ΕΙΣΑΓΩΓΗ Γιατί γράψαμε αυτό το e-book; Σε μια δημοκρατία την πραγματική εξουσία την έχουν οι πολίτες, όμως συχνά συναντούν εμπόδια στο να την ασκήσουν αποτελεσματικά: Η δύσκολη πρόσβαση στη δικαιοσύνη, η παραπληροφόρηση, η νοοτροπία "μην μπλέξεις, δεν έχει νόημα", έχουν ως αποτέλεσμα οι πολίτες να παραιτούνται από τα δικαιώματα τους, η κάθε εξουσία να δρα ανενόχλητη και εκείνοι να υποφέρουν όλο και περισσότερο. Γιατί είναι δύσκολο να διεκδικείς... Όχι όμως όσο νομίζουμε. Δεν αντέχουμε άλλο την παραπληροφόρηση! Θέλουμε να έχετε μια ξεκάθαρη εικόνα για τις διεκδικήσεις που γίνονται! Καλή σας ανάγνωση, από τη νομική ομάδα της BCLA. 2
Περιεχόμενα Αντί για πρόλογο... 4 Το χρονικό Κατάργησης των δώρων... 6 Νομικό πλαίσιο... 7 Η αντίδραση χιλιάδων εργαζόμενων σε όλη την Ελλάδα... 8 Δημόσιοι Υπάλληλοι από όλη την Ελλάδα δικαιώθηκαν... 9 Η απόφαση-σταθμός του Ειρηνοδικείου Λαμίας... 10 Λίγα λόγια για εμάς... 20 Τι πρεσβεύουμε... 21 Πώς μπορείτε να λάβετε νομική υποστήριξη από εμάς... 22
Αντί για πρόλογο: Ο 13ος και ο 14ος μισθός Ή αλλιώς το δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα, για ορισμένους είναι απλά «δύο παραπάνω μισθοί» τον χρόνο, τους οποίους η κυβέρνηση έδινε παλιά αλλά δυστυχώς δεν μπορεί πια να δώσει, γιατί τα χρήματα στο δημόσιο λόγω οικονομικής κρίσης «αυτήν την στιγμή δεν περισσεύουν». Με λίγα λόγια, από την προσπάθεια του κράτους να «κόψει από όπου μπορεί» ώστε να επιτύχει συγκεκριμένους δημοσιονομικούς στόχους ούτε τα δώρα και τα επιδόματα ξέφυγαν. Όμως ακόμα και σε περιόδους πολύ μεγαλύτερης λιτότητας για το Ελληνικό δημόσιο, οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα έπαιρναν κανονικά τα δώρα και τα επιδόματα τους. Το πρώτο δώρο Χριστουγέννων δόθηκε στους εργαζόμενους του δημοσίου το 1927, δηλαδή πριν από 100 χρόνια σχεδόν (!) και το πρώτο δώρο Πάσχα το είχε δώσει, επί τουρκοκρατίας ο Αλή Πασάς το 1822 (!) Η "κρίση" δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία για την στέρηση ενός κεκτημένου εργασιακού δικαιώματος. Τι σκοπό έχουν τα δώρα και τα επιδόματα; Τον προφανή. Είναι ένα βοήθημα για να καλύψει ο κάθε εργαζόμενος τις ανάγκες του την περίοδο των εορτών. 4
Μόνο που οι ανάγκες αυτές δεν είναι μόνο δικές «του». Είναι ανάγκες της οικονομίας ολόκληρης της χώρας! Πόσα μαγαζιά φυτοζωούν περιμένοντας την εορταστική σεζόν; Η οικονομία της χώρας χρειάζεται τις δικές σας αγορές, και η αγορά συνεχώς προσπαθεί να δελεάσει το κοινό με ειδικές προσφορές και «εορταστικά» ωράρια: Τα καταστήματα με νόμο του κράτους είναι πλέον ανοιχτά και Κυριακές και αργίες, ενώ οι «λευκές νύχτες» δεν αποτελούν έκπληξη για κανέναν καταναλωτή. Παρακινείστε να κάνετε τέτοια έξοδα αλλά με όλο και μειωμένη αγοραστική δύναμη, όπως παρακινείστε να "σώσετε την ελληνική οικονομία" με τα προσωπικά σας χρήματα! Τα κοινά προβλήματα αντιμετωπίζονται με κοινή προσπάθεια! Αυτό λέει το Σύνταγμα μας, αυτό λένε δεκάδες αποφάσεις που δικαιώνουν εργαζόμενους στο δημόσιο, από όλη την Ελλάδα, που διεκδίκησαν τα δώρα και τα επιδόματα τους! Ευχόμαστε καλή ανάγνωση! -Νομική ομάδα BCLA. 5
Το χρονικό Κατάργησης των δώρων Από τις μειώσεις στην ολική «εξαφάνιση» Στις 6 Αυγούστου 2009, στην αρχή της κρίσης, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) προτείνει στην τότε κυβέρνηση Καραμανλή να καταργήσει τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, όπως και το επίδομα της καλοκαιρινής άδειας. Στις 3 Μαρτίου 2010, η κυβέρνηση Παπανδρέου ανακοινώνει την περικοπή κατά 30% των επιδομάτων Πάσχα, Χριστουγέννων και αδείας στο Δημόσιο. Στις 2 Μαΐου 2010, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοινώνει την αντικατάσταση του 13ου και 14ου μισθού με επίδομα 500 ευρώ στους δημόσιους υπαλλήλους, των οποίων οι αποδοχές έφταναν μέχρι 3.000 ευρώ. Στις 7 Νοεμβρίου 2012, το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016, που ψηφίστηκεαπό την κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ κατάργησε ολοσχερώς τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και Αδείας για τους δημόσιους υπάλληλους. Εν έτει 2015, επίδομα Χριστουγέννων δικαιούνται μόνο οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα, που αμείβονται με μισθό ή με ημερομίσθιο. 6
Νομικό πλαίσιο Α. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας 2012-2015. Το μεσοπρόθεσμό πρόγραμμα δημοσιονομικής αναπροσαρμογής της Ελλάδας, γνωστό και σαν «μεσοπρόθεσμο» περιελάβανε πολλά και διάφορα, ιδιαίτερα «ριζικά» μέτρα αναδιάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας. Β. Ο ν. 4093/2012 Αυτά έγιναν μέρος της εθνικής μας νομοθεσίας με τον ν. 4093/2012. Μεταξύ των λοιπών άρθρων, στην περίπτωση 3 της υποπαράγραφου ΙΑ.6 του «μεσοπρόθεσμου» προβλεπόταν και η ολική κατάργηση των δώρων για όλο τον δημόσιο τομέα: Ν. 4093/2012 (ΦΕΚ Α 222/12-11-2012) Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 2016 Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 2016 ΥΠΟΡΑΓΡΑΦΟΣ ΙΑ.6. ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΕΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ - ΑΝΑΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΩΝ - ΕΝΙΑΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ 7
Γ. Από 1.1.2013 τα επιδόματα και δώρα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας, που προβλέπονται από οποιαδήποτε γενική ή ειδική διάταξη νόμου ή κανονιστική πράξη ή καταστατική διάταξη για τους δημοσίους υπαλλήλους όλων των φορέων και τομέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, καθώς και του ΟΓΑ, του ΝΑΤ και της Τράπεζας της Ελλάδος καταργούνται. Κατ' εξαίρεση παραμένει σε ισχύ το άρθρο 32 του ν. 3896/2010, όπως ισχύει. Η αντίδραση χιλιάδων εργαζόμενων σε όλη την Ελλάδα Την αντισυνταγματική παρακράτηση των δώρων τους άρχισαν να καταγγέλλουν σταδιακά όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι στο ευρύτερο δημόσιο: Δημοτικοί υπάλληλοι Ιατροί του ΕΣΥ Καθηγητές ΑΕΙ/ΤΕΙ Υπάλληλοι ΔΕΚΟ Κληρικοί Δημόσιοι υπάλληλοι υπό στενή έννοια Συμβασιούχοι Καθαριστές ΟΤΑ Ορισμένοι μάλιστα επιδίωξαν και δικαστικά τα δικαιώματά τους. 8
Η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού έχει κριθεί αντισυνταγματική!η διεκδίκηση του αφορά και όλους τους συμβασιούχους που εργάζονται σε δήμους ή οποιοδήποτε άλλο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Σύμφωνα με τις νέες αποφάσεις, δικαιούνται να διεκδικήσουν τα δώρα και τα επιδόματα τους όσοι έχουν σύμβαση αορίστου χρόνου ή 2 ή περισσότερες συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Όσοι έχουν παραιτηθεί από τις αξιώσεις τους μπορούν κι εκείνοι να ασκήσουν αγωγή αρκεί να μην προκληθεί διατάραξη στην σχέση τους με την υπηρεσία. Σε κάποιον που δεν υπάρχει τελεσίδικη δικαστική απόφαση η υπόθεση εξετάζεται κατά περίπτωση. Δημόσιοι Υπάλληλοι από όλη την Ελλάδα δικαιώθηκαν με αποφάσεις των παρακάτω δικαστηρίων: 9
Επίσης τα Ειρηνοδικεία: Φυλής, Βόλβης, Κηφισιάς, Πετρούπολης, Κεφαλονιάς, Καβάλας, Ναυπλίου, Πάτρας, Πρέβεζας, με τις αποφάσεις τους δικαίωσαν τους υπαλλήλους των παραπάνω δήμων και τους επέστρεψαν τα δώρα και τα επιδόματά τους. Διαβάστε την αποφάση σταθμό 467/2016 του Ειρηνοδικείου Λαμίας και μάθετε πώς αποφάσισε το δικαστήριο να επιστρέψει τα δώρα στους υπαλλήλους που τα διεκδίκησαν! Ποιά δικαιώματα σας παραβιάζει η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού ; Γιατί είναι αντίθετη στο Σύνταγμα της χώρας μας; Η απόφαση-σταθμός του Ειρηνοδικείου Λαμίας Αριθμός απόφασης ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ Η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου λειτουργεί συμπληρωματικά ως προς τα ρητώς κατοχυρωμένα κοινωνικά δικαιώματα, συνιστώντας ένα γενικό δικαίωμα για κοινωνική αλληλεγγύη κατ αναλογία με την λειτουργία την οποία επιτελεί το άρθρο 5 παρ. 1 ως προς τα ατομικά δικαιώματα. Η εν λόγω αρχή και τα κοινωνικά δικαιώματα συνιστούν δεσμευτικούς κανόνες για την κρατική εξουσία, ιδιαίτερα τη νομοθετική προς την κατεύθυνση κατοχύρωσης της πληρέστερης δυνατής κοινωνικής προστασίας. Τα κοινωνικά δικαιώματα θεωρούνται μάλιστα ως «απαράγραπτα», ως δεσμεύοντα δηλαδή την άσκηση όλων των συντεταγμένων εξουσιών, τόσο του αναθεωρητικού, όσο και του κοινού νομοθέτη. 10
Εξάλλου τα κοινωνικά δικαιώματα είναι θεμελιώδη, εξίσου με τα ατομικά και τα πολιτικά και παράγουν κατά την επικρατούσα στην θεωρία άποψη ένα σχετικό κοινωνικό κεκτημένο η αξία και η προστατευτική λειτουργία του οποίου πρέπει να αναδεικνύονται ακόμα περισσότερο σε συνθήκες οικονομικής κρίσης όταν οι πολίτες βάλλονται περισσότερο. Περαιτέρω στο άρθρο 106 του Συντάγματος ορίζεται ότι «για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος το Κράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη χώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας. Από την εν λόγω διάταξη απορρέει η συνταγματική επιταγή για ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη με διασφάλιση των συνθηκών κοινωνικής ειρήνης, δηλαδή καταλήγουν σε αποτέλεσμα ευθέως αντίθετο προς τον σκοπό της συνταγματικής διάταξης. Ως σοβαρή διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης πρέπει να νοηθεί εξίσου η δραματική επιδείνωση των συνθηκών κοινωνικής διαβίωσης (όπως αύξηση του αριθμού των ανέργων, των αστέγων, όσων διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχιας), όσο και η διατάραξη της δημόσιας τάξης και ασφάλειας (όπως βίαιες ενέργειες διαμαρτυρίας, αύξηση εγκληματικότητας κλπ.) που απορρέει από την επιδείνωση των κοινωνικών συνθηκών. 11
Δεύτερον δεν είναι επιτρεπτή η θέσπιση νομοθετικών μέτρων τα οποία συνεπάγονται την συρρίκνωση της εθνικής οικονομίας και του διαθέσιμου εισοδήματος επιχειρήσεων και νοικοκυριών, προκειμένου να εξυπηρετηθεί μονομερώς ορισμένως έστω και δημόσιου συμφέροντος οικονομικός σκοπός. Ιδίως δεν είναι επιτρεπτή η θέσπιση μέτρων που επιδιώκουν την διάσωση των δημόσιων οικονομικών επι θυσία της ιδιωτικής αυτονομίας. Αντιθέτως όπως συνάγεται από την συνταγματική διάταξη, το γενικό συμφέρον δεν ταυτίζεται με το αμιγώς δημοσιονομικό ούτε μόνο με το συμφέρον της δημόσιας οικονομίας αλλά απαιτείται να διασφαλίζεται ισόποση ανάπτυξη της ιδιωτικής όσο και της δημόσιας οικονομίας. Περαιτέρω στο άρθρο 4 παρ. 5 του Σ. ορίζεται ότι: «Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.» Στο άρθρο 25 παρ. 1 ορίζεται ότι «Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου κα ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του κράτους. 12
Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την αποτελεσματική και ανεμπόδιστη άσκηση τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από τον νόμο, εφόσον υπάρχει ειδική επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας» και στην παρ. 4 του ίσου άρθρου «Το κράτος δικαίου δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους κοινωνικής αλληλεγγύης. Από τον συνδυασμό των ωσάνω διατάξεων προκύπτει ότι ο νομοθέτης δύναται κατ αρχήν να επιβάλει στους πολίτες προς εκπλήρωση του χρέους κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης επιβαρύνσεις για την αντιμετώπιση ορισμένης επείγουσας ανάγκης ή κατάστασης κρίσης υπό την προϋπόθεση ωστόσο ότι έχουν περιορισμένη διάρκεια, ότι είναι πρόσφορες και αναγκαίες για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού δημόσιου συμφέροντος και όχι δυσανάλογες σε σχέση με αυτόν, ότι είναι επαρκώς αιτιολογημένες και ότι κατανέμονται ισότιμα μεταξύ όλων των πολιτών των απασχολούμενων τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα καθώς και των ασκούντων ελευθέριο επάγγελμα ανάλογα με τις δυνάμεις του καθενός. Τούτο σημαίνει ότι η επιβάρυνση αυτή πρέπει να κατανέμεται μεταξύ όλων των κατηγοριών απασχολουμένων τόσο στον δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και των ασκούντων ελευθέριο επάγγελμα. 13
Και τούτο διότι, εν όψει και της καθιερουμένης στο άρθρο 25 παρ. 4 του Συντάγματος αξιώσεως του Κράτους να εκπληρώνουν όλοι οι πολίτες το χρέος της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης, δεν είναι επιτρεπτό η επιβάρυνση από τα μέτρα που λαμβάνονται προς αντιμετώπιση της δυσμενούς και παρατεταμένης οικονομικής συγκυρίας να κατανέμεται πάντοτε σε συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, οι οποίοι, κατά κανόνα, είναι συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους, και να ευνοούνται άλλες κατηγορίες από την ασυνέπεια των οποίων κυρίως στο πεδίο της εκπληρώσεως των φορολογικών τους υποχρεώσεων προκαλείται σε μεγάλο ποσοστό η δυσμενής αυτή συγκυρία». (Ολ. ΣτΕ 1286/2012) Ούτε κατά μείζονα λόγο, η επισώρευση νέων επιβαρύνσεων σε βάρος ίδιων κατηγοριών πολιτών (λ.χ. διαδοχικές μειώσεις μισθών και συντάξεων) εάν τα προηγούμενα αποδείχτηκαν απρόσφορα κι εφόσον με τα νέα μέτρα οι ίδιες κατηγορίες πολιτών υφίστανται υπέρμετρη απώλεια του προηγουμένως διαθέσιμου εισοδήματος τους. Τούτο μάλιστα εφόσον οι εν λόγω μειώσεις επέρχονται αιφνιδιαστικά και κλονίζουν ριζικά την οικονομική κατάσταση των ατόμων ή ανατρέπουν καταστάσεις στις οποίες αυτά έχουν καλόπιστα αποβλέψει. Περαιτέρω κατά το άρθρο 1 του Πρόσθετου Πρωτόκολλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών Ε.Σ.Δ.Α. το οποίο κυρώθηκε μαζί με την Σύμβαση, με το άρθρο πρώτο του ν.δ. ορίζεται ότι «Παν φυσικό ή νομικό πρόσωπο δικαιούται σεβασμό της περιουσίας του. 14
Ουδείς δύναται να στερηθεί της ιδιοκτησίας αυτού ειμή δια λόγους δημόσιας ωφέλειας και υπό τους προβλεπόμενους υπό του νόμου και των γενικών αρχών του διεθνούς δικαίου όρους. Αι προαναφορέμεναι διατάξεις δεν θίγουσι το δικαίωμα παντός κράτους να όπως θέσει εν ισχύ νόμους ους ήθελε κρίνει αναγκαίον προς ρύθμισίν της χρήσεως αγαθών συμφώνως προς το δημόσιο συμφέρον ή προς εξασφάλιση της καταβολής φόρων ή άλλων εισφορών ή προστίμων. Το εν λόγω Πρωτόκολλο κυρώθηκε μαζί με την Σύμβαση με το άρθρο πρώτο του ν.δ. 53/1974 και έχει ως τούτου υπερνομοθετική ισχύ κατ άρθρο 28 παρ. 1 εδ. Α του Συντάγματος. Με τις διατάξεις αυτές κατοχυρώνεται ο σεβασμός της περιουσίας του προσώπου, το οποίο μπορεί να την στερηθεί μόνο για λόγους δημόσιας ασφάλειας. Στην έννοια της περιουσίας η οποία έχει αυτόνομο περιεχόμενο, ανεξάρτητο από την τυπική κατάταξη των επιμέρους δικαιωμάτων στο εσωτερικό δίκαιο, περιλαμβάνονται όχι μόνο τα εμπράγματα δικαιώματα αλλά και όλα τα δικαιώματα περιουσιακής φύσεως καθώς και τα κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα. Καλύπτονται κατ αυτόν τον τρόπο και τα ενοχικής φύσης περιουσιακά δικαιώματα και ειδικότερα απαιτήσεις που απορρέουν από έννομες σχέσεις δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, είτε αναγνωρισμένες με δικαστική ή διαιτητική απόφαση, είτε απλώς γεννημένες κατά το εθνικό δίκαιο, εφόσον υπάρχει νόμιμη προσδοκία με βάση το ισχύον, έως την προσφυγή στο δικαστήριο δίκαιο ότι μπορούν να ικανοποιηθούν δικαστικώς εφόσον δηλαδή υφίσταται σχετικώς μια επαρκής νομική βάση στο εσωτερικό δίκαιο του συμβαλλόμενου κράτους. 15
Εν όψει των ανωτέρω περιουσία, κατά την έννοια του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου, αποτελεί και η αξίωση για καταβολή προβλεπόμενων από τη νομοθεσία του κράτους αποδοχών εφόσον συντρέχουν οι προβλεπόμενες για την καταβολή τους προϋποθέσεις. Πάντως με το άρθρο 1 του πρόσθετου Πρωτοκόλλου δεν κατοχυρώνεται δικαίωμα ορισμένου μισθού η σύνταξη ορισμένου ύψους με συνέπεια να μην αποκλείεται κατ αρχήν διαφοροποίηση του ύψους του μισθού ή συνταξιοδοτικής παροχής αναλόγως με τις επικρατούσες εκάστοτε συνθήκες. Εξάλλου για να είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου, επέμβαση σε περιουσιακής φύσης αγαθό υπό την ανωτέρω έννοια πρέπει να προβλέπεται από νομοθετικές ή άλλου είδους κανονιστικές πράξεις καθώς και να δικαιολογείται από λόγους γενικού συμφέροντος, στους οποίους περιλαμβάνονται κατ αρχήν και λόγοι συναπτόμενοι προς την αντιμετώπιση ιδιαίτερα σοβαρού κατά την εκτίμηση του εθνικού νομοθέτη δημοσιονομικού προβλήματος. 16
Σύμβαση εργασίας, διαιτητική απόφαση ή με ατομική σύμβαση εργασίας ή συμφωνία, για λειτουργούς, υπαλλήλους και μισθωτούς του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ. και Ο.Τ.Α καθώς και για τα μόνιμα στελέχη των Ένοπλων Δυνάμεων και αντίστοιχους της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και Λιμενικού σώματος καταργούνται από 1.1.2013». Εντούτοις σύμφωνα με όσα αναλυτικά αναπτύχθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας, η ωσάνω διάταξη τυχαίνει ανεφάρμοστη ως αντικείμενη στο Σύνταγμα και στις έχουσες υπερνομοθετική ισχύ διατάξεις διεθνών συνθηκών στερεί από τους ενάγοντες το δικαιούμενο ικανοποιητικό και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Με τις παραπάνω σκέψεις ο ισχυρισμός των εναγόντων περί μη εφαρμογής της ωσάνω διάταξης του ν.4093/2012 (με βάση την οποία ο εναγόμενος του Ο.Τ.Α. καθώς και για το μόνιμα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και αντίστοιχους της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού σώματος και του Λιμενικού, καταργούνται από 1.1.2013» Εντούτοις σύμφωνα με όσα αναλυτικά αναπτύχθηκαν στη μείζονα σχέση της παρούσας, η ωσάνω διάταξη τυγχάνει ανεφάρμοστη ως αντίθετη στο Σύνταγμα και στις έχουσες υπερνομοθετική ισχύ διατάξεις διεθνών συνθηκών εφόσον στερεί από τους ενάγοντες το δικαιούμενο ικανοποιητικό και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. 17
Με τις παραπάνω σκέψεις ο ισχυρισμός των εναγόντων περί μη εφαρμογής της ωσάνω διάταξης του ν. 4093/2012 (με βάση οποία ο εναγόμενος Ο.Τ.Α. κατάργησε τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και άδειας και ως εκ τούτου μείωσε τις αποδοχές τους ) ως αντισυνταγματικές, πρέπει να γίνει δεκτός ως ουσία αβάσιμος και εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη η σ αυτόν στηριζόμενη αγωγή τους και πρέπει επομένως να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων τα ποσά που αναλογούν στα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας για το χρονικό διάστημα από 1-5-2013 έως 25-5-2015. Πλην όμως από τις αξιώσεις των εναγόντων όπως αυτές εκτίθενται στην υπό κρίση αγωγή, θα πρέπει να απορριφθούν συλλήβδην α) αυτούς που αφορούν το δώρο Πάσχα του έτους 2013, εφόσον υπέπεσαν στη διετή παραγραφή του ν. 4270/2014, δεδομένου ότι η αγωγή επιδόθηκε στον εναγόμενο την29-05-2015 9Β /29-5-2015 έκθεση επίδοσης δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Λαμίας και το χρονικό σημείο έναρξης της παραγραφής σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας, είναι ο χρόνος γένεσης της κάθε επιμέρους αξίωσης εν προκειμένω η 25η Απριλίου 2013 και όχι το τέλος του έτους εντός του οποίου αυτές γεννήθηκαν. Επομένως κάθε ένας από τους ενάγοντες δικαιούται να λάβει τα δώρα και τα επιδόματα όπως καθορίστηκαν από την διάταξη του άρθρου 16 του Ν. 4024/2011 (ενιαίο μισθολόγιο) και ειδικότερα: 18
1) για το έτος 2013 α) το επίδομα αδείας ύψους 250 ευρώ β) το δώρο Χριστουγέννων ύψους 500 ευρώ 2) για το 2014 α) το δώρο Πάσχα ύψους 500 ευρώ β) επίδομα αδείας ύψους 250 ευρώ γ) το δώρο Χριστουγέννων ύψους 500 ευρώ 3) για το έτος 2015 το δώρο Πάσχα ύψους 250 ευρώ Ήτοι έκαστος εξ αυτών δικαιούται το συνολικό ποσό των 2.000,00 ευρώ με νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής. Κατόπιν αυτών θα πρέπει να γίνει κατά ένα μέρος δεκτή η αγωγή ως βάσιμη και κατ ουσία και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει σε καθέναν από τους ενάγοντες για την ως άνω αιτία το ποσό των 2.000,00 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής και να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση για το ήμισυ του επιδικαζόμενου ποσού σε καθέναν από τους ενάγοντες, γιατί κατά την κρίση του Δικαστηρίου η καθυστέρηση στην εκτέλεση για όλα το ποσό είναι δυνατόν να προκαλέσει σημαντική ζημία στους ενάγοντες. Τέλος η δικαστική δαπάνη πρέπει να συμψηφιστεί μεταξύ των διαδίκων διότι η ερμηνεία των διατάξεων που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαιτέρως δυσχερής όπως προβλέπεται στο άρθρο 179 ΚΠολΔ και ορίζεται στο διατακτικό. 19
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων. ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή. ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων το ποσό των δύο χιλιάδων ευρώ (2.000,00 ) με τον νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής. ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση ως προς την αμέσως προηγούμενη καταψηφιστική της διάταξή και για το ήμισυ του επιδικαζόμενου ποσού σε καθένα από τους ενάγοντες προσωρινά εκτελεστή. ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων. ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στη Λαμία την 12-9-2016 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου απόντων των διαδίκων και πληρεξούσιων δικηγόρων τους. Λίγα λόγια για εμάς Η ΒCLA, είναι μια σύγχρονη δικηγορική εταιρεία που ακολουθεί τα πρότυπα αντίστοιχων εταιριών του εξωτερικού. Συνεργάζεται με έμπειρους δικηγόρους, με ειδικότητα σε κάθε κλάδο δικαίου. Κάθε ένας είναι κορυφαίος στο δικό του αντικείμενο. 20
Η νομική μας ομάδα απαρτίζεται από κάθε "είδος" δικηγόρου: Έχουμε ως συνεργάτες από νέα παιδιά που προσεγγίζουν με φρέσκια και σύγχρονη ματιά τη δικηγορία μέχρι καταξιωμένους δικηγόρους που μετρούν χρόνια δικαστικής πείρας. Το αποτέλεσμα είναι, το μεγάλο εύρος αλλά και το ιδιαίτερο βάθος, της εξειδίκευσης και των ικανοτήτων της νομικής μας ομάδας. Τι πρεσβεύουμε Η εταιρεία μας μετράει 25 χρόνια στον τομέα των δικαιωμάτων. Από το 1992, υποστηρίζουμε πολίτες που αδικούνται από την κρατική εξουσία. Μας ενδιαφέρει, ο πολίτης όταν διεκδικεί τα δικαιώματα του να κερδίζει πάντα.! Παράλληλα με νομικές υπηρεσίες παρέχουμε σε εσάς ειδική συμβουλευτική υποστήριξη, ώστε να κάνετε τα νομικά σας βήματα με ασφάλεια. Όλες οι υπηρεσίες που αφορούν την διεκδίκηση μνημονιακών περικοπών και πλήττουν αντισυνταγματικά την περιουσία σας, έχουν ειδική τιμή. Αυτό ισχύει φυσικά και για την διεκδίκηση των δώρων και των επιδομάτων που έχετε στερηθεί μέχρι και σήμερα. Η BCLA, δεν αμείβεται για τις υπηρεσίες της, αν εσείς δεν κερδίσετε τα χρήματά σας! Μόνο οι πελάτες που δικαιώνονται καταβάλλουν το 5% από τα χρήματα που έχουν ήδη εισπράξει ως αμοιβή δικηγόρου. Έχουμε την εξής φιλοσοφία: όταν κερδίζουμε την δίκη, κερδίζουμε μαζί: Εσείς τα χρήματα σας, κι εμείς την αμοιβή μας. 21
Πώς μπορείτε να λάβετε νομική υποστήριξη από εμάς Ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο θα απευθυνθείτε και θα απευθύνεστε για ότι προκύψει στην πορεία είναι ο προσωπικός σας σύμβουλος υποστήριξης. Πρώτα από όλα όμως, ποιοι είναι οι σύμβουλοι μας; Εκτός από έμπειρους νομικούς, διαθέτουμε και τους συμβούλους υποστήριξης σας, τους ανθρώπους δηλαδή που είναι πάντα στο πλευρό σας. Οι σύμβουλοι είναι οι "αφανείς" ήρωες της BCLA, αφού παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της υπόθεσής σας όσο και οι δικηγόροι. Αυτοί αναλαμβάνουν όλα τα πρακτικά θέματα, τακτοποιούν τα χαρτιά σας, αλλά και είναι πάντα έτοιμοι να σας ακούσουν και να συζητήσουν μαζί σας για τα δικαιώματα σας. Μπορείτε να τους βρείτε καθημερινά στο τηλέφωνο για να ενημερωθείτε για την πορεία της υπόθεσής σας. Είναι εργατικοί, συνεπείς, υπεύθυνοι και θυμούνται τα πάντα! Πώς μπορώ να βοηθήσω; Δείτε πως να πάρετε τους μισθούς σας πίσω Δείτε πως να πάρετε τους μισθούς σας πίσω αν είστε συμβασιούχος Δημοσίου 22
Λ. Συγγρού 262, 176 72, Καλλιθέα, Αθήνα 4ος όροφος 2110121395 210 9595912 support@bcla.gr www.bcla.gr