ σέ λίγο στά ἀνάξια χέρια μου, εὐχηθεῖτε νά κατακαύσουν καί νά ἐξαφανίσουν καθετί ἀνάξιο τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο ζεῖ ἐντός μου καί νά μέ φλογίσουν μέ τό πῦρ τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς. Ἀμήν. Ὁ π. Γεράσιμος θά παραμείνει ὡς ἐφημέριος στό Ναό μας. Τοῦ εὐχόμαστε καλή διακονία καί Ἄξιος! 5

ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ Πανήγυρις Ἁγ. Ἀποστόλων Κανάρη Τήν 29η καί 30η Ἰουνίου πανηγυρίζει τό Ἱ. Παρεκκλήσιο τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων Κανάρη κατά τό κάτωθι πρόγραμμα: Παραμονή ἑορτῆς, 29 Ἰουνίου 7.00 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός μετ Ἀρτοκλασίας καί θείου Κηρύγματος. 8.30 μ.μ. (περίπου) Λιτάνευσις τῆς Ἱ. Εἰκόνος διά τῶν ὁδῶν: Ἁγ. Ἀποστόλων Ζακύνθου Σπετσῶν Εὐβοίας Κυψέλης Ζακύνθου Ἁγ. Ἀποστόλων Κυριώνυμος, 30 Ἰουνίου 7.00 π.μ. Ὄρθρος καί Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία. 6.30 μ.μ. Μεθέορτος Ἑσπερινός καί Ἱ. Παράκλησις τῶν Ἁγίων. Ἀπογευµατινή Συνεστίαση Στίς 23 Μαΐου πραγματοποιήθηκε καί ἡ τελευταία ἀπογευματινή συνεστίαση τῆς Ἐνορίας μας μέ τή συμμετοχή πολλῶν φίλων μας στήν ἀνακαινισμένη ἰσόγειο αἴθουσά μας στήν Στέγη Γερόντων. Ἡ ἐκδήλωση ἦταν ἀφιερωμένη στήν κλασσική μουσική ἀφοῦ τραγούδησε ὁ π. Πέτρος Πανταζής, ἔπαιξε βιολί ὁ πρώην ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ μας π. Γεώργιος Γανωτής καί πιάνο ἡ πρεσβυτέρα Μαρία Χαβάτζα. Οἱ παριστάμενοι κατενθουσιάστηκαν μέ τήν παρουσίαση καί τά χειροκροτήματα ἦταν ἀσταμάτητα! Τήν ἐκδήλωση τίμησε μέ τήν παρουσία του καί ὁ π. Κωνσταντῖνος Βαστάκης. Συγκεντρώθηκαν 1.887,50 εὐρώ ὑπέρ τῆς ἀποπληρωμῆς τῆς ἐγκαταστάσεως θερμάνσεως στό Ναό μας. Ἀπό τή Μουσική Ἐκδήλωση στή Στέγη Γερόντων στίς 23/5/2005. 6

Ἐκδροµή Νεότητας, Ἱ. Μ. Ὁσ. Μελετίου Βιλλίων, 17/4/2005. Προσκύνηµα στήν Πάρο Μέ ἐπιτυχία στέφθηκε ἡ προσκυνηματική ἐκδρομή τῆς Ἐνορίας μας στήν Πάρο κατά τό τριήμερο 27 ἕως 29 Μαΐου. Ξεκινήσαμε ἀπό τήν Κυψέλη νωρίς τό πρωί τῆς Παρασκευῆς μέ τό λεωφορεῖο. Ἐπιβιβαστήκαμε στή συνέχεια στό πλοῖο καί φθάσαμε στό ξενοδοχεῖο μας στό χωριό ρυός τό μεσημέρι. Τό ἀπόγευμα ἐπισκεφθήκαμε τήν Ἱ.Μ. Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Θαψανῶν, ὅπου καί ὁ τάφος καί τά Ἱ. Λείψανα τοῦ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου. Τήν ἑπομένη τό πρωί τελέσαμε Θ. Λειτουργία στήν Ἱ. Μονή Μεταμορφώσεως Χριστοῦ άσους Ἁγ. Ἀρσενίου, ὅπου προσκυνήσαμε τό Ἱ. Παρεκκλήσιο τοῦ τάφου τοῦ Ἁγίου καθώς καί τόν νεόδμητο περικαλλῆ Ναό του. Ἐπισκεφθήκαμε κατόπιν τό Λαογραφικό Μουσεῖο τοῦ κ. Μπενέτου Σκιαδᾶ στήν Ἁλυκή καί τήν ὡραία Νάουσα. Τό ἀπόγευμα μεταβήκαμε στό Ἱ. Ἡσυχαστήριο Ὁσ. Φιλοθέου Ἀθωνίτου ὅπου τελέσαμε τόν Ἑσπερινό. Κατά τήν ἐπιστροφή μας στό ξενοδοχεῖο προσκυνήσαμε τό Ἱ. Λείψανο τοῦ Ὁσ. Ἀθανασίου τοῦ Παρίου στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Παντελεήμονος στό χωριό Κῶστος. Τήν Κυριακή λειτουργηθήκαμε στόν Προσκυνηματικό Ναό τῆς Παναγίας Ἑκατονταπυλιανῆς, ὅπου καί ὁ τάφος τῆς Ὁσ. Θεοκτίστης. Μετά τό πέρας της Θ. Λειτουργίας τελέσθηκε καί τό Μνημόσυνο τοῦ τελευταίου Αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου καθώς καί τῶν ὑπερασπιστῶν τῆς Πόλεως, ἐνῶ ἀκολούθησε ἡ ξενάγησή μας στόν ἀρχαῖο αὐτό Ναό, στό Βαπτιστήριο καί τό Μουσεῖο. Ἀναχωρήσαμε τό ἀπόγευμα ἀπό τό νησί μέ τίς καλύτερες ἀναμνήσεις καί φυσικά πολλές εὐλογίες ἀπό τούς Ἁγίους του. Νά ἐπισημάνουμε ὅτι συγκεντρώθηκαν 900,00 εὐρώ ὑπέρ τῆς ἀποπληρωμῆς τῆς ἐγκαταστάσεως θερμάνσεως στό Ναό μας. (Φωτογραφίες ὀπισθόφυλλο) 7

Προσκύνηµα στήν Πάρο 27-29 Μαΐου 2005 Ἱ. Ἡσυχαστήριο Ὁσ. Φιλοθέου. Ἱ. Μ. Θαψανῶν Πάρου. Ὁ τάφος τοῦ Ἁγίου Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, Ἱ. Μ. Θαψανῶν Πάρου. Στόν νεόδµητο Ναό τοῦ Ὁσ. Ἀρσενίου µέ τήν Ἡγουµένη Ἀρσενία. Στό Ἱερό Παρεκκλήσιο ὅπου ὁ τάφος τοῦ Ὁσ. Ἀρσενίου.