MNHMH KAI XΡΕΟΣ ENHMEΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΕΥΧΟΣ 30 ΜΑΡΤΙΟΣ 2001 ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ: Π. ΚΟΥΛΟΥΦΑΚΟΣ Προσωρινή διεύθυνση και τηλ: Γαμβέτα 6, 3819739-3842668, FAX:3823560 ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΘΥΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ, κ. ΜΑΤΘΙΑ; Aνακοiνωση Πριν από ένα περίπου χρόνο ο Ελληνικός Λαός και ιδιαίτερα τα θύματα της ναζιστικής βαρβαρότητας της περιόδου 1941-44 πληροφορήθηκαν με ιδιαίτερη ικανοποίηση ότι η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την υπ αριθ. 11/2000 απόφαση της απέρριψε την περί ετεροδικίας ένσταση του Γερμανικού Δημοσίου και έκρινε ότι αρμόδια για την εκδίκαση των αγωγών αποζημιώσεως Ελλήνων πολιτών σε βάρος των οποίων διαπράχθηκαν εγκλήματα από τα στρατεύματα κατοχής είναι τα Ελληνικά Δικαστήρια. Η απόφαση αυτή χαιρετίστηκε από ολόκληρο τον Ελληνικό Λαό γιατί ανταποκρίθηκε όχι μόνον προς το περί δικαίου αίσθημα του αλλά και προς τις βασικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου κατά τις οποίες: α) τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται και β) αρμόδια για την εκδίκαση των αγωγών αποζημιώσεως των θυμάτων είναι τα δικαστήρια της χώρας στο έδαφος της οποίας διαπράχθηκαν τα εγκλήματα αυτά. Σχολιάστηκε δυσμενώς το γεγονός, ότι ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Στ. Ματθίας και τρεις άλλοι Αρεοπαγίτες εμειοψήφισαν σε αυτήν την απόφαση, αλλά δεδομένου ότι η πλειοψηφία ήταν πολύ μεγάλη (16 έναντι 4) δεν άφηνε περιθώρια ανησυχίας για τις περαιτέρω εξελίξεις. Και όμως κατά την εκδίκαση δεύτερης αιτήσεως αναιρέσεως του Γερμανικού Δημοσίου κατ αποφάσεως του Εφετείου Αθηνών (που είχε δεχθεί την αρμοδιότητα των Ελληνικών Δικαστηρίων) από το Α Τμήμα του Αρείου Πάγου, προεδρευομένου από τον κ. Στ. Ματθία, συνέβησαν πράγματα πρωτοφανή και ανεξήγητα! 1
Ενώ ο εισηγητής Αρεοπαγίτης, ευθυγραμμιζόμενος προς την υπ αριθμ. 11/2000 απόφαση της Ολομέλειας εισηγήθηκε την απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως, επικράτησε η αντίθετη άποψη του κ. Στ. Ματθία κατά την οποία υπάρχει δήθεν αμφισβήτηση για το θέμα της ετεροδικίας, επομένως υπάρχει διχογνωμία περί του θέματος αυτού, για την άρση της οποίας αρμόδιο είναι το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο στο οποίο προεδρεύει και πάλι ο κ. Ματθίας. Το Α Τμήμα σ αυτό και παρέπεμψε την υπόθεση. Προκύπτουν όμως τα εξής ερωτήματα: 1) Πώς το Γερμανικό Δημόσιο μετά την υπ αριθ. 11/2000 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου επιδίωξε την συζήτηση νέας αιτήσεως αναιρέσεως, κατά το άρθρο 580 παρ. 4 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, δεδομένου ότι οι αποφάσεις της Ολομέλειας δεσμεύουν τα Δικαστήρια (επομένως και τα τμήματα του Αρείου Πάγου), που ασχολούνται με την ίδια υπόθεση ως προς τα νομικά ζητήματα που έλυσε. Προσδοκούσε ότι το Α Τμήμα δεν θα ευθυγραμμιστεί με την απόφαση της Ολομέλειας και πού άραγε εστήριζε αυτήν την προσδοκία; 2) Πώς το Α τμήμα έκρινε ότι υπάρχει αμφισβήτηση για την ύπαρξη ή μη ετεροδικίας ως προς το θέμα των γερμανικών επανορθώσεων, αφού η μόνη απόφαση που είχε μέχρι τότε εκδοθεί ήταν η 11/2000 της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου. Δεν έχει δηλαδή εκδοθεί διαφορετική απόφαση άλλου ανώτατου Δικαστηρίου, ώστε να τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 52 παρ. 1 του ιδρυτικού νόμου του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου (Ν. 365/76). Ούτε υπάρχει καμμία δικονομική διάταξη, που να επιβάλει ότι οι αποφάσεις των Δικαστηρίων πρέπει να είναι ομόφωνες και αν υπάρχει μειοψηφία πρέπει να επιλαμβάνεται το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο για την επίλυση του νομικού θέματος. Η μειοψηφούσα γνώμη προστατεύεται και δημοσιεύεται, αλλά η ύπαρξή της δεν έχει τις συνέπειες, που απορρέουν από διαφορετικές αποφάσεις δύο διαφορετικών και μάλιστα ανωτάτων Δικαστηρίων. 3) Δεδομένου ότι ο εισηγητής Αρεοπαγίτης εισηγήθηκε την απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως, είναι προφανές, ότι η υπ αριθ. 131/2001 απόφαση του Α Τμήματος του Αρείου Πάγου είναι έργο του κ. Στ. Ματθία και γεννάται το ερώτημα πως και γιατί ο κ. Ματθίας με διάφορους τρόπους (άλλοτε μειοψηφών και άλλοτε παρερμηνεύων το άρθρο 52 παρ. 1 του Ν. 345/76) προσπαθεί με ανεξήγητη επιμονή να στερήσει τα θύματα της χιτλερικής βαρβαρότητας από την αποζημίωση που δικαιούνται; Νομίζει ότι εξυπηρετεί την Ιδέα του Δικαίου; Το Δίκαιο δηλαδή είναι με το μέρος των θυτών και όχι των θυμάτων; Για να μην δημιουργηθούν και άλλα ερωτήματα για τη στάση του κ. Ματθία, το ελάχιστο που έχει να κάνει, είναι να ζητήσει την εξαίρεσή του από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο. Αν επιμείνει να δώσει και εκεί την μάχη του κατά των χιλιάδων Ελλήνων, που έχασαν τη ζωή τους, την σωματική τους ακεραιότητα ή την περιουσία τους από την εγκληματική δράση των 2
Γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής, θα παρεξηγηθεί βαρύτατα γι αυτό τον υπερβολικό του ζήλο... Σε άλλες ανακοινώσεις μας επισημάναμε την πρωταρχική ευθύνη της Κυβέρνησης, η οποία παρά την ευνοϊκή για τα θύματα απόφαση του Αρείου Πάγου δεν αποτολμά το αυτονόητο: να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με τη γερμανική κυβέρνηση. (ΣΗΜ: Η παρούσα ανακοίνωση αποτελεί εισήγηση στο Εθνικό Συμβούλιο από τον κ. Ευάγγελο Μαχαίρα που έγινε αποδεκτή ομόφωνα από τη Γραμματεία του Εθνικού Συμβουλίου στη συνεδρίαση της στις 27 Μαρτίου 2001). «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΕΝΑ ΚΛΙΜΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ» ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ Ύστερα από πρόσκληση του Δ.Σ. της Ένωσής μας συγκεντρωθήκαμε σήμερα οι μαχόμενοι δικηγόροι της Ελλάδος, μέλη της Πανελ. Ένωσης Δικηγόρων για τις Γερμ. Αποζημιώσεις (ΠΕΔ) εκπροσωπώντας και άλλους συναδέλφους και Δικηγορικούς Συλλόγους της Ελλάδος, σε Έκτακτη Γ.Σ. στην Αθήνα, σήμερα 3 Μαρτίου 2001. Κύριο θέμα της Γ.Σ. υπήρξε η εκτίμηση της κατάστασης (σε σχέση με τις εγερθείσες στα διάφορα Πρωτοδικεία της χώρας από Έλληνες πολίτες 70 χιλιάδες περίπου μέχρι σήμερα αγωγές κατά του Γερμ. Δημοσίου για εγκλήματα των Ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής), όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά την έκδοση της αριθ. 131/5-2-2001 απόφασης του Α Τμήματος του Αρείου Πάγου υπό την προεδρία του Προέδρου του κ. Στέφανου Ματθία και ο προσδιορισμός της περαιτέρω στάσης και των χειρισμών μας, εν όψει συζήτησης σχετικής υπόθεσης στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ) στις 19 Σεπτεμβρίου 2001. Αφού ακούσαμε τον Πρόεδρο, τους εισηγητές, τους εκπροσώπους Μαρτυρικών Πόλεων, τον Πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου για τις Γερμανικές Επανορθώσεις και τους εκπροσώπους των Αντιστασιακών Οργανώσεων (Π.Ε.Α.Ε.Α. - Π.Ο.Α.Ε.Α. - Π.Σ.Α.Ε.Ε.Α. - Ε.Ε.Α. κ.λπ). 3
Α Π Ο Φ Α Σ Ι Σ Α Μ Ε 1. Χαιρετίζουμε για μία ακόμη φορά την αριθ. 11/2000 ιστορική απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου (με πολύ μεγάλη πλειοψηφία), και με σύμφωνη εισήγηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Δημόπουλου, η οποία με σπουδαία νομική επιχειρηματολογία και πρωτοφανείς σε έκταση για απόφαση του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου παραπομπές στην αλλοδαπή θεωρία, νομοθεσία και νομολογία, έκρινε ότι είναι αρμόδια τα Ελληνικά δικαστήρια να δικάσουν αγωγές Ελλήνων πολιτών κατά του Γερμανικού δημοσίου. 2. Θεωρούμε την αριθ. 131/2001 απόφαση του Α Τμήματος του Αρείου Πάγου, η οποία εξεδόθη Προεδρεύοντος του Προέδρου του και μειοψηφίσαντος στην αριθ. 11/2000 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου κ. Στ. Ματθία και με την οποία (131/2001 Α Τμήματος Α.Π.) παρέπεμψε αναίρεση απόφασης του Εφετείου Αθηνών (ευνοϊκή για Έλληνα πολίτη) εκ μέρους του Γερμανικού Δημοσίου προς εκδίκαση στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ), στο οποίο (λόγω αρχαιότητος) Προεδρεύει ο ίδιος ο κ. Ματθίας (τουλάχιστον με τα νυν ισχύοντα), ευθέως παράνομη, καθόσον ευθύτατα και κατά τρόπο απροκαλύπτως ωμό περιγράφει την διάταξη του άρθρου 580 παρ. 4 του Κ.Πολ.Δικ., η οποία διάταξη ορίζει ότι «Οι αποφάσεις της Ολομέλειας... του Αρείου Πάγου δεσμεύουν τα Δικαστήρια που ασχολούνται με την ίδια υπόθεση ως προς τα νομικά ζητήματα που έλυσαν». Ο κανόνας αυτός εφαρμόζεται και γι αυτόν τον ίδιο τον Α.Π. (εν Τμήματι και Ολομελεία), οσάκις αναφύεται ενώπιόν τους εκ νέου το αυτό νομικό ζήτημα. Δεν πρόλαβε «να στεγνώσει η μελάνη» της παραπάνω ιστορικής αριθ. 11/2000 απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου και το Α Τμήμα του υπό τον κ. Ματθία (ο οποίος, φρονούμε, θα όφειλε σύμφωνα με το άρθρο 52 ξ 1 εδ. ε του Κ.Πολ.Δικ. να αυτοεξαιρεθεί από την σύνθεση του Α Τμήματος του Α.Π.), ως μη όφειλε, έσπευσε και υιοθέτησε το νομικό σκεπτικό που διετύπωσε η μειοψηφία της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου στην αριθ. 11/2000 απόφαση, αντί να υπεραμυνθεί του σεβασμού και της αυθεντίας της αποφάσεως της Ολομέλειας του Α.Π., αντιστρόφως προσέβαλε αυτήν.... Υπό τα άνω δεδομένα η απόφαση 131/2001 του Α Τμήματος του Αρείου Πάγου είναι όχι μόνο παράνομος αλλά και καταφανώς εσφαλμένη, πέραν δε τούτων εξ αντικειμένου προσβάλλει ευθέως τον θεσμό της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου και το κύρος του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου. Η κατά σαφή παράβαση της κατά το άρθρο 26 του Συντάγματος αρχής της διακρίσεως των κρατικών εξουσιών... έκδοση της παραπάνω απόφασης 131/2001 Α Τμήματος του Α.Π., θέτει θέμα πειθαρχικών ευθυνών για τα μέλη της συνθέσεως του Α Τμήματος του Α.Π. κατ άρθρο 91 του ν. 1756/1988 (Κώδικας Οργανισμού Δικαστηρίων και Δικαστικών Λειτουργών). 4
3. Η Ελληνική κυβέρνηση στο Εθνικό αυτό θέμα δεν επέδειξε την επιβαλλόμενη πολιτική βούληση, ούτε προχώρησε με αποφασιστικά βήματα στηρίζοντας δυναμικά και αποτελεσματικά τον μεγάλο αγώνα που διεξάγει ο νομικός κόσμος της χώρας. Στα πέντε (5) χρόνια από τότε που κατατέθηκαν οι περισσότερες αγωγές (1995) και ιδίως μετά την έκδοση της ευνοϊκής για το εθνικό αυτό θέμα αριθ. 11/2000 αποφάσεως της Ολομελείας του Αρείου Πάγου, αυτή, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε τόσο η Ένωσή μας από την ίδρυσή της (1997), όσο και σπουδαίοι φορείς Αντιστασιακών Οργανώσεων και του Εθνικού Συμβουλίου Επανορθώσεων, δεν ήρθη στο ύψος των περιστάσεων... ούτε έθεσε το ζήτημα των αποζημιώσεων και επανορθώσεων με την μεγαλύτερη δυνατή ένταση στην κυβέρνηση της Γερμανίας, στα Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώπιον των Διεθνών Οργανισμών και σε όλα τα Διεθνή Φόρα, ώστε να ευαισθητοποιηθεί η διεθνής κοινή γνώμη και να τεθεί αλληλέγγυα με την Ελλάδα στις νόμιμες αυτές διεκδικήσεις, αλλά και για την απόδοση δικαιοσύνης στα θύματα της Ναζιστικής θηριωδίας και τις οικογένειές των. Αλλά πέραν τούτων η Ελληνική κυβέρνηση μετά την έκδοση της ευνοϊκής απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου (αριθ. 11/16-4-2000), δεν προχώρησε σε διαπραγματεύσεις με την Γερμανία για την αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού εθνικού θέματος, με την συμμετοχή εκπροσώπων των εναγόντων και των νομικών παραστατών τους, η επίλυση του οποίου αποτελεί προϋπόθεση για την εδραίωση της φιλίας και συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Με την όλη στάση της επέτρεψε να δημιουργηθεί ένα κλίμα μέσα στο οποίο διαμορφώθηκαν προϋποθέσεις επικίνδυνες για το εθνικό θέμα των Γερμανικών Αποζημιώσεων. Ο νομικός κόσμος της χώρας, μαζί με τα θύματα του Ναζισμού, τους κληρονόμους και τους συγγενείς των, τις Μαρτυρικές Πόλεις και Χωριά (Δήμους-Κοινότητες και Συνδέσμους Θυμάτων) και με τις Αντιστασιακές Οργανώσεις και Οργανώσεις που διεξάγουν αγώνα για την δικαίωση των θυμάτων (αποζημιώσεις) και της Ελλάδος (επανορθώσεις), θα αγωνισθούμε με όλες μας τις δυνάμεις «για να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη θέση τους». Ταυτόχρονα ελπίζουμε ότι η κυβέρνηση θα πράξει το δικό της καθήκον και θα κάνει ό,τι χρειάζεται για την προάσπιση των συμφερόντων των θυμάτων της Ναζιστικής θηριωδίας, των κληρονόμων και συγγενών των. Την καλούμε σε άμεσα δείγματα γραφής. 4. Η Γενική μας Συνέλευση δηλώνει ότι: α) Θα παρέμβει προσθέτως υπέρ του ιδιώτη Μ.Μαργέλου (αναιρεσιβλήτου στην αριθ. 131/2001 απόφαση του Α Τμήματος του Α.Π.) στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο. β) Θα προσφύγει σε Διεθνή Φόρουμ καθώς και στα αρμόδια όργανα της Ε.Ε. κ.λπ. 5
5. Υπενθυμίζουμε δε προς όλους και ιδίως προς τους κρατούντες, ότι η υποχρέωση της Γερμανικής κυβέρνησης «να καθάρει το άγος που την βαρύνει» και να καταβάλλει τις αποζημιώσεις στα θύματα και τους συγγενείς των, πέραν του πολυσήμαντου και πολυδύναμου μηνύματος για τις επόμενες γενιές του πλανήτη μας, θα αναδείξει για μία ακόμη φορά το ακατάλυτο των πανανθρώπινων αξιών και όχι μόνο. Η υποχρέωση της Γερμανίας σε «κάθαρση» και καταβολή αποζημιώσεων προς τα θύματα θα υπομιμνήσκει διαρκώς στις επόμενες γενεές του πλανήτη μας, θα αναδείξει για μία ακόμη φορά το ακατάλυτο των πανανθρώπινων αξιών και όχι μόνο. Η υποχρέωση της Γερμανίας σε «κάθαρση» και καταβολή αποζημιώσεων προς τα θύματα θα υπομιμνήσκει διαρκώς στις επόμενες γενεές ότι τιμώντας την μνήμη (και με αυτόν τον τρόπο) των γονιών μας, αφήνουμε παρακαταθήκη ιερή, αφήνουμε την μνήμη «άσβεστη βάτο». Αφήνουμε την μνήμη ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. Αυτό είναι το καλύτερο μνημόσυνο σε εκείνους που ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΑΝ. Σήμερα είναι η ώρα της Νέμεσης. Την απαιτεί ολάκερος ο Ελληνισμός. Οι αποφάσεις των Δικαστηρίων εκδίδονται στο όνομα του Ελληνικού Λαού και οι κρίνοντες κρίνονται. 6. Καλούμε τον πολιτικό κόσμο της χώρας και τα κόμματα, τους φορείς άσκησης λαϊκής κυριαρχίας και τα Μ.Μ.Ε. να λάβουν θέση. Καλούμε τους Δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας, να συζητήσουν και να λάβουν θέση πάνω στο τεράστιο αυτό εθνικό θέμα και ο Πρόεδρος του κάθε Δικηγορικού Συλλόγου να θέσει το θέμα στην πρώτη Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και να λάβουν σχετική απόφαση. Καλούμε τα θύματα της Ναζιστικής θηριωδίας, τους συγγενείς και κληρονόμους των, τον Σύνδεσμο Μαρτυρικών Πόλεων κ.λπ., όλες τις Αντιστασιακές Οργανώσεις, το Εθνικό Συμβούλιο για τις Γερμανικές Επανορθώσεις, σε αγωνιστική ενότητα και συμπαράταξη και να πάρουν μέρος σε εκδήλωση που θα διοργανώσει η Ένωσή μας, σε συνεργασία και με τους παραπάνω φορείς, την ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσης στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο στις 19 Σεπτεμβρίου 2001. Η απόφαση πάρθηκε ομόφωνα Για τη Γενική Συνέλευση ο Πρόεδρος του Δ.Συμβουλίου Βασιλης Κυριαζης 6
Προς τον Πρόεδρο της ΚΕΔΚΕ κ. Πάρη Κουκουλόπουλο Αθήνα 30.3.2001 Κε Πρόεδρε, Απευθυνόμαστε σε σας προκειμένου να σας ενημερώσουμε και να ζητήσουμε τη συμβολή σας για την επίλυση του σοβαρότατου εθνικού ζητήματος, που αφορά την αποζημίωση των ομήρων, που εργάσθηκαν καταναγκαστικά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία, Αυστρία και στην Ελλάδα. Η Γερμανική κυβέρνηση απεφάσισε με νόμο τον Ιούλιο του 2000 να συγκεντρώσει το ποσόν των 10 δις μάρκων προκειμένου να αποζημιωθούν οι κατηγορίες δικαιούχων, που αναφέρονται στο έντυπο του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (Δ.Ο.Μ.) το οποίο και σας επισυνάπτουμε. Για την Ελλάδα, που από το έτος 1997 έως το 2000 δεν πήρε καθόλου μέρος στις διαπραγματεύσεις, που διεξήχθησαν σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, αντιστοιχεί το ποσόν των 500 εκ. μάρκων ενώ άλλες χώρες αποζημιώνονται με 2 δις μάρκα και περισσότερο. Η προθεσμία για την υποβολή των αιτήσεων λήγει τον Ιούλιο του 2001. Μέχρι στιγμής λόγω ελλειπέστατης ενημέρωσης, παρά τις προσπάθειες του Εθνικού Συμβουλίου, που όμως δεν διαθέτει παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα, οι αιτήσεις είναι μόνο 2.000, ενώ στην Ρώμη έχουν φθάσει τις 40.000. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στον Δ.Ο.Μ. που είναι ο αρμόδιος φορέας για την υποβολή των αιτήσεων για τα στρατόπεδα της Γερμανίας και Νταχάου, Μαουτχάουζεν, Ντόρα κ.λπ. στο τηλέφωνο 99.19.040-45 καθημερινά 08.00-15.00. Θα πρέπει να έχουν σαν απαραίτητα δικαιολογητικά βεβαίωση του Ερυθρού Σταυρού, φωτοαντίγραφο αστυνομικής ταυτότητας και σε περίπτωση που δεν υπάρχει η βεβαίωση του Ερυθρού Σταυρού θα χρειασθούν δικαστικά έγγραφα που μπορούν να τα ζητήσουν από το Υπουργείο Αμυνας ή Οικονομικών. Από τον Δ.Ο.Μ. θα τους σταλούν έντυπα στα οποία θα χρειαστεί η βοήθεια των Δημάρχων για να τα συμπληρώσουν. Όσον αφορά την Αυστρία θα πρέπει να απευθυνθούν στο Προξενείο της Αυστρίας στην Ελλάδα στο τηλέφωνο 82.57.244 στην κα Θεώκα. 7
Κύριε Πρόεδρε, Επειδή τα όρια είναι ασφυκτικά στενά και επειδή δεν πρέπει να μείνει ούτε ένας Έλληνας δικαιούχος που να μην αποζημιωθεί, έστω και μετά από 58 χρόνια, γι αυτό ζητάμε την βοήθειά σας για την ενημέρωση των πολιτών. Παρακαλούμε να φέρετε το θέμα στο Δ.Σ. της ΚΕΔΚΕ και στη συνέχεια να αναλάβετε μια ευρύτατη καμπάνια απ όλα τα Μ.Μ.Ε., έντυπα και ηλεκτρονικά, εσείς προσωπικά και οι Πρόεδροι των ΤΕΔΚ αλλά και κάθε Δήμαρχος ξεχωριστά, γιατί θα είναι ιδιαίτερα τιμητικό για όλους τους αιρετούς να συμβάλουν στην υλική και ιδιαίτερα ηθική δικαίωση της γενιάς στην οποία οφείλουμε τις συνθήκες Ελευθερίας και Δημοκρατίας, που σήμερα βιώνουμε. Από την πλευρά του Εθνικού Συμβουλίου αρμόδιοι για περαιτέρω ενημέρωσή σας είναι οι: 1) Ρούπας Χαράλαμπος, τηλ.: 38.19.739 2) Κουλουφάκος Πέτρος, τηλ.: 38.25.121 και 3) Μίνα Κώγου-Μαυροειδή, τηλ.: 86.12.313. Για το Εθνικό Συμβούλιο Ο Πρόεδρος Μανώλης Γλέζος 8