ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΜΑΞΙΜΟΥ ΓΡΑΙΚΟΥ, ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΑΙ ΙΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΑΥΤΟΥ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΟΜΙ ΗΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΜΑΞΙΜΟΥ ΓΡΑΙΚΟΥ, ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΑΙ ΙΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΑΥΤΟΥ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ ποιήθη ν γί ρει ο θωνος π θανασίου εροµονάχου Σιµωνοπε ρί ου, µνογράφου ς γίας ο Χρισ ο Μεγάλης κκλησίας α ήσει ο γίου Καθηγουµένου ς.μ. Μ. ο Βα οπαιδίου Πανοσιολογιω ά ου ρχιµανδρί ου κ.κ. φραίµ. ( ν συµπεριελήφθη ε ς καν ν καί ινα ροπάρια κ ς κολουθίας ς κυρίας µνήµης ο γίου, Ποίηµα Γέρον ος ωσ φ Μοναχο Βα οπαιδινο ) * 1997 -,αϡϟζ *

Τ 12 ο µην ς ουλίου µνήµη ς κ ς λαύρας ο σίου Σεργίου ς Ρωσίας ε ς ν ερ ν Μον ν ο Βα οπαιδίου µε ακοµιδ ς ν ιµίων λειψάνων ο σίου κα Θεοφόρου Πα ρ ς µ ν Μαξίµου ο Βα οπαιδινο, ο νέου µολογη ο, ο πικληθέν ος «Γραικο». ΕΝ Τ ΜΙΚΡ ΕΣΠΕΡΙΝ Ε ς Κύριε κέκραξα σ µεν σ ίχους δ κα ψάλλοµεν ξ ς προσόµοια. χος α. Τ ν ο ρανίων αγµά ων. (Γ. ωσήφ) Τ φιλοσόφ σπουδ σου, ν ξω νθρωπον, πλού ησας θεόφρον, κα σκήσει ν χάριν, ν θείων ποσ όλων νδον λαβών, κκλησίας πλήρωµα, α ς διδαχα ς σου, σ ηρίξας θλη ικ ς, αύ ας Μάξιµε σφράγισας. Τ ν ν πα έρων ζηλώσας, θείαν παράδοσιν, πράξει κα θεωρί ν σ ν βίον υπώσας, σφράγισας γάπ λαο ς νουθε ν, κα κκλησίας δόγµα α, θεολόγ σου γλώσσ πικρο ν, γ ς πρ έων κα ηξίωσαι. Το Βαπ ισ ο σ ν ζ λον, κµιµησάµενος, µε άνοιαν διδάσκεις ο ς λαο ς θε ε πά ερ, πλ ν φθόν ν κρα ούν ων διαβληθείς, ε ρκ κα ακέκλεισαι, χρόνους ριάκον α Μάξιµε κα ε χα ς, πεσφράγισας ν βίον σου. ( θανασίου) ς ερώ α ον θρέµµα, Βα οπαιδίου Μονή, σήµερον πά ερ θε ε, κ Ρωσίας λθόν α, δι σεπ ν λειψάνων σ ν χαρ, ποδέχε αι Μάξιµε, κα σπερ µή ηρ ν κόλποις ο ς αυ ς, εκνικ ς σε γκαλίζε αι. όξα. χος πλ. β. (Γ. ωσήφ) Τ ς Μεγίσ ης Μον ς µ ν κάλλισ ον θρέµµα, Μάξιµον ν ερώ α ον, ν διπλ ν ν χάριν λαβόν α, σίου ε κα διδασκάλου, κα καλ µολογί ν βίον πισφραγίσαν α, παινέσωµεν σήµερον φιλεόρ ως, ν θήκην ν ιµίων α ο λειψάνων κ Ρωσίας ποδεχόµενοι. ι κα α ς πρεσβεύει, σ ν ο ς λοιπο ς µ ν Πα ράσιν, π ρ ν ψυχ ν µ ν. Κα ν ν. α ός. Θεο όκε σ ε µπελος ληθινή, βλασ ήσασα ν καρπ ν ς ζω ς. Σ κε εύοµεν, πρέσβευε έσποινα, µε ο θεοφόρου, κα πάν ων ν γίων, λεηθ ναι ς ψυχ ς µ ν. 2

Ε ς πόσ ιχα. Σ ιχηρ διόµελα. χος β. Ο κος ο φραθ. Χαίρει ερά, Μον Βα οπαιδίου, Μάξιµε δεχοµένη, θε α λείψανά σου, κ ς Ρωσίας κον α. Σ ίχ. ποµένων πέµεινα ν Κύριον κα προσέσχε µοι, κα ε σήκουσε ς δεήσεώς µου. σ εψεν Χρισ ός, ν πάν ιµόν σου κάραν, ν ς διδασκαλίας, κα ς µολογίας, σ έφει πά ερ Μάξιµε. Σ ίχ. Κα σ ησεν π πέ ραν ο ς πόδας µου, κα κα εύθυνε διαβήµα ά µου. Χάριν πνευµα ικήν, βρύουσι λείψανά σου, Μάξιµε θεοφόρε, Βα οπαιδίου θρέµµα, κα θωνος καύχηµα. όξα. χος α. (Γ. ωσήφ) Το Ε αγγελίου ς χάρι ος, δόκιµος ργά ης φθης, ς ρε ς δοχε ον, σιε Μάξιµε ν ς πίσ εως γ ρ σπόρον, κεχερσωµέναις καρδίαις καλλιεργήσας, προθέλυµνα ξέ εµες, θνείων παραδόσεων ζιζάνια κα καλ ς ν γ να ελέσας, µαρ υρικο ς θλοις σφράγισας, ν ζωήν σου οίδιµε κα ν ν γγέλοις συνών, κα ο θείου κάλλους ν ρυφ ν, π ρ µ ν κέ ευε, ν ιµών ων λείψανά σου γιε. Κα ν ν. α ός. Τ πρεσβεί, Κύριε, πάν ων ν γίων κα ς Θεο όκου, ν σ ν ε ρήνην δ ς µ ν, κα λέησον µ ς ς µόνος ο κ ίρµων. πολυ ίκιον. Τ ς νακοµιδ ς. χος γ. Τ ν ραιό η α. Σεπ ν λειψάνων σου, ν νακόµισιν, σιε Μάξιµε, ελο ν ες σήµερον, γιαζόµεθα ψυχάς, κα σώµα α προσκυνο ν ες, α α ς ο Πνεύµα ος, ο γίου σκηνώµα α, κα παρακαλο µέν σε, Βα οπαίδιον φύλα ε, κ πάσης προσβολ ς ο βελίαρ, διαλώβη ον µακάριε. α ός. Σ ν µεσι εύσασαν ν σω ηρίαν ο γένους µ ν, νυµνο µεν Θεο όκε Παρθένε ν σαρκ γ ρ κ σο προσληφθείσ, Υ ός σου κα Θε ς µ ν, δι Σ αυρο κα αδεξάµενος πάθος, λυ ρώσα ο µ ς κ φθορ ς ς φιλάνθρωπος. 3

ΕΝ ΤΩ ΜΕΓΑΛΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ Ε ς ό, Κύριε κέκραξα, σ µεν σ ίχ. σ κα ψάλλοµεν σ ιχηρ προσόµοια. χος β. ε κ ο ξύλου σε. Χαίρει Μονή σου σεπ ή, ν ποδοχ ν ποιουµένη, θείων λειψάνων σου, Μάξιµε µακάριε, κα ε φροσύνως σκιρ, ε ς Ρωσίαν γ ρ πέµψασα, πάλαι σ ηρ ξαι, πίσ ιν ν ρθόδοξον, ν ν ν σίων χορ, χει σε συνόµιλον πά ερ, κα πρ ς ν Χρισ ν µέγαν πρέσβυν, ς σε γιό η ι κα έσ εψε. Μέ οχος σοφίας κοσµικ ς, γεγον ς ρισόλβιε πά ερ, κα θείου Πνεύµα ος, ν σοφίαν ε ληφας, α ς ρε α ς σκηθείς, κα ς φ ς θεοπύρσευ ον, κλήθης φω ίσαι, θνος Ρώσων σιε, παπειλούµενον, σκό ει ς γνοίας κα θος, σ σαι ρθόδοξον ε, ο ο α ς προλήψεσιν σείε ο. φις πλαν ν γένος µ ν, βλέπων ο ς καρπούς σου γώνων, Μάξιµε σιε, κα σο φρύαξε, δεσµο ς γκλείσας σε, κα παν οίαις κακώσεσιν, πέβαλεν πως, σ όµα σου γιον, δικαιώµα α, π σιν ξαγγέλλων µφράξ, λλ µα αιώθη ε ς έλος, ο Κυρίου σφόδρα σε δοξάσαν ος. Πόθ σου ιµ µεν δεσµά, ν ε ρκ ν ς θλίψεις ο ς πόνους, ν κα αφρόνησιν, π ρ ς πίσ εως πέσ ης σιε, δι α ν γ ρ µοίωσαι, ο ς σοι δίκως, ληθείας νεκα, πάσχουσιν Μάξιµε θεν, ν σορ ν σ ν λειψάνων, ς πηγ ν κβλύζουσαν χάριν, Πνεύµα ος γίου προσκυνο µέν σου. πιες πο ήριον πικρόν, ς γνωµοσύνης θεόφρον κα κα ακέκλεισαι, χρόνοις πρ ς ριάκον α, σπερ κακο ργος ε ρκ, λλ Κύριος πέµψας σοι, ν γγελον πά ερ, ν ψυχήν σου η φρανε, ξαισί µφ θεν σε ιµ µεν ς µέγαν, µολογη ν ληθείας, Μάξιµε ρισµέγισ ε κα πάν ιµε. νθος πανευ δες ο Χρισ ο, ο γίου ρους δόξα, Μάξιµε σιε, κλέος δ α ώνιον, Βα οπαιδίου Μον ς, σαπόσ ολε πάν ιµε, Ρωσίαν φω ίσας, διδασκαλί σου κα θείοις δόγµασι, σήµερον λειψάνων σου θήκην, πανακοµίζον ας πόθ, πάν ας κα ευλόγει α ς πρεσβείαις σου. 4

όξα. χος πλ. β. Τ ς Θεολογίας ν χάριν ε ληφώς, βαθέα ο Πνεύµα ος καλ ς διηρµήνευσας, ς δ π ρ Χρισ ο καλ ς µολογίας ξιωθείς, γέγονας διδάσκαλος ποµον ς, Μάξιµε ρισµέγισ ε. θεν ο ς σεπ ο ς λειψάνοις σου ς Χάρι ος µε αδοθείσης, αύ ης κα ο συµµονασ αί σου µε έχοµεν, ν νακόµισίν σου σήµερον φαιδρ ς πι ελο ν ες κα δεόµεθα κ εν ς πρέσβευε Πά ερ σιε, π ρ ν ψυχ ν µ ν. Κα ν ν. χος α ός. Τίς µ µακαρίσει σε Παναγία Παρθένε; ίς µ νυµνήσει σου ν λόχευ ον όκον; γ ρ χρόνως κ Πα ρ ς κλάµψας Υ ς µονογενής, α ς κ σο ς γν ς προ λθεν, φράσ ως σαρκωθείς φύσει Θε ς πάρχων, κα φύσει γενόµενος νθρωπος δι µ ς ο κ ε ς δυάδα προσώπων εµνόµενος, λλ ν δυάδι φύσεων, συγχύ ως γνωριζόµενος α ν κέ ευε, σεµν Παµµακάρισ ε, λεηθ ναι ς ψυχ ς µ ν. Ε σοδος, Φ ς λαρόν, Προκείµενον ς µέρας κα ναγνώσµα α. Σοφίας Σολοµ ν ος νάγνωσµα. ικαίων ψυχα ν χειρ Θεο, κα ο µ ψη αι α ν βάσανος. δοξαν ν φθαλµο ς φρόνων εθνάναι, κα λογίσθη κάκωσις ξοδος α ν κα φ µ ν πορεία σύν ριµµα. Ο δέ ε σιν ν ε ρήν. Κα γ ρ ν ψει νθρώπων ν κολασθ σιν, λπ ς α ν θανασίας πλήρης. Κα λίγα παιδευθέν ες, µεγάλα ε εργε ηθήσον αι, ι Θε ς πείρασεν α ο ς κα ε ρεν α ο ς ξίους αυ ο. ς χρυσ ν ν χωνευ ηρί δοκίµασεν α ο ς κα ς λοκάρπωµα θυσίας προσεδέξα ο α ούς. Κα ν καιρ πισκοπ ς α ν ναλάµψουσι κα ς σπινθ ρες ν καλάµ διαδραµο ν αι. Κρινο σιν θνη κα κρα ήσουσι λα ν, κα βασιλεύσει α ν Κύριος ε ς ο ς α νας. Ο πεποιθό ες π α συνήσουσιν λήθειαν, κα ο πισ ο ν γάπ προσµενο σιν α. ι χάρις κα λεος ν ο ς σίοις α ο κα πισκοπ ν ο ς κλεκ ο ς α ο. Σοφίας Σολοµ ν ος νάγνωσµα. ίκαιοι ε ς ν α να ζ σι, κα ν Κυρί µισθ ς α ν, κα φρον ς α ν παρ ψίσ. ι ο ο λήψον αι βασίλειον ς ε πρεπείας κα διάδηµα ο κάλλους κ χειρ ς Κυρίου, ι δεξι σκεπάσει α ο ς κα βραχίονι περασπιε α ν. Λήψε αι πανοπλίαν ν ζ λον α ο κα πλοποιήσει ν κ ίσιν ε ς µυναν χθρ ν νδύσε αι θώρακα δικαιοσύνην κα περιθήσε αι κόρυθα κρίσιν νυπόκρι ον. Λήψε αι σπίδα κα αµάχη ον σιό η α, ξυνε δ πό οµον ργ ν ε ς ροµφαίαν συνεκπολεµήσει α κόσµος π ο ς παράφρονας. 5

Πορεύσον αι ε σ οχοι βολίδες σ ραπ ν κα ς π ε κύκλου ξου ν νεφ ν π σκοπ ν λο ν αι, κα κ πε ροβόλου θυµο πλήρεις ιφήσον αι χάλαζαι. γανακ ήσει κα α ν δωρ θαλάσσης, πο αµο δ συγκλύσουσιν πο όµως ν ισ ήσε αι α ο ς πνε µα δυνάµεως κα ς λα λαψ κλικµήσει α ούς κα ρηµώσει π σαν ν γ ν νοµία κα κακοπραγία περι ρέψει θρόνους δυνασ ν. κούσα ε ο ν, βασιλε ς, κα σύνε ε µάθε ε δικασ α περά ων γ ς. νω ίσασθε ο κρα ο ν ες πλήθους κα γεγαυρωµένοι π χλοις θν ν ι δόθη παρ Κυρίου κρά ησις µ ν κα δυνασ εία παρ ψίσ ου. Σοφίας Σολοµ ν ος νάγνωσµα. ίκαιος ν φθάσ ελευ σαι, ν ναπαύσει σ αι. Γ ρας γ ρ ίµιον ο πολυχρόνιον, ο δ ριθµ ν µεµέ ρη αι. Πολι δέ σ ι φρόνησις νθρώποις κα λικία γήρως, βίος κηλίδω ος. Ε άρεσ ος Θε γενόµενος γαπήθη κα ζ ν µε αξ µαρ ωλ ν µε ε έθη. ρπάγη, µ κακία λλάξ σύνεσιν α ο δόλος πα ήσ ψυχ ν α ο βασκανία γ ρ φαυλό η ος µαυρο καλά, κα εµβασµ ς πιθυµίας µε αλλεύει νο ν κακον. Τελειωθε ς ν λίγ πλήρωσε χρόνους µακρούς ρεσ γ ρ ν Κυρί ψυχ α ο δι ο ο σπευσεν κ µέσου πονηρίας. Ο δ λαο δόν ες κα µ νοήσαν ες, µηδ θέν ες π διανοί οιο ον, ι χάρις κα λεος ν ο ς σίοις α ο κα πισκοπ ν ο ς κλεκ ο ς α ο. ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΙΤΗΝ Ψάλλοµεν πρ ον διόµελον ο γίου ο Ναο, κα ε α παρόν α διόµελα ο σίου. χος α. Ε φραίνου Μεγίσ η Μον Βα οπαιδίου, ι φαιδρ ς ς σιον ποδέχ σήµερον κ Ρωσίας πανάγον α, ν πάλαι ς διδάσκαλον σοφ ν αύ ξαπέσ ειλας. Κα ν δραγµά ων ν πληθ ν ού ου ν χερσ κα έχουσα, Κυρί βόησον ε λογηµένος ε Φιλάνθρωπε, ν πολυ εκνίαν µου πευλογήσας, κα χαρισάµενος ποίµν µου µέγισ ον ε χέ ην, Μάξιµον ν θεόσοφον. χος β. Τ ν κ περιουσίας ς γνώσεως πα ησίαν κεκ ηµένος Μάξιµε, νδρικ ς καθώρµησας νελε ν ν προλήψεων δύσπ ω α χυρώµα α θεν ο ς σοφο ς σου λόγοις κα α ς θεοπνεύσ οις σου συγγραφα ς, πάν α λίθον κίνησας ε ς ποκάθαρσιν ο θους κα ν δογµά ων δι Κυρί ε αρεσ ήσας, πρέσβευε δεόµεθα ο ηρε ν µ ς ν µφο έροις ν καθαρό η α. 6

χος γ. ποσ ολικ ς ν Ρωσί κδαπανηθείς, ο ς ποσ όλοις δι ν δεσµ ν κα ς ε ρκ ς συνηµιλλήθης πά ερ Μάξιµε. Ο γ ρ ο δε συµφέρον σκο ώδης δεισιδαιµονία θεν φω ο Χρισ ο συγκραθε ς ν πολυε ε ποµον, νικη ς ροπαιο χος νεδείχθης, Χρισ ν ξαι ούµενος π ρ ν πίσ ει συµµονασ ν ιµών ων σε. χος δ. Τ ν ο αβ δ ερ ν Ψαλ ρα περαγαπήσας, ν πράξει ού ου λόγια ήρησας λέγον α ποµένων πέµεινα ν Κύριον κα προσέσχέ µοι, κα α α ν ζοφώδει φυλακ ναµηρυκάζων, κα εγλύκανας Μάξιµε, πικρ ν ς ξ γνωµοσύνης συµβάσεως. Π ς γ ρ ποµένων σωθήσε αι κα Χρισ µοιωθήσε αι, π ρ Ο δίκως πάσχει. θεν ς µολογίας σ έφος ν ν κα έχων, µνήσθη ι κα µ ν ν ιµών ων σε λείψανα, Πά ερ ς φιλάδελφος. όξα. χος πλ.α. ς ρος π ον ο Θεο λιπάνθης α ς προχοα ς ο Πνεύµα ος, Μάξιµε µακάριε. Κα λος νακραθε ς χάρι ι δι ς ν ποµον καρ ερίας, γιάσθης ς µολογη ς ς ληθείας Χρισ ο. θεν ς Χάρι ος µε αδοθείσης ο ς λειψάνοις σου, πάν ες γιαζόµεθα προσκυνήσει ού ων, ξαιρέ ως δ σεβασµία σου Με άνοια, ν κα άρδευσον πλουσίως ν πρεσβει ν σου α ς ε γνώµοσιν κχύσεσι. Κα ν ν. α ός. Μακαρίζοµέν σε, Θεο όκε Παρθένε, κα δοξάζοµέν σε ο πισ ο κα χρέος, ν πόλιν ν σεισ ον, ε χος ηκ ον, ν αγ προσ ασίαν, κα κα αφυγ ν ν ψυχ ν µ ν. ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΙΧΟΝ. Προσόµοια σ ιχηρά. χος πλ. α. Χαίροις σκη ικ ν. (Γ. ωσήφ) Χαίροις ς ερ ς σου Μον ς, σ έφανος ν ως παινός ε κα καύχηµα, κα θεία παραµυθία, ν ν α µαθη ν, ο ς διδάσκεις πά ερ κ ο βίου σου, συνέσει κοσµούµενος, ρε ν κα αγώγιον, πρ ος ν ι, κα ε θ ς ν προαίρεσιν, ο ς α ο σί σε, σω ήρια λεγες Μάξιµε καρ ερώ α ε, ο ράνιε νθρωπε, ρθοδοξίας σ λος, ν ε σεβ ν κήρυξ γέγονας, παιδεύων διδάσκων, κα πρός θείαν πολι είαν καθοδηγ ν α ούς. Σ ίχ. ποµένων πέµεινα ν Κύριον κα προσέσχε µοι, κα ε σήκουσε ς δεήσεώς µου. χων ν ε σεβ λογισµόν, διαφερόν ως ν παθ ν α οκρά ορα, πέβης νεπισ ρέπ, προαιρέσει ρθ ς, θεί θεωρί δι πράξεως, 7

θεολόγος θεόληπ ος, µυσ ογράφος σοφώ α ος, πυρίνη γλ σσα, ς α ρέσεις φλογίζουσα, σπερ µάχαιρα, ξυ ά η κα δίσ οµος, πλάνας ς κ ς ύσεως, νέ ρεψας λόγοις σου, Μάξιµε θείων δογµά ων, κριβ ς νασ ήλωσις Χρισ ν κα απέµψαι, α ς ψυχα ς µ ν δυσώπει, µέγα λεος. Σ ίχ. Κα σ ησεν π πέ ραν ο ς πόδας µου κα κα εύθυνε διαβήµα ά µου. Χαίροις ς σοφίας σεπ όν, κα Θείου Πνεύµα ος γν ν κα αγώγιον, κλ µαξ ν ε δε ό ε, ακ β ρε ν, ς κ ήσω πά ερ ερώ α ε γάπην ν κρεί ονα, πρ ς Θε ν συνεπλήρωσας, κα ν πλησίον, πρ σα ο σ ε ίµηκας, ο ς ποθο σι δέ, ν Χρισ ν πόθ δειξας. Μάξιµε ερώ α ε, φω ίζων ο ς λόγοις σου, ς κκλησίας σ ηρίζων, κα ν θ ν ν ρθό η α, σφραγίσας ο ς πόνοις, ς πόσ ολός ις λλος, ν µαρ υρίαν σου. όξα. χος πλ. β. σιε πά ερ, ο Παρακλή ου φω λλαµφθείς, πο αµο ς δά ων ζω ς νέβλυσας, κα διψ ν ας λαο ς νδεί ηκοµένους, ε ς λειµ νας χλοηφόρους µε έβαλες θη δ ού ων ναπλάσας, λα ν Κυρίου α ούς νέδειξας. ποσ όλων κα µαρ ύρων κοινωνήσας ο ς θλοις, µολογί ν βίον σου σφράγισας, κα ν ν ν ο ρανο ς ο ς µισθούς πολαύων, µέµνησο κα µ ν, Μάξιµε πανθαύµασ ε, ν δεξαµένων σήµερον, πάνσεπ ά σου λείψανα. Κα ν ν. α ός. ποιη ς κα Λυ ρω ής µου Πάναγνε, Χρισ ς Κύριος, κ ς σ ς νηδύος προελθών, µ νδυσάµενος, ς πρ ην κα άρας, ν δ µ λευθέρωσε. ιό σοι Πάναγνε, ς ο Θεο Μη ρί ε, κα Παρθέν ληθ ς, βο µεν σιγή ως ό, Χα ρε, ο γγέλου Χα ρε έσποινα, προσ ασία κα σκέπη, κα σω ηρία ν ψυχ ν µ ν. «Ν ν πολύεις», Τρισάγιον κα πολυ ίκια. Τ ς µνήµης. χος δ. Ταχ προκα άλαβε. (Γ. ωσήφ) σκήσει πρό ερον, παιδαγωγήσας σαυ όν, ν ρει ο θωνος, κα νεκρωθε ς Θε, ν κόσµον κα έλαβες µέγας φανε ς παµµάκαρ, σαπόσ ολος νέος, σ ρεψας πλανωµένους, ε ς δο ς ο Κυρίου, δι θεόφρον Μάξιµε, µ ν µνηµόνευε. α ός. Τ π α νος πόκρυφον, κα γγέλοις γνωσ ον µυσ ήριον δι σο Θεο όκε ο ς π γ ς πεφανέρω αι, Θε ς ν συγχύ νώσει σαρκούµενος, κα Σ αυρ ν κουσίως π ρ µ ν κα αδεξάµενος, δι ο νασ ήσας ν πρω όπλασ ον, σωσεν κ θανά ου ς ψυχ ς µ ν. 8

Τ ς νακοµιδ ς. χος γ. Τ ν ραιό η α. Σεπ ν λειψάνων σου, ν νακόµισιν, σιε Μάξιµε, ελο ν ες σήµερον, γιαζόµεθα ψυχάς, κα σώµα α προσκυνο ν ες, α α ς ο Πνεύµα ος, ο γίου σκηνώµα α, κα παρακαλο µέν σε, Βα οπαίδιον φύλα ε, κ πάσης προσβολ ς ο βελίαρ, διαλώβη ον µακάριε. α ός. Σ ν µεσι εύσασαν ν σω ηρίαν ο γένους µ ν, νυµνο µεν Θεο όκε Παρθένε ν σαρκ γ ρ κ σο προσληφθείσ, Υ ός σου κα Θε ς µ ν, δι Σ αυρο κα αδεξάµενος πάθος, λυ ρώσα ο µ ς κ φθορ ς ς φιλάνθρωπος. ερον. χος πλ.α. Τ ν συνάναρχον Λόγον. Τ ν σεπ ν σου λειψάνων ν νακόµισιν, ορ άζον ες Μάξιµε παµµακάρισ ε, ο ς γ νας ο ς πολλο ς νευφηµο µέν σου, κα δεόµεθα πισ ς, Βα οπαιδίου ο κισ αί ν Μάνδραν σου αύ ην Πά ερ, κα ευλογ ν α ς ε χα ς σου, µ διαλείπ ς πρ ς ν Κύριον. α ός. Χα ρε πύλη Κυρίου διόδευ ος χα ρε ε χος κα σκέπη ν προσ ρεχόν ων ε ς σ χα ρε χείµασ ε λιµ ν κα πειρόγαµε, εκο σα ν σαρκί, ν Ποιη ήν σου κα Θεόν, πρεσβεύουσα µ λλείπ ς, π ρ ν νυµνούν ων, κα προσκυνούν ων ν όκον σου. ΕΝ ΤΩ ΟΡΘΡΩ Με ν Α σ ιχολογίαν Κάθισµα. χος δ. Ταχ προκα άλαβε. (Γ. ωσήφ) εσµο ς προσωµίλησας, κα φυλακα ς ζοφερα ς, ς φύλαξ κα πρόβολος, ν ρθοδόξων θεσµ ν, θεόσοφε Μάξιµε θεν κα µαρ υρίου, ν γ να νύσας, φθης σιοµάρ υς, ε κλε ς ο Σω ρος, α ούµενος µ ν, φ ς θε ον κα λεος. όξα. Κα ν ν. Τ ς Θεο όκου Παραµυθίας. µοιον. σε ε συµπάθη ος, Παραµυθία κλεινή, διάσωσον παν ας, ξ δοκή ων δειν ν, κα βλάβης ο φεως, σο ο ς σπαζοµένους, ν γίαν ε κόνα, πόθ κα ς λι άς σου, κζη ο ν ας πρ ς Κ ίσ ην, κα µόνον Ζωοδό ην µ ν, ν σωµά ωσας. 9

Με ν Β σ ιχολογίαν Κάθισµα. χος δ. Κα επλάγη ωσήφ. (Γ. ωσήφ) πε άγης Θε κα πε άγη σοι σοφέ, σαρκ ς πάθη κα νο ς, ς παθείας φω ί, θεωρί ο κρεί ονος κα ελάµφθη σοφί παιδευθείς, θε α πάσχων λαλε ς κα γέγονας ποιµήν, σ ζων κ πλάνης λαούς, Πνεύµα ος φθης σεπ ν δοχε ον, ο προσί ου κα θείου φω ός. Μάξιµε πά ερ, ν σ ιµών ων, µέµνησο παµµακάρισ ε. όξα. Κα ν ν. Τ ς Θεο όκου Παραµυθίας. µοιον. Παραµύθιον µ ν, κα κα αφύγιον θερµόν, κα προσ ά ις σφαλής, ς ε οκυ α ν Χρισ όν, µ ν Παρθένε πέλεις ν ληθεία, θεν ε λαβ ς, ναβο µέν σοι φύλα ε εί, αύ ην ν Μάνδραν σου, σεπ σου ε κόνι γάλλε αι, Παραµυθία κα έρπε αι, κα δίδου αύ, ψόθεν Κόρη, ς µη ρικ ς χορηγίας σου. Με ν Πολυέλεον Κάθισµα. χος πλ.δ. Τ ν Σοφίαν κα Λόγον. ς πολύ ιµον κόσµον σ Μονή, ν λειψάνων σου θήκην κα απλου ε, ιµ σα ο ς θλους σου, ν Ρωσί µακάριε, σω ηρίαν π σιν, ε ο ς παρέχον ας, κα καρδίας πάν ων, πισ ν κκαθαίρον ας θεν συνελθόν ες, ν γίαν σου µνήµην, ελο µεν γηθόµενοι, ν Χρισ ν µεγαλύνον ες ς Μον ς σου γλάϊσµα, πρέσβευε µόν Θε, ν π αισµά ων, φεσιν δωρήσασθαι, συµµονασ α ς σου ιµ σι, ο ς θείους γ νάς σου. όξα. Κα ν ν. µοιον. Θεο όκε Παρθένε ν σ ν Μονήν, ν ύπους ε κόνων σου ερ ν, ιµ µεν περίσκεπε, µη ρικ προσ ασί σου, µονασ α ς διδο σα, γάπην σκήσεως, κα ψυχα ς µβάλλουσα, Υ ο σου γάπησιν, να ς καρδίας, καθαιρόµενοι Κόρη, ψώµεθα πώπο ε, δόξαν Τού ου ν φθι ον, κα συσ άσεως ύχωµεν, ς δε ο σκήσαν ες πρίν, ν ο ς πέλει κα Μάξιµος έσποινα, ο λειψάνων ιµ µεν, φαιδρ ν νακόµισιν. Ε α ο ναβαθµοί Α ν ίφωνον ο δ χου. «κ νεό η ός µου» Προκείµενον. ποµένων πέµεινα ν Κύριον κα προσέσχε µοι, κα ε σήκουσε ς δεήσεώς µου. Σ ίχ. Κα σ ησεν π πέ ραν ο ς πόδας µου κα κα εύθυνε διαβήµα ά µου. 10

Π σα πνοή. Τ Ε αγγέλιον σιακ ν ς ε εκεµβρίου. Ν. όξα. Τα ς ο σο σίου. Κα ν ν. Τα ς ς Θεο όκου. διόµελον. χος πλ. β. Σ ίχ. λε µον, λέησόν µε Θεός κα µέγα λεός σου κα κα πλ θος ν ο κ ιρµ ν σου, ξάλειψον νόµηµά µου. ς θησαυρ ν πολυ ελ, Βα οπαιδίου σήµερον, περιχαρ ς λαµβάνει π Ρωσίας, θεοφόρα σου λείψανα πά ερ Μάξιµε, κα µη ρικ ς πανηγυρίζουσα εσπό βο δόξα σοι Κύριε, ε λογήσας προσέ ι ν γιό εκνον καρπογονίαν µου. ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ Πρ ον ψάλλε αι ε ς Καν ν ς Θεο όκου, ε α παρ ν ο γίου Μαξίµου, Ποίηµα Γέρον ος ωσήφ, ο κροσ ιχίς: «Βα οπαιδίου Μάξιµον κλειν ν γεραίρω. ωσήφ». δ α. χος πλ.δ. ρµα ηλά ην Φαραώ. Βεβαρηµένον ο ς πολλο ς µου π αίσµασι, ν νο ν Φιλάνθρωπε, φώ ισον κα λ σον, ν µ ν διάνοιαν, πως µνήσω Μάξιµον, ν σ ν δο λον ξίως, κα ν α ο µέγαν παινον, πλέξω ε φροσύνως γηθόµενος. ρµα ηλά ην ν χθρ ν κα έ ρωσε, ν νοη ν Φαραώ, νεανικ ς ο ον ρδην ξεφαύλισε ν γ ρ θ ν σεµνό η α, ο ς λαο ς κα ηχήσας, ς ε σεβείας ο ς δόγµασι, Μάξιµος θε ος παίδευσε. Τα ς φω οβόλοις ρε α ς κοσµούµενος, ς πανοπλίαν Χρισ ο, λολαµπ ς λλος, νεφάνης λιος, κα αφω ίζων σιε, ο ς λαο ς διδαχα ς σου, κα ν α ρέσεων πρό ιζον, π σαν ν πά ην νέσπασας. Ο ς Μον ς σου δελφο ιµ σί σου, ν µνήµην Μάξιµε, κα νθέου βίου, ρόπαια κηρύ ουσι, κα ν νδρείαν κάθειρξιν ν φυλακ γ ρ ζοφώδ, δεκαε ς νυσας, σπερ ις β καρ ερώ α ε. Πρ ς σ ν σπλάγχνοις δεξαµένην χραν ε, π ρ σ εκ ον, ν ν κβο πίσ ει, ς γεέννης ρ σαί µε, κα ς ποκειµένης µοι, δι πλ θος π αισµά ων, κολάσεως λευθέρωσον, σο α ς µη ρικα ς παρακλήσεσιν. 11

ερος, Καν ν πόθεσιν χων ν πανακοµιδ ν ν ιµίων λειψάνων ο σίου, ο κροσ ιχίς: «πάνοδον µέλπω ν λειψάνων Μαξίµου. (θανάσιος)». δ α. χος δ. νοίξω σ όµά µου. Ε φραίνε αι σήµερον, ερά σου Με άνοια, πανέν ιµε Μάξιµε, σεπ ά σου λείψανα, ς µυρίολβον, κδεχοµένη πλο ον, κα δει γεραίρουσα, σο θαυµάσια. Πα έρων σό ιµος, κα ποσ όλων σάξιος, δείχθης βί σου, Μάξιµε νδοξε, κα πείληφας, ο Πνεύµα ος ν χάριν, δι ς κα εφώ ισας, πλάν καθεύδον ας. σκήσας ν θωνι, σοφίαν κόσµου πέ ιψας, σοφίαν λόµενος, ν κ ς πράξεως, δι γέγονας, διδάσκαλος θεόφρων, κα δόγµα ρθόδοξον, γνώσει σ ήριξας. Νοός µου µαύρω αι, π ικ ν Παναµώµη ε, κα σκό ει βεβάρυµµαι, ξ µελείας µου, µ δυνάµενος, βαδίζειν ο Κυρίου, δ ν ν θεόσ σ ον, θεν µε φώ ισον. Κα αβασία. νοίξω σ όµα µου κα πληρωθήσε αι Πνεύµα ος κα λόγον ρεύξοµαι βασιλίδι Μη ρί, κα φθήσοµαι φαιδρ ς πανηγηρίζων, κα σω γηθόµενος αύ ης θαύµα α. δ γ. Πρ ος Κανών. σ ερεώσας κα ρχάς. νακαθάρας σου ν νο ν, ν πράξει κα θεωρί, θεολόγος ν ως Πά ερ γένου, κα διδάγµα α σοφά, συγγράφων διε έλεσας, κα κκλησίας κόσµος, λαµπρ ς δείχθης µακάριε. χνηλα ν πάσ σπουδ, ο ς βήµασι ν πα έρων, µιµη ς ού ων δείχθης θεόφρον, κα π µων ν Σ αυρόν, δ ν σ εν ν διήνυσας, κα ν ν γ ν ν πρ έων, σ ν ού οις Μάξιµε ε ληφας. οκιµασθε ς σπερ χρυσός, ν καµίν ν πόνων, νικη ς ροπαιοφόρος γένου, ε σεβείας προφαν ς, ζήλ πυρπολούµενος, πινικίοις ψάλλων, δα ς σ χαρι ώσαν ι. 12

σχ ν σ πά ερ ε ληφώς, κα ζήλ πεπυρσευµένος, ς κιβδήλους διδαχ ς ν φρόνων, διεσκέδασας ρθ ς, διδασκαλίαις Μάξιµε, ν γ ρ Θεο Σοφίαν, πανόσιε κα επλού ησας. συναΐδιος Πα ρί, κα Πνεύµα ι Θε ς Λόγος, ναπλ σαι βουληθε ς ν γενάρχην, καθ πόσ ασιν σαρκί, ν σο γν συνείληπ αι, γιω έραν πάν ων, σ Θεοµ ορ ε ράµενος. ερος. Το ς σο ς µνολόγους. νο ς σου γένε ο δοχε ον, ν θείων λλάµψεων σοφέ, δι ν βάθη γνωκας, ο Πνεύµα ος κα ρισ α, γραφ ν πανεσ ήλωσας, ξ γνοίας ε σφρύσαν α. οξάριον ίψας δια έον, ν δόξαν σκόπεις ο Θεο, Μάξιµε θεόσοφε, δι κα ν λήθειαν, δι νθρωπάρεσκον, πρ σχυρ ν ο κ µείωσας. Ο σκό ει προλήψεων βιο ν ες, ο κ φερον βλέπειν σου φ ς, λλ βέλει ρωσαν, ο φθόνου πά ερ Μάξιµε, κα κα σο ε ργάσαν ο, πλε σ α δειν ο αλαίπωροι. Να ς γενοµένη Θεο Λόγου, ναόν µε πέργασαι γνή, Α ο α ς κεσίαις σου, ν θύειν ξίωσον, µαυρο ν α πάθη µου, κα ο Θεο µε χωρίζον α. Κα αβασία. Το ς σο ς µνολόγους Θεο όκε, ς ζ σα κα φθονος πηγή, θίασον συγκρο ήσαν ας, πνευµα ικ ν σ ερέωσον, κα ν θεί δόξ σου, σ εφάνων δόξης ξίωσον. π γ δ ς, Κάθισµα ο γίου. χος δ. Ταχ προκα άλαβε. (Γ. ωσήφ) Τ ς θείας λαµπρό η ος, κα αυγασθε ς φω ί, σκό ος πήλασας, ν λεθρίων παθ ν, πα ρ µ ν Μάξιµε φθασας παθείας, περιπόθη ον ψος, δόξης διαδόχου, παξίως µε έχων, σκηνώσας ε ς δυ ον φ ς, ς βασιλείας Χρισ ο. όξα. Τ ς νακοµιδ ς. µοιον. Λειψάνων ν θήκην σου, περιχαρ ς µονασ αί, κα πόθ ζέον ι κα ασπαζόµεθα, Μον ς µ ν καύχηµα, πως λάβωµεν χάριν, ν ο βίου σκήσει, κα Χρισ φθ µεν, ε ωδέσ α α σκεύη, ς σ µακαριώ α ε, Μάξιµε γέγονας. 13

Κα ν ν. Τ ς Θεο όκου Παραµυθίας. µοιον. Τ ν ποίµνην σου φύλα ε, θεοκυ ορ γνή, κ πάσης κάσ ο ε, κα αδροµ ς χθρικ ς, σ γαθό η ι χον ες γ ρ ς ε χος, ν σεπ ήν σου ε κόνα, νπερ Παραµυθίαν, κα αλλήλως καλο µεν, πρ ς αύ ην κα αφεύγοµεν, ε κα σ ζόµεθα. δ δ. Πρ ος Κανών. Σύ µου σχύς, Κύριε. π ρ Χρισ ο, παθε ν γάπης λόµενος, ξω κόσµου κα πα ρίδος γέγονας, ν µπαθ σάρκα κα θνη ήν, κα ς κά ω φέρειν, προφάσεις ποδυσάµενος, ψος παθείας, κα ς θεολογίας, πεκόµισας Μάξιµε χάρισµα. Μάρ υς κλεινός, προαιρέσει γενόµενος, ν µισούν ων, µάσ ιγας πέµεινας, κα δεσµ φέρεις καρ ερ ν, κα ε ρκ ν ζοφώδη, ν κ φθόνου σε κιζων, δοκο ν ές σε κωλύειν, ο κράζειν νενδό ως, δυνάµει σου δόξα Φιλάνθρωπε. νακραθείς, λος γάπ ο κ ίσαν ος, ο κ παύσω, ν πολλ ν γώνων σου, ς µοιβάς, χων κα νο ν, κα µον ς ς πλείσ ας, σπερ Κύριος φησεν, δι κα µέχρι έλους, διε έλεις κραυγάζων, δυνάµει σου δόξα Φιλάνθρωπε. Ξύλον ζω ς, θανασίας παράδεισος, ρα ος, Κόρη ναδέδειξαι, ν ζω ς, καρπ ς φυ ευθείς, ο Θεο Λόγος, κυοφορε αι κα ίκ ε αι, π σιν ποσ άζων ζωηφόρους λπίδας, ο ς πισ ς Θεο όκον φρονο σί σε. ερος. καθήµενος ν δόξ. Μάξιµε σεπ ή σου θήκη, µυρισµο ς θείου Πνεύµα ος, π σιν ποπνέει, κα ψυχ ς σ ηρίζει ε ς σκησιν, ν ν ολ ν ο Κυρίου, π ρ ν δεσµά, καθυπέµεινας, ς κακο ργος πάν η νεύθυνος. ν Μον Βα οπαιδίου, θε ον Σχ µα πείληφας, κα ν αύ α θις, µε χρόνους πλείσ ους πέσ ρεψας, συµµονασ ς γιάζων ο ς λειψάνοις σου, ν πόθ, προσκυνο µεν οίδιµε Μάξιµε. Λόγοις θείοις κα γραφα ς σου, ν Ρωσίαν κα ήρδευσας, κ φιλαδελφίας, κα πακο ς φορµώµενος, λλ χθρ ς ληθείας σ κα έκλεισεν, ν καθύγροις, φυλακα ς ν εί που λεύθερον. Παναµώµη ε δυσώπει, ν Υ όν σου κα Κύριον, πως ν δεσµ ν µε, λύσ κα χαρίση αι νεσιν, αλαιπώρ ψυχ µου κα δωρήση αι, θε ον λεος, ς φιλάνθρωπος ν κα φιλόψυχος. 14

Κα αβασία. Τ ν νεξιχνίασ ον θείαν βουλήν, ς κ ς Παρθένου σαρκώσεως, σο ο ψίσ ου, προφή ης ββακούµ, κα ανο ν κραύγαζε δόξα δυνάµει σου Κύριε. δ ε. Πρ ος Κανών. να ί µε πώσω. ερε ς ς ις λλος, α γλ ο Πνεύµα ος, Πά ερ πήσ ραψας, θεολόγ γλώσσ, ε σεβείας µέγα µυσ ήριον, σκό ει γνωσίας, ο ς κ βο λαο ς φω ίζεις, πισ ρέφων κ πλάνης ο ς λόγοις σου. Με ανοίας ο ς πόνοις, πάθη καθηράµενος, να ς πανέν ιµος, λος ο ς πα ρ σι µιµη ς χρηµά ισας σιε, ρε ν δοχε ον, λον σαυ ν µε αµορφώσας, π δόξης ε ς δόξαν χάρι ι. ρει θεί ν θ, πρό ερον ο κήσας σιε Μάξιµε, ο ς σοφο ς πα ρ σι πε άγης φρονίµως µακάριε, κα δικαίως φθης, χαρί ων πλήρης ν κείνων, κα διδάσκεις πείρ µεµάθηκας. Ν ν σε ε χος πλου ο ν ες, κα προσ ασί σου περιφρουρούµενοι, σ δ θεί δόξ, γκαυχώµενοι σ µακαρίζοµεν, σ γ ρ Παναγία, ν ν ψυχ ν µ ν πηγάζεις, ε φροσύνην κα ν γαλλίασιν. ερος. ξέσ η σύµπαν α. ς βρύσις χρισ ό ειθρος, κβλύζουσι χαρίσµα α, Μάξιµε θε α λείψανά σου, διαπισ ο ν α, ι Κύριος, ο ς πολυχρονίους διωγµούς, κα σ παθήµα α, πεδέξα ο σπερ θυµίαµα. Τιµ µεν πολύαθλε, γ νας ο ς ιµίους σου, κα κα αφιλο µεν δεσµά σου, κ ηµοσύνην, κα αγεραίροµεν, κα συκοφαν ίας ς δεινάς, Μάξιµε θαυµάζοµεν, δι ν χάριν Κυρίου γόρασας. ρα ος βίος σου, θλά σου πανίερα, ο δρ ες σπερ θε α µ ρα, κκλησί, Μάξιµε φθησαν, θεν σ ν λειψάνων ν σορόν, κ Ρωσίας φέρον ες, προσκυνο µεν ο δε µονάζον ες. Νικ σου δέησις, εσπό ου δέκασ ον, έσποινα γν Θεοκυ - ορ, θεν βο µεν µ διαλίπ ς Σεµνή, χε ρας πρ ς Χρισ ν α ρειν εί, να φιλάνθρωπον, πιδείξ Α ο ς θεό η ος. 15

Κα αβασία. ξέσ η σύµπαν α, π θεί δόξ σου, σ γ ρ πειρόγαµε Παρθένε, σχες ν µή ρ ν π πάν ων Θεόν, κα έ οκας χρονον Υ όν, π σι ο ς µνο σί σε, σω ηρίαν βραβεύον α. δ σ. Πρ ος Κανών. λάσθη ί µοι Σω ήρ. Κα σ µον ν κορωνίς, γάλλου ν ν Βα οπαίδιον, σο νυµνο σα υ ο νδραγαθήµα α, σκήσει πρό ερον κα µολογί, ν ζω ν α ο σφραγίσαν ος. Λιµένος πρίν ο καλο, Βα οπαιδίου σ άδιον, ε σ λθες κα ρερικ ς κα διπλο ν ν σ έφανον, πείληφας σιε, ν διπλο ν γ να, κ ελέσας ν ελέσ α α. Ε ρήνης ν ως υ ός, φάνης Μάξιµε σιε, κα µφω σ µα κα νο ν, ε ς ν νηρµόνισας, κα λαο ς ο ς θεσι, περιπλανηθέν ας πανέφερες ο ς λόγοις σου. ά ρευσον κα µ ν, πάθη Πά ερ κα ραύµα α, χθρ ς πολεµ ν, δολίως ργάζε αι, κα σ ζε ν Μάνδραν σου, ς γν ς Παρθένου, ν γεραίρουσαν ν µνήµην σου. Νηδύος φθης κών, ξ πειράνδρου γεννώµενος, σαρκος ς Θεός, Χρισ σαρκοφόρος δέ, ς νθρωπος πέφυκας, ο ς µφερείας, ο πισ ο ε δος σέβοµεν. ερος. Τ ν θείαν αύ ην. Ληρώδεις µύθους διέλυσας, κα πό ω κκλησίας δίωξας, πά ερ Μάξιµε, ν καθαρ ν σ ον λόγοις σου, ς πίσ εως παρέχων, ο ς προσιο σί σοι. φάνης κµων νάλω ος, υπ όµενος σφοδρ ς δι λήθειαν, κα νεκαίνισας, θος ρθόδοξον Μάξιµε, γενόµενος βιβλίον, κ βίου µφρονος. ε ς βέλη σου σιε, ν πλάνην ληθεί κα έ ρωσας, κα σαπόσ ολος, ν Ρωσί γεγένησαι, ν π σιν ποσ όλοις σάζων βίον σου. Ψαλµο ς κα µνοις σε µέλποµεν, ο δο λοί σου γν Παναµώµη ε, πικαλούµενοι, ν µη ρικ ν προσ ασίαν σου, ν ρ ς δευ έρας Χρισ ο λεύσεως. 16

Κα αβασία. Τ ν θείαν αύ ην κα πάν ιµον, ελο ν ες ορ ν ο θεόφρονες, ς Θεοµή ορος, δε ε ς χε ρας κρο ήσωµεν, ν ξ α ς εχθέν α Θε ν δοξάζον ες. Κον άκιον. χος πλ. δ. Τ περµάχ. Βα οπαιδίου ξαίρε ον χρισ όθρεµµα, κα ρους θω πανεύοσµον γλάϊσµα, θε ον Μάξιµον ιµήσωµεν παξίως, ν λειψάνων ν σορ ν νακοµίζον ες, κ Ρωσίας νθα πλήθη κα εφώ ισε, ού κράζον ες Χαίροις Μάξιµε µέγισ ε. Ο κος. γγελος κ ο θω ε ς Ρωσίαν σ άλης, φέγγος ληθείας νέγκαι κα ν αύ ς πόσ ολος ναφανείς, ρθοδόξων δόγµα κα θος νεσ ήλωσας, δι συµµονασ αί σου σήµερον νακοµίζον ες ν θήκην ν λειψάνων σου βο µεν α α Χα ρε δι ο θως δοξάσθη, χα ρε δι ο Ρωσία φω ίσθη. Χα ρε ν πεσόν ων δογµά ων νόρθωσις, χα ρε κλονουµένων θ ν νάσ ασις. Χα ρε µέγας ς σοφίας πο αµ ς ς θεϊκ ς, χα ρε ς φιλαδελφίας πλου ισµ ς ξ ρε ς. Χα ρε ι διδάσκεις κριβείας ν γν σιν, χα ρε ι κηρύ εις ληθείας ν κ σιν. Χα ρε δεσµ ν βασ άσας ν λυσιν, χα ρε ε ρκ ς ποµείνας δικον. Χα ρε δι ο Βα οπαίδιον χαίρει, χα ρε δι ν χαρµοσύνως κραυγάζει Χαίροις Μάξιµε µέγισ ε. Συναξάριον. Τ ΙΒ ο α ο µηνός, ορ άζοµεν ν κ ς λαύρας ο σίου Σεργίου ς Ρωσίας ε ς ν ερ ν Μον ν ο Βα οπαιδίου µε ακοµιδ ν ν ιµίων λειψάνων ο σίου κα θεοφόρου Πα ρ ς µ ν Μαξίµου ο Βα οπαιδινο, ο νέου µολογη ο, πικληθέν ος «Γραικο». Σ ίχοι. Μαξίµου θήκην, Μον Βα οπαιδίου, έχου λθο σαν ξ γίας Ρωσίας. Μεγίσ η δέξα ο Μον σήµερον Μαξίµ σ έα. 17

Τ α µέρ, µνήµη ν γίων µαρ ύρων Πρόκλου κα λαρίου. Σ ίχοι. νεγκε γυµν ς πυκν Πρόκλος βέλη Ξίφει δ λάριος µήθη κάραν. ωδεκά βέλος ε λε Πρόκλον, ξίφος λάριόν ε. γία Βερονίκη α µο οο σα, ν άσα ο Χρισ ός, ν ε ρήν ελειο αι. Σ ίχοι. λου νοη ς δρά ε αί σου ν ν, Λόγε, κρασπέδου σου πρ ν µόνου δραξαµένη. γιος µάρ υς Σεραπίων νέος πυρ ελειο αι. Σ ίχοι. Π όν ι Χρισ θ µα κα Σεραπίων, Χρισ ο παρ χθρ ν ε ς π ρ βεβληµένος. Μνήµη ν γίων µαρ ύρων νδρέου ο σ ρα ηλά ου, ρακλείου, Φαύσ ου, Μην, κα ς συνοδίας α ν. Σ ίχοι. ς ρµα α µα ε ράϊππον ε ς Πόλον Ε ρο σα, ξώρµησε ε ρ ς Μαρ ύρων. Μνήµη ο γίου µάρ υρος Μάµαν ος, πέραν ν Σίγµα ι. Σ ίχοι. Μάµαν α ν δ γέρασ ον παρίδω, Π ς ν φανείην φίλος ε ναι Μαρ ύρων; σιος πα ρ µ ν Μιχα λ Μαλεΐνος, πνευµα ικ ς πα ρ κα γέρων ο σίου θανασίου ο ν θω, ν ε ρήν ελειο αι. Σ ίχοι. Ζήσας, Μιχαήλ, ς σαρκος ν βί, µωνύµ ν ν συµπαρίσ ασαι Νό. Τ α µέρ, µνήµη ο γίου Σεραπίωνος, πισκόπου ο Βλαδιµίρ. Σ ίχοι. Σειρ συνήφθη Ποιµένων Σεραπίων, Ο ποιµενάρχησαν Θεο σοφί. Μνήµη ο σίου ρσενίου ο δι Χρισ ν Σαλο, ο ν Νόβγκορον. Σ ίχοι. ρσιν ποιο σιν ψυχοποµπο Κυρίου, Ψυχ ν α ρον ες Κυρί ρσενίου. 18

Μνήµη ο σίου Σίµωνος, γουµένου ς Μον ς Βολόµσκ. Σ ίχοι. Σίµωνος χων ν ζ λον ποσ όλου, Σίµων Θε ε αρεσ ε σίως. Τα ς ν σ ν γίων πρεσβείαις, Χρισ Θεός, λέησον µ ς. µήν. δ ζ. Πρ ος Κανών. Πα δες βραίων. ρους πέβης θεωρίας, Μάξιµε θεόφρον σπουδ σου, κα ψώσεις Θεο, νέλαβες κραυγάζων, ε λογη ς ε Κύριε, Θε ς ε ς ο ς α νας. Νέµοις ο ς πόθ σου ελο σι, µνηµόσυνα συγγνώµην θε ε πά ερ, ο ς µνο ν ας δ ν ν, φώ ισον µελ δο ν ας, ε λογη ς ε Κύριε, Θε ς ε ς ο ς α νας. Γένους πο ο φω ισθέν ος, πά ερ µνήσθη ι κα πρέσβευε σωθ ναι, ξ θέων δειν ς, κρα ούν ων ν χ ρ, κα κωλυόν ων ψάλλειν ν ν Θε ς ε λογη ς ε. ν α ς ζάλαις φε ρόν σε λιµένα, ν α ς λύπαις χαρ ν κα ε φροσύνην, κα ν α ς νόσοις αχιν ν βοήθειαν, κα ν ο ς κινδύνοις, ύσ ιν κα προσ ά ιν, ν ο ς πειρα ηρίοις. ερος. Ο κ λά ρευσαν. πεκάθηρας, Γραφ ς πά ερ Μάξιµε, θεί σοφί σου, λλ χθρ ς ν ψυχ ν, µ φέρων φέλειαν, ν ε λαβ ν κα σο, πεγείρε αι, κα πειρασµο ς παν οίοις σε, νόη ος µβάλλει. Νο ν κρα ήσας, ε ς Χρισ ο παθήµα α, ο κ δειλίασας, ν φυλακ δεσµευθείς, δίκως ς πάσχων γάρ, Α µοίωσαι, θεν Μάξιµε, µολογίας ε ληφας, κα θλήσεως σ έφος. ραιώθησαν, ο πόδες σου ρισόλβιε, ι δέθησαν, ν ξύλ δι Χρισ όν, δι µε ς Μάξιµε, κα ασπαζόµενοι, ού ους πλείονα, λαµβάνοµεν χαρίσµα α, κα δοξάζοµεν εσπό ην. Νέον δε ξόν µε, παλαιωθέν α έσποινα, ξ µελείας µου, α ς πρ ς Υ όν σου λι α ς, κα µένειν µε ρω ον κ ν βελ ν ο χθρο, κα αξίωσον, ε λογηµένη πως σε, ε ς α νας µεγαλύνω. 19

Κα αβασία. Ο κ λά ρευσαν κ ίσει ο θεόφρονες, παρ ν Κ ίσαν α λλ πυρ ς πειλήν, νδρείως πα ήσαν ες, χαίρον ες ψαλλον περύµνη ε, ν Πα έρων Κύριος, κα Θε ς ε λογη ς ε. δ η. Πρ ος Κανών. Τ ν ν ρει γί. η όρων δείχθης κληρονόµος, θεοφθόγγων ν θείων ποσ όλων, ν ού ων δ ν βάδισας προθύµως, γράφων κα διδάσκων, ν Κύριον µνε ε κα περυψο ε ε ς πάν ας ο ς α νας. νέ ειλέ σοι πρωίµως θεοφόρε, ν νω θρόνων πάρεδρος σοφία, κα ο κονόµος ρισ ος γεγένησαι, ξια µερίζων, π σι ο ς α ο σί σε, λύσιν ν π αισµά ων, ψυχ ν ε σω ηρίαν. κέ ευε Μάξιµε θεόφρον, ς Μον ς σου φυλά εσθαι ρώ ους, χθρο προσβολ ν ο ς αύ παροικο ν ας, ν ε σεβ µήγυριν, Κύριον µνο ν ας κα περυψο ν ας ε ς πάν ας ο ς α νας. εόν ων σ α ον γνωρίσας, πε άγης ν νέος κ ο κόσµου σπουδ σοφ ς ξωθεν σοφίας, ρισ α κλέγων, γέγονας δοχε ον, Θεο γιασµένον. φρικ ο, ησο µου µυσ ηρίου, ν γασ ρ π ς ο κε ς χώρη ος ν φύσει; π ς ν µ ν ρέπ ως σ ρκα λαβες, ν θεο ς δι ο κ ον; π ς δ ν εκο σαν γνεύουσαν φυλά εις. ερος. Πα δας ε αγε ς. Μύρον ς γάπης ο Κυρίου, λειψάνοις σου κα εκκέχυ αι Μάξιµε, α α κα οσφραίνον α, ς ψυχ ς ιµών ων σε, δεικν ν κα κκαθαίρον α, πάθη δυσέκπλυ α, θεν πά ερ, πλ σον µύρου Χάρι ος, κα µ ς ο ς πισ ς σε γεραίρον ας. γγελος πώφθη σοι ρισµάκαρ, παράκλησιν µε αδο ς γίου Πνεύµα ος, ε ς ν ικα άσ ασιν, Θείας Με αλήψεως, ν ο δεινο δι κ αί σου φθόν κινούµενοι, π χρόνους, πλείσ ους πεσ έρησαν, ν ε νωµένον θεό η ι. Ξένος γεγόνεις ς Μον ς σου, πείκων προσ άγµα ι Μάξιµε, κα ν ξέν κησας, ξένος ν ο ς πράγµασι, ο κόσµου ού ου λον σου, χων φρόνηµα, πρ ς ν νω, πολι είαν σιε, ς νυν κληρονόµος γεγένησαι. 20

ρις ο Πνεύµα ος πάρχεις, ψυχ ς ν πισ ν κα αποικίλλουσα, ρε α ς σου έσποινα, θεν ν δυσείµονα, ψυχήν µου α ς λλάµψεσι, ς µη ρικ ς σου σ οργ ς, κ π αισµά ων, άχος ποκάθαρον, κα φ ς ο Χρισ ο αύ ο κησον. Κα αβασία. Α νο µεν ε λογο µεν κα προσκυνο µεν τ ν Κύριον. Πα δας ε αγε ς ν καµίν, όκος ς Θεο όκου διεσώσα ο, ό ε µ ν υπούµενος ν ν δ νεργούµενος, ν ο κουµένην πασαν, γείρει ψάλλουσαν ν Κύριον µνε ε ργα, κα περυψο ε, ε ς πάν ας ο ς α νας. δ θ. Πρ ος Κανών. ξέσ η π ού ο ρανός. κέ ευε ρισµάκαρ ς σ ς Μον ς, βασίλειον ν ν ερά ευµα, σεβασ όν, µένειν νωµένον κα ε λαβές, κα ν ρθ ν παράδοσιν, νπερ σ χάραξας ν α, φυλάσσειν χρι έλους, Μάξιµε θεοφόρε Βα οπαιδίου γκαλλώπισµα. ρα ός σου βίος κα σεπ ή, ν έλεσας Μάξιµε νθεος, ποσ ολή, ς εροκ ρυξ κα φω ισ ής, ς χανο ς ωσσίδος γ ς, σκό ει γνωσίας κα µαρασµ, ν σ ρεψας ε χα ς σου, ρθ ν δογµά ων πίσ ιν κα ν θ ν πρ ς πανόρθωσιν. Συνέσει κα σοφί πνευµα ικ, νεδείχθης διδάσκαλος ρισ ος, θεολογ ν, κα Λα ίνων θραύων δειν ν φρύν δ πα έρων δόγµα α, ώµ νεκήρυξας κα σπουδ, ο βίου µαρ υρο ν ος κα µολογί, ελευ ή σου σ εφάνω αι. δύνε αι α σίως σ Μονή, ς σ εφάνους α ς έκνα φέρουσα, περιχαρ ς, Μάξιµε, ν Σάββαν ν θαυµασ όν, κα ν κλειν ν Ε θύµιον σ ν δωδεκάδι ν θλη ν, Γεννάδιον Κοσµ ν ε, γάπιον ν πάνυ, σ ν Νικοδήµ κα Νεόφυ ον. Φθαρε σαν ν ψυχήν µου κλαίω πικρ ς εκο σα Θε ν περάγαθον ς συµπαθής, ασαι κα λύ ρωσαι ν εί, κολαφιζόν ων χραν ε, κα πεµβαινόν ων µοι δυσµεν ν, σ ζόµενός σε πως, προθύµως µεγαλύνω, ς σω ηρίας µου ν πρόξενον. 21

ερος. πας γηγενής. Μάξιµε κλεινέ, ς ε πανήγαγες ν ερ σου Μον! ς κων κεχώρισαι, κα πλείσ ους πόνους δι ν Κύριον, ν ξέν καθυπέµεινας, λλ δο χειµών, φρο δος φθη, αρ λθε χόρευε, κα ε φραίνου ν α θα ς θελες. ρος ς γν ς, σκιρ γαλλόµενον, σήµερον Μάξιµε, ι σε πείληφε, δεδοξασµένον πανασ ρέφον α, κα σ συµπαρισ άµενον, θωνι ν χορ, βλέπων δει, µνον πινίκιον, δοξάσαν ι δόξ φθάρ σε. µνους κα δάς, Μάνδρα σου Μάξιµε, προσ δει σήµερον, ν γ ρ πρώην σ ειλεν, ε ς ν Ρωσίαν σοφ ν διδάσκαλον, κ αύ ης ποδέχε αι, ς σαπόσ ολον, κα λειψάνων, θήκην κα ασπάζε αι, α ουµένη γίας πρεσβείας σου. νασσα γνή, κα ερον Μάξιµον χεις ν κλήρ σου, ν µολογήσαν α, ρθοδοξίας θε α δόγµα α, κα ν Ρωσίαν πλήσαν α, διδασκαλίαις σοφα ς, µεθ ο Μ ερ, Κυρί πρέσβευε, κα µ ς µε ασχε ν ς θεώσεως. Κα αβασία. πας γηγενής, σκιρ ά ω πνεύµα ι, λαµπαδουχούµενος πανηγυριζέ ω δέ, ΰλων Νόων φύσις γεραίρουσα, ερ θαυµάσια, ς Θεοµή ορος, κα βοά ω Χαίροις παµµακάρισ ε, Θεο όκε γν ειπάρθενε. ξαποσ ειλάριον. χος β. Το ς µαθη α ς συνέλθωµεν. Βα οπαιδίου γάννυ αι, γιό οκος λαύρα, κα θήκην ν λειψάνων σου, κ Ρωσίας ν α θα, ς πλο ον νακοµίζει, Μάξιµε θεοφόρε, ν δ Χρισ ν δοξάζουσα, α ρει φων ν µεγάλην σκέπε εί, ποίµνην αύ ην Κύριε α ς πρεσβείαις, εσποίνης Θεοµή ορος, κα γίων µου έκνων. µοιον. έσποινα πολυώνυµε, Μον ς Βα οπαιδίου, πρέσβις κα αίσχυν ος, πρ ς Χρισ ν α ρε χε ρας, π ρ µ ν ν ο κούν ων, δε κα σκουµένων, πως ν χάριν δ µ ν, κα γλυκαίν καρδίας, µνήµ Α ο, να καθαιρόµενοι ποφθ µεν, µέ οχοι γιό η ος, ν σχά µέρ. 22

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ. σ µεν σ ίχους δ κα ψάλλοµεν σ ιχηρ προσόµοια. χος πλ. δ. ο παραδόξου θαύµα ος. Μάξιµε θωνος καύχηµα, φ ς ληθείας Χρισ ο, ψυχ περικλείσας σου, κ ο σκό ους σωσας, δελφούς κινδυνεύον ας, διδασκαλί πανσόφ χρώµενος, κα φιλαδέλφ πνο νυ όµενος. θεν δόξασε, ν ζωήν σου Κύριος σ έφος διδούς, ς µολογίας σοι κα σιό η ος. Μάξιµε πά ερ θεσπέσιε, ς κυβερνή ης σοφός, πρ ς λιµένα δήγησας, σκάφος κυµα ούµενον, κκλησίας ο ς λόγοις σου, κα λακ ο ν α χθρ ν δίωξας, σφενδόν θεί µολογί σου θεν πέµεινας, ληθείας νεκα ο ς διωγµούς, ο ς περ πεξήγειρεν, σω ηρίαν µισ ν. Μάξιµε θείων λειψάνων σου, περιχαρ ς ν δοχήν, σεπ ή σου Με άνοια, ποιουµένη γάννυ αι, ν εσπό ην δοξάζουσα, ι πρ ην σε ξαπέσ ειλεν, πλο ν διδάχον κα ν ν πείληφε, ς γιό η ος, φέρον α πεισ ήρια δι ν πλου ε, µέγα πρ ς ν Κύριον, σ ν ιλήπ ορα. Μάξιµε νέος πόσ ολος, Ρώσων φανε ς ληθ ς, ν κινδύνοις κα θλίψεσι, βίον σου πέσ εψας, κα ν χάριν πείληφας, µολογίας ν πλείσ οις εσιν, ε ρκ ζοφώδει κα ακλειόµενος θεν ρισόλβιε, πα ησίαν χων ν ν πρ ς ν Χρισ όν, π ρ ν ιµών ων σε, ε κέ ευε. όξα. χος πλ. δ. Ο κ ξ Α γύπ ου λλ ξ ρ ης φυς, νέος Μωϋσ ς, µε αδο ς ο ς Ρώσοις ν ρ ον ς ζω ς, κα ού ους ποσείσας ς πλάνης ν προλήψεων. λλ φθόν ο χθρο, δεσµ ν κα θλίψεων µε έσχες, νεκεν ληθείας Μάξιµε. θεν χαλκευθε ς ποµον, ι πλέον λαµψας α ς ρε α ς σου. ι κα µε θάνα ον θαυµα ουργίαις δοξάσθης, ς ο ιµίου σκήνους σου πηγ ς χάρι ος γεγονό ος. Ταύ ης κα µ ς ξίωσον σιε θων α, νακοµίζον ας πόθ Με ανοί σου, κα προσκυνο ν ας λειψάνων σου µέρος, ε ς ε λογίαν α ώνιον. Κα ν ν. α ός. έσποινα πρόσδεξαι ς δεήσεις ν δούλων σου, κα λύ ρωσαι µ ς π πάσης νάγκης κα θλίψεως. οξολογία µεγάλη πολυ ίκιον ο σίου, κ εν ς κα πόλυσις. 23

ΕΝ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙ Ψάλλοµεν Τυπικά. Ε ς δ ο ς Μακαρισµούς, ο σίου. Πρ ος Κανών. δ γ. χος πλ. δ. σ ερεώσας κα ρχάς. νακαθάρας σου ν νο ν, ν πράξει κα θεωρί, θεολόγος ν ως Πά ερ γένου, κα διδάγµα α σοφά, συγγράφων διε έλεσας, κα κκλησίας κόσµος, λαµπρ ς δείχθης µακάριε. οκιµασθε ς σπερ χρυσός, ν καµίν ν πόνων, νικη ς ροπαιοφόρος γένου, ε σεβείας προφαν ς, ζήλ πυρπολούµενος, πινικίοις ψάλλων, δα ς σ χαρι ώσαν ι. σχ ν σ πά ερ ε ληφώς, κα ζήλ πεπυρσευµένος, ς κιβδήλους διδαχ ς ν φρόνων, διεσκέδασας ρθ ς, διδασκαλίαις Μάξιµε, ν γ ρ Θεο Σοφίαν, πανόσιε κα επλού ησας. συναΐδιος Πα ρί, κα Πνεύµα ι Θε ς Λόγος, ναπλ σαι βουληθε ς ν γενάρχην, καθ πόσ ασιν σαρκί, ν σο γν συνείληπ αι, γιω έραν πάν ων, σ Θεοµ ορ ε ράµενος. ερος. δ σ. χος δ. Τ ν θείαν αύ ην. Ληρώδεις µύθους διέλυσας, κα πό ω κκλησίας δίωξας, πά ερ Μάξιµε, ν καθαρ ν σ ον λόγοις σου, ς πίσ εως παρέχων, ο ς προσιο σί σοι. φάνης κµων νάλω ος, υπ όµενος σφοδρ ς δι λήθειαν, κα νεκαίνισας, θος ρθόδοξον Μάξιµε, γενόµενος βιβλίον, κ βίου µφρονος. ε ς βέλη σου σιε, ν πλάνην ληθεί κα έ ρωσας, κα σαπόσ ολος, ν Ρωσί γεγένησαι, ν π σιν ποσ όλοις σάζων βίον σου. Ψαλµο ς κα µνοις σε µέλποµεν, ο δο λοί σου γν Παναµώµη ε, πικαλούµενοι, ν µη ρικ ν προσ ασίαν σου, ν ρ ς δευ έρας Χρισ ο λεύσεως. 24

πολυ ίκιον ς µνήµης. χος δ. Ταχ προκα άλαβε. σκήσει πρό ερον, παιδαγωγήσας σαυ όν, ν ρει ο θωνος, κα νεκρωθε ς Θε, ν κόσµον κα έλαβες µέγας φανε ς παµµάκαρ, σαπόσ ολος νέος, σ ρεψας πλανωµένους, ε ς δο ς ο Κυρίου, δι θεόφρον Μάξιµε, µ ν µνηµόνευε. Τ ς νακοµιδ ς. χος γ. Τ ν ραιό η α. Σεπ ν λειψάνων σου, ν νακόµισιν, σιε Μάξιµε, ελο ν ες σήµερον, γιαζόµεθα ψυχάς, κα σώµα α προσκυνο ν ες, α α ς ο Πνεύµα ος, ο γίου σκηνώµα α, κα παρακαλο µέν σε, Βα οπαίδιον φύλα ε, κ πάσης προσβολ ς ο βελίαρ, διαλώβη ον µακάριε. ερον. χος πλ.α. Τ ν συνάναρχον Λόγον. Τ ν σεπ ν σου λειψάνων ν νακόµισιν, ορ άζον ες Μάξιµε παµ- µακάρισ ε, ο ς γ νας ο ς πολλο ς νευφηµο µέν σου, κα δεόµεθα πισ ς, Βα οπαιδίου ο κισ αί ν Μάνδραν σου αύ ην Πά ερ, κα ευλογ ν α ς ε χα ς σου, µ διαλείπ ς πρ ς ν Κύριον. Κον άκιον. χος πλ. δ. Τ περµάχ. Βα οπαιδίου ξαίρε ον χρισ όθρεµµα, κα ρους θω πανεύοσµον γλάϊσµα, θε ον Μάξιµον ιµήσωµεν παξίως, ν λειψάνων ν σορ ν νακοµίζον ες, κ Ρωσσίας νθα πλήθη κα εφώ ισε, ού κράζον ες Χαίροις Μάξιµε µέγισ ε. Κα έλος Κον άκιον «Τ περµάχ». πόσ ολον ζή ει 21 ανουαρίου κα Ε αγγέλιον 5 εκεµβρίου. Κοινωνικόν Ε ς µνηµόσυνον α ώνιον, σ αι δίκαιος. λληλούϊα. Μεγαλυνάρια. κεν κ Ρωσίας θήκη σεπ ή, ν Βα οπαιδί, ο Μαξίµου ο ερο, λείψανα θε α, κοµίζουσα κα χάριν, ο ς ε λαβ ς ιµ σι, α α παρέχουσα. Χαίροις Μεγίσ η κα ερά, ο Βα οπαιδίου, Μον θεοφιλής, ι πρ ς ο ς λλοις, πείληφας σο ς κόλποις, λείψανον υ ο σου, Μαξίµου σήµερον. Σ ίχοι. Κα Γραικ ν Μάξιµον, Μον Μεγίσ η, πλού ησας µέγισ ον πρ ς Χρισ ν πρέσβυν. Συνε έθη παρο σα κολουθία ν ερ Μον Σίµωνος Πέ ρας γίου ρους θω, 20. 6.1997. 25