Όταν Αθλητισμός και Πίστη συμπορεύονται 2 Χουάν Κάρλος Βαλερόν Κακά 1010 José Luís Vidigal Μπραντ Γκουζάν Portugal4 6 Young-Pyo Lee Ισαάκ Diaz 8
ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ GO TO: SPORTS SPECTRUM
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 08 ΙΣΑΆΚ DIAZ Όταν χτύπησε η τραγωδία στη ζωή του Ισαάκ Diaz από τη Χιλή, είδε πόσο αληθινός Θεός ήταν στη ζωή του. 02 ΧΟΥΆΝ ΚΆΡΛΟΣ ΒΑΛΕΡΌΝ Ο Χουάν βρήκε την ψυχική του ολοκλήρωση στον Ιησού Χριστό, κάτι που δεν μπορούσε να του προσφέρει η μεγάλη επιτυχία του στο ποδόσφαιρο. Esteban Garay/STR /Getty Images 04 Sandra Behne/Getty Images ΜΠΡΑΝΤ ΓΚΟΥΖΆΝ Ο τερματοφύλακας των ΗΠΑ Brad Guzan παρέμεινε συνεπής στο άθλημα του και στην πίστη του. 10 ΚΑΚΆ Ο Βραζιλιάνος κορυφαίος ποδοσφαιριστής ελκύει την προσοχή του κόσμου όχι μόνο με το παιχνίδι του, αλλά και με το ότι ζει την πίστη του στην καθημερινή του ζωή. 06 Christopher Lee/Getty Images YOUNG-PYO LEE Η καρδιά του πολυαγαπημένου Κορεάτη ποδοσφαιριστή Young-Pyo Lee άλλαξε παντοτινά, όταν του μίλησαν οι φίλοι του για το Χριστό και αποφάσισε να γνωρίσει προσωπικά το Θεό της Βίβλου. Robert Cianflone/Getty Images Claudio Villa /Getty Images 1
2
Χουάν Κάρλος Βαλερόν Ο ΧΟΥΆΝ ΒΡΉΚΕ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΉ ΤΟΥ ΟΛΟΚΛΉΡΩΣΗ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΌ, ΚΆΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΣΕ ΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΈΡΕΙ Η ΜΕΓΆΛΗ ΕΠΙΤΥΧΊΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΟΔΌΣΦΑΙΡΟ. ο ταξίδι της πίστης του Χουάν Βαλερόν είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς αντιμετωπίζουν συχνά οι νέοι πιστοί δοκιμασίες στα πρώτα βήματά τους με το Χριστό. Ως ένας από τους πιο διάσημους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της Ισπανίας τα τελευταία 15 χρόνια, ο Βαλερόν έχει οδηγήσει την εθνική ομάδα σε μεγάλες νίκες, συμπεριλαμβανομένων δύο Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων, του Κυπέλλου Ισπανίας, και συμμετοχών του στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Οι νίκες του όμως στο γήπεδο επισκιάστηκαν από τον πόνο που προξένησαν στην οικογένειά του διάφορες δοκιμασίες, αρχής γενομένης με το θάνατο του αδελφού του σε ηλικία 30 ετών. «Ήμασταν μια αρκετά ενωμένη οικογένεια, γι αυτό και η απώλεια του αδελφού μου μας συγκλόνισε. Ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να βλέπω τους γονείς μου να υποφέρουν. Αλλά ο Θεός με ευσπλαχνία φρόντιζε για μας, και είμαι σίγουρος ότι χωρίς τη βοήθειά Του, οι γονείς μου δεν θα μπορούσαν να αντέξουν την απώλεια του γιου τους. Δυστυχώς, ο πόνος βάθυνε όταν λίγο αργότερα, πέθανε και ο πατέρας μου». Μέσα στον πόνο του, ο Βαλερόν συχνά διερωτόταν, «γιατί να συμβαίνει αυτό;». Και όταν δεν μπορούσε να βρει τις απαντήσεις από μόνος του, στρεφόταν στο Θεό. «Αυτός ήταν η απάντηση», διαβεβαιώνει ο Βαλερόν. «Μου έδειξε ότι από τις οδυνηρές εμπειρίες που βιώνουμε μπορεί να προέλθει καλό. Κατά την περίοδο εκείνη, ένας από τους αδελφούς μου γνώρισε τον Κύριο και από εκεί και πέρα, η πίστη της οικογένειάς μου έχει αυξηθεί σταθερά.» Όταν ο Βαλερόν ήταν ακόμη νεαρός, ο στόχος του στο γήπεδο ήταν να παίξει στην Α κατηγορία και να ανελιχθεί στην ελίτ του ποδοσφαιρικού στερεώματος της Ισπανίας. Αλλά ακόμα και μετά τις μεγάλες του επιτυχίες, όπως ήταν η συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο, συνειδητοποίησε ότι χωρίς το Θεό, οι νίκες αυτές δεν του έδιναν την ικανοποίηση που πάντοτε ζητούσε. Ο Χουάν βρήκε την ψυχική του ολοκλήρωση στον Ιησού Χριστό, κάτι που δεν μπορούσε να του προσφέρει η μεγάλη επιτυχία του στο ποδόσφαιρο. «Συνειδητοποίησα ότι αυτές οι επιτυχίες δεν ήταν πραγματικά σημαντικές. Στην πραγματικότητα, χωρίς τον Θεό, δεν άξιζαν τίποτα. Απεναντίας, ο Ιησούς είναι το παν. Ακριβώς όπως η καθημερινή τροφή που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε, έτσι κι ο Ιησούς είναι η απόλυτη αναγκαιότητα στη ζωή μας. Από τη στιγμή που ανέπτυξα μια προσωπική σχέση με Αυτόν, ήθελα να είμαι πάντα μαζί Του. Παρόλο που μπορεί ακόμη να αντιμετωπίζω δύσκολες στιγμές, ξέρω ότι ο Θεός είναι μαζί μου και ως εκ τούτου τις αποδέχομαι με χαρά. Και ξέρω ότι κάποια μέρα, θα πάω στην παρουσία Του και θα συμμεριστώ τη δόξα Του.» Sandra Behne. / Getty Images 3
4 Christopher Lee/AFP/Getty Images
Μπραντ Γκουζάν Ο ΤΕΡΜΑΤΟΦΎΛΑΚΑΣ ΤΩΝ ΗΠΑ BRAD GUZAN ΠΑΡΈΜΕΙΝΕ ΣΥΝΕΠΉΣ ΣΤΟ ΆΘΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΊΣΤΗ ΤΟΥ. Miguel Tovar/STF / Getty Images ι στιγμές των πιο μεγάλων επιτευγμάτων μας έρχονται κάποτε όταν ελάχιστα τις περιμένουμε. Το 2005, ο Μπραντ Γκουζάν έκρινε ότι δεν έπαιξε καλά, όταν αντικατέστησε τον τραυματία τερματοφύλακα της Chivas των ΗΠΑ. Η ομάδα τελείωσε δυστυχώς με 4 νίκες και 22 ήττες κατά το πρώτο έτος, και ο Guzan πίστευε ότι ένα μεγάλο μέρος της φτωχής απόδοσης της ομάδας ήταν και δική του ευθύνη. «Ήμουν νέος,» λέει. «Δεν ήμουν σίγουρος ότι ήμουν έτοιμος ψυχικά και σωματικά. Και δεν ήμουν σίγουρος αν ήμουν αρκετά καλός. Δεν κερδίζαμε αγώνες... Έτσι, εκείνη η περίοδος ήταν σίγουρα πολύ άσχημη για μένα. Γύρναγαν τόσα πολλά ερωτηματικά στο κεφάλι μου.» Στο τέλος της σεζόν, ωστόσο, ο Γκουζάν έλαβε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα, που τον προσκαλούσε να ενταχθεί στις τάξεις της Εθνικής ομάδας των ΗΠΑ, για να εκπροσωπήσει τη χώρα του. Ήταν κάτι που ποτέ δεν ανέμενε. Ήταν μια τεράστια ώθηση εμπιστοσύνης μετά την πρώτη χρονιά που φαινόταν σαν να μην μπορούσαν τα πράγματα να πάνε χειρότερα. Και δύο χρόνια αργότερα, το άστρο του συνέχισε να λάμπει ολοένα και περισσότερο, για να ανακηρυχθεί το 2007 ως ο Τερματοφύλακας της Χρονιάς στο Πρωτάθλημα Major League. Αυτό του έδωσε την ευκαιρία να παίξει για την Άστον Βίλα σε ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου στον κόσμο, το αγγλικό Premier League το 2008, όπου παραμένει μέχρι σήμερα (εκτός από μια μεταφορά ενός μηνός στην Hull City). Το να βρίσκεται σε ένα τέτοιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα δεν ήταν εύκολο, αλλά είχε αποκτήσει μεγάλη πείρα από την πρώτη του χρονιά με την Chivas των ΗΠΑ. «Ήταν μια κοπιαστική τετραετία για μένα, τα πρώτα τέσσερα χρόνια στην Αγγλία,» λέει ο Guzan. «Ήταν δύσκολο γιατί μπορούσες να παίξεις σε ένα παιχνίδι καλά και την επόμενη βδομάδα να βρεθείς στον πάγκο. Έτσι, βίωνα μια αβεβαιότητα στο ποδόσφαιρο, ενώ εκείνο που ζητούσα ήταν η βεβαιότητα και η συνέπεια Θα πρέπει όμως να είναι κάποιος επαγγελματίας. Θα πρέπει να μην το βάζει κάτω... Απλά πρέπει να συνεχίσει να αγωνίζεται... Ήξερα ότι αν συνέχιζα με επιμονή, κάποια στιγμή θα μου δινόταν η ευκαιρία. Είναι αυτή η σταθερή επιμονή του που τον κράτησε ακλόνητο στη δύσκολη θέση του τερματοφύλακα σε όλες τις περιστάσεις είτε καλές ήταν αυτές είτε κακές. Ο Μπραντ είχε την ευκαιρία να γνωρίσει στις ομάδες που έπαιξε, ανθρώπους που υπηρετούν ως αθλητικοί μέντορες και σύμβουλοι για τη ζωή και την πίστη. «Όταν τα πράγματα πάνε καλά για μας, δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε,» λέει ο Γκουζάν και συνεχίζει: «Όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλετε στη ζωή σας, δεν πρέπει να απογοητεύεστε περισσότερο από όσο πρέπει... νομίζω ότι ως αθλητές, παρασυρόμαστε από την ένταση της στιγμής, και τότε ίσως κάνουμε πράγματα για τα οποία αργότερα θα μετανιώσουμε. Κι εγώ δεν είμαι καθόλου διαφορετικός. Δεν είμαι τέλειος... Αλλά ο Θεός αγαπάει τον καθένα. Αρκεί να του ανοίξεις την καρδιά σου και να Τον αφήσεις να μπει στη ζωή σου. Και αν το κάνεις αυτό, με τη συγχώρεση και την ανακούφιση που θα νιώσεις όταν απαλλαγείς από το βάρος των αμαρτιών σου - γνωρίζοντας ότι έχεις την αγάπη του Θεού - θα είσαι σε θέση να Τον ακολουθήσεις στο ταξίδι της ζωής σου. Το 2013 ο Γκουζάν έπαιξε στη θέση του τραυματισμένου Τιμ Χάουορντ για την εθνική ομάδα ανδρών σε δύο προκριματικούς αγώνες για το Μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία και δεν δέχτηκε κανένα γκολ. «Για μένα, η προσωπική μου ζωή, η πίστη μου και ο αθλητισμός, όλα πάνε μαζί», λέει ο Γκουζάν. «Νομίζω ότι πρέπει να είναι έτσι. Είναι κάτι φυσικό. Δεν μπορεί να έχεις το ένα χωρίς το άλλο, ωστόσο, το πιο σημαντικό που πρέπει να έχει κανείς είναι τον Ιησού στη ζωή του... Όπως έχω πει, δεν ήταν πάντα στρωμένος με ροδοπέταλα ο δρόμος προς την επιτυχία. Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν εμπόδια στο δρόμο. Αλλά, ο Ιησούς είναι Αυτός που με βοηθάει να τα ξεπερνάω όλα κάθε φορά και να συνεχίζω να αγωνίζομαι». 5
6 Robert Cianflone/Getty Images
Young-Pyo Lee Η ΚΑΡΔΙΆ ΤΟΥ ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΈΝΟΥ ΚΟΡΕΆΤΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΉ YOUNG-PYO LEE ΆΛΛΑΞΕ ΠΑΝΤΟΤΙΝΆ, ΌΤΑΝ ΤΟΥ ΜΊΛΗΣΑΝ ΟΙ ΦΊΛΟΙ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΌ ΚΑΙ ΑΠΟΦΆΣΙΣΕ ΝΑ ΓΝΩΡΊΣΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΆ ΤΟ ΘΕΌ ΤΗΣ ΒΊΒΛΟΥ. Karim Jaafar / Getty Images Όταν η ποδοσφαιρική του καριέρα με τις αξιοθαύμαστες επιδόσεις του στο γήπεδο και το αριστοτεχνικό του παιχνίδι έφτασε στο τέλος της, τα συναισθήματα των φιλάθλων για τον Young-Pyo Lee ήταν μονάχα απέραντος θαυμασμός και αγάπη. Καθώς ο Young-Pyo Lee αποχωρούσε από το γήπεδο για τελευταία φορά ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στη Vancouver Whitecaps το 2013, οι χιλιάδες των φιλάθλων ζητωκραύγαζαν και τον καταχειροκροτούσαν όρθιοι για τις δύο εξαιρετικές σεζόν στη Vancouver Whitecap και για τα 14 χρόνια του εντυπωσιακού επαγγελματικού ποδοσφαίρου που επέδειξε ο Λι στην καριέρα του. Το πλήθος ξεφώνιζε με όλη του τη δύναμη: Υ.Ρ. Lee!!! Μερικοί οπαδοί σήκωσαν μια τεράστια σημαία της Νότιας Κορέας με τη φωτογραφία του Lee στο κέντρο. Οι συμπαίκτες του τον περικύκλωσαν και, αφού τον σήκωσαν στους ώμους τους, τον πετούσαν στον αέρα ξανά και ξανά. «Ο Θεός είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα - όχι το ποδόσφαιρο», λέει ο Λι. Το ποδόσφαιρο είναι μόνο ένας από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους μπορώ να δοξάσω και να υπηρετήσω τον Κύριό μου. Ο Young-Pyo Lee είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς και τιμημένους Ασιάτες ποδοσφαιριστές στην ιστορία. Γεννήθηκε στην Hongcheon. Η καριέρα του έχει να επιδείξει 127 κύπελλα, γεγονός που τον καθιστά τρίτο μεταξύ των Νοτιοκορεατών ποδοσφαιριστών όλων των εποχών. Αγωνίστηκε σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα (2002, 2006, 2010), βοηθώντας τους Taeguk Warriors να φτάσουν στους ημιτελικούς του Μουντιάλ του 2002. Αφού άρχισε την σταδιοδρομία του στο νοτιοκορεατικό πρωτάθλημα Α κατηγορίας, ο Lee μεταπήδησε στην ανώτερη κατηγορία της Ευρώπης, όταν υπέγραψε με την PSV Eindhoven του ολλανδικού πρωταθλήματος. Παρέμεινε τρία χρόνια στην Ολλανδία, για να μεταγραφεί αργότερα στο αγγλικό πρωτάθλημα (Tottenham Hotspurs), κατόπιν στο γερμανικό (Borussia Dortmund), καθώς και στο πρωτάθλημα της Σαουδικής Αραβίας (Al-Hilal). Για τις δύο τελευταίες σεζόν, επέλεξε την Vancouver Whitecaps του καναδικού πρωταθλήματος, παρά το ότι είχε λάβει πολύ μεγαλύτερες οικονομικές προσφορές από αλλού, εν μέρει επειδή σκέφτηκε ότι στο Βανκούβερ θα είχε καλύτερες ευκαιρίες να μάθει την επιχειρηματική πλευρά του ποδοσφαίρου. Χιλιάδες ποδοσφαιριστές όπως Young-Pyo Lee έχουν δεσμευτεί να ενθαρρύνουν και άλλους παίκτες, ώστε να ομολογούν την πίστη τους και να συμμερίζονται τις εμπειρίες τους με τον Θεό στον κόσμο του αθλητισμού. Εκείνο για το οποίο απορεί και θαυμάζει ο Λι, δεν είναι η αξιοθαύμαστη καριέρα του στο ποδόσφαιρο, αλλά η σωτηρία του. Μεγαλώνοντας μέσα σε ένα άλλο θρησκευτικό πλαίσιο, πίστεψε στο Χριστό όταν κάποιοι φίλοι του του μίλησαν για την πίστη τους και τον προκάλεσαν να διαβάσει την Αγία Γραφή. «Όταν ειλικρινά αναζήτησα την αλήθεια διαβάζοντας τον Λόγο του Θεού και μιλώντας με στενούς μου φίλους, έμεινα κατάπληκτος», λέει ο Λι. «Ο Θεός μού έδειξε ότι πράγματι υπήρχε, και η καρδιά μου άλλαξε για πάντα. 7
8
Ισαάκ Diaz ΌΤΑΝ ΧΤΎΠΗΣΕ Η ΤΡΑΓΩΔΊΑ ΣΤΗ ΖΩΉ ΤΟΥ ΙΣΑΆΚ DIAZ ΑΠΌ ΤΗ ΧΙΛΉ, ΕΊΔΕ ΠΌΣΟ ΑΛΗΘΙΝΌΣ ΘΕΌΣ ΉΤΑΝ ΣΤΗ ΖΩΉ ΤΟΥ. Από τότε που ο Ισαάκ Diaz ήταν ακόμη μωρό είχε μια μπάλα ποδοσφαίρου στο κρεβάτι του, γι αυτό και το να παίζει ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής σε κατάμεστα γήπεδα, αποτελούσε πάντα μέρος της ζωής του. Και πέτυχε παρά το γεγονός ότι καταγόταν από μια μικρή πόλη. Σε όλο τον κόσμο οι ακαδημίες ποδοσφαίρου ιδρύονται με σκοπό την παροχή δεξιοτήτων, την πνευματική ανάπτυξη και την καθοδήγηση των νέων ποδοσφαιριστών. «Όταν γεννήθηκα, μοιραζόμουν το κρεβάτι μου με μια μπάλα ποδοσφαίρου... και άρχισα να παίζω από τότε», λέει ο Diaz. «Η πόλη μας, η Fresia, είναι πολύ μικρή, αλλά είχε μια ακαδημία ποδοσφαίρου για τη νεολαία. Εκτός από αγώνες σε τοπικό επίπεδο, ο πατέρας μου με έπαιρνε σε όλη τη χώρα για να αποκτήσω εμπειρίες σε μεγάλα τουρνουά και άλλες αναμετρήσεις. Είχα την τύχη να ανελιχθώ στο επαγγελματικό επίπεδο και να παίξω σε γεμάτα γήπεδα, κάτι που για μένα είναι πολύ συναρπαστικό. Ο Diaz παίζει στην πρώτη κατηγορία για την ομάδα Universidad de Chile και είχε και δύο συμμετοχές στο Copa Libertadores για τη Χιλή. Ωστόσο, όταν η τραγωδία χτύπησε την οικογένεια με το θάνατο του αδελφού του, η πίστη, που σήμαινε τόσα πολλά για τους γονείς του και την οποία έπαιρναν τόσο σοβαρά δεν ήταν πια τόσο σημαντική για τον Diaz. Έπειτα όμως, όταν κάθισε και σκέφτηκε πιο βαθιά το θέμα, και αφού ο Θεός αποκάλυψε τον Εαυτό Του σ αυτόν, ο Diaz αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του στο Χριστό. Η οικογένειά μου πάντα πήγαινε στην εκκλησία, αλλά εγώ, ειλικρινά, πήγαινα κυρίως επειδή οι γονείς μου ήθελαν να πάω, εξομολογείται ο Diaz. Μπορώ ακόμα να θυμηθώ πού ακριβώς καθίσαμε στα θρανία. Με τον θάνατο του αδελφού μου, συνειδητοποίησα τελικά πόσο αληθινός ήταν ο Θεός για μένα και όλα που Αυτός σήμαινε στη ζωή μου. Πιστεύω ακράδαντα ότι κανείς δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον Θεό! Ακόμα κι αν η πίστη του Diaz τον συνοδεύει καθημερινά στη ζωή του, γνωρίζει ότι δεν είναι απρόσβλητος από τις κακουχίες. Η πίστη του δεν εμποδίζει τα δεινοπαθήματα να συμβούν, αλλά τον βοηθάει να περάσει νικητής μέσα από αυτά. Μερικές φορές η ζωή μου ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής μπορεί να είναι πολύ δύσκολη», λέει. «Η αβεβαιότητα που περιβάλλει μια ομάδα και οι αποφάσεις που παίρνουν οι προπονητές για τους παίκτες, μπορούν να οδηγήσουν συχνά σε ανασφάλεια και ανησυχία. Εκτός απ αυτά, δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς και τις ατέρμονες αποδοκιμασίες του πλήθους των φιλάθλων, που προκαλούν όχι λιγότερο άγχος. Αλλά ξέρω ότι όσο η πίστη μου είναι στο Θεό, μπορώ να είμαι σε ειρήνη και να ακολουθήσω το δρόμο που έχει για μένα». Οι αθλητές μαθαίνουν να ζούνε με υπακοή στην Αγία Γραφή. Έχω μάθει ότι ο Θεός κάνει συχνά θαυμαστά πράγματα. Απλά πρέπει να εμπιστευόμαστε σ Αυτόν και τον Λόγο Του. Ο βασιλιάς Σολομών ήταν πάρα πολύ σοφός. Όταν έγινε βασιλιάς σε νεαρή ηλικία, ο Κύριος εμφανίστηκε σ αυτόν και του είπε: «Ζήτησέ μου τι να σου δώσω» (Α Βασιλέων 3:5). Πολλά πράγματα θα μπορούσε να είχε επιθυμήσει ο Σολομών, αλλά εκείνο που ζήτησε από το Θεό να του δώσει ήταν «νοήμονα καρδιά». Ήξερε ότι το να στηρίζεται στην καθοδήγηση του Θεού ήταν η απάντηση για μια επιτυχημένη ζωή. Στις Παροιμίες 3:5-6, ο Σολομών έγραψε από προσωπική εμπειρία: «Ελπιζε στoν Kύριo με όλη σoυ την καρδιά, και μη επιστηρίζεσαι στη σύνεσή σoυ. Σε όλες τις οδούς σoυ γνώριζε αυτόν, κι αυτός θα διευθύνει τα βήματά σoυ». Esteban Garay/STR / Getty Images 9
Ο ΒΡΑΖΙΛΙΆΝΟΣ ΚΟΡΥΦΑΊΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΉΣ ΕΛΚΎΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΉ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ ΌΧΙ ΜΌΝΟ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΊΔΙ ΤΟΥ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΌΤΙ ΖΕΙ ΤΗΝ ΠΊΣΤΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉ ΤΟΥ ΖΩΉ. Laurence Griffiths/Getty Images αραμένοντας ξαπλωμένος στο κρεβάτι επί δύο μήνες με σπασμένο αυχένα, ο 18χρονος τότε Ricardo Izecson dos Santos Leite έκανε μια λίστα με 10 προσωπικούς του στόχους, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν σίγουρος ότι θα έπαιζε ξανά, μετά το κάταγμα του έκτου αυχενικού του σπονδύλου, όταν γλίστρησε και χτύπησε με το κεφάλι στον πάτο μιας πισίνας. Δεν επρόκειτο για συγκρατημένη αισιοδοξία, αλλά για μεγαλεπήβολα όνειρα ενός αγοριού που μεγάλωσε με την ποδοσφαιρική μανία της Βραζιλίας, έχοντας ανάγκη από ένα ιατρικό πρόγραμμα που θα τόνωνε την καχεκτική του ανάπτυξη, και που επρόκειτο να ενταχθεί στην αρχική ενδεκάδα της ποδοσφαιρικής ομάδας νέων του Σάο Πάολο. Η λίστα που είχε κάνει άρχιζε με το «Επιστροφή στο ποδόσφαιρο» και κλιμακωνόταν προς τα πάνω για να τελειώσει με το «Ανταγωνισμός στο Παγκόσμιο Κύπελλο» και «Μεταγραφή σε μια μεγάλη ομάδα στην Ιταλία ή στη Γερμανία». Τον Ιανουάριο του 2001, δύο εβδομάδες περίπου μετά την επιστροφή του στο ποδόσφαιρο, κλήθηκε στην επαγγελματική ομάδα του Σάο Πάολο. Στις 7 Μαρτίου, στα τελευταία 10 λεπτά, ήταν αναπληρωματικός στον τελικό του σπουδαίου τουρνουά Ρίο - Σάο Πάολο. Η ομάδα του Σάο Πάολο νικούσε την Μποταφόγκο 1-0, όταν ο μεσοεπιθετικός Κακά, αφού δέχτηκε μια ψηλοκρεμαστή πάσα, τη γύρισε πίσω από την πλάτη ενός αμυντικού και με δυνατό χαμηλό σουτ κάρφωσε την μπάλα στα δίχτυα. Δύο λεπτά αργότερα σκόραρε άλλο ένα τέρμα με χαμηλό σουτ, «κλειδώνοντας» έτσι το πρωτάθλημα, ενώ οι εκφωνητές ξεφώνιζαν: Γκόοοοοοοολ! Η Βραζιλία είχε γνωρίσει πλέον τον Κακά. (Το ψευδώνυμο του προέκυψε όταν ο μεγαλύτερος αδερφός του δεν μπορούσε να προφέρει το όνομά του και τον έλεγε «Κακά»). Διεκδίκησε το ξεκίνημά του με την ομάδα του Σάο Πάολο και μέσα σε δύο χρόνια μπόρεσε να πετύχει 10 Pedro Armestre/Getty Images
και τους 10 προσωπικούς του στόχους, συμπεριλαμβανομένης και της συμμετοχής του στο Παγκόσμιο Κύπελλο Βραζιλίας στην Ιαπωνία. Έτσι, το 2007 ο Κακά βρισκόταν πια στην κορυφή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, κατακτώντας τις υψηλότερες ατομικές διακρίσεις του: ψηφίστηκε από τα μέλη της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών (FIFPro) και την Παγκόσμια Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου (FIFA) ως ο κορυφαίος παίκτης της χρονιάς. Τιμήθηκε επίσης με τη Χρυσή Μπάλα ως ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. «Έχω ευλογηθεί πάρα πολύ από τον Θεό με πολλές επιτυχίες στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 2002, με το βραβείο της Χρυσής Μπάλας της FIFA για το 2007, καθώς επίσης και με πολλά πρωταθλήματα και μεγάλες τιμητικές διακρίσεις. Μπορεί να φαίνεται ότι έχω τα πάντα. Λόγω του πλούτου και της φήμης μου, μερικοί άνθρωποι διερωτούνται εάν ή γιατί χρειάζομαι ακόμα τον Ιησού. Η απάντηση είναι απλή: Χρειάζομαι τον Ιησού κάθε μέρα της ζωής μου. Ο Λόγος Του, η Αγία Γραφή μού λέει ότι χωρίς Αυτόν δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Πραγματικά το πιστεύω αυτό. Η ικανότητα που έχω να παίζω ποδόσφαιρο και όλα όσα προέκυψαν από αυτήν είναι δώρα από τον Θεό. Εκείνος μου έδωσε ένα ταλέντο για να το χρησιμοποιήσω γι Αυτόν και προσπαθώ να βελτιώνομαι σε αυτό κάθε μέρα». «Πιστεύω ακόμη ότι η επιδίωξη μου να πετύχω το καλύτερο με τις δεξιότητες που μου έχει δώσει περιποιεί τιμή σε Αυτόν. Ο Θεός δεν θέλει τους ακόλουθούς Του να είναι χλιαροί. Θέλει το καλύτερο δυνατό από εμάς. Η Αγία Γραφή λέει στην Α Κορινθίους 10:31: «Είτε, λοιπόν, τρώτε είτε πίνετε είτε κάνετε κάτι, τα πάντα να τα κάνετε για τη δόξα του Θεού.» Το κίνητρό μου για να κερδίζω στους αγώνες... έχει αυξηθεί από την επιθυμία μου να είμαι άριστος για το Δημιουργό μου. «Ήταν όνειρο για μένα μόνο και μόνο για να παίξω για το Σάο Πάολο και ένα παιχνίδι για τη Βραζιλία, αλλά η Αγία Γραφή λέει ότι ο Θεός μπορεί να μας δώσει περισσότερα από όσα ζητάμε και αυτό είναι που έχει συμβεί στη ζωή μου.» ΠΊΣΤΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ Μετά από εκείνο το αξέχαστο παιχνίδι, το αστέρι του Κακά εκτοξεύτηκε στο μεσουράνημα της παθιασμένης με το ποδόσφαιρο Βραζιλίας. Οι εφημερίδες και τα περιοδικά δεν χόρταιναν να του παίρνουν συνεντεύξεις, ενώ καρδιοχτυπούσε γι αυτόν ο γυναικείος πληθυσμός. Δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει έξω, χωρίς να τον περικυκλώσουν ασφυκτικά οι πολυπληθείς θαυμαστές του. Στην αρχή η μητέρα του Κακά απαντούσε σε 50 επιστολές θαυμαστριών του την ημέρα, αλλά στη συνέχεια της ήταν αδύνατο να ανταποκριθεί στην πλημμύρα των επιστολών. Μετά το αρχικό σοκ, ο Κακά ανέπτυξε μια ζεστή διάθεση προς τον Τύπο και τους οπαδούς του, αλλά απέφευγε τους πειρασμούς από τα νυχτερινά κέντρα και τους σκανδαλοθηρικούς παπαράτσι. Όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, η οικογένεια και η πίστη του ήταν η άγκυρά του. «Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι έγινα Χριστιανός μετά το ατύχημα, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι γονείς μου μου δίδασκαν πάντα την Αγία Γραφή και τις αξίες της και μου μιλούσαν ανέκαθεν για τον Ιησού Χριστό και την πίστη», λέγει ο Κακά. Το βάπτισμά του στην ηλικία των 12 χρόνων ήταν σημαντικό ορόσημο για τον νεαρό Κακά και επηρέασε βαθιά την πνευματική του ζωή. Και συνεχίζει: «Σιγά σιγά, έπαυσα να ακούω απλώς τους ανθρώπους να μιλάνε για τον Ιησού που μου δίδαξαν οι γονείς μου. Είχε φτάσει η ώρα που ήθελα πλέον να έχω τις δικές μου εμπειρίες με τον Θεό». ΠΡΟΟΡΙΣΜΌΣ: ΕΥΡΏΠΗ Υπάρχει ένα γνωστό ρητό για το ποδόσφαιρο: «Η Αγγλία το επινόησε. Οι Βραζιλιάνοι το τελειοποίησαν». To βραζιλιάνικο παιχνίδι χαρακτηρίζεται γενικά από μια περίτεχνη, ρυθμική ροή, από επιδέξιες ντρίμπλες και απρόσμενα περάσματα. Η Βραζιλία εισήγαγε το jogo bonito, το όμορφο παιχνίδι, στον κόσμο και κατέχει πέντε πρωταθλήματα στο Παγκόσμιο Κύπελλο, τα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Laurence Griffiths/Getty Images Αλλά η Ευρώπη είναι το επίκεντρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Τα τεράστια ποσά χρημάτων που διαθέτουν οι ποδοσφαιρικοί όμιλοι πρωταθλητών κάθε έθνους ελκύουν τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του κόσμου, ενώ η Ένωση Ευρωπαϊκών Ποδοσφαιρικών Ομοσπονδιών (UEFA) εξασφαλίζει μεγαλύτερα χρηματικά ποσά ανταγωνισμού και ταλέντου. Έτσι δεν ήταν έκπληξη, όταν ο 21χρονος τότε Κακά πήγε να παίξει για την Μίλαν στην Α Κατηγορία στην Ιταλία. Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο θεωρείται γενικά πιο φυσικό και πιο μεθοδευμένο από εκείνο της Νότιας Αμερικής, αλλά ο δυνατός και ψηλότερος Κακά προσαρμόστηκε αμέσως. Στην πρώτη του σεζόν απέκτησε 12
έναν αρχικό ρόλο, σκόραρε 10 γκολ και βοήθησε τη Μίλαν να κερδίσει τη Scudetto, το πρωτάθλημα Α κατηγορίας. Κέρδισε τότε τον τίτλο του Παίκτη της Χρονιάς. «Ο Κακά κατέχει την τεχνική του Βραζιλιάνου και τις φυσικές ιδιότητες του Ευρωπαίου παίκτη», δήλωσε ο Vanderlei Luxemburgo, πρώην Βραζιλιάνος προπονητής της εθνικής ομάδας. «Είναι ο πρωτοπόρος του σύγχρονου παιχνιδιού». Μέχρι το 2005, ο Κακά και η Μίλαν έφτασαν στον τελικό του Champions League, όπου δυστυχώς δεν αξιοποίησαν σωστά το προβάδισμα με 3-0 στο ημίχρονο και ηττήθηκαν από τη Λίβερπουλ Αγγλίας στα πέναλτι. Η Μίλαν, ωστόσο, επέστρεψε το 2007 για να κερδίσει το Champions League σε ένα επαναληπτικό αγώνα ενάντια στη Λίβερπουλ. Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν οι απανωτές παγκόσμιες διακρίσεις του Κακά, ενώ το περιοδικό Time θα τον κατατάξει στον κατάλογο με τους 100 πιο σημαίνοντες ανθρώπους του κόσμου. Μετά την απόρριψη μιας τεράστιας προσφοράς από τη Μάντσεστερ Σίτι Αγγλίας, ο Κακά και η Μίλαν αποδέχτηκαν μια παρόμοια μεγάλη προσφορά από την ισπανική Ρεάλ Μαδρίτης. Η συμφωνία ρεκόρ επισκιάστηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες, όταν η Ρεάλ Μαδρίτης υπέγραψε με τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Τελικά η ομάδα διέθεσε αξιόλογα ποσά για διεθνείς αστέρες, προκειμένου να διεκδικήσει εκ νέου εγχώρια και ευρωπαϊκή κυριαρχία. Ο Κακά αγωνίστηκε με ορισμένους τραυματισμούς και η ομάδα δεν είχε παίξει αμέσως όπως αναμενόταν. Οι προσδοκίες από τη Los Blancos (Ρεάλ Μαδρίτης) ήταν απίστευτα υψηλές, γι αυτό και οι οπαδοί ήθελαν την απόλυση του προπονητή Μανουέλ Πελεγκρίνι, όταν έχασε από την Λυών της Γαλλίας στον πρώτο γύρο νοκάουτ του Champions League. Ωστόσο, η Ρεάλ Μαδρίτης τερμάτισε δεύτερη μετά τη Μαρτσελόνα για τον ισπανικό τίτλο. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΌΣ Τα επιτεύγματά του Κακά στο γήπεδο του έδωσαν, προφανώς, παγκόσμια υπεροχή, αλλά και η προσωπικότητά του προκαλεί επίσης μεγάλη εντύπωση ανάμεσα στους 13
Η επιθυμία του Κακά είναι ζήσει ως υπηρέτης του Θεού σε υπακοή με την Αγία Γραφή. τόσους διεθνείς αστέρες του αθλητισμού. Όπως είναι φυσικό, η κοινή γνώμη έχει διαμορφώσει ορισμένες στερεότυπες ιδέες για τους διεθνείς επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, ο Κακά, ωστόσο, τις διαψεύδει: Είναι Βραζιλιάνος, άρα θα πρέπει να μεγάλωσε μέσα στη φτώχια, παίζοντας ποδόσφαιρο με μια χειροποίητη μπάλα. Και όμως! Και οι δύο γονείς του Κακά ήταν πολύ μορφωμένοι επαγγελματίες, που μεγάλωσαν την οικογένειά τους σε μια εύπορη περιοχή του Σάο Πάολο, ενώ ο Κακά παρακολουθούσε μαθήματα στην ποδοσφαιρική ακαδημία του Σάο Πάολο. Θα πρέπει να παίζει με πολλές αριστοτεχνικές ντρίμπλες και με τη βραζιλιάνικη δύναμη. Ενώ οι βασικές ποδοσφαιρικές του δεξιότητες είναι εξαιρετικές, το στυλ του Κακά είναι ισχυρό, αλλά συνάμα κομψό και αποτελεσματικό. «Θα προσπαθεί πάντα να πηγαίνει κάθετα αντί οριζόντια. Ποτέ δεν θα πάρει το επιπλέον, περιττό άγγιγμα.», δήλωσε ο 14
Κάρλο Αντσελότι, προπονητής της Μίλαν στη γνωστή, βρετανική εφημερίδα The Observer. Αλλά τι γίνεται εκτός γηπέδου είναι μήπως άλλος ένας πλέιμποι, όπως τόσοι άλλοι διεθνείς αστέρες. Κάθε άλλο. Ο Κακά και η σύζυγός του Καρολίνα δεν είχαν προγαμιαίες σχέσεις και έχουν μιλήσει γι αυτό ανοιχτά στον Τύπο. «Ήταν μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη ζωή μου, γιατί κάναμε μια επιλογή που δεν ήταν εύκολη», λέει ο Κακά. «Δώσαμε Το Κίνημα Αθλητισμού βοηθά τις εκκλησίες στην υπηρεσία της νεολαίας ώστε να αναπτύξουν τις αθλητικές τους ικανότητες, τις δεξιότητες τους στην καθημερινή ζωή και την κατανόηση της Βίβλου. Όπως λέει και ο Κακά: «Χωρίς τον Ιησού, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα». πολύ χρόνο στην προσευχή και στο στενό περπάτημά μας με τον Ιησού και το Άγιο Πνεύμα. Ήταν μια μεγάλη πρόκληση, αλλά ήταν πολύ καλό το να περιμένουμε. Το σεξ είναι μια μεγάλη ευλογία από τον Θεό για την ευχαρίστηση τόσο του άντρα όσο και της συζύγου μετά το γάμο, και δεν είναι το ασήμαντο ή το περιστασιακό πράγμα που έχει καταντήσει στις μέρες μας». Σίγουρα θα πρέπει να ακολουθεί έναν εγωκεντρικό και υλιστικό τρόπο ζωής. Οι γενναιόδωρες εισφορές του Κακά στην εκκλησία του στη Βραζιλία είναι πολύ καλά γνωστές. Έχει επίσης υπηρετήσει ως Πρέσβης των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της πείνας. «Χρωστάω πολλά στο ποδόσφαιρο. Τώρα θα ήθελα να δώσω κάτι πίσω και να δώσω ελπίδα σε πεινασμένα παιδιά που δεν είχαν τις ευκαιρίες που είχα εγώ», λέει. «Ελπίζω η δική μου εμπειρία να εμπνεύσει πεινασμένα παιδιά, ώστε να πιστεύουν ότι μπορούν να ξεπεράσουν τις πιθανότητες και να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή». Ελπίζει ότι θα γίνει ποιμένας σε εκκλησία μετά την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο. «Ο Κακά δεν άλλαξε ποτέ», λέει ο Μαρσέλο Σαραγόσα, ο καλύτερος φίλος του από την παιδική του ηλικία και επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. «Παραμένει πάντα ο απλός άνθρωπος, όπως όταν τον γνώρισα 10 ή 12 χρόνια πριν.» Τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν δείξει σεβασμό για την πίστη του Κακά και εξήραν το φίλαθλό του πνεύμα και την ευγενή του άμιλλα.. Η συνέπεια και η προσήνειά του, μαζί με το εξαιρετικό του παιχνίδι, το καθιστούν δύσκολο να μην τον αντιμετωπίζουν έτσι. Ωστόσο, υπάρχουν βέβαια και αυτοί που θεωρούν ότι ο τρόπος ζωής του είναι ανιαρός, ο Κακά όμως ανταπαντάει ότι είναι ριζοσπαστικό να ακολουθεί κανείς τον Χριστό. Καθώς εξακολουθεί να επιδιώκει νέους στόχους, ο Κακά δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι έχουν να κάνουν όλοι με τον Ιησού. «Σήμερα έχω τη διακονία μου μέσω του αθλητισμού, αλλά παίζω γιατί έχω ένα χάρισμα δοσμένο από τον Θεό», λέει. «Παίζω, επειδή Αυτός έχει τελειοποιήσει το χάρισμα που μου έδωσε στη ζωή μου. Ο Ιησούς είπε: «Χωρίς Εμένα, δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα και το πιστεύω αυτό». Carlo Baroncini/Getty Images 15