ALDO CICCOLINI Διεύθυνση ορχήστρας: Μύρων Μιχαηλίδης Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, 12 Μαίου 2006
Εντυπωσιάστηκα και γοητεύτηκα με τη συνεργασία αυτής της εκπληκτικά διευθυνόμενης ορχήστρας από τον Μύρωνα Μιχαηλίδη, ο οποίος γνωρίζει καλά το έργο του... Μια συνάντηση την οποία θα θυμάμαι για πολύ καιρό. Ευχαριστώ! Aldo Ciccolini
Απογευμαπνή, 12 Μαιού 2006 Οοlοllκή μουοlκή οε θεοοοπονίκη κοι Αβήνο υπό ιη Οlεύβυνοη lου Μ. ΜlχοηΠίΟη ο Μύρων MιxaMIδιις. «Η ποιοτική μουσική δεν ~ίναι μουσειακό έκθεμα. Τα αριστουργήματα tς συμφωνικής μουσικής μπορούν να γίνουν ~α καλή συντροφιά, ένα ζωντανό ποίημα, ένιi ολύχρωμο όνειρο, ένα ταξίδι...».τα παραπάν ανέφερε ο καλλιτεχνικός διευθυντής mς Κραακής Ορχήστρας. Θεσσαλονίκης, ο οποίος oti~12 ΜαΙου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονί ης θα δώσει μια μοναδική συναυλία με τίτλο «ια ρωσική βραδιά». Στη συναυλία αυτή θα συμπράξει, πρώτη φορά ως σολίστ με την ΚΟΘ, ο διεθνούς φήtης mανίστας Aldo CΊcollίηί, υπό m διεύθυνση ου Μύρωνα Μιχαηλίδη, στο Κονσέρτο αρ. 2 10 mάνο και ορχήστρα του S. Rachmanίvov. Ίi~όγραμμα θα περιλαμβόνει, επίσης, τη Συμ νία αρ.5 του D. Shostakovich. Επίσης, ο κ. Μ αηλίδης θα διευθύνει mv Κρατική ΟρΧήστρα Αθηνών στις.16 Ιουνίου. Το πρόγραμμα mς outauλίας θα περιλαμβάνει έργα Beethoven, Ta lor και R. Strauss, με σολίστ τη Μίνα ΠoΛUXΡόνoυ (σοπράνο) και (η Λητώ Θώμου (πιάνο). Ο Μύρων Μιχαηλίδης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε πιάνο στην Αθήνα με τον Δημήτρη Τουφεξή και Διεύθυνση Ορχήστρας στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία του Βερολίνου με τον Hans-Martin Rabenstein (Δίπλωμα Διεύθυνσης Ορχήστρας με «Άριστα», 1996). Παράλληλα, παρακολούθησε σεμινάρια Διεύθυνσης ΟρΧήστρας με τον Μιλτιάδη Καρύδη στην Ακαδημία «Carl Marίa νοη Weber» της Δρέσδης και με τον Sir Simon Rattle (διευθυντή Φιλαρμονικής του Βερολίνου). Έχει συμπράξει ως αρχιμουσικός με σημαντικές διεθνής και ελληνικές ΟρΧήστρες. Από τον Ιούλιο του 2004 είναι καλλιτεχνικός διευθυντής της Κρατικής ΟρΧήστρας Θεσσαλονίκης, mv οποία δραστηριοποίησε με ένα ποιοτικά επεξεργασμένο πλάνο εκδηλώσεων και έθεσε τις βάσεις για υψηλούς στόχους.
Θεσσαλονίκη, 15 Μαίου 2006, σ. 52 Ο Άλντο Τσικολίνι συνέπραξε με mv Κροπκή Ορχήστρα θεσσολονίκπι; Ερμηνεία ψυχής Κριτική: ΑΝΤΟΝΗΣ Ι. ΚΩΝΠΛΝ11ΝIΔΗΣ Ε χοντας ακ?μη νωπ.ά τα ακούσματα απο την προσφατη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας θεσσαλονίκης στο Μέγαρο Μουσικής (]2/5), με"βεβοιότητα μπορούμε να ισχυριστσύμε πως η συγκεκριμένη εμφάνιση θα απστελεί μελλοντικά ένα αξιομνημόνευτο γεγονός για τους φιλόμουσους θεooaλoνικείς που την παρακολούθησαν, μία ιδιαίτερη ανάμνηση μουσικής ερμηνείας και μια ισχυρή θύμησh καλλιτεχνικής αξιοσύνης στο πρόσωπο του πρωταγωνιστή πιανίστα. Ήταν μία Bρaδιά "ρωσική", κατά την οποία η Κροτική. υπό τη διεύθυνση του καλλιτεχνικού της διευθυντή Μύρωνα ΜιΧαηλίδη, ερμήνευσε δύο έργο σημαντικά, αναγνωρίσιμα και δημοφιλή. το 20 κοντσέρ'10 για πιάνο του Σεργκέι Ραχμάνινοφ και την 5η συμφωνία του ΣοστακόΒιτς. Κεντρικό γεγονός της συναυλίας υπήρξε αναμφισβήτητα η σύμπραξη του Aldo Ciccolini. ενός από τους τελευταίους μεγάλους mavfoτeς ερμηνευτές. o~ OpμΠ1lXόςκαι χειμawώδnς στο άνοιγμα του έργου. ανυποχώρητα ισορροπημένος στη μελωδική του προσέγγιση και με μία αδιαπραγμάτευτη. aρ- Χοντική δωρικότητα στο σμίλεμα του ήχου του, ο φημισμένος. ογδοντάχρονος πλέον, πιανίστας προσέφερε μία ερμηνευτική ανάγνωση του ρομαντικού έργου, κστά την οποία αναδεικυυόταν όχι μόνο η τελειοθηρική του σmική αλλά και ένα σε κάθε πεpfmωon σικείο και πάντοτε ακμαίο καλλιτεχνικό Βλέμμα. Κάθε μουσική πρόταση. κάθε πρωτεύουσα ή συνοδευτική μελωδία. αποδόθηκε από τον καλλιτέχνη με υφολογική πιστότητα. ακρίβεια. χωρίς καμία μανιεριστική διάθεση και με μία σξιοζήλευτη πειστικότητα, που μάγεψε ακουστικά το αιφoaτι1ριo εξυπηρετώντας ευθύβολα τις κεντρικές αισθητικές κατευθύνσεις του έργου. Δι:ν θα μποραύσε όμως να γίνει διαφορετικά. Ο lταλός καλλιτέχνης μέσο από αυτό το κοντσέρτο δεν επέδειξε απλά ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της ακρι- Βής του τέχνης. αλλά σον επιμύθιο. μία συγκεντρωτική εικόνα της πορείας του πάνω σε αυτήν. Ενδεικτικό απαύγασμα της συναυλίας υπήρξαν ο μεστός, εκλεmuoμένoς και λαμπρός ήχος, το ελεγχόμενο ηχόχρωμα, η φυσικά διαboθμισμένn δυναμική και μία απαράμιλλη. αξιοθαύμαστη τεχνική. Αρετές οι οποίες ξεπερνούν σημαντικά την twoio απλά της δεξιοτεχνίας και τις οποίες θαυμάσαμε με- ΊΙπιν μια _ροδιά "Ρωσιιοί'Ί ιισrά mν οποία π Kρcmιοί, uιι6 m διaί8vνσιι ιou ιuιurτανιlloύ ~ διεuθuνnί lιύρωνσ Mmιιιλfδn (~ uιάn), Ερμή. νιuσι JO 20 ιιoνrσiρτo Υια nιάyo ιou Σερyκiι Ρσχμό- ~ IUII mν Sn σuιι.ωνia,ου Σocmιιιόjlnς. Κtνιριιιι6 yqσιός ~ σιμιιμίος, π tρμnνr;ίιι 1011AIdo Cic:c:oIni (σριιπιρά), ~ CΙΙΙΌ nιuς tthvnιiauς μqάλouς πιο- ~. τσυσιωμένες και συμπυκνωμένες σε έναν καλλιτεχνικό κοσμοπολιτισμό σε αυτήν την εξαιρετική εμφάνιση του Aldo Ciccolini και απλά τις εηι- ΒεΒοιώσαμε στα έργα των Φορέ και Σοπέν που δώρισε ανταποκρινόμενος στο πaρoτεταμένo Χειροκρότημα τσυ κόσμου. ΤοέρΥΟ Ο Ντμίτρι ΣοστακόΒπς μπορεί με &- Βοιότητα να υποστηριχθεί πως είναι ο μεγαλύτερος Ρώσος συμφωνιστ ής. ο φυσικός ηγέτης της σοβιετικής μου. mκής και σίγouρa ένας από τους επιφανέστερους συνθέτες του περασμένου αιώνα. Χαρακτηριστικό έργο στη συνθετική του πορεία αποτελεί η 5η συμφωνία του, την οποία ακούσομε στο δεύτερο μέρος της συναυλίας και IJr (πν οποία ο συνθέ- (ης αιιιικ(\θιοηί το κύρος του απέ. νανη σι ην κριιική της κομματικής εξουσίας. Θα litov αl1λούστευση όμως να [ΙΠωθεί l1ως το έργο αυτι1 απστελεί απλό {'να ουμlμαομό του καλλιτέχνπμε τις εηιlιlγι'ς lης εξι'υσίας. Ήtαν περισοό(ερο ιιία 0111 οοσχώρησπ στις καινστομίες του l1ιιρελoόvιoς και μαζί μια l1jτέροχl1lιουοικι). ΛιιφΟρωμένη οε ταραμερή δομή, 115η είναι ι'ρυοε\'ι l1jιωοιακι1κιιι ιδιοίτφα δημοφιλές. Το αρμονικι) ιδίωμα 1Ι0υ ΧρησιμΟl10ιεί " συνθέ. της είναι σαφώς αηομακρυομένο αlιι1 πρότερους πεφαμοηομούς. ιδιοί- (φα ρωμαλέο. φορlισμένο και IIrρισσότερο ιονικό. σηματοδοτώντας με αυτόν τον τρόπο μια ελαφρά δια. φοροηοίηση, τουλάχιστον ηχοχρω. ματικά, από το συμβολισμό του 00- σιαλιστικού ρεαλισμού, όχι όμως και την αποδοχή του αστικού φορμαλιομού. Στο έργσ συνυπάρχσυν ο δεξιοτεχνικός χεφισμός των ηχητικών επιπέδων με τη ρυθμική πσικιλομσρφία, ενώ ο εηιδέξιος μουοικός στοχασμός δίνεται με μεγαλειώδη κοι επιβλητική διάθεση, υποβοηθσύμενος από χαριτωμένα κάποτε χισυμοριστικά στοιχεία, μελωδικής παρωδίας, αναφορές στη λαϊκή παράδοση. HOΡxήcnρα Τσ σημαντικό αυτό στις απαιτήσεις του έργο αναδύθηκε πολυεπίπεδα από την Κροτική σε μία αξιοσημείωτη στις λεmoμέρειές της ερμηνεία. ενδεικτική της ποιότητας ηου μιιορεί να κατακτά το ορχηστρικό μας σύνολο. Ο κ. Μιχαηλίδης έχοντας 111 γενική ευθύνη οδήγπσε τσ έργο με αυτοπεπσίθηση. απελευθερωμένος. σαφής και Ι1αραστατικός στη διεύ. θυνσή του επικοινωνώντας με τους μουσικούς τσυ.