ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

ΣΗΜΑΙΑ

H σημαία της Πορτογαλίας αποτελείται από ένα ορθογώνιο 2:3, με δύο ανισομεγέθη χρωματικά μέρη, ένα πράσινο και ένα κόκκινο. Το φόντο χωρίζεται κάθετα και στη μέση υπάρχει η μικρότερη έκδοση του εθνοσήμου της χώρας. Το εθνόσημο βρίσκεται σε ίση απόσταση από τις άνω και κάτω γωνίες. Η επίσημη καθιέρωση της σημαίας έγινε στις 30 Ιουνίου 1911. Η σημαία αυτή αντικατέστησε τη σημαία που χρησιμοποιούνταν από το μοναρχικό καθεστώς την περίοδο 1834 1910.

Τα χρώματα στο φόντο ιδιαίτερα το πράσινο δεν είναι παραδοσιακά. Από την εποχή της αποτυχημένης επανάστασης στις 31 Ιανουαρίου 1891 για δημοκρατία, το πράσινο και το κόκκινο είχαν καθιερωθεί στη συνείδηση του λαού ως τα χρώματα του Δημοκρατικού ύκό Κόμματος της χώρας και των συναφών κινημάτων. Η κορύφωση της δράσης των τελευταίων οδήγησε στην Επανάσταση του 1910, με την οποία αποτινάχθηκε η μοναρχία στη χώρα, στις 5 Οκτωβρίου. Στις επόμενες δεκαετίες, έγινε εκτεταμένη προπαγάνδα για τα χρώματα αυτά και δόθηκε έμφαση στο πράσινο ως χρώμα του έθνους και της ελπίδας και στο κόκκινο για το αίμα των αγωνιστών.

Η σημερινή σημαία διαφέρει κατά πολύ από την πρώτη βασιλική του Αλφόνσου της Πορτογαλίας, η οποία είχε ως βασικά χρώματα το λευκό και το γαλάζιο.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η οικονομία της Πορτογαλίας στηρίζεται κυρίως στη μικτή οικονομία.η Έκθεση για την Παγκόσμια Ανταγωνιστικότητα 2008 20092009 τοποθετεί την Πορτογαλία στην 43η θέση από 134 χώρες και εδάφη. Οι περισσότερες εισαγωγές προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις χώρες της Ισπανίας, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, και το Ηνωμένο Βασίλειο.Το πορτογαλικό νόμισμα είναι το ευρώ ( ) και η χώρα είναι ενταγμένη στην Ευρωζώνη.Επιπλέον η Τράπεζα της Πορτογαλίας,αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών. Ωστόσο, η χώρα έχει όλο και επισκιάζεται από χαμηλού κόστους παραγωγούς στην Κεντρική Ευρώπη και την Ασία ως προορισμό για τις άμεσες ξένες επενδύσεις.αυτά τα μακροχρόνια προβλήματα έχουν εμποδίσει κατά πολύ την οικονομική της ανάπτυξη.

Η χρηματοοικονομική κρίση του 2008 εξακολουθεί να πλήττει την οικονομία της Πορτογαλίας σοβαρά, προκαλώντας ένα ευρύ φάσμα των εγχώριων προβλημάτων που σχετίζονται άμεσα με τα επίπεδα του δημόσιου ελλείμματος στην οικονομία, καθώς και τα υπερβολικά επίπεδα χρέους.παρ 'όλα αυτά, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει δύσκολες επιλογές στις προσπάθειές της να τονώσει την οικονομία, ενώ επιχειρεί να διατηρήσει το δημόσιο έλλειμμά της σε όλο τον κοινοτικό μέσο όρο. Τον Απρίλιο του 2011, η Πορτογαλία επιβεβαίωσε ότι θα έχουν μια οικονομική διάσωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση ύψους 80 δις, μετά την Ελλάδα και τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας. Έχει προβλεφθεί ότι η πορτογαλική οικονομία δεν θα ανακάμψει σημαντικά μέχρι το 2012.

Η απόφαση υποβάθμισης της οικονομίας αποδίδεται στους εξής παράγοντες: 1. Στον ολοένα αυξανόμενο κίνδυνο πως η Πορτογαλία δεν θα είναι σε θέση να δανειστεί με βιώσιμα επιτόκια από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίων στο β εξάμηνο του 2013, εάν το δεύτερο πακέτο στήριξης της Ελλάδας απαιτήσει από τους ιδιώτες να μετακυλήσουν το ελληνικό χρέος γεγονός που θα δημιουργήσει την ανάγκη νέων γύρων χρηματοδότησης. Σημειώνεται ότι το πακέτο στήριξης των 78 δισ. ευρώ που έλαβε η Πορτογαλία θα επιτρέψει στη χώρα να μείνει μακριά από τις αγορές κεφαλαίων έως το β εξάμηνο του 2013. Εάν στη συνέχεια δεν καταφέρει να αντλήσει κεφάλαια, τότε θα αναγκαστεί να ζητήσει και δεύτερο πακέτο, όπως η Ελλάδα, σύμφωνα με την Moody s. 2. Στην έντονη ανησυχία πως η χώρα δεν θα καταφέρει να ικανοποιήσει πλήρως το στόχο για τη μείωση ελλείμματος και τη σταθεροποίηση του χρέους, όπως προβλέπεται από τη δανειακή σύμβαση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, εξαιτίας των τρομακτικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση για τη μείωση των δαπανών, την ενίσχυση της φορολογικής συμμόρφωσης, την οικονομική ανάπτυξη και τη στήριξη του τραπεζικού κλάδου.

ΓΛΩΣΣΑ

Η Πορτογαλική γλώσσα είναι ρομανική γλώσσα της ινδοευρωπαϊκής γλωσσικής οικογένειας. Εμφανίστηκε στη Γαλικία (Ισπανία) και τη βόρεια Πορτογαλία. Είναι η επίσημη γλώσσα στην Πορτογαλία, αλλά και σε οχτώ ακόμα χώρες που είναι πρώην πορτογαλικές αποικίες. Είναι η δέυτερη από τις ρομανικές γλώσσες από άποψη αριθμού ομιλητών, μετά την Ισπανική γλώσσα. Με 200 εκατομμύρια ομιλητές τα Πορτογαλικά είναι η 6η πλέον ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο και η 2η από τις λατινογενείς γλώσσες. Αποτελεί επίσης βάση κρεολών γλωσσών. Η Βραζιλία είναι η πολυπληθέστερη πορτογαλόφωνη χώρα.

Γεωγραφική κατανομή Η πορτογαλική γλώσσα είναι η επίσημη γλώσσα του Ανατολικού Τιμόρ, της Ανγκόλα, της Βραζιλίας, της Γουινέα Μπισσάου, της Μοζαμβίκης, της Πορτογαλίας, του Πράσινου Ακρωτηρίου, του Σάο Τομέ και Πρίγκιπας, μαζι με την κινεζική του Μακάο (Κίνα) και μαζί με την τέτουμ του Ανατολικού Τιμόρ. Μιλιέται ευρέως χωρίς να είναι επίσημη στην Ανδόρρα, το Λουξεμβούργο, τη Ναμίμπια και την Παραγουάη (στην τελευτaία χώρα υπάρχουν 112,520 φυσικοί ομιλητές της γλώσσας σύμφωνα με την απογραφή του 2002). Κρεολές γλώσσες με βάση την πορτογαλική είναι οι μητρικές γλώσσες στο Πράσινο Ακρωτήριο και τη Γουινέα Μπισσάου Μπισσάου.. Στο Πράσινο Ακρωτήριο οι περισσότεροι μιλούν και την πρότυπο πορτογαλική και το επίπεδο γνώσης της γλώσσας είναι σαν να ήταν μητρική.

ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ

Η Πορτογαλία είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Δικαίωμα ψήφου έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. Προεδρικές εκλογές: Από το 1910, αρχηγός κράτους είναι ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Σημερινός πρόεδρος είναι ο Ανίμ παλ Καβάκο Σίλβα. Ο Σίλβα εξελέγη για πρώτη φορά το 2006 από τον πρώτο γύρο και επανεξελέγη τον Ιανουάριο του 2011.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ

Θέση Είναι κράτος της δυτικής Ευρώπης και βρίσκεται στο νοτιοδυτικό μέρος της Ιβηρικής χερσονήσου. Συνορεύει βόρεια και ανατολικά με την Ισπανία και νότια και δυτικά βρέχεται απ' τον Ατλαντικό ωκεανό. Ενώ περιλαμβάνει και δύο αρχιπελάγη στον Ατλαντικό, τις Αζόρες και την Μαδέρα. Το κλίμα της Πορτογαλίας είναι μεσογειακό, με ψυχρούς χειμώνες και ήπιο καλοκαίρι και άφθονες βροχοπτώσεις, που τις φέρνουν οι υγροί δυτικοί άνεμοι του Ατλαντικού. Όσο προχωράμε στο εσωτερικό, οι χειμώνες είναι ψυχρότεροι και τα καλοκαίρια θερμότερα και οι βροχές πέφτουν μόνο το φθινόπωρο.

Όρη και πεδιάδες: Η Πορτογαλία κατά ένα μεγάλο μέρος είναι ορεινή. Η ψηλότερη κορυφή της χώρας είναι η Μαλιάν ντε Εστρέλα που είναι και η κυριότερη. Ποταμοί: Οι κυριότεροι ποταμοί της Πορτογαλίας είναι: Ο Ντούρος, που διαρρέει τη βόρεια Πορτογαλία από ανατολικά προς δυτικά και εκβάλλει στον Ατλαντικό, ομοντέγκο, οτάγος, που διασχίζει την κεντρική Πορτογαλία και ο Γκουαντάνια που ρέει νότια.

Ο Ποταμός Γκουαντιάνα, (Πορτογαλικά Γκουεδιένε) είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποταμούς της Ιβηρικής χερσονήσου, χαρακτηρισμένος σήμερα διεθνής ποταμός. Ο Γκουαντιάνα έχει τις πηγές του στα όρη της επαρχίας Κουένθα όπου παρουσιάζουν την μεγαλύτερη βροχόπτωση, απ όπου και δημιουργείται από τους δύο παραποτάμους του, Θάνκαρα και Χιγκιουέλα (ή Άνω Γκουαντιάνα).Ο ποταμός Γκουαντιάνα έχει 30 κύριους παραπόταμους.εκ του συνολικού μήκους του περίπου τα 140 χλμ. ρέει εντός της Πορτογαλίας.Η δε παροχή του είναι σχετικά μικρή, η μισή περίπου των ποταμών Τάγου ή Δούρου (και αυτό επειδή διέρχεται από περιοχές με μικρή βροχόπτωση).κατά το μήκος του υφίστανται περίπου 30 υδατοφράγματα με σπουδαιότερο το πρόσφατο Φράγμα Αλκουέβα, (στη Πορτογαλία) που δημιουργεί τον μεγαλύτερο ταμιευτήρα της Ευρώπης, έκτασης 250 τ.χλμ.. Η ροή γενικά του Γκουαντιάνα είναι σχετικά παράλληλη, βορειότερα και δυτικότερα του μικρότερου σε μήκος ποταμού Γκουανταλκιβίρ, οι δε εκβολές του αποτελούν σπουδαίο υδροβιότοπο στη περιοχή ενώ παράλληλα οριοθετεί τα νότια παράκτια σύνορα Ισπανίας Πορτογαλίας και το βορεοδυτικότερο άκρο της Κόστα ντε λα Λουθ.

Ο Τάγος είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Ιβηρικής Χερσονήσου. Το συνολικό μήκος του ανέρχεται σε 1.008 km, ενώ η λεκάνη απορροής του έχει έκταση 81.600 km2. Από το μήκος του, 686 km ανήκουν στην Ισπανία, 275 στην Πορτογαλία και τα υπόλοιπα 47 διαμορφώνουν το σύνορο μεταξύ των δύο αυτών κρατών. Είναι κυρίως γνωστός από το ότι στις εκβολές του βρίσκεται η πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, η Λισαβόνα. Ο Τάγος πηγάζει από την πηγή Φουέντε ντε Γκαρθία (Fuente de García), σε υψόμετρο 1.593 m στα όρη Αλμπαραθίν (Albarracín) της ανατολικής Ισπανίας.Δύο φράγματά του Εντρεπένια και Μουενδία δημιουργούν τη γνωστή τεχνητή λίμνη «Θάλασσα της Καστίλης», έκτασης 133 km2, ενώ δυτικότερα που διέρχεται βαθιά φαράγγια στο «Πουέντε ντε Αλκάνταρα» με φράγμα έχει δημιουργηθεί η μεγαλύτερη τεχνιτή λίμνη της Ευρώπης. Η μέση παροχή του Τάγου σε νερό όταν τελικώς εκβάλλει στον Ατλαντικό Ωκεανό ανέρχεται στα 500 m3 ανά δευτερόλεπτο.

ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Η Πορτογαλία έχει προσφέρει πολλά στον χώρο του αθλητισμού και κυρίως σε αυτόν του ποδοσφαίρου καθώς πολλές από τις πορτογαλικές ποδοσφαιρικές ομάδες επιδεικνύουν άριστο ποδοσφαιρικό επίπεδο και γίνονται αισθητές και σε πρωταθλήματα εκτός Πορτογαλίας όπως το Champions League,το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στο οποίο συμμετέχουν οι καλύτεροι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι από ολόκληρη την Ευρώπη.

Οι σημαντικότεροι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι της Πορτογαλίας είναι η Πόρτο,η Μπενφίκα και η Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Ένα πολύ σημαντικό γεγονός που έλαβε μέρος στην Πορτογαλία το 2004 ήταν το Euro ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην ελληνική. Νικήτρια εθνική ομάδα στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα αναδείχθηκε η Ελλάδα μετά από έναν τελικό γεμάτο συγκινήσεις απέναντι στην ομάδα της Πορτογαλίας.

ΚΟΥΖΙΝΑ

Το διασημότερο πορτογαλικό πιάτο είναι ο μπακαλιάρος. Αν και η Πορτογαλία έχει πολλά φρέσκα ψάρια, οι κάτοικοι της προτιμούν τους εισαγόμενους ξηρούς και αλατισμένους μπακαλιάρους. Ακόμα και κατά την περίοδο των Χριστουγέννων ο μπακαλιάρος αποτελεί το πιο διάσημο πιάτο και σερβίρεται συνήθως με πατάτες και λαχανικά. Δίκαια λοιπόν ο μπακαλιάρος θεωρείται εθνικό φαγητό της χώρας, προσφέροντας ένα μοναδικό γαστρονομικό ταξίδι στις τοπικές γεύσεις και συνταγές. Βέβαια, εκτός από ψάρια η πορτογαλική διατροφή περιλαμβάνει και μια αξιοπρόσεχτη ποικιλία κρεάτων, λαχανικών και φρούτων. Για τους λάτρεις του κρέατος, η περιοχή του Αλεντέιο είναι γνωστή για το χοιρινό της κρέας και το Trás os Montes. Επιπλέον, κάποιος μπορεί να βρει μια εξαίρετη ποικιλία από γλυκά, κληρονομιά της μαυριτανικής κατοχής. Οι Πορτογάλοι συνοδεύουν συνήθως τα γεύματά τους με ένα γλυκό όή ένα κέικ. Το κρασί όμως είναι το κατεξοχήν συνοδευτικό σε κάθε πορτογαλικό τραπέζι. Φημιστό σε όλο τον κόσμο είναι το κόκκινο κρασί του Οπόρτο. Τέλος, τα πορτογαλικά εστιατόρια, εκτός από παραδοσιακές συνταγές, σερβίρουν διάφορα διεθνή πιάτα κυρίως από τη Νότια Αμερική, την Ιταλία και τη γειτονική Ισπανία.

Η ΜΟΥΣΙΚΗ

Η Πορτογαλία έχει από παλιά ιδιαίτερη θέση στον κόσμο της τέχνης. Το ιστορικό παρελθόν των κατακτήσεων της αλλά και λόγο της θέσης όπου βρίσκεται έχει επιρεάσει σημαντικά την ιστορία της τόσο στη μουσική όσο και γενικότερα. Η Πορτογαλική μουσική επιρρεάστηκε από τη μουσική της αρχαίας Ρώμης. Το ύφος της κυμαίνεται από κλασσική έως και δημοφιλή. Ένα είδος μουσικής που εντοπίζεται στη Πορτογαλία από το 1820 είναι το Φάντο. Το Φάντο είναι η εθνική λαϊκή μουσική της που στα πορτογαλικά σημαίνει μοίρα/πεπρωμένο. Δηλώνει μια αίσθηση νοσταλγίας, προσμονής, λύπης, πόνου, ευτυχίας και αγάπης. Είναι μια έκφραση νοσταλγίας προς άλλες εποχές παλιότερες, νοσταλγία και προσμονή για την ελευθερία από τους κατακτητές, νοσταλγία για την πατρίδα, καθώς και πάθοι για ανεκλήρωτους έρωτες. Το Φάντο χωρίζεται σε δύο είδη : το Φάντο της Λισαβόνας και το Φάντο της Κοϊμπρα.

Φάντο της Λισαβόνας: Το Φάντο της Λισαβόνας τραγουδιέται σε δημόσιους χώρους και στα σπίτια. Στην αρχή ήταν συνδεδεμένο με τα κακόφημα μαγαζιά αργότερα όμως έκοψε τις σχέσεις του με τον υπόκοσμο και τραγουδιόταν μόνο σε καλά μαγαζιά. Το είδος αυτό του Φάντου ήταν πιο μελωδικά χαρούμενο σε σχέση με αυτό του Φάντο Κοϊμπρα. Φάντο Κοϊμπρα: Το Φάντο Κοϊμπρα είναι το αριστοκρατικό είδος και προέρχεται από τις παραδόσεις του ακαδημαικόυ πανεπιστημίου. Τραγουδιέται μόνο από άντρες ( φοιτητές, καθηγητές και την αριστοκρατία). Τόσο οι τραγουδιστές όσο και οι μουσικοί είναι ντυμένοι στα μαύρα. Όλα τα πανεπιστήμια της Πορτογαλίας έχουν ομάδα Φάντο και κάθε χρόνο γίνεται διεθνές συνάντηση από τα πανεπιστήμια της Πορτογαλίας, Ιταλίας, Ισπανίας και Αργεντινής.

Λέγεται ότι η φάντο μουσική είναι μία επιρροή από τους σκλάβους Αφρικανούς, Πορτογάλους αλλά και Άραβες. Τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούν στη Φάντο μουσική είναι κυρίως η κιθάρα και ένα είδος πορτογαλικής κιθάρας που ονομάζεται βιόλα. Η βασίλισσα του Φάντο και Μητέρα του έθνους θεωρείται η Αμαλία Ροδρίγκεζ. Έγινε διάσημη σε μιά νύχτα στο Παρίσι τη δεκαετία του '50 τραγουδώντας στο Ολυμπιά Φάντο. Τη δεκαετία του '60 ήταν στο αποκορύφωμα της δόξας της. Έκανε γνωστή τη μουσική Φάντο στη λατινική Αμερική και στην Ευρώπη. Η μουσική της Πορτογαλίας Φάντο χαρακτηρίζει τον πλούσιο ψυχισμό του λαού της και την ανάγκη του να εκφράσουν μέσα από τη μουσική όλα του τα συναισθήματα.

ΤΕΛΟΣ Παρουσίασαν οι: Νίκος Ανδρέου Εμμέλεια Μπουζαλά Νίκος Πατρινός Χριστίνα Χατζηγιάννη Μιχάλης Χατζηνικολάου