Ιστορία Στ Δημοτικού σχολείου ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΑΧΑΙΡΑ
Η βασιλεία του Όθωνα
Η βασιλεία του Όθωνα Ολόκληρο το όνομα του βασιλιά είναι Όττο Φρίντριχ Λούντβιχ φον Βίττελσμπαχ, αλλά για εμάς Όθων Φρειδερίκος- Λουδοβίκος. Γεννήθηκε στη 1 Ιουνίου το 1815 στην Αυστρία και ήταν ο δευτερότοκος γιος του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α. Έλαβε εκπαίδευση πρίγκιπα που προοριζόταν για δευτερεύουσα θέση μέσα στο κράτος. Το1832 ο Όθων εκλέχθηκε Βασιλιάς της Ελλάδας. Στις 25 Ιανουαρίου 1833, σε ηλικία 17 ετών, ο Όθωνας αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο συνοδευόμενος από τριμελή Αντιβασιλεία Βαυαρών (που θα κυβερνούσε μέχρι αυτός να ενηλικιωθεί, το 1835) και πολυμελή βαυαρικό τακτικό στρατό. Το 1837 νυμφεύτηκε στη Γερμανία τη δούκισσα Αμαλία του Ολδεμβούργου (1818-1875) χωρίς να ενημερώσει την κυβέρνηση. Δεν έκαναν παιδιά.
Η βασιλεία του Όθωνα Το διοικητικό έργο της αντιβασιλείας: Το κράτος διαιρέθηκε σε 10 νομούς και 42 επαρχίες με επικεφαλής τους νομάρχες και επάρχους. Το εκπαιδευτικό έργο της αντιβασιλείας: Ιδρύθηκαν δημοτικά σχολεία σε όλους τους δήμους με υποχρεωτική φοίτηση για παιδιά άνω των 6 ετών (7ετής φοίτηση). Ιδρύθηκαν Ελληνικά σχολεία σε όλες τις επαρχίες (3ετής φοίτηση). Σε αυτά γίνονταν δεκτοί, μετά από εξετάσεις, οι απόφοιτοι της Δ τάξης του Δημοτικού. Ιδρύθηκαν γυμνάσια στην έδρα κάθε νομού (4ετής φοίτηση). Από το 1833 η Εκκλησία της Ελλάδας θα είχε μόνο δογματική και πνευματική εξάρτηση από το Πατριαρχείο. Ήταν δηλαδή αυτοκέφαλη με ανώτατη εκκλησιαστική αρχή την πενταμελή Ιερά Σύνοδο. Το 1834 η πρωτεύουσα του κράτους μεταφέρθηκε από το Ναύπλιο στην Αθήνα.
Η βασιλεία του Όθωνα
Η βασιλεία του Όθωνα Η δυσαρέσκεια του λαού κατά της πολιτικής του Όθωνα και τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων απαιτούσαν την παραχώρηση Συντάγματος. Οι ΜΔ με αφορμή τις οικονομικές υποχρεώσεις της χώρας ασκούσαν πιέσεις. Η δυσαρέσκεια οδήγησε στη συνωμοσία μερικών πολιτικών και αξιωματικών με αρχηγούς τον Μακρυγιάννη και τον Καλλέργη, οι οποίοι ήθελαν να επιβάλουν στον Όθωνα την παραχώρηση Συντάγματος. Ωστόσο ο Όθωνας και η κυβέρνηση δεν έλαβαν καθόλου προστατευτικά μέτρα. Τα ξημερώματα της 3ης Σεπτεμβρίου συγκεντρώθηκαν πολίτες και κατευθύνθηκαν προς τα ανάκτορα με την κραυγή «Ζήτω το Σύνταγμα». Ο Όθωνας τελικά παραχώρησε το Σύνταγμα του 1844. Από εδώ και στο εξής το πολίτευμα της χώρας είναι συνταγματική μοναρχία. Με το Σύνταγμα αυτό αναγνωρίστηκε ως επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα η ορθοδοξία, ενώ οποιαδήποτε άλλη θρησκεία ήταν ανεκτή. Στις εκλογές του 1844 Πρωθυπουργός της χώρας εκλέχθηκε ο Ι. Κωλέττης.
Η βασιλεία του Όθωνα Μετά τον Κριμαϊκό πόλεμο (1853-1856) οι αρχηγοί των κομμάτων αποσύρθηκαν από την πολιτική ζωή και άρχισε μια νέα περίοδος στην οποία άρχισε ο μετασχηματισμός της νεοελληνικής κοινωνίας με την ενίσχυση της αστικής τάξης. Επίσης, ο Όθωνας δεν κατάφερε να κάνει παιδιά και έτσι άρχισε η αναζήτηση για ένα νέο ορθόδοξο πρίγκιπα. Δυστυχώς δεν ακολούθησε τις εξελίξεις της εποχής, με αποτέλεσμα την έξωση του στις 23/10/1862. Ο Όθωνας και η Αμαλία εγκατέλειψαν την Ελλάδα. Κατέφυγαν στο Μόναχο και αργότερα στη Βαμβέργη, αλλά ο Όθωνας δεν παραιτήθηκε επίσημα από τον θρόνο. Μετά από περίοδο μεσοβασιλείας, ο ελληνικός θρόνος δόθηκε στον Δανό πρίγκιπα Γεώργιο, που αναγορεύτηκε Βασιλιάς των Ελλήνων ως Γεώργιος Α. Απεβίωσε στις 26 Ιουλίου 1867 στη Βαμβέργη.
Η βασιλεία του Γεώργιου Α
Η βασιλεία του Γεώργιου Α Η άφιξη του Γεωργίου του Α στο Φάληρο έγινε στις 10/10/1863. Την ίδια χρονιά ανακηρύχθηκε βασιλιάς των Ελλήνων και οι Άγγλοι έκαναν δώρο στο νέο βασιλιά τα Επτάνησα. Ο Γεώργιος Α βασίλευσε για περίπου 50 χρόνια την χώρα μας!
Η βασιλεία του Γεώργιου Α Την περίοδο της βασιλείας του Γεωργίου Α διατέλεσε Υπουργός και αργότερα Πρωθυπουργός της χώρας ο Χαρίλαος Τρικούπης. Κι οι δύο μοιράζονταν το όραμα για: 1)εκσυγχρονισμό της χώρας (διάνοιξη της διώρυγας της Κορίνθου, αποξήρανση της λίμνης Κωπαΐδας, βελτίωση των συγκοινωνιών με την κατασκευή οδικού δικτύου και σιδηροδρόμου) 2)εδαφικές επεκτάσεις (1863 Επτάνησα, 1881 Θεσσαλία και ο νομός της Άρτας) 3)αλλαγή συντάγματος (το 1864 ψηφίστηκε νέο πιο δημοκρατικό σύνταγμα, το πολίτευμα της χώρας είναι η Βασιλευομένη Δημοκρατία) Τα έξοδα ήταν περισσότερα από τα έσοδα του κράτους και τα δάνεια αυξημένα, για τον λόγο αυτό ο Τρικούπης αναγκάστηκε να κηρύξει πτώχευση το 1893 «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Η βασιλεία του Γεώργιου Α
Η βασιλεία του Γεώργιου Α
Επαναστατικά κινήματα στη 1 ο επαναστατικό κίνημα το 1854 εναντίων των Οθωμανών. Οργανώθηκε από μυστικές εταιρίες εθελοντών Ελλήνων, όπως «Αδελφότης» και «Εθνική άμυνα». Μαζί με τους ντόπιους αγωνίστηκαν οι Θεόδωρος Ζιάκας και Τσάμης Καρατάσος. Η επανάσταση απέτυχε μετά την παρέμβαση των ΜΔ και την πίεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μακεδονία
Επαναστατικά κινήματα στη 2 ο επαναστατικό κίνημα εναντίον των Οθωμανών: το 1878 Έλληνες επαναστάτες ξεσηκώθηκαν για την ένωση της Μακεδονίας με την Ελλάδα με πρωτοστάτες το λοχαγό Κοσμά Δουμπιώτη και τον επίσκοπο Νικόλαο Κίτρου. Αποβιβάστηκαν στο Λιτόχωρο Πιερίας, όπου αντιμετώπισαν πολυάριθμο τουρκικό στρατό. Τελικά ηττήθηκαν και διασκορπίστηκαν. Όμως, στο Συνέδριο του Βερολίνου η ελληνική κυβέρνηση επικαλέστηκε το γεγονός για να αποτρέψει την παραχώρηση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία κι έτσι παρέμεινε υπό τουρκική κατοχή. Μακεδονία
Επαναστατικά κινήματα στη Το 1866 η Κρήτη παρακινημένη από την προσάρτηση των Επτανήσων επαναστατεί με αίτημα την ένωση της με την Ελλάδα. Αποκορύφωση της επανάστασης αποτέλεσε το ολοκαύτωμα στη Μονή Αρκαδίου. Εκεί είχαν κλειστεί οι επαναστάτες και πολλά γυναικόπαιδα για να αντιμετωπίσουν τους Τούρκους, προκειμένου να μην παραδοθούν ανατινάχθηκαν το Νοέμβριο του 1866. Δυστυχώς οι ΜΔ αποφάσισαν η Ελλάδα να μην υποστηρίξει αυτόν τον αγώνα, αλλά να πληρώσει αποζημίωση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Κρήτη
Επαναστατικά κινήματα στη Μακεδονία και την Κρήτη Το 1896 εξεγέρθηκαν ταυτόχρονα η Μακεδονία και η Κρήτη. Πάλι, όμως οι ένοπλες επιχειρήσεις διακόπηκαν με την συμβολή των ΜΔ. Τότε ο Σουλτάνος υποχρεώθηκε να δώσει ως αντάλλαγμα αυτονομία στο νησί της Κρήτης. Οι περιοχές αυτές άργησαν να προσαρτηθούν στο ελληνικό κράτος (Μακεδονία 1908, Κρήτη 1913).
Η Θράκη, η Μ.Ασία και ο Πόντος, ακμαία ελληνικά κέντρα Περιοχές του αλύτρωτου ελληνισμού. Την περίοδο του 1821 υπέστησαν πολλές διώξεις από τους Τούρκους, όμως από το 1856 και μετά οι συνθήκες ζωής του άλλαξαν χάρη των τουρκικών μεταρρυθμίσεων, όπως το Χάτι Χουμαγιούν, και του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Στις περιοχές αυτές οι υπόδουλοι Έλληνες βρίσκονταν υπό την ηγεσία τοπικού Μητροπολίτη και διοικούνταν από εκλεγμένους δημογέροντες και εφόρους. Μετά το 1856 ανέπτυξαν έντονη οικονομική, εκπαιδευτική και πολιτική δραστηριότητα. Με την ίδρυση «Κεντρικής εκκλησιαστικής και πνευματικής επιτροπής», η οποία επόπτευε την εκτύπωση βιβλίων για την εκπαίδευση και ίδρυσε Αρρεναγωγεία και Παρθεναγωγεία. Στην καλλιέργεια της ελληνικής γλώσσας βοηθούσαν οι φιλολογικοί σύλλογοι και διάφορα σωματεία. Οι ντόπιοι κάλυπταν μόνοι τους τις ανάγκες τους για πνευματική καλλιέργεια.
Η Θράκη, η Μ.Ασία και ο Πόντος, ακμαία ελληνικά κέντρα Η Θράκη ήταν χωρισμένη σε δύο επαρχίες της Κωνσταντινούπολης και της Αδριανούπολης. Οι ελληνικοί πληθυσμοί της Θράκης αραίωναν λόγο των εξισλαμισμών, των μεταναστεύσεων, των εκβουλγαρισμών των κατοικιών.
Η Θράκη, η Μ.Ασία και ο Πόντος, ακμαία ελληνικά κέντρα Στη Μ.Ασία και τον Πόντο ο πληθυσμός αυξήθηκε κατά πολύ. Οι Έλληνες της περιοχής διακρίθηκαν στο εμπόριο και την ναυτιλία. Ίδρυσαν επίσης ξακουστά σχολεία, όπως το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας και την Ευαγγελική σχολή της Σμύρνης. Επίσης, ήταν κρυπτοχριστιανοί, είχαν δηλαδή ασπαστεί τα μουσουλμανισμό φαινομενικά.
Η Θράκη, η Μ.Ασία και ο Πόντος, ακμαία ελληνικά κέντρα Οι Έλληνες κάτοικοι της Καππαδοκίας παρά την γεωγραφική της απομόνωση και την βαριά φορολογία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία προόδευσαν σε πολλούς τομείς.
Η κρίση στα Βαλκάνια Τον 19 ο αιώνα η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρακμάζει κι αρχίζει να χάνει εδάφη, τότε οι υπόδουλοι βαλκανικοί λαοί διεκδικούν την αυτονομία τους ή την ανεξαρτησία τους. Πρώτοι οι Έλληνες κατάφεραν να ανεξαρτητοποιηθούν μετά από πολλούς αγώνες και το 1830 να γίνει η Ελλάδα ανεξάρτητο κράτος κι ακολούθησαν κι άλλα. Το Ανατολικό Ζήτημα που δημιουργήθηκε από την διεκδίκηση εδαφών από την Οθωμανική Αυτοκρατορία αύξησε τους εθνικούς ανταγωνισμούς μεταξύ των βαλκανικών λαών. Και τα οικονομικά συμφέροντα των ΜΔ περιπλέκουν ακόμη περισσότερο το Ζήτημα.
Η κρίση στα Βαλκάνια Το 1875 έχουμε εξέγερση στην Εζεργοβίνη, όπου το επαναστατικό κίνημα επεκτάθηκε στη Βουλγαρία, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Δυο χρόνια αργότερα μπαίνει και η Ρωσία στον πόλεμο, καθώς ενδιαφερόταν για τους σλαβικούς λαούς, οι οποίοι εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα της. Ο ρωσοτουρκικός πόλεμος έληξε με την συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, στην οποία η νικήτρια Ρωσία προέβλεπε την ίδρυση ανεξάρτητου βουλγαρικού κράτους που περιελάμβανε όλη σχεδόν την Μακεδονία (σε βάρος όλων των ελληνικών αγώνων).
Η κρίση στα Βαλκάνια Οι υπόλοιπες ΜΔ διαφώνησαν με την συνθήκη λόγο διαφορετικών συμφερόντων. Δεν ήθελαν η Ρωσία να έχει πρόσβαση στη Μεσόγειο θάλασσα και να διατηρηθούν τα σύνορα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Έτσι τον Ιούλιο του 1878 στο Βερολίνο υπογράφθηκε νέα συνθήκη που αντικατέστησε αυτή του Αγίου Στεφάνου, με αποτέλεσμα η Βουλγαρία να χάσει μεγάλη έκταση εκ της οποίας και την Μακεδονία. Η Σερβία, το Μαυροβούνιο και η Ρουμανία έγιναν ανεξάρτητα. Η Ανατολική Ρωμυλία έγινε αυτόνομη ηγεμονία.
Η κρίση στα Βαλκάνια Το 1885 η Βουλγαρία προσάρτησε την Ανατολική Ρωμυλία στα εδάφη της, τότε η Ελλάδα αντέδρασε, κηρύσσοντας επιστράτευση. Οι ΜΔ επενέβησαν κι εμπόδισαν την πολεμική σύγκρουση.