Τίτλος Πρωτοτύπου: Twelfth Night, or What You Will by William Shakespeare. England 1601-02. ISBN: 978-618-5144-47-0 Εκδόσεις Vakxikon.gr Βιβλιοπωλείο του Βακχικόν Ασκληπιού 17, 106 80 Αθήνα τηλ. 210 3637867 info@vakxikon.gr www.vakxikon.gr για την Ελληνική γλώσσα, 2015 Εκδόσεις Vakxikon.gr Σειρά: Βακχικόν Πεζά - 33 Πρώτη Έκδοση: Οκτώβριος 2015 Σχεδιασμός Έκδοσης & Εξωφύλλου: Vakxikon.gr Εξώφυλλο: Artwork του Νίκου Γαζετά
ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ Σκηνή 1 η (Ένα δωμάτιο στο παλάτι του δούκα. Μουσική. Μπαίνουν ο Ορσίνο, δούκας της Ιλλυρίας, ο Κούριο και άλλοι άρχοντες) Κούριο: Κούριο: Αν η μουσική είν η τροφή του έρωτα, μη σταματάτε, παίξτε κι άλλο. Δώστε μου άφθονη απ αυτή, τόσο που απ τον κορεσμό ο πόθος μου να πέσει άρρωστος και να πεθάνει. Τη μελωδία αυτή ξανά! Έσβηνε προς το τέλος σαν το κύμα. Ω, έφτασε ως τ αυτιά μουσαν την ηχώ του αέρα που πλανιέται πάνω από μια όχθη γεμάτη με βιολέτες, κλέβοντας το άρωμα από κάποιες και σκορπώντας το σε άλλες! Φτάνει, αρκετά όσο γλυκό ήταν πριν δεν είναι πια. Ω, Έρωτα, πανούργος και αχόρταγος που είσαι, που αν και όλα τα χωράς, σαν τ απύθμενα νερά της θάλασσας, ό,τι καταπιείς, όποια η αξία και το μεγαλείο του, μέσα σε μια στιγμή ξεπέφτει και μαραίνεται. Μορφές φανταστικές τα πρόσωπα του έρωτα, τον κάνουν από μόνος του να είναι η τέλεια φαντασίωση. Δε θα κυνηγήσετε άρχοντά μου; Τι, Κούριο; Ελάφια. Μα το κάνω κυνηγάω την καρδιά του πιο όμορφου που έχω δει. Ω, όταν τα μάτια μου είδαν την Ολίβια, ήταν λες και ο αέρας έγινε πιο γλυκός και καθαρός ευθύς σαν τον Ακταίωνα μεταμορ-
4 ΟΥΊΛΛΙΑΜ ΣΑΊΞΠΗΡ Βάλεντιν: φώθηκα σε ελάφι, κι οι πόθοι μου έκτοτε σαν άγρια σκυλιά με καταδιώκουν. (Μπαίνει ο Βάλεντιν) Τι έγινε; Τι νέα φέρνεις από κείνη; Λυπάμαι άρχοντά μου, μα δεν μου επετράπη να την δω η ακόλουθός της όμως, μου είπε να σας απαντήσω αυτό: Ούτε ο ήλιος, προτού τη γη ζεστάνει καλοκαίρια επτά, δε θα μπορεί ολόκληρο το πρόσωπό της ν αντικρύσει μα σαν καλόγρια με μαύρο πέπλο θα κυκλοφορεί και μια φορά τη μέρα με δάκρυα που τα μάτια της πονούν, το δωμάτιό της θα γεμίζει. Και όλ αυτά, αναλλοίωτη για να κρατήσει την αγάπη για το νεκρό της αδερφό, που μες στη λυπημένη μνήμη της νωπή θέλει να μείνει. Ω, με τρυφερή κι ευαίσθητη καρδιά τόσο προσεκτικά φτιαγμένη, εκείνη που τέτοιο αγάπης χρέος ξεπληρώνει σ έναν αδερφό, πώς θ αγαπήσει όταν του έρωτα το βέλος σκοτώσει τ άλλα αισθήματα που μέσα της φωλιάζουν όταν κι οι τρεις κυρίαρχοι θρόνοι - μυαλό, συκώτι και καρδιά - γεμίσουν από έρωτα και πάνω τους καθίσει ένας και μόνο βασιλιάς! Στον κήπο λοιπόν φίλοι μου, πάνω σε στρώματα από άνθη Ξαπλωμένοι κάτω από πυκνόφυλλη σκεπή, πιο πλούσιοι είναι του έρωτα οι στοχασμοί. (Βγαίνουν)
ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΝΥΧΤΑ 5 Σκηνή 2 η (Στις ακτές της Ιλλυρίας. Μπαίνουν η Βιόλα, ένας καπετάνιος και ναύτες) Ποια χώρα, φίλοι μου, είν αυτή; Αυτή, κυρία, είναι η Ιλλυρία. Τι θέλω εγώ στην Ιλλυρία; Ο αδερφός μου είναι στα Ηλύσια Πεδία. Ίσως όμως, από τύχη, να μην πνίγηκε. Τι λέτε, ναύτες; Μα από τύχη σωθήκατε κι εσείς. Καημένε μου αδερφέ! Τότε, από τύχη, ίσως να σώθηκε κι εκείνος. Σωστά, κυρία κρατήστε αυτήν την τύχη σαν παρηγοριά, γιατί σας βεβαιώνω πως αφού κόπηκε στα δυο το πλοίο μας, όταν εσείς κι οι λιγοστοί που σώθηκαν μαζί σας είχατε κρεμαστεί από την ακυβέρνητή μας βάρκα, είδα τον αδερφό σας, προνοητικό στον κίνδυνο, να δένεται - όπως του υποδείκνυαν το θάρρος κι η ελπίδα - σ ένα γερό κατάρτι που επέπλεε στη θάλασσα. Κι εκεί, σαν τον Αρίωνα σε ράχη δελφινιού, τον είδα - όσο μπορούσα να δω - ν ανεβοκατεβαίνει παρέα με τα κύματα. Γι αυτά που λες, να, πάρε χρυσό. Η δική μου σωτηρία δίνει θάρρος στην ελπίδα που βάσιμη τα λόγια σου την κάνουν, πως κι αυτός είχε την ίδια τύχη. Γνωρίζεις τούτη εδώ τη χώρα; Ναι, κυρία, πολύ καλά, μιας που γεννήθηκα και μεγάλωσα ούτε τρεις ώρες δρόμο από δω. Ποιος την κυβερνά;
6 ΟΥΊΛΛΙΑΜ ΣΑΊΞΠΗΡ Ένας δούκας ευγενής, τόσο στο χαρακτήρα όσο και στη γενιά του. Ποιο είναι τ όνομά του; Ορσίνο. Ορσίνο. Είχα ακούσει τον πατέρα μου να μιλάει γι αυτόν. Ήταν ανύπαντρος τότε. Έτσι είναι και τώρα ή τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, γιατί πριν ένα μήνα που έφυγα από δω, φήμη άρχισε να τριγυρνά - αφού όπως ξέρετε ό,τι κάνουν οι ευγενείς οι φτωχοί το κουβεντιάζουν - πως κυνήγαγε τον έρωτα της όμορφης Ολίβια. Ποια είναι αυτή; Μια ενάρετη κοπέλα, κόρη ενός κόμη που έχει πεθάνει ένα χρόνο τώρα, αφήνοντάς την υπό την προστασία του γιου του και αδελφού της, που σύντομα όμως πέθανε κι αυτός απ την αγάπη της για κείνον, λένε, πως απαρνήθηκε τη συντροφιά μα και τη θέα των ανδρών. Τέλος τoυ δείγματος της έκδοσης Vakxikon.gr. Απολαύσατε το preview; Αγοράστε την έκδοση τώρα