LA CONJUGACIÓN EN GRIEGO ANTIGUO



Σχετικά έγγραφα
Tema de aoristo. Morfología y semántica

TEMA DE PRESENTE. *βάλ-y-ω > βάλλω, *θιλέ-y-ω > θιλέω, *πρακ-y-ω > πράηηω, etc. ὀθλι-ζκ-άν-ω, etc.

TRABAJO PRÁCTICO N 1: Revisión de verbos. Modo Indicativo-Infinitivo-Participio Presente-Imperfecto-Aoristo-Futuro

EL AORISTO. El aoristo, que equivale a nuestro pretérito indefinido, presenta varios tipos: Pasivos con -θη-. ἔλυθην (λύω)

TEMA DE AORISTO. Estos grupos son los siguientes:

El tema de perfecto REDUPLICACIÓN

-νω. - νω. -σκω. - σκω

Hasta ahora hemos aprendido las desinencias personales en el modo INDICATIVO para la voz Activa y para la voz Media:

LA TERCERA DECLINACIÓN O DECLINACIÓN ATEMÁTICA

DECLINACIÓN ATEMÁTICA (TERCERA DECLINACIÓN) Desinencias

COMPARATIVOS Y SUPERLATIVOS. EL AORISTO. ORACIONES CIRCUNSTANCIALES (I).

- ņ > 12 Tema de gramática. El aoristo. ἔλυ-ο-ν. ἔλυ-ο- ἔλυ-σ-α. ἔλυ-σ- 1.- El aoristo: un tema verbal con un solo tiempo.

UNIDAD. Los mitos. Heracles. n la presente unidad estudiarás la importancia del mito. Como resumen y ejemplo de esta

La reduplicación es una característica fundamental del tema de Perfecto. La REDUPLICA-

TEMA DE PERFECTO. 1.) La reduplicación. λύ-ω λε-λυ-

TEMA DE PERFECTO ELEMENTOS DEL TEMA DESINENCIAS REDUPLICACIÓN. PERFECTOS EN -κ PERFECTO ASPIRADO ALTERNANCIA VOCÁLICA PERFECTO MEDIO-PASIVO

Morfología verbal: la conjugación. El presente de indicativo activo

La conjugación. Un verbo, para ser tal, necesita tener cinco accidentes gramaticales:

GRAMÁTICA GRIEGA ARTÍCULO

TAREAS DE VERANO. GRIEGO 1º BACHILLERATO

I. DESINENCIAS PERSONALES

RECAPITULACIONES. MODOS SUBJUNTIVO, OPTATIVO E IMPERATIVO. ORACIONES CIRCUNSTANCIALES (III).

PARTICIPIO DE PRESENTE

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ

1ª DECLINACIÓN Femeninas Singular Plural

EL ADJETIVO GRIEGO

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

VARIANTES DE LAS DECLINACIONES. EL FUTURO. ORACIONES CIRCUNSTANCIALES (II).

EL DUAL DE LOS PRONOMBRES. El dual de los pronombres es el mismo para los FLEXIÓN VERBAL O CONJUGACIÓN GENERALIDADES

LA 3ª DECLINACIÓN (IIΙ). LOS NUMERALES. LOS VERBOS CONTRACTOS. LA VOZ PASIVA.

την..., επειδή... Se usa cuando se cree que el punto de vista del otro es válido, pero no se concuerda completamente

1. MORFOLOGÍA Morfología Pronominal

Académico Introducción

AORISTOS. π δρα-ν del Presente ποδιδρ σκω huir βη-ν del Presente βα νω andar γνω-ν del Presente γιγν σκω conocer φυ-ν del Presente φ ω nacer

GRAMÁTICA GRIEGA GRAMÁTICA GRIEGA GRAMÁTICA GRIEGA

Lógica Proposicional. Justificación de la validez del razonamiento?

El pretérito imperfecto. 1.- El pretérito imperfecto. Un tiempo del tema de presente que indica pasado.

IES EL PILES GRIEGO-2 CUADERNILLO DE EJERCICIOS CURSO ALUMNO / ALUMNA CURSO Y GRUPO

PÁGINA 106 PÁGINA a) sen 30 = 1/2 b) cos 120 = 1/2. c) tg 135 = 1 d) cos 45 = PÁGINA 109

APÉNDICES GRAMATICALES

Lógica Proposicional

EL AORISTO ejercicios. ἀόριστος

El culto y las fiestas. πείθονται δ ἀοιδοὶ σάμασιν

Inmigración Estudiar. Estudiar - Universidad. Indicar que quieres matricularte. Indicar que quieres matricularte en una asignatura.

Guı a para el Estudio del griego del nuevo testamento

CUADERNILLO DE EJERCICIOS

EL AORISTO ejercicios. ἀόριστος

LA 3ª DECLINACIÓN (I). EL INFINITIVO. ORACIONES COMPLETIVAS. a) Morfología nominal: Introducción a la 3ª declinación. Temas en oclusiva.

1ª Ev GRIEGO.notebook. Griego II. Unidad 1: Morfología

TEMA 6.- BIOMOLÉCULAS ORGÁNICAS IV: ÁCIDOS NUCLEICOS

PRESENTE E IMPERFECTO DE INDICATIVO

Filipenses 2:5-11. Filipenses

1 La teoría de Jeans. t + (n v) = 0 (1) b) Navier-Stokes (conservación del impulso) c) Poisson

FL/STEM Σχεδιασμός/Πρότυπο μαθήματος (χημεία) 2015/2016. Μάθημα (τίτλος) Οξυγόνο. Παραγωγή οξυγόνου Επίπεδο επάρκειας γλώσσας < Α1 Α2 Β1 Β2 C1

1ª y 2ª DECLINACIONES. PRESENTE INDICATIVO ACTIVO. CASOS. ORACIONES SIMPLES Y COMPUESTAS COORDINADAS.

CONTENIDOS GRAMATICALES POR CAPÍTULOS. TEMPORALIZACIÓN Y DISTRIBUCIÓN

Λú-ω Τí-ω. Ποιé-ω, Δηλó-ω

VERBOS II: A idéia de tempo, em grego, refere-se à qualidade da ação e não propriamente ao tempo,

GRIEGO. - Cuando en una oración simple no aparece el verbo, se supone el verbo εἰμί ὁ ἄνθρωπος κακός El hombre es malo

Traducción. Tema de PRESENTE AORISTO FUTURO PERFECTO. tiempos históricos. Departamento de Griego IES Avempace. pretérito imperfecto

Tempos e modos verbais da conxugación temática 2 A xustiza e a guerra na Antiga Grecia

Lección El pronombre demostrativo

Reduplicación ática. Π. YERBOS PUROS CONTRACTOS (Temas en a, ε, o)

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119

El culto y las fiestas

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)

Introducción al. Griego Bíblico. Anita Henriques Nelson Morales Daniel S. Steffen

90 LIBERTAS SEGUNDA ÉPOCA. Introducción: La necesidad de una Reforma Institucional

Los Determinantes y los Pronombres

GRAMÁTICA)GRIEGA)) ) DEL)NUEVO)TESTAMENTO)) ) PARA)PRINCIPTANTES)) )

EL ALFABETO EL ALFABETO

Francisco Castillo Pina GRIEGO LENGUA Y CULTURA 1º BACHILLERATO FRANCISCO CASTILLO PINA

UNIDAD. Los mitos. Heracles

ciudad griega La ciudad es una comunidad de individuos iguales para vivir lo mejor posible

EL AORISTO ejercicios. 1 ἀόριστος

TEMA IV: FUNCIONES HIPERGEOMETRICAS

Ταξίδι Τρώγοντας έξω. Τρώγοντας έξω - Στην είσοδο. Τρώγοντας έξω - Παραγγελία φαγητού

La experiencia de la Mesa contra el Racismo

Signos de puntuación (Σημεία στίξης)

ΑΡΧΗ 1 ης ΣΕΛΙΔΑΣ KΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2005 ΚΟΙΝΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΑ

Academic Opening Opening - Introduction Greek Spanish En este ensayo/tesis analizaré/investigaré/evaluaré...

Las formas no personales del verbo (el participio) Voz activa. -κωτ- (3ª decl., tema en dental) voz activa voz medio (-pasiva) Voz pasiva

PREFACIO PRESENTACIÓN Políglota Complutense, Guía para el estudio del Hebreo bíblico Guía para el estudio del Griego del NT

La guerra de Troya. ἀνθρώπων ἐπίεζε βαρυστέρνου πλάτος αἴης, κουφίσαι ἀνθρώπων παμβώτορα σύνθετο γαῖαν, ῥιπίσσας πολέμου μεγάλην ἔριν Ἰλιακοῖο,

CAPÍTULO 6: EL PRONOMBRE DEMOSTRATIVO Y RELATIVO

CURSO BÁSICO DE GRIEGO COINÉ.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ INTRODUCCIÓN

Problemas resueltos del teorema de Bolzano

Κυρ. Ιωάννου Οδ. Δωριέων 34 Τ.Κ 8068, Λάρνακα. Adam Smith 8 Crossfield Road Selly Oak Birmingham West Midlands B29 1WQ

Miami International Seminary

LA 3ª DECLINACIÓN (II). LOS PARTICIPIOS. CONSTRUCCIONES DE PARTICIPIO. ORACIONES INTERROGATIVAS.

29. Voz activa 30. Modo indicativo 31. Modo Imperativo 32. Número 33. Persona 34. Conjugación 35. Sílabas: número en cada palabra 36.

TEMA DE FUTURO. 1. MORFOLOGÍA 1.1. Introducción Futuro sigmático

1ª y 2ª DECLINACIONES. ADJETIVOS. ADVERBIOS. PREPOSICIONES PRESENTE INDICATIVO MEDIO. CASOS. COMPLEMENTOS CIRCUNSTANCIALES.

GRIEGO-1 CUADERNILLO DE EJERCICIOS CURSO ALUMNO / ALUMNA CURSO Y GRUPO. Cuaderno de Griego. Curso Página 1

Για να ρωτήσετε αν κάποιος μπορεί να σας βοηθήσει να γεμίσετε μια φόρμα

ÁCIDOS ORGÁNICOS MAS COMUNES

UNIVERSIDADES PÚBLICAS DE LA COMUNIDAD DE MADRID PRUEBA DE ACCESO A LAS ENSEÑANZAS UNIVERSITARIAS OFICIALES DE GRADO.

Oraciones introducidas por ἤν/εἰ en el Corpus Hippocraticum 1

RECUPERACIÓN GRIEGO I

Transcript:

LA CONJUGACIÓN EN GRIEGO ANTIGUO El verbo griego se conjuga a partir de cuatro temas, independientes entre sí que son: - Tema de Presente - Tema de Futuro - Tema de Aoristo - Tema de Perfecto Cuando enunciamos un verbo, tenemos que dar los cuatro temas ya que, como hemos dicho antes, son independientes, es decir, no podemos saber a priori cómo será el tema de aoristo, de futuro o de perfecto, de un presente cualquiera, y viceversa. Esto puede parecer un lío, pero no lo es tanto si tenemos en cuenta que lo que pretendemos aprender es a traducir textos del griego antiguo, y no a escribir en griego antiguo (aunque hay gente que lo hace, como decía aquél, "hay gente pá tó"). La lengua griega ha tendido a regularizar su conjugación, así hay unos morfemas que son característicos del tema de Futuro (σε/ο), de Aoristo (σα) y de Perfecto (reduplicación y κα), pero como veremos estos temas se pueden caracterizar con otros medios. DESINENCIAS PERSONALES Las desinencias personales nos dan muchos datos sobre las formas verbales (persona, número, si es un tiempo de pasado o no, voz ). Algunas son diferentes según vayan con formaciones verbales temáticas o atemáticas. Conviene aprenderlas pues son muy útiles a la hora de reconocer las formas verbales: INDICATIVO IMPERATIVO VOZ ACTIVA VOZ MEDIA V. ACTIVA V. MEDIA Primarias Secundarias Primarias Secundarias Temáticas Atemáticas -ω -μι -(ο)ν (ο) μαι -(ο) μην -ειρ -ρ -(ε)ρ -ζαι(ῃ) -ζο (ος) -(θι) - ζο -ει -ηι -(ε) -(ε)ηαι -(ε) ηο -ηω -ζθω -ομεν -μεν (ο)μεν (ο)μεθα (ο) μεθα -εηε -ηε -(ε)ηε (ε)ζθε (ε) ζθε -ηε -ζθε -οςζι(ν) -αζι(ν) -(ο)ν (ο)νηαι (ο) νηο -νηων -ζθων Las desinencias primarias son fundamentalmente las de los tiempos de Presente y Futuro. Las desinencias secundarias son las que llevan los llamados tiempos secundarios: Imperfecto y Aoristo. Las desinencias de Presente y Futuro (Primarias) de voz activa son ligeramente diferentes si aparecen en formaciones temáticas o atemáticas (ω/μι, ει /τι).

Las demás series de desinencias aparecen en las formaciones temáticas simplemente con la vocal ε/ο entre el tema y la desinencia. Por estos e indica entre paréntesis. TEMA DE PRESENTE Sobre el tema de Presente se forman el Presente de Indicativo, el Imperfecto, el Presente de Subjuntivo, de Optativo, de Imperativo, así como las formas nominales (Infinitivo y Participio). Los temas de presente pueden ser formaciones temáticas o atemáticas, según tengan o no la vocal temática ε/ο entre la raíz y las desinencias. Dependiendo de esto, tienen unas desinencias u otras. Presente de Indicativo : Tema de presente +(vocal temática)+ desinencias primarias (activas o medias) Temático Voz Activa Temático Voz Media V. εἰμι λύ ω λύ εις λύ ει λύ ο μεν λύ ε ηε λύ οσζι(ν) λύ ο μαι λύ ει < ε ζαι λύ ε ηαι λύ ο μεθα λύ ε ζθε λύ ο νηαι εἰ μι εἶ ἐζ ηι(ν) ἐζ μεν ἐζ ηε εἰζι(ν) Imperfecto: Aumento + Tema de Presente +(vocal temática)+ desinencias secundarias (activas o medias) Temático Voz Activa Temático Voz Media V. εἰμι ἔ λσ ο ν ἔ λσ ε ς ἔ λσ ε ἐ λύ ο μεν ἐ λύ ε ηε ἔ λσ ο ν ἐ λσ ό μην ἐ λύ οσ < ε ζο ἐ λύ ε ηο ἐ λσ ό μεθα ἐ λύ ε ζθε ἐ λύ ο νηο ἦν ἦζθα ἦν ἦμεν ἦηε ἦζαν Temático V.A. Temático V.M. V. εἰμι Λύ ειν Λύ ε ζθαι Εῑναι Temático V.A. Temático V.M. V. εἰμι λύ ων, λσ οῦζα, λύ ον λσ όμενος, η, ον ὤν, οὖζα, ὄν λύ ονηος, λσ ούζης, λύ ονηος) λσ όμενοσ, ης, οσ ὄνηος, οὔζης, ὄνηος

TEMA DE FUTURO Sobre el tema de Futuro se construye el Futuro de Indicativo, de Optativo y de Imperativo, así como las formas nominales (Infinitivo y Participio). OJO: No hay Futuro de Subjuntivo. Las formaciones de futuro son siempre temáticas. Tema de futuro +ε/ο+ desinencias (activas o medias) Temático Voz Activa Temático Voz Media V. εἰμι λύ ζ ω λύ ζ εις λύ ζ ει λύ ζ ο μεν λύ ζ ε ηε λύ ζ οσζι(ν) λύ ζ ο μαι λύ ζ ει < ε ζαι λύ ζ ε ηαι λσ ζ ό μεθα λύ ζ ε ζθε λύ ζ ο νηαι ἔζομαι ἐζῃ ἔζηαι ἐζόμεθα ἔζεζθε ἔζονηαι Temático V. A. Temático V.M. V. εἰμι λύζ ειν λύζ εζθαι ἔζεζθαι Temático V. A. Temático V.M. V. εἰμι λσζ όμενος, η, ον λσζ ομένοσ, ης, οσ λύζ ων, λσζ οῦζα, λύζ ον λύζ ονηος, λσζ ούζης, λύζ ονηος Particulardidades de las formaciones de futuro: ἐζόμενος, η, ον ἐζομένοσ, ης, οσ El tema de futuro se formó a partir de formas de presente. Algunas formas no se diferencian morfológicamente de un presente, aunque su valor sea claramente de futuro : Εἶμι: "iré" ἔδομαι : "comeré" πίομαι: "beberé" Es frecuente que las formas de futuro presenten voz media, por el carácter expresivo de ésta: ἔζομαι: "seré" ἔδομαι: "comeré" γνώζομαι : "conoceré" Los verbos con radical en oclusiva forman el futuro con el morfema -s-.el encuentro de la oclusiva con la silbante produce cambios fonéticos que se ven reflejados en las grafías: labial + -ζ- = ψ gutural + -ζ- = ξ dental + -ζ- = ζ

los verbos en -ίζω hacen el futuro en ιῶ y se conjuga como un presente contracto. Los verbos con radical en sonante generalizan un morfema -εσ-. La -σintervocálica cae provocando la contracción de las vocales en contacto. Las formas resultantes son equiparables a las del presente de poišw (poiî) * ἀγγελ - fut. ἀγγελ-εζ-ω > ἀγγελῶ * θαν - fut. θαν-εζ-ω > θανῶ * ζπεπ- fut. ζπεπ-εζ-ω > ζπεπῶ Algunos temas parece que se formaran mediante un morfema -se- que en contacto con la vocal temática e/o provoca contracciones de las vocales en contacto: * θεςγ - fut. θεςγ-ζε-ο-μαι > θεςξοῦμαι - Los verbos con presente contracto alargan la última vocal del tema antes de la -sde futuro: ποιέω futuro: ποιήζω ηιμάω " ηιμήζω δηλόω " δηλώζω TEMA DE AORISTO A partir del Tema de Aoristo se forma el Aoristo de Indicativo, de Subjuntivo, de Optativo, de Imperativo, así como las formas nominales (Infinitivo y Participio). Hay formaciones de aoristo temáticas y atemáticas. El verbo εἰμι solamente tiene una forma para el pasado, imperfecto o aoristo. Aoristo temático Aumento+ tema de aoristo+ ε/ο+ desinencias secundarias Indicativo Temático V. A. ἔλιπον ἔλιπες ἔλιπε ἐλίπομεν ἐλίπεηε ἔλιπον Temático V. A. λιπ εῖν Temático V.M. ἐλιπόμην ἐλίποσ ἐλιπεηο ἐλιπόμεθα ἐλίπεζθε ἐλίπονηο Temático V.M. Λίπ ε ζθαι Temático V. A. λιπ ών, λιπ οῦζα, λιπ όν λιπ όνηος, λιπ ούζης, λιπ όνηος Temático V.M. λιπ όμενος, η, ον λιπ ομένοσ, ης, οσ

Aoristo atemático Aumento+ Tema de aoristo (raíz+ {sufijos})+ desinencias secundarias Indicativo Sigmático V. A. ἔ λσ ζα ἔ λσ ζα ς ἔ λσ ζε ἐ λσ ζα μεν ἐ λύ ζα ηε ἔ λσ ζα ν Sigmático V. A. Λῦ ζαι Sigmático V.M. ἐ λσ ζά μην ἐ λύ ζω ἐ λύ ζα ηο ἐ λσ ζά μεθα ἐ λύ ζα ζθε ἐ λύ ζα νηο Sigmático V.M. Λύ ζα ζθαι Sigmático V. A. Λύ ζας, λσ ζᾶζα λύ ζαν Λύ ζα νηος, λσ ζάζης, λύ ζα νηος Sigmático V.M. Λσ ζά μενος, η, ον Λσ ζα μένοσ, ης, οσ TEMA DE PERFECTO. TIPOS DE FORMACIONES El tema de perfecto tiene unas características morfológicas que lo diferencian de los demás temas verbales griegos: VOZ ACTIVA - Reduplicación - Elemento -k- en la voz activa - Desinencias especiales en el indicativo activo - Sufijo especial en los participios activos Paradigma del perfecto activo Indicativo Subjuntivo Optativo Imperativo λε λύ κ ω λε λύ κ οι μι λε λύ κ ῃς λε λύ κ οι ς Λε λσ κ ώς ἴζθι λελύ κ ῃ λε λύ κ οι ἔζηω λε λύ κ ω μεν λε λύ κ οι μεν λε λύ κ η ηε λε λύ κ οι ηε λε λσ κ όηες ἔζηε λε λύ κ ωζι(ν) λε λύ κ οι εν ὄνηων Λέ λσ κα Λέ λσ κας Λέ λσ κε Λε λύ κα μεν Λε λύ κα ηε Λε λύ κα ζι(ν) Formas nominales: λε λσ κ έ ναι λε λσ κώς, όηος λε λσ κσῖα, ας λε λσ κός, όηος

En voz activa encontramos dos tipos de perfecto: perfectos radicales (también llamados "antiguos" perfectos con elemento κ (regulares) Perfectos radicales ζέζηπα (de ζήπω) πέθεσγα (de θεύγω) πέποιθα (de πείθω) Si el radical acaba en consonante labiar o velar, ésta se puede aspirar: Βέβλεθα (βλέπω) Πέπλετα (πλέκω) Perfectos con elemento -k- Los radicales en dental pierden esa dental: πέπεικα (πείθω) Si el radical acaba en nasal, ésta pasa a escribirse -γ-: πέθαγκα (θαίνω) Si el radical es en sonante, ésta se vocaliza: ἔζπαρκα (ζπείρω) Algunos radicales presentan un alargamiento -η-: μεμένηκα (μένω) Perfectos sin reduplicación y sin elemento -k- Οἶδα (subj. Εἴδω, opt. Εἰδείην, inf. Εἰδέναι, part. εἰδώς, εἰδσῖα, εἰδός) NOTAS SOBRE LA REDUPLICACIÓN Si el radical comienza por una consonante aspirada, ésta se disimila y pasa a ser sorda en la reduplicación: πέθεσγα (θεύγω) Si el radical empieza por un grupo de oculsiva+sonante, se repite solamente la oclusiva: βέβλεθα (βλέπω) Si el radical comienza por cualquier otro grupo consonántico, toma una -ε: ἐζηράηεσκα (ζηραηεύω) Si el radical empieza por una ρ : ἔρρσκα (ῥύω) Si el radical empieza por vocal, ésta se alarga : ἦτα (ἄγω) En los verbos compuestos, la reduplicación va entre el preverbio y el verbo: ἀπολέλσκα (ἀπολύω)