περὶ τῆς παιδείας τοῦ Μακεδονίου Ἀλεξάδρου «τοῦ Μεγάλου» ἐπονομαζομένου.
Ὁ Ἀλέξανδρος οὖν υἱὸς ἦν τοῦ Φιλίππου τοῦ τῆς Μακεδονίας βασιλέως καὶ τῆς Ὀλυμπιάδος. Ὁ Ἀλέξανδρος δὲ ἔτι παῖς ὢν κατὰ τὴν βουλὴν τε καὶ ἐπιθυμίαν τοῦ πατρὸς μαθητὴς τοῦ Ἀριστοτέλους τοῦ μεγάλου φιλοσόφου ἑλληνικοῦ ἐγένετο. Οὗτος γὰρ ἐν ταῖς Ἀθήναις ἀρχηγὸς τῆς φιλοσοφίας τοῦ Περιπάτου ἐγένετο. Ἡ τοῦ Ἀριστοτέλους σχολὴ Περίπατον ὠνομάζετο ἐκ τούτου, τοῦ περιπατεῖν τὸν διδάσκαλον φιλοσοφοῦντα μετὰ τῶν μαθητῶν. Ὥστε ὁ Ἀριστοτέλης τοῦ Φιλίππου παρακαλοῦντος εἰς Μακεδονίαν ἦλθε καὶ τὸν Ἀλέξανδρον ἔτι παῖδα ὄντα τὴν γλῶσσαν τε καὶ παιδείαν ἑλληνικὴν ἐδίδασκεν. Διὰ ταῦτα οὖν ἐκ παιδὸς ὁ τοῦ Φιλίππου υἱὸς ἐραστὴς τῆς τῶν Ἑλλήνων γλώσσης τε καὶ παιδείας ἐγένετο. Ὁ Ἀλέξανδρος γὰρ ἐφίλει ἀναγιγνώσκειν τὴν τοῦ Ὁμήρου Ἰλιάδα καὶ ἐκ τῶν ἡρώων τούτου τοῦ ποιήματος θαυμαστὴς ἦν μάλιστα τοῦ Ἀχιλλέως ἀνδρείου τε καὶ ταχέος πόδας. Αὐτὸς γὰρ πρῶτον μὲν εἰς ἐφηβίαν εἶτα δὲ ἡλικίαν ἐλθὼν τὸ Ἀχιλλέα κατὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ τὰ πράγματα μιμεῖσθαι ἐβούλετο.
Ὁ Ἀλέξανδρος οὖν υἱὸς ἦν τοῦ Φιλίππου τοῦ τῆς Μακεδονίας βασιλέως καὶ τῆς Ὀλυμπιάδος. Ὁ Ἀλέξανδρος δὲ ἔτι παῖς ὢν κατὰ τὴν βουλὴν τε καὶ ἐπιθυμίαν τοῦ πατρὸς μαθητὴς τοῦ Ἀριστοτέλους τοῦ μεγάλου φιλοσόφου ἑλληνικοῦ ἐγένετο. Οὗτος γὰρ ἐν ταῖς Ἀθήναις ἀρχηγὸς τῆς φιλοσοφίας τοῦ Περιπάτου ἐγένετο. Ἡ τοῦ Ἀριστοτέλους σχολὴ Περίπατον ὠνομάζετο ἐκ τούτου, τοῦ περιπατεῖν τὸν διδάσκαλον φιλοσοφοῦντα μετὰ τῶν μαθητῶν.
Ὥστε ὁ Ἀριστοτέλης τοῦ Φιλίππου παρακαλοῦντος εἰς Μακεδονίαν ἦλθε καὶ τὸν Ἀλέξανδρον ἔτι παῖδα ὄντα τὴν γλῶσσαν τε καὶ παιδείαν ἑλληνικὴν ἐδίδασκεν. Διὰ ταῦτα οὖν ἐκ παιδὸς ὁ τοῦ Φιλίππου υἱὸς ἐραστὴς τῆς τῶν Ἑλλήνων γλώσσης τε καὶ παιδείας ἐγένετο. Ὁ Ἀλέξανδρος γὰρ ἐφίλει ἀναγιγνώσκειν τὴν τοῦ Ὁμήρου Ἰλιάδα καὶ ἐκ τῶν ἡρώων τούτου τοῦ ποιήματος θαυμαστὴς ἦν μάλιστα τοῦ Ἀχιλλέως ἀνδρείου τε καὶ ταχέος πόδας. Αὐτὸς γὰρ πρῶτον μὲν εἰς ἐφηβίαν εἶτα δὲ ἡλικίαν ἐλθὼν τὸ Ἀχιλλέα κατὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ τὰ πράγματα μιμεῖσθαι ἐβούλετο.
*γεν - γον - γν γίγνομαι > nasco, divento, sono ἐγιγνόμην > nascevo, diventavo, ero γενήσομαι > nascerò, diventerò, sarò ἐγενόμην > nacqui, diventai, fui γέγονα > sono nato, sono divento, sono stato
*ερχ- *ελθ ἔρχομαι = vado ἠρχόμην = andavo ἦλθον = andai ἐλεύσομαι = andrò ἐλήλυθα = sono andato
ωϝ > ἥρωϝς ἥρως ἥρω-α ἥρω-ος ἥρω-ι ἥρω-ες ἥρω-ας ἡρώ-ων ἥρω-σι
τὰ ὀνόματα τὰ ἄρρενα -ες Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλη(ν) Ἀριστότελες Ἀριστοτέλους Ἀριστοτέλει
τὰ ὀνόματα τὰ ἄρρενα -ες ταχύς ταχεῖα ταχύ ταχύν ταχεῖαν ταχύ ταχέος ταχείας ταχέος ταχεῖ ταχείᾳ ταχεῖ ταχεῖς ταχεῖαι ταχέα ταχεῖς ταχείας ταχέα ταχέων ταχειῶν ταχέων ταχέσι ταχείαις ταχέσι βαρύς - βαρεῖα - βαρύ βραχύς - βραχεῖα - βραχύ ἡδύς - ἡδεῖα - ἡδύ
ἡ γενικὴ πτῶσις ἡ ἄδεσμος τοῦ διδασκάλου λέγοντος, οἱ μαθηταὶ λαλοῦσιν. τοῦ κυνὸς δεινοῦ προσερχομένου, οἱ παῖδες διὰ τὸν φόβον κλαίοντες ἔτρεχον. τοῦ ἡλίου ἐν τῷ οὐρανῷ λάμποντος, ἡ ἡμέρα καλὴ καὶ θερμὴ ἐστι.
Ὁ Ἀλέξανδρος, ὃς παρὰ μοι οἰκεῖ, κατὰ συνήθειαν περὶ πρωΐαν δείλην ἐξ οἰκίας ἔξω φέρει τὸν ἑαυτοῦ κύνα πρὸς τὸ περίπατον ποιεῖσθαι ἐν τοῖς δημοσίοις κήποις καὶ τῷ κυνοδέσμῳ αὐτὸν ἄγει. ὁ δὲ περιπατῶν οὖν ὥσπερ καθ ἑκάστην τὴν ἡμέραν διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς πόλεως τῷ Φιλίππῳ, ὄντι φίλῳ χρονίῳ καὶ ἀπὸ τῆς ἀγορᾶς σὺν τῷ θεράποντι ἐπανερχομένῳ, συναντᾷ καὶ αὐτὸν μεγάλως ἀσπάζεται «χαῖρε, ὦ Φίλιππε, ὡς χρόνιος. πῶς ἔχεις; εἰπὲ μοι τὶ ποιεῖς;». Τοῖν οὖν ἑταίροιν περὶ τῶν πραγμάτων λαλούντοιν, ἐξαίφνης ὁ τοῦ Ἀλεξάνδρου κύων ἔφυγεν ἐῶν τὸν δεσπότην διαλέγοντα πρὸς τὸν χρόνιον φίλον. Οἱ κατὰ αὐτὴν ὁδὸν πεζεύοντες δὲ αἰσθανόμενοι καὶ τοῦ κυνὸς ἐκφεύγοντος καὶ τοῦ δεσπότου ἔτι λαλοῦντος καὶ διὰ χειρὸς τὸν κυνόδεσμον ἔχοντος τὴν καταγέλαστον θέαν γελῶντες ἐθεώρουν.
Ὁ Ἀλέξανδρος, ὃς παρὰ μοι οἰκεῖ, κατὰ συνήθειαν περὶ πρωΐαν δείλην ἐξ οἰκίας ἔξω φέρει τὸν ἑαυτοῦ κύνα πρὸς τὸ περίπατον ποιεῖσθαι ἐν τοῖς δημοσίοις κήποις καὶ τῷ κυνοδέσμῳ αὐτὸν ἄγει. ὁ δὲ περιπατῶν οὖν ὥσπερ καθ ἑκάστην τὴν ἡμέραν διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς πόλεως τῷ Φιλίππῳ, ὄντι φίλῳ χρονίῳ καὶ ἀπὸ τῆς ἀγορᾶς σὺν τῷ θεράποντι ἐπανερχομένῳ, συναντᾷ καὶ αὐτὸν μεγάλως ἀσπάζεται
«χαῖρε, ὦ Φίλιππε, ὡς χρόνιος. πῶς ἔχεις; εἰπὲ μοι τὶ ποιεῖς;». Τοῖν οὖν ἑταίροιν περὶ τῶν πραγμάτων λαλούντοιν, ἐξαίφνης ὁ τοῦ Ἀλεξάνδρου κύων ἔφυγεν ἐῶν τὸν δεσπότην διαλέγοντα πρὸς τὸν χρόνιον φίλον. Οἱ κατὰ αὐτὴν ὁδὸν πεζεύοντες δὲ αἰσθανόμενοι καὶ τοῦ κυνὸς ἐκφεύγοντος καὶ τοῦ δεσπότου ἔτι λαλοῦντος καὶ διὰ χειρὸς τὸν κυνόδεσμον ἔχοντος τὴν καταγέλαστον θέαν γελῶντες ἐθεώρουν.
vecchio, antico παλαιός παλαιά παλαιόν γηραιός γηραιά γηραιόν ἀραχαῖος ἀραχαία ἀραχαῖον πρέσβυς χρόνιος χρονία χρόνιον
verbi contratti αω -ῶ -ᾷς -ᾷ -ῶμεν -ᾶτε -ῶσι -ῶμαι -ᾷ -ᾶται -ώμεθα -ᾶσθε -ῶνται εω -ῶ -εῖς -εῖ -οῦμεν -εῖτε -οῦσι -οῦμαι -ῇ (εῖ) -εῖται -ούμεθα -εῖσθε -οῦνται
συνήθεια, οἰκία, θέα, ἡμέρα -α -αν -ας -ᾳ // -αι -ας -ῶν -αις // -α -αιν δείλη -η -ην -ης -ῃ // -αι -ας -ῶν -αις // -α -αιν δεσπότης -ης -ην -α -ου -ῃ // -αι -ας -ῶν -αις // -α -αιν κῆπος, ὁδὸς -ος -ον -ε -ου -ῳ // -οι -ους -ων -οις // -ω οιν κυνόδεσμος ἱμάς *αντς -ας -αντα -αντος -αντι // -αντες -ντας -αντων -ασι // -ε -οιν πόλις -ις -ιν -ι -εως -ει // -εις -εις -εων -εσι // -ε (-ει, -η) -οιν πράγμα -μα -μα -ματος -ματι // -ματα -ματα -ματων -μασι // -ε -οιν χείρ -ρ -ρα -ρος -ρι // -ρες -ρας -ρων -ρσι // -ε -οιν κύων *κυν -ων -να -ον -ος -ι // -ες -ας -ων -σι // -ε -οιν-