5o Γυμνάσιο Αγίας Παρασκευής Σχολικό έτος: 2016-2017. Τάξη: Γ Τμήμα:3 ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΘΕΜΑ: Πώς επιδρούν το μολυσμένο, το εμφιαλωμένο και το χλωριούχο νερό στην ανάπτυξη των φυτών; Οι μαθητές: Ντούνιας Θοδωρής. Πετεινάρας Μάριος.
ΤΙΤΛΟΣ: Πώς επιδρούν το μολυσμένο, το εμφιαλωμένο και το χλωριούχο νερό στην ανάπτυξη των φυτών; ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ: Στην έρευνα αυτή θα μελετήσουμε την επίδραση του νερού στην ανάπτυξη των φυτών και ειδικότερα των πυξαριών. Συγκεκριμένα θα χρησιμοποιήσουμε τρία είδη νερού, το χλωριούχο, το εμφιαλωμένο και το μολυσμένο νερό. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ : Μέσα από αυτήν την έρευνα προσπαθούμε να δώσουμε απαντήσεις στα εξής ερωτήματα: 1.Ποιό είδος νερού μεταξύ των: χλωριούχο, εμφιαλωμένο και μολυσμένο επιδρά πιο γρήγορα στην ανάπτυξη των φυτών; 2.Ποιό είναι το ύψος των φυτών, ανάλογα με το είδος νερού; ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΠΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ Η ΕΡΕΥΝΑ Η έρευνα θα βοηθήσει τους ανθρώπους που ασχολούνται με την καλλιέργεια των φυτών, ερασιτέχνες και επαγγελματίες, στο να ποτίζουν τα φυτά τους με το κατάλληλο είδος νερού, ώστε να επιτυγχάνουν την καλύτερη δυνατή ανάπτυξη των φυτών τους. ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΗΣΗ: Το νερό για όλους τους οργανισμούς είναι φορέας θρεπτικών συστατικών, όπως υδρογόνο, οξυγόνο και μεταλλικά άλατα. Το νερό που κινείται μέσα στο φυτό είναι το βασικό μέσο μεταφοράς για τα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζεται το φυτό. Άρα το νερό βοηθάει στην ανάπτυξη των φυτών. Επίσης, όσον αφορά τη θρέψη των φυτών, τα φυτά, παράγουν μόνοι τους την τροφή τους με τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης. Έχουν την ικανότητα να προσλαμβάνουν διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα και απορροφούν με τις ρίζες τους νερό και άλλες απλές θρεπτικές ουσίες διαλυμένες σε αυτό. Οι ουσίες αυτές συγκεντρώνονται στους χλωροπλάστες και, με τη βοήθεια της ηλιακής ενέργειας, παράγονται σύνθετες χημικές ουσίες. Τα προϊόντα της φωτοσύνθεσης είναι η γλυκόζη και το οξυγόνο, το οποίο απελευθερώνεται στον αέρα. Με τη φωτοσύνθεση εγκλωβίζεται ενέργεια στο μόριο της
γλυκόζης. Στη συνέχεια, η γλυκόζη μεταφέρεται σε όλα τα μέρη του φυτού και χρησιμοποιείται κυρίως: 1. για τη σύνθεση άλλων, απαραίτητων για το φυτό, ουσιών 2. για την απελευθέρωση ενέργειας, που είναι απαραίτητη για τις διάφορες λειτουργίες του φυτού. ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ Με τον όρο ρύπανση υδάτων εννοούμε την οποιαδήποτε ανεπιθύμητη αλλαγή στα φυσικά, χημικά και βιολογικά χαρακτηριστικά του νερού των θαλασσών, λιμνών ή ποταμών, η οποία είναι ή μπορεί υπό προϋποθέσεις να γίνει ζημιογόνος για τον άνθρωπο, τους υπόλοιπους φυτικούς και ζωϊκούς οργανισμούς αλλά και τις βιομηχανικές διαδικασίες και τις συνθήκες ζωής. Πως δημιουργείται η ρύπανση των υδάτων ; Η ρύπανση των υδάτων δημιουργείται με την απελευθέρωση σε λίμνες, ποτάμια και θάλασσες ουσιών οι οποίες είτε διαλύονται, είτε κατακάθονται στον πυθμένα. Οι ρύποι αυτοί είναι πάρα πολύ και αυτό γιατί στο υδάτινο ορίζοντα καταλήγουν και οι ρύποι από την ρύπανση της ατμόσφαιρας και του εδάφους μέσω των βροχών και της απορροής. Με την απελευθέρωση στο νερό ενέργειας υπό την μορφή θερμότητας ή ραδιενέργειας δημιουργείται η θερμική ρύπανση των υδάτων η οποία προκαλεί άνοδο στην θερμοκρασία του νερού. Ρύπανση των υδάτων είναι δυνατόν να δημιουργηθεί από μικροοργανισμούς των οικιακών αποβλήτων, από οργανικές ουσίες όπως το πετρέλαιο και τα προϊόντα του και από τοξικά μέταλλα. Ο άνθρωπος απαιτεί πόσιμο γλυκό νερό για να επιβιώσει, γι` αυτό και σε όλη την περίοδο της εξέλιξης του ζούσε κοντά σε ποταμούς και λίμνες. Το νερό σαν τροφή και σαν πρώτη ύλη είναι τόσο στενά δεμένο με τη ζωή, ώστε να μπορεί να περιγράψει την ανθρώπινη πολιτιστική εξέλιξη. Η βιομηχανική ανάπτυξη άρχισε με όλο και μεγαλύτερη απαίτηση για ενέργεια, πηγή της οποίας υπήρξε και το νερό. Βιομηχανικές διεργασίες, όπως η ψύξη και η πλύση, απαιτούσαν συνεχώς μεγαλύτερες ποσότητες νερού, ενώ ο αυξανόμενος πληθυσμός, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις, χρειαζόταν άφθονο, καθαρό και υγιεινό νερό. Η βιομηχανική χρήση του νερού για ψύξη καταλήγει στη θερμική ρύπανση του νερού. Κατά τη θερμική ρύπανση, μειώνεται το διαλυμένο οξυγόνο στο νερό, αυξάνεται η τοξικότητα των χημικών ρυπαντών, επιταχύνεται ο ρυθμός των φυσιολογικών λειτουργιών στους οργανισμούς και συχνά καταλήγουν στο θάνατο. Σοβαρότερη, όμως υπήρξε η χημική ρύπανση του νερού από βιομηχανικά
απόβλητα, αστικά λύματα και γεωργικές απορροές. Και από τότε, ζούμε στην εποχή του αλλοιωμένου, ρυπασμένου περιβάλλοντος. ΑΣΤΙΚΑ ΛΥΜΑΤΑ-ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΣ ΜΟΛΥΝΣΕΙΣ Δραστηριότητες που εμπλουτίζουν ή ρυπαίνουν υδάτινους αποδέκτες, είναι οι απορρίψεις που αφορούν ανθρώπινες χρήσεις. Τα ακάθαρτα νερά χαρακτηρίζονται από τη μεγάλη τους περιεκτικότητα σε οργανικά συστατικά και συνήθως αποχετεύονται σε θαλάσσιους, λιμναίους ή ποτάμιους αποδέκτες ή και απορροφητικούς βόθρους, ρυπαίνοντας έτσι και τα υπόγεια νερά. Στη χώρα μας, οι απορροφητικοί βόθροι που εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σε μεγάλο ποσοστό, αποτελούν το χειρότερο μέσο διάθεσης των ακάθαρτων νερών, αφού ρυπαίνουν το φυσικό αποδέκτη, το έδαφος και τα υπόγεια νερά. Οι αστικές αυτές απορρίψεις με το μικροβιακό τους φορτίο προξενούν διάφορες μολύνσεις. Συγκεκριμένα, ορισμένα βακτήρια προξενούν τυφοειδή πυρετό, δυσεντερία, γαστρεντερίτιδα και χολέρα. Ιοί στο νερό και ορισμένα στελέχη τους προκαλούν πολυομελίτιδα και ηπατίτιδα, ενώ αυγά και νύμφες μερικών παρασίτων (ασκαρίδα κ.ά.) βρίσκονται πολλές φορές στα ακάθαρτα νερά, προκαλώντας άλλες ασθένειες. Οι τύποι των παθογόνων αυτών μικροοργανισμών βρίσκονται σε αστικά και κτηνοτροφικά λύματα. Τα παθογενή μικρόβια και οι ιοί βρίσκουν συνήθως αφιλόξενο περιβάλλον στο θαλασσινό νερό και γρήγορα αδρανοποιούνται. Μολύνσεις, όμως, αλλά ραδιενεργές, προκαλούνται στα νερά από ατυχήματα ή βλάβες στους πυρηνικούς σταθμούς και από πυρηνικές δοκιμές ή εκρήξεις. ΑΓΡΟΤΙΚΗΡΥΠΑΝΣΗ Η ρύπανση που προκαλείται στα νερά από τις γεωργικές δραστηριότητες αφορά τη ρύπανση από τα λιπάσματα που έχει σχέση με τον ευτροφισμό των νερών, καθώς και τη ρύπανση φυτοφαρμάκων. Η ρύπανση αυτή φτάνει στα επιφανειακά νερά μέσω της επιφανειακής απορροής με τα νερά της βροχής, ή με την επικοινωνία με τα υπόγεια νερά που εν τω μεταξύ έχουν ρυπανθεί από τη στράγγιση των νερών άρδευσης των αγρών. ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΡΥΠΑΝΣΗ Αποτελούν τις υγρές βιομηχανικές απορροές (νερό ή παραπροϊόντα) που σχετίζονται με την παραγωγική διαδικασία της βιομηχανίας. Η βιομηχανική ρύπανση που επιβαρύνει τα νερά της Ελλάδας: Οργανική, με επιπτώσεις στην κατανάλωση οξυγόνου των νερών, όπως από τις βιομηχανίες τροφίμων που είναι ανεπτυγμένες στην Ελλάδα (βιομηχανίες παστερίωσης γάλατος, σφαγεία). Ρύπανση με θρεπτικά, με επιπτώσεις την εμφάνιση ευτροφισμού στα νερά όπως από
βιομηχανίες λιπασμάτων ή βιομηχανίες επίσης. Ρύπανση με βαρέα μέταλλα, όπως από χημικές βιομηχανίες και βυρσοδεψεία. Θερμική ρύπανση από νερά ψύξης. Η μορφή αυτή ρύπανσης είναι περιορισμένη στην Ελλάδα. ΕΥΤΡΟΦΙΣΜΟΣ Ο ευτροφισμός παρουσιάζεται σε λίμνες ή σε κλειστούς αβαθείς κόλπους κάτω από ορισμένες συνθήκες. Το αποτέλεσμα είναι να μεταβάλλεται η πανίδα και η χλωρίδα των νερών, η θέα τους να είναι ιδιαίτερα αντιαισθητική και, λόγω της πράσινης γλοιώδους επιφάνειας, να δυσκολεύεται η αλιεία. Επακόλουθο του ευτροφισμού είναι η προοδευτική επιδείνωση της ποιότητας του νερού, η μείωση της αισθητικής του αξίας, οι περιορισμένες δυνατότητες για ψυχαγωγία και σπορ. Ρύπανση και ευτροφισμός δεν είναι το ίδιο πράγμα. Μία περιοχή μπορεί να είναι ρυπασμένη χωρίς να έχει γίνει ευτροφική. Για παράδειγμα, ρύπανση μπορεί να προξενηθεί από βιομηχανικά τοξικά απόβλητα που αναστέλλουν τις διαδικασίες της φωτοσύνθεσης. Οπωσδήποτε, όμως, ο ευτροφισμός μπορεί να οδηγήσει και σε ρύπανση, προξενώντας έλλειψη οξυγόνου στο νερό, μαζική ανάπτυξη φυκιών κ.ά. ΙΔΙΑΙΤΕΡΑΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ Λιγότερο συχνές στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο είναι οι γνωστές διεθνώς κόκκινες παλίρροιες, που είναι αποτέλεσμα της εκρηκτικής παραγωγής ορισμένων φυτοπλακτογονικών οργανισμών. Συχνά, τέτοια φαινόμενα απαιτούν νηνεμία, ηλιοφάνεια, αυξημένη θερμοκρασία στο νερό και κυρίως αυξημένα επίπεδα θρεπτικών ουσιών. ΡΥΠΑΝΣΗΑΠΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΗ Τα πετρελαιοειδή έχουν την ιδιότητα να διασπείρονται και να εξαπλώνονται σε τεράστιες εκτάσεις, επειδή σχηματίζουν μονομοριακές στρώσεις. Έτσι, καλύπτοντας την επιφάνεια του νερού, εμποδίζουν την ανταλλαγή των αερίων μεταξύ αέρα και νερού και βλάπτουν τους υδρόβιους οργανισμούς. Ακόμη, το πετρέλαιο επιδρά στις τροφικές αλυσίδες, ρυπαίνει τις πηγές τροφής που βρίσκονται στην αρχή της τροφικής αλυσίδας, εμποδίζει την αναπαραγωγή της θαλάσσιας ζωής και μειώνει την φυσική αντίσταση των οργανισμών. Ωστόσο, πολλά βακτήρια που ζουν στο πετρέλαιο, έχουν την ικανότητα να το διασπούν, εξυγιαίνοντας έτσι τις ρυπασμένες περιοχές. Το πετρέλαιο διασπάται επίσης από την κίνηση του κυματισμού και της παλίρροιας. ΤΟΞΙΚΕΣ ΧΗΜΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ Τοξικές χημικές ουσίες για τα υδάτινα οικοσυστήματα είναι τα βαριά μέταλλα, δηλαδή ο σίδηρος (Fe), το χρώμιο (Gr), ο μόλυβδος (Pb), ο υδράργυρος (Hg), το κάδμιο (Cd), ο ψευδάργυρος (Zn), το μαγγάνιο (Mn), ο χαλκός (Cu), το νικέλιο (Ni), το αρσενικό (As) κ.ά.
Ακόμη, φυτοφάρμακα, παρασιτοκτόνα, ζιζανιοκτόνα και οξέα πάνω από ένα όριο, προκαλούν δηλητηριάσεις, ανάσχεση της ανάπτυξης και της φωτοσύνθεσης, εκλεκτική συσσώρευση και απορρόφηση σε ορισμένα είδη. Ρυπάνσεις από παρασιτοκτόνα και ζιζανιοκτόνα προέρχονται από τα απόνερα των βιομηχανιών παραγωγής τους, από υφαντουργεία, από βιομηχανίες επεξεργασίας τροφών και από γεωργικές χρήσεις. Η ρύπανση από βαριά μέταλλα στα ελληνικά υδάτινα οικοσυστήματα είναι σχετικά χαμηλή και σε παραπλήσια επίπεδα με εκείνα που δίνονται διεθνώς για περιοχές με σχετικά μικρή ρύπανση. ΟΞΙΝΗ ΒΡΟΧΗ Το φαινόμενο της όξινης βροχής παρουσιάζεται όταν το νερό της βροχής έχει πολύ αυξημένες όξινες ιδιότητες, δηλαδή ph 5 ή και μικρότερο, λόγω οξέων τα οποία βρίσκονται στην ατμόσφαιρα. Πως δημιουργείται ; Το διοξείδιο του θείου και του αζώτου, τα οποία εκλύονται στην ατμόσφαιρα από κάποια χημικά σκευάσματα, οξειδώνονται σε τριοξείδια, τα οποία στην συνέχεια με την παρουσία της υγρασίας της ατμόσφαιρας μετατρέπονται σε θεϊκό και νιτρικό οξύ. Τα οξέα αυτά είναι δυνατόν να μεταφερθούν από τους ανέμους σε μεγάλες αποστάσεις και να πέσουν στην Γη υπό την μορφή όξινης βροχής. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΞΙΝΗΣ ΒΡΟΧΗΣ Το φαινόμενο αυτό έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις στην Κεντρική Ευρώπη και στις Σκανδιναβικές χώρες, στις οποίες ολόκληρες λίμνες έχουν νεκρωθεί από την όξινη βροχή. Ακόμα η όξινη βροχή προκαλεί σοβαρά προβλήματα στους φυτικούς οργανισμούς,στις καλλιέργειες αλλά και στους ζωικούς οργανισμούς, κυρίως των λιμνών. Η δράση της όξινης βροχής στα φυτά και τα δένδρα μπορεί να είναι άμεση, επιδρώντας δηλαδή στο υπέργειο τμήμα του φυτού και προκαλώντας την καταστροφή του, είναι όμως δυνατόν να επιδρά και έμμεσα περνώντας στο ριζικό σύστημα του φυτού μέσω του εδάφους. ΡΥΘΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ Οι φυσιολογικές μεταβολές που εκδηλώνονται εξαιτίας της επίδρασης των διαφόρων παραγόντων του περιβάλλοντος, είναι από τα βασικότερα προβλήματα της αύξησης του φυτού. Ένα εξωτερικό ερέθισμα όπως αλλαγή της θερμοκρασίας ή της φωτοπεριόδου ή της περιεκτικότητας σε νερό, γίνεται αντιληπτό από το φυτό και μετατρέπεται σε μεταβολικές διαδικασίες, οι οποίες αλλάζουν την ποσότητα της αύξησης. Σπουδαιότεροι παράγοντες που επηρεάζουν την αύξηση του φυτού είναι οι εξής: 1)ΦΩΣ. 2)ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ. 3)ΝΕΡΟ.
4)ΑΕΡΑΣ. 5)ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΦΥΤΟΥ Τα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζεται ένα φυτό είναι τα εξής: Άζωτο, φώσφορο, κάλιο, θείο, ασβέστιο, μαγνήσιο, βόριο, μολυβδαίνιο, χλώριο, σίδηρος, μαγγάνιο, ψευδάργυρος και χαλκός. Επίσης, τα ανόργανα στοιχεία διακρίνονται σε αυτά που είναι απαραίτητα σε μεγάλες ποσότητες και καλούνται μακροστοιχεία (N, P, K, Ca, Mg, S, C, H, O) και σε αυτά που χρειάζονται σε ίχνη και καλούνται ιχνοστοιχεία (Fe, Mn, Zn, B, Cu,Cl, Mo). Mερικά φυτά μπορεί να χρειάζονται και πρόσθετα θρεπτικά στοιχεία ή να μη χρειάζονται μερικά από τα προαναφερθέντα, ή ακόμη ο ρόλος ενός στοιχείου να αντικαθιστάται από άλλο στοιχείο. ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ: Υποθέτουμε ότι πιο γρήγορα θα αναπτυχθεί το φυτό το οποίο είναι ποτισμένο με χλωριούχο νερό. Έπειτα το φυτό που είναι ποτισμένο με εμφιαλωμένο νερό και πιο αργά αυτό με το μολυσμένο νερό. ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ: 1)Αγοράζουμε τα φυτά. 2)Φτιάχνουμε το μολυσμένο νερό, αναμειγνύοντας διάφορα απορρυπαντικά. 3)Ποτίζουμε σχεδόν κάθε μέρα τα φυτά με συγκεκριμένη ποσότητα. 4)Μετράμε κάθε εβδομάδα το ύψος και συγκεκριμένα πλάγια κλαδιά των φυτών. 5)Παρατηρούμε ποιο φυτό αναπτύσσεται πιο γρήγορα και ποιο πιο αργά. 6)Βγάζουμε τα συμπεράσματα μας
1 η Εβδομάδα
ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ-ΣΤΑΘΕΡΕΣ-ΟΡΙΣΜΟΙ: ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΜΕΤΑΒΛΗΤΗ: Η καθαρότητα του νερού. ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΜΕΤΑΒΛΗΤΗ: Η ανάπτυξη των φυτών. ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΜΕΤΑΒΛΗΤΗ: Το φως και η ποσότητα του νερού. ΣΤΑΘΕΡΑ ΜΕΤΑΒΛΗΤΗ: Και τα 3 φυτά είναι πυξάρια. ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ- ΔΕΙΓΜΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ: 1.Εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν είχαμε πολλά χρήματα, αγοράσαμε 3 πυξάρια. 2.Χρόνος:3 μήνες. 3.Αριθμός επαναλήψεων:1 επανάληψη ΥΛΙΚΑ: Τρία πυξάρια(5.40 ), μέτρο, τρία πιατάκια(4,50 ), χλωρίνη(1,60 ), αφρόλουτρο(1,50 ), σαμπουάν(2,00 ). ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΑ ΜΕΤΡΗΣΗΣ: 1) Μέτρο. 2) Δοχείο των 10ml. 3) Φωτογραφική μηχανή κινητού. ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΩΝ: Μία επανάληψη. ΧΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ: Τρεις μήνες.
3.Αποτελέσματα 3.1 Στατιστική επεξεργασία: Μετρήσαμε και σημειώσαμε μερικά μέρη του φυτού και μετά από στατιστική ανάλυση που έγινε βρέθηκαν τα εξής αποτελέσματα: 3.2 Παρουσίαση και ανάλυση δεδομένων: Πίνακας 1: Παρουσίαση των μετρήσεων των φυτών όσον αφορά το ύψος τους. 1 2 3 4 ΜΑΚΗΣ (μολυσμένο νερό) 29cm 32cm 32cm 32cm ΛΑΚΗΣ (εμφιαλωμένο νερό) 29cm 31cm 31,5cm 32,5cm ΤΑΚΗΣ (χλωριούχο νερό) 31cm 32cm 33cm 33,5cm
5 6 7 8 9 30,5cm 30cm 30cm 29cm 28,5cm 33cm 33,5cm 34cm 35,5 cm 35,5cm 34,5cm 35cm 37cm 38cm 38,5cm Πίνακας 2: Παρουσίαση μετρήσεων των φυτών όσον αφορά τους πλαγίους κλάδους. 1 ΜΑΚΗΣ 3cm 23cm 7cm 2 3,5cm 25cm 9cm ΛΑΚΗΣ ΤΑΚΗΣ 12,5cm 8cm 9,5cm 12,5cm 8,5cm 9,5cm 8cm 11cm 14,5cm 9cm 11,5cm 14,5cm
3 3,5cm 24,7cm 8,5cm 4 4cm 25cm 9cm 5 5cm 23cm 9cm 13,5cm 8,2cm 10cm 13,5cm 9cm 11cm 13,5cm 10cm 11,9cm 9,5cm 11,5cm 15cm 10cm 11,5cm 16cm 11cm 11,5cm 17cm 6 7 8 9 4,5cm 22,5cm 8,7cm 5cm 22cm 8,7cm 5cm 21cm 8,3cm 5cm 20cm 8,3cm 13,8cm 9,5cm 12cm 14cm 11cm 12,5cm 15cm 11cm 12,7cm 17cm 11cm 12,8cm 10,5cm 11,8cm 17,5cm 11,5cm 12cm 17,5cm 11,8cm 12,2cm 17,8cm 12cm 12,5cm 19cm
4.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα εννέα εβδομάδων, καταλήξαμε στα εξής συμπεράσματα: Ο Μάκης, το φυτό το οποίο ποτιζόταν με μολυσμένο νερό, καθώς περνούσαν οι μέρες, παρατηρήθηκε ότι τα φύλλα του αρχικά κιτρίνισαν, στη συνέχεια ξεκίνησαν να πέφτουν, και τέλος να παίρνουν καφετί χρώμα. Επίσης, είδαμε ότι ξεράθηκαν τα κλαδιά του. Ο Λάκης, το φυτό το οποίο ποτιζόταν με εμφιαλωμένο νερό, μετά από το διάστημα των εννέα εβδομάδων παρατηρήσαμε ότι αναπτύχθηκε υγιέστατα και κανονικά. Ο Τάκης, το φυτό το οποίο ποτιζόταν με χλωριούχο νερό, μετά από το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα παρατηρήσαμε ότι αναπτύχθηκε περισσότερο και ταχύτερα συγκριτικά με το φυτό, το οποίο ποτιζόταν με εμφιαλωμένο νερό. Επομένως, σύμφωνα με τα συμπεράσματα μας, καταλαβαίνουμε ότι η υπόθεση μας επαληθεύεται. Προτάσεις για συμπληρωματική έρευνα στο μέλλον από άλλους ερευνητές: 1. Προτείνουμε σε άλλους ερευνητές να αγοράσουν ένα φυτό και να το ποτίζουν με μολυσμένο νερό για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και έπειτα με χλωριούχο νερό για να παρατηρήσουν αν θα ανακάμψει.
2. Προτείνουμε σε άλλους ερευνητές να πραγματοποιήσουν την ίδια έρευνα με άλλα φυτά και με περισσότερο χρόνο. Ευχαριστίες: Ευχαριστούμε πρώτα απ όλα τον αξιαγάπητο καθηγητή της τεχνολογίας, τον κύριο Γεώργιο Μπίκα, καθώς και τα μέλη των οικογενειών μας. Βιβλιογραφία: 1)http://8gym-perirst.att.sch.gr/Programes/water/water6.htm. 2)www.edu.books.gr. 3)φυτά-wikipedia.