ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ. Επίκουρος Καθηγητής Ειδικής Προπονησιολογίας Καλαθοσφαίρισης ΤΕΦΑΑ Πανεπιστημίου Αθηνών ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ Επίκουρος Καθηγητής Ειδικής Προπονησιολογίας Καλαθοσφαίρισης ΤΕΦΑΑ Πανεπιστημίου Αθηνών ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΘΗΝΑ 2010

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΠΟΥΔΕΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΕΙΣ. ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΕΡΓΟ Στις εκπαιδευτικές βαθμίδες Διδασκαλία σε σεμινάρια, σχολές κλπ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ Διδακτορική διατριβή Δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά Ετεροαναφορές Ανακοινώσεις σε συνέδρια ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Γεννήθηκα στην Αθήνα, όπου μεγάλωσα, σπούδασα και εργάζομαι. Είμαι παντρεμένος με δύο παιδιά. Από το 1997 κατέχω τον τίτλο του διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών στην Αθλητική Ψυχολογία. Το θέμα της διδακτορικής μου διατριβής είναι: Ο ρόλος της στοχοθέτησης στην αυτοεαποτελεσματικότητα και στην ευστοχία των καλαθοσφαιριστών Ως Λέκτορας υπηρέτησα στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το Νοέμβριο του 1999 έως τον Αύγουστο του 2005 και ως Επίκουρος Καθηγητής από τον Αύγουστο του 2005 μέχρι σήμερα στο γνωστικό αντικείμενο της καλαθοσφαίρισης. Μονιμοποιήθηκα τον Αύγουστο του 2009 στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή.

ΣΠΟΥΔΕΣ 1978 Μετά το Γυμνάσιο σπούδασα Προγραμματισμό Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και κατέχω κρατικό πτυχίο 1983 Το 1983 αποφοίτησα από την ΕΑΣΑ με βαθμό πτυχίου ΑΡΙΣΤΑ. Επίσης πήρα δίπλωμα από την ειδικότητα της καλαθοσφαίρισης με βαθμό ΑΡΙΣΤΑ. 1985 Το 1985 παρακολούθησα τα σεμινάρια ισοτιμίας και πήρα την ισοτιμία του πτυχίου μου από το Τ.Ε.Φ.Α.Α. Αθηνών 1997 Το 1997 απέκτησα διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο Αθηνών στην Αθλητική Ψυχολογία με τίτλο Ο ρόλος της στοχοθέτησης στην αυτοαποτελεσματικότητα και στην ευστοχία των καλαθοσφαιριστών. ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΕΙΣ 1979 Συμμετοχή σε ειδικά μαθήματα επιμορφώσεως στελεχών κατασκηνώσεων ( Πάρνηθα, Ιούνιος 1979). 1983-2000 Συμμετοχή σε Παγκόσμια Συνέδρια και Σεμινάρια Προπονητών καλαθοσφαίρισης στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Συμμετοχή σε σεμινάρια για μεταπτυχιακούς φοιτητές. Συμμετοχή σε Συμπόσια και Συνέδρια Αθλητικής Ψυχολογίας. Παρακολούθηση τρίμηνου σεμιναρίου Αυτογενούς Εξάσκησης.Παρακολούθηση δύο εξαμήνων σε Αμερικάνικο Κολλέγιο.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΕΡΓΟ Στις εκπαιδευτικές βαθμίδες 1982-87 Από τον Φεβρουάριο του 1982 μέχρι και τον Αύγουστο του 1987 εργάστηκα σαν καθηγητής Φ.Α. στον Οργανισμό Νεολαίας και Άθλησης (ΟΝΑ) του Δήμου Αθηναίων. (Προϊστάμενος του ΟΝΑ 1984-87) 1985-86 Για διδακτική εμπειρία εργάστηκα στο 8 ο Δημοτικό σχολείο Πατησίων στο πρόγραμμα Αθλητισμός και Παιδί. 1984-86 Τα δύο αυτά Ακαδημαϊκά έτη εργάστηκα σαν ωρομίσθιος Καθηγητής της καλαθοσφαίρισης στο ΤΕΦΑΑ Αθηνών. 1987-99 Από το Ακαδημαϊκό έτος 1987 μέχρι το 1999 εκτός του έτους 1995-96 εργαζόμουν ως αποσπασμένος από τη Μ.Ε. Καθηγητής στο ΤΕΦΑΑ Αθηνών για το μάθημα της καλαθοσφαίρισης. 1995-96 Το έτος αυτό δίδαξα το μάθημα της Φ.Α. στο 2 ο Λύκειο Μεγάρων. 1988-92 Δίδαξα καλαθοσφαίριση στο Δημοτικό Σχολείο του Κολεγίου Αθηνών τέσσερις ώρες εβδομαδιαία. 1994-95 Πήρα εκπαιδευτική άδεια προκειμένου να ολοκληρώσω τη διδακτορική διατριβή μου, ενώ ταυτόχρονα ως μεταπτυχιακός φοιτητής δίδασκα καλαθοσφαίριση στο ΤΕΦΑΑ Αθηνών. 1999-05 Από το Νοέμβριο του 1999 έως τον Αύγουστο του 2005 υπηρέτησα στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. Αθηνών ως Λέκτορας. 2005- Από τον Αύγουστο του 2005 μέχρι σήμερα υπηρετώ στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. Αθηνών ως Επίκουρος Καθηγητής. Διδασκαλία σε σεμινάρια, σχολές κλπ 1987 Επιμόρφωση καθηγητών Φ.Α. με θέμα : Καλαθοσφαίριση-Ασκήσεις για αθλητικά ταλέντα ηλικίας 8-10 ετών ( ΟΑΚΑ, 31-10 έως 11-11-1988 ) 1992 Επιμόρφωση καθηγητών Φ.Α. νομού Αργολίδος στη καλαθοσφαίριση. 1993 Σεμινάριο καλαθοσφαίρισης διάρκειας 6 μηνών (ΠΕΚ Τρίπολης). 1994 α) Σεμινάριο καλαθοσφαίρισης διάρκειας 6 μηνών (ΠΕΚ Τρίπολης). β) Σχολές Προπονητών καλαθοσφαίρισης Γ.Γ.Α. Β και Γ κατηγορίας. 1995 α) Διδασκαλίες σε Κ.Ε.Κ. β) Σχολές Προπονητών Γ.Γ.Α. Β και Γ κατηγορίας. γ) Επιμορφωτικό σεμινάριο για καθηγητές Φ.Α. στην Ελευσίνα. 1996-03 Σχολές Προπονητών καλαθοσφαίρισης Γ.Γ.Α. Β και Γ κατηγορίας. 1999 Εισηγητής στο Περιφερειακό Σεμινάριο Κέρκυρας, Επιμορφωτών Εκπαιδευτών Αθλητισμού (8-7-99) με θέμα Αρχιτεκτονική Προγραμμάτων Σπουδών στην Αθλητική Εκπαίδευση και Κατάρτιση. 1998-01 Επιμορφωτικά σεμινάρια στα ΠΕΚ Τρίπολης και Κορίνθου. 2002-07 Επιμορφωτικά σεμινάρια στα ΠΕΚ Τρίπολης. 2002 Εισηγητής στο Πανελλήνιο Συνέδριο της Π.Ε.Π.Φ.Α. με θέμα Η Καλαθοσφαίριση στη Α θμια Εκπαίδευση. 2002-09 Σχολές Προπονητών καλαθοσφαίρισης Γ.Γ.Α. Α, Β & Γ κατηγορίας.

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ Ο ρόλος της στοχοθέτησης στην αυτοαποτελεσματικότητα και στην ευστοχία των καλαθοσφαιριστών ΤΕΦΑΑ Πανεπιστημίου Αθηνών, 1997 Ο γενικός σκοπός της έρευνας ήταν να εξετάσει το ρόλο των στόχων στην αυτοαποτελεσματικότητα και απόδοση των καλαθοσφαιριστών στην εκτέλεση βολών. Οι επιμέρους σκοποί της έρευνας ήταν: α) η εξέταση διαφορετικών τρόπων στοχοθέτησης και β) η διερεύνηση του επιπέδου της στοχοθέτησης μεταξύ ομάδων εξάσκησης και μη εξάσκησης σε σχέση με το επίπεδο της αυτοαποτελεσματικότητας και της απόδοσης. Το δείγμα αποτέλεσαν 117 άνδρες(ν=117) καλαθοσφαιριστές, φοιτητές των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θράκης, ηλικίας 19-24 ετών. Εξετάστηκαν τρεις τρόποι στοχοθέτησης: α) οι αυτοκαθοριζόμενοι στόχοι, β) οι υψηλοί, εφικτοί και γ)οι χαμηλοί στόχοι.. Διερευνήθηκε αν η στοχοθέτηση επηρεάζει: α) την αυτοαποτελεσματικότητα και β) την απόδοση κάτω από δύο καταστάσεις: 1)την εξάσκηση με στόχους και 2) τη μη εξάσκηση. Δημιουργήθηκαν έξι ομάδες με στόχους (3 με εξάσκηση και 3 χωρίς εξάσκηση στην αντίστοιχη στοχοθέτηση). Τα αποτελέσματα συνολικά στηρίζουν τη θεωρία της στοχοθέτησης και της αυτοαποτελεσματικότητας ως προς το ρόλο της επιτυχούς εκτέλεσης στην απόδοση. Οι υψηλοί στόχοι (στις δοκιμασίες των βολών) επιτυγχάνονται κλιμακωτά με την ταυτόχρονη ανάπτυξη της αυτοαποτελεσματικότητας μέσα από συγκεκριμένη διαδικασία εξάσκησης, χρησιμοποιώντας για το σκοπό αυτό αυτοκαθοριζόμενους στόχους ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ Η επίδραση του αυτοπροσδιοριζόμενου καθορισμού στόχων στην αυτοαποτελασματικότητα και την απόδοση καλαθοσφαιριστών. Α. Γαβριηλίδης. Αθλητική Ψυχολογία, 13, σελ. 71-89 Comparison of Sport Achievement Orientation of male Professional, Amateur, and Wheelchair Basketball Athletes. E.Skordilis, A.Gavriilidis, S.Charitou, and K. Asonitou), Perceptual and Motor Skills, 2003, 97, 483-490. 2003 Συνδεσμικές κακώσεις σε ερασιτέχνες αθλητές και αθλήτριες της καλαθοσφαίρισης. Α. Στεργιούλας, Α. Γαβριηλίδης, Ν. Κωστόπουλος, και Π..Μπαλτόπουλος.. Οργάνωση του Αθλητισμού 1,2, σελ.171-176. 2003 Μελέτη των ψυχομετρικών Χαρακτηριστικών της Κλίμακας Εσωτερικών Κινήτρων (Κ Ε Κ) σε μαθητές Γυμνασίου. Β. Μπαρκούτης, Χ.Τζορμπατζούδης, Γ.Γρούιος & Α. Γαβριηλίδης, Φυσική Αγωγή και Αθλητισμός. Τεύχος 48, σελ.73-81, 2003. Μετά την εκλογή στην βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή Τhe effect of a goal setting program on basketball skills and self-efficacy of adolescents A. Gavriilidis, E. Skordilis, I. Spartali, K. Gdonteli, International Journal of Fitness, 2005, 1, p. 61-75. The effect of a goal setting program on basketball skills (AAHPERD, 1984) And self efficacy (Bandura, 1977a, 1982) of adolescents was examined. Self-efficacy and basketball skills were pre tested on a group of seventy-eight (N=78) basketball players (M=15.1 years). The sample was divided into three equal numbered groups (n1 = n2 = n3 = 26). Univariate ANOVA s

revealed no significant and self-efficacy differences in pre testing among three groups. During the experimental treatment period the groups were exposed to three different types of goal setting and practiced the skills in nine separate basketball sessions (three sessions per week). The three types included the: a) do your best approach of goal setting (experimental group 1), b) self-set approach of goal setting (experimental group 2), and c) control groups with no goal. The participants were post tested, after the three-week treatment period, on basketball skills and selfefficacy. According to our findings, different types of goal setting improve performance to a wider extent than absence of goals in adolescents. Further, participants exposed to the self-set goals scored significantly higher than participants exposed to the do your best goals in post setting, when controlling for their pre testing scores, in basketball skills and self efficacy. Adolescent players who set their goals individually, improved more than players who were instructed to do their best during training and testing. Overall, self-set goals appear as a regulatory factor at the process of improved performance of adolescents basketball players. L- Cystein supplementation protects the Erythrocyte glucose-6-phosphate dehydrogenase activity from reduction Induced by forced training. K. Schulpis, G. Reclos, T. Parthimos, N. Parthimos, A. Gavriilidis, S. Tsakiris), Clinical Biochemistry, 9, p. 1002-1006, 2006. Background: L-Cysteine (L-cys) is implicated in the reduction of free radical production. Aim: To investigate the effect of training and L-cys supplementation on the erythrocyte glucose-6- phosphate dehydrogenase (G6PD) activity. Methods: blood was obtained from ten basketball players pre-game (group A), post game (group B) and after 1 week on L-cys (0.5 g/24 orally) supplementation pre- (group C) and post-training (group D). Total antioxidant status (TAS) and D6PD activity were evaluated with commercial kits. Results: TAS increased in the groups with L-cys addition (group C and group D). Post exercise, TAS and D6PD were remarkably higher (1.48 ± 0.12mmol/L, 8.9 ± 1.7 U/g Hb, p<0.01). G6PD activity positively correlated with TAS (r=0.70, p<0.001 pre- and r =0.61, p=0.001 post-training) in all the studied groups. Conclusions: G6Pd activity is lowered by training probably due to free radical action, L-cys supplementation may protect G6PD activity from reduction by increasing total antioxidant capacity and glutathione production. G6PD activity should be evaluated in the blood of athletes of Mediterranean origin and female G6PD-deficient heterozygotes. Σύγκριση Προπονητικής Επιβάρυνσης Νεαρών Καλαθοσφαιριστών-τριων Ηλικίας 8-18 Ετών, Ν.Αποστολίδης, Α. Γαβριηλίδης, Θ. Μπολάτογλου, Ε. Ζαχαράκης και Μ. Αναστασιάδης, Κινησιολογία, Τομ.4, Νο 1, σελ. 53-59, 2007 Τα ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία της προπόνησης των προεφήβων δεν έχουν γίνει ως τώρα αντικείμενα διεξοδικής έρευνας. Σκοπός της έρευνας αυτής είναι η ποσοτική ανάλυση της προπόνησης που γίνετε στις ομάδες καλαθοσφαιριστών-τριών ηλικίας 8-18 ετών και η σύγκριση των στοιχείων προπόνησης όλων των ηλικιακών ομάδων. Για το σκοπό αυτό 161 προπονητές-τρίες καλαθοσφαίρισης, σωματείων της ευρύτερης περιφέρειας της Αττικής, στα οποία λειτουργούν συστηματικά προπονητικά προγράμματα για καλαθοσφαιριστές-τριες ηλικίας 8-18 ετών, συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο που δημιουργήθηκε για τις ανάγκες της έρευνας, σχετικά με το είδος, την εβδομαδιαία συχνότητα, την διάρκεια και τον ετήσιο όγκο προπόνησης που εφαρμόζουν στις παραπάνω ηλικίες. Από τις 161 ομάδες, που τις συγκροτούσαν συνολικά 2690 αθλητές-τριες οι μεν 125 ήταν ομάδες αγοριών με δυναμικό 2300 αθλητών, οι δε 36 ομάδες κοριτσιών με αντίστοιχο δυναμικό 390 αθλητριών. Εφαρμόστηκε ανάλυση διακύμανσης μονής κατεύθυνσης (one way ANOVA) ώστε να γίνει σύγκριση των ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων της προπόνησης, ενώ το επίπεδο σημαντικότητας για όλες τις αναλύσεις τέθηκε στο.05 (p<.05). Από τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων του ερωτηματολογίου φαίνεται ότι: α) υπάρχουν διαφορές στην ποσότητα και ποιότητα της προπόνησης μεταξύ των ηλικιακών ομάδων, β) δεν υπάρχουν διαφορές

στη ποσότητα και ποιότητα της προπόνησης μεταξύ των δύο φύλων και γ) η προπόνηση που εφαρμόζεται στις ηλικίες αυτές κρίνεται επαρκής για πρόκληση τεχνικών, τακτικών και βιολογικών προσαρμογών όσον αφορά το είδος, τη συχνότητα, τη διάρκεια και τον ετήσιο όγκο της, ελέγχοντας όμως την έντασή της. Επίδραση της Μεταβαλλόμενης Εξάσκησης στη Βελτίωση της Ευστοχίας στην Καλαθοσφαίριση. Τραυλός Α., Αναστασιάδης Μ., Γαβριηλίδης Α., Αποστολίδης Ν., & Ζαχαράκης Μ., Κινησιολογία, Τομ.4, Νο 1, σελ. 60-68, 2007 Εργαστηριακές μελέτες στο χώρο της κινητικής μάθησης έδειξαν καλύτερη συγκράτηση ή και μεταφορά της μάθησης, όταν η πρακτική εξάσκηση γίνετε κάτω από συνθήκες υψηλής παρεμβολής μεταξύ των δεξιοτήτων (π.χ. Lee & Magill 1983, 1985, Shea & Morgan 1979). Σκοπός της παρούσης έρευνας ήταν να εξετάσει την επίδραση της τυχαίας, διαδοχικής και ομαδοποιημένης μεταβλητής εξάσκησης στη βελτίωση της ευστοχίας στο σουτ στην καλαθοσφαίριση. Τριάντα οχτώ φοιτητές-τριες ηλικίας 22-26 ετών της ειδικότητας της καλαθοσφαίρισης του ΤΕΦΑΑ Αθηνών χωρίστηκαν σε τέσσερις ισάριθμες και ισάξιες ομάδες (τυχαίας μεταβλητής εξάσκησης, διαδοχικής μεταβλητής εξάσκησης, ομαδοποιημένης μεταβλητής εξάσκησης και ομάδα ελέγχου) μετά από μέτρηση αξιολόγησης. Κατά την φάση της εξάσκησης οι ομάδες της μεταβλητής εξάσκησης εκτέλεσαν 32 προσπάθειες από 4 διαφορετικά σημεία του γηπέδου ( 128 προσπάθειες) σε 4 διαφορετικές συνεδρίες. Μετά την πάροδο 30, οι ασκούμενοι εκτέλεσαν 32 προσπάθειες από 2 διαφορετικά σημεία του γηπέδου (φάση μεταφοράς). Τα πειραματικά σχέδια που χρησιμοποιήθηκαν για την στατιστική ανάλυση ήταν: α) απλή ανάλυση διασποράς (ANOVA) για ανεξάρτητα δείγματα για όλες τις πειραματικές ομάδες στην πρώτη μέτρηση και την μέτρηση μεταφοράς, και β) 3 4 (ομάδες μεταβλητής εξάσκησης ομάδες προσπαθειών) ανάλυση διασποράς (ANOVA) με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις στον τελευταίο παράγοντα. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ των ομάδων τις μεταβλητής εξάσκησης στις φάσεις της εξάσκησης και της μεταφοράς. Η μεταβλητή εξάσκηση στο σουτ στην καλαθοσφαίριση δεν επηρεάζει την απόδοση και την μεταφορά της μάθησης της δεξιότητας. Κατά συνέπεια η παρούσα μελέτη δεν επιβεβαιώνει τις προβλέψεις της υπόθεσης της παρεμβολής μεταξύ των δεξιοτήτων εξάσκησης. Amateur basketball injuries: A prospective study among male and female athletes Apostolos Stergioulas, Alexandra Tripolitsioti, Nikolaos Κostopoulos, Andreas Gabriilidis, Dimosthenis Sotiropoulos and Panagiotis Baltopoulos. BIOLOGY OF EXERCISE, VOLUME 3, 2007 The purpose of this study was to record injuries in amateur males and females basketball players. These players participated in a domestic championship in Athens, during the 200-2001 basketball season. An injury is considered the problem in musculoskeletal system that did not allow the player to continue the game or the training and might be out of the field for at least one day. every injury was recorded by the coach of the team. From the start of the period until the end of the year 110 injuries in males and 86 in females were recorded. The rate was 0.72 injuries per male athlete per year, while for females the corresponding rate was 0.56. males had more overuse injuries than females (p 0.02), while females had more injuries in the lumbar spine (p 0.001). Males had more knee sprains in the medial collateral ligament of (p 0.05), while females had more sprains in the anterior cruciate ligament (p 0.005). Both sexes sustained injuries during the games and in the second part. It is concluded that injuries in Greek amateur basketball players did not differ considerably from published studies. Further studies are needed in order that such injuries should be prevented. Διαφορές στα Κίνητρα Συμμετοχής μεταξύ ερασιτεχνών Αθλητριών Καλαθοσφαίρισης και Αθλούμενων Φοιτητριών, Ανδρέας Γαβριηλίδης, Φυσική Αγωγή και Αθλητισμός, 28 (4): 55-65, 2008.

Η παρούσα έρευνα σχεδιάστηκε για τη μελέτη των επιπέδων των κινήτρων σε αθλούμενες φοιτήτριες του πανεπιστημιακού αθλητισμού και αθλήτριες της καλαθοσφαίρισης καθώς και η ψυχομετρική αξιολόγηση του οργάνου που χρησιμοποιήθηκε. Χρησιμοποιήθηκε το Sport Motivation Scale των Pelletier, Tson, Fortier, Vallerand, Briere και Blais (1995), του οποίου τα ψυχομετρικά χαρακτηριστικά εξετάστηκαν σε ελληνικό δείγμα (Doganis, 2000). Το ερωτηματολόγιο συμπληρώθηκε από 222 αθλούμενες φοιτήτριες του πανεπιστημιακού αθλητισμού και 58 φοιτήτριες των αντίστοιχων πανεπιστημίων, που ήταν αθλήτριες σε ερασιτεχνικά σωματεία καλαθοσφαίρισης (Ν=280) ηλικίας 18 έως 31 ετών (Μ.Ο. = 20.8, Τ.Α. = 2.3). Η κλίμακα παρουσίασε ικανοποιητικά επίπεδα εσωτερικής συνοχής. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας δείχνουν ότι οι φοιτήτριες αθλήτριες της καλαθοσφαίρισης βιώνουν εντονότερα συναισθήματα από την ενασχόληση τους με το συγκεκριμένο άθλημα. Examining sport motivation in university sport intramural participation, Gdonteli, K., Mudakis, K., Gavriilidis, A. Past Future: Arts Sport and Science in Ancient Sparta of the 3d Millennium. In R. Iembo & P. Constantinakos (ed.), examining sport motivation in university sport intramural participation.(pp 51-60), Rome: Aracne. 2009 This study was designed to explore sport motivation. The Sport Motivation Scale (Pellatier et al., 1995) was administrated to 972 students (611 males and 361 females, M=20.5 yr., SD=1.8) sport intramural participants in nine different Greek Universities. The scale assesses three types of motivation, namely Intrinsic Motivation, Extrinsic Motivation and Amotivation. Results supported the internal consistency of the scale (Cronbach a>.63). Descriptive statistics showed that the most significant motivations are the three subscales of intrinsic motivations and also the extrinsic motivation of introjection, whereas amotivation scores weren t significant. Pearson correlations showed strong relationships between intrinsic and extrinsic motivation scores. Amotivation was negatively correlated with most of the other items. These findings provide limited support for the self determination theory. Gender analysis showed that females are stronger motivated than men, that means females are more self determinated than males. In contrast, other studies in the past showed that males were more self determinated than females. A sex x motivation multivariate analysis showed significant Wilks Lambda (p<.001). The post hoc test showed significances in intrinsic motivation to know, intrinsic motivation toward accomplishments, external regulation and external introjection. Η επίδραση διαφορετικών μεθόδων καθορισμού στόχων στη βελτίωση δεξιοτήτων σε νεαρούς καλαθοσφαιριστές, Σαββάτης Π., Γαβριηλίδης Α., Ψυχουντάκη Μ. και Αποστολίδης Ν., «Φυσική Αγωγή, Αθλητισμός - Υγεία», Τομ24, σελ 45-58, 2010. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να εξετάσει την επίδραση διαφορετικών μεθόδων καθορισμού στόχων στη βελτίωση τεχνικών δεξιοτήτων (διείσδυση και βολή) στην καλαθοσφαίριση. Τριάντα νεαροί καλαθοσφαιριστές, ηλικίας 12 14 ετών, χωρίστηκαν τυχαία στις τρεις πειραματικές συνθήκες (αυτοκαθοριζόμενοι στόχοι, καθορισμένοι στόχοι, κάνε το καλύτερο που μπορείς) και ακολούθησαν το ίδιο πρόγραμμα προπόνησης, το οποίο είχε διάρκεια τέσσερις εβδομάδες και συχνότητα τρεις φορές την εβδομάδα. Η 3 x 4 (Πειραματικές Συνθήκες x Μετρήσεις) MANOVA με επαναληπτικές μετρήσεις δεν έδειξε σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ πειραματικών συνθηκών και μετρήσεων, ούτε και σημαντικές διαφορές μεταξύ των πειραματικών συνθηκών και μεταξύ των μετρήσεων. Παρατηρήθηκε όμως βελτίωση της απόδοσης, όχι στατιστικά σημαντική, και των τριών συνθηκών στο χρόνο. Φαίνεται ότι ο καθορισμός συγκεκριμένων στόχων δεν οδηγεί σε υψηλότερη βελτίωση σε σχέση με τον καθορισμό γενικών στόχων, καθώς και ότι η διαφορετική συμμετοχή στον καθορισμό στόχων δεν διαφοροποιεί την απόδοση των αθλητών. Τα αποτελέσματα συζητούνται με βάση τη θεωρία των στόχων και τις σχετικές έρευνες στον αθλητισμό.

Self-determination and sport commitment. An evaluation by University intramural participants. Gdonteli, K., Mudakis, K., A., & Gavriilidis,A., International Journal of Fitness vol. 6 (1) 2010 pp. 41-52. 2010 This study was designed to explore self-determination and sport commitment. The Sport Motivation Scale and the Sport Commitment Questionnaire were administrated to 972 student (611 males and 361 females, M=20.5 yr., SD=1.8) sport intramural participants in nine different Greek universities. The Sport Motivation Scale assesses three types of motivation, namely: Intrinsic Motivation, Extrinsic Motivation and Amotivation. The Sport Commitment Questionnaire assesses five types of commitment, namely: Sport Commitment, Sport Enjoyment, Personal Investments, Social Constraints and Involvement Opportunities. Results supported the internal consistency of the Sport Motivation Scale (Cronbach s alpha>.63), whereas the Sport Commitment Questionnaire provided limited support for the internal consistency of the scale as the three items for the Personal Investments scale demonstrated weak internal consistency (Cronbach s alpha>.47). In contrast the results from the same questionnaire indicated reliability for the other scales (Cronbach s alpha>.66). Pearson correlations showed strong relationships between intrinsic and extrinsic motivation scores. Amotivation was negatively correlated with most of the other items. These findings provide support for the self-determination theory. Pearson intercorrelations in the Sport Commitment Questionnaire revealed strong positive relationships among almost all subscales. Path analysis resulted in strong positive association of intrinsic motivation and commitment. These results showed that high self-determination supports commitment. Υπό κρίση: The effect of various goals setting methods in the technical skills improvement of young basketball players. Savvatis P., Gabriilidis A., Psychoundaki M., Apostolidis N., Gdondeli K., International Journal of Fitness, 2010 The aim of the present study was to investigate the effects of various goal-setting methods in improving technical skills (lay-up and shot) of basketball game. Due to this purpose, 45 basketball players aged 12-13 years from 3 different teams of South Eastern Athens participated in this study. Prior to the onset of the experimental process, the participants were assigned in two experimental groups (1 st self-set goals, and 2 nd individualized coach-set short term goals) and in a control group without goals. The intervention lasted eight weeks, and the athletes practiced three times a week. The results of the analysis of variance indicated that both of the experimental groups presented higher performance than the control one, in both the second and third measurement and in both tests. There were not found any significant differences between the experimental conditions, even though the self-set group indicated higher improvement. Manipulation checks revealed that all the three groups tried hard during the measurements. The experimental groups did not differ from each other in perceiving the goal difficulty and intended effort. The results are discussed in terms of the goal setting theory and relevant sport researches, while applied coaching directions are analyzed. ΕΤΕΡΟΑΝΑΦΟΡΕΣ Comparison of Sport Achievement Orientation of male Professional, Amateur, and Wheelchair Basketball Athletes. E.Skordilis, A.Gavriilidis, S.Charitou, and K. Asonitou), Perceptual and Motor Skills, 2003, 97, 483-490. 2003 τρεις (3) ετεροαναφορές σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. L- Cystein supplementation protects the Erythrocyte glucose-6-phosphate dehydrogenase activity from reduction Induced by forced training. K. Schulpis, G. Reclos, T. Parthimos, N. Parthimos, A. Gavriilidis, S. Tsakiris), Clinical Biochemistry, 9, p. 1002-1006, 2006. έξι (6) ετεροαναφορές σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ Σχέση αυτο - αποτελεσματικότητας και απόδοσης των καλαθοσφαιριστών. Ανδρέας Γαβριηλίδης. 3ο Συνέδριο Αθλητικής Ψυχολογίας, Αθήνα 1994. Ο ρόλος της εξάσκησης με στοχοθέτηση στην αυτοαποτελεσματικότητα και στην ευστοχία των καλαθοσφαιριστών. Ανδρέας Γαβριηλίδης και Αντώνης Τραυλός. 2ο Διεθνές Συνέδριο Αθλητικής Ψυχολογίας, Τρίκαλα 1998. Το Είδος, η Διάρκεια, η Συχνότητα και ο Όγκος της Προπόνησης, Ελλήνων Καλαθοσφαιριστών- τριων, ηλικίας 8-18 ετών, Αποστολίδης Ν., Γαβριηλίδης Α., Μπολάτογλου Θ., Αναστασιάδης Μ., 8 ο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Κομοτηνή 19-21 Μαϊου 2000, (Πρακτικά: σελ.23). Θεματολογία έρευνας των περιφερειακών Ελλήνων παικτών στις ελεύθερες βολές του πρωταθλήματος Α1 κατηγορίας ανδρών περιόδου 1999-2000. Κωστόπουλος Ν., Γρηγοριάδης Δ., Γαβριηλίδης Α., Ντάτση Α., Καραχάλιου Ε., Σουφλέρης Ε., Γ Εθνικό Συνέδριο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Λευκωσία 13-14 Ιανουαρίου 2001. Παράμετροι, που οδηγούν στην ορθή απεικόνιση της αγωνιστικής απόδοσης των ομάδων καλαθοσφαίρισης, μέσα από την στατιστική ανάλυση. Κωστόπουλος Ν., Δαλούκας Γ., Γαβριηλίδης Α., Θεολογίτης Ι., 5 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής, Αθήνα 25-27 Μαίου 2001. Τραυματισμοί σε αθλήτριες της καλαθοσφαίρισης: Επιδημιολογική μελέτη πρώιμα αποτελέσματα. Στεργιούλας Α., Κωστόπουλος Ν., Αναστασιάδης Μ., Γαβριηλίδης Α., Μπαλτόπουλος Π., 9 ο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Κομοτηνή 18-20 Μαίου 2001. Κακώσεις σε ερασιτέχνες αθλητές της καλαθοσφαίρισης του νομού Αττικής. Στεργιούλας Α., Γαβριηλίδης Α., Κωστόπουλος Ν., Μπαλτόπουλος Π.), 10ο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Κομοτηνή 17-19 Μαίου 2002. Κακώσεις σε αθλήτριες της καλαθοσφαίρισης του νομού Αττικής, Στεργιούλας Α., Κωστόπουλος Ν., Αναστασιάδης Μ., Γαβριηλίδης Α., Μπαλτόπουλος Π., 10ο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Κομοτηνή 17-19 Μαίου 2002. Παρόν και μέλλον της οικονομικής διαχείρισης των επαγγελματικών συλλόγων μπάσκετ, μέσα από την χρηματοδότηση των φορέων των χορηγών και των διαφημιζόμενων εταιρειών. Κωστόπουλος Ν., Γρανίτσας Θ., Γαβριηλίδης Α., Θεολογίτης Ι., Δαλούκας Γ., 10ο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Κομοτηνή 17-19 Μαίου 2002. Συνδεσμικές κακώσεις σε ερασιτέχνες αθλητές και αθλήτριες της καλαθοσφαίρισης. Στεργιούλας Α, Κωστόπουλος Ν., Γαβριηλίδης Α., Αναστασιάδης Μ., και Μπαλτόπουλος Π, 10 ο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Κομοτηνή 17-19 Μαίου 2002. Η επίδραση του αυτοπροσδιοριζόμενου καθορισμού στόχων στην αυτοαποτελασματικότητα και την απόδοση καλαθοσφαιριστών. Γαβριηλίδης, Α., 7 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Αθλητικής Ψυχολογίας, Θεσσαλονίκη 1-3 Νοεμβρίου 2002.

The effects of a goal setting program on Basketball skills and self-efficacy of young basketball players. Α. Gavriilidis & E. Skordilis,1 ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο «Η καλαθοσφαίριση με καρότσι σήμερα και αύριο», Αθήνα 9-11 Μαίου του 2003. Comparison of Sport Achievement Orientation of male Professional, Amateur, and Wheelchair Basketball Athletes. E. Skordilis, A.Gavrilidis, S. Charitou, and K. Asonitou, 1 ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο «Η καλαθοσφαίριση με καρότσι σήμερα και αύριο» Αθήνα, Μάιος 2003. Μετά την εκλογή στην βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή Ψυχολογικά χαρακτηριστικά νεαρών αθλητών. Γαβριηλίδης Α., Κάκος Β., Σταύρου Ν., και Γδοντέλης Κ., 3 ο Διεθνές Συνέδριο Αθλητικής Ψυχολογίας, Τρίκαλα 26-28 Νοεμβρίου 2004. Σκοπός της μελέτης αυτής είναι να εξετάσει τις διαφορές μεταξύ νεαρών αθλητών σε βασικές ψυχολογικές μεταβλητές προδιάθεσης, αγωνιστικής αυτοπεποίθησης προδιάθεσης, αγωνιστικών ανησυχιών και αγωνιστικού προσανατολισμού με βάση το είδος του αθλήματος σε συνάρτηση με το είδος της οργάνωσης και το επίπεδο των νεαρών αθλητών. Το δείγμα της μελέτης αυτής αποτέλεσαν 271 αγόρια ηλικίας 11 έως 13 ετών, εκ των οποίων οι 219 ήταν αθλητές και οι 52 δεν ήταν αθλητές (ομάδα ελέγχου). Οι 128 από τους αθλητές ήταν καλαθοσφαιριστές συλλόγου της πρωτεύουσας εκ των οποίων οι 28 παρέμειναν και υποβλήθηκαν σε μετρήσεις για τρία συνεχόμενα έτη (ομάδα 1). Οι 31 καλαθοσφαιριστές παρέμειναν και μετρήθηκαν για 2 συνεχόμενα έτη (ομάδα 2) ενώ 69 καλαθοσφαιριστές μετρήθηκαν μόνο μια φορά λόγο μη παραμονής και εξέλιξης τους στην ομάδα (ομάδα 3). Επίσης στο δείγμα της μελέτης συμπεριλαμβάνονται 45 αθλητές ομαδικών αθλημάτων (ομάδα 4) και 46 αθλητές ατομικών αθλημάτων (ομάδα5). Στους δοκιμαζόμενους χορηγήθηκαν ερωτηματολόγια προσαρμοσμένα για αθλητές νεαρής ηλικίας ( α) γενικού άγχους προδιάθεσης, β) αθλητικού άγχους προδιάθεσης, γ) αγωνιστικών ανησυχιών, δ) αθλητικής αυτοπεποίθησης προδιάθεσης και ε) αθλητικού προσανατολισμού). Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής έδειξαν ότι το μέσο ψυχολογικό προφίλ των αθλητών της καλαθοσφαίρισης (ομάδα 1) ήταν καλύτερο από αυτό των μη αθλητών. Δεν βρέθηκαν διαφορές μεταξύ των ατομικών και ομαδικών αθλημάτων σε αντίθεση με ευρήματα άλλης μελέτης (Σταύρου Ν., Κάκκος, Β., Κουτσούκη, Δ., Ψυχουντάκη, Μ., Γεωργιάδης, Μ., & Ζέρβας, Ι. 1999). Σε ότι αφορά τις μεταβολές των μεταβλητών προδιάθεσης με το πέρασμα του χρόνου φαίνεται ότι η συστηματική συμμετοχή στον αγωνιστικό αθλητισμό αυξάνει τις ανησυχίες απόδοσης πιθανά λόγω των αυξημένων απαιτήσεων και μειώνει τον προσανατολισμό στο εγώ, ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε σε ομαδικό άθλημα όπως η καλαθοσφαίριση. Τα ευρήματα αυτά είναι σε συμφωνία με τα αποτελέσματα άλλης μελέτης ( Σταύρου και συν., 1999) που αφορούσε το άθλημα της ποδοσφαίρισης. Κλίμακα Κινήτρων (SMS): Αξιολόγηση μεταξύ καλαθοσφαιριστριών και αθλούμενων φοιτητριών. Α. Γαβριηλίδης, Κ. Γδοντέλη και Ν. Σταύρου, 2ο Παγκόσμιο Συνέδριο Διοίκησης Αθλητισμού, Σπάρτη, 2007. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνήσει τις διαστάσεις των κινήτρων που ωθούν τις φοιτήτριες για άθληση, τόσο αυτές που παρακολουθούν τα προγράμματα του πανεπιστημιακού αθλητισμού, όσο και τις φοιτήτριες που είναι αθλήτριες της καλαθοσφαίρισης σε ερασιτεχνικά σωματεία, καθώς και να εντοπιστούν τυχόν διαφορές ανάμεσά στις δύο αυτές κατηγορίες. Για την διερεύνηση των παραπάνω χρησιμοποιήθηκε το Sport Motivation Scale των Pellatier, Tuson, Fortier, Vallerand, Briere & Blais (1995), που σταθμίστηκε στην Ελληνική γλώσσα από τον Doganis (2000). Το ερωτηματολόγιο συμπληρώθηκε από 222 φοιτήτριες αθλούμενες και 58 φοιτήτριες που είναι αθλήτριες σε ερασιτεχνικά σωματεία καλαθοσφαίρισης της πρωτεύουσας (Ν=280) ηλικίας 18-31 ετών (Μ=20.8, SD=2.3). Η κλίμακα παρουσίασε ικανοποιητικά επίπεδα εσωτερικής συνοχής και συσχέτισης στους παράγοντες του ερωτηματολογίου. Τα ευρήματα της

παρούσας έρευνας δείχνουν στην πολυμεταβλητική ανάλυση διασποράς (MANOVA) των επτά παραγόντων ανάμεσα στις δύο κατηγορίες των φοιτητριών ότι οι αθλήτριες της καλαθοσφαίρισης βιώνουν εντονότερα την αίσθηση διέγερσης μέσω του αθλητισμού. Sport motivation and commitment: an evaluation by university sport intramural participants, Gdonteli, K., Mudakis, K., Gavriilidis, A., Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Αθλητικής Ψυχολογίας, Χαλκιδική, 4-7 Σεπτεμβρίου 2007. This study was designed to explore sport motivation and sport commitment. Motivation is a topic that has been of interest in research on sport and exercise psychology and describes the reasons of human behavior (Zervas, 2002). A hierarchical model of motivation was created by Vallerand (1997) and was based on self-determination theory that describes three types of motivation: a) intrinsic motivation, b) extrinsic motivation and c) amotivation (Deci & Ryan, 1985). Pelletier, Tuson, Fortier, Vallerand, Briere & Blais (1995) proposed a new measure of motivation toward sport that is based on Deci and Ryan s theory. The scale includes seven subscales that measure the different types of motivation. The Sport Motivation Scale was adapted and validated in the Greek language by Doganis (2000). Sport Commitment is defined by Scanlan Carpenter, Schmidt, Simons & Keeler (1993, p.1) as a psychological state representing the desire or resolve to continue sport participation. Scanlan et al. (1993) developed and empirically validated one model that exists in the sport literature. The Sport Commitment Model was translated and examined for its validity and its context applicability in private health clubs in Greece by Alexandris, Zahariadis, Tsorbatzoudis & Grouios (2002). Considering the theoretical and practical importance of research in the area of sport motivation and commitment in sport intramural participants of Greek Universities, this study was designed to explore a) the intercorrelations among the seven subscales of sport motivation b) the intercorrelations among the five subscales of sport commitment, c) the correlations among the seven subscales of sport motivation and the five subscales of sport commitment and finally d) if there are any differences between males and females in the above research questions. Η επίδραση διαφορετικών μεθόδων καθορισμού στόχων στη βελτίωση της διείσδυσης στην καλαθοσφαίριση, Σαββάτης, Π., Γαβριηλίδης, Α., Ψυχουντάκη, Μ., Αποστολίδης, Ν. και Στρατίκης, Α., 10 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Αθλητικής Ψυχολογίας, Αθήνα, 12-14 Δεκέμβριος 2008. (Πρακτικά σελ. 86-90) Ο καθορισμός στόχων είναι μια από τις πιο γνωστές και ευρέως χρησιμοποιούμενες μεθόδους παρακίνησης για αύξηση της απόδοσης και της παραγωγικότητας στον εργασιακό, αθλητικό και εκπαιδευτικό χώρο (Goudas, Dermitzaki, Leondari, & Danish, 2006; Kylo & Landers, 1995; Locke & Latham, 1990; Theodorakis, 1995,1996; Weinberg, Stitcher, & Richardson, 1994). Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετάσει την επίδραση διαφορετικών μεθόδων καθορισμού στόχων στην απόδοση νεαρών καλαθοσφαιριστών στη σύνθετη δεξιότητα της διείσδυσης, κατά τη διάρκεια ενός προγράμματος προπόνησης τεσσάρων εβδομάδων. Έλαβαν μέρος 30 αγόρια ηλικίας 12 ως 14 ετών, που χωρίστηκαν τυχαία στις τρεις συνθήκες: α) με αυτοκαθοριζόμενους στόχους (η=10) και Μ.Ο. =13,7 έτη, β) με καθορισμένους στόχους (η=10) και Μ.Ο. =13,8 έτη και γ) κάνε το καλύτερο που μπορείς (η=10) και Μ.Ο.=13,9 έτη. Η 3x4 (Πειραματική Συνθήκη x Χρονικό Σημείο Μέτρησης) απλή ανάλυση διασποράς με επαναληπτικές μετρήσεις έδειξε ότι η εξειδίκευση των στόχων στο αθλητικό περιβάλλον δεν διαφοροποιεί την απόδοση των αθλητών, αποτέλεσμα που συνάδει με τις απόψεις των Locke & Latham (1985, 1990), που προτείνουν ότι στα εργασιακά περιβάλλοντα η συμμετοχή των δοκιμαζόμενων στον καθορισμό στόχων δεν είναι ρυθμιστικός παράγοντας για την απόδοσή τους, επεκτείνοντας τις απόψεις τους και στο αθλητικό περιβάλλον.

ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ EKΠONHΣH METAΠTYXIAKΩN EPΓAΣIΩN Επιστημονικός υπεύθυνος για την εκπόνηση της μεταπτυχιακής διατριβής του μεταπτυχιακού φοιτητή Σαββάτη Παναγιώτη με τίτλο Η επίδραση διαφορετικών μεθόδων καθορισμού στόχων στη βελτίωση δεξιοτήτων σε νεαρούς καλαθοσφαιριστές. Επιστημονικός υπεύθυνος του μεταπτυχιακού φοιτητή Ραπτοδήμου Νικόλαου. ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΔΡΑΣΗ 1986 Το 1986 εξέδωσα το βιβλίο Μπάσκετ 1. 1988 Σημειώσεις για τους φοιτητές του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα: Το Μίνι Μπάσκετ στο Δημοτικό Σχολείο. 2007 Συγγραφή ενός Κεφαλαίου στο βιβλίο Διοίκηση Καλαθοσφαίρισης των Ν. Κωστόπουλου και Κ. Καλαιτζή (20007) Εκδ. Πασχαλίδης. 2010 Έκδοση του συγγράμματος Εκμάθηση της Καλαθοσφαίρισης του Α. Γαβριηλίδη εκδόσεις Τελέθριο.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ 1979-80 Προπονητής στο Παιδικό τμήμα του Α.Ο.Παγκρατίου. 1981-82 Προπονητής στο Παιδικό τμήμα του Αθηναϊκού Α.Σ. 1982-83 α) Προπονητής στην Ανδρική ομάδα του Γ.Σ. Θησέας. β) Προπονητής στις Ακαδημίες μπάσκετ του Α.Σ.Παπάγου. 1983-87 Προπονητής στις ομάδες Μίνι, Παιδικό, Εφηβικό του Α.Ο.Παγκρατίου. 1986-88 Προπονητής στην Ανδρική ομάδα του Γ.Σ. Αρίων. 1988-90 Προπονητής στην Ανδρική ομάδα του Γ.Σ. Γκυζιακός. 1991-92 Προπονητής στις ομάδες Γυναικών, Νεανίδων, Κορασίδων του Αθηναϊκού Α.Σ. 1992-93 Προπονητής στην Ανδρική ομάδα της Ένωσης Αρμενίων Αθλητών. 1993-94 Προπονητής στην Ανδρική ομάδα του Σπαρτιατικού Γ.Σ. 1994-95 α) Προπονητής στην Ανδρική ομάδα της ΑΣΗ Αργυρούπολης. β) Οργανωτής Τμημάτων Υποδομής του Α.Ο.Παγκρατίου. 1995-96 α) Προπονητής στην Ανδρική ομάδα της Ν.Ε.Μεγαρίδος. β) Οργανωτής Τμημάτων Υποδομής του Α.Ο.Παγκρατίου. 1996-98 Προπονητής στην Ανδρική ομάδα της Α.Ο. Ερμιόνης. 1998-07 Οργανωτικός Υπεύθυνος-Τεχνικός Σύμβουλος στα τμήματα καλαθοσφαίρισης του Α.Ο.Ν.Σ ΜΙΛΩΝ.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ 1982-86 Μέλος της Αθλητικής Επιτροπής του Δήμου Αθηναίων. 1986-87 Πρόεδρος του Σωματείου Μονίμων Υπαλλήλων του ΟΝΑ του Δήμου Αθηναίων. 1991-92 Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου των Διδασκόντων στο ΤΕΦΑΑ Αθηνών. 1992-93 Πρόεδρος του Συλλόγου των Διδασκόντων στο ΤΕΦΑΑ Αθηνών. 2000-01 Μέλος της ΚΟΕ (Κεντρική Επιτροπή Αθλητικών Δραστηριοτήτων), Υπεύθυνος των πρωταθλημάτων της καλαθοσφαίρισης και της πάλης στην Β θμια Εκπαίδευση. ( Αρ.Απ. Γ4/961/8-11-2000 ). 2002-09 Τεχνικός Σύμβουλος στην ISF (Παγκόσμια Ομοσπονδία Σχολικού Αθλητισμού), με υπευθυνότητα την καλαθοσφαίριση. Το 2003 η επιτροπή μας οργάνωσε το Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης στη Βραζιλία. Το 2005 η επιτροπή μας οργάνωσε το Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης στη Πολωνία. Το 2007 η επιτροπή μας οργάνωσε το Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης στο Πο της Γαλλίας. Το 2009 η επιτροπή μας οργάνωσε το Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης στην Κων/πολη της Τουρκίας. 2002-04 Αντιπρόεδρος της Ε.Α.Τ.Ε.(Επιτροπή Αθλητισμού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης) 2002-04 Μέλος του Δ.Σ. του Ο.Ν.Α. Ν. Σμύρνης. 2002-06 Γενικός Υπεύθυνος, Αθλητικών Εγκαταστάσεων του Δήμου Ν. Σμύρνης 2003-04 Μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Παγκόσμιου Φοιτητικού Πρωταθλήματος Tae-Kwo-Do, που θα πραγματοποιηθεί στην Πάτρα τον Ιούνιο του 2004. 2003-04 Μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής της Ελληνικής Πανεπιστημιάδας που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2004 στις πόλεις Σπάρτη, Τρίπολη και Καλαμάτα. 2002-09 Μέλος του Δ.Σ. του Δ.Α.Κ. (Δημοτικού Αθλητικού Κέντρου) Π. Φαλήρου. 2005 Μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Α Παγκοσμίου Συνεδρίου Διοίκησης Αθλητισμού στην Σπάρτη (4-7 Ιουνίου). 2006-09 Μέλος του Δ.Σ. του Δ.Α.Ο.Β. (Δημοτικού Αθλητικού Οργανισμού) του Δήμου Βούλας. 2007 Μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Β Παγκόσμιου Συνεδρίου Διοίκησης Αθλητισμού στη Σπάρτη (7-10 Ιουνίου). 2000-10 Μέλος του Δ.Σ. (Γ. Γραμματέας) του Αθλητικού Συλλόγου ΠΕΡΑ.